Ο Μεγάλος Δεκέμβρης του 1944 (7ο μέρος)


Ο Εργατικός Αγώνας δημοσιεύει σήμερα το 7ο μέρος της σειράς των ιστορικών δημοσιευμάτων στο Μεγάλο Δεκέμβρη με αφορμή την συμπλήρωση των 70 χρόνων από τότε. Στόχος μας είναι να δώσουμε όσο το δυνατό ολοκληρωμένα το ιστορικό γεγονός αλλά και να απαντήσουμε σε μια σειρά διαστρεβλώσεις της ιστορίας του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος που δεν εμφανίστηκαν μόνο στο παρελθόν αλλά με διάφορους τρόπους επανέρχονται και σήμερα.

Η προετοιμασία του ΕΑΜικού κινήματος για τον Δεκέμβρη
Αν οι Εγγλέζοι και η ντόπια αστική τάξη επιδίωξαν τον Δεκέμβρη και προετοιμάστηκαν πλήρως γι’ αυτόν, δεν ισχύει το ίδιο για το ΕΑΜικό κίνημα και το ΚΚΕ. Αν πιστέψουμε αυτά που λέει ο Γιάννης Ιωαννίδης στα απομνημονεύματά του, το δεύτερο δεκαήμερο Νοεμβρίου του 1944 έγινε μια σύντομη συνεδρίαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν καθώς ήταν άρρωστος. Εκεί αποφασίστηκε ότι δεν θα γινόταν ανεκτό το αίτημα των Εγγλέζων και του Παπανδρέου για διάλυση του ΕΛΑΣ κι ότι «στην ανάγκη, εάν δεν κατορθώσουμε να βρούμε άλλες πολιτικές λύσεις στο ζήτημα (σ.σ. Το στρατιωτικό ζήτημα) θα συγκρουστούμε». Ο Ιωαννίδης, μάλιστα λέει ότι το ΠΓ εκτιμούσε στην απόφασή του ότι «εμείς θα χτυπηθούμε με τους Εγγλέζους»[1].
Ο Βασίλης Μπαρτζιώτας (μέλος, τότε, του ΠΓ) υποστηρίζει πως αυτή η συνεδρίαση δεν ήταν στην ουσία συνεδρίαση του ΠΓ αλλά επίσκεψη 4, από τα 9 μέλη του οργάνου στον Ιωαννίδη.[2] Όπως κι αν έχει το ζήτημα στα ανώτατα κλιμάκια του ΚΚΕ φαίνεται πως συζητούνταν έντονα ότι αν τα πράγματα πήγαιναν σε σύγκρουση αυτή η σύγκρουση θα ήταν με τους Άγγλους. Παρόλα αυτά ανάλογη στρατιωτική προετοιμασία για σύγκρουση με τις βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν προκύπτει από πουθενά ότι υπήρξε.
Στην πραγματικότητα φαίνεται πως κυριαρχούσε η ψευδαίσθηση ότι αν τα πράγματα έφταναν σε ρήξη, η Μ. Βρετανία δεν θα τολμούσε να επέμβει στρατιωτικά είτε γιατί ήταν σύμμαχος, είτε γιατί ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό δεν είχε τελειώσει, είτε και για τα δύο μαζί. Καταρχήν καμιά υποψία δεν υπήρχε ότι ο βρετανικός ιμπεριαλισμός διαρκούντος του πολέμου θα επιδίωκε και θα απαιτούσε μονομερώς τον αφοπλισμό και την αποστράτευση του ΕΛΑΣ. Επιπλέον η ηγεσία του κινήματος ευελπιστούσε ότι αργά ή γρήγορα τα πράγματα θα οδηγούνταν σε εκλογές και ο λαός θα έπαιρνε πίσω όσα είχε χάσει με τις κατά καιρούς υποχωρήσεις.
Η αντίληψη που περιγράψαμε πιο πριν διαπερνά όλη τη συμπεριφορά του ΕΑΜικού κινήματος μετά τον συμβιβασμό του Λιβάνου.
Τάξη και ησυχία…
Από την στιγμή της εισόδου των ΕΑΜικών υπουργών στην κυβέρνηση, οι κατευθύνσεις πάνω στις οποίες κινείται το αντιστασιακό κίνημα στη χώρα, και η καθοδήγησή του, είναι κυρίως δύο. Η πρώτη αφορά την συνέχιση και ένταση των προσπαθειών ώστε να απελευθερωθεί η χώρα από τον κατακτητή με όσο το δυνατόν μεγαλύτερες απώλειες για τις δυνάμεις του τελευταίου. Η δεύτερη, σχετίζεται με την λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων ώστε την αποχώρηση των Γερμανών να διαδεχτεί η τάξη, η ομαλότητα και η πειθαρχία και μέσα σ' αυτό το κλίμα να αναλάβει καθήκοντα η λεγόμενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γ. Παπανδρέου. Αναμφίβολα ανάγκη για τάξη και πειθαρχία οπωσδήποτε υπήρχε, μπροστά στο ενδεχόμενο της απελευθέρωσης της χώρας, για να αποφευχθούν πράξεις αντιδικίας- αυτοδικίας και άναρχες καταστάσεις που μπορούσαν να κοστίσουν στο κίνημα αφού σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι δυνατό να ελέγξει κανείς την έκταση όλων των λαϊκών ξεσπασμάτων- που κατά ένα μεγάλο μέρος ήταν απολύτως λογικές- αλλά και πιθανές προβοκάτσιες. Όμως δεν επρόκειτο για κάτι τέτοιο. Αν παίρνονταν μέτρα για κάτι τέτοιο στο πλαίσιο εγκαθίδρυσης μιας λαϊκής εξουσίας- όπως αυτή αναδείχτηκε μέσα στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα- δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Επρόκειτο, όμως, για μέτρα τάξης, πειθαρχίας και ομαλότητας που έδωσαν την δυνατότητα στους Βρετανούς και την ντόπια αντίδραση να πατήσουν το πόδι τους στη χώρα και να αποκτήσουν ερείσματα νομιμότητας.
Μέσα στον Σεπτέμβρη του 1944 κάνουν την εμφάνισή τους στη χώρα τα πρώτα κυβερνητικά κλιμάκια της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αρχικά εμφανίστηκε στην Πελοπόννησο ο Π. Κανελλόπουλος και προς τα τέλη του μήνα ήρθαν ο Γ. Ζεύγος με τον Θ. Τσάτσο. Οι Εγγλέζοι έβλεπαν με φόβο της αποστολή του Κανελλόπουλου στην Πελοπόννησο. Συγκεκριμένα φοβούνταν την πιθανότητα ο Α. Βελουχιώτης λόγω των γνωστών αντιαγγλικών του απόψεων να μην συνεργαστεί μαζί του. Για την αποστολή Κανελλόπουλου το Φόρεϊν Οφις εκτιμούσε: «Αν ο Άρης είναι ειλικρινά διατεθειμένος να συνεργαστεί με τον κ. Κανελλόπουλο αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό σημάδι»[3].
Την ευθύνη να πειθαρχήσει ο Άρης ανέλαβε ο Γ. Ζέβγος ο οποίος του έστειλε ένα γράμμα- με ημερομηνία 11/9/44- στο οποίο έλεγε: 
«Αγαπητέ μου Άρη,
Μάθαμε με άπειρη χαρά την απελευθέρωση της Καλαμάτας και του Πύργου. Με κρυφή ελπίδα πιστεύουμε πως γρήγορα θα λευτερωθεί ολόκληρη η Πελοπόννησο, ολόκληρη η Ελλάδα προτού φτάσουν σε ενίσχυσή μας οι σύμμαχοι κι έτσι η τιμή της απελευθέρωσης θα μείνει ακέρια στον ηρωικό μας λαό και το ΕΑΜ. Από την κυβέρνηση έρχεται σαν αντιπροσωπεία της ο κ. Π. Κανελλόπουλος, συνεπίκουρος στο έργο της επιβολής της τάξης. Θα ξέρετε ίσως την πολιτική της Κυβέρνησης: συνένωση όλου του λαού στον αγώνα της απελευθέρωσης, στην εξασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας και των λαϊκών δικαιωμάτων. Σύλληψη και αυστηρή νόμιμη τιμωρία όλων των προδοτών που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές.
Σ' αυτό το έργο ο κ. Κανελλόπουλος θα συνεργαστεί με όλες τις υπηρεσίες και θεσμούς- απ' τη διοικητική επιτροπή ως την αυτοδιοίκηση- που δημιούργησε το εθνικό- λαϊκό κίνημα και θα προσθέσει το ηθικό κύρος και την επιβολή της κυβέρνησης. Στο πρόσωπό του θα βρείτε την απαιτούμενη κατανόηση και είμαι σίγουρος ότι η συνεργασία σας θάναι γόνιμη όπως θάναι αρμονική και η συνεργασία όλου του λαού απέναντι στα συμμαχικά τμήματα που έρχονται σε ενίσχυση»[4].
