ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ

11-9-2016

Του ΠΕΤΡΟΥ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ 

ΠΟΤΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟΚΤΑ ΝΟΗΜΑ  

Ας μη λησμονούμε βασικές Αρχές της οικονομικής επιστήμης ασχέτως Σχολών σκέψης. Και τούτο γιατί τα αντικειμενικώς ορθά πρέπει να υποστηρίζονται. Με αυτή την προδιάθεση υπ’ όψιν τα εξής:

Η μαρξιστική επιστήμη της οικονομίας παγίως διδάσκει ότι οι νόμοι της φύσης δρουν ανεξαρτήτως της θέλησης και της συνείδησης των ανθρώπων. Δρουν δηλαδή αντικειμενικά. Αντιθέτως οι οικονομικοί νόμοι δεν δρουν αυτομάτως αυτοί καθ’ εαυτοί, όπως π.χ. οι θύελλες στη φύση. Οι οικονομικοί νόμοι είναι οι νόμοι της οικονομικής δραστηριότητας των ανθρώπων. Επίσης η θεωρία αυτή διδάσκει ότι: «Η πολιτική οικονομία είναι η επιστήμη, που μελετά τις παραγωγικές σχέσεις. Η πολιτική οικονομία εξηγεί τους νόμους, που διέπουν την παραγωγή, τη διανομή, την ανταλλαγή και την κατανάλωση των υλικών αγαθών στις διάφορες βαθμίδες ανάπτυξης της ανθρώπινης κοινωνίας, καθώς επίσης και τους τρόπους της χρησιμοποίησης αυτών των νόμων στην πρακτική δραστηριότητα. Η πολιτική οικονομία έχει να κάνει με ένα ιστορικό, με ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο υλικό. Οι αλλαγές που συντελούνται στη ζωή της κοινωνίας, στην οικονομία, βρίσκουν την έκφρασή τους στα συμπεράσματα της πολιτικής οικονομίας. Με την έννοια αυτή η πολιτική οικονομία είναι ιστορική επιστήμη» (1).

Ο Ξ.Ζολώτας στο (συλλεκτικής αξίας πλέον) ιστορικό σύγγραμμά του (2) που αφορά στη θεωρητική πολιτική οικονομία υποστηρίζει τα εξής: «Τι είναι οικονομία από απόψεως εμπειρικής είναι σχετικώς καθωρισμένονˑ πας τις γνωρίζει ότι υπάρχει κύκλος τις ενεργειών και γεγονότων, τα οποία χαρακτηρίζονται εις τον καθημερινόν βίον ως οικονομικά. Αυταί αι ενέργειαι και τα γεγονότα είναι τα δημιουργούντα την έννοιαν της οικονομίας».

Αυτές οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις με υποχρέωσαν όταν ολοκλήρωσα νομικοοικονομικού περιεχομένου σύγγραμμά μου για τις «Τράπεζες» (3) να θέσω ως πρόθεμα την άποψη Καθηγητή της Ψυχολογίας που υποστηρίζει ότι: «μάθηση είναι η τροποποίηση της συμπεριφοράς ως αποτέλεσμα της εμπειρίας» (Λέων Κρίσταλ).

OI NEEΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (4)

Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα «η πολιτική οικονομία» είναι «ιστορική επιστήμη» και εν πάση περιπτώσει η θεωρητική οικονομική από εμπειρική άποψη αφορά ενέργειες και γεγονότα εμπειρικώς καθοριζόμενα. Στην παρούσα ιστορική φάση ισχύουν τα εξής:

Το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 86% των διαθέσιμων πόρων, ενώ το εντός αυτού του ποσοστού, ποσοστό που αφορά στο 1% κατέχει το 46%. Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της ολιγαρχίας υφίσταται μια ελίτ του 1% και μια ανώτερη τάξη του 9%. Αυτό το 1% κατέχει το 46% αυτού του πλούτου και το άλλο 9% το 40% αυτού του πλούτου. Επίσης, το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν κατέχει απολύτως τίποτα. Συνεπώς το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού κινείται στα δύο άκρα: εκείνο της οικονομικής ολιγαρχίας που κατέχει το 86% του πλούτου και εκείνο της απόλυτης ένδειας και πενίας, που δεν κατέχει το παραμικρό.

Απομένει συνεπώς το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού που του αναλογεί μόλις το 14% του παγκόσμιου πλούτου. Αυτή είναι η «μεσαία τάξη» κατά τον Αλαίν Μπαντιού, ο οποίος επισημειώνει ότι σ’ αυτή την απειλούμενη και αβέβαιη «μεσαία τάξη» απευθύνονται οι προτροπές, «υπεράσπισης των αξιών»! Ο Αλαίν Μπαντιού, δε, επισημαίνει ότι κατ’ αναλογία ζούμε σε εποχή πριν τη Γαλλική Επανάσταση, καθόσον ήδη έχει διαμορφωθεί μια οικονομική ολιγαρχία η οποία «με άλλους όρους και με άλλη μορφή, δείχνει να επανέρχεται» (sic). Αυτή, όμως, η κατάσταση ιστορικώς-εμπειρικώς ήταν και η προϋπόθεση της αστικής εξέγερσης.

Κατά το μέρος δε που αφορά στην Ελλάδα, πέραν των ήδη γνωστών στοιχείων για την ανεργία, το κλείσιμο επιχειρήσεων, τη μείωση συντάξεων κ.α. συντρέχουν και τα εξής άκρως σοβαρά, ιδιαιτέρως για τη «μεσαία τάξη»:

Το κράτος το 2014 εισέπραξε 22% περισσότερα έσοδα σε σχέση με το 2002 και 242% συγκριτικά περισσότερα σε σχέση με το 1993. Από το 2002 όπου η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωζώνης μέχρι το 2014 οι Έλληνες κατέβαλαν 601,47 δις ευρώ σε φόρους, όπου οι έμμεσοι, που πλήττουν κυρίως τη μεσαία τάξη, αφορούν 472,84 δις ευρώ και οι άμεσοι 335,94 δις ευρώ.

Υπό τις συνθήκες αυτές η «μεσαία τάξη» στην Ελλάδα απειλείται με αφανισμό. Η εξέλιξη δε αυτή δεν αποκλείεται να προκαλέσει μείζονα εσωτερικά προβλήματα που θα επιδράσουν στα δρώντα πολιτικά υποκείμενα με συνέπεια να υπάρξουν σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις.

Η ΜΟΧΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Ο νεοφιλελευθερισμός στην παγκόσμια σφαίρα απέκτησε (κατ’ ουσίαν κατέκτησε), ηγεμονική θέση κυρίως με την κατάρρευση του πάλαι ποτέ «Ανατολικού Μπλοκ». Έτσι η αγορά κατακτά προοδευτικώς τα πρωτεία έναντι «παλαιών αξιών». Ο «προστατευτισμός» (protectionism), ακόμη και ο «εταιρικός καπιταλισμός» (big firm) υποχωρούν στη δύναμη των «χρηματοοικονομικών αγορών». Το σύστημα αφορά πλέον τους κατέχοντες το «χρήμα» (5) και όχι τους κατέχοντες τα μέσα παραγωγής. Ο καπιταλιστής πλέον στη διαδικασία ανάμεσα στις «παραγωγικές σχέσεις» και στις «παραγωγικές δυνάμεις», δεν παράγει εκμεταλλευόμενος την υπεραξία του εργατικού δυναμικού. Απλώς καταλαμβάνει τη θέση του «δανειστή», μάλλον του «τοκογλύφου» ή άλλως του «παίκτη» του στοιχήματος των «παραγώγων». Ενταύθα άξια αναφοράς και προβληματισμών είναι και τα εξής:

Το 1990 οι παγκόσμιες ροές χρήματος άγγιζαν τα 2 δις δολάρια την ημέρα. Ωστόσο στην περίοδο της κρίσης (το 2008), αυτές οι ροές είχαν αυξηθεί στο ιλιγγιώδες ποσοστό του 2000% (6). Υπ’ αυτές όμως τις συνθήκες, όπως υποστηρίζει ο Γκόρντον Μπράουν, διαμορφώνεται «ένα αφανές και αρρύθμιστο σκιώδες τραπεζικό δίκτυο, το οποίο υπερέβη στο μέγεθός του το ήμισυ ολόκληρου του συστήματος με υπερβολική μόχλευση και κεφαλαιακή ανεπάρκεια» (sic).

Έτσι το χρήμα μέσω των αγορών κατακτά τον πρώτο λόγο, έστω και μέσω της μόχλευσης. Το χρήμα, όμως, όπως υποστηρίζει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος «αποκτά νόημα μόνον όταν υπηρετεί τον άνθρωπο». Όσο δε ο νεοφιλελευθερισμός θα επικυριαρχεί, τόσο θα δοκιμάζονται οι αντοχές των κοινωνιών και κυρίως της «μεσαίας τάξης».

Όπως προελέχθη, η πολιτική οικονομία είναι «ιστορική επιστήμη» με εμπειρίες και συνεχώς μεταβαλλόμενο υλικό. Η εμπειρία όμως, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο επιβάλλει την τροποποίηση της συμπεριφοράς. Απομένει να διαπιστωθεί κατά πόσον λαοί και κυβερνήσεις του Νότου τροποποιούν τη συμπεριφορά τους, ως αποτέλεσμα των εμπειριών τους.

Ειδικότερα το όλο «εγχείρημα» να συναντώνται οι ηγέτες του Νότου είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο και κρίσιμο. Θα κριθεί σύντομα στο κατά πόσον μπορεί η «Συνάντηση» της 9^ης Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα να μετασχηματισθεί σε μια «πιο τυπική» διαδικασία «τακτικών Συνόδων», με κοινά ανακοινωθέντα, ικανά να ασκούν συντονισμένες παρεμβάσεις, όχι μόνο στα εντός της Ε.Ε. δρώμενα, αλλά και στη διεθνή πολιτική τάξη πραγμάτων. Θα κριθεί δηλαδή συντόμως, εάν η «Συνάντηση» αυτή μπορεί να κατακτήσει το χαρακτήρα ενός σταθερού –μόνιμου Forum παραγωγής πολιτικών επί των κρισίμων πολιτικών-οικονομικών και κοινωνικών καταστάσεων που διαμορφώνει η ευρωπαϊκή και διεθνής πολιτική. Ενός Forum δηλαδή που θα «λειτουργεί» παγίως ανεξαρτήτως των πολιτικών σχηματισμών που θα συγκροτούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις των επιμέρους αυτών κρατών-μελών της Ε.Ε.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Βλ. Political Economy, υπό τον Α.Μ.Rumyantev (1978) σελ. 23 και επ., καθώς και Political Economy: Capitalism υπό τονC.A. Kozlov (1977), σελ. 85 και επ.
2. Βλ. Ξενοφών Ζολώτας, Θεωρητική Οικονομική (1944) σελ. 26.
3. Βλ. Πέτρος Ι. Μηλιαράκης, Τραπεζικό Δίκαιο (1994)
4. Βλ. Alain Badiou, Το κακό έρχεται από πιο μακριά (2016) σελ. 51 και επ.
5. Βλ. αντί πολλών Robert Gilpin, the challenge of Global Capitalism (2000) σελ. 114 και επ.
6. Βλ. Gordon Brown, Beyond the CRASH, overcoming the first crisis of Globalisation (2010) σελ. 84

* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC - EU).

''ΜΠΟΥΡΔΑ'' Η ''ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ''!

11-9-2016 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Ούτε που τόλμησαν να ψελλίσουν κάτι για το ευρώ ή κατά της Γερμανίας οι ηγέτες του ''ευρωπαϊκού Νότου'' που μάζεψε ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην Αθήνα! Αυτό όμως δεν εμπόδισε του Γερμανούς να γίνουν έξαλλοι εναντίον του Γάλλιου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι. Όσο για τον Τσίπρα, το Βερολίνο τον ''τιμώρησε'' καλώντας τον να πάει στην γερμανική πρωτεύουσα για να συναντηθεί με τη Μέρκελ, ακριβώς την ημέρα που έλαβε χώρα η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Νότου!  

Να αφήσει δηλαδή σύξυλους του καλεσμένους του και να τρέξει στο Βερολίνο για να του ...τραβήξει το αφτί η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ! Πάντως μια ...μπούρδα αποδείχτηκε αυτή η σύνοδος σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της. ''Στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τη συνοχή της Ευρώπης'', είπε ακόμη και ο ΑλέξηςΤσίπρας στην εισαγωγική ομιλία του. Όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, στόχος της συνόδου που συγκάλεσε και στην οποία ανταποκρίθηκαν οι σοσιαλιστές Ολάντ και Ρέντσι ήταν ''να ενώσει ακόμη περισσότερο την Ευρώπη και όχι να τη διαιρέσει''. Αυτό δεν εμπόδισε, φυσικά, τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να κάνει ένα δηλητηριώδες σχόλιο: ''Όταν οι σοσιαλιστές συγκεντρώνονται, δεν προκύπτει κάτι έξυπνο τις περισσότερες φορές''. Ο Σόιμπλε απαγόρευσε μάλιστα στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό της Ισπανία Μαριάνο Ραχόι να έρθει στην Αθήνα! Ο Ραχόι δεν ήθελε με τίποτα να εμφανιστεί ότι συμμετέχει στο υποτιθέμενο ...''αντιγερμανικό μέτωπο'' εναντίον του οποίου άφριζε ο γερμανικός Τύπος. Η Μάλτα και η Κύπρος, των οποίων οι δεξιοί πρωθυπουργοί ήρθαν στην Αθήνα είναι ασήμαντες σαν χώρες, ενώ η Ισπανία είναι πολύ σημαντική.  

Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας ποντάρει σε ...ψόφια άλογα! Αυτή τη στιγμή, ο Φρανσουά Ολάντ δεν φαίνεται να περνάει με τίποτα στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, όπου όλα δείχνουν πως θα αναμετρηθεί η Μαρίν Λεπέν του Εθνικού Μετώπου με τον όποιο υποψήφιο του κύριου κόμματος της Δεξιάς. Όσο για τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, είναι άκρως αμφίβολο αν θα κερδίσει το δημοψήφισμα που θα οργανώσει τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη, ίσως και αργότερα για να παραμείνει στην εξουσία μήπως και αρπάξει καμιά ευκαιρία να νικήσει -ένα δημοψήφισμα που ουσιαστικά καταργεί την απλή αναλογική και εισάγει μονίμως ως εκλογικό σύστημα της χώρας το πλειοψηφικό. Ο Αλέξης Τσίπας μπορεί να προωθεί με τον τρόπο αυτόν τη βελτίωση των σχέσεων με τους σοσιαλδημοκρατές ηγέτες και ενδεχομένως να μεταλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.  

Είναι πολύ αμφιλεγόμενο, όμως, αν αυτή η πολιτική θα τους επιστρέψει να βελτιώσει πραγματικά την οικονομική κατάσταση του λαού μας, ιδίως των λαϊκών στρωμάτων. Εκείνος πάντως που κυριολεκτικά δεν είπε τίποτα μη τυχόν και δυσαρεστήσει του Γερμανούς ήταν ο Φρανσουά Ολάντ. ''Σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της Ευρώπης διακυβεύεται σήμερα στη Μεσόγειο''. Ήταν η πιο ...''βαρυσήμαντη'' διαπίστωση που έκανε. Μια εξόφθαλμη αλήθεια δηλαδή που την κάνει και ο πιο άσχετος πολίτης. Προφανώς και μέσω της Μεσογείου έρχονται τα εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τις χώρες της Αφρικής που οι πολίτες τους αναζητούν καλύτερη τύχη, πλημμυρίζοντας την Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία. Αλλού βρίσκεται πάντως η ουσία. Το δυστύχημα για τον ελληνικό λαό είναι η προσέγγιση του Αλέξη Τσίπρα με τη σοσιαλδημοκρατία δεν εδράζεται κατά κανένα τρόπο σε κάποια αριστερή βάση, έστω και οπορτουνιστική. Αντίθετα, βασίζεται πάνω σε καθαρά σοσιαλδημοκρατική βάση, άρα αντιδραστική. Αντί δηλαδή να τραβάει προς τα αριστερά τους σοσιαλδημοκράτες ο Αλέξης Τσίπρας, τον τραβούν αυτοί πολύ πιο προς τα Δεξιά. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που η σοσιαλδημοκρατία ψυχορραγεί στην Ευρώπη, ως δύναμη φιλολαϊκή σε κάποιο βαθμό.  

Η τακτική του πρωθυπουργού παγιδεύει δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και τον σπρώχνει προς τη σοσιαλδημοκρατικοποίηση, αντί να μετατοπίζει προς τα αριστερά όλο το πολιτικό φάσμα μέσω της συμπόρευσης του με τη σοσιαλδημοκρατία. Με άλλα λόγια,ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται σταδιακά ...''ΠΑΣΟΚ'', δεν γίνονται ''αριστερούλικα'' κόμματα το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, ακόμη και η Ν.Δ.

*Δημοσιεύεται στον ΠΡΙΝ την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Σε πρόστυχο πεμπτοφαλαγγίτικο ρόλο σε βάρος της κοινωνίας η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ

11-9-2016

«Οι πολίτες πληρώνουν και περιμένουν...», τιτλοφορεί το χτεσινό φύλλο της η εφημερίδα «Αυγή», σχετικά με το βαθμό της «εισπραξιμότητας» των κάθε είδους φόρων και των άλλων αντιλαϊκών χαρατσιών που επιβάλλονται πάνω στο εξαϋλωμένο λαϊκό εισόδημα και τη μαζική κατανάλωση... 

Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να διαφημίσει την ικανότητα της συγκυβέρνησης στην επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής. Όπως χαρακτηριστικά ομολογείται στο σχετικό ρεπορτάζ, «σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της εν λόγω εικόνας διαδραμάτισε ο φόβος των...

οφειλετών για τις κατασχέσεις στις οποίες προβαίνει η εφορία»...

Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός του κράτους δίνουν στην κυριολεξία τα ρέστα τους, προχωρώντας σε μαζικές κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, προκειμένου να συγκεντρωθούν στο κρατικό ταμείο οι ληξιπρόθεσμες «οφειλές» των λαϊκών νοικοκυριών, είτε αυτές προέρχονται από τα χαράτσια της σημερινής κυβέρνησης είτε από αυτά που έχουν αφήσει «παρακαταθήκη» οι προκάτοχες κυβερνήσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών που ήρθαν στη δημοσιότητα, το ύψος των συνολικών κατασχέσεων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, από τραπεζικούς λογαριασμούς, τους επόμενους μήνες, υπολογίζεται ότι θα ανέλθει σε τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ!

Αποκαλυπτικό σε αυτό το επίπεδο είναι το «τεχνικό μνημόνιο» της συνεργασίας συγκυβέρνησης - κουαρτέτου, το οποίο προβλέπει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στοχοθεσία. Εν προκειμένω, οι «ποσοτικοί στόχοι» «μιλάνε» από μόνοι τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιβολή μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (κατασχέσεις, πλειστηριασμοί) θα απογειωθεί στο 52% των οφειλετών έως το τέλος Σεπτέμβρη και στο 55% έως το τέλος του έτους. Ταυτόχρονα, η αύξηση της εισπραξιμότητας των κάθε είδους αντιλαϊκών φόρων προβλέπεται να συνεχίσει σε ρότα διόγκωσης, συγκεκριμένα στο 78% επί του συνόλου των φόρων στο τέλος του Σεπτέμβρη και στο 81,5% το Δεκέμβρη. Και βέβαια, τα ποσοστά αυτά αφορούν στους αντιλαϊκούς στόχους σε σχέση με την αυξημένη μάζα της βαριάς φορολογίας που φορτώνει η διαχείριση της σημερινής κυβέρνησης.

«Οι πολίτες πληρώνουν και περιμένουν...» «τσαμπουνάει» στο πρωτοσέλιδό της η «Αυγή», επιχειρώντας να καλλιεργήσει «φρούδες ελπίδες», σπέρνοντας αυταπάτες. Την ίδια ώρα, τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, που θα «τρέχουν» τους επόμενους μήνες, αλλά και με τις νέες ανατιμήσεις στους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης (βενζίνες, καύσιμα κ.ά.) που ήδη έχουν ψηφιστεί, προκειμένου να εφαρμοστούν το επόμενο διάστημα. Ταυτόχρονα και παράλληλα, από το φετινό χειμώνα επιβάλλεται και η παραπέρα διόγκωση του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, μέτρο που έρχεται να «δέσει» με τη διάλυση του σχετικού επιδόματος για τα φτωχά νοικοκυριά, που ξεκίνησε από τον περσινό χειμώνα. Και βέβαια, η καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων της χώρας στοιχειώνεται από τις μαζικές παραπέρα περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και λόγω της αυξημένης μηνιαίας παρακράτησης του επιβαλλόμενου φόρου στο εισόδημα.

Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο αριθμός των φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμα χρέη αυξήθηκε τον Ιούλη κατά 125.000, φτάνοντας στα 4,1 εκατομμύρια. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ), «οι οφειλέτες στους οποίους δύναται να ληφθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» φτάνουν περίπου το 1,6 εκατομμύριο. Σε αυτό το φόντο, το επόμενο διάστημα, οι κατασχέσεις, οι εκβιασμοί και τα άλλα μέτρα «αναγκαστικής εκτέλεσης» απέναντι στα χρεωμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, θα πάρουν ακόμη μαζικότερες διαστάσεις, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν «αποκλίσεις» από τους στόχους του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ το τοπίο των εκβιασμών και των απειλών συμπληρώνεται για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στις τράπεζες, με τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις ακόμη και για την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.

Με βάση τα παραπάνω αλλά και ενόψει της σφοδρής κλιμάκωσης που θα ακολουθήσει στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» του μνημονίου, η συγκυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει κάθε λόγο να καλεί το λαό να «περιμένει», δηλαδή να αποδεχθεί και να υποταχθεί στα μέτρα και την πολιτική που τον σφαγιάζουν.

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΥΡΙΑ ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΗΣ!

11-9-2016

του Aref Alobeid*

Η μεσογειακή Συρία ήταν βασικό μέρος του ιστορικού εμπορικού δρόμου του Μεταξιού και σήμερα αποτελεί στρατηγικό επικοινωνιακό κόμβο μεταξύ τριών ηπείρων (Ασία, Αφρική και Ευρώπη). Επιπλέον, η Συρία ήταν η γενέτειρα του αραβικού εθνικισμού από την οθωμανική εποχή μέχρι πρόσφατα. Για τους Σύριους, η Ελλάδα αποτελεί λίκνο πολιτισμού και έμπνευσης των λαών της Μέσης Ανατολής.

Από την ανεξαρτησία της Συρίας εκ των Γάλλων το 1946 διδάσκεται στα συριακά σχολεία το μάθημα της πολιτικής κοινωνιολογίας στις θεωρητικές και θετικές επιστήμες. Είναι ένα μάθημα που αναφέρεται στα έργα των Ελλήνων φιλοσόφων όπως Πλάτωνα και Αριστοτέλη, έτσι κανένας Σύριος μαθητής δεν μπαίνει πανεπιστήμιο αν δεν δώσει το μάθημα αυτό. Σε γενικές γραμμές, οι Σύριοι είναι ποτισμένοι από τις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης του ελληνισμού με αποτέλεσμα να μη δέχονται εύκολα τα απολυταρχικά και τα φονταμενταλιστικά καθεστώτα.

Αν και η Συρία περνάει μια δύσκολη στιγμή, ωστόσο, πολλοί είναι οι παράγοντες που επιβάλλουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα και στην Κύπρο να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στις εξελίξεις στην αραβική Συρία.

Πρώτον, εκτιμάται το κόστος ανέγερσης της χώρας εκ νέου σε 250 δις $. Ο όγκος της καταστροφής είναι τεράστιος και οι υποδομές της χώρας υπέστησαν μεγάλη ζημιά. Η κατασκευή τριών εκατομμυρίων σπιτιών, δρόμων, σχολίων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων μας δείχνει ότι η Ελλάδα, που περνάει μια οικονομική κρίση, θα μπορούσε να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμησης της Συρίας, χάρη στο κατασκευαστικό διεθνή τομέα που διαθέτει.

Δεύτερον, υπάρχει θέμα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Συρίας και Κύπρου. Ητυχόν ανάληψη της εξουσίας στη Δαμασκό στη μετά Άσαντ εποχή από κυβέρνηση μη φιλική προς την Ελλάδα θα μπορούσε να δυσκολεύει τη διαδικασία της οριστικής οριοθέτησης της (ΑΟΖ).

Τρίτον, η Συρία του μέλλοντος στο θέμα του εξοπλισμού και της εκπαίδευσης του νέου εθνικού της στρατού θα επιθυμούσε να έχει και άλλους προσανατολισμούς, εκτός τη Ρωσίας. Η Ελλάδα λόγω των σχέσεων εμπιστοσύνης που έχει αναπτύξει στην περιοχή, ιστορικά, και του «καθαρού ποινικού μητρώου της» καθώς και του στρατού της, ο οποίος πληροί προδιαγραφές χωρών του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να συνδράμει, σημαντικά, στο θέμα επανίδρυσης του συριακού στρατού, των στρατιωτικών σχολών και των δυνάμεων αστυνομίας και ασφάλειας, σύμφωνα με τις δυτικές προδιαγραφές, που είναι επιθυμία πολλών Σύριων.

Τέταρτον, η εδαφική ενότητα και ακεραιότητα των συριακών εδαφών αποτελούν σημαντικό σημείο για την Κύπρου στο θέμα της ενέργειας. Η προσπάθεια των ελληνικών κυβερνήσεων σε ευρωπαϊκό πλαίσιο θα μπορούσε να χαρίσει στην Κύπρο, ως ευρωπαϊκή περιφέρεια, τη δυνατότητα αποδοχής της εκβολής τουλάχιστον τεσσάρων αγωγών ενέργειας από το σύνολο των επτά που θα μπορούσαν να περάσουν από το συριακό έδαφος προς τη Μεσόγειο.

Τέλος, τα αρχαία ευρήματα της Συρίας έχουν υποστεί σημαντική ζημιά λόγω του πολέμου, έτσι, στην μετά Ασαντ εποχή, η χώρα θα είχε ανάγκη από την αναστήλωση των καταστραμμένων αρχαίων και η Ελλάδα θα μπορούσε να διαδραματίσει εξαιρετικό ρόλο στην εκπλήρωση αυτού του έργου λόγω σχετικής εμπειρίας.

*Kαθηγητής γεωστρατηγικής της Μέσης Ανατολής

Geopolitics& Daily News

ΜΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ, ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ"

Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗ ΣΤΟΝ 98,4 ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ

ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ο Γ. Κοντογιώργης αναδεικνύει την ψευτοαριστερή διαπλοκή και στα ΜΜΕ, και καταγγέλει την προδοτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο στημένο απο τα διεθνή κέντρα "προσφυγικό"πρόβλημα.

Αναφέρει συγκεκριμένα:

"ΜΜΕ και προσφυγικό είναι δύο μεγάλα σκάνδαλα του Σύριζα που επιβεβαιώνουν τον "νεοδεξιό" ("νεοαγοραίο") και παλαιοκομματικό του χαρακτήρα. 

Στην δυναστική κομματοκρατία, που λυμαίνεται τη χώρα από τον Όθωνα και εντεύθεν, ο Σύριζα προσέφερε ιδεολογική κάλυψη, το στίγμα της βαθιά παρασιτικής του αντικοινωνικότητας και το άλλοθι της Αριστερής διακυβέρνησης ".

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ ΣΤΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΠΗΓΗ

Τα παιδιά των Ελλήνων

11-9-2016

   του Γιάννη Λαζάρου 

Τι θα γίνουν τα παιδιά μας; Είναι μια ερώτηση που ακούς συχνότατα τον τελευταίο καιρό στην αποκαλούμενη ακόμη Ελλάδα. Είναι η ανησυχία των γονιών που θέλουν το καλύτερο για τους απογόνους τους. Ας μην μείνουμε στο ότι όλη η Ελλάδα εδώ και χρόνια γέμισε με ταράτσες και σκουριασμένα σίδερα αναμονής για τα παιδιά. Ας μην κλάψουμε ως κροκόδειλοι για τις χαμένες γενιές και τους νέους μας που πήραν το δρόμο του ξενιτεμού. Ας μην εκφράσουμε άλλο την συμπόνια μας για το "μέλλον" που αντιπροσωπεύουν διότι με ανύπαρκτο παρόν δεν υπάρχει μέλλον. 

Τα παιδιά της σήμερον είναι αλήθεια πως θα προσαρμοστούν δύσκολα στις νέες εποχές. Η κατανάλωση θα τα τριβελίζει και θα συγκρίνουν εποχές. Τα παιδιά των παιδιών τους δεν θα πάρουν χαμπάρι τίποτε, όπως ακριβώς την εποχή που κολίγος γένναγε κολίγο. 

Σε όλες τις εποχές πάντως οι Έλληνες φρόντιζαν  για τα παιδιά τους. Ανάλογα με την κατάστασή τους την οικονομικοκοινωνική φρόντιζαν και για το μέλλον των βλασταριών τους. Έτσι έχουμε την κληρονομιά του επαγγέλματος, της δράσης ή άλλων ασχολιών των γεννητόρων. Ο γιος του παντοπώλη έπαιρνε το μαγαζί, του δικηγόρου το γραφείο, ο γιος του ρουφιάνου  εκτός από ρουφιάνος την τελευταία 60ετία γίνεται μέχρι και βουλευτής. Στις γυναίκες από την άλλη ανάλογα με την προίκα και η αποκατάσταση για λαμπρό ή όχι μέλλον. Άπειρα τα παραδείγματα της "προκοπής" των νέων γενεών τους παλαιότερους καιρούς. 

Σήμερα; Τι γίνεται σήμερα; Εργασίες πια δεν θα υπάρχουν για να μεταβιβάσουν οι γονείς στα παιδιά τους. Για μπακάληδες, δικηγόρους και άλλα επαγγέλματα ούτε λόγος. Είναι όλα πεθαμένα και όσα απέμειναν θα τελειώσουν οσονούπω. Όποτε τσάμπα κλάμα ρίχνουμε για το μέλλον των παιδιών μας. Αφήσαμε και έκλεισαν την δουλειά του παιδιού μας εμείς. 

Οι μαρτυρίες που έχουμε για την αντίδραση των Ελλήνων γονιών σε δύσκολες εποχές είναι πολλές. Για παράδειγμα την περίοδο της Γερμανικής κατοχής η εξασφάλιση κάποιου φαγητού γιατί η πείνα σκότωνε ήταν πρώτιστο καθήκον και κουτσά στραβά τα κατάφεραν να εξασφαλίσουν λίγο λάδι, λίγο χαρουπάλευρο και ό,τι άλλο θα τους κρατούσε στη ζωή όλους. Το τίμημα βέβαια ήταν μεγάλο γιατί οι μαυραγορίτες θέριζαν ζωές και μάζευαν περιουσίες. Κανένας όμως δεν λογάριαζε την περιουσία μπροστά στην ζωή. 

Αυτά για τα παιδιά που είχαν γονείς, για τα άλλα που πούλαγε η Φρειδερίκη δεν θα μάθουμε ποτέ. Κάποιος είπε κάποτε πως τα μαζεύει και τα πουλάει για να γίνουν Ελληνοτσολιάδες κατά το Γερμανοτσολιάδες. Μπορεί να είχε δίκιο μπορεί και όχι. 

Όσο πάμε πίσω στον χρόνο βλέπουμε αγώνες γονιών για την ζωή των παιδιών τους. Από αυτές τις γενιές ξεχωριστή θέση έχει η αποκαλούμενη γενιά του '30 που έβγαλε ξεχωριστούς Έλληνες σε όλους τους τομείς. Σίγουρα με τον αγώνα των γονιών τους. Η προσφυγιά  πάλι με όλες τις αντιξοότητες αντιμετωπίστηκε και  σώθηκαν τα παιδιά των Ελλήνων όπως σώθηκαν. 

Ακόμη και την εποχή των κοτζαμπάσηδων δεν σταμάτησαν να γεννούν οι Έλληνες, με όλες τις δυσκολίες μεγάλωσαν παιδιά και αυτά προχώρησαν στη ζωή όπως μπορούσε το καθένα. Ούτε την εποχή της τουρκοκρατίας έκαναν παύση γεννήσεων.  Αντίθετα ήταν και πολύτεκνοι. Τα παιδιά και τότε ήταν το πολυτιμότερο του γονιού. 

Για να κατανοήσουμε την τότε κατάσταση θα μεταφέρουμε ένα λαϊκό* (όχι δημοτικό) τραγούδι που είναι φοβερό ρεπορτάζ για την εποχή και αφορά την σχέση γονέα παιδιού.

Πολλά τουφέκι' αντιβογούν, μιλιόνια καρυοφύλια

Αλή Τσεκούρας χαίρεται και ρίχνει στο σημάδι 

διαβαιν' ο Χρόνης για να δγή πηγαίνωντας στο σπίτι 

-Πολλά τα ετ' μπουλούκμπαση

-Καλώς τονε τον Χρόνη

πως τάχεις Χρόνη μ' τα παιδιά 

τι κάνουν τα παιδιά σου; 

-Σε προσκυνούν μπουλούκμπαση και σου φιλούν τα χέρια 

δώδεκα μέρες έλειπα, τι κάνουνε δεν ξέρω 

-Αν θέλεις Χρόνη μ' για δγης όμορφα κεφαλάκια 

τήραξε μέσα στον τορβά να δγης αγγελουδάκια

Ο Χρόνης ανατρίχιασε τον έφαε μαύρο φίδι 

πάγει, τηράζει στον τορβά, τηράζει και τι βλέπει; 

βλέπει το πρώτο του παιδί, μικρό παλικαράκι 

ο νους του σκοτεινιάστηκε, τα χείλη του παγώνουν 

τηράζει κι άλλη μια φορά, τ' άλλο παιδί του βλέπει 

Πέφτει στραβός με το σπαθί στο τούρκικο τ' ασκέρι 

βαρεί ζερβά, βαρεί δεξιά, βαρεί ομπρός και πίσω 

σφάζ' Αρβανίτες δώδεκα και δυο μπουλουκμπασίδες 

χύνει το αίμα σα νερό και χορτασμό δεν έχει 

Αλή Τσεκούρας έπεσε και τρεις απανωθιό του. 

Σε όλες τις εποχές αν πειράξουν το σπλάχνο κάθε γονιού θα χύσει το αίμα του θύτη και χορτασμό δεν θα έχει. Σε όλες εκτός από την σημερινή εποχή που αρκούνται άπαντες σε κροκοδείλια δάκρυα για το μέλλον των παιδιών των Ελλήνων που ανήκουν πια σε μια "οικογένεια" που λέγεται Ευρώπη. 

Αφού εμπιστευτήκαμε τα παιδιά μας σε ξένα χέρια που είναι μαχαίρια, τουλάχιστον ας μην κορώνουμε περιμένοντας από τον μπαμπά Σόιμπλε και τη μαμά Μέρκελ να χύσουν το αίμα σαν νερό για το δίκιο τους. Το μοναδικό αίμα που θα χύνουν θα είναι των παιδιών μας όταν θα τα αλέθουν στην κρεατομηχανή της κυριαρχίας τους.- 

* Το λαϊκό (όχι δημοτικό) τραγούδι είναι αυθεντικό γιατί είναι καταγεγραμμένο πολύ πριν το 1860. Πριν δηλαδή αρχίσει η παραποίηση των στίχων ανάλογα με τα συμφέροντα του καθένα για την ηρωωποίησή του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καθοδηγείται πια από τη λογική «όλα τα αγαθά του λαού τα ξεπουλάμε»

Αλ. Αλαβάνος: «Η διαδικασία για τους τηλεοπτικούς σταθμούς ήταν σαν να ενορχήστρωνε μια σατανική τελετή κάποιος μαφιόζος»

4-9-2016

4

Mετά την αντίληψη για την οικονομική και κοινωνική πολιτική, με τους εξοντωτικούς φόρους, τη διαιώνιση της ανεργίας, την εκτεταμένη φτώχεια, πήραμε την πικρή γεύση και της αντίληψης για τον πολιτισμό και την ενημέρωση από μια κυβέρνηση που επιμένει να φέρει την ετικέτα «αριστερή», χυδαιοποιώντας, γελοιοποιώντας και απαξιώνοντας απ’άκρη σε άκρη αυτή την έννοια.

Αντί για την αναζήτηση κάποιων όρων ποιότητας, παιδείας, πολιτισμού, το μόνο που εναγώνια ζητούνταν ήταν το τίμημα.

Αντί για διαφάνεια και ανοικτά χαρτιά, είχαμε κλειστά δωμάτια χωρίς...

οξυγόνο, μυστικότητα, αστυνομικούς φρουρούς, ΜΑΤ έξω από το κτίριο μη τυχόν και ανοίξει καμία χαραμάδα. Σα να ενορχήστρωνε μια σατανική κρυφή τελετή κάποιος μαφιόζος.

Αντί να ενεργοποιηθούν και να συμμετέχουν στη διαδικασία της ψυχαγωγίας και την   ενημέρωσης σχετικοί κοινωνικοί φορείς, όπως πανεπιστήμια, επιστημονικά επιμελητήρια, οργανισμοί της τέχνης και των γραμμάτων, δημοσιογραφικοί σύλλογοι, το μόνο κριτήριο που μέτρησε τελικά είναι ο πλούτος, το να ανήκει κανείς στην αφρόκρεμα της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα έσοδα που πέτυχε. Κι ο Ιούδας πανηγύριζε για τα τριάκοντα αργύρια, τα πέταξε όμως σε λίγες ώρες, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την φιλόπτωχή κυρία προς τις «ευπαθείς» ομάδες, όπως έχει καταντήσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καθοδηγείται πια από τη λογική «όλα τα αγαθά του λαού τα ξεπουλάμε». Η ίδια λογική που παρέδωσε όλη τη δημόσια περιουσία για εκποίηση σε ένα ταμείο που ελέγχουν οι ξένοι εφαρμόσθηκε άψογα και στο ζωτικό για την πορεία του λαού μας χώρο της ενημέρωσης και του πολιτισμού.

"Σχέδιο Β"

ο «Pokemon Go», η Google, η ανατροπή καθεστώτων και ο έλεγχος πληθυσμών

ΣΧΟΛΙΟ: Αναδημοσιεύουμε εκτενή τμήματα άρθρου του αντι-παγκοσμιοποιητή αναλυτή Τόνυ Καρταλούτσι (Tony Cartalucci) για τον εναγκαλισμό των κολοσσών της πληροφορικής και της ανάπτυξης ηλεκτρονικών παιχνιδιών (είναι άλλωστε γνωστή η συνεργασία πολλών από αυτών με το Πεντάγωνο) με την Υπερεθνική και τη Σιωνιστική Ελίτ. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι εταιρείες αυτές (οι οποίες άλλωστε είναι και οι ίδιες μέλη της οικονομικής υπερεθνικής ελίτ) στον στόχο της Υ/Ε για αλλαγή καθεστώτων, αλλά και τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των πληθυσμών σε κάθε χώρα, είναι ανεκτίμητες. Η «αιμομικτική» διαπλοκή των μηχανισμών αυτών με τις πολυεθνικές εταιρείες που είναι υπεύθυνες σε καθοριστικό βαθμό για τη χειραγώγηση, τη διακίνηση και την κατάλληλη (επιλεκτική ή διαστρεβλωμένη) «παρουσίαση» στο κοινό, της πληροφορίας παγκόσμια, καταδεικνύει ακόμα πιο πολύ την επιτακτική ανάγκη ανάπτυξης μετώπων για την Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία κάθε χώρας. Σε αυτή την πορεία οι λαοί θα ελέγχουν, πέρα από την οικονομία και την πολιτική τους, την –άκρως επικίνδυνη για τους λαούς– συστηματική χειραγώγηση της πληροφορίας και γενικότερα της «πραγματικότητας» από παρόμοιες πηγές καθώς βέβαια και τις ΜΚΟ κλπ., οι οποίες δεν είναι τυχαίο ότι αλώνουν σήμερα τις ενσωματωμένες χώρες στη Νέα Διεθνή Τάξη. Έτσι η Πληροφορία θα πρέπει να τίθεται κάτω από άμεσο λαϊκό έλεγχο στη βάση της Πολιτικής, Οικονομικής και Πολιτιστικής Αυτοδυναμίας και του Δημοκρατικού Ορθολογισμού.

[οι υπογραμμίσεις μέσα στο κείμενο είναι δικές μας]

Τόνυ Καρταλούτσι

O κατασκευαστής πίσω από την τελευταία τρέλα «Επαυξημένης Πραγματικότητας»

(18.07.2016)

Μια εταιρεία με αμφιλεγόμενη καταγωγή,  που φέρνει το επόμενο βήμα στην τεχνολογία, η οποία χρησιμοποιείται ήδη για να αποσταθεροποιεί και να καταστρέφει χώρες, έχει βάλει ως «περιτύλιγμα» της τελευταίας της δημιουργίας [ΣΜ: του γνωστού πλέον σε όλους “Pokemon Go”], καθοριστικά συμπαθείς χαρακτήρες καρτούν.

To Pokemon Go, ένα παιχνίδι που βασιζεται στην «τοποθεσία» του παίκτη και στο διαδραστικό σύστημα «Επαυξημένης Πραγματικότητας» (Augmented Reality-AR), χαρακτηρίζεται από την Nintendo, τον κολοσσό των βιντεοπαιχνιδιών, ως ένας θρίαμβος.

[ΣΣ: Η Επαυξημένη Πραγματικότητα (AR) ενσωματώνει στο άμεσο περιβάλλον του χρήστη την ψηφιακή πληροφορία, σε πραγματικό χρόνο. Σε αντίθεση με την εικονική πραγματικότητα, η οποία δημιουργεί ένα εντελώς τεχνητό περιβάλλον, η AR χρησιμοποιεί το υπάρχον περιβάλλον γύρω από τον χρήστη και προσθέτει σε αυτό νέες ψηφιακές πληροφορίες.]

Παρόλα αυτά, το παιχνίδι αυτό δεν υλοποιήθηκε αποκλειστικά από την Nintendo. Αντ’αυτού, η ιδέα ξεπήδησε μέσα από την Google και αναπτύχθηκε από την εσωτερική «εταιρεία startup» της Google, την Niantic.

H Niantic, με τη σειρά της, διευθύνεται από τον Τζον Χάνκε, ο οποίος πριν ασχοληθεί με επιχειρήσεις τεχνολογίας εργαζόταν για το Yπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Οι Financial Times στο άρθρο τους «Ο άνθρωπος που έβαλε το Pokemon Gο στο χάρτη», αναφέρουν ότι:

«Ο κύριος Χάνκε, που είναι τώρα 49 χρονών, είχε ξοδέψει πάνω από μία δεκαετία με τον γίγαντα αναζήτησης [την Google], αφότου αυτή απέκτησε την προηγούμενη εταιρεία του, την Keyhole, της οποίας η πλούσια χαρτογραφία και οι δορυφορικές εικόνες διαμόρφωσαν τη βάση τόσο του Google Earth όσο και του Google Maps. Για τον κύριο Χάνκε, o οποίος δούλευε για το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών στη Μυανμάρ πριν μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο για να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στο Μπέρκλεϋ του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, ήταν η τρίτη του startup εταιρεία που αποκτήθηκε από άλλον».

Ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό το πέρασμα του Χάνκε από το αμερικάνικο Υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτός, εξετάζοντας τη σχέση του με την  Google, τον τεχνολογικό γίγαντα στον οποίο «φοίτησε» στη συνέχεια.

Η Google και το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών: Τα βασικά εν τάχει

H Google έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην AR με πάνω από έναν τρόπους.

Πριν αρχίζει να γεμίζει τον κόσμο με χαρακτήρες Πόκεμον, συνέβαλε στην χειραγώγηση της αντίληψης του κοινού κατά την περίοδο που ξετυλιγόταν η σχεδιασμένη από τις ΗΠΑ «Αραβική Άνοιξη», μετονομάζοντας κυριολεκτικά του δρόμους και τους δημόσιους χώρους στο Google Earth και στο Google Maps σε πραγματικό χρόνο, ώστε να συντρίψει ψυχολογικά τις πολιορκημένες κυβερνήσεις και τους υποστηρικτές της, και να δώσει ώθηση στους υποστηριζόμενους από τις ΗΠΑ μαφιόζους και στρατιωτικούς.

Ο Τζον Χάνκε –που σήμερα ηγείται της Niantic, του κατασκευαστή του Pokemon Go– θα συμμετείχε στο Google Earth και το Google Maps, τον καιρό που αυτά λάμβαναν χώρα.

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό, η επιφανής βρετανική εφημερίδα Guardian του Λονδίνου θα ανέφερε στο άρθρο της «Συρία: είναι δυνατό να μετονομάζεις δρόμους στο Google Maps;» ότι:

“Στον αγώνα τους να απελευθερώσουν τη Συρία από τα νύχια του Προέδρου Mπασάρ αλ-Άσσαντ, οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές έχουν ξεκινήσει ένα πρότζεκτ ώστε να τον εξαφανίσουν από τον χάρτη. Κυριολεκτικά. Στο Google Maps, σημαντικές οδικές αρτηρίες της Δαμασκού που είχαν ονομαστεί από το όνομα της οικογένειας Άσσαντ εμφανίζονται να έχουν λάβει ονόματα των ηρώων της εξέγερσης. Από αυτή την άποψη η Αραβική Άνοιξη λαμβάνει συγκεκριμένη μορφή. Όταν οι αντι-Κανταφικοί εξεγερμένοι επιτέθηκαν στην Τρίπολη τον περασμένο Αύγουστο, το όνομα της κεντρικής πλατείας της πόλης στην υπηρεσία χαρτογράφησης [Google Maps] άλλαξε σε μία νύχτα– από «Πράσινη Πλατεία», όνομα που δόθηκε από τον πάλαι ποτέ δικτάτορα, σε «Πλατεία των Μαρτύρων».”

Η υπηρεσία χαρτογράφησης του ιντερνετικού γίγαντα έχει προϊστορία μεροληψίας σε πολιτικές διαφορές.

H Guardian θα αποκάλυπτε επίσης ότι ενώ το Google Maps επέτρεπε οι αλλαγές ονομάτων να «προέρχονται από τα πλήθη», η Google έδινε πρόσβαση γι’αυτό μόνο σε συγκεκριμένα πλήθη, Για παράδειγμα, ο πληθυσμός της Κίνας αποκλείεται από μια τέτοια πρόσβαση. Οι συντονιστές της Google πρέπει να εγκρίνουν τις αλλαγές αυτές.

Αλλά ακόμα και πριν από την «Αραβική Άνοιξη», η Google θα διαδραμάτιζε έναν ακόμα πιο καθοριστικό ρόλο– εκπαιδεύοντας υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ αντιπολιτευτικές ομάδες στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και το Μεξικό πριν τις στείλει πίσω στις αντίστοιχες χώρες τους ώστε να ανατρέψουν τις κυβερνήσεις τους.

O επονομαζόμενος Συνασπισμός Νεολαιίστικων Κινημάτων (Alliance of YouthMovements) (AYM) διοργάνωσε συνόδους κορυφής ήδη από το 2008 για να προετοιμάσει τις αντιπολιτευόμενες ομάδες για τη σχεδιασμένη εξέγερση του 2011. Ο AYM είναι ένα πρότζεκτ που το «τρέχει» το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών και χρηματοδοτείται από το ίδιο και περιλάμβανε ακόμα και βιντεοκλήσεις από την ίδια την τότε Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλλαρυ Κλίντον.

Χρηματοδοτήθηκε επίσης από διάφορες θυγατρικές του Στέητ Ντηπάρτμεντ, συμπεριλαμβανομένου του [Σ.Σ. διαβόητου] National Endowment for Democracy –Εθνικός Χορηγός για τη Δημοκρατία (NED)–, το οποίο χρηματοδότησε αντιπολιτευόμενες ομάδες, μετά την επιστροφή τους στις πατρίδες τους. Άλλοι επιχειρηματικοί και μιντιακοί γίγαντες επίσης παρείχαν υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου του Facebook.

[..]

Η Google ήταν και η ίδια παρούσα στις συνόδους του Νεολαΐστικου Κινήματος AYM.

[…]

Παρευρισκόμενος επίσης ήταν ο Τζάρεντ Κοέν (Jared Cohen), ο οποίος εκείνο τον καιρό εκπροσωπούσε το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά αργότερα θα κατέληγε να δουλεύει για την Google […]

Η ιστορία του Κοέν απoτυπώνει τους αιμομικτικούς δεσμούς ανάμεσα στον τεχνολογικό γίγαντα της Google και το παγκόσμιο σύστημα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών.Ο βρετανικός Independent στο άρθρο του «Η Google σχεδίαζε να βοηθήσει του Σύριους εξεγερμένους να ανατρέψουν το καθεστώς του Άσσαντ, υποστηρίζουν emails της Χίλαρυ Κλίντον που διέρρευσαν», θα ανέφερε ότι:

“Τα emails της Χίλαρυ Κλίντον που διέρρευσαν αποκάλυψαν, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα διαδραστικό εργαλείο που δημιουργήθηκε από την Google και σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τους Σύριους εξεγερμένους και να βοηθήσει να ανατρέψουν το καθεστώς του Άσσαντ.

Έχοντας σκοπό να παρακολουθεί και να χαρτογραφεί τις αποτάξεις μέσα στη Συριακή ηγεσία, σύμφωνα με πληροφορίες ήταν σχεδιασμένο να ενθαρρύνει περισσότερους ανθρώπους να λιποτακτούν και να ‘δίνει αυτοπεποίθηση’ στην αντιπολίτευση των εξεγερμένων.”

Και το άρθρο θα συνέχιζε:

“To email που περιέγραφε λεπτομερώς την παρακολούθηση που έκανε η Google για τις αποτάξεις προερχόταν, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Τζάρεντ Κοέν, έναν σύμβουλο της Κλίντον μέχρι το 2010 και σημερινό πρόεδρο της Jigsaw, παλαιότερα γνωστή ώς Google Ideas, το think tank για την πολιτική της εταιρίας με έδρα τη Νέα Υόρκη.” […]

Οι διαδραστικές εφαρμογές παρακολούθησης που χρησιμοποιούνται για να ανατρέψουν μια κυρίαρχη, εκλεγμένη κυβέρνηση, δεν είναι και τόσο συμβατές με το σύνθημα της Google «Μην είστε κακός». Οι τεχνολογικοί συνεχιστές τέτοιων εφαρμογών—συμπεριλαμβανομένου του Pokemon Go—φαίνεται να έχουν ακριβώς την ίδια πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά όπως οι εφαρμογές που προηγήθηκαν αυτών.

[…]

Ενώ η ενεργή χρήση του Πόκεμον Γκοου απλά ως ένα είδος εφαρμοσμένου εργαλείου είναι πάντα μια πιθανότητα, είναι επίσης πολύ πιθανό ότι πρόκειται για ένα πείραμα ή ένα λιθαράκι προς μια πολύ ευρύτερη πρόοδο στην τεχνολογία Επαυξημένης Πραγματικότητας (AR), και προς εργαλεία που το Στέητ Ντηπάρτμεντ θα επιθυμούσε να γίνουν οικεία σε δυνητικούς στρατούς αντιπολιτευόμενων όχλων, προτού αναπτύξει πιο χρήσιμες και επικίνδυνες εφαρμογές.

Μπορεί να έχουν στρατηγική αξία οργανωμένοι όχλοι ή μαχητές που θα μπορούν να δουν κάτι συλλογικά σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, που μια στοχευμένη ομάδα ή κυβέρνηση δεν θα μπορεί να δει.

Επίσης, η προσαρμογή της συμπεριφοράς είναι ήδη ένας καλά μελετημένος επιστημονικός κλάδος. Η δυνατότητα να φέρει κανείς ένα παιχνίδι έξω στον πραγματικό κόσμο, προσφέρει μια εντελώς νέα διάσταση στη χειραγώγηση και την εκπαίδευση της σκέψης των άλλων. […]

ΠΗΓΗ: Land Destroyer