ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

“ΨΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΩΡΕΥΟΥΝ ΑΔΙΚΙΑ ΕΠΙ ΑΔΙΚΙΑΣ...”

18/11/16 

Του ΗΡΑΚΛΗ ΚΑΝΑΚΑΚΗ*

Το κάρο της κυβερνητικής εξουσίας, εδώ και καιρό, είχε κολλήσει στις λάσπες, με αποτέλεσμα η δόλια, πατρίδα γονατισμένη να βυθίζεται σε ολοένα και μεγαλύτερη παρακμή και ανίατη στειρότητα.

Με τον ανασχηματισμό ο Τσίπρας επιχειρεί να κερδίσει πολιτικό χρόνο, μήπως με κάποια ψιχία ελεημοσύνης των Δανειστών π.χ. μικρο-ρυθμίσεις στο δημόσιο χρέος, μπορέσει να αναστρέψει το κλίμα και να κρατηθεί στο πολιτικό παιχνίδι, βρίσκοντας καινούριο αφήγημα.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Όσο, όμως, παραμένει ανοικτό το μαύρο κεφάλαιο των Μνημονίων. Όσο ο πολιτικός κόσμος και η Κυβέρνηση χορεύουν στους ρυθμούς του ζουρνά της Τρόικας και δεν βρίσκουν το κουράγιο και τη βούληση, να γράψουν τον επίλογο της σύγχρονης 6χρονης ελληνικής τραγωδίας λέγοντας, αυτό που ξεστομίζουν όλοι οι Έλληνες: «Φτάνει πια. Δεν πάει άλλο», η Ελλάδα θα αιωρείται στο γκρεμό καταπληγωμένη και αιμορραγούσα. Η Ελλάδα θα σύρεται από ήττα σε ήττα. Η Ελλάδα θα οδεύει από το κακό στο χειρότερο.

Ήδη διανύουμε τον 7^ο χρόνο μίας άθλιας πολιτικής που εγκαινίασε ο Γ. Παπανδρέου, συνεχίστηκε με τον Παπαδήμο, ακολούθησε το δίδυμο Σαμαράς-Βενιζέλος και τώρα ο Τσίπρας. Και τι βλέπουμε; Είτε με «σοσιαλιστή» στο οιακοστρόφιο του κυβερνητικού πλεούμενου, που έχει μνημονιακή ρότα, είτε με τεχνοκράτη, με δεξιό ή «αριστερό», οι συνέπειες είναι ίδιες: εθνοδιάλυση, οικονομική κατρακύλα των πολιτών προς την ανέχεια και τη δυστυχία, μεταπολεμική εικόνα της κοινωνικής ζωής.

Κι ενώ αυτή είναι η πραγματικότητα: οδυνηρή και αδιάψευστη, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να συσκοτισθεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα και μπουρδολογίες περί αναπτύξεως, που ποτέ δεν έρχεται, οι πολιτικές ηγεσίες – κατώτερες των περιστάσεων και των αναγκών – επιδίδονται σε πολιτικές κοκορομαχίες και σκυλοκαυγάδες εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Αναλώνονται σε ανούσιες αναμετρήσεις και συγκρούσεις, προσωπικά καρφώματα, εξυπνακισμούς και ατάκες, λεκτικά πυροτεχνήματα, χυδαιολογίες και τσαμπουκάδες. Εγκιβωτισμένες στον κομματικό τους μικρόκοσμο θέτουν πάνω από τη σωτηρία της Χώρας την προσωπική πολιτική τους επιβίωση, τη διατήρηση των καρεκλών και προνομίων τους, την επιστροφή στην εξουσία.

Ευτυχώς που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αποδοκιμάζει και επιδεικτικά γυρίζει την πλάτη στην πόλωση, στο φανατισμό και τον διχασμό που καλλιεργούν.

Στην περίπτωσή τους ταιριάζει ο λόγος του προφήτη Ιεζεκιήλ (κεφ.34.3-4), ο οποίος απευθυνόμενος στους άρχοντες και στις αρχές της εποχής του, σε ελεύθερη απόδοση, τους κατηγορεί ότι: είναι αυτοί που κατέφαγαν το γάλα των παιδιών τους… είναι σύνδεσμος απατεώνων… ψεύτες που επισωρεύουν αδικία επί αδικίας και απάτη επί απάτης.

ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ ΒΗΞ

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε το ακατόρθωτο. Το θέμα της τακτοποίησης του μιντιακού τοπίου, που είχε αναγορεύσει σε κεντρικό στρατήγημα κατά της διαπλοκής, να καταλήξει, με την πολιτική διαχείρισή του, σε βατερλό. Η εξέλιξη αυτή ήταν νομοτελειακή, από τη στιγμή που προέκρινε να γίνει με όρους, που θα επέτρεπαν να μπει κι αυτός στο παιχνίδι και όχι με όρους καθαρότητας και πραγματικής εξυγίανσης.

Η Αξιωματική Αντιπολίτευση και οι δορυφόροι της και προσωπικά ο… φέρελπις και… πολλά υποσχόμενος αρχηγός της, την αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά την ανέδειξε σε μείζον θέμα, της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Όμως, το ΣτΕ έκρινε και άλλες αποφάσεις μη σύννομες, όπως τον ΕΝΦΙΑ και τις μειώσεις των συντάξεων των ετών 2012 και 2013. Γιατί δεν συνέβη κανένας «χαμός»; Γιατί δεν γίνεται τσακωμός και σκοτωμός για ένα σωρό πραγματικών προβλημάτων, όπως είναι:

Η φτώχεια. Σύμφωνα με την Eurostat το 35,7% του ελληνικού πληθυσμού, ήτοι 4 εκατομμύρια άνθρωποι, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

2. Ο νέος φορέας-μαμούθ Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦ.ΚΑ), που ξεκινά τη λειτουργία του τον Ιανουάριο του 2017 με φανερό έλλειμμα τουλάχιστον 1,1 δις ευρώ (εκτιμώμενα έσοδα 38 δις και έξοδα 39,1 δις) και κρυφό έλλειμμα 12 δις (οφειλές του ΙΚΑ προς ΟΑΕΔ, εκκρεμείς αιτήσεις χορήγησης επικουρικών και κυρίων συντάξεων, οφειλές όλων των ασφαλιστικών ταμείων προς τον ΕΟΠΥΥ, αποπληρωμή εφάπαξ σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, καταβολή των αναδρομικών ποσών για νέες συντάξεις). Αυτό απλοελληνικά οδηγεί σε νέο «κλάδεμα» των συντάξιμων αποδοχών, τη στιγμή που το 44,8% - σύμφωνα με το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων – δηλαδή περίπου 1,2 εκατομμύρια λαμβάνουν μηνιαία σύνταξη κάτω από το όριο σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ.

3. Η ανεργία, που ανεπίσημα ξεπερνά το 1,5 εκατομμύρια και εξ αυτών η συντριπτική πλειονότητα είναι μακροχρόνιοι και μόνον οι 100 χιλιάδες περίπου παίρνουν το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ.

4. Ο εργασιακός μεσαίωνας. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας και του Ινστιτούτου Μελετών της ΓΣΕΕ η «μεταρρύθμιση» της αγοράς εργασίας έφερε τις λεγόμενες ευέλικτες μορφές απασχόλησης μπροστά, κατά πολύ, από την πλήρη απασχόληση και μηνιαίους μισθούς για χιλιάδες εργαζόμενους, εν έτει 2016, από 100 έως 400 ευρώ.

5. Η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης και του κοινωνικού κράτους. Αψευδής δείκτης η αλματώδης άνοδος, εν μέσω οικονομικής κρίσης, των ιδιωτικών προϊόντων ασφαλίσεων ζωής και των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων.

Και πάνω απ’ όλα η δημογραφική συρρίκνωση, η οποία απειλεί την ύπαρξη της Χώρας ως ιστορικά προσδιορισμένης οντότητας.

Γι’ αυτά, όταν δεν σιωπούν, κατά το «απορία ψάλτου βηξ», ακούγονται λόγια τετριμμένα και γενικόλογα περί αναπτύξεως, επενδύσεων, νέου μίγματος πολιτικής κ.τ.τ. Ο λαός περιμένει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του, που φιλοδοξεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός, να μάθει τι θα κάνει συγκεκριμένα, βήμα-βήμα. Ποιο είναι το εθνικό του σχέδιο, αναλυτικά, για να ορθοποδήσει η Χώρα και να βγει από το σημερινό σπιράλ θανάτου. Ποια είναι η δημογραφική στρατηγική του, που θα έχει ως στόχο την αναχαίτιση της απομείωσης και γήρανσης του γηγενούς ελληνικού πληθυσμού. Η μεταναστευτική στρατηγική, που θα αποσκοπεί στην επαναφορά της ασφάλειας και στην αξιοποίηση του μεταναστευτικού φαινομένου.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Η Ελλάδα, ασφαλέστατα, δεν πρόκειται να δει χαΐρι και προκοπή, κοινωνική και οικονομική πρόοδο ούτε με τον Κυριάκο, ο οποίος καίγεται να καταλάβει την εξουσία, όπως και ο Τσίπρας. Η διαφορά τους είναι ότι ο μεν Τσίπρας αποδείχτηκε τελείως ανέτοιμος και έμφορτος με αυταπάτες, χίμαιρες και αφέλειες. Αποκήρυξε το παρελθόν του και αποφεύγει να κοιταχτεί στον «καθρέπτη της αλήθειας», για να μην τρομάξει από τη μετάλλαξή του.

Ο δε αρχηγός της Ν.Δ. δεν χρειάζεται να προετοιμασθεί, γιατί όντας ταυτισμένος με την ιδεολογία και τις θέσεις των Δανειστών και των εκπροσώπων τους, θα τα βρίσκει έτοιμα προς υπογραφή, εφαρμογή και διεκπεραίωση.

Η ελπίδα, παρά ταύτα, που για έναν λαό είναι ότι η ρίζα για το δέντρο, το φως και το νερό για τη ζωή, θα επανέλθει στη Χώρα, όταν οι άνθρωποί της πειστούν ότι η διέξοδος βρίσκεται: στο ήθος της ολιγάρκειας, στη σκληρή δουλειά για να ξαναστηθεί η Χώρα στα πόδια της, χωρίς δανειο-εξάρτηση, στην καταδίκη και απόρριψη του σημερινού πολιτικού προσωπικού του μικροκομματισμού, του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, της διαπλοκής και του διχασμού. Δηλαδή σε νέα πολιτικά υποκείμενα και ανθρώπους με άλλη συνείδηση.

*Πηγή: Χριστιανική, εφημερίδα Χριστιανικής Δημοκρατίας

Η μάχη των μετρητών

18-11-2016

Οι ελίτ θα κερδίσουν τον πόλεμο, παρά το ότι είναι μειοψηφία, επειδή είναι οργανωμένοι – έχοντας απέναντι τους μία απροστάτευτη αγέλη που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει πως θα φυλακιστεί σε μία κοινωνία που θα μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το 1984 του Orwell.  

.

«Το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα εξαρτάται από την εμπιστοσύνη. Ένα χαρτονόμισμα είναι ουσιαστικά ένα κομμάτι χαρτί χωρίς αντίκρισμα, το οποίο όμως δίνει το δικαίωμα στον κομιστή του, όσον αφορά μία τράπεζα, να το ανταλλάξει με ένα παρόμοιο χαρτί ή να το καταχωρήσει στον ηλεκτρονικό λογαριασμό του. Το σύστημα λειτουργεί επειδή πιστεύουμε πως αυτά τα κομμάτια χαρτιού θα γίνουν αποδεκτά από όλους τους άλλους – γεγονός που σημαίνει ότι, τα χρησιμοποιούμε ως μέσο συναλλαγής. Τι θα μπορούσε να συμβεί όμως εάν κλονισθεί η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στα χρήματα;«

.

Άρθρο

Λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της κυβέρνησης της Ινδίας στα μετρητά, η οποία έχει προκαλέσει ένα απίστευτο χάος στη χώρα  που φυσικά συνεχίζεται, ένα καινούργιο μέτωπο ανοίχθηκε από την Αυστραλία – όπου αυξάνονται οι φωνές υπέρ της κατάργησης των νομισμάτων αξίας 100 $ και 50$.

Πρόσφατα δε η μεγάλη ελβετική τράπεζα UBS ισχυρίσθηκε πως η απόσυρση τους από την κυκλοφορία, θα είναι θετική για την οικονομία και τις τράπεζες της Αυστραλίας – η οποία θέλει να μετατραπεί σε μία χώρα που όλες οι συναλλαγές της θα διενεργούνται χωρίς μετρητά (cashless society).

Το πιο εντυπωσιακό γεγονός όμως είναι το ότι, μερικές ημέρες πριν η Citibank, η οποία είναι γνωστή για το σκοτεινό ρόλο της στη χρηματοπιστωτική κρίση, έχοντας διασωθεί από τους αμερικανούς Πολίτες, ανακοίνωσε πως θα καταργήσει τα μετρητά σε μερικά από τα υποκαταστήματα της στην Αυστραλία – ενώ οι Αρχές της χώρας θεωρούν πως η μετάβαση της σε μία «κοινωνία χωρίς μετρητά», θα της εξοικονομήσει πολλά δις $.

Σε γενικές γραμμές λοιπόν καθεστωτικοί οικονομολόγοι, κυβερνήσεις, πολιτικοί, ΜΜΕ και τράπεζες έχουν δημιουργήσει μία συμπαγή ομάδα, με στόχο να πείσουν (χειραγωγήσουν) τους ανθρώπους πως η ιδέα της κατάργησης των μετρητών είναι θετική για όλους – κάτι που διαπιστώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη, από την Ινδία στην Αυστραλία και από την ΕΕ στη Βόρεια Αμερική.

Περαιτέρω, η κατάργηση των χαρτονομισμάτων ασφαλώς θα εξοικονομήσει πολλά χρήματα – αφού κοστίζει η εκτύπωση τους, η μεταφορά τους, η ασφάλεια τους κοκ. Ειδικά όσον αφορά τις τράπεζες, θα ωφεληθούν σε μεγάλο βαθμό, αφού οι άνθρωποι θα αναγκασθούν να τοποθετήσουν όλα τα χρήματα τους στο τραπεζικό σύστημα – γεγονός που τεκμηριώθηκε ήδη στην Ινδία, όπου σχηματίζονται τεράστιες ουρές καταθετών, όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί.

.

Επομένως, οι καταθέσεις στις τράπεζες θα αυξηθούν, οπότε τα κέρδη τους – ενώ οι κυβερνήσεις των κρατών θα ωφεληθούν επίσης, αφού θα ελέγχουν τις αποταμιεύσεις των Πολιτών. Ως εκ τούτου, θα μπορούν πολύ εύκολα να επιβάλλουν ελέγχους κεφαλαίων και αρνητικά επιτόκια, να τις φορολογούν, να τις κουρεύουν κοκ. Ειδικά στην Ευρωζώνη, όπου έχει πλέον θεσμοθετηθεί η διάσωση των τραπεζών από τους μετόχους, τους ομολογιούχους και τους καταθέτες τους, η κατάργηση των μετρητών θα ήταν ιδανική – πόσο μάλλον όταν έχει υπολογισθεί ότι, με τη βοήθεια των καταθέσεων θα μπορούσε να επιλυθεί το πρόβλημα της υπερχρέωσης πολλών κρατών.

Συμπερασματικά λοιπόν, όλοι θα μπορούσαν να κερδίσουν από την «κοινωνία χωρίς μετρητά», εκτός από τους Πολίτες της – οι οποίοι θα ελέγχονταν πλέον από τους πάντες, όσον αφορά τις αγορές τους, τα ταξίδια τους, τις δαπάνες τους, τον τρόπο ζωής τους κοκ.

Εκτός αυτού θα ήταν έρμαιο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αδυνατώντας εντελώς να περιορίσουν το ρίσκο τους, την έκθεση τους δηλαδή σε αυτό – όταν είναι γνωστά τα σκάνδαλα που έχουν σχέση με τις τράπεζες, όπως η χειραγώγηση των επιτοκίων, η διατήρηση πλαστών λογαριασμών, οι κρυφές χρεώσεις, η κερδοσκοπία τους κοκ.

Πόσο μάλλον όταν οι περισσότερες τράπεζες στην Ευρώπη και όχι μόνο είναι υπερχρεωμένες, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να χρεοκοπήσουν – ενώ όλοι γνωρίζουν πια πως όταν καταθέτει κανείς τα χρήματα του σε μία τράπεζα παύουν να του ανήκουν, αποτελώντας ουσιαστικά ένα δάνειο χωρίς εγγύηση .

Ολοκληρώνοντας, είναι φανερό το τι επιδιώκεται με την κατάργηση των μετρητών που ήδη ξεκίνησε σε ορισμένες χώρες (μεταξύ των οποίων η Σουηδία με τον υπερχρεωμένο ιδιωτικό της τομέα), με την επιβολή της καταγραφής των περιουσιακών στοιχείων σε κάποιες άλλες, όπως είναι η Ελλάδα κοκ. Απλούστατα, η επίλυση του προβλήματος της υπερχρέωσης με τις αποταμιεύσεις, καθώς επίσης με την ιδιοκτησία των Πολιτών – υπενθυμίζοντας πως δεν χρεοκοπούν ποτέ τα κράτη, αλλά οι Πολίτες τους, γεγονός που έχει τεκμηριωθεί με το χειρότερο δυνατόν τρόπο στην πατρίδα μας.

Θεωρούμε πάντως πως οι ελίτ θα κερδίσουν και τον πόλεμο των μετρητών επειδή, παρά το ότι αποτελούν μία πολύ μικρή μειοψηφία, είναι εξαιρετικά οργανωμένοι – έχοντας απέναντι τους μία κατακερματισμένη πλειοψηφία, μία απροστάτευτη αγέλη καλύτερα που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει πως θα φυλακιστεί σε μία κοινωνία που θα μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το 1984 του Orwell.

Κύριε Τσίπρα, μιλήστε επιτέλους για τις offshore της Αυγής

και τα «θαλασσοδάνεια» του ΣΥΡΙΖΑ!

Γιατί η κυβέρνηση του δήθεν «ανένδοτου» κατά της Διαπλοκής δεν λέει λέξη για τους μετόχους – «σκιές» της Αυγής – Τι δήλωσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ο οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ - Θα ανοίξουν, επιτέλους, τα στόματα;

Το Newsbomb.gr έχει επανειλημμένα στηλιτεύσει τη «σιγή ασυρμάτου» που τηρεί το Μέγαρο Μαξίμου και προσωπικά ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας  με το να επιμένει και να μη βγάζει... άχνα για τα ονόματα και τις διευθύνσεις που κρύβονται πίσω από την εταιρεία που συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της εφημερίδας «Αυγή».

Διαβάστε εδώ το σχετικό ρεπορτάζ του Newsbomb.gr στις 11/10/2016

Δυστυχώς, για πολλοστή φορά, η κυβέρνηση επιλέγει το νόμο της «ομερτά», αλλά τα γεγονότα την προλαβαίνουν.

Χθες, Πέμπτη (17/11/2016) ανήμερα της 43ης επετείου του Πολυτεχνείου, κατέθεσε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής για τα «θαλασσοδάνεια» των κομμάτων και των ΜΜΕ ο οικονομικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Δαρειώτης.

Ο ίδιος, ενώ ερωτήθηκε πολλές φορές από τους βουλευτές της Επιτροπής αναφορικά με το θέμα των δανειοδοτήσεων του κόμματος, το status quo της «Αυγής» αλλά και την περίεργη ιστορία με το ακίνητο της Κουμουνδούρου, το οποίο φαίνεται ότι είχε περιέλθει στην κυριότητα του ΣΥΡΙΖΑ το 2016 με αδιαφανή μέσα, δεν είπε ούτε λέξη!

Σύμφωνα με τα όσα προέκυψαν βάσει της κατάθεσης του κ. Δαρειώτη, ο ΣΥΡΙΖΑ συνήψε δάνειο το 2014, με υπόσχεση εμπράγματης εγγύησης ένα ακίνητο το οποίο κατά το χρόνο που το δήλωνε είναι βέβαιο ότι δεν το είχε στην κυριότητα του και το οποίο υπό πολύ περίεργες και αδιαφανείς συνθήκες φαίνεται να επιχειρήθηκε να έρθει στην κυριότητά του.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ήδη «φέσια» προς τις τράπεζες, η Κουμουνδούρου ζητούσε επιπλέον χρήματα και μάλιστα κατά παράβαση των κανόνων δανειοδότησης που διέπουν τη σχέση των τραπεζών με νομικά πρόσωπα!

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας αρνείται να πει το όνομα της εταιρείας - φάντασμα της «Αυγής»;

Απίστευτη κομπίνα και με το κτήριο της Κουμουνδούρου

Ωστόσο, την ίδια στιγμή, το πλέον απίστευτο στοιχείο,όπως προέκυψε από την εξέταση του οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, έχει να κάνει με αυτό καθαυτό το κτήριο, όπου στεγάζεται σήμερα το κυβερνών κόμμα στην πλατεία Κουμουνδούρου.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε ο κ. Δαρειώτης, το δάνειο της Ε.ΑΡ. που είχε συναφθεί για την αγορά του κτιρίου της Κουμουνδούρου, ενώ είχε καταγγελθεί και μάλιστα στα τέλη 1995 είχε γίνει κατάσχεση από την «Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα» υπέστη μια... πρωτοφανή αναδιάρθρωση.

Συγκεκριμένα ο κ. Δαρειώτης είπε ότι το δάνειο της Ε.ΑΡ. που ανερχόταν το 1998 σε ποσό άνω των 400 εκατ. δραχμών «κουρεύτηκε» κατά 60% καθώς κατεβλήθησαν μόνο 175 εκατ. δραχμές! 

Εδώ, λοιπόν μιλάει κανείς για ένα πρωτοφανές και σκανδαλώδες «κούρεμα» χρέους! Γιατί, ενώ υπήρχε ακίνητο για την ικανοποίηση της απαίτησης επί του δανείου , ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν το χρησιμοποίησε αλλά έτυχε μιας εξόχως ευνοϊκής αντιμετώπισης.

Και, για να προλάβουμε κάποιους κακόπιστους που θα πουν «μα τι σχέση η Ε.ΑΡ. με τον ΣΥΡΙΖΑ;», τους μεταφέρουμε τη δήλωση του οικονομικού διευθυντή του κυβερνώντος κόμματος ενώπιον της Εξεταστικής, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καθολικός διάδοχος της Ε.ΑΡ.».

Το Μαξίμου ακούει; Κύριε Τσίπρα, θα μιλήσετε ανοικτά, επιτέλους, στον ελληνικό λαό ή θα προτιμήσετε εκ νέου το δρόμο της ένοχης σιωπής;

«Ανοικτή πληγή» τα δάνεια των κομμάτων

Με εκτενή δημοσιεύματά του, το Newsbomb.gr το έχει επισημάνει πολλές φορές: Τα δάνεια των κομμάτων, εδώ και χρόνια, δεν εξυπηρετούνται αφού τα έξοδα των κομμάτων είναι πολλαπλάσια των εσόδων τους.

Αν παρόλα αυτά, οι τράπεζες ή τα αρμόδια όργανα της ελληνικής πολιτείας τολμήσουν να δώσουν περίεργες «ευελιξίες» στα χρεωμένα κόμματα που κατέστρεψαν τον τόπο, αυτό θα είναι και το τελευταίο τους.

Κοινώς να μην τολμήσουν να διανοηθούν να προβούν σε οποιαδήποτε ευνοϊκή ρύθμιση διότι η οργή του λαού θα πέσει στα κεφάλια τους σαν κεραυνός!

Αν τα κόμματα δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνεια, να προχωρήσουν οι τράπεζες και οι δημόσιοι οργανισμοί στους προβλεπόμενους πλειστηριασμούς και αν χρειαστεί να τα «κλείσουν», όπως κλείνουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πετάνε στο δρόμο Έλληνες οικογενειάρχες που δεν μπορούν να διασφαλίσουν ούτε το γάλα των παιδιών τους.

Αν δεν μπορούν να ανταπεξέρθουν όλοι αυτοί οι «σαλτιμπάγκοι» της πολιτικής που ζουν μόνο για τον «παραγοντισμό», να τους κλείσουν και αν τα κόμματά τους δεν έχουν ρευστότητα, να δεσμευθούν οι περιουσίες των διευθυντικών στελεχών των κομμάτων.

Ξεκάθαρα πράγματα. Ό,τι ισχύει για τους απλούς πολίτες, να ισχύσει και για τους πολιτικούς οργανισμούς.

Αρκετά πια με την ατιμωρησία και την ασυδοσία των πολιτικών απατεώνων!

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/746737/kyrie-tsipra-miliste-epiteloys-gia-tis-offshore-tis-aygis-kai-ta-thalassodaneia-toy-syriza#ixzz4QMQysW7X

Απίστευτο: Ο εισαγγελέας προτείνει απαλλαγή του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ!

 18-11-2016

Προτείνει να μην παρεπεμφθεί για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης - Ποιοι και γιατί θέλουν να κουκουλώσουν το σκάνδαλο που οδήγησε τη χώρα στα Μνημόνια - Στο Συμβούλιο Εφετών η οριστική κρίση.

Να μην παρεπεμφθεί για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέας Γεωργίου προτείνει ο εισαγγελέας, Ιωάννης Κούτρας.

Η εισαγγελική πρόταση αφορά στην αναίρεση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου κατά του βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που τον παρέπεμπε μόνο για πλημμέλημα.

Τον Αύγουστο του 2016 το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου έκανε εν μέρει δεκτή την αναίρεση που είχε ασκήσει το Σεπτέμβριο του 2015 η κα. Δημητρίου, έχοντας τότε το βαθμό της αντεισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά του υπ΄ αριθμ. 1149/2015 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών που αφορούσε στον πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), Ανδρέα Γεωργίου.

Αποτέλεσμα ήταν να παραπεμφθεί για νέα κρίση στο Συμβούλιο Εφετών και για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, πλέον του πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματος της παράβασης καθήκοντος, για το οποίο ήδη έχει παραπεμφθεί.

Ο εισαγγελικός λειτουργός που ανέλαβε την υπόθεση προτείνει στο Συμβούλιο Εφετών να μη γίνει κατηγορία κατά του κ. Γεωργίου και των δύο προϊσταμένων υπηρεσιών της ΕΛΣΤΑΤ, Κωνσταντίνου Μολφέτα και Αθανασίας Ξενάκη, για ψευδή βεβαίωση σε βάρος του Δημοσίου με τις επιβαρυντικές περιστάσεις της ιδιαίτερα μεγάλης αξίας.

Πλέον, το δικαστικό συμβούλιο θα αποφανθεί για την υπόθεση, είτε υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση είτε παραπέμποντας σε δίκη τους κατηγορούμενους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σκάνδαλο Γεωργίου: Ποιοι «τρέμουν» την έρευνα της Ελληνικής Δικαιοσύνης

Νέα απόπειρα για «κουκούλωμα»;

Θυμίζουμε ότι η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου άσκησε αναίρεση στο υπ. αριθμ. 1149/2015 βούλευμα, με το οποίο ο κ. Γεωργίου παραπέμφθηκε να δικαστεί μόνο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος. 

Το αδίκημα για το οποίο παραπέμφθηκε τότε ο κ. Γεωργίου συνίσταται στο ότι δεν παραιτήθηκε από την προηγούμενη υπαλληλική του θέση που κατείχε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επί 21χρόνια και στην παράνομη διατήρησή της, παράλληλα μ’ αυτή του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ, κάτι το οποίο παραβιάζει το νομοθετικό πλαίσιο που προβλέπει την υποχρεωτική πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του κ. Γεωργίου στην ΕΛΣΤΑΤ. 

Αντίθετα, το εν λόγω βούλευμα δεν παρέπεμψε τον κ. Γεωργίου, καθώς και δύο ακόμα στελέχη της ΕΛΣΤΑΤ, τους Κωνσταντίνο Μολφέτα και Αθανασία Ξενάκη, για το κακουργηματικού χαρακτήρα αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης που αφορούσε την τεχνητή διόγκωση του χρέους του 2009 με στόχο να ενταχθεί η χώρα μας στην μνημονιακή εποχή!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σκάνδαλο Γεωργίου - Τα mails της προδοσίας

Βρώμικα παιχνίδια...

To Newsbomb.gr, εδώ και χρόνια, είναι το μοναδικό ελληνικό ΜΜΕ που μέσα από συνεχή και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ έχει ξεσκεπάσει το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται πίσω από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤκαι την υπαγωγή της χώρας στα μνημόνια. Έχουμε τονίσει, μάλιστα, ξανά και ξανά πως όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο είναι πολύ πιο... ύποπτα από ό,τι ενδεχομένως μπορεί να διανοηθεί κάποιος.

Η ομερτά που έχει επιβληθεί στο μεγαλύτερο μέρος των ΜΜΕ, δεν είναι τυχαία! Όποιος αναδεικνύει τις πτυχές αυτής της σκοτεινής υπόθεσης, αυτομάτως τίθεται στο περιθώριο.

Να θυμίσουμε ότι αφορμή για τις έρευνες, είχαν σταθεί οι καταγγελίες της κυρίας Ζωής Γεωργαντά, η οποία και ήταν μέλος της ΕΛΣΤΑΤ κατά την περίοδο που ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με τον ερχομό του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 2009.

Η κυρία Γεωργαντά είχε δημοσίως καταγγείλει πως ο κύριος Γεωργίου (στενός συνεργάτης του Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ανέλαβε πρόεδρος της Αρχής το 2009), είχε σκοπίμως διογκώσει το έλλειμμα, με σκοπό να σπρώξει ο πρώην πρωθυπουργός την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ)!

Στο πλαίσιο της συγκάλυψης του σκανδάλου όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι από το Κράτος και το παρακράτος, όπως η διάρρηξη του αυτοκινήτου της ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, από το οποίο είχαν πάρει όλη την δικογραφία. Η ανακρίτρια είχε κρατήσει, όμως, στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή της όλες τις καταθέσεις, με αποτέλεσμα να πηγαίνει προς τα πίσω χρονικά η διαδικασία, αφού ήταν υποχρεωμένη να βάλει τους μάρτυρες να τις ξαναϋπογράψουν. Όπως ήταν φυσικό, αυτό δημιούργησε αρκετή καθυστέρηση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Εδώ και τώρα» απόδοση ευθυνών για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ

Η δράση της παρακρατικής μαφίας όμως δεν σταμάτησε εκεί. Άγνωστοι δράστες διέρρηξαν το σπίτι του Νικόλαου Στρόμπλου, πρώην Διευθυντού Εθνικών Λογαριασμών της Στατιστικής Υπηρεσίας και βασικού μάρτυρα στην υπόθεση της αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος! Για τον κ. Στρόμπλο να θυμίσουμε ότι ξηλώθηκε από τον κ. Γεωργίου επειδή αρνήθηκε να υπακούσει στις επιταγές της Eurostat, η οποία επιθυμούσε να συμπεριληφθούν στο έλλειμμα και συγκεκριμένες ΔΕΚΟ από τον Μάιο του 2010.

Εκείνος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις κατατάσσονται στους πέντε θεσμικούς τομείς της οικονομίας κάθε πέντε χρόνια και συνεπώς (για να υπάρχει αμεροληψία και αντικειμενικότητα) η αναταξινόμηση θα έπρεπε να γίνει βάσει των στοιχείων του 2005 και όχι μεσούσης της πενταετίας όπως ζητούσε η Eurostat!!! «Ενδιαμέσως μπορούσαν να μεταβληθούν τα στοιχεία στις αρχές του 2011 που θα κοινοποιούσαμε στη Eurostat τα αποτελέσματα της αναθεώρησης του 2005», είχε επισημάνει ο κ. Στρόμπλος.

Μετά από αυτή την άρνησή του ο κ. Στρόμπλος με απόφαση του κ. Γεωργίου μετατέθηκε αιφνιδίως στις 10 Σεπτεμβρίου του 2010 σε άλλο τομέα.

Το μέγεθος του σκανδάλου γύρω από την υπόθεση του ελλείμματος περιγράφτηκε εύστοχα και από την απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους: «Όταν ήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου στις αρχές Οκτωβρίου του 2009, ο στόχος της οικονομικής πολιτικής της ήταν να δραματοποιηθεί η κατάσταση των Δημόσιων οικονομικών σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνουν αποδεκτά από την Ελληνική κοινωνία νέα σκληρά μέτρα. Η οποιαδήποτε δηλαδή εφαρμογή ήπιας προσαρμογής της οικονομίας σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στην σταδιακή μείωση των Δημόσιων ελλειμμάτων και του χρέους, απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Αντίθετα επιλέχθηκε η άμεση και βίαιη προσαρμογή της οικονομίας και της κοινωνίας. Στόχος ήταν η μείωση των εισοδημάτων και γενικότερα του κόστους παραγωγής στον Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να δημιουργηθεί μια κατάσταση εσωτερικής υποτίμησης και άνοδο της ανταγωνιστικότητας, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είχε αυτόνομη νομισματική πολιτική και δεν μπορούσε να επηρεάσει την ισοτιμία του ευρώ. Την εμπειρία για εφαρμογή μιας τέτοιας συνταγής βέβαια, την είχε το ΔΝΤ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σκάνδαλο ΕΛΣΤΑΤ - Αμετανόητος ο Γεωργίου: Θα ξανάκανα το ίδιο ακριβώς χωρίς δισταγμό

Στην συνείδηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, λόγω της Αμερικανικής του κουλτούρας, δεν υπήρχε κανένας ενδοιασμός ότι η λύση του ΔΝΤ ήταν επιβεβλημένη. Πρόβλημα ήταν το κατά πόσον η ΕΕ θα δεχόταν μια τέτοια επιλογή, εφόσον ουδέποτε στο παρελθόν είχαν εκχωρηθεί εξουσίες στο ΔΝΤ προκειμένου να αναμειχθεί στα οικονομικά της Ευρωζώνης. Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρωζώνης επί χρόνια δυσφορούσαν στην πιθανή ανάμειξη του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά οικονομικά ζητήματα εφόσον θεωρείτο ότι οι συνταγές του δεν ήταν συμβατές σε μια Ευρώπη ώριμων κοινωνών, κοινό νόμισμα και υψηλό βιοτικό επίπεδο. Ο Γ. Παπανδρέου έκανε αρχικά μια βολιδοσκόπηση των διαθέσεων του κ. Ντομινίκ Στρος Σκαν που ηγείτο του ΔΝΤ. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους τέθηκε εκ μέρους του ΔΝΤ ως προαπαιτούμενο να εμπλακεί στο σχέδιο και η ΕΕ, εφόσον ήταν γνωστές οι αντιρρήσεις των ηγετών της. Η μυστική επικοινωνία Παπανδρέου με το ΔΝΤ, ωστόσο, έγινε ευρέως γνωστή αργότερα και καυτηριάστηκε από όλη την τότε αντιπολίτευση, ενώ διατυμπανίστηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης ότι από τον Δεκέμβριο του 2009 ο Παπανδρέου είχε αρχίσει να προσχεδιάζει την ένταξη της χώρας στην «μέγγενη» του ΔΝΤ, ενώ για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης εμφατικά το απέρριπτε».

Η προτροπή του Στρος Σκαν ότι δεν θα ήταν δυνατή η εμπλοκή του ΔΝΤ στα Δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, αν δεν πειθόταν η ΕΕ να το επιτρέψει και παράλληλα να συμμετάσχει, έγινε ο νέος στόχος της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου. Έτσι, από το τελευταίο τρίμηνο του 2009, η νέα κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου παραποίηση των στοιχείων του τρέχοντος ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης, αποβλέποντας να το αυξήσει αμφίπλευρα μέσω της μείωσης των εσόδων και αύξησης των δαπανών. Η μεθόδευση παραποίησης των Δημόσιων οικονομικών έγινε κυρίως μέσω της αύξησης των δαπανών του τελευταίου τριμήνου του 2009, της μετακύλισης εσόδων από το 2009 στο 2010, της μεταφοράς δαπανών που έπρεπε να γίνουν το 2010 στο 2009, και πάνω απ’ όλα με την αλλαγή των κανόνων της ΕΛΣΤΑΤ αναφορικά με το οικονομικό αποτέλεσμα των ΟΤΑ, ΟΚΑ, ΝΠΔΔ και ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ τα οποία προστέθηκαν στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης».

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/dikaiosynh/story/746776/ektakto-protasi-eisaggelea-gia-apallagi-toy-georgioy-tis-elstat#ixzz4QMQ9sDTD

Κουκουλοφόροι-«μπάτσοι»: Στο ίδιο έργο θεατές…

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 18 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2016

18-11-2016

Κάθε φορά που η συμπιεσμένη λαϊκή ΟΡΓΗ προσεγγίζει το «σημείο» ανάφλεξης και έκρηξης εμφανίζεται το τρομοκρατικό υπερθέαμα σύγκρουσης ανάμεσα στους κουκουλοφόρους και τους «μπάτσους»… 
Κάθε φορά που διαγράφεται ο κίνδυνος (για το καθεστώς) να «σπάσει» η λαϊκή ΟΡΓΗ το κάδρο της καθεστωτικής «νομιμότητας», ανάβει ο «πόλεμος» ανάμεσα στους κουκουλοφόρους και τους «μπάτσους»… Αυτή η κακόγουστη και μακάβρια θεατρική παράσταση παίζεται μονότονα εδώ και δεκαετίες…

Στο ίδιο έργο θεατές και σήμερα με την κυβέρνηση των «αριστερών» ανδρεικέλων… 
Η συμπιεσμένη λαϊκή αγανάκτηση από την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, την ΦΡΙΚΗ και την ΑΠΑΤΗ που «έσπειραν» τα «αριστερά» ανδρείκελα του 4ου Ράιχ, προσέγγισε το «σημείο» ανάφλεξης και έκρηξης με τη βάναυση ΠΡΟΚΛΗΣΗ της επίσκεψης του Ομπάμα (της πλανητικής αυτής κακουργίας), την κυβερνητική απαγόρευση των διαδηλώσεων, και μάλιστα τις μέρες του εορτασμού του Πολυτεχνείου. 

Ο κίνδυνος να «σπάσει» η λαϊκή ΟΡΓΗ την καθεστωτική «νομιμότητα» και τους «φράκτες» των κομματικών και συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών, ήταν ΟΡΑΤΟΣ… 

Μπήκε έτσι σε εφαρμογή η γνωστή συνταγή των «κλεφτών και αστυνόμων»: Η θεατρική παράσταση της «σύγκρουσης» κουκουλοφόρων με τα ΜΑΤ… 

Ήρθε ο καιρός να μπει ένα ΤΕΛΟΣ στην κωμωδία που παίζεται, επί δεκαετίες, στο θέμα της τρομοκρατίας, σε όλες τις μορφές της: Συνωμοτικές ομάδες κρούσης (τύπου 17Ν «ΕΑ» και CIA), «γνωστοί άγνωστοι», «μπαχαλάκηδες» κουκουλοφόροι κ.λπ… 

Πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στην πολιτική κωμωδία που παίζεται αναφορικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στους «τρομοκράτες» και τις αστυνομικές δυνάμεις, ανάμεσα στους κουκουλοφόρους και στους «μπάτσους»: Κουκουλοφόροι και «μπάτσοι» είναι τα πιόνια στη σκακιέρα, τα «στρατιωτάκια» που παίζουν στο σκηνοθετημένο, τελετουργικό πόλεμο (του θεάματος) ανάμεσα στο κράτος και τους «τρομοκράτες». 

Κουκουλοφόροι και «μπάτσοι» έχουν τους ίδιους σκηνοθέτες και στρατηγούς: Το ίδιο το κράτος και τις παρακρατικές μυστικές υπηρεσίες των μαφιών του χρήματος… 

Σε αυτό το σκηνοθετημένο παιχνίδι του θεάματος συμμετέχουν και τα κόμματα. Είναι ένα παιχνίδι ΤΡΟΜΟΥ, αποπροσανατολισμού και δημαγωγικής ΑΠΑΤΗΣ που συμμετέχουν ΟΛΕΣ οι καθεστωτικές δυνάμεις: Κράτος, παρακράτος, μυστικές υπηρεσίες, ΜΜΕ, κόμματα, «νταβάδες» κάθε κοπής και στην κορυφή: Οι μυστικές υπηρεσίες των διεθνών «νταβάδων»… 

Οι κομματικοί ρήτορες, καθώς και οι δημοσιογραφικές «πόρνες» (ιδιαίτερα οι «πόρνες» πολυτελείας), ενώ γνωρίζουν το παίζουν μωρές παρθένες και εστιάζουν στα εκτελεστικά πιόνια του παιχνιδιού: Άλλοι στους «άρρωστους» προβοκάτορες που καταστρέφουν και άλλοι στους «κακούς μπάτσους» που πλημμυρίζουν την Αθήνα με χημικά κ.λπ... 

Κτυπάνε το σαμάρι και όχι το γάιδαρο. Οι πρωταγωνιστές και οι σκηνοθέτες αυτού του παιχνιδιού των «Κλεφτών και Αστυνόμων», συγκαλύπτονται και ΠΑΝΤΑ μένουν στο απυρόβλητο… 

Οι ρήτορες της «αριστερής» φλυαρίας και δημαγωγίαςκαμώνονται και αυτοί ότι δεν γνωρίζουν, πολλές δεκαετίες τώρα, τους πρωταγωνιστές και τους σκηνοθέτες αυτού του μακάβριου τρομοκρατικού παιχνιδιού ανάμεσα στους «τρομοκράτες» και τα όργανα καταστολής. 

Καμώνονται ότι δεν γνωρίζουν γιατί και οι ίδιοι αποτελούν μέρος του παιχνιδιού (σήμερα είναι και κυβερνητικοί διαχειριστές). Κάθονται στο καθεστωτικό γεύμα σε μια γωνιά του τραπεζιού. Σε τέτοια γεύματα του καθεστώτος δεν μπορεί ποτέ να φωνάξεις ανοικτά ότι τα πιάτα είναι βρώμικα… 

Έτσι η «αριστερή» ρητορεία περιορίζεται μόνο στο να καταγγέλλει τους «κακούς» μπάτσους και συχνά να δίνει και πολιτική κάλυψη στους κουκουλοφόρους: στο άλλο σκέλος των πιονιών… 
Τα τελευταία χρόνια, επειδή πλέον ο κόσμος το έχει τούμπανο, αρχίζει η «αριστερή» ρητορεία να μιλάει και για κουκουλοφόρους προβοκάτορες.... 

Μέχρις εκεί όμως! 

Τους πρωταγωνιστές και τους σκηνοθέτες αυτού του παιχνιδιού τους συγκαλύπτει. Δεν αποκαλύπτει το παιχνίδι που παίζεται με το «πινγκ-πογκ» των κουκουλοφόρων-«μπάτσων», από τους οικονομικούς, πολιτικούς και δημοσιογραφικούς μαφιόζους του καθεστώτος και τις μυστικές τους υπηρεσίες… 

Και η σημερινή «επιχείρηση» κουκουλοφόροι-χημικά (όπως και οι παλιότερες), ήταν στρατηγικά δουλεμένη. Δεν αποσκοπούσε μόνο στην αναχαίτιση και τρομοκράτηση της «ειρηνικής» και «χύμα» λαϊκής οργής, αλλά «αξιοποιεί», σαν ένα κρίκο της στρατηγικής αλυσίδας, την ίδια την ίδια «ειρηνική» και «χύμα» λαϊκή οργή την εγκλωβισμένη και καναλιζαρισμένη σε θεαματικές παρελάσεις των κομματικών και συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών… 

Πρέπει να απαλλαγούμε από τις αυταπάτες μας… 

Όταν οι δυνάμεις των νέων αποικιοκρατών και τα κυβερνητικά τους ανδρείκελα έχουν κηρύξει ανελέητο ΠΟΛΕΜΟ εναντίον του ελληνικού λαού και ΔΙΑΛΥΟΥΝ την ίδια την κοινωνική και εθνική μας υπόσταση, τότε δεν υπάρχει χώρος για ειρηνικές φιέστες… 

Τέτοιου είδους ειρηνικές παρελάσεις δεν αποτελούν απλώς ένα θανάσιμο υπνωτικό, αλλά στρώνουν και το έδαφος στα άθλια, προβοκατόρικα παιχνίδια της «σύγκρουσης»: Κουκουλοφόρων-αστυνομικών…

http://resaltomag.blogspot.gr/

Η Μποτσουάνα πρόκοψε γιατί δεν είχε Παπανδρέου, Μητσοτάκη και Καραμανλή

18-11-2016

Του Κώστα Καίσαρη (από sentragoal.gr)

ΟΠΩΣ υπάρχει το σαλάμι του αέρος, έτσι υπάρχουν και τα λόγια του αέρος. Ανευ ουσίας και σημασίας. Ηρθε στην Αθήνα ο πλανητάρχης (φωτό) τώρα που βγαίνει στη σύνταξη κι είπε τη μεγάλη κουβέντα: «Μόνο με τη λιτότητα δεν εξασφαλίζεται ανάπτυξη. Πρέπει να γίνει και ελάφρυνση του χρέους». Και που το είπε, τι έγινε; Λόγια του αέρος. Ανευ σημασίας και αποτελέσματος. Μία που ειπωθήκανε κι άλλη μία που ξεχαστήκανε. Σε ιθαγενείς απευθύνεται άλλωστε. Σεμπανανία. Το επιβεβαιώνει η επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας: Οτι λόγω της επίσκεψης Ομπάμα και Πολυτεχνείου τριάντα και πλέον σχολεία στην Αθήνα έβαλαν λουκέτο το διήμερο Τρίτης-Τετάρτης.

Είναι ποτέ δυνατόν να συμβεί αυτό σε μία κανονική χώρα; Και του λόγου το αληθές ότι πρόκειται για μπανανία το αποδεικνύει η κατάταξη της Ελλάδος στον πίνακα της ανταγωνιστικότητας. Στην 90ή θέση σε 142 χώρες. Τελευταίοι στην ΕΕ κι ακόμα πιο κάτω από Ρουμανία, Σκόπια, Αλβανία, Λίβανο, Γουατεμάλα και Μποτσουάνα. Μάλιστα. Πιο χαμηλά κι από την Μποτσουάνα. Μια χώρα που το 1966, όταν κατέκτησε την ανεξαρτησία της από τους Εγγλέζους, είχε οδικό δίκτυο 12 χιλιομέτρων και 22 απόφοιτους πανεπιστημίου. Τώρα έχει απόθεμα 7,5 δισ. δολάρια και ρυθμό ανάπτυξης 6%. Κι η φορολογία δεν υπερβαίνει το 25%. Στη διαφθορά η Ελλάδα προηγείται με συντελεστή 46, ενώ η Μποτσουάνα είναι στο 28. Κι είναι προφανές τι δεν έχει η Μποτσουάνα. Δεν είχε οικογένεια Παπανδρέου, δεν είχε οικογένεια Καραμανλή, δεν είχε οικογένεια Μητσοτάκη. Δεν είχε Σαμαρά, δεν έχει Αλέξη Τσίπρα. 

«Αν υπάρξουν ψηφοφόροι με τη νοημοσύνη και την πολιτική ωριμότητα των Αμερικανών, θα υπάρξει Ελληνας Τραμπ».

Τάκης Μπαλτάκος

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwJcyYJmrQcCQDk96ICb0HgWFKNlNXwu7Hv0UsxViwDup1y56KQ770hVvJ9FXpUjPQoh8-pFaIEfjGAOdaaee1QqlJ1U4uT7v7fR8DcrAtAfpiO1JS2SYoDKi4v9Y4w65baRmwh6Qt_fg/s320/_COPY_~1.JPG

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου 2016

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΕΝΟΥ ΝΕΟΤΑΞΙΤΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ

Με τον Ομπάμα πλέον να μετράει μέρες πίσω από το οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου και περιμένοντας όλοι το τέλος του κόσμου από τον Τραμπ, θεωρήσαμε σωστό να αποτίσουμε έναν μικρό "φόρο τιμής" στον απερχόμενο πλανητάρχη, προσπαθώντας να συνθέσουμε έναν μικρό απολογισμό της θητείας του πρώτου μαύρου προέδρου των ΗΠΑ.

Η θητεία του Μπαράκ Ομπάμα, ξεκίνησε έτσι περίπου όπως περίμεναν οι περισσότεροι που δεν είχαν στο μυαλό τους το “μικρότερο κακό”, διαψεύδοντας δηλαδή όσους θεωρούσαν πως ο Ομπάμα είναι η ευκαιρία για μια ανατροπή στον παρεμβατισμό των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Δόγμα που τίμησε ιδιαίτερα ο προηγούμενος πρόεδρος, Τζωρτζ Μπους Τζούνιορ, ο οποίος στη θητεία του ξεκίνησε τον πόλεμο “ενάντια στην τρομοκρατία” σε όλο τον κόσμο.

Πράγματι, με την ανάληψη της προεδρίας, ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε απόλυτη ασυλία στον απερχόμενο πρόεδρο για τις κατηγορίες εγκλημάτων πολέμου που τον βάρυναν, καθώς και για όποια ευθύνη μπορεί να είχε σχετικά με την εισβολή στο Ιράκ, που βασίστηκε σε κατασκευασμένα στοιχεία για βιολογικά όπλα που διέθετε το καθεστώς του Σαντάμ.

Δεν είναι όμως μόνο η κληρονομιά των διεθνών σχέσεων που διατηρείται ανέπαφη με τον ερχομό του Ομπάμα. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ, με τη στήριξη και του ρεπουμπλικανικού κόμματος, επεκτείνει τις φοροαπαλλαγές που είχαν σχεδιαστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και αφορούσαν τις πιο πλούσιες κατηγορίες πολιτών, ενώ ταυτόχρονα προτείνει πάγωμα των μισθών όλων των δημόσιων υπαλλήλων για δύο χρόνια, εξαιρώντας τους στρατιωτικούς. Το