Η γραμμή αυτή, της τάξης και της ομαλότητας, κυριάρχησε παντού σ' όλες τις εκδηλώσεις της ηγεσίας του κινήματος εκείνη την εποχή. «Ενότητα και πειθαρχία στην κυβέρνηση» ζητούσαν με τον χαιρετισμό τους προς τον μαχόμενο ελληνικό λαό οι Ζέβγος και Τσάτσος με την είσοδό τους στη χώρα στις 29/9/44 και το ΠΓ του ΚΚΕ με μήνυμά του που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη την 1η Οκτωβρίου 1944, ανάμεσα στα άλλα, έλεγε: «Όσοι διασπούν την ενότητα, όσοι συμβάλλουν στο διχασμό και την ανωμαλία τούτη την ιερή στιγμή πρέπει να στιγματιστούν σαν εχθροί του έθνους»[5]. Επίσης στις 11/10/1944, μια μέρα πριν την απελευθέρωση της Αθήνας, ο Ριζοσπάστης στον τίτλο του κύριου άρθρου του έγραφε: «Η εξασφάλιση της τάξης είνε εθνικό καθήκον». Αλλά και στις 17/10/1944, μια μέρα πριν έρθει η κυβέρνηση Παπανδρέου στην Αθήνα, το ΠΓ του ΚΚΕ με ανακοίνωσή του έλεγε: «Ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά με τους ηρωικούς αγώνες του κέρδισε δύο περίλαμπρες νίκες. Νίκη εναντίον τριών κατακτητών. Νίκη στην περιφρούρηση της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης.». Ακόμη σε άλλο σημείο αυτής της ανακοίνωσης υπογραμμιζόταν: «Ο λαός μας κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τα τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γεναία τέκνα της φιλελευθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θάβρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελευθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό»[6].
Μέχρι τη στιγμή που το θέμα της μονομερούς αποστράτευσης του ΕΛΑΣ θα μπεί ανοικτά και εκβιαστικά στην ηγεσία του κινήματος, εκδηλώσεις σαν αυτές που περιγράψαμε παραπάνω όσον αφορά την τάξη και την ομαλότητα δεν θα σταματήσουν. Κι αυτό, φυσικά, έδινε την δυνατότητα στους αντιπάλους του ΕΑΜ να προετοιμάζονται για να μπορούν να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν στη σύγκρουση. Έχει πάντως σημασία, σε αντιδιαστολή με τις αυταπάτες της ηγεσίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, να σημειώσουμε ότι πολλοί κορυφαίοι βρετανοί παράγοντες εκτιμούσαν πως αν το ΕΑΜ τολμούσε τις μέρες της απελευθέρωσης να πάρει την εξουσία θα το κατάφερνε. Ο Χάρολντ Μακμίλλαν, π.χ, υπεύθυνος της βρετανικής κυβερνήσεως για την Ιταλία και τα Βαλκάνια, που έζησε από κοντά τις μέρες της απελευθέρωσης γράφει στα απομνημονεύματά του: «Αν οι κομμουνιστές είχαν κινηθεί εκείνη τη μέρα, με μια συνδυασμένη προσπάθεια σε όλη τη χώρα, θα είχαν πιθανώς καταλάβει την εξουσία. Ευτυχώς για μας, περίμεναν έξι εβδομάδες ώσπου να αποπειραθούνε»[7]Αλλά και ο αρχηγός της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα Κρις Γουντχάουζ σημειώνει: «Δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση λόγου χάρη για δύο βασικά αινίγματα του 1944: αν το ΚΚΕ σκόπευε να καταλάβει δυναμικά την εξουσία, γιατί δεν το αποφάσισε την πιο κατάλληλη στιγμή, όταν αποχωρούσαν οι Γερμανοί; Κι αν δεν ήταν αυτός ο αρχικός του σκοπός, τι το έκαμε ν' αλλάξει γνώμη και να το αποφασίσει στην πιο ακατάλληλη στιγμή, το Δεκέμβρη του 1944;»[8].
Ήταν μια μάχη οπισθοφυλακής
Από τα προηγούμενα που αναφέραμε φαίνεται καθαρά πως το ΕΑΜικό κίνημα έφτασε κοντά στη σύγκρουση του Δεκέμβρη χωρίς ουσιαστικά να προετοιμάζεται γι’ αυτό το ενδεχόμενο και χωρίς να έχει κάνει ότι μπορούσε, ώστε ένα τέτοιο ενδεχόμενο να αποκλείεται εν τη γενέσει του. Αν π.χ. δεν είχαν γίνει τα λάθη και οι απαράδεκτες υποχωρήσεις του Λιβάνου και της Καζέρτας ή αν έστω και την τελευταία στιγμή, την αποχώρηση των Γερμανών διαδεχόταν το πέρασμα της εξουσίας στα χέρια του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, της ΠΕΕΑ και του ΚΚΕ τότε αναμφίβολα άλλη τροπή θα είχαν πάρει τα πράγματα. Τίποτα, όμως απ' αυτά δεν έγινε. Μένει επομένως να εξετάσουμε το πως προετοιμάστηκε το ΕΑΜικό κίνημα από την στιγμή που η ηγεσία του αντιλήφθηκε ότι οι εξελίξεις οδηγούσαν στη Δεκεμβριανή σύγκρουση, από τη στιγμή που κατάλαβε πως οι προσπάθειές της για τη αποτροπή αυτής της σύγκρουσης έβαιναν άκαρπες.
Από την εξέταση των γεγονότων που διαδραματίστηκαν τον Δεκέμβρη του '44, τόσο από στρατιωτική όσο και από πολιτικοϊδεολογική άποψη προκύπτουν αβίαστα τα εξής συμπεράσματα: α) Δεν υπήρχε καμιά ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία του ΕΑΜικού κινήματος και του ΚΚΕ- που ήταν η καθοδηγητική δύναμη- για την σύγκρουση. Αντίθετα όλη η πολιτικοϊδεολογική δουλεία ως τη στιγμή της ρήξης λειτουργούσε αποπροσανατολιστικά δημιουργώντας τεράστιες αυταπάτες στις λαϊκές μάζες. β) Δεν υπήρχε καμιά εκτίμηση για την κατάστασης στο στρατόπεδο του αντιπάλου και των δυνάμεων που το συγκροτούσαν με αποτέλεσμα να μην γίνεται αντιληπτό ότι η κύρια δύναμη του εχθρού ήταν οι Άγγλοι. Κι αυτό παρόλο που το ενδεχόμενο σύγκρουσης με τους Άγγλους δεν βρισκόταν έξω από το οπτικό πεδίο των ηγετών του κινήματος. Όπως αποδεικνύεται από αδιάψευστα ιστορικά ντοκουμέντα που θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια, το ΕΑΜικό κίνημα ρίχτηκε στη μάχη του Δεκέμβρη με διαταγές να αποφύγει την σύγκρουση με τα βρετανικά στρατεύματα και όπου αυτό δεν ήταν δυνατό, απλώς, να αμυνθεί. Έτσι αντί να υπάρχει στάση επίθεσης με σκοπό την αχρήστευση- στο μέτρο του δυνατού- των βρετανικών δυνάμεων επιλέχθηκε η θέση της άμυνας. γ) Δεν υπήρχε σχέδιο με σαφή προσανατολισμό για τους στόχους που έπρεπε να έχει το κίνημα στη Δεκεμβριανή σύγκρουση. Σε τέτοιες περιπτώσεις ένας είναι ο δρόμος: Ή πας να νικήσεις πάση θυσία ή είσαι χαμένος από χέρι. Ουσιαστικά, όμως τον Δεκέμβρη του ’44 το ΕΑΜικό κίνημα έδωσε μάχες οπισθοφυλακής, με κύριο στόχο την άσκησης πίεσης στον αντίπαλο και με αντικειμενικό, ίσως, σκοπό την επίτευξη συμφέρουσας συμβιβαστικής λύσης. Δεν υπήρχε στόχος πάλης με σκοπό ριζικές αλλαγές στην υπάρχουσα κατάσταση, αλλαγές δηλαδή συμβατές με τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων. Μ' άλλα λόγια δεν υπήρχε- και ούτε τέθηκε ποτέ- ως άμεσος στόχος η εξουσία παρόλο που η μάχη του Δεκέμβρη εξ αντικειμένου ήταν μάχη για την εξουσία.
Έτσι: 1) Με το ξεκίνημα της σύγκρουσης ανασυγκροτήθηκε η ΚΕ του ΕΛΑΣ, χωρίς επιτελείο και μηχανισμό και ανέλαβε να διευθύνει την μάχη της Αθήνας παραμερίζοντας το Γενικό Στρατηγείο που και επιτελείο είχε και μηχανισμό και ικανότατους στρατιωτικούς ηγέτες. Προφανώς ο Σιάντος και η στενή κομματική ηγεσία που έλαβε αυτή την απόφαση ήθελαν να έχουν τον πλήρη έλεγχο των στρατιωτικών επιχειρήσεων στα χέρια τους και γι’ αυτό το σκοπό δεν είχε την απαιτούμενη εμπιστοσύνη στη στρατιωτική ηγεσία του ΕΛΑΣ. 2) Ανατέθηκε στις κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ, στο Σαράφη και τον Άρη δευτερεύουσα αποστολή εναντίον του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο. Γι’ αυτό το γεγονός έχει εκφραστεί η δικαιολογία ότι η ηγεσία του κινήματος φοβόταν απόβαση βρετανικών δυνάμεων στις ελληνοαλβανικές ακτές και συνένωσή τους με τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ πράγμα που θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο όχι μόνο τη μάχη της Αθήνας αλλά και την προοπτική του αγώνα γενικά. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αλλά κι αν γινόταν δεν χρειάζονταν τόσες πολλές δυνάμεις για να αντιμετωπιστεί. Συνεπώς στρατιωτικοπολιτικά ήταν απαράδεκτη ενέργεια αυτή η διασπορά δυνάμεων και η μη συγκέντρωση του βασικού όγκου τους στο κύριο μέτωπο. 3) Δεν πάρθηκαν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εμποδιστεί η μεταφορά βρετανικών στρατευμάτων από άλλα μέρη της Ελλάδας στην Αθήνα. Υπό αυτές τις συνθήκες, το αποτέλεσμα του Δεκέμβρη, η ήττα δηλαδή του ΕΛΑΣ δεν μπορεί να προκαλεί καμία κατάπληξη.

