Μπορούν να μας Διώξουν από το Ευρώ οι εταίροι μας?

Προχωρώντας μπροστά

Posted by olympiada στο Μαρτίου 20, 2015


Εν πρώτοις πες τους να πάνε στο διάβολο !
Πάμε πάρα πέρα φίλε της Ευρωπαϊκής (ναζιστικής *) Ένωσης. Με ποιο μηχανισμό μπορούν να διώξουν ή έστω να ασκήσουν veto οι υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. ;
Μήπως υπάρχει μηχανισμός έστω στην Ευρωζώνη ; Αν ναι, ποιος είναι αυτός ; Από ποια άρθρα της, εκπορεύονται οδηγίες πως μπορεί κάποια χώρα να διώξει μια άλλη ;
Προχωρώντας, για σκέψου σε παρακαλώ, με δεδομένο ότι η Ε.Ε. ευαγγελίζεται πως αποτελεί Ευρωπαϊκό ανάλογο αυτού των Η.Π.Α., όταν πτώχευσε το Ντιτρόιτ στην Καλλιφόρνια, το απέπεμψαν από αυτήν ; Συνέβη μήπως κάτι δυσμενές για το Στόκτον της Καλιφόρνια ;
Ας πάμε παραπέρα. Η Καλιφόρνια που τα χρέη της είναι δυσθεώρητα, αντιμετώπισαν κάποιο θέμα αποπομπής τους από τις ΗΠΑ ; Μήπως και αυτές οι ίδιες οι ΗΠΑ που εκδίδουν πράσινα κωλόχαρτα μια φορά το έτος, θα αποπεμφθούν από την Γη ;
Πως θα μας διώξουν από το @@@@euro ; Με τι δικαιολογία ; Το υψηλό μας χρέος έναντι του ΑΕΠ ; H Ιταλία είναι στο 133%, η Πορτογαλία στο 130% ! Και ; Τι έγινε ; Θα βγάλει κανείς την Ιταλία από το euro (τους) χωρίς η ίδια να το θέλει ; Πως ;
…. ενημερωτικά και μιας και μιλάμε για εξωτερικό χρέος προς ΑΕΠ, η Ιαπωνία είναι στο 227%, και αν μου πεις πως το χρέος τους είναι «εσωτερικό», θα σε ρωτήσω !
Και ; Τι έγινε ; Έπαψε κανείς να αγοράζει Ιαπωνικά προϊόντα ή μήπως έπαψαν να πληρώνονται δικαιώματα (royalties) για οτιδήποτε ηλεκτρονικό παράγεται διεθνώς ; Και το αναφέρω μιας και κάτι ναζιστοκέφαλα με πλαστά πτυχία σαν τον Ντάιζελμπλουμ επικαλούνται πως δεν μας δίνουν το 1,9 δις από τα ομόλογα γιατί δεν τηρούμε τους … όρους (;;;;) των ούνων !
Αλήθεια, το ΑΕΠ του Λουξεμβούργου (που ο δείκτης του χρέους / ΑΕΠ βρίσκεται στο 23,5%, από τι προέρχεται ; Από το «πλυντήριο» μαύρου χρήματος και από τις εταιρείες φοροδιαφυγής που εδράζονται εκεί ! Θα μου πεις Αδελφέ μου «είδες τι έγινε στην Κύπρο ;» και θα σου απαντήσω στην Κύπρο, ο εκεί γαποσαμαράς έκανε ότι του είπαν τα αφεντικά του, ως γνήσιο δουλικό τους !
Μη έχοντας κρύψει ποτέ την επιθυμία μου για Εθνικό νόμισμα που θα προκαλεί στο μέτρο που του αναλογεί Εθνική Ανεξαρτησία, προσθέτω την πασιφανή πλέον λύση :
1) κήρυξη πτώχευσης, επίσημα, με την βούλα, εντός euro έτσι ώστε να γίνει κόλαση σε όλα τα μαφιόζικα κέντρα διοίκησης της Ε.Ε. και με άμεσο προκαλούμενο αποτέλεσμα να απελευθερωθούν όλοι οι Λαοί της Ευρώπης και
2) αποχώρηση από το euro μετά από 1-2 μήνες και πηγαιμός -επιτέλους- σε Εθνικό Νόμισμα, ΑΦΟΥ εγγράψουμε στο προϋπολογισμό του Κράτους, γερμανικές αποζημιώσεις, γερμανικές επανορθώσεις και δάνεια, αναμενόμενα (Accruals) από εξαγωγή υδρογονανθράκων, εμπόριο αλουμίνας, οσμίου και τόσων άλλων που πλουσιοπάροχα μας έχει δώσει η φύση και τα καλοβλέπει το κάθε ναζιστοκέφαλο με τους εδώ υποτακτικούς του.
3) δίκη και τιμωρία των λαμογιών – τραπεζιτών που έφαγαν τα πάντα σε κόκα, πόρνες, γλέντια και τζόγο (έστω και αν ονομάζεται swaps), σε βίλες και cayenne και σε κάθε λογής ασωτία. «φάγωμα που είναι έκδηλο πλέον αφού, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΝ ΛΙΑΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ELA, τοτέ τα ATM θα φτύνουν τα κορόιδα που κατέθεταν τις οικονομίες τους αντί να δίνουν ότι έχουν εγγεγραμμένο στο Παθητικό τους.
(* ο χαρακτηρισμός «ναζί» αφορά αποκλειστικά και μόνο τους κυβερνώντες αυτή την ήπειρο και όχι τους Λαούς της. Κυβερνώντες για τους οποίους βρίσκονται αρχεία με τις μουτσούνες τους σε δίσκους της siemens, της HDW, της ΜΑΝ, της Rheinmetall και τόσων άλλων).
Γιώργος Θ. Κανελλάκης

Όταν τα φιλολαϊκά μέτρα απαιτούν μονομερείς ενέργειες

Γράφει: Πέτρος Τσάγκαρης 
«Μα το να αλλάξουμε τον Στουρνάρα δεν γίνεται, γιατί έχει την κάλυψη της ΕΚΤ. Αν το κάναμε, δεν θα ήταν απλώς μονομερής ενέργεια. Θα ήταν επαναστατική ενέργεια». 
Τα τελευταία 15-20 χρόνια οι θεωρητικοί της επαναστατικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς –και όχι μόνον αυτοί– τόνιζαν ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει σε ένα τέτοιο στάδιο ανάπτυξης, στο οποίο η διατήρηση των κερδών μπορεί να επιτευχθεί μόνον με ακραία συμπίεση του εργατικού εισοδήματος.

Δηλαδή με διατήρηση χαμηλών μισθών (ή με μείωση μισθών), με διατήρηση υψηλής ανεργίας, αλλά και με συντριβή του κοινωνικού κράτους.

  
Οι παγκόσμιοι πόλεμοι μπόρεσαν δυο φορές να καταστρέψουν τεράστιο όγκο κεφαλαίου, δίνοντας τη δυνατότητα στο καπιταλιστικό «κοντέρ» της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους να «μηδενίσει», δηλαδή να ξεκινήσει και πάλι να τρέχει με τους ρυθμούς που έτρεχε πριν συσσωρευθεί τόσο πολύ κεφάλαιο. Όμως οι παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν (ευτυχώς) εγκαταλειφθεί ως διέξοδος, τουλάχιστον προσώρας, καθώς η καταστροφική δύναμη των πυρηνικών μπορεί να οδηγήσει σε προκαπιταλιστικές κοινωνίες –και όχι απλώς σε «μηδενισμό» του κοντέρ εντός του καπιταλισμού. 

Προειδοποιούσαν τότε αυτοί οι θεωρητικοί ότι μέσα σε τέτοιες συνθήκες, οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις, δηλαδή οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν απλώς να πετύχουν φιλολαϊκές-φιλεργατικές μεταρρυθμίσεις εντός του καπιταλισμού, χωρίς να τον αμφισβητήσουν ως σύστημα, θα έχουν όλο και λιγότερο χώρο δράσης. 

Κι αυτό επειδή οι άρχουσες τάξεις όχι μόνον δεν ήταν διατεθειμένες να παραχωρήσουν ούτε ψίχουλο, αλλά ήθελαν να πάρουν πίσω κι ό,τι είχαν αναγκαστεί να παραχωρήσουν στις περιόδους του οικονομικού «μπουμ». 

Η πρώτη και πιο μεγάλη μεταρρυθμιστική (δηλαδή ρεφορμιστική) δύναμη που γνώρισε αυτό το αδιέξοδο ήταν η σοσιαλδημοκρατία. Όμως ρεφορμισμός χωρίς την καρδιά του, χωρίς φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις δηλαδή, δεν θα μπορούσε να επιβιώσει ως τέτοιος για πολύ. Κι έτσι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που μέχρι τότε πατούσαν σε δύο βάρκες, υποχρεώθηκαν να διαλέξουν. Και διάλεξαν, όπως αναμενόταν εξαιτίας των πολλών οικονομικών δεσμών τους, το στρατόπεδο της άρχουσας τάξης. 

