ΒΑΣΤΑ, ΛΕΒΕΝΤΗ!

ΔΕΥΤΕΡΑ 2812/15 

Του ΣΤΑΘΗ*

Η Ελλάδα παραπατάει. Οι πολίτες απογοητευμένοι στον έναν ή τον άλλο βαθμό, οι νέοι -ο ένας στους δύο- θέλουν να φύγουν απ’ την πατρίδα. Η Ελλάδα παραπατάει και το πολιτικό της σύστημα παραμιλάει. Μεγάλο μέρος του λαού γυρίζει την πλάτη στα κόμματα, δεν μπαίνει καν στη βάσανο της όποιας επιλογής. Αλλοι νιώθουν

ξεγελασμένοι κι άλλοι έτσι ή αλλιώς αδύναμοι. Απαισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας, απαισιόδοξοι για το προσωπικό τους μέλλον. Αν πιστέψουμε το γκάλοπ που δημοσίευσε η Real News τα Χριστούγεννα, το 81,4% των Ελλήνων κυριαρχείται από απαισιοδοξία. Πρόκειται για ένα τρομερό ποσοστό. Διαβρωτικό, όχι μόνον για την όποια συνοχή της κοινωνίας, αλλά για την ίδια μας την υπόσταση.

Οι άνθρωποι αισθάνονται, κατά μάζες, έρμαια καταστάσεων που δεν ελέγχονται απ’ την κυβέρνηση, ούτε επηρεάζονται απ’ την αντιπολίτευση. Οι ίδιοι μέσα τους αισθάνονται «ανίκανοι» -οι μισοί- και πάνω απ’ τους μισούς αισθάνονται «ανασφαλείς». Αλλοι φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, άλλοι φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν δουλειά ποτέ. Τους «τεμπέληδες» και τους «διεφθαρμένους» της προπαγάνδας διαδέχθηκαν οι απελπισμένοι και οι φοβισμένοι τηςπραγματικότητας.

Και οι οργισμένοι. Ενός θυμού που βράζει και δεν θέλει να ξέρει εναντίον ποίου να στραφεί. Η ελπίδα, η αυτοπεποίθηση, η περηφάνια, η σιγουριά στα τάρταρα, η ανησυχία, η οργή, οφόβος, η ντροπή στα ανεμοδαρμένα ύψη.

Ο,τι και αν προσπαθεί η κυβέρνηση, είτε επειδή εικονικώς προσπαθεί, είτε επειδή έχει ήδη δεσμευθεί, είτε επειδή δεν είχε προετοιμασθεί, εκπίπτει. Εκπίπτει με πάταγο, όπως εκείνα τα περίφημα «ισοδύναμα» ή το κακομοίρικο εκείνο «παράλληλο πρόγραμμα». Αφήνοντας τους ευελπιστούντες άφωνους κι αμήχανους. Ηδη συντετριμμένους με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ήδη στα όρια της αντοχής τους από τις συνεχείς περικοπές, ήδη γονατισμένους απ’ την υπερφορολόγηση, ήδη αλλόφρονες πολλούς, καθώς βλέπουν γύρω τους κάθε δυνατότητα να χλωμιάζει και κάθε απειλή να μεγεθύνεται.

Κάτι πάει να πει για το χρέος η κυβέρνηση, τη «βάζει στη θέση της» η Τρόικα απαιτώντας κι άλλη σφαγή. Υψώνοντας κριτήρια σαν ικριώματα. Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, κι άλλη μείωση των μισθών, κι άλλη μείωση κύριων συντάξεων (με στόχο το πλαφόν των χιλίων ευρώ μεικτά), πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 2 δισ. για το 2016, μεταρρύθμιση (!) των «δομών» στον δημόσιο τομέα (με τελικό στόχο τις απολύσεις), ξεχαρβάλωμα κάθε εργασιακού δικαιώματος στον ιδιωτικό τομέα (έως κατάργησης των απεργιών), φορολόγηση των γεωργών με «κριτήρια αγοράς», κι άλλες μειώσεις των παροχών στους τομείς της υγείας και της παιδείας - μια πλήρης, δηλαδή, εκβαρβάρωση

ενός συστήματος ήδη βάναυσου, αντιπαραγωγικού και απάνθρωπου. Ενας «κατά λάθος» σκόπιμος εξαναγκασμός μιας χώρας να μπει σε πορεία θανάτου, σε διαδρομή γενοκτονίας. Δημογραφικώς ασθενής, με το προσφυγικό πρόβλημα να την πιέζει, διπλωματικώς υποβαθμισμένη, η Ελλάδα παραπαίει σαν άθυρμα και μετατρέπεται σε ερειπιώνα. Ερείπιο η ίδια με ερείπια ανθρώπους. Σε μια

πολιτική έρημο, της οποίας το εύρος απέδωσε καλύτερα όλων ο κ. Νίκος Παππάς, όταν διαπίστωσε (σε συνέντευξή του στην περασμένη Real News) ότι: «Ο κ. Λεβέντης σε ορισμένες περιπτώσεις έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα, την οποίαν μοιάζουν να στερούνται πολιτικοί ηγέτες της αντιπολίτευσης». Αν υποθέσουμε ότι ο κ. Λεβέντης δεν έδειχνε πολιτική ωριμότητα όταν καλούσε τον Θεό να ρίξει καρκίνο πάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη, θα πρέπει να δεχθούμε ότι δείχνει ωριμότητα όταν

διαβεβαιώνει τον κ. Τσίπρα πως: «Με τις γνωριμίες που έχω εγώ στην Ευρώπη (σ.σ.: ο κ. Λεβέντης) μπορούμε να βγάλουμε (σ.σ.: ο κ. Λεβέντης και ο κ. Τσίπρας) την Ελλάδα απ’ τα μνημόνια σε δύο μήνες!» (σ.σ.: και μάλιστα χωρίς να τα σκίσουμε). Αν αυτήν την πολιτική ωριμότητα του κ. Λεβέντη θαυμάζει κι επικαλείται ο κ. Παππάς, ουδέν σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει πλέον η δύστηνος Ελλάς. Μπορούμε και πάλι να νομοθετούμε, χωρίς να έχουμε χρείαν βαρβάρων. Μας αρκεί η πολιτική ωριμότης του κ. Παππά, εφάμιλλη εκείνης του κ. Λεβέντη και «ανωτέρα των καλύτερων ευρωπαϊκών» - όπως έλεγαν κάποτε οι διαφημίσεις για τα «ασυναγώνιστα προϊόντα».

Ακόμη κι αν ήμουν η κυρία Τζάκρη (με όλον τον σεβασμό), δεν θα μπορούσα ποτέ να παραδεχθώ ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αγωνισθήκαμε τόσα χρόνια μέσα απ’ τις τάξεις της Αριστεράς υπέρ Ελλάδος, για να φθάσουμε η μοίρα της να εξαρτάται από τον κ. Λεβέντη και τον κ.Σόιμπλε...

Και τον κ. Παππά...

*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr τη Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

http://www.iskra.gr/index.php

ΝΔ: Πώς οι 160.000 έγιναν 400.000

Επισημαίναμε για τη μεγάλη καθυστέρηση της ΝΔ να ανακοινώσει τα εκλογικά της αποτελέσματα: 
«Αν είναι δυνατόν να μη μπορούν ακόμα να δώσουν επίσημη εικόνα. Αυτό εάν δεν είναι ύποπτο («συνωμοσιολογικά» είναι), δείχνει διαλυτική παραλυσία, επιβεβαιώνοντας και την παραλυτική ανικανότητα που οδήγησε στο φιάσκο των εκλογών στην πρώτη καθορισμένη ημερομηνία.

Η τόσο μεγάλη καθυστέρηση της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, σε συνδυασμό με τα ανόητα επιχειρήματα δικαιολόγησης αυτής της καθυστέρησης, αποτελούν ΟΜΟΛΟΓΙΑ ανικανότητας και πολιτικών δυσλειτουργιών: ΟΜΟΛΟΓΙΑ πτωματικής κατάστασης…». 

Προσπαθούσαμε εδώ να δώσουμε μια πολιτική εξήγηση, αποφεύγοντας τη «συνωμοσιολογική»… 
Ήταν τόσο κραυγαλέα, όμως, και παράλογη μια τέτοια οργανωτική ανικανότητα (ασφαλώς υπάρχει, αλλά δεν δικαιολογείται σε τέτοιο βαθμό), που θα έπρεπε να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και το «ύποπτο» της υπόθεσης. Εξάλλου αυτοί οι κομματικοί μηχανισμοί τα «μαγειρέματα» και τις «κατασκευές» τα έχουν στην ημερησία διάταξη: Εδώ αριστεύουν… 

Έρχονται, τώρα, κάποιες αποκαλύψεις που μας λένε ότι τα εκλογικά αποτελέσματα μαγειρεύτηκαν, ιδιαίτερα στον αριθμό των ψηφισάντων… 

Όλος ο «καυγάς» ήταν να εμφανίζουν τους νεοδημοκράτες να κατεβαίνουν μαζικά, 400.000, να ψηφίσουν!!! 

Ο Μεϊμαράκης μάλιστα τους ανέβασε σε 500.000, αλλά λόγω «οργανωτικών αδυναμιών» (την ανοργανωσιά υπερτόνισε κι αυτός), δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν όλοι… 

Κάποια στοιχεία, όμως, που βγήκανε στη φόρα λένε άλλα νούμερα: ότι ο αριθμός των ψηφισάντων δεν ήταν ούτε 200.000. 


«Τελικά οι 400.000 ψηφοφόροι στις κυριακάτικες εκλογές της ΝΔ δεν ήταν ούτε οι μισοί! Το Candianews αναζήτησε ένα στοιχείο που εμφανίστηκε τις πρώτες ώρες των αποτελεσμάτων, πριν αρχίσουν οι θριαμβολογίες (που συνδέθηκαν με πολιτικό μήνυμα!) για την "αναπάντεχη συμμετοχή". 

Γύρω στις 10 το βράδυ της Κυριακής είχε δοθεί η πληροφορία στα μέσα ενημέρωσης, για την καθαρή πρωτιά Μεϊμαράκη και τη μάχη της δεύτερης θέσης ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Τζιτζικώστα, αλλά και το μονοψήφιο ποσοστό του Άδωνι. 

Σύμφωνα με μια εικόνα (φωτογραφία) από τους κεντρικούς υπολογιστές στους οποίους συγκεντρώνονταν τα αποτελέσματα, η οποία αναρτήθηκε στο facebook από έναν - προφανώς χειριστή των Η/Υ της ΝΔ (είχε γραφεί και το όνομα του χρήστη που έκανε την ανάρτηση- Ουίλιαμ Αντωνίου), στο 6,59% της ενσωμάτωσης του αποτελέσματος αντιστοιχούσαν 10.531 ψηφοφόροι. Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης είχε 4.968 (47,4%), ο Κυριάκος Μητσοτάκης 2.514 (23,99%), ο Απόστολος Τζιτζικώστας 2.378 (22,69%), ο Αδωνις Γεωργιάδης 621 (5,93%) 

Το πρώτο αυτό συγκεντρωτικό αποτέλεσμα (μάλλον ήταν και το μοναδικό που δόθηκε με τέτοια μορφή, δλδ ενσωμάτωση, αριθμό ψήφων κλπ) αναρτήθηκε σε όλα σχεδόν τα μεγάλα ειδησεογραφικά portals, αλλά πλέον στα περισσότερα έχει εξαφανιστεί! 

Σε μερικά, όπως το newsit και iefimerida η πληροφορία εκείνης της ανάρτησης υπάρχει και σήμερα, μαζί με την εκτύπωση που είχε δημοσιευτεί στο facebook. Τις εικόνες από τις αναρτήσεις θα τις δείτε στο τέλος του κειμένου. 

Στην ουσία τί σημαίνει αυτό; Με απλούς υπολογισμούς, αν οι 10.531 ψήφοι αντιστοιχούν στο 6,59% της ενσωμάτωσης, τότε το 100% είναι 159.802 ψήφοι! 

Θέλετε να είναι 200.000; Ακόμα όμως και αν θεωρηθεί ότι τα πρώτα 82 τμήματα της ενσωμάτωσης είχαν λίγους ψηφοφόρους (μέσος όρος 128), ο αριθμός των 400.000 (ουδέποτε ανακοινώθηκε μέχρι στιγμής συγκεκριμένο νούμερο) είναι απίθανος, αφού στα υπόλοιπα θα έπρεπε να είναι σχεδόν τριπλάσιος, φτάνοντας δηλαδή τους 331 ανά τμήμα! 

Αν όμως, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ο αριθμός των ψηφοφόρων είναι μια πολιτική απάτη, τί γίνεται με το αποτέλεσμα για τον αρχηγό της ΝΔ; Αν οι 160.000 έγιναν 400.000 (μέχρι τώρα ακριβής αριθμός δεν έχει ανακοινωθεί, πέρα από το γενικό και αόριστο "πάνω από 400.000", ή "400.000", το οποίο με το κλείσιμο της κάλπης ήταν "σχεδόν 300.000"), οι ψήφοι και άρα τα ποσοστά της εσωκομματικής ψηφοφορίας - που κάποιοι με μεγάλο κομματικό πατριωτισμό χαρακτήρισαν "νίκη της δημοκρατίας"- πόση σχέση με την πραγματικότητα έχουν;». 

ΑΝΑΡΤΗΣΗ   http://resaltomag.blogspot.gr/

Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως

Δημήτρης  Βάρος

 ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/2015 

Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως. Με χρέος που πλησιάζει τα 400 δισ. και θα τα ξεπεράσει, με ύφεση που λειτουργεί πια σαν διαστημική μαύρη τρύπα με την Ελλάδα παγιδευμένη στη βαρύτητά της και με ένα ΑΕΠ που καταγράφει απώλειες κάθε χρόνο, σωτηρία εντός του ευρώ δεν υπάρχει. Όσο και να φορολογήσεις τους πολίτες κύριε Χάροντα υπουργέ των Οικονομικών, φτάνει κάποτε η στιγμή του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»…Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το πότε θα επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα αλλά το πώς θα γίνει αυτό. Τα σενάρια είναι τρία:

ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: Είτε γιατί καταρρέει η ευρωζώνη, είτε γιατί μας εκτοπίζουν από αυτή, επειδή η διεθνής συμμορία που λεηλατεί χώρες με όπλο το ευρώ έχει τελειώσει τη «δουλειά» της, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή. Κάτω όμως από τον έλεγχο των πιστωτών της που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα με ευρωπαϊκές συνθήκες και αγγλικό δίκαιο, τα οποία μια εγχώρια κυβέρνηση υποτελών τα αποδέχεται ακόμη.

Πρόκειται για το πλέον απεχθές σενάριο δεδομένου ότι οι επικυρίαρχοι της οικονομίας μας θα το φέρουν στα μέτρα που ωφελούν τις χώρες τους και τις πολυεθνικές τους. Η κατευθυνόμενη υποτίμηση της δραχμής θα έχει σαν στόχο να θιγούν κι άλλο οι μισθοί, οι συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Το συνάλλαγμα από τον αυξημένο τουρισμό και τις αυξημένες εξαγωγές θα το εισπράττουν οι ίδιοι «για την αποπληρωμή του χρέους» και θα μας δουλεύουν κι από πάνω: «Δραχμή δεν θέλατε; Καλά να πάθετε!»

ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Το σύστημα του παλαιοκομματισμού, μαζί με τις νέες, βελτιωμένες εκδοχές του, τους ροζ ευρώ-λιγούρηδες, τις ελιές, τα ποτάμια, τους «τσαντισμένους» πασόκους και νεοδημοκράτες που ανεξαρτητοποιήθηκαν, κάνει την ηρωική έξοδο από το ευρώ των μνημονίων ως ύστατη κίνηση για να σωθούν τα τομάρια τους.

Το μόνο όμως που ξέρουν να κάνουν είναι να μασουλάνε μίζες, να ταΐζουν τη διαπλοκή, να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία, να διορίζουν ημέτερους εξαγοράζοντας ψήφους, να καταστρέφουν το κράτος χρησιμοποιώντας την παροιμιώδη ανικανότητά τους να κάνουν κάτι στοιχειωδώς σωστό…

Έτσι γινόμαστε πράγματι αυτό που ως μπαμπούλα επισείουν σήμερα οι προσκυνημένοι πολιτικοί και τα κανάλια της διαπλοκής: «Αλβανία του Χότζα»…

ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΙΤΟ: Αυτή η φορομπηχτική τετραετία υποτέλειας, εθνικής ξευτίλας, διάλυσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, φτωχοποίησης του λαού και φυγής των νέων στο εξωτερικό, λειτουργεί σαν χαστούκι αφύπνισης για όλους μας.

Ο λαός ψάχνεται, ενημερώνεται, αποφασίζει, τολμά. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, θέτει στόχο για ένα ανεξάρτητο και υπερήφανο κράτος που λειτουργεί για την ευημερία των κατοίκων του και όχι σαν δομή καταπίεσης τους. Ορκίζεται να το πετύχει με κάθε τρόπο, αντιπαλεύοντας ό,τι στέκεται εμπόδιο.

Απαραίτητο εργαλείο γι αυτό είναι το εθνικό νόμισμα. Αν αυτοί που θα ορίσει να το χειριστούν έχουν ως γνώμονα τα παραπάνω, η Ελλάδα όχι μόνο θα βγει ταχύτατα από την κρίση αλλά θα μπορέσει εκμεταλλευόμενη το κλίμα, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό και την ιστορία της να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε: Το διαμάντι της Μεσογείου και όχι μόνο…

Ακούγεται σαν όνειρο αλλά ακατόρθωτο δεν είναι. «Θέλει αρετήν και τόλμην». Αν δεν την έχουμε ας αποδεχτούμε το «τίτλο» του ραγιά κατεβάζοντας τα κάδρα του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Παλαιολόγου, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη, του Λαμπράκη…

ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.drachmi5.gr/

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/i-ellada-tha-epistrepsei-sti-drahmi-oytos-i-allos-0#sthash.61G1GOwc.dpuf

Απογοητεύει μέσα κι... έξω η κυβέρνηση Τσίπρα

ΚΥΡΙΑΚΗ 27-12-2015

Share Tweet 0 Σχόλια e-mail

Το παιχνίδι του Τσίπρα με το χρόνο, το χαμένο όνειρο της μείωσης του χρέους, οι απαράδεκτοι ερασιτεχνισμοί και τα σενάρια της Οικουμενικής Κυβέρνησης

Εδώ και ένα χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας «παίζει» ένα περίεργο παιχνίδι με το χώρο και το χρόνο, που ανάλογό του δεν έχουν επιχειρήσει ούτε κορυφαίοι μαθηματικοί όπως ο Αινστάιν που κατάφεραν να «δαμάσουν» το χωρόχρονο.

Ο κ. Τσίπρας αρνείται πεισματικά να κυβερνήσει, ενώ παράλληλα υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.

Υπόσχεται στους δανειστές ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις και τα προαπαιτούμενα και την ίδια ώρα διαβεβαιώνει το λαό ότι θα εφαρμόσει ένα δικό του πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με τις απάνθρωπες και σκληρές εντολές της τρόικας.

Μέχρι σήμερα με αυτή την τακτική, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ακολουθώντας μεθόδους ενός κακώς νοούμενου ερασιτεχνισμού, κέρδιζαν απλά «χρόνο».

Κοινώς, καθυστερούν τα «μελούμενα» πιθανολογόντας ότι κάποια στιγμή, άγνωστο πότε, θα αλλάξουν οι συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μπορέσουν να επιτύχουν το μέγα ζητούμενο όλων των κυβερνήσεων, την γενναία απομείωση του χρέους.

Σε απλά μαθηματικά, ο κ. Τσίπρας παίζει με τις πιθανότητες, όπως ακριβώς έκανε και ο Γιάνης Βαρουφάκης τους πρώτους μήνες της διαπραγμάτευσης.

Μέχρι στιγμής η «δημιουργική ασάφεια» και η «θεωρία των παιγνίων», στρατηγικές πάνω στις οποίες κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν έχουν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.

Ο κ. Τσίπρας έχει «κουράσει» και τους μέσα και τους έξω.

-Στο εσωτερικό η απογοήτευση του κόσμου καταγράφεται πλέον και δημοσκοπικά κάτι που έφερε στο φως της δημοσιότητας πριν μια βδομάδα η εταιρία prorata και η «Εφημερίδα των Συντακτών», με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει ποσοστό 20%, έναντι 19% της Ν. Δ.

Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο της δημοσκόπησης η ΝΔ ήταν σε κακό χάλι, εν μέσω εσωτερικού προεκλογικού αγώνος και στον απόηχο του φιάσκου των αναβληθεισών εκλογών.
Την κυβερνητική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ την επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσκόπηση της ΜΡΒ για την «Realnews»: Το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το 17% των ψήφων και η αξιωματική αντιπολίτευση το 16,3%.

-Στο εξωτερικό έχουν πάψει να τον εμπιστεύονται ακόμα και οι «αρχικοί» συνομιλητές του, που πίστεψαν προς στιγμήν ότι έχει διάθεση να διαπραγματευθεί.

Οι δίοδοι επικοινωνίας του με την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Σούλτς, τον Τούσκ και τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωζώνης είναι ανύπαρκτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες.

Ακόμα και η τελευταία του προσπάθεια επικοινωνίας με τον Ολάντφαίνεται να ναυάγησε.

Ο Γάλλος πρόεδρος μετά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα είναι κι αυτός εξαφανισμένος παρά το γεγονός ότι του υποσχέθηκαν deals με εξοπλιστικά, με πετρέλαια και με μέσα μαζικής ενημέρωσης που ενδιαφέρουν σφόδρα γαλλικές εταιρείες!!!

Με το ΔΝΤ, δεν υπάρχει καμία απολύτως συνεννόηση.

Οι ξένοι ηγέτες τον έχουν εγκαταλλείψει και περιμένουν απλά να δουν μέχρι που θα φτάσει η αδράνεια του Έλληνα πρωθυπουργού.

Δυστυχώς οι ξένοι ηγέτες είναι πεπεισμένοι ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και τα εφιαλτικά σενάρια του Σόιμπλε που από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετος στη χορήγηση του τρίτου προγράμματος διάσωσης.

Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα σενάρια για αλλαγή της κυβέρνησης και για την ανάγκη ύπαρξης μιας οικουμενικής κυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό απορρέουν από τα ξένα κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.

Οι ξένες πρεσβείες έχουν αρχίσει και καλλιεργούν σθεναρά το σενάριο παραιτήσεως του πρωθυπουργού και της δημιουργίας μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών που θα μπορέσει να χαράξει μια στρατηγική εξόδου από την ύφεση.

Το σενάριο «να κερδίσουμε επιπλέον χρόνο με συνεχείς υπεκφυγές και ασάφεια» που καλλιεργεί το Μαξίμου δεν έχει καμία απολύτως τύχη.

Όπως καμία τύχη δεν πρόκειται να έχει και η περιστασιακή, δήθεν «αντιμνημονιακή» μετάλλαξη που θα επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας τις επόμενες ημέρες προκειμένου να επιτύχει το άνοιγμα στο κοινωνικό κέντρο που, όπως πιστεύει, θα τον κρατήσει στην εξουσία.

Άπαντες γνωρίζουν ότι μετά τις γιορτές ο πρωθυπουργός θα «παίξει» το χαρτί της εξόδου του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προκειμένου να δημιουργήσει τριγμούς στην συνοχή της τρόικας και να κερδίσει την εύνοια της ελληνικής κοινής γνώμης.

Ξαναζεσταμένη σούπα δηλαδή.

Το ίδιο χαρτί είχαν παίξει στο παρελθόν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος και απέτυχαν παταγωδώς. Όπως αποδείχθηκε, σε τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις οι δανειστές (ΔΝΤ και Ε.Ε.) γίνονται αμέσως μια γροθιά και δεν υποκύπτουν στους δήθεν εκβιασμούς των ελληνικών κυβερνήσεων.

Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα (και κατ’επέκταση για τη χώρα) οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν δείχνουν διάθεση να σπαταλήσουν νέα... δραματικά Eurogroup για να ακούσουν τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιου Βαρουφάκη ή κάποιου Τσακαλώτου.

Έχουν να ασχοληθούν με τα ζητήματα της τρομοκρατίας και του προσφυγικού.

Από τον κ. Τσίπρα περιμένουν τα λεφτά που τους είχε υποσχεθεί από την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τις λίστες Λαγκάρντ και από τους μεγαλοεφοπλιστές.

Και επειδή βεβαίως αυτά τα λεφτά δεν πρόκειται να τα δουν ποτέ ο κ. Τσίπρας θα έχει την τύχη των Σαμαροβενιζέλων... ίσως και χειρότερη.

ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΡΩΣΙΑΣ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/15             

ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ  

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΡΩΣΙΚΟΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Η περίοδος των εορτών δεν έφερε κάποια ύφεση στις συγκρουσιακές, το τελευταίο διάστημα, σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας. Το αντίθετο. Η κρίση που πυροδότησε η κατάρριψη του ρωσικού, μαχητικού αεροσκάφους SU-24 στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας από την τουρκική, πολεμική αεροπορία, φαίνεται να διαχέεται και στον Καύκασο, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το μέτωπο Ρωσίας-Αρμενίας με τον άξονα Τουρκίας- Αζερμπαϊτζάν.  

Σοβαρή εξέλιξη, που υποτιμήθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήταν η πρόσφατη συμφωνία Ρωσίας- Αρμενίας για κοινή αεράμυνα στην περιοχή του Καυκάσου, η οποία θορύβησε εξαιρετικά την κυβέρνηση Ερντογάν- Νταβούτογλου. Οπλισμένη με τη στήριξη της Μόσχας, η Αρμενία κήρυξε νεκρή τη συμφωνία εκεχειρίας για το διαφιλονικούμενο, με το Αζερμπαϊτζάν, θύλακο του Ναγκόρνο- Καραμπάχ, δηλώνοντας επισήμως ότι “βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση”. Κατ' αυτόν τον τρόπο, επανέρχεται στο προσκήνιο μια από τις σοβαρότερες “παγωμένες συγκρούσεις” που κληροδότησε στην ευρύτερη περιοχή η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.  

Η κίνηση αυτή της Μόσχας εντάσσεται στην “ασύμμετρη” απάντηση που επέλεξε να δώσει η Ρωσία στην Τουρκία για την κατάρριψη του αεροσκάφους της. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να εντάξει κανείς τις νέες αποκαλύψεις του ρωσικού υπουργείου Άμυνας για το λαθρεμπόριο πετρελαίου τουΙσλαμικού Κράτους μέσω Τουρκίας, οι οποίες εμπλέκουν και τον ίδιο τον Ερντογάν και το γιο του, Μπιλάλ.  

Σοβαρό πλήγμα εναντίον της τουρκικής επιρροής στη Συρία αποτέλεσε και η εξόντωση του Ζαχρούν Αλούς, επικεφαλής του Στρατού του Ισλάμ, στη διάρκεια ρωσικής αεροπορικής επιδρομής εναντίον του αρχηγείου της οργάνωσης, στα ανατολικά περίχωρα της Δαμασκού. Ο Στρατός του Ισλάμ είναι μια από τις πιο ισχυρές οργανώσεις που μάχονται εναντίον του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία, με την υποστήριξη της Τουρκίας. Ο “αποκεφαλισμός” της οργάνωσης αποδυναμώνει το μπλοκ των δυνάμεων που υποστηρίζονται από Τουρκία, Σαουδική Αραβία και Κατάρ ενόψει των ειρηνευτικών συνομιλιών που προβλέπεται να αρχίσουν εντός Ιανουαρίου για το Συριακό, βάσει της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.  

Τέλος, σε μια ακόμη εξαιρετικά οδυνηρή για την Τουρκία κίνηση, η Ρωσία άνοιξε διάπλατα αυτές τις μέρες τις αγκάλες της στους Κούρδους, τον πραγματικό εφιάλτη του Ερντογάν, που έχει βάσιμους λόγους να φοβάται τη δημιουργία ντε φάκτο κουρδικού κρατίδιου στη βόρεια Συρία, ακριβώς κάτω από τα τουρκικά σύνορα. Ο ηγέτης του φιλοκουρδικού, τουρκικού κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος εξήρε το ρόλο των Κούρδων στον αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσής τους.  

Προσπαθώντας να ασφαλίσει τα νώτα της, η Τουρκία πασχίζει να εξασφαλίσει τη στήριξη των Αμερικανών, στους οποίους ήδη άνοιξε τη βάση του Ιντσιρλίκ και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, που είχαν διαταραχθεί καίρια μετά το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά, το 2010. Σ' αυτό το πλαίσιο, αναθερμαίνονται τα σχέδια ενεργειακής συνεργασίας της Τουρκίας με το Ισραήλ για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου, σχέδια τα οποία εμπλέκουν άμεσα την Κύπρο και την Ελλάδα.  

Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να σταθμίσουν πολύ προσεκτικά τις καταιγιστικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, αποφεύγοντας να συρθούν σε ένα αντιρωσικό πολιτικό, στρατιωτικό και ενεργειακό μέτωπο με την Τουρκία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάτι που θα εξέθετε την Ελλάδα και την Κύπρο σε πολύ μεγάλους κινδύνους.  

Ασφαλώς θα ήταν ευχής έργον αν η Άγκυρα, για τους δικούς της λόγους, αναγκαζόταν να συναινέσει σε δίκαιες και βιώσιμες λύσεις τόσο στο Κυπριακό, όσο και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο. Παρόμοιες λύσεις, όμως, δεν μπορεί παρά να βασίζονται στο διεθνές δίκαιο (συμπεριλαμβανομένου του Δίκαιου της Θάλασσας) και στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας και του ενιαίου χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και προστάτιδες δυνάμεις. Δυστυχώς, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να ανησυχεί κανείς ότι οι επωαζόμενες “λύσεις” κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια.

Α.Θ

Σάββατο 26 Δεκέμβρη 2015

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΡΩΣΙΑΣ

Στη συνέχεια και προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών μας, παραθέτουμε από τοCapital.gr, χωρίς κρίσεις και σχόλια και παρά τις διαφορές μας, ένα κείμενο για τις πρόσφατες εξελίξεις ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, που αφορούν ειδικότερα στον ενεργειακό τομέα.  

Η πρόσφατη αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, η οποία σημειώνεται κάτω από το βάρος και της κλιμακούμενης έντασης των Ρωσοτουρκικών σχέσεων και αφορά ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα, με αιχμή τη διερεύνηση κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τις δυο χώρες (Λεβιάθαν – Τσεϊχάν), συνιστά κρίσιμο ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική δορυφορικής πρόσδεσης στο Ισραήλ.  

Μια επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Ισραήλ, πολύ περισσότερο αν έχει καθαρά αντιρωσικό προσανατολισμό, μπορεί να προσφέρει ως ''μεζέδες'' Ελλάδα και Κύπρο στις ασταθείς ορέξεις των Ερντογάν – Νταβούτογλου.  

Μια ανεξάρτητη ελληνική εξωτερική πολιτική γίνεται σήμερα όσο ποτέ αναγκαία και απαραίτητηπαράμετρος μιας τέτοιας πολιτικής είναι η ανάπτυξη μιας ειδικής προωθημένης στρατηγικής σχέσης της Ελλάδας με τη Ρωσία.  

ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΟΥΡΚΙΑ – ΙΣΡΑΗΛ: ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ;  

Του ΧΑΡΗ ΦΛΟΥΔΟΠΟΥΛΟΥ  

Την περασμένη εβδομάδα, ελάχιστη δημοσιότητα πήρε μια είδηση που πιθανόν να αποτελέσει την απαρχή για δραματική αλλαγή των ευρύτερων γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στη Γενεύη, μετά από 5 χρόνια ουσιαστικής διακοπής των πολιτικοοικονομικών σχέσεων μετά τα γεγονότα στο πλοίο Mavi Marmara, Τουρκία και Ισραήλ συμφώνησαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία αποκατάστασης των διπλωματικών τους σχέσεων.

Και μπορεί το κείμενο της συμφωνίας να είναι ένα πρώτο βήμα σε μια πιθανόν μακρά διαδικασία, ωστόσο η συμφωνία περιλαμβάνει και συγκεκριμένες παραμέτρους, με πρώτη και κύρια την ενεργειακή, η οποία κατά πολλούς θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από την διαφαινόμενη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων Άγκυρας Τελ Αβίβ.

Η συμφωνία λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά περιλαμβάνει ειδικό όρο που προβλέπει ότι οι δύο χώρες θα εξετάσουν τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα του φυσικού αερίου, με τηνΤουρκία να αγοράζει φυσικό αέριο από το Ισραήλ, μέσω αγωγού που θα συνδέσει τις δύο χώρες.

Θυμίζουμε ότι το Ισραήλ, έχει προβεί τα τελευταία χρόνια σε σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου, με αποκορύφωμα το περίφημο Λεβιάθαν. Τα κοιτάσματα αυτά υπερκαλύπτουν τις εγχώριες εσωτερικές ανάγκες για ενέργεια με αποτέλεσμα τόσο το Ισραήλ όσο και η Κύπρος που έχει εντοπίσει το δικό της κοίτασμα στο οικόπεδο 12, να αναζητούν τις αγορές στις οποίες θα κατευθύνουν τις εξαγωγές τους.

Επί αυτής της βάσης μάλιστα οικοδομήθηκε ήδη από το 2010 ο τριμερής άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που βασίζεται στην πολιτική, οικονομική και ενεργειακή συνεργασία των τριών χωρών. Μάλιστα ακριβώς η σύσφιξη των σχέσεων με την Κύπρο (θυμίζουμε ότι στο οικόπεδο 12 έχει ήδη εισέλθει ως μέτοχος η ισραηλινή Delek, συνέταιρος της αμερικανικής Noble και στα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ισραηλινή ΑΟΖ) ήταν που είχε οδηγήσει στην διατύπωση της θέσης από την πλευρά του Ισραήλ, ότι ο αγωγός που είχε προταθεί από την Τουρκία να συνδέσει το Λεβιάθαν με το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν θα κατασκευαστεί μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της Κύπρου.

Την ίδια στιγμή, εφόσον προχωρήσουν τα σχέδια για το συγκεκριμένο αγωγό, αυτομάτως βγαίνουνε κτός μάχης δύο άλλες λύσεις που προωθούσαν Ελλάδα και Κύπρος ως εναλλακτικές για την εξαγωγή του αερίου της Μεσογείου, προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα είχε προτείνει την λύση της κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνέδεε την Κύπρο με την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε πάντα στο τραπέζι ως μια από τις σοβαρές εναλλακτικές η κατασκευή αγωγού από τα κοιτάσματα της Μεσογείου προς την Κύπρο και από εκεί η κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό, προκειμένου οι εξαγωγές να γίνονται υπό τη μορφή LNG.

Τέλος, η πρόσφατη είσοδος της British Gas στο οικόπεδο 12, όπου και απέκτησε μερίδιο 35%άνοιξε το δρόμο για την χρησιμοποίηση των υποδομών της Αιγύπτου (όπου δραστηριοποιείται η BG) για την εξαγωγή του κυπριακού αερίου με τη μορφή LNG.

Πάντως αξίζει να αναφερθεί ότι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας Ισραήλ, δε βρίσκεται στο απυρόβλητο, ακόμη και εντός της χώρας, με πρώην υπουργό εξωτερικών Α. Λίμπερμαν να εκφράζει σκεπτικισμό αποκαλώντας τον Ρ. Ερντογάν ηγέτη ενός ακραίου ισλαμικού καθεστώτος. Στον αντίποδα ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Γ. Χέρτζοκ άσκησε κριτική για καθυστέρηση στην επαναπροσέγγιση με την Άγκυρα, η οποία εάν είχε γίνει πριν από δύο χρόνια θα είχε ωφελήσει περισσότερο, υποστήριξε.  

ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php

ΔΕΞΙΟΙ ...ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ!

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 /12/15 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Πάνω από έντεκα (!) εκατοστιαίες μονάδες ήταν η διαφορά υπέρ τουΒαγγέλη Μεϊμαράκη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές της περασμένης Κυριακής για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ. ''Φούσκα'' που δημιούργησαν τα μέσα ενημέρωσης αποδείχτηκε τελικά ο ΑπόστολοςΤζιτζικώστας, ο οποίος ήρθε τρίτος και καταϊδρωμένος, πάνω από οκτώμονάδες πίσω από τον Μητσοτάκη, αποκλειόμενος φυσικά από τη διεκδίκηση της αρχηγίας. Εντυπωσιακό – και δεν το λέμε καθόλου ειρωνικά – το ποσοστό του 11,4% που συγκέντρωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης.  

Το 39,8% του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε την αμέριστη στήριξη του Κώστα Καραμανλή, το28,5% του ακραίου νεοφιλελεύθερου ''κοινωνικού κανίβαλου'' Κυριάκου Μητσοτάκη, το 20,3% της ''φούσκας'' Τζιτζικώστα και το προαναφερθέν 11,4% του τελευταίου, Γεωργιάδη αποτυπώνουν με σαφήνεια τη σημερινή κατάσταση της ΝΔ. Κυρίαρχος παραμένει ο καραμανλισμός, πράγμα πολύ λογικό, αφού με εξαίρεση την περίοδο 1990-1993, στα μάτια των δεξιών οπαδών και ψηφοφόρων μόνο ο καραμανλισμός τους οδήγησε στη εξουσία στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί εκ των υστέρων να πλασαριστεί ως δήθεν ...''κεντρώος'', αλλά η πραγματικότητα είναι πως ο εξτρεμιστικός νεοφιλελευθερισμός του, τον καθιστά αναμφισβήτητα ως τον πιο ακραίοαντιδραστικό από κοινωνική σκοπιά. Κυριολεκτικά ''στάζει'' ταξικό μίσος απέναντι στους εργαζόμενουςκαι μεσαία στρώματα. Αλίμονο μας αν γινόταν ο άνθρωπος αυτός πρωθυπουργός της Ελλάδας! Θα ξεπερνούσε σε αντιδραστικότητα ακόμη και τον πατέρα του, τον ''πολιτικό βρικόλακα'' ΚωνσταντίνοΜητσοτάκη, τα τριάμισι χρόνια της πρωθυπουργίας του οποίου, ήταν τα πιο μαύρα που έζησε ο ελληνικός λαός τα τελευταία σαράντα χρόνια!  

Πέρα από τη ''φούσκα'' Τζιτζικώστα, με τον οποίος κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί στο μέλλον, είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό το ποσοστό των ακροδεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ που ψήφισαν για πρόεδρο των Άδωνη Γεωργιάδη. Δεν είναι εντυπωσιακό το ποσοστό αυτό καθ' αυτό, αλλά το γεγονός ότι νεοδημοκρατική ακροδεξιά ταυτίζεται πλήρως με τη δουλικότητα της επίσημης ηγεσίας της απέναντι στους Γερμανούς και την ΕΕ. Σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, η Ακροδεξιά διευρύνει ταχύτατα την πολιτική και εκλογική επιρροή της κάνοντας σημαία της την έξοδο της χώρας της από το ευρώ, εκφράζοντας πρωτίστως τα τμήματα της αστικής τάξης που καταστρέφονται από τη γερμανικήπολιτική και στη συνέχεια και εκείνα τα ευρύτατα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων και τωνεργαζομένων και αγροτών που υποφέρουν από την πολιτική αυτή. Οι ακροδεξιοί νεοδημοκράτες όμως παραμένουν ...''ευρώ – στουρνάρια''!  

Εκπληκτικό είναι επίσης το γεγονός πόσο ηλίθιους θεωρούν τους Έλληνες, τα φιλικά προς την ΝΔ μέσαενημέρωσης, εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια, όταν ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ ήταν ''πολύ υψηλή'' και ''ξεπέρασε κάθε προσδοκία''. Πως είναι δυνατόν οι 404.078 οπαδοί της ΝΔ (τόσο ανακοίνωσε ότι ψήφισαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου την περασμένη Κυριακή) να ''ξεπέρασαν κάθε προσδοκία'', όταν στις ακριβώς προηγούμενες εκλογές που εφαρμόστηκε το ίδιο σύστημα, στις 29 Νοεμβρίου 2009, τότε που βγήκε αρχηγός ο Αντώνης Σαμαράς, είχαν ψηφίσει ...διπλάσιοι (!) για την ακρίβεια 782.136 άτομα; Πως γίνεται δηλαδή όταν έχουν ήδη ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές 800.000άνθρωποι, οι 400.000 να ''ξεπερνούν κάθε προσδοκία;'' Πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος για να το πιστέψει! ''Άλλες εποχές το 2009, άλλες το 2015'' απαντούν οι νεοδημοκράτες, αν τους θίξει κανείς αυτό το θέμα. Σωστά – μόνο που το 2009 ήταν ...χειρότερο για την ΝΔ από το 2015! Και οι δυο εκλογές προέδρου της ΝΔ λαμβάνουν χώρα μετά από δυο εκλογικές συντριβές της ΝΔ. Το 2009 όμως είχε χάσει με σχεδόν 11 μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου (43,92% το ΠΑΣΟΚ έναντι 33,48% της ΝΔ), ενώ το 2015 έχασε με 7 μονάδες διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ (35,46% του ΣΥΡΙΖΑ έναντι 28,10% της ΝΔ). Επιπροσθέτως, το 2009 η ΝΔ είχε χάσει περίπου 8,5 εκατοστιαίες μονάδες από τις εκλογές του 2007 (είχε πέσει από το 41,84% του 2007 στο 33,4% του 2009), ενώ στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 αυξήθηκε οριακά από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 (από 27,81% που είχε πάρει το Γενάρη πήρε 28,10% το Σεπτέμβρη. Άλλο πτώση 8,37 εκατοστιαίων μονάδων, άλλο αύξηση 0,29 μονάδων!  

Σαφώς και ήταν χειρότερα για τη ΝΔ, λοιπόν, το 2009! Μπούρδες μας λένε, λοιπόν, οι νεοδημοκράτες και τα φίλα προσκείμενα προς αυτήν μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τη μνημονιακή κωλοτούμπα του Σαμαρά πληρώνει τώρα η ΝΔ και θα την πληρώσει, με πού βαθύτερη κρίση από όσο φαντάζονται οι φίλοι της. Με κρίση υπαρξιακή.  

*Δημοσιεύθηκε στο ''ΠΡΙΝ'' την Παρασκευή 25 Δεκέμβρη 2015

ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php

Πούτιν, αποκαλυπτικός για μία ακόμη φορά

ΣΑΒΒΑΤΟ 24-12-2015

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν, στο ενημερωτικό πρόγραμμα του Βλαδίμηρου Σολοβιώφ «Παγκόσμια Τάξη», μίλησε για το πως βλέπει την υφιστάμενη διεθνή κατάσταση και την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας.

Ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης;

Κατά την άποψή του προέδρου της Ρωσίας, ένα από τα βασικά σημεία της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των ΗΠΑ και των χωρών της Δυτικής Ευρώπης αποτελεί η εξάλειψη ακόμη και της υποθετικής δυνατότητας της αποκατάστασης της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι το οποίο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και τις θέσεις των «δυτικών εταίρων» για την Ουκρανία.

«Όσον αφορά την Ουκρανία και τον μετασοβιετικό χώρο, γενικά είμαι πεπεισμένος, ότι η θέση των δυτικών εταίρων μας, Ευρωπαίων και Αμερικανών, δεν σχετίζεται με την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ουκρανίας, αλλά συνδέεται με την προσπάθεια να παρεμποδίσουν την επανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης, και κανείς δεν μας πιστεύει, ότι δεν έχουμε στόχο να επανασυστήσουμε τη Σοβιετική Ένωση.

Ακόμη και αυτή η υποθετική δυνατότητα, όπως φαίνεται, δεν επιτρέπει στους εταίρους μας να έχουν ένα βαθύ και ήρεμο ύπνο». Ωστόσο η οικονομική συνεργασία της Ρωσίας με την Ουκρανία θα έκανε τις χώρες πιο ανταγωνιστικές: «θα επέτρεπε στην Ουκρανία και στη Ρωσία να καταλάβουν πιο αξιόλογη θέση στο σύγχρονο σύστημα του καταμερισμού της εργασίας, στην παγκόσμια αγορά. Αλλά το κύριο καθήκον της Δύσης είναι να μην επιτρέψει αυτήν την ένωση δυνάμεων».

Η Ευρώπη δεν αποφασίζει ανεξάρτητα

Όσον αφορά τις κυρώσεις, ο Πούτιν τόνισε ότι «δεν πρόκειται να κρατήσουμε θυμό λόγω των κυρώσεων. Εμείς περιμένουμε, τους περιμένουμε όλους» υπογράμμισε. Εξέφρασε, όμως, την άποψη ότι οι χώρες της Ευρώπης δεν έχουν επαρκή ανεξαρτησία στην επεξεργασία των τελικών αποφάσεων:

«Δεν περιμένουμε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη, να απαρνηθούν τον ευρωατλαντικό τους προσανατολισμό. Αλλά θεωρώ ότι θα ήταν ορθότερο, οι εταίροι μας χωρίς να τον αρνηθούν αυτόν τον προσανατολισμό, να έπαιρναν μέρος έστω στην επεξεργασία των αποφάσεων. Και όχι απλώς κάθε φορά, όταν έρχονται οδηγίες από κάπου πέρα από τον ωκεανό, να κρύβονται πίσω από ένα προσωπείο».

Τόνισε ότι οι αποφάσεις των χωρών είναι απαραίτητο να καθορίζονται είτε από τα εσωτερικά τους συμφέροντα είτε από τα διεθνή συμφέροντα των κρατών «Αλλά μου φαίνεται ότι προς των συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών -μπορεί να λαθεύω, ας με διορθώσουν αν δεν είναι έτσι- θα ήταν να ενώσουν τις προσπάθειές τους στην οικονομία, στην πολιτική, στην μάχη κατά της τρομοκρατίας, και στην μάχη για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων και ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, να ενώσουν τις προσπάθειές τους με τη Ρωσία» είπε ο Πούτιν.

Σιράκ και Σρέντερ είχαν δίκιο

Το πρόβλημα της Ευρώπης συνίσταται στο ότι δεν ακολουθεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. «Γενικά –διαπιστώνει ο Πούτιν- ως αρχή είναι απολύτως φυσιολογικό όταν τμήμα της κυριαρχίας του στρατιωτικο-πολιτικού μπλοκ μεταφέρεται στα υπερεθνικά όργανα». Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση μέρος της ευρωπαϊκής κυριαρχίας δεν μεταφέρεται τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο στον ηγέτη της συμμαχίας, στις ΗΠΑ. Ως παράδειγμα έφερε την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, υπενθυμίζοντας ότι τότε η Γερμανία και η Γαλλία εναντιώθηκαν σε αυτό και τους κατηγορούσαν ότι είχαν λάθος.

Αποδείχθηκε, όμως, ότι τότε ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος είχε πολύ στενές σχέσεις εμπιστοσύνης με τους σουνίτες της Μέσης Ανατολής, από τότε είχε προβλέψει –ήταν μάλιστα άνθρωπος πολύ ευρυμαθής- που θα οδηγούσε όλο αυτό. Και να τώρα που οδήγησε η καταστροφή των κρατών αυτών, οδήγησε στο να ανθίζει η τρομοκρατία, να γίνονται τρομοκρατικά κτυπήματα στο Παρίσι, ο Σιράκ το σκεφτόταν αυτό ήδη από τότε και είχε δίκιο. Όπως άλλωστε και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ».

Κατά τη γνώμη του, «οι νέοι πολιτικοί ‘‘νεόπλουτοι’’ έχασαν μου φαίνεται την αίσθηση της πραγματικότητας. Δεν κατάλαβαν ακόμη ότι στο εσωτερικό τους δικού τους κόσμου ξεκίνησαν διαδικασίες μη αναστρέψιμες. Εάν τώρα όλοι στέκονται σε στάση προσοχής, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβαίνει αιώνια.

Διότι υπάρχουν κάποιες χώρες και λαοί, οι οποίοι μέσα τους ποτέ δεν θα συμφιλιωθούν με τον δευτερεύοντα ρόλο, με το ρόλο της κατεχόμενης χώρας ή του υποτελούς σε κάποιον άλλον. Αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί και νομίζω ότι θα είναι πολύ σύντομα». «Προκειμένου να επιμηκύνουν την ηγεμονία τους, κάποιες χώρες προσπαθούν να επιβάλουν τη θέση τους με τη βία. Αυτό βεβαίως είναι κακό», πρόσθεσε.

Η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει από την επαύριον του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Τόνισε ότι αν και η υφιστάμενη τάξη γεννήθηκε ως αποτέλεσμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου «η ισορροπία δυνάμεων έχει ολοφάνερα αλλάξει, και αναμφίβολα αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ΄ όψιν». «Σ’ αυτήν την ίδια την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δεν είναι δυνατόν όλες οι γενιές των Γερμανών να αισθάνονται ότι στερούνται τα δικαιώματά τους για το ότι διέπραξαν οι ναζιστές. Υπήρξαν Γερμανοί, οι οποίοι πολέμησαν τον ναζισμό, έπεσαν ως πρώτα θύματα στον πόλεμο με τον ναζισμό, και αυτοί ήσαν και χριστιανοί και κομουνιστές και το αντιφασιστικό κίνημα ήταν πολύ μεγάλο. Αυτό πρέπει επίσης να το σκεφτούμε. Και εγώ θεωρώ ότι έχω δικαίωμα να το πω.

Όχι μόνον ως πρόεδρος, ως επικεφαλής του ρωσικού κράτους, αλλά και ως μέλος μιας οικογένειας, στην οποία πολλοί σκοτώθηκαν και υπέφεραν. Κι από την πλευρά της μητέρας μου κι από την πλευρά του πατέρα μου σκοτώθηκαν περισσότεροι απ’ όσους έμειναν ζωντανοί έπειτα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον ρόλο της σύγχρονης Γερμανίας, η οποία μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο στη διεθνή σκηνή, στην παγκόσμια κατάσταση. Αυτά όλα πρέπει να τα έχουμε υπ’ όψη μας, να τα υπολογίζουμε και να αναπτύξουμε τις διεθνείς σχέσεις σε μια κατεύθυνση που να τους δίνει μεγαλύτερη σταθερότητα».

Ο Πούτιν έκανε κάλεσμα στη λήψη πιο ισορροπημένων αποφάσεων: «Μιλώ με πολλούς ηγέτες, και Ευρωπαίους και Αμερικανούς και όχι μόνον τον τελευταίο χρόνο. Και όταν άρχισαν οι διάφορες επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Λιβύη, είχα πάντοτε μια θέση, η οποία συνίσταται στο ότι πρέπει να δρούμε προσεκτικά. Δεν πρέπει τα δικά μας σχήματα και οι αντιλήψεις για το καλό και το κακό, στη συγκεκριμένη περίπτωση για το καλό, για τη δημοκρατία, να τα μεταφέρουμε αυτόματα, απλώς μηχανικά, σε άλλες χώρες και λαούς, με άλλη κουλτούρα, με άλλη θρησκεία, με άλλες παραδόσεις».

Καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας

Σχετικά με την ουκρανική ατζέντα ο Πούτιν εξέφρασε την άποψη ότι ήδη τώρα «οι εταίροι βλέπουν ότι επέτρεψαν ένα λάθος αλλά δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Η Δύση εκμεταλλεύθηκε την κατάσταση, που δημιουργήθηκε στην Ουκρανία από τη στιγμή της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της –διαφθορά, κακές αποδόσεις του δικαστικού συστήματος και της τήρησης της δημόσιας τάξης, αλαζονική αυτονόμηση της γραφειοκρατίας. Και βέβαια να τα εκμεταλλευθείς όλα αυτά ήταν εύκολο.

Ωστόσο, δύσκολα κάποιος μπορεί να πει ότι τώρα η κατάσταση στην Ουκρανία έγινε καλύτερη. Η εξουσία παρέμεινε στα χέρια των ολιγαρχών. Την χώρα την έθεσαν υπό ξένο έλεγχο, επέβαλαν εκεί στις θέσεις-κλειδιά ανθρώπους από γειτονικές χώρες, ή πέρα από τον ωκεανό. Το επίπεδο της ζωής πέφτει καταστροφικά, το ΑΕΠ μειώθηκε κατ’ εντολήν. Λαμβάνει χώρα μια καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας. Η Ουκρανία σε αντάλλαγμα μπορεί να πάρει μόνον το δικαίωμα εισόδου χωρίς βίζα στην Ευρώπη, αλλά και αυτό ακόμη είναι αμφίβολο. Και δεν μιλάμε για το δικαίωμα να βρουν εργασία, δεν είναι βίζα εργασίας.

Αλλά ακόμη και εάν είναι για εργαζόμενους, για ποιους εργαζόμενους; Νταντάδες, κηπουρούς, οικοδόμους. Άραγε αυτή είναι η μοίρα και το μέλλον αυτής της υπέροχης χώρας και αυτού του υπέροχου λαού. Στην Ουκρανία υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να γίνει μια αναπτυγμένη βιομηχανική χώρα με υψηλό επίπεδο επιδόσεων στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας: κατασκευή πυραύλων, διάστημα, κατασκευές αεροσκαφών, ναυπηγεία, μικροηλεκτρονική, ανάπτυξη των επιστημών, εκπαίδευση. Που είναι όλα αυτά σήμερα; Τα υποβαθμίζουν!

Ωστόσο να συντηρήσει οικονομικά την Ουκρανία κανείς δεν το θέλει. Θέλουν να μεταφέρουν το βάρος στη Ρωσία. Και τα δάνεια που δώσαμε δεν θέλουν να τα επιστρέψουν, αν και εμείς προτείναμε μια πολύ καλή, βολική, κατά τη γνώμη μου, επίλυση του χρέους», προσθέτοντας ότι «η ρωσική πλευρά πρότεινε να μοιραστεί η Μόσχα με τις δυτικές χώρες το ρίσκο, αλλά οι δυτικοί εταίροι το αρνήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση δεν πιστεύει στην πιστοληπτική φερεγγυότητα της Ουκρανίας και στη σταθεροποίηση της οικονομίας της. Αυτό είναι ένα πολύ κακό σημάδι».

Σχετικά με την κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία τόνισε ότι «Δεν είναι δική μας δουλειά να επιτεθούμε κάπου ή να επιμείνουμε, εμείς ξεκινούμε από το ότι δεν μπορούμε να δώσουμε ως λεία στους εθνικιστές αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν στην νοτιο-ανατολική Ουκρανία» και όπως ξεκαθάρισε λόγος γίνεται για όλο τον ρωσόφωνο πληθυσμό του Ντονμπάς ο οποίος προσανατολίζεται προς τη Ρωσία».

Για τον Ερντογάν: «τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως!»

Σχολιάζοντας την κατάσταση στην Μέση Ανατολή ο Πούτιν δήλωσε πως «όσον αφορά την συριακή κρίση δουλεύουμε εύκολα και με τον πρόεδρο Άσαντ και με την αμερικανική πλευρά. Μίλησα γι’ αυτήν πρόσφατα με τον πρόεδρο Ομπάμα και με τους φίλους μας από τη Σαουδική Αραβία, και τις άλλες αραβικές χώρες». Γιατί είναι εύκολο; Εμείς δεν υποκρινόμαστε και θέση δεν αλλάζουμε.

Η Ρωσία διαμόρφωσε με σαφήνεια τη θέση της για τη διευθέτηση του συριακού προβλήματος. Εμείς ζητήσαμε αρχικώς απάντηση από όλους: έτσι ή όχι, σύμφωνοι ή όχι. Επί της αρχής, επί των βασικών παραμέτρων της διευθέτησης όλοι είπαν: ‘‘Ναι’’. Και τότε διαμορφώσαμε τη θέση μας με βάση αυτά τα στοιχεία, τα οποία θεωρούνται γενικά και αποδεκτά, και τώρα πρέπει να ‘‘πηδούμε’’ από την μια πλευρά στην άλλη».

Σε ότι αφορά στη Τουρκία ο Πούτιν για μια ακόμη φορά σημείωσε ότι θεωρεί τους Τούρκους φιλικό λαό. «Ήδη μίλησα στην ομιλία στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και θέλω να το επαναλάβω εδώ για ακόμη μια φορά. Θεωρούμε τον τουρκικό λαό φίλο και δεν θέλουμε να χαλάσουν οι σχέσεις ακριβώς με τον τουρκικό λαό. Βέβαια όσον αφορά την παρούσα ηγεσία της Τουρκίας τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως» είπε ο Πούτιν.

Πηγή Σωτήριος Δημόπουλος

http://kostasxan.blogspot.com/

Κόκκινα δάνεια

Κυβέρνηση, Τράπεζες και Funds κάνουν τους Έλληνες νοικάρηδες στα σπίτια τους

ΣΑΒΒΑΤΟ 26-12-2015

Share Tweet 1 Σχόλιο e-mail

Η πιθανότητα να ζήσουμε σκηνές Ισπανίας, με σπίτια που βγαίνουν σε πλειστηριασμό και ιδιοκτήτες να απομακρύνονται με τη βία από τις εστίες τους, γίνεται ολοένα και πιο ορατή, καθώς από την 1η Ιανουαρίου, το 75% των δανειοληπτών με «κόκκινα» δάνεια μένει απροστάτευτο.

Ταυτόχρονα, καραδοκούν οι γύπες των distress funds να αγοράσουν τα δάνεια των πτωχευμένων νοικοκυριών, που πέντε χρόνια τώρα βλέπουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και τα χρέη να γίνονται …βουνό.

Τις τελευταίες ημέρες, οι Τράπεζες καλούν όσους δανειολήπτες δεν έχουν καταβάλει δόση δανείου εδώ και 90 μέρες, να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις πριν έρθουν οι …γύπες των distress funds.

Φυσικά, οι προτάσεις μόνο…συμφέρουσες δεν χαρακτηρίζονται.

Προτείνουν μεταξύ άλλων να γίνει ο ιδιοκτήτης, νοικάρης παραχωρώντας το ακίνητό του στην Τράπεζα και καταβάλλοντας στη συνέχεια ενοίκιο.

Τις τελευταίες μέρες μάλιστα παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα δανειοληπτών για υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, σε μια ύστατη προσπάθεια να διασώσουν την περιουσία τους, καθώς έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή ύφεση που έχει συρρικνώσει τα εισοδήματά τους και ταυτόχρονα με την απειλή να χάσουν και το σπίτι τους γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν τις δόσεις.

Τα εισοδηματικά κριτήρια αναμένεται να είναι πολύ αυστηρά και πλέον ο κίνδυνος πλειστηριασμών είναι ορατός.

Όσοι παραλάβουν τη σχετική επιστολή, καλούνται να συμπληρώσουν μια τυποποιημένη φόρμα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, στην οποία θα αναγράφουν πλήρως τα οικονομικά τους στοιχεία, με βάση τα οποία οι τράπεζες θα προτείνουν κάποιες ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνειά τους.

Υπενθυμίζεται ότι τα τέσσερα βήματα για να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός είναι:

1. Ο οφειλέτης να υποβάλει στην τράπεζα τα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση του (εισοδήματα, ενοίκια, τόκοι, δαπάνες διαβίωσης κλπ) και την ακίνητη περιουσία του.

2. Αν δεν ανταποκριθεί μέσα στην προβλεπόμενη προθεσμία, η τράπεζα στέλνει δεύτερη προειδοποιητική επιστολή. Αν και πάλι ο δανειολήπτης δεν ανταποκριθεί, χαρακτηρίζεται «μη συνεργάσιμος» και τίθενται σε εφαρμογή οι διαδικασίες διεκδίκησης των οφειλών από την τράπεζα, ακόμη και μέσω πλειστηριασμού.

3. Αν ο δανειολήπτης ανταποκριθεί και αφού εξεταστεί το οικονομικό προφίλ του, η τράπεζα εντός έξι μηνών θα υποβάλλει τις προτάσεις της για την αντιμετώπιση της οφειλής. Ο δανειολήπτης μέσα 15 μέρες πρέπει να απαντήσει αν αποδέχεται τη ρύθμιση ή αν έχει να αντιπροτείνει δικό του σχέδιο.

4. Αν δεν υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στην τράπεζα και το δανειολήπτη, τίθενται σε εφαρμογή οι διαδικασίες διεκδίκησης του δανείου από την τράπεζα ακόμα και μέσω πώλησής του, στην περίπτωση που το δάνειο είναι επιχειρηματικό ή στεγαστικό που δεν αφορά στην πρώτη κατοικία. Αν το δάνειο είναι μικρομεσαίας επιχείρησης, στεγαστικό πρώτης κατοικίας ή καταναλωτικό, η πώληση αναμένεται να απελευθερωθεί υπό προϋποθέσεις μετά τις 15 Φεβρουαρίου.

Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/655008/kokkina-daneia-kyvernisi-trapezes-kai-funds-kanoyn-toys-ellines-noikarides-sta-spitia-toys#ixzz3vPtMNA6S