Στο επόμενο: Η ΕΑΜική προπαγάνδα στους Βρετανούς

Κείμενα – Επιμέλεια: Γιώργος Πετρόπουλος


[1] Γιάννης Ιωαννίδης: «Αναμνήσεις», Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1979, σελ. 329- 332
[2] Β. Μπαρτζιώτα: «Εθνική Αντίσταση και Δεκέμβρης 1944, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1983, σελ. 319.
[3] Φ. Οικονομίδη: «Οι Προστάτες- Η αληθινή ιστορία της αντίστασης», Εκδόσεις Ορφέας, Τρίτη έκδοση 1990- 1991 σελ. 276
[4] Ημερολόγιο Γ. Ζεύγου, βλέπε: Δ. Παρτσαλίδη: «Διπλή αποκατάσταση της Εθνικής Αντίστασης», σελ. 242
[5] «Ριζοσπάστης περίοδος 1941- 1945- Κατοχή- Δεκεμβριανά», Εκδόσεις Ριζοσπάστης- Σύγχρονη Εποχή, σελ. 191, και "Επίσημα κείμενα ΚΚΕ, τόμος Ε', έκδοση ΚΚΕ Εσωτερικού, Ρώμη 1973 και Αθήνα 1974, σε επιμέλεια Α. Παπαπαναγιώτου, σελ. 262
[6] «Το ΚΚΕ- Επίσημα κείμενα», τόμος 5ος, Εκδόσεις Σύγχρονη εποχή, σελ. 232
[7] Γιάννης Ανδρικόπουλος: «1944 Κρίσιμη Χρονιά», εκδόσεις Διογένης, Αθήνα 1974, τόμος Β', σελ. 175 και Φ. Οικονομίδη, «Οι Προστάτες», σελ. 279
[8] Κρις Γουντχάουζ: «Το μήλο της έριδος», εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ, σελ.16

Τουρκικός όλεθρος σε Κομπάνι και Μοσούλη


ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ

Δώδεκα νεκροί Τούρκοι πράκτορες της ΜΙΤ και των τουρκικών ειδικών δυνάμεων αναγνωρίστηκαν μεταξύ των ισλαμιστών που σκοτώθηκαν στις μάχες στην Μοσούλη και στην μαρτυρική πόλη Κομπάνι.
 
Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται τεκμηριωμένα ο ρόλος των τουρκικών υπηρεσιών και των ειδικών δυνάμεων στο χάος που έχουν φέρει οι ισλαμιστές του ISIS στην Μέση Ανατολή.
 
Το πρακτορείο ειδήσεων AhlulBayt αποκάλυψε τα ονόματα 12 πρακτόρων από την τουρκική ΜΙΤ που βρέθηκαν νεκροί με ισλαμιστές από το Ισλαμικό Κράτος στην Κομπάνι και τη Μοσούλη.
 
Σύμφωνα με το AhlulBayt, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μία μονάδα πυροβολικού του ιρακινού Στρατού εκ παραδρομής επιτέθηκε σε κρησφύγετο της ΜΙΤ. Ο λόγος που έγινε το λάθος είναι διότι οι Τούρκοι πράκτορες, οι οποίοι εργάζονταν υποτίθεται στον τομέα του πολιτισμού, μέσω κάποιας ΜΚΟ, ήταν ντυμένοι ως τζιχαντιστές.
 
Σε αυτή την επίθεση σκοτώθηκαν οι İskender Demir, Murat Tin, Serdar Karaçam και ο Hikmet Y, ο οποίος μάλιστα βρέθηκε με διαβατήριο Ιορδανίας και με το όνομα Muhammed Hammash.
 
Παράλληλα, δεν δόθηκε στη δημοσιότητα το όνομα ενός πέμπτου πράκτορα, ο οποίος είχε τραυματιστεί σοβαρά. Οι σοροί των νεκρών παραλήφθηκαν από την Τουρκία.
 
Νεκροί ενώ επιχειρούσαν στην Κομπάνι
 
Το πρακτορείο ειδήσεων συνεχίζει τις αποκαλύψεις, φέρνοντας στο φως της δημοσιότητας πέντε ακόμα πράκτορες της ΜΙΤ που σκοτώθηκαν ενώ επιχειρούσαν να εισέλθουν στην Κομπάνι!
 
Από τον εξοπλισμό που έφεραν διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για Τούρκους πράκτορες και μέλη των ειδικών δυνάμεων που είχαν μεταμφιεστεί σε τζιχαντιστές και είχαν αφήσει μακριά μούσια.
 
Είχαν στην κατοχή τους προηγμένο σύστημα πλοήγησης καθώς και πληροφορίες για συγκεκριμένα πρόσωπα και πράκτορες της ΜΙΤ που δραστηριοποιούνται στην Κομπάνι.
 
Ήταν εμφανές πάντως ότι δεν επρόκειτο για τζιχαντιστές από το Ισλαμικό Κράτος αλλά για ειδικά εκπαιδευμένα στελέχη των ειδικών δυνάμεων (μπορντό μπερελί) της Τουρκίας και πράκτορες της ΜΙΤ. Οι ταυτότητες, όπως αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων, που ήταν από το Ισλαμικό Κράτος, δεν έπεισαν για την προέλευσή τους.
 
Τα ονόματα των τεσσάρων από τους πέντε που σκοτώθηκαν είναι Mustafa Turan, Halil İbrahim T., Hızır K., Murat Çolak και ακόμα ένας που δεν αναγνωρίστηκε. Όλοι τους παραλήφθηκαν από Τούρκους στρατιώτες.
 
Τρεις ακόμα νεκροί στο Ιράκ
 
Σύμφωνα με το ίδιο πρακτορείο, στο Ιράκ έχουν σκοτωθεί τρεις ακόμα πράκτορες της ΜΙΤ από την Τουρκία και μετά το θάνατό τους διαπιστώθηκε η σύνδεσή τους με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
 
Μεταξύ αυτών ήταν διευθύνσεις κρησφύγετων της ΜΙΤ, διευθύνσεις και τηλέφωνα πρακτόρων που συνδέονται απευθείας με τις μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες βρέθηκαν υπό μορφή σημειώσεων πάνω στα πτώματα, τα οποία επίσης παρέλαβε η Τουρκία την επόμενη ημέρα.
 
Πρόκειται για τους Necmettin Tuna, Çağrı Ceyhan (πιλότος και λοχαγός στο βαθμό).
 
Για την περίπτωσή του ειπώθηκε ότι σκοτώθηκε σε δυστύχημα με ελικόπτερο στο Kocaeli, ωστόσο το πρακτορείο σημειώνει ότι έπεσε νεκρός στο Ιράκ ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη αποστολή της ΜΙΤ, για την οποία δεν γνώριζε ούτε η οικογένειά του) και ο Deniz M.
 
Το ερώτημα είναι, αφού έχουν γνωστοποιηθεί τόσες καταφανείς αποδείξεις για την εμπλοκή των Τούρκων με εγκληματίες οι οποίοι σφάζουν ακρωτηριάζουν, και σκοτώνουν με πολλούς και διαφορετικούς φρικτούς τρόπους αθώους ανθρώπους, άντρες,γυναίκες,γέρους και παιδιά, γιατί η Δύση δεν λαμβάνει μέτρα για να χτυπήσει την Τουρκία, με οικονομικές κυρώσεις, θα την "στραγγάλιζαν" άλλωστε μέσα σε έναν μήνα, παρά της επιτρέπουν να συνεχίζει απρόσκοπτα την βοήθειά της στους φανατικούς εγκληματίες.
 
Tμήμα ειδήσεων defencenet.g
r

Τσίπρας: Έρχεται το... «Σαμαράς exit»


Προειδοποιούμε ότι όσοι επιλέξουν να παίξουν με τη 

σταθερότητα της χώρας θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. 

Θα αποδοθούν ευθύνες, όχι μόνο πολιτικές τόνισε ο 

Αλ.Τσίπρας. Χαρακτήρισε τον Σαμαρά πρωθυπουργό του

 χάους Οι Έλληνες δεν εκβιάζονται, πρόσθεσε.

Τσίπρας: Οι Έλληνες δεν τρομοκρατούνται- Έρχεται το «Σαμαράς exit»
«Δικαίως του ανήκει σήμερα ένας τίτλος: Ο κος Σαμαράς είναι ο πρωθυπουργός του χάους. Γιατί η μόνη προσωπική του ελπίδα είναι το χάος. Γιατί συμπεριφέρεται σα να παρακαλάει να προκληθεί το χάος, λίγο πριν αποχωρήσει, μήπως και καταφέρει να φοβίσει το κόσμο και τους βουλευτές» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας και υπογράμμισε: «Ο πρωθυπουργός θυμήθηκε το Grexit γιατί βλέπει μια πραγματικότητα να έρχεται. Το 'Σαμαράς exit'. Την έξοδο της συγκυβέρνησης των μνημονίων από τη διακυβέρνηση της χώρας».
Και ο κ. Τσίπρας τόνισε με νόημα: «Ο πρωθυπουργός των Ελλήνων να καλεί τους βουλευτές να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Με γνώμονα οτιδήποτε άλλο εκτός από τη συνείδησή τους. Και οτιδήποτε άλλο επίσης εκτός από τις ανάγκες της πατρίδας. Τα ψέματα όμως τελείωσαν, εξαντλήθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν το 2012. Αλλά το 2014 δεν είναι 2012 για να πιάσει ο εκφοβισμός. Δεν είναι και 1993 για να πετύχει η αποστασία την οποία γνωρίζει πολύ καλά η ομάδα του κ. Σαμαρά».
Από το βήμα της περιφερειακής σύσκεψης του κόμματος στο Ηράκλειο της Κρήτης ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έστειλε μήνυμα σε όσους, όπως είπε «επιλέξουν να παίξουν με τη σταθερότητα της χώρας θα πληρώσουν βαρύ τίμημα»
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Προειδοποιούμε ότι όσοι επιλέξουν να παίξουν με τη σταθερότητα της χώρας θα πληρώσουν βαρύ τίμημα. Θα αποδοθούν ευθύνες, όχι μόνο πολιτικές. Και όσοι παίζουν με τη χώρα θα πληρώσουν ακριβά. Θυμίζω μόνο στον κ. Σαμαρά. Ότι το 2011 την κινδυνολογία περί νομίσματος και ευρώ την αποκαλούσε : «προπαγανδιστική εκστρατεία φόβου». Αυτό κάνουν ξανά. Αλλά πλέον δε πιάνει. Ο πανικός τους δεν κρύβεται. Όπως δεν κρύβεται και η ατζέντα τους. Γιατί έχουν βγει τα e mail της τρόικας στον τύπο. Καλώ λοιπόν τον κ. Σαμαρά, να σταματήσει να κρύβεται. Και να μιλήσει ανοιχτά για αυτά που έχει δεσμευτεί και δεν κρύβονται πίσω από καμία κινδυνολογία».
Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για «κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του» τονίζοντας ότι: «δεν πιστεύουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με όσα ο τόπος γνώρισε μέχρι τώρα, στο σύστημα της κομματικής νομής της εξουσίας. Δεν πιστεύω και δεν πιστεύουμε ότι το κράτος πρέπει να είναι η λεία του εκάστοτε νικητή των εκλογών. Και πολύ περισσότερο δεν πιστεύω, και δεν πιστεύουμε, ότι μπορούμε μόνοι μας. Χωρίς τη μαχητική υποστήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Χωρίς την οικοδόμηση συμμαχιών».