Η πολιτική που ακολούθησαν οι Εργατικοί στην Αγγλία, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στη Γερμανία, τα Σοσιαλιστικά Κόμματα στη Γαλλία και την Ισπανία, το Δημοκρατικό Κόμμα στην Ιταλία, αλλά και το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες αυτής της επιλογής. Μιας επιλογής που έκανε πλέον αυτά τα κόμματα να μη διαφέρουν διόλου από τα άλλα αστικά κόμματα. 

Έτσι μπόρεσαν να συγκυβερνήσουν με τη Δεξιά πολύ άνετα τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ιταλία και στην Ελλάδα, ασκώντας βέβαια όχι μια ενδιάμεση πολιτική, αλλά μια ακραία δεξιά πολιτική. 

Βέβαια σε πολλές περιπτώσεις αυτή η ταύτιση οδήγησε ή θα οδηγήσει στον αφανισμό τους, αφού έπαψαν να είναι χρήσιμα και στους «από τα κάτω» και στους «από τα πάνω». 

Μνημόνιο 

Στην περίπτωση της Ελλάδας, η ντόπια άρχουσα τάξη, με αφορμή το χρέος, συνδιοργάνωσε μαζί με τους δανειστές μια ακραία προσπάθεια συντριβής των λαϊκών-εργατικών κατακτήσεων, προσπάθεια που κωδικά ονομάζουμε μνημόνιο.
 

Αυτή η ακραία πολιτική έχει ορίζοντα εφαρμογής ολόκληρη την Ευρώπη, γι’ αυτό έχει σημασία γι’ αυτούς να πετύχει το πρώτο πείραμα. 

Βέβαια, η πολιτική αυτή έχει παράπλευρες απώλειες. Έτσι επλήγησαν κάπως και τμήματα της άρχουσας τάξης, ενώ ταυτόχρονα συνετρίβη το κύριο μεταρρυθμιστικό κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα υπάρχει ο κίνδυνος ανόδου ακραιφνών φασιστικών κομμάτων στις κυβερνήσεις μιας σειράς χωρών. Όμως αυτά δεν απασχολούν ιδιαίτερα τους καπιταλιστές. Εκείνο που τους απασχολεί είναι η διατήρηση του συστήματος και η διατήρηση και επέκταση των κερδών. Οι ναζί δεν είναι εχθροί τους. Εχθροί τους είναι όσοι αμφισβητούν τα δύο προηγούμενα στοιχεία. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ένα πετυχημένο πολιτικό μέτωπο αντίστασης στο μνημόνιο. Στις γραμμές του συντάσσονταν ωστόσο σχεδόν όλες οι εκδοχές της Αριστεράς: δημοκράτες, ρεφορμιστές σοσιαλδημοκρατικού τύπου, ρεφορμιστές ευρωκομουνιστικού τύπου, κεντριστικές δυνάμεις, ριζοσπαστικές δυνάμεις με αναφορές είτε στο σταλινισμό είτε στο μαοϊσμό, επαναστατικές δυνάμεις με αναφορές στο λενινισμό και τον τροτσκισμό. 

Η πολιτική άποψη με την οποία κινήθηκε η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια εκδοχή μεταρρυθμισμού εντός του καπιταλισμού. Και επειδή στρατηγική επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου παραμένει η ένταξη στη νεοφιλελεύθερη ΕΕ και στο σύστημα του ευρώ, το «εντός του καπιταλισμού» σήμαινε εντός της νεοφιλελεύθερης ΕΕ και του συστήματος του ευρώ. 

Οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες στόχευε και στοχεύει η στρατηγική αυτή, αν εφαρμόζονταν, θα ήταν ασφαλώς τεράστια ανακούφιση για τις λαϊκές μάζες. Δεν είναι «ψίχουλα» όπως λέει το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις, αλλά πρωτοφανής αναστροφή της λιτότητας (και του αντιδημοκρατικού αυταρχισμού που αυτή συνεπάγεται) για τα δεδομένα του μεγαλύτερου μέρους του καπιταλιστικού κόσμου. 

Όμως η κυβέρνηση διαπιστώνει ότι ο αντίπαλος δεν είναι διατεθειμένος να διαπραγματευθεί και το παραμικρό. Η κυβέρνηση ανακαλύπτει ότι στην εσωτερική πολιτική δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτε χωρίς την έγκριση της τρόικας που τώρα έγινε κουαρτέτο (τρόικα+ESM). Ακόμη και το κουτσουρεμένο κατά 5/6 νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση θεωρήθηκε από τον Σόιμπλε ως μονομερής ενέργεια. 

Και δυστυχώς όχι μόνον αυτό. Σε μια πολύ πρόσφατη συνεδρίαση της ΟΜ του ΣΥΡΙΖΑ όπου ανήκω, ένας σύντροφος μου παραπονέθηκε επειδή στην τοποθέτησή μου ζητούσα την άμεση αλλαγή των διοικήσεων των τραπεζών. Ο σύντροφος μου είπε το εξής: «Μα το να αλλάξουμε τον Στουρνάρα δεν γίνεται, γιατί έχει την κάλυψη της ΕΚΤ. Αν το κάναμε, δεν θα ήταν απλώς μονομερής ενέργεια. Θα ήταν επαναστατική ενέργεια». 

Είχε δίκιο. Ακόμη και η παραμικρή μεταρρύθμιση μέσα στο σημερινό σύστημα, πολύ περισσότερο η αντικατάσταση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος από κάποιο πρόσωπο που δεν θα έχει σχέση με το βαθύ τραπεζικό κράτος, συνιστά επαναστατική ενέργεια. 

Το ίδιο επαναστατική ενέργεια μπορεί να αποτελεί και η απόκτηση του ελέγχου όλων των συστημικών τραπεζών, η απόκτηση του ελέγχου του συστήματος Δικαιοσύνης, το δωρεάν ρεύμα σε όλους όσοι πραγματικά το χρειάζονται, η φορολόγηση του πραγματικού πλούτου, πιθανόν ακόμη και η κατάργηση των 5 ευρώ στα νοσοκομεία, η κατοχύρωση των 751 ευρώ και γενικά το μεγαλύτερο μέρος των εξαγγελιών της ΔΕΘ. Όλα αυτά θεωρούνται αιτία πολέμου για τους δανειστές και για την ντόπια άρχουσα τάξη. 

Σταυροδρόμι 

Η ηγεσία του κόμματος και η κυβέρνηση διαπιστώνουν αυτό που διαπίστωσαν οι κλασικοί μεταρρυθμιστές που αναφέραμε παραπάνω: Οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις που οραματίστηκε αποδεικνύεται ότι με τους σύγχρονους όρους αποτελούν επαναστατικές αλλαγές. 

Συνεπώς πρέπει να αποφασίσει. Αν επιμείνει σε αυτές, θα αναγκαστεί να έρθει σε ρήξη τόσο με τους δανειστές όσο και με τους ντόπιους συμμάχους τους. 

Αν την κάνει εγκαίρως και με δική της επιλογή, θα έχει τη στήριξη της πλειονότητας του λαού, αρκεί να απευθυνθεί σε αυτόν και να τη ζητήσει. 

Θα έχει επίσης τη στήριξη εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ευρώπη –και όχι μόνον. Μόνον τότε θα έχει αξία ο χρόνος που υποτίθεται ότι κερδήθηκε με τις συμφωνίες στα Eurogroup, ώστε να έρθει πιο κοντά και η νίκη άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Όλα αυτά δεν θα σημαίνουν ότι θα έχει γίνει κάποια επανάσταση. Θα σημάνουν όμως ένα, για πρώτη φορά, ρεαλιστικό προσκλητήριο γι’ αυτήν. 

Αν η κυβέρνηση δεν επιμείνει στην ταξική καρδιά του προγράμματος της ΔΕΘ, μεταθέτοντας αυτή την καρδιά στο αόριστο μέλλον ή –ακόμη χειρότερα– εγκαταλείποντάς την οριστικά, τότε ακόμη κι αν κερδήθηκε κάποιος χρόνος, θα είναι άνευ σημασίας αφού η απογοήτευση θα υπονομεύσει την προοπτική νίκης των άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. 

Αν μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετάσχει σε κυβερνήσεις εθνικής ενότητας, θα έχει χάσει και τη μεταρρυθμιστική του καρδιά.Όπως διαπίστωσαν με πολύ οδυνηρό τρόπο τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΔΗΜΑΡ, αυτό το σύστημα δεν δέχεται φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις, ούτε καν μικρές διορθώσεις μέσα από τη συμμετοχή σε κυβερνήσεις εθνικής ενότητας. Γκρίζα ζώνη δεν υπάρχει. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα προχωρήσει σε μονομερείς, δηλαδή σε επαναστατικές ενέργειες ή θα αυτοχειριαστεί. 


ΠΗΓΗ: 
http://rproject.gr/

http://resaltomag.blogspot.gr/

«Γιατί η Δύση αντιπαθεί τον Πούτιν»


          
RIA Novosti
     Ένας από τους λόγους της δυσαρέσκειας της Δύσης για τον Βλαντιμίρ Πούτιν είναι το γεγονός ότι δεν άφησε δυτικές πολυεθνικές εταιρείες να απλώσουν χέρι στον πλούτο της Ρωσίας, γράφει η γαλλική ιστοσελίδα Agora Vox.
Η επιθετική εκστρατεία κατά του Ρώσου προέδρου σε μια σειρά από ξένα μέσα ενημέρωσης, κατά τη γνώμη του Γάλλου δημοσιογράφου, οφείλεται στο γεγονός ότι η Δύση είναι δυσαρεστημένη από τις ενέργειες ενός ανθρώπου, ο οποίος αποφάσισε να αποσύρει τη Ρωσία από την οικονομική κρίση του τέλους του εικοστού αιώνα. «Η Δύση είχε σχεδιάσει μεγάλα ληστρικά έργα στην μετακομμουνιστική Ρωσία και άρχιζε να τα εφαρμόζει. Ωστόσο, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν τα άφησε να εξελιχθούν», ανέφερε η γαλλική έκδοση.

Κατά την άποψή του, ο κύριος στόχος επιτάχυνσης της διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεων, την οποία πρότεινε η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, ήταν πώληση για ένα κομμάτι ψωμί της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου στις πολυεθνικές εταιρείες, το γεγονός που κατ 'επανάληψη συνέβη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτό είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, ο λόγος της υστερίας των δυτικών ΜΜΕ. «Οι πολιτικοί και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη Δύση χειρίζονται τις πληροφορίες για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά συμφέροντα των χορηγών τους», σ’αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο Γάλλος  δημοσιογράφος.
«Ο Πούτιν δεν είναι τέλειος. Έχει τα μειονεκτήματά του, ωστόσο, χάρη σε αυτόν, έγινε δυνατή η ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας...»,  λέει ο Γάλλος δημοσιογράφος και σημειώνει ότι αυτό εξηγεί τις υψηλές βαθμολογίες του στη Ρωσία και τη δυσαρέσκεια από τον ίδιο στη Δύση.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ:Λύσσαξαν να φάνε τον Βαρουφάκη οι Γερμανοί


      Πηγή: Γιώργος Δελαστίκ – «Επίκαιρα»

Ωμά τίθεται το ερώτημα: Θα υποκύψει ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στις ασφυκτικές πιέσεις των Γερμανών να καθαιρέσει από υπουργό Οικονομικών τον Γιάνη Βαρουφάκη; Μέχρι στιγμής, τίποτα δεν δείχνει κάτι τέτοιο.

«Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα τα οποία αφήνουν να εννοηθεί ότι ο κ. Βαρουφάκης αντικαθίσταται...» ερωτήθηκε ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη που έδωσε στο Έθνος τη Δευτέρα. «Μην μπερδεύετε τις επιθυμίες των οπαδών της λιτότητας με την πραγματικότητα», απάντησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Την ίδια μέρα, τη Δευτέρα, υπήρχε ομοβροντία δημοσιευμάτων σε όλες τις σοβαρές γερμανικές εφημερίδες περί επικείμενου τέλους του Γ. Βαρουφάκη ως υπουργού Οικονομικών. Η ιστορία είχε ξεκινήσει το Σάββατο από την πολιτικά κατάπτυστη φυλλάδα Bild, την οποία διαβάζουν καθημερινά εκατομμύρια πολιτικά ηλίθιοι Γερμανοί των λαϊκών στρωμάτων.

«Ο υπουργός Οικονομικών έχει χάσει πλέον την εμπιστοσύνη του Έλληνα πρωθυπουργού», ισχυριζόταν η Bild, προκαλώντας διάψευση του Μεγάρου Μαξίμου. Την Κυριακή, μάλιστα, ο πρωθυπουργός θέλησε να διαψεύσει θεαματικά τις ιστορίες αυτές. Μετά από σύσκεψη στο Μαξίμου, λοιπόν, πήρε τον Γιάνη Βαρουφάκη και, συνοδευόμενοι από κυβερνητικά στελέχη, πήγαν με τα... πόδια (!) στο Παγκράτι για να πιουν καφέ. Στα επικοινωνιακά κόλπα δεν πιάνονται οι του ΣΥΡΙΖΑ!


Ευρωπαϊστές ίσον γερμανοτσολιάδες;

Αποκαλυπτικός ήταν ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξη που έδωσε στην ιταλική εφημερίδα II Messaggero. Ρωτήθηκε, φυσικά, αν υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα σε αυτόν και τον πρωθυπουργό, όπως με ιδιαίτερη επιμονή γράφουν κατ' εντολήν της καγκελαρίας σχεδόν καθημερινά πλέον οι γερμανικές εφημερίδες. «Είναι αυτό που προσπαθούν να διοχετεύσουν στα μέσα ενημέρωσης οι εχθροί», απάντησε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Η χρήση της λέξης «εχθροί» και όχι «εταίροι» προσδίδει ιδιαίτερο βάρος σε κάτι που είχε πει μία εβδομάδα νωρίτερα ο υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Βούτσης, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή της Βουλής, όταν συζητιόταν το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης: «Η χώρα είναι σε πόλεμο! Η κυβέρνηση είναι σε κοινωνικό και ταξικό πόλεμο με τους δανειστές μας! Στον πόλεμο αυτό δεν θα πάμε σαν χαρούμενοι πρόσκοποι! Εμείς θα μείνουμε πιστοί στο πρόγραμμα και το συμβόλαιο που έχουμε με τον ελληνικό λαό».

Συνεχίζοντας ο Γιάνης Βαρουφάκης τη συνέντευξή του στη δεξιά ιταλική εφημερίδα ανέλυσε γιατί γίνονται αυτές οι πολιτικές επιθέσεις εναντίον του ίδιου. «Αυτή είναι η μέθοδος, έτσι; Προσπαθούν να μας διχάσουν εδώ και αρκετό καιρό, αλλά θα αποτύχουν με θεαματικό τρόπο γιατί ο Αλέξης κι εγώ είμαστε πολύ κοντά», τόνισε και συνέχισε: «Ο υπουργός Οικονομικών μιας χώρας με μεγάλα χρέη θεωρείται ένας αδύναμος κρίκος. Αν επιτίθενται σε μένα, φτάνουν στον πρωθυπουργό και στο σύνολο της κυβέρνησης».

Και δεν σταμάτησε εκεί. «Η δολοφονία χαρακτήρα είναι μια δυνάμει προβλεπόμενη κορύφωση. Δεν εκπλήσσομαι ούτε ταράσσομαι», υπογράμμισε με νόημα. Δεν δίστασε επίσης να θέσει τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων στο βαθύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης πρωτίστως, αλλά και της ΕΕ. «Τι σημαίνει σήμερα να είμαστε ευρωπαϊστές; Να δεχόμαστε παθητικά τα όσα επιβάλλουν ισχυρές εξουσίες;» αναρωτήθηκε, αναφερόμενος κατ' ουσίαν στην απαίτηση των Γερμανών να μετατραπούν όλες οι κυβερνήσεις των κρατών της Ευρωζώνης σε «γερμανοτσολιάδες» του Δ' Ράιχ!

«Μου ζήτησαν να κόψω εισοδήματα!»

Ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεφτίλισε την Ευρωο-μάδα (ελληνιστί... Eurogroup!) ως ένα όργανο που απλώς επικυρώνει προειλημμένες αποφάσεις. «Στο Eurogroup δεν γίνεται ποτέ συζήτηση επί της ουσίας των οικονομικών προβλημάτων της Ευρώπης», δήλωσε.

Εκείνο που έχει όμως ιδιαίτερη σημασία είναι ότι αποκάλυψε πως οι «εταίροι» -αυτοί που πολύ σωστά ο ίδιος αποκάλεσε «εχθρούς»-του ζήτησαν να κόψει μισθούς και συντάξεις των Ελλήνων! Επιβεβαίωσε έτσι ο ίδιος ο υπουργός τους ισχυρισμούς της συμβούλου του Έλενας Παναρίτη, η οποία είχε αποκαλύψει αυτή την ανάλγητη στάση των τροϊκανών επικυρίαρχων, λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι «έρχονται και μας λένε "αν δεν έχετε να δώσετε συντάξεις και μισθούς, πάψτε να τους δίνετε για μερικούς μήνες"! Αυτή είναι η συζήτηση, "πάψτε να τους δίνετε"!».

Πριν από τη συνέντευξη Βαρουφάκη στη Messaggero, κύκλοι του περιβάλλοντος του υπουργού Οικονομικών τον έφεραν όχι μόνο να επιβεβαιώνει ότι όντως κατατέθηκε αυτή η πρόταση λίγο πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση της τρόικας, που τώρα έχει μετονομαστεί σε Ομάδα των Βρυξελλών (Brussels Group), αλλά και να απαντά οργισμένος: «Είναι ντροπή και μόνο να το συζητάτε! Δεν θέλω να ξανακούσω κάτι τέτοιο»!

Τσίπρας: «Δεν κινδυνεύουν οι μισθοί»

«Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα τα οποία παρουσιάζουν κινδύνους για τους μισθούς, τις συντάξεις και τις καταθέσεις...» επισημάνθηκε και στον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που έδωσε στο  Έθνος τη Δευτέρα. «Υπάρχουν ακόμα δυνάμεις στην Ευρώπη, αλλά, δυστυχώς, και στην Ελλάδα, που έχουν υπαρξιακή ταύτιση με τη λιτότητα», απάντησε, μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας. «Θα απειλήσουν, θα προβοκάρουν, θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν πολιτικό και οικονομικό πανικό», επισήμανε και έδωσε στη συνέχεια ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα: «Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τους μισθούς και τις συντάξεις, όπως ξεκαθάρισε και ο υπουργός Οικονομικών. Και καμία απειλή για τις καταθέσεις», δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε δηλώσεις και για τη συνολική μνημονιακή πολιτική. «Όσο κι αν κάποιοι επιμένουν σε αυτή την αποτυχημένη συνταγή, πρέπει να καταλάβουν ότι στις 25 Γενάρη ο ελληνικός λαός απεφάνθη οριστικά. Δρόμος επιστροφής στο Μνημόνιο για την Ελλάδα δεν υπάρχει... Στην Ελλάδα έγιναν εκλογές και η κυβέρνηση Σαμαρά έπεσε από την ψήφο του λαού. Αν νομίζουν, λοιπόν, ότι θα επιμένουν να εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση αυτά που άφησε η κυβέρνηση Σαμαρά, λυπάμαι, αλλά θα τους απογοητεύσουμε».

«Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί»

«Το πρόγραμμά μας παρουσιάστηκε στις προγραμματικές δηλώσεις και σε αυτό το πρόγραμμα έχουμε δεσμευτεί. Το πρόγραμμα αυτό έχει ορίζοντα τετραετίας και θα υλοποιηθεί μέχρι κεραίας», διακήρυξε ο πρωθυπουργός. «Αυτό στο οποίο έχουμε δεσμευτεί είναι ότι οποιαδήποτε προσκόμματα και εμπόδια κι αν βρούμε στη διαπραγματευτική μας προσπάθεια, δεν πρόκειται να επιστρέφουμε στην πολιτική της λιτότητας και των Μνημονίων», διαβεβαίωσε στην ίδια συνέντευξη. Αναφερόμενος δε σε νομοσχέδια που έχει καταθέσει η κυβέρνησή του, ο Αλέξης Τσίπρας πρόσθεσε: «Εχουμε ενημερώσει τους θεσμούς, είμαστε ανοιχτοί στις προτάσεις τους, αλλά στην Ελλάδα ο ελληνικός λαός ψήφισε, εξέλεξε κυβέρνηση να κυβερνά και βουλευτές να νομοθετούν».

Όχι εκλογές ή δημοψήφισμα

Διαφορετική στάση τήρησε ο πρωθυπουργός από τον υπουργό Οικονομικών στο θέμα του ενδεχομένου νέων εκλογών ή προκήρυξης δημοψηφίσματος, παρόλο που ο Γ. Βαρουφάκης είχε τονίσει στη συνέντευξη που είχε δώσει στην Corriere della Sera: «Οπως μου έχει πει ο πρωθυπουργός μου, δεν είμαστε ακόμη κολλημένοι στις πολυθρόνες. Μπορούμε να επιστρέφουμε στις εκλογές. Να προκηρύξουμε δημοψήφισμα».

Άλλα είπε, πάντως, στο Έθνος ο Αλέξης Τσίπρας. «Να κάνουμε εκλογές γιατί; Για να κάνουμε το ποσοστό μας ακόμα μεγαλύτερο; Δεν υπάρχει λόγος», απάντησε σε σχετική ερώτηση και συνέχισε: «Να κάνουμε δημοψήφισμα για ποιο λόγο; Οι εκλογές του Γενάρη είχαν ούτως ή άλλως δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Ο λαός αψήφησε την τρομοκρατία και μας έδωσε ξεκάθαρη λαϊκή εντολή να τελειώνουμε με τα Μνημόνια οριστικά... Δεν χρειαζόμαστε, λοιπόν, κανένα δημοψήφισμα για να υλοποιήσουμε την εντολή της 25ης Γενάρη», κατέληξε επ' αυτού του θέματος.

Όχι εκλογές, όχι δημοψήφισμα, είπε ο πρωθυπουργός. Δεν έχει μεγάλη σημασία το θέμα, αλλά τι ακριβώς συνέβη; Έλεγε ψέματα ο Βαρουφάκης όταν άφηνε να εννοηθεί ότι τα περί εκλογών και δημοψηφίσματος τα είχε συνεννοηθεί με τον πρωθυπουργό; Υπέκυψε ο Τσίπρας στις οργισμένες γερμανικές πιέσεις; Ή μήπως είχε συνεννοηθεί με τον υπουργό του να τα πει ο Βαρουφάκης για να τα διαψεύσει ο Τσίπρας ώστε να φανεί ότι εναρμονίζεται με τη γερμανική απαίτηση; Άγνωστο.

http://tsak-giorgis.blogspot.gr

Στόχος να Επιβάλλουν ευρωδικτατορία στον ελληνικό λαό


Σπύρος Βρανάς                                     
ΣΑΒΒΑΤΟ 21/03/2015 





Οι επικυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ συνεχίζουν ακάθεκτοι στην εφαρμογή του σχεδίου τους να επιβάλουν αδίστακτα οικονομική ασφυξία στη χώρα. Νέο επεισόδιο στο ξεδίπλωμα των εκβιαστικών σχεδιασμών τους αποτελεί η προκλητική και νεοαποκιακρατικού χαρακτήρα παρέμβαση της Κομισιόν την Τρίτη (17/3), η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίζει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις 100 δόσεις ως «μονομερείς ενέργειες», επιχειρώντας να μπλοκάρει τα σχετικά νομοσχέδια.
Απώτερος σκοπός της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας της γερμανοκρατούμενης ΕΕ είναι να υποχρεώσει την ελληνική κυβέρνηση σε άτακτη υποχώρηση και πλήρη αθέτηση του ριζοσπαστικού προγράμματός της, ώστε να συνεχίσει να εφαρμόζει τις μνημονιακές δεσμεύσεις  των απορρυθμίσεων, από το σημείο που τις άφησε η συγκυβέρνηση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ο ελληνικός λαός που δεν είναι διατεθειμένος να ανεχθεί πολιτικές λιτότητας και εξαθλίωσης οι οποίες επιβάλλονται από τους «ευρωδικτάτορες»  και μετατρέπουν τη χώρα σε προτεκτοράτο, είναι αναγκαίο να αντιδράσει αγωνιστικά. Να βάλει τη σφραγίδα τους σε θετικές εξελίξεις και μαζί με την Αριστερά και τις συνεπείς πατριωτικές προοδευτικές δυνάμεις της χώρας, να χαράξουν μέχρι τέλους εναλλακτικούς προοδευτικούς δρόμους, που θα ανταποκρίνονται στα συμφέροντα του ελληνικού λαού αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών λαών.

Πηγή : ΙΣΚΡΑ

“ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ” ΓΕΜΙΣΕ… ΣΒΑΣΤΙΚΕΣ



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΣΑΒΒΑΤΟ 21-3-2015
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το… «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι», δεν είναι μόνο το γνωστό άντρο των οικονομικών εκβιαστών, των Μνημονίων, των τραπεζιτών και των επιτρόπων που μας εύχονται «καλό κουράγιο Έλληνες».
Είναι και… λίκνο της «δημοκρατίας». Εκείνης της «δημοκρατίας» που αρμόζει στους «θεσμούς», στους Σόιμπλε, στους Ντάισελμπλουμ και στους Ντράγκι. Ορισμένα παραδείγματα:
Σε επιστολή της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ προς τον Γιούνκερ με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απάντησε επί λέξει:

«Με επιστολή της 18ης Φεβρουαρίου 2015, με ερωτάτε ποια είναι η θέση της Επιτροπής ως προς το {...} δικαίωμα του ελληνικού λαού για την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, την πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών από το γερμανικό κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, "η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη - μέλη με τις Συνθήκες (...)". Εφόσον δεν έχει ανατεθεί στην Ένωση καμία αρμοδιότητα για τα θέματα στα οποία αναφέρεστε, η Επιτροπή δε λαμβάνει θέση επί των θεμάτων αυτών».
Όπως βλέπετε ο κ.Γιούνκερ, αυτός ο φίλος της Ελλάδας, «δεν λαμβάνει θέση» για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων… Ο πρόεδρος της Κομισιόν - η οποία δεν έχει κανένα πρόβλημα να συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία – πιστός στις «αξίες» και τις «αρχές» της ΕΕ, δηλώνει…αναρμοδιότητα. Τόσο ο ίδιος όσο και η Επιτροπή του δεν γνωρίζουν κάτι όσον αφορά τις οφειλές της Γερμανίας λόγω των ναζιστικών θηριωδιών και της φασιστικής κατοχής στην Ελλάδα…
Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 21/12/2010 και για δεύτερο συνεχόμενο έτος, υιοθετήθηκε ψήφισμα με το οποίο καταδικάστηκε η ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες των «Βάφεν SS».
Το ψήφισμα καταδίκασε τις δημόσιες εκδηλώσεις δικαίωσης του ναζιστικού παρελθόντος και του ναζισμού, την ανέγερση μνημείων προς τιμήν των ναζί και των συνεργατών τους, τη βεβήλωση ή καταστροφή μνημείων προς τιμήν των αγωνιστών κατά του φασισμού και του ναζισμού, την παράνομη εκταφή ή μεταφορά των σορών των θυμάτων της φασιστικής θηριωδίας.
Το ψήφισμα υπερψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών (129) του ΟΗΕ. Υπήρξαν όμως κι εκείνοι που - για δεύτερη συνεχόμενη φορά - καταψήφισαν το ψήφισμα. Ήταν οι ΗΠΑ… Αλλά οι ΗΠΑ δεν ήταν μόνες τους. Είχαν στο πλευρό τους και την ΕΕ!
Ναι. Τα κράτη – μέλη της ΕΕ επέλεξαν να… απέχουν από την ψηφοφορία! Η ΕΕ της «δημοκρατίας» και του «πολιτισμού», αρνήθηκε να καταδικάσει στον ΟΗΕ τον ναζισμό. Απείχε…
Η Λετονία είναι από το 2003 μέλος της ΕΕ. Στη Λετονία η 16η Μάρτη έχει ανακηρυχτεί «ημέρα του Λετονού στρατιώτη».ΗΗη Γιατί η συγκεκριμένη ημερομηνία; Διότι η 16η Μάρτη είναι η ημερομηνία κατά την οποία τα λετονικά Ες Ες επιτέθηκαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό κατά την περίοδο της χιτλερικής κατοχής...
Προχτές, λοιπόν, για μια ακόμα φορά, σε ένα κράτος – μέλος της της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, στη Λετονία, οι απόγονοι των χιτλερικών λετονικών λεγεώνων των χιτλερικών Ες Ες, φορώντας τη στολή των Λετονών «γερμανοτσολιάδων», παρέλασαν στους  δρόμους της Ρίγας υπό τις επιδοκιμασίες των Αρχών.
Κάθε χρόνο, παραμονές της «επετείου» τους, εκτός τω άλλων τα αποβράσματα κάνουν επισκέψεις σε σχολεία και σε παιδικούς σταθμούς όπου και διαφημίζουν στα παιδάκια τον «ηρωισμό» των προγόνων τους και τους δίνουν να επεξεργαστούν όπλα, ρούχα και εξοπλισμό της ναζιστικής λεγεώνας...
Στην ίδια χώρα, το 1998, ένας Λετονός πολίτης, ο Βασίλι Κόνονοφ, ήρωας του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου συνελήφθη από τις αρχές της Λετονίας, δικάστηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για 20 μήνες. Η κατηγορία: «Εγκληματίας πολέμου». Το «έγκλημα» του Κόνονοφ ήταν ότι το 1944, σε ηλικία 23 ετών, ήταν επικεφαλής της παρτιζάνικης σοβιετικής ομάδας που κατάφερε μετά από ηρωική μάχη να εξουδετερώσει φυλάκιο δωσίλογων συνεργατών των «SS». Σύμφωνα όμως με την φιλοναζιστική κυβέρνηση της Λετονίας, ο Κόνονοφ, με την αντιστασιακή του δράση το 1944, είχε παραβιάσει τους νόμους της Λετονίας. Όμως, οι νόμοι της Λετονίας το 1994, ήταν οι νόμοι του Χίτλερ! Τους «νόμους» των ναζί έιχε παραβιάσει ο Κόνονοφ. Και τους παραβίασε υπερασπιζόμενος με το όπλο στο χέρι την ελευθερία της πατρίδας του από τους κατακτητές.
Παρότι αρχικά ο Κόνονοφ κέρδισε το 2007 την δικαστική μάχη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη σύλληψή του, και σε ηλικία 87 ετών, βρέθηκε ενώπιον μιας νέας καταδίκης. Το ίδιο δικαστήριο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αλλά αυτή τη φορά στην Ευρεία Ολομέλειά του, και μετά από προσφυγή της ίδιας της κυβέρνησης της Λετονίας, κατέληξε στις 17 Μάη 2010 στην οριστική του απόφαση: «Ένοχος»!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδέχτηκε τους ισχυρισμούς της λετονικής κυβέρνησης και επικύρωσε την καταδίκη του σοβιετικού Παρτιζάνου με το αιτιολογικό ότι το 1944, πολεμώντας εναντίον των γερμανοτσολιάδων της πατρίδας του, ο Κόνονοφ παρανομούσε εναντίον των νόμων της χώρας! «Παρανομούσε», δηλαδή, εναντίον των νόμων της χιτλερικής κατοχής!
Στην «δημοκρατική» Λετονία, στη χώρα - μέλος της ΕΕ, ο Κόνονοφ και οι σύντροφοί του - με τη βούλα και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου - λογίζονται «εγκληματίες». «Πατριώτες» ανακηρύσσονται οι συνεργάτες των ναζί...
Το 2010 σε ένα κράτος της ΕΕ, στη Λιθουανία, το δικαστήριο που συνεδρίασε στην πόλη Κλάιπεντα είχε να εξετάσει μια περίεργη υπόθεση: Τον Φλεβάρη του ίδιου έτους ομάδα φασιστών συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τη λεγόμενη μέρα της «ανεξαρτησίας» της Λιθουανίας. Το έμβλημα στα πλακάτ των φασιστών ήταν απολύτως εύληπτο: Η ναζιστικήσβάστικα.
Το δικαστήριο απεφάνθη: Η σβάστικα είναι σύμβολο του... Ήλιου, αποτελεί «πολύτιμο σύμβολο» των χωρών της Βαλτικής και με την ανάρτησή του στις εθνικές εορτές δεν παραβιάζεται κανένας νόμος της χώρας, αφού η σβάστικα αποτελεί υπόμνηση της εθνικής κληρονομιάς της Λιθουανίας...
Στη Λιθουανία, έχει απαγορευτεί διά νόμου η χρήση κομμουνιστικών συμβόλων, όπως για παράδειγμα το σφυροδρέπανο και το κόκκινο αστέρι (σσ: το κόκκινο αστέρι της πολυεθνικής «Χάινεκεν» δεν συμπεριλαμβάνεται στην απαγόρευση...).
Στη Λιθουανία, κράτος – μέλος της ΕΕ, όπου η χρήση του σφυροδρέπανου θεωρείται και διώκεται ως διαφήμιση «ολοκληρωτικού καθεστώτος», η σβάστικα, κατόπιν απόφασης δικαστηρίου, έχει ανακηρυχτεί«πολύτιμο σύμβολο»...
*Δημοσιεύθηκε στο ''eniko.gr'' την Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015-ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ "ΙΣΚΡΑ"

Δεν είναι η δική μας Ευρώπη, αυτή η Ευρώπη της βαρβαρότητας



Δεν νομίζω να ανήκουμε στην Ευρώπη της Λιτότητας και του Εκβιασμού των Δανειστών που εκπροσωπούν τύποι σαν αυτούς που παρελαύνουν καθημερινά από τα δελτία ειδήσεων.

Αυτή η Ευρώπη δεν μας ενδιαφέρει! Δεν έχει νόημα. Δεν έχει ψυχή. Δεν έχει τίποτε άλλο, παρά βαρβαρικά σύμφωνα, πανάκριβα νομίσματα και εθελουσία υποδούλωση.

Την παρουσιάζουν ως «φυσιολογική» μετεξέλιξη της παλιάς ΕΟΚ (Συνθήκη Ρώμης του ’57) και της παλαιότερης Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (1951).

Ελάχιστη σχέση έχει αυτή η αρχική Ένωση με τη νεοφιλελεύθερη ψυχρή σύντηξη της Συνθήκης του Μάστριχτ (1992), που συνοδεύτηκε από τις… χρήσιμες τερατογενέσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (1997), της Στρατηγικής της Λισαβόνας, του Συμφώνου για το Ευρώ και του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας.

Με την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μετά το 1996, οριστικοποιήθηκε η απαγόρευση απευθείας δανεισμού του Δημοσίου κάθε κράτους-μέλους από τις κεντρικές τράπεζες.

Η ένταξη μιας χώρας όπως η Ελλάδα στην Ομοσπονδιακή Οικονομία που εξήγγειλε η ΟΝΕ, σήμαινε την εθελουσία υποδούλωση και την παράδοση ολόκληρου του δημοσιονομικού χαρτοφυλακίου μας σε μια ιογενή νεφελώδη οντότητα με ετερόκλητα συμφέροντα.

Μας είπαν τότε ότι μόνο έτσι θα γίνει η μικρή Ελλάδα ισχυρή: αν ενταχθεί στην ΟΝΕ και υιοθετήσει ένα ισχυρό νόμισμα έναντι του δολαρίου.

Άκουσον-άκουσον!! Το εθνικό νόμισμα υποτιμήθηκε μαζί με οτιδήποτε προερχόταν από τη χώρα μας και σήμερα διαπιστώνουμε ότι πολλοί έπαιξαν με (ίσως και να υποτίμησαν και) τη νοημοσύνη μας.

Οι ψιθυριστές έσπευσαν να διαδώσουν ότι οι πραγματικοί λόγοι ένταξής μας στην ΟΝΕ ήταν η… θωράκιση έναντι της γείτονος Τουρκίας. Οι επίσημοι προπαγανδιστές των ΜΜΕ ξελαρυγγιάστηκαν να μας πείσουν ότι ανήκουμε πλέον σε μία Ελλάδα ισχυρή, σε έναν, μοναδικό… «πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια και το ΝΑ τμήμα της Μεσογείου».

Κι όταν τελείωσαν οι πανηγυρισμοί και τα πυροτεχνήματα, αρχίσαμε σταδιακά να συνειδητοποιούμε ότι είχαμε πλέον ένα νόμισμα που τρεφόταν από υπέρμετρη αδικία και εκμετάλλευση.

Που διύλιζε την εργασία και την μετέτρεπε σε δουλεία. Που αντλούσε τη ζωογόνα δύναμη των εταίρων και τη μετέτρεπε σε μεταλλική, ψυχρή τροφή ενός αδηφάγου τέρατος, που – κατ’ επίνοιαν κατοικούσε κάπου στον Βορρά, γιατί στην πραγματικότητα – κατοικούσε στην κοιλιά των… αόρατων Αγορών, που δεν έχουν πατρίδα, διεύθυνση, καρδιά, μυαλό.

Η Ελλάδα και οι Έλληνες από μέλη ενός «ισχυρού πυλώνα» κατάλαβαν ότι ήταν ευτελή εξαρτηματάκια μιας ανατροφοδοτούμενης λιποβαρούς μηχανής που δεν ανεχόταν τα… φαντασματάκια του πληθωρισμού (γι’ αυτό και δήθεν αρνιόταν πεισματικά να κόψει χρήμα), ούτε τις δημόσιες κοινωνικές δαπάνες (εκτός αν επρόκειτο για τις υπεραναπτυγμένες χώρες της ευρωπαϊκής… οικογένειας).

Και τότε αρχίσαμε να θυμώνουμε. Ανεπαισθήτως είχαμε «ενταχθεί» στο πεπτικό σύστημα ενός αδηφάγου όντος, του οποίου το κεφάλι δεν είχε φυσική προέλευση και υπόσταση: ήταν… μεταφυσικού τύπου θρησκεία (;), ήταν οικονομικός γίγαντας; Δεν ξέραμε πού κατοικούσε, πώς το έλεγαν (..)

Ρωτούσαμε στα εθνικά μας κοινοβούλια και μας έδειχναν κάπου προς τις Βρυξέλλες.

Διαδηλώναμε στις πλατείες μας, την ώρα που οι κυβερνήσεις μας ψήφιζαν πρωτοφανή μέτρα λιτότητας εναντίον του λαού που (υποτίθεται πως) εκπροσωπούσαν.

Επειδή δεν καταλαβαίναμε για ποιό λόγο έπρεπε να καταστεί «βιώσιμο» το χρέος των τραπεζών και να λιμοκτονούμε εμείς, λαμβάναμε ως απάντηση το… εκπαιδευτικό χάδι των ΜΑΤ. Με ιδιαίτερη μέριμνα η προπαγάνδα όλων των χρωμάτων των ΜΜΕ διατυμπάνιζε ότι όλα γίνονται για το καλό μας.

Μας έπεισαν ακόμη και για το «αυτονόητο»: ότι όλα μας τα υπάρχοντα, ιδιωτικά και δημόσια έχουν υποθηκευθεί για κάποιους αιώνες. Και πάλι είπαμε βλακωδώς: ‘ντάξει μωρέ, αιώνες είναι, θα περάσουν».

Και τότε μας κούνησαν το δάχτυλο και μας μάλωσαν και μας είπαν απαίδευτους και κουρελήδες και σιχαμένους και απειθάρχητους και αγνώμονες.

Και τότε για πρώτη φορά αντιδράσαμε, διότι μια κυβέρνηση, που ακόμη δεν είχε πιστέψει ότι έγινε κυβέρνηση και που δεν είχε ιδέα από διακυβέρνηση, πρωτοτύπησε και άρχισε να διερμηνεύει στο πρωτότυπο την βούληση του ελληνικού λαού και να αρνείται πεισματικά την τιμωρία του Καθαρτηρίου.

Και τότε εμείς αναρωτηθήκαμε μήπως ήταν καλύτερα με τα κουρέλια «και το κεφάλι μας ήσυχο», τότε που ήμασταν υπόδουλοι.

Και ζητήσαμε μερικούς μήνες διορία, να πατήσουμε στα πόδια μας, να διευθετήσουμε τα του οίκου μας, να μαζέψουμε μερικά δισεκατομμύρια να πληρώσουμε τα διεθνή λαμόγια, αλλά ταυτόχρονα να δώσουμε ψωμάκι, παιδεία και υγεία στους συνανθρώπους μας.

Και τότε… ο γίγας που εκπροσωπεί τους εταίρους μας, ο βοεβόδας των Αγορών έγνεψε NEIN.

Δεν είχαμε δικαίωμα να ταΐσουμε τους πένητες, να γιατρέψουμε τους αρρώστους, να διδάξουμε στα σχολειά μας. Στη γλώσσα των Αγορών αυτά τα λένε… μονομερείς ενέργειες.

Εάν είναι μονομερής ενέργεια η αντιμετώπιση της ανθρώπινης πείνας, της δίψας, του πόνου, της ανάγκης για μάθηση, για επιβίωση• εάν η ανθρωπιά και ο ανθρωπισμός έχουν πάει ήδη στον ευρωπαϊκό καιάδα, τότε φοβούμαι ότι ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ δεν υπάρχει χώρος για το ανθρωπιστικό ευρωπαϊκό πνεύμα του Θερβάντες, του Γκαίτε, του Σαίξπηρ, του Δάντε, του Νίτσε, του Μότσαρτ, του Μικελάντζελο, του Ντα Βίντσι.

Δεν βρίσκω μία στάλα ζωντανού παλμού από τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό. Δεν διακρίνονται πουθενά έστω ψήγματα Δημοκρατίας.

Η Επιστήμη κατήντησε να ταυτίζεται μόνο με την τεχνοεπιστήμη των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.

Ούτως ή άλλως, μόνο τραβηγμένη από τα μαλλιά ήταν και η συνύπαρξη του μεγαλειώδους κλασικού με το ρομαντικό και τα άλλα κινήματα.

Μας είχαν πάρει τα αυτιά με τις μεγαλοστομίες περί δήθεν απαρχής της Ευρώπης στο 800 μ.Χ. και στον Καρλομάγνο.

Αντιδρούσαμε τότε, γιατί μας κακοφαινόταν που δεν υπήρχε πουθενά ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Σοφοκλής, ο Αρχιμήδης, ο Ευκλείδης… ή ακόμη και το αλλοιωμένο imperium με τα ονόματα του Κικέρωνα, του Βιργίλιου, του Μάρκου Αυρήλιου. Μα ακόμη και ο Κάρολος ο Μέγας θα κοκκίνιζε μπροστά στον κατ’ εξακολούθησιν εκμαυλισμό των ηγητόρων της σημερινής Ευρώπης.

Θέλουμε άραγε να ανήκουμε σε αυτή την Ευρώπη των Δεσμοφυλάκων και των Δανειστών που θέλουν μια Ελλάδα διαρκώς στα τέσσερα;

Πόση διαπραγμάτευση να χωρέσει στο τραπέζι, όταν οι… εταίροι μας απορρίπτουν μετά βδελυγμίας νομοσχέδια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης;

Μήπως να ξαναδούμε τα πράγματα από την αρχή; Μήπως άλλη Ευρώπη μας ταιριάζει και της ταιριάζουμε;

Κι αν ο αγέρας φυσά, δε μας δροσίζει
κι ο ίσκιος μένει στενός κάτω απ’ τα κυπαρίσσια
Κι όλο τριγύρω ανηφόρι στα βουνά.
Μας βαραίνουν οι φίλοι
που δεν ξέρουν πια πώς να πεθάνουν (Γ. Σεφέρης)

[..οι σκέψεις αυτές, την ημέρα που ανακαλύφθηκε ο τάφος του Θερβάντες].


πηγή

Δημοσκόπηση:Σαρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ 42,8%- ΝΔ 16,3%!!

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ: Μεγάλη η αποδοχή ΣΥΡΙΖΑ Κυβέρνησης!- Εξαφανίζονται ΠΑΣΟΚ  Ποτάμι και ΓΑΠ! Στα τάρταρα η ΝΔ!!

Η δημοσκόπηση της Palmos AnalysisΗ δημοσκόπηση της Palmos Analysis

Προβάδισμα καταγράφει το Κυβερνών κόμμα έναντι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην πρόθεση ψήφου σε δημοσκόπηση της εταιρείας Palmos Analysis για λογαριασμό του οικονομικού καναλιού SBC TV.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει στην πρόθεση ψήφου ποσοστό 42,8% έναντι ποσοστού 16,3% που καταγράφει η Νέα Δημοκρατία και ακολουθούν το ΚΚΕ με 3,9%, η Χρυσή Αυγή με 3,6%, το Ποτάμι με 3,4%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,2%, το ΠΑΣΟΚ με 2%, η Ένωση Κεντρώων με 1,6% και το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με 1% ενώ άλλο κόμμα δηλώνει ότι προτίθεται να ψηφίσει 2,5% του εκλογικού σώματος.

Συνολικά η αδιευκρίνιστη ψήφος μαζί με την ψήφο απόρριψης και την αποχή φτάνει το 19,6%.

Η Κυβέρνηση δείχνει να απολαμβάνει ευρύτατης στήριξης σε μια σειρά από εξαγγελίες τις οποίες προωθεί προς υλοποίηση, όπως η επαναλειτουργία της ΕΡΤ (46% θετική γνώμη), η ρύθμιση φορολογικών χρεών σε 100 δόσεις με ευνοϊκούς όρους διαγραφής μέρους ή και του συνόλου των προσαυξήσεων (78% θετική γνώμη) και τα μέτρα καταπολέμησης της ανθρωπιστικής κρίσης (90% συμφωνία). Επιπρόσθετα, η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (67%) συμφωνεί με την άμεση ανάδειξη από την Κυβέρνηση του ζητήματος των Γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σε σχέση με την συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης με τους δανειστές, η πλειοψηφία (50%) θεωρεί ότι η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά και η πλειοψηφία επίσης (49%) θεωρεί ότι η σημασία της γεωπολιτικής θέσης της χώρας είναι αυτή για την οποία πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι να τη βοηθήσουν, παρά η συμβολή της στην Ευρωπαϊκή οικονομία (29%).

Η εξασφάλιση της παρουσίας της Ελλάδας στο Ευρώ με κάθε τρόπο αποτελεί οριακή πλειοψηφική τάση (51%), την ίδια στιγμή που σημαντικό ποσοστό 41% θεωρεί πρώτη προτεραιότητα την αποδέσμευση από κάθε είδους Μνημόνια.

Market Watch: Η Ελλάδα είναι έτοιμη να παίξει το χαρτί της Ρωσίας

ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΓΡ.ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ / ANDREA BONETTI / EUROKINISSI
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΓΡ.ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ / ANDREA BONETTI / EUROKINISSI

-
«Η Ελλάδα είναι έτοιμη να παίξει το χαρτί της Ρωσίας, δίνοντας 
έτσι νέα γεωστρατηγική διάσταση στην κρίση του ευρώ» γράφει
στο Market Watch της Wall Street Journal ο πολιτικός αναλυτής
 Ντάρελ Ντελαμέιντ.
Ο Αμερικανός αναλυτής στηρίζει αυτή του την άποψη στο γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός
 Αλέξης Τσίπρας επίσπευσε την επίσκεψή του στο Κρεμλίνο κατά έναν μήνα, όταν βρέθηκε
 «αντιμέτωπος με την αδιαλλαξία εκ μέρους της ΕΕ και άλλων πιστωτών της για επιστροφή
 στη λιτότητα και άρνηση για ανακούφιση του ελληνικού χρέους». Ετσι, «η ελληνική κυβέρνηση
 εξετάζει την προοπτική να στραφεί στη Ρωσία για βοήθεια».
Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας μεταξύ Ευρώπης και Ασίας την κάνει σημαντική
Βέβαια, ο Ντελαμέιντ εξηγεί στο αμερικανικό αναγνωστικό κοινό, πως «μπορεί η ελληνική 
οικονομία να μην αντιπροσωπεύει παρά μόνο ένα μικρό και ασήμαντο ποσοστό του συνολικού
 ΑΕΠ της ΕΕ, αλλά η θέση της στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της 
Μέσης Ανατολής παραμένει ως σημαίνουσας γεωστρατηγικής σημασίας. Για αυτό άλλωστε
 και οι ΗΠΑ εργάστηκαν σκληρά κατά τη μεταπολεμική περίοδο για να κρατήσουν την 
Ελλάδα μακριά από το να πέσει στο Σοβιετικό στρατόπεδο και υποστήριξαν την ένταξη
της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ».
Η ΕΕ φαίνεται πρόθυμη να πετάξει την Ελλάδα εκτός ευρώ
και να διαγράψει 70 χρόνια προσπάθειας
Παράλληλα, επισημαίνει ότι «πολλοί ήδη έχουν κατηγορήσει την ΕΕ για ερασιτεχνισμό
 αναφορικά με την κρίση στην Ουκρανία» και «τώρα με την τρεμοπαίζουσα προσοχή της
 στις τυχαίες ευρω-παραμέτρους, η ΕΕ φαίνεται πρόθυμη όχι μόνο να πετάξει την Ελλάδα
 εκτός ευρώ με τις απρόβλεπτες συνέπειες, αλλά και να διαγράψει 70 χρόνια προσπάθειας
 να κρατήσει τη χώρα στο Δυτικό στρατόπεδο».
Ο αναλυτής της Wall Street Journal τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν σταματά να καταγγέλλει
 «bullying» από τις Αρχές των Βρυξελλών, ενώ παράλληλα, επισημαίνει ότι η νέα ελληνική 
κυβέρνηση «προσπαθεί να βγάλει την κρίση έξω από το στενή σφαίρα του κανόνων
 των Συμβάσεων και να συμφωνήσει με τους εταίρους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης
 και της πραγματικά μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης που υπάρχει στην Ευρώπη».
Σύμφωνα με τον Ντελαμέιντ, η εμμονή της Μέρκελ στα συμφωνηθέντα, μας γυρίζει ξανά
 στο ταξίδι του Τσίπρα στη Μόσχα στις 8 Απριλίου. Μάλιστα, τονίζει ότι μέλη της κυβέρνησης 
του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός «έχουν τις πολιτικές τους ρίζες στον Μαρξισμό 
στο ΚΚΕ». Επιπλέον, «υπάρχουν ισχυροί δεσμοί και συμπάθεια μεταξύ της Ρωσίας 
και της Ελλάδας εξ αιτίας του κοινού τους θρησκεύματος της Ορθοδοξίας».
Γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι η Ρωσία έχει πολλά
προβλήματα για να ασχοληθεί με την Ελλάδα
Για εκείνους που αρέσκονται να νομίζουν ότι «ο Πούτιν είναι στο χείλος της καταστροφής
 και ότι η Ρωσία έχει αρκετά δικά της προβλήματα για να ασχοληθεί με τη φτωχή μικρή 
Ελλάδα απλά υποτιμούν το ευρύ στρατηγικό όραμα του Ρώσου ηγέτη».
Ο δημοσιογράφος του Market Watch εξηγεί τον συλλογισμό του, υποστηρίζοντας ότι το
 ήδη το ΝΑΤΟ βρίσκεται «σε υψηλή ετοιμότητα αναφορικά με τα κράτη της Βαλτικής και 
την Πολωνία μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία». Στην Ουάσινγκτον αυξάνεται η ανησυχία
 για την «επέκταση της επιρροής της Μόσχας στο νοτιοανατολικό ευρωπαϊκό μπλοκ».
 Ενδεικτική, κατά τον Ντελαμέιντ, της αμερικανικής ανησυχίας είναι η επίσκεψη της βοηθού 
υπουργού Εξωτερικών Βικτόριας Νούλαντ στην Αθήνα.
Η Νούλαντ ήρθε στην Αθήνα για να πιέσει Βρυξέλλες και Βερολίνο
Μάλιστα, ο αμερικανός αναλυτής προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, λέγοντας ότι η συνάντησή 
της με τον Αλέξη Τσίπρα δεν είχε άλλο σκοπό παρά να «εντυπωσιάσει Βρυξέλλες 
και Βερολίνο με την προσοχή που δίνεται από την Ουάσινγκτον».
«Εχοντας οι ΗΠΑ να ανησυχούν για την κατάσταση στην Ουκρανία και τη συμφωνία 
για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να επέμβουν
 άμεσα (στην Ευρώπη), αλλά επιθυμούν να συνεχίσουν να πιέζουν τους Ευρωπαίους
 να λύσουν το θέμα με έναν τρόπο που δεν θα εκθέσει τη Γηραιά Ηπειρο σε οικονομική
 η πολιτική αστάθεια» συνεχίζει ο Ντελαμέιντ στο Market Watch της Wall Street Journal.
Η ΕΕ έχει πολιτική μυωπία
Ωστόσο, επισημαίνει ότι «δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να είμαστε αισιόδοξοι, δεδομένου 
της πολιτικής μυωπίας της ΕΕ».
Χαρακτηριστική της ευρωπαϊκής μυωπίας είναι η στάση της στην κρίση της Ουκρανίας, αλλά 
και παλαιότερα, στις γεωπολιτικές κρίσεις που είχε προκαλέσει η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας,
 υποστηρίζει ο Αμερικανός πολιτικός αναλυτής. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την κάθε 
κρίση «κυβερνημένοι από τα στενά εθνικά τους συμφέροντα, την ώρα που άγονται και φέρονται
από τις πιέσεις των ψηφοφόρων τους» και όχι στην ευρύτερη σφαίρα της γεωπολιτικής.
Αναφορικά με την Ελλάδα, υποστηρίζει ο Ντελαμέιντ, οι ΗΠΑ θέλουν να κάνουν την Ευρώπη 
να ξυπνήσει όπως το είχαν κάνει και με τη Γιουγκοσλαβία στο παρελθόν, την ώρα που
 το «Βερολίνο, νομίζοντας πως έχει όλους τους άσους στο μανίκι του, προσπαθεί
 να κάνει την Ελλάδα να δειλιάσει. Ομως, ο Τσίπρας έχει έναν και μοναδικό άσο 
που μπορεί να ισοδυναμεί με όλους, και μπορεί να τον χρησιμοποιήσει».

ΑΝΑΕΤΗΣΗ ΑΠΟ EFHMERIDA


Πηγή: Market Watch: Η Ελλάδα είναι έτοιμη να παίξει το χαρτί της Ρωσίας | iefimerida.grhttp://www.iefimerida.gr/news/197288/market-watch-i-ellada-einai-etoimi-na-paixei-harti-tis-rosias#ixzz3Uuva7Jsa

Η Κυβέρνηση, στο «λάκκο των λεόντων»…


Γράφει: Ο Θοδωρής Λαπαναΐτης

Αντιμέτωπη με τη «δημιουργική ασάφεια» της συμφωνίας του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου είναι η κυβέρνηση, η οποία καλείται να βαδίσει τις επόμενες μέρες και εβδομάδες σε ένα οικονομικό ναρκοπέδιο και ταυτόχρονα να υφίσταται ένα διαρκές bullying από τους λεγόμενους εταίρους της ΕΕ και πιστωτές της χώρας.

Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πραγματικό πρόβλημα που είναι το στέγνωμα της πραγματικής οικονομίας και εν πολλοίς οφείλεται στην τακτική του μαρτυρίου της σταγόνας που εφαρμόζει η ΕΚΤ παρέχοντας ρευστότητα με το σταγονόμετρο στις ελληνικές τράπεζες. 

Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να ζητήσει από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου D. Tusk πενταμερή συνάντηση με τη συμμετοχή της Γερμανίδας Καγκελαρίου, του Γάλλου Προέδρου, του επικεφαλής της Κομισιόν και του κεντρικού τραπεζίτη της ΕΕ στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. 

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές ο στόχος του Αλέξη Τσίπρααπ’ αυτή την πενταμερή συνάντηση θα ήταν να ζητήσει την παρέμβαση των βασικών ηγετών της ΕΕ (Μέρκελ και Ολάντ) προκειμένου «να δοθεί πολιτική λύση για το χρηματοδοτικό κενό της χώρας», που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται σε χρηματοδότηση πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από τα τεχνικά κλιμάκια (πρώην τρόικα) που βρίσκονται στην Αθήνα. 

Σύμφωνα με πληροφορίες το πρόβλημα εντεινόταν από την πορεία της αξιολόγησης των εκπροσώπων των δανειστών που βρίσκονται στην Αθήνα καθώς ουσιαστικά ζητούσαν η κυβέρνηση να ξαναπιάσει το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη. Κοινώς οι δανειστές δια των αντιπροσώπων τους έθεταν ως βάση συζήτησης το email Χαρδούβελη ερμηνεύοντας κατά ανάλογο τρόπο την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. 

Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση του ελληνικού αιτήματος 
κατά το μεσημέρι της χθεσινής μέρας για πενταμερή συνάντηση στο περιθώριο της συνόδου Κορυφής της ΕΕ την Πέμπτη, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. 

Η Κομισιόν στο διαρκές αίτημα της πολιτικής διαπραγμάτευσης και λύσης του ελληνικού ζητήματος παρέπεμψε στις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο «τεχνικών κλιμακίων» και στο κλείσιμο της αξιολόγησης. 

Παράλληλα έγινε έκτακτη σύνοδος του Euro Working Group και οι πιέσεις των Ευρωπαίων κορυφώθηκαν με δύο κινήσεις. 

Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισενμπλουμ άφησε ανοιχτό το σενάριο για κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων αλά Κύπρο, ενώ ο Κοστέλο επιχείρησε να μπλοκάρει κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ως μονομερή ενέργεια, ακόμα και για νομοσχέδια που συζητούνται ήδη στη βουλή και βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ψήφισή τους! 

Το μήνυμα αυτή τη στιγμή προς την Ελλάδα από τους δανειστές και την ΕΕ είναι σαφές: Ερμηνεύουν εντελώς διαφορετικά από την ελληνική κυβέρνηση την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και θέλουν την ολοκλήρωση των μνημονιακών εκκρεμοτήτων της προηγούμενης κυβέρνησης. 

Όπλο τους είναι αυτή τη στιγμή το γεγονός ότι κρατάνε τα κλειδιά της χρηματοδότησης και της ρευστότητας μέσω της ΕΚΤ και η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δίνει μόνο πολιτικές απαντήσεις του τύπου «η Ελλάδα δεν εκβιάζεται» και περισσότερο επιδίδεται σε μια πολιτική διαχείριση της κατάστασης με αποδέκτες το εσωτερικό καλώντας την αντιπολίτευση να υπερψηφίσει τα νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί στη βουλή. 

Παρόλα αυτά η κυβέρνηση ακόμα δεν έχει απαντήσεις για το γεγονός ότι από τη μετεκλογική στάση των Ευρωπαϊκών Θεσμών έχουν δεχτεί ισχυρά πλήγματα βασικές προεκλογικές της παραδοχές όπως το ότι «η Ευρώπη αλλάζει». 

Κυβερνητικά στελέχη δεν κρύβουν το μέγεθος του προβλήματος και το αδιέξοδο που υπάρχει αυτή τη στιγμή ωστόσο επιμένουν ότι μπορεί να υπάρξει «αμοιβαία επωφελής λύση», συνεχίζοντας όμως να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης και αρκούνται απλά να δηλώνουν ότι θα επιμείνουν στο επίπεδο της πολιτικής διαπραγμάτευσης για μια λύση στο ελληνικό ζήτημα. 

Σ’ αυτή την κατεύθυνση ο Γιάννης Δραγασάκης με άρθρο του στους FT που συνυπογράφουν οι Γιάνης Βαρουφάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος επεσήμανε ότι η Ελλάδα δεν ζητάει ειδική μεταχείριση αλλά μεταχείριση στο πλαίσιο της ισοτιμίας των κρατών μελών της ΕΕ. 

Σε κάθε περίπτωση όμως τα γεγονότα μετά την 20η Φεβρουαρίου δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι έχουν στα χέρια τους τα χρηματοδοτικά εργαλεία και μπορούν να χρησιμοποιούν προς όφελός τους το χρόνο. 

Το πιο ισχυρό χαρτί αυτή τη στιγμή της κυβέρνησης είναι το γεωπολιτικό για να ελπίζει σε ένα συμβιβασμό και στην αποφυγή της ρήξης αν αυτός είναι ο στόχος της. 

Τον γεωπολιτικό παράγοντα φαίνεται πως λαμβάνουν υπόψη του το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και από την άποψη αυτή δεν είναι τυχαίες οι διαρροές που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα το περιβάλλον της Γερμανίδας Καγκελαρίου ότι επιθυμεί ένα συμβιβασμό με την Ελλάδα για «γεωπολιτικούς λόγους» και στη συνέχεια πήρε την πρωτοβουλία η Άγκελα Μέρκελ να καλέσει τον Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο. 

Παρόλα αυτά, σε ότι αφορά αυτό καθ’ αυτό το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας η Άνγκελα Μέρκελ φρόντισε να «αδειάσει» τον Αλέξη Τσίπρα στον ορυμαγδό των χθεσινών εξελίξεων με μια διαρροή που συνιστά κίνηση unfair. Η Γερμανίδα Καγκελάριος φέρεται να είπε σε στελέχη του Κόμματός της ότι οι συνομιλίες της με τον Αλέξη Τσίπρα δεν υποκαθιστούν τις συνομιλίες σε τεχνικό επίπεδο στην Αθήνα! 

Οι κινήσεις αυτές της Άγκελας Μέρκελ δεν είναι άσχετες με τη στάση των Αμερικανών που δηλώνουν ότι ανησυχούν για την πορεία της ευρωζώνης, ούτε με τους διαύλους επικοινωνίας που θέλει να ανοίξει ο Αλέξης Τσίπρας με τη Ρωσία, μεταβαίνοντας μάλιστα στη Μόσχα στις 8 Απριλίου προσκεκλημένος του Βλ. Πούτιν. 

Ο Λευκός Οίκος πάντως έχει προτρέψει για επίτευξη λύσης και συμφωνίας. Στην Αθήνα μάλιστα βρέθηκε χτες η Βικτόρια Νούλαντ βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ όπου είχε και συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό καθώς επίσης και με τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Άμυνας Πάνο Καμμένο. 

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Πάνου Καμμένου που σημείωσε τη σημασία «της βοήθειας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στη σκληρή στάση που διατηρεί η Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα». 

Σε κάθε περίπτωση οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και η πορεία του ελληνικού ζητήματος θα κριθεί από παράγοντες που υπερβαίνουν τη χώρα και τα οικονομικά της μεγέθη.
 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΡΕΣΑΛΤΟ"