ΛΑΙΤ ΡΑΓΙΑΔΕΣ (ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΓΚΛΑΜΟΥΡΟΥΣ)

8/11/15

Του ΣΤΑΘΗ*

Απορούν πολλοί γιατί η Γενοκτονία των Ποντίων εξαιρέθηκε απ' τη διδακτέα ύλη του Λυκείου (απ' την οποίαν έχει εξαιρεθεί επίσης και ο «Επιτάφιος» του Περικλή). Γιατί; Ξεχνούν τις συμφωνίες Γιωργάκη - Τζεμ

για τον «ήπιο» και «εποικοδομητικό» τρόπο που πρέπει να διδάσκεται η Ιστορία στην Ελλάδα και την Τουρκία, ώστε διά της λήθης να απαλυνθεί το «μίσος» που παράγει η... μνήμη;

Πρωτοφανής, βεβαίως, άποψη και για ιστορικούς και για πολιτικούς, την οποίαν όμως υπεστήριξαν, στο όνομα μάλιστα της «ελευθερίας της επιστημονικής άποψης», ιστορικοί όπως ο κ. Λιάκος, η κυρία Κουλούρη, ου μην αλλά και «ιστορικοί» όπως η κυρία Ρεπούση. Στο ίδιο κλίμα συνέπλεαν και ορισμένοι πολιτικοί της Αριστεράς που σήμερα βρίσκονται στα πράγματα, όπως ο κ. Μπαλτάς και η κυρία Σία Αναγνωστοπούλου. Βεβαίως

η Ιστορία είναι κάθε άλλο παρά «άποψη», η πολιτική όμως, αναλόγως με τις σκοπιμότητές της, μπορεί να χρησιμοποιεί τις ιστορικές «απόψεις» ως προπαγάνδα. Ο δημόσιος λόγος σ' αυτήν την περίπτωση είναι προνομιακό πεδίο για τον βιασμό της Ιστορίας.

Να σημειωθεί ότι εκείνην την εποχή (Σημίτη, Γιωργάκη) η Ελλάδα ακολουθούσε απέναντι στην Τουρκία μια πολιτική «κατευνασμού» (με πολύ επικίνδυνα ενδεχόμενα), ενώ το Ιδρυμα Σόρος είχε δείξει ενδιαφέρον για τη συμφωνία Γιωργάκη - Τζεμ υιοθετώντας διά της χρηματοδότησης τη συγγραφή των «νέων» βιβλίων. Αναμενόμενον ότι η Τουρκία από πλευράς της δεν τήρησε

την εν λόγω συμφωνία, αλλά εξακολούθησε και εξακολουθεί στην ίδια εθνικιστική λογική να διαχειρίζεται τα πεπραγμένα τόσον των Οθωμανών και των Νεότουρκων, όσον και των Τούρκων.

Στην Ελλάδα δεν συνέβη το ίδιο. Ενα κύμα «αναθεώρησης» και «αναστοχασμού» της Ιστορίας απλώθηκε στα ΑΕΙ και τα ΜΜΕ (ήδη προγενέστερο του Γιωργάκη και υπαρκτό απ' την εποχή Σημίτη), με αναφορές όχι στην αλήθεια διά της αποδείξεως της, αλλά στην αλήθεια του καθενός, την αλήθεια του «άλλου», στο «φαντασιακό», τους «αυτοπροσδιορισμούς» και όλα τα συμπαρομαρτούντα της «νεωτερικότητας», του «μεταμοντερνισμού» και του ευρωλιγούρικου πιθηκισμού των τρόπων της Δύσης.

Αυτή η «σχολή» σκέψης αντλούσε τη νομιμοποίησή της από την κακομεταχείριση που είχε έως τότε υποστεί η Ιστορία στα χέρια των εθνικιστών, των πατριδοκάπηλων και των πολεμοκάπηλων, που, μετά τον εμφύλιο πόλεμο, είχαν το πάνω χέρι (πάνω χέρι, κάτω χέρι) στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ετσι, στον αντίποδα του κιτς της εθνικοφροσύνης, πίσω απ' το οποίο κρυβόταν η υποτέλεια της Δεξιάς, εμφανίσθηκε ο «εκσυγχρονιστικός αναστοχασμός», που με τη σειρά του κάλυπτε την υποτέλεια της Κεντροαριστεράς.

Συνοδοιπόροι σ' αυτήν τη διαδικασία εμφανίσθηκαν και ορισμένοι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί παράγοντες της Αριστεράς, οι ίδιοι που εμφανίζονται και σήμερα στο προσκήνιο να υποστηρίζουν τα ίδια. Από την α-συνέχεια του ελληνισμού ως την υποβάθμιση γεγονότων όπως η Μικρασιατική Καταστροφή, η Γενοκτονία των Ποντίων, η Κυπριακή Τραγωδία. Οι άνθρωποι αυτοί έθεσαν εκ ποδών των πατριωτισμό της Αριστεράς, «χάρισαν» την έννοια του έθνους στους φασίστες και άσκησαν ασύδοτη ιδεολογική τρομοκρατία εναντίον όσων δεν έλεγχαν (είτε κατά την ακαδημαϊκή καριέρα είτε κατά την πολιτική διαδρομή).

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν λίγοι. Ούτε τη μεγάλη πλειοψηφία του ΣΥΝ και ύστερα του ΣΥΡΙΖΑ εξέφραζαν, ούτε η απήχησή τους στην ελληνική κοινωνία ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μηδενική. Τη δύναμή τους όμως μεγέθυναν τα κεντρικά ΜΜΕ, οι ΜΚΟ και η παροχή υπηρεσιών στην εξουσία, όπως έκαμε η κυρία Ρεπούση, για παράδειγμα - υπό την αιγίδα της κυρίας Διαμαντοπούλου ή της κυρίας Γιαννάκου, αδιάφορον.

Ομως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκαμε κυβέρνηση, οι άνθρωποι αυτού του «κλίματος», που ως τέτοιο είχε ασήμαντη απήχηση στην κοινωνία και ελάσσονα ισχύ στο κόμμα, βρέθηκαν σε νευραλγικές θέσεις. Κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις

το πρόβλημα ήταν κωμικό, όπως όταν «λιαζόταν» η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, ήταν δραματικό με τον κ. Μπαλτά στο Υπουργείο Παιδείας (και τώρα Πολιτισμού) ή με τον κ. Φίλη και την κυρία Σία Αναγνωστοπούλου. Μόνον η κυρία Ρεπούση έμεινε στην απέξω, αλλά αυτό, ως φαίνεται, είναι κάτι που διορθώνεται.

Η κατάσταση στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι τραγική. Αν έχει απομείνει κάτι στους Ελληνες μετά το «όχι» που τους πυρπόλησαν, είναι το σθένος τους. Το σθένος όμως δεν αρκεί, όταν ο κ. Πρωθυπουργός αναρωτιέται «αν έχει σύνορα η θάλασσα», για να εισπράξει αμέσως μετά την προτροπή (ή μήπως διαταγή;) Μέρκελ για κοινές περιπολίες Τουρκίας - Ελλάδας στο Αιγαίο.

Αίφνης προχθές η κυρία Καγκελάριος ενεθυμήθη το προηγούμενο των βαλκανικών συρράξεων και το «εξόρκισε» ως πιθανότητα σήμερα και κίνδυνο να επαναληφθούν σ' αυτήν την περιοχή (που πρώτη η Γερμανία ρήμαξε τη δεκαετία του 1990). Στο πλαίσιο της ίδιας ρητορικής

και αναφερόμενη στο προσφυγικό, η κυρία Μέρκελ δήλωσε ότι η «Γερμανία θα βοηθήσει όλους όσοι αναζητούν καταφύγιο εξαιτίας των πολέμων και των διωγμών», που εμείς εξαπολύουμε, παρέλειψε να συμπληρώσει...