Οι Έλληνες δεν τρομοκρατούνται

Όπως τόνισε ο κ. Τσίπρας «οι συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης, που τις τελευταίες μέρες απλώνουν πάλι το χέρι τους πάνω από τη χώρα και τη δημοκρατία δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Εμείς είμαστε σκληρά καρύδια.
Αλλά και οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν εκβιάζονται ούτε τρομοκρατούνται εύκολα. Αντιθέτως πεισμώνουν.
Ας μη προσπαθούν, λοιπόν, να μας εκβιάσουν ούτε να μας φοβίσουν. Θα έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Νομίζουν ότι έτσι θα περιορίσουν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Κούνια που τους κούναγε. Αν συνεχίσουν έτσι τα κέντρα εξουσίας στην Ευρώπη, όχι μόνο δε θα περιορίσουν αλλά θα φουσκώσουν ακόμα περισσότερο τη δυναμική μας.
Άλλη μια φορά να πουν ότι προτιμάνε τους ανθρώπους που τους είναι βολικοί και χρήσιμοι και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ και θα εκτοξεύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ»..
«Ζητά τη στήριξη των 180 για να εφαρμόσει νέα μέτρα»
Ρωτώντας τον πρωθυπουργό, εάν έχει δεσμευτεί για αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία αλλά και στα φάρμακα, εάν έχει δεσμευτεί για τη μείωση και των κύριων συντάξεων μέσω της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, εάν «Έχει δεσμευτεί για απελευθέρωση απολύσεων», τον κάλεσε να απαντήσει. «Αυτά είναι τα ερωτήματα. Αυτά είναι τα διλήμματα. Αυτό είναι το πρόγραμμά του. Και για να το εφαρμόσει, ζητάει τη στήριξη 180 βουλευτών. Και δεν την έχει», κατέληξε.
Δεν εξαρτάται από την πρόθεσή μας να διαπραγματευτούμε μια διαφορετική σχέση με τους εταίρους. Μπορεί να ξεκινήσει να υλοποιείται από την επόμενη ημέρα των εκλογών. Το θέμα είναι αν κάποιος βάζει ως προτεραιότητα τις ανάγκες των πολλών ή τα κέρδη και τα συμφέροντα των λίγων, τόνισε ο κ. Τσίπρας.
Και εμείς σε αυτό το θέμα δεν έχουμε καμιά ταλάντευση.

Τo πρόγραμμα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες.
Ο πρώτος πυλώνας είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Ο δεύτερος πυλώνας αποτελείται από μέτρα που θα ανακόψουν την καθίζηση της πραγματικής οικονομίας.
Τέλος, ο τρίτος πυλώνας του προγράμματος της Θεσσαλονίκης είναι η στήριξη της εργασίας. Η προστασία και η κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η κατάργηση της πρόσφατης αντεργατικής νομοθεσίας. Και η διεύρυνση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας.

Για το αεροδρόμιο στο Καστέλι

Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα «ξεχωριστό είναι το ζήτημα των υποδομών και την ενέργειας. Εδώ το θέμα δεν είναι μόνο η απαξίωση και η εγκατάλειψη. Είναι και ότι ο σχεδιασμός γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αεροδρομίου στα Χανιά. Είναι προφανές πόσο σημαντικό είναι για την επικοινωνία της Κρήτης με την Ελλάδα και τον κόσμο. Αλλά το ΤΑΙΠΕΔ το ξεπουλάει, για να μετατραπεί σε κερδοφόρο μαγαζί. Και έτσι. ένα κομμάτι από το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον μετατρέπεται σε ιδιωτικό κέρδος.
Με την ίδια οπτική βλέπουμε το ζήτημα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης, καθώς και του αεροδρομίου στο Καστέλι.
Στον βαθμό που τα έργα αυτά κρίνονται σημαντικά για την ανάπτυξη του νησιού, ο σχεδιασμός και η υλοποίησή τους δεν μπορεί να γίνει με άλλον γνώμονα, πέρα από το δημόσιο συμφέρον.
Όσον αφορά την ενέργεια, εδώ οφείλουμε να αναζητήσουμε λύσεις που θα συμβαδίζουν με τον χαρακτήρα και τις ανάγκες της περιοχής. Γιατί η ενέργεια είναι βασικός πυλώνας μετασχηματισμού της οικονομίας. Και έχει σημασία, ο σχεδιασμός να επιδιώκει ένα αποτέλεσμα που να είναι όχι μόνο κοινωνικά δίκαιο, αλλά και περιβαλλοντικά βιώσιμο.
Το ενεργειακό ζήτημα της Κρήτης πρέπει να αντιμετωπιστεί με εξοικονόμηση ενέργειας. Με απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Και με διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Δεν έχουμε όμως στο μυαλό μας τις φαραωνικές εγκαταστάσεις. Αλλά μια αποκεντρωμένη ανάπτυξη, με συνεργατικά σχήματα, προσανατολισμένη στις τοπικές ανάγκες» 
ΠΗΓΗ euro 2 day.

ΟΙ ΝΕΟΡΩΣΟΙ ΠΡΟΕΛΑΥΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗ ! ΒΙΝΤΕΟ



«НА МАРИУПОЛЬ!» «ΣΤΗ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗ» Μ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΟΙ ΝΕΟΡΩΣΟΙ ΠΡΟΕΛΑΥΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗ ! ΒΙΝΤΕΟ


«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
«На Мариуполь!» Στη Μαριούπολη αυτό είναι το σύνθημα που αναγράφεται σε στρατιωτικά οχήματα μέρος των δυνάμεων της πολιτοφυλακής που κατευθύνονται προς την Μαριούπολη.
«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео) | Русская весна«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)
Μεγάλη αυτοκινητοπομπή του στρατού της Λαικής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ κατευθύνεται προς την Μαριούπολη.«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)
Το στρατιωτικό κομβόι αποτελείται από δεκάδες τεθωρακισμένα,καμιόνια μεταφοράς πεζικού,βυτιοφόρα, Uralov, πυροβολικό, αντιαεροπορικά συστήματα κλπ«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)
«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)Μεταξύ των δυνάμεων που συρρέουν στο μέτωπο της Μαριούπολης είναι και η δύναμη ταχείας επέμβασης ονομαστή μονάδα Somalie.«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)
«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)

(rusvesna.su 12/12/14)
Ταυτόχρονα και δυνάμεις των ουκρανών συγκεντρώνονται στην πόλη.Στο αεροδρόμιο υπήρξε έντονη κινητικότητα το τελευταίο 24ωρο. 
Είναι η δεύτερη φορά που η πόλη της Μαριούπολης αποτελεί το επίκεντρο του στρατιωτικού ενδιαφέροντος εκ μέρους των δυνάμεων της Νέας Ρωσίας.Πρόκειται για κίνηση αντιπερισπασμού,για τακτικισμό που στοχεύει στην επαναπροσέγγιση της πόλης για να δημιουργηθούν εκ νέου ερείσματα διαπραγμάτευσης ή αυτή τη φορά οι νεορώσοι είναι αποφασισμένοι να φθάσουν έως το τέλος ;Tην τελευταία φορά η προέλαση προς την Μαριούπολη και το πλεονέκτημα που είχαν αποκτήσει οι δυνάμεις της πολιτοφυλακής για την απελευθέρωση της πόλης θυσιάστηκαν στο βωμό των υποτιθέμενων ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων του Μινσκ που όχι μόνο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αλλά έδωσαν τον απαραίτητο πολύτιμο χρόνο στις ουκρανικές δυνάμεις να ανασυνταχθούν και να περάσουν σε φονική αντεπίθεση επιδεινώνοντας την κατάσταση ως και στο Ντονέτσκ.Όμως η νέα απόπειρα επαναπροσέγγισης των 2 πλευρών για την εξεύρεση πολιτικής λύσης τορπιλίστηκε από το Κιέβο αφού προχθές οι εκπρόσωποι του δεν προσήλθαν στον πραγραμματισμένο διάλογο με τους νεορώσους μέσω Skype.
Ήρθε η ώρα οι προδότες να εγκαταλείψουν για μια ακόμη φορά τη Μαριούπολη ;«На Мариуполь!» — огромная колонна армии ДНР отправилась на опасные участки фронта (+фото, видео)
Tι θα πράξει αυτή το φορά το ελληνικό προξενείο θα μεταφερθεί εσπευσμένα σαν να έρχονται οι γερμανοναζί για να συγκαταριθμηθεί με τους ναζιστές του Μπαντέρα και τους χιτλερικούς του τάγματος της Αζοφικής και της ΑΤΟ όπως έκανε την προηγούμενη φορά ή θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και της ιστορίας του ελληνικού ομογενειακού στοιχείου;
dimpenews.com

Ο πιο αντιπαθής Έλληνας!


Σύμφωνα με το γκάλοπ της Alco για το «Ποντίκι», αν ο Γιώργος Παπανδρέου ίδρυε κόμμα, ένας στους τέσσερις εναπομείναντες ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ θα τον ψήφιζε! Ναι, τον ΓΑΠ, τον άνθρωπο που φώναξε την αγέλη των ευρωπαϊκών λύκων και μας έριξε στο στόμα τους, θα τον εμπιστεύονταν περισσότερο από τονλαθρεπιβάτη τής εξουσίας που έχοντας ασήμαντο εκλογικό ποσοστό κυβερνά με οποιονδήποτε, οποιασδήποτε προέλευσης, παράταξης και ιδεολογίας: με τον Παπανδρέου, με τον Παπαδήμο, με τον Γεωργιάδη, με τον Βορίδη, με...
τον Κουβέλη, με τον Σαμαρά.

Παντού μέσα, παντού κινεί τα νήματα και ενώ το ψηφίζουν τρεις αποφασίζει για τις ζωές 97. Ο Βενιζέλος, με την αρνητική ενέργεια που εκπέμπει (δεν έχω ακούσει έναν άνθρωπο – ΕΝΑΝ! – να τον κρίνει θετικά), είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική νεκροφάνεια τον άνθρωπο που η Ιστορία θα τοποθετήσει πιο βαθιά από τον σκελετό της Αμφίπολης. Η εξήγηση απλή: γιατί ο Μπένι είναι ο πιο αντιπαθής πολιτικός (του αποκαλούμενου «δημοκρατικού τόξου»). Ίσως και ο πιο αντιπαθής Έλληνας.

Από harddog

Όλοι πλέον «βλέπουν» εκλογές και ήττα της ΝΔ!



Αντιπυραυλική «ομπρέλα» ανοίγει η Ρωσία



Ντμίτρι Λιτόβκιν, ειδικά για τη RBTH
Νέο υπερσύγχρονο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που θα έχει τη δυνατότητα αναχαίτισης βαλλιστικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς και παράλληλα θα είναι απολύτως μοναδικό στην κατηγορία του, αποκτούν σύντομα οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Το αντιαεροπορικό σύστημα S-300, σήμερα δεν το αντιγράφει μόνο όποιος… βαριέται. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ο κινεζικός κλώνος του, HQ-9. Το εν λόγω σύστημα προτιμήθηκε, έναντι του πιο τελειοποιημένου ρωσικούS-400 Triumph, στο σχετικό διαγωνισμό που είχε προκηρύξει η Τουρκία. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε το Πεκίνο να αποφασίσει επίσημα την αγορά του Triumph από τη Ρωσία. Ο συντάκτης του περιοδικού ArsenalOtéchestva (Οπλοστάσιο της Πατρίδας), Βίκτορ Μουραχόβσκι, σχολίασε στη RBTH ότι «Η προσφορά σύγχρονης τεχνολογίας προς εξαγωγή, προϋποθέτει ότι ο πωλητής διαθέτει παράλληλα ένα ακόμη πιο τελειοποιημένο σύστημα και εφόσον εμείς προσφέρουμε στην Κίνα το S-400, αυτό σημαίνει ότι διαθέτουμε ως “απόθεμα” κάτι ακόμη πιο αποτελεσματικό».
Κινητική αναχαίτιση
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σύγκριση του ρωσικού μελλοντικού συστήματος με το αμερικανικό THAAD είναι ενδεικτική. Το THAAD είναι ένα κινητό αντιπυραυλικό σύστημα προορισμένο για την αναχαίτιση πυραύλων μικρού και μέσου βεληνεκούς, λίγα λεπτά πριν αυτοί πλήξουν το στόχο. Η ανάπτυξη των συγκεκριμένων συστημάτων χρονολογείται από το 1992. Από τις επίσημες 39 δοκιμαστικές εκτοξεύσεις του συστήματος THAAD, οι 31 είχαν αναγνωριστεί ως επιτυχημένες. Οι μισές από αυτές διεξήχθησαν υπό όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερες «συνθήκες μάχης», καθώς ως «στόχοι» χρησιμοποιήθηκαν αντίγραφα του σοβιετικού πυραύλου R-17 (SS-1 Scud κατά την ορολογία του ΝΑΤΟ), ενός παρωχημένου όμως τεχνολογικά πυραύλου, ο οποίος δεν διαθέτει περίπλοκη πτητική τροχιά. Επομένως, οι επιτυχίες που σημειώθηκαν στις δοκιμές του THAAD, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είχαν καθολικό χαρακτήρα.
Ωστόσο, το σύστημα αυτό διαθέτει ένα σημαντικό τεχνικό χαρακτηριστικό, τη λεγόμενη φιλοσοφία της «κινητικής αναχαίτισης», όταν δηλαδή για την καταστροφή του στόχου χρησιμοποιείται μόνο η κινητική ενέργεια του πυραύλου αναχαίτισης χωρίς αυτός να φέρει εκρηκτική κεφαλή. Προηγουμένως, οι σχεδιαστές προτιμούσαν πιο απλούς τρόπους για να καταρρίπτουν τις πυρηνικές κεφαλές των βαλλιστικών πυραύλων. Για παράδειγμα, το βασικό εν ενεργεία σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας που είναι ανεπτυγμένο γύρω από τη Μόσχα, το Α-135, χρησιμοποιούσε για το σκοπό αυτό αντιπυραυλικά βλήματα με πυρηνικές κεφαλές. Το αντιπυραυλικό βλήμα εκτοξεύεται προς την περιοχή της αναμενόμενης εισόδου των εχθρικών πυρηνικών κεφαλών και προκαλεί έκρηξη του δικού του πυρηνικού πυρομαχικού. Στην ακτίνα της πυρηνικής έκρηξης καίγονται τα πάντα: Οι πολεμικές κεφαλές, οι παραπλανητικοί στόχοι, και τα ίδια τα εναπομείναντα τμήματα των πυραύλων. Σε αυτή την περίπτωση τα «ραδιενεργά απόβλητα» της πυρηνικής αναχαίτισης αναπόφευκτα θα πέσουν «στα κεφάλια» των κατοίκων της περιοχής.
Η αντίληψη του σχεδιασμού του THAAD προβλέπει ότι το αντιπυραυλικό βλήμα πλήττει το στόχο με «συνηθισμένη» και όχι «τοξική» πολεμική κεφαλή. Ωστόσο, αυτό δεν είναι και τόσο απλό να υλοποιηθεί στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης των τεχνολογιών,. Τα ραντάρ των αντιαεροπορικών/αντιπυραυλικών συστημάτων «δεν βλέπουν» τους υπερηχητικούς στόχους. Όπως ανέφερε στη RBTH ο συντάκτης της εφημερίδας Voenno-promyishlennyi courier (Αγγελιαφόρος της αμυντικής βιομηχανίας), Μιχαήλ Χονταρενόκ, «Ιδιαίτερη δυσκολία παρουσιάζεται στην επιλογή των στόχων καθώς πρέπει να γίνει κατανοητό, ποιες είναι οι πραγματικές πολεμικές κεφαλές και ποια τα ομοιώματα. Στο Α-135 το θέμα αυτό έχει επιλυθεί με πολύ απλό τρόπο: Στην περιοχή της πυρηνικής έκρηξης θα καταστραφούν και το ένα και το άλλο. Στην περίπτωση όμως που απαιτείται καταστροφή του στόχου “με ακρίβεια”, χρειάζονται εντελώς διαφορετικές ιδιότητες από την αντιαεροπορική άμυνα».
Από τον «Θρίαμβο», στον «Θριαμβευτή»
Τέτοιες ιδιότητες παρουσιάζει το ρωσικό Α/Π σύστημα S-400 Triumph («Θρίαμβος»). Για να τεθεί το σύστημα σε πλήρη μαχητική ετοιμότητα χρειάζονται μόνο 5 λεπτά. Το ραντάρ του συστήματος μπορεί να παρακολουθεί ταυτόχρονα την πορεία 100 ιχνών/στόχων και να επιλέξει τους 6 (κατά των οποίων πιθανότατα θα εκτοξευτούν και οι πύραυλοί του). Γενικά, μπορεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα 36 στόχους, εκτοξεύοντας εναντίον τους έως και 72 πυραύλους.
Το Triumph λειτουργεί με εξαπλάσια ταχύτητα από τους προκατόχους του, συμπεριλαμβανομένου και του αμερικανικού Patriot. Αυτό επιτυγχάνεται χάρις στη χρήση κάθετων εκτοξευτών και το σχεδιασμό των ίδιων των πυραύλων. Ύστερα από την εκτόξευση του βλήματος αυτό απογειώνεται κάθετα από το σωλήνα εκτόξευσης και ευρισκόμενο ήδη στον αέρα, με το σήμα από το ραντάρ κατευθύνεται προς την πλευρά εκείνη, από την οποία προέρχεται ο στόχος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου αντίδρασης, διότι δεν είναι αναγκαίο -όπως στο Patriot- να στρίβει ο εκτοξευτής.
Το S-400 μπορεί να χρησιμοποιεί για την κατάδειξη του στόχου, όχι μόνο το δικό του ραντάρ, αλλά και να λαμβάνει και εξωτερικές πληροφορίες, από σταθμούς διοίκησης αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας, δορυφόρους και αεροπλάνα-ιπτάμενα ραντάρ. Παράλληλα, οποιοδήποτε σύστημα S-400 μπορεί όχι μόνο να βάλλει με έξωθεν εντολές, αλλά και να διευθύνει το ίδιο Α/Α και Α/Π συστήματα διαφόρων τύπων -S-400, S-300,Pantsir-S1, Tor-M1- συνενώνοντας υπό τη διοίκησή του δεκάδες εκτοξευτές με εκατοντάδες πυραύλους.
Η αρχή αυτή, όπως βεβαιώνουν οι σχεδιαστές, έχει υιοθετηθεί και στο πιο σύγχρονο ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-500 Triumphator(«Θριαμβευτής»). Για αυτό δεν είναι γνωστά και πολλά πράγματα, παρά μόνο ότι «είναι ικανό να αναχαιτίζει τόσο μικρού μεγέθους στόχους όπως μη επανδρωμένα ιπτάμενα σκάφη, πυραύλους κρουζ, πυρηνικές κεφαλές, όσο και δορυφόρους». Στο μέλλον το Triumphator θα διασυνδεθεί με το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Α-135, όπως αναφέρεται στην επετειακή έκδοση που είναι αφιερωμένη στα εκατό χρόνια από τη δημιουργία των ρωσικών Αντιαεροπορικών Δυνάμεων. Πιθανόν, την εξέλιξη αυτή εννοούσε ο γενικός σχεδιαστής της «Κοινοπραξίας Α/Α Almaz-Antey», Π. Σοζίνοφ, μιλώντας για ένα ρωσικό ανάλογο του συστήματος THAAD.
Απ’ όλα αυτά μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι το S-500 δεν θα είναι μόνο ένας «εκτοξευτής με πυραύλους», αλλά θα αποτελέσει ένα συνολικό ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου του εναέριου χώρου και διοίκησης όλων των δυνάμεων και συστημάτων Α/Α και Α/Π άμυνας της Ρωσίας.

