Γ. Δραγασάκης: Πάμε για πολιτική συμφωνία με τον Γιούνκερ

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό Mega

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης σημείωσε πως κατά τη διάρκεια της προσεχούς συνάντησης του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι πιθανόν να προκύψει κι ο οδικός χάρτης για το νέο συμβόλαιο της Ευρώπης με την Ελλάδα -ώστε να μη χρειαστεί να δοθεί περαιτέρω παράταση στην ελληνική κυβέρνηση- καθώς η κυβέρνηση προσέρχεται με πλήρες πρόγραμμα και προτάσεις.   

Καταρχάς ο κ. Δραγασάκης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, σημείωσε πως το σημερινό αποτέλεσμα (οι κοινές απόψεις που διατυπώθηκαν από τους υπουργούς Οικονομικών Ελλάδας και Γαλλίας, με επίκεντρο την ανάπτυξη κι όχι τη λιτότητα) είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής διεθνοποίησης του ελληνικού προβλήματος που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ.  

Πλέον η συζήτηση είναι υπέρ στρατηγικών για ανάπτυξη και όχι πολιτικών λιτότητας, συμπλήρωσε, υπογραμμίζοντας πως η Ελλάδα από ουραγός, γίνεται καταλύτης ευρύτερων εξελίξεων στην Ευρώπη.  

Ο κ. Δραγασάκης ανέφερε πως δεν πρόκειται για μία ελληνογερμανική σύγκρουση -«Ο αντίπαλός μας δεν είναι η Γερμανία», είπε- και σημείωσε πως ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, δεν μίλησε ποτέ για συνέχιση του προγράμματος. «Κάποια κέντρα θέλουν να βάζουν στο στόμα του κ. Ντράγκι άλλα πράγματα. Ο κ. Ντράγκι μίλησε για πολιτική συμφωνία», ανέφερε.

«Κανείς δεν μιλάει πια για τρόικα αλλά για τους θεσμούς της Ευρώπης. Δεν συζητάμε για συνέχιση του προγράμματος αλλά για νέα συμφωνία», υπογράμμισε ο κ. Δραγασάκης προσθέτοντας πως «η έμφαση πλέον πάει σε πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων - κι εμείς έχουμε πλήρες πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ LEFT

ΕΞΑΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ*

Σκληρές μάχες εδώ και δεκαπέντε μέρες δίνουν οι πολιτοφύλακες των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ εναντίον του ουκρανικού στρατού. Οι μάχες λαμβάνουν χώρα σε όλα σχεδόν τα μήκη και τα πλάτη της περιοχής του Ντονμπάς. Ουσιαστικά πρόκειται για νέο γύρο πολέμου. Τα θύματα και για τις δύο πλευρές είναι πολλά ενώ, αν και οι πολιτοφύλακες του Ντονμπάς έχουν καταφέρει να πάρουν υπό τον έλεγχο τους ολόκληρο τοαεροδρόμιο του Ντονιέτσκ και κάποια νέα χωριά, η γραμμή μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητη. Τις τελευταίες ημέρες το ενδιαφέρον στο στρατιωτικό επίπεδο έχει επικεντρωθεί γύρω από την κωμόπολη Ντεμπαλτσέβο, που τελεί υπό τον έλεγχο τουουκρανικού στρατού. Το Ντεμπάλτσεβο αποτελεί σημαντικό οδικό και σιδηροδρομικό κόμβο που εξασφαλίζει την εύκολη επικοινωνία μεταξύ των πρωτευουσών των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ. Τα θύματα στη μάχη για το Ντεμπάλτσεβο είναι δεκάδες καθημερινά κι από τις δύο πλευρές, καθώς η τύχη της πολιορκίας της εν λόγω κωμόπολης θα επιδράσει καθοριστικά στην ισορροπία της αναμέτρησης σε αυτήν τη φάση. Ταυτόχρονα, ο ουκρανικός στρατός βομβαρδίζει καθημερινά πόλεις και χωριά σκορπώντας το θάνατο μεταξύ των αμάχων. Την Παρασκευή πύραυλοι του ουκρανικού στρατού έπληξαν τρόλει και πολιτιστικό κέντρο στο Ντονιέτσκ όπου μοιραζόταν ανθρωπιστική βοήθεια με αποτέλεσμα 12 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Το νέο αυτό ειδεχθές έγκλημα τίναξε στον αέρα τον νέο γύρο συνομιλιών που επρόκειτο να ξεκινήσει στον Μινσκ της Λευκορωσίας, καθώς οι αντιπρόσωποι των λαϊκών δημοκρατιών αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι κι επέστρεψαν στις περιοχές τους. Ήδη όμως η εκεχειρία του Σεπτέμβρη που είχε υπογραφεί στο Μίνσκ είχε καταστεί κουρελόχαρτο, αφού οι ηγεσίες των λαϊκών δημοκρατιών είχαν ξεκαθαρίσει ότι μετά το νέο γύρο πολέμου που εξαπέλυσε το Κίεβο, όλα τίθενται υπό διαπραγμάτευση. Είναι χαρακτηριστικό της απόστασης που πλέον χωρίζει τις δύο πλευρές ότι η ΛΔ Λουγκάνσκ ξεκίνησε τη διαδικασία ηλεκτροδότησης της από τη Ρωσία, ενώ ο πρωθυπουργός της ΛΔ Ντονιέτσκ Αλεξάντερ Ζαχαρτσένκο εμφανίζεται συχνά πυκνά το τελευταίο διάστημα στα τηλεοπτικά μέσα κρατώντας κι ο ίδιος αυτόματο όπλο, φορώντας στρατιωτική παραλλαγή και πρωταγωνιστώντας σε διάφορα βίντεο δημόσιας διαπόμπευσης αιχμαλώτων ουκρανών στρατιωτικών. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απίθανη η υπογραφή μιας νέας εκεχειρίας, είναι όμως βέβαιο πως κι αυτή θα είναι προσωρινή, μερική και εύθραυστη.

Απ΄ την άλλη πλευρά της η κυβέρνηση της Ουκρανίας ανέλαβε γι΄ακόμα μια φορά την ευθύνη της πρόκλησης ενός αδιέξοδου, όπως φαίνεται, γι αυτήν πολέμου. Με υστερικές καταγγελίες περί ρωσικών στρατιωτικών μονάδων που περνούν τα σύνορα και καλοστημένες προβοκάτσιες, όπως οι ρουκέτες στη Μαριούπολη και το ανατιναγμένο λεωφορείο στην κωμόπολη Βολνοβάχα, επιχειρεί να ενισχύσει το αντιρωσικό κλίμα στην ίδια την Ουκρανία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Σε αυτό το πλαίσιο το ουκρανικό κοινοβούλιο ψήφισε την περασμένη εβδομάδα την ανακήρυξη της Ρωσίας σε «επιτιθέμενο κράτος» και των λαϊκών δημοκρατικών σε «τρομοκρατικές οργανώσεις», ενώ την Παρασκευή ο ουκρανός αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ ζήτησε και διεθνή επικύρωση της «τρομοκρατικής φύσης» των ΛΔ Ντονιέτσκ-Λουγκάνσκ. Παρ΄όλη την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα, η κοινή γνώμη της Κεντρικής και Δυτικής Ουκρανίας φαίνεται να αρχίζει να δείχνει μια κόπωση και σημάδια εναντίωσης στην εθνικιστική φρενίτιδα που προωθεί η ουκρανική κυβέρνηση. Έτσι, το τέταρτο κύμα επιστράτευσης που εξαγγέλθηκε συναντά όλο και πυκνότερες αντιδράσεις σε πόλεις και χωριά της χώρας, ενώ παρατηρείται και σημαντικό κύμα φυγής, κυρίως νέων, προς τις ευρωπαϊκές χώρες προκειμένου να μη σταλούν στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της περιοχής Ιβάνο-Φρανκίβσκ όπου το 37% όσων παρέλαβαν χαρτί επιστράτευσης φέρεται να έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία. Πολλές είναι και οι περιπτώσεις βέβαια επιστρατευμένων πολιτών που αυτομολούν στη διάρκεια των μαχών και ζητούν άσυλο είτε στη Ρωσία είτε στις λαϊκές δημοκρατίες. Οι εμετικές του ουκρανού πρωθυπουργού ότι η Ρωσία πρέπει να απολογηθεί για την «εισβολή» (!) της στην Ουκρανία και τη Γερμανία το έτος 1944 κι οι αντίστοιχες του πολωνού υπουργού Εξωτερικών ότι το Άουσβιτς δεν το απελευθέρωσαν Σοβιετικοί αλλά Ουκρανοί μάλλον δεν πετυχαίνουν να ανεβάσουν το ηθικό των ουκρανών πολιτών. Επιπλέον, η τραγική κατάσταση της ουκρανικής οικονομίας έχει σαν αποτέλεσμα να ξεσπούν εργατικοί απεργιακοί αγώνες κυρίως σε εργοστάσια των οποίων η παραγωγή ήταν συνδεδεμένη με τη ρωσική αγορά και λόγω της πολιτικής των κυρώσεων προς τη Ρωσία έχουν εδώ και μήνες σβήσει τις μηχανές. Βέβαια, οι αγώνες αυτοί απέχουν ακόμα να θεωρηθούν επικίνδυνοι για το καθεστώς, συμβάλλουν όμως στη γενική αίσθηση δυσαρέσκειας που περιβάλλει τους κυβερνώντες.

Δεν είναι κρυφό άλλωστε ότι οι διεθνείς εκτιμήσεις για την τύχη και την πορεία της ουκρανικής οικονομίας δεν είναι καθόλου θετικές. Σύμφωνα με τις περισσότερες οικονομικές αναλύσεις, η Ουκρανία θα χρειαστεί τουλάχιστον 50 δις. μέσα στο 2015 για να καταφέρει να σταθεί όρθια. Ενώ όμως η παροχή αυτών των χρημάτων από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΔΝΤ δεν είναι δεδομένη, οι συνεχιζόμενες πολεμικές επιχειρήσεις ανεβάζουν κι άλλο τις απαιτήσεις της ουκρανικής οικονομίας σε ρευστό. Με δεδομένα τα παραπάνω, η πρόσφατη απόφαση της ΕΕ, των ΗΠΑ και του Καναδά να παραχωρήσουν νέα δάνεια συνολικού ύψους 5-7 δις στην Ουκρανία δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του κράτους παρά για ένα μικρό διάστημα. Όσο κι αν πιέζουν τ΄ αμερικάνικαthink tanks την ΕΕ να βάλει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για την Ουκρανία, τονίζοντας για παράδειγμα, όπως ο Τζορτζ Σόρος στο τελευταίο άρθρο του, πως εκεί κρίνεται και το μέλλον της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν οι Ευρωπαίοι μπορούν να σηκώσουν αυτό το βάρος. Το φλερτ της Ουκρανίας με την κατάρρευση είναι κάτι παραπάνω από έντονο, τόσο ώστε κάποιοι αναλυτές να θεωρούν πως ΗΠΑ και ΕΕ έχουν απολέσει κάθε ελπίδα σταθεροποίησής της και προσπαθούν απλώς να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερο κόστος στη Ρωσία γίνεται, αφήνοντας καμένη γη, πριν τον οριστικό θάνατο του «ουκρανού ασθενή».

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου 2015 

ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΠΑΝΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

PODEMOS: 

SI, SE PUEDE! (ΝΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ)

ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟ PODEMOS

Πρωτοφανής λαοθάλασσαεκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών κατέκλυσε τη Μαδρίτη στην «Πορεία Αλλαγής» που καλέστηκε από το “Podemos” και είχε ως αφετηρία την εμβληματική Πουέρτα δελ Σολ.

Στην Ισπανία, που έχει βιώσει και αυτή τη θανατηφόρο θηλιά της λιτότητας, οι διαδηλωτές πλημμύρισαν κυριολεκτικά τους δρόμους για να φωνάξουν «Si, se puede», δηλαδή «Ναι, μπορεί να γίνει». Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ιταλικών μέσων ενημέρωσης, οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τους 400.000 χιλίαδες!

«Δεν κάνουμε αυτή τη συγκέντρωση για να ζητήσουμε κάτι από την κυβέρνηση, αλλά για να πούμε ότι το 2015 θα υπάρχει μια κυβέρνηση των πολιτών» δήλωσε σχετικά ο ηγέτης του PodemosΠάμπλο Ιγκλέσιας.

H Ισπανία έχει ήδη μπει σε προεκλογική τροχιά και το πρώτο σοβαρό τεστ για τον πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι είναι οι τοπικές εκλογές στην Ανδαλουσία στις 21 Μαρτίου. Η Ανδαλουσία αποτελεί παραδοσιακά προπύργιο των σοσιαλιστών του PSOE.

Στη συγκέντρωση, υπήρχαν και ελληνικές σημαίες, ενώ το σύνθημα που επικράτησε είναι  το "Μπορεί να γίνει" (Si, se puede).

Υπενθυμίζεται ότι στις Ευρωεκλογές που έγιναν τον περασμένο Μάιο, το κόμμα (τότε δεν είχε ακόμα πάρει τη μορφή του πολιτικού σχηματισμού) κατάφερε να εκλέξει 5 ευρωβουλευτές, επί συνόλου 54.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το Podemos προηγείται στην πρόθεση ψήφου, καταφέρνοντας να διεισδύσει σε όλους τους πολιτικούς χώρους.

Βάσει της τελευταίας έρευνας της Metroscopia (7-8 Ιανουαρίου) που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδαEl Pais, το κόμμα του Πάμπλο Ιγκλέσιας συγκεντρώνει το 28,2%, ακολουθεί το σοσιαλιστικόPSOE με 23,5%, ενώ το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι βρίσκεται στην τρίτη θέση με 19,2%.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

«Καλωσορίζουμε τη ΝΔ στη νέα πραγματικότητα»

Γ. Σακελλαρίδης: κυβερνητικός εκπρόσωπος 

«Η ΝΔ ενοχλείται επειδή ο κ. Τσίπρας δεν μιμείται τις πρακτικές του κ. Σαμαρά, άλλα να λέει προεκλογικά και άλλα να πράττει μετεκλογικά. Με τη στήριξη του ελληνικού λαού συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα και νηφαλιότητα. Είναι η ώρα η Νέα Δημοκρατία να διαλέξει πλευρά», τονίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος

Η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Γ. Σακελλαρίδη στην ανακοίνωση του εκπροσώπου τύπου της ΝΔ έχει ως εξής:

«Οφείλουμε να καλωσορίσουμε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί μετά τις εκλογές. Είμαστε στη διάθεσή τους να τους βοηθήσουμε να προσαρμοστούν.

Δεν μπορεί από τη μία να υποστηρίζει ότι  η κυβέρνηση "βάζει στο συρτάρι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" και από την άλλη να την κατηγορεί ότι θα εκτινάξει τα ελλείμματα επειδή θα το εφαρμόσει.

Αυτό που ενοχλεί τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν μιμείται τις πρακτικές του κ. Σαμαρά, άλλα να λέει προεκλογικά και άλλα να πράττει μετεκλογικά. Και αυτό που ενοχλεί περισσότερο είναι ότι αυτή η πρακτική θα αποδώσει προς το συμφέρον του ελληνικού λαού αλλά και της Ευρώπης.

Η νέα κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στο πρόγραμμά της για ανάσχεση της κοινωνικής κρίσης, επανεκκίνηση της οικονομίας και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Αλλά και σε ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που θα αποδίδει διαφάνεια και κοινωνική δικαιοσύνη και δεν θα χτίζει νέα τζάκια. Πολιτικές άγνωστες για την αξιωματική αντιπολίτευση.

Με τη στήριξη του ελληνικού λαού συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα και νηφαλιότητα.

Είναι η ώρα η Νέα Δημοκρατία να διαλέξει πλευρά». 

Τι ανέφερε η Νέα Δημοκρατία

Νωρίτερα, ο Κώστας Καραγκούνης, εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, είχε εκδώσει την παρακάτω ανακοίνωση σχετικά με τη δήλωση του Αλ. Τσίπρα στο Bloomberg:

«Ο κ. Τσίπρας, προκειμένου να καθησυχάσει τις Αγορές, τις οποίες όμως δεν αναγνωρίζει, βάζει στο συρτάρι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και ανακοινώνει νέο Μνημόνιο, που ο ίδιος το βαφτίζει Μεσοπρόθεσμο.

Την ίδια ώρα δηλώνει πλέον αποφασισμένος να αποπληρώσει μέσω του νέου Μνημονίου, μόνον τα δάνεια προς ΕΚΤ και ΔΝΤ και όχι τις υποχρεώσεις μας προς τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, από τους οποίους όμως, ζητά την αλληλεγγύη τους. Όμως, προϋπόθεση για την αποπληρωμή των δανείων προς ΕΚΤ και ΔΝΤ είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, την οποία αρνείται και η καταβολή της δόσης των 7,5 δις, την οποία δεν θέλει.

Ο κ. Τσίπρας δεσμεύεται επίσης για δύο ακόμα πράγματα. Για ριζικές μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στο πελατειακό κράτος, και για πρωτογενώς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, που σημαίνει νέο δάνειο για την αποπληρωμή των τόκων.

Πώς όμως θα πετύχει ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, όταν μόνον οι άμεσες παροχές του ξεπερνούν τα 12 δις; Πώς θα καταπολεμήσει το πελατειακό κράτος, όταν καταργεί την αξιολόγηση και ανακοινώνει την πρόσληψη χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα χωρίς ΑΣΕΠ και αξιοκρατία;

Τι είδους μεταρρυθμίσεις υπόσχεται, όταν ήδη έχει ανακοινώσει την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων, την ακύρωση του ανοίγματος επαγγελμάτων, την επαναφορά των αιωνίων φοιτητών και τόσα άλλα;Ο κ. Τσίπρας μπορεί να προσπαθεί να ξεγελάσει τις συνιστώσες του, αλλά οι χειρισμοί του είναι επικίνδυνοι για τη χώρα».

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ LEFT

Δεν μπορούν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν κράτος-παρία

Ν. Κοτζιάς Υπουργός Εξωτερικών 

«Στο τελευταίο ευρωπαϊκό συμβούλιο, οι συνάδελφοί μου κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν κράτος-παρία, γιατί χρωστάει λεφτά» τονίζει σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, αναφερόμενος στα αποτελέσματα της συνόδου των Ευρωπαίων υπουργών Εξωτερικών για το θέμα των κυρώσεων στη Ρωσία.

«Άλλο χρωστάω λεφτά και άλλο δεν αξιοποιώ και εγκαταλείπω τα δικαιώματα που έχω στην ΕΕ» σημειώνει ο υπουργός Εξωτερικών και προσθέτει: «Η πείρα που αποκόμισα τις τελευταίες πέντε ημέρες, που υπήρξαν τα πρώτα σχέδια απόφασης μέχρι και την ίδια τη διαπραγμάτευση, είναι ότι η ΕΕ είναι υποχρεωμένη να κάνει διαπραγματεύσεις. Δεν μπορείς να διατάσσεις αν δεν θέλεις να είσαι διατασσόμενος. Αυτό είναι το βασικό που κατάλαβα και νομίζω ότι κερδίσαμε αυτή τη διαπραγμάτευση. Μπορεί στο μέλλον να χάσουμε μια άλλη, αλλά αποκαταστήσαμε την κυριαρχία της χώρας και την έννοια της ισοτιμίας κάθε κράτους-μέλους μέσα στην ΕΕ. Η διαπραγμάτευση από ό,τι παρατηρώ -ήταν χιλιάδες τα μηνύματα που πήρα, για πρώτη φορά πήραμε τόσο πολλά στο υπουργείο- έδωσε μια αίσθηση αξιοπρέπειας στον ελληνικό λαό, μια αίσθηση εμπιστοσύνης και ένα μικρό αεράκι αισιοδοξίας» 

Ο κ.Κοτζιάς τονίζει με έμφαση ότι «η έξοδος της χώρας μας από την κρίση δεν είναι μόνον υπόθεση χρηματοπιστωτικών αγορών. Είναι και υπόθεση ο άνθρωπος να νιώθει καλά, να νιώθει ο Έλληνας ότι μπορεί να συμβάλει, να έχει ο πολίτης τα δικαιώματά του και να μπορεί να ονειρεύεται για το μέλλον. Ένα λιθαράκι σε αυτή τη διαδικασία ελπίζω να αποδείξει η ιστορία ότι ήταν και αυτή η συνεδρίαση του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών» 

Ερωτηθείς για το κλίμα που συνάντησε μεταξύ των Ευρωπαίων ομολόγων του στη σύνοδο των Βρυξελλών,ο υπουργός Εξωτερικών σημειώνει: «Νομίζω ότι χάρη στην πολιτική και την τακτική που ακολουθήσαμε, με τις οδηγίες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, μπορέσαμε αντί να υποχρεωθούμε να βάλουμε βέτο, να περάσουμε τη θεμελιακή μας γραμμή: "δεν θέλουμε άλλες κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας". Ασφαλώς συνεχίζουν οι προηγούμενες που είχαν συμφωνηθεί στο παρελθόν, αλλά όχι αυτό το μεγάλο κύμα των κυρώσεων και με αυτό τον τρόπο και κρατήσαμε την ευρωπαϊκή ενότητα, δεν διασπάστηκε πάνω σε αυτό το ζήτημα, αλλά και δεν υπήρξε ρήγμα σε βάρος της Ρωσίας. Γι΄ αυτό είχαμε την πρόσκληση από τον συνάδελφό μου τον Λαβρόφ να επισκεφτώ τη Μόσχα, γι΄ αυτό είχαμε μια συζήτηση μαζί του, γι΄ αυτό και θα προκύψει και θα γίνει συζήτηση -τηλεφωνική- ανάμεσα στον κ. Πούτιν και στον πρωθυπουργό της χώρας. Πρέπει να σας πω, ότι είχα συζήτηση με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον κ. Κέρι, ο οποίος άκουσε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης, την οποία είπα και στο Συμβούλιο, ότι δεν έχουμε διάθεση να υποσκάψουμε τα δημοκρατικά δικαιώματα καμιάς κοινωνίας και καμιάς πλευράς, θέλουμε να διαμεσολαβήσουμε, αλλά δεν θέλουμε να ανοίξουμε μέτωπα. Είχαμε πολύ ευχάριστη συζήτηση με τον κ.Κέρι και σύντομα θα κάνουμε και συνάντηση». 

Ο κ.Κοτζιάς τονίζει ότι, μιλώντας στη σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών κατέστησε σαφές ότι «έχουμε ελληνική μειονότητα στην Ουκρανία, και μάλιστα εισάγαμε στην τελική απόφαση μια ειδική διατύπωση για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, που είναι πρόταση πάνω στην οποία θα στηριχθούμε για να προστατέψουμε τους Έλληνες της Ουκρανίας. Αυτό που αναδείχθηκε, γιατί πήρα πρόσκληση να πάω στο Κίεβο και έχω την πρόσκληση από τον κ. Λαβρόφ, υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, επίσης, είναι ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει τμήμα του προβλήματος ούτε να κόψει τις ιστορικές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά μπορεί να παίξει ιδιαίτερο ρόλο διαμεσολάβησης και ανάπτυξης της διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε αυτά τα δύο φίλα, για εμάς και τα δύο, κράτη της Ευρώπης. Πρέπει να σημειώσω ότι το βασικότερο όλων, που προβάλαμε την αντίρρησή μας μέχρι τέλους και που πείσαμε την πλειοψηφία ήταν ότι η Ευρώπη δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε ένα τρίτο κύμα κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας. Δηλαδή, οι λεγόμενες τομεακές κυρώσεις, που σημαίνει καταστροφή κλάδων της οικονομίας της Ρωσίας… 

Ήταν πολύ δύσκολη πρακτική, διότι θα έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο που να μην έρθουμε σε αντίθεση, με τρόπο παράλογο θα έλεγα, και να διαταράξουμε τη σχέση μας σε εξωοικονομικό τομέα με τους Ευρωπαίους, αλλά ταυτόχρονα να μη διαταράξουμε τις σχέσεις της Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδος με τη Ρωσία. Στο πλαίσιο αυτό υπήρξε πολύ σκληρή διαπραγμάτευση, η οποία είχε αρχίσει τέσσερις ημέρες πριν. Θα ξέρετε ότι ειπώθηκαν πολλαπλά ψέματα σε βάρος μας, συκοφαντίες και από ελληνικά μέσα, δίκτυα, αλλά και από μεγάλες εφημερίδες του εξωτερικού, στο πλαίσιο της πίεσης που ασκείται, όπως είναι φυσιολογικό, από την άλλη μεριά που διαθέτει πιο πολλά μέσα ενόψει της συνεδρίασης. Είναι όπως γίνεται με τη Φόρμουλα 1, τα αυτοκίνητα που το Σάββατο κάνουν pole position, δηλ. από τι θέση θα ξεκινήσουν την επόμενη μέρα και ο αγώνας είναι την Κυριακή. Έτσι είναι και οι πιέσεις έξω από τη διαπραγμάτευση. Δυστυχώς, πρέπει να το πω, υπάρχουν ελληνικά έντυπα και ελληνικά ΜΜΕ που υιοθετούν τα επιχειρήματα του ξένου παράγοντα για να μας πιέσουν και άλλο. Δεν το καταλαβαίνουν, δεν το κάνουν επίτηδες, αλλά δεν βοηθάνε». 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Η Νέα Ελληνική κυβέρνηση: Είναι μια εξέγερση στο εσωτερικό της ΕΕ;

Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ κατά του κατεστημένου ήταν αυτό που  σάρωσε στο προσκήνιο της  Ελληνικής πολιτικής από τους ψηφοφόρους που είναι απογοητευμένοι με τα  μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν επί  χρόνια  οι  Βρυξέλλες. Η αριστερή κυβέρνηση της Πρωθυπουργού  Τσίπρα δεν είναι επίσης ικανοποιημένη με την πολιτική των  κυρώσεων  της ΕΕ έναντι της Ρωσίας.


Στο στούντιο φιλοξενούνται : Andrei Fyodorov, πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, διευθυντής του Κέντρου πολιτικής έρευνας, του Ιδρύματος  (προσκαλεσμένος στο στούντιο  ), James Drew, συντάκτης παραγωγής στο "ΕΕ Reporter",(των Βρυξελλών), Σωτήρης Γεωργανάς, Αναπληρωτής Καθηγητής στο τμήμα οικονομικών, στο  Πανεπιστήμιο της πόλης του (Λονδίνου), Δρ Κυριάκος Kouveliotis, επιστημονικός σύμβουλος στη Γενική Γραμματεία μέσων ενημέρωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας, Χρήστος Σαββίδης, Πρόεδρος της εταιρείας Artbox, (Θεσσαλονίκη). 

Ποια πιστεύετε ότι είναι η σημασία αυτών των ελληνικών εκλογών; Είναι  παραφουσκωμένη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης;


Αντρέι Fyodorov: Νομίζω ότι η ιστορία των ελληνικών εκλογών είναι  ένα  είδος  μεγάλης μπλόφας. Ας ξεκινήσουμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρόκειται για ένα μείγμα από τα πάντα: από τροτσκιστές , αριστερούς συνδικαλιστές  κλπ δεν είναι ένα κόμμα που έχει μια κοινή ιδεολογία. Έχει μόνο ένα κοινό θέμα - την τύχη της Ελλάδας. Πρόκειται για ένα σημαντικό θέμα, αλλά δεν είναι ένα ιδεολογικό θέμα. Και θα είναι πολύ εύκολο στο μέλλον, πιστέψτε με, να διασπαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τα θέματα αυτά. Η πλειοψηφία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι  μέλη τα   λεγόμενα  αντι-συστημικά  και μπορούν πολύ εύκολα να απογοητευθούν  με την κυβερνητική δραστηριότητα του ΣΥΡΙΖΑ, διότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, δεν θα παίξει εναντίον της ΕΕ. Δεν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα χωρίς την ΕΕ. Και σήμερα το πρόβλημα της πολιτικής είναι οι οικονομικές διαπραγματεύσεις.

Από αυτή την άποψη, θα ήθελα να πω ότι το  Ρωσικό θέμα, ναι, αυτό θα είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο διαπραγμάτευσης, διότι σε αυτή την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ και η νέα κυβέρνηση μπορεί να  χρησιμοποιήσουν πραγματικά τη ρωσική «αγελάδα». Και μην ξεχνάτε ότι ο Ρώσος Υπουργός Οικονομικών έχει ήδη πει ότι η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα. Και μπορούν να χρησιμοποιήσουν την δεύτερη  «αγελάδα»-την ΕΕ -  για να μειώσουν τουλάχιστον κατά 50% το τρομερό  χρέους τους. Και μπορούν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και την τρίτη «αγελάδα» - τις ΗΠΑ. Είναι πολύ απλό, γιατί μόλις χθες Ομπάμα δήλωσε ότι οι ΗΠΑ είναι επίσης έτοιμες να βοηθήσουν την Ελλάδα. Έτσι, η Ελλάδα είναι το νέο πεδίο μάχης.
Αλλά δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι η Ελλάδα θα παίξει για τη ρωσική πλευρά σε αυτό το παιχνίδι. Ναι, υπάρχουν απόλυτες συμπάθειες του ελληνικού πληθυσμού απέναντι στη Ρωσία. Και σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση υπολογίζεται  πάνω από το 65% του πληθυσμού  θέλει  τη φιλία και την ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία. Αλλά η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα.

Πιστεύετε ότι υπάρχουν ορισμένες παραδοσιακές Ελληνικές αξίες που είναι διαφορετικές  από ό, τι περιγράφεται  ως παν-Ευρωπαϊκές αξίες;


Χρήστος Σαββίδης: Η Ελλάδα ήταν στην ΕΕ για πολλά χρόνια τώρα, αλλά δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου ως Ευρωπαίος πια. Δεν μου αρέσει αυτή η Ευρώπη, δεν μου αρέσει ό, τι η Ευρώπη προσπαθεί να μας κάνει. Από την Ένωση των πολιτών και των χωρών έγινε μια Ένωση των τραπεζών. Και αυτό είναι κάτι που δεν οδηγεί σε τίποτα. Έτσι, η μόνη λύση για την Ευρώπη είναι να αλλάξει. Αυτό το σύνθημα είναι δημοφιλές  αυτές τις μέρες στα μέσα ενημέρωσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει την Ευρώπη.
 Είναι αλήθεια; Λυπάμαι, δεν είναι, και ελπίζω ότι δεν πρόκειται να συμβεί το αντίθετο . Αλλά νιώθω σαν να είναι μια αναγκαιότητα για την Ευρώπη να αλλάξει. Δεν ξέρω τον τρόπο πώς θα συμβεί. Ίσως, οι παραδοσιακές ελληνικές αξίες είναι η λύση.


Τι σημαίνουν οι ελληνικές εκλογές  για το Ευρώ και για την Ευρωζώνη; Υπάρχει ο φόβος για την έξοδο της Ελλάδας,είναι  αβάσιμος , είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα, ή γίνεται  απλά πολλή συζήτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Σωτήρης Γεωργανάς: Ο φόβος συχνά τείνει να είναι παράλογος. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν δύο μέρη στην απάντηση. Αν η Ελλάδα ήταν να αποχωρήσει , θα δημιουργούσε πολύ μικρότερο πρόβλημα για την Ευρώπη, από ό, τι θα ήταν, ας πούμε, πριν από 3 χρόνια.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν ήδη λάβει τα μέτρα τους, προσπάθησαν να απαλλαγούν από τα ελληνικά ομόλογα και κλπ. Αλλά πιστεύω επίσης ότι γίνεται  πολύ φλυαρία  στη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε ο υπουργός οικονομικών ο ίδιος στην πραγματικότητα σε μια πρόσφατη συνέντευξη. Έτσι, δεν νομίζω ότι ο κίνδυνος εξόδου είναι τόσο μεγάλος, όπως οι άνθρωποι το  σκέφτονται .

Θα το θεωρήσουμε σωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτή την υποτιθέμενη απειλή πιέζοντας  την ΕΕ σαν  είδος διαπραγματευτικού χαρτιού;

Σωτήρης Γεωργανάς: Η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα, ώστε να μπορεί να πάει γενικά  στην έξοδο. Και αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικό χαρτί.

Ποια είναι η άποψη από τις Βρυξέλλες; Είναι νευρικοί ή  το βλέπουν αυτό ως κάποιο είδος παρωδίας;

James Drew: Πιστεύω ότι έχετε δίκιο όταν λέτε ότι υπάρχει ένα ορισμένο ποσοστό νευρικότητας που εκφράζεται από τιςς Βρυξέλλες. Οι άνθρωποι μίλησαν στην Ελλάδα και ακολουθούν μια δημοκρατική διαδικασία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ   πρόκειται να ακολουθήσει την γραμμή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  δεν πρόκειται να ακολουθήσει την γραμμή της Γερμανίας και πιστεύω ότι θα είναι μια αιτία ανησυχίας. Αυτό είναι το συναίσθημα που έχω αυτή τη στιγμή.

Υπήρξε μεγάλη  διαμάχη σχετικά με τον λεγόμενο ρωσικό ζήτημα. Πώς έχουν τα πράγματα τώρα;

James Drew: Οι πολιτικές τάξεις, πιστεύω, εκφράζονται , συνήθως στην Ευρώπη με μια κίνηση, αυτή η κίνηση εκφράζεται  από ένα κόμμα, αλλά στην περίπτωση  αυτή φάνηκε από αριστερά. Συχνά, όταν οι χώρες βρίσκονται σε δύσκολη θέση, έχουν την τάση να στρέφουν  προς τα δεξιά. Και αυτό, όπως είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε, είναι ότι  συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Αλλά στην Ελλάδα στράφηκαν  προς τα αριστερά και πιστεύω ότι υπάρχει μια ευκαιρία για κάποια θετικότητα από αυτό το μονοπάτι.

Εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να είναι ένα παιχνίδι αλλαγών, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ΕΕ στο σύνολο της; Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με αυτό;

Δρ Κυριάκος Κουβελιώτης: Νομίζω ότι η νέα κυβέρνηση πιστεύει πραγματικά ότι πρόκειται να εφαρμόσει  τα σχέδιά της και να αλλάξει την όλη κατάσταση. Πραγματικά πιστεύω ότι, αν και είναι αρκετά δύσκολο, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η νέα κυβέρνηση εξελέγη λόγω των τεσσάρων ή πέντε σημαντικών αλλαγών που υποσχέθηκε να κάνει: να επαναδιαπραγματευθεί  όλα τα δάνεια διάσωσης, να μειώσει το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας,  να μαλακώσει  όλα τα μέτρα του προϋπολογισμού ,  να  αντιμετωπίσει  και να χειριστεί την ανθρωπιστική κρίση που έπληξε τη χώρα πολύ σκληρά τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αυτές είναι οι βασικές προεκλογικές υποσχέσεις που  η νέα κυβέρνηση έδωσε και όχι μόνο οι πολίτες , αλλά όλοι οι άλλοι περιμένουν να δουν τι πρόκειται να συμβεί. Οι ίδιοι γνωρίζουν ότι πρόκειται να είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Οι πρώτες πράξεις της κυβέρνησης ήταν να καλέσει μερικούς  από τους βασικούς  Ευρωπαίους  υπαλλήλους να έρθουν και να επισκεφθούν την Ελλάδα. Δεν περιμένει  να αλλάξει τη γνώμη τους πολύ εύκολα, αλλά νομίζουν  ότι αυτό είναι η αρχή της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων τώρα.

Τι περιμένετε από τις διαπραγματεύσεις; Και σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι αυτή η λεγόμενη εξέγερση στην Ελλάδα εντός της ΕΕ μπορεί  να διευθετηθεί;

Δρ Κυριάκος Κουβελιώτης: Πρέπει να περιμένουμε για να πάρουμε  μια απάντηση γι 'αυτό, επειδή η νέα κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη γεωπολιτική θέση της ως μόχλευση στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Πάρτε, για παράδειγμα, τη νέα προσέγγιση και τη νέα στάση της απέναντι στη Ρωσία. Στη δυνατότητα επιβολής των νέων μέτρων για τη Ρωσία λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντίθετη σε αυτό. Έτσι, νομίζω ότι όλη η νέα συζήτηση ανοίγει εξαιτίας αυτής της εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έγινε  κυβέρνηση. Μένει να φανεί εάν αυτό πρόκειται να είναι επιτυχές  ή όχι.

Θα απογοητευθούν γρήγορα οι Έλληνες ή θα  κερδίσει  το πλεονέκτημα της αμφιβολίας ώστε  να της δώσουν ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τουλάχιστον για να  προσπαθήσει;


Δρ Κυριάκος Κουβελιώτης: Υπάρχει μια ορισμένη προθεσμία, που είναι το τέλος του Φλεβάρη, 2015, όπου έχουμε την επέκταση του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής βοήθειας. Πρέπει να επιτευχθεί κάποιου είδους συμφωνία με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους μέχρι  την ημερομηνία αυτή: είτε μια νέα επέκταση ... Αλλά, από τη μία πλευρά, αν το επιτύχουν αυτό, τότε η αντιπολίτευση θα τους κατηγορεί , λέγοντας – εκλεχθήκατε για να καταργήσετε κάποιες από αυτές τις οικονομικές σχέσεις και τώρα ζητάτε επέκταση. Αυτό είναι το ένα πρόβλημα που έχουν. Και το άλλο  είναι ότι χρειάζεται να ξεκινήσουν την εκπλήρωση ορισμένων από τις υποσχέσεις με τις οποίες είχαν εκλεγεί. Και αυτό δεν πρόκειται να είναι εύκολο, λόγω των δημοσιονομικών προβλημάτων.


http://sputniknews.com/

Ο λαός στηρίζει τη διαπραγμάτευση

Μεγάλες οι ελπίδες για τη νέα κυβέρνηση 

Ο λαός στηρίζει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους - δανειστές, που ξεκίνησε η νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας υπό τον Αλέξη Τσίπρα. Όπως δείχνει και η πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση της Public Issue για την "Αυγή", η εμπιστοσύνη των πολιτών στην ετοιμότητα διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα φτάνει πλέον στο 70%. Συναντήσεις Τσίπρα με Ολάντ και Ρέντζι. Αύριο στην Κύπρο Το μήνυμα του πρωθυπουργού είναι ότι δεν πρόκειται να κάνει τούμπα, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του και ότι θα επιμείνει στη θέση αρχής για την υπογραφή νέας συμφωνίας χωρίς τρόικα και Μνημόνια.Οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές, ωστόσο η φωνή της Ελλάδας ακούγεται για πρώτη φορά με ψυχραιμία, σχέδιο και αποφασιστικότητα. Ο πρωθυπουργός σε μια προσπάθεια να βρεθεί "αμοιβαία επωφελής λύση" ξεκινά επισκέψεις στο Παρίσι και τη Ρώμη, όπου θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Ολάντ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ρέντζι, αφού αύριο επισκεφθεί την Κύπρο. Σε Λονδίνο, Παρίσι και Ρώμη μεταβαίνει ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης για συζητήσεις με τους ομολόγους του. Και ενώ ο Σόιμπλε εμφανίζεται αδιάλλακτος, η Ουάσιγκτον στέλνει μήνυμα στήριξης της Ελλάδας στην προσπάθεια να λυθούν οι διαφορές με τους πιστωτές.

Μεγάλες οι ελπίδες για τη νέα κυβέρνηση 

Η πρώτη πανελλαδική δημοσκόπηση της Public Issue για την "Αυγή" δείχνει πως η ικανοποίηση των πολιτών για την πολιτική αλλαγή είναι πολύ μεγάλη. 

Ταυτόχρονα τα ευρήματα καταδεικνύουν ένα ανοικτό πολιτικό ζήτημα για τον σημερινό αρχηγό της Ν.Δ.

Ας δούμε τα κύρια ευρήματα της δημοσκόπησης:

 

Πρώτον: Η ικανοποίηση για το αποτέλεσμα είναι πολύ μεγαλύτερη του αθροίσματος των δύο κομμάτων που συμφώνησαν στη συγκρότησή της και φτάνει στο 60%. 

Το στοιχείο αυτό δείχνει τη μεγάλη ελπίδα για πολιτική αλλαγή που υπάρχει στο εκλογικό σώμα. 

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι μόλις το 10% των ερωτώμενων εμφανίζονται στεναχωρημένοι για το αποτέλεσμα, στοιχείο που δείχνει τη διευρυμένη αποδοχή που έχει η νέα κυβέρνηση.

 

Δεύτερον: Ακόμη μεγαλύτερη είναι η αποδοχή των πολιτών σχετικά με την ετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του νέου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας. 

Η αποδοχή για τον ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στο 67%, ενώ για τον Αλέξη Τσίπρα εκτοξεύεται στο 70%. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου ένας στους τρεις ψηφοφόρους της Ν.Δ. αναγνωρίζει την ετοιμότητα της νέας κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να κυβερνήσουν. 

Το στοιχείο αυτό γεμίζει με ευθύνες τους υπουργούς και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο της νέας διακυβέρνησης και έχουν δεσμευτεί πως θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο στις μεγάλες προσδοκίες του λαού μας.

 

Τρίτον: Από τη δημοσκόπηση είναι εμφανές ότι υπάρχει πολιτικό θέμα με τον αρχηγό της Ν.Δ., η κινδυνολογική γραμμή του οποίου απορρίφθηκε από το εκλογικό σώμα με συντριπτικό ποσοστό, το οποίο φτάνει στο 71%! 

Ενδεικτικό της αμφισβήτησης της γραμμής Σαμαρά είναι ότι μόλις το 28% των ψηφοφόρων της Ν.Δ την εγκρίνει, ενώ το 44% διαφωνεί ανοικτά και του καταλογίζει ευθύνες για το εκλογικό αποτέλεσμα. 

Είναι πλέον σαφές πως ο Σαμαράς βρίσκεται μπροστά σ' ένα μεγάλο πρόβλημα πολιτικής αμφισβήτησης στην ίδια τη βάση της άλλοτε κραταιάς Κεντροδεξιάς. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. που αναγνωρίζει στον Αλέξη Τσίπρα την ετοιμότητα διακυβέρνησης είναι υψηλότερο από το ποσοστό που εγκρίνει την πολιτική Σαμαρά.

Η γραμμή Σαμαρά ηττήθηκε τόσο σε επίπεδο εκλογικού σώματος όσο και στο επίπεδο της εκλογικής βάσης που απέμεινε στη Νέα Δημοκρατία. 

Αντιθέτως οι πολίτες ελπίζουν στην πολιτική αλλαγή και προσδοκούν πολλά από τη νέα κυβέρνηση της χώρας και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Η ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η κυβέρνηση αποπειράται τις πρώτες ημέρες να εφαρμόσει τη βασική της υπόσχεση: αλλαγή πολιτικής χωρίς γενικευμένη ρήξη με το πλαίσιο που την επιβάλλει και σε αυτή τη βάση φαίνεται να έχει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μαζί της... 

του ΘΕΜΗ ΤΖΗΜΑ

Άλλωστε, οι μέχρι τώρα κινήσεις στο επίπεδο τόσο του συμβολισμού όσο και της ουσίας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την...

εξωτερική πολιτική προκαλούν ένα αίσθημα αισιοδοξίας μετά από πέντε χρόνια ταπείνωσης και καταστροφής.

Από την άλλη ηδη, τόσο το εγχώριο σύστημα εξουσίας όσο και ο ξένος παράγοντας έχουν δείξει τις διαθέσεις τους και τα μέσα πίεσης που πρόκειται να χρησιμοποιήσουν. Η προσπάθεια ακόμα και μετριοπαθούς αλλαγής πολιτικής αντιμετωπίζεται ως μονομερής και εκβιαστική κίνηση εις βάρος της ευρωζώνης και των μελών της. Ως αθέτηση των υποσχέσεων όχι της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά του κράτους συνολικά με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται ένα πλαίσιο απειλών πάνω στο οποίο το εγχώριο σύστημα εξουσίας- που δεν ανατρέπεται με μια εκλογική αλλαγή μόνο- θα επιχειρήσει να πατήσει είτε για να επιβάλλει και στην παρούσα κυβέρνηση τη συνέχιση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προώθησαν τα μνημόνια είτε για να τη συντρίψει μέσα από τον πανικό και την αποσταθεροποίηση.

Η βεβαιότητα ότι η Γερμανία και οι συντηρητικές κυβερνήσεις όπως και ο βασικός πυρήνας της Ευρωζώνης δε θα τραβήξουν το σχοινί έως ότου το σπάσουν ενώ λειτούργησε απελευθερωτικά σε σχέση με την ψήφο των πολιτών προεκλογικά εάν φανεί ότι διαψεύδεται θα επιδράσει διαλυτικά στο βαθμό που ο λαός δεν ενημερώνεται και δεν προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο.
 

Δεν είναι υπερβολή ότι τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες κρίνεται αν η χώρα θα εισέλθει σε νέα φάση βαριάς επιδείνωσης της κρίσης και σε αντιδραστική πολιτική κατεύθυνση εφόσον οι εκβιασμοί περάσουν ή ο λαός μείνει χωρίς ακόμα πιο επαρκώς επεξεργασμένο σχέδιο σχέδιο ή αν θα θέσει έστω με μετριοπαθή ή και ανεπαρκή ρυθμό τα θεμέλια της εξόδου από την κρίση
 

Το κυβερνητικό πρόγραμμα παρότι ανεπαρκές ως προς τη συνολική έξοδο του λαού από την κρίση καθότι χωλαίνει στο σκέλος της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της λαϊκοαπελευθερωτικής διάστασης και ενώ εμφορείται από βασικές αντιφάσεις- έξοδος από την κρίση και ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί προϋπολογισμοί ταυτόχρονα- συνιστά αντικειμενικά ένα μέτρο των αντοχών της Ευρωζώνης.

Συνιστά δε, κομβικό λάθος της κυβέρνησης να προτάσσει το ζήτημα του χρέους και όχι της παραγωγικής ανασυγκρότησης όταν γνωρίζει ότι λόγω των δυσκολιών να επιτύχει ουσιαστικές μετατοπίσεις σε ό,τι αφορά το πρώτο θα αναγκαστεί εάν καταλήξει τελικά σε συμβιβασμό να δεχτεί μια λεόντειο συμφωνία.

Σε αυτό το πλαίσιο οι πιέσεις θα ενταθούν. Η κυβέρνηση παρά τις καλές της προθέσεις, αυτή τη στιγμή διαθέτει περιορισμένες προσβάσεις στην ελληνική κοινωνία και δυνατότητες κινητοποίησης του λαού και των παραγωγικών δυνάμεων σε μια συνειδητή στράτευση προς την κατεύθυνση της αλλαγής πολιτικής.

Όσο και αν φαίνεται οξύμωρο είναι ακριβώς η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ και ο συνδυασμός καλών προθέσεών της και ανεπαρκειών της που εντείνουν την ανάγκη διαμόρφωσης σήμερα δύο συνθηκών: πρώτον, ενός στιβαρού κόμματος- κινήματος με στόχο τη λαϊκή απελεύθερωση και πυρήνα αφενός το κοινωνικό μπλοκ εργαζομένων- νεολαίας- ανέργων- (ακόμα και) πληγέντων μικρό- μεσοαστικών στρωμάτων και αφετέρου τους σοσιαλιστές, κομμουνιστές, προοδευτικούς και δημοκράτες, το οποίο θα αναλάβει την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής εξόδου του λαού από την κρίση και που στη σημερινή συγκυρία θα αποτελέσει τον εγγυητή της ενίσχυσης των προοδευτικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης και της αντιμετώπισης της όποιας τυχόν δεξιάς στροφής της. Τη δύναμη που θα τραβήξει προς τη λαϊκοαπελευθερωτική στρατηγική την κυβέρνηση έως ότου να πρέπει η τελευταία να δώσει τη θέση της σε μια ακόμα πιο προοδευτική κυβέρνηση. 

Αυτή η δύναμη δεν μπορεί παρά να συμπεριλάβει και τμήματα που σήμερα βρίσκονται στο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεύτερον και σε συνάφεια με το πρώτο ο λαός πρέπει να προετοιμαστεί και να ωριμάσει γρήγορα. Η ετοιμότητα του λαού να αντέξει πιέσεις και εκβιασμούς θα αποδειχθεί ο καταλυτικός παράγοντας για την εξέλιξη των πραγμάτων. Κάθε κίνηση πανικού, κάθε κίνηση υποχώρησης προς την προηγούμενη κατάσταση θα λειτουργήσει ως σήμα όχι απλά αναδίπλωσης αλλά άτακτης φυγής.

Οι πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης ναι μεν διαμορφώνουν ένα άνοιγμα στο μέχρι πρότινος ασφυκτικό τοπίο από την άλλη όμως θέτουν πιεστικές ανάγκες: κόμμα με θεμέλια στην κοινωνία, πιο ριζοσπαστικό σχέδιο αλλαγών και ρήξεων, προετοιμασία των πολιτών για το ενδεχόμενο εντονότερων ακόμα πιέσεων.

TVXS

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

(Σάββ. 31/01/15 - 16:52)

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ

Όπως και να το κάνεις η στιγμή που ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, ένας κρυόπλαστος γραφειοκράτης εκπρόσωπος των δανειστών της ΕΕ, προσπαθεί να κρύψει το χέρι του, τα ξινισμένα μούτρα του και να γυρίσει την πλάτη του τρέχοντας, ήταν απολαυστική.

Ναι λοιπόν, πρέπει και μπορεί με επιτυχία να βγει γλώσσα και να κρατηθεί ανάστημα απέναντι στις ιταμές απαιτήσεις των σύγχρονων αποικιοκρατών και τοκογλύφων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Και αυτό είναι κάτι που υπερβαίνει τα όρια της διαπραγμάτευσης εντός του πλαισίου της ΕΕ που θέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Η σύγκρουση με την ΕΕ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ καθότι δεν πρόκειται για τους ‘’εταίρους’’ μας, αλλά για τους ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ μας, που το μόνο που αντιλαμβάνονται και ξεχωρίζουν είναι η μυρουδιά του χρήματος.

Όπως δείχνει και η σχετική εικόνα που παραθέτουμε με πηγή το BBC, τo 60% του χρέους ανήκει στην ίδια την ευρωζώνη, 10% στο ΔΝΤ, 6% στην ΕΚΤ. Δηλαδή το 76% του χρέους ανήκει στα συστατικά μέρη της τρόϊκας και βασικά στην ευρωζώνη

Συνεπώς αν κάποιος εννοεί τη διαγραφή του χρέους, η κοινή λογική (και όχι απαραίτητα η αριστερή λογική και πολιτική), πρέπει να προετοιμάζεται για αποφασιστική ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη.

Η άρνηση πληρωμών και διαγραφή του χρέους είναι ΔΙΚΑΙΗ. Είναι ψέμα ότι αυτό μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε ‘’μπαταχτσή’’, που δήθεν θα φορτώσει στους ευρωπαϊκούς λαούς τα δικά του λάθη. Ο ελληνικός λαός ούτε ζήτησε ούτε ‘’έφαγε’’ τα δάνεια. Αυτά, λάδωσαν τη μηχανή και το αντεράκι της ελληνικής ολιγαρχίας, των πολιτικών υπηρετών της και φυσικά απέδωσαν πλούσια κέρδη στους ίδιους τους δανειστές τοκογλύφους. Άλλο τόσο αλήθεια είναι και το αντίστροφο: Το σκάνδαλο της μετατροπής ενός ιδιωτικού χρέους προς τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες σε κρατικό και το φόρτωμά του στους ευρωπαϊκούς λαούς, δεν το χρεώνεται ο ελληνικός λαός, αλλά οι υποτελείς στο κεφάλαιο κυβερνήσεις των άλλων χωρών της ΕΕ, που απλά κινήθηκαν αφενός για να σώσουν τις τράπεζές τους και αφετέρου για να βάλουν έτσι στο χέρι στην ελληνική οικονομίαστον αιώνα τον άπαντα.

Η σύγκρουση με την ευρωζώνη και η έξοδος από την ΕΕ είναι ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ, διότι την τελευταία την συναντάμε μπροστά μας ως δανειστή, ως Σύμφωνο για το Ευρώ που επιβάλει λιτότητα, ως Σύμφωνο Σταθερότητας που απαιτεί ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και μόνιμα μνημόνια, ως απαιτητή ιδιωτικοποιήσεων, ως απορρυθμιστή των εργασιακών σχέσεων, ως μηχανή πολεμικών τυχοδιωκτισμών και φυσικά ως άθλιο εκβιαστή μέσω της ελέγχου της ρευστότητας και του κοινού νομίσματος.

Η σύγκρουση με την ευρωζώνη, όχι μόνο δεν είναι βουτιά στο κενό, όπως κινδυνολογεί ακόμη και από τον τάφο της η ΝΔ, αλλά, αντικειμενικά, σήμερα, ΕΥΝΟΕΙΤΑΙ και από νέους παράγοντες.

Η ίδια η ευρωζώνη κλυδωνίζεται από την κρίση της, το μέλλον της θολώνει από το τέλμα της. Με μια μηδενική ανάπτυξη στην εξαετία 2008-2014 και με ένταση της ανισόμετρης ανάπτυξης στο εσωτερικό της, οι αντιθέσεις μεγάλων οικονομιών όπως της Γαλλίας και της Ιταλίας με την Γερμανία, δεν κρύβονται πλέον κάτω από το χαλί. Βγαίνουν δυναμικά στην επιφάνεια, με αφορμή την ελληνική κρίση.

Η Ευρώπη πράγματι αλλάζει. Όχι στην κατεύθυνση που ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σίγουρα κλυδωνίζεται και αυτό σημαίνει δυνατότητα σύγκρουσης με επιτυχή έκβαση.

Σε συνθήκες οικονομικής καχεξίας παγκόσμια, καθώς η καπιταλιστική κρίση είναι παρούσα, ο ανταγωνισμός των ξεχωριστών κέντρων οικονομικής ισχύος, ενισχύεται. Η έννοια του δήθεν ‘’μονοπολικού’’ κόσμου σπάζει, η εικόνα της ενιαίας παγκόσμιας αγοράς θρυμματίζεται. Οιαντιθέσεις ΗΠΑ-ΕΕ αλλά και ΕΕ-Ρωσίας, έχουν τη δική τους δυναμική.

Ο πλέον αποφασιστικός παράγοντας, είναι η ισχυρή ηθική και πολιτική νομιμοποίηση που δίνει στη σύγκρουση με την ευρωζώνη η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στην Ελλάδα, που απέρριψε συντριπτικά τα προγράμματα σωτηρίας της ΕΕ και έστειλε στα τάρταρα τους πολιτικούς εντεταλμένους της στην Ελλάδα. Είναι ένα δεδομένο που μετράει και για τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αξιοποιεί και τους τρείς αυτούς παράγοντες, κινούμενη ωστόσο σε ένα ναρκοθετημένο πεδίο και σε λαθεμένες υποθέσεις.

Η απόρριψη της συνέχισης των μνημονίων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που είχαν συνηθίσει στοΝΑΙ στους ευρωπαίους δυνάστες και προστάτες τους, δίνει κύρος στη νέα κυβέρνηση. Ο στόχος όμως για μια νέα ‘’συμφωνία-γέφυρα’’ (Βαρουφάκης) ή ‘’ένα πρόγραμμα, αλλά όχι μνημόνιο’’ (Παππάς) με την ΕΕ, περιορίζει τα πράγματα και τη ‘’διαπραγμάτευση’’, μέσα στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της εργατοκτόνου πολιτικής της.

Η διαφορά με τη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι υπαρκτή: Οι προηγούμενοι ήξεραν μόνο το ΝΑΙ, αλλά και να υμνολογούν την ΕΕ και να τρομοκρατούν το λαό. Η σημερινή κυβέρνηση επιχειρεί ένα ΌΧΙ, αξιοποιώντας τη λαϊκή εντολή και έχοντας επαφή και υποχρέωση ανταπόκρισης στα λαϊκά βάσανα. Αλλά έχει την επικίνδυνη αυταπάτη ότι αυτό μπορεί να ευδοκιμήσει με μια διαπραγμάτευση εντός της ευρωζώνης και χωρίς έστω απειλή εξόδου.

Σε αυτό το σημείο, θα γίνουν κάποιες επισημάνσεις.

Μια μετά την άλλη, οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, ακόμη και αυτές του Νότου, αφενός με το πιστόλι της Γερμανίας και της Commission στον κρόταφο και αφετέρου επειδή εκφράζουν τα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων και όχι των λαών τους, σπεύδουν να πάρουν θέση απέναντι στην ελληνική απόπειρα διαπραγμάτευσης.

Η (δήθεν) διορθωτική παρέμβαση Ομπάμα καθώς και οι διευκρινίσεις του Μοσκοβισί, έστειλαν ακριβώς το ίδιο μήνυμα: ‘’Κύριοι της Ελλάδας, θα σας στηρίξουμε με κάποιο τρόπο, στο βαθμό που είστε μέσα στην ευρωζώνη και έτσι θα μας είστε και εσείς χρήσιμοι στο να κάνουμε τη δουλειά μας, δηλαδή να πριονίζουμε τη Γερμανική κυριαρχία’’.

Ακόμη και η τακτική της Ρωσίας, δεν συνίσταται σε καμία περίπτωση στην αποκόλληση της Ελλάδας από την ΕΕ, αλλά στην αξιοποίησή της εντός της. Ας θυμηθούμε πως άδειασε την Κύπρο, αλλά και πως αξιοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί χωρίς να στηρίζει τη λαϊκή αντιφασιστική εξέγερση στην Ανατολική Ουκρανία.

Για ορισμένους από τους βασικούς επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι αρνητικά. Αντίθετα θεωρούν πως όσο η συζήτηση μεταφέρεται εντός του πλαισίου της ΕΕ και αποκρούεται η προοπτική ρήξης και εξόδου, τόσο αυξάνουν οι δυνατότητες συμμαχιών και χειρισμών.

Πρόκειται για μια υποθηκευμένη στρατηγική, όσο και αν βολεύει σε πρώτο επίπεδο και αυτό για δύο λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη φύση των ‘’συμμάχων’’ που αναζητεί μέσα και εκτός της ΕΕ, οι οποίοι κάθε άλλο παρά νοιάζονται για την ανεργία ή την φτώχεια στην Ελλάδα.

Ο δεύτερος και πλέον σημαντικός, σχετίζεται με την απομάκρυνση από το πλέον δυναμικό στοιχείο που είναι η προσδοκία των εργαζόμενων τάξεων και στρωμάτων στην Ελλάδα, ότι αυτή η ρήξη θα βελτιώσει αποφασιστικά τη ζωή τους. Τα περί ‘’λιτού βίου’’, οι δηλώσεις πως δεν υπάρχει ούτε ευρώ για αύξηση ή για προσλήψεις και η υμνολογία των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, από-συσπειρώνουν το λαϊκό στρατόπεδο.

Το ζήτημα ωστόσο έχει τεθεί. Ή εμείς ή η ευρωζώνη.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, μπορεί και πρέπει να αναληφθεί μια ενωτική και δυναμική πρωτοβουλία εργατικής λαϊκής κινητοποίησης που θα απαιτεί στους δρόμους διαγραφή του χρέους και ρήξη/έξοδο από την ευρωζώνη για να ζήσει ο λαός.

Να γεμίσουν οι δρόμοι, να φλογιστούν οι καρδιές, να ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση, να εκφράζεται η οργή, κάθε φορά που θα προσβάλλουν τον άνεργο και τον απολυμένο αλαζόνες τύπου Σούλτς, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ ή όταν συνέρχονται στην ΕΕ για να αποφασίσουν τη μοίρα του ελληνικού λαού. Πότε λοιπόν αν όχι τώρα, θα αποφασίσουμε να γεμίσουμε την πλατεία Συντάγματος και όλες τις πλατείες και δρόμους με οργή, αλλά και αποφασιστικότητα για τη ρήξη, την ανατροπή, τη λαϊκή νίκη;

Να πως τίθενται τα διλήμματα για τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς σε όλα τα ρεύματά της: Είτε ισοσκελισμός της παρουσίας της στο κατώτερο όριο της διαπραγμάτευσης εντός του πλαισίου που θα αποτελούσε πολιτικό λάθος στρατηγικής σημασίας, είτε σύμπτηξη ενός μετώπου κοινής δράσης και ανατροπής που θα στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή αντεπίθεση των αγώνων, των κοινωνικών και δημοκρατικών διεκδικήσεων, αλλά και των πολιτικών στόχων έξω από τα όρια της ευρωζώνης και της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

Το λαό φοβούνται. Ακόμη και όταν απλά ψηφίζει. Θυμηθείτε πως παρουσίαζαν τις εκλογές ως εκτροπή. Μα και πως θεωρούν ύψιστη αμαρτία και καταστροφή ένα δημοψήφισμα! Πόσο μάλλον όταν αυτός ο λαός είναι οργανωμένος και μαχόμενος. Όταν δεν αναθέτει και παρακολουθεί, αλλά απαιτεί και επιβάλλει.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…

*Πηγή: pandiera.gr  ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΑΠΑΛΛΑΓΗΚΑΜΕ!

(Σάββ. 31/01/15 - 21:03)

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Κλοτσηδόν έδιωξε ο ελληνικός λαός τον Αντ. Σαμαρά και τονΕυάγγ. Βενιζέλο από την κυβέρνηση! Η ΝΔ υπέστη συντριπτική ήττα, χάνοντας με οκτώμισι (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ – πήρε 27,81% έναντι 36,34%. Έχασε έτσι 53από τις 129 έδρες που είχε βγάλει στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, παίρνοντας μόνο 76 έδρες τώρα. Μετά την εκλογική πανωλεθρία τέτοιας έκτασης, είναι βέβαιη η πολιτική καρατόμηση του Αντώνη Σαμαρά, όσο κι αν ο τέως πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι τα πήγε… μια χαρά επειδή η ΝΔ έχασε μόνο δύο μονάδες από το προηγούμενο ποσοστό της! Ό,τι και να λέει ο Σαμαράς, οι πολιτικές ημέρες του είναι μετρημένες.

Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, αυτό ενταφιάστηκε πολιτικά την περασμένη Κυριακή. Από το 43,92% των βουλευτικών εκλογών του 2009 είχε ήδη καταβαραθρωθεί στο 12,28% των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου 2012 και τώρα έπεσε στην άβυσσο του 4,68%! Από το 44% στο 4%! Παγκόσμιο ρεκόρ του άλματος εις… βάθος! Ο Βενιζέλος θέλει να κάνει τον Μάιο το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που θα τον καθαιρέσει και θα βγάλει άλλον αρχηγό, αλλά αμφιβάλλουμε αν θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επί τέσσερεις μήνες. Επιτέλους, τον ξεφορτωνόμαστε κι αυτόν. Όχι φυσικά ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ίδιους και χειρότερους από τον Βενιζέλο για να συνεχίσουν το επαίσχυντο έργο του! Γεμάτος από πολιτικά γαϊδουράγκαθα θα είναι ο κήπος του ΠΑΣΟΚ! Πάντως το μεγαλύτερο «κάζο» το έπαθε οΓιωργάκης ο Παπανδρέου με το ΚΙΔΗΣΟ που έφτιαξε για να αποκτήσει βουλευτική ασυλία. Τέτοια… πολιτική χλαπάτσα που έφαγε από τον κόσμο την πανηγύρισε όλη η ελληνική κοινωνία! Πήρε μόνο 2,46% και έτσι ο πρώην πρωθυπουργός του 44% καταποντίστηκε στο εξωκοινοβούλιο! Από εκεί που είχε αντίπαλο τον Καραμανλή ή τον Σαμαρά, βρέθηκε στην ίδια κατηγορία με τον… Βασίλη Λεβέντη! Ε, ρε γλέντια! Τιτανομαχία Γιωργάλη-Λεβέντη! Νίκησε ο πρώτος.

Ξεγραμμένους έχουν ακόμη και οι Γερμανοί τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ του, όπως και τονΓιωργάκη και το ΚΙΔΗΣΟ του, που άλλωστε ήταν των Αμερικανών κι όχι δικός τους. Μόνο στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ποντάρουν, αναδεικνύοντας το σε πρώτο κόμμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Αυτό φάνηκε και από τη στάση του ιταμού Γερμαναρά, του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, ο οποίος ναι μεν συναντήθηκε και με τον Σαμαρά και με τον Βενιζέλο, αλλά δηλώσεις έκανε μόνο μετά τη συνάντησή του με τον Σταύρο Θεδωράκη. Τι είπε; Ιδού: «Δεν θα σας το κρύψω ότι είπα στον Αλέξη Τσίπρα που θα ήταν προτιμότερη μια συμμαχία με το Ποτάμι παρά με τους ΑΝΕΛ»! Ο γερμανός γκαουλάιτερ Σουλτς δηλώνει δημοσίως ποια κυβέρνηση προτιμάει για την υπό κατοχική διοίκηση Ελλάδα! «Άλλωστε η αντιπολίτευση του σήμερα πιστεύω πως είναι η κυβέρνηση του μέλλοντος!» πρόσθεσε ο κατοχικός διοικητής Σουλτς. Κυβέρνηση το… Ποτάμι με 6,05%! Η νέα ελπίδα των σύγχρονων «γερμανοτσολιάδων» του Μνημονίου! Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι οι δηλώσεις Σουλτς ια συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τοΠοτάμι και όχι με τους ΑΝΕΛ εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από την Αυγή! Δεν υπήρχαν πουθενά! Προφανώς επειδή νωρίτερα, προτού κάνει αυτές τις δηλώσεις ο Σουλτς, μετά τη συνάντηση του γερμανού κατοχικού διοικητή με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο τελευταίος είχε πει: «Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς έχει πολλές φορές αποδείξει ότι εκπροσωπεί επάξια τον κατεξοχήν δημοκρατικό θεσμό της ΕΕ, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο»!

Ο Σαμαράς προσπαθεί να σώσει το πολιτικό τομάρι του προωθώντας και τη θεωρία της κυβέρνησηςΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως «αριστερής παρένθεσης». Επιχειρεί έτσι να πείσει τους απογοητευμένους της Δεξιάς ότι σύντομα, σε δύο-τρείς μήνες, θα ξαναγυρίσουν στην εξουσία με αυτόν αρχηγό! Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην, που έλεγαν παλιότερα. Ο Σαμαράς εξουσία δεν πρόκειται να ξαναδεί. Όχι μόνο επειδή απέτυχε παταγωδώς ο ίδιος. Το κυριότερο είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποκλείεται να ακολουθήσει αριστερή πολιτική. Στο αστικό πλαίσιο θα κινηθεί. Αφού αποδέχεται το πλαίσιο «ευρώ,ΕΕ,ΝΑΤΟ», είναι εξ ορισμού βέβαιο ότι αριστερή πολιτικήσε αυτό είναι αδύνατον να ασκηθεί. Μέσα στο αστικό πλαίσιο όμως δεν υφίσταται μόνο η πολιτική της λιτότητας, την οποία προωθούν οι Γερμανοί. Αυτό αποδεικνύεται πρακτικά και από τις πρώτες δηλώσεις και κινήσεις τόσο του Τσίπρα όσο και υπουργών την νέας κυβέρνησης, οι οποίες έχουν προκαλέσει ένα γενικό κλίμα ευφορίας στον ελληνικό λαό. Να δούμε, βέβαια, τι ακριβώς θα νομοθετήσει η κυβέρνηση Τσίπρα, όταν συγκροτηθεί η Βουλή σε σώμα στις 6 Φεβρουαρίου, την Παρασκευή, και ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του τοΣάββατο 7 Φεβρουαρίου. Υπενθυμίζουμε ότι την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου θα γίνει η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Το όνομα του ατόμου που θα προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει μέχρι στιγμής ανακοινωθεί επίσημα, παρά τη συζήτηση περί Αβραμόπουλου. Έτσι και αλλιώς το όνομα που θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει ισχυρή ένδειξη περί των προθέσεών του αναφορικά με την κυβερνητική πολιτική που θα ακολουθήσει.

Για την ώρα πάντως οι Γερμανοί έχουν σκυλιάσει εναντίον της κυβέρνησης Τσίπρα. Το ότι ο πρωθυπουργός είπε κατάμουτρα στον Σούλτς ότι διαφωνεί με το Μνημόνιο και ο Βαρουφάκης είπε στον Γερούν Ντέισενμπλουμ ότι δεν αποδέχεται την ύπαρξη της τρόικας και δεν θα ζητήσει παράταση του Μνημονίου έχουν κάνει την κυβέρνηση Μέρκελ έξω φρενών. Ξύδι!

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου 2015

 ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