ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ???

Από τη στιγμή μια συμμορία Εφιαλτών αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το φόντο του Καστελόριζου για να φορέσει τη μάσκα του «πατριωτισμού» σε μια πράξη κατάπτυστης εθνικής προδοσίας, ένα πράγμα ήταν βέβαιο σε επίπεδο τουλάχιστον επικοινωνιακό: Ο ασκός της αθλιότητας είχε ήδη ανοίξει…

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι Φιλιππινέζες που θα την υπηρετούσαν, βεβαίως έχουν παρελθόν. Δυστυχώς συνεχίζουν να έχουν και παρόν, και είναι στο χέρι μόνο αυτής της κοινωνίας να αποφασίσει πόσο σύντομα και πόσο παραδειγματικό θα είναι το μέλλον που τους ταιριάζει.

Η πολιτική προστυχιά διέπρεψε, όταν τα πολιτικά ανδρείκελα έδεναν πισθάγκωνα τη χώρα στο κρεβάτι του Προκρούστη, υποκρινόμενοι ότι μοχθούν και εργάζονται για τη σωτηρία της…

Η πολιτική προστυχιά κορυφώθηκε, όταν οι συμμορίες των εκβιαστών δε δίστασαν να απειλούν ευθέως την Ελληνική κοινωνία προκειμένου να ψηφίσει τους εκλεκτούς τους, για να ολοκληρώσουν το συμβόλαιο της ντροπής με λάφυρο την ίδια τη χώρα και την αξιοπρέπεια του λαού της. Και φυσικά…

Η πολιτική προστυχιά συνεχίζει ανεμπόδιστη να προσπαθεί να λειτουργήσει ως καταλύτης των εξελίξεων, είτε όταν τμήματα των εργαζομένων επιχειρούν να χειραφετηθούν διεκδικώντας πράγματα αυτονόητα και μαζί την αξιοπρέπειά τους, είτε με αφορμή την... 

αλά καρτ τρομοκρατία που διαχρονικά απετέλεσε πολύτιμο δεκανίκι του συστήματος, στη διαρκή προσπάθειά του ν αναζητεί άλλοθι προκειμένου να δρομολογεί προαποφασισμένες χορογραφίες.

Και βεβαίως η πεμπτουσία αυτής της αθλιότητας…

Συνοψίζεται στο θράσος τόσο των πολιτικών αχυρανθρώπων, όσο και των Φιλιππινέζων της ενημέρωσης, που ξαφνικά θυμήθηκαν να φλερτάρουν με έννοιες όπως: Βία… Δημοκρατία… Νομιμότητα... με σκοπό να τις αφορίσουν!!!

Μιλάμε δηλαδή για όλους αυτούς, που αυτές τις πλέον πολυσυζητημένες έννοιες των τελευταίων ημερών, τις είχαν εξοβελίσει παντελώς από το λεξιλόγιό τους…

Όταν η συμμορία των εκσυγχρονιστών παραβίαζε το Σύνταγμα για να κάνει άθλιο εμπόριο εθνικής ταυτότητας με τον κατευθυνόμενο ισλαμοφασισμό…

Όταν η συμμορία του Καστελόριζου άνοιγε τις Κερκόπορτες της χώρας και παρέδιδε αμαχητί την εθνική κυριαρχία του τόπου…

Όσο η τρικολόρε συγκυβέρνηση δηλωσιών και παραδομένων, κυβερνά τη χώρα με προεδρικά διατάγματα.

• Πρώτη παρατήρηση: Για όλους αυτούς και για όλη αυτή τη μαύρη διαδρομή που ο βιασμός των αυτονόητων αναγορεύτηκε σε επίσημη κυβερνητική πολιτική, τότε δεν υπήρξε βιασμός της δημοκρατίας.

Αλλά και όταν με αποφάσεις που παίρνονταν εν μια νυκτί και κουρσευόταν το αίμα και ο ιδρώτας των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία…

Και όταν με αποφάσεις που παίρνονταν εν μια νυκτί, επιβάλλονταν σε ολόκληρο τον πληθυσμό πρωτοφανή και ανελέητα κατοχικά χαράτσια…

Αλλά και όταν μέσα σ ένα βράδυ μέσα από ένα πρωτοφανές πλιάτσικο ισοπεδώνονταν μισθοί συντάξεις και όνειρα των πολιτών…

• Δεύτερη παρατήρηση: Για όλους αυτούς δεν υπήρξε ανομία και παραβατικότητα, ούτε τότε.

Ούτε και όταν ανοίγονταν τα κεφάλια των διαδηλωτών στο Σύνταγμα…

Ούτε όταν ανοίγονταν τα κεφάλια των συνταξιούχων στο δρόμο…

Ούτε όταν τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο κάτεργο του Μάνεση με σκοπό να το ανοίξουν από τους κακούς απεργούς για να το κλείσει αμέσως μετά ο ίδιος ο Μάνεσης…

Ούτε και σε δεκάδες άλλα αντίστοιχα περιστατικά η απαρίθμηση των οποίων δεν έχει τελειωμό….

• Τρίτη παρατήρηση: Για όλους αυτούς του τζιτζιφιόγκους της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, δεν υπήρξε βία, ούτε σε αυτή την περίπτωση.

Και ξαφνικά, ήρθε η βία…

Την ανακάλυψαν στους εργαζόμενους του ΜΕΤΡΟ και στον απεργιακό τους αγώνα…

Την ανακάλυψαν στους ναυτεργάτες και στις κινητοποιήσεις τους…

Την ανακάλυψαν στο ΠΑΜΕ και στην παρουσία σαράντα συνδικαλιστών στο υπουργείο του Βρούτση…

• Την ανακάλυψαν δηλαδή σε ότι κινείται και τολμά να αμφισβητήσει το βρώμικο ρόλο τους και την ελεεινή υπηρεσία που προσφέρουν για λογαριασμό των συμμοριών της ισχύος και της ξένης κατοχής.

Και φυσικά την γαρνίρισαν με το θέατρο του Βελβεντού, με πρωταγωνιστή το «κράτος του νόμου» και με κομπάρσους μια παρεούλα επαναστατημένων εφήβων που οι ίδιοι εξέθρεψαν… οι ίδιοι ανέχτηκαν… και φυσικά οι ίδιοι χρησιμοποίησαν (αρκούμενοι στο να τους παρακολουθούν), μέχρι τη στιγμή που επικοινωνιακά θα βόλευε να τους τσακώσουν.Χρησιμοποιώντας τους και πάλι ως βολικά θύματα στην πολιτική της πυγμής, αλλά και ως πρώτη ύλη στους θεατρινισμούς της «αποτελεσματικότητας» στην παρέμβαση.

Ας δούμε όμως τώρα και πίσω από την κουρτίνα…

Πίσω από τη χορογραφία του επικοινωνιακού τους θεατρινισμού και την απροκάλυπτη υποκρισία,αυτό που κρύβεται είναι ένας διπλός φόβος που τους κάνει να τρέμουν σαν δαρμένα σκυλιά.

Το πρώτο πράγμα που τρέμουν πραγματικά…

Είναι τη μαζική χειραφέτηση της καθηλωμένης και αδρανούς προς το παρόν κοινωνίας.

Τρέμουν στην προοπτική γενίκευσης των κινητοποιήσεων και παραπέρα ριζοσπαστικοποίησης των μορφών της πολιτικής δράσης.

Τρέμουν τη γενικευμένη ανάληψη πρωτοβουλιών στοχευμένης αντίστασης που θα κατακερματίσουν τις δυνάμεις καταστολής και θα καταστήσουν αδύνατη την καταστολή τους

Τρέμουν τη στιγμή που οι μηχανισμοί τους θα καταστούν εκ των πραγμάτων ανίκανοι να αποτρέψουν την κοινωνική οργή.

Τρέμουν τη στιγμή που οι οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος – και όχι οι καιροσκόποι και οι φαφλατάδες – θα αποφασίσουν να συντονίσουν τη δράση τους σε κάθε πόλη, σε ολόκληρη την επικράτεια.

Τρέμουν τη στιγμή που αυτές οι δυνάμεις θα αποφασίσουν πως σε κάθε πόλη θα πρέπει να καταλάβουν τα πάντα και να παραλύσει το σύνολο των μηχανισμών της καταστολής.

• Τρέμουν με δυο λόγια τη στιγμή που η πραγματική πολιτική αντιπολίτευση θα αποφασίσει να εγκαταλείψει τα φοβικά σύνδρομα και τις αναστολές, και θα αποφασίσει να δώσει το σύνθημα της γενικευμένης σύγκρουσης με την πολιτική εξουσία των ανδρεικέλων.

Το δεύτερο πράγμα που συνιστά και το χειρότερο εφιάλτη τους…

Είναι τη στιγμή που η «βία», δε θα αποτελεί πλέον βολικό θεματάκι στη σκαλέτα των ειδήσεων, ούτε βεβαίως υπόθεση αφελών «επαναστατημένων» εφήβων, που θα είναι εύκολο να χειραγωγηθούν και να χρησιμοποιούνται ως βολικό αποκούμπι των μηχανισμών της εξουσίας.

Αυτό που τρέμουν, είναι τη στιγμή που η πραγματική βία θα είναι στοχευμένη και προσανατολισμένη σε πολιτικές ανατροπές.

• Με δυο λόγια, το δεύτερο πράγμα που τρέμουν, είναι τη στιγμή που η πραγματική πολιτική βία, στοχευμένη και χωρίς φοβικά σύνδρομα θα στοχοποιήσει ανδρείκελα και πολιτικές, και όχι εξώπορτες και τζαμαρίες.

Και τρέμουν πραγματικά αυτή την εξέλιξη τόσο τα πολιτικά όσο και τα επικοινωνιακά ανδρείκελα, γιατί και οι δύο ξέρουν καλά δύο πράγματα:

• Ξέρουν το πόσο υποκριτές είναι και οι δυό όταν επιχειρούν να εξοβελίσουν και να αφορίσουν επικοινωνιακά κάθε συζήτηση με συνθετικό τη βία (ενώ την ίδια στιγμή τη χρησιμοποιούν κατά το δοκούν ως βολικό άλλοθι για τις πολιτικές που στηρίζουν). Και το ξέρουν γιατί…

• Και οι δυο ξέρουν καλά πως όλα εκείνα που χάθηκαν, με τη βία της εξουσίας, μόνο με τη "βία" της πολιτικής αντίστασης μπορούν και πάλι να κερδηθούν.

Κανείς δεν πρόκειται να τα παραχωρήσει ως ένδειξη καλής θέλησης…

Καμία σύμβαση ντροπής δε θα καταργηθεί, ως συνέπεια των τύψεων αυτών που δε δίστασαν να προδώσουν αυτή την πατρίδα…

Καμία εθνική αξιοπρέπεια δε θα ανακτηθεί, αν δε σκιαχτεί ακόμη και το σουλτανάτο από την πραγματική δύναμη της κοινωνίας…

Καμία αλλαγή πορείας δε θα υπάρξει για τον τόπο, αν δεν την επιβάλει η ίδια η κοινωνία τιμωρώντας παραδειγματικά, πριν απ όλα τους πρωταίτιους της εθνικής προδοσίας…

Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από τους αφορισμούς στη «βία»…

Τους αφορισμούς αλλά και το «απεταξάμην» που εκπέμπουν καθημερινά τα ΜΜΕ και τα πολιτικά ανδρείκελα???

Το πρώτο που κρύβεται, είναι η δόλια προσπάθειά τους να νομιμοποιήσουν τη βία που νομοθετεί και βιάζει θεσμούς, συνειδήσεις και την αξιοπρέπεια των πολιτών, επιχειρώντας να την εμφανίσουν ως εγγυητή της ευνομίας και της ευταξίας που τους χρειάζεται.

Το δεύτερο που κρύβεται είναι ο πραγματικός τους τρόμος για κείνο που απεύχονται και που θα τους είναι αδύνατον να χαλιναγωγήσουν όταν ξεσπάσει.

Συμπερασματικά…

Το καθεστώς της κατοχής, τα πολιτικά του ανδρείκελα και τα επικοινωνιακά φερέφωνά τους,επιχειρούν να εκτρέψουν την αγανάκτηση και την οργή σε ανούσια πολιτική φλυαρία,γιατί από αυτήν και η κατοχή θα διαιωνίζεται και τα ανδρείκελά της θα συνεχίζουν ανεμπόδιστα το βρώμικο ρόλο τους σε βάρος του τόπου.

Γιατί αυτό που τρέμουν, είναι τη συντονισμένη, την οργανωμένη μαζική δράση και τον εκρηκτικό της συνδυασμό με τη στοχευμένη πολιτική «βία» που δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποφασιστική προσπάθεια χειραφέτησης της κοινωνίας για την ανάκτηση της πατρίδας της, της ζωής και της αξιοπρέπειάς της.

• Γιατί αυτό που τρέμουν σε τελευταία ανάλυση, είναι τον στοχευμένο πολιτικό ακτιβισμό ως τον μόνο ικανό να εμπνεύσει την κοινωνία στο σύνολό της και να επιβάλει πολιτικές ανατροπές ικανές να βάλουν τον τόπο μας σε μια άλλη πορεία.

Αυτό αφορίζουν… Αυτό εξοβελίζουν… Αυτό είναι που θέλουν να καταδικάσουν καλώντας τους πάντες και τα πάντα να αποκηρύξουν τη «βία»… Αυτή είναι η βία που δε θέλουν για να μπορεί να θριαμβεύει ανεμπόδιστα η βία που «αγάπησαν». Η βία που θυματοποιεί το λαό και μετατρέπει τη ζωή του σε πραγματικό κάτεργο.

Κι αυτό ακριβώς είναι που οφείλει να κάνει η πραγματική πολιτική αντιπολίτευση, χωρίς φοβικά σύνδρομα και χωρίς την ελάχιστη αναστολή.

Και για το κάνει οφείλει να παραμερίσει προσωρινά την κομματική σημαία της, για να υψώσει ψηλά τη σημαία των αξιών που μπορούν να εμπνεύσουν και να συνεγείρουν την Ελληνική κοινωνία στο σύνολό της.

Νομίζετε ότι χρωστάμε κάτι λιγότερο ως ελάχιστο φόρο τιμής στους 3.500 (μέχρι τώρα) δολοφονημένους, απέναντι σε όλους αυτούς τους υποκριτές και πρωταίτιους που δεν είδαν καμία βία… καμία ανομία… σ αυτό το έγκλημα μαζικής εθνοκτονίας???

«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ—ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ- ΕΥΡΩΠΗ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ *

Ελέγχοντας την ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας μέσω του ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας  οι Γερμανοί θεωρούν ότι μπορούν να ελέγξουν και τον χρόνο, δηλαδή, την ιστορία… Ξεχνούν όπως συμβαίνει με τους υπερόπτες ότι  η εξουσία του παρόντος με όση βία και αν ασκηθεί δεν  διαγράφει εγκλήματα του παρελθόντος, ούτε εξασφαλίζει τη «δόξα» του μέλλοντος.

Αν ο χρόνος είναι χρήμα, τότε αυτός που «κόβει» χρήμα αποκτά την ψευδαίσθηση ότι ελέγχει το χρόνο. Κάπως έτσι προκύπτει η υπεροψία των ισχυρών. Όμως από τη (Θεία) δίκη του χρόνου δεν μπορεί να διαφύγει κανείς, ούτε καν οι πανίσχυροι «νομισματοκόπτες»  του Βερολίνου…

Κρατώντας τη ρέγουλα της ΕΚΤ η Γερμανία κατάφερε να ρυθμίζει/ ελέγχει  την πολιτική, οικονομική, κοινωνική ζωή των Ευρωπαίων υποτελών της.  Πρόκειται, ωστόσο, για τηνψευδεπίγραφη γερμανική παντοδυναμία του παρόντος, η οποία έχει αρχίσει να εξαντλεί τα όριά της. Και τα όρια μιας εξουσίας (όπως είναι η γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη) εξαντλούνται όσο περισσότερη βία ( οικονομική, εν προκειμένω και προς το παρόν…) είναι υποχρεωμένη να ασκήσει προκειμένου να διαιωνιστεί.

Στην προκειμένη ελληνική περίπτωση η γερμανική βία, προβαλλόμενη ως «πρόγραμμα (δημοσιονομικής) προσαρμογής» ασκείται στην Ελλάδα επί πέντε συνεχή χρόνια. Ο χρόνος, προφανώς, είναι αρκετός για να γίνει η αποτίμηση του «προγράμματος». Και έγινε, στις πρόσφατες εκλογές: ο ελληνικός λαός κατανόησε πως το περιβόητο «πρόγραμμα» δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αιώνια καταδίκη σε ένα φαύλο κύκλο δίχως διέξοδο και προοπτική, γι αυτό και ξεφορτώθηκε τα κόμματα (ΝΔ- ΠΑΣΟΚ) που είχαν αναλάβει να φέρουν σε πέρας αυτήν την γερμανική εργολαβία.

Οι συλλογικές ψευδαισθήσεις, ωστόσο, δεν διαλύονται αυτόματα. Η επιλογή της αναζήτησης  μιας βιώσιμης ρύθμισης εντός της γερμανικής αυτοκρατορίας στην ΕΕ ήταν αυτή που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και κέρδισε τις εκλογές. Η επιλογή της ρήξης και της αποδέσμευσης ηττήθηκε, είτε γιατί  οι φορείς της (το ΚΚΕ κατά κύριο λόγο) δεν κατάφεραν να πείσουν  ότι και πώς μπορούν  να τη φέρουν  σε πέρας οδηγώντας την ελληνική κοινωνία έξω από την παγίδα στην οποία βρίσκεται, είτε γιατί ο ελληνικός λαός δεν είναι διατεθειμένος να χύσει το «αίμα» που μια τέτοια επιλογή συνεπάγεται.

Ο χρόνος, προφανώς,  εξακολουθεί να κυλά με το δικό αιώνιο ρυθμό και μετά τις ελληνικές εκλογές, αγνοώντας απαιτήσεις και προσδοκίες. Οι Γερμανοί εξακολουθούν να κρατούν τη ρέγουλα της ΕΚΤ και να  ρυθμίζουν τη ροή της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία απαιτώντας από τη νέα κυβέρνηση «προσαρμογή στο πρόγραμμα». Από την πλευρά της η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι αν παρασυρθεί από τον γερμανικό χρόνο και χρονοδιαγράμματα θα εξαντλήσει γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα απ ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το πολιτικό της κεφάλαιο…

Ωστόσο όπως είπαμε ο χρόνος έχει το δικό του αδυσώπητο ρυθμό και θέτει ερωτήματα προς ισχυρούς και ανίσχυρους, δεσπότες και υποτελείς:

• Προλαβαίνει η Γερμανία να αντιμετωπίσει το ερώτημα (που προκύπτει για την ηγεμονία της) σε περίπτωση  ελληνικής χρεοκοπίας;
• Προλαβαίνει η Γερμανία να αντιμετωπίσει το ερώτημα (που εκ των πραγμάτων τίθεται) από την έναρξης μιας συζήτησης για το ελληνικό και κατ επέκταση το ευρωπαικό πρόβλημα χρέους;
• Διαθέτει – απ την άλλη πλευρά- η ελληνική κυβέρνηση χρόνο να διαχειριστεί τις προσδοκίες που δημιούργησε στο εσωτερικό της χώρας διανέμοντας τα ψίχουλα που θα προκύψουν από έναν συμβιβασμό;

Τα ερωτήματα αυτά, από τη στιγμή που τίθενται συνοψίζουν τα όρια ισχύος και αδυναμίας. Πάνω απ όλα περιγράφουν παραστατικά το αδιέξοδο της γερμανικής αρχιτεκτονικής που επιβλήθηκε στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα μοντέλο που ευνοεί πολλούς, αφήνει ωστόσο εκτεθειμένους ολόκληρους λαούς και εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπους.

Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο μοντέλο δεν  είναι προορισμένο να μακροημερεύσει, αν δεν προχωρήσει άμεσα η ανακατασκευή του. Ενδεχομένως, η απόφαση για ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ να δείχνει μια τέτοια διάθεση  στοιχειώδους αυτοσυντήρησης. Ωστόσο, η διάθεση αυτή παραμένει «στοιχειώδης» και εκδηλώνεται αργά με το σταγονόμετρο και μοιάζει περισσότερο με μάχη οπισθοφυλακής.

Η ευκολία άλλωστε με την οποία η Ουάσιγκτον διέλυσε τις σχέσεις της ίδιας της Γερμανίας και κατ επέκταση ολόκληρης της ΕΕ με τη Ρωσία  υπενθύμισε ότι σε τελική ανάλυση η Ενωμένη Ευρώπη ως σύνολο και μονάδες δεν είναι τίποτε περισσότερο από «υποτελείς ή φόρου υποτελείς της Ουάσιγκτον», όπως έγραφε από το 2000  στη «Μεγάλη Σκακιέρα» ο Ζ. Μπρζεζίνσκι.

Πηγή: www.imerodromos.gr  ανάρτηση από ίσκρα

ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΕΝΑ-ΕΝΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ ΜΜΕ !!!

Εικόνα κατάρρευσης στα μεγάλα ΜΜΕ !!!

ΔΟΛ και Πήγασος "πρωταθλητές" στις ζημιές !!! Εκδότες-καναλάρχες αλλάζουν γραμμή πλεύσης !!!

Το τεράστιο ποσό των 405 εκατ. ευρώ οφείλουν απο δάνεια στις τράπεζες συνολικά ΔΟΛ, Πήγασος και Mega - υποχρέωση που είναι εξαιρετικά δύσκολο αν όχι αδύνατο να καλυφθεί στις παρούσες συνθήκες. Κι αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς σχεδόν όλα τα συστημικά media έχουν βουλιάξει σε πέλαγος χρεών  και προσπαθούν να προσεγγίσουν τη νέα κυβέρνηση για να περισώσουν ότι μπορούν. 

Η νέα κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ήταν κάθετη και διαφωτιστική στις προγραμματικές δηλώσεις:  "Σπάμε το περιβόητο τρίγωνο της διαπλοκής, μεταξύ τραπεζών, πολιτικού προσωπικού και μέσων ενημέρωσης", ήταν η εξαγγελία του κ. Τσίπρα, που σχολιάστηκε εκτεταμένα από τον Τύπο. Εννοούσε τα χαριστικά δάνεια που δινόταν αφειδώς στα διαπλεκόμενα media με την παρέμβαση κυβερνητικών παραγόντων, κατά παράβαση όλων των τραπεζικών κανόνων. 

Ακόμη ο κ. Τσίπρας εξήγγειλε ότι η κυβέρνηση "παράλληλα με την κατάργηση των χαοτικών δανειων προς τα ΜΜΕ, θα εφαρμόσει το θεσμικό πλαίσιο για την προκήρυξη και την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών".  Ας σημειωθεί ότι τα κανάλια εκπέμπουν επί 25 χρόνια χωρίς κανονικές άδειες. Με χαριστικές ρυθμίσεις πήραν άδειες "προσωρινού χαρακτήρα", που ανανεώνονται  συνεχώς χωρίς να καταβληθεί κανένα τίμημα. 

Πρόκειται αφαλώς για κηρυγμένο πλέον πόλεμο η έκβαση του οποίου θα φανεί στη συνέχεια. Η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει στις εξαγγελίες της , ενώ οι εκδότες-καναλάρχες βρίσκονται σε δυσχερή θέση, καθώς οι περισσότερες εταιρίες  media διανύουν τη χειρότερη ίσως περίοδο του βίου τους.

Χωρίς προοπτική

Μια ματιά στα οικονομικά αποτελέσματα του 2013 πιστοποιεί ότι τα μεγάλα συγκροτήματα παραπαίουν  οικονομικά. Τον περασμένο χρόνο όπως και τώρα εξακολουθούν να γράφουν μεγάλες ζημιές και το κυριότερο δεν εμφανίζονται προοπτικές εξόδου από την  κρίση. Το 2013 ο (πρώην) ΔΟΛ έγραψε ζημιές 17,5 εκατ. ευρώ, ηΚαθημερινή 11 εκατ., ο Πήγασος 14,2 εκατ., το Εθνος 6,8 εκατ. και έπεται συνέχεια στο ίδιο τέμπο.

Υπό αυτές τις περιστάσεις δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα συστημικά ΜΜΕ άρχισαν να κάνουν στροφή και από την υποστήριξη του μνημονίου πηγαίνουν τώρα στην υπεράσπιση της νέας κυβέρνησης. Η αρχή έγινε από τα έντυπα του ΔΟΛ "Βήμα" και "Νέα" που έσπευσαν να δείξουν ότι βρίσκονται δίπλα στον Τσίπρα και τη νέα κυβέρνηση. Στο ίδιο μοτίβο, αν και με μκρότερες ταχύτητες, ακολουθούν και οι άλλοι όπως το Εθνος και τοMega Channel που έχουν υιοθετήσει γραμμή ¨κριτικής υποστήριξης¨.

Είναι άλλωστε τα μεγάλα χρέη που έφεραν  κοντά τον ΔΟΛ καιτον Πήγασσο, με τους Ψυχάρη και Μπόμπολα να διερευνούν,εδω και πολύ καιρό το ενδεχόμενο συγχώνευσης. Το θέμα έχει ατονήσει, αλλά η πιεστική πραγματικότητα ενδέχεται να το φέρει πάλι στην πρώτη γραμμή. Αυτή τη στιγμή τα περισσότερα ΜΜΕ δεν  έχουν υγιή οικονομικά  στοιχεία, κάποια έχουν βουλιάξει απο τα χρέη και τα έσοδα στηρίζονται στις διαφημίσεις μεγάλων τραπεζών. Το νεο τοπίο που θα διαμορφωθεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ενδιαφέρει ιδιαίτερα ιδιοκτήτες και εργαζόμενους στα media, γιατί μπορεί να φέρουν ξαφνικό θάνατο στους υπερχρεωμένους. 

Ακριβώς λόγω της υπερχρέωσης, δεν υπάρχει ενδιαφέρον  από ιδιώτες να επενδύσουν στον θνησιγενή Τύπο , ενω για όσους θέλουν να απεμπλακούν η αποχώρηση θα είναι δύσκολη γιατί δεν πρόκειται να απαλλαγούν από υποχρεώσεις και εκκρεμότητες. 

ΠΗΓΗ

http://www.sofokleousin.gr/archives/214351.html

Γιατί το ευρώ είναι ένα κακό νόμισμα

Θεόδωρος Κατσανέβας

Γιατί το ευρώ είναι ένα κακό νόμισμα

Ο ελληνικός λαός παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα το παζάρι με τους Ευρωπαίους εταίρους που γίνεται αυτές τις ώρες για να δοθεί η ανάσα της ελπίδας στην Ελλάδα. Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι, αν το θαύμα της ανατροπής του μνημονίου χωρίς εκπτώσεις επιτευχθεί μέσα απ’ αυτές τις επίπονες διαπραγματεύσεις, εμείς θα σταθούμε δίπλα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όπως και προεκλογικά, με την ελπίδα ότι οι συνθήκες αργότερα θα είναι καλύτερες και η καταστροφική πολιτική της Γερμανοποιημένης ευρωζώνης θα ανατραπεί.

Η σημερινή πολιτική συγκυρία όμως, ότι η πολλά υποσχόμενη στο παρελθόν  συμμαχία του νότου έχει αποβιώσει τουλάχιστον κατά την τρέχουσα περίοδο.Ο Πρωθυπουργός της Ισπανίας Ραχόϊ το υπονόησε ξεκάθαρα. Αν η ευρωζώνη υποχωρήσει στην Ελλάδα, το κόμμα του θα καταστραφεί πολιτικά, αφού το ανερχόμενο Podemos θα σαρώσει στις επερχόμενες εκλογές. Αν πέσουν τα προκεχωρημένα φυλάκια που έχει εγκαταστήσει το Βερολίνο στο νότο και όχι μόνο, τότε θα καταρεύσει και το κεντρικό κάστρο, η ίδια η Μέρκελ και η πολιτική της.

Μόνο ελάχιστα έως ασήμαντες ή λεκτικού τύπου παραχωρήσεις προτίθεται να κάνει το Βερολίνο για να μην αυτοκαταστραφεί. Και συμπληρωματικά, να χαρίσει λίγο χρόνο στην ελληνική κυβέρνηση για να κερδίσει τις εντυπώσεις ότι δείχνει πρόθυμο να διαπραγματευτεί , όχι για την ουσία αλλά για το τυπικό του θέματος.

Η πολιτική της αυστηρής λιτότητας σε συνδυασμό με το υπερτιμημένο ευρώ, μέσα σε μια ασύδοτη αγορά όπου δρουν ανεξέλεγκτα οι γύπες του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, είναι μοιραίο να συμπιέσει έως και να εξοντώσει μια χώρα της περιφέρειας όπως η Ελλάδα. Η υφεσιακή περιδίνηση στην οποία έχει περιπέσει η χώρα μας μέσα από τις πολιτικές της ακραίας περιοριστικής οικονομικής πολιτικής  που έχει επιβάλλει το Βερολίνο, δεν επιτρέπει αχτίδες αισιοδοξίας για έξοδο από την κρίση.

Η επιβολή συνταγών  σκληρής λιτότητας, ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης, οδηγεί σε μεγαλύτερη διεύρυνση της πτωτικής πορείας της οικονομίας. Η φτώχεια φέρνει περισσότερη φτώχεια  Η βίαιη συρρίκνωση των εισοδημάτων οδηγεί στην κάθετη πτώση της εσωτερικής ζήτησης και κατ’ επέκταση στον περιορισμό της παραγωγής, στην κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, στη συμπίεση της φορολογητέας και ασφαλιστικής ύλης, στην τεράστια μείωση των κρατικών εσόδων και του εθνικού εισοδήματος.

Τα χρέη, ως απόλυτο μέγεθος αλλά και ως ποσοστό του εθνικού εισοδήματος μεγεθύνονται. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, ύστερα από το τελευταίο «κούρεμα» το χρέος, το οποίο σε μεγάλο ποσοστό πριμοδοτήθηκε από εγχώριους πόρους, διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο. Το αδιέξοδο της σημερινής πορείας έχουν επισημάνει όχι μόνο έγκυροι διεθνείς αναλυτές όπως ο Paul Krugman, ο Hans Werner Zinn, Jayatti Ghosh, Jojeph Stiglitz, Noam Chomski, KennethRogoff, Marcello de Cecco, Klaous Kastner, Max Kaizer, Zack Sapir, Hemout Slesinger, Roger Bootle, Nuerel Rubini, κλπ., αλλά και διεθνείς οίκοι με εκθέσεις τους, όπως η Ιαπωνική Nomura, και πολλοί άλλοι, μεταξύ των οποίων και το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν είναι τυχαίο ότι, κορυφαίος δημοσιογράφος του κατεστημένου παραδέχτηκε δημόσια ότι, «όλοι ξέραμε ότι η πολιτική του Μνημονίου δε βγαίνει, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα δεν είναι σωστό».

Αλλά ακόμα και αν  γίνει η απίθανη υπόθεση εργασίας ότι, κάποια στιγμή οι Γερμανοί υπερκυρίαρχοι αποφασίσουν να μας χαρίσουν το μεγαλύτερο μέρος ή ακόμα και όλα τα χρέη μας, και πάλι μετά από 10-15-20 το πολύ χρόνια, η χώρα μας, όπως και οι άλλες περιφερειακές οικονομίες, θα περιπέσουν σε κατάσταση οικονομικής αδυναμίας. Και αυτό γιατί το ευρώ είναι ένα σκληρό νόμισμα που δεν επιτρέπει την ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα μας βρίσκεται σε  διαφορετική νομισματική ζώνη απ΄αυτήν της Γερμανίας και των άλλων βορειοκεντρικών χωρών, σύμφωνα και με τη θεωρία του Νομπελίστα Robet Mandel, οι οποίες ευνοούνται από την υψηλή ισοτιμία του ευρώ γιατί παράγουν ολιγοπωλειακά προϊόντων έντασης κεφαλαίου και υψηλής τεχνολογίας,   με μικρή προστιθέμενη αξία του συντελεστή εργασία. Η τελευταία αυτή παραγωγική διάρθρωση, επιτρέπει υψηλά περιθώρια κέρδους, χωρίς υπερβολική συμπίεση της αμοιβής εργασίας.

Και για να το απλουστεύσουμε. Ο βασικότερος πυλώνας της ελληνικής οικονομίας είναι ο τουρισμός. Οι ανταγωνίστριες μας χώρες, η Τουρκία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Αίγυπτος, η Τυνησία, κλπ., πουλάνε το τουριστικό τους προϊόν πολύ πιο φτηνά, αφού λόγω του υποτιμημένου τους νομίσματος σε σχέση με το σκληρό ευρώ, το ίδιο δωμάτιο εκεί κοστίζει λιγότερο απ’ ότι εδώ. Ακόμα και αν οι Έλληνες ξενοδόχοι συμπιέσουν στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, το ημερομίσθιο λχ. στα 20 ευρώ, και πάλι στις ανταγωνίστριες χώρες το ημερομίσθιο θα είναι φτηνότερο λχ. 15 ή και 10 ευρώ. Ο εργαζόμενος στις χώρες αυτές, μπορεί να αμείβεται με μικρότερο ημερομίσθιο που έχει όμως ίδια περίπου ανταλλακτική αξία με το ημερομίσθιο στην Ελλάδα, γιατί εκεί  το κόστος ζωής εκεί είναι χαμηλότερο. Το ίδιο ισχύει και στο γεωργικό τομέα -ένα άλλο ισχυρό τομέα της ελληνικής οικονομίας-όπου το κόστος εργασίας αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού κόστους παραγωγής, είναι δηλ. προϊόν έντασης εργασίας. 

Αντίθετα, η κύρια παραγωγή των  βορειοκεντρικών ευρωπαϊκών χωρών προσανατολίζεται σε τεχνολογικά βιομηχανικά προϊόντα όπου το κόστος εργασίας αποτελεί μικρό μέρος του συνολικού κόστους παραγωγής. Κατά συνέπεια, έχει μικρότερη σημασία αν το ατομικό ημερομίσθιο είναι υψηλότερο απ’ ότι στην Ελλάδα. Οι αξονικοί τομογράφοι που παράγει λχ. η γερμανική Seamens, ανταγωνίζονται προϊόντα υψηλής τεχνολογίας κυρίως των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας με επίσης σκληρά νομίσματα και με τεράστια περιθώρια κέρδους, αφού η συμμετοχή του σχετικά ανελαστικού κόστους εργασίας είναι μικρή στο συνολικό κόστος παραγωγής. 

Η Κίνα, η οποία έχει αναπτυχθεί βιομηχανικά και ακολουθεί ταχύτατα τις εξελίξεις στη νέα τεχνολογία, πουλά τα προϊόντα της πολύ φτηνά, κυρίως λόγω του υποτιμημένου της νομίσματος του Γουάν. Παρ’ όλες τις εκκλήσεις και απειλές από τους δυτικούς για το θέμα αυτό, ο Ασιατικός κολοσσός, διατηρώντας το νόμισμά του υποτιμημένο, έχει σωρεύσει συναλλαγματικά αποθέματα της τάξης άνω των 4 τρισ. δολαρίων σαρώνοντας τις διεθνείς αγορές και καταστρέφοντας τη δική μας μεσαίου δυναμικού βιομηχανική παραγωγή, λόγω της χαλαρής δασμολογικής πολιτικής που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμα και στο θέμα αυτό η ΕΕ κάνει διακρίσεις που ευνοούν το βορρά. Για προϊόντα νέας τεχνολογίας όπως λχ. τα πάνελ ηλιακής ενέργειας, επιβάλλει περιοριστικά εμπόδια άμεσα ή έμμεσα. Ενώ δεν κάνει το ίδιο για αγροτικά προϊόντα που ενδιαφέρουν τη χώρα μας. Έτσι εξηγούνται ακόμα και παράλογες καταστάσεις όπως οι εισαγωγές.. σκόρδων από την Κίνα!

Φυσικά, η Κίνα είναι μια ανεξάρτητη υπερδύναμη που διαθέτει το δικό της νόμισμα και την πολιτική ισχύ να επιβάλλει τις ισοτιμίες που επιθυμεί.

Το νόμισμα, οι διεθνείς του ισοτιμίες, τα επιτόκια που καθορίζονται, το μέγεθος της κυκλοφορίας του, η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, οι διεθνείς εμπορικές ρυθμίσεις σύμφωνα και με τις αναλύσεις του Πωλ Κρούγμαν για το διεθνές εμπόριο, όπως και άλλων κορυφαίων οικονομολόγων, έχουν κυρίαρχη σημασία στη λειτουργία της διεθνούς και της εθνικής οικονομίας. Το νόμισμα αποτελεί κεντρικό μοχλό και συνιστώσα της οικονομίας. «Είναι η οικονομία ηλίθιοι» έχει πει ο Άλαν Γκρίσπαν ο πρώην Πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ. Ο οποίος πολύ πρόσφατα, δήλωσε ότι η ευρωζώνη δεν μπορεί να σταθεί χωρίς να υπάρξει μια οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική ένωση. Και ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει άμεσα από το ευρώ για το καλό το δικό της και της ευρωζώνης.  

Είναι αστείο και να συζητάμε ακόμα ότι, το νόμισμα δεν παίζει κυρίαρχο ή έστω μερικής σημασίας ρόλο. Και είναι απορίας άξιο πως ορισμένοι οικονομολόγοι ή οικονομολογούντες, υποστηρίζουν αυτή την παράλογη άποψη. Εδώ, αξίζει να θυμηθούμε το δόγμα Ρότσιλντ : «δώσε σε εμένα το δικαίωμα να εκδίδω χρήμα και άσε τους άλλους να φτιάχνουν νόμους». Ή αυτό του Λένιν, « αν θέλεις να καταστρέψεις μια χώρα, μνα καταστρέψεις το νόμισμά της».

Το ευρώ είναι ένα κακό νόμισμα για την Ελλάδα και για τις περιφερειακές οικονομίες.Και επειδή το κακό νόμισμα διώχνει το καλό, αυτό οδηγέι σε αδιέξοδο ολόκληρη την ευρωζώνη αλλά και την παγκόσμια οικονομία.Ίσως δε θα ήταν υπερβολη να ειπωθεί ότι, το ευρώ σε συνδυασμό με την υφεσιακή και αντιαναπτυξιακή πολιτική και την ανεξέλεγκτη λειτουργία του παγκόσμιου χρηματιστηριακού κεφαλαίου, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις πρόσφαστες διεθνείς οικονομικές κρίσεις.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΔΡΑΧΜΗ

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/giati-eyro-einai-ena-kako-nomisma#sthash.2MWP1DP7.dpuf

ΚΚΕ: Μιλάει για αγώνες και πάντα απουσιάζει από τους αγώνες…

Κινητοποιήσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας ενάντια στους εκβιασμούς της ευρω-ιμπεριαλιστικής συμμορίας και στη λιτότητα του 4ου Ράιχ… Κινήματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης σε όλον τον κόσμο με κεντρικό σύνθημα: «Ο ελληνικός λαός χρειάζεται την αλληλεγγύη μας».

Και σε αυτήν την κινηματική παλίρροια (εντός και εκτός συνόρων), η ηγεσία του ΚΚΕ δεν συμμετέχει και δηλώνει «απών»!!! 

Στα λόγια επαναστάτες και στην πράξη Αντεπαναστάτες… 

Στα λόγια με τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα και στην πράξη με τους νέους αποικιοκράτες και τα ανδρείκελά τους… 

Στα λόγια «ανυπακοή» και στην πράξη ΥΠΟΤΑΓΗ… 

Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα. Η εποχή μας δεν αφήνει χώρο πλέον ούτε για προσχήματα. 

Και ούτε ο κατήφορος έχει τέλος… 

ΚΚΕ: Το «υπεραριστερό» άλλοθι των αποικιοκρατών… 

 


Η ηγεσία του ΚΚΕ στα λόγια ωρύεται εναντίον της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των εγχώριων πολιτικών της υπαλλήλων, αλλά στην ΠΡΑΞΗ στηρίζει την ιμπεριαλιστική κακουργία του 4ου Ράιχ, καθώς και ευθυγραμμίζεται πλήρως με τα εγχώρια ανδρείκελά της…

Πάντα ο υστερικός σεχταρισμός αποτελούσε το δεκανίκι και το άλλοθι της καθεστωτικής βαρβαρότητας…

Αυτό το τέχνασμα του υστερικού σεχταρισμού χρησιμοποιεί η ηγεσία του ΚΚΕ για να καλύψει την πλήρη ταύτισή της με τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ και με τα εδώ ανδρείκελά τους.

Μια τυπική εκδήλωση αυτής της ΤΑΥΤΙΣΗΣ ήταν η χθεσινή ψηφοφορία. Το ΚΚΕ δεν διαφοροποιήθηκε στοιχειωδώς από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το «Ποτάμι» (τις μοχθηρές κεφαλές του 4ου Ράιχ): Συντάχθηκε με αυτές στο μαύρο Μέτωπο εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Το αιτιολογικό είναι το γνωστό, αυτό των «ίσων αποστάσεων»: Αυτή η σεχταριστική ταχυδακτυλουργία που ταυτίζει το ΣΥΡΙΖΑ με τις δυνάμεις των κατοχικών ανδρεικέλων και των νέων αποικιοκρατών.

Αυτό το μυθικό εφεύρημα του ΚΚΕ απορρέει από μια δόλια απλοποίηση και σχηματοποίηση της σκέψης, σταλινικής αχρειότητας που συνίσταται σε τούτο: Από την έλλειψη ΑΠΟΛΥΤΗΣ αντίφασης ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και την ΕΕ, καταλήγουμε (ΚΚΕ) στο απλό σχήμα: Ότι δεν υπάρχει καμία αντίθεση.

Αυτή είναι η «διαλεκτική» του ΚΚΕ: Το μαύρο και το άσπρο! 

Μια, λοιπόν, που δεν υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΗ και ασυμφιλίωτη αντίθεση ανάμεσα στη νέα κυβέρνηση με τους ιμπεριαλιστές και τα ανδρείκελά τους, ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ και οι ΣΧΕΤΙΚΕΣ αντιθέσεις.

Η ηγεσία του ΚΚΕ κλείνει σκόπιμα τα μάτια στις τεράστιες (ΟΧΙ απόλυτες, αλλά σχετικές) ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τους ληστές και δημίους μας.

Η Ηγεσία του ΚΚΕ κλείνει σκόπιμα και δόλια τα μάτια στη μαρξιστική διαλεκτική: Η έλλειψη ΑΠΟΛΥΤΗΣ αντίφασης δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αντιφάσεις (σχετικές).

Αυτές, όμως, τις σχετικές αντιφάσεις διακρίνει ένα επαναστατικό κόμμα, τις στηρίζει, τις ενισχύει και τις αξιοποιεί για να κινητοποιήσει το λαό, να τον εξοπλίσει πολιτικά και οργανωτικά.

Και αυτές οι σχετικές αντιφάσεις, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των δικτατόρων της ΕΕ, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των εγχώριων ανδρεικέλων, απαστράπτουν και βοούν (επαναλαμβάνουμε: Δεν είναι απόλυτες και ασυμφιλίωτες αυτές οι αντιφάσεις, αλλά σχετικές και οξυμένες σ’ αυτή την πολιτική συγκυρία).

Σε αυτή τη ιστορική καμπή ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρούεται, σχετικά και ΟΧΙ απόλυτα, με τις δυνάμεις ΚΑΤΟΧΗΣ και με τα ανδρείκελά τους.

Αυτό γίνεται ορατό και δια γυμνού οφθαλμού από τη γιγάντια κινητικότητα των ευρώ-δημίων, τους εκβιασμούς και τις απειλές, τα τελεσίγραφα και την τρομοκρατία ενάντια στη χώρα μας.

Γίνεται ορατό και από την ενστικτώδη υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού προς το ΣΥΡΙΖΑ. Το λαϊκό ένστικτο δεν λαθεύει...

Η στήριξη αυτή προς την κυβέρνηση είναι μια στήριξη που εκφράζει τη βούληση και την ψυχολογία του ελληνικού λαού ΕΝΑΝΤΙΑ στους στρατάρχες των ευρώ-αποικιοκρατών.

Ο ελληνικός λαός, αλλά και οι λαοί της Ευρώπης που κινητοποιούνται για την Ελλάδα, στρέφονται ΕΝΑΝΤΙΟΝ της ΕΕ και του ευρώ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ του 4ου Ράιχ και ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ακριβώς αυτά τα ψήγματα των ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ του ΣΥΡΙΖΑ, αυτές τις σχετικές ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ιμπεριαλιστών της ΕΕ, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και τοκογλύφων…

Αντιστέκεται, κινητοποιείται και στηρίζει ο ελληνικός λαός (και οι λαοί της Ευρώπης) το ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς για να μην καταστραφούν αυτές οι σχετικές αντιθέσεις, αλλά να βαθύνουν και να μετεξελιχτούν σε απόλυτες: Στηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ πλήρως στους εκβιαστές και δυνάστες, να μην κάνει πίσω, αλλά απεναντίας να προχωρήσει σε πιο βαθιές ρήξεις…

Αυτά, όμως, που το ένστικτο του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της Ευρώπης, συλλαμβάνει, δεν μπορεί να διακρίνει η «πεφωτισμένη» ηγεσία του ΚΚΕ: «πεφωτισμένη» αρτηριοσκλήρωση, σε τέτοιο βαθμό που δεν διακρίνει την ολοκληρωτική της ΤΑΥΤΙΣΗ με τις δυνάμεις της νέας αποικιοκρατίας… 

Αντί, λοιπόν, η ηγεσία του ΚΚΕ να στηρίξει τις σχετικές αντιφάσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΕΕ, αυτές που οδηγούν σε μεγαλύτερες ρήξεις, αντί να πρωτοστατήσει στον πρακτικό αγώνα για το βάθεμα των ρήξεων και την οργάνωση των λαϊκών κινητοποιήσεων, στέκεται απέναντι από το ΣΥΡΙΖΑ και εύχεται να εξαλειφτούν κι αυτές οι σχετικές αντιφάσεις…

ΕΥΧΕΤΑΙ να αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να υποταχθεί, έτσι ώστε να βγει θριαμβολογώντας να εμπορευτεί εκλογικά το Βατερλό. Το Βατερλό ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά του ελληνικού λαού που ισοδυναμεί με την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ αποτέφρωση και ΥΠΟΤΑΓΗ στο 4ο Ράιχ…

Γι αυτές τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ δουλεύει ΠΡΑΚΤΙΚΑ και με όλα τα μέσα η ηγεσία του ΚΚΕ…

Γι αυτό μποϋκοτάρει και τις συγκεντρώσεις: Στρέφεται ανοικτά πλέον στη Βούληση και Διάθεση του ελληνικού λαού να ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ στους νέους αποικιοκράτες…

Τέτοιο κατάντημα ελεεινής μορφής… 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

Μόνο "ισοδύναμο μέτρο" η αντίσταση

Με όπλο την πρωτόγνωρη στήριξη του λαού η κυβέρνηση μπορεί να πει τα μεγάλα «όχι» στους εκβιασμούς  

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς

Ζούμε μια σύγκρουση εφ’ όλης της ύλης. Μια σύγκρουση που αφορά πολύ περισσότερα απ’ όσα «χωράνε» στο «πρόγραμμα-γέφυρα» ή στην«ακίνδυνη δόση» του μνημονίου. Το πού θα κλείσει -αν τελικά κλείσει-η συμφωνία τη Δευτέρα θα σφραγίσει το μέλλον του τόπου σε πολλά επίπεδα, με καθοριστικότερο το πολιτικό. Με τους εκβιασμούς και τα «παιχνίδια ρόλων» των ευρωκρατών να κορυφώνονται και τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς να οξύνονται, τα βήματα, η ένταση της αντιπαράθεσης και οι –πιθανοί- 

συμβιβασμοί αποκτούν άλλο βάθος που ξεπερνά κατά πολύ τα προφανή.  
Από τη μια μεριά μια χώρα, ένας λαός, και μια κυβέρνηση. 
Με την ολόπλευρη υποστήριξη της κοινωνίας, με ένα σπουδαίο κύμα διεθνούς αλληλεγγύης, η «ελληνική ομάδα» σηκώνει πραγματικά μια πρωτόγνωρη ευθύνη: 
Να νικήσει η λαϊκή εντολή. 
Όχι απλά ως προεκλογικό πρόγραμμα, όχι ως δέσμευση σε ψηφοφόρους, όχι ως δοκιμασία άλλων προσώπων ή ακόμα και πολιτικών. 
Και κυρίως, να νικήσει η χώρα, να νικήσει η Δημοκρατία! 
Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος. 

Αλλά Δημοκρατία στην πατρίδα μας σημαίνει πολύ περισσότερα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική αντιπαράθεση. 
Κάποια από αυτά αρχίζουν από την αντιστασιακή συγκρότηση του ελληνικού έθνους. 
Άλλα ρίχνουν κρυφές ματιές στις περήφανες στιγμές αυτού του τόπου. 
Για να καταλήξουν στο ξεπέρασμα του φόβου και την ελπίδα που γεννιέται όταν ο λαός αποκτά λόγο. 
Δηλαδή, όταν οι πλατείες γεμίζουν ξανά. 
Όταν με εκκωφαντικό τρόπο, οι άρχοντες αποκαθηλώνονται. 
Όταν η ευθύνη για την κοινή μας μοίρα, παραμερίζει τα κακά μας χούγια. 
Όταν γίνεται υπόθεση του λαού το να ζούμε σε αυτή τη χώρα με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. 
Με το κεφάλι ψηλά. 
Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει περισσότερες δυσκολίες. 
Ή και θυσίες, όχι βέβαια με την έννοια του μεταμοντέρνου λόγου κάθε λογής τεχνοκράτη και διαχειριστή. 

Αυτό παίζεται, λοιπόν. 
Και όλα δείχνουν ότι η κοινωνία σηκώνει το γάντι. 
Γιατί δεν αντέχουμε διαφορετικά; 
Ίσως. 
Μα και γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξε μονάχα καταστροφή αλλά και χιλιάδες μικρές και μεγάλες δοκιμές αξιοπρέπειας. 
Αυτό δεσμεύει, στην πραγματικότητα, την ελληνική κυβέρνηση. 
Γι’ αυτό και η επιλογή «ούτε βήμα πίσω», ο καθαρός λόγος ότι «η Ελληνική Δημοκρατία δεν εκβιάζεται», η επιμονή ότι «τα πράγματα θα πάνε αλλιώς» είναι η ρεαλιστικότερη απόφαση. 
Γιατί η εκφώνηση των πρώτων «όχι» οδήγησε σε μια περηφάνια που δεν βρίσκει ισοδύναμα σε «ομόλογα», «εργαλειοθήκες», «ελαφρύνσεις» και «τεχνικές πλευρές» παρά μονάχα ως διάψευσή τους. 

Τι μπορεί να σταματήσει αυτή την πορεία; 
Σταμάτησαν, άραγε, οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις στις γωνιές αυτού του πλανήτη από τα βασανιστήρια της CIA; (Τα βασανιστήρια που σωστά παρομοιάστηκαν με τις μεθόδους της τρόικας) 
Πόσες σταυροφορίες του «Ορθού Λόγου» δείλιασαν ή συνετρίβησαν μπροστά σε αποφασισμένους λαούς; 
Πόσο δυνατή, λοιπόν, είναι η ευρωκρατία, με τα όργανα, τους θεσμούς και τις αποφάσεις της; 
Πόσο μπορεί να αντέξει το δικό της «καθεστώς»; 
Τι Ευρώπη είναι αυτή που χρειάζεται τους φτωχούς, την ανεργία, τη λιτότητα, τη χρεομηχανή, το ρατσισμό, την ανισότητα; 
Δεν μπορεί να τα αποφύγει παρά μόνο αν αρνηθεί ακριβώς την καταστατική της ύπαρξη, έτσι όπως έχει χτιστεί. 
Η παραμικρή αμφισβήτηση γεννά ρήγματα που μπορούν να μετατραπούν σε φορείς απρόβλεπτων αναταράξεων.
 Αυτό ακριβώς αντιμετωπίζουμε. 
Κι απέναντι σε αυτό, απαιτείται ένα «εμείς» που πρέπει εδώ και τώρα να «κατασκευαστεί». 
Ένα «εμείς» που περιέχει ανάγκες, πόθους, πράξεις, συνείδηση, θάρρος, φρόνημα, ανθρωπιά, αντοχή, στόχους. 

Δεν πρόκειται, λοιπόν, στην πραγματικότητα για μια «διαπραγμάτευση». 
Όσο κι αν το αποφεύγει η γλώσσα της διπλωματίας, πρόκειται στην ουσία για σύγκρουση. 
Το μήνυμα που έστειλαν και θα ξαναστείλουν οι πλατείες δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας. 
Είναι αυτό που πρέπει να μεταφερθεί στις καταθλιπτικές αίθουσες συνεδριάσεων των Βρυξελλών. 
Είναι αυτό που πρέπει και μπορεί να νικήσει. 

Τα καθεστώτα, όπως αυτό του Μνημονίου, δεν τελειώνουν χωρίς σύγκρουση. 
Και αυτό είναι ο μόνος απαράβατος κανόνας…

ΘΑ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ, ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΣΤΗΝ «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» (14/02) 

*Πώς σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε τα τρέχοντα ταμειακά “ανοίγματα” των ασφαλιστικών ταμείων και, συγκεκριμένα, το έλλειμμα των 2 δις ευρώ που προβλέπουν οι προϋπολογισμοί τους έως το τέλος του 2015;

Οι προϋπολογισμοί των ασφαλιστικών ταμείων προβλέπουν για το 2015 έλλειμα 1,2 δις ευρώ στο τέλος του 2015. Εάν η δημόσια χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης παραμείνει το 2015 στα επίπεδα του 2014-κι αυτό έχω ήδη προτείνει στην κυβέρνηση-το προϋπολογισμένο έλλειμμα θα μειωθεί δραστικά. Πρόσθετα έσοδα θα υπάρχουν μέσα στο 2015 από τα νέα προγράμματα για ανέργους, όπου θα ισχύει πλέον ο κατώτερος μισθός και ασφάλιση και για κύρια σύνταξη, αλλά και από την εξίσωση του κατώτερου μισθού των νέων εργαζομένων κάτω από 25 ετών με αυτόν των μεγαλύτερων, όπως και από την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Πάντως σε κάθε περίπτωση, ως κυβέρνηση εγγυόμαστε την χορήγηση των συντάξεων μέχρι το τελευταίο ευρώ και τον πλήρη σεβασμό των θεμελιωμένων ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

*Εξετάζετε την επαναφορά των κοινωνικών πόρων  Ταμείων που πρόσφατα καταργήθηκαν;

Μας απασχολεί το θέμα των καταργημένων κοινωνικών πόρων κατεξοχή στα επικουρικά ταμεία, αλλά ακόμα δεν έχουμε καταλήξει σε οριστικές πολιτικές αποφάσεις.

*Η ύπαρξη αυτού του ελλείμματος, στο οποίο δεν συνυπολογίζεται το κόστος των καθυστερούμενων - για 1 έως 4 χρόνια - “σε αναμονή” συντάξεων και τα απλήρωτα εφάπαξ, δεν...δυσχεραίνει, εκ των πραγμάτων, την υλοποίηση των εξαγγελιών σας; Σας θυμίζω ότι μόνο από τη “ρήτρα” μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε υπολογίσει “όφελος” 460 εκατ ευρώ...

Η προηγούμενη κυβέρνηση από την εφαρμογή της ρήτρας «μηδενικού ελλείμματος» στις επικουρικές συντάξεις είχε προϋπολογήσει «εξοικονόμηση» 350-380 εκ.ευρώ για το 2015. Με αυτή όμως τη λογική οι επικουρικές συντάξεις θα οδηγούνταν σε πλήρη εξαέρωση. Για αυτό σταματήσαμε τις προγραμματισμένες από την προηγούμενη κυβέρνηση νέες μειώσεις των επικουρικών συντάξεων κατά 15% (8%+7%) για το 2015 και έχουμε επεξεργαστεί συγκεκριμένες οικονομικές λύσεις, για να στηρίξουμε αυτή την απόφασή μας.

*Ποιες συγκεκριμένες “πηγές” χρηματοδότησης σχεδιάζετε να χρησιμοποιήσετε για να ενισχυθούν τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης και να δημιουργηθεί ένα αποθεματικό μέχρις ότου “ανακάμψουν” η απασχόληση και οι μισθοί; Τα νέα έσοδα θα ενταχθούν στο Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, θα αποδίδονται απ' ευθείας στα ελλειμματικά Ταμεία ή θα “περάσουν” στο ΑΚΑΓΕ;

Η Κυβέρνηση, για να ενισχυθεί η δημόσια χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης, θα επαναφέρει σ’ ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα πλήρως την τριμερή χρηματοδότησή της και θα την ενισχύει, ως μέτρο σταδιακής αποκατάστασης των λεηλατηθέντων από το καταστροφικό PSI αποθεματικών της, με συμπληρωματικούς δημόσιους πόρους, που δεν θα επιβαρύνουν τους φορολογούμενους και τους καταθέτες των τραπεζών. Για τη σταδιακή αποκατάσταση των διαχρονικά λεηλατημένων αποθεματικών της κοινωνικής ασφάλισης, θα σχηματίσουμε αποθεματικό κεφάλαιο, με χρηματοδότησή του από το Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης,στο οποίο θα μεταφερθούν έσοδα του δημοσίου από τον φυσικό και ορυκτό πλούτο της χώρας και από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, μακριά και απέναντι σε πρακτικές και λογικές ιδιωτικοποιήσεων. Ταυτόχρονα, θα αξιοποιήσουμε με ασφάλεια την εναπομείνασα κινητή και ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων.

*Η επαναφορά της τριμερούς χρηματοδότησης, η επανασύσταση του ΟΕΚ και της Εργατικής Εστίας, προμηνύουν αυξήσεις στις εισφορές υπέρ ΙΚΑ και ΟΑΕΔ που είχαν μειωθεί;

Το σίγουρο είναι ότι θα επανασυστήσουμε και θα αναβαθμίσουμε τις κοινωνικές πολιτικές, που παρείχαν ο ΟΕΚ και ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας, που θα παρέχονται από ένα νέο ενιαίο δημόσιο φορέα. Για τον τρόπο πρόσθετης χρηματοδότησης του θα αποφασίσουμε μετά από διάλογο με τους συνδικαλιστικούς φορείς των εργαζομένων και εργοδοτών. Το πιο βασικό, για να είναι αποτελεσματική η πλήρης επαναφορά της τριμερούς χρηματοδότησης, είναι να μειωθεί η ανεργία.

*Αποκλείσατε, στις προγραμματικές δηλώσεις, νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Θα ισχύσει το ίδιο και για τα εφάπαξ;

Για τις εφάπαξ παροχές έχουμε πει ότι θα επανεξετάσουμε τον μαθηματικό τύπο υπολογισμού τους, που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να μην οδηγούν σε σφαγιαστικές μειώσεις.

*Ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Υπάρχει περίπτωση να μειωθούν για κάποιες κατηγορίες;

Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής μας, που εγκρίθηκαν από τη Βουλή, δεν αναφερθήκαμε σε όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, γιατί προτεραιότητά μας είναι να σταματήσουμε τη συντελούμενη καταστροφή των συντάξεων και της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης βάζοντας φρένο στις νέες συνεχείς μειώσεις των πρώτων και αποκαθιστώντας τον δημόσιο, κοινωνικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα της δεύτερης.

*Η ρύθμιση των οφειλών σε 72 – 100 δόσεις, από την οποία τα Ταμεία περιμένουν να αυξήσουν τα έσοδά τους, “πάγωσε” προεκλογικά και έχει μείνει “μετέωρη” μετεκλογικά. Θα υπάρξουν αλλαγές, σε τι έκταση και για ποιους;

Ότι είναι να γίνει γι’ αυτό το θέμα με βάση τις πολιτικές δεσμεύσεις, θα γίνει άμεσα, σε ορίζοντα λίγων ημερών με στόχο την ανακούφιση φυσικών προσώπων και κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά και την επανεκκίνηση της οικονομίας.

*Ανακοινώσατε την επαναχορήγηση της 13ης σύνταξης σε όσους λαμβάνουν “μηνιαίες συντάξεις κάτω από 700 ευρώ”. Εννοείτε μόνο κύριες, την κύρια + επικουρική, μαζί ή χωρίς το ΕΚΑΣ;

Θα τηρήσουμε κατά γράμμα την προεκλογική μας δέσμευση, ώστε να μην υπάρξει ούτε ένας/μία λιγότερος συνταξιούχος από τους 1.262.920, για τους οποίους έχουμε δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα επαναφέρουμε την 13^η σύνταξη, δηλαδή το δώρο των Χριστουγέννων.

*Καμία αναφορά δεν έχει γίνει από την κυβέρνηση έως σήμερα για την οργανωτική δομή του Ασφαλιστικού. Συζητάτε τις ενοποιήσεις Ταμείων;

Θα επανεξετάσουμε συνολικά αυτό το ζήτημα, ώστε πρώτ’ απ’ όλα να αξιολογήσουμε τι απέδωσαν οι μέχρι τώρα ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμείων. Εφόσον χρειαστεί να προχωρήσουμε σε νέες ενοποιήσεις, θα τις κάνουμε μετά από ειλικρινή διάλογο με τους αρμόδιους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς και σε καμία περίπτωση με ισοπέδωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων προς τα κάτω.

*Θα υποχωρήσετε στις πιέσεις της Γερμανίας, ώστε να ζητήσετε παράταση του μνημονιακού προγράμματος;

Όχι, γιατί τα μνημόνια και την τρόικα τα τελείωσε ο λαός με την ψήφο του. Σας διαβεβαιώνω ότι με τόλμη, αποφασιστικότητα, συνέπεια και σταθερότητα, θα εφαρμόσουμε, αξιοποιώντας την πρωτοφανή ενεργοποίηση και στήριξη που μας παρέχει ο λαός, κατά γράμμα τις προεκλογικές δεσμεύσεις μας και το σύνολο των προγραμματικών δηλώσεών μας που εγκρίθηκαν πριν λίγες ημέρες από τη Βουλή.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

OΤΑΝ Ο ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΤΣΗ «ΘΥΜΗΘΗΚΕ» ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Του ΜΠΑΜΠΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ*

Για τους Έλληνες«ολιγάρχες» η Δημοκρατία δουλεύει μια χαρά όταν υπάρχουν κυβερνήσεις που τους δίνουν –με νόμο πάντα- «φιλέτα» του δημοσίου στις τιμές που εκείνοι επιθυμούν. Όταν αυτό αλλάζει και κάποιος επιχειρήσει να υπερασπισθεί και να διαφυλάξει τοσυμφέρον του δημοσίου, τότε έχουμε έλλειψη δημοκρατικού πνεύματος.

Την Τετάρτη (11/2), η εταιρεία Lamda Development του ομίλου Λάτση εξέδωσε ανακοίνωση, αντιδρώντας στις προγραμματικές δηλώσεις του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Π. Λαφαζάνη ότι «η εξαγορά του Ελληνικού υπήρξε σκανδαλώδης, τα σχέδια για την αξιοποίηση είναι ακραία αντιπεριβαλλοντικά» και ότι «εμείς θα επανεξετάσουμε αυτή την σκανδαλώδη εξαγορά με στόχο την ακύρωσή της».

Στην ανακοίνωσή της αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η αναφορά σε «σκανδαλώδη εξαγορά» αγνοεί μία καθόλα νόμιμη διαδικασία, που ακολουθήθηκε στη βάση του σχετικού νόμου. Και ότι «τοδημοκρατικό πνεύμα, από το οποίο η νέα κυβέρνηση αναμφίβολα διαπνέεται θα επέβαλε τη συζήτηση και τη διαβούλευση και όχι μονομερείς τοποθετήσεις όπως αυτή».

Πράγματι, ο όμιλος Λάτση είχε μάθει να συζητά και να διαβουλεύεται με άλλους όρους… Πιο χαρακτηριστική περίπτωση, αυτή του Mall προ δεκαετίας, του μεγαλύτερου αυθαιρέτου της Ευρώπης. Γιατί στην περίπτωση του Mall, το «δημοκρατικό πνεύμα» επέβαλλε να γίνει η Βουλήπολεοδομικό γραφείο, ψηφίζοντας νόμους για την ανέγερσή του και τους συντελεστές δόμησης, για να αποφύγει η Lamda Development εμπλοκές από δημόσιες υπηρεσίες και διοικητικά δικαστήρια. Για την ιστορία, οι «δημοκρατικοί» νόμοι έφεραν τις υπογραφές των τότε υπουργών Βάσως Παπανδρέου και  Ευάγγελου Βενιζέλου.

Με «δημοκρατικό» τρόπο και εξίσου «δημοκρατικό» τίμημα είχε πάρει τότε η Lamda από τον ΟΕΚκαι το οικόπεδο στο οποίο έχει χτιστεί το εμπορικό κέντρο: το 2001 ο δήμος Αμαρουσίου –μέσω δημοτικής επιχείρησης- είχε συνάψει σύμβαση με τον ΟΕΚ προκειμένου να του παραχωρηθεί το οικόπεδο έκτασης 43 στρεμμάτων για την ανέγερση του Χωριού Τύπου όπου θα διέμεναν το 2004οι ξένοι δημοσιογράφοι που θα κάλυπταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η δημοτική επιχείρηση… πουλήθηκε στην Lamda, τα σπίτια έγιναν σε άλλο οικόπεδο (κάτω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ) και στο οικόπεδο του ΟΕΚ χτίστηκε το Mall άνω των 75.000 τ.μ., αντί για ένα πολύ μικρότερο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες των… δημοσιογράφων.

Τελικά, και αφού το εμπορικό κέντρο είχε ανεγερθεί και βρισκόταν σε λειτουργία, η Lamda κατέβαλλε το 2006 στον ΟΕΚ 38 εκατ. ευρώ για την εξαγορά του οικοπέδου. Δηλαδή, στην τιμή ξεφτίλα των 895 ευρώ ανά τετραγωνικό (σ.σ. λίγους μήνες μετά ο ΟΕΚ αγόρασε οικόπεδο στα Πευκάκια με 1.040 ευρώ ανά τ.μ.).

Το 2009 ο 6ος τακτικός ανακριτής άσκησε δίωξη για απιστία σε βαθμό κακουργήματος εναντίον των μελών του Δ.Σ. του ΟΕΚ που είχε εγκρίνει την μεταβίβαση στην Lamda, υπολογίζοντας τη ζημιάγια τον οργανισμό σε 294 εκατ. ευρώ. Η υπόθεση, που αναλυτικά μπορείτε να δείτε στο fact the mall, με… «δημοκρατικό» τρόπο μπήκε στο αρχείο χωρίς να ακουστεί το παραμικρό στα μέσα ενημέρωσης.

Η υπόθεση του Ελληνικού έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με αυτή του Mall: το καλύτερο«φιλέτο» του δημοσίου η Lamda το παίρνει με μόλις 150 ευρώ ανά τ.μ. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρ. Σπίρτζης έχει αναφέρει σχετικά ότι το τίμημα αντιστοιχεί σε παραλιακό οικόπεδο στοΒραχάτι Κορινθίας και τον Άγιο Βασίλειο και ότι όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός δεν ήταν γνωστό ότι ο «νικητής» θα μπορούσε να φτιάξει και ΚΑΖΙΝΟ…

*Πηγή: www.thepressproject.gr ανάρτηση από ισκρα