γράφτηκε στον Τοιχο
Οι ψηφοφόροι γλεντάνε τις εκλογές και οι δανειστές μάς
"παίρνουν" τα μέτρα-Σε 5 μήνες η Ελλάδα θα είναι
αλλιώς.
Το να ασχοληθεί κάποιος με την τηλεμαχία των αρχηγών των κομμάτων είναι πραγματικό χάσιμο χρόνου. Ακόμα και ο πιο αδαής με την πολιτική έχει καταλάβει ότι τουλάχιστον οι προσκείμενες στο Μνημόνιο παρατάξεις έχουν παραδώσει τα πάντα στους ηγέτες-δανειστές και ο ρόλος τους είναι απολύτως διακοσμητικός.
Ο ελληνικός λαός καλό θα ήταν αυτές τις ημέρες να έχει τα μάτια του στραμμένα στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στην υπηρεσιακή κυβέρνηση που τάχιστα έχει βάλει μπροστά την τήρηση των προσυμφωνημένων.
Οι δανειστές έχουν δικό τους το 80% της Βουλής
Έχοντας σίγουρο το 80% του ελληνικού κοινοβουλίου οι δανειστές δεν δίνουν καμία απολύτως σημασία τόσο για τις εκλογές στην Ελλάδα όσο και για το ποιος θα είναι ο αρχηγός της ομάδας παράδοσης της χώρας με το όνομα κυβέρνηση. Ο επικεφαλής του ESM, κ. Ρένκλινγκ ξεκαθάρισε ότι δεν τον ενδιαφέρει ποιος θα κυβερνά αλλά το πολιτικό σώμα που θα αποτελεί την κυβέρνηση να είναι καλοί υπάλληλοι στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Άλλωστε ο ESM μετά την συμφωνία Τσίπρα, την οποία στήριξαν οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Ποταμιού, έχει στα χέρια του το 45% του ελληνικού δημοσίου χρέους, όπως ενημέρωσε τους δημοσιογράφους στην Σλοβενία ο κ. Ρέγκλινγκ.
Οι δανειστές μέσω του ESM έχουν ξεκαθαρίσει ότι διαγραφή μέρους του χρέους δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Το μόνο που θα κάνουν από την στιγμή που έχουν το 45% στα χέρια τους είναι να επιμηκύνουν την περίοδο εξόφλησης για τόσο χρονικό διάστημα όσο θα τους αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη και μεγαλύτερη συμμετοχή στην κυριαρχία τους επί του ελληνικού εδάφους. Ως μία Μαφία έχουν πάρει τις ακάλυπτες επιταγές στα χέρια τους και έτσι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στην Ελλάδα από την στιγμή που το δάνειο είναι συνδεδεμένο πέρα από τα φορολογικά χαράτσια και με την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Προειδοποιητικά πυρά από τους "εταίρους"
Κρίσιμη ήταν και η ομιλία του προέδρου της Κομισιόν, Γιούνκερ, στο Ευρωκοινοβούλιο. Μέσα στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε ο κ. Γιούνκερ έστειλε μήνυμα προς τους βουλευτές και όχι προς τους Έλληνες ψηφοφόρους. Αν το πρόγραμμα δεν τηρηθεί τότε η Ε.Ε θα αλλάξει το "καλό" της πρόσωπο που είχε μέχρι σήμερα και θα λάβει άλλου είδους μέτρα για την Ελλάδα. Για το λόγο αυτό το μήνυμα που έστειλε η Ε.Ε πριν τρεις ημέρες είναι ότι θέλουν κυβέρνηση με συμμετοχή περισσότερο των δύο κομμάτων έτσι ώστε να έχουν καλυμμένο το 80% των ψήφων για όποιο έκτακτο μέτρο πρέπει να περάσει με εντολή των δανειστών. Το 80% δεν αφορά μόνο στους βουλευτές αλλά και στο 80% του εκλογικού σώματος. Συμμέτοχοι λοιπόν, και οι Έλληνες ψηφοφόροι.
Έκτακτα μέτρα είναι σίγουρο ότι θα χρειαστούν και όπως είπε ο κ. Ρέγκλινγκ το Μνημόνιο δεν είναι μία σταθερή συμφωνία αλλά μέσω διαπραγματεύσεων αλλάζει ανά πάσα στιγμή. Γιατί άραγε ο κ. Γιούνκερ απείλησε ότι η Ε.Ε θα αλλάξει το αλληλέγγυο πρόσωπό της την στιγμή που και ο επικεφαλής του ESM μιλούσε για Μνημόνιο που αλλάζει ανάλογα των συγκυριών; Για τον πολύ απλό λόγο διότι αυτά τα οποία απαιτούν οι δανειστές με το Μνημόνιο 3, όσον αφορά τα έσοδα του Κράτους μέσω φόρων, δεν βγαίνουν.
Τρανταχτό παράδειγμα είναι ο όρος να εισπραχθούν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 12,5 δις ευρώ από το ΦΠΑ και το φόρο αλληλεγγύης την στιγμή που η αγορά είναι παγωμένη και τα capital controls ολοκληρώνουν με την παράτασή τους την καταστροφή της αγοραστικής κίνησης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των οικονομικών επιτρόπων της Ε.Ε, η Ελλάδα έχασε από το 2009 μέχρι το 2013 πάνω από 35 δις ευρώ από τα έσοδα της μόνο λόγω του ΦΠΑ. Βέβαια, οι λογιστές της Ε.Ε καταφέρονται εναντίον των Ελλήνων ως φοροφυγάδων που δεν πλήρωναν τον ΦΠΑ εκείνο το διάστημα ξεχνώντας ότι το ίδιο διάστημα 400,000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. Από πού λοιπόν θα εισέπρατταν αν η αγορά ήταν νεκρή;
Μόνο με το μαγικό ραβδί των δανειστών το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να εισπράξει 12,5 δις μέσα σε 5 μήνες, δηλαδή το 1/3 της χασούρας 4 ετών. Για το λόγο αυτό η αλλαγή των προαπαιτούμενων είναι σίγουρη διότι τουλάχιστον αυτά τα 12,5 δις θα πρέπει οι δανειστές να τα πάρουν στα χέρια τους και δεν τους ενδιαφέρει από πού.
Σε πέντε μήνες...ξοφλάμε
Ο ΦΠΑ είναι μόνο ένα παράδειγμα διότι μπορεί ο υπουργός Αλεξιάδης να έχει πάρει στα ζεστά ότι θα εισπράξει από τον ΕΝΦΙΑ 2,6 δις μέσα σε 5 μήνες αλλά δεν ρώτησε και τους Έλληνες αν έχουν να τα δώσουν. Όσο ρευστή είναι η είσπραξη του ΦΠΑ άλλο τόσο και ο φόρος ακινήτων. Αν ανοίξουμε και το μεγάλο θέμα των οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία που οι όροι του Μνημονίου τα θεωρούν ως σίγουρες προς είσπραξη, οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώσουν σε λιγότερο από μισό χρόνο το μισό ελληνικό προϋπολογισμό, πράγμα αδύνατον.
Για το λόγο αυτό ο κ. Γιούνκερ, όπως και ο κ. Ρέγκλινγκ επικεντρώνονται στο τι νέο θα απαιτήσουν από την Ελλάδα από την 21 Σεπτεμβρίου και όχι για το ποιος υπάλληλος-πρωθυπουργός θα κάνει την δουλειά τους. Καθόλου τυχαίο ότι ο επικεφαλής του ESM δεν ξέχασε να υπενθυμίσει ότι η πραγματική επιβάρυνση των Ελλήνων ετησίως στην αποπλήρωμή του χρέους είναι πολύ χαμηλή(!!!), τονίζοντας την ανατριχιαστική πραγματικότητα ότι η επιβάρυνση είναι "πολύ χαμηλότερη από την επιβάρυνση που προκύπτει από το δείκτη χρέους/ΑΕΠ, ο οποίος αγγίζει το 200%».
Εφόσον σχεδόν το μισό χρέος το έχει στα χέρια του ο ESM καταλαβαίνει και ο πιο άσχετος με τα οικονομικά, ότι για να σιγουρέψει το μαφιόζικο δάνειο που επέβαλλαν οι ξένοι αλλά και πολιτικοί αρχηγοί των ελληνικών κομμάτων με την τελευταία συμφωνία που υπέγραψαν, από τα τέλη Φεβρουαρίου και μετά η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα τραγωδία από την οποία σίγουρα αυτή την φορά δεν θα βγει ζωντανή.
Ακόμα και στο ερώτημα αν η Ελλάδα θα μείνει ή θα βγει από ευρώ την απάντηση την έχουν καλά κρυμμένη οι δανειστές αφήνοντας τον κ. Ρέγκλινγκ και τον κ. Γιούνκερ την ίδια ημέρα να επαναφέρουν την απειλή ενός Grexit. Αν και με τα 90 δις επιπλέον χρέος που επέβαλλε στην χώρα η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου (με υπουργό τον κ. Λαφαζάνη), με την σύμφωνη γνώμη των Μεϊμαράκη, Γεννηματά και Θεοδωράκη δεν εξαφανίστηκε ο φόβος της εξόδου από το ευρώ, τότε αυτό που μαγειρεύουν πίσω από την πλάτη των Ελλήνων όλοι οι φιλοευρωπαίοι Έλληνες πολιτικοί είναι προμελετημένη εσχάτη προδοσία με την συμμετοχή των ψηφοφόρων τους.
Ακόμα και στο ερώτημα αν η Ελλάδα θα μείνει ή θα βγει από ευρώ την απάντηση την έχουν καλά κρυμμένη οι δανειστές αφήνοντας τον κ. Ρέγκλινγκ και τον κ. Γιούνκερ την ίδια ημέρα να επαναφέρουν την απειλή ενός Grexit. Αν και με τα 90 δις επιπλέον χρέος που επέβαλλε στην χώρα η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου (με υπουργό τον κ. Λαφαζάνη), με την σύμφωνη γνώμη των Μεϊμαράκη, Γεννηματά και Θεοδωράκη δεν εξαφανίστηκε ο φόβος της εξόδου από το ευρώ, τότε αυτό που μαγειρεύουν πίσω από την πλάτη των Ελλήνων όλοι οι φιλοευρωπαίοι Έλληνες πολιτικοί είναι προμελετημένη εσχάτη προδοσία με την συμμετοχή των ψηφοφόρων τους.
Ο Γιωργάκης έβαζε απ’ το Καστελόριζο τη χώρα στον γύψο, πανηγύριζε για το «μεγαλύτερο δάνειο που πήρε ποτέ κράτος» (λες κι επρόκειτο για αγριογούρουνο που θα έτρωγε ο Οβελίξ) και η Ελλάδα άρχιζε την κάθοδο της στον Αδη, με νεκροπομπό κατ’ αρχάς το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια την αντιμνημονιακή, πλην όμως μεταμεληθείσα εγκαίρως, Μαγδαληνή , τη Ν.Δ. του κ.Σαμαρά. Με μια εναλλαγή κυβερνήσεων και κομματικών συμμαχιών, που το μνημόνιο έτρωγε με την ταχύτητα που ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του, η Ελλάδα κατέβαινε στον Αδη με κινηματογραφική ταχύτητα σε ένα σπλάτερ αίματος, το ΑΕΠ μειωνόταν συνεχώς (είμαστε πια στο -30% από το 2009), το χρέος ανέβαινε συνεχώς (και συνεχίζει να ανεβαίνει), η ανεργία εξερράγη μέσα στα σπλάχνα της κοινωνίας , μαγαζιά και μικροεπιχειρήσεις έκλειναν σωρηδόν, με έναν λόγο
Το βασικό επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ –και το βασικό καταφύγιο αυτών που έστω και απρόθυμα θα τον ξαναψηφίσουν– είναι πως παρά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, ο ίδιος παραμένει όχι μόνο η πλέον άφθαρτη αλλά και η πλέον προοδευτική δύναμη στη χώρα. Μ΄ άλλα λόγια, πως, έστω στο στενό πλαίσιο των μνημονιακών επιταγών, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες επιλογές για μια κυβέρνηση να κάνει, και μια κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα θα τις κάνει πιο φιλολαϊκά και με μεγαλύτερο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα από οποιονδήποτε άλλον. Στο κάτω κάτω, λέει το επιχείρημα, δεν έγιναν οι συριζαίοι μνημονιακοί σε μια νύχτα. Εκβιάστηκαν. Κι όσο τους αφήνει περιθώριο ο εκβιασμός, το αντιμνημονιακό τους ανάστημα –όσο απέμεινε– θα το υψώνουν. Δεν είναι κάτι τέτοιο καλύτερο από το τίποτα;