Η ώρα της δραχμής σε συνύπαρξη με το ευρώ πλησιάζει

 Δεν παζαρεύεις με το θεριό αν δεν έχεις βιώσιμη εναλλακτική λύση


Η ώρα της κρίσης πλησιάζει πλέον. O Αντώνης Σαμαράς έριξε την καυτή πατάτα στην ταραχώδη πολιτική μας σκηνή με το κορυφαίο δίλημμα : Ή συνεχίζουμε μέσα στη στρούγκα της ευρωζώνης εκτελώντας χωρίς παρεκκλίσεις το ανελέητο σφυροκόπημα των μνημονιακών εντολών, με συνέχιση της φτώχειας, της μιζέριας, την κατοχής της χώρας, με κάποια αόριστη ελπίδα ότι στο απώτερο μέλλον θα δούμε καλύτερες μέρες. Μια ελπίδα που όπως ο ουρανός, απομακρύνεται όσο τον πλησιάζεις !
Ή εναλλακτικά, αποτολμάμε τη μεγάλη έξοδο. Με μετάβαση στο εθνικό μας νόμισμα, με στάση πληρωμών, με κούρεμα και  αναδιαπραγμάτευση του χρέους, με έντιμη διαχείριση και νοικοκύρεμα του κράτους, με στοχευμένη αναπτυξιακή πολιτική, με αναζήτηση διεθνών συμμαχιών σε δύση, ανατολή και νότο.
Η συνύπαρξη της νέας δραχμής, του εθνικού μας νομίσματος  με το ευρώ, όπως ισχύει στην πράξη σήμερα σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελεί μια σοβαρή εναλλακτική λύση που αξίζει να μελετηθεί στην παρούσα φάση, με δεδομένη την ισχυρή άρνηση που συναντά σήμερα η γερμανοποδηγετούμενη ευρωζώνη σε Ιταλία, Γαλλία και αλλού.
Μέχρις ότου ξεκαθαριστεί η πορεία της παραπαίουσας ευρωζώνης,η έκδοση εθνικού νομίσματος για εσωτερικές πληρωμές, για καταβολές μισθών, συντάξεων, κλπ., με παράλληλη συνύπαρξη του ευρώ για εξωτερικές κυρίως συναλλαγές, αποτελεί μια εφικτή λύση που χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση, ανάλογα με εναλλακτικές  συνετές πολιτικοοικονομικές επιλογές. 
Το πρόβλημα για την όποια κυβέρνηση προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές και ειδικότερα για τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται ότι θα τις κερδίσει είναι ότι, κανένας δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με το θεριό, αν δεν έχει σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο. Όταν έχεις μπροστά σου έναν "κροκόδειλο", δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς από το να αλλάξεις δρόμο, με όποιους πιθανούς κινδύνους, που οφείλεις να έχεις προετοιμαστεί να αντιμετωπίσεις.  
Οι αιτιάσεις ότι μπορεί οποιαδήποτε κυβέρνηση να παζαρέψει και να ανατρέψει την ανάλγητη πολιτική των Μέρκελ-Σόιμπλε είναι παιδαριώδεις ονειρώξεις. Πρόκειται για αστειότητες. Όσοι καταδικάζουν το Μνημόνιο και την ίδια ώρα ομνύουν στην ευρωζώνη απλώνοντας το χέρι για ευρω-δανεικά, θυμίζουν τον οφειλέτη που αναθεματίζει τον τοκογλύφο και στο τέλος τον εκλιπαρεί για να του δώσει δάνειο!
Μια έντιμη αντιμνημονιακή κυβέρνηση, τι θα κάνει όταν η Τρόικα, με εντολές από το Βερολίνο, απαιτήσει την εφαρμογή του ενός ή του άλλου σκληρού μέτρου; Τι θα κάνει αν η Τρόικα απαιτήσει και άλλες απολύσεις και άλλες περικοπές σε μισθούς σε συντάξεις, σε κοινωνικές παροχές; Αν δεν εφαρμοστούν οι απαιτήσεις-εντολές της, η Τρόικα θα κόψει την χρηματοδότηση σε ευρώ και τότε η αντιμνημομιακή κυβέρνηση θα μετατραπεί σε μνημονιακή. Γιατί απλούστατα δε θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις άμεσες υποχρεώσεις της για την πληρωμές μισθών, συντάξεων, προμηθειών, τοκοχρεωλυσίων κλπ. Και τελικά, θα σκύψει το κεφάλι και θα δεχτεί τους σκληρούς όρους των ανάλγητων δανειστών.
Έτσι ακριβώς γίνεται όλο αυτό το διάστημα μέχρι σήμερα. Όταν ήταν στην αντιπολίτευση η σημερινή κυβέρνηση, υποστήριζε πως διαθέτει ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής που μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Στην πράξη  ζήσαμε το ακριβώς αντίθετο, με τα Μνημονιακά μέτρα να χειροτερεύουν συνεχώς. Έξι χρόνια τώρα πορευόμαστε στο δρόμο μιας σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας. Έξι και κοντά επτά χρόνια τώρα στον πάγο.
Αυτή είναι η μοίρα όσων εξαρτώνται από δανεικά και όσων έχουν εκχωρήσει το ύψιστο δικαίωμα της έκδοσης χρήματος σε ξένους. Γιατί  «τα δάνεια τους ανθρώπους δούλους ποιεί» κατά Μένανδρο και κατά την κοινή λογική. Κάτι σαν τη μοίρα του ναρκομανούς που αδυνατεί να ξεφύγει από τον έλεγχο και τις απαιτήσεις του προμηθευτή του. Ή του πρόβατου που διαπραγματεύεται με το λύκο για τη μοιρασιά του φαγητού!
- ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΗ ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΩΝ

Σπονδή στον μεγάλο Ελληνα- Κύπριο Τάσο Παπαδόπουλο



Στις 12 Δεκεμβρίου 2008 έφυγε από το ζωή ο μεγάλος Έλληνας ηγέτης της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος που είπε το μεγάλο όχι στο καταστρεπτικό σχέδιο Ανάν.Στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, με ποσοστό 76% οι Ελληνοκύπριοι καταψήφισαν το Σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κυπριακού, ύστερα και από μεγαλειώδες  διάγγελμά του Πρόεδρου τους. Στο συναισθηματικά αυτό φορτισμένο μήνυμα της 7ης Απριλίου, ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπογράμισε εμφαντικά: «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα».
 Η συνταρακτική πολιτική διαδρομή του Τάσσου Παπαδόπουλου συνδέθηκε με τη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτίστηκε με τις πλέον κρίσιμες πτυχές του Κυπριακού.
Ο Ευστάθιος (Τάσσος) Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Άγιο Αντώνιο Λευκωσίας στις 7 Ιανουαρίου 1934. Ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του δάσκαλου Νικολάου Παπαδόπουλου και της οικοκυράς Αγγελικής. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο και σπούδασε νομικά στο King's College και στο Grey's Inn του Λονδίνου. Εκεί, συγκατοίκησε στο ίδιο διαμέρισμα με τον Σπύρο Κυπριανού, τον Λέλλο Δημητριάδη, τον Δημήτρη Λιβέρα και τον Ανδρέα Μαυρομάτη. Οι πέντε συγκάτοικοι ιδρύουν την Εθνική Φοιτητική Ένωση Κυπρίων (ΕΦΕΚ), με πρόεδρο τον Σπύρο Κυπριανού, γραμματέα τον Τάσσο Παπαδόπουλο και ταμία τον Λέλλο Δημητριάδη.
Και οι πέντε βρέθηκαν αργότερα στην πολιτική. Κυπριανού και Παπαδόπουλος έφθασαν μέχρι την Προεδρία της Δημοκρατίας. Λιβέρας και Μαυρομάτης διετέλεσαν υπουργοί, ενώ ο Λέλλος Δημητριάδης, υπηρέτησε ως δήμαρχος Λευκωσίας για 30 χρόνια. Στο Λονδίνο προέκυψε και το Τάσσος με δύο σίγμα, καθώς όταν έγραφε το όνομα με λατινικούς χαρακτήρες και ένα σίγμα, οι Βρετανοί το πρόφεραν ως «Τάζος».
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος επέστρεψε στην Κύπρο στις 20 Μαρτίου 1955, δέκα μέρες πριν από την έναρξη την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, στον οποίο πήρε ενεργό μέρος, παράλληλα με την άσκηση της δικηγορίας. Διετέλεσε τομεάρχης Λευκωσίας και αργότερα ως γενικός υπεύθυνος για όλη την Κύπρο της ΠΕΚΑ, της πολιτικής οργάνωσης της ΕΟΚΑ.
Συμμετείχε στη συμβουλευτική ομάδα που συγκλήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, όταν επρόκειτο να υπογραφούν οι συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου (1959), τις οποίες καταψήφισε. Μετά την υπογραφή των συμφωνιών, διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών, σε ηλικία μόλις 25 ετών, στη μεταβατική κυβέρνηση που σχηματίστηκε τον Απρίλιο του 1959. Ταυτόχρονα, διετέλεσε μέλος της επιτροπής που συνέταξε το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, εκπροσωπώντας τους Ελληνοκυπρίους.
Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου διετέλεσε Υπουργός Εργασίας και από τη θέση του αυτή εισήγαγε για πρώτη φορά και εφάρμοσε πλήρες σχέδιο κοινωνικών ασφαλίσεων. Μετά την έναρξη των δικοινοτικών ταραχών το 1963, ο Τάσσος Παπαδόπουλος μετείχε στη διάσκεψη του Λονδίνου για το μέλλον της Κύπρου. Τότε του αποδόθηκε ευθύνη για τους διωγμούς των Τουρκοκυπρίων, στο πλαίσιο του σχεδίου «Ακρίτας».
Όταν οι Τουρκοκύπριοι αποχώρησαν από την κυβέρνηση, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανέλαβε προσωρινά Υπουργός Γεωργίας. Συνολικά, υπηρέτησε για 12 χρόνια, διαδοχικά ως υπουργός Εσωτερικών, Οικονομικών, Εργασίας, Υγείας, και Γεωργίας. Το 1969 ίδρυσε μαζί με τον Γλαύκο Κληρίδη το βραχύβιο Εναίο Κόμμα, που υποστήριζε τις πολιτικές Μακαρίου. Το 1970 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής, αλλά λίγο αργότερα διαφώνησε με τον Κληρίδη και αποχώρησε. Στο πραξικόπημα του 1974 συνελήφθηκε και φυλακίστηκε στην Αμμόχωστο. Απελευθερώθηκε μία μέρα πριν από την τουρκική εισβολή.
Βουλευτής εκλέχτηκε και το 1976,  ως ανεξάρτητος υποψήφιος. Διετέλεσε, επίσης, σύμβουλος του εκπροσώπου της ελληνοκυπριακής πλευράς στις δικοινοτικές συνομιλίες, Γλαύκου Κληρίδη, καθώς και αντικαταστάτης στη θέση αυτή, όταν ο Γλαύκος Κληρίδης αποχώρησε το 1976. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 1976.
Το 1980 ίδρυσε την Ένωση Κέντρου και τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου στις εκλογές του 1981. Ωστόσο, το κόμμα δεν κατάφερε να αναδείξει βουλευτή. Το 1991 εκλέχτηκε βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος (ΔΗΚΟ) και επανεκλεχτηκε το 1996 και το 2001. Το 2000 αναδείχθηκε, χωρίς αντίπαλο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, μετά την αποχώρηση του ιδρυτή του Σπύρου Κυπριανού. Από την ηγεσία του ΔΗΚΟ παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 2006.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2003 εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επικρατώντας του Γλαύκου Κληρίδη και στις 16 Απριλίου του ίδιου χρόνου υπέγραψε στην Αθήνα τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους ηγέτες των άλλων εννέα υπό ένταξη κρατών.Ύστερα πό τον πόλεμο που του ασκήθηκε απο παντού, αλλά και εξασθενημένος απο την ανίατη αρώστεια που περιέργως πολύ συχνά πλήτει παρόμοιους ηγέτες και προσωπικότητες διεθνώς ( ! ), στις προεδρικές εκλογές του 2008 αποκλείσθηκε από τον πρώτο γύρο και στις 28 Φεβρουαρίου 2008 παρέδωσε την εξουσία στον διάδοχό του Δημήτρη Χριστόφια, αρχηγό του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ.
Σπουδαίος νομικός, πολυμαθής, με πλατιές γνώσεις, με ευγλωτία, οξυδέρκεια και εμπειρίες ζωής, ο Τάσος των Ελλήνων και των Κυπρίων ήταν  απλός, ζεστός, ανθρώπινος και βαθειά συναισθηματικός, πολύτεκνος πατέρας τεσσάρων παιδιών, παντρεμένος με τη λατρεμένη του Φωτεινή, χήρα του συναγωνιστή του από την εποχή της ΕΟΚΑ Πολύκαρπου Γεωρκάτζη.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΗ ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΩΝ
- See more at: http://www.drachmi5.gr/ethnika/spondi-ston-megalo-ellina-kyprio-taso-papadopoylo#sthash.n0vHxQul.dpuf

Σε κυβερνητική ετοιμότητα ο ΣΥΡΙΖΑ!


«Να μη χάσουμε ούτε ένα λεπτό», ζήτησε από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ο Αλέξης Τσίπραςθέλοντας το κόμμα να είναι πανέτοιμο για να αναλάβει άμεσα την εξουσία.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε πως «από τώρα πρέπει να προετοιμαζόμαστε ώστε να είμαστε έτοιμοι μετά από ένα νικηφόρο αποτέλεσμα για την κατάθεση συγκεκριμένων νομοσχεδίων που θα αφορούν την ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης, την επανεκκίνηση της οικονομίας, επαναφορά του κατώτατου μισθού τη διαφθορά, το λαθρεμπόριο, την φοροδιαφυγή, αλλά και τον χώρο των ΜΜΕ», δίνοντας προτεραιότητα στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ.

Ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε τη δημιουργία ενός κινήματος αντίστασης του λαού στην επιχείρηση εκβιασμού και τρομοκράτισης τώρα που η χώρα οδεύει προς την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς όπως τόνισε «είναι βέβαιο ότι θα ασκηθούν πιέσεις προς τους βουλευτές ανάμεσα στις ψηφοφορίες».

«Το επόμενο διάστημα χρειάζεται σοβαρότητα, εγρήγορση και αποφασιστικότητα», συμπλήρωσε και πρότεινε να τεθεί η Πολιτική Γραμματεία σε διαρκή συνεδρίαση προεκειμένου να εκτιμάται καθημερινά η κατάσταση και να υπάρχει παρέμβαση όπου χρειαστεί.

Μάλιστα για να σιγουρέψει πως θα παραμείνει αρνητική η στάση των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολίτευσης και ανεξάρτητων βουλευτών στην προεδρική εκλογή, ο κ. Τσίπρας θα έχει σειρά επαφών τις επόμενες ημέρες με αυτές τις πλευρές.

Στην Κουμουνδούρου πάντως, επικρατεί ικανοποίηση για τις συλλογικές αποφάσεις της ΔΗΜΑΡ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που διαμήνυσαν και πάλι ότι δεν θα ψηφίσουν Πρόεδρο, αλλά ζητούν εκλογές. Ο κ. Τσίπρας είναι αποφασισμένος για συγκρότηση ισχυρών συμμαχιών.

Οδεύοντας προς τις κάλπες 

Με το βλέμμα λοιπόν στραμμένο στις επερχόμενες εκλογές, στα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο παρασκήνιο, ξεκινούν ήδη οι διεργασίες για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων.

Ακόμη δεν έχει αρχίσει για τα καλά η ονοματολογία, αλλά είναι βέβαιο ότι εκτός των ημερών η συζήτηση θα ανάψει. Μέσω αυτών των διεργασιών θα «κουμπώσουν» και υποψηφιότητες ανεξάρτητων βουλευτών, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη στάση τους στην προεδρική εκλογή.

Η κατάρτιση του κυβερνητικού προγράμματος , μέσα και από τις περιφερειακές συνδιασκέψεις συνεχίζεται. Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα γίνουν οι συνδιασκέψεις σε Κρήτη και Θεσσαλία. Με αυτές τις πρωτοβουλίες ενισχύεται η κυβερνητική εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ και εμπεδώνεται η αίσθηση ότι το κόμμα είναι έτοιμο να κυβερνήσει.

Η Αριστερή Πλατφόρμα

Στο μεταξύ η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, σύμφωνα με τοtoxwni.gr, φέρεται να ζητά από τα ηγετικά στελέχη να μην βάζουν νερό στο κρασί τους και να μην υιοθετούν στάση αναδίπλωσης απέναντι σε δανειστές και συστημικές δυνάμεις, ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης.

ΑΠΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΖΙΑΣ ΣΕ ΕΠΙΟΡΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΦΙΑΛΤΗ











Δεν ξέρω αν έχει νόημα να μπει κανείς στην ουσία της επιχειρηματολογίας του τρόμου την οποία επιχειρεί να αναπτύξει ο καταρρέων πρωθυπουργός της καρπαζιάς…

Κι αυτό διότι έχουμε απέναντί μας το παραλήρημα ενός ανδρείκελου, το οποίο αφού με τις επιλογές και την εθελοδουλία του οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή, επιχειρεί γι ακόμη μια φορά να μας πείσει πως η παρουσία του στο προσκήνιο συνιστά εν πολλοίς καταλύτη «σωτηρίας».Έχει όμως σημασία να μην περάσει απαρατήρητο το περιεχόμενό της, διότι αυτή η παρέμβαση έχει συγκεκριμένη ταυτότητα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί, όχι μονάχα πολιτικά, αλλά θεωρούμε ότι η αντιμετώπισή της εμπίπτει πλέον καθολικά στις αρμοδιότητες του ποινικού δικαίου. Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν πρωθυπουργό που καταφεύγει απλώς στην κινδυνολογία, στα πλαίσια μιας απέλπιδας προσπάθειας για την πολιτική του σωτηρία. Έχουμε να κάνουμε με τη δημόσια παρέμβαση ενός εκ των πραγμάτων επίορκου πολιτικού, ο οποίος από τη θέση του πρωθυπουργού λειτουργεί ως πέμπτη φάλαγγα σε βάρος της χώρας, απευθύνοντας ουσιαστικά ανοικτό προσκλητήριο σε συμμορίες και βρυκόλακες, προκειμένου να την κατασπαράξουν. Πρόκειται για μια στάση αποκαλυπτική ενός ανθρώπου που δεν έχει χάσει απλά τον έλεγχο λίγο πριν την οριστική του κατάρρευση. Αλλά για ένα Ελληνόφωνο πολιτικό τέρας, που έβγαλε την κουκούλα του Έλληνα πολιτικού, και... δε διστάζει να ενορχηστρώσει την επίθεση σε βάρος της ίδιας του της χώρας, ως επίορκος πολιτικός, ως αδίστακτος γενίτσαρος.
Όχι μόνο δεν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει και για το οποίο τον προειδοποιήσαμε από την πρώτη στιγμή ως στοιχειώδη ενέργεια πατριωτικής ευθύνης, ώστε να ακυρώσει στην πράξη τη συντονισμένη επίθεση των συμμοριών, αλλά δε δίστασε να ξεπέσει φτηνά και άναδρα, στο ρόλο του επίορκου και εθνικά επικίνδυνου Εφιάλτη. Απέναντι σ αυτή την κατάντια, κανείς δε δικαιούται να σιωπά. Ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε βεβαίως και η Ελληνική δικαιοσύνη. Αυτός ο πρωθυπουργός, δεν είναι μονάχα εθνικά ανεύθυνος και επικίνδυνος. Είναι ένας επίορκος πρωθυπουργός και η ζημιά που προκαλεί με τις δηλώσεις του,προσλαμβάνει πλέον εθνικές διαστάσεις.Το πρόσχημα της αντιπαράθεσης με το ΣΥΡΙΖΑ και η προς τούτο επίκληση της ακατάσχετης κινδυνολογίας, διόλου δε μειώνει τις ευθύνες του ανδρός, και φυσικά δεν αμβλύνει τις οδυνηρές εθνικές επιπτώσεις της απερίσκεπτης στάσης του. Δεν υπάρχει σκοπός που να αγιάζει τα μέσα, όταν οι συνέπειες των χειρισμών, προκαλούν εθνική ζημιά σε βάρος της ίδιας της χώρας. Εθνικής σημασίας επιχειρήσεις, ουσιαστικά πλιατσικολογήθηκαν μέσα σε ένα τριήμερο με τη χρηματιστηριακή υπεξαίρεση των πραγματικών τους αξιών,και η κερκόπορτα της απροκάλυπτης πολιτικής παρέμβασης της μαφίας της Ευρώπης με τρόπο που κουρελιάζει εν όψει εξελίξεων κάθε έννοια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, άνοιξε με ευθύνη του Ένας τέτοιος πρωθυπουργός, δεν πρέπει να παραμείνει ούτε λεπτό στη θέση του… Είναι ήδη έκπτωτος… Αποτελεί όνειδος για τον τόπο,και η τιμωρία του πρέπει να είναι παραδειγματική. Αυτή η χώρα δε «δικαιούται» να έχει μονάχα παράδοση σε εφιάλτες.Υποχρεούται πρωτίστως να μη λησμονεί τις πρακτικές των τιμωρών των εφιαλτών, οι οποίοι έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες στη μακραίωνη ιστορία της.

ΚΡΟΥΓΚΜΑΝ: ΦΕΡΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ... ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ


Εκτύπωση
krugman_paul_g
Η νέα αναταραχή στην Ελλάδα δείχνει τα όρια των πολιτών απέναντι στις λανθασμένες πολιτικές λιτότητας που επέβαλαν οι ελίτ, τονίζει σε άρθρο του στους New York Times ο Πωλ Κρούγκμαν.
Ο νομπελίστας οικονομολόγος υπενθυμίζει ότι η ελληνική οικονομική κρίση ξέσπασε πριν από πέντε χρόνια και οι επιπτώσεις της συνεχίζουν να προκαλούν τεράστιο κακό στην Ευρώπη και στον κόσμο. Ωστόσο, η πραγματική καταστροφή της ελληνικής κρίσης δεν ήταν η μετάσταση στις χώρες που την είχαν δανείσει, αλλά η διαστρέβλωση της οικονομικής πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο, επισημαίνει ο ίδιος. Οι υποτιθέμενοι σοβαροί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έβγαλαν όλα τα λάθος συμπεράσματα.
«Τώρα η Ελλάδα φαίνεται να είναι και πάλι σε κρίση. Θα βγάλουμε αυτήν την φορά τα σωστά συμπεράσματα ;» διερωτάται ο κ. Κρούγκμαν.

Σύμφωνα με τον ίδιο αυτό που συνέβη την προηγούμενη φορά ήταν η εκμετάλλευση των προβλημάτων της Ελλάδας για να προκληθεί πανικός σχετικά με τα δημοσιονομικά ελλείμματα, ακόμα και αν το κόστος δανεισμού ήταν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Οι πολιτικοί στις ΗΠΑ και στην Βρετανία προειδοποιήσουν πως αν δεν γίνει αυτό οι χώρες θα γίνουν σαν την Ελλάδα. «Η Ελλάδα αποτελεί μια προειδοποίηση για το τι συμβαίνει όταν οι χώρες χάνουν την αξιοπιστία τους» έλεγε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον καθώς παρουσίαζε πολιτικές λιτότητας για το 2010.
Ωστόσο, τονίζει ο αρθρογράφος, η Βρετανία και οι ΗΠΑ δεν βρίσκονταν στην ίδια μοίρα με την Ελλάδα, καθώς είχαν τα δικά τους νομίσματα.
Εν τω μεταξύ, ορισμένα δημοσιεύματα στον τύπου υποστηρίζουν πως η Ελλάδα ήταν ανεύθυνη δημοσιονομικά και ότι αρνήθηκε να λάβει τα τεράστια μέτρα που όφειλε να πάρει. Στην πραγματικότητα, σημειώνει ο κ. Κρούγκμαν, έχει κάνει τεράστιες προσαρμογές, μειώνοντας δραστικά τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, περικόπτοντας το κοινωνικό κράτος και αυξάνοντας τους φόρους. Την ίδια ώρα οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έχουν πραγματοποιήσει βουτιά και η ανεργία βρίσκεται στο 25%. Η κατάσταση του δημόσιου χρέους έχει γίνει χειρότερη. Υπάρχουν και κάποια θετικά σημάδια, καθώς η οικονομία καταγράφει μικρό ρυθμό ανάπτυξης, αλλά συνολικά η επιβράβευση είναι πολύ μικρή σε σχέση με τα επτά χρόνια πόνου.
Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η βούληση των Ελλήνων να αποδεχτούν όλα αυτά τα δεινά, να δεχτούν τις εξαγγελίες του πολιτικού κατεστημένου ότι ο πόνος είναι αναγκαίος και ότι θα οδηγήσει τελικά στην ανάκαμψη.
«Και τα νέα που τάραξαν τις τελευταίες ημέρες την Ευρώπη είναι πως οι Έλληνες έχουν φτάσει στα όρια τους. Οι πληροφορίες είναι περίπλοκες, αλλά βασικά η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί έναν απελπισμένο πολιτικό ελιγμό για να αποφύγει τις βουλευτικές εκλογές. Και αν αποτύχει ο πιθανός νικητής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα αριστερό κόμμα που έχει ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος λιτότητας, που μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση με την Γερμανία και σε έξοδο από το ευρώ» γράφει.
Το σημαντικό στοιχείο κατά τον Κρούγκμαν είναι πως δεν είναι μόνο οι Έλληνες που είναι θυμωμένοι και δεν αντέχουν άλλο. Στην Γαλλία το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Στην Ιταλία οι μισοί περίπου ψηφοφόροι στηρίζουν κόμματα όπως τη Λίγκα του Βορρά και το Κόμμα των Πέντε Αστέρων. Στην Βρετανία ο Φάρατζ απειλεί το πολιτικό κατεστημένο.
«Θα ήταν πραγματικά φρικτό αν οποιοδήποτε από αυτά τα κόμματα, με την εξαίρεση του ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται κάποιος πιο ήπιο, ερχόταν στην εξουσία. Αλλά υπάρχει λόγος για την άνοδο τους. Αυτό συμβαίνει όταν μια ελίτ διεκδικεί το δικαίωμα στην εξουσία λόγω της υποτιθέμενης τεχνογνωσίας της, στην γνώση για το τι πρέπει να γίνει και στην συνέχεια αποδεικνύεται πως στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι κάνει και ότι είναι ιδεολογικά άκαμπτη να μάθει από τα λάθη της» υπογραμμίζει.
«Δεν έχω ιδέα πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει ένα πραγματικό δίδαγμα από την πολιτική αναταραχή στην χώρα, το οποίο είναι πολύ πιο σημαντικό από το λάθος δίδαγμα που πήραν πολλοί λόγω των μεγάλων δημοσιονομικών προβλημάτων της» καταλήγει ο κ. Κρούγκμαν
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA