ΑΠΑΤΗ (“ΑΡΙΣΤΕΡΗ”

ΤΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: 1,790 ΔΙΣ. - 99 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ …

ΤΕΤΑΡΤΗ 24-2-2016

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές εξαπάτησης: Οι κονκισταδόρες κουνούσαν καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Οι μικρεμποράκοι της προπαγάνδας βαφτίζουν την λαχανίδα για κρέας. Και οι απατεωνίσκοι όλων των εποχών πουλάνε τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες.  

Οι σημερινοί κυβερνώντες μας δεν έχουν κάποια προτίμηση. Χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους.

Οι τελευταίες επιδόσεις τους στον τομέα της πολιτικής απατεωνιάς καταγράφηκαν στην συζήτηση στη Βουλή για το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα».  

Τι μας λένε οι πρωτο-δεύτερη φορά «αριστεροί» κυβερνώντες; Ότι με τα… 99 εκατομμύρια του «παράλληλου προγράμματός τους» (σσ: περί αυτού πρόκειται: 99 εκατομμύρια…) δίνουν σαφές δείγμα της «κοινωνικής ευαισθησίας» τους και της αντίληψής τους περί «κοινωνικής δικαιοσύνης»!  

Και πράγματι, το δείγμα τους είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Εξηγούμαστε:

Για να δει κανείς το μέγεθος του θράσους δεν χρειάζεται να υπολογίσει τον Αρμαγεδδώνα που έρχεται. Αφήνουμε, δηλαδή, κατά μέρος τα δισεκατομμύρια των νέων μέτρων που ετοιμάζονται να φορτώσουν στον λαό. Μέτρα που η ΕΕ τη μια τα υπολογίζει σε 5 δισεκατομμύρια και την άλλη ο Τόμσεν σε 10 δισεκατομμύρια. Αφήσουμε επίσης κατά μέρος τη ληστεία που ετοιμάζουν με το Ασφαλιστικό. Επιπλέον αφήνουμε κατά μέρος κι όλα εκείνα που κλέβουν εφαρμόζοντας και επαυξάνοντας τα μέτρα των προηγουμένων, από ΕΝΦΙΑ μέχρι χαράτσια.  

Για να γίνει αντιληπτή η αναισχυντία τους είναι αρκετό να υπολογιστούν τρία - τέσσερα μόνο μεγέθη από ρυθμίσεις που «τρέχουν». Να υπολογιστούν, δηλαδή, μερικές μόνο από τις ήδη υφιστάμενες επιβαρύνσεις που έχουν επιφέρει στο λαό με ρυθμίσεις που τις έχουν ήδη προαποφασίσει, τις έχουν ήδη ψηφίσει και που ήδη τις εφαρμόζουν στο πλαίσιο του τρίτου Μνημονίου.  

Ας δούμε, λοιπόν, συγκεκριμένα κάποια από τα ποσά που έχουν ήδη βουτήξει μέχρι τώρα και ας τα συγκρίνουμε κατόπιν με τα… 99 εκατομμύρια της «κοινωνικής ευαισθησίας» τους:  

α) ΦΠΑ: Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού για το 2016 οι προβλέψεις των εσόδων από ΦΠΑ ανέρχονται στα 14,376 δισ. ευρώ. Πέρσι τα έσοδα από ΦΠΑ ήταν 13,519 δισ. ευρώ (εισηγητική έκθεση προϋπολογισμού 2016, σελίδα 64). Δηλαδή, μόνο από την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ(που αποτελούσε «κόκκινη γραμμή» και «δεν θα αυξάνονταν ποτέ»…) σε ένα χρόνο βουτάνε 857 εκατ. ευρώ!  

β) Αυξήσεις εισφορών στις κύριες συντάξεις: Η αύξηση της εισφοράς ασθενείας των συνταξιούχων από 4% σε 6% στις ακαθάριστες κύριες συντάξεις ισοδυναμεί με ένα ποσό που το πληρώνουν ήδη οι συνταξιούχοι και φτάνει τα 532,5 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση(http://www.enikos.gr/economy/361889,Syntaxeis-Oi-allages-toy-2015-kai-o-logariasmos-toy-2016.html).  

γ) Αυξήσεις εισφορών στις επικουρικές συντάξεις: Από την επιβολή εισφοράς ασθενείας 6% στις καταβαλλόμενες επικουρικές συντάξεις το «χαράτσι» ανέρχεται στα 178 εκατ. ευρώ τον χρόνο.  

δ) Κατάργηση ΕΚΑΣ: Από την προαποφασισμένη και μνημονιακή ρύθμιση αναμένεται σε πρώτη φάση η αφαίρεση εισοδήματος από τους συνταξιούχους ύψους 223 εκατ. ευρώ.  

Με άλλα λόγια: Μόνο από την αύξηση του ΦΠΑ και από την αρπαγή των συντάξεων μέσω αύξησης εισφορών και κατάργησης του ΕΚΑΣ οι «αριστεροί» κυβερνώντες βουτάνε, αρπάζουν, κλέβουν από τους ασθενέστερους ένα ποσό που ξεπερνά το 1,790 δισ. ευρώ.  

Αλλά την ίδια ώρα μοιράζουν «παράλληλα προγράμματα» της τάξης των… 99 εκατομμυρίων.  

Δηλαδή: Αυτά που έχουν ήδη πάρει από δυο και μόνο πηγές, από το ΦΠΑ και τις συντάξεις (και χωρίς να υπολογίζονται όσα ετοιμάζουν) είναι 18 φορές περισσότερα απ’ τα ψιχία που (υποτίθεται) ότι «δίνουν».  

Αυτό είναι το «παράλληλο πρόγραμμα» του κ.Τσίπρα. Αυτή είναι η «κοινωνική ευαισθησία» της κυβέρνησης. Αυτή είναι και η «αριστεροσύνη» τους. Ισοδύναμη του Στουρνάρα και του Σαμαρά.  

***  

Υστερόγραφο:

Οι κουβαρντάδες των… 99 εκατομμυρίων δεν είναι μόνο ότι πουλάνε «κοινωνική δικαιοσύνη» με ξένα κόλλυβα. Και μάλιστα με τα κόλλυβα που οι ίδιοι οι κοινωνικά και οικονομικά «πεθαμένοι» τα έχουν πληρώσει ήδη 18 φορές στους «νεκροθάφτες» τους.  

Υπενθυμίζουμε: Οι κουβαρντάδες των… 99 εκατομμυρίων είναι οι ίδιοι που στο ξεχασμένο εκείνο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», σαν «πρώτες βοήθειες» - όπως οι ίδιοι έλεγαν - για την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», έταζαν 2 δισ. ευρώ …  

*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

http://www.iskra.gr/index.php

Ο γερμανικός εφιάλτης

23-202016

Προβλέπεται η δημιουργία μίας υδροκέφαλης Ευρωζώνης, το κέντρο της οποίας θα απορροφά αχόρταγα την περιφέρεια, σαν τις μεγάλες μαύρες τρύπες στο διάστημα – μία διαδικασία που είναι σε εξέλιξη, με συνεργό της χώρας την ΕΚΤ

.

«Παρακολουθώντας χθες ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ που αφορούσε το Ολοκαύτωμα, κυριολεκτικά πάγωσα αντικρίζοντας τις εικόνες τρόμου. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, σκελετωμένοι άνθρωποι, εξαθλίωση, κρεματόρια, πτώματα στην πυρά, 6.000.000 δολοφονημένοι Εβραίοι! Αδύνατον να καταλάβω πώς ξεχάστηκε το μεγαλύτερο έγκλημα όλων των εποχών τόσο σύντομα και πώς επιτρέπεται σε αυτή η χώρα να διεκδικήσει ξανά την ηγεμονία της Ευρώπης.

Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν τα λόγια ενός Εβραίου που αν θυμάμαι καλά μένει στην Άρτα – ενός από τους ελάχιστους που γύρισαν από τον εφιάλτη των γερμανικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Δεν έφταιγαν μόνο οι Γερμανοί, είπε στην κάμερα, αλλά και εμείς – επειδή δεν πήραμε τα μέτρα μας και δεν προσέξαμε! Παραδόξως μου θύμισε όλους εμάς τους Έλληνες σήμερα που δεν θέλουμε να κακολογούμε μόνο τους Γερμανούς για τα προβλήματα της χώρας μας – γνωρίζοντας πως φταίμε και εμείς, εάν όχι μόνο εμείς!»

.

Άρθρο   

Τα αρνητικά επιτόκια έχουν γίνει της μόδας – υιοθετούμενα με την ελπίδα αφενός μεν να μειωθεί το παγκόσμιο χρέος εις βάρος των καταθετών (χρηματοπιστωτική καταστολή), αφετέρου να προκληθεί ανάπτυξη. Εν προκειμένω με την έννοια πως τόσο οι τράπεζες θα δανείζουν την πραγματική οικονομία αντί να τα τοποθετούν τα χρήματα τους στις κεντρικές πληρώνοντας, όσο και οι επενδυτές, καθώς επίσης οι καταναλωτές θα προτιμούν να επενδύουν/καταναλώνουν τα χρήματα τους – παρά να τα αποταμιεύουν πληρώνοντας για τη φύλαξη, αντί να εισπράττουν τόκους.

Εν τούτοις, τα γεγονότα διαψεύδουν αυτές τις ελπίδες, μέσω των οποίων θα μπορούσε επί πλέον να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά η φτώχεια και η ανεργία – αφού, παρά την πτώση των επιτοκίων, μειώθηκαν οι επενδύσεις, σε ποσοστό της τάξης του -20% σε σχέση με το 2007 (γράφημα).

.

.

Περαιτέρω, μετά την ανάληψη της διοίκησης της ΕΚΤ από τον κ. Ντράγκι, η Ευρωζώνη βυθίστηκε για δύο χρόνια στην ύφεση (2013 και 2014) – ενώ δεν διασώθηκε ούτε το ευρώ, ούτε ακολούθησε μία ραγδαία ανάπτυξη. Όσον αφορά το νεοφιλελεύθερο δόγμα της πολιτικής λιτότητας, η «επιτυχία» του φαίνεται από την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, ειδικά στις χώρες που εφαρμόσθηκε μανιωδώς – στην Ελλάδα και στην Ισπανία.

Ως αποτέλεσμα λοιπόν των ενεργειών της ΕΚΤ, της καγκελαρίου, του κ. Σόιμπλε και ευρύτερα της Τρόικας, η Ευρώπη δεν μετατράπηκε σε μία ζώνη ευημερίας – αντίθετα, εξελίχθηκε σε μία ένωση της φτώχειας και της ανεργίας της περιφέρειας, για να τρέφεται ο βασιλιάς (Γερμανία), ενώ απειλείται από μία χαμένη εικοσαετία, κατά το «πρότυπο» της Ιαπωνίας..

Ύφεση χωρίς τελειωμό

Συνεχίζοντας, μετά τη ραγδαία πτώση του μεριδίου αγοράς της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στην παγκόσμια οικονομία, από το 20% στο 5% (1989), μία εξέλιξη στην οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η διάλυση της, η Ιαπωνία έχασε το 50% της ισχύος της ως βιομηχανική χώρα – από το 1990 έως το 2010.

Παράλληλα, οι Ηνωμένες Πολιτείες απώλεσαν σχεδόν το ένα τρίτο της παραγωγικής δυναμικότητας τους μετά το 1990, μεταφέροντας την παραγωγή πολλών προϊόντων τους στην Κίνα – με αποτέλεσμα να διευκολυνθεί η κινεζική άνοδος, η οποία μετέτρεψε τη χώρα στην παραγωγική μηχανή του πλανήτη.

Όσο για την Ευρώπη, είναι η μοναδική περιοχή που δεν κατάφερε να ανακάμψει ακόμη από το 2007, μετά από επτά χρόνια κρίσης (γράφημα, δεξιά).

.

.

Με απλά λόγια, η περιοχή της στερλίνας ανέκαμψε μετά από τρία χρόνια το 1929 (γκρίζα καμπύλη) η Ιαπωνία μετά από 1,5 έτη με αφετηρία το 1992 (κόκκινη), η περιοχή του χρυσού χρειάστηκε επίσης τρία χρόνια (κίτρινη),ενώ η Ευρώπη έχει ήδη υπερβεί τα επτά, χωρίς να φαίνεται πουθενά η ανάπτυξη (μαύρη καμπύλη –πηγή). Με εξαίρεση φυσικά τη Γερμανία, η οποία έχει επανέλθει.

Ακόμη λοιπόν και η Ιαπωνία βγήκε πιο γρήγορα από την ύφεση που προκάλεσε το σπάσιμο της φούσκας των παγίων περιουσιακών στοιχείων της, σε σχέση με την Ευρωζώνη – οπότε είναι αυτονόητο πως η ΕΚΤ δεν εφαρμόζει μία σωστή πολιτική, όσον αφορά το σύνολο των χωρών της νομισματικής ένωσης..

Τα αρνητικά επιτόκια

Η επόμενη ερώτηση θα ήταν εάν τα ακόμη χαμηλότερα αρνητικά επιτόκια εκ μέρους της ΕΚΤ, θα οδηγούσαν σε αύξηση των δανείων των τραπεζών προς την πραγματική οικονομία – προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, έτσι ώστε να ακολουθούσε επιτέλους η ανάπτυξη.

Στα πλαίσια αυτά, όλοι γνωρίζουν πως η ΕΚΤ δεν μπορεί να παρέχει απ’ ευθείας πιστώσεις προς τα κράτη, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές – αφού το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα των δύο σταδίων είναι έτσι δομημένο, ώστε όλοι οι οικονομικοί συντελεστές να δανείζονται μόνο από τις εμπορικές τράπεζες. Παράλληλα, η ΕΚΤ δεν μπορεί να επιβάλλει στις εμπορικές τράπεζες την παροχή δανείων – οπότε δεν έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει απ’ ευθείας τη διενέργεια επενδύσεων και την άνοδο του ρυθμού ανάπτυξης.

Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένας λόγος που θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα μέσω των βασικών επιτοκίων, ούτε με τη βοήθεια των πακέτων ρευστότητας – γεγονός που ασφαλώς γνωρίζει η ΕΚΤ. Επομένως, στην πραγματικότητα υπηρετεί τη Γερμανία, προσποιούμενη πως αντιτίθεται μαζί της – αφού είναι η μοναδική χώρα που τρέφεται από την κρίση, δανειζόμενη με αρνητικά επιτόκια και παράγοντας τεράστια πλεονάσματα.

Η ΕΚΤ υπηρετεί επίσης το χρηματοπιστωτικό τέρας, αφού είναι αυτό που απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των νέων χρημάτων – ενώ πληρώνεται (αρνητικά επιτόκια), αντί να πληρώνει. Είμαστε λοιπόν θεατές της μεγαλύτερης αναδιανομής εισοδημάτων στην παγκόσμια ιστορία – από τα κάτω προς τα επάνω και από όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες προς τη Γερμανία..

Επίλογος

Δυστυχώς, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Γερμανία απορροφά επί πλέον το καλύτερα εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό από την περιφέρεια – το οποίο έχει κοστίσει στην εκάστοτε πατρίδα του τουλάχιστον 200.000 € έως το 20ο έτος της ηλικίας του.

Εάν υποθέσει λοιπόν κανείς πως μεταναστεύουν στη χώρα 1.000.000 Ευρωπαίοι, «κόστους» 200.000 € ο καθένας,τότε η εισροή έμψυχου κεφαλαίου φτάνει στο ποσόν των 200 δις € – ένα «ποσόν» που ασφαλώς θα αυξήσει γεωμετρικά τον πλούτο της Γερμανίας.

Την ίδια στιγμή η Γερμανία, παρά τις απάτες που αποκαλύπτονται η μία μετά την άλλη, όπως αυτή τηςVolkswagen, τις αμέτρητες δωροδοκίες των βιομηχανιών της με αρχηγό τη Siemens, την κατάταξη της στη 10η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τις ατελείωτες παραβάσεις των νόμων από την Deutsche Bank που χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους Γερμανούς ως εγκληματική οργάνωση , την παντελή έλλειψη αλληλεγγύης προς την Ελλάδα το 2010 κοκ., συνεχίζει να θεωρείται ως ηθική και έντιμη χώρα από τους περισσότερους – ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι Έλληνες που τη θαυμάζουν για τα επιτεύγματα της, θεωρώντας πως ο κ. Σόιμπλε έχει δίκιο που μας συμπεριφέρεται με αυτόν τον προσβλητικό τρόπο!

Εύλογα λοιπόν προβλέπεται μία υδροκέφαλη Ευρωζώνη, με μία ηγεμονική, αχόρταγη Γερμανία στο κέντρο της – γεγονός που δεν θα ήταν τίποτα λιγότερο από έναν τρομακτικό εφιάλτη, από τον οποίο ελπίζω να ξυπνήσουν γρήγορα οι Ευρωπαίοι, πριν είναι πολύ αργά.

Αλέξης Ζακυνθινός, Senior Analyst (Geopolitics)

.

Η Ελλάδα μετατρέπεται ΚΑΙ σε ισλαμική ΑΠΟΙΚΙΑ…

ΤΡΊΤΗ, 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2016

Έχουμε αναλύσει πολλές φορές το ΓΙΑΤΙ οι εισβολές λαθρομεταναστών (με το κομψό λεκτικό περιτύλιγμα «Προσφυγικό») είναι σχεδιασμένες και οργανωμένες. 
Σε ένα από τα τελευταία κείμενά μας («Προσφυγική» τραγωδία: Η χαριστική βολή για την Ελλάδα) υπογραμμίζαμε, μεταξύ άλλων: «Η δουλεμπορία και οι δουλέμποροι είναι έργο και γρανάζια (πράκτορες) του μηχανισμού που σχεδιάζει και οργανώνει την «προσφυγική» ΤΡΑΓΩΔΙΑ: Τις μετακινήσεις των «προσφύγων», τα ναυάγια και το πνίξιμο των θυμάτων τους.

Η σημερινή, σχεδιασμένη και οργανωμένη «προσφυγική ΤΡΑΓΩΔΙΑ, εκτός των άλλων που αναφέρουμε στα παραπάνω άρθρα, αποσκοπεί και στο ΤΕΛΙΚΟ κτύπημα της χώρας μας: Στη χαριστική βολή!!! 
Επιδιώκεται να γίνει η Ελλάδα ΟΧΙ μόνο στρατόπεδο συγκέντρωσης λαθρομεταναστατών («νεκροταφείο ψυχών»), αλλά μια χώραΔΙΑΜΕΛΙΣΜΕΝΗ: Ένα αθροιστικό σύνολο από εποικιστικές ζώνες τεραστίων διαστάσεων (γκέτο)… 
Το ολοκληρωτικό και τελεσίδικο τελείωμα της Ελλάδας επιδιώκουν… 
Αυτήν τη διαδικασία της τελειωτικής εκτέλεσής μας «στρώνουν» με τη σχεδιασμένη ΦΡΙΚΗ των ναυαγίων και των πνιγμών, με την ΥΣΤΕΡΙΑ και ΔΟΛΙΟΤΗΤΑ της «ανθρωπιστικής» ΕΜΠΟΡΙΑΣ…». 

Διαβάστε και το σημερινό κείμενο του Στάθη που τολμά να διατυπώσει κάποιες αλήθειες που η αριστερά, σχεδόν στο σύνολό της, εξακολουθεί να μη βλέπει ΤΙΠΟΤΑ, στην καλύτερη περίπτωση. 

Στη χειρότερη …ευλογεί τις ΕΙΣΒΟΛΕΣ των «προσφύγων» και τη στρατηγική των «ανοικτών συνόρων»: Στρατηγική του υπερεθνικού Ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη)… 

Το κείμενο το Στάθη παρακάτω 
Σήμερα που τα πράγματα είναι τόσο ορατά, απαστράπτουν,συνεχίζουν οι «αριστεροί», κάθε εκδοχής και απόχρωσης, να μην βλέπουν αυτά που τόσο καθαρά βλέπει ο Στάθης, κολλημένοι στις εμμονές (επαγγελματικές για κάποιους) των «ανοικτών συνόρων» και του ψευτοανθρωπισμού (αστικού ανθρωπισμού). 

Εδώ η Ελλάδα οδεύει ταχέως να μετατραπεί σε ισλαμική αποικία και η «αριστερή» χρήσιμη ηλιθιότητα (επιδοτούμενη σε μεγάλο βαθμό) μιλάει ακόμα για «ανοικτά σύνορα». 

Από το 2.000 είχαμε επισημάνει και αναλύσει τους κινδύνους από τη στρατηγική των «ανοικτών συνόρων». Ένας από τους στόχους αυτής της στρατηγικής ήταν ο ισλαμικός εποικισμός. 

Γράφαμε: «Με τον ισλαμικό εποικισμό επιχειρείται η «αναίμακτη» κατοχή της Ελλάδας και φυσικά η διαίρεσή της. Τα «ανοικτά σύνορα» στα στίφη των ισλαμιστών θα μας οδηγήσουν αύριο σε μια «ομαλή» ισλαμική κατοχή με ό,τι εφιαλτικό αυτό συνεπάγεται…». 

Αυτό σήμερα βρίσκεται στην τελική του φάση… 

Το πιο μακάβριο: Η φάση αυτή της ισλαμικής εισβολής και κατοχής συμπληρώνει την προτεκταροποίηση της χώρας μας στο 4ο Ράιχ. 

Δύο ΚΑΤΟΧΕΣ σε μία συσκευασία: Του 4ου Ράιχ και του Ισλαμισμού… 

Η Λυδία λίθος 
Η Λυδία Λίθος των λόγων είναι η πράξη. Η Λυδία Λίθος του αντινεοταξικού λόγου είναι η θέση που παίρνει ο καθένας απέναντι στην εισβολή αλλοδαπών στην Ελλάδα, ιδιαίτερα απέναντι στη μουσουλμανική «καταιγίδα». 

Η προγραμματισμένη, νεοταξική «εισβολή» των αλλοδαπών αποτελεί το εργαλείο, το πρακτικό εργαλείο της αυτοκρατορικής εξουσίας για την άλωση των εθνών, την κατάλυση των κοινωνικών και ιστορικών κατακτήσεων των εργαζομένων, την πολτοποίηση του πολιτισμού και των ιστορικών παραδόσεων, την υπονόμευση του συνεκτικού ιστού της Ορθοδοξίας, την κατάτμιση της Ελλάδας και εργαλείο των εμφύλιων αλληλοσπαραγμών. 

Όσοι, λοιπόν μιλούν εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης και θορυβούν «πατριωτικά» χωρίς να θέτουν την πολιτική αιχμή των προβλημάτων, δηλαδή χωρίς να στρέφονται πρώτα και κύρια εναντίον του νεοταξικού «εργαλείου» (της αλλοδαπής «εισβολής»), αερολογούν στην καλύτερη περίπτωση και στη χειρότερη αποτελούν τις ιδεολογικές εφεδρείες του καθεστώτος. 

Δεν μπορεί να διεξαχθεί αποτελεσματικός αγώνας εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Ιμπεριαλιστικής Τάξης (ο καπιταλισμός στη σημερινή υπερεθνική, αυτοκρατορική του μορφή) αν δεν τεθούν επί τάπητος τα «ανοικτά σύνορα»: η «εισβολή» των ξένων και ο εποικισμός. 
Οι ίδιες οι ανάγκες και απαιτήσεις του ιμπεριαλισμού στην πλανητική, υπερεθνική του φάση καθορίζουν και επιβάλλουν τη στρατηγική των «ανοικτών συνόρων». Θα σχηματοποιήσω τους στόχους αυτής της στρατηγικής, που αποτελούν και τις μεγάλες απειλές για την Ελλάδα, με τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων. 

Πρώτη παρατήρηση. Ο πρώτος στόχος αυτής της στρατηγικής του υπερεθνικού κεφαλαίου είναι το ολοκληρωτικό σάρωμα όλων των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων: οικονομικών, κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών. Και η άλωση της κοινωνικής- ταξικής και εθνικής συνείδησης. 

Δεύτερη παρατήρηση. Με τη «μεταναστευτική», οργανωμένη «εισβολή» κατασκευάζονται «μειονότητες» που θα χρησιμοποιηθούν για τη διαίρεση του ελληνικού λαού, την τροφοδότηση εθνικιστικών διχασμών και εν τέλει τον τεμαχισμό του έθνους- κράτους. 

Τρίτη παρατήρηση. Με τον ισλαμικό εποικισμό επιχειρείται η «αναίμακτη» κατοχή της Ελλάδας και φυσικά η διαίρεσή της. Τα «ανοικτά σύνορα» στα στίφη των ισλαμιστών θα μας οδηγήσουν αύριο σε μια «ομαλή» ισλαμική κατοχή με ό,τι εφιαλτικό αυτό συνεπάγεται. 

Τέταρτη παρατήρηση. Τα ιδεολογήματα του αντιρατσισμού, του αντιεθνικισμού και της πολυποτισμικότητας αποτελούν την κωδικοποίηση αυτής της αυτοκρατορικής, ιμπεριαλιστικής στρατηγικής. Το ιδεολογικό τσιμέντο της νέας καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. 

Τελευταία παρατήρηση. Οι λυσσώδεις επιθέσεις εναντίον της Ιστορίας μας, των αγωνιστικών μας παραδόσεων, των συνεκτικών εθνικών μας ιστών ( έθνος, Ορθοδοξία, Παιδεία, οικογένεια κλπ) και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, αποτελούν την πολιτική επιταγή και πρακτική αυτής της εφιαλτικής αυτοκρατορικής στρατηγικής. 

Δεν μπορεί, συνεπώς σήμερα να αγωνίζεσαι για τα μεροκάματα, εναντίον της ανεργίας, εναντίον της εκπαιδευτικής «αντιμεταρρύθμισης», εναντίον κάθε κυβερνητικού μέτρου, εναντίον της πολυπολιτισμικότητας (της κοινωνικής και ιστορικής μας αφυδάτωσης), εναντίον της νεοταξικής ισοπέδωσης και πολτοποίησης, δίχως να αναδεικνύεις, να καταγγέλλεις και να αγωνίζεσαι πρακτικά εναντίον των στρατηγικών στόχων του μεγάλου κεφαλαίου. 

Δίχως να αποκαλύπτεις το στρατηγικό εργαλείο του νεοταξικού εφιάλτη: Τα «ανοικτά σύνορα» και τον εποικισμό. Και δίχως να καρατομείς τα αυτοκρατορικά ιδεολογήματα του αντιεθνικισμού και του αντιρατσισμού…

Μαύρα πανιά απ’ το Αιγαίο

ΣΤΑΘΗΣ

Εν πρώτοις μια μικρή σύνοψη. Οταν πριν από λίγο καιρό ο κ. Τσίπρας είχε αναρωτηθεί ρητορικώς «αν έχει σύνορα η θάλασσα», είπαμε ορισμένοι ότι πρόκειται για ένα σχήμα λόγου. Την επόμενη μέρα όμως, ύστερα από δεύτερες σκέψεις (οι δεύτερες σκέψεις είναι πράγμα καλόν), είπαμε ορισμένοι ότι τέτοιες (ρητορικές έστω) ερωτήσεις δεν επιτρέπεται να τις εκστομίζει ένας πρωθυπουργός.
Την τρίτη ημέρα (και βλέποντας τα τουρκικά δημοσιεύματα) θυμηθήκαμε όλοι ότι παρόμοιον τι λέγει η Τουρκία για τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο (όπου αμφισβητεί συνθήκες , γκριζάρει ζώνες και διεκδικεί εδάφη) - διότι... παραδόξως η θάλασσα όχι μόνον έχει σύνορα, αλλά στην επιφάνειά της φύονται εδάφη, ενώ στους βυθούς της ανθεί πλούτος. Την τέταρτη ημέρα θέμα ελέγχου των συνόρων στο Αιγαίο έθεσε η κυρία Μέρκελ. Ζητώντας κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες επί των συνόρων που αμφισβητεί η Τουρκία, επί της θαλάσσης που δεν έχει σύνορα, επί των κυμάτων που βάδισε ο Χριστός και πάει λέγοντας.Το γλυκό είχε δέσει.
Οχι, η ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχεται για κάποια συνωμοσία προς όφελος της Γερμανίας ή της Τουρκίας, ελέγχεται όμως για αμέλεια (επειδή άφησε όλα αυτά να συμβούν), για μπουνταλοσύνη (επειδή όλα αυτά δεν τα προέβλεψε) και για τον συνήθη μας ραγιαδισμό (διότι σε όλα αυτά δεν αντέδρασε).
Από ’κεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι που ξεκίνησε από τα περί Frontex κι έχει φθάσει (έως τώρα) στην ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ (και βλέπουμε). Το ουσιώδες σε όλη αυτή τη διαδικασία ήταν ότι κάθε φορά η Αθήνα πιανόταν στον ύπνο (διαβουλεύσεις Αγκυρας-Βερολίνου ή Βερολίνου-Αγκυρας), ότι κάθε φορά ευρίσκετο προ τετελεσμένων (αποφάσεις Ενωσης, αποφάσεις Βερολίνου-Αγκυρας) και ότι κάθε φορά έτρεχε εκ των υστέρων να σώσει ό,τι μπορούσε - ή δεν έτρεχε καθόλου, υποκύπτοντας στα τετελεσθέντα. Τίποτα, ουδεμία πολιτική ή στρατιωτική κίνηση έγινε με πρωτοβουλία των Αθηνών.
Τώρα έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση στο Αιγαίο άνευ προηγουμένου. Η Τουρκία έχει δεσμεύσει όσες περιοχές θέλει για όσο θέλει προς εκτέλεσιν ασκήσεων. Η Τουρκία προωθεί πλέον και μέσω του ΝΑΤΟ τις θέσεις της για τις γκρίζες ζώνες (συνεπώς, την αναθεώρηση των συνθηκών και τη διεκδίκηση εδαφών). Η Τουρκία ανατρέπει τα όρια του FIR Αθηνών για την έρευνα και τη διάσωση. Χωρίζει επιχειρησιακά (κατ’ αρχάς) το Αιγαίο στα δύο, ένθεν κι ένθεν του 25ου Μεσημβρινού. Υπενθυμίζει το αποστρατιωτικοποιημένο της Δωδεκανήσου, με έναν λόγο
η Τουρκία ακούμπησε στο τραπέζι του Προσφυγικού μια πολιτική διεκδικήσεων εναντίον της Ελλάδος που χτίζει (και διευρύνει) επί τριαντακονταετίαν. Ως τώρα η πολιτική αυτή αντιμετωπιζόταν απ’ την Ελλάδα διά του «κατευνασμού» (ο οποίος θα είχε ήδη αποβεί καταστροφικότερος, αν η Τουρκία δεν υπολόγιζε το υψηλό κόστοςπου θα πλήρωνε ένεκεν του φιλότιμου των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αν χτυπούσε). Τώρα η Ελλάδα στην πολιτική του «κατευνασμού» έχει προσθέσει και την αδυναμία μιας χώρας που βρίσκεται υπό κατοχήν, όπως και την ασχετοσύνη μιας κυβέρνησης που παρακολουθεί το καραβάνι των εξελίξεων να την προσπερνά και τα σκυλιά να λιάζονται.
Στο μεταξύ η Τουρκία αυξάνει τα ποτάμια των προσφύγων προς τα ελληνικά νησιά (σαν να αποβιβάζει στράτευμα), μπλοκάρει τις επαναπροωθήσεις προς το εσωτερικό της και προσπαθεί να δημιουργήσει ένταση (ακόμα και θερμό επεισόδιο) με στρατιωτικές προβοκάτσιες στο Αρχιπέλαγος.
Ακόμα και όταν οι επιλογές της Τουρκίας (να χειραγωγήσει την τακτική του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο) δεν της βγαίνουν, τούτο δεν οφείλεται σε ελληνικές πρωτοβουλίες. Την Ελλάδα ως τώρα τη σώζει ένας από μηχανής θεός που ταυτοχρόνως μας φωνάζει συν Αθηνά και χείρα κίνει, πλην όμως εις μάτην.
Η Τουρκία έχει απλώσει πολύ τραχανά, στη Συρία, στοΚουρδιστάν, στο εσωτερικό της. Προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το προσφυγικό (στη δημιουργία του οποίου συμμετέχει) εκβιάζοντας την Ευρώπη. Παρ’ ότι η Ευρώπη γνωρίζει από καιρό με ποιον έχει να κάνει, αντιμετωπίζει την Τουρκία σαν ισοδύναμο και ισοϋψή εταίρο. Η Τουρκία ανοίγει και πάλι ένα-ένα τα κεφάλαια της ενταξιακής διαδικασίας, χωρίς ως τώρα να έχει εκπληρώσει κανένα από τα προαπαιτούμενα. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα η Κύπρος κινδυνεύει να αλωθεί τελείως. Η Τουρκία με την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους προσπάθησε να προβοκάρει τις ΗΠΑ (και το ΝΑΤΟ), ώστε οι δυνάμεις αυτές να εξαναγκασθούν σε μια πολιτική (ρήξης με τη Ρωσία, ου μην αλλά και πιθανής εμπλοκής) που δεν είχαν επιλέξει και σχεδιάσει οι ίδιες. Τώρα η προέλαση των δυνάμεων του Ασαντ με την υποστήριξη της Ρωσίας, η διεύρυνση (και η ένωση) των κουρδικών θυλάκων στη βόρεια Συρία, η ευμενής πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στους Κούρδους, η δυσφορία (επιθετική δυσφορία) του Ισραήλ εναντίον του Ερντογάν, η εμφάνιση στη σκακιέρα ενός μη απομονωμένου πλέον Ιράν, η παγιωμένη εχθρότητα της Αιγύπτου, η καθιέρωση της παρουσίας των Κούρδων του Ιράκ ως ενός εν δυνάμει κράτους, ο εμφύλιος πόλεμος και τα ασύμμετρα χτυπήματα μέσα στην ίδια την Τουρκία,
έχουν μετατρέψει το νέο οθωμανικό δόγμα Νταβούτογλου «κανένα πρόβλημα με κανέναν» σε «σοβαρά προβλήματα με όλους». Κάτι τέτοιο ήταν αναπόφευκτο, διότι το «κανένα πρόβλημα με κανέναν» του Νταβούτογλου σήμαινε στην πραγματικότητα τη λύση όλων των προβλημάτων προς όφελος της Τουρκίας. Πράγμα αδύνατον. Διότι ακόμα και αν η Τουρκία είχε την ισχύ να λύσει (διά πολέμων) όλα τα προβλήματα προς όφελός της, αυτό ακριβώς θα ήταν το επόμενο πρόβλημά της.
Εκτεθειμένη λοιπόν η Τουρκία σε πλήθος μετώπων στον Νότο, την Ανατολή, τον Βορρά κι εντός της, παίζει στο Αιγαίο χωρίς αντίπαλο, μάλιστα σε συμμαχία με τη Γερμανία (όπως το 1914-18), έστω κι αν λόγω της πολυπραγμοσύνης της μπορεί να θέτει και να θέσει σε δοκιμασία τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ενωση. Καμία ανάσχεση όμως της Τουρκίας δεν οφείλεται ούτε θα οφείλεται στην (πιεζόμενη απ’ την Τουρκία) Ελλάδα, αλλά στις στραβές που η Τουρκία κάνει εναντίον όλων.
Το ΝΑΤΟ βρίσκεται τώρα αναπτυγμένο σε νερά από τα οποία διέρχονται ρωσικά πολεμικά σκάφη για να φθάσουν στη Συρία ή να επιστρέψουν απ’ αυτήν. Στα ίδια νερά οι Τούρκοι βγάζουν τα δικά τους πολεμικά με λυμένο το ζωνάρι για καυγά εις όσα μας αφορούν (κυριαρχία, έρευνα, διάσωση), ενώ τα δουλεμπορικά τουςαποβιβάζουν στα ελληνικά νησιά όλο και περισσότερους καταδιωγμένους.
Και η Ελλάδα;
Τα χειρίζεται όλα αυτά επικοινωνιακώς (όταν καταλαβαίνει τι της γίνεται). Διότι συνήθως δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει. Το... «βέτο» του κ. Τσίπρα κράτησε δεκατρείς ώρες, οι υποσχέσεις που έλαβε εξαερώθηκαν, όπως και άλλες φορές (όλες) από την υπογραφή του μνημονίου κατ’ αρχάς, κι από έξαρση του προσφυγικού στη συνέχεια.
Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε, μετά από τόση κακοποίηση που έχει υποστεί, να έχει καταλάβει ότι η Ενωση δεν τηρεί ποτέ τις υποσχέσεις της αλλά τηρεί πάντα τις απειλές της. Οταν έχει να κάνει με ψοφοδεείς. Τώρα η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει το αποτέλεσμα του προβλήματος που δεν μπορεί να λύσει. Κινδυνεύει να βρεθεί πλημμυρισμένη από χιλιάδες κυνηγημένους ανθρώπους, εγκλωβισμένους μεταξύ των σκοπιανών συνόρων και των τουρκικών συνόρων. Σε μια μέγγενη.
Τι μέλλει γενέσθαι; άγνωστον. Το πρόβλημα έχει υπερβεί την ελληνική κυβέρνηση και εξελίσσεται σε εθνικό κίνδυνο. Αν δεν εκτονωθεί εγκαίρως, ακόμα και η ανθρωπιστική πλευρά του προβλήματος θα εκφυλισθεί σε ένα πεδίο δράσης επιτήδειων, ΜΚΟ, πρακτόρων, τρομοκρατών, φασιστών και ρατσιστών, γενικευμένης παραοικονομίας, μιας διαρκούς αποσταθεροποίησης.
Η ελληνική κυβέρνηση άγεται και φέρεται από τα γεγονότα. Αδρανεί πνιγμένη στους μύθους της και μια κουτοπόνηρη ανάλυση που κάνει για όλα (αίφνης, λόγου χάριν, ανακάλυψε ότι την περικοπή των συντάξεων δεν τη θέλει μόνον το ΔΝΤ αλλά και οι Ευρωπαίοι) - έλα, ρε! Η κυβέρνηση ανακάλυψε τώρα ότι ο ΟΓΑ, φέρ’ ειπείν, μπορεί και να μην συμπεριληφθεί στο ένα κι ενιαίοασφαλιστικό ταμείο (που ούτε η Τρόικα ζήτησε ποτέ) - έλα, ρε! Η κυβέρνηση αδρανεί
περιμένοντας τον Γκοντό. Διότι απ’ όταν γονάτισε, παραδέχθηκε ότι πρέπει να εφαρμόζει (και να βρίσκει τους τρόπους για να το κάνει) πολιτικές που τις επιβάλλονται, χωρίς να μπορεί ναπροτείνει η ίδια όχι μόνον δικές της πολιτικές, αλλά ούτε κανεναλλακτικές, όπως το παράλληλο πρόγραμμα και τα ισοδύναμααπέδειξαν.
Η έξοδος της Ελλάδας από τη Σένγκεν με δική της πρωτοβουλία θα είχε ίσως μια λογική, διότι έτσι η χώρα θα έπαυε να είναι πύλη εισόδου στην Ενωση και συνεπώς θελκτικός προορισμόςγια τους πρόσφυγες. Οι παρενέργειες όμως από πλευράς Ενωσης πάνω στη μνημονιοκρατούμενη Ελλάδα σε μια τέτοια περίπτωση είναιαπροσδιόριστες. Διότι στρατηγική της Ελλάδας είναι να μη μελετά, ναμη γνωρίζει, να μην προετοιμάζεται, να μην έχει plan B για οτιδήποτε, στρατηγική μας είναι να μην έχουμε στρατηγική.
Μαύρα πανιά, μαύρα μαντάτα...

ΠΗΓΗ: 
http://www.enikos.gr/stathis/372287,Mayra-pania-ap-to-Aigaio.html

Παντελιάδα Και ΜΜΕ

Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου 2016

Με τον Παντελή Παντελίδη «δεν ταιριάζαμε σου λέω, τόσο αντικειμενικά στο λέω». Δεν τον άκουγα, δεν με είχε δει ποτέ του όπου κι αν τραγουδούσε. Τώρα είναι αργά για να τον κρίνουμε, έφυγε. Καλό του ταξίδι. Οι βρικόλακες όμως έμειναν. Μέρες τώρα πίνουν το αίμα του κι απ’ ό,τι φαίνεται θα θρέφονται από αυτό για πολύ καιρό ακόμα.

Ο θάνατος πουλάει. Ειδικά όταν αυτός είναι βίαιος και φρικτός. Ό,τι καλύτερο για κανάλια, ιστοσελίδες και άλλα μέσα ενημέρωσης. Κατακλυσμός λεπτομερειών για το θάνατό του, ζωντανές ανταποκρίσεις, δηλώσεις κάθε ανθυπομέλους του εγχώριου star-system, χιλιάδες εικόνες και πολλά-πολλά ρεπορτάζ. Το εμπόριο του θανάτου και της συγκίνησης

Πρωί –πρωί από τον ΑΝΤ1 έπαιρναν τηλέφωνο φίλους και συνεργάτες τους και τους ενημέρωναν στον αέρα για το δυστύχημα. Ναι, στον αέρα ! Σοκ παθαίναν φυσικά οι άνθρωποι. Να ακόμα μια είδηση. Το σοκ των δικών του ανθρώπων ! Κάμερες του STAR καραδοκούσαν για πλάνα που να δείχνουν τη συντριβή της τραγικής μάνας. Λες και υπάρχει μάνα που θα χάσει το παιδί της και δεν θα είναι συντετριμμένη ! Είδηση κι αυτό για τα κανάλια ! Το κοράκι Ευαγγελάτος, το τερμάτισε, με ρεπορτάζ του τύπου «αυτή είναι η φονική λάμα που τον σκότωσε». Ναι, η λάμα έπεσε μόνη της πάνω στον μακαρίτη ! Ο εξυπνάκιας Μπογδάνος στον ΣΚΑΙ κατήγγειλε την υποκρισία των άλλων καναλιών τα οποία πριν 2-3 μέρες «έκραζαν τον Παντελίδη για τους στίχους του τελευταίου του τραγουδιού με αναφορά στα κατεχόμενα της Κύπρου». Λες και το να κατακρίνεις τους στίχους ενός ανθρώπου...

συνεπάγεται τη χαρά σου όταν αυτός πεθάνει !

Και έχουμε και τον δημοσιογράφο Λημνιό του Πρώτου Θέματος που, κατά μια εκδοχή, προσπάθησε να μπει στο νεκροτομείο για να βγάλει φωτογραφίες  και κατέληξε να φάει πολύ ξύλο από τους συγγενείς του Παντελίδη στο Ασκληπιείο Βούλας. Αν πραγματικά αυτός ήταν ο σκοπός του δημοσιογράφου, και λίγες έφαγε. Το Πρώτο Θέμα, πρωτοπόρο πάντα στην αθλιότητα, τον κιτρινισμό και την διαστρέβλωση. Ήθελε οσμή θανάτου και μέσα από το νεκροτομείο αλλά να μεταδώσει και την -φυσιολογικά- άθλια ψυχολογική κατάσταση των συγγενών του! Αυτό το εμπόριο θανάτου και πόνου το λένε «ενημέρωση». Ας θυμηθούμε τα πρωτοσέλιδα με το νεκρό μόδιστρο Ασλάνη ή τον δολοφονημένο Παύλο Φύσσα. Ελεεινοί !

Και να πεις ότι ο μακαρίτης ήταν άνθρωπος των media … Αν για κάτι θα μείνει στην ιστορία, δεν είναι τα τραγούδια του, φυσικά. Είναι ο τρόπος που έφτασε στην επιτυχία. Σε αντίθεση με τηλεμαϊντανούς, «ταλέντα» που τα «σπρώχνουν» οι managers, «φωνάρες» που γδύνονται στην πίστα και όχι μόνο, «όμορφους» που γυρνάνε από εκπομπή σε εκπομπή, «τραγουδούν» play-back και η φωνή στα cd τους είναι πολλαπλώς επεξεργασμένη από φίλτρα υπολογιστών, ο Παντελίδης ξεκίνησε μόνος του. Δεν είχε πλάτες. Έγραφε τα τραγούδια του και τα ανέβαζε στο You Tube. Τα διέδιδαν οι φίλοι του και το όνομά του διαδόθηκε από το διαδίκτυο. Ακόμα κι όταν έγινε «όνομα» δεν έδινε συνεντεύξεις και δεν χαριεντίζονταν σε χαζοεκπομπές σαχλαμάρας. Ήταν σεμνός και μετρημένος. Υπηρέτησε το καψουροτράγουδο, ειδικά το πονεμένο και το «βασανιάρικο» αλλά με αυθεντικότητα. Δεν ήταν «δήθεν» και δεν χρειάζονταν «προώθηση». Γι’ αυτό και αγαπήθηκε ως τραγουδοποιός, ειδικά από τη νεολαία η οποία συχνάζει στο διαδίκτυο. Αν για κάτι πρέπει να μνημονεύεται, είναι γιατί απέδειξε ότι μπορείς να φτάσεις στην «επιτυχία» χωρίς να έχεις «μέσα» και χωρίς να χρειαστεί «να γλείψεις κατουρημένες ποδιές».

Θα έπρεπε όμως και ο τρόπος του θανάτου του να μνημονεύεται. Ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Ειδικά στα νέα παιδιά που δεν έχουν πιάσει ακόμα τιμόνι στα χέρια τους αλλά και σε αυτούς που διανύουν τα πρώτα τους χιλιόμετρα. Το βράδυ του ατυχήματος είχε πρόβα στο μαγαζί όπου θα εργάζονταν από το επόμενο βράδυ. Δεν πήγε στο σπίτι του μετά όμως. Προτίμησε να πάει σε κάποιο κλαμπ για ποτό. Στη συνέχεια σε κάποιο σπίτι. Επέστρεφε στο δικό του σπίτι το πρωί. Εικασίες δεν θέλουμε να κάνουμε αλλά όσοι εργάζονται ή κυκλοφορούν τη νύχτα ξέρουν ότι το αλκοόλ είναι στο πρόγραμμα…

Αλκοόλ και οδήγηση. Η αιτία για την οποία η χώρα μας θρηνεί περισσότερα θύματα κι από τους πολέμους ! «Το αυτοκίνητο γίνεται όπλο, όταν μπαίνει ένα βλήμα» λέει χαρακτηριστικά ο γνωστός οδηγός αγώνων ταχύτητας Ιαβέρης και εξηγεί: «Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, στην Ελλάδα που πέρασε και δύο πολέμους, έχασαν την ζωή τους σε ώρα μάχης 70.000 ελληνόπουλα. Στα 60 τελευταία χρόνια με το αυτοκίνητο έχασαν τη ζωή τους 140.000 άνθρωποι, δηλαδή τα θύματα ήταν τετραπλάσια, ενώ 350.000 έμειναν ανάπηροι».

Δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Άνεση και μαγκιά. Γιατί ο Έλληνας είναι οδηγάρα, έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στις οδηγικές του ικανότητες και ξέρει πώς να αποφεύγει τον κίνδυνο. Έχει και μεγάλο εγωϊσμό βέβαια. Αντιστρόφως ανάλογο με την οδηγική του παιδεία. Ο Παντελίδης ήταν νέο παιδί. Έπιασε στα χέρια του ένα αυτοκίνητο που είχε αποκτήσει προ λίγων ημερών και για το οποίο ήξερε ότι ήταν εξαιρετικά αξιόπιστο, ασφαλές και με πολλές δυνατότητες. Μάλλον δεν ήξερε όμως ότι για να οδηγήσεις ένα οποιοδήποτε όχημα το οποίο έχει λειτουργίες τις οποίες δεν έχεις δοκιμάσει, πρέπει πρώτα να εκπαιδευτείς. Δεν μαθαίνεις οδηγώντας, όπως κάνουν οι περισσότεροι στη χώρα μας. Εκπαιδεύεσαι πρώτα. Κι ύστερα οδηγείς. Γιατί αν μαθαίνεις δοκιμάζοντας υπό τυχαίες συνθήκες, ίσως και να μην προλάβεις να μάθεις…. Όπως δεν πρόλαβε κι αυτό το παλικάρι.

Τα τραγούδια του δεν τα εκτιμούσα. Αλλά ένα «μάθημα Παντελίδη» στα σχολεία, έστω και συνοδευόμενο από τα «άσματά» του θα το ήθελα. Ειδικά το κεφάλαιο που λέει ότι αν η κατάστασή σου δεν είναι κατάλληλη για να οδηγήσεις, αφήνεις το αυτοκίνητό σου και παίρνεις ταξί. Δεν παίρνεις δύο αθώες κοπέλες ή όποιον άλλο στο λαιμό σου. Παθαίνω φρίκη πάντα όταν βλέπω νέα παιδιά, συνήθως όταν σχολάνε τα σχολεία ή αργά το βράδυ να επιβιβάζονται ακόμα και τρικάβαλο σε παπάκια που οδηγούν αντίστοιχα νέα παιδιά. Τα οποία δεν έχουν μάθει να κουμαντάρουν το δικό τους σώμα πάνω στο μηχανάκι αλλά θεωρούν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και με περισσότερα και ανεκπαίδευτα σώματα !

Δεν περιγράφω άλλο. Θλίβομαι. Για το παλικάρι που έφυγε αλλά και για όλους τους αδικοχαμένους στην άσφαλτο. Κι ας μην έγινε ο θάνατός τους «θέμα». Κι ας τους έκλαψαν μόνο οι δικοί τους άνθρωποι. Μπροστά στο θάνατο είμαστε όλοι ίσοι.

Ντάλης Βαγγέλης

Εκπαιδευτικός 

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"