ΕΛΛΑΔΑ:''ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ'' ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟ 2016



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΔΕΥΤΕΡΑ 28/12/15 
''ZOMBIES'' TO 40%, ΠΕΡΙΠΟΥ, ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΕ ΕΣΟΔΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10ΕΚ. ΕΥΡΩ  
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 250.000 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΛΟΓΩ ΛΟΥΚΕΤΟΥ Ή ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ  
Το βάθεμα της ελληνικής κρίσης εξαιτίας των μνημοναικών πολιτικών λειτουργεί και ως μηχανισμός εξουθένωσης και εξόντωσης των ελληνικών επιχειρήσεων.  
Τα θύματα του ελληνικού μνημονιακού καπιταλισμού δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, οι νέοι και οι νέες και βεβαίως τα μικρομεσαία στρώματα (επαγγελματίες, έμποροι κλπ.) και τελευταία οι αγρότες αλλά και οι μεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις.  
ΜΑΖΙΚΟ ''ΛΟΥΚΕΤΟ'' ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Πρόσφατη έρευνα της Price Water House (PwC) σε 2.824 επιχειρήσεις με έσοδα άνω των 10εκευρώ,έβγαλε το 40%, περίπου, εξ' αυτών να βρίσκονται υπερδανεισμένες, χωρίς καμιά ή σχεδόν καμιά, πιθανότητα επιβίωσης (655 σχεδόν ''Zombies'' και 464 ''Ζombies'').  
Το ως άνω ποσοστό αυτών των επιχειρήσεων οδηγείται μέσα στο 2016 μάλλον σε λουκέτο, ενώ με απόλυτη βεβαιότητα κλείνει το 17% του συνόλου των επιχειρήσεων με έσοδα άνω των 10εκ. ευρώ, που βρίσκονται στην κατηγορία των ''Zombies''.  
Ποτέ στην Ελλάδα δεν θα έχουμε γνωρίσει ένα τόσο μαζικό κλείσιμο μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων όσο αυτό που θα ζήσει ως τραγωδία η πατρίδα μας μέσα στο 2016.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΥΜΑ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ 
Το μαζικό λουκέτο στις επιχειρήσεις μέσα στο 2016, που μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει το 40% του συνόλου τους, θα έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν στο δρόμο, τουλάχιστον, 150 χιλιάδες εργαζόμενοι, ενώ αν προσθέσουμε και τις απολύσεις που θα προκύψουν από την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, προκειμένου να καταστούν βιώσιμες, το συνολικό κύμα των απολύσεων γι' αυτούς μόνο τους λόγους μπορεί να ξεπεράσει το εφιαλτικό νούμερο των 250.000 εργαζομένων!  
Η PwC θεωρεί ότι το μαζικό λουκέτο σε επιχειρήσεις ''Zombie'', το οποίο είναι αναπότρεπτο, χρειάζεται να επισπευσθεί, διότι θα απελευθερώσει ''παγιδευμένο'' δανεισμό δεκάδων δις των τραπεζών προς αυτές τις επιχειρήσεις αλλά και δεκάδες δις έσοδα αυτών των επιχειρήσεων, πράγμα που θααντισταθμίσει εν μέρει, πάντα κατά την PwC, τις εφιαλτικές συνέπειες του γιγάντιου νεκροταφείουεπιχειρήσεων, που θα πρέπει να στηθεί.  
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Στην ουσία η PwC υπερτονίζει τις όποιες θετικές συνέπειες προκύψουν από την αναδιανομή της πίτας στην αγορά, λόγω του μαζικού ''λουκέτου'' προβληματικών επιχειρήσεων, από την οποία θα επωφεληθείένας κύκλος ''υγιών'' επιχειρήσεων και θα σημειωθεί μια νέα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση τουκεφαλαίου, ιδιαίτερα σε όφελος των πολυεθνικών εταιρειών.  
Οι υπερδανεισμένες εταιρείες οι οποίες σε σύντομο χρονικό διάστημα, το πολύ μερικών μηνώνδεν θα μπορέσουν να αναδιαρθρώσουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους και να βρουν κεφάλαια ή νέους επενδυτές, θα μεταβιβαστούν, σύμφωνα και με την πρόσφατη απαράδεκτη νομοθεσία που ψήφισε η κυβέρνηση, σε ξένα κερδοσκοπικά ''κοράκια'' για ένα κομμάτι ψωμί, τα οποία θα προχωρήσουν στα περαιτέρω.  
ΤΑ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ  
Το ίδιο, περίπου, θα συμβεί και με τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια, τα οποία κατά πρώτο λόγο οιΤράπεζες θα επιχειρήσουν να ρυθμίσουν προς όφελος τους και μόνο αν δεν μπορεί να προκύψει μια ικανοποιητική γι' αυτές ρύθμιση, θα τα μεταβιβάσουν στα funds – κοράκια, μιας και τα τελευταία δεν δίνουν εύκολα πάνω από το 10% του δανειακού κεφαλαίου για την εξαγορά τους.
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΑ ΞΕΝΑ FUNDS  
Οι εξελίξεις αυτές το 2016 θα διαμορφώσουν ένα νέο, πολύ χειρότερο από το σημερινό, οικονομικό –κοινωνικό πεδίο, το οποίο θα είναι πρωτόγνωρα εφιαλτικό για ειρηνική περίοδο.  
Τα θύματα αυτού του νέου εφιάλτη θα επεκτείνονται τώρα και σε ένα πολύ ευρύτατο κύκλο του επιχειρηματικού κόσμου, αν και αρκετοί εξ αυτών των επιχειρηματιών έχουν συσσωρεύσει αποθέματααπό κέρδη και συχνά ληστρικές συμπεριφορές, του παρελθόντος, ενώ νέα, μαζική, σχεδόν, εξόντωσηθα υποστούν οι μικροί και πολύ μικροί επιχειρηματίες, μαζί με τις επιχειρήσεις τους.  
Το χαρακτηριστικότερο, όμως, γεγονός μέσα στο 2016 θα είναι η ουσιαστική παράδοση της ιδιωτικής οικονομίας (!) σε ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια (funds)!!!  
Η δραματική αυτή εξέλιξη σημειώθηκε με την ουσιαστική παράδοση των τραπεζών, μέσω της πρόσφατηςανακεφαλαιοποίησης, στα ξένα funds και εν συνέχεια με την δυνατότητα εκχώρησης από τις τράπεζες των κόκκινων δανείων στα ίδια ή άλλα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Σε πρώτη φάση σε αυτά τα κερδοσκοπικά κεφάλαια μπορούν να πωλούνται τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες μεγάλωνεπιχειρήσεων και τα στεγαστικά, πλην πρώτης κατοικίας και σε δεύτερη φάση, μετά τις 15 Φλεβάρη, όλα τα υπόλοιπα στεγαστικά, τα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τακαταναλωτικά δάνεια.  
Ο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΡΟΛΟ ''ΕΡΥΘΡΩΝ ΧΜΕΡ''  
Ο μνημονιακός ελληνικός καπιταλισμός συμπεριφέρεται ως ''ερυθρός χμερ'' απένανατι στο εγχώριοιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο, περίπου, το παραδίδει προς εκτέλεση στα νύχια του ξένου χρηματιστικούκερδοσκοπικού κεφαλαίου.  
Το 2016 ή θα γίνει μια χρονιά μεγάλης και βαθιάς δημοκρατικής ανατροπής για μια πορείαανασυγκρότησης της Ελλάδας ή αυτή η χώρα θα γνωρίσει μια τέτοια καταστροφή που θα μοιάζει μεχαριστική βολή στην ύπαρξη της και στην επιβίωση του ελληνικού λαού.

ΣΠΥΡΟΣ ΒΡΑΝΑΣ
Σάββατο 26 Δεκέμβρη 2015
ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟΤΕΡΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ     
Η Iskra, προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών της, παραθέτει, χωρίς κρίσεις και σχόλια και παρά τις διαφορές, ένα ενδιαφέρον κείμενο του capital.gr όσον αφορά την τύχη των ελληνικώνεπιχειρήσεων.  
Η άποψη μας είναι ότι με την σκανδαλώδη μεταβίβαση των ελληνικών τραπεζών στα ξένα funds (κατά κύριο λόγο) και την δουλοπρεπή νομοθεσία, που δίνει τη δυνατότητα στις τράπεζες να εκποιήσουν τακόκκινα δάνεια γενικώς (40% - 50% των συνολικών δανείων!) και ειδικότερα τα επιχειρηματικά δάνεια, θα διαμορφωθεί ένα νέο επιχειρηματικό τοπίο.  
Στο πλαίσιο αυτού του τοπίου θα βάλουν μαζικά λουκέτο χιλιάδες επιχειρήσεις, ενώ πλήθος άλλων θα παραδοθούν σε ξένα κεφαλαιακά χέρια, στο πλαίσιο μιας νέας ταχείας συγκέντρωσης καισυγκεντροποίησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στη χώρα μας υπό την αιγίδα του πολυεθνικού χρηματιστικού κεφαλαίου.  
Θα πρόκειται για την πλέον βαθιά και σε μεγαλύτερη έκταση επιχειρηματική αποικιοποίηση χώρας σε ειρηνική περίοδο και παράδοση της στο πολυεθνικό, κυρίως, χρηματιστικό κεφάλαιο.  
Το πειραματόζωο η Ελλάς μέλλεται να καταστεί το πλέον παραδομένο οικονομικό οικόπεδο, πρότυποκαι παράδειγμα της πιο ξενοκρατούμενης, υποτελούς και αλωμένης οικονομίας της ΕΕ και της ''παγκοσμιοποίησης''.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ''ΠΑΡΤΙ'' ΤΩΝ ΕΞΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Των ΝΕΝΑ ΜΑΛΛΙΑΡΑ, ΝΙΚΟΥ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ    
Σε μια εκ βάθρων αναδιάταξη του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας θα οδηγήσει η ενεργητική διαχείριση των "κόκκινωνεπιχειρηματικών δανείων με τη συνδρομή των εξειδικευμένων ξένων funds.
Οι δράσεις τραπεζών και ξένων funds θα ξεκινήσουν από το πρώτο δίμηνο του νέου έτους, όταν θα δοθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος οι πρώτες άδειες λειτουργίας εταιρειών διαχείρισης προβληματικών δανείων, και θα υλοποιηθούν σε βάθος χρόνου. Το αποτέλεσμα θα είναι μέσα στο 2016 να τεθούν οι βάσεις και να υπάρξουν τα πρώτα δείγματα γραφής στο νέο τοπίο του εγχώριου επιχειρείν, με γενναίο ξεκαθάρισμα όσων ομίλων βρίσκονται δανειοδοτικά "στο κόκκινο" σε βιώσιμους και μη βιώσιμους, συγκέντρωση καιανασύσταση όλων των επιχειρηματικών κλάδων και εισροή "φρέσκου" χρήματος για την επανεκκίνηση της οικονομίας.  
ΤΙ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ  
Όπως επισημαίνουν τραπεζίτες στο "Κεφάλαιο", οι προσπάθειες εξυγίανσης των επιχειρηματικών δανείων θα απαιτήσουν πρωτίστως τη συμμετοχή των επιχειρηματιών, οι οποίοι θα πρέπει να δείξουν ότι είναι διατεθειμένοι να "ρισκάρουν" κεφάλαιά τους. Ξεκινώντας από αυτήν τη βάση, οι τράπεζες θα προβούν σε "κουρέματα" οφειλών και ρυθμίσεις, ούτως ώστε τα δάνεια να ξαναγίνουν ενήμερα και βιώσιμα.
Kοινή στάση των τραπεζών είναι ότι θα πρέπει να βοηθηθούν επιχειρήσεις που έχουν προοπτική επιβίωσης και ανήκουν σε κλάδους καίριους για την ελληνική οικονομία. Σε αυτούς τους κλάδους πρωταγωνιστεί ο τουριστικός-ξενοδοχειακός, ο αγροτικός και βιοτεχνικός, που αποτελούν τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις, αλλά και επιμέρους κλάδοι, όπως, λ.χ., τωντηλεπικοινωνιών, της τεχνολογίας, της κυτιοποιείας (packaging) κ.ά.
Επομένως, στο επίκεντρο των κινήσεων τραπεζών και funds θα βρεθούν οι κλάδοι που είναι υπερχρεωμένοι, αλλά από αυτούς το προβάδισμα σε μια ευνοϊκότερη αντιμετώπισή θα έχουν παραγωγικοί κλάδοι, που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Αυτές θα βοηθηθούν και, στην ουσία, οι εισροές κεφαλαίων που θα πραγματοποιηθούν σε βιώσιμες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις θα αποτελέσουν τις πρώτες εισροές για την ανάκαμψη της οικονομίας, συνιστώντας, εμμέσως, και τις πρώτες άμεσες ξένες επενδύσεις.  
ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ ΔΑΝΕΙΩΝ  
Το σκεπτικό για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των προβληματικών δανείων εμπεριέχει ομαδοποίηση δανείων ανά κλάδο, καθώς, όπως έχει γράψει το "Κ", από το σύνολο των "κόκκινων" επιχειρηματικών δανείων, που ανέρχονται σε 35-40 δισ. ευρώ, τα 25 δισ. ευρώ υπολογίζεται πως αφορούν κοινοπρακτικά δάνεια. Συνεπώς, για τα δάνεια αυτά θα πρέπει να δημιουργηθούν κοινοπρακτικά σχήματα με τη συμμετοχή ξένων και ελληνικών τραπεζών, τα οποία θα αναλάβουν τη διαχείριση προβληματικών κλάδων (π.χ., ξενοδοχεία).
Η κοινοπρακτική εταιρεία θα διαπραγματευθεί με τους ιδιοκτήτες τής κάθε υπερχρεωμένης επιχείρησης του κλάδου, με κριτήριο αφενός την προοπτική εμφάνισης λειτουργικών κερδών, αφετέρου την πρόθεση των ιδιοκτητών να συμμετάσχουν με κεφάλαια στην αναδιάρθρωσή. Αν η εταιρεία κρίνεται μη βιώσιμη και υπάρχει απροθυμία εκ μέρους των ιδιοκτητών της, τότε η επιχείρηση θα εκκαθαρίζεται, με στόχο τηνανάκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων κεφαλαίων για την τράπεζα (και προμήθειας διαχείρισης για το fund).  
ΔΙΠΛΟ ''ΚΑΝΑΛΙ''  
Με βάση το νέο πλαίσιο διαχείρισης των "κόκκινων" δανείων, η κάθε τράπεζα θα εξειδικεύσει από το νέο έτος το πώς ακριβώς θα χρησιμοποιήσει τις επιλογές του πλαισίου με στόχο το βέλτιστο αποτέλεσμα: θα δημιουργήσει ξεχωριστό φορέα διαχείρισης σε συνεργασία με ξένο fund (joint venture), θα έχει σχέση αποκλειστικής συνεργασίας με την εταιρεία που θα ιδρύσει ξένο fund στην Ελλάδα ή θα επιλέξει να εκχωρήσει δάνεια σε funds που θα λειτουργήσουν αυτόνομα στην ελληνική αγορά;
Σε πρώτη φάση, φαίνεται ότι οι τράπεζες θα κινηθούν με διπλό μοντέλο διαχείρισης, δηλαδή θα προβούν στις όποιες συνεργασίες με τα funds, αλλά παράλληλα θα ενεργοποιήσουν πολύ περισσότερο τις εσωτερικές τους δομές διαχείρισης δανείων. Πρόκειται για ένα μοντέλο που, όπως αναφέρεται στο "Κ", θα λειτουργήσει κατά την επόμενη διετία, ώστε σταδιακά στο διάστημα αυτό να αυξάνεται ο όγκος των δανείων που θα περάσουν από το "κανάλι" των εσωτερικών μονάδων διαχείρισης των τραπεζών στο εξειδικευμένο "κανάλιδιαχείρισης των funds.
Η σταδιακή αυτή μεταβίβαση χαρτοφυλακίων απαιτείται για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς, γιατί πρέπει να αποφασίσει η κάθε τράπεζα ποια δάνεια θα "διώχνει" από πάνω της: αυτά που είναι σε καθυστέρηση άνω των 90 ή άνω των 180 ημερών; Αναλόγως της στρατηγικής που θα επιλεγεί, θα απαιτηθούν και οι κατάλληλες πλατφόρμες διαχείρισης. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι για τη διαχείριση, π.χ., μη εξυπηρετούμενων δανείων 7-8 δισ. ευρώ, απαιτείται σχήμα 400 ατόμων προσωπικό και συγκεκριμένες μηχανογραφικές δομές.  
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ NOMURA  
Tην εκκίνηση, πάντως, για τα projects διαχείρισης δανείων θα δώσει η στοχοθεσία από τις εποπτικές Αρχές. Αυτό πρόκειται να γίνει από την ΤτΕ στο α’ τρίμηνο του νέου έτους, καθώς υπάρχει ήδη η μελέτη της BlackRock για την κατηγοριοποίηση των δανείων και τις αδυναμίες στη διαχείρισή τους. Με "χαρτογραφημένα" τα βιβλία των δανείων των τραπεζών, η ΤτΕ θα δώσει κατευθύνσεις για το πόσα δάνεια πρέπει να αναδιαρθρωθούν, θα παρακολουθεί την πορεία τους και, εφόσον αυτή δεν αποδίδει, οι τράπεζες θα υποχρεώνονται στην πώλησή τους.
"Οδηγός" για τη διαχείριση των "κόκκινων" επιχειρηματικών δανείων θα είναι και η εισήγηση της Nomuraστο υπουργείο Οικονομικών, με την οποία ο οίκος προτείνει συμμετοχή ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο και τη διαχείριση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων. Στις περιπτώσεις αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, οι υφιστάμενοι μέτοχοι προτείνεται να συμμετέχουν με ποσοστό 8% του μεταφερόμε-νου δανείου προς αναδιάρθρωση, με στόχο τη σύμπλευση συμφερόντων υφιστάμενων μετόχων και νέων ιδιωτών που θα αγορά-σουν τα δάνεια και θα συνεισφέ-ρουν κεφάλαια.
Η Nomura προτείνει και τη δημιουργία μιας δευτερογενούς αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων. Το άνοιγμα της αγοράς θα γίνει με τη χορήγηση έως και 5 αδειών για την είσοδο στη χώρα μας ισάριθμων εταιρειών, ώστε να υπάρξει επαρκής ανταγωνισμός. Στις νέες εταιρείες που θα δημιουργηθούν ως θυγατρι-κές μεταξύ ξένων funds και ελλη-νικών τραπεζών υπό την εποπτεία της ΤτΕ, οι ελληνικές τράπεζες προ-τείνεται να συμμετέχουν με 33%.
​ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ''ΚΛΕΙΔΙΑ'' ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ 
Τεκτονικές αλλαγές στο εγχώριο επιχειρείν, αρχής γενομένης από τις πρώτες εβδομάδες του 2016, φέρνει η διευθέτηση του τεράστιου ζητήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων (Non-Performing Loans - NPLs) που κατέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα. Μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών, οι εταιρείες των οποίων έχουν δηλώσει στις τράπεζες πως βρίσκονται σε μη συμμόρφωση με τους οικονομικούς όρους (financial covenants) των δανειακών τους συμβάσεων και σε αδυναμία αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων δόσεων των δανείων, βρίσκονται κυριολεκτικά σε απόγνωση, καθώς δεν γνωρίζουν εάν σε μερικούς μήνες θα έχουν ή όχι "τα κλειδιά" των εταιρειών τους.
Όλα θα εξαρτηθούν από την "αντικειμενικότητα" της αξιολόγησης, καθώς μοναδικό κριτήριο για την επιβίωση, την πώληση ή την εκκαθάριση σειράς εταιρειών θα αποτελέσει εάν θα κριθούν βιώσιμες ή μη, εάν υπάρχει δηλαδή προοπτική να εμφανίσουν λειτουργική κερδοφορία.
Βεβαίως, το ζήτημα είναι εξαιρετικά πιο σύνθετο: Η εξίσωση περιλαμβάνει την πρόθεση ή μη των ιδιοκτητών να συμμετάσχουν με κεφάλαια στην αναδιάρθρωση, το κατά πόσον υπάρχει ήδη ενδιαφέρον από υποψήφιους επενδυτές να συμμετάσχουν στην αναδιάρθρωση, τα περιουσιακά τους στοιχεία, την αξία των συμβολαίων-συμβάσεών τους, ακόμα και τις προοπτικές των κλάδων στους οποίους δραστηριοποιούνται.
Σύμφωνα με πληροφορίες του "Κ", οι εξελίξεις θα πρέπει να αναμένεται πως θα είναι ταχύτατες, καθώς η ελληνική αγορά έχει προ πολλού χαρτογραφηθεί από τα ξένα funds και τους ομίλους, που επιθυμούν, μέσω της διαδικασίας αναδιαρθρώσεων, να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο ελληνικών εταιρειών ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε assets τους. Οι ίδιες πηγές, πάντως, κάνουν λόγο για την εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής στη διαδικασία από τους βραχίονες distressed debt επενδυτικών κολοσσών όπως είναι οι Blackstone και KKR, μεταξύ άλλων.
Έμπειρα στελέχη της αγοράς εξέφραζαν τη βεβαιότητα ότι μέσα στους επόμενους μήνες θα αρχίσει ένα ντόμινο εξελίξεων, που εντέλει θα οδηγήσει στην αλλαγή ιδιοκτησίας σειράς εταιρειών, μεταξύ των οποίων και ιδιαίτερα προβεβλημένων ομίλων. Θεωρείται, επίσης, βέβαιο πως ο ξενοδοχειακός-τουριστικός κλάδος θα αποτελέσει πεδίο έντονων ανακατατάξεων και δραματικών αλλαγών στους υφιστάμενους συσχετισμούς δυνάμεων. Μεγάλα και παραδοσιακά ονόματα αναμένεται να χάσουν σημαντικό μέρος ή και το σύνολο του ελέγχου που τύποις έχουν σήμερα σε σειρά περιουσιακών τους στοιχείων. Ο ξενοδοχειακός κλάδος αποτελεί έναν από τους πλέον επιβαρυμένους δανειακά, με αρκετούς επιχειρηματίες να μην εξυπηρετούν ορθώς τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες, έχοντας συχνά εξασφαλίσει "προνομιακή" μεταχείριση. Την ίδια στιγμή, το δεδηλωμένο ενδιαφέρον ξένων επενδυτών να τοποθετηθούν στρατηγικά στη "βαριά βιομηχανία" της χώρας, τον τουρισμό, θα λειτουργήσει καταλυτικά για να χαθούν στην επιχειρηματική ιστορία ονόματα που μονοπώλησαν τον κλάδο επί δεκαετίες. Την ίδια στιγμή, σαρωτικές αλλαγές προ- οιωνίζονται και στον κλάδο των media, με επίκεντρο τους μεγάλους τηλεοπτικούς και εκδοτικούς ομίλους. Σε εξέλιξη βρίσκονται έντονες διεργασίες με την άμεση εμπλοκή των τραπεζών, καθώς ήδη αναζητείται η βέλτιστη οδός για την αναδιάρθρωση των δανείων και των λειτουργιών μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου.
Στο λιανεμπόριο, έναν κλάδο που έχει δοκιμαστεί ιδιαίτερα σκληρά κατά την εξαετή περίοδο της οικονομικής κρίσης, οι ενέργειες που αναμένεται να αναληφθούν θα είναι άμεσες. Ήδη η σύμπραξη της δανειακά επιβαρυμένης Βερόπουλος με τη Μετρό της οικογένειας Παντελιάδη αποτελεί το πρώτο δείγμα της νέας πραγματικότητας που διαμορφώνεται στην αγορά, με τις τράπεζες να έχουν πάντα τον πρώτο λόγο και για άλλους ομίλους, οι οποίοι θα κληθούν να υλοποιήσουν πλάνο αναδιάρθρωσης και "ενέσεις" κεφαλαίου από τους βασικούς τους μετόχους.
Αλλά και στις τηλεπικοινωνίες, στην αγορά αναμένονται ταχύτατες εξελίξεις, στον απόηχο εταιρειών όπως ηOn Telecoms, που δεν κατάφερε να διασωθεί από τη δανειακή τρικυμία που αντιμετώπιζε. Μόλις προ ημερών ο επικεφαλής της Vodafone Ελλάδας, κ. Γλαύκος Περσιάνης, επαναλάμβανε σε ενημερωτική συνάντηση πως εξακολουθεί να υπάρχει ισχυρό και ουσιαστικό ενδιαφέρον για τη Forthnet. H τελευταία αποτελεί λυδία λίθο για τις εξελίξεις στον τηλεπικοινωνιακό κλάδο, δεδομένου ότι βρίσκεται επί μακρόν σε επαφές με τις πιστώτριες τράπεζες για την αναχρηματοδότηση των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών της, που στο τέλος του περασμένου Σεπτεμβρίου ανήλθαν σε επίπεδο ομίλου στα 400 εκατ. ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, οι δανείστριες τράπεζες πραγματοποίησαν τον περασμένο μήνα due diligence, ενώ στο επόμενο διάστημα θα διενεργηθεί και ανεξάρτητη επισκόπηση επιχειρηματικού σχεδίου (Independent Business Review) του ομίλου.
Στον πολύπαθο κλάδο της τεχνολογίας, ονόματα όπως αυτά της Altec θα βρεθούν στο προσκήνιο. Η εταιρεία, στην οποία οι τράπεζες έχουν ήδη καταστεί βασικοί μέτοχοι, έχει ζητήσει την αναδιάρθρωση των δανειακών υποχρεώσεων του ομίλου (96,4 εκατ. ευρώ, από τα οποία 88 εκατ. ευρώ έχουν καταστεί βραχυπρόθεσμα), καθώς δεν διαθέτει άλλα πλάνα χρηματοδότησης για την κάλυψη των χρηματοοικονομικών αναγκών της.
Την ίδια στιγμή, εξελίξεις θα πρέπει να αναμένονται και στον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών, τον πρώτο όπου έχουν υλοποιηθεί κινήσεις αναδιαρθρώσεων. Σελόντα και Νηρέας έχουν ήδη ανακεφαλαιοποιηθεί και έχουν περάσει στον έλεγχο των τραπεζών, οι οποίες και σταδιακά θα θέσουν σε εφαρμογή το δεύτερο σκέλος του σχεδιασμού τους για τον κλάδο, έναν από όσους υπάρχει σαφές και εκδηλωμένο ενδιαφέρον.  
ΤΕΡΑΣΤΙΟ RESTART  
Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία αυτή, θεωρητικά, θα λειτουργήσει εκτονωτικά για την ελληνική οικονομία, καθώς θα αποτελέσει ένα τεράστιο restart για ολόκληρους κλάδους. Όπως έχει επισημάνει ηPwC σε παλαιότερη έκθεσή της, οι προβληματικές και δανειακά μη βιώσιμες επιχειρήσεις απορροφούν τελικά περισσότερους πόρους από ό,τι παράγουν και έχουν αρνητική επίδραση στις χρηματορροές του συνόλου των εταιρειών, ουσιαστικά διαδίδοντας (viral) την οικονομική πίεση και σε άλλες εταιρικές ομάδες. Καθώς η έλλειψη χρηματοδότησης και η συσσώρευση ζημιών συμπιέζουν τις δυνατότητες των επιχειρήσεων να υλοποιήσουν επενδυτικά σχέδια, αλλά και να αντιμετωπίσουν τις ταμειακές τους ανάγκες, κάποιες θα οδηγηθούν σε πτώχευση και ορισμένοι κλάδοι σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης.    
ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php



ΒΑΣΤΑ, ΛΕΒΕΝΤΗ!



Εκτύπωση
ΔΕΥΤΕΡΑ 2812/15 
Του ΣΤΑΘΗ*
Η Ελλάδα παραπατάει. Οι πολίτες απογοητευμένοι στον έναν ή τον άλλο βαθμό, οι νέοι -ο ένας στους δύο- θέλουν να φύγουν απ’ την πατρίδα. Η Ελλάδα παραπατάει και το πολιτικό της σύστημα παραμιλάει. Μεγάλο μέρος του λαού γυρίζει την πλάτη στα κόμματα, δεν μπαίνει καν στη βάσανο της όποιας επιλογής. Αλλοι νιώθουν
ξεγελασμένοι κι άλλοι έτσι ή αλλιώς αδύναμοι. Απαισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας, απαισιόδοξοι για το προσωπικό τους μέλλον. Αν πιστέψουμε το γκάλοπ που δημοσίευσε η Real News τα Χριστούγεννα, το 81,4% των Ελλήνων κυριαρχείται από απαισιοδοξία. Πρόκειται για ένα τρομερό ποσοστό. Διαβρωτικό, όχι μόνον για την όποια συνοχή της κοινωνίας, αλλά για την ίδια μας την υπόσταση.
Οι άνθρωποι αισθάνονται, κατά μάζες, έρμαια καταστάσεων που δεν ελέγχονται απ’ την κυβέρνηση, ούτε επηρεάζονται απ’ την αντιπολίτευση. Οι ίδιοι μέσα τους αισθάνονται «ανίκανοι» -οι μισοί- και πάνω απ’ τους μισούς αισθάνονται «ανασφαλείς». Αλλοι φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, άλλοι φοβούνται ότι δεν θα ξαναβρούν δουλειά ποτέ. Τους «τεμπέληδες» και τους «διεφθαρμένους» της προπαγάνδας διαδέχθηκαν οι απελπισμένοι και οι φοβισμένοι τηςπραγματικότητας.
Και οι οργισμένοι. Ενός θυμού που βράζει και δεν θέλει να ξέρει εναντίον ποίου να στραφεί. Η ελπίδα, η αυτοπεποίθηση, η περηφάνια, η σιγουριά στα τάρταρα, η ανησυχία, η οργή, οφόβος, η ντροπή στα ανεμοδαρμένα ύψη.
Ο,τι και αν προσπαθεί η κυβέρνηση, είτε επειδή εικονικώς προσπαθεί, είτε επειδή έχει ήδη δεσμευθεί, είτε επειδή δεν είχε προετοιμασθεί, εκπίπτει. Εκπίπτει με πάταγο, όπως εκείνα τα περίφημα «ισοδύναμα» ή το κακομοίρικο εκείνο «παράλληλο πρόγραμμα». Αφήνοντας τους ευελπιστούντες άφωνους κι αμήχανους. Ηδη συντετριμμένους με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ήδη στα όρια της αντοχής τους από τις συνεχείς περικοπές, ήδη γονατισμένους απ’ την υπερφορολόγηση, ήδη αλλόφρονες πολλούς, καθώς βλέπουν γύρω τους κάθε δυνατότητα να χλωμιάζει και κάθε απειλή να μεγεθύνεται.
Κάτι πάει να πει για το χρέος η κυβέρνηση, τη «βάζει στη θέση της» η Τρόικα απαιτώντας κι άλλη σφαγή. Υψώνοντας κριτήρια σαν ικριώματα. Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, κι άλλη μείωση των μισθών, κι άλλη μείωση κύριων συντάξεων (με στόχο το πλαφόν των χιλίων ευρώ μεικτά), πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 2 δισ. για το 2016, μεταρρύθμιση (!) των «δομών» στον δημόσιο τομέα (με τελικό στόχο τις απολύσεις), ξεχαρβάλωμα κάθε εργασιακού δικαιώματος στον ιδιωτικό τομέα (έως κατάργησης των απεργιών), φορολόγηση των γεωργών με «κριτήρια αγοράς», κι άλλες μειώσεις των παροχών στους τομείς της υγείας και της παιδείας - μια πλήρης, δηλαδή, εκβαρβάρωση
ενός συστήματος ήδη βάναυσου, αντιπαραγωγικού και απάνθρωπου. Ενας «κατά λάθος» σκόπιμος εξαναγκασμός μιας χώρας να μπει σε πορεία θανάτου, σε διαδρομή γενοκτονίας. Δημογραφικώς ασθενής, με το προσφυγικό πρόβλημα να την πιέζει, διπλωματικώς υποβαθμισμένη, η Ελλάδα παραπαίει σαν άθυρμα και μετατρέπεται σε ερειπιώναΕρείπιο η ίδια με ερείπια ανθρώπουςΣε μια
πολιτική έρημο, της οποίας το εύρος απέδωσε καλύτερα όλων ο κ. Νίκος Παππάς, όταν διαπίστωσε (σε συνέντευξή του στην περασμένη Real News) ότι: «Ο κ. Λεβέντης σε ορισμένες περιπτώσεις έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα, την οποίαν μοιάζουν να στερούνται πολιτικοί ηγέτες της αντιπολίτευσης». Αν υποθέσουμε ότι ο κ. Λεβέντης δεν έδειχνε πολιτική ωριμότητα όταν καλούσε τον Θεό να ρίξει καρκίνο πάνω στην οικογένεια Μητσοτάκη, θα πρέπει να δεχθούμε ότι δείχνει ωριμότητα όταν
διαβεβαιώνει τον κ. Τσίπρα πως: «Με τις γνωριμίες που έχω εγώ στην Ευρώπη (σ.σ.: ο κ. Λεβέντης) μπορούμε να βγάλουμε (σ.σ.: ο κ. Λεβέντης και ο κ. Τσίπρας) την Ελλάδα απ’ τα μνημόνια σε δύο μήνες!» (σ.σ.: και μάλιστα χωρίς να τα σκίσουμε). Αν αυτήν την πολιτική ωριμότητα του κ. Λεβέντη θαυμάζει κι επικαλείται ο κ. Παππάς, ουδέν σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζει πλέον η δύστηνος Ελλάς. Μπορούμε και πάλι να νομοθετούμε, χωρίς να έχουμε χρείαν βαρβάρων. Μας αρκεί η πολιτική ωριμότης του κ. Παππά, εφάμιλλη εκείνης του κ. Λεβέντη και «ανωτέρα των καλύτερων ευρωπαϊκών» - όπως έλεγαν κάποτε οι διαφημίσεις για τα «ασυναγώνιστα προϊόντα».
Ακόμη κι αν ήμουν η κυρία Τζάκρη (με όλον τον σεβασμό), δεν θα μπορούσα ποτέ να παραδεχθώ ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αγωνισθήκαμε τόσα χρόνια μέσα απ’ τις τάξεις της Αριστεράς υπέρ Ελλάδος, για να φθάσουμε η μοίρα της να εξαρτάται από τον κ. Λεβέντη και τον κ.Σόιμπλε...
Και τον κ. Παππά...
*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr τη Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015
http://www.iskra.gr/index.php

ΝΔ: Πώς οι 160.000 έγιναν 400.000



Επισημαίναμε για τη μεγάλη καθυστέρηση της ΝΔ να ανακοινώσει τα εκλογικά της αποτελέσματα: 
«Αν είναι δυνατόν να μη μπορούν ακόμα να δώσουν επίσημη εικόνα. Αυτό εάν δεν είναι ύποπτο («συνωμοσιολογικά» είναι), δείχνει διαλυτική παραλυσία, επιβεβαιώνοντας και την παραλυτική ανικανότητα που οδήγησε στο φιάσκο των εκλογών στην πρώτη καθορισμένη ημερομηνία.


Η τόσο μεγάλη καθυστέρηση της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων, σε συνδυασμό με τα ανόητα επιχειρήματα δικαιολόγησης αυτής της καθυστέρησης, αποτελούν ΟΜΟΛΟΓΙΑ ανικανότητας και πολιτικών δυσλειτουργιών: ΟΜΟΛΟΓΙΑ πτωματικής κατάστασης…». 

Προσπαθούσαμε εδώ να δώσουμε μια πολιτική εξήγηση, αποφεύγοντας τη «συνωμοσιολογική»… 
Ήταν τόσο κραυγαλέα, όμως, και παράλογη μια τέτοια οργανωτική ανικανότητα (ασφαλώς υπάρχει, αλλά δεν δικαιολογείται σε τέτοιο βαθμό), που θα έπρεπε να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και το «ύποπτο» της υπόθεσης. Εξάλλου αυτοί οι κομματικοί μηχανισμοί τα «μαγειρέματα» και τις «κατασκευές» τα έχουν στην ημερησία διάταξη: Εδώ αριστεύουν… 

Έρχονται, τώρα, κάποιες αποκαλύψεις που μας λένε ότι τα εκλογικά αποτελέσματα μαγειρεύτηκαν, ιδιαίτερα στον αριθμό των ψηφισάντων… 

Όλος ο «καυγάς» ήταν να εμφανίζουν τους νεοδημοκράτες να κατεβαίνουν μαζικά, 400.000, να ψηφίσουν!!!
 

Ο Μεϊμαράκης μάλιστα τους ανέβασε σε 500.000,
 αλλά λόγω «οργανωτικών αδυναμιών» (την ανοργανωσιά υπερτόνισε κι αυτός), δεν μπόρεσαν να ψηφίσουν όλοι… 

Κάποια στοιχεία, όμως, που βγήκανε στη φόρα λένε άλλα νούμερα: ότι ο αριθμός των ψηφισάντων δεν ήταν ούτε 200.000. 


«Τελικά οι 400.000 ψηφοφόροι στις κυριακάτικες εκλογές της ΝΔ δεν ήταν ούτε οι μισοί! Το Candianews αναζήτησε ένα στοιχείο που εμφανίστηκε τις πρώτες ώρες των αποτελεσμάτων, πριν αρχίσουν οι θριαμβολογίες (που συνδέθηκαν με πολιτικό μήνυμα!) για την "αναπάντεχη συμμετοχή". 

Γύρω στις 10 το βράδυ της Κυριακής είχε δοθεί η πληροφορία στα μέσα ενημέρωσης, για την καθαρή πρωτιά Μεϊμαράκη και τη μάχη της δεύτερης θέσης ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Τζιτζικώστα, αλλά και το μονοψήφιο ποσοστό του Άδωνι. 

Σύμφωνα με μια εικόνα (φωτογραφία) από τους κεντρικούς υπολογιστές στους οποίους συγκεντρώνονταν τα αποτελέσματα, η οποία αναρτήθηκε στο facebook από έναν - προφανώς χειριστή των Η/Υ της ΝΔ (είχε γραφεί και το όνομα του χρήστη που έκανε την ανάρτηση- Ουίλιαμ Αντωνίου), στο 6,59% της ενσωμάτωσης του αποτελέσματος αντιστοιχούσαν 10.531 ψηφοφόροι. Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης είχε 4.968 (47,4%), ο Κυριάκος Μητσοτάκης 2.514 (23,99%), ο Απόστολος Τζιτζικώστας 2.378 (22,69%), ο Αδωνις Γεωργιάδης 621 (5,93%) 

Το πρώτο αυτό συγκεντρωτικό αποτέλεσμα (μάλλον ήταν και το μοναδικό που δόθηκε με τέτοια μορφή, δλδ ενσωμάτωση, αριθμό ψήφων κλπ) αναρτήθηκε σε όλα σχεδόν τα μεγάλα ειδησεογραφικά portals, αλλά πλέον στα περισσότερα έχει εξαφανιστεί! 

Σε μερικά, όπως το newsit και iefimerida η πληροφορία εκείνης της ανάρτησης υπάρχει και σήμερα, μαζί με την εκτύπωση που είχε δημοσιευτεί στο facebook. Τις εικόνες από τις αναρτήσεις θα τις δείτε στο τέλος του κειμένου. 

Στην ουσία τί σημαίνει αυτό; Με απλούς υπολογισμούς, αν οι 10.531 ψήφοι αντιστοιχούν στο 6,59% της ενσωμάτωσης, τότε το 100% είναι 159.802 ψήφοι! 

Θέλετε να είναι 200.000; Ακόμα όμως και αν θεωρηθεί ότι τα πρώτα 82 τμήματα της ενσωμάτωσης είχαν λίγους ψηφοφόρους (μέσος όρος 128), ο αριθμός των 400.000 (ουδέποτε ανακοινώθηκε μέχρι στιγμής συγκεκριμένο νούμερο) είναι απίθανος, αφού στα υπόλοιπα θα έπρεπε να είναι σχεδόν τριπλάσιος, φτάνοντας δηλαδή τους 331 ανά τμήμα! 

Αν όμως, όπως δείχνουν τα στοιχεία,
 ο αριθμός των ψηφοφόρων είναι μια πολιτική απάτη, τί γίνεται με το αποτέλεσμα για τον αρχηγό της ΝΔ; Αν οι 160.000 έγιναν 400.000 (μέχρι τώρα ακριβής αριθμός δεν έχει ανακοινωθεί, πέρα από το γενικό και αόριστο "πάνω από 400.000", ή "400.000", το οποίο με το κλείσιμο της κάλπης ήταν "σχεδόν 300.000"), οι ψήφοι και άρα τα ποσοστά της εσωκομματικής ψηφοφορίας - που κάποιοι με μεγάλο κομματικό πατριωτισμό χαρακτήρισαν "νίκη της δημοκρατίας"- πόση σχέση με την πραγματικότητα έχουν;»


ΑΝΑΡΤΗΣΗ   http://resaltomag.blogspot.gr/

Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως


 ΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/2015 
Η Ελλάδα θα επιστρέψει στη δραχμή ούτως ή άλλως. Με χρέος που πλησιάζει τα 400 δισ. και θα τα ξεπεράσει, με ύφεση που λειτουργεί πια σαν διαστημική μαύρη τρύπα με την Ελλάδα παγιδευμένη στη βαρύτητά της και με ένα ΑΕΠ που καταγράφει απώλειες κάθε χρόνο, σωτηρία εντός του ευρώ δεν υπάρχει. Όσο και να φορολογήσεις τους πολίτες κύριε Χάροντα υπουργέ των Οικονομικών, φτάνει κάποτε η στιγμή του «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»…Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το πότε θα επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα αλλά το πώς θα γίνει αυτό. Τα σενάρια είναι τρία:
ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: Είτε γιατί καταρρέει η ευρωζώνη, είτε γιατί μας εκτοπίζουν από αυτή, επειδή η διεθνής συμμορία που λεηλατεί χώρες με όπλο το ευρώ έχει τελειώσει τη «δουλειά» της, η Ελλάδα επιστρέφει στη δραχμή. Κάτω όμως από τον έλεγχο των πιστωτών της που την έχουν δεμένη χειροπόδαρα με ευρωπαϊκές συνθήκες και αγγλικό δίκαιο, τα οποία μια εγχώρια κυβέρνηση υποτελών τα αποδέχεται ακόμη.
Πρόκειται για το πλέον απεχθές σενάριο δεδομένου ότι οι επικυρίαρχοι της οικονομίας μας θα το φέρουν στα μέτρα που ωφελούν τις χώρες τους και τις πολυεθνικές τους. Η κατευθυνόμενη υποτίμηση της δραχμής θα έχει σαν στόχο να θιγούν κι άλλο οι μισθοί, οι συντάξεις και ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος. Το συνάλλαγμα από τον αυξημένο τουρισμό και τις αυξημένες εξαγωγές θα το εισπράττουν οι ίδιοι «για την αποπληρωμή του χρέους» και θα μας δουλεύουν κι από πάνω: «Δραχμή δεν θέλατε; Καλά να πάθετε!»
ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Το σύστημα του παλαιοκομματισμού, μαζί με τις νέες, βελτιωμένες εκδοχές του, τους ροζ ευρώ-λιγούρηδες, τις ελιές, τα ποτάμια, τους «τσαντισμένους» πασόκους και νεοδημοκράτες που ανεξαρτητοποιήθηκαν, κάνει την ηρωική έξοδο από το ευρώ των μνημονίων ως ύστατη κίνηση για να σωθούν τα τομάρια τους.
Το μόνο όμως που ξέρουν να κάνουν είναι να μασουλάνε μίζες, να ταΐζουν τη διαπλοκή, να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους στην Ελβετία, να διορίζουν ημέτερους εξαγοράζοντας ψήφους, να καταστρέφουν το κράτος χρησιμοποιώντας την παροιμιώδη ανικανότητά τους να κάνουν κάτι στοιχειωδώς σωστό…
Έτσι γινόμαστε πράγματι αυτό που ως μπαμπούλα επισείουν σήμερα οι προσκυνημένοι πολιτικοί και τα κανάλια της διαπλοκής: «Αλβανία του Χότζα»…
ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΡΙΤΟ: Αυτή η φορομπηχτική τετραετία υποτέλειας, εθνικής ξευτίλας, διάλυσης της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, φτωχοποίησης του λαού και φυγής των νέων στο εξωτερικό, λειτουργεί σαν χαστούκι αφύπνισης για όλους μας.
Ο λαός ψάχνεται, ενημερώνεται, αποφασίζει, τολμά. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, θέτει στόχο για ένα ανεξάρτητο και υπερήφανο κράτος που λειτουργεί για την ευημερία των κατοίκων του και όχι σαν δομή καταπίεσης τους. Ορκίζεται να το πετύχει με κάθε τρόπο, αντιπαλεύοντας ό,τι στέκεται εμπόδιο.
Απαραίτητο εργαλείο γι αυτό είναι το εθνικό νόμισμα. Αν αυτοί που θα ορίσει να το χειριστούν έχουν ως γνώμονα τα παραπάνω, η Ελλάδα όχι μόνο θα βγει ταχύτατα από την κρίση αλλά θα μπορέσει εκμεταλλευόμενη το κλίμα, τη γεωγραφική της θέση, τον πολιτισμό και την ιστορία της να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε: Το διαμάντι της Μεσογείου και όχι μόνο…
Ακούγεται σαν όνειρο αλλά ακατόρθωτο δεν είναι. «Θέλει αρετήν και τόλμην». Αν δεν την έχουμε ας αποδεχτούμε το «τίτλο» του ραγιά κατεβάζοντας τα κάδρα του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Παλαιολόγου, του Καραϊσκάκη, του Βελουχιώτη, του Λαμπράκη…
ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.drachmi5.gr/

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/i-ellada-tha-epistrepsei-sti-drahmi-oytos-i-allos-0#sthash.61G1GOwc.dpuf

Απογοητεύει μέσα κι... έξω η κυβέρνηση Τσίπρα


ΚΥΡΙΑΚΗ 27-12-2015
Απογοητεύει μέσα κι... έξω η κυβέρνηση Τσίπρα

Το παιχνίδι του Τσίπρα με το χρόνο, το χαμένο όνειρο της μείωσης του χρέους, οι απαράδεκτοι ερασιτεχνισμοί και τα σενάρια της Οικουμενικής Κυβέρνησης

Εδώ και ένα χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας «παίζει» ένα περίεργο παιχνίδι με το χώρο και το χρόνο, που ανάλογό του δεν έχουν επιχειρήσει ούτε κορυφαίοι μαθηματικοί όπως ο Αινστάιν που κατάφεραν να «δαμάσουν» το χωρόχρονο.
Ο κ. Τσίπρας αρνείται πεισματικά να κυβερνήσει, ενώ παράλληλα υπόσχεται τα πάντα στους πάντες.
Υπόσχεται στους δανειστές ότι θα εφαρμόσει στο ακέραιο όλες τις απαιτήσεις και τα προαπαιτούμενα και την ίδια ώρα διαβεβαιώνει το λαό ότι θα εφαρμόσει ένα δικό του πρόγραμμα που δεν θα έχει καμία σχέση με τις απάνθρωπες και σκληρές εντολές της τρόικας.
Μέχρι σήμερα με αυτή την τακτική, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του, ακολουθώντας μεθόδους ενός κακώς νοούμενου ερασιτεχνισμού, κέρδιζαν απλά «χρόνο».
Κοινώς, καθυστερούν τα «μελούμενα» πιθανολογόντας ότι κάποια στιγμή, άγνωστο πότε, θα αλλάξουν οι συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα μπορέσουν να επιτύχουν το μέγα ζητούμενο όλων των κυβερνήσεων, την γενναία απομείωση του χρέους.
Σε απλά μαθηματικά, ο κ. Τσίπρας παίζει με τις πιθανότητες, όπως ακριβώς έκανε και ο Γιάνης Βαρουφάκης τους πρώτους μήνες της διαπραγμάτευσης.
Μέχρι στιγμής η «δημιουργική ασάφεια» και η «θεωρία των παιγνίων», στρατηγικές πάνω στις οποίες κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν έχουν επιφέρει κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς.
Ο κ. Τσίπρας έχει «κουράσει» και τους μέσα και τους έξω.
-Στο εσωτερικό η απογοήτευση του κόσμου καταγράφεται πλέον και δημοσκοπικά κάτι που έφερε στο φως της δημοσιότητας πριν μια βδομάδα η εταιρία prorata και η «Εφημερίδα των Συντακτών», με τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώνει ποσοστό 20%, έναντι 19% της Ν. Δ.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικό αν αναλογιστεί κανείς ότι την περίοδο της δημοσκόπησης η ΝΔ ήταν σε κακό χάλι, εν μέσω εσωτερικού προεκλογικού αγώνος και στον απόηχο του φιάσκου των αναβληθεισών εκλογών.
Την κυβερνητική κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ την επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσκόπηση της ΜΡΒ για την «Realnews»: Το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει το 17% των ψήφων και η αξιωματική αντιπολίτευση το 16,3%.
-Στο εξωτερικό έχουν πάψει να τον εμπιστεύονται ακόμα και οι «αρχικοί» συνομιλητές του, που πίστεψαν προς στιγμήν ότι έχει διάθεση να διαπραγματευθεί.
Οι δίοδοι επικοινωνίας του με την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Σούλτς, τον Τούσκ και τους υπόλοιπους ηγέτες της Ευρωζώνης είναι ανύπαρκτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες.
Ακόμα και η τελευταία του προσπάθεια επικοινωνίας με τον Ολάντφαίνεται να ναυάγησε.
Ο Γάλλος πρόεδρος μετά την τελευταία του επίσκεψη στην Αθήνα είναι κι αυτός εξαφανισμένος παρά το γεγονός ότι του υποσχέθηκαν deals με εξοπλιστικά, με πετρέλαια και με μέσα μαζικής ενημέρωσης που ενδιαφέρουν σφόδρα γαλλικές εταιρείες!!!
Με το ΔΝΤ, δεν υπάρχει καμία απολύτως συνεννόηση.
Οι ξένοι ηγέτες τον έχουν εγκαταλλείψει και περιμένουν απλά να δουν μέχρι που θα φτάσει η αδράνεια του Έλληνα πρωθυπουργού.
Δυστυχώς οι ξένοι ηγέτες είναι πεπεισμένοι ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και τα εφιαλτικά σενάρια του Σόιμπλε που από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετος στη χορήγηση του τρίτου προγράμματος διάσωσης.
Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα σενάρια για αλλαγή της κυβέρνησης και για την ανάγκη ύπαρξης μιας οικουμενικής κυβέρνησης με άλλον πρωθυπουργό απορρέουν από τα ξένα κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Οι ξένες πρεσβείες έχουν αρχίσει και καλλιεργούν σθεναρά το σενάριο παραιτήσεως του πρωθυπουργού και της δημιουργίας μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών που θα μπορέσει να χαράξει μια στρατηγική εξόδου από την ύφεση.
Το σενάριο «να κερδίσουμε επιπλέον χρόνο με συνεχείς υπεκφυγές και ασάφεια» που καλλιεργεί το Μαξίμου δεν έχει καμία απολύτως τύχη.
Όπως καμία τύχη δεν πρόκειται να έχει και η περιστασιακή, δήθεν «αντιμνημονιακή» μετάλλαξη που θα επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας τις επόμενες ημέρες προκειμένου να επιτύχει το άνοιγμα στο κοινωνικό κέντρο που, όπως πιστεύει, θα τον κρατήσει στην εξουσία.
Άπαντες γνωρίζουν ότι μετά τις γιορτές ο πρωθυπουργός θα «παίξει» το χαρτί της εξόδου του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προκειμένου να δημιουργήσει τριγμούς στην συνοχή της τρόικας και να κερδίσει την εύνοια της ελληνικής κοινής γνώμης.
Ξαναζεσταμένη σούπα δηλαδή.
Το ίδιο χαρτί είχαν παίξει στο παρελθόν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος και απέτυχαν παταγωδώς. Όπως αποδείχθηκε, σε τέτοιες αποπροσανατολιστικές κινήσεις οι δανειστές (ΔΝΤ και Ε.Ε.) γίνονται αμέσως μια γροθιά και δεν υποκύπτουν στους δήθεν εκβιασμούς των ελληνικών κυβερνήσεων.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα (και κατ’επέκταση για τη χώρα) οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν δείχνουν διάθεση να σπαταλήσουν νέα... δραματικά Eurogroup για να ακούσουν τις αμπελοφιλοσοφίες κάποιου Βαρουφάκη ή κάποιου Τσακαλώτου.
Έχουν να ασχοληθούν με τα ζητήματα της τρομοκρατίας και του προσφυγικού.
Από τον κ. Τσίπρα περιμένουν τα λεφτά που τους είχε υποσχεθεί από την πάταξη της φοροδιαφυγής, από τις λίστες Λαγκάρντ και από τους μεγαλοεφοπλιστές.
Και επειδή βεβαίως αυτά τα λεφτά δεν πρόκειται να τα δουν ποτέ ο κ. Τσίπρας θα έχει την τύχη των Σαμαροβενιζέλων... ίσως και χειρότερη.
Newsbomb.gr

ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΡΩΣΙΑΣ- ΤΟΥΡΚΙΑΣ


Εκτύπωση
---000rus-turΚΥΡΙΑΚΗ 27/12/15             
ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ  
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΡΩΣΙΚΟΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ
Η περίοδος των εορτών δεν έφερε κάποια ύφεση στις συγκρουσιακές, το τελευταίο διάστημα, σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας. Το αντίθετο. Η κρίση που πυροδότησε η κατάρριψη του ρωσικού, μαχητικού αεροσκάφους SU-24 στα σύνορα ΤουρκίαςΣυρίας από την τουρκική, πολεμική αεροπορία, φαίνεται να διαχέεται και στον Καύκασο, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το μέτωπο Ρωσίας-Αρμενίας με τον άξονα ΤουρκίαςΑζερμπαϊτζάν.  
Σοβαρή εξέλιξη, που υποτιμήθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήταν η πρόσφατη συμφωνία ΡωσίαςΑρμενίας για κοινή αεράμυνα στην περιοχή του Καυκάσου, η οποία θορύβησε εξαιρετικά την κυβέρνηση ΕρντογάνΝταβούτογλου. Οπλισμένη με τη στήριξη της Μόσχας, η Αρμενία κήρυξε νεκρή τη συμφωνία εκεχειρίας για το διαφιλονικούμενο, με το Αζερμπαϊτζάν, θύλακο του ΝαγκόρνοΚαραμπάχ, δηλώνοντας επισήμως ότι “βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση”. Κατ' αυτόν τον τρόπο, επανέρχεται στο προσκήνιο μια από τις σοβαρότερες “παγωμένες συγκρούσεις” που κληροδότησε στην ευρύτερη περιοχή η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.  
Η κίνηση αυτή της Μόσχας εντάσσεται στην “ασύμμετρη” απάντηση που επέλεξε να δώσει η Ρωσία στην Τουρκία για την κατάρριψη του αεροσκάφους της. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να εντάξει κανείς τις νέες αποκαλύψεις του ρωσικού υπουργείου Άμυνας για το λαθρεμπόριο πετρελαίου τουΙσλαμικού Κράτους μέσω Τουρκίας, οι οποίες εμπλέκουν και τον ίδιο τον Ερντογάν και το γιο του, Μπιλάλ.  
Σοβαρό πλήγμα εναντίον της τουρκικής επιρροής στη Συρία αποτέλεσε και η εξόντωση του Ζαχρούν Αλούς, επικεφαλής του Στρατού του Ισλάμ, στη διάρκεια ρωσικής αεροπορικής επιδρομής εναντίον του αρχηγείου της οργάνωσης, στα ανατολικά περίχωρα της Δαμασκού. Ο Στρατός του Ισλάμ είναι μια από τις πιο ισχυρές οργανώσεις που μάχονται εναντίον του Μπασάρ Άσαντ στη Συρία, με την υποστήριξη της Τουρκίας. Ο “αποκεφαλισμός” της οργάνωσης αποδυναμώνει το μπλοκ των δυνάμεων που υποστηρίζονται από ΤουρκίαΣαουδική Αραβία και Κατάρ ενόψει των ειρηνευτικών συνομιλιών που προβλέπεται να αρχίσουν εντός Ιανουαρίου για το Συριακό, βάσει της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.  
Τέλος, σε μια ακόμη εξαιρετικά οδυνηρή για την Τουρκία κίνηση, η Ρωσία άνοιξε διάπλατα αυτές τις μέρες τις αγκάλες της στους Κούρδους, τον πραγματικό εφιάλτη του Ερντογάν, που έχει βάσιμους λόγους να φοβάται τη δημιουργία ντε φάκτο κουρδικού κρατίδιου στη βόρεια Συρία, ακριβώς κάτω από τα τουρκικά σύνορα. Ο ηγέτης του φιλοκουρδικού, τουρκικού κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος εξήρε το ρόλο των Κούρδων στον αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσής τους.  
Προσπαθώντας να ασφαλίσει τα νώτα της, η Τουρκία πασχίζει να εξασφαλίσει τη στήριξη των Αμερικανών, στους οποίους ήδη άνοιξε τη βάση του Ιντσιρλίκ και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, που είχαν διαταραχθεί καίρια μετά το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά, το 2010. Σ' αυτό το πλαίσιο, αναθερμαίνονται τα σχέδια ενεργειακής συνεργασίας της Τουρκίας με το Ισραήλ για τους υδρογονάνθρακες της ανατολικής Μεσογείου, σχέδια τα οποία εμπλέκουν άμεσα την Κύπρο και την Ελλάδα.  
Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να σταθμίσουν πολύ προσεκτικά τις καταιγιστικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, αποφεύγοντας να συρθούν σε ένα αντιρωσικό πολιτικό, στρατιωτικό και ενεργειακό μέτωπο με την Τουρκία, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάτι που θα εξέθετε την Ελλάδα και την Κύπρο σε πολύ μεγάλους κινδύνους.  
Ασφαλώς θα ήταν ευχής έργον αν η Άγκυρα, για τους δικούς της λόγους, αναγκαζόταν να συναινέσει σε δίκαιες και βιώσιμες λύσεις τόσο στο Κυπριακό, όσο και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο. Παρόμοιες λύσεις, όμως, δεν μπορεί παρά να βασίζονται στο διεθνές δίκαιο (συμπεριλαμβανομένου του Δίκαιου της Θάλασσας) και στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας και του ενιαίου χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και προστάτιδες δυνάμεις. Δυστυχώς, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να ανησυχεί κανείς ότι οι επωαζόμενες “λύσεις” κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια.
Α.Θ
Σάββατο 26 Δεκέμβρη 2015
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΡΩΣΙΑΣ
Στη συνέχεια και προς σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών μας, παραθέτουμε από τοCapital.gr, χωρίς κρίσεις και σχόλια και παρά τις διαφορές μας, ένα κείμενο για τις πρόσφατες εξελίξεις ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, που αφορούν ειδικότερα στον ενεργειακό τομέα.  
Η πρόσφατη αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ, η οποία σημειώνεται κάτω από το βάρος και της κλιμακούμενης έντασης των Ρωσοτουρκικών σχέσεων και αφορά ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα, με αιχμή τη διερεύνηση κατασκευής αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τις δυο χώρες (Λεβιάθαν – Τσεϊχάν), συνιστά κρίσιμο ζήτημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική δορυφορικής πρόσδεσης στο Ισραήλ.  
Μια επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Ισραήλ, πολύ περισσότερο αν έχει καθαρά αντιρωσικό προσανατολισμό, μπορεί να προσφέρει ως ''μεζέδες'' Ελλάδα και Κύπρο στις ασταθείς ορέξεις των Ερντογάν – Νταβούτογλου.  
Μια ανεξάρτητη ελληνική εξωτερική πολιτική γίνεται σήμερα όσο ποτέ αναγκαία και απαραίτητηπαράμετρος μιας τέτοιας πολιτικής είναι η ανάπτυξη μιας ειδικής προωθημένης στρατηγικής σχέσης της Ελλάδας με τη Ρωσία.  
ΜΑΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΟΥΡΚΙΑ – ΙΣΡΑΗΛ: ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ;  
Του ΧΑΡΗ ΦΛΟΥΔΟΠΟΥΛΟΥ  
Την περασμένη εβδομάδα, ελάχιστη δημοσιότητα πήρε μια είδηση που πιθανόν να αποτελέσει την απαρχή για δραματική αλλαγή των ευρύτερων γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στη Γενεύη, μετά από 5 χρόνια ουσιαστικής διακοπής των πολιτικοοικονομικών σχέσεων μετά τα γεγονότα στο πλοίο Mavi MarmaraΤουρκία και Ισραήλ συμφώνησαν να ξεκινήσουν τη διαδικασία αποκατάστασης των διπλωματικών τους σχέσεων.
Και μπορεί το κείμενο της συμφωνίας να είναι ένα πρώτο βήμα σε μια πιθανόν μακρά διαδικασία, ωστόσο η συμφωνία περιλαμβάνει και συγκεκριμένες παραμέτρους, με πρώτη και κύρια την ενεργειακή, η οποία κατά πολλούς θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από την διαφαινόμενη αποκατάσταση των διμερών σχέσεων Άγκυρας Τελ Αβίβ.
Η συμφωνία λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά περιλαμβάνει ειδικό όρο που προβλέπει ότι οι δύο χώρες θα εξετάσουν τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα του φυσικού αερίου, με τηνΤουρκία να αγοράζει φυσικό αέριο από το Ισραήλ, μέσω αγωγού που θα συνδέσει τις δύο χώρες.
Θυμίζουμε ότι το Ισραήλ, έχει προβεί τα τελευταία χρόνια σε σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου, με αποκορύφωμα το περίφημο Λεβιάθαν. Τα κοιτάσματα αυτά υπερκαλύπτουν τις εγχώριες εσωτερικές ανάγκες για ενέργεια με αποτέλεσμα τόσο το Ισραήλ όσο και η Κύπρος που έχει εντοπίσει το δικό της κοίτασμα στο οικόπεδο 12, να αναζητούν τις αγορές στις οποίες θα κατευθύνουν τις εξαγωγές τους.
Επί αυτής της βάσης μάλιστα οικοδομήθηκε ήδη από το 2010 ο τριμερής άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που βασίζεται στην πολιτικήοικονομική και ενεργειακή συνεργασία των τριών χωρών. Μάλιστα ακριβώς η σύσφιξη των σχέσεων με την Κύπρο (θυμίζουμε ότι στο οικόπεδο 12 έχει ήδη εισέλθει ως μέτοχος η ισραηλινή Delek, συνέταιρος της αμερικανικής Noble και στα κοιτάσματα που βρίσκονται στην ισραηλινή ΑΟΖ) ήταν που είχε οδηγήσει στην διατύπωση της θέσης από την πλευρά του Ισραήλ, ότι ο αγωγός που είχε προταθεί από την Τουρκία να συνδέσει το Λεβιάθαν με το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν θα κατασκευαστεί μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της Κύπρου.
Την ίδια στιγμή, εφόσον προχωρήσουν τα σχέδια για το συγκεκριμένο αγωγό, αυτομάτως βγαίνουνε κτός μάχης δύο άλλες λύσεις που προωθούσαν Ελλάδα και Κύπρος ως εναλλακτικές για την εξαγωγή του αερίου της Μεσογείου, προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα είχε προτείνει την λύση της κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου που θα συνέδεε την Κύπρο με την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε πάντα στο τραπέζι ως μια από τις σοβαρές εναλλακτικές η κατασκευή αγωγού από τα κοιτάσματα της Μεσογείου προς την Κύπρο και από εκεί η κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό, προκειμένου οι εξαγωγές να γίνονται υπό τη μορφή LNG.
Τέλος, η πρόσφατη είσοδος της British Gas στο οικόπεδο 12, όπου και απέκτησε μερίδιο 35%άνοιξε το δρόμο για την χρησιμοποίηση των υποδομών της Αιγύπτου (όπου δραστηριοποιείται η BG) για την εξαγωγή του κυπριακού αερίου με τη μορφή LNG.
Πάντως αξίζει να αναφερθεί ότι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας Ισραήλ, δε βρίσκεται στο απυρόβλητο, ακόμη και εντός της χώρας, με πρώην υπουργό εξωτερικών Α. Λίμπερμαν να εκφράζει σκεπτικισμό αποκαλώντας τον Ρ. Ερντογάν ηγέτη ενός ακραίου ισλαμικού καθεστώτος. Στον αντίποδα ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης Γ. Χέρτζοκ άσκησε κριτική για καθυστέρηση στην επαναπροσέγγιση με την Άγκυρα, η οποία εάν είχε γίνει πριν από δύο χρόνια θα είχε ωφελήσει περισσότερο, υποστήριξε.  
ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php

ΔΕΞΙΟΙ ...ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ!



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΚΥΡΙΑΚΗ 27 /12/15 
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  
Πάνω από έντεκα (!) εκατοστιαίες μονάδες ήταν η διαφορά υπέρ τουΒαγγέλη Μεϊμαράκη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές της περασμένης Κυριακής για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ. ''Φούσκα'' που δημιούργησαν τα μέσα ενημέρωσης αποδείχτηκε τελικά ο ΑπόστολοςΤζιτζικώστας, ο οποίος ήρθε τρίτος και καταϊδρωμένος, πάνω από οκτώμονάδες πίσω από τον Μητσοτάκη, αποκλειόμενος φυσικά από τη διεκδίκηση της αρχηγίας. Εντυπωσιακό – και δεν το λέμε καθόλου ειρωνικά – το ποσοστό του 11,4% που συγκέντρωσε ο Άδωνις Γεωργιάδης.  
Το 39,8% του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος είχε την αμέριστη στήριξη του Κώστα Καραμανλή, το28,5% του ακραίου νεοφιλελεύθερου ''κοινωνικού κανίβαλου'' Κυριάκου Μητσοτάκη, το 20,3% της ''φούσκας'' Τζιτζικώστα και το προαναφερθέν 11,4% του τελευταίου, Γεωργιάδη αποτυπώνουν με σαφήνεια τη σημερινή κατάσταση της ΝΔ. Κυρίαρχος παραμένει ο καραμανλισμός, πράγμα πολύ λογικό, αφού με εξαίρεση την περίοδο 1990-1993, στα μάτια των δεξιών οπαδών και ψηφοφόρων μόνο ο καραμανλισμός τους οδήγησε στη εξουσία στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί εκ των υστέρων να πλασαριστεί ως δήθεν ...''κεντρώος'', αλλά η πραγματικότητα είναι πως ο εξτρεμιστικός νεοφιλελευθερισμός του, τον καθιστά αναμφισβήτητα ως τον πιο ακραίοαντιδραστικό από κοινωνική σκοπιά. Κυριολεκτικά ''στάζει'' ταξικό μίσος απέναντι στους εργαζόμενουςκαι μεσαία στρώματα. Αλίμονο μας αν γινόταν ο άνθρωπος αυτός πρωθυπουργός της Ελλάδας! Θα ξεπερνούσε σε αντιδραστικότητα ακόμη και τον πατέρα του, τον ''πολιτικό βρικόλακα'' ΚωνσταντίνοΜητσοτάκη, τα τριάμισι χρόνια της πρωθυπουργίας του οποίου, ήταν τα πιο μαύρα που έζησε ο ελληνικός λαός τα τελευταία σαράντα χρόνια!  
Πέρα από τη ''φούσκα'' Τζιτζικώστα, με τον οποίος κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί στο μέλλον, είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό το ποσοστό των ακροδεξιών ψηφοφόρων της ΝΔ που ψήφισαν για πρόεδρο των Άδωνη Γεωργιάδη. Δεν είναι εντυπωσιακό το ποσοστό αυτό καθ' αυτό, αλλά το γεγονός ότι νεοδημοκρατική ακροδεξιά ταυτίζεται πλήρως με τη δουλικότητα της επίσημης ηγεσίας της απέναντι στους Γερμανούς και την ΕΕ. Σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, η Ακροδεξιά διευρύνει ταχύτατα την πολιτική και εκλογική επιρροή της κάνοντας σημαία της την έξοδο της χώρας της από το ευρώ, εκφράζοντας πρωτίστως τα τμήματα της αστικής τάξης που καταστρέφονται από τη γερμανικήπολιτική και στη συνέχεια και εκείνα τα ευρύτατα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων και τωνεργαζομένων και αγροτών που υποφέρουν από την πολιτική αυτή. Οι ακροδεξιοί νεοδημοκράτες όμως παραμένουν ...''ευρώ – στουρνάρια''!  
Εκπληκτικό είναι επίσης το γεγονός πόσο ηλίθιους θεωρούν τους Έλληνες, τα φιλικά προς την ΝΔ μέσαενημέρωσηςεφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια, όταν ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ ήταν ''πολύ υψηλή'' και ''ξεπέρασε κάθε προσδοκία''. Πως είναι δυνατόν οι 404.078 οπαδοί της ΝΔ (τόσο ανακοίνωσε ότι ψήφισαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου την περασμένη Κυριακή) να ''ξεπέρασαν κάθε προσδοκία'', όταν στις ακριβώς προηγούμενες εκλογές που εφαρμόστηκε το ίδιο σύστημα, στις 29 Νοεμβρίου 2009, τότε που βγήκε αρχηγός ο Αντώνης Σαμαράς, είχαν ψηφίσει ...διπλάσιοι (!) για την ακρίβεια 782.136 άτομα; Πως γίνεται δηλαδή όταν έχουν ήδη ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές 800.000άνθρωποι, οι 400.000 να ''ξεπερνούν κάθε προσδοκία;'' Πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος για να το πιστέψει! ''Άλλες εποχές το 2009, άλλες το 2015'' απαντούν οι νεοδημοκράτες, αν τους θίξει κανείς αυτό το θέμα. Σωστά – μόνο που το 2009 ήταν ...χειρότερο για την ΝΔ από το 2015! Και οι δυο εκλογές προέδρου της ΝΔ λαμβάνουν χώρα μετά από δυο εκλογικές συντριβές της ΝΔ. Το 2009 όμως είχε χάσει με σχεδόν 11 μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου (43,92% το ΠΑΣΟΚ έναντι 33,48% της ΝΔ), ενώ το 2015 έχασε με 7 μονάδες διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ (35,46% του ΣΥΡΙΖΑ έναντι 28,10% της ΝΔ). Επιπροσθέτως, το 2009 η ΝΔ είχε χάσει περίπου 8,5 εκατοστιαίες μονάδες από τις εκλογές του 2007 (είχε πέσει από το 41,84% του 2007 στο 33,4% του 2009), ενώ στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 αυξήθηκε οριακά από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 (από 27,81% που είχε πάρει το Γενάρη πήρε 28,10% το Σεπτέμβρη. Άλλο πτώση 8,37 εκατοστιαίων μονάδων, άλλο αύξηση 0,29 μονάδων!  
Σαφώς και ήταν χειρότερα για τη ΝΔ, λοιπόν, το 2009! Μπούρδες μας λένε, λοιπόν, οι νεοδημοκράτες και τα φίλα προσκείμενα προς αυτήν μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τη μνημονιακή κωλοτούμπα του Σαμαρά πληρώνει τώρα η ΝΔ και θα την πληρώσει, με πού βαθύτερη κρίση από όσο φαντάζονται οι φίλοι της. Με κρίση υπαρξιακή.  
*Δημοσιεύθηκε στο ''ΠΡΙΝ'' την Παρασκευή 25 Δεκέμβρη 2015
ΑΝΑΡΤΗΣΗ http://www.iskra.gr/index.php

Πούτιν, αποκαλυπτικός για μία ακόμη φορά


ΣΑΒΒΑΤΟ 24-12-2015

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν, στο ενημερωτικό πρόγραμμα του Βλαδίμηρου Σολοβιώφ «Παγκόσμια Τάξη», μίλησε για το πως βλέπει την υφιστάμενη διεθνή κατάσταση και την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας.

Ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης;

Κατά την άποψή του προέδρου της Ρωσίας, ένα από τα βασικά σημεία της μακροπρόθεσμης στρατηγικής των ΗΠΑ και των χωρών της Δυτικής Ευρώπης αποτελεί η εξάλειψη ακόμη και της υποθετικής δυνατότητας της αποκατάστασης της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι το οποίο εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και τις θέσεις των «δυτικών εταίρων» για την Ουκρανία.

«Όσον αφορά την Ουκρανία και τον μετασοβιετικό χώρο, γενικά είμαι πεπεισμένος, ότι η θέση των δυτικών εταίρων μας, Ευρωπαίων και Αμερικανών, δεν σχετίζεται με την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ουκρανίας, αλλά συνδέεται με την προσπάθεια να παρεμποδίσουν την επανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης, και κανείς δεν μας πιστεύει, ότι δεν έχουμε στόχο να επανασυστήσουμε τη Σοβιετική Ένωση.

Ακόμη και αυτή η υποθετική δυνατότητα, όπως φαίνεται, δεν επιτρέπει στους εταίρους μας να έχουν ένα βαθύ και ήρεμο ύπνο». Ωστόσο η οικονομική συνεργασία της Ρωσίας με την Ουκρανία θα έκανε τις χώρες πιο ανταγωνιστικές: «θα επέτρεπε στην Ουκρανία και στη Ρωσία να καταλάβουν πιο αξιόλογη θέση στο σύγχρονο σύστημα του καταμερισμού της εργασίας, στην παγκόσμια αγορά. Αλλά το κύριο καθήκον της Δύσης είναι να μην επιτρέψει αυτήν την ένωση δυνάμεων».

Η Ευρώπη δεν αποφασίζει ανεξάρτητα

Όσον αφορά τις κυρώσεις, ο Πούτιν τόνισε ότι «δεν πρόκειται να κρατήσουμε θυμό λόγω των κυρώσεων. Εμείς περιμένουμε, τους περιμένουμε όλους» υπογράμμισε. Εξέφρασε, όμως, την άποψη ότι οι χώρες της Ευρώπης δεν έχουν επαρκή ανεξαρτησία στην επεξεργασία των τελικών αποφάσεων:

«Δεν περιμένουμε από τους εταίρους μας στην Ευρώπη, να απαρνηθούν τον ευρωατλαντικό τους προσανατολισμό. Αλλά θεωρώ ότι θα ήταν ορθότερο, οι εταίροι μας χωρίς να τον αρνηθούν αυτόν τον προσανατολισμό, να έπαιρναν μέρος έστω στην επεξεργασία των αποφάσεων. Και όχι απλώς κάθε φορά, όταν έρχονται οδηγίες από κάπου πέρα από τον ωκεανό, να κρύβονται πίσω από ένα προσωπείο».

Τόνισε ότι οι αποφάσεις των χωρών είναι απαραίτητο να καθορίζονται είτε από τα εσωτερικά τους συμφέροντα είτε από τα διεθνή συμφέροντα των κρατών «Αλλά μου φαίνεται ότι προς των συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών -μπορεί να λαθεύω, ας με διορθώσουν αν δεν είναι έτσι- θα ήταν να ενώσουν τις προσπάθειές τους στην οικονομία, στην πολιτική, στην μάχη κατά της τρομοκρατίας, και στην μάχη για την επίλυση των οικολογικών προβλημάτων και ενάντια στο οργανωμένο έγκλημα, να ενώσουν τις προσπάθειές τους με τη Ρωσία» είπε ο Πούτιν.

Σιράκ και Σρέντερ είχαν δίκιο

Το πρόβλημα της Ευρώπης συνίσταται στο ότι δεν ακολουθεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. «Γενικά –διαπιστώνει ο Πούτιν- ως αρχή είναι απολύτως φυσιολογικό όταν τμήμα της κυριαρχίας του στρατιωτικο-πολιτικού μπλοκ μεταφέρεται στα υπερεθνικά όργανα». Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση μέρος της ευρωπαϊκής κυριαρχίας δεν μεταφέρεται τόσο στο ΝΑΤΟ, όσο στον ηγέτη της συμμαχίας, στις ΗΠΑ. Ως παράδειγμα έφερε την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, υπενθυμίζοντας ότι τότε η Γερμανία και η Γαλλία εναντιώθηκαν σε αυτό και τους κατηγορούσαν ότι είχαν λάθος.

Αποδείχθηκε, όμως, ότι τότε ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος είχε πολύ στενές σχέσεις εμπιστοσύνης με τους σουνίτες της Μέσης Ανατολής, από τότε είχε προβλέψει –ήταν μάλιστα άνθρωπος πολύ ευρυμαθής- που θα οδηγούσε όλο αυτό. Και να τώρα που οδήγησε η καταστροφή των κρατών αυτών, οδήγησε στο να ανθίζει η τρομοκρατία, να γίνονται τρομοκρατικά κτυπήματα στο Παρίσι, ο Σιράκ το σκεφτόταν αυτό ήδη από τότε και είχε δίκιο. Όπως άλλωστε και ο Γκέρχαρντ Σρέντερ».

Κατά τη γνώμη του, «οι νέοι πολιτικοί ‘‘νεόπλουτοι’’ έχασαν μου φαίνεται την αίσθηση της πραγματικότητας. Δεν κατάλαβαν ακόμη ότι στο εσωτερικό τους δικού τους κόσμου ξεκίνησαν διαδικασίες μη αναστρέψιμες. Εάν τώρα όλοι στέκονται σε στάση προσοχής, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό θα συμβαίνει αιώνια.

Διότι υπάρχουν κάποιες χώρες και λαοί, οι οποίοι μέσα τους ποτέ δεν θα συμφιλιωθούν με τον δευτερεύοντα ρόλο, με το ρόλο της κατεχόμενης χώρας ή του υποτελούς σε κάποιον άλλον. Αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί και νομίζω ότι θα είναι πολύ σύντομα». «Προκειμένου να επιμηκύνουν την ηγεμονία τους, κάποιες χώρες προσπαθούν να επιβάλουν τη θέση τους με τη βία. Αυτό βεβαίως είναι κακό», πρόσθεσε.

Η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει από την επαύριον του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Τόνισε ότι αν και η υφιστάμενη τάξη γεννήθηκε ως αποτέλεσμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου «η ισορροπία δυνάμεων έχει ολοφάνερα αλλάξει, και αναμφίβολα αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ΄ όψιν». «Σ’ αυτήν την ίδια την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, δεν είναι δυνατόν όλες οι γενιές των Γερμανών να αισθάνονται ότι στερούνται τα δικαιώματά τους για το ότι διέπραξαν οι ναζιστές. Υπήρξαν Γερμανοί, οι οποίοι πολέμησαν τον ναζισμό, έπεσαν ως πρώτα θύματα στον πόλεμο με τον ναζισμό, και αυτοί ήσαν και χριστιανοί και κομουνιστές και το αντιφασιστικό κίνημα ήταν πολύ μεγάλο. Αυτό πρέπει επίσης να το σκεφτούμε. Και εγώ θεωρώ ότι έχω δικαίωμα να το πω.

Όχι μόνον ως πρόεδρος, ως επικεφαλής του ρωσικού κράτους, αλλά και ως μέλος μιας οικογένειας, στην οποία πολλοί σκοτώθηκαν και υπέφεραν. Κι από την πλευρά της μητέρας μου κι από την πλευρά του πατέρα μου σκοτώθηκαν περισσότεροι απ’ όσους έμειναν ζωντανοί έπειτα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον ρόλο της σύγχρονης Γερμανίας, η οποία μπορεί και πρέπει να παίξει ρόλο στη διεθνή σκηνή, στην παγκόσμια κατάσταση. Αυτά όλα πρέπει να τα έχουμε υπ’ όψη μας, να τα υπολογίζουμε και να αναπτύξουμε τις διεθνείς σχέσεις σε μια κατεύθυνση που να τους δίνει μεγαλύτερη σταθερότητα».

Ο Πούτιν έκανε κάλεσμα στη λήψη πιο ισορροπημένων αποφάσεων: «Μιλώ με πολλούς ηγέτες, και Ευρωπαίους και Αμερικανούς και όχι μόνον τον τελευταίο χρόνο. Και όταν άρχισαν οι διάφορες επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Λιβύη, είχα πάντοτε μια θέση, η οποία συνίσταται στο ότι πρέπει να δρούμε προσεκτικά. Δεν πρέπει τα δικά μας σχήματα και οι αντιλήψεις για το καλό και το κακό, στη συγκεκριμένη περίπτωση για το καλό, για τη δημοκρατία, να τα μεταφέρουμε αυτόματα, απλώς μηχανικά, σε άλλες χώρες και λαούς, με άλλη κουλτούρα, με άλλη θρησκεία, με άλλες παραδόσεις».

Καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας

Σχετικά με την ουκρανική ατζέντα ο Πούτιν εξέφρασε την άποψη ότι ήδη τώρα «οι εταίροι βλέπουν ότι επέτρεψαν ένα λάθος αλλά δεν θέλουν να το παραδεχθούν. Η Δύση εκμεταλλεύθηκε την κατάσταση, που δημιουργήθηκε στην Ουκρανία από τη στιγμή της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της –διαφθορά, κακές αποδόσεις του δικαστικού συστήματος και της τήρησης της δημόσιας τάξης, αλαζονική αυτονόμηση της γραφειοκρατίας. Και βέβαια να τα εκμεταλλευθείς όλα αυτά ήταν εύκολο.

Ωστόσο, δύσκολα κάποιος μπορεί να πει ότι τώρα η κατάσταση στην Ουκρανία έγινε καλύτερη. Η εξουσία παρέμεινε στα χέρια των ολιγαρχών. Την χώρα την έθεσαν υπό ξένο έλεγχο, επέβαλαν εκεί στις θέσεις-κλειδιά ανθρώπους από γειτονικές χώρες, ή πέρα από τον ωκεανό. Το επίπεδο της ζωής πέφτει καταστροφικά, το ΑΕΠ μειώθηκε κατ’ εντολήν. Λαμβάνει χώρα μια καθολική αποβιομηχάνιση της Ουκρανίας. Η Ουκρανία σε αντάλλαγμα μπορεί να πάρει μόνον το δικαίωμα εισόδου χωρίς βίζα στην Ευρώπη, αλλά και αυτό ακόμη είναι αμφίβολο. Και δεν μιλάμε για το δικαίωμα να βρουν εργασία, δεν είναι βίζα εργασίας.

Αλλά ακόμη και εάν είναι για εργαζόμενους, για ποιους εργαζόμενους; Νταντάδες, κηπουρούς, οικοδόμους. Άραγε αυτή είναι η μοίρα και το μέλλον αυτής της υπέροχης χώρας και αυτού του υπέροχου λαού. Στην Ουκρανία υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να γίνει μια αναπτυγμένη βιομηχανική χώρα με υψηλό επίπεδο επιδόσεων στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας: κατασκευή πυραύλων, διάστημα, κατασκευές αεροσκαφών, ναυπηγεία, μικροηλεκτρονική, ανάπτυξη των επιστημών, εκπαίδευση. Που είναι όλα αυτά σήμερα; Τα υποβαθμίζουν!

Ωστόσο να συντηρήσει οικονομικά την Ουκρανία κανείς δεν το θέλει. Θέλουν να μεταφέρουν το βάρος στη Ρωσία. Και τα δάνεια που δώσαμε δεν θέλουν να τα επιστρέψουν, αν και εμείς προτείναμε μια πολύ καλή, βολική, κατά τη γνώμη μου, επίλυση του χρέους», προσθέτοντας ότι «η ρωσική πλευρά πρότεινε να μοιραστεί η Μόσχα με τις δυτικές χώρες το ρίσκο, αλλά οι δυτικοί εταίροι το αρνήθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η Δύση δεν πιστεύει στην πιστοληπτική φερεγγυότητα της Ουκρανίας και στη σταθεροποίηση της οικονομίας της. Αυτό είναι ένα πολύ κακό σημάδι».

Σχετικά με την κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία τόνισε ότι «Δεν είναι δική μας δουλειά να επιτεθούμε κάπου ή να επιμείνουμε, εμείς ξεκινούμε από το ότι δεν μπορούμε να δώσουμε ως λεία στους εθνικιστές αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν στην νοτιο-ανατολική Ουκρανία» και όπως ξεκαθάρισε λόγος γίνεται για όλο τον ρωσόφωνο πληθυσμό του Ντονμπάς ο οποίος προσανατολίζεται προς τη Ρωσία».

Για τον Ερντογάν: «τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως!»

Σχολιάζοντας την κατάσταση στην Μέση Ανατολή ο Πούτιν δήλωσε πως «όσον αφορά την συριακή κρίση δουλεύουμε εύκολα και με τον πρόεδρο Άσαντ και με την αμερικανική πλευρά. Μίλησα γι’ αυτήν πρόσφατα με τον πρόεδρο Ομπάμα και με τους φίλους μας από τη Σαουδική Αραβία, και τις άλλες αραβικές χώρες». Γιατί είναι εύκολο; Εμείς δεν υποκρινόμαστε και θέση δεν αλλάζουμε.

Η Ρωσία διαμόρφωσε με σαφήνεια τη θέση της για τη διευθέτηση του συριακού προβλήματος. Εμείς ζητήσαμε αρχικώς απάντηση από όλους: έτσι ή όχι, σύμφωνοι ή όχι. Επί της αρχής, επί των βασικών παραμέτρων της διευθέτησης όλοι είπαν: ‘‘Ναι’’. Και τότε διαμορφώσαμε τη θέση μας με βάση αυτά τα στοιχεία, τα οποία θεωρούνται γενικά και αποδεκτά, και τώρα πρέπει να ‘‘πηδούμε’’ από την μια πλευρά στην άλλη».

Σε ότι αφορά στη Τουρκία ο Πούτιν για μια ακόμη φορά σημείωσε ότι θεωρεί τους Τούρκους φιλικό λαό. «Ήδη μίλησα στην ομιλία στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και θέλω να το επαναλάβω εδώ για ακόμη μια φορά. Θεωρούμε τον τουρκικό λαό φίλο και δεν θέλουμε να χαλάσουν οι σχέσεις ακριβώς με τον τουρκικό λαό. Βέβαια όσον αφορά την παρούσα ηγεσία της Τουρκίας τίποτε δεν διαρκεί αιωνίως» είπε ο Πούτιν.

Πηγή Σωτήριος Δημόπουλος
http://kostasxan.blogspot.com/