Economist: Γιατί οι ΗΠΑ "τρέμουν" να χάσουν την Ελλάδα

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΥ "ΦΩΤΙΖΕΙ" ΠΟΛΛΑ

04/03/2015

15

Παρά τα όσα ακούγονται ή καλύτερα διαδίδονται για την μικρή και ανίσχυρη Ελλάδα που δεν πρέπει να μιλάει αλλά να ακούει(κάτι που έκαναν πολύ καλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις) έρχεται ένα άρθρο από το περιοδικό Economist για να "φωτίσει" τι σημαίνει η ένταξη από αυτή την κυβέρνηση της γεωπολιτκής θέσης της Ελλάδας στην συζήτηση για την οικονομία κάτι που έχει θορυβήσει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

 

Ειδικότερα το περιοδικό αφιερώνει άρθρο του στον γεωπολιτικό παράγοντα που κρύβεται πίσω από το έντονο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, αλλά και προσωπικά του Μπαράκ Ομπάμα, να βρεθεί βιώσιμη λύση για την κρίση χρέους της Ελλάδας.

 

"Οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει κατά καιρούς πιέσεις στους Ευρωπαίους συμμάχους τους για να αποφευχθεί η ρήξη με την Ελλάδα. Τόσο για γεωπολιτικούς, όσο και οικονομικούς λόγους. Τις τελευταίες ημέρες η πίεση έγινε ακόμη πιο αισθητή.

 

Δεν θα πρέπει να τις συνδέουμε με τις υπηρεσίες που προσφέρει η Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, καθώς αυτές είναι μέτριες. Επομένως αυτό που αντικατοπτρίζουν είναι οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης της περιοχής. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τα δυτικά κλαμπ".

 

Το παράξενο με τις σχέσεις Ελλάδας-ΝΑΤΟ δεν είναι η ιστορία έντασης ανάμεσά τους, αλλά ότι εξακολουθούν να είναι μαζί. Για την Αριστερά επείχε τη θέση αξιώματος ότι η Ελλάδα υπέφερε με το να είναι ένα πιόνι στα δυτικά στρατηγικά παιχνίδια που οδήγησαν και στην Χούντα του 1967.

 

Το 1974 η Ελλάδα αποχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, μετά την κατάληψη της Β. Κύπρου από τους Τούρκους. Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε πως θα φύγουν οι βάσεις, το 1990 η κοινή γνώμη ήταν εναντίον των βομβαρδισμών κατά των Σέρβων και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάπου στο τέλος του προγράμματός του ότι επιθυμεί να φύγει από το ΝΑΤΟ.

 

Ωστόσο, οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο είναι λίγο δύσκολο να διακοπούν. Η Ελλάδα φιλοξενεί τα αμερικανικά αεροσκάφη στην Κρήτη, ενώ οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν και τη βάση κοντά στο Άκτιο.

 

Τα ελληνικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη περιλαμβάνονται στη λίστα του ΝΑΤΟ παρά το γεγονός ότι η λιτότητα έχει επηρεάσει την ετοιμότητά τους. Επίσης παρά τη μακροχρόνια ένταση στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, οι σχέσεις τους είναι διαχειρίσιμες, έχουν οικονομικούς δεσμούς και είναι προαιώνιοι αντίπαλοι και σύμμαχοι.

 

Όπως αναφέρει ο Jonathan Eyal του think tank Royal United Services Institute, ο ρόλος της Ελλάδας έχει μειωθεί από τη στιγμή που εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ και άλλες χώρες του Νότου. Έτσι, σε περίπτωση που η Ελλάδα αποχωρούσε από το ΝΑΤΟ, αυτό θα ήταν ένα εξαίσιο δώρο για τους ανταγωνιστές της στην περιοχή.

 

Βέβαια αυτό είναι μια απλή εικασία γιατί η έξοδος στο Αιγαίο είναι μια αποκλειστικά ελληνική υπόθεση και γι αυτό δεν πρόκειται οι άλλες βαλκανικές χώρες να λάβουν την ίδια βαρύτητα. 

 

Ο Πάνος Καμμένος, υπουργός Άμυνας πλέον, λέει πως η Ελλάδα θα παραμείνει στη Συμμαχία στο προβλεπτό μέλλον. Το περιοδικό σημειώνει πως ο Πάνος Καμμένος είναι ο αρχηγός ενός πατριωτικού κόμματος που συμπληρώνει την κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Παράλληλα, στηρίζει τη συνεργασία με τις ΗΠΑ, αν και νιώθει πιο κοντά με τη Ρωσία που είναι μια Ορθόδοξη χώρα.

 

"ΟΙ ΗΠΑ γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για την τωρινή κυβέρνηση, σε σχέση με αυτά που γνώριζαν για τις προηγούμενες (οι Παπανδρέου και Σαμαράς ήταν συγκάτοικοι σε ένα αμερικάνικο κολέγιο).

 

Ωστόσο, οι Αμερικανοί προφανώς και φοβούνται να χάσουν την Ελλάδα. Όχι για στρατιωτικούς λόγους, αλλά για το φόβο της αμυντικής θωράκισης της περιοχής.

 

Αυτό σημειώνει ο Wayne Merry, του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής των ΗΠΑ. Αν χαθεί αυτό το ανάχωμα θα προκαλούσε ρήγμα που θα μπορούσαν να επωφεληθούν οι Ισλαμιστές μαχητές στη Λιβύη που μπορούν με ένα ταχύπλοο να προσεγγίσουν την περιοχή.

 

Τέλος, οι ΗΠΑ παρακολουθούν με ενδιαφέρον την προσέγγιση "συμπάθειας" της νέας ελληνικής κυβέρνησης προς τη Ρωσία, για να διαπιστώσουν αν η αντίδραση για την επιβολή κυρώσεων μπορεί να αλλάξει το στρατηγικό παιχνίδι. Επί του παρόντος δεν το κάνει".

 

Βέβαια αυτή η τελευταία φράση πρέπει να είναι και το κλειδί των επιχειρημάτων της νέας κυβέρνησης η οποία για πρώτη φορά δεν πρέπει κάθεται αμέτοχη αλλά να προσπαθήσει να κερδίσει και με το χαρτί της γεωπολιτικής αξίας της χώρας μας.

 

Άλλωστε κάθε χώρα έρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τα δυνατότερα όπλα της και αν η Γερμανία κουνά το δάκτυλο της ισχυρής οικονομίας η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει σε όλους γνωστό ότι τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα.

 

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr  

 

Μωραίνει ο δοσίλογος!

     Δηλαδή στ' αλήθεια πιστεύει αυτός, πως αν η κυβέρνηση πέσει, ο κόσμος θα επιστρέψει πίσω και θα τονξαναψηφίσει;

     Τώρα;
     Που μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου,οι μάσκες των δωσιλόγων έπεσαν καιφάνηκαν οι προδότες;
     Τώρα που εκεί στα κόμματα τής πρώην συγκυβέρνησης έγινε σύνθημα το νέο ''βάστα Ρόμελ'': Βάστα Σόϊμπλε!
     Μαζί και το βοθρο-Ποτάμι: ''Γερούν γερά!''
     Πιό φιλογερμανός νεοναζιστής, πεθαίνεις!

     Σαν κακομαθημένο παλιοπαιδάκι (που είναι) που βαράει το ποδαράκι κάτω,
     ..σαν παλιοχαρακτήραςβρωμόπαιδου (που είναι) που τα θέλει όλα δικά του,
     ..έχει θυμώσει με τον ελληνικό λαό που τον έστειλε στον αγύριστο, και ζει πιά μόνον για την ώρα της εκδίκησης, για τον προσωπικό του ρεβανσισμό.
     Γι αυτό και δεν λέει με τίποτα να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματός του.

     Δεν τον ενδιαφέρει η παράταξή του, το κόμμα του, θέλει απλώς να είναι εκεί, στο τιμόνι, ελπίζοντας σε εκδίκηση και τιμωρία του ελληνικού λαού.
     Τέτοιου είδους παλιοχαρακτήρας δεν έχει ξαναεμφανιστεί στην πολιτική σκηνή, τουλάχιστον μετά την μεταπολίτευση. Χειρότερος ακόμη κι απ' το κιτρινιάρικο Γκόλουμ του εκσυγχρονισμού!
     Και είναι να απορεί κανείς που κοτζάμ (κάποτε) παράταξη, που εν πάσει περιπτώση δεν αποτελείται μόνον από τέτοιου είδους ''φαινόμενα'', να ανέχεται ακόμη μιά τέτοια παρανυχίδα στο σώμα της.

     Εμάς βέβαια, σαν λαό, μας συμφέρει αφάνταστα η παρουσία του εκεί που είναι. Μας θυμίζει συνεχώς από τί γλυτώσαμε, και μας προστατεύει, βλέποντας την φριχτή όψη των μνημονίων προσωποποιημένη, από τις ''σειρήνες'' που άλλοτε εκφοβίζουν και άλλοτε τάζουν.
     Λερώνει όμως. Η παρουσία του. Λερώνει!
     Λερώνει και την πολιτική σκηνή, και την χώρα, και την παράταξή του (πολύ λίγο μας ενδιαφέρει).
     Και δεν θα υπήρχε λόγος να ασχοληθούμε μαζί του, αν δεν εκπροσωπούσε τον θεσμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
     Μία αξιωματική αντιπολίτευση που κανένας Έλληνας-έλληνας, πιστεύουμε, δεν θα ήθελε να είναι οαπολογητής και εκπρόσωπος των δανειστών-τοκογλύφων-εκβιαστών της χώρας.

     Στην εποχή περίπου του Όθωνα υπήρχε το ''γερμανικό κόμμα'', το ''αγγλικό κόμμα'', και το ''ρωσικό κόμμα''.
     Στην σύγχρονη εποχή υπάρχουν τα ''κόμματα των δανειστών''!
     Ντροπή!..

Βομβα έτοιμη να σκάσει.

Posted by olympiada στο Μαρτίου 5, 2015

Μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί κρύβεται στα θεμέλια του χρηματοπιστωτικού συστήματος και γενικότερα της οικονομίας της χώρας. Οκτώ επιχειρηματικοί όμιλοι χρωστούν πάνω από 10 δις στις ελληνικές τράπεζες, μέσω συσσωρευμένων δανειακών υποχρεώσεων που δεν εξυπηρετούνται είτε στο σύνολο είτε στο μεγαλύτερο μέρος τους.

Πετρελαϊκές και κατασκευαστικές εταιρείες, όμιλοι με ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων, με διασυνδέσεις και με μέσα ενημέρωσης κυριαρχούν στον κατάλογο των υπερχρεωμένων εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου. Τα τρανταχτά ονόματα των ολιγαρχών, λόγω της ισχύος τους αλλά και των μηχανισμών που μπορούσαν να ενεργοποιήσουν, αποτελούσαν κίνδυνο για τις τελευταίες κυβερνήσεις της χώρας. Ως εκ τούτου, απολάμβαναν «προνομιακές σχέσεις» με το τραπεζικό σύστημα και κατόρθωναν να εξασφαλίζουν ανεξέλεγκτη κατ’ ουσίαν δανειοδότηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μεγάλου επιχειρηματικού κονσόρτσιουμ, που με τη μέθοδο των συνεχών αναχρηματοδοτήσεων δανείων αλλά και των δάνειων-πακέτων από κοινοπρακτικό τραπεζικό σχήμα έφτασε να έχει άνοιγμα κοντά στο 1 δις ευρώ, το οποίο σχεδόν διπλασιάζεται με τις ανεξόφλητες υποχρεώσεις του σε ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΚΟ. Επίσης, ισχυρότατη εταιρεία, με μεγάλη συμμετοχή στα δημόσια έργα στα χρόνια της «κοσμογονίας», στις δύσκολες εποχές δυσκολεύεται να εξυπηρετήσει τις τραπεζικές υποχρεώσεις της. Τα χρέη της ξεπερνούν το 1,7 δις ευρώ.

Περισσότερα στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν σήμερα Πέμπτη 5 Μαρτίου

Ελ. Παναρίτη: Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου έστελναν εν κρυπτώ νομοσχέδια για να τα εγκρίνει ο Σόιμπλε!

«Πήγαμε ένα βράδυ να ζητήσουμε 40 δις. Ευρώ και ξυπνήσαμε το πρωί και πήραμε 140!»...

Αποκάλυψη-βόμβα έκανε η Έλενα Παναρίτη, δίνοντας νέες διαστάσεις στο ρόλο που έπαιξαν οι Γιώργος Παπανδρέου και Γιώργος Παπακωνσταντίνου τους κρίσιμους μήνες πριν η χώρα μπει κάτω από...

τα δεσμά της τρόικα και υπογράψει το πρώτο Μνημόνιο. 

 

Η πρώην βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ που την περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ήταν δίπλα στον Γιώργο Παπανδρέου, αποκάλυψε μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ  ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, από τις αρχές ακόμα του 2010, έστελνε τα σχέδια νόμου στον Σόιμπλε προτού καλά καλά τα δείξει στους δικούς του συμβούλους και φυσικά πολύ πριν τα παρουσιάσει στη Βουλή. 
«Ξέρετε τι είναι υπουργός Οικονομικών να μη δίνει το σχέδιο νόμου στους οικονομολόγους του και να το κάνει βόλτα στο υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας για να μας πει αν είναι καλό ή όχι;» είπε η κυρία Παναρίτη στην τηλεοπτική συνέντευξή της. 
Η αποκάλυψη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει τα ρεπορτάζ του Newsbomb ότι τόσο ο ΓΑΠ, όσο και ο Παπακωνσταντίνου λειτουργούσαν ερήμην της Βουλής και του ελληνικού λαού και από την πρώτη στιγμή επέδειξαν πλήρη υποταγή στο Βερολίνο και στους δανειστές. 
Ως αποτέλεσμα, τόνισε η κυρία Παναρίτη, η Ελλάδα είχε γίνει περίγελος στο Βερολίνο και γενικότερα στην Ευρώπη, όπου έλεγαν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε τη δυνατότητα να φτιάξει ένα νομοσχέδιο. «Βγάζαμε νομοσχέδια και τα περνάγαμε με e-mail, χωρίς να έχουν περάσει από εμάς», υποστήριξε η Παναρίτη, που εδώ και ένα μήνα είναι σύμβουλος του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. 
Ως προς τις κρίσιμες βραδιές που προηγήθηκαν της υπογραφής του Μνημονίου, η ατάκα της κ. Παναρίτη είναι αποκαλυπτική:   «Πήγαμε ένα βράδυ να ζητήσουμε 40 δις. Ευρώ και ξυπνήσαμε το πρωί και πήραμε 140. Η τρόικα μας φόρεσε από πάνω το σχέδιο της»! Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είχε ιδέα, δηλαδή, για το ποιες ήταν οι πραγματικές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας. 
Έκπληξη προκαλεί και η αναφορά της γνωστής οικονομολόγου για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2014. Σε αντίθεση με την επίσημη εκτίμηση, που περιλαμβάνεται και στον Προϋπολογισμό του 2015, για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,5% επί του ΑΕΠ, η κυρία Παναρίτη υποστήριξε ότι αυτό τελικά θα είναι μόλις 0.6%. 
Είναι προφανές ότι μετά και τις παραπάνω δηλώσεις της κυρίας Παναρίτη, είναι επιτακτική ανάγκη ο ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει άμεσα σε εξεταστική επιτροπή για το πώς και από ποιος οδηγήθηκε η χώρα στα μνημόνια και να αποδοθούν αμέσως τόσο οι πολιτικές όσο και οι ποινικές ευθύνες αν υπάρχουν και επιτέλους να σταματήσει αυτή η άθλια καραμέλα περί ασυλίας των υπουργών.

 

newsbomb.gr

ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΟΥΤΕ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ ΟΥΤΕ «ΑΝΑΣΑ»... 

(Πεμ. 05/03/15 )

Tου ΠΑΝΟΥ ΚΟΣΜΑ*  

Ανεξαρτήτως του ποιο είναι το περιεχόμενο και πώς αξιολογείται η συμφωνία στο Eurogroup, ένα είναι βέβαιο: πως ούτε εξασφαλίζει κάποιου είδους τετράμηνη«ανακωχή» ούτε αποτελεί κάποιου είδους «ανάσα».Ξεκινώντας τη διαπραγμάτευση με στόχο μια τετράμηνη ή εξάμηνη χρηματοδοτική «γέφυρα», δηλαδή χρηματοδότηση για το διάστημα της διαπραγμάτευσης για μια συνολική συμφωνία, η κυβέρνηση συμφώνησε τελικά σε μια προγραμματική «γέφυρα» αποδοχής του γενικού πλαισίου του μνημονίου και του μηχανισμού επιτήρησης, χωρίς όμως να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση των αναγκών του ελληνικού Δημοσίου γι' αυτό το τετράμηνο διάστημα!

Η συμφωνία του Eurogroup προβλέπει ότι θα εκταμιευτούν τα 7,2 δισ. ευρώ της τελευταίας δόσης του τρέχοντος μνημονιακού προγράμματος και θα επιστραφούν τα κέρδη των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν ύψους 1,9 δισ. ευρώ, αλλά όλα αυτά θα γίνουν προς το τέλος της τετράμηνης περιόδου, ύστερα από μια ενδιάμεση πρώτη αξιολόγηση στα τέλη Απριλίου και αφού ολοκληρωθεί με επιτυχία η τελευταία αξιολόγηση, δηλαδή αφού οι τροϊκανοί «θεσμοί» αποφανθούν ότι η ελληνική κυβέρνηση εξειδίκευσε σύμφωνα με τις διαθέσεις τους, υλοποίησε τη «λίστα μεταρρυθμίσεων» του Βαρουφάκη και απέφυγε τις «μονομερείς ενέργειες».

Μέχρι τότε όμως, αρχίζοντας από αυτήν τη βδομάδα και για ολόκληρο το Μάρτιο, το ελληνικό Δημόσιο έχει σημαντικές υποχρεώσεις πληρωμής τόκων και χρεολυσίων συνολικού ύψους 2,28 δισ. ευρώ (επιστροφές στο ΔΝΤ 1,53 δισ. ευρώ συν 750 εκατ. ευρώ τόκοι), ενώ πρέπει να ανανεώσει τρεις εκδόσεις εντόκων γραμματίων συνολικού ύψους 4,6 δισ. ευρώ. Οι υποχρεώσεις του συνεχίζονται και τους επόμενους μήνες, αν και σε χαμηλότερο ύψος, ανεβάζοντας τις συνολικές υποχρεώσεις για το τετράμηνο σε 7,5 δισ. ευρώ περίπου.

Το αποτέλεσμα είναι πως οι εκβιασμοί των δανειστών με όπλο την πρόκληση χρηματοδοτικής ασφυξίας στο ελληνικό Δημόσιο όχι μόνο δεν έχουν κοπάσει, αλλά επανέρχονται δριμύτεροι και έχουν άμεσο ορίζοντα. Ο Σόιμπλε δηλώνει ότι «αν δεν εκπληρώσετε τις υποχρεώσεις σας θα σας αφήσουμε να χρεοκοπήσετε», ο δε Ντράγκι διαμηνύει ότι δεν θα επιτρέψει αύξηση του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων του Δημοσίου (που θα ήταν μια απλή χρηματοδοτική λύση) και ότι η Ελλάδα δεν θα ενταχτεί στο πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) που αρχίζει στις 9 Μαρτίου.

Με τη συμφωνία του Eurogroup απομακρύνθηκε ο εκβιασμός της άμεσης κατάρρευσης των τραπεζών, αλλά ήρθε πιο κοντά ο εκβιασμός της εξώθησης στη χρεοκοπία. Ο εκβιασμός άλλαξε «έδαφος» χωρίς καν να απομακρυνθεί χρονικά.

ΑΥΤΟΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ»

Καθώς το πρωτογενές πλεόνασμα έχει μειωθεί λόγω μεγάλης πτώσης των δημόσιων εσόδων τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο και τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου έχουν επίσης μειωθεί σε χαμηλά επίπεδα για να αντιμετωπίσει τις άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου, η κυβέρνηση προχωρεί σε δέσμευση των διαθεσίμων των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα: από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (αγροτικές επιδοτήσεις) μέχρι τα νοσοκομεία. Με τη «λύση» αυτή, πέρα από το γεγονός ότι συνιστά «εθελούσια λιτότητα», η κυβέρνηση δίνει στους δανειστές και στο μνημονιακό μπλοκ ένα ακόμη όπλο εκβιασμού... εναντίον της, καθώς από τη συμφωνία μαζί τους και τη χρηματοδότηση απ' αυτούς εξαρτάται πλέον και η επιστροφή των διαθεσίμων των δημόσιων οργανισμών, δηλαδή η καταβολή των αγροτικών επιδοτήσεων, η χρηματοδότηση των νοσοκομείων κ.λπ. Με λίγα λόγια, έτσι κάνουμε αντικείμενο... διεκδίκησης και τα διαθέσιμα των δημόσιων οργανισμών! Που σημαίνει ότι η αρχική γραμμή («θα χρεοκοπήσει μια χώρα για μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;»), που υπαινισσόταν ότι αν δεν έχουμε δεν θα πληρώσουμε, εγκαταλείπεται.

Επειδή όμως ούτε με αυτό τον τρόπο μπορούν να καλυφθούν όλες οι χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου, οι δανειστές προσφέρουν και ένα «καρότο». Όπως δήλωσε ο Ντάισελμπλουμ, ίσως ένα μέρος της δόσης να προπληρωθεί το Μάρτιο, αν η κυβέρνηση τηρήσει τις δεσμεύσεις της πρόσφατης συμφωνίας του Eurogroup. Τι σημαίνει αυτό; Αυτά που αποκαλύπτει με τις πληθωρικές δημόσιες εμφανίσεις του ο Γιάνης Βαρουφάκης: ότι την επόμενη Δευτέρα στο Eurogroup η κυβέρνηση θα παρουσιάσει μια πρώτη λίστα με «μεταρρυθμίσεις», ότι τα νομοσχέδια για τα «κόκκινα δάνεια» και τις 100 δόσεις θα τεθούν υπόψη των δανειστών πριν κατατεθούν στη Βουλή (για να μην υπάρξει υπόνοια «μονομέρειας») και ότι θα γίνουν και άλλες κινήσεις «καλής θέλησης» προς την πλευρά των δανειστών (δηλώσεις και πρωτοβουλίες Βαρουφάκη για τις αποκρατικοποιήσεις κ.λπ.).

ΕΠΙΔΕΙΞΗ «ΚΑΛΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ»;

Αν επιβεβαιωθεί ότι αυτή είναι η κυβερνητική γραμμή, που παραπέμπει στο «τιμούμε τη συμφωνία» και διαβεβαιώνουμε τους δανειστές και το μνημονιακό μπλοκ για την «καλή μας θέληση» υπερθεματίζοντας για το «πάση θυσία στο ευρώ» (βλέπε δηλώσεις Βαρουφάκη), θα πρόκειται για μια επιλογή χωρίς επιστροφή, προς την πλήρη υποταγή στο μνημονιακό πλαίσιο και την υπογραφή νέου μνημονίου. Θα πρόκειται για μια επιλογή που είναι ενάντια στο πνεύμα της απόφασης της πρόσφατης ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στις επίσημες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα και άλλων κεντρικών στελεχών του κόμματος ότι η συμφωνία του Eurogroup δίνει «χρόνο και χώρο» για να ξεκινήσουμε την υλοποίηση των προεκλογικών δεσμεύσεων. Να κινηθούμε δηλαδή στα όρια ή και έξω από τα όρια της συμφωνίας και εκμεταλλευόμενοι την όποια «δημιουργική ασάφεια», με στόχο να συγκροτήσουμε το κοινωνικό μπλοκ και τη διεθνή αλληλεγγύη που θα μας επιτρέψουν τον Ιούνιο να πούμε «όχι» στον εκβιασμό και να προχωρήσουμε στην κατάργηση των μνημονίων.

Μπροστά σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα, είναι πλέον πασιφανές ότι ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Με τις «πληθωρικές» του εμφανίσεις στα μίντια, με τις «ρηξικέλευθες» ιδέες» του και με τις εν γένει πρωτοβουλίες του όχι μόνο καταργεί με ρυθμό πολυβόλου τις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (χρέος, ιδιωτικοποιήσεις), αλλά «καπελώνει» και την ίδια την κυβέρνηση (γραμμή «καλής θέλησης» προς τους δανειστές, δηλώσεις για πάση θυσία στο ευρώ κ.λπ.). Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: είτε κάνει ό,τι κάνει με δική του πρωτοβουλία (οπότε διαμορφώνει όρους για δικό του, φιλελεύθερο πόλο μέσα στην κυβέρνηση) είτε έχει την πολιτική κάλυψη του Αλέξη Τσίπρα (οπότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα). Σε κάθε περίπτωση, έχει ήδη, σε διάστημα ενός μήνα, διαμορφώσει ένα πολύ βεβαρημένο «βιογραφικό» και είναι εντελώς ακατάλληλος για να υλοποιήσει τη γραμμή των συλλογικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ.

Μπροστά στον άμεσο εκβιασμό, η απάντηση πρέπει να είναι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», δηλαδή η στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους. Και μπροστά στον συνολικότερο εκβιασμό των δανειστών και τα σχέδια εγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε σενάρια «οικουμενικής» κυβέρνησης και «εθνικών» συναινέσεων, μόνη λύση είναι η οργανωμένη απειθαρχία σε μια συμφωνία που επιβλήθηκε με το πιστόλι των δανειστών στον κρόταφο!

*Πηγή : www. rproject.gr ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Στην φάκα Νικολούδη 23.000 για φοροδιαφυγή

Στην παγίδα Νικολούδη έπεσαν 23.000 περίπου φοροφυγάδες που ήταν στις διάφορεςλίστες και το συμπέρασμα είναι συγκλονιστικό, αφού η φοροδιαφυγή που διαπιστώθηκε ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι τώρα.

Από τα ποσά αυτά ο κύριος Νικολούδης έχει βάλει ως στόχο να εισπράξει 2 δισεκατομμύρια ευρώ ως το τέλος του Ιουνίου και άλλα 2 δις. ως το τέλος του καλοκαιριού.

Και όπως γίνεται αντιληπτό αν επιτευχθούν οι στόχοι ο προϋπολογισμός θα πάρει μία μεγάλη ανάσα, θα βρεθούν τα ισοδύναμα που ζητούν οι θεσμοί και θα σταλούν μηνύματα τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό ότι η μάχη για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς όχι μόνο ξεκίνησε, αλλά είναι και αποτελεσματική.

Σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr το επιτελείο του κυρίου Νικολούδη προβαίνει καθημερινά σε διασταυρώσεις 200 ως 400 ατόμων που βρίσκονται στις λίστες Λαγκάρντ, των 54.000 που έβγαλαν εμβάσματα στο εξωτερικό, Λιχτενστάιν, ακινήτων στο εξωτερικό, σκαφών και οφ-σορ με σκοπό να οριστικοποιήσει τα ποσά της φοροδιαφυγής.

Για το λόγο αυτό ζητά πληροφορίες ακόμα και από τις πρεσβείες μας στο εξωτερικό για τα ακίνητα που κατέχουν Ελληνες πολίτες σε διάφορες χώρες, όπως στη Βρετανία που τα προηγούμενα χρόνια ήταν οι καλύτεροι αγοραστές μετά τους Αραβες.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως μεταξύ των προσώπων που έγιναν διασταυρώσεις συμπεριλαμβάνονται γνωστά επιχειρηματικά ονόματα.

Πάντως, το υπουργείο του κυρίου Νικολούδη σε μία προσπάθεια να πάει πιο βαθιά στο χρόνο, δηλαδή και πριν τη δεκαετία, αντιμετωπίζει πολλές περιπτώσεις όχι ως φοροδιαφυγή, αλλά ως ξέπλυμα χρήματος.

Θανάσης Λυρτσογιάννης

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ

“ΌΤΑΝ Η ΜΑΖΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΖΑ ΤΩΝ ΠΛΟΥΣΙΩΝ, ΤΟΤΕ…

(Τετ. 4/3/15 )

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*  

Δόθηκε και φέτος στη δημοσιότητα από το περιοδικό «Forbes» η ετήσια «λίστα των δισεκατομμυριούχων» του πλανήτη. Ας παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της σχετικής λίστας:

• Το 2008, προ κρίσης δηλαδή, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη μετρήθηκαν στους 793 και η συνολική περιουσία τους ανερχόταν στα2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2010 ο αριθμός τους έφτασε τους 1.011 και τα πλούτη τους στα 3,5 τρισεκατομμύρια δολάρια…
• Το 2011 οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1.216 και η περιουσία τους ανήλθε στα 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2012 οι δισεκατομμυριούχοι αυξήθηκαν στους 1.426 με την συνολική τους περιουσία να αυξάνεται στα 5,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Το 2013 ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων ανέβηκε στους 1.645 και η περιουσία τους έφτασε στα 6,4 τρισεκατομμύρια δολάρια.
• Όσο για το 2014, σύμφωνα με τα χτεσινά στοιχεία, οι δισεκατομμυριούχοι ανήλθαν στους 1.826 και η περιουσία τους εκτινάχτηκε στα 7,05 τρισεκατομμύρια!

Τα παραπάνω συνιστούν μια πολύ ενδιαφέρουσα «ακτινογραφία» του κόσμου τους - του κόσμου των κεφαλαιοκρατών, των πολυεθνικών, των μονοπωλίων και των τραπεζιτών. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, συμβαίνουν τα εξής:

1) Την ίδια περίοδο που διπλασιάστηκε ο αριθμός των δισεκατομμυρίων φτωχών στον πλανήτη, ταυτόχρονα υπερδιπλασιάστηκε και ο αριθμός μιας χούφτας χρυσοκάνθαρων, που από 793 ανήλθαν στους 1.826....

2) Την ίδια περίοδο που η φτώχεια στον πλανήτη πήρε απίθανες διαστάσεις η περιουσία των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη σχεδόν... τριπλασιάστηκε (!) και από 2,4 τρισ. δολάρια ανήλθε στα 7,05 τρισ. δολάρια...

3) Στις ΗΠΑ, όπου ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με συσσίτια ανήλθε στα 50 εκατομμύρια και που οι φάκελοι κατασχέσεων και οι πλειστηριασμοί κατοικιών ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια, οι δισεκατομμυριούχοι από 359 που ήταν το 2008 ανήλθαν στους 536...

4) Στην Ευρώπη των μνημονίων και της λιτότητας, εδώ που οι επισήμως άνεργοι ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια και έχουν αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια από το 2008, την ίδια περίοδο οι δισεκατομμυριούχοι από 196 το 2008 τώρα μετρήθηκαν στους 482. Δηλαδή για κάθε έναν νέο δισεκατομμυριούχο αντιστοιχούν πάνω από 30.000 νέοι άνεργοι. ..

5) Στον κόσμο της κοινωνικής θηριωδίας, μέσα στα χρόνια της κρίσης, στα χέρια αυτών των 1.826 «Κροίσων» του διεθνούς επιχειρηματικού «τζετ σετ» και της «φιλανθρωπίας» συγκεντρώθηκαν τόσα πλούτη που 

- ισούνται σχεδόν με το ΑΕΠ της Κίνας των 1,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων,

- ξεπερνούν ολόκληρο το ΑΕΠ της Ιαπωνίας,

- ξεπερνούν τα ΑΕΠ της Γερμανίας και της Γαλλίας μαζί, 

- ξεπερνούν τα ΑΕΠ της Βραζιλίας, της Ρωσίας και της Ινδίας μαζί, 

- ξεπερνούν δύο και τρεις φορές το ΑΕΠ της Αυστραλίας, του Καναδά, της Ισπανίας και το ΑΕΠ όλων μαζί των χωρών της Αφρικής...

6) Δυο μόνο πρωταγωνιστές της σχετικής λίστας, οι κκ. Μπίλι Γκέιτς και Γουόρεν Μπάφετ, διαθέτουν πλούτη που ισούνται με ολόκληρο σχεδόν το ΑΕΠ της Ελλάδας των 11 εκατομμυρίων ψυχών…  

Γι’ αυτό το σύστημα – το καπιταλιστικό, όπου

α) ο κ.Μπάφετ αύξησε μέσα σε ένα χρόνο τα εισοδήματά του κατά 14 δισ. δολάρια και αυτό συνέβη στον ίδιο κόσμο όπου 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι «ζουν» με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα,

β) στην Ευρώπη των 20 εκατοµµυρίων αστέγων οι δισεκατοµµυριούχοι από 196 που ήταν το 2007 υπερδιπλασιάστηκαν και ανήλθαν στους 482 με την περιουσία τους να τριπλασιάζεται φτάνοντας στα 2 τρις,

γ) μετρήθηκαν 103 Γερμανοί υπερδισεκατομμυριούχοι την ώρα που στη Γερμανία καταγράφεται το υψηλότερο στην ιστορία ποσοστό φτώχειας μετά την επανένωση της χώρας το 1990 (15,5% - 12,5 εκατομμύρια άνθρωποι επί συνόλου πληθυσμού 80 εκατομμυρίων κατοίκων).

δ) μέσα σε ένα χρόνο μια δράκα αύξησε τα πλούτη της κατά 800 δισεκατομμύρια (!) όταν κάθε μέρα του ίδιου αυτού χρόνου πάνω από  22.000 παιδιά πέθαιναν – κάθε μέρα - από την πείνα,

υπάρχουν δυο εκδοχές:

Η μια εκδοχή ισχυρίζεται ότι πρόκειται για ένα σύστημα «ελευθερίας», «δημοκρατίας» και«ευκαιριών», που παρά τις αδικίες που το συνοδεύουν βρίσκεται κοντύτερα από κάθε άλλο στην φύση του ανθρώπου.

Η άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι πρόκειται για ένα σύστημα ταξικής βαρβαρότητας και κοινωνικού κανιβαλισμού που κανοναρχείται από την αρχή ότι «το κεφάλαιο γεννιέται βουτηγμένο από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά στάζοντας αίμα απ' όλους τους πόρους»(Καρλ Μαρξ «Κεφάλαιο», τόμος Α', σελίδα 785).

Κατά την πρώτη εκδοχή αυτό το σύστημα - όπου όσο μεγαλώνει η δυστυχία δισεκατομμυρίων ανθρώπων τόσο αυξάνεται η περιουσία μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων - μπορεί με κατάλληλες παρεμβάσεις να γίνει… καλύτερο.

Κατά τη δεύτερη εκδοχή η μόνη «βελτίωση», η μόνη «καλυτέρευση» και ο μόνος «εξανθρωπισμός» που παίρνει αυτό το σύστημα είναι η ανατροπή του, η συντριβή του και η οικοδόμηση ενός άλλου.

Τι είδους θα είναι και πρέπει να είναι αυτό το «άλλο»; Τέτοιο όπου η χλιδή  των λίγων δεν θα προκύπτει από την φτώχεια των πολλών, αλλά που ο πλούτος από τη δουλειά, τη δημιουργικότητα, τα ταλέντα, τις ικανότητες των πολλών θα ακυρώνει και θα καταργεί τη φτώχεια όλων!

Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό ή είμαστε καταδικασμένοι να θεωρούμε «ελευθερία» ένα καθεστώς όπου «το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει λιγότερο από το 1% του συνολικού πλούτου» όταν «στον αντίποδα το πλουσιότερο 10% κατέχει το 87% του παγκόσμιου πλούτου»;

«Είναι», απαντούν οι κομμουνιστές. Με την προϋπόθεση ότι η πολιτική και η οικονομική εξουσία θα περάσει στα χέρια των πολλών. Αλλά και ο Μπαλζάκ που δεν ήταν... κομμουνιστής, που γεννήθηκε πολύ πριν από  τον Μαρξ και τον Λένιν, παρότι ήταν αριστοκράτης και συντηρητικός, το είχε αντιληφθεί περίφημα: «Όταν η μάζα των φτωχών γίνει πιο ισχυρή από τη μάζα των πλουσίων, η κοινωνία- έλεγε -θα χτιστεί σε άλλη βάση».    

*Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Τετάρτη 3 Μαρτίου 2015 ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Το παραμύθι του Πορτογαλικού success story

Τετάρτη, 4 Μαρτίου 2015

Η Ελλάδα απέτυχε διότι δεν εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις, η Πορτογαλία πέτυχε γιατί τις τήρησε ευλαβικά και τώρα αποπληρώνει πρόωρα τα χρέη της στο ΔΝΤ και βγαίνει υπερηφάνως από τα Μνημόνια... 

Κάπως έτσι ξετυλίγεται το αγαπημένο παραμύθι Βερολίνου, Βρυξελλών και λοιπών εμπνευστών της ευρωπαϊκής λιτότητας – ένα παραμύθι όμως που...

έρχεται να αποδομήσει πλήρως η ανάλυση της οικονομικής ιστoσελίδας zerohedge.

Μια ματιά στους αριθμούς και τα γεγονότα αρκεί, λέει η zerohedge, για να αποδείξει ότι η Πορτογαλία δεν είναι λιγότερο χρεοκοπημένη από την Ελλάδα. Το δημόσιο χρέος της Πορτογαλίας, στο 124% του ΑΕΠ, μπορεί να είναι χαμηλότερο από εκείνο της Ελλάδας. Ομως, το δημόσιο χρέος δεν είναι παρά μόνον ένα – σημαντικό έστω – τμήμα της συνολικής εικόνας του χρέους.
Σε μέσο επίπεδο, το συνολικό χρέος της Πορτογαλίας φθάνει στο 381% του ΑΕΠ εάν συμπεριληφθεί και το ιδιωτικό χρέος των νοικοκυριών και των μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων – είναι δηλαδή κατά πολύ υψηλότερο από εκείνο της Ελλάδας που φθάνει στο 286% του ΑΕΠ.

Ως εκ τούτου, ενώ τα προβλήματα της Ελλάδας εστιάζονται κυρίως στο κρατικό χρέος, η Πορτογαλία αντιμετωπίζει υπερβολικά υψηλό χρέος και στους τρεις τομείς της οικονομίας.

Ενα χρέος που αυξάνεται

Την ίδια στιγμή, το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμούς ταχύτερους από εκείνους της ανάπτυξης της πορτογαλικής οικονομίας. Ανάμεσα στο 2008 και το 2013, το μέσο χρέος της χώρας αυξήθηκε κατά 69%. Προκειμένου να αντισταθμιστεί αυτός ο ρυθμός αύξησης του χρέους, ο δημόσιος τομέας μόνον θα έπρεπε να εμφανίζει ετήσια πλεονάσματα της τάξης του 3,6%.

Με δεδομένη τη συνολική κατάσταση της πορτογαλικής οικονομίας και τα προβλήματα υπερχρεώσης του ιδιωτικού τομέα, αυτός ο στόχος είναι απολύτως ανέφικτος. Και μόνον η προσπάθεια, δε, για να επιτευχθεί θα οδηγούσε την οικονομία σε οξεία ύφεση.

Υπό αυτά τα δεδομένα είναι κάτι περισσότερ από εντυπωσιακό το γεγονός ότι η γερμανική Βουλή ψήφισε ομόφωνα υπέρ της πρότασης της Πορτογαλίας να αποπληρώσει πρόωρα τα δάνειά της στο ΔΝΤ.

Τα μέλη της γερμανικής Βουλής ωστόσο υπερψήφισαν με μεγάλη ευχαρίστηση. Γιατί; Εν μέσω των σκληρών διαπραγματεύσεων με τη νέα ελληνική κυβέρνηση για την επέκταση του ελληνικού προγράμματος, ήταν μια καλοδεχούμενη ευκαιρία για να υποστηρίζουν ότι, όντως, η ευρωπαϊκή συνταγή της λιτότητας κόντρα στην κρίση αποδίδει, λειτουργεί και φέρνει αποτελέσματα.

Για την Πορτογαλία ήταν μια καλή συμφωνία, επειδή θα αντικαταστήσει το σχετικά ακριβό χρήμα που δανείζεται από το ΔΝΤ με επιτόκιο κοντά στο 4%, με φθηνότερο δανεισμό από τις αγορές. 

Ομως, η δυνατότητα της Πορτογαλίας να αναχρηματοδοτηθεί από τις αγορές δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως πραγματική ένδειξη επιτυχίας του πολιτικού μίγματος που ακολουθεί η Ευρώπη.

Με δεδομένο το γεγονός ότι οι πιστωτές της χώρας είναι κυρίως ξένοι, η Πορτογαλία δεν μπορεί να ξεφορτωθεί πραγματικά τα χρέη της. Και δεν μπορεί επίσης να πετύχει πραγματική ανάπτυξη αποσυνδέοντάς την από το πρόβλημα του χρέους. Υποθέτοντας ότι θα επιτυγχάνει πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών της τάξης του 0,9% (όπως έγινε το 2013) θα χρειαστεί 128 χρόνια για να αποπληρώσει όλα τα χρέη της προς τους ξένους πιστωτές.

Οι πικρές αλήθειες για την Πορτογαλία

Ακόμη κι αν μπει στην άκρη το χρέος, η Πορτογαλία αντιμετωπίζει κι άλλες τεράστιες προκλήσεις: Εχει το χαμηλότερο ποσοστό γεννήσεων στην ευρωζώνη, καλείται να αντιμετωπίσει την μαζική φυγή των νέων της προς άλλες χώρες, το εργατικό της δυναμικό διαθέτει το χαμηλότερο ποσοστό προσόντων και εξειδίκευσης στην Ευρώπη, ενώ εμφανίζει και τα χαμηλότερα ποσοστά παραγωγικότητας.

Με μόλις 9 πατέντες καινοτομίας ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους, η Πορτογαλία είναι σε καλύτερη σειρά κατάταξης από την Ελλάδα (με 4 πατέντες ανά ένα εκατομμύριο). Ωστόσο, βρίσκεται μακράν πίσω από χώρες όπως η Ιταλία με 70 και η Γερμανία με 277. Οπότε, θα κυνηγήσει την ανταγωνιστικότητα μόνο μέσα από τις χαμηλές τιμές; Είναι ένας στόχος μάλλον δύσκολος για μια ευρωπαϊκή χώρα με τόσο υψηλά επίπεδα χρέους.

Οπότε, προκύπτουν δύο συμπεράσματα. Πρώτον, η Πορτογαλία δεν θα καταφέρει ποτέ να εξυπηρετήσει πραγματικά το χρέος της. Δεύτερον, το γεγονός ότι έχει πρόσβαση στις αγορές είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνον των πολιτικών της ΕΚΤ και όχι αποτέλεσμα επιτυχημένων μακροοικονομικών και μικροοικονομικών πολιτικών εντός της Πορτογαλίας. Πού όμως μπορεί να οδηγήσει αυτό;

Μια λύση τύπου Ελλάδας;

Μέχρι στιγμής, ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών Γιανης Βαρουφάκης είναι μια από τις ελάχιστες φωνές που ζητούν ανοιχτά απ’ ευθείας χρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Η πρότασή του να αγοράζει η ΕΚΤ κρατικά ομόλογα και να τα ανταλάσσει με  μηδενικού επιτοκίου perpetual bonds (ομόλογα στο διηνεκές) φαίνεται να είναι πολύ δημιουργική για να γίνει ευρέως αποδεκτή.
 

Οσο υψηλότερα ανεβαίνει το επίπεδο χρέους των ευρωπαϊκών κρατών που πλήττονται από την κρίση – κι αυτό είναι απλά μαθηματικά – τόσο πιο προφανές γίνεται ότι αυτό το χρέος βρίσκεται εκτός ελέγχου. Ως εκ τούτου η πίεση προς την ΕΚΤ να «τακτοποιήσει» το πρόβλημα θα γίνεται σαρρωτική.

Μιλώντας για την Ελλάδα, η κυρίαρχη άποψη στα media είναι πως, χάρις στην επέκταση του ευρωπαϊκού προγράμματος, «η χρεοκοπία της χώρας αποφεύχθηκε». Αυτό φυσικά είναι ανόητο.
 

Εκείνο που μετατέθηκε δεν είναι η χρεοκοπία αυτή καθαυτή, αλλά μόνον η επίσημη κήρυξη της ελληνικής χρεοκοπίας. Οταν η Ελλάδα θα ξεμείνει από χρήματα, δεν θα πρόκειται απλώς για ενα προσωρινό πρόβλημα ρευστότητας (όπως το εμφανίζουν τα media ) αλλά για την ανοιχτή κήρυξη ενός ήδη γνωστού και δεδομένου γεγονότος.

Είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούν όλοι πως ακριβώς το ίδιο ισχύει και για την Πορτογαλία.

tvxs

Παίρνει κεφάλια ο Πανούσης για το έγγραφο

Ο Γ. Πανούσης ανακάλεσε την εντολή, διέταξε 
προκαταρκτική ενώ ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ ζήτησε
 παραιτήσεις. Κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν είχε γνώση.

Ο Γιάννης Πανούσης στην έκτακτη συνέντευξη τύπου
 που παραχώρησε, μετά τη θύελλα σχετικά με τους 
μετανάστες, είπε ότι έχει στη διάθεσή του υπηρεσιακά
 έγγραφα τα οποία αφορούν στις καταδικαστικές
 αποφάσεις σε βάρος της Ελλάδας και συμπλήρωσε
 ότι «οι αιτούντες άσυλο που είναι μέσα είναι δική μας παρανομία δεν είναι δική
 τους».

Ξεκινώντας την τοποθέτησή του ο αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης, είπε 
ότι δεν απαντά σε «όσους πολιτικούς αναφέρονται στις απόψεις μου με ακραίους
 τρόπους» και στη συνέχεια με χαρακτηριστικό τρόπο ανέφερε «έλεος, δεν 
μπορούμε να λέμε ψέματα», αναφερόμενος στις συνθήκες κράτησης 
είπε ότι υπάρχουν «καταδικαστικές αποφάσεις για τις συνθήκες κράτησης που
 απαγορευόταν από τον ελληνικό νόμο για ότι έγιναν τα τελευταία δύο 
χρόνια» έχοντας στη διάθεση του σχετικά υπηρεσιακά έγγραφα.
 

Τι έγινε 

Ο Γιάννης Πανούσης δήλωσε άγνοια για το συγκεκριμένο έγγραφο και δήλωσε
 χαρακτηριστικά «Εμφανίζεται ένα σημείωμα, αυτή τη διαταγή ανακάλεσα 
πρωί πρωί, διέταξα προκαταρκτική και ο αρχηγός ζήτησε τις παραιτήσεις.
 Εμφανίζεται ένα κείμενο, το οποίο θα έπρεπε να έχει περάσει από την ιεραρχία».

Μάλιστα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης χαρακτήρισε αυτό το κείμενο «κείμενο 
από το πουθενά, όπου έμεινα με το στόμα ανοιχτό» και ξεκαθάρισε ότι δεν
 έχει εξαγγελθεί η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης καθώς όπως
 τόνισε «δεν έχει διαμορφωθεί το υπουργείο. Είχαμε ένα εσωτερικό διοικητικό
 θέμα που λύνουμε. Συζητιούνται διάφορα πράγματα και πρέπει να εφαρμοστεί 
ένας νόμος. Δεν έχει πει κανένας τέτοια πράγματα. Αφέλεια, ότι ανοίγουν 
τα κέντρα κράτησης». Ο ίδιος μάλιστα πρόσθεσε ότι ο αξιωματικός που το 
έχει υπογράψει έχει αυτοαποκεφαλιστεί.

Και συμπλήρωσε ότι «Και για την Αμυγδαλέζα έχω ακούσει απίστευτους μύθους.
Ποιος έχει πει από εμάς πώς θα είναι τα κέντρα υποδοχής; Και θα γινόταν με 
την υπογραφή ενός ταξιάρχου;» τόνισε χαρακτηριστικά ο Γ. Πανούσης.


«Κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν είχε γνώση», συμπλήρωσε ο υπουργός
 και σύστησε αυτοσυγκράτηση. Ο Γ. Πανούσης δεν απέκλεισε το όλο ζήτημα 
να συνδέεται με τις κρίσεις της ελληνικής αστυνομίας που είναι σήμερα. 
Για το ζήτημα των φρουρών των επισήμων όταν ερωτήθηκε είπε ότι 
«αντιστέκεται ένα ολόκληρο σύστημα» στην απόσυρση φρουρών και οχημάτων.
 Ο υπουργός επανέλαβε ότι η απόφαση έχει ληφθεί θα αποσυρθούν 1000 φρουροί
 από την φύλαξη επισήμων και 200 οχήματα.

Πηγή: thetoc.gr