Ο Καραμανλής, ο Τσίπρας, ο Μεϊμαράκης, ο Σαμαράς και οι άλλοι

Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου 2015



Του Γ. Λακόπουλου

Τί έπαθαν ξαφνικά οι καραμανλικοί της ΝΔ και ξαναζεσταίνουν τη σούπα των σχέσεων του Καραμανλή με τον Αλέξη Τσίπρα; Γιατί πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας σε ό,τι αφορά την αφοσίωση τους στον πρώην Πρωθυπουργό μετέχουν στη συζήτηση, αν μίλησε και πότε ο Καραμανλής με τον σημερινό Πρωθυπουργό, η οποία με τη σειρά της ρίχνει νερό στο μύλο των ψιλοπροβοκατόρικων διαδόσεων ότι ο Καραμανλής «βάζει πλάτη στον Τσίπρα» με αντάλλαγμα να μην σκαλίζει την κυβερνητική θητεία του; Και γιατί όλα αυτά γίνονται τις παραμονές μιας εσωκομματικής διαδικασίας που δεν θα κρίνει απλώς τον επόμενο επίγονο του Καραμανλή, αλλά και το μέλλον του ίδιου ως φυσικού ηγέτη της ευρύτερης Κεντροδεξιάς στην οποία θα μπορούσαν να προσκολληθούν για χάρη του και άλλες δυνάμεις ;

Τα ερωτήματα αυτά συνθέτουν τα πολιτικά μυστήρια των ημερών στα οποία συγκαταλέγονται οι κοινοβουλευτικές αντοχές της κυβέρνησης Τσίπρα, οι αντοχές και το προσδόκιμο ζωής της ΝΔ ως κόμμα, η στιγμή που το τρένο της μεγάλης φυγής θα επιβάλει ευρύτερα κυβερνητικά σχήματα και η επισφράγιση του τέλους της Μεταπολίτευσης με την έναρξη μιας νέας Μεταπολίτευσης στην οποία συνειρμικά πολλοί τοποθετούν τον Καραμανλή με την προσθήκη ενός νέου κρίκου στην αλυσίδα Λαϊκό Κόμμα-Εθνικός Συναγερμός-ΕΡΕ-ΝΔ. ...

Όλα αυτά βέβαια θα κριθούν στο πλαίσιο των εξελίξεων που διαμορφώνονται υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων, αλλά και του τυχαίου ή του απροβλέπτου, όπως π.χ. τα εκλογικά αποτελέσματα. Οι συσχετισμοί της κυριακάτικης κάλπης στη ΝΔ θα κρίνουν πολλά. Δεν θα απαντήσουν μόνο στο ερώτημα της ηγεσίας της αλλά και στο ερώτημα της ενότητάς της με τις φήμες να φέρουν τον Αντώνη Σαμαρά πρόθυμο να επαναλάβει το 1992-93, αυτή τη φορά όχι εναντίον του Μητσοτάκη, αλλά εναντίον του Καραμανλή που τον ευεργέτησε.

Ο Καραμανλής της μετακυβερνητικής περιόδου του, σημαδεύεται από ένα στοιχείο που δεν είχε ποτέ άλλος πολιτικός ηγέτης – πλην ίσως του θείου του στην περίοδο της αυτοεξορίας του. Δεν είναι η σιωπή του, είναι ότι έχει ακροατήριο παρά τη σιωπή του. Δεν μιλάει, αλλά πολλοί τον ακούνε. Όχι με τις περίφημες «διαρροές» που κοινοποιούν την εικαζόμενη ή την πραγματική βούλησή του. Αλλά και με τα καραβάνια που σπεύδουν στο υπερυψωμένο ισόγειο της Παναγή Κυριακού για να ακούσουν τη γνώμη του και μόλις την ακούσουν να τον προτρέψουν «να βγει μπροστά». Συνήθως δέχονται τον ευγενικό και ενίοτε επενδυμένο με χιούμορ αποκλεισμό ενός τέτοιου ενδεχομένου εκ μέρους του με την μόνιμη υποσημείωση ότι ενδιαφέρεται μόνο για τη τύχη παράταξης.

Μιλάει με τον Τσίπρα ο Καραμανλής ;

Σ” αυτό το πλαίσιο έχουν εγερθεί τα δυο θέματα των ημερών. Το ένα αφορά την υποστήριξή του στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που έγινε τελικά το κεντρικό ζήτημα των εκλογων από τη στιγμή που κυριάρχησε στην επικαιρότητα ότι ο Καραμανλής φρόντισε να καταστήσει ημιεπίσημη αυτή την προτίμηση του. Η αλήθεια είναι ότι ο Καραμανλής δεν ανέθεσε σε κανέναν να ανακοινώσει αντ” αυτού «ψηφίστε Μεϊμαράκη». Σε όσους σπεύσουν στο γραφείο του λέει ότι ο ίδιος κρίνει το σ αυτή τη όση η εκλογή Μειμαράκη διασφαλίζει την ενότητα. Δεν είναι «διαρροή», ούτε «ανακοίνωση κύκλων» όπως εμφανίστηκε. Είναι η γνώμη του σε όσους την αναζητούν. Και σ” αυτή τη γνώμη συμπεριλαμβάνεται ο αποκλεισμός της διάσπασης, ξορκίζοντας το ενδεχόμενο να την επιχειρήσει ο Σαμαράς.

Το δεύτερο θέμα των ενδεχόμενων επαφών του με τον Τσίπρα είναι κάπως περίπλοκο. Κατ” αρχήν ο Καραμανλής δεν είναι ο τύπος του πολιτικού που θα συνωμοτούσε εναντίον του κόμματός του, πολύ περισσότερο που θα έστηνε γέφυρες πίσω από τις πλάτες των άλλων με τον πολικό του αντίπαλο – γιατί τί άλλο είναι ο Τσίπρας;

Ενδεχομένως η πολιτική του ανάλυση να συμπεριλαμβάνει και το συμπέρασμα ότι με τον Τσίπρα και την Αριστερά στην κυβέρνηση μπορούν να περάσουν μέτρα και μεταρρυθμίσεις που με δική του κυβέρνηση, αλλά και με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή συγκυβέρνηση, όπως αποδεδείχθηκε, θα ήταν αδύνατο. Έχει άλλωστε την εμπειρία με το ασφαλιστικό και άλλες αλλαγές που επιχείρησε ο ίδιος και βρήκε απέναντί του κόμματα, συνδικάτα και στελέχη της ΝΔ. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση και δεν περιορίζεται στον ίδιο. Και πολλοί Ευρωπαίοι το ίδιο πιστεύουν αυτή την περίοδο.

Γιατί στις περίφημες προσωπικές επαφές του Καραμανλή με τον Τσίπρα η επικαιρότητα δεν προσέθεσε τίποτε καινούργιο. Κατ” αρχήν αν άνοιξε κάποια στιγμή ο δρόμος τέτοιων επαφών δεν τον άνοιξε ο Καραμανλής αλλά ο Τσίπρας, την εποχή που ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση και έκανε ανοίγματα στον «καραμανλισμό».

Δεύτερον, είναι λογικό να υπήρξε προσωπική επαφή όταν ο Τσίπρας πρότεινε, όπως είναι βέβαιο, στον Καραμανλή την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ακόμη και για λόγους τάξης είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι αυτή πρόταση έγινε τετ α τετ . Δεν μπορεί να έγινε με ενδιάμεσους ή με ταχυδρομικά περιστέρια. Τώρα αν υπάρχει και εκ του σύνεγγυς σποραδική επικοινωνία, όπως υπαινίχθηκε ο Στυλιανίδης, είναι μια πολύ λεπτή συζήτηση, καθώς στο ελληνικό πολιτικό σύστημα όλοι συζητούν με όλους εκ του σύνεγγυς. Ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Μητσοτάκη τη στιγμή που τον έστελνε στο Ειδικό Δικαστήριο.

Περισσότερη ουσία έχει αν υπήρξε επικοινωνία στην κορύφωση της αποτυχημένης διαπραγμάτευσης Τσίπρα με τους Ευρωπαίους, δηλαδή τη στιγμή που ο Τσίπρας είχε μπροστά του δυο ενδεχόμενα: ή να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη ή να υπογράψει το Μνημόνιο. Και αν υπήρξε, ποιος είχε την πρωτοβουλία; Ο Πρωθυπουργός θέλησε να έχει τη γνώμη του προκατόχου του, άρα να εικάσουμε ότι υπήρξαν και άλλες επαφές αυτού του επίπεδου; Ή ο Καραμανλής παρενέβη για να αποτρέψει το μοιραίο;.

Η λογική ανάλυση οδηγεί στο δεύτερο. Όπως όλοι θυμούνται, εκείνη την περίοδο όλα κρεμόταν από μια κλωστή και η προσοχή είχε στραφεί σε δυο πρώην πρωθυπουργούς για να κάνουν κάτι. Ο Κ. Σημίτης που είχε αυτοπροβληθεί ως «πατέρας του ευρώ» περιορίσθηκε σε μια δήλωση και ένα άρθρο. Ο Καραμανλής, ως επικεφαλής της παράταξης που συνέδεσε τη χώρα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, μισοέσπασε τη σιωπή του με τηλεοπτικό μήνυμα για το Δημοψήφισμα, στοιχείο που έδειχνε πόσο σοβαρά έπαιρνε τους κινδύνους. Λογικό είναι να σήκωσε και το τηλέφωνο και να προειδοποίησε τον Τσίπρα για τις συνέπειες.

Για να επιστρέψουμε στην αρχή, η παρέμβαση της φρουράς του Καραμανλή στη συζήτηση για τις εκλογές στη ΝΔ και για τη σχέση του με τον Τσίπρα τις περιορίζει στις πραγματικές διαστάσεις τους. Είναι λογικό να θέλει ο Καραμανλής τη ΝΔ όσο το δυνατόν ενωμένη, είναι εύλογο να πιστεύει ότι ο Μεϊμαράκης μπορεί να διασφαλίσει αυτή την ενότητα, αφού στην πραγματικότητα οι άλλες υποψηφιότητες έχουν περισσότερο προσωπικό χαρακτήρα και είναι δικαίωμά του να το λέει, χωρίς να παρεμβαίνει δημόσια στην προεκλογική κούρσα, κάτι που θα ήταν άκομψο.

Εξίσου λογικό είναι ένας πρώην πρωθυπουργός να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αποτρέψει το ανατριχιαστικό ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα εκτός Ευρωζώνης και εκτός Ευρώπης τελικά. Σ” αυτή την περίπτωση, τα μέσα που χρησιμοποιεί και ο τρόπος που το κάνει κρίνονται εκ του αποτελέσματος και αποσαφηνίζονται από την ιστορία. Είναι πολλά που δεν ξέρουμε ακόμη. Αλλά σε τελευταία ανάλυση ο Καραμανλής σιωπά, αλλά δεν είναι βουβό πρόσωπο.

http://tinyurl.com/odu5hgs
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΕΠΩΛΗΘΗ Η ΕΛΛΑΣ



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΚΥΡΙΑΚΗ 20/12/15 
Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*  
Ένα μεγάλο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας συντελέστηκε το τελευταίο διάστημα στο όνομα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Ξένα hedge funds αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές τιςτέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες. Έναντι περίπου 5,3 διςευρώ τα hedge funds αγόρασαν ουσιαστικά το ενεργητικό των τραπεζών, το οποίο μόνο από τα χορηγηθέντα δάνεια στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε 204 δις. ευρώ.
Το έγκλημα που σχεδιάστηκε από τους δανειστές και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση, εκτός από τον αφελληνισμό του πιστωτικού συστήματος, παραχώρησε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής οικονομίας σε ξένα συμφέροντα. Σημειώνουμε ότι τα δάνεια των 204 δις. αντιπροσωπεύουν το 115% του ΑΕΠ της χώρας. Ακόμη κι’ αν παραμείνουν οι σημερινές διοικήσεις των τραπεζών, αυτές θα είναι υποχρεωμένες να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των νέων, αλλοδαπών, ιδιοκτητών τους, που ελέγχουν τώρα την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου.
Η κυβέρνηση συμμορφούμενη με τις απαιτήσεις των δανειστών, που ήθελαν ιδιωτικές τράπεζες, δε συμμετείχε μέσω του ΤΧΣ (ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) στην πρώτη φάση (βιβλίο προσφορών) της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης όπου έλαβαν μέρος μόνο θεσμικοί και επιλέξιμοι επενδυτές! Έτσι το ΤΧΣ, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, περιορίστηκε σε μειοψηφικό ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Παράλληλα μη συμμετέχοντας στην ανακεφαλαιοποίηση ή συμμετέχοντας σε δύο τράπεζες με ομολογίες , το Δημόσιο απώλεσε ουσιαστικά 24,4 δις. που είχαν δοθεί κατά την πρώτηανακεφαλαιοποίηση του 2013.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Ας παραθέσουμε όμως τα γεγονότα αναλυτικά. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν τρείς φορές τα τρία τελευταία χρόνια. Οι λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες χρειάζονται συνεχώς νέα κεφάλαια για να μη χρεοκοπήσουν και όχι για να δώσουν ρευστότητα στην αγορά είναι: α) το κούρεμα (PSI) των ομολόγωντου ελληνικού Δημοσίου που κατείχαν το 2012, β) η αύξηση των μη εξυπηρετούμενων «κόκκινων»δανείων (βλέπε πίνακα) λόγω της ύφεσης στην οικονομία από τις μνημονιακές πολιτικές και γ) ηαπόσυρση των καταθέσεων λόγω της φορολογικής επιδρομής και της ανασφάλειας που αισθάνονται οι πολίτες.
Η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση έγινε το 2013, με κεφάλαια κατά κύριο λόγο από το ΤΧΣ. Με τα 24,4 δις., όπως προαναφέραμε, τα οποία αύξησαν ισόποσα το Δημόσιο Χρέος της χώρας, το μερίδιο του ΤΧΣ στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών διαμορφώθηκε ως εξής: Εθνική Τράπεζα 84,35%Τράπεζα Πειραιώς 81,01%, Alpha Bank 83,71% και Eurobank 93,55%.
Η δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση έγινε το 2014 και σ’ αυτή συμμετείχαν μόνο ιδιώτες επενδυτές με κεφάλαια 8,3 δις. Έτσι το μερίδιο του ΤΧΣ στο μετοχικό κεφάλαιο περιορίστηκε ως ακολούθως: Εθνική Τράπεζα 57,2%, Τράπεζα Πειραιώς 67,3%, Alpha Bank 69,9% και Eurobank 35,4%. Μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση οι τρείς από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες παρέμειναν κρατικές.
Το τελειωτικό χτύπημα στο τραπεζικό σύστημα το έδωσε τον Ιούνιο του 2015 η ΕΚΤ σταματώντας τηνπαροχή ρευστότητας (ELA) και αναγκάζοντας την κυβέρνηση να επιβάλλει τα capital controls. Αφού για πολιτικούς λόγους, προκειμένου να εκβιαστεί η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο, η ΕΚΤ κατέστρεψε το πιστωτικό σύστημα της χώρας, στη συνέχεια έκανε stress tests για να διαπιστώσει τις ανάγκες των τραπεζών σε νέα κεφάλαια. Σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο της ΕΚΤ οι τέσσερις ελληνικές τράπεζες χρειαζόντουσαν κεφάλαια περίπου 14,3 δις. τα οποία επιμερίζονται ως εξής:Εθνική 4,6 δις. Πειραιώς 4,9 δις. Alpha 2,7 δις. και Eurobank 2,1 δις.
Όλες οι τράπεζες άνοιξαν Βιβλίο προσφορών (Book – building) που μπορούσαν να συμμετέχουν μόνοξένα funds αλλά όχι το ΤΧΣ. Οι ξένοι προσέφεραν περί τα 5,3 δις. και για τις τέσσερις τράπεζες. Παράλληλα μέσω υποχρεωτικών ανταλλαγών τραπεζικών ομολόγων με μετοχές αντλήθηκαν άλλα 2,7 δις. Η Alpha Bank και η Eurobank κάλυψαν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις από τα stress tests, ενώ ηΕθνική Τράπεζα και η Πειραιώς θα χρειαστούν επιπλέον περί τα 5,4 δις. που θα δοθούν από το ΤΧΣ.
ΟΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε ότι οι τράπεζες εξαγοράστηκαν από τα ξένα funds σεεξευτελιστικές τιμές. Η τιμή διάθεσης της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση (2013) έγινε στα 4,29 ευρώ, στη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση (2014) στα 2,2 ευρώ και τώρα, χαμηλότερα κατά 99%, στα μόλις 0,02 ευρώ. Αντίστοιχα η τιμή διάθεσης της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς στην πρώτη και δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση έγινε στα 1,7 ευρώ και τώρα στην τρίτη, χαμηλότερα κατά 99,8%, στα 0,003 ευρώ. Στην Alpha Bank η τιμή διάθεσης της μετοχής το 2013 έγινε στα 0,44 ευρώ, το 2014 στα0,65 και τώρα, χαμηλότερα κατά 93,8%, στα 0,04 ευρώ. Τέλος στην Eurobank η τιμή διάθεσης της μετοχής στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση έγινε στο 1,5 ευρώ, στη δεύτερη στα 0,31 και τώρα, χαμηλότερα κατά96,7%, στα 0,01 ευρώ.
Στις δύο τράπεζες (Εθνική – Πειραιώς) το ΤΧΣ θα συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίησή τους με 5,4 δις.αλλά το ποσό αυτό θα δοθεί κατά 75% έναντι μετατρέψιμων ομολογιών (CoCos) και μόνο κατά 25% έναντι μετοχών. Σύμφωνα με την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (2-11-15) οι μετατρέψιμες ομολογίες συνιστούν άμεσες, μη εξασφαλισμένες και μειωμένης κατάταξης επενδύσεις, σε περίπτωση ειδικής εκκαθάρισης του πιστωτικού ιδρύματος. Οι ομολογίες θα μετατραπούν σε μετοχές μετά από επτά χρόνια και στο διάστημα αυτό θα αποδίδουν τόκο 8% ετησίως αλλά…το πιστωτικό ίδρυμα έχει την επιλογή να καταβάλει τον τόκο όχι σε μετρητά αλλά σε νεοεκδιδόμενες μετοχές. Έτσι, το Δημόσιο θα συνεισφέρει στην ανακεφαλαιοποίηση αλλά τις μετοχές που αντιστοιχούν στο μερίδιό του θα τις πάρει μετά μια επταετία και πιθανόν ένα μικρό ποσοστό μετοχών κάθε χρόνο έναντι του τόκου των κεφαλαίων που διέθεσε. Είναι σαφές ότι όλα σχεδιάστηκαν ώστε οι τράπεζες, παρά την κρατική συμμετοχή, να παραμείνουν ιδιωτικές.
Με όλες αυτές τις μεθοδεύσεις, μετά την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, το ποσοστό του ΤΧΣ υπολογίζεται ότι θα περιοριστεί στην Εθνική περίπου στο 35%, στην Πειραιώς στο 23%, στην Alpha στο 11% και στηνEurobank στο 2,3%. Οι τράπεζες είναι πια ιδιωτικές όπως ήθελαν διακαώς οι δανειστές.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν χρειαζόταν να γίνει αν η Ελλάδα είχε εξέλθει από την Ευρωζώνη και διέθετε το δικό της εθνικό νόμισμα. Οι τράπεζες θα ανακεφαλαιοποιούντο με δραχμές και η συντριπτική πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου θα ανήκε στο Δημόσιο. Αλλά και εντός της Ευρωζώνης η κυβέρνηση όφειλε να επιλέξει μια διαφορετική πολιτική για να διασφαλίσει το εθνικό συμφέρον. Το ΤΧΣ έπρεπε να συμμετάσχει από την πρώτη φάση της ανακεφαλαιοποίησης με το ποσοστό που κατείχε, δανειζόμενο επιπλέον 3,1 δις. από τον ESM. Το ποσό αυτό θα αύξανε το Δημόσιο Χρέος των 315 δις. (30-9-15) μόλις κατά 1% ενώ οι ετήσιοι τόκοι θα ήταν μόνο 31 εκατ. (επιτόκιο ESM 1%). Με αυτό το μικρό κόστος θα διατηρείτο ο εθνικός έλεγχος του πιστωτικού συστήματος και θα διασφαλίζονταν τα 24,4 δις που είχαν δοθεί το 2013.
Παράλληλα θα επιτρέπετο στους μικροεπενδυτές, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τ’ άλλα ΝΠΔΔ να συμμετάσχουν κατά το ποσοστό που κατείχαν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να μην υποστούν,με την εξαίρεση της Εθνικής, που άνοιξε Βιβλίο προσφορών και για τους έλληνες επενδυτές, μια συντριπτική εξαέρωση του χαρτοφυλακίου τους (dilution). Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ότι έβαλε λιγότερα χρήματα στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, προσπαθούν να καλύψουν την ευθύνη της για τον αφελληνισμό του πιστωτικού συστήματος.
Τα hedge funds δεν πρόκειται να περιοριστούν απλά στον έλεγχο των τραπεζών, αλλά μέσω αυτών, επιδιώκοντας τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, θα λεηλατήσουν ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική οικονομία. Πρώτος στόχος τα «κόκκινα» δάνεια των επιχειρήσεων 36,5 δις. (βλέπε πίνακα) που θα πουληθούν σε distress funds (κεφάλαια γύπες) τη δραστηριοποίηση των οποίων στην ελληνική αγορά συμφώνησε η κυβέρνηση με τους δανειστές. Τα δάνεια αυτά θα αγοραστούν από τις τράπεζες στο 5-15%της ονομαστικής αξίας τους και στη συνέχεια τα distress funds θα εκποιήσουν τα πάγια στοιχεία των επιχειρήσεων (οικόπεδα, κτίρια, μηχανήματα κλπ.) προκειμένου να βγάλουν κέρδος. Τα δάνεια βιώσιμων, μεν αλλά με υψηλό δανεισμό, επιχειρήσεων θα αγοραστούν στο 40-50% της ονομαστικής αξίας τους και στη συνέχεια τα distress funds θα μετατρέψουν τις απαιτήσεις τους σε μετοχές καθιστάμενοι έτσι ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων. Στη συνέχεια θα τις αναδιαρθρώσουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους (συρρίκνωση δραστηριοτήτων, απολύσεις προσωπικού κλπ.) προκειμένου να τις πουλήσουν σε πολυεθνικές εταιρείες που θέλουν να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό και να μονοπωλήσουν την αγορά. Τα distress funds από τη φύση τους δεν είναι μακροχρόνιοι επενδυτές αλλά επιδιώκουν αρπαχτές με γρήγορακέρδη.
Μετά τα επιχειρηματικά δάνεια θα ακολουθήσουν τα επαγγελματικά, τα αγροτικά, τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά. Το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής οικονομίας θα περάσει στα χέρια ξένων,απρόσωπωνκεφαλαίων, στερώντας τη χώρα από οποιαδήποτε προοπτική μελλοντικής ανάπτυξης.
Η Ελλάδα έχοντας χάσει τη νομισματική αυτονομία της ενταγμένη μέσα στην Ευρωζώνη και έχοντας χάσει τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματός της, με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, έχει απωλέσει την εθνική κυριαρχία της και έχει γίνει αποικία του διεθνούς κεφαλαίου, δηλαδή των περίφημων αγορών. 
----000grafima

*Πηγή: greekattack.wordpress.com
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ http://www.iskra.gr/index.php

ΕΥΡΩ – ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!



Εκτύπωση
ΚΥΡΙΑΚΗ  20/12/15 
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  
Σοκ προκάλεσαν οι δηλώσεις του Βέλγου αντιπροέδρου της Κομισιόν Φραντζ Τίμερανς στην ολλανδική εφημερίδα Ντε Φόκλσκραντ. ''Τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποτελούν σύνορα της Ευρώπης'', δήλωσε. Επομένως ''είναι κάτι παραπάνω από λογικό πως η φύλαξη τους αποτελεί συλλογική ευθύνη'', πρόσθεσε. Το πρόβλημα φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε είναι ''κολοσσιαίο'', ισχυρίστηκε. Απόδειξη είναι πως ''σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα έχουν φτάσει στα γερμανικά σύνορα τους τελευταίους έντεκα μήνες'' δήλωσε με φρίκη ο γερμανόφρων αντιπρόεδρος της Κομισιόν.  
Ο Τίμερανς προσπαθούσε να πείσει του Ευρωπαίους πόσο σωστή είναι η πρόταση που έκανε η Κομισιόν για την ίδρυση μιαςσυνοριοφυλακής και ακτοφυλακής της ΕΕ με αυξημένες αρμοδιότητες. Τόσο αυξημένες που θα μπορεί αυτή η συνοριοφυλακή να καταλύει την εθνική κυριαρχία των κρατών – μελών της ΕΕ! ''Σε επείγουσες καταστάσεις, η υπηρεσία (σ.σ δηλαδή η συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή της ΕΕ) θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει για να διασφαλίσει ότι θα αναλαμβάνει δράση ακόμη και όπου δεν υπάρχει αίτημα για βοήθεια από το ενδιαφερόμενο κράτος – μέλος ή όπου αυτό το κράτος – μέλος θεωρεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη για επέμβαση'' υπογραμμίζει η πρόταση που κατέθεσε η Κομισιόν, Πρόκειται για ανατριχιαστική θέση. Είτε θέλει είτε δεν θέλει μια χώρα, η συνοριοφυλακή της ΕΕ θα αποφασίζει μόνη της – δηλαδή οι Γερμανοί θα αποφασίζουν μόνοι! - και θα εισβάλει στη χώρα αυτή για να διεξάγει οποιαδήποτε πραγματική ή φανταστική επιχείρηση έχει αποφασίσει το Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας! Ακόμη και αν διαφωνεί ριζικά η εν λόγω χώρα, συνοριοφυλακή της ΕΕ θα δρα στη χώρα αυτή επειδή έτσι αποφάσισε το Βερολίνο!  
Εδώ έχουμε να κάνουμε με την κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας των κρατών – μελών της ΕΕ. Είναι άλλο πράγμα η οικειοθελής εκχώρηση τμήματος της εθνικής κυριαρχίας του από ένα κράτος – μέλος της ΕΕ σε κάποιον οργανισμό της ΕΕ και εντελώς άλλο πράγμα η εκ μέρους κάποιου οργάνου της ΕΕ ωμή καταπάτηση της κυριαρχίας μια χώρας από τη συνοριοφυλακή της ΕΕ, είτε θέλει είτε δεν θέλει η κυβέρνηση του κράτους αυτού. Άλλο οικειοθελής παραχώρηση, άλλο καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Για να αποτρέψει την επέμβαση της συνοριοφυλακής της ΕΕ, ένα κράτος – μέλος της ΕΕ πρέπει να συγκεντρώσει το ...75% (!!!) των ψήφων σε έκτακτη σύνοδο κορυφής. Το όριο αυτό είναι βέβαια αδύνατον να το πιάσει, δεδομένου ότι η Γερμανία και η Γαλλία έχουν σχεδόν από μόνες τους το 25% των ψήφων – χώρια οι δορυφόροι της Γερμανίας, όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, οι Βαλτικές Χώρες, το Βέλγιο και άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένου στα θέματα αυτά και σκανδιναβικών κρατών, όπως η Δανία ή η Φινλανδία. Διαφορετικά, η οποιαδήποτε διευκόλυνση της συνεργασίας του εν λόγω κράτους με την συνοριοφυλακή της ΕΕ θα θεωρείται ... υποχρεωτική (!) και κάθε άρνηση του θα συνιστά παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και θα επισύρει κυρώσεις!!!  
Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Η πρόταση της Κομισιόν αναφέρει ρητά ότι η συνοριοφυλακή της ΕΕ θα έχει ''ενισχυμένη ρόλο αναφορικά με τη συνεργασία με τρίτε χώρες'' για διάφορους σκοπούς ''συμπεριλαμβανομένης ...της πραγματοποίησης κοινών επιχειρήσεων στην επικράτεια της ΕΕ''. Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι η συνοριοφυλακή – ακτοφυλακή της ΕΕ μπορεί, έχει το δικαίωμα βάση των ιδρυτικών της κανόνων, να συμφωνήσει με την Τουρκία να κάνουν όχι απλώς κοινές περιπολίες στο Αιγαίο, αλλά και στρατιωτικές επιχειρήσεις με οποιοδήποτε πρόσχημα! Βερολίνο και Άγκυρα μπορούν νομίμως πλέον να αδιαφορούν για οποιαδήποτε αντίρρηση της Αθήνας, και να τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια! Ότι και να λένε οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσο και να διαφωνούν, οι Τούρκοι θα αλωνίζουν στο Αιγαίο με τη άδεια και τη συναίνεση των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων, αν η πρόταση της Κομισιόν περάσει ως έχει. Ή – για ένα εξάμηνο αναβολή της λήψης απόφασης για την ίδρυση της συνοριοφυλακής, ακτοφυλακής της ΕΕ δεν οφείλεται σε ταλαντεύσεις των Γερμανών ή των Γάλλων. Αποσκοπεί απλώς στο να ''χωνέψουν'' τη νέα κατάσταση κάποιες χώρες που έχουν αντιρρήσεις και τις προβάλλουν μέχρι στιγμής – όλες με δεξιές κυβερνήσεις, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Ισπανία, η Κύπρος, η Μάλτα.  
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν συμπεριλαμβάνεται στις κυβερνήσει αυτές. Κατά βάση συμφωνεί με τις προτάσεις της Κομισιόν, έχει απλώς κάποιες ''ενστάσεις'' αναφορικά με το πως θα διασφαλιστεί η συναίνεση του κράτους – μέλους της ΕΕ, στην επικράτεια του οποίου θα αναπτυχθεί η συνοριοφυλακή. Επίσης ο Τσίπρας, κατά την Αυγή, προτείνει ''τεχνητή (όχι επιχειρησιακή) συνεργασία με τα τρίτα αυτά κράτη''. Το τι θα δουν τα μάτια μας δεν περιγράφεται.  
*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 20 Δεκέμβρη 2015
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ http://www.iskra.gr/index.php

Εσύ Λαέ,το ίδιο περήφανος και ταυτόχρονα το ίδιο μαλάκας.

Κάθε φορά που οι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού ξεσκατίζονταν, εσύ κύριε «δείγμα» παρέμενες απελπιστικά μαλάκας


ΚΥΡΙΑΚΗ 20-12-2015
Το μαγαζί είναι στάβλος, αλλά εσύ καμαρώνεις πιστεύοντας πως βρέθηκες σε κυριλάτο στέκι αρχόντων κύριε «δείγμα»… Το φαγητό ζέχνει σαπίλα και αποσύνθεση, αλλά ο τρόπος που στο σερβίρουν είναι υποδειγματικός κύριε «δείγμα»… 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσο για τους σερβιτόρους, δεν το συζητώ, κορυφαίοι στο είδος τους κι εσύ σαβουροφάη κύριε «δείγμα» αφήνεις φιλοδώρημα την ίδια σου την ψυχή.

Όταν οι ψυχές λοιπόν πλημμυρίζουν με οργή, ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί που φυλακίζουν τη σκέψη. Γιατί το κυρίαρχο ζητούμενο, είναι η αφασία της κοινωνίας να παραμείνει διαρκής, τα παραλυτικά φαινόμενα να καταστούν μόνιμα, και οποιαδήποτε απόπειρα να μπεί σε κίνηση το μυαλό, επιδιώκουν να οδηγηθεί στην κατεύθυνση που τους βολεύει.

Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας επιστρατεύεται και πάλι, και μια δόλια επιδίωξη αρχίζει να ξεδιπλώνεται συνεπικουρούμενη από τα φερέφωνα των ΜΜΕ.

Τυπικά ο φερετζές της δολιότητας, αμπαλάρεται με τον καλωσυνάτο τίτλο «Δημοσκόπηση». Αυτό το μασκάρεμα υποτίθεται πως καταγράφει τον παλμό της δικής σου ψυχής. Στην πραγματικότητα αυτό που επιχειρεί είναι να σου την ξεριζώσει, και να σε μετατρέπει από «πολίτη» σε χειραγωγούμενο όν, μέσα σ ένα σενάριο που άλλοι έγραψαν για λογαριασμό σου.

Η μεθοδολογία χρόνια τώρα παραμένει απελπιστικά ίδια, όπως κι εσύ χρόνια τώρα επιμένεις με τρόπο τραγικό, να παραμένεις θύμα της.
  • Βήμα πρώτο: Οι επιστήμονες, διαπιστώνουν και... καταγράφουν το αυτονόητο. Αυτό άλλωστε είναι που προσδίδει αληθοφάνεια σε όλη τη βρώμικη χορογραφία.
Λένε λοιπόν καταγράφοντας την οργή σου, αφού είσαι το «δείγμα» της έρευνας: «Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, εκτιμά ότι η κυβέρνηση οδεύει προς την λάθος κατεύθυνση ενώ ακόμη και οι 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν το ίδιο».
  • Βήμα δεύτερο: Πριν προλάβεις καλά – καλά ν απολαύσεις το μεγαλείο της οργής και της αγανάκτησής σου, και προκειμένου αυτή η οργή να μη μετατραπεί σε οργανωμένη αντίσταση, επιστρατεύουν το φόβο του «δείγματος» (δηλαδή το δικό σου), προκειμένου να μη διανοηθεί καν η σκέψη σου να δραπετεύσει σε διαδρομές αξιοπρέπειας και χειραφέτησης. Έτσι προσθέτουν πως: «4 στους 10 ερωτηθέντες εκτιμούν ότι μπορεί να κινδυνεύσει η σταθερότητα της κυβέρνησης όταν έρθουν τα μέτρα».
Δηλαδή εσύ κύριε «δείγμα» με τη μνήμη του χρυσόψαρου, πρώτα ψηφίζεις αυτό που έντεχνα σου υπαγόρευσαν… Μετά φασκελώνεσαι για τη μαλακία που έκανες, για την οποία όμως έβγαινες από το παραβάν καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι, και πριν αποφασίσεις να δραπετεύσεις από τον αστερισμό της ηλιθιότητας, έχεις κι έναν φόβο μήπως και καταρρεύσει το οικοδόμημα της μαλακίας σου, και δεις ότι υπάρχει Ήλιου φως και πέρα από αυτό.
  • Βήμα τρίτο: Για να μη πολυβασανίζεις λοιπόν το κουρασμένο σου μυαλό, την υπόλοιπη δουλειά την αναλαμβάνουν οι σερβιτόροι. Και να ένας όμορφος και τρισχαριτωμένος τρόπος, για να φέρουν σε πέρας τη βρώμικη δουλειά.
Πριν καλά – καλά προλάβεις να οργιστείς, σε εμφανίζουν να έχεις ήδη έτοιμη την απόφασή σου για το τι θέλεις. Για την ακρίβεια, αυτό που αυτοί θέλουν, είναι πιο όμορφο και απείρως πιο εύπεπτο να το εμφανίσουν ως δική σου επιλογή.
  • Εσύ δηλαδή που καθύβριζες (γιατί έτσι ήθελαν) το «βρώμικο 89»…
  • Εσύ που αναθεμάτιζες το δοτό έκτρωμα του Παπαδήμου…
Εσύ λοιπόν κύριε «δείγμα», εμφανίζεσαι ξαφνικά με την εξής διαπίστωση: «Και πάνω από τους μισούς θέλουν, σε αυτή την περίπτωση, από τον Αλέξη Τσίπρα να σχηματίσει οικουμενική κυβέρνηση. Το ίδιο επιθυμούν και 4 στους δέκα ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ».

Και για να μη τινάζεις τα ποδαράκια από αντίδραση στο ξαναζεσταμένο φαγητό, οι σερβιτόροι τη λύση την έχουν κι εδώ έτοιμη.

Έχεις λοιπόν την άποψη κύριε δείγμα πως «Ενώ αίσθηση προκαλούν οι απαντήσεις των ερωτηθέντων για τα εσωκομματικά της ΝΔ. Το 44% θέλει να δημιουργηθεί νέο κόμμα, ενώ 6 στους 10 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν να παραμείνει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας».

Κατάλαβες??? Μπα!!! Πάμε πάλι απ την αρχή λοιπόν να τα κάνουμε φραγκοδίφραγκα.
  • Το μαγαζί είναι στάβλος, αλλά εσύ καμαρώνεις πιστεύοντας πως βρέθηκες σε κυριλάτο στέκι αρχόντων κύριε «δείγμα»… 
  • Το φαγητό ζέχνει σαπίλα και αποσύνθεση, αλλά ο τρόπος που στο σερβίρουν είναι υποδειγματικός κύριε «δείγμα»… 
  • Όσο για τους σερβιτόρους, δεν το συζητώ, κορυφαίοι στο είδος τους κι εσύσαβουροφάη κύριε «δείγμα» αφήνεις φιλοδώρημα την ίδια σου την ψυχή

Το αποτέλεσμα το ξέρεις κύριε «δείγμα» (σαράντα χρόνια φούρναρης άλλωστε).
  • Σαράντα χρόνια δημοσκοπείσαι κατευθυνόμενος να σέρνεσαι από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τούμπαλιν, και μέσω εσού να σέρνεται και ο τόπος στην καταστροφή. Και συνεχίζεις απτόητος…
  • Μέχρι να κάνουν αγρανάπαυση οι σαβούρες, σου σερβίρισαν ΣΥΡΙΖΑ και τον έκανες μια χαψιά περήφανε κύριε «δείγμα»…
Κάθε φορά που οι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού ξεσκατίζονταν πετώντας αναλώσιμα βαρίδια, εσύ κύριε «δείγμα» πάλι προς τη δόξα τραβούσες. Και με το Σημίτη το ίδιο έκανες, και με το Γιωργάκη το ίδιο, και με το Βαγγέλα, και με τη Φωφώκα… Αλλά και με τον Αβέρωφ, και με το Μητσοτάκη, και με τον Εβερτ, τον Καραμανλή, το Σαμαρά, και ετοιμάζεσαι να υποδεχτείς το καινούριο «θείο βρέφος»…

Αλλά μια ζωή αυτοί έμεναν τα ίδια σκατά… Εσύ το ίδιο περήφανος και ταυτόχρονα το ίδιο μαλάκας.

Και κάθε φορά που πίστευες ότι δραπέτευες από τη μαλακία που σ έχει βαρέσει κατακέφαλα, αυτοκτονούσες με ΣΥΡΙΖΑ, με Ποτάμηδες, με Λεβέντηδες, με ότι είχε τέλος πάντων κάθε φορά το μενού.

Λες και ο Σπίρτζης η ο Τρύφων Αλεξιάδης του ΣΥΡΙΖΑ, είναι διαφορετικοί από τον Σπίρτζη και Αλεξιάδη του ΠΑΣΟΚ…

Όσο διαφορετικός είσαι κι εσύ αστροπελέκι μου, που σούρθηκες από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σε προετοιμάζουν να ξανασουρθείς σ έναν νέο Παπαδήμο που σου ετοιμάζουν.

Αυτοί κατ εσέ είναι οι καταλληλότεροι… Ίσως γιατί κατά βάθος έχει επίγνωση, ότι εσύ είσαι ο πλέον ακατάλληλος για ν αποφασίζεις για το μέλλον αυτού του τόπου...

Η "Πώληση Δανείων" αδύνατη χωρίς την υπογραφή του οφειλέτη.



ΣΑΒΒΑΤΟ 19-12-2015


Επί 5 ολόκληρα χρόνια (από το 2010) φωνάζω σαν μοναχικός λύκος ότι δεν μπορεί νομικά να γίνει "πώληση" των δανείων σε ξένα funds, χωρίς την υπογραφή συναίνεσης του δανειολήπτη. Και δικαιώθηκα !....παρόλες τις φωνές των συνήθων τρομοκρατών του λαού, για δικό των βρώμικο όφελος, τραπεζιτών (Eurobank κλπ) και δικηγόρων (Καπερνάρος κλπ) και Συμμοριών (Υπέρβαση κλπ). καμία πώληση δανείωου δεν έγινε μέχρι τώρα σε ξένα funds λόγω του παραπάνω σοβαρού νομικού λόγου..Και τώρα, προσπαθούν - η προδοτική η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και Τρόικα- να βρούν ένα νομικό κόλπο να υπερπηδήσουν τον παραπάνω απαγορευτικό νομικό λόγο....ότι δηλ. πώληση δανείων σε ξένα funds δεν μπορεί να γίνει χωρίς την υπογραφή συμφωνίας-συναίνεσης του δανειολήπτη.
Κι όμως ΔΕΝ βρίσκουν !....γι αυτό ανέβαλαν την ψήφιση για τα στεγαστικά και τα μικρο-επιχειρηματικά για τον Φεβρουάριο του 2016.

Επίσης, το νομοσχέδιο που συμφώνησαν να φέρουν προς ψήφιση άμεσα τώρα για την πώληση των μεγάλων επιχειρηματικών δανείων σε ξένα funds, να δούμε πρώτα τι γράφει !...διότι πιστεύω ό,τι και να γράφει, πώληση δανείων σε ξένα funds ΔΕΝ μπορεί να γίνει, επαναλαμβάνω, χωρίς την συναίνεση του δανειολήπτη. Γι αυτό και ο νόμος που θα ψηφιστεί θα είναι σκουπίδι και θα ακυρώνεται ενώπιον των δικαστηρίων από λίγο -όχι πολύ- ικανούς δικηγόρους.


ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Η "Πώληση" είναι εντελώς διαφορετική από την "Εκχώρηση Χρέους-Δανείων" σε ξένα funds.

Στην "Πώληση" αλλάζει ο ιδιοκτήτης του δανείου και ιδιοκτήτης του γίνεται το ξένο fund στην θέση της τράπεζας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Γι αυτό και δεν επιτρέπεται να αλλάξει ο ιδιοκτήτης του δανείου χωρίς την συναίνεση του δανειολήπτη, διότι αυτό σημαίνει ότι αλλάζει ο αντισυμβαλλόμενος στην δικαιοπραξία (συμβόλαιο) μεταξύ δανειολήπτη και της τράπεζας και στην θέση της τελευταίας εμφανίζεται αυθαίρετα το ξένο fund !!.

Η "Εκχώρηση" σε ξένο fund πράγματι μπορεί να γίνει χωρίς την υπογραφή του δανειολήπτη, αλλά η αρχική τράπεζα εξακολουθεί να είναι ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ του δανείου κι όχι το ξένο fund. Το ξένο fund, απλά κάνει την "βρωμοδουλειά". Δηλ. εισπράττει το δάνειο με κάθε (βρώμικο) τρόπο από τον δανειολήπτη. Με άλλα λόγια στην "Εκχώρηση" το ξένο fund, παίζει απλά τον ρόλο του "εισπράκτορα" κι αφού εισπράξει το δάνειο το επιστρέφει στην τράπεζα, αφού κρατήσει την αμοιβή του.


Γαμώ τους δικηγόρους, γαμώ.

Ή είναι ΑΣΧΕΤΟΙ, ή όλοι τους είναι ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ του λαού και τους περιμένει η τύχη των δοσιλόγων μαυραγοριτών της Κατοχής. Και πολύ σύντομα.


Δημ. Αντωνίου


http://zoidosia.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html

Ανανεωμένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή

 που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία και πρακτικά εφαρμόσιμη. ( Δεκ. 2015)


ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12/2015 

Η μετάβαση στη δραχμή είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία όσο και πρακτικά εφαρμόσιμη. Αναγκαία γιατί έχει πλέον φανεί ολοκάθαρα ότι, η χώρα με τις σημερινές υφεσιακές πολιτικές ακραίας λιτότητας σε συνδυασμό με το υπερτιμημένο ευρώ, κατολισθαίνει συνέχεια στον οικονομικό Καιάδα, χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης. Και είναι πρακτικά εφαρμόσιμη, αφού αυτό επιθυμεί το Βερολίνο ως προαπαιτούμενο για την ισχυροποίηση του ευρώ που προωθεί έναντι του δολαρίου. Τα capital controls αποτελούν επί πλέον, ένα ιδιαίτερα υποβοηθητικό υπόστρωμα προς την ίδια κατεύθυνση. Μόνιμη επωδός των μνημονιακών κομμάτων και των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι ότι, δεν υπάρχει, δεν έχει καταρτιστεί συγκροτημένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από διάφορους άλλους μελετητές Έλληνες και ξένους, η επιστημονική μας ομάδα έχει εκπονήσει μελέτες, βιβλία, άρθρα, συγκροτημένα και τεκμηριωμένα σχέδια για το όλο θέμα αντλώντας και από την πλούσια σχετική ελληνική και διεθνή εμπειρία. Στα πλαίσια των τελευταίων εξελίξεων και νέων  δεδομένων, παρουσιάζουμε εδώ μια ανανεωμένη και εκσυγχρονισμένη σύνοψη συγκροτημένου, μελετημένου όσο και σαφούς σχεδίου μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα, που αποτελεί  τη μόνη λύση για τα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας

[1].

Αρχική φάση: στάση πληρωμών και παροχή ρευστότητας στην οικονομία
Στην αρχική φάση, η χώρα κηρύσσει  στάση πληρωμών, διοχετεύοντας ρευστότητα στην οικονομία με “Υποσχετικές του Δημοσίου” (Άτοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου (ΑΓ/ΕΔ,  Interest-Free Bonds of the Hellenic StateIFB/HS), σε ισοτιμία 1:1 προς το ευρώ, Με δεδομένα τα capital controls και την καθιέρωση των συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικού  χρήματος, μπορεί να χορηγηθεί με τον τρόπο αυτό μέρος των μισθών, συντάξεων, παροχών κοινωνικής προστασίας κλπ. Μια «Υποσχετική» που θα πιστώνεται στις κάρτες των δικαιούχων μισθωτών, συνταξιούχων κλπ., θα ισούται με ένα ευρώ και θα χρησιμοποιείται από τους δικαιούχους για συναλλαγές στην εσωτερική αγορά με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Επισημαίνεται εδώ ότι, σε σύνολο τρεχουσών ετήσιων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού ύψους περίπου 56 δις ευρώ, οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, ανέρχονται περίπου σε 33 δις, ξεπερνούν δηλ. το 60% του συνόλου των δαπανών. Στην περίπτωση που ποσό 25 δις, δηλ. περίπου τα 2/3 από τα ως άνω 33 δις χορηγηθούν σταδιακά μέσω των «Υποσχετικών», τότε προκύπτει ένα τεράστιο ισοδύναμο ετήσιας εσωτερικής ρευστότητας ανάλογου ποσού.
Με το ισοδύναμο αυτό των «Υποσχετικών», απελευθερώνεται συνάλλαγμα 25 δις ευρώ, με το οποίο μπορεί να υπερκαλυφθούν οι ετήσιες  δανειακές μας υποχρεώσεις και ένα μέρος του να διοχετευτεί στην καθημερινότητα της οικονομίας. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, οι δανειστές φαίνεται να δέχονται ως ετήσια αποπληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων,  ποσό κάτω του 15% που μπορεί να φτάσει και στο 10% του ΑΕΠ, δηλ. περίπου 20 δις ευρώ. Το ποσό αυτό είναι προφανώς διαπραγματεύσιμο για να μειωθεί, αν μη τι άλλο, με παράταση της αποπληρωμής του.  Με τη στάση πληρωμών, αναμενόμενο είναι οι δανειστές να παγώσουν τις χορηγήσεις δόσεων που απαιτούνται για την αποπληρωμή παλαιών δανείων και την  παροχή ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Με δεδομένο ότι, σήμερα το ισοζύγιο  πληρωμών μας είναι πλεονασματικό σε επίπεδα της τάξης του 1,8 δις ευρώ,  δεν υφίστανται άμεσες πιεστικές ανάγκες για τις εισαγωγές αναγκαίων αγαθών και κυρίως καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων. Η συναλλαγματική μας αυτοδυναμία, (βλέπε, Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος,2014,σελ113 και ανάλογες αναφορές σε έκθεση 26/2/2015)
[2]
, ενισχύεται επί πλέον από τη μεγάλη  πτώση της τιμής των καυσίμων τον τελευταίο καιρό, καθώς και από τις βάσιμες προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.
Η δυνατότητα άμεσης παροχής ρευστότητας στην οικονομία, αποτελεί το κλειδί για αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, οι οποίοι δε θα είναι σε θέση να ανοιγοκλείνουν εκβιαστικά τον κρουνό παροχής χρήματος όπως κάνουν τώρα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να  υπερεκτιμήσουμε τις απαιτήσεις και προσδοκίες μας, αγνοώντας τη γεωπολιτική υπεροπλία των δανειστών. Με τη γλώσσα της λογικής, με κατάλληλες κινήσεις και ενέργειες, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα από το σημερινό απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αυτή η διαπραγμάτευση αν μη τι άλλο, δε θα γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο.
Εκτός από ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, η  άμεση ανάσα ρευστότητας όπως περιγράφηκε πιο πάνω, παρέχει δυνατότητες επανεκκίνησης της οικονομίας, τη στήριξη υγιών επιχειρήσεων, μικρομεσαίων εισοδημάτων, κοινωνικών παροχών και κυρίως τη δημιουργία κλίματος αναπτυξιακών προσδοκιών. Μια τέτοια προοπτική, θα ενισχύσει τα μικρομεσαία εισοδήματα και κατ’ επέκταση την εσωτερική κατανάλωση και εγχώρια ζήτηση, θα αναστρέψει την πορεία αποπληθωρισμού χωρίς κινδύνους υπερπληθωρισμού και γενικότερα, θα σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η  προοπτική αποπληρωμής των χρεών υπολογίζεται σε επίπεδα της τάξης των 20 δις ετησίως. Αυτό προϋποθέτει αντίστοιχο δημοσιονομικό ετήσιο πλεόνασμα, γεγονός που μοιάζει με σενάριο ανεκδιήγητης επιστημονικής φαντασίας. Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζεται ότι τον επόμενο χρόνο θα βγούμε στις αγορές. Ποτέ και πουθενά, δεν αντιμετωπίστηκε  αποτελεσματικά μια κατάσταση βαθιάς οικονομικής ύφεσης με ακόμα περισσότερα υφεσιακά μέτρα, που συνδυάζονται μάλιστα με ένα σκληρό υπερτιμημένο νόμισμα.
Έκδοση εθνικού νομίσματος
Σε δεύτερη φάση και με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, εισάγεται η νέα δραχμή υποτιμημένη κατά 25% περίπου έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία ευρώ/δραχμή να γίνει 1 : 1,33. Ένα ευρώ δηλ. θα ισούται με μιάμιση δραχμή. Στην πρώτη περίοδο της μετάβασης διάρκειας ενός χρόνου περίπου, διασφαλίζεται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών και φυσικά η επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες που σήμερα με το ευρώ και τη λυμφατική πορεία της οικονομίας, έχει αρχίσει να στερείται η χώρα. Το ευρώ θα συνεχίσει να συνυπάρχει παράλληλα με τη νέα δραχμή, μέχρις ότου ομαλοποιηθεί η οικονομία και αποφασιστεί, αν αποφασιστεί, η απόσυρσή του, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φραγκφούρτη. Χωρίς αμφιβολία, η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και τη συγκρατημένη υποτίμησή του με έλεγχο των κινδύνων υπερπληθωρισμού. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, τα εισοδήματα και τις κρατικές εισπράξεις.
Η στάση πληρωμών ως αναγκαία διεθνής πρακτική
Μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι έχουν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Κάτι ανάλογο έγινε και με τη πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όπου μετοχές τους αγοράστηκαν στο υποπολλαπλάσιο της αξίας τους, κάτι που δεν επιτράπηκε σε Έλληνες λόγω και των capital controls. Είναι προφανώς παράλογο  να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 50% -70% και ίσως περισσότερο. Αν και αυτό απαγορεύεται από τους ευρωδανειστές μας, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει άμεσα ή έμμεσα. Όσον αφορά τις ρήτρες δανεισμού που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, παρόμοια θέματα υπόκεινται σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας, στην οποία χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκοσμίους πολέμους. Από το 1824 έως το 2009 σημειώθηκαν τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει επισήμως τα έτη 1827, 1834, 1893, 1932 και με ιδιόμορφο τρόπο το 2010 και 2012.
Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν την δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Η μετάβαση στη δραχμή θα μας επιτρέψει να προσφύγουμε σε διεθνείς συναλλαγές, σε διακρατικές συμφωνίες και προσφυγή στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις των Μνημονίων. Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές και έχουμε πτωχεύσει δύο φορές με την έλευση της κρίσης στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι διεθνείς κερδοσκόποι. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει και ουδείς μας δανείζει, ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις των Μνημονίων, δεν επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από αλλού. Και σήμερα, μετά από τον πρόσφατη ληστρικό αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών, έπεται συνέχεια και χειροτέρευση της ολισθηρής μας πορείας με τη  μεταφορά τεράστιας περιουσίας στο νέο Υπερταμείο που τίθεται υπό τον έλεγχο των δανειστών, με τη επικείμενη δυνατότητα αγοράς και διαχείρισης των κόκκινων δανείων, ακόμα και της πρώτης κατοικίας, από ξένα αρπακτικά funds, με τις  περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων κλπ.
Η πρόταση για φιλικό Grexit
Σύμφωνα με τη πρόταση του «κακού» αλλά ρεαλιστή Βόλφαγκ Σόϊμπλε η οποία γίνεται για λόγους υποστηρικτικούς της Γερμανικής οικονομικής υπεροπλίας όπως εξηγείται συνοπτικά πιο κάτω, σε περίπτωση φιλικού Grexit, προσωρινού ή μόνιμου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μας παράσχει 50 δις ευρώ σε δύο δόσεις και θα εγγυηθεί τη στήριξη της ισοτιμίας της νέας δραχμής, η οποία με υποτίμηση κατά 25%, θα έχει σταθερή ισοτιμία 1:1,33 προς το Ευρώ. Η πρόταση αυτή  η οποία είναι σαφώς διαπραγματεύσιμη για βελτιώσεις, καταγγέλλεται άκριτα σχεδόν από παντού, επειδή γίνεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που θεωρείται ύποπτος κακών προθέσεων και μαντάτων. Όμως, παραδόξως, αυτή η πρόταση αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την ελληνική οικονομία. Ο λόγος που τίθεται στο τραπέζι είναι όχι φυσικά γιατί το Βερολίνο ξαφνικά συμπάθησε τη δύστυχη Ελλάδα, αλλά στα πλαίσια του υποβόσκοντος πολέμου νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και στο ευρώ. Το Βερολίνο επιδιώκει να ισχυροποιήσει το δεύτερο και να το αναγάγει σε βασικό ανταλλάξιμο νόμισμα διεθνώς, κάτι στο οποίο αντιτίθεται η Ουάσιγκτον. Έτσι εξηγείται και η μέχρι υστερίας εμμονή της τελευταίας για την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη, μια εμμονή στην οποία συμπαρίσταται και η Γαλλία, η οποία φοβάται την περαιτέρω ενδυνάμωσης της Γερμανίας. Η προσπάθεια του Βερολίνου για ισχυροποίηση του ευρώ, ασφαλώς και θα καταρρεύσει αν υιοθετηθεί μια χαλαρή πολιτική για την Ελλάδα, η οποία θα μεταδοθεί ως ντόμινο και στις άλλες αδύναμες χώρες του νότου. Αν θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις σκληρές του συνέπειες, μοιάζει να μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.
Ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ και αύξηση εισοδημάτων κατά 5-10%
Το φιλικό Grexit που προτείνεται εδώ, προϋποθέτει  συνετή και χρηστή κρατική διαχείριση, συγκροτημένη αναπτυξιακή στόχευση, ορθολογική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η επανάκτηση του κρατικού ελέγχου των τραπεζών με ανακεφαλαιοποίησή τους με εθνικό νόμισμα, κάτι που βέβαια οι δανειστές δε θα δεχτούν εύκολα. Για το συγκροτημένο Grexit, προσωρινό ή μόνιμο, εκτιμάται ότι, απαιτείται διάστημα ενός χρόνου περίπου για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Ύστερα από το διάστημα αυτό, με την προϋπόθεση ότι, θα γίνουν οι σωστοί διαπραγματευτικοί χειρισμοί και θα ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ των μισθών, συντάξεων και μέσων εισοδημάτων κατά 5-10% ετησίως.
Αλματώδης αύξηση της απασχόλησης και ΄συμπίεση της ανεργίας
Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και υποτίμησή του κατά 25%. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. Κατά τη διάρκεια και κυρίως μετά από την αρχική περίοδο προσαρμογής του πρώτου χρόνου, προβλέπεται ισχυρή συμπίεση της ανεργίας σε ποσοστά κάτω του 12%, με δημιουργία σταδιακά άνω του 1,5 εκ. θέσεων εργασίας Συμπληρωματικά μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας είναι, η επιδοτούμενη απασχόληση με ειδική έμφαση σε νέους, ΑΜΕΑ, γυναίκες, ώριμους απολυμένους εργαζόμενους, άτομα του κοινωνικού περιθωρίου κλπ. Επίσης, η αναβάθμιση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η δημιουργία χάρτη εθνικών και τοπικών αναγκών για την αγορά εργασίας και η σύνδεσή του με την εκπαίδευση, προγράμματα δια βίου κατάρτισης, ο εκσυγχρονισμός των γραφείων εργασίας του ΟΑΕΔ, η επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της καινοτομίας, η προώθηση αποδοτικών πρωτοβουλιών τοπικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της υγιούς μεταποιητικής δραστηριότητας και ειδικότερα των εξαγωγών, η αποτροπή παρασιτικών δραστηριοτήτων της ήσσονος προσπάθειας.
Πληθωρισμός
Ο πληθωρισμός αποτελεί το μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης στη δραχμή. Ο κίνδυνος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του δείκτη Μ2. Ο τελευταίος, με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ,  δηλ. σε 34-38 δις ευρώ. Παράλληλα, θα πρέπει να ακολουθηθεί συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών, ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. Σύμφωνα με οικονομοτεχνικές μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση της μετάβασης. Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας που σήμερα κατολισθαίνει με συρρίκνωση του ΑΕΠ και πρωτοφανή αρνητικό πληθωρισμό της τάξης του 1-2%. Αργότερα, ο πληθωρισμός, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%.
Δάνεια και τραπεζικές καταθέσεις
Με την μετάβαση στην δραχμή, για λόγους οικονομικής δεοντολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, το κράτος οφείλει να προστατεύσει τους έντιμους δανειολήπτες για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια όπως και τους καταθέτες. Όσον αφορά τα τραπεζικά στεγαστικά δάνεια, λόγω της μεγάλης υποτίμησης στις αξίες των κατασκευών, προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι, ένα στεγαστικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 133.000 νεες δραχμές. Η πρώτη κατοικία προστατεύεται ειδικότερα, ενώ προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για περιπτώσεις αποδεδειγμένα αναξιοπαθούντων δανειοληπτών. Για τα επιχειρηματικά δάνεια προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 25% και κατά συνέπεια ένα επιχειρηματικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 166.000 νέες δραχμέςΓια δάνεια άνω των 200.000 ευρώ, προτείνεται η κλιμακωτή μείωση του οφέλους για τους δανειολήπτες. Τα «θαλασσοδάνεια» υπάγονται φυσικά σε δικαστικές διαδικασίες, όπως βεβαίως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά κωλυσιεργούν την αποπληρωμή των δανείων τους, παρότι έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ θα προστατευθούν με τη μετατροπή σε νέες δραχμές, με αναλογία ευρώ/δραχμής 1:1,33. ώστε να καλυφθεί πλήρως η υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις 100.000 ευρώ θα ισούνται με 133.300 νέες δραχμές κ.ο.κ.
Τρόφιμα και φάρμακα
Το οριακά έστω πλεονασματικό ισοζύγιο πληρωμών κατά την τρέχουσα περίοδο όπως μας διαβεβαιώνουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, διασκεδάζει τους έωλους φόβους για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Ειδικότερα  το ισοζύγιό εισαγωγών - εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, όπως αποδεικνύεται και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να αγοράζουμε, να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε την χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 85% των ασθενειών. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα  υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα. Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είτε γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, είτε γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Ενώ πολλά φάρμακα για απλές όπως και βαριές αρρώστιες, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν σήμερα στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία.
Πρώτες ύλες και καύσιμα
Σε αντίθεση με μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ελλάδα διαθέτει, αναλογικά με το μέγεθός της, μεγάλα αποθέματα πρώτων υλών, ορυκτού και φυσικού πλούτου. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας σε αργό πετρέλαιο καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Τα διυλιστήριά μας εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο ακόμα και σε πετρελαιοπαραγωγικές χώρες! Επιπλέον, η πτώση της τιμής των καυσίμων βοηθά την αυτάρκειά μας σε καύσιμα. Επισημαίνεται επίσης ότι, η υψηλή τιμή των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα δεν οφείλεται στο κόστος αγοράς, αλλά στην βαρύτατη επιβάρυνσή τους από φόρους. Με τη δραχμή, ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ. Και τονίζεται και πάλι εδώ ότι σήμερα το οριακά πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, συνεπάγεται επάρκεια σε εισαγωγές αγαθών πρώτης ανάγκης και ειδικότερα καυσίμων, πρώτων υλών, τροφίμων, φαρμάκων.
Γεωργία και κτηνοτροφία, αλιεία
Η ελληνική γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία αποκτά μεγάλη αναπτυξιακή δυναμική αμέσως μετά τη μετάβαση στη δραχμή και την υποτίμηση της κατά 25% έναντι του ευρώ. Το γεωργικό προϊόν είναι έντασης εργασίας (η συμμετοχή δηλ. του κόστους εργασίας ανέρχεται περίπου στο 70-80% του συνολικού κόστους), με συνέπεια η προστιθέμενη αξία των αναγκαίων εισαγωγών σε λιπάσματα και καύσιμα, να έχει περιορισμένη επίπτωση στο συνολικό κόστος. Το κόστος παραγωγής εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 20%, με συνέπεια τα γεωργοκτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα να γίνουν περισσότερο ελκυστικά και ανταγωνιστικά, αφού θα πωλούνται πολύ φτηνότερα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, αφήνοντας μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για τους παραγωγούς. Και αυτό αφορά τους πραγματικούς παραγωγούς και μόνο. Η αύξηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής, εκτός από τα τεράστια οφέλη για την εθνική οικονομία, το ισοζύγιο πληρωμών, την απασχόληση, θα επιτρέψει την περαιτέρω ποιοτική της βελτίωση και την ανάγκη περιφερειακής αποκέντρωσης και ανάπτυξης της χώρας.
Στα πλαίσια και των γενικότερων εξελίξεων στην Ευρώπη, επιδιώκεται η αποδυνάμωση ή και αποδέσμευση από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την καταστροφική πρακτική των επιδοτήσεων και περιορισμών σύμφωνα με τις επιλογές των Βρυξελών και η στροφή σε προϊόντα συμβατά με το ελληνικό κλίμα, την εσωτερική και κυρίως, τη διεθνή ζήτηση. Για τον ίδιο λόγο, δημιουργείται χάρτης παραγωγής επιθυμητών γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων κατά περιοχή. Λαμβάνονται μέτρα για την ενοποίηση αγροτικής γης για ενιαίες καλλιέργειες έκτασης τουλάχιστον 200τμ. Ενισχύονται ειδικότερα, σύγχρονες ανταγωνιστικές, καινοτόμες, οικολογικές, υδροπονικές και θερμοκηπευτικές καλλιέργειες, καθώς και τοπικά παραδοσιακά προϊόντα. Καθιερώνεται σήμα ελληνικού προϊόντος, σήμα ελληνικού βιολογικού προϊόντος και σήμα ελληνικού παραδοσιακού προϊόντος. Ενισχύεται η ιχθυοκαλλιέργεια με προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως και η παραδοσιακή αλιεία, με παράλληλα αυστηρά μέτρα για την παράνομη αλίευση. Επαναδημιουργείται η Αγροτική Τράπεζα σε νέες υγιείς βάσεις, η οποία σε συνεργασία με Πανεπιστημιακούς και ερευνητικούς φορείς, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και ελεγχόμενη ρευστότητα σε σύγχρονες μορφές αγροκτηνοτροφικών εταιρειών-συνεταιρισμών που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η Αγροτική Τράπεζα ασφαλίζει την παραγωγή από κλιματολογικές και κάθε τύπου καταστροφές και επιδοτεί κατά περίπτωση, την παροχή ενέργειας για ιδιαίτερα ενεργοβόρες καλλιέργειες. Παρέχονται ισχυρά κίνητρα για τη δημιουργία ειδικών γεωργικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών εταιρειών με νέα νομοθετική ρύθμιση, με επίκεντρο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της συνεταιριστικότητας και της ενασχόλησης νέων ανθρώπων με την πρωτογενή παραγωγή. Ενισχύεται η απ’ ευθείας σύνδεση του παραγωγού με τον καταναλωτή, καθώς και εξαγωγικές συνεταιριστικές και ιδιωτικές εταιρείες αγροτικών προϊόντων.
Προωθούνται διεθνείς διακρατικές συμφωνίες για την εξαγωγή ελληνικών γεωργικών, κτηνοτροφικών και αλιευτικών προϊόντων. Καταργούνται οι μνημονιακές διατάξεις που πλήττουν την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία και ειδικότερα την παραγωγή ελληνικού γάλατος. Νομιμοποιούνται οι σταυλικές εγκαταστάσεις, επαναλειτουργούν άμεσα τα εργοστάσια λιπασμάτων, η βιομηχανία ζάχαρης και αλατιού, οι δύο τελευταίες με τη μορφή κρατικού μονοπωλίου, με σκοπό την κερδοφορία προς όφελος του ελληνικού δημοσίου. Δημιουργούνται σύγχρονα κέντρα παραγωγής σπόρων. Θεσπίζεται Μητρώο Αγροτών, Κτηνοτρόφων και Αλιέων για άτομα που κατοικούν μόνιμα στην ύπαιθρο και απασχολούνται κυρίως με την πρωτογενή παραγωγή, για τους οποίους θεσπίζεται αφορολόγητο εισόδημα μέχρι 10.000. Παρέχονται ειδικές ενισχύσεις για απομακρυσμένες νησιώτικες και ορεινές περιοχές και λαμβάνονται ειδικά μέτρα για την προώθηση του αγροτουρισμού. Γενικότερα η επιστροφή στη γη και στη θάλασσα, η ενίσχυση της δημιουργικής παραγωγής του Έλληνα αγρότη, κτηνοτρόφου και αλιέα,  αποτελούν πρώτιστο στόχο για το μέλλον της χώρας.
Τουρισμός
Με τη μετάβαση στη δραχμή και την υποτίμηση της, το ισχυρότερο οικονομικό εφαλτήριο της χώρας, ο τουρισμός, θα γίνει κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικός και ελκυστικός. Αν το 2014 με το σκληρό, το ακριβό ευρώ, είχαμε πάνω από 20 εκ. τουρίστες, και τουριστικό πλεόνασμα περίπου 15 δις ευρώ, με την νέα υποτιμημένη δραχμή, η χώρα μας θα γίνει πολύ περισσότερο ελκυστική και αναμένεται να εισρεύσουν τον πρώτο χρόνο πάνω από 25 εκ. τουρίστες που θα ξοδεύουν περισσότερα, αφού το εδώ κόστος ζωής θα είναι χαμηλότερο. Μια μετριοπαθής προσέγγιση για το προσδοκώμενο τουριστικό συνάλλαγμα με υποτιμημένο εθνικό νόμισμα είναι της τάξης των 35 δις ευρώ, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος θα εισάγεται και θα φορολογείται στην χώρα και δε θα παραμένει στα χέρια των tour operators στο εξωτερικό όπως συμβαίνει σήμερα. Η υποτίμηση της δραχμής, θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον εσωτερικό τουρισμό και την αποτροπή τουριστικών μετακινήσεων σε ξένους προορισμούς, με πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση.
Επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη
Με τη μετάβαση στη νέα δραχμή και την υποτίμησή της, προβλέπεται η προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων και κεφαλαίων που θα εισρεύσουν μετά την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Για την αποφυγή επαχθών μονοπωλιακών εξαγορών από διεθνή συμφέροντα, θα υπάρξει ειδική μέριμνα. Επιπλέον, η έκδοση εθνικού νομίσματος πάντα με φειδώ και μέτρο, σε συνδυασμό με την κατάλληλη πολιτική επιτοκίων, θα παράσχει την απαραίτητη ρευστότητα στις τράπεζες για τη χρηματοδότηση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Από την επιστημονική μας ομάδα έχει καταρτιστεί συγκροτημένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και εγχώριας παραγωγής, των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, των υγιών βιομηχανικών και κατασκευαστικών μονάδων, την αξιοποίηση του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου της χώρας, με παροχή δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε ελληνικές εταιρείες και διεθνείς ομίλους, συνεκτιμώντας τα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα της χώρας. Ειδικότερη έμφαση δίνεται στην περιφερειακή ανάπτυξη και αποκέντρωση με προτεραιότητα για τις απομακρυσμένες νησιώτικες και ορεινές περιοχές, αλλά και με αποτροπή φαινομένων εγωιστικού τοπικισμού.
Προωθούνται στρατηγικοί τομείς της οικονομίας και ειδικότερα στον ορυκτό, ενεργειακό πλούτο και την εναλλακτική ενέργεια, τον ποιοτικό τουρισμό, την ιατρική και κοινωνική φροντίδα, τη σύγχρονη και οικολογική γεωργία, τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων, τη βιομηχανία λιπασμάτων, τη βιομηχανία αμυντικών προϊόντων, τη φαρμακοβιομηχανία, τις μηχανολογικές κατασκευές και ανταλλακτικά, τον ιματισμό και την μόδα, τη ναυτιλία και τροφοδοσία πλοίων, τα ναυπηγεία και τις ναυπηγοεπισκευές, τις κατασκευές και τα δομικά υλικά, την τσιμεντοβιομηχανία και χαλυβουργία, τις μεταφορές και logistics, τις νέες τεχνολογίες, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες, την έρευνα, την καινοτομία και τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, ειδικότερα με τη δημιουργία διεθνών Πανεπιστημιακών και ερευνητικών φορέων υψηλού επιπέδου που θα προσελκύσουν φοιτητές από όλο τον κόσμο, με συνακόλουθα οικονομικά και εθνικά οφέλη.
Εξοικονόμηση πόρων
Με την απεξάρτηση από την ευρωζώνη, υπάρχουν διάφοροι τρόποι εξοικονόμησης κρατικών πόρων, που βέβαια μπορεί να προσκρούουν σε αντιρρήσεις της Ε.Ε., αλλά σήμερα πολλές απ’ αυτές έχουν ανατραπεί ή τείνουν να ανατραπούν διεθνώς. Λίγο πριν από τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, μπορεί να επιστραφούν στους δανειστές μας ποσά της τάξης των 100 δις ευρώ που μας έχουν χορηγήσει ως λογιστικό χρήμα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που δε θα μας χρειάζονται πλέον, ύστερα από την έκδοση εθνικού νομίσματος. Έτσι, θα απαλλαγούμε άμεσα από σημαντικό μέρος του χρέους,  θα μειωθούν σημαντικά οι ετήσιοι τόκοι και ο δείκτης ΑΕΠ/ελλείμματος που σήμερα συνεχώς αυξάνεται. Πολλές άλλες «έξυπνες» λύσεις υπάρχουν για τη μείωση του χρέους, προς όφελος φυσικά του δημόσιου συμφέροντος και όχι κερδοσκόπων ιδιωτών.
Τέτοια μέτρα είναι μεταξύ άλλων: 1) η έγκαιρη αγορά ελληνικών ομολόγων από μη κρατικούς φορείς στο 10-12% της αξίας τους όπως γίνεται σήμερα από διεθνείς οίκους, 2) η διεκδίκηση κεφαλαίων που διαφεύγουν σε φορολογικούς παράδεισους, 3) η εξοικονόμηση τουλάχιστον 10 δις ετησίως και ίσως περισσότερο, από τους ελέγχους διαρροής παράνομων ή αδικαιολόγητων εκροών συναλλάγματος, 4) η επιβολή φορολογίας σε διαδικτυακές συναλλαγές που διενεργούνται από τη χώρα μας, όπως καθιερώθηκε πρόσφατα στην Ιταλία, 5) η φορολόγηση μέρους των πληρωμών που εισπράττουν οι tour operators στο εξωτερικό, 6) η ενίσχυση των εξαγωγών και η κατά το δυνατόν περιστολή εισαγωγών πολυτελών αγαθών κυρίως μέσα από τα capital controls, 7) η δημιουργία κερδοφόρων κρατικών μονοπωλίων σε ορισμένες δραστηριότητες, κάτι που δεν επιτρέπεται μέχρι σήμερα από την ΕΕ αλλά υφίσταται  σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και ο Καναδάς, 8) οι διακρατικές συμφωνίες για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και του ελληνικού τουρισμού.
Μεταναστευτικό
Με τη μετάβαση στη δραχμή, επιλύεται αποτελεσματικά χωρίς επώδυνα κατασταλτικά μέτρα, το μείζον πρόβλημα της μαζικής εισροής μεταναστών στη χώρα μας. Μόνο οι νόμιμοι μετανάστες θα μπορούν να εξάγουν συνάλλαγμα με ίδιους όρους όπως και οι Έλληνες πολίτες, προσκομίζοντας το πόθεν έσχες των χρημάτων τους. Οι παράνομοι μετανάστες δε θα μπορούν να το κάνουν και αυτό τερματίζει το τεράστιο αυτό πρόβλημα που υποσκάπτει την εθνική υπόσταση της χώρας. Επιπλέον μέτρα είναι, η  διασφάλιση των συνόρων, η αυστηρή πάταξη της δουλεμπορίας, ο σεβασμός στους πραγματικούς πρόσφυγες και η επιλεκτική νομιμοποίηση ποσοστού μέχρι 8% του ελληνογενούς πληθυσμού ενσωματώσιμων μεταναστών. Προκρίνεται η αποφυγή δημιουργίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, μέσω της αποτροπής μαζικής εισόδου μη ενσωματώσιμων μεταναστών, η ισχυρή ενίσχυση της γεννητικότητας της Ελληνίδας μητέρας και η  αποτροπή της φυγής των νέων μας στο εξωτερικό.
Εκπαίδευση
Ενισχύεται η δημόσια παιδεία και τα δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πρόβλεψη της σταδιακής χωροταξικής και θεματικής τους κατανομής, σύμφωνα με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές εξελίξεις και τις ανάγκες των τοπικών αγορών εργασίας. Δημιουργούνται διεθνή ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστημιακές σχολές υψηλού επιπέδου για σύγχρονες και κλασικές ειδικότητες με διδασκαλία στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, με σκοπό τη μαζική προσέλκυση φοιτητών από διάφορες χώρες, καθώς και Ελλήνων Πανεπιστημιακών και ερευνητών που διαπρέπουν διεθνώς. Οι σχολές λειτουργούν με ειδικό νομοθετικό καθεστώς ως Ιδρύματα με τριμερή συμμετοχή του δημοσίου, Ιδρυμάτων και ιδιωτών. Η χώρα μας οφείλει να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, για την ανάπτυξη μιας ισχυρής διεθνούς «βιομηχανίας της εκπαίδευσης». Είναι η αρχέγονη πατρίδα της γνώσης η οποία διαθέτει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν διεθνώς,  άριστες κλιματολογικές της συνθήκες και κεντρική γεωγραφική θέση μεταξύ βορρά και νότου, δύσης και ανατολής. Ειδικότερη βαρύτητα δίνεται στην επαγγελματική-τεχνική εκπαίδευση, στη συνεχιζόμενη κατάρτιση, στην κατάρτιση μέσω του διαδικτύου, ενώ επανασυστήνονται και αναβαθμίζονται οι υποδομές του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού που κατάργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Πολιτισμός, αθλητισμός, περιβάλλον
Η καλλιέργεια και ενίσχυση των τεχνών και του ελληνικού πολιτισμού, αποτελούν το ισχυρότερο στοιχείο της ιστορικής μας κληρονομιάς και σοβαρή επένδυση για το μέλλον. Όλα τα σχολεία της χώρας, δημόσια και ιδιωτικά, επισκέπτονται δωρεάν, αρχαιολογικούς και μουσειακούς χώρους, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Στο κτήμα Τατοΐου, δημιουργείται συγκρότημα αναπαράστασης της αρχαίας Αθήνας, με παράλληλες δημιουργικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες για την προσέλκυση Ελλήνων και διεθνών επισκεπτών. Το νησί της Δήλου, προβάλλεται διεθνώς ως κορυφαίο παγκόσμιο ιστορικό μνημείο, με εντατικοποίηση της αναστήλωσής του και επισκεψιμότητα  από το πρωί στις 6πμ. μέχρι το βράδυ στις 12μμ., όπως γίνεται και με πολλούς άλλους σημαντικούς αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς θησαυρούς της χώρας μας. Ενισχύεται σημαντικά η καλή ελληνική μουσική και το ελληνικό θέατρο, εκτός των άλλων, με υποχρεωτική ποσοστιαία παρουσία τους στη δημόσια και ελληνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Η προαγωγή του αθλητισμού της γειτονιάς και λιγότερο του πρωταθλητισμού, συνιστά επίσης ουσιώδη στόχο για την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Πατάσσεται ο αθλητικός παραγοντισμός, ελέγχεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα διαιτησίας των αγώνων και λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για τον εξοστρακισμό της βίας από τα γήπεδα, με αυστηροποίηση των δικονομικών διατάξεων για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς επεισοδίων. Οι αθλητικές ομοσπονδίες ενισχύονται με βάση τη δημοφιλία του αθλήματος και τις επιδόσεις των αθλητών τους. Η προστασία του περιβάλλοντος και η συμβατότητά του με την αειφόρο ανάπτυξη, αποτελεί πρώτιστο μέλημα. Ειδική προστασία παρέχεται για τα ποτάμια, τα ρέματα, τον αιγιαλό κλπ από καταπατήσεις και ρύπανση. Δημιουργείται μητρώο εξωτερικών ελεγκτών περιβάλλοντος και προωθείται η δημιουργία εθνικού κτηματολόγιου.
Υγεία και κοινωνική ασφάλιση
Η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση όπως και η κοινωνική πρόνοια αναβαθμίζονται, εκσυγχρονίζονται και συγκεντρώνονται σε τρεις αντίστοιχους κεντρικούς πυλώνες, το ΕΣΥ, το ΙΚΑ και τον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας). Η σύνταξη καταβάλλεται το αργότερο σε ένα μήνα και το εφ’ άπαξ χορηγείται σύμφωνα με τα παλαιότερα δεδομένα, με ανώτερο πλαφόν 100.000 νέες δραχμές (50.000 ευρώ). Τα κέντρα υγείας, τα ιατρικά εργαστήρια και η υλικοτεχνική υποδομή του ΕΟΠΠΥ που καταργείται, εντάσσονται στο ΕΣΥ, το οποίο παρέχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας, καλύπτοντας όλη τη χώρα με ενιαίους κανόνες και ελεύθερη πρόσβαση όλων των ασφαλισμένων. Για μη ασφαλισμένους πολίτες γίνονται ειδικές ρυθμίσεις. Οι περισσότερες ιατρικές εξετάσεις, ολοκληρώνονται από δημόσια εργαστήρια και ιατρικό εξοπλισμό του ΕΣΥ, το αργότερο σε τρεις ημέρες. Καθιερώνεται η επτάωρη πλήρης και αποκλειστική απασχόληση γιατρών με αξιοπρεπή αντιμισθία και ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού. Λαμβάνεται μέριμνα για την ιατρική κάλυψη απομακρυσμένων και απομονωμένων περιοχών και δημιουργείται Εθνικό Κέντρο Τηλεϊατρικής. Δημιουργείται λίστα φαρμάκων σύμφωνα με διεθνή πρότυπα, σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική συνταγογράφησή τους και ενισχύεται η ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Καταρτίζονται διακρατικές συμφωνίες για την εξαγωγική προώθηση του ελληνικού φάρμακου και τη δημιουργία διεθνών ιατρικών υπηρεσιών από ελληνικούς ιατρικούς ομίλους
Κοινωνική πρόνοια, ΑΜΕΑ, αναξιοπαθούντες, ηλικιωμένοι, ναρκωτικά
Η αναβάθμιση, η ορθολογικοποίηση και ο εκσυγχρονισμός του κοινωνικού κράτους, η στοχευμένη προστασία των αδύνατων μελών της κοινωνίας, αποτελούν πρώτιστο στόχο. Όλοι οι φορείς κοινωνικής πρόνοιας υπάγονται στον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Κοινωνικής Πρόνοιας), ο οποίος λειτουργεί με σύγχρονες ενιαίες αρχές κοινωνικής προστασίας για τα ΑΜΕΑ τους ανέργους, τους άστεγους, τα άτομα του κοινωνικού περιθωρίου. Εκσυγχρονίζεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα προσδιορισμού της αναπηρίας που συνδυάζεται με εισοδηματικά κριτήρια. Δημιουργούνται ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα για ΑΜΕΑ που διαχειρίζονται οι συλλογικοί τους φορείς υπο τον έλεγχο του ΟΑΕΔ και παρέχονται ισχυρά κίνητρα για την ένταξη τους στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία.
Θεσπίζεται ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για αναξιοπαθούντες πολίτες. Ενισχύονται τα ΚΑΠΗ που μετονομάζονται σε Λέσχες Φιλίας, καθώς και το σύστημα βοήθειας στο σπίτι για τους ηλικιωμένους. Δημιουργείται δίκτυο κοινωνικής μέριμνας για προβληματικές οικογένειες ειδικότερα όσον αφορά τα παιδιά και εκσυγχρονίζεται το καθεστώς υιοθεσιών. Αναβαθμίζονται τα προγράμματα ταχύρρυθμης επαγγελματικής κατάρτισης των φυλακισμένων και ενισχύονται οι φορείς αντιμετώπισης των ναρκωτικών με βασικό κριτήριο την αποτελεσματικότητα των πρακτικών εφαρμογών τους.
Προστασία των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών
Η Ελλάδα γερνάει. Η ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας απειλεί να την αφανίσει στις επόμενες δεκαετίες, αφού οι ελληνικές οικογένειες γεννούν περίπου ένα παιδί κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια, ενώ οι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τις γεννήσεις. Η διαπίστωση αυτή, σε συνδυασμό με τη συνεχόμενη μέχρι σήμερα μαζική εισροή και την ύπαρξη περίπου 2 εκ. μουσουλμάνων στη χώρα μας με μέση γεννητικότητα πέντε παιδιών ανά μητέρα, οδηγεί μαθηματικά στον αφανισμό του ελληνισμού στις επόμενες δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η «πολιτική πρέπει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις επόμενες γενιές και λιγότερο για τις επόμενες εκλογές», η ΔΡΑΧΜΗ, προτείνει τη λήψη γενναίων μέτρων με εισοδηματικά και άλλα ειδικά κριτήρια για αναστροφή αυτής της οδυνηρής προοπτικής. Τέτοια μέτρα είναι, μεταξύ άλλων, η παροχή αξιοπρεπούς επιδόματος για το δεύτερο παιδί και η ιδιαίτερα ισχυρή εισοδηματική ενίσχυση της ελληνίδας τρίτεκνης και πολύτεκνης μητέρας. Επίσης, προβλέπεται η δημιουργία δικτύου οικογενειακής μέριμνας, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, οι φορολογικές απαλλαγές, η παροχή διάφορων ενισχύσεων, όπως οι άδειες περιπτέρων, λαϊκών αγορών κλπ. για τους πολύτεκνους.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί, «πόθεν εσχες», δικαιοσύνη
Προωθείται η αντικειμενικοποίηση, ο εκσυγχρονισμός και η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η μείωση του ΦΠΑ, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, η απλούστευση και ο αποκλεισμός των μεσαζόντων από μεγάλες κρατικές προμήθειες που θα γίνονται με διαφανείς διακρατικές συμφωνίες. Προάγεται η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα η αξιοκρατία, οι σύγχρονοι μέθοδοι διοίκησης, η ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την τοπική αυτοδιοίκηση. Καθιερώνονται προϋπολογισμοί μηδενικής βάσης, αντιμετωπίζονται δραστικά η γραφειοκρατία, η σπατάλη, η διαφθορά, με ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και επιβολή αυστηρών κυρώσεων. Απλουστεύεται ριζικά, εκσυγχρονίζεται και επιταχύνεται η απονομή δικαιοσύνης, με στόχο να ολοκληρώνονται οι δικαστικές υποθέσεις το αργότερο σε τέσσερα χρόνια.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί και καταλογισμοί ευθυνών
Ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των καταθέσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, καθώς και ο καταλογισμός των συνακόλουθων αστικών ή και πολικών ευθυνών αποτελεί πρώτιστο στόχο. Το ίδιο ισχύει και για Εξωχώριες εταιρείες που στηρίζονται σε εγχώρια εισοδήματα ή διατηρούν περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα. Ελέγχεται το  περιουσιολόγιο, το «πόθεν έσχες» όλων των δημόσιων λειτουργών των τελευταίων τριάντα χρόνων,  πολιτικών, υπουργών, βουλευτών, δημοτικών αρχόντων, γενικών γραμματέων Υπουργείων, προέδρων, διοικητών  και γεν. Διευθυντών δημόσιων φορέων και  τραπεζών, όπως και  υπηρεσιακών παραγόντων ειδικότερα σε εφορίες, τελωνεία, πολεοδομία, αστυνομία, προμήθειες του δημοσίου κλπ. Θεσμοθετούνται αυστηρότατες κυρώσεις για καταχραστές δημόσιου χρήματος σε όλα τα επίπεδα της κρατικής ιεραρχίας, με σημαντική ενίσχυση  ελεγκτικών μηχανισμών όπως το Σώμα Ελεγκτών-Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας, ο ΣΔΟΕ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, με το τελευταίο να αποτελεί και το κορυφαίο ανεξάρτητο ελεγκτικό όργανο της Πολιτείας.
Επιπλέον, ελέγχονται δικαστικά όσοι πολιτικοί ευθύνονται για τη σημερινή καταστροφή. Προβλέπεται η καθιέρωση ενιαίου μηχανογραφημένου κωδικού αριθμού για κάθε πολίτη (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αριθμός αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο κλπ), σε συνδυασμό με προσαρμογή και διασύνδεση των μηχανογραφικών βάσεων όλων των υπηρεσιών του κράτους, ώστε α) να ταυτοποιηθεί η φορολογική και ασφαλιστική κατάσταση όλων των πολιτών που διαμένουν νόμιμα στη χώρα και β) να είναι εφικτή η ολοκληρωμένη και ταχεία εξυπηρέτηση των πολιτών, με ευθύνη μιας και μόνης υπηρεσίας ανά περίπτωση. 
Η δραχμή δεν είναι στόχος αλλά το μέσο για την ανόρθωση της χώρας
Το υπερτιμημένο, σκληρό ευρώ, σε συνδυασμό με την πολιτική της αυστηρής και αντιαναπτυξιακής λιτότητας στα οποία επιμένει το Βερολίνο, ευθύνεται για την περιδίνηση ύφεσης και φτώχειας των χωρών της νότιας κυρίως ευρωζώνης. Αλλά και για το γεγονός ότι ολόκληρη η ευρωζώνη, βρίσκεται στον πυθμένα της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Η απαλλαγή από το μνημόνιο, η έξοδος από την κρίση, η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, αυτή η ίδια η ύπαρξη της χώρας, δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο με τη συγκροτημένη μετάβαση στη δραχμή. Η υπόθεση ότι το Μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί χωρίς απαλλαγή από το καταστροφικό ευρώ, είναι ένα πολιτικάντικο ψέμα. Το ευρώ είναι απόλυτα αλληλένδετο με το μνημόνιο και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, που δεν έχει τέλος.
Αν το ευρώ είναι ταμπού, τότε και το μνημόνιο είναι ταμπού. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εξόντωση των συντάξεων, των μισθών, των γεωργοκτηνοτρόφων, των ελληνικών επιχειρήσεων, η υπέρπτηση της ανεργίας, η ρήψη των ΑΜΕΑ στον Καιάδα, το ξεπούλημα της χώρας, με την παράδοση των τραπεζών, των κόκκινων δανείων, των σπιτιών, του ΤΑΙΠΕΔ και ότι άλλο συνολικής αξίας εκατοντάδων δις, οφείλεται σε ένα κεντρικό αίτιο. Στην προσήλωση  των κυβερνώντων στη θρησκοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ» που αποτελεί την άλλη όψη του Θατσερικού δόγματος της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative - Δεν Υπάρχει Εναλλακτική). Αυτή η θρησκόληπτη εμμονή οδηγεί στο αναπόφευκτο. Σε συνεχείς υποχωρήσεις που επιβάλλουν οι δανειστές, ανοιγοκλείνοντας ανάλογα την κάνουλα της ρευστότητας σε ευρώ. Όταν οι κυβερνώντες δείξουν, αν δείξουν, δυσανεξία και καθυστέρηση σε κάποιο από τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές, τότε κλείνει η στρόφιγγα. Και ανοίγει όταν η κυβέρνηση υποχωρήσει. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά μια κατάσταση συνεχούς  ικεσίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για τον κατά το δυνατό περιορισμό ή αναβολή επιβολής ακραίων μέτρων. Κανένα παζάρι δεν μπορεί να γίνει όταν ο ένας από τους δύο διαπραγματευόμενους εξαρτάται απόλυτα από τον άλλο. Όταν δηλ. δεν έχει εναλλακτική λύση. Κάθε φορά που οι δανειστές απειλούν ότι θα καθυστερήσουν ή δε θα  καταβάλλουν τη δόση, η ελληνική πλευρά πέφτει στα γόνατα. Οι δανειστές παραγγέλλουν τη μουσική και εμείς χορεύουμε σαν τη νηστική αρκούδα. Είναι περισσότερο από σαφές ότι, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή.
Τι κάνουμε
Σήμερα, ύστερα από επτά χρόνια συνεχόμενης  και απέραντης φτωχοποίησης της χώρας μέσα στον «παράδεισο της ευρωζώνης», οφείλουμε επιτέλους να απαλλαγούμε από τις ανίερες, ατεκμηρίωτες, γελοίες φοβίες με τις οποίες μας βομβαρδίζει συστηματικά και σαρωτικά το κατεστημένο υπέρ του ευρώ και κατά του εθνικού νομίσματος, το οποίο χρησιμοποιούν οι περισσότερες χώρες του κόσμου διεθνώς.Το κίνημα του ευρωσκεπτικισμού ενάντια στη γερμανοποίηση της Ευρώπης, επεκτείνεται σήμερα σαρωτικά. Μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, ακόμη και η επικριτική προς την Ελλάδα Φινλανδία, βρίσκονται στα πρόθυρα της εξόδου από την ευρωζώνη, ενώ μόλις πρόσφατα οι Πολωνοί αρνήθηκαν κατηγορηματικά να εισέλθουν στην ευρωζώνη, για να αποφύγουν την οικονομική τους καταστροφή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι, την δική μας επιλογή προτείνουν και οι περισσότεροι διεθνείς διαπρεπείς οικονομολόγοι και αναλυτές όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Οι προτάσεις μας για φιλικό και συγκροτημένο Grexit αποτελούν εφικτό στόχο που έχουμε επεξεργαστεί και τεκμηριώσει με μελέτες, δημοσιεύσεις, βιβλία, άρθρα κλπ και μπορεί να αναζητηθούν στις ιστοσελίδες μας  www.drachmi5.gr και www.odosdrachmis.comwww.theodore-katsanevas.blogspot.com και ειδικότερα  στο τελευταίο βιβλίο «Η μετάβαση στη δραχμή».  
Η  πρότασή μας για προσφυγή στο εθνικό μας νόμισμα, δεν αποτελεί ιδεοληψία ή αυτόνομο στόχο αλλά το κεντρικό μέσο για την έξοδο από την κρίση, από τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία που δεν έχει βιώσει ποτέ στο παρελθόν ο ελληνικός λαός με το εθνικό του νόμισμα. Σήμερα αναγκαία Γιατί καλό θα είναι να θυμηθούμε πως ζούσαμε με τη δραχμή και πως ζούμε σήμερα με το ευρώ. Και να κρίνουμε με τη λογική και όχι με βάση κατευθυνόμενες, πονηρές, ατεκμηρίωτες θρησκοληψίεςΓια όλους τους παραπάνω λόγους, αναγκαία είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η δημιουργία ενός Ενιαίου Αντιμνημονιακού Μετώπου, ενός νέου ΕΑΜ, με τη συμμετοχή όλων των πατριωτικών δημοκρατικών δυνάμεων, αριστερών, κεντρώων, δεξιών που συμφωνώντας σε ένα μίνιμουμ πολιτικό πρόγραμμα, θα αγωνιστούν για την απελευθέρωση της πατρίδας από την ξένη κατοχή σε μετωπική σύγκρουση με τους εδώ γνωστούς εκπροσώπους τους της ευρωφυλακής και καταστροφής της χώρας.
...............................................................................................................

[1]
Το παρόν σχέδιο μετάβασης στηρίζεται σε μελέτες επιστημονικής ομάδας υπό τον καθηγητή οικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιώς Θεόδωρο Κατσανέβα και τη συνεργασία του οικονομολόγου Γιάννη Καραμολέγκου.
[2]
Στη σελ. 113 της έκθεσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος του 2014 αναγράφονται τα ακόλουθα: θετική πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (ΙΤΣ) - σύµφωνα µε τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος που παρατηρήθηκε στο διάστηµα 2010-2013 συνεχίστηκε και το 2014, µε την καταγραφή, για δεύτερο συνεχές έτος, πλεονάσµατος, το οποίο διαµορφώθηκε στο 0,9% του ΑΕΠ (βλ. Πίνακα V.13). Η κεντρική κινητήρια δύναµη ήταν η βελτίωση του ισοζυγίου υπηρεσιών, η οποία αντιστάθμισε πλήρως την αύξηση του εµπορικού ελλείμματος, µε αποτέλεσµα το συνολικό ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών, που αντιπροσωπεύει και το µεγαλύτερο µέρος του ΙΤΣ, να εμφανίσει πλεόνασµα 1,8 δισεκ. ευρώ. Ανάλογες αναφορές γίνονται και στην έκθεση του Διοικητή της 

http://www.drachmi5.gr/
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/ananeomeno-shedio-metavasis-sti-drahmi-poy-simera-oso-pote-allote-einai-anagkaia#sthash.tXs4Skme.dpuf