Να γιατί πρέπει να μετατρέψουμε τον τρόμο τους σε πραγματικό εφιάλτη

Τρίτη, 29 Δεκεμβρίου 2015

Είναι αποκαλυπτικές και άκρως διδακτικές - για όσους θέλουν να τις διαβάσουν σωστά - οι προβλέψεις που κάνει το Stratfor για την Ελλάδα για το 2016... 

Από τη μία αναδεικνύει αυτό που πραγματικά τρέμουν οι συμμορίες των εκβιαστών και η δουλοπρεπής συγκυβέρνηση των ανδρεικέλων. Το εμφανίζει ως κίνδυνο, αλλά όλοι ξέρουν καλά πως είναι η μοναδική διέξοδος που θα δρομολογήσει ουσιαστικές πολιτικές ανατροπές και θα ανακόψει την...

πορεία της χώρας προς τον όλεθρο και εν τέλει το διαμελισμό. Το χαρακτηρίζει "αστάθεια" γιατί τρέμει ακόμη και στο άκουσμα της λέξης "εξέγερση", που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πραγματική χειραφέτηση της μαχόμενης κοινωνίας.

Αναφέρει λοιπόν πως έρχεται μια νέα χρονιά αστάθειας υποστηρίζοντας ότι η σοβαρότερη απειλή για την Ελλάδα δεν είναι το χρέος αλλά η κοινωνική αναταραχή, ενώ δεν αποκλείει ακόμα και το ενδεχόμενο κατάρρευσης της κυβέρνησης.

Κι από την άλλη επιχειρεί να υπαγορεύσει τη λύση που εξυπηρετεί  το βρώμικο συνασπισμό της Κατοχής με τους ελληνόφωνους δωσίλογους, εμφανίζοντάς την ως επιθυμία της πλειοψηφίας των πολιτών. 

Αναφέρει λοιπόν πως οι Έλληνες πολίτες εμφανίζονται αντίθετοι σε πρόωρες εκλογές και ως εκ τούτου η πλέον ενδεδειγμένη λύση θα ήταν η δημιουργία μίας κυβέρνησης τεχνοκρατών ή μίας κυβέρνησης συνεργασίας, με πλειοψηφία ικανή να ψηφίσει τα νέα δύσκολα νομοσχέδια. 

Τώρα ξέρεις τι θέλουν...

Τώρα ξέρεις τι τρέμουν...

Τώρα ξέρεις τι ακριβώς επιδιώκουν με τη λύση που σου εμφανίζουν ως "μόνη υπεύθυνη επιλογή"...

Τώρα ξέρεις πως μόνο η οργανωμένη σου αντίσταση μπορεί να τους χαλάσει τη σούπα...

Έσω έτοιμος... ή για να υποδεχτείς τα χειρότερα... ή για ν αναστήσεις επιτέλους την τσαλακωμένη αξιοπρέπειά σου και να πάρεις στα χέρια σου τον έλεγχο της πατρίδας σου...

Σχολεία διαλυμένα, αλλά με ισχυρά εθνόμετρα!

Σχολεία χωρίς καθηγητές και υποδομές, 

by diaxeiristisΤΡΙΤΗ 29-12-2015

Tου Τάσου Χατζηαναστασίου*

Οι πρόσφατες δηλώσεις της αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113875477) αποκάλυψαν με τον πιο καθαρό τρόπο τις προθέσεις της κυβέρνησης: ο ελληνικός λαός θα πρέπει να πάψει επιτέλους να νιώθει περήφανος για τους αγώνες και τα επιτεύγματά του, αλλά και να πάψει να νιώθει αδικημένος για όσα έχει υποστεί, ειδικά στη νεότερη Ιστορία. Έτσι, σύμφωνα με την Σία Αναγνωστοπούλου δεν έχει τόση σημασία αν ο Κολοκοτρώνης ήταν Έλληνας, καθώς έδρασε ως… Ευρωπαίος επαναστάτης, όσο για την πολύπαθη Μικρασιατική Καταστροφή αποτελεί κι αυτή ένα φαινόμενο που απλώς εντάσσεται στο παγκόσμιο… προσφυγικό ζήτημα! Κάθε αντίθετη άποψη, συκοφαντείται ως χρυσαυγίτικη και της αποδίδονται φράσεις όπως: «ο ηρωισμός ίδιον της ελληνικής φυλής» ή «η μοίρα των Ελλήνων» ως ερμηνεία των διωγμών των Μικρασιατών που δήθεν χρησιμοποιούν όλοι όσοι διαφωνούν με τις απόψεις των εθνομηδενιστών. Όσο για την Παιδεία στην Τουρκοκρατία, ε! Ήταν απλώς ένα φαινόμενο… αυτοαναπαραγωγής της Εκκλησίας αφού σχολεία έχουμε μόνο με το έθνος-κράτος! Πού να το ήξερε ο Κοσμάς ο Αιτωλός να μην το φάει τζάμπα το κεφάλι του που νόμιζε πως ίδρυε σχολεία! Προφανής στόχος: οι Έλληνες να μη αισθάνονται σε καμία περίπτωση ότι αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο κι έτσι δεν υπάρχει και κανένας λόγος να αγωνίζονται να διατηρήσουν την ιδιαίτερη ταυτότητα και την ιστορική τους μνήμη και εν τέλει να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και να ανακτήσουν την εθνική τους κυριαρχία και αξιοπρέπεια. Η αποικιοποίηση της χώρας απαιτεί και την αντίστοιχη ραγιάδικη συνείδηση. Τέλος με το «εθνόμετρο» στην διδασκαλία της Ιστορίας λοιπόν. Υποστηρίζεται δηλαδή σοβαρά πως δάσκαλοι και καθηγητές όλα αυτά τα χρόνια άλλο δεν κάνουν από το να διαπαιδαγωγούν με βάση εθνικιστικές και μισαλλόδοξες απόψεις τούς μαθητές. Αν αυτό δεν συνιστά προσβολή για τον κλάδο των εκπαιδευτικών, αλλά και ωμή περιφρόνηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, τότε ποιο μέτρο αντί για το εθνόμετρο, πρέπει να εφαρμόσουμε προκειμένου να μετρήσουμε τις επιδόσεις του Υπουργείου τους τελευταίους μήνες; Αντί δηλαδή να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας, εφευρίσκει ανύπαρκτους εχθρούς προκειμένου να διχάσει τους εκπαιδευτικούς και τον ελληνικό λαό και να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, ελπίζοντας από την άλλη ότι υπάρχει ακροατήριο που θα υποδεχθεί θετικά τέτοιες δηλώσεις. Γιατί κατά τα άλλα, η Υπουργός, αντί να υπηρετεί, περιφρονεί βαθύτατα τον προφανώς χαμηλού πνευματικού επιπέδου ελληνικό λαό που αντί για Ιστορικούς, όπως η Ρεπούση, ο Λιάκος και η ίδια, ακολουθεί τους άγνωστους και ανώνυμους, αλλά πανίσχυρους «εθνικιστές»: «Δεν θέλω να το προσωποποιήσω. Είναι περισσότερο δυνάμεις που λειτουργούν ως η κοινή γνώμη, που είναι διάχυτες στα κόμματα και σε διάφορους φορείς της κοινωνίας. Οικειοποιούνται την κοινή γνώμη και επιβάλλουν πολύ εύκολα τις εθνικιστικές απόψεις τους, διότι η κοινή γνώμη δεν διαθέτει ιστορική κουλτούρα». Ευτυχώς όμως αυτός ο… απαίδευτος λαός αγνόησε τους παραπάνω Ιστορικούς και καταψήφισε το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο που τόσο φανατικά είχαν υποστηρίξει μαζί με τις ΗΠΑ, την Αγγλία, την ΕΕ και φυσικά την Τουρκία. Μήπως, η απαιδευσία «της κοινής γνώμης» ευθύνεται και για το ότι δεν πείθεται από τους Οικονομολόγους και τους Νομικούς της κυβέρνησης για τις αλλαγές στη φορολογία και το ασφαλιστικό;

Η τραγωδία είναι ότι, όπως έχει δείξει η Ιστορία (της Γιουγκοσλαβίας το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα), όταν επιβάλλονται τέτοιου τύπου, δήθεν αντιεθνικιστικές, αντιλήψεις, οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα και ό,τι δεν πέτυχαν η δικτατορία του Μεταξά και η χούντα, θα το πετύχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: να ενισχύσει τελικά τις εθνικιστικές αντιλήψεις και να οδηγηθούμε σ’ έναν νέο εθνικό διχασμό. Κι όμως ειδικά αυτή την κρίσιμη για τη χώρα και τον λαό μας στιγμή, έχουμε ανάγκη από μία σύγχρονη δημοκρατική πατριωτική συνείδηση. Η Παιδεία οφείλει να μεταδώσει στους νέους μας αγάπη για την πατρίδα τους, περηφάνια, κι όχι συμπλεγματική ανωτερότητα ή κατωτερότητα, για τα επιτεύγματά της, εκείνο δηλαδή το συλλογικό ήθος, που θα αποτελέσει την προϋπόθεση απελευθέρωσης ώστε οι νέοι μας να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους για «το καλό του λαού και της χώρας», όπως δίδασκε το παλιό αριστερό ήθος. Γιατί, που να πάρει ο διάολος, δεν είναι δυνατόν αυτή η έρημη πατρίδα να μορφώνει και να σπουδάζει τους νέους σε υψηλό επίπεδο για να τους στέλνει να στελεχώσουν τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες και τις εταιρίες της κεντρικής, της δυτικής και της βόρειας Ευρώπης. Και μόνο την παραδοσιακή αξία της ανταπόδοσης να είχαμε καλλιεργήσει στα παιδιά μας, θα είχαμε διασφαλίσει ότι ένα σημαντικό επιστημονικό και πνευματικό κεφάλαιο θα παρέμενε να παλέψει εδώ προκειμένου η Ελλάδα από οικόπεδο και αποικία να καταστεί παραγωγική, δημιουργική  και τελικά ελεύθερη.

Απασχολούν άραγε κανέναν όλα αυτά ή αποτελούν φωνές βοώντος εν τη ερήμω που σύντομα θα σκεπάσουν οι κραυγές και λοιδορίες για «εθνικισμό»;

*αντιπρόεδρος ΔΣ ΕΛΜΕ Αργολίδας, Δρ Ιστορίας

ΑΝΑΡΤΗΣΗ   

ΠΩΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΠΟΥΛΗΣΕ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΝΟΤΟ

ΤΡΙΤΗ 2912/15                   

...ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΕΕ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ, PODEMOS ΚΑΙ ΜΠΛΟΚΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΟΥΝ ΑΝΑΧΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΣΕ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Οι φιλοδοξίες του παλιού ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνούσαν τα σύνορα της Ελλάδας! Ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ με διορατικότητα επαναλάμβανε συχνά μια αλήθεια: ότι η ανατροπή στην Ελλάδα θα μπορούσε να προκαλέσει ή να υποβοηθήσει, ένα ντόμινο ανατρεπτικών εξελίξεων στον ευρωπαϊκό νότο και συνολικότερα στην ευρωζώνη και την ΕΕ.  

Πράγματι, ας φανταστούμε προς στιγμήν ποιες θα μπορούσαν να ήταν οι εξελίξεις σήμερα σε Πορτογαλίακαι Ισπανία, αν ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρούσε σε ανατροπή στην Ελλάδα, αντί να συνομολογήσει νέο καταστρεπτικό μνημόνιο.  

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Είναι σχεδόν προφανές ότι θετικές ανατρεπτικές εξελίξεις στην Ελλάδα θα είχαν επιδράσει ριζοσπαστικά, κατά πάσα πιθανότητα, στο Podemos και την Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας, όπως και στο Αριστερό Μπλόκο της Πορτογαλίας και το ΚΚ, ενώ μάλλον θα είχαν προσδώσει ανοδική δυναμική στα εκλογικά ποσοστά τους.  

Με δυο λόγια, μια ανατρεπτική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα το πιθανότερο είναι ότι θα προκαλούσε έναν αέρα ανατροπής κατ' αρχάς στην Ιβηρική Χερσόνησο και ίσως ευρύτερα και σε άλλες “ασταθείς” ευρωπαϊκές χώρες, που δοκιμάζονται ιδιαίτερα από την κρίση, με πρώτη, ίσως, υποψήφια την Ιταλία.

ΤΟ ΣΟΚ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Δυστυχώς, όμως, η πολυπόθητη ανατροπή του ΣΥΡΙΖΑ ακυρώθηκε και μετετράπη σε μετάλλαξή του, με συνέπεια την “προδοσία” της συνθηκολόγησης και της υπογραφής ενός τρίτου μνημονίου, με οδυνηρές συνέπειες για τον ελληνικό λαό.  

Το σοκ από την ταπεινωτική συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των ριζοσπαστικών δυνάμεων και των λαών της Ευρώπης και ιδιαίτερα στην Ιβηρική, ήταν κάτι παραπάνω από κεραυνοβόλο.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ από ελπίδα για τους ριζοσπάστες και τους λαούς μετετράπη σε κατάρα.  

Από θετικό πείραμα προς μίμηση, που προκαλούσε περηφάνεια, έγινε αντι-παράδειγμα προς αποφυγήν. 

Ούτε το όνομά του δεν ήθελαν, πλέον, να προφέρουν οι μαχόμενες αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης.

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Το βρώμικο κατεστημένο της ΕΕ πέτυχε με τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε ως προϋπόθεση την απομάκρυνση της Αριστερής του Πτέρυγας, μια ανέλπιστη (;) νίκη.  

Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την στροφή των 180 μοιρών δεν ανέκοψε μόνο τη λαϊκή δυναμική του δημοψηφίσματοςμε τη νίκη του “ΟΧΙ” στην Ελλάδα, αλλά φρέναρε και τη ριζοσπαστική πορεία αλλά και την εκλογική δυναμική στο Podemos και στο Μπλόκο και συνολικά της Αριστεράς στην Ιβηρική.  

Ασφαλώς δεν ήταν η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ που προσδιόρισε απολύτως τις εξελίξεις σε Ισπανία και Πορτογαλία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ "ΘΑΒΕΙ" PODEMOS ΚΑΙ ΜΠΛΟΚΟ

Η επίδρασή της, όμως, ήταν αξιοσημείωτη τόσο στη συνολική πορεία του Podemos και του Μπλόκουόσο και στη δυναμική των αριστερών πτερύγων στα κόμματα αυτά.  

Σήμερα, μετά τις εκλογές σε Πορτογαλία και Ισπανία, έχει διαμορφωθεί και στις δύο χώρες ένα νέοαλλά πολύ ρευστό σκηνικό.  

Στην Πορτογαλία έχουμε κυβέρνηση σοσιαλιστών με τη στήριξη του Μπλόκο και του ΚΚ. Μια κυβέρνηση πολύ ασταθή, με έλλειψη προγραμματικής συνοχής, η οποία, όλα δείχνουν, ότι μόνο σε μια αμυντικήστρατηγική μπορεί το πολύ να περιορισθεί, αν και πρόσφατο “δώρο” της κυβέρνησης των σοσιαλιστών σε πορτογαλική τράπεζα πέρασε με τις ψήφους της Κεντροδεξιάς και όχι της Αριστεράς!  

Στην Ισπανία, μετά τις εκλογές και την ήττα του δικομματισμού, επιτείνεται μια βαθιά πολιτική κρίσηκαι υπάρχει αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, ενώ το Podemos, αν και κράτησε θετική στάση στα ζητήματα των Βάσκων και των Καταλανών, στην οποία οφείλει σε σημαντικό βαθμό την ανοδικήεκλογική δυναμική του, δεν φαίνεται να επιδεικνύει ιδιαίτερο ριζοσπαστισμό για μια εναλλακτική πορεία της Ισπανίας σε ρήξη με τον νεοφιλελευθερισμό της ευρωζώνης.

Οσο Podemos και Μπλόκο δεν αμφισβητούν την παρουσία των χωρών τους στην ευρωζώνη με έναριζοσπαστικό πρόγραμμα, δεν μπορεί να προκύψει στην Ιβηρική χερσόνησο εναλλακτική πορεία.

Είναι πολλοί εκείνοι οι πολιτικοί παρατηρητές που επισείουν τον κίνδυνο, Μπλόκο και Podemos, μετά και την “προδοσία” του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, να λειτουργήσουν ως ανάχωμα και ύστατο καταφύγιο του ευρωπαϊκού κατεστημένου, προκειμένου να μην απωλέσει το τελευταίο τον έλεγχο των δύο χωρών και επομένως της Ευρώπης.  

Τώρα φαίνονται πιο καθαρά οι συνέπειες της “προδοσίας” της νέας μεταλλαγμένης ηγετικής ομάδαςΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ

Αν, όμως, με πρωτεργάτη τον ΣΥΡΙΖΑ, Μπλόκο και Podemos λειτουργήσουν τελικά ως αναχώματα του ευρωπαϊκού κατεστημένου, η “νίκη” της ευρωπαϊκής αντίδρασης δεν θα πάει μακριά αλλά κατά πάσαν πιθανότητα θα αποδειχθεί προσωρινή και πύρρειος.  

Το “φράγμα” του κατεστημένου σε μια προοδευτική πορεία που ετέθη από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι το πρώτο που θα σπάσει στην Ελλάδα από τη λαϊκή οργή και τα κύματα των λαϊκών αγώνων, “συμπαρασύροντας” πιθανότατα μαζί του και τα όποια αναχώματα σε Ισπανία και Πορτογαλία.  

Τον πρώτο γύρο της υποχώρησης και της συντηρητικής αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ότι θα τον διαδεχθεί, ήδη έχει ξεκινήσει, ένας δεύτερος γύρος μεγάλης λαϊκής αντεπίθεσης ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και το μνημονιακό μπλοκ, με τις δυνάμεις που θα ηγηθούν τώρα και το λαό να έχουν αντλήσει τα απαραίτητα συμπεράσματα από την δραματική οπισθοχώρηση του πρώτου γύρου.  

Και αυτός ο δεύτερος γύρος θα λάβει χώρα μέσα στο 2016 και θα είναι αποτελεσματικός και νικηφόρος και για την Ελλάδα και για την Ιβηρική και ευρύτερα για την Ευρώπη. Συνεχίζουμε!

ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php

Σκιάξου, αυτό σου ταιριάζει!

γράφτηκε στον Τοιχο 8 days ago -  1 Comments

ΔΕΥΤΕΡΑ 28-12-2015

της Κατερίνας Γκαράνη

Μάς άξιζε καλύτερη αντιμετώπιση από τους πολίτες της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου που συμφωνούν ότι οι Έλληνες είναι ένας λαός που δεν μπορείς να του εμπιστευτείς ούτε ένα σεντ του ευρώ. Μάς άξιζε μια καθαρή απειλή που θα μπορούσαν να την διαχειριστούν άντρες και όχι τα τσουτσέκια του κοινοβουλίου.

Δεν πρόκειται για κανένα μιλιταριστικό παραλήρημα αλλά τελικά μόνο στα κράτη που κηρύσσουν εναντίον τους πόλεμο είναι αποδεδειγμένα εκείνα που είναι ικανά να φέρουν τα πάνω κάτω στην απάνθρωπη ισορροπία που φέρνει η καταπιεστική ειρήνη τα αποτελέσματά της οποίας τα λούζεται ο λαός.

Οι Έλληνες έπαψαν να είναι ένας επικίνδυνος για τον ολοκληρωτισμό λαός, έπαψαν να είναι ένας ανεξέλεγκτος λαός και ένας λαός που την ώρα που γελά μπορεί να γυρίσει το τραπέζι ανάποδα για ένα βλέμμα ή μια προσβολή που του γίνεται. Οι Έλληνες ξαφνικά έγιναν λαπάδες. Δεν τους φοβάται κανείς και αυτοί για κανέναν απολύτως λόγο φοβισμένοι από την ίδια τους την σκιά κάνουν τις κινήσεις πανικού που βλέπουμε κάθε φορά μετά την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων. Επιλέγουν τον πιο φοβητσιάρη από τους ίδιους να τα βάλει με το θηρίο που ξέρει μόνο να απειλεί, να εισβάλλει και να κατακτά με όλους τους τρόπους τα πάντα.

Μόνο ένας χέστης θα μπορούσε να κλείσει συμφωνίες και μνημόνια τέτοιου είδους. Μόνο ένας κιοτής θα εκχωρούσε όλο τον πλούτο της χώρας. Μόνο κάποιος που μισούσε την ταυτότητά του θα συμφωνούσε ότι είναι ανίκανος να προστατέψει τους νόμους τους Κράτους, τα σύνορα της χώρας και βέβαια να δώσει βορά στα θηρία την εστία, την εργασία, την παραγωγή στα χέρια λιμοκοντόρων προερχόμενων από την Αμερική μέχρι την Κίνα.

Η πολιτική στάση όλων των δουλοευρωπαϊστών είναι να κάνουν τους Έλληνες ανθρώπους διότι πρόκειται για ζώα που δεν ξέρουν να κάνουν τίποτε άλλο από το να μισθώνονται με δανεικά για να το βουλώνουν. Οι εκπρόσωποί σας έχουν διαχωρίσει την δικιά τους τάξη και φυλή και όταν αναφέρονται στο σύνολο του λαού μιλούν λες και είναι πρόβατα που τα δίνουν στον έμπορο αντί πινακίου φακής.

Είναι θλιβερό να μην σε φοβάται ως λαό ο ξένος αλλά είναι τραγικότερο του τραγικού να μην σε φοβάται ο εκπρόσωπός σου. Η δημοκρατία για έναν άγνωστο λόγο έγινε το καντάρι του εκπροσώπου του λαού που πάνω σε αυτό βάζει τον λαό και τον ζυγίζει όπως ο δερματέμπορος ζύγιζε τα τομάρια. 

Εν μέσω δημοκρατίας ο λαός έγινε εμπόρευμα και μάλιστα χείριστης ποιότητας που πρέπει να καταστραφεί διότι μολύνει τον υγιέστατο πλανήτη της Ευρώπης και όπως δείχνουν τα πράγματα αρχίζουμε να μολύνουμε και τους λαούς του υπόλοιπου πλανήτη. Βλέπετε οι πολυεθνικές, τα funts, οι τράπεζες και οι κυβερνήσεις είναι μέρος του παγκόσμιου χρηματιστηρίου. Αυτό που ρίχνει τους δείκτες της αξίας του εθνικού προϊόντος της Ελλάδας είναι οι ίδιοι οι Έλληνες. Μπαίνουμε οι ίδιοι στο κρεματόριο και βγάζουμε μόνοι μας τα χρυσά δόντια για τα έξοδα καύσης.

Ακούς τον επικεφαλής του ESM να σου λέει "θα χρειαστεί μια γενιά Ελλήνων προκειμένου να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή κανονικότητα" και ουδείς εκλεγμένος εκπρόσωπος αυτού του λαού δεν του λέει ξεκάθαρα και δημοσίως: "Άντε γαμήσου, παλιοναζίστα, που ξεστομίζεις ότι πρέπει να εξαϋλωθεί μία γενιά ανθρώπων για να φτάσουν τα νούμερα του χρηματιστηρίου σου στα επίπεδα που θα κονομάτε άπαντες ως κοράκια".

Τίποτε. Ησυχία απόλυτη και λαμπιόνια χριστουγεννιάτικα του ενός ευρώ made in China να αναβοσβήνουν θυμίζοντας μας ότι κάποτε τα "λαμπάκια" των Ελλήνων αναβόσβηναν όταν καταπατούνταν η προσωπική τους αξιοπρέπεια και περηφάνια.

Χέζουμε τα σώβρακά μας γιατί φοβόμαστε μην τυχόν και ο δίκαιος εκνευρισμός μας γίνει αντιληπτός και τότε θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα με την δημοκρατία και την ευρωπαϊκή προοπτική.

Μάς άξιζε κάτι καλύτερο, όπως ένας πόλεμος και όχι τούτη εδώ η μιζέρια, η κακομοιριά και το "έχει ο θεός". Ίσως τελικά η ποιότητα αυτού του λαού να ήταν πάντα στον πάτο και όλα αυτά που έχουμε στο μυαλό μας να είναι ιστορίες για να κοιμίζουμε την εκ γενετής υποτέλειά μας. 

Ίσως τελικά να ήμαστε πάντα χέστηδες, "πολίτες του κόσμου" με ανάπηρη αξιοπρέπεια αντί επιδόματος, ένας λαός όπως χιλιάδες λαοί του κόσμου. Ίσως το να είσαι Έλληνας δεν ήταν ποτέ προσδιορισμός εθνικής ταυτότητας αλλά ένας στόχος ζωής που τον φτάνεις μόνο όταν ο άλλος τολμά να σηκώσει ανάστημα πιο πάνω από την υπερηφάνεια σου. Όταν το μπόι σου ξεπερνά την σκιά σου και όταν ο απάνθρωπος σε αντιμετωπίζει ως ισότιμο εχθρό του κηρύσσοντάς  σου έναν πόλεμο με πραγματικά πυρά κάνοντάς σε παράδειγμα για την παγκόσμια ιστορία των Ανθρώπων.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ http://www.stontoixo.com/

Κυβερνήσεις υπάλληλοι πολυεθνικών

γράφτηκε στον Τοιχο 4 days ago -  2 Comments

ΔΕΥΤΕΡΑ 28-12-2015

Από το 2010 όλες οι κυβερνήσεις είναι υπάλληλοι των "επενδυτών" και των funds - Η Αριστερά αλώνει την Ελλάδα με μνημονιακούς παράνομους νόμους. 

Μαρία Τσολακίδη

Χριστουγεννιάτικο δώρο έκανε η αριστερή κυβέρνηση σε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια παγκοσμίως στον τουριστικό κλάδο. Ενέκρινε την εκμετάλλευση 2,350 στρεμμάτων στην Κοιλάδα Ερμιονίδας τα οποία θα γίνουν μπετόν και γήπεδα γκολφ αποκλειστικής περιουσίας της Dolfin Capital Investrors. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπέγραψε το ΦΕΚ το οποίο δημοσιεύθηκε και έτσι το μεγάλο ξεπούλημα της Ελλάδας, που σχεδιάστηκε επί της πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου ως "Στρατηγικές Επενδύσεις", εδραιώθηκε επί κυβέρνησης Σαμαρά σήμερα εκτελείται επί πρωθυπουργίας Τσίπρα. 
Η επένδυση που περιλαμβάνει γκολφ, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και τουριστικές κατοικίες, θα υλοποιηθεί σταδιακά σε συνολική έκταση 2.350 στρεμμάτων η οποία χωρίζεται: Στην πρώτη ζώνη επιφάνειας 824 στρεμμάτων που ορίζεται ως η περιοχή του γηπέδου γκολφ, στη δεύτερη ζώνη επιφάνειας 1.194 στρεμμάτων, που ορίζεται ως περιοχή ανάπτυξης παραθεριστικού- τουριστικού χωριού, όπως κι επιπλέον 8 στρέμματα που αποτελούν τμήμα της προς πολεοδόμηση έκτασης του παραθεριστικού−τουριστικού χωριού. 
Το παραθεριστικό ρώσικο-γερμανικών συμφερόντων "Village Mare" που υλοποίησε στην Χαλκιδική ως διευθύνων σύμβουλος, ο νυν πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ  Πιτσιόρλας, απλώνεται σε όλη την Ελλάδα. Το πρότζεκτ είναι: Μπετόν να καταστραφεί η ελληνική γη για παραθεριστικές κατοικίες, παραχώρηση αιγιαλών σε ιδιώτες και με μοναδικό σκοπό  οι πλούσιοι τουρίστες να παραθερίζουν με υπηρέτες, γκαρσόνια, καμαριέρες και καθαρίστριες ελληνικής ιθαγένειας.

Στρατηγική...παράδοση

Πριν καλά-καλά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μάς βάλει στο χορό των μνημονίων το πρώτο που έκανε ήταν να περάσει με νόμο την εκχώρηση ελληνικής γης, αιγιαλών, αρχαιολογικών χώρων που βρίσκονται μέσα στην υπό εκμετάλλευση έκταση σε ξένους επενδυτικούς κολοσσούς με τις λεγόμενες διαδικασίες fast track με τον νόμο 3894/2010. Ψήφισαν τότε το εργαλείο των επενδυτών με το οποίο μέσα σε ένα μήνα θα μπορούν να πάρουν όλες τις εγκρίσεις για έργα (ακόμα και για περιβαλλοντικούς όρους) με το πρόσχημα ότι η μέχρι τότε γραφειοκρατία δημιουργούσε την μίζα στους δημοσιουπαλληλικούς και κυβερνητικούς κύκλους αποθαρρύνοντας τους επενδυτές να κάνουν έργα ανάπτυξης στην χώρα. Αντί, λοιπόν να αυστηροποιήσουν τους νόμους της μίζας τιμωρώντας βαρύτατα πολιτικούς και υπαλλήλους άνοιξαν την πόρτα διάπλατα σε ξένους επενδυτές χωρίς όμως να είμαστε σίγουροι ότι η μίζα δεν δίνεται κάτω από το τραπέζι τουλάχιστον σε εμπλεκόμενους κυβερνητικούς παράγοντες.

Ερχόμενη η ΝΔ στην εξουσία, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα για τους εν λόγω επενδυτές. Ποιος θα ξεχάσει την υπουργό Κεφαλογιάννη η οποία μιλούσε για ολόκληρα εκτάρια ελληνικής γης που θα δοθούν σε επενδυτές για να κάνουν.....γκολφ! Έτσι λοιπόν, το 2013 ψηφίζουν τον νόμο 4164 με τον ευφάνταστο τίτλο «Διαμόρφωση Φιλικού Αναπτυξιακού Περιβάλλοντος για τις Στρατηγικές και Ιδιωτικές Επενδύσεις". Αυτός ο νόμος δεν είναι τίποτε παραπάνω από την συνέχιση ευκολιών του νόμου που είχε ψηφίσει τρία χρόνια πριν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Η επένδυση που περιλαμβάνει γκόλφ, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και τουριστικές κατοικίες, θα υλοποιηθεί σταδιακά σε συνολική έκταση 2.026 στρεμμάτων η οποία χωρίζεται: Στην πρώτη ζώνη επιφάνειας 824 στρεμμάτων που ορίζεται ως η περιοχή του γηπέδου γκόλφ, στη δεύτερη ζώνη επιφάνειας 1.194 στρεμμάτων, που ορίζεται ως περιοχή ανάπτυξης παραθεριστικού- τουριστικού χωριού, όπως κι επιπλέον 8 στρέμματα που αποτελούν τμήμα της προς πολεοδόμηση έκτασης του παραθεριστικού−τουριστικού χωριού.

Ανάμεσα στις πολλές διευκολύνσεις (οι οποίες είναι κυριολεκτικά παράνομες) έβαλαν από τότε και τις εξής παραγράφους με τις οποίες κανονικά ξεπουλούν γη χωρίς να παίρνουν τα ανάλογα αντισταθμιστικά: Πρώτα κατοχύρωσαν την  διασφάλιση ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου, η παροχή φοροαπαλλαγών, και η έκπτωση ύψους 10% των παραβόλων που είναι απαραίτητα σε κάποιες άδειες.  
Μπορεί οι φορολογία για τους Έλληνες συνεχώς να ανεβαίνει σε σημείο εξαθλίωσης πολιτών και ελληνικών επιχειρήσεων αλλά για τα αναπτυξιακά κοράκια όχι μόνο είναι σταθερό αλλά έχουν και φοροαπαλλαγές.

Το δεύτερο και σημαντικότερο διότι εδώ πρόκειται για "νόμιμη" παρανομία περί περιβαλλοντικών όρων, πολεοδομικών παραβάσεων είναι ότι πέρασαν διάταξη με την οποία παραμερίζεται ο νόμος και ο εκάστοτε υπουργός παρανομεί νομίμως:  Η Έκδοση Άδειας Εγκατάστασης και Άδειας Λειτουργίας είναι ευθύνη του Υπουργού Ανάπτυξης ο οποίος την δίνει μέσα σε έναν μήνα από την αίτηση του "επενδυτή". Μάλιστα, σε περίπτωση που μία άδεια δεν εκδίδεται εντός των απαιτούμενων χρονικών ορίων, ο Υπουργός Ανάπτυξης εξουσιοδοτείται να την εκδώσει εντός ενός μηνός. Με λίγα λόγια ακόμα κι αν υπάλληλοι διαπιστώσουν παρατυπίες ή έργα που δεν συνάδουν με την νομιμότητα στις μελέτες, ο υπουργός τους παρακάμπτει και βάζει την υπογραφή του νομιμοποιώντας ακόμα και την παρανομία.

Πρόεδρος της Επενδυτοκρατίας

Σε αυτή την χώρα όσο άσχημα και να διοικούνταν επί δεκαετίες υπήρχαν και κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες που όριζαν την ισχύ της δημόσιας περιουσίας, του χωροταξικού πλαισίου των Περιφερειών αποτρέποντας καταστάσεις των οποίων τα αποτελέσματα βλέπουμε στις Σκουριές. Οι μνημονιακές κυβερνήσεις το 2013 στον ίδιο νόμο έβαλαν και μία ακόμη παράγραφο με την οποία ο εκάστοτε πρόεδρος της Δημοκρατίας γίνεται κυριολεκτικά υπάλληλος των επενδυτών. Διαβάζουμε στην επίσημη σελίδα της κυβέρνησης "Enterprise Greece", που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια σελίδα real estate που καλεί ξένους να αναπτύξουν την Ελλάδα όπως αυτούς συμφέρει: "Ο Νόμος 4146/2013 εισάγει επίσης τον θεσμό των Ειδικών Σχεδίων Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ), που διέπουν τις Στρατηγικές Επενδύσεις επί ιδιωτικών ακινήτων αναφορικά με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων για το χωροταξικό προορισμό, την επενδυτική ταυτότητα ακινήτων, τη χωροθέτηση και την Παραχώρηση Αιγιαλού και Παραλίας και για τα οποία προβλέπεται αναλογική εφαρμογή των ΕΣΧΑΔΑ, του ν. 3986/2011, περί δημοσίων Ακινήτων. Χρήση των σχετικών πλαισίων μπορεί να γίνεται κατόπιν αιτήματος του επενδυτή". 

Ο πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας γίνεται βάση νόμου ένας άτυπος βασιλέας ο οποίος αλλάζει κατά το συμφέρον των επενδυτών όλο τον χωροταξικό χάρτη της Ελλάδας δίνοντας κυριολεκτικά γη και ύδωρ σε "Στρατηγικούς Επενδυτές".

Οι της Αριστεράς Επενδυτές

Αφού πρώτα έδωσαν τον παράδεισο στην Κοιλάδα Ερμιονίδας οι αριστεροί που θα χτυπούσαν το κεφάλαιο προεκλογικά, ο νυν υπουργός Ανάπτυξης Σταθάκης δεν είναι πολύ ευχαριστημένος με το νόμο των "Στρατηγικών Επενδύσεων". Έτσι λοιπόν, επειδή υπήρχε η προϋπόθεση οι "στρατηγικοί επενδυτές" να ξεκινούν με τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ την επένδυση (άλωση) της χώρας, ο εν λόγω υπουργός θέλει να κατεβάσει το ποσό διότι αυτή η προϋπόθεση σταμάτησε το fast track.

Επίσης επειδή μέχρι σήμερα μόνο 4,2 δις ευρώ επενδύθηκαν με τον εν λόγο νόμο δεν είναι ικανοποιημένος και η κυβέρνηση εξετάζει και την λύση της αλλαγής κινήτρων σε κάποιες επενδύσεις προς την κατεύθυνση των φορολογικών ελαφρύνσεων σε συνεννόηση με τους επενδυτές. Δεν έφταναν οι μέχρι σήμερα φοροελαφρύνσεις που είχαν τώρα η Αριστερά θα τους κάνει κι άλλα φορολογικά δωράκια. 

Πέρα όμως από τα bonus σε όσους επενδυτές θα έρθουν να κάνουν την Ελλάδα επενδυτικό φορολογικό παράδεισο, ο υπουργός Σταθάκης βάζει στο παιχνίδι και την Αναπτυξιακή Τράπεζα και εκτελώντας την διαταγή των δανειστών πρωτοστατούντος του Γιούνκερ, οι "στρατηγικοί επενδυτές" να παίρνουν δάνεια από τις ευρωπαϊκές τράπεζες επενδύσεων. 

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, οι επενδυτές χαίρονται

Εν ολίγοις αυτό που έκανε η νυν κυβέρνηση είναι η ολοκλήρωση του σχεδίου της κυβέρνησης Παπανδρέου με παρεμβολή νέων στοιχείων από την κυβέρνηση Σαμαρά. 

Πρώτον ελευθερώνουμε την πώληση δημόσιας γης. Δεύτερον αλλάζουμε τους νόμους της χώρας για να μην υπάρχει εμπόδιο (κυρίως χωροταξικό, πολεοδομικό και περιβαλλοντικό), τρίτον μέσω της πώλησης των "κόκκινων επιχειρηματικών δανείων"  αρπάζουν μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις τα funds. Τα funds τα ονομάζουμε "στρατηγικούς επενδυτές" για να έχουν τις φοροελαφρύνσεις και τον μη κρατικό έλεγχο, αμέσως μετά δεν επενδύουν με δικά τους χρήματα αλλά με χρήματα από τα ευρωπαϊκά κονδύλια (ΕΣΠΑ), από εταιρείες κοινοπραξίας που φτιάχνουν με τις Τράπεζες  και από τις Ευρωπαϊκές Επενδυτικές Τράπεζες. 

Ο υπουργός Σταθάκης βέβαια, τώρα που η καταστροφή όλων των τομέων της πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς παραγωγής και οικονομίας έχει καταρρεύσει θέλει να διαπλατύνει τον νόμο έτσι ώστε να χωρούν σε αυτόν τα πάντα. Από τεχνολογία μέχρι υγεία. Το ύποπτο είναι ότι τελευταία ο υπουργός στους λόγους του αναφέρεται και στην έρευνα κι αυτό είναι ένα χτύπημα στην πόρτα των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων που ίσως χρειαστούν "στρατηγικό επενδυτή" για το ερευνητικό τους έργο. 

Τι θα κερδίσει η Ελλάδα από όλα αυτά; Απολύτως τίποτε αντιθέτως θα χάσει τα πάντα εκτός από την ήδη χαμένη εθνική κυριαρχία της. Ακόμα και το επιχείρημα για τα εργατικά χέρια και τις θέσεις εργασίας που θα δοθούν είναι ένα τεράστιο ψέμα. Πρώτον διότι με την αλλαγή του εργασιακού και ασφαλιστικού ο Έλληνας εργαζόμενος σε αυτές θα είναι ένας υπάλληλος του επιπέδου Βουλγαρίας με δικαίωμα όχι συλλογικών συμβάσεων αλλά συλλογικών απολύσεων και δεύτερον πουθενά ο νόμος δεν διευκρινίζει αν τις θέσεις εργασίας θα τις καλύψουν Έλληνες ή άλλες εθνικότητας εργαζόμενοι. Παρόμοιες επενδύσεις έχουν ξεκινήσει Κινέζοι "στρατηγικοί επενδυτές" στην Βορειοδυτική Αφρική φέρνοντας ολόκληρα συνεργεία και προσωπικό αποκλειστικά από την Κίνα, η οποία τους διευκολύνει κι εκείνη φορολογικά για τις θέσεις κινέζικου εργατικού δυναμικού που απασχολεί μειώνοντας τους εκεί δείκτες ανεργίας.

http://www.stontoixo.com/

Η αγορά σε ελεύθερη πτώση

γράφτηκε στον Τοίχο 12 minutes ago -  0 Comments

Κατάρρευση του τζίρου τον Δεκέμβριο

ΔΕΥΤΕΡΑ 28-12-2015

Βουτιά 42% σε σχέση με το 2009 - Κατά 20% έχει υποχωρήσει η ιδιωτική κατανάλωση σε έξι χρόνια. 

Η «παραδοσιακή» Κυριακή 20 Δεκεμβρίου, πριν τα Χριστούγεννα, «ήταν, κατά γενική ομολογία, μακράν η καλύτερη σε επισκεψιμότητα, Κυριακή του 2015, σε μικρές και μεγάλες αγορές και πόλεις σε όλη την Ελλάδα». 

Αυτή είναι η εκτίμηση του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝ.ΕΜ.Υ.) της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας σε έρευνα που διενέργησε για τη κίνηση και τον τζίρο των τριών Κυριακών του Δεκεμβρίου. 

Η Ε.Σ.Ε.Ε. αναφέρει ότι η συρρίκνωση του κύκλου εργασιών του μηνός Δεκεμβρίου το 2015 κατά -8,3% σε σύγκριση με εκείνον του 2014, εδράζεται κατά το ΙΝ.ΕΜ.Υ.σε μία αλληλουχία γεγονότων, που επέδρασαν αρνητικά τόσο στη ψυχολογία των καταναλωτών (μείωση καταναλωτικής δαπάνης), όσο και στην απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων. 

Ο τζίρος του Δεκεμβρίου 2015 εκτιμάται στα 3,22 δισ. ευρώ, έναντι των 3,51 δισ. ευρώ το 2014 (μείωση 8,3%) και τα 5,6 δισ. ευρώ τζίρου το 2009 (μείωση 42%). 

Αναλυτικά, η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι η μεταβολή του τζίρου στις κατηγορίες του λιανικού εμπορίου για το Δεκέμβριο από το 2009 μέχρι τώρα, καταγράφεται σε -19,9% για τα καταστήματα τροφίμων, -36,4% στα πολυκαταστήματα, -28,8% στα καύσιμα, -36 % στα ποτά και καπνό, -38,1% στα φαρμακευτικά-καλλυντικά, -42,9% σε ένδυση-υπόδηση, -56,1% στον οικιακό εξοπλισμό και -28,1% στα βιβλία-χαρτικά. 

ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.stontoixo.com/

ΕΡΧΕΤΑΙ Η «ΜΕΓΑΛΗ» ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ!

ΔΕΥΤΕΡΑ 28-12-2015

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Παραμονές πρωτοχρονιάς και το πρώτο μεγάλο βήμα προς μια γενικευμένη σύγκρουση στην Συρία έχει γίνει.

Από την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου οι Κούρδοι με την άμεση και ουσιαστική βοήθεια των ρωσικών βομβαρδιστικών πέρασαν δυτικά του Ευφράτη ποταμού στο έδαφος των Τζιχαντιστών και προωθούνται στη πόλη Menbiç, σαν πρώτο σταθμό προς την πόλη Cerablus στα σύνορα με την Τουρκία. Υπενθυμίζεται πως η Άγκυρα είχε δηλώσεις επανειλημμένα πως αν οι Κούρδοι περάσουν δυτικά του Ευφράτη αυτό θα σημάνει τουρκική μαζική στρατιωτική επέμβαση μέσα στο έδαφος της Συρίας.

Όπως αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες από την τουρκική πρωτεύουσα, οι κουρδικές δυνάμεις του YPG που είναι ουσιαστικά παρακλάδι του ΡΚΚ στην Συρία, πέρασαν το φράγμα Tişrin στην δυτική όχθη του Ευφράτη και προωθούνται βόρεια προς την πόλη Menbiç, πάντα με την καθοδήγηση και άμεση βοήθεια των Ρώσων.

Η Άγκυρα είχε χαρακτηρίσει την περιοχή αυτή σαν «κόκκινη γραμμή» και κάθε παραβίαση της από πλευράς Κούρδων με στόχο την δημιουργία του λεγόμενου «Βορείου Διαδρόμου» που θα ενώνει τους Κούρδους της Συρίας μέχρι την Μεσόγειο θα σημάνει άμεσο και ολοκληρωτικό πόλεμο από τουρκικής πλευράς.

Η κατάσταση περιπλέκεται μετά την εγκατάσταση των ρωσικών πυραύλων S-400 στο συριακό έδαφος που είναι ένας πολύ μεγάλος απειλητικός παράγοντας για μια πιθανή τουρκική επέμβαση.

Το ερώτημα είναι αν τώρα η Τουρκία θα το τολμήσει. Οι πληροφορίες από την Άγκυρα κάνουν λόγο για ενίσχυση της Τουρκίας με γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις ενώ το βραδύ της Κυριακής 27 Δεκεμβρίου είχαμε μια έκτακτη σύσκεψη στο προεδρικό μέγαρο της Άγκυρας μεταξύ Ερντογάν και Νταβούτολγου. Σίγουρα όλα αυτά δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.

Ίδωμεν!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Stratfor: Ήρθε η ώρα της Τουρκίας!

 Η ανελέητη μάχη Πούτιν - Ερντογάν και η... ταραχώδης προϊστορί

Η αντιπαλότητα μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας είναι ένα ζήτημα με βαθιές ιστορικές ρίζες - Εδώ και λίγες εβδομάδες έχει "ξυπνήσει" ξανά μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από την Τουρκία... 

ΔΕΥΤΕΡΑ 28-12-2015

Ο γεωπολιτικός ρόλος της χώρας του... σουλτάνου Ερντογάν και η αξία Δαρδανελίων και Βοσπόρου - Ο αμερικανικός παράγοντας, το Δόγμα Τρούμαν και η ρωσική εισβολή στην Κριμαία - Η "κόκκινη γραμμή" της Τουρκίας για τη Συρία και ο ρωσικός "μονόδρομος" για το φυσικό αέριο - Το... συμπέρασμα του Stratfor: "Η Άγκυρα βρισκόταν για αρκετό καιρό σε «καταστολή», όμως πλέον έχει έρθει η ώρα της...

" Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού έδωσε την «αφορμή» για αναβίωση της παλιάς αντιπαλότητας μεταξύ Τουρκίας- Ρωσίας. Οι περίπλοκες ενεργειακές σχέσεις, το «κλειδί» των Στενών του Βοσπόρου, η εμπλοκή της Ευρώπης στη Συρία και ο... αμερικανικός παράγοντας. 

Η οργή του Πούτιν 

Έχοντας ακόμα «φρέσκια» την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από την Τουρκία, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε να πει μερικά «λογάκια» στον πάλαι ποτέ σύμμαχό του, τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην ομιλία του για την κατάσταση του έθνους.

Ο Πούτιν, εξοργισμένος, παραπονέθηκε ότι «είμασταν έτοιμοι να συνεργαστούμε με την Τουρκία σε ιδιαίτερα ευαίσθητα ζητήματα και να προχωρήσουμε πιο πέρα από τους συμμάχους τους. Ο Αλάχ ξέρει μόνο γιατί το έκαναν. Προφανώς ο Αλάχ αποφάσισε να τιμωρήσει την κυβερνώσα ελίτ στην Τουρκία αφαιρώντας τη λογική τους».

Αν και ο Πούτιν μπορεί να ακούστηκε λίγο δραματικός, πίσω από το σοκ και την ανησυχία έναντι της Τουρκίας, υπάρχει μια σκληρή γεωπολιτική αλήθεια, όπως αναφέρει δημοσίευμα του euro2day.

Η Ρωσία γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με την Τουρκία όταν έρχεται αντιμέτωπη με μεγαλύτερες δυνάμεις της Δύσης. Και αυτό διότι η Τουρκία κρατά τα «κλειδιά» για τα Δαρδανέλια και τον Βόσπορο –ο μόνος δρόμος που έχουν τα ρωσικά εμπορικά και πολεμικά πλοία για να φτάσουν στη Μεσόγειο από τα ρωσικά λιμάνια στη Μαύρη Θάλασσα.

Όλοι οι υπολογισμοί του Πούτιν σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των ΗΠΑ αλλάζουν λόγω της άβολης πραγματικότητας ότι η Μόσχα δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στην Τουρκική ουδετερότητα σε ένα από τα πιο στρατηγικά σημεία του χάρτη.

Εντάσεις για τα... Στενά

Το 1946, όταν είχε μόλις τελειώσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, δίνει μια χρήσιμη εικόνα για την εξαιρετική εμμονή της Μόσχας για τα Τουρκικά Στενά. Έχοντας χάσει την αυτοκρατορία της μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικονομικά κατεστραμμένη Τουρκία αγωνίζονταν να δημιουργήσει ένα έθνος, επιλέγοντας σοφά να μην συμμετέχει στον δεύτερο γύρο της παγκόσμιας σύγκρουσης.

Φωτό αρχείου Reuters

Μια δεκαετία νωρίτερα, όταν οι στρατιώτες του Χίτλερ εισέβαλαν την αποστρατικοποιημένη Ρηνανία και ο Μουσολίνι διακήρυττε ανοικτά την επιθυμία του να καταλάβει την Ανατολία, μια αγχωμένη Τουρκία απαίτησε αναθεώρηση του δόγματος διακυβέρνησης των Στενών, υποστηρίζοντας πως τα Στενά πρέπει να επαναστρατιωτικοποιηθούν και να τεθούν υπό τον αποκλειστικό έλεγχο της Τουρκίας.

Φωτό αρχείου Reuters

Το αποτέλεσμα ήταν η Σύμβαση του Montreux του 1936, που επισημοποίησε την ρόλο της Τουρκίας ως φύλακα των Στενών, διασφαλίζει την ελευθερία διέλευσης εμπορικών πλοίων σε καιρούς ειρήνης και επιβάλει περιορισμούς στο μέγεθος, τον τύπο και το τονάζ πολεμικών πλοίων εκτός Μαύρης Θάλασσας. Στο πλαίσιο της Σύμβασης, τα πολεμικά πλοία χωρών εκτός Μαύρης Θάλασσας στα οποία η Τουρκία επιτρέπει να εισέλθουν στα Στενά δεν μπορούν να παραμένουν στη Μαύρη Θάλασσα για περισσότερο από 21 ημέρες. Σε περιόδους πολέμου, αναμένεται από την Τουρκία να απαγορεύει παντελώς τους εμπόλεμους στα Στενά, προκειμένου να μην υπάρχουν συγκρούσεις στη Μαύρη Θάλασσα.

Η στάση των Σοβιετικών

Όμως οι Σοβιετικοί ποτέ δεν ικανοποιήθηκαν απόλυτα με την ουδετερότητα της Τουρκίας, γνωρίζοντας πως η Άγκυρα πιθανότατα θα «έγερνε» προς τη Δύση όταν θα δυσκόλευαν τα πράγματα. Οι Σοβιετικοί είπαν στους Τούρκους το 1946 όταν αν ήθελαν ειλικρινά να είναι σύμμαχοι, τότε θα έπρεπε να δώσουν στους Σοβιετικούς δικαιώματα βάσεων στα Δαρδανέλια. Οι Σοβιετικοί «έριξαν» διάφορες απειλές για να δείξουν στην Τουρκία τη σοβαρότητα του θέματος, όπως για παράδειγμα τις σοβιετικές διεκδικήσεις περιοχών της ανατολικής Τουρκίας, την υποκίνηση των Κούρδων αυτονομιστών και τη στήριξη των διεκδικήσεων της Συρίας στην επαρχία Χατάι.

Η αγανακτισμένη Τουρκία αναζήτησε αμερικανική βοήθεια. Ο αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία Έντουιν Ουίλσον εξήγησε στον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Μπέρνς ότι, «ο πραγματικός (Σοβιετικός) σκοπός έναντι της Τουρκίας δεν είναι μια αναθεώρηση του καθεστώτος των Στενών, αλλά η κυριάρχηση της Τουρκίας. Στην ευρεία ζώνη ασφαλείας της Σοβιετικής Ένωσης, που εκτείνεται από την Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, η Τουρκία αποτελεί ένα μοναδικό κενό... ο Σοβιετικός στόχος, ως εκ τούτου, είναι να αποσυνθέσει αυτή την νυν ανεξάρτητη Τουρκική κυβέρνηση και να εδραιώσει στη θέση της ένα υποτελές ή «φιλικό» καθεστώς στην Τουρκία, που θα ολοκληρώσει την ζώνη ασφαλείας των εξυπηρετικών χωρών στα δυτικά και νότια σύνορα της Ρωσίας και θα βάλει τέλος στην Δυτική επιρροή στην Τουρκία».

Έτσι, είχε έρθει η ώρα οι ΗΠΑ να φέρουν την Τουρκία υπό την ομπρέλα ασφαλείας τους.

Στις 6 Απριλίου του 1946, το USS Missouri έφθασε στην Κωνσταντινούπολη με το πρόσχημα της παράδοσης της τέφρας του Τούρκου πρέσβη των ΗΠΑ, ο οποίος είχε πεθάνει σε αμερικανικό έδαφος. Μια ενθουσιώδης Τουρκία γιόρτασε την άφιξη του αμερικανικού πολεμικού πλοίου με ειδικά γραμματόσημα και δώρα για τους αξιωματικούς του αμερικανικού ναυτικού. Όπως το έθεσε ο πρέσβης κ. Ουίλσον, «η επίσκεψη του USS Missouri είναι ικανή να λάβει τον χαρακτήρα ενός εξ αυτών των αστάθμητων γεγονότων, η επιρροή του οποίου εκτείνεται πολύ πέρα από το άμεσο θέατρο στο οποίο λαμβάνει χώρα».

 

Η φανταχτερή επίδειξη μιας αμερικανικής εγγύησης ασφάλειας ήταν το πρελούδιο στο αίτημα που υπέβαλε τον Φεβρουάριο 1947 στο Κογκρέσο ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν ώστε να παρασχεθεί ξένη βοήθεια στην Τουρκία και στην Ελλάδα «για να βοηθήσει τους ελεύθερους ανθρώπους να χειριστούν τις μοίρες τους με τον δικό τους τρόπο». Αυτό ήταν το Δόγμα Τρούμαν που «κλείδωσε» τον Ψυχρό Πόλεμο, με την Τουρκία να τάσσεται ξεκάθαρα στο πλευρό των ΗΠΑ.

Η αναβίωση μιας παλιάς αντιπαλότητας

Η αντιπαράθεση Τουρκίας-Ρωσίας επιστρέφει τώρα, όχι διότι το ήθελε κάποια από τις δυο πλευρές, αλλά διότι η γεωπολιτική οδήγησε εκεί. Ο Πούτιν και ο Ερντογάν είναι οι κληρονόμοι δυο ιστορικών αυτοκρατοριών που πολέμησαν πολλούς πολέμους από τον 17ο μέχρι τον 19ο αιώνα. Με τις δυο χώρες να αναδύονται και πάλι, ήταν αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα ξανασυγκρούονταν. Το πρώτο σημάδι ήρθε τον Αύγουστο του 2008, όταν η εισβολή της Ρωσίας στην Γεωργία έκανε την Τουρκία να «ξυπνήσει» και να δει πως η Μόσχα είναι έτοιμη και πρόθυμη να χρησιμοποιήσει την στρατιωτική ισχύ της για να ξαναδημιουργήσει ουδέτερες περιοχές στην πρώην Σοβιετική σφαίρα προκειμένου να αντισταθμίσει την διείσδυση της Δύσης στην περιοχή.

Την περίοδο εκείνη, η Ρωσία δεν ήταν ικανοποιημένη με το ότι η Τουρκία άφηνε αμερικανικά πολεμικά πλοία να περάσουν στη Μαύρη Θάλασσα προκειμένου να δώσουν βοήθεια στα λιμάνια της Γεωργίας· η Μόσχα μετέφερε την δυσαρέσκειά της καθυστερώντας τη διέλευση χιλιάδων τουρκικών φορτηγών στα ρωσικά σύνορα. Όμως και οι δυο πλευρές έκαναν το παν για να αποφύγουν μια μεγαλύτερη ρήξη.

Η Κριμαία...

Η εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία το 2014 ήταν το επόμενο μεγάλο ρωσικό χτύπημα που δέχθηκε η Τουρκία. περίπου 300.000 τουρκόφωνοι Τάταροι παραμένουν στην χερσόνησο της Κριμαίας ως «απομεινάρι» της Οθωμανικής ιστορίας. Η γρήγορη άμυνα των Τατάρων από την Τουρκία λόγω της εισβολής αυτής δεν οφείλονταν μόνο στην ανησυχία για τους εθνοτικούς συγγενείς της: η Τουρκία καταλάβαινε πως η ισορροπία δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα άλλαζε. Η κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία σήμαινε πως η Μόσχα δεν χρειάζεται πλέον να ασχολείται με ενοχλητικές συμφωνίες μίσθωσης με την άστατη κυβέρνηση του Κιέβου. Η Ρωσία πλέον απολαμβάνει την ελευθερία της να ενισχύσει τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας, έναν στόλο που σε μεγάλο βαθμό έχει σχεδιαστεί για να αντισταθμίσει την ναυτική δύναμη της Τουρκίας.

... και η Συρία

Η εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία το 2015 ήταν η «κόκκινη γραμμή» για την Τουρκία. Σε αυτό το κεφάλαιο της Τουρκικής επέκτασης, το Ισλαμιστικό Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης λογικά θέτει ως προτεραιότητα την αστάθεια στην «πίσω αυλή» της στη Μέση Ανατολή. Η προσοχή της Τουρκίας είναι στραμμένη στη βόρεια Συρία και το βόρειο Ιράκ, μια ζώνη πρώην Οθωμανικών επαρχιών που εκτείνονται φυσικά ανατολικά από την επαρχία Χατάι της Τουρκίας. Η εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία, για υπεράσπιση της Αλαουιτικής κυβέρνησης, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον στόχο της Τουρκίας για επέκταση του δικού της στρατιωτικού αποτυπώματος στο Χαλέπι, διατηρώντας υπό έλεγχο τη δραστηριότητα των Κούρδων αυτονομιστών και αντικαθιστώντας στο τέλος τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσσαντ με μια Σουνιτική κυβέρνηση φιλική προς τα συμφέροντα της Τουρκίας.

Ο ιρανο-τουρκικός ανταγωνισμός θα περιπλέξει ακόμα τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για το Ιρακινό Κουρδιστάν, όπου ο Ερντογάν έχει αναπτύξει στενούς επιχειρηματικούς δεσμούς με τον επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί. Η Τουρκία έχει ήδη βοηθήσει τον Μπαρζανί να αναπτύξει μια ανεξάρτητη πετρελαιοεξαγωγική οδό σε βάρος των συμμάχων του Ιράν στη Βαγδάτη και τώρα ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο για το φυσικό αέριο, προκειμένου να τροφοδοτήσει την τουρκική αγορά. Όμως η κατάρρευση της ειρηνευτικής διαδικασίας της Τουρκίας με το PKK, οι μαχητές του οποίο βρίσκουν καταφύγιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν) και το κενό εξουσίας στη βόρεια Συρία, το οποίο εκμεταλλεύονται οι Κούρδοι αυτονομιστές, θα κάνει τον τουρκικό στρατό πιο επιθετικό πέρα από τα σύνορά του, τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ.

Ο έλεγχος της Τουρκίας επί των εσόδων από αυτές τις πωλήσεις πετρελαίου επιτρέπει στην Άγκυρα να επηρεάζει σημαντικά την κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν, όμως ο Μπαρζανί και οι σύμμαχοί του βρίσκονται στην αδύνατη θέση να συνεργάζονται με τον τούρκο εχθρό την ίδια ώρα που η Τουρκία αυξάνει σημαντικά το στρατιωτικό αποτύπωμά της σε κουρδικό έδαφος. Αυτό δημιουργεί μια εύκολη ευκαιρία για το Ιράν και τη Ρωσία να εκμεταλλευτούν τις κουρδικές μεραρχίες και τους αγωνιστές ώστε να απωθήσουν την Τουρκία.

Την ώρα που προωθεί ένα εξαιρετικά περίπλοκο ενεργειακό σχέδιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν, η Τουρκία προσπαθεί να μπει και στην ενεργειακή σκηνή της Ανατολικής Μεσογείου. Τόσο το Ισραήλ όσο και η Κύπρος έχουν δει τα σχέδιά τους για εξαγωγή παράκτιου φυσικού αερίου να μπαίνουν στον «πάγο» λόγω των εξαγωγικών και ρυθμιστικών εμποδίων, ενώ η Αίγυπτος αναδύεται ως ο νέος πιθανός κόμβος φυσικού αερίου της περιοχής. Καθώς συνεχίζεται η συζήτηση αναφορικά με τις πολλές προτάσεις για αγωγούς και εξαγωγικά τέρμιναλς υγροποιημένου φυσικού αερίου, η Τουρκία θα αισθανθεί πιο επείγουσα την ανάγκη να πιέσει για επανένωση της Κύπρου προκειμένου να αρθεί ένα από τα βασικά εμπόδια στην ενεργειακή ενοποίηση της Τουρκίας με τους γείτονές της στη ανατολική Μεσόγειο.

Η πιο συμβατή γεωπολιτικά ενεργειακή πηγή για την Τουρκία είναι το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο ετοιμάζεται να στείλει 6 δις. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην χώρα αρχής γενομένης από το 2019, μέσω του Trans-Anatolian Pipeline (άλλα 10 δις. κυβικά θα σταλούν στη συνέχεια στην Ευρώπη μέσω του TAP). Αυτό θα βοηθήσει την Τουρκία να περιορίσει την ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσία κατά περίπου 12%, όμως θα εξακολουθήσει να χρειάζεται να ψάξει και αλλού για να μειώσει πραγματικά την εξάρτησή της από τη Μόσχα. Ο Καύκασος, όπως και η Μέση Ανατολή, θα μετατραπεί σε μια ακόμα μεγάλη αρένα για τον ρωσοτουρκικό ανταγωνισμό. Η Ρωσία ήδη εργάζεται σκληρά στην προσπάθειά της να «τραβήξει» πιο κοντά στο Κρεμλίνο το Μπακού, μέσω των διπλωματικών ελιγμών αναφορικά με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και θα κάνει ότι μπορεί για να εμποδίσει τα σχέδια της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν να δημιουργήσουν έναν ενεργειακό δεσμό μέσω της Κασπίας με το Τουρκμενιστάν.

Το «ξύπνημα» της Τουρκίας

Πριν από τέσσερα χρόνια, το Stratfor συνδιοργάνωσε μια προσομοίωση στην Κωνσταντινούπολη με τον Τουρκικό Σύνδεσμο Βιομηχανικών και Επιχειρήσεων, για να δοθεί μια εικόνα του ενεργειακού κόσμου το 2040 και την θέση της Τουρκίας στον κόσμο αυτό. Είδαμε έναν κόσμο στον οποίον μια απρόθυμη Τουρκία αναπόφευκτα θα «συρθεί» σε συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και με τη Ρωσία, κάτι που καθιστούσε ζωτικής σημασίας η Τουρκία να δημιουργήσει μια στρατηγική για το μέλλον που θα εμποδίζει τη Ρωσία από το να «αχρηστεύσει» οικονομικά την Τουρκία.

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών της χώρας και νυν πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, έκλεισε την προσομοίωση αυτή με το μήνυμα ότι η Τουρκία «δεν θα ακολουθήσει μια νέα επεκτατική πολιτική» και πως ο τρόπος με τον οποίον η Τουρκία θα αντιμετωπίσει τις ενεργειακές προκλήσεις θα είναι να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική της θέση και να διατηρήσει μια σταθερή σχέση με τους γείτονές της.

Αυτή ήταν μια περίοδος όπου η συγκεκριμένη πολιτική του Νταβούτογλου «θόλωνε» την «όραση» της τουρκικής πολιτικής ελίτ. Η πολιτική αυτή αποδείχθηκε μυωπική, όμως ήταν και αναμενόμενη από μια χώρα που αφυπνίζονταν από έναν γεωπολιτικό «ύπνο» δεκαετιών και δεν είχε διάθεση να προκαλέσει προβλήματα στην περιοχή. Όμως όλα τα σημάδια ήταν ήδη εκεί: η Ρωσία ήδη έκανε επιθετικές κινήσεις στο εξωτερικό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έδειχνε πρώιμα σημάδια διάλυσης και ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία ξεκινούσε.

Τέσσερα χρόνια μετά, η Τουρκία έχει καταρρίψει ένα μαχητικό αεροσκάφος που ανήκε στον βασικό ενεργειακό προμηθευτή της και ετοιμάζεται για στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή. Και ο Πούτιν πρέπει τώρα να βρεί πως θα διαχειριστεί μια Τουρκία που είναι πολύ πιο πρόθυμη να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης για να δημιουργήσει αντίβαρο στις επιθετικές κινήσεις της Μόσχας. Η Άγκυρα βρίσκονταν για αρκετό καιρό σε «καταστολή», όμως δεν υπάρχει αμφιβολία πως πλέον έχει έρθει η ώρα της.

euro2day.gr