Παραλλήλως, η ίδια ομού με τον κ. Ολάντ διακήρυσσαν προ ημερών ότι τα «εθνικά κράτη είναι αναχρονισμός» - αλλά δεν είναι αναχρονισμός ο εθνικισμός με τον οποίον ο Γαλλογερμανικός Αξων βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία στην Ουκρανία, την Πολωνία, τις Δημοκρατίες της Βαλτικής, την Τουρκία και αλλαχού, εκεί όπου οι δημοκρατίες... ανθούν και η κοινωνική δικαιοσύνη καλπάζει καβάλα στα άλογα του Αττίλα.

Το πένθος των Ποντίων είναι προίκα του Ελληνισμού. Διότι μας θυμίζει την τύχη των ανυπεράσπιστων, αλλά και την αξία της αντίστασης. Και ήταν άφρονες οι Αθηναίοι όταν «ζημίωσαν τον Φρύνιχο ως υπομνήσαντα οικεία κακά» (την άλωση της Μιλήτου) - δεν τους ωφέλησε η λήθη, δεν εμπόδισε τον Πέρση να φθάσει τον Μαραθώνα. Η αντίσταση στον Πέρση ήταν που τους ωφέλησε.

Ούτε η Γερμανία θα ωφεληθεί, όταν θέτει στην Ελλάδα το δίλημμα που (πάλι άφρονες) οι Αθηναίοι έθεσαν στους Μηλίους. Θα ξανακαταστραφεί η Γερμανία

διότι η λήθη, όπως αυτή που επεδίωξαν οι Γιωργάκης - Τζεμ, σκοτώνει τη μνήμη, που θα μπορούσε να προφυλάξει Γερμανούς, Ελληνες, Τούρκους κι όποιους άλλους από το να επαναλάβουν τα ίδια λάθη.

Οι λαοί έχουν κάθε συμφέρον να θυμούνται, να πενθούν και να γιορτάζουν. Οι αστικές τάξεις έχουν κάθε συμφέρον να διαχέουν στις μάζες τη λήθη, ώστε να ξαναστέλνουν τους λαούς στα σφαγεία , προκειμένου να αρπάζουν τον πλούτο των εθνών, τον πλούτο των εργατών...

Επί του πιεστηρίου: Τι σχέση έχει η Χρυσή Αυγή με τη Γενοκτονία των Ποντίων διαφορετική από εκείνη των δραστών; τι διαφορές έχει από εκείνους που τη διέπραξαν; Δεν είναι η Χρυσή Αυγή το αδελφό κόμμα των Γκρίζων Λύκων; Δεν είναι και τα δύο κόμματα εθνικιστικά;

Η Χρυσή Αυγή, ιδεολογικός επίγονος των ναζιστών, των «ηττημένων του 1945», και ταυτοχρόνως ιδεολογικός αδελφός των εθνικιστών της Τουρκίας, των Γκρίζων Λύκων, εις όσα αφορούν τις Γενοκτονίες και τα Ολοκαυτώματα, έχει σημειώσει νταμπλ. Οι Χρυσαυγίτες είναι με την πλευρά των θυτών, θύτες και δολοφόνοι και οι ίδιοι. Είναι οι

τσέτες της σύγχρονης εποχής και τα τάγματα εφόδου. Δεν υπάρχει κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να ξεπλύνει τον αγκυλωτό σταυρό απ' τον ώμο του Κασιδιάρη, απ' το μυαλό και την ψυχή του.

Το άγριο, το βάρβαρο, το φασιστικό ξύλο που έφαγε χθες ο κ. Κουμουτσάκος από τους εθνικιστές είναι στον ίδιο παρονομαστή με τον εθνικιστικό λόγο που τα τελευταία χρόνια υψώνεται «αθώος» και υπέρ πατρίδος. Ποιας πατρίδας; εκείνης που πρόδωσαν, δολοφόνησαν, έκαψαν, βίασαν και ξέσκισαν οι ταγματασφαλίτες; Πότε οι εθνικιστές δεν συνεργάσθηκαν με τους εχθρούς της Ελλάδας;

Η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή πάσχει! στραγγαλίζεται απ' το Μνημόνιο. Ουδείς πρέπει να δίνει την ευκαιρία στους φασίστες να εμφανίζονται ως κάτι διαφορετικό απ' αυτό που είναι: προβατόμορφοι λύκοι.

Κι επιτέλους, όσοι Ελληνες πολίτες ψηφίζουν τα φασιστικά αυτά παλιόμουτρα, ας καταλάβουν ότι έχουν ευθύνες. Και για τις προβοκάτσιες που σκαρώνει αυτή η συμμορία, και για τους φόνους που έχει διαπράξει, και για τα νταβαντζιλίκια εις βάρος των μεταναστών, και για την ωμή βία εναντίον τους.

Ο κ. Κουμουτσάκος θα μπορούσε χθες να είχε σκοτωθεί. Κάποιοι θέλουν να βάλουν φωτιά στη χώρα. Τον αγκυλωτό σταυρό στον ώμο, τα μάτια και τα μυαλά των Κασιδιάρηδων δεν τα βλέπουμε;

Δημοσιεύτηκε στο enikos.gr την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 201- Ανάρτηση από iskra

ΤΟ ΕΥΡΩ-ΚΡΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

8/11/15 

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΛΑΝΗ*

Η Ελλάδα από το 2010 βρέθηκε στα πρόθυρα μιας ανεξέλεγκτης και σφοδρότατης χρεοκοπίας με πολύ σοβαρές συνέπειες για το σύνολο της ευρωζώνης και του εγχειρήματος της ΕΕ. Σε συνδυασμό με την κρίση των χωρών του «Νότου» (PIGS) θα δημιουργούσε ευρύτερες αναταραχές στο παγκόσμιο σύστημα και ειδικά στην ευρωατλαντική του μεριά.  

Η συνταγή–«βοήθεια», που δόθηκε ήταν μια άγρια και αδιάκοπη επίθεση νεοφιλελευθερισμού που τροποποίησε όλο το οικονομικό-κοινωνικό και πολιτικό συμβόλαιο των τελευταίων 40 χρόνων.  

Ζήσαμε 5 χρόνια που συγκλόνισαν την Ελλάδα και έστρεψαν την αριστερά αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη να παρακολουθούν τις εξελίξεις σε αυτή τη μικρή γωνιά του κόσμου. Σήμερα σχηματικά βρισκόμαστε σε μια νέα φάση, στην τρίτη φάση. 

Στην πρώτη φάση είχαμε πολύμορφες μαζικές αντιδράσεις που οδήγησαν σε κυβερνητικές καταρρεύσεις και σε μια κρίση αξιοπιστίας του παλιού πολιτικού και κομματικού συστήματος. Στα χαρακτηριστικά της ανήκουν η άνοδος των φασιστών, η διαχωριστική μνημόνιο-αντιμνημόνιο, η «απαγορευμένη» συζήτηση για την ευρωζώνη, η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Στη δεύτερη φάση παρακολουθούμε την κινηματικήκόπωση, τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση, το στραγγαλισμό της Κύπρου που ανέδειξε το τι σημαίνει ευρωζώνη, αλλά και το αδύνατο μιας διαπραγμάτευσης στα πλαίσιά της.  

Στην τρίτη φάση που ξεκινά από το Γενάρη του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίζει κυβέρνηση με βασικό σύνθημα την ανατροπή των 2 συμφωνιών-μνημονίων και τη σκληρή διαπραγμάτευση. Από τις 20/2 που υπογράφει τη συμφωνία παράτασης του μνημονιακού προγράμματος, η οικονομική ασφυξία συνοδεύεται από την πολιτική ασάφεια και τον παροπλισμό του κινήματος και της αριστεράς, που αναμένουν….  

