Η Ιστορία της κατοχής Χίτες εναντίον ΟΠΛΑ. Δύο θανάσιμοι εχθροί

6-11-2016

Στο κείμενο που ακολουθεί θα αναφερθούμε με όσο πιο σύντομο τρόπο μπορούμε στη μεγάλη έχθρα μεταξύ δύο ένοπλων ελληνικών οργανώσεων που ιδρύθηκαν στα χρόνια της κατοχής. Θα παραθέσουμε όσα περισσότερα περιστατικά μπορέσαμε να βρούμε διάσπαρτα σε διάφορα ιστορικά βιβλία και περιοδικά. Φτιάξαμε και μια συνοπτική λίστα, η οποία μπορεί να μην είναι απόλυτα ολοκληρωμένη, αλλά περιέχει τη μεγάλη πλειοψηφία των δολοφονικών ενεργειών που πραγματοποίησαν οι δυο οργανώσεις, στα πλαίσια του μεταξύ τους πολέμου. 

Η ΟΠΛΑ (Οργάνωση Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα) ιδρύθηκε στα χρόνια της κατοχής ως ένοπλη μυστική οργάνωση, με απόφαση του ΚΚΕ. Αρχηγός της ήταν ο Στέργιος Αναστασιάδης (1906 - 1949), μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, σύμβολο της ΟΠΛΑ ήταν το ρολόι με τους δείκτες σταματημένους στις 12 παρά 5. Η συγκεκριμένη οργάνωση επεδίωκε να παίξει το ρόλο του λαϊκού τιμωρού και του εκδικητή. Πρώτη θέση μεταξύ των θυμάτων της είχαν οι δοσίλογοι (δηλαδή οι Έλληνες που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές) και διάφορες ένοπλες ακροδεξιές οργανώσεις. Η Ο.Π.Λ.Α. κατάφερε να δημιουργήσει ένα αρκετά επιτυχημένο δίκτυο πληροφοριών.  Γρήγορα απέκτησε πληροφοριοδότες σε όλες τις κυβερνητικές υπηρεσίες και σε πολλά ιδρύματα των κατακτητών. Δικά της άτομα είχαν καταφέρει να διεισδύσουν μέσα την Αστυνομία, τη Χωροφυλακή, τη Γενική Ασφάλεια, την Ειδική Ασφάλεια, το Υπουργείο Εσωτερικών της κατοχικής κυβέρνησης, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, αλλά και σε διάφορες αντίπαλες οργανώσεις. Για παράδειγμα, υπήρχαν άνθρωποι της ΟΠΛΑ μέσα στην οργάνωση Χ (όπως π.χ. ο Γιάννης Βαζούρας), αλλά και σε άλλες οργανώσεις όπως ΕΔΕΣ,ΕΕ, ΠΑΤ.

Η Χ ήταν μια ακροδεξιά και φιλοβασιλική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1941. Η ένθερμη υποστήριξή της προς το βασιλιά φαίνεται και από το ότι στο σήμα της υπάρχει το στέμμα. Αρχηγός της ήταν ο αξιωματικός Γεώργιος Γρίβας. Συχνά επέβαλε ένα καθεστώς τρομοκρατίας σε περιοχές της Αθήνας και της επαρχίας και δολοφονούσε μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ και του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ (δηλαδή της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης). Είχε σημαντική συμμετοχή στις μάχες των Δεκεμβριανών του 1944 και στη Λευκή Τρομοκρατία κατά την μετά Βάρκιζα εποχή. Πήρε μέρος και σε εκλογικές αναμετρήσεις, σημειώνοντας παταγώδη αποτυχία. Τα μέλη της ονομάζονταν χίτες. Μερικά χρόνια αργότερα, διάφορα μέλη της Χ πήραν μέρος στον Εμφύλιο Πόλεμο (1946 - 1949). Την περίοδο 1945 – 1948, οι ένοπλες ομάδες της Χ και της ΕΑΟΚ (η οποία ιδρύθηκε το 1946 από τον Ταγματασφαλίτη Πάνο Κατσαρέα) πραγματοποίησαν δολοφονίες ακόμα και ανηλίκων παιδιών , καθώς και γυναικών στην Πελοπόννησο. Μιλάμε για πολυάριθμες κτηνωδίες, οι οποίες έμειναν στην ιστορία.

Η αρχή της μεγάλης έχθρας

Φαίνεται ότι κατά πάσα πιθανότητα, η μεγάλη έχθρα μεταξύ της Χ και της ΟΠΛΑ έκανε την πρώτη εμφάνισή της το Νοέμβριο του 1943. Οι δύο αντίπαλες οργανώσεις βρέθηκαν σε ένοπλη διαμάχη, η οποία είχε και χαρακτηριστικά μιας ιδεολογικοπολιτικής αναμέτρησης. Οι ανοιχτοί πολιτικοί λογαριασμοί μεταξύ των δύο οργανώσεων έδωσαν τη θέση τους στα όπλα. Το αποτέλεσμα ήταν ένας μεγάλος αριθμός νεκρών.

Λίγο καιρό αργότερα (1 Δεκεμβρίου 1943) η ΟΠΛΑ εκτέλεσε τον Ηλία Ρογκάκο, δραστήριο μέλος της Χ. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο οργανώσεων πήρε μεγάλες διαστάσεις και βάφτηκε με άφθονο αίμα. 

Οι στενές σχέσεις της Χ με την (κατοχική) Ειδική Ασφάλεια

Την περίοδο της κατοχής, η Χ είχε διατηρούσε αρκετά καλή σχέση με την (κατοχική) Ειδική Ασφάλεια και συνεργάστηκε αρμονικά μαζί της. Η Ειδική Ασφάλεια του Πειραιά αναδιοργανώθηκε χάρη σε δύο μέλη της Χ : το Βαγγέλη Μπουγιούρη και το Βασίλη Αγραφιώτη, οι οποίοι κατατάχθηκαν εθελοντικά στο σώμα, με την παρότρυνση του Αρχηγού της Χ Πειραιά Μαντούβαλου.  Θα θέλαμε επίσης να αναφέρουμε και μια άλλη σημαντική πληροφορία. Ο Ιάσονας Χανδρινός αναφέρει τρία ονόματα μελών της Χ που υπηρετούσαν στα (προδοτικά) Τάγματα Ασφαλείας της Αθήνας (Κωνσταντίνος Μανωλάκος, Αλκίνοος Πετρόπουλος, Ανδρέας Κολλάρος).

Η  «Χ» αρπάζει όπλα από αποθήκη του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ

Ο Α. Χατζηαναστασίου στο βιβλίο του αναφέρει ένα περιστατικό αρπαγής όπλων από αποθήκη του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στην περιοχή του Βύρωνα χάρη σε ένα ύπουλο σχέδιο που κατέστρωσε ο χίτης Νίκος Παπαγεωργίου. Ο Παπαγεωργίου παρακάλεσε τον Γρίβα να ζητήσει από το Νίκο Μπουραντά, διοικητή του μηχανοκίνητου σώματος της ασφάλειας, να κάνει έφοδο σε σπίτι της Καισαριανής όπου βρίσκονταν πυρομαχικά της οργάνωσης Ο.Π.Λ.Α. (ένοπλη οργάνωση του ΚΚΕ), ταυτόχρονα με την έφοδο της Χ στην αποθήκη στο Βύρωνα. Έτσι οι άνδρες τους ΕΑΜ – ΕΛΑΣ θα αιφνιδιάζονταν και θα ήταν απασχολημένοι σε δύο διαφορετικά μέτωπα. Ο Μπουραντάς, φανατικός εχθρός του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, εκτέλεσε με μεγάλη προθυμία το σχέδιο που του πρότεινε ο Γρίβας, διευκολύνοντας έτσι το έργο της Χ. Έτσι, η ομάδα του Παπαγεωργίου μπόρεσε να αρπάξει από τη μυστική αποθήκη του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ στο Βύρωνα περίπου 70 περίστροφα και 11 χειροβομβίδες

Η οργάνωση συχνά χρησιμοποιούσε τις στενές σχέσεις που είχε με σημαντικά κομμάτια του κατοχικού κρατικού μηχανισμού (π.χ. χωροφυλακή και Ειδική Ασφάλεια) προς όφελός της. Επίσης, είχε αρμονική συνεργασία με αξιωματικούς της Αστυνομίας Πόλεων, οι οποίοι φρόντιζαν να διευκολύνουν το έργο της.

Ο Ιάσονας Χανδρινός σε δημοσίευμά του στο περιοδικό «Ιστορικά Θέματα» (τεύχος 112, Μάρτιος 2012) σημειώνει ότι : « […] ήταν κοινό μυστικό στην κατεχόμενη Ελλάδα πως οι χίτες αποτελούσαν τους καλύτερους συμμάχους και πληροφοριοδότες των ταγματασφαλιτών, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεών τους με τους ‘‘αντάρτες πόλης’’ του ΕΛΑΣ στις συνοικίες της Αθήνας. Κάνοντας ένα βήμα παραπάνω, πολλά μέλη της οργάνωσης θα εγγραφούν στην αναδιοργανωμένη, διαβόητη Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας (τον κλάδο της Χωροφυλακής που ασχολείτο αποκλειστικά με τη δίωξη κομμουνιστών ήδη από το Μεσοπόλεμο) ως ‘’χωροφύλακες άνευ θητείας’’, συμμετέχοντας είτε ως πληροφοριοδότες είτε ως οπλίτες είτε ως εκτελεστές στο ανθρωποκυνηγητό που είχαν εξαπολύσει οι γερμανικές και ελληνικές αρχές κατοχής εναντίον των αντιστασιακών του ΕΑΜ στην Αθήνα και τον Πειραιά.» 

.

Η διείσδυση πρακτόρων στη φωλιά του αντιπάλου

26 Αυγούστου 1944 : Εκείνο το βράδυ του Αυγούστου, μια ένοπλη ομάδα 4 ανδρών που ήταν μέλη της Ειδικής Ασφάλειας και Χίτες, λαμβάνει μια πληροφορία για ύπαρξη αποθήκης όπλων στα Πετράλωνα. Η ομάδα με επικεφαλής τον Ελευθέριο Μήστα, μπαίνει σε κάποια σκοτεινά δρομάκια και προχωράει στην οδό Ορφέως. Ξαφνικά, οι 4 άνδρες ακούν «Αλτ ! Εδώ Φρουραρχείο ΕΛΑΣ. Σας φάγαμε.» και μετά από λίγο βλέπουν σαστισμένοι τον Ελευθέριο Μήστα να στρέφει εναντίον τους το αυτόματό του και να πηγαίνει με το μέρος των ΕΛΑΣιτών. Από τα πυρά, δύο χίτες έπεσαν νεκροί (Ευθύμιος Πίπας και Βασίλειος Πίπας).

Η ΟΠΛΑ γενικά θεωρούσε ότι η διείσδυση δικών της πρακτόρων στο εσωτερικό αντιπάλων οργανώσεων είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπισή τους. Για το σκοπό αυτό, μερικές φορές είχε χρησιμοποιήσει και διάφορες γυναίκες.

Το βράδυ της 26ης Απριλίου 1944, τρεις άγνωστοι ακινητοποίησαν σε ένα απομακρυσμένο σημείο στη Δάφνη, τον Γεώργιο Μιχαλολιάκο, μέλος της Χ και τον εκτέλεσαν. Η αρραβωνιαστικιά του που τον συνόδευε, δεν δέχτηκε ούτε μια σφαίρα. Αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν συνδεδεμένη με την ΟΠΛΑ.

Στο θανατηφόρο παιχνίδι κατασκοπείας και αντικατασκοπείας, οι αντίπαλες φράξιες ήταν ο μεγαλύτερο εχθρός. Η (κατοχική) Ειδική Ασφάλεια είχε βάλει τους δικούς της πληροφοριοδότες μέσα στις οργανώσεις του ΚΚΕ. Απ΄ τον Ιανουάριο ως το Μάρτιο του 1944 η ΟΠΛΑ των ανατολικών συνοικιών της Αθήνας αναζητούσε την αιτία μιας ακατανόητης διαρροής πληροφοριών και δολιοφθορών στον οπλισμό. Μετά από παγίδες και εξαντλητικές διασταυρώσεις στοιχείων, η ΟΠΛΑ κατάφερε να εντοπίσει τρεις υπαίτιους, οι οποίοι ήταν χίτες  που είχαν διεισδύσει την ΟΠΛΑ του Βύρωνα. Και οι τρεις αποδείχτηκαν δραστήρια μέλη των «Παπαγιώργηδων», της μαχητικής ομάδας της Χ στο Παγκράτι, με εντολή κατασκοπείας. Ο ένας εκτελέστηκε και οι άλλοι δύο διέφυγαν την τιμωρία.

Ο πόλεμος της Χ και της ΟΠΛΑ. Μερικά περιστατικά

Μάιος 1943 : Ο Σπύρος Παπαγεωργίου, οπαδός του Γρίβα και πιστός συνεργάτης του, στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Γρίβας και η Χ. Το χαμένο αρχείο» αναφέρει ότι το Μάιο του 1943 ο ταγματάρχης Παντελής Πολύζος (μέλος της Χ) συναντήθηκε με τον Γρίβα και του είπε ότι η Χ έπρεπε να εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης κατά της οργάνωσης ΟΠΛΑ, γιατί η ΟΠΛΑ είχε πάρει εντολή από το ΚΚΕ να αναλάβει δράση εναντίον τους. Μετά από εκείνη τη συνάντηση, το βράδυ της ίδιας μέρας, ο Γρίβας έμαθε (σύμφωνα με τον Παπαγεωργίου) ότι κάποιοι άνδρες της ΟΠΛΑ, φορώντας γερμανικές στολές, πήγαν στο σπίτι του Ιωάννη Καπράλου (της Χ) και τον εκτέλεσαν. Δέκα μέρες αργότερα, ο Γρίβας συνάντησε ηγετικά στελέχη της Χ στο Δημοτικό Σχολείο του Θησείου και τους έδωσε εντολή για «κατά μέτωπον επίθεση» εναντίον της ΟΠΛΑ.

[Εδώ έχουμε μια ένσταση. Ο Παπαγεωργίου λανθασμένα χαρακτηρίζει του εκτελεστές του Καπράλου ως μέλη της ΟΠΛΑ. Κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο για μέλη του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ. Η ΟΠΛΑ τότε δεν υπήρχε. Η πρώτη εμφάνιση της ΟΠΛΑ είναι το φθινόπωρο το 1943].

1-11-1943 : Σημειώθηκε αψιμαχία στα Πετράλωνα. Ομάδα ένοπλων μελών της Χ, με επικεφαλής τον Ιωάννη Λιακόπουλο, επιτέθηκε σε έρανο του ΚΚΕ.

17-11-1943 : Χίτες τραυματίζουν 3 μέλη του ΕΑΜ σε συμπλοκή στα Πετράλωνα.

21-11-1943 : Ένοπλα μέλη του  9ο Τάγματος  της Χ με αρχηγό τον Γεώργιο Τσίχλη έγραφα συνθήματα της Χ σε τοίχους της λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου δέχτηκαν επίθεση με χειροβομβίδα από μέλη τους ΕΑΜ. Από την έκρηξη τραυματίστηκαν 3 χίτες.  Οι τρείς χίτες περισυλλέγησαν από αστυνομικούς του Ε’ Παραρτήματος Ασφαλείας (Εξαρχείων) και μεταφέρθηκαν γρήγορα σε νοσοκομεία.

1-12-1943 : Άνδρες της ΟΠΛΑ εκτελούν τον χίτη Ηλία Ρογκάκο, έξω από το σπίτι του στο κολωνάκι.

Το Μάιο του 1944 εκτελέστηκαν οι χίτες Ηλίας Περδίκης και Ανδρέας Σχίζας από μέλη της ΟΠΛΑ.

2-9-1944 : Ο επικεφαλής της  Χ  Παγκρατίου Νίκος Παπαγεωργίου σκοτώθηκε από 4 μέλη της ΟΠΛΑ, που ήταν οπλισμένα με αυτόματα.

23-9-1944 : Ο χίτης Ιωάννης Παπαγεωργίου, αδελφός του Νίκου Παπαγεωργίου, σκοτώνεται από την ΟΠΛΑ.

11-10-1944 : Απόπειρα δολοφονίας του Αρχηγού της  Χ  Γεωργίου Γρίβα, που επέβαινε στο υπηρεσιακό του αυτοκίνητο. Από τα πυρά τραυματίστηκε μονάχα ο Όμηρος Παπαδόπουλος. Ο οδηγός του αυτοκινήτου κατάφερε να οδηγήσει το όχημα μέχρι την πλατεία του Θησείου. Οι άνδρες της ΟΠΛΑ που πυροβόλησαν κατά του αυτοκινήτου είχαν μεταμφιεστεί. Είχαν φορέσει γερμανικές στολές και κράνη.

Το Δεκέμβριο του 1944 οι αντάρτες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κατέλαβαν την έδρα διοικήσεως της οργάνωσης «Χ» (φαρμακείο Ντέκα) και το σπίτι του Γρίβα (στο Θησείο). [πηγή : Σπύρος Παπαγεωργίου ].

3-12-1944 : Οι χίτες Αριστείδης Χαμόδρακας, Οδυσσέας Χαμόδρακας, Κωνσταντίνος Χαμόδρακας και Ιωάννης Χαμόδρακας σκοτώνονται από την ΟΠΛΑ.

11-12-1944 : Ο χίτης Απόστολος Λιβιτσάνος εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ.

Ο ανθυπολοχαγός Χρήστος Χαλούλος της Χ, από το Καστρί Κυνουρίας, πήρε μέρος στις μάχες του Δεκεμβρίου του 1944 στο Θησείο, όπου σκοτώθηκε από τους αντάρτες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

Ο ανθυπολοχαγός Δημ. Αστέρης της Χ, από την Τρίπολη, πήρε μέρος στις μάχες των Δεκεμβριανών (1944), όπου σκοτώθηκε από τους αντάρτες του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

Η Ευγενία Λύτρα, μέλος της Χ, σκοτώθηκε από άνδρες της ΟΠΛΑ το 1944.

12-12-1946 : Η ΟΠΛΑ εκτελεί τον Αλέκο Παπαγεωργίου, μέλος της Χ.

Ο Αντώνιος Βαρύτης, μέλος της Χ, ανέλαβε να εντοπίσει τις οικίες διαφόρων μελών της οργάνωσης ΟΠΛΑ και να τους φακελώσει, ώστε να έχει η Χ τις απαραίτητες πληροφορίες. Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 11 Σεπτεμβρίου του 1946, ο Βαρύτης σκοτώθηκε από αριστερούς αντάρτες.

Εκτελεσθέντες από κομουνιστές στο Μελιγαλά 

Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και Τριμερής. Δύο σκοτεινά κέντρα εξουσίας του κόσμου

6-11-2016

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ (Bilderberg Group ή Bilderberg Club), είναι μια ετήσια διάσκεψη πολυάριθμων ατόμων που κατέχουν υψηλότατες θέσεις σε διάφορους τομείς και έχουν αρκετά μεγάλη εξουσία στα χέρια τους. Πρωτοκλασάτα ονόματα της πολιτικής ελίτ, μεγαλοκαρχαρίες τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι και ιδιοκτήτες μεγάλων επιχειρήσεων κλείνονται μέσα σε πολυτελή ξενοδοχεία, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και αποφασίζουν πως θα εξυπηρετήσουν καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των λαών του κόσμου. Αυτό το πολυεθνικό λόμπι των εξουσιαστών έχει φροντίσει ώστε να υπάρχει μυστικότητα στις συνεδριάσεις. Δηλαδή, να μην δημοσιοποιηθεί το ακριβές περιεχόμενο των συνομιλιών τους, των αποφάσεών τους και να μην μάθουν οι πολίτες ποιος είπε τι. 

Η συμμετοχή στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ γίνεται μόνο κατόπιν πρόσκλησης. Η παρουσία δημοσιογράφων και καμερών απαγορεύεται.

Η πρώτη διάσκεψη της περιβόητης αυτής Λέσχης είχε γίνει το Μάιο του 1954 κοντά στο Άρνεμ της Ολλανδίας. Μερικά από τα ηγετικά στελέχη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο παρελθόν ήταν ο Alexander "Alec" Frederick Douglas-Home (Βρετανός συντηρητικός πολιτικός που διετέλεσε Πρόεδρος της Βρετανίας το 1963-1964), ο Πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας (Prince Bernhard ofthe Netherlands) που είχε χιτλερικό παρελθόν, ο Walter Scheel(Πρόεδρος της Δυτικής Γερμανίας το 1974-1979) και άλλοι.

Στις συνεδριάσεις της Λέσχης έχουν παρευρεθεί κατά καιρούς ανώτατα στελέχη πανίσχυρων επιχειρήσεων (π.χ. B.P., Ford, Siemens, Nokia,Fiat, Daimler-Chrysler, Coca-Cola, Shell κ.α.), οι επικεφαλής της τραπεζικής μαφίας (π.χ. Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Γκόλντμαν Σαξ), Πρόεδροι κρατών και πολλοί άλλοι. Όλοι αυτοί οι θαμώνες της Λέσχης, έχουν κατηγορηθεί (όχι άδικα) ως παγκόσμιοι εντολοδότες, ως εκπρόσωποι της «Καπιταλιστικής Διεθνούς» και ως στελέχη της «Παγκόσμιας σκιώδους κυβέρνησης».

Οι Έλληνες θαμώνες της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ

Οι Έλληνες θαμώνες της Λέσχης είναι πάρα πολλοί. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικούς σημαντικούς πολιτικούς που παρευρέθηκαν σε μια ή περισσότερες συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

Αθανασιάδης-Μποδοσάκης (μεγαλοβιομήχανος)

Ανδρέας Ανδριανόπουλος (ΝΔ)

Γιώργος Αλογοσκούφης (ΝΔ)

Γεράσιμος Αρσένης (ΠΑΣΟΚ)

Άννα Διαμαντοπούλου (ΠΑΣΟΚ)

Παναγιώτης Κανελλόπουλος (ΕΡΕ)

Κώστας Καραμανλής (ΝΔ)

Γιάννης Κωστόπουλος (Πρόεδρος Τράπεζας Πίστεως)

Γεώργιος Λιβανός (εφοπλιστής)

Στέφανος Μάνος (ΝΔ)

Ντόρα Μπακογιάννη (ΝΔ)

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ΝΔ)

Νιάρχος (εφοπλιστής)

Θεόδωρος Πάγκαλος (ΠΑΣΟΚ)

Λουκάς Παπαδήμος

Γιώργος Παπακωνσταντίνου (ΠΑΣΟΚ)

Γιώργος Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ)

Αλέξης Παπαχελάς (τηλεπαρουσιαστής, δημοσιογράφος, εφημερίδα Καθημερινή)

Ιωάννης Πεσματζόγλου (πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ)

Παναγιώτης Πιπινέλης (ΕΡΕ)

Αντώνης Σαμαράς (ΝΔ)

Χριστόφορος Στράτος (βιομήχανος)  και πολλοί άλλοι.

Αναλυτικός Πίνακας με τους Έλληνες της Μπίλντερμπεργκ την περίοδο 1954-2008

Αγγελόπουλος Άγγελος	Οικονομολόγος	1992
Ανδριανόπουλος Ανδρέας	Π, Βουλευτής ΝΔ & υπουργός	1988
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ - ΜΠΟΔΟΣΑΚΗΣ	Βιομήχανος	1959, 1960, 1962, 1966
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	Π,Υπουργός ΝΔ	2005, 2006, 2007, 2008
ΑΡΓΥΡΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ	Πρόεδρος ΟΕΒ, Ευρωβουλευτής ΝΔ	1993
ΑΡΛΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ	Εθνική Κτηματική	1959, 1960, 1962, 1967
ΑΡΣΕΝΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ	Π, Υπουργός Άμυνας	1994
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΘΩΜΑΣ	Πρόεδρος, V+O Communication	2008
ΒΕΡΕΜΗΣ ΘΑΝΟΣ	Καθηγητής, ΕΛΙΑΜΕΠ	1993, 1999
ΒΟΛΚΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ	Πρόεδρος, Seatrade Organisation	1993
ΒΟΥΡΛΟΥΜΗΣ ΠΑΝΑΓΗΣ	Πρόεδρος ΔΣ ΑΛΦΑ	1993
ΔΑΒΙΔ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	Πρόεδρος, Hellenic Bottling Co	1997 έως 2000 + 2003 έως 2007
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ	Βουλευτής ΠΑΣΟΚ, Επίτροπος ΕΕ Π. Υπουργός	2004, 2005, 2007, 2008
ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΡΟΣ ΝΙΚΦΟΡΟΣ	Συνήγορος Πολίτη	2000
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ	Π,Πολιτικός της ΕΡΕ & Υπουργός	1954, 1955, 1959, 1960, 1966
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ	Πρώην πρωθυπουργός Αρχηγός ΝΔ	1998
ΚΑΡΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ	Πρόεδρος Εταιρείας Πόρτο Καρράς	1982, 1989 έως 1997
ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ	Πρόεδρος, ΕΛΙΑΜΕΠ	1995
ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ	Π,Υφυπουργός Εξωτερικών, ΠΑΣΟΚ	1997, 1999
ΚΩΣΤΩΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ	Πρόεδρος Τράπεζας Πίστεως	1993
ΛΙΒΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ	Εφοπλιστής	1993
ΛΥΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ	Αντιπρόεδρος, Ε.Ε. Εφοπλιστών	1993
ΜΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ	Υπ. Οικονομίας, Βουλευτής ΝΔ & υπουργός	1993, 2001
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ	Π,Πρωθυπουργός	1993
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΡΑ	Πρώην Δήμαρχος Αθηνών, πρώην υπουργός, βουλευτής ΝΔ	2003
ΝΙΑΡΧΟΣ  ΣΤΑΥΡΟΣ-ΣΠΥΡΟΣ	Εφοπλιστής	1967, 1968
ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ	Π,Υπουργός Εξωτερικών, ΠΑΣΟΚ	1993, 1996
ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΛΟΥΚΑΣ	Διοικητής, Τράπεζα Ελλάδας
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΤΙΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ	Υπουργός Εξωτερικών ΝΔ	1993
ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ	Πρόεδρος, εταιρεία Τιτάν	2008
ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ	Αναπ. Πρόεδρος, εταιρείας Τιτάν	1993
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ	Π, πρωθυπουργός & π, Αναπ. Υπ. Εξωτερικών, ΠΑΣΟΚ	1995, 1998, 2000, 2005
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ ΑΛΕΞΗΣ	Δημοσιογράφος	2002, 2008
ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ	Πρόεδρος, Pegasus Ocean Services	1993
ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ	τ. Αναπλ. Διοικητής Τράπεζας Ελλάδας	1967, 1974
ΠΙΠΙΝΕΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ	Π,Υπουργός Εξωτερικών, ΕΡΕ	1954, 1955, 1957, 1958, 1959, 1960
ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ	ΝΔ, π, πρωθυπουργός	1991, 1992
ΣΤΡΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ	Βιομήχανος	1966
ΤΣΟΜΠΑΝΑΚΗΣ ΜΙΝΩΣ	Πρόεδρος, Ομάδα Διεθνών Σπουδών	1991
ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ ΛΟΥΚΑΣ	Καθηγητής	2003, 2006
Χατζηελευθεριάδης Γρηγόριος	Αντιπρόεδρος, Eletson Corp	1993
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΣ	Υπουργός Οικονομικών, ΝΔ	1991

5-8 Ιουνίου 2008 : Η Συνεδρίαση της Λέσχης στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ

Προφυλαγμένη από κάθε δημοσιότητα και υπό αυστηρά μέτρα ασφάλειας συνήλθε η καθιερωμένη συνεδρίαση των «χειραγωγών του κόσμου» της Λέσχης Bilderberg στις 5-8 Ιουνίου 2008 στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο Westfields Marriott στο Chantilly της Βιρτζίνια, κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο Ντάλες της Ουάσιγκτον.

Οι Έλληνες προσκεκλημένοι ήταν οι εξής :

• ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γεώργιος, υπουργός οικονομίας της ΝΔ, για τέταρτη φορά βρέθηκε σε συνεδρίαση (2005, 2006, 2007, 2008)

• ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Άννα, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, τέως Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και για αυτήν ήταν η τέταρτη παρουσία της (2004, 2005, 2007, 2008)

• ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Αλέξης, δημοσιογράφος, της εφημερίδας «Καθημερινή», για δεύτερη φορά (2002, 2008)

• ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ Δημήτρης, πρόεδρος της εταιρείας «Τιτάν».

• ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Θωμάς, πρόεδρος της εταιρείας V + O Communication.

14 - 17 Μαΐου 2009 : Συνεδρίαση της Μπίλντερμπεργκ στην Αθήνα, στον «Αστέρα Βουλιαγμένης»

Στη συνεδρίαση προσήλθαν μεταξύ άλλων και οι εξής :

Η βασίλισσα της Ολλανδίας Βεατρίκη και της Ισπανίας Σοφία, ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέιμς Τζόουνς, το δεξί χέρι του Μπαράκ Ομπάμα, Τίμοθι Γκάιτνερ, αλλά και εκπρόσωποι μεγάλων εταιρειών του κόσμου, όπως είναι ο Ντομένικο Σινικάλκο της Morgan Stanley και διάφοροι άλλοι.

Οι Έλληνες θαμώνες της Λέσχης στη συνεδρίαση του 2009 ήταν οι εξής :

Γιώργος Αλογοσκούφης (ΝΔ)

Τάκης Αράπογλου (είχε γίνει Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας το Μάρτιο του 2004, ενώ στο παρελθόν ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος της τράπεζαςAmerican Express και της Citibank)

Ντόρα Μπακογιάννη (ΝΔ)

Γιώργος Δαυίδ (ο επικεφαλής του ομίλου της Coca Cola στην Ελλάδα)

Άννα Διαμαντοπούλου (ΠΑΣΟΚ)

Οδυσσέας Κυριακόπουλος (το διάστημα 2000-2006 ήταν Πρόεδρος του Σ.Ε.Β.)

Αλέξης Παπαχελάς

Δημήτρης Παπαλεξόπουλος (Διευθ. Σύμβουλος (CEO), Τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν)

Γιάννης Παπαθανασίου (ΝΔ)

Γιάννης Στουρνάρας 

Λουκάς Τσούκαλης, επικεφαλής του Ελληνικού Ιδρύματος Άμυνας & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

3 – 6 Ιουνίου 2010 : Συνεδρίαση της Μπίλντερμπεργκ στο ξενοδοχείοDolce Sitges της Ισπανίας

Στην Ισπανία και το πολυτελές θέρετρο του Sitges μετέβη ο υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ (και ένας από τους πρωτεργάτες του Μνημονίου της υποτέλειας)  Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προκειμένου να λάβει μέρος στις εργασίες της 58ης συνάντησης της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ που διήρκεσαν από τις 3 ως τις 6 Ιουνίου.

Στην συνάντηση ήταν κατά πληροφορίες προσκεκλημένη και η Ελληνίδα υπουργός Λούκα Κατσέλη, η οποία όμως δεν συμμετείχε τελικά. Αντίθετα, το παρόν έδωσε ο Έλληνας μεγαλοεπιχειρηματίας, πρόεδρος της Coca-Cola και μόνιμο μέλος της Λέσχης Γιώργος Δαυίδ και ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης, ο Γερμανός πρόεδρος τηςDeutche Bank  Γιόζεφ Άκερμαν (Josef Ackermann), ο Ευρωπαίος Επίτροπος Χοακίν Αλμούνια, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Ζοζέ Λουίς Θαπατέρο, ο Αμερικανός πολιτικός Χένρυ Κίσσινγκερ, ο Ιταλός (υπηρέτης της τραπεζικής μαφίας) Μάριο Μόντι, ο Αμερικανός Έρικ Σμιτ, μεγαλοστέλεχος της Google, οι βασίλισσες της Ισπανίας Σοφία και της Ολλανδίας Βεατρίκη (τακτικές και οι δύο), το νέο αφεντικό της αυτοκινητοβιομηχανίας Fiat Τζον Ελκάν, ο διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου Πασκάλ Λαμί, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χόοπ Σέφερ, ο πρώην αντιπρόεδρος της Ισπανίας Πέδρο Σόλμπες, γνωστός ως «κύριος ευρώ», ο Jeroen van der  Veer(διετέλεσε Διευθυντής της πανίσχυρης πετρελαϊκής εταιρείας Royal Dutch Shell), η Γαλλίδα Christine Lagarde, ο Αμερικανός Richard Holbrooke, ο Μάριο Ντράγκι (Banca d'Italia), ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Robert B. Zoellick, (Αμερικανός, γερμανικής καταγωγής), ο David  Rockefeller (πρώην Πρόεδρος της Chase Manhattan Bank) κ.α.

Στο επίκεντρο των εργασιών της ‘κλειστής’ Λέσχης βρέθηκε το Ευρώ, η πιθανότητα αποτυχίας του και εκείνη της ίδρυσης ενός παγκόσμιου νομίσματος. Συζητήθηκαν ακόμα διάφορα οικονομικά ζητήματα, η Ασφάλεια, η Διαδικτυακή Τεχνολογία, η Ενέργεια, τα θέματα του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, το Παγκόσμιο Πρόβλημα Φαγητού, το πρόβλημα της Υπερθέρμανσης του Πλανήτη και η αντιμετώπισή του, η Φαρμακευτική Επιστήμη και οι Σχέσεις μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ.

Οι Έλληνες θαμώνες της Λέσχης το 2010 ήταν :

Γιώργος Αλογοσκούφης (ΝΔ)

Τάκης Αράπογλου (Εθνική Τράπεζα)

Γιώργος Δαυίδ (Coca-Cola)

Ντόρα Μπακογιάννη (ΝΔ)

Άννα Διαμαντοπούλου (ΠΑΣΟΚ)

Οδυσσέας Κυριακόπουλος (διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων, Σ.Ε.Β. και Πρόεδρος του Ομίλου S&B)

Αλέξης Παπαχελάς (εφημερίδα Καθημερινή)

Δημήτρης Παπαλεξόπουλος (τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν)

Γιάννης Παπαθανασίου (ΝΔ)

Γιάννης Στουρνάρας (ο υπηρέτης των τραπεζών που τον Ιούνιο του 2012 έγινε υπουργός οικονομικών στην Κυβέρνηση Σαμαρά)

Λουκάς Τσούκαλης (ΕΛΙΑΜΕΠ)

9-12 Ιουνίου 2011 : Η Συνεδρίαση της Μπίλντερμπεργκ στην Ελβετία

Οι Έλληνες που παρευρέθηκαν ήταν : 

Δαυίδ Γιώργος, Πρόεδρος της  Coca-Cola H.B.C. S.A.
Χαρδούβελης Γκίκας Α., Οικονομικός Διευθυντής και επικεφαλής Έρευνας της Eurobank EFG
Παπακωνσταντίνου Γιώργος, Υπουργός Οικονομικών
Τσούκαλης Λουκάς, Πρόεδρος της ΕΛΙΑΜΕΠ

Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι ο Γκίκας Χαρδουβέλης την τετραετία 2000–2004 διετέλεσε Διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.  Υπήρξε Οικονομικός Σύμβουλος  στην Τράπεζα της Ελλάδος (1994-1995),  Αναπληρωτής του Διοικητή στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Σύμβουλος Ερευνών στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης (1987-1993). Αργότερα έγινε Διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.

31 Μαΐου - 3 Ιουνίου 2012 : Η Συνεδρίαση της Μπίλντερμπεργκ στην πολιτεία Virginia των Η.Π.Α.

Στη συνάντηση αυτή προσήλθαν -μεταξύ άλλων- ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι, η βασίλισσα της Ολλανδίας Βεατρίκη, η αφρόκρεμα των Βρυξελλών με επικεφαλής τον Χοακίμ Αλμούνια, ο Χαβιέ Σολάνα, ο πρόεδρος της Deutsche Bank Ιωσήφ Άκερμαν, ο πάμπλουτος Μπιλ Γκέιτς πρόεδρος της Microsoft, o πολιτικός Χένρυ Κίσσινγκερ, ο Marcus Agius (πρόεδρος της τράπεζας Barclays Bank), οPeter Sutherland (πρόεδρος της τράπεζας Goldman Sachs), ο  Peter Voser της πετρελαϊκής  Shell κ.ά.. 

Από την Ελλάδα πήγαν ο Γιώργος Δαβίδ, πρόεδρος της Coca Cola, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου (πρώην υπουργός Οικονομικών που στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 δεν εκλέχτηκε βουλευτής ) και ο Λουκάς Τσούκαλης (πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ).

Μερικές σημειώσεις για το βρώμικο ρόλο της Λέσχης σε κάποια παλιά γεγονότα :

• Στις Προεδρικές Εκλογές του Νοεμβρίου του 1950 στη Γουατεμάλα, ο Γιάκομπο Άρμπενς (Jacobo Árbenz) νικάει συγκεντρώνοντας το 65,44 % των ψήφων. Ο Γιακόμπο Άρμπενς προωθεί με συνέπεια το πρόγραμμα της μεγάλης Αγροτικής Μεταρρύθμισης κι έτσι πολλές χιλιάδες άκληροι αγρότες καταφέρνουν να αποκτήσουν πρώτη φορά στη ζωή τους ένα κομμάτι γης. Το 1954, στο Όστερμπεκ της Ολλανδίας η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αποφάσισε την ανατροπή της ριζοσπαστικής φιλοαριστερής κυβέρνησης του Προέδρου Γιάκομπο Άρμπενς (Jacobo Árbenz) στην Γουατεμάλα, η οποία προσπαθούσε να περιορίσει την κυριαρχία των πανίσχυρων βορειοαμερικανικών «καρτέλ» στην χώρα και κυρίως της «Γιουνάϊτεντ Φρούτ Κόμπανυ», η οποία ήλεγχε την παραγωγή φρούτων και μαζί τους σιδηροδρόμους, τις μεταφορές, τα λιμάνια, το εξαγωγικό εμπόριο της χώρας. [Σήμερα, η «Γιουνάϊτεντ Φρούτ Κόμπανυ» είναι γνωστή σε όλους μας ως Chiquita (Τσικίτα)]. Όταν η ριζοσπαστική κυβέρνηση του Γιακόμπο Άρμπενς απαλλοτριώνει εκτάσεις 840.000 στρεμμάτων της πανίσχυρης United Fruit Company, η αμερικάνικη κυβέρνηση σχεδιάζει την ανατροπή της. Εκείνη την εποχή, διοικητής της CIA είναι ο Allen Dulles, αδελφός του John Foster Dulles. Τα δύο αδέλφια είναι μεγαλομέτοχοι της εταιρείας  United Fruit Company.Ακολούθησε ένοπλη εισβολή οργανωμένη από τη CIA στη Γουατεμάλα και ο Άρμπενζ ανατράπηκε πραξικοπηματικά… Οι πραξικοπηματίες εγκαθίδρυσαν χούντα, επέστρεψαν τη γη στους μεγαλοκτηματίες και στις Πολυεθνικές εταιρείες και μετέτρεψαν τη χώρα σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ !

• Το 1995 στο Μπύργκενστοκ της Ελβετίας συζητήθηκε το θέμα « Η παγκόσμια κυβέρνηση».

 Η Λέσχη υπέστη σοβαρά πλήγματα με αποκαλύψεις που έγιναν σε βάρος της όπως η ανάμειξη της στο σκάνδαλο Λόκχηντ, που υποχρέωσαν σε παραίτηση τον πρίγκιπα Βερνάρδο και τον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας.

Η ρήξη στο εσωτερικό της Λέσχης το 1973

Η ρήξη προκλήθηκε κατά την σύνοδο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, το 1973 στη Σουηδία. Οι διαφωνούντες προς τις «συντηρητικές» αντιλήψεις και μεθόδους της Λέσχης, «εκσυγχρονιστές», με επικεφαλής τον μεγαλοεπιχειρηματία Ντέηβιντ Ροκφέλλερ, αποχώρησαν και συγκρότησαν την Τριμερή Επιτροπή (Trilateral Committee) με συμμετοχή 325 μονίμων μελών (έναντι 30 της Μπίλντεμπεργκ) από Η.Π.Α, Ευρώπη, Ιαπωνία, (εξ ου και ο τίτλος «Τριμερής»). Ένας από τους «νεωτερισμούς» των «εκσυγχρονιστών» ήταν η ένταξη της Ιαπωνίας στα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας. Οι νεωτεριστές αποβλέπουν σε μια συνένωση των οικονομιών του Ειρηνικού, που θα περιλαμβάνει τις Η.Π.Α, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν, την Νότιο Κορέα, τη Σιγκαπούρη και την Αυστραλία. Επιμένουν μάλιστα ότι πρέπει να δοθεί προς αυτήν την κατεύθυνση μεγαλύτερη σημασία και προτίμηση έναντι της Ευρωπαϊκής. 

Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (Trilateral Commission)

Ο μεγαλοεπιχειρηματίας Ροκφέλερ παρουσίασε αρχικά την ιδέα της Τριμερούς το 1972 στην ετήσια διάσκεψη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στο Βέλγιο. Η Τριμερής Επιτροπή ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1973. Τα μέλη της Τριμερούς Επιτροπής στρατολογήθηκαν από τα συνήθη κανάλια πολιτικής και οικονομικής εξουσίας (τράπεζες, πολυεθνικές εταιρίες, κυβερνήσεις) και επιρροής (ΜΜΕ, Ιδρύματα, Πανεπιστήμια), ακόμα και από εργατικά σωματεία για τον έλεγχο των εργατών και για τη συγκάλυψη της τεράστιας απόστασης που χωρίζει την οικονομική Ελίτ από τις μεγάλες λαϊκές μάζες. Τα μέλη επιλέχθηκαν από τα τρία παγκόσμια κέντρα οικονομικής εξουσίας (τη Βόρεια Αμερική, δηλαδή ΗΠΑ - Καναδά, τη Δυτική Ευρώπη, δηλαδή τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ιαπωνία), απ’ όπου πήρε και το όνομά της (Τριμερής Επιτροπή).

Ένας από τους πρωταρχικούς σκοπούς της Επιτροπής ήταν να προωθήσει το 1976 σαν Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έναν υποψήφιο που θα ήταν πρόθυμος να συνεργαστεί για τους σκοπούς της. Επικρατέστεροι προς το σκοπό αυτό κρίθηκαν τελικά ο Δημοκρατικός κυβερνήτης της Τζώρτζια (άσημος και άγνωστος τότε) Τζίμι Κάρτερ και ο κυβερνήτης της Φλόριντα Reuben Askew. Σύμφωνα με τον Μπρεζίνσκι "ήταν κάτι πολύ κοντά ανάμεσα στον Κάρτερ και τον Άσκιου, αλλά εντυπωσιαστήκαμε που ο Κάρτερ είχε ανοίξει εμπορικά γραφεία της Τζώρτζια στις Βρυξέλες και στο Τόκιο. Αυτό φάνηκε να ταιριάζει τέλεια στην ιδέα της Τριμερούς Επιτροπής».
Ο Κάρτερ και ο Άσκιου ανήγγειλαν και οι δυο τη συμμετοχή τους στην ανακήρυξη του Δημοκρατικού υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές του 1976, αλλά λόγω του ενδιαφέροντος του Ροκφέλερ, ο Κάρτερ είχε τελικά το προβάδισμα κι εξελέγη Πρόεδρος με σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας τον Μπρεζίνσκυ! Ήδη στην πρώτη ετήσια διάσκεψη της Επιτροπής στο Κιότο της Ιαπωνίας το Μάιο του 1975, ο Μπρεζίνσκυ είχε παρουσιάσει στα μέλη της Επιτροπής τον άγνωστο ακόμα Κάρτερ σαν τον ιδανικό υποψήφιο πρόεδρο.

Σύμφωνα με τον Γερουσιαστή Barry Goldwater στο βιβλίο του «Χωρίς Απολογίες»:
Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι βρήκαν στο Τζίμι Κάρτερ τον ιδανικό τους υποψήφιο. Τον βοήθησαν να κερδίσει την προεδρική υποψηφιότητα και την προεδρεία. Για να το επιτύχουν αυτό κινητοποίησαν την χρηματική δύναμη των τραπεζιτών της Γουώλ Στρητ, τη πνευματική επιρροή της ακαδημαϊκής κοινότητας - η οποία είναι υποτελής στο πλούτο των μεγάλων, απαλλαγμένων από την εφορία, ιδρυμάτων - και τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ που αντιπροσωπεύονταν στα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και της Τριμερούς Επιτροπής.
Όταν ξεκίνησε αρχικά η Τριμερής Επιτροπή, το σχέδιο ήταν για έναν ίσο αριθμό μελών από κάθε μια από τις 3 περιοχές. Οι αριθμοί σύντομα άρχισαν να αυξάνουν και επεβλήθη το 1980 ένας ανώτερος αριθμός μελών. Για την Ευρώπη αυτός είναι το όριο των 150 μελών. Για την Βόρεια Αμερική 100, με 15 μέλη από τον Καναδά και 85 από τις ΗΠΑ. Για την Ιαπωνία το μέγιστο είναι 85 μέλη.
Αρκετοί Αμερικανοί Πρόεδροι (π.χ Κλίντον, Μπους, Κάρτερ) ήσαν μέλη της Τριμερούς Επιτροπής. Ο διαβόητος Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του «Η Τεχνοτρονική Εποχή» μιλάει ξεκάθαρα για το στόχο τους να ελέγξουν τον κόσμο :
« Συγχρόνως η ικανότητα να διεκδικούμε κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο πάνω στα άτομα θα αυξηθεί απεριόριστα. Σύντομα θα είναι δυνατόν να επιβάλουμε σχεδόν συνεχή έλεγχο πάνω σε κάθε πολίτη και να διατηρούμε αναβαθμισμένα αρχεία, που θα περιέχουν ακόμα και τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες για την υγεία του και την προσωπική συμπεριφορά του πέρα από κάθε συνηθισμένο πρότυπο. Αυτά τα αρχεία θα μπορούν να ανακτηθούν άμεσα από τις αρχές. Η δύναμη θα κινηθεί προς τα χέρια αυτών που θα ελέγχουν τις πληροφορίες. Οι υπάρχοντες θεσμοί μας θα αντικατασταθούν από ινστιτούτα που θα έχουν σαν έργο τους να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων τις πιθανές κοινωνικές κρίσεις και να αναπτύσσουν προγράμματα αντιμετώπισής τους. Αυτό θα ενισχύσει τάσεις μέσα από τις επόμενες δεκαετίες προς μια δικτατορία, αφήνοντας ακόμα λιγότερο χώρο για πολιτικές διαδικασίες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. » .
Όπως παρατηρεί ο συγγραφέας ερευνητής Δρ. John Coleman «Ο Μπρεζίνσκι δεν έγραφε σαν ένας απλός πολίτης, αλλά σαν ένας Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ και σαν ένα ηγετικό μέλος της Λέσχης της Ρώμης και ένα μέλος της Επιτροπής των 300, ένα μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και σαν ένα μέλος της παλιάς Πολωνικής αριστοκρατίας. Το βιβλίο του εξηγεί πώς η Αμερική πρέπει να αφήσει τη βιομηχανική ανάπτυξη και να εισέλθει σε αυτό που ονομάζει «μια ξεχωριστή καινούργια ιστορική εποχή»»

.
Η ορολογία που χρησιμοποιούν τα μέλη της Τριμερούς Επιτροπής στις αναλύσεις τους περιστρέφεται πάντα γύρω από την ελεύθερη αγορά και την παγκοσμιοποίηση. Μιλούν για μια Παγκόσμια Ένωση, Παγκόσμια Οικονομία, Νέα Παγκόσμια Τάξη κ.ο.κ., υποκρύπτοντας μέσα από αυτές τις έννοιες τη βασική τους στόχευση προς μια παγκόσμια Κυβέρνηση ολιγαρχικής και απολυταρχικής φύσης άμεσα ελεγχόμενης από αυτούς. Επικεφαλής αυτής της πλουτοκρατικής συμμορίας μπορούν να θεωρηθούν οι δυο μεγάλες οικογένειες των Ροκφέλερ στην Αμερική και των Ρότσιλντ στη Δυτική Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μερικά από τα άτομα που έχουν πάει κατά καιρούς στις συνεδριάσεις της Τριμερούς Επιτροπής είναι : η Αμερικανίδα Μαντλίν Ολμπράιτ, ο Ιταλός Μάριο Μόντι, ο Λουκάς Παπαδήμος που έγινε Πρωθυπουργός της Ελλάδας χωρίς να έχει εκλεγεί από το λαό, ο Αμερικανός Willian Scranton (του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που ήταν Κυβερνήτης της Πενσυλβάνια), ο Αντόνιο Μπόρχες (εκπρόσωπος του ΔΝΤ), ο Ράσελ Λόμαξ (διευθυντικό στέλεχος της Τράπεζας HSBC), ο Πίτερ Λέσερ τηςSIEMENS, η πανίσχυρη οικογένεια Ροκφέλερ, η Αμερικανίδα Κοντολίζα Ράις, ο Γιώργος Βασιλείου που ήταν Πρόεδρος της Κύπρου το 1988-1993 κ.α.

Μερικοί θαμώνες της Τριμερούς Επιτροπής το Μάιο του 2010 :

MARIO MONTI

PETER  SUTHERLAND (πρόεδρος της Τράπεζας Goldman Sachs)

DAVID ROCKEFELLER

Iain Conn, Managing Director and Chief Executive of Refining & Marketing, BP, London

Οδυσσέας Κυριακόπουλος, Chairman, S&B Group; former Chairman, Federation of Greek Industries, Athens

Peter Löscher, Chief Executive Officer, Siemens, Munich

Peter Sutherland, Chairman, Goldman Sachs International

Loukas Tsoukalis,  Special Adviser to the President of the European Commission; Professor at the 

University of Athens and the College of Europe; President of the Hellenic Foundation for European 

and Foreign Policy (ELIAMEP), Athens

George Vassiliou (Γιώργος Βασιλείου), former Head of the Negotiating Team for the Accession of Cyprus to the European 

Union; former President of the Republic of Cyprus (1988-1993); former Member of Parliament and Leader of United Democrats, Nicosia

Panagis Vourloumis, Chairman and Chief Executive Officer, Hellenic Telecommunications 

Organization (O.T.E.), Athens

Louis C. Camilleri, Chairman and Chief Executive Officer, Philip Morris International

Howard Stringer, Chairman, President and CEO, Sony Corporation

Επερχόμενη σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για τους ορυκτούς πόρους;

6-11-2016

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα αρκετά ενδιαφέρον άρθρο στο περιοδικό του εγκυρότατου οργανισμού Jamestown Foundation (Eurasia Daily Monitor, Volume 13, Issue 177, https://jamestown.org). Αξιοσημείωτος ήταν ο ρόλος του συγκεκριμένου οργανισμού ο οποίος λειτουργούσε ως πλατφόρμα υποστήριξης Σοβιετικών αποστατών…

Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος

Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου ΚρήτηςΣχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

To άρθρο έχει τίτλο: «Russia’s Relations with West Deteriorate as Military Prepares for Resource Wars». Όπως αντιλαμβάνεστε, το άρθρο σχετίζεται με...

τους πολέμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Συγγραφέας του άρθρου είναι ο Pavel Felgenhauer (το βιογραφικό του εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Pavel_Felgenhauer).

Το αξιοσημείωτο στο βιογραφικό του συγγραφέα είναι πως (όπως αναφέρεται τουλάχιστον) είχε «προβλέψει» το 2008 τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Γεωργίας στην Αμπχαζία (ως μηχανικός, δεν μου αρέσει η λέξη «πρόβλεψη». Οι προφήτες-μάγοι προβλέπουν. Οι επιστήμονες «εκτιμούν»…).

Στο συγκεκριμένο άρθρο ο συγγραφέας αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: «…The Russian General Staff envisages a rapidly growing external threat of war and foreign invasion coming from all directions; and the Kremlin has fully accepted this threat assessment. The coming threat is being referred to as “the resource wars” — a possible future world war or a series of major regional conflicts, predicted to occur sometime “before 2030″…

»These assumptions seem to form the backbone of the top secret Plan of Defense of the Russian Federation, signed into law by Putin on January 29, 2013. On February 14, 2013, the chief of the General Staff, Army-General Valery Gerasimov, publicly disclosed that “before 2030,” all major world powers will be fighting for control of resources and living space (RIA Novosti, February 14, 2013)…»

Ούτε λίγο πολύ, ο συγγραφέας του άρθρου αναφέρει πως το Κρεμλίνο εκτιμά ότι πιθανώς πριν το 2030 θα υπάρξει αριθμός από μεγάλες περιφερειακές αναφλέξεις/συγκρούσεις με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους… Μάλιστα, έχει υπογραφεί και σχετικός νόμος…

Στους πόλεμους για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars) έχουμε αναφερθεί εκτεταμένα και ορισμένες φορές προειδοποιητικά. Προς επίρρωση αυτού, ας γίνει μία ανακεφαλαίωση ώστε οι αναγνώστες να μην έχουν αμφιβολίες για τη σημερινή εκτίμηση: Ναι, δυστυχώς, η εντελώς προσωπική εκτίμηση του συγγραφέα του παρόντος άρθρου είναι πως επέρχεται Ελληνοτουρκική σύγκρουση με διακύβευμα τους ορυκτούς πόρους.

Ένας Ελληνοτουρκικός «resource war»… Θα βάλει αυτός ο πόλεμος φωτιά σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο παρασύροντας και άλλους σε μία πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής; Αυτό ας το αξιοποιήσουν άλλοι, εντός και εκτός της χώρας, οι οποίοι ίσως «βλέπουν» τη μεγαλύτερη εικόνα. Ωστόσο ας αντιληφθούν «ορισμένοι» πως ο Ερντογάν έχει ξεφύγει τελείως.

Το 2010 λοιπόν, ένα μήνα ακριβώς (Νοέμβριος 2010) πριν αυτοπυρποληθεί ο Τυνήσιος έμπορος (Δεκέμβριος 2010), και ξεκίνησε με αυτόν τον τρόπο η Αραβική «Άνοιξη», είχε δημοσιευθεί ένα προειδοποιητικό άρθρο στο ιστολόγιο του ΕΛΙΑΜΕΠ. Παρατίθεται απόσπασμα του άρθρου: «…οι βλέψεις (…) για τις επόμενες δεκαετίες, έχουν στραφεί ήδη προς τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την Αφρική (…). Η επανάκαμψη της παγκόσμιας γεωπολιτικής και οικονομικής πυξίδας προς τη Μεσόγειο και την Αφρικανική ήπειρο είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο.

»Τις επόμενες δεκαετίες θα κατευθυνθούν περισσότερες επενδύσεις προς το νότιο υπογάστριο της ΕΕ και προς την ενδότερη Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των Αφρικανικών χωρών που βρέχονται από τη Μεσόγειο. Επενδύσεις οι οποίες θα σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας, εξόρυξης πετρελαίου, φυσικού αερίου και, κυρίως, σπάνιων ορυκτών. Επενδύσεις οι οποίες θα περιλαμβάνουν ταυτόχρονα και νέους, άγνωστους προς το παρόν κινδύνους…»

Στις 17/3/2014 αναφέρθηκαν τα εξής: «…αυτά που ζούμε σήμερα στην Ουκρανία εν έτει 2014 είναι απλώς μία έκφανση γεωπολιτικής; Ο Χίτλερ το 1944 είχε αναφέρει τον όρο της «πολιτικοστρατηγικής». Ή μήπως είναι ένας συνδυασμός της γεωπολιτικής με έναν άλλο όρο; Ποιόν όρο; Αυτόν του Resource War;…» (βλ. http://energypress.gr/news/resource-wars-kai-i-geopolitiki-os-zompi-i-neo-geopolitiki)

Στις 10/1/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Οι ορυκτοί πόροι, όπως οι υδρογονάνθρακες αλλά και οι σπάνιες γαίες, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, σχετίζονται με θέματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής υφής. Με θέματα Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Ασφάλειας. Γνωστοί άλλωστε είναι οι Resource Wars… Η εποχή που διανύουμε είναι η εποχή των Resource Wars… δυστυχώς…» (βλ. http://www.defence-point.gr/news/?p=120104)

Στις 20/3/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Η ειρήνη στην Ευρώπη διατηρείται μόνο μέσω της ασφαλούς προμήθειας (secure supply) πρώτων υλών, ενέργειας και ορυκτών πόρων. Αυτό ας το θυμούνται κάποιοι/κάποιες εντός και εκτός… ώστε να αποφύγουμε τους επερχόμενους (;) resource wars… όπως ακριβώς ήταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος… Τι άλλο να θυμούνται ορισμένοι/ες; Πως η ΕΕ δεν δημιουργήθηκε με διακύβευμα τις τράπεζες. Η ΕΕ δημιουργήθηκε με διακύβευμα την ειρήνη.» (βλ. http://www.defence-point.gr/news/?p=125134)

Στις 15/9/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…η ανθρωπότητα οδεύοντας προς το 2050 βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι… Ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις είναι οι εξής: Η αύξηση των παγκόσμιων συγκρούσεων με διακύβευμα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές (resource wars). Αυτό σχετίζεται ξεκάθαρα με τη γεωπολιτική των ορυκτών πόρων… Κάθε φορά που χρησιμοποιούμε ένα ηλεκτρονικό gadget ας το θυμόμαστε.» (βλ. http://energypress.gr/news/oryktoi-poroi-kai-syghroni-prosfygia)

Στις 30/10/2015 αναφέρθηκαν τα εξής: «…Για τα συγκεκριμένα ορυκτά διεξάγονται σκληρότατοι πόλεμοι (resource wars), ιδιαίτερα στην Αφρική, και αλλάζουν σύνορα…και δυστυχώς, υπό τις παρούσες παγκόσμιες γεωπολιτικές συνθήκες, όπως είχε αναφέρει και ο Λεχ Βαλέσα, τα σύνορα έχουν γίνει σαν τα τουβλάκια Lego…» (βλ. http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_2181_b_8405174.html)

Τα δημοσιεύματα είναι αρκετά ακόμη, αλλά προκειμένου να μη κουραστούν οι αναγνώστες (νομίζω πως το «μήνυμα» το πήραν) θα καταλήξω σε 2-3 ακόμη.

Όσο αφορά το έτος 2030 στο οποίο αναφέρεται ο συγγραφέας του Jamestown Foundation, στις 8/8/2014 (http://www.capital.gr/story/2082303) είχαν αναφερθεί το εξής: «…Έχει ενδιαφέρον το σημείο τομής της πράσινης και ροζ καμπύλης: περίπου το έτος 2020. Τί εκτιμάται πως θα συμβεί μεταξύ 2020-2025; (…) Είναι λογικό λοιπόν να κάνει κάποιος την εκτίμηση πως οι αλλαγές που βλέπουμε τριγύρω μας έπρεπε να ξεκινήσουν αρκετά πριν το 2020-2025…

Προκειμένου να καλυφθεί η ζήτηση σε υδρογονάνθρακες το 2050, και με δεδομένο πως μέχρι να επιβεβαιωθούν τα πιθανά κοιτάσματα, να εκτιμηθεί η οικονομική τους αξία, να ξεκαθαρισθούν οι γεωπολιτικές τριβές, και να έρθουν αυτά στην επιφάνεια, θα περνούσε αρκετό χρονικό διάστημα. Είναι γνωστό άλλωστε πως τέτοιου είδους projects (ορυχεία και υδρογονάνθρακες) απαιτούν πολλά έτη μέχρι να υλοποιηθούν…»

Και ερχόμαστε στο 2016, όπου πλέον ο Ερντογάν έχει ξεδιπλώσει τελείως τον στρατηγικό του στόχο περί αναθεωρητισμού/νεο-οθωμανισμού. Στις 29/10/2016 (http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_7899_b_12552164.html) αναφέρθηκαν μεταξύ αρκετών άλλων σημαντικών στοιχείων για τους resource wars, τα εξής:

«…στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο σχολές σκέψης όσον αφορά την από-εδώ-και-πέρα-στάση της Τουρκίας: η μία σχολή σκέψης, θεωρεί πως αυτά που συμβαίνουν την παρούσα περίοδο στην Τουρκία (πχ. οι αλυτρωτικές δηλώσεις Ερντογάν περί Συνθήκης Λωζάννης) γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Πως ο Ερντογάν το κάνει εξαιτίας του αποτυχημένου πραξικοπήματος και των εκκαθαρίσεων στις οποίες προβαίνει. Για να θολώσει τα νερά στους εσωτερικούς του αντιπάλους και να τους αποπροσανατολίσει.

Προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή σχολή σκέψης. Τη θεωρώ αφελή. Προσωπικά ανήκω στην άλλη σχολή σκέψης: εκτιμώ πως ο Ερντογάν κινείται βάσει συγκεκριμένου σχεδίου-στρατηγικής και συγκεκριμένου στόχου: το στόχο του νεο-οθωμανισμού. Θα σας εξηγήσω τη γενεσιουργό αιτία αυτής της εκτίμησης. (…) η Τουρκία για να αντέξει ως ενιαία χώρα, συγκροτημένη σε κράτος, πρέπει να αποκτήσει οπωσδήποτε πρόσβαση σε ενεργειακούς πόρους.

Ειδάλλως δεν θα μπορέσει να ταΐσει και ζεστάνει τα 100 περίπου εκατομμύρια πληθυσμού της το έτος 2050. Αν δεν αποκτήσει πρόσβαση σε ενέργεια, η Τουρκία θα καταρρεύσει. Θα διαλυθεί. (…) η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή για να μη διαλυθεί παρά μόνο τον αναθεωρητισμό. (…) πιθανώς οι ορυκτοί πόροι θα είναι η αιτία μίας αρκετά πιθανής επερχόμενης σύγκρουσης στην περιοχή. Πιο ξεκάθαρος δεν μπορώ να γίνω.»

O Ερντογάν φαίνεται πως είναι και αυτός θιασώτης της νοοτροπίας Πούτιν και της στρατηγικής περί «resource wars». Ας πάρουν λοιπόν κάποιο μήνυμα «ορισμένοι». Σε αυτή τη χώρα, τούτος ο λαός, έχει μάθει να ζει εν μέσω συγκρούσεων τα τελευταία 3 χιλιάδες χρόνια εξαιτίας του γεωπολιτικού φιλέτου στο οποίο κατοικεί. Αν κάποιος τρελός αποφάσισε να βάλει φωτιά στον «αχυρώνα» της Μεσογείου πρόβλημά του θα είναι. Ως Έλληνες δεν χρειάζεται να φοβόμαστε καθόλου. Ψυχραιμία, σύνεση, προετοιμασία και ας κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια…

http://www.defence-point.gr

Πολύ σύντομα θα λογαριαστούμε με τους δωσίλογους...

6-11-2016