ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/15
ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΡΩΣΙΚΟΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ
Η περίοδος των εορτών δεν έφερε κάποια ύφεση στις συγκρουσιακές, το τελευταίο διάστημα, σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας. Το αντίθετο. Η κρίση που πυροδότησε η κατάρριψη του ρωσικού, μαχητικού αεροσκάφους SU-24 στα σύνορα Τουρκίας- Συρίας από την τουρκική, πολεμική αεροπορία, φαίνεται να διαχέεται και στον Καύκασο, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το μέτωπο Ρωσίας-Αρμενίας με τον άξονα Τουρκίας- Αζερμπαϊτζάν.
Σοβαρή εξέλιξη, που υποτιμήθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήταν η πρόσφατη συμφωνία Ρωσίας- Αρμενίας για κοινή αεράμυνα στην περιοχή του Καυκάσου, η οποία θορύβησε εξαιρετικά την κυβέρνηση Ερντογάν- Νταβούτογλου. Οπλισμένη με τη στήριξη της Μόσχας, η Αρμενία κήρυξε νεκρή τη συμφωνία εκεχειρίας για το διαφιλονικούμενο, με το Αζερμπαϊτζάν, θύλακο του Ναγκόρνο- Καραμπάχ, δηλώνοντας επισήμως ότι “βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση”. Κατ' αυτόν τον τρόπο, επανέρχεται στο προσκήνιο μια από τις σοβαρότερες “παγωμένες συγκρούσεις” που κληροδότησε στην ευρύτερη περιοχή η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η κίνηση αυτή της Μόσχας εντάσσεται στην “ασύμμετρη” απάντηση που επέλεξε να δώσει η Ρωσία στην Τουρκία για την κατάρριψη του αεροσκάφους της. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να εντάξει κανείς τις νέες αποκαλύψεις του ρωσικού υπουργείου Άμυνας για το λαθρεμπόριο πετρελαίου τουΙσλαμικού Κράτους μέσω Τουρκίας, οι οποίες εμπλέκουν και τον ίδιο τον Ερντογάν και το γιο του, Μπιλάλ.
Σοβαρό πλήγμα εναντίον της τουρκικής επιρροής στη Συρία αποτέλεσε και η εξόντωση του Ζαχρούν Αλούς, επικεφαλής του Στρατού του Ισλάμ, στη διάρκεια ρωσικής αεροπορικής επιδρομής εναντίον του αρχηγείου της οργάνωσης, στα ανατολικά περίχωρα της Δαμασκού. Ο Στρατός του Ισλάμ είναι μια από τις πιο ισχυρές οργανώσεις που μάχονται εναντίον του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία, με την υποστήριξη της Τουρκίας. Ο “αποκεφαλισμός” της οργάνωσης αποδυναμώνει το μπλοκ των δυνάμεων που υποστηρίζονται από Τουρκία, Σαουδική Αραβία και Κατάρ ενόψει των ειρηνευτικών συνομιλιών που προβλέπεται να αρχίσουν εντός Ιανουαρίου για το Συριακό, βάσει της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Τέλος, σε μια ακόμη εξαιρετικά οδυνηρή για την Τουρκία κίνηση, η Ρωσία άνοιξε διάπλατα αυτές τις μέρες τις αγκάλες της στους Κούρδους, τον πραγματικό εφιάλτη του Ερντογάν, που έχει βάσιμους λόγους να φοβάται τη δημιουργία ντε φάκτο κουρδικού κρατίδιου στη βόρεια Συρία, ακριβώς κάτω από τα τουρκικά σύνορα. Ο ηγέτης του φιλοκουρδικού, τουρκικού κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος εξήρε το ρόλο των Κούρδων στον αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσής τους.
Προσπαθώντας να ασφαλίσει τα νώτα της, η Τουρκία πασχίζει να εξασφαλίσει τη στήριξη των Αμερικανών, στους οποίους ήδη άνοιξε τη βάση του Ιντσιρλίκ και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, που είχαν διαταραχθεί καίρια μετά το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά, το 2010. Σ' αυτό το πλαίσιο, αναθερμαίνονται τα σχέδια ενεργειακής συνεργασίας της Τουρκίας με το Ισραήλ για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου, σχέδια τα οποία εμπλέκουν άμεσα την Κύπρο και την Ελλάδα.
Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να σταθμίσουν πολύ προσεκτικά τις καταιγιστικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, αποφεύγοντας να συρθούν σε ένα αντιρωσικό πολιτικό, στρατιωτικό και ενεργειακό μέτωπο με την Τουρκία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάτι που θα εξέθετε την Ελλάδα και την Κύπρο σε πολύ μεγάλους κινδύνους.
Ασφαλώς θα ήταν ευχής έργον αν η Άγκυρα, για τους δικούς της λόγους, αναγκαζόταν να συναινέσει σε δίκαιες και βιώσιμες λύσεις τόσο στο Κυπριακό, όσο και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο. Παρόμοιες λύσεις, όμως, δεν μπορεί παρά να βασίζονται στο διεθνές δίκαιο (συμπεριλαμβανομένου του Δίκαιου της Θάλασσας) και στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας και του ενιαίου χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και προστάτιδες δυνάμεις. Δυστυχώς, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να ανησυχεί κανείς ότι οι επωαζόμενες “λύσεις” κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια.
Α.Θ
Σάββατο 26 Δεκέμβρη 2015
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΡΩΣΙΑΣ
Στη συνέχεια και προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών μας, παραθέτουμε από τοCapital.gr, χωρίς κρίσεις και σχόλια και παρά τις διαφορές μας, ένα κείμενο για τις πρόσφατες εξελίξεις ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, που αφορούν ειδικότερα στον ενεργειακό τομέα.
Η πρόσφατη αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, η οποία σημειώνεται κάτω από το βάρος και της κλιμακούμενης έντασης των Ρωσοτουρκικών σχέσεων και αφορά ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα, με αιχμή τη διερεύνηση κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τις δυο χώρες (Λεβιάθαν – Τσεϊχάν), συνιστά κρίσιμο ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική δορυφορικής πρόσδεσης στο Ισραήλ.
Μια επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Ισραήλ, πολύ περισσότερο αν έχει καθαρά αντιρωσικό προσανατολισμό, μπορεί να προσφέρει ως ''μεζέδες'' Ελλάδα και Κύπρο στις ασταθείς ορέξεις των Ερντογάν – Νταβούτογλου.
Μια ανεξάρτητη ελληνική εξωτερική πολιτική γίνεται σήμερα όσο ποτέ αναγκαία και απαραίτητηπαράμετρος μιας τέτοιας πολιτικής είναι η ανάπτυξη μιας ειδικής προωθημένης στρατηγικής σχέσης της Ελλάδας με τη Ρωσία.
ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΥΡΚΙΑ – ΙΣΡΑΗΛ: ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ;
Του ΧΑΡΗ ΦΛΟΥΔΟΠΟΥΛΟΥ
Την περασμένη εβδομάδα, ελάχιστη δημοσιότητα πήρε μια είδηση που πιθανόν να αποτελέσει την απαρχή για δραματική αλλαγή των ευρύτερων γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στη Γενεύη, μετά από 5 χρόνια ουσιαστικής διακοπής των πολιτικοοικονομικών σχέσεων μετά τα γεγονότα στο πλοίο Mavi Marmara, Τουρκία και Ισραήλ συμφώνησαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία αποκατάστασης των διπλωματικών τους σχέσεων.
Και μπορεί το κείμενο της συμφωνίας να είναι ένα πρώτο βήμα σε μια πιθανόν μακρά διαδικασία, ωστόσο η συμφωνία περιλαμβάνει και συγκεκριμένες παραμέτρους, με πρώτη και κύρια την ενεργειακή, η οποία κατά πολλούς θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από την διαφαινόμενη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων Άγκυρας Τελ Αβίβ.
Η συμφωνία λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά περιλαμβάνει ειδικό όρο που προβλέπει ότι οι δύο χώρες θα εξετάσουν τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα του φυσικού αερίου, με τηνΤουρκία να αγοράζει φυσικό αέριο από το Ισραήλ, μέσω αγωγού που θα συνδέσει τις δύο χώρες.
Θυμίζουμε ότι το Ισραήλ, έχει προβεί τα τελευταία χρόνια σε σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου, με αποκορύφωμα το περίφημο Λεβιάθαν. Τα κοιτάσματα αυτά υπερκαλύπτουν τις εγχώριες εσωτερικές ανάγκες για ενέργεια με αποτέλεσμα τόσο το Ισραήλ όσο και η Κύπρος που έχει εντοπίσει το δικό της κοίτασμα στο οικόπεδο 12, να αναζητούν τις αγορές στις οποίες θα κατευθύνουν τις εξαγωγές τους.
Επί αυτής της βάσης μάλιστα οικοδομήθηκε ήδη από το 2010 ο τριμερής άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που βασίζεται στην πολιτική, οικονομική και ενεργειακή συνεργασία των τριών χωρών. Μάλιστα ακριβώς η σύσφιξη των σχέσεων με την Κύπρο (θυμίζουμε ότι στο οικόπεδο 12 έχει ήδη εισέλθει ως μέτοχος η ισραηλινή Delek, συνέταιρος της αμερικανικής Noble και στα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ισραηλινή ΑΟΖ) ήταν που είχε οδηγήσει στην διατύπωση της θέσης από την πλευρά του Ισραήλ, ότι ο αγωγός που είχε προταθεί από την Τουρκία να συνδέσει το Λεβιάθαν με το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν θα κατασκευαστεί μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της Κύπρου.
Την ίδια στιγμή, εφόσον προχωρήσουν τα σχέδια για το συγκεκριμένο αγωγό, αυτομάτως βγαίνουνε κτός μάχης δύο άλλες λύσεις που προωθούσαν Ελλάδα και Κύπρος ως εναλλακτικές για την εξαγωγή του αερίου της Μεσογείου, προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα είχε προτείνει την λύση της κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνέδεε την Κύπρο με την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε πάντα στο τραπέζι ως μια από τις σοβαρές εναλλακτικές η κατασκευή αγωγού από τα κοιτάσματα της Μεσογείου προς την Κύπρο και από εκεί η κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό, προκειμένου οι εξαγωγές να γίνονται υπό τη μορφή LNG.
Τέλος, η πρόσφατη είσοδος της British Gas στο οικόπεδο 12, όπου και απέκτησε μερίδιο 35%άνοιξε το δρόμο για την χρησιμοποίηση των υποδομών της Αιγύπτου (όπου δραστηριοποιείται η BG) για την εξαγωγή του κυπριακού αερίου με τη μορφή LNG.
Πάντως αξίζει να αναφερθεί ότι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας Ισραήλ, δε βρίσκεται στο απυρόβλητο, ακόμη και εντός της χώρας, με πρώην υπουργό εξωτερικών Α. Λίμπερμαν να εκφράζει σκεπτικισμό αποκαλώντας τον Ρ. Ερντογάν ηγέτη ενός ακραίου ισλαμικού καθεστώτος. Στον αντίποδα ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Γ. Χέρτζοκ άσκησε κριτική για καθυστέρηση στην επαναπροσέγγιση με την Άγκυρα, η οποία εάν είχε γίνει πριν από δύο χρόνια θα είχε ωφελήσει περισσότερο, υποστήριξε.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php