Ο Τσίπρας οδηγήθηκε στο δημοψήφισμα από την εκβιαστική, αναπόφευκτη για εκείνον, υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου που Μέρκελ, Βρυξέλλες και δανειστές απαιτούσαν. Σε αντίθετη περίπτωση θα έπνιγαν την ελληνική οικονομία. Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε τότε να το υπογράψει και μετέθεσε το πρόβλημα στο λαό, μέσα σε συνθήκες πανικού και αδιεξόδου για την επόμενη μέρα (κλειστές τράπεζες και capitalcontrol μέσα στο τουριστικό καλοκαίρι) εκτιμώντας πως ο λαός θα ψηφίσει ΝΑΙ ή θα αναδειχτεί οριακά το ΟΧΙ. Το δημοψήφισμα αποτέλεσε το σημείο που εμφανίζεται ταυτόχρονα αυτό που λέμε κενό και τομή στην ιστορία. Εκ των πραγμάτων ενώθηκε όλο το πληβειακό και φτωχοποιημένο πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας της Ελλάδας που βρέθηκε σε μετωπική ταξική αντιπαράθεση και σύγκρουση με το οργανωμένο, συνειδητό, ισχυρό και ιστορικά δομημένο υποκείμενο -διεθνές και ντόπιο- που υπεράσπιζε λυσσαλέα τα ταξικά του συμφέροντα με το «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ». Έχουμε ένα λαϊκό υποκείμενο με βάση ταξικά ένστικτα και συμφέροντα, που δεν οργανώθηκε σε πολιτικό μέτωπο ή κόμμα, αλλά όμωςαναγνωρίζει πολύ καλά τους εχθρούς του. Αντικειμενικά, το δημοψήφισμα είναι η στιγμή που μια αριστερά που βρίσκεται ήδη στην κυβέρνηση μπορεί να έρθει σε σύγκρουση, να πάρει την εξουσία, να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, ανοίγοντας δρόμους όχι μόνο για τους λαούς του νότου αλλά για όλους τους λαούς της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο πως καθημερινά όλα τα ΜΜΕ βομβάρδιζανδιαρκώς με δηλώσεις του Σουλτς, του Σόιμπλε του Ντάισενμπλουμ, του Ντράγκι, όλου του ιερατείου της ευρωζώνης και των ντόπιων υποτελών τους, που εκβίαζαν και απειλούσαν με καταστροφή σε περίπτωση υπερίσχυσης του ΟΧΙ.. Η «δημοκρατική» ΕΕ παρεμβαίνει ανοιχτά πραξικοπηματικά στα εσωτερικά μιας χώρας, αφού την έχει καταστήσει οικονομικά αλλά και πολιτικά υπόδουλη .  

Δυο μέρες πριν το δημοψήφισμα η πλατεία Συντάγματος πλημμυρίζει από πολλές χιλιάδες νέων, ανέργων, φτωχών εργαζομένων και φτωχοποιημένων μικρομεσαίων. Ο λαός αδράχνει την ευκαιρία για να βροντοφωνάξει ΟΧΙ χωρίς να γνωρίζει προγράμματα, μεταβατικές διεκδικήσεις, χωρίς να υπολογίζει κινδύνους και επομένη μέρα. Υπάρχει μια τεράστια δυναμική και ένας ριζοσπαστισμός που δημιουργεί μια μεγάλη δύναμη κρούσης. Την Κυριακή το βράδυ όταν ο κόσμος ξεχύνεται στους δρόμους για να πανηγυρίσει το 62% του ΟΧΙ, είναι φανερό στον καθένα ότι αυτό το υποκείμενο είναι πλέον ικανό για όλα, αρκεί να καλεστεί να δράσει. Όμως τέτοιο κάλεσμα δεν υπήρξε. Τουναντίον, η σαστιμάρα της Παρασκευής στο πρόσωπο του Τσίπρα μετατράπηκε το βράδυ της Κυριακής σε κατάθλιψη, και αμέσως μετά σε κάλεσμα «εθνικής ενότητας», δηλαδή σε ταξική ειρήνευση και εθνική υποταγή. Στην πραγματικότητα, ο Τσίπρας δεν «πρόδωσε», δεν «μεταλλάχθηκε» Απλά παρέμεινε στα πλαίσια και τα όρια της βασικής του γραμμής που είχε από την αρχή: διαπραγμάτευση στα πλαίσια της ευρωζώνης, τέλος μνημονίων μέσα στο ευρώ, τέλος της λιτότητας χωρίς συγκρούσεις με νεοφιλελευθερισμό και κεφάλαιο. Και εδώ είναι ξεκάθαρα τα όρια της πολιτικής γραμμής αλλά και της ταυτότητας του Τσίπρα και του επιτελείου του, και αυτό είναι ένα συμπέρασμα που πρέπει να μας απασχολήσει αλλά και να αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης.  

Το προεκλογικό σύνθημα «ή αυτοί ή εμείς» ήταν απλά ένα επικοινωνιακό τρυκ . Ουσιαστικά, στον Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχούσε η μεταρρυθμιστική (δηλαδή ρεφορμιστική) λογική και η πολιτική τηςήπιας λιτότητας, της ειρηνικής συνύπαρξης, της διατήρησης των σχέσεων κυριαρχίας και εκμετάλλευσης με μεγαλύτερη μάλιστα υποβάθμιση και υποτίμηση του κόσμου της εργασίας. Σε τελική ανάλυση, ο Τσίπρας ήταν μακριά από τη λογική των ρήξεων και ανατροπών, της τροποποίησης του συσχετισμού δύναμης υπέρ των εκμεταλλευόμενων.  

Από την επομένη κιόλας μέρα του δημοψηφίσματος έχουμε μια απροκάλυπτη ανατροπή της εκφρασμένης λαϊκής βούλησης. Ανατροπή που προκάλεσε ένα μεγάλο σοκ -ή τουλάχιστον αμηχανία- στον κόσμο του ΟΧΙ. Γιατί: 1) δικαίωσε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2010 για την μνημονιακή πολιτική τους,2) δημιούργησε μια μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης και μια μεγάλη απογοήτευση για την αριστερά («όλοι ίδιοι είστε»), 3) δημιούργησε την αντίληψη –έστω και προσωρινά- ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, 4) εμφάνισε ανίκητους τους αντίπαλους. Αυτή η ανατροπή χρησιμοποιείται προληπτικά και «προς συμμόρφωση»απέναντι στους λαούς, στην αριστερά και τα κινήματα των χωρών της Ευρώπης και ιδιαίτερα του Νότου. 

Η βαρύτατη συμφωνία, το τρίτο δηλαδή μνημόνιο Τσίπρα ψηφίστηκε με fasttruck διαδικασίες από το σύνολο σχεδόν των κομμάτων της βουλής. Από την τότε κυβέρνηση καταψήφισαν 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ -εκ των οποίων 3 υπουργοί καθώς και η πρόεδρος της τότε βουλής- που η πλειοψηφία τους αποτέλεσε τον κορμό της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ.  

Οι εκλογές σε λιγότερο από ένα μήνα πραγματοποιούνται βάσει συμφωνημένου σχεδίου που στοχεύει στο να μην αφεθεί χρόνος ώστε να βιώσει αφενός ο λαός τις βαρύτατες συνέπειες του μνημονίου Τσίπρα, και αφετέρου να μην συγκροτηθεί, αναπτυχθεί και κατοχυρωθεί στις πλατιές λαϊκές μάζες η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. 

Στις εθνικές εκλογές έχουμε μια ήττα που απαιτεί αρκετούς προσδιορισμούς. Η ήττα καταρχάς είναιπολιτική. Αφορά την αριστερά και ειδικά τις δυνάμεις που προσδιορίζουν τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση με αφετηρία την αποδέσμευση από την ευρωζώνη. Η ΛΑΕ δεν κατόρθωσε, στον πολύ λίγο χρόνο που είχε, να εμφανιστεί σαν μια νέα αριστερή μετωπική αντιμνημονιακή δύναμη με πρόγραμμα αντινεοφιλελεύθερο και συγκρουσιακό με την ευρωζώνη. Να αποδείξει ότι είναι αναπόφευκτη η αποδέσμευση από την ευρωζώνη, γιατί αυτή οργανώνει και επιβάλλει τη λιτότητα και την άγρια νεοφιλελεύθερη επίθεση εναντίον των δυνάμεων της εργασίας. Δεν έκανε την απαραίτητη αυτοκριτική για την επτάμηνη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ (όσων συμμετείχαν στον ΣΥΡΙΖΑ), εμφανίστηκε μόνο σαν συνεπής δύναμη απότοκη του ΣΥΡΙΖΑ και όχι σαν μια νέα μετωπική προσπάθεια, έδειχνε να διστάζει να αναπτύξει το πρόγραμμά της, δεν εκτίμησε σωστά τη νέα κατάσταση και τα διλήμματα των μαζών μετά το δημοψήφισμα και το σοκ που ακολούθησε.  

Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκαν με βάση τις υποσχέσεις για «παράλληλο πρόγραμμα», για πιο ήπια λιτότητα στην εφαρμογή των μνημονίων, για την υποσχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, για να μην επιστρέψει το παλιό πολιτικό προσωπικό και κομματικό σύστημα που θεωρείται υπεύθυνο για την κρίση, την προσφυγή στο ΔΝΤ και την πολιτική των μνημονίων. Αυτό βέβαια που δεν ομολογεί ο Τσίπρας είναι ότι «παράλληλο πρόγραμμα» δεν δέχονται οι δανειστές και η ευρωπαϊκή επιτροπεία, ότι η πολιτική των ισοδύναμων μέτρων είναι αυτό που δείχνει ένα χαρακτηριστικό σκίτσο: ένα πρόβατο τρέχει φωνάζοντας «λύκος» και ο λύκος να απαντά «α, όχι και λύκος, είμαι το ισοδύναμο του σκύλου». Στο σημείο αυτό πρέπει να κάνουμε μια θλιβερή διαπίστωση. Η κυβέρνηση Τσίπρα δεν προκαλεί πλέον κανένα πανικό στοδιεθνές και ντόπιο κατεστημένο. Τουναντίον αποτελεί παράδειγμά τους απέναντι στο σύνολο της αριστεράς αλλά και απέναντι στα κινήματα. Το «δεν υπάρχει εναλλακτική» θα γίνει σημαία τους με σύμβολο της τον Τσίπρα.  

Τα νέα σκληρά μέτρα του μνημονίου Τσίπρα (τριετούς τουλάχιστον διάρκειας) είναι μέτρα βαθέματος της λιτότητας και της ύφεσης (2,3% το 2015 και 1,3% το 2016), αύξησης του χρέους που προβλέπεται το 2020 να φθάσει 182,5% , αντί του στόχου 174,5% του ΑΕΠ. Είναι μέτρα που θα χτυπήσουν αγρότες, μικρομεσαίους, εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ανατρέπεται εντελώς το ασφαλιστικό (κατάργηση ταμείων και υποβάθμισή τους, και συνολική υποβάθμιση της πρόνοιας και της υγείας) και συνταξιοδοτικό (σύνταξη στα 67 χρόνια και κατώτατη στα 350 ευρώ), αύξηση της φορολογίας (έμμεσης μέσω ΦΠΑ αλλά και άμεσης με διατήρηση των χαρατσιών), συνολικό ξεπούλημα με τις ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων λιμανιών, ολυμπιακών έργων, τεράστιων ελεύθερων χώρων–φιλέτων, της ΔΕΗ κλπ. Θα αλλάξουν χέρια και οι τράπεζες που αποτελούν λεία για τους Γερμανούς αλλά και από υπερατλαντικούς τραπεζίτες.  

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση Τσίπρα επενδύει στην ηττοπάθεια και την απογοήτευση. Ο πληττόμενος κόσμος της εργασίας και της νεολαίας βρίσκεται ανάμεσα σε αντιφατικά συναισθήματα και καταστάσεις, και αυτή τη στιγμή είναι φρακαρισμένος μεταξύ αδιεξόδων και απογοήτευσης Μέσα στον κόσμο όμως εναλλάσσονται η απόγνωση και η δυσαρέσκεια με τον θυμό, αλλά και με τον φόβο της επόμενης μέρας και τα διαρκή άγρια μέτρα και την έλλειψη διεξόδου. Γι’ αυτό και η ΛΑΕ θα δουλέψει για την οικοδόμηση της πιο μεγάλης, πλατιάς, δυναμικής αντίστασης στα μέτρα αυτά. Για να σπάσει το κλίμα της ηττοπάθειας. Να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Να αποκτήσει ο λαός την ικανότητα και την πίστη ότι θα αλλάξουν τα πράγματα. Να μετασχηματίσουμε την απογοήτευση σε ελπίδα, την αδυναμία και τα αδιέξοδα σε ικανότητα και γνώση, το φόβο για την επομένη μέρα σε αγωνιστικό θυμό και στόχευση για το σήμερα και το αύριο.  

Τα παραπάνω καθήκοντα δεν αφορούν τις αντικειμενικές συγκρούσεις, αλλά την υποκειμενική συγκρότηση. Το κενό οργάνωσης των λαϊκών τάξεων είναι υπαρκτό και ψαλιδίζει την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Το πολιτικά ορφανό ΟΧΙ, παρά την ήττα του, θα αναζητά τρόπους έκφρασης. Η Λαϊκή Ενότητα θα συνεχίσει, με μετωπικές –και από τα κάτω και από τα πάνω- διεργασίες, αλλά και με διεθνείς πρωτοβουλίες και συντονισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση θα κρίνεται το διπλό καθήκον: α) Της ανασυγκρότησης του φρονήματος του λαού και της κοινωνίας, πρωτίστως της οργάνωσης των αντιστάσεων και της μετατροπής του υπαρκτού φόβου και της απόγνωσης σε αγωνιστικό θυμό και γνώση για να ανταπεξέλθει στα νέα κύματα βαρβαρότητας των δανειστών και της κυβέρνησης Τσίπρα. β) Της συγκρότησης πολιτικού ρεύματος, ντόπιου και διεθνούς, που οικοδομεί και υπηρετεί πρόγραμμα και συνολικά εναλλακτική λύση ενάντια στη λιτότητα και το νεοφιλελευθερισμό, για την έξοδο από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Ευρωζώνης, της ΕΕ και των δανειστών  

Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να έχει ως αναγκαίες συντεταγμένες την ακύρωση των μνημονίων, την παύση πληρωμών / διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την προετοιμασμένη και συγκροτημένη έξοδο από την ευρωζώνη και την συγκρουσιακή αντιπαράθεση με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της ΕΕ. Αναγκαίες συντεταγμένες, γιατί σήμερα στο όνομα του χρέους και της παραμονής πάση θυσία στο ευρώ επιβάλλεται η λιτότητα και τα μνημόνια, αλλά και γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να ανοίξει δρόμος για οποιαδήποτε εναλλακτική λύση.  

Αυτοί οι στόχοι δεν εξαντλούν το προγραμματικό μας περιεχόμενο, αλλά αποτελούν το πλαίσιο για το μεταβατικό πρόγραμμα ριζοσπαστικής αλλαγής.  

Ήταν και παραμένει ανάγκη να οικοδομηθεί ένα μεγάλο, πλατύ, διεθνιστικό πανευρωπαϊκό μέτωπο - πόλος που να συγκρουστεί με την πολιτική της λιτότητας, του νεοφιλελευθερισμού, με την ευρωζώνη που είναι πρόγραμμα–σύστημα και που οργανώνει και εξαπολύει αυτή την επίθεση.  

Εξελίσσεται με διαφορετικούς ρυθμούς σε κάθε χώρα ένα σχέδιο καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και εμπέδωσης ενός αρνητικού συσχετισμού δύναμης σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Οι απειλές για GREXIT αφορούν τρεις περιπτώσεις: 1) στοχεύουν στην πειθάρχηση και τον παραδειγματισμό, 2) είναι η ενδεχόμενη κατάληξη ενός προγράμματος που ομολογείται ότι «δεν βγαίνει» και 3) αποτελούν μέρος σχεδίου για Γερμανική καθαρή Ευρώπη.  

Το δικό μας πρόγραμμα πρέπει να απαντήσει και στα τρία σχέδια όχι μόνο στα εθνικά πλαίσια κάθε χώρας, αλλά με αντιιμπεριαλιστική αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, με προγράμματα αλληλεγγύης και συνεργασίας που θα περιλαμβάνουν και τις όμορες περιοχές (πχ Μεσόγειος). Κλείνοντας, θα έλεγα ότι έχουμε σπαταλήσει το πολύ χρόνο και μάλλον δεν έχουμε την πολυτέλειά του. Γι’ αυτό πρέπει το 2016 να αποτελέσει χρόνιά συγκρότησης αυτού του πόλου.  

* Ο Νίκος Γαλάνης είναι μέλος του  Πολιτικού Συμβουλίου της Λαϊκής Ενότητας

**Το παραπάνω κείμενο αποτέλει την ομιλία του στην ημερίδα που οργάνωσε το Euroexit Αυστρίας με θέμα ''Το ευρώ-κράτος εναντίον του κοινωνικού κράτους''

Πηγή: antapocrisis.gr

Καταντήσαμε Ποντιακό ανέκδοτο

7 Νοεμβρίου 2015

Σας ομιλώ ως ένα από τα στερεότυπα που έχουν κρατήσει τη χώρα μας σε μια ζωή χαμένων ευκαιριών, όπως τόνισε ο Φίλης, συνεχίζοντας την διατεταγμένη υπηρεσία του για στροφή της κοινής γνώμης σε άλλα χωράφια... 

του ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΖΑΡΟΥ

Μπορεί και να ομιλώ ως χουλιγκάνος διότι δεν αποτελώ πηγή έμπνευσης διαλόγου μετά τις δηλώσεις της αποτρόπαιας φάτσας (πάντα ήμουν ρατσιστής με την πνευματική ασχήμια) που φέρει Ελληνικό ονοματεπώνυμο και υπουργεύει της Γενιτσαροποιημένης Ελληνικής Παιδείας. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι το ότι όπως και... αν ομιλώ η προσπάθεια για ψήγματα λογικής θα κυριαρχήσει της οργής για την απάθεια του αποκαλούμενου Ελληνικού λαού αλλά και για την συνεχόμενη αναλγησία κοινωνικών σαπρόφυτων που αναρριχήθηκαν δολοφονώντας ιδέες, αγώνες και ανθρώπους.

Με τους χαρακτηρισμούς που απέδιδαν σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος δεν υπέκυπτε στις ορέξεις τους, προχώρησαν αρκετοί Έλληνες τα τελευταία εβδομήντα χρόνια. Από το συμμορίτες φτάσαμε στο, λαϊκιστής, γραφικός, χουλιγκάνος και εθνικιστής. Όλες οι εξουσίες στην Ελλάδα διαχώριζαν πάντα την θέση τους από αυτούς που φοβότανε ρίχνοντάς τους το ανάθεμα διότι πάντα υπήρχε ο φόβος να ακολουθήσουν κι άλλοι τα μαύρα πρόβατα. Γεγονός πάντως είναι ένα, πως οι χαρακτηρισμένοι μόνο για ανθρώπινα ιδανικά ενδιαφέρονταν. Ήθελαν να έχουν πατρίδα, αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και ό,τι άλλο διέπει την ανθρώπινη έλλογη υπόσταση.

Με την τελευταία ενέργεια του Φίλη  αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά η ένδεια ταγών που θα δείξουν για μια- έστω μια φορά- στον λαό το πραγματικό πρόβλημα από το οποίο θα έπρεπε να απαλλαγεί εδώ και χρόνια. Τα κροκοδείλια δάκρυα της αντιπολίτευσης αλλά και το κάλεσμα των Ποντίων στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν για τον Φίλη δείχνουν το μέγεθος του Ποντιακού ανέκδοτου που είναι από τα κακά, τα άσχημα και όχι από τα γεμάτα σπιρτάδα που φτιάχνουν οι Πόντιοι για τον εαυτό τους.

Τι θα επιτύχουν δείχνοντας την αντίθεσή τους με τον Φίλη; Θα κατεβάσουν τα λάβαρα και θα ηχήσει ο κεμεντζές, θα βγάλουν πύρινους λόγους για την γενοκτονία των προγόνων μας και μετά ήσυχοι για το επαναστατικό κατόρθωμα θα γυρίσουν στα σπίτια τους συμφωνώντας με όλη την υπόλοιπη πολιτική που εκφράζεται από Φίλιδες και την κομπανία τους.

Κανένα από τα σωματεία -μα κανένα- στην Ελλάδα δεν ανέδειξε ποτέ τα προβλήματα που έχουν οι Πόντιοι, οι Βλάχοι, οι Σαρακατσαναίοι, οι Νησιώτες και άλλες ομάδες του Ελληνισμού. Τραγουδάκια, στολές, γευσιγνωσία και χορούς, αυτά κάνουν εδώ και πολλά χρόνια εκμεταλλευόμενοι το συναίσθημα για να οδηγούν στην κάλπη οτιδήποτε ξεφεύγει από το γενικό βόλεμα. Η ζημιά που έχουν κάνει ακόμη και στην παράδοση είναι αναλυμένη εδώ και πολλά χρόνια από τον αείμνηστο καθηγητή Μουτσόπουλο.

Ως άλλη ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ λοιπόν, καλούν για μια αγωνιστική γυμναστική τον λαό, ενώ την ίδια στιγμή οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους ο κάθε άπατρις Φίλης κάνει αυτά που κάνει, είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Να φωνάξετε και για τον Σκουρλέτη που κι αυτός πήρε την θέση του Φίλη, να φωνάξετε και για τον ακροφιλελεύθερο Α. Ανδριανόπουλο που με αφορμή τον Φίλη μάς μιλά σήμερα με πύρινα άρθρα για διαφορά της γενοκτονίας από την εθνοκάθαρση. 

Όπως διαπιστώνετε οι ακραιφνείς φιλοευρωπαϊστές γίνονται γροθιά όταν εκτελούν εντολές. Από την άκρα δεξιά με εθνοπατριώτες τύπου Ανδριανόπουλου, μπουμπούκου, Μιχαλολιάκου, κ.λπ, μέχρι αριστερά ανεμομαζώματα τύπου Φίλη, Ρεπούση, Σκουρλέτη, Αναγνωστοπούλου κ.λπ.

Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να σταματήσει η Παμποτιακή και άλλα σωματεία να ομιλούν για γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά να ομιλούν για γενοκτονία Ελλήνων. Σε τι διαφέρετε από τον άνοο που ομιλεί για Ρωσσοπόντιους και άλλα τέτοια ωραία; Ο τόπος καταγωγής δεν προσδιορίζει την Εθνικότητα. Αν ήταν έτσι θα ομιλούσαμε για Ελληνοκρητικούς, Ελληνοχιώτες, Ελληνοθρακιώτες, Ελληνοηπειρώτες και πάει λέγοντας. Άλλο ποντιακή κουζίνα και άλλο Ελληνικό κύτταρο. Το Ελληνικό κύτταρο μπορεί να έχει Κρητική, Ηπειρώτικη, Μακεδονίτικη, Νησιώτικη, Πελοπονησσιακή, Θρακιώτικη κουζίνα (ήθη και έθιμα), αλλά παραμένει Ελληνικό.

Εκτός από τα σωματεία έχουμε και μεμονωμένες φωνές αγανάκτησης από Πόντιους και δή επώνυμους που τα έβαλαν με τον Φίλη. Αυτά τα κακόμοιρα που μέχρι χτες έγλυφαν τον Σύριζα να γίνουν βουλευτές και υπουργοί δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτε. Δεν καταλάβαιναν με ποιους έχουν να κάνουν, άσχετα αν πέρασαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια από την τρυφερή ηλικία των 5 - 10 ετών που θα μπορούσαν άνετα να τους κοροϊδέψουν με μια σοκολάτα.  Δάκρυ πικρό χύνουν και φωνάζουν να ακουστεί η φωνή τους αφού ο καθένας θα κάνει αισθητή την παρουσία του και θα βοηθήσει και την όποια καριέρα κάνει εις βάρος του λαού πάντοτε.

Καταντήσαμε ανέκδοτο, λοιπόν. Ένα ανέκδοτο που φέρνει δάκρυα και πόνο ψυχής αν αναλογιστεί κανείς πως θέλουνε σωματείο να θυμόμαστε πως είμαστε Πόντιοι, Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι κ.λπ. Πιο μεγάλο πόνο φέρνει στην ψυχή το ότι κανένας ποτέ μα ποτέ δεν σκέφτηκε αυτά όλα τα σωματεία να τα κάνει ένα φέρον το όνομα "Ελλάδα". 

Μια Ελλάδα που υβρίζεται καθημερινά χειρότερα από τις αναφορές Φίλη για την γενοκτονία και δεν αντιδρά κανείς αν δεν έχει συμφέρον υλικό και γενεαλογικό προσδιορισμό για να μπορεί να κορδώνεται για πράξεις και συμπεριφορές προγόνων. 

Μια Ελλάδα που δυστυχώς δεν διαθέτει λαό αλλά φυλές κατακερματισμένες από συμφέροντα, αφελληνισμένες και  παραδομένες στις ορέξεις προσφυγοπατέρων.-

ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

Στη Μυτιλήνη αποκαθηλώνεται συστηματικά η εθνική συνείδηση του Ελληνισμού

7 Νοεμβρίου 2015

 Ο "εθνικός κορμός" σε ρόλο δόλιου εφιάλτη

Σ αυτή τη βρώμικη όσο και επικίνδυνη προσπάθεια, αυτοί που πρωτοστατούν έχουν ονοματεπώνυμο και τυπικά αποτελούν τον "εθνικό κορμό" μιας προδομένης χώρας...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στη Μυτιλήνη τις τελευταίες δεκαετίες, οι συνειδήσεις των εμπορίσκων (και όχι μόνο) του λιμανιού αλλοτριώνονται, και καθημερινά περιμένουν "τα τούρκικα" (τέσσερα μικρά βαπόρια που έρχονται καθημερινά από την απέναντι ακτή), κυνηγώντας τα τιμημένα ευρώπουλα. Αυτό το καθημερινό αλισβερίσι, τυπικά έχει το προσωνύμιο "ημερήσιος τουρισμός". 

Στην ουσία αυτός ο "τουρισμός" ποτέ δεν υπήρξε μια ουδέτερη πράξη όπως αυτές στις οποίες επιδίδονται καθημερινά οι δικοί μας χαφταλεύρηδες, αλλά μια απόλυτα ελεγχόμενη μπίζνα ενταγμένη στο σχεδιασμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, που σε απλά ελληνοτουρκικά μεταφράζεται: "αγοράζω ψυχές... κερνάω μπαχτσίσι".

Τι το μεμπτό θα μου πει κάποιος από την καθημερινή εμπορική και τουριστική συναλλαγή μεταξύ ανθρώπων ανάμεσα σε δυο αλλοεθνείς αλλά όμορες "γειτονιές" που τις χωρίζει ένα μικρό κομμάτι θάλασσας. Τίποτε το μεμπτό δεν υπάρχει αν μέσα σ αυτή την ιδιότυπη μπίζνα δεν υπεισέρχεται αργά αλλά σταθερά, και η ψυχή των ανθρώπων ως ιδιότυπο εμπόρευμα.

Και να που η Τουρκιά μας καλόμαθε με τα λιγοστά ευρώπουλα που κάνουν τους κατοίκους ενός ελληνικού νησιού να φαντασιώνονται πως αίφνης μεταμορφώθηκαν σε μαχαραγιάδες, και τώρα το πεσκέσι πλέον δεν εξαντλείται στα λιγοστά ευρώπουλα, αλλά επεκτείνει την...

γκάμα του με τρόπο απροκάλυπτο και τη δουλεμπορία.

Σ αυτό το προδομένο πρωτίστως από την ανοχή των ίδιων των ανθρώπων του νησί, καθημερινά πλέον είναι περισσότεροι οι λαθρομετανάστες που εισβάλουν, παρά τα ευρώπουλα που κατατίθενται στα ταμεία των εμπορίσκων.

Η εξέλιξη από κει και μετά ήταν μοιραία. Με τις όποιες συγχίσεις και έχοντας μία επίμονη αδυναμία να ξεχωρίζει ποιά είναι η Μυτιλήνη και ποιά η Λέσβος, αυτό τον τόπο τον ανακάλυψε ξαφνικά και το Ελληνόφωνο ανδρείκελο. από κει και μετά τελείωσαν όλα.

Η Λέσβος, μετά τη δεύτερη μη ένοπλη άλωσή της από την Τουρκιά, που τη χρησιμοποιεί ώς αβύθιστο σταθμό μεταφόρτωσης των ισλαμοφασιστών με προορισμό την ηπειρωτική Ελλάδα και την Ευρώπη, στοχοποιείται επικίνδυνα από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας ο οποίος συνεπικουρούμενος από τον υπόλοιπο "εθνικό κορμό", οργανώνει την πλέον βρώμικη επιχείριση για να βάλει στο χέρι τις ευάλωτες ψυχές των ανθρώπων.

Ο εθνικός κορμός στο χρηματιστήριο των συνειδήσεων

Έτσι μετά τις ξεπεσμένες μαύρες φιγούρες που έθεσαν εαυτούς στην υπηρεσία του νεοταξίτικου μάρκετινγκ (βλέπε περισσότερα ΕΔΩ), και τις φιέστες που προηγήθηκαν με τα κατοχικά επιτελεία (Σούλτς κ Σια), μια ακόμη ετερόκλητη σύσκεψη πραγματοποιήθηκε σήμερα στην πρωτεύουσα του νησιού με τους περιφερειάρχες πέντε νήσων και το λοιπό συναπάντημα, η οποία βαφτίστηκε "σύσκεψη για τη διαχείριση των προβλημάτων από τις αυξανόμενες προσφυγικές ροές", και το ζητούμενο δεν ήταν η ανάδειξη της εθνικής διάστασης που προσλαμβάνει η πλήρης ουσιαστικά κατάρριψη της κυριαρχικής άμυνας και υπόστασης του νησιού, αλλά η αναζήτηση τρόπων ένταξης των συνειδήσεων των τοπικών κοινωνιών στο χρηματιστήριο της εθνικής αλλοτρίωσης.

Η σύσκεψη ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα. Η πρώτη που έκανε δηλώσεις ήταν η περιφερειάρχης Β.Αιγαίου, Χριστίνα Καλογήρου. Διαβάστε και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας: «Το πρώτο πράγμα που διαπιστώσαμε όλοι ήταν ότι η ένταση του προβλήματος μας έχει όλους ξεπεράσει. Δεν είναι πλέον η στιγμή για ευχολόγια ούτε για καλές προθέσεις. Αυτές θα πρέπει να αποδειχθούν με συγκεκριμένα έργα και συγκεκριμένες ουσιαστικές παρεμβάσεις και θεσμικές, όπου χρειάζεται.

» Ζήτησα από τον πρωθυπουργό να συνδράμει ώστε να μπορέσει να εκπονηθεί ένα ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα στήριξης για τα νησιά τα οποία επιβαρύνονται τόσο πολύ τους τελευταίους πέντε μήνες», πρόσθεσε εκφράζοντας την ικανοποίησή της για το ότι οκ. Τσίπρας έκανε δεκτό το αίτημα «και θα εκπονηθεί για τις δύο Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου».

Η κ. Καλογήρου είπε ακόμη, ότι εκτός από την τεράστια ανθρωπιστική διάσταση του θέματος, υπάρχει και το πολύ σοβαρό ζήτημα της επιβάρυνσης των νησιωτών σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, «επομένως προσδοκούμε πάρα πολλά από αυτό το ειδικό πρόγραμμα στήριξης».

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Ηθικά πλεονεκτήματα..

7-11-2015

     Όχι πείτε.
     Πού ακριβώς στο διπλανό tweet της Ζωής υπάρχει μία ανακρίβεια, κάτι που δεν είναι αλήθεια;

     Το μόνο που δεν ταιριάζει είναι η τελευταία
λεξούλα: ''ντροπή''.
     Γιατί ''ντροπή'' Ζωή μας;
     Οι άνθρωποι, το παραδέχονται: χάσανε!
     Σκουρλέτης:  "Χάσαμε δυστυχώς τη μάχη για το δημόσιο χαρακτήρα του ΑΔΜΗΕ"
     Ξανθός:  "Χάσαμε τελικά τη μάχη για τα φαρμακεία|
     Σταθάκης: "Χάσαμε δυστυχώς τη μάχη για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας"
     Τσαλακώτος: "Χασαμε τη μαχη για τις διοικησεις των Τραπεζων".

     Τί έπρεπε δηλαδή; Να παραιτηθούνε; Να κάνουν χαρακίρι; Να φερθούν σαν  άντρες; (το blog είναι της αντρικής σχολής. Ψευταρά ζεις, εσύ μας οδηγείς!)
     Αυτοί έχουν το ηθικό πλεονέκτημα να δηλώνουν αριστεροί.
     Τί νομίζεις; Ότι αριστερή είσαι εσύ που στην πρώτη δυσκολία τα βρόντηξες, και τρέχεις τώρα στα εξωτερικά, κι όλο και κάτι παρλαπίπες λες για το ''χρέος'', που είναι τάχα απεχθές και επονείδιστο και άλλα τέτοια  αναρχικά;

     Αυτοί ρε, είναι ηθικοί πλεονέκτες.
     Τα εκατομμύρια που έχουν και κρύβουν είναι αριστερά και τίμια.
     Τα νερά που δεν πληρώνουν είναι για αριστερές πισίνες.
     Οι κωλοτούμπες που κάνουν είναι προς τ' αριστερά.
     Το μνημόνιο το τρίτο το μακρύτερο δεν είναι μνημόνιο, είναι αριστερή συμφωνία.
     Ακόμη κι ο πρωθυπουργός απ΄ το αριστερό μάτι δακρύζει από το βήμα της Βουλής όταν μιλάει για τους πρόσφυγες. Το άλλο, το δεξί, είναι στεγνό και σιδερόφραχτο.

     Η  ''ντροπή'',  Ζωή μας, είναι για τους ανθρώπους.
     Αυτοί, Ζωή μας, δεν είναι άνθρωποι, είναι ηθικοί τύπου ΤΣΙΡΙΖΑ.
     Αυτοί έχουν το ηθικό πλεονέκτημα να μην κόβεται η πέτσα τους.
     Αυτοί μπορούν να ξεχνάνε να δηλώνουν εκ παραδρομής κάτι εκατομμύρια και να κάνουν μετά καινούργιες δηλώσεις ''πόθεν έσχες'', και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
     Ο λαός επειδή δεν μπορεί να πληρώνει τα δάνειά του, γιατί του ανέτρεψαν όλη την ζωή, γιατί βρέθηκε άνεργος, γιατί του μειώθηκε ο μισθός, γιατί αυξήθηκαν τα χαράτσια και οι φόροι, θα πρέπει να χάσει τα σπίτια του.

     Γιατί αυτοί είναι ηθικοί πλεονέκτες!
     ΗΘΙΚΟΙ ΑΛΗΤΕΣ!

     Και ο λαός, Ζωή μας, είχε ηθικό πλεονέκτημα.
     Είχε, αλλά τό 'χασε. Στις 20 Σεπτεμβρίου.
     Τώρα έχει μία κυβέρνηση ηθικών προδοτών,
     ..και μία αντιπολίτευση ανήθικων πολιτικών εγκληματιών.

     Έτσι είναι.
     Ο λαός τά 'κανε,
     ..ο λαός να τα ξεκάνει!..
      

Ο Τσίπρας παριστάνει τον πρωθυπουργό!!

7 Νοεμβρίου 2015

Με τελεσίγραφο (σε σχετική ανάρτηση) Μοσκοβισί προειδοποιεί το ανάλγητο ανθρωπάκι που παριστάνει τον πρωθυπουργό! - «Να είσαι ειλικρινής» [όσο για τον φράχτη του Έβρου είναι μια καλή ιδέα;]

Του Γιώργου Αλεξάτου

Τι ξεστόμισε πάλι το ανάλγητο ανθρωπάκι που παριστάνει τον πρωθυπουργό:

"Το να πέσει ο φράχτης του Έβρου είναι μια καλή ιδέα που εκφράζεται από εκείνους που δεν έχουν ιδέα, διότι λόγω ελλιπούς γνώσης, αγνοούν ότι υπάρχουν νάρκες και ότι αποτελεί μία μονομερή ενέργεια".

Τα περί ανίδεων, ας τα απολαύσουν εκείνοι στον ΣΥΡΙΖΑ (Τμήμα Δικαιωμάτων, Νεολαία κ.λπ.) που έβγαζαν ανακοινώσεις κατά του φράχτη. Πρώτη φορά είναι που τους ξεφτιλίζει ο Ηγετίσκος;

Τα περί ναρκών αποδεικνύουν την ανοησία του ίδιου που νομίζει πως όλος ο κόσμος είναι τόσο χαμηλού πνευματικού επιπέδου όσο αυτός, που αναμασάει όποια βλακεία του λένε οι ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοί του. Βρε απίθανε βλάκα, αν το πρόβλημα είναι οι νάρκες, τι σας εμποδίζει να ανοίξετε δίοδο αφού τις απομακρύνετε;

Η είδηση, πάντως, είναι άλλη: Μιλώντας για "μονομερή ενέργεια" αποκάλυψε πως έχει συμφωνήσει με τους ρατσιστές εταίρους του στην Ε.Ε. να παραμείνει ο φράχτης και να συνεχίζονται οι πνιγμοί στο Αιγαίο.

Σαφές!

Έτσι εξηγείται και το μακέλεμα των διαδηλωτών το περασμένο Σάββατο από τους ένστολους χρυσαυγίτες!

tsak-giorgis.

Με τελεσίγραφο (σε σχετική ανάρτηση) Μοσκοβισί προειδοποιεί το ανάλγητο ανθρωπάκι που παριστάνει τον πρωθυπουργό!

«Είναι κρίσιμη η φάση, κλείστε την αξιολόγηση – Πρέπει να μιλήσουμε ειλικρινά αν είμαστε φίλοι – Μόνο αν κάνει η Αθήνα αυτά που πρέπει θα δοθούν τα 2 δισ. - Πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις»

Με ανάρτησή του στο προσωπικό του ιστολόγιο ο Πιέρ Μοσκοβισί περιγράφει τι είδε και τι είπε στον Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης με τους οποίους συναντήθηκε τις δύο ημέρες που πέρασε στην Αθήνα.

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος χτυπάει το καμπανάκι κινδύνου για την ελληνική κυβέρνησηκαθώς το κλίμα που περιγράφει είναι πως έγιναν πολλά αλλά όχι όλα όσα πρέπει.

Το μήνυμα του κ. Μοσκοβισί είναι αυστηρό καθώς λέει ότι μόνο αν η Αθήνα προχωρήσει άμεσα με τα μέτρα θα δοθούν τα 2 δισ. της δόσης.

Διαβάστε όλο το κείμενο που ανήρτησε στο προσωπικό του ιστολόγιο ο Επίτροπος Οικονομικών:

Μόλις πέρασα δύο ημέρες στην Αθήνα για να συνεχίσω τις συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές καθώς λήγουν σημαντικά τελεσίγραφα. Γνωρίζω τη χώρα καλά – αυτή ήταν η πέμπτη επίσκεψή μου στην Ελλάδα από το 2012! Πήγα σαν φίλος και έγινα δεκτός σαν φίλος. Και οι φίλοι πρέπει να μιλούν με ειλικρινεία και ανοιχτά μεταξύ τους, ακόμα και για δύσκολα θέματα.

Βρισκόμαστε σε κρίσιμη φάση: Η Ελλάδα πρέπει να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων σεβόμενη απολύτως το Μνημόνιο που υπέγραψε το καλοκαίρι. Έχει σημειωθεί ήδη μεγάλη πρόοδος: Πρέπει να συνεχίσει σε αυτή την πορεία. Δεν πρέπει να χαθεί ο στόχος και πρέπει να κινηθούμε προς τα εμπρός μεθοδικά: Αυτό περιμένουν τα κράτη της Ευρωζώνης πριν δοθεί η δόση των 2 δισ. ευρώ στην Ελλάδα.

Είμαι αισιόδοξος βλέποντας το σημερινό κλίμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης. Αυτή η κυβέρνηση είναι τώρα, και από τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Ιούλιο, μία κυβέρνηση με την οποία έχουμε τη δυνατότητα να δουλεύουμε καλύτερα από την αρχή της κρίσης το 2010. Οι προκλήσεις παραμένουν, αλλά υπάρχει θέληση να προχωρήσουμε μαζί. Και θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει πραγματική πρόοδο στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Η χώρα τώρα αντιμετωπίζει επιπλέον με θάρρος την προσφυγική κρίση και τη στηρίζουμε στην αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης.

Αυτή η δυναμική, της συνεργασίας και του momentum, πρέπει να κρατηθεί: Η πρόοδος των μέτρων είναι η προϋπόθεση για την εκταμίευση των κεφαλαίων που περιμένει η Αθήνα. Θα πρέπει επίσης να διατηρηθεί η δυναμική για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος χρηματοδοτικής βοήθειας μέχρι το τέλος του 2015. Αυτό είναι το μήνυμα που έστειλα στους συνομιλητές μου, κατά την επίσκεψή μου στην Αθήνα, δηλαδή στις συζητήσεις μου με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο.

Το να μείνει η Ελλάδα στη σωστή πορεία σημαίνει πρώτα και κύρια να επιμένει στην εφαρμογή του προγράμματος: Ο δρόμος προς τα εμπρός θα είναι ευκολότερος με τους δανειστές, εάν οι προϋποθέσεις που έχουν τεθεί πληρούνται. Είναι προς το συμφέρον όλων: Της Ελλάδας, η οποία πρέπει να εκσυγχρονίσει τις δομές της και σκοπεύει να συνεχίσει τη συζήτηση για το χρέος της αλλά και των κρατών-μελών, τα οποία θέλουν μια ισχυρή, βιώσιμη Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ.

Οι συζητήσεις και οι δύσκολες αποφάσεις είναι ακόμα μπροστά κατά τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Δεν έκρυψα αυτή την πραγματικότητα από τους συνομιλητές μου, αλλά, αντίθετα τους μίλησα για αυτές τις προκλήσεις.

Αρκετά μέτρα, που σχετίζονται με βασικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική εξυγίανση, βρίσκονται στο στάδιο της έγκρισης. Αυτό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά η πρώτη δέσμη μέτρων πρέπει τώρα να κλείσει. Πρέπει να δούμε πρόοδο ιδίως σε ό,τι αφορά το θέμα των κόκκινων δανείων των νοικοκυριών. Οι πιο ευάλωτοι πρέπει να βοηθηθούν και να προστατευτούν, χωρίς να αφήνουμε αυτούς που θεωρούνται «στρατηγικοί παραβάτες» δηλαδή αυτούς που απλώς προσπαθούν να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους.

Ένα δεύτερο «κύμα» μέτρων θα πρέπει να εγκριθεί τις επόμενες ημέρες και να ψηφιστεί το Νοέμβριο. Η τήρηση αυτού του χρονοδιαγράμματος θα επιτρέψει στους θεσμούς να επανεξετάσουν και να υιοθετήσουν αυτές τις αποφάσεις που θα επιτρέψουν στα κράτη-μέλη να ξεκλειδώσουν την εκταμίευση της βοήθειας που αναμένεται. Ελπίζω ότι το Eurogroup της 9ης Νοεμβρίου θα μπορέσει να δώσει ένα σήμα γι' αυτό το αποτέλεσμα - αυτός είναι ο στόχος μας.

Μετά από αυτό θα ξεκινήσει η πρώτη αξιολόγηση του προγράμματος και ελπίζω ότι θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου.

Παράλληλα συνεχίζεται η κρίσιμη δουλειά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών: Είναι επιτακτικό αυτή η διαδικασία να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Η πρόκληση είναι να προστατευθούν οι καταθέτες, να σταθεροποιηθεί το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην αγορά προκειμένου στη συνέχεια να υπάρξει σταδιακή άρση των capital controls.

H επιτροπή Γιούνκερ στέκεται στο πλευρό της Ελλάδας κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας. Τελικά, είναι στο χέρι της χώρας να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να προχωρήσουν οι συζητήσεις εν ευθέτω χρόνο, για τη βιωσιμότητα του χρέους της, όπως το υποσχέθηκαν τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ. Αυτό ήταν επίσης ο στόχος της επίσκεψής μου στην Αθήνα: Όχι μόνο να ανταλλάξω απόψεις και να προετοιμάσω το έδαφος την παραμονή ενός σημαντικού Eurogroup - καθώς οι επαφές με τις αρχές παρέμειναν σταθερές από το καλοκαίρι - αλλά και για να προετοιμάσω επίσης το έδαφος για το μέλλον και για να κοιτάμε μπροστά.

Οι προβλέψεις που θα ανακοινωθούν σήμερα από την Κομισιόν προβλέπουν επιστροφή στην ανάπτυξη για την Ελλάδα το β΄ εξάμηνο του 2016. Δείχνουν ότι ο βασικός μας στόχος παραμένει ο ίδιος: Θέλουμε μια ισχυρή Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, με αναβίωση της εργασίας, με ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και μια Ελλάδα που θα επανακτήσει την οικονομική σταθερότητα και βιωσιμότητα.

Η χώρα ορίζει τη δική της μοίρα. Εμείς είμαστε εκεί να τη βοηθήσουμε να πετύχει.

politika-gr

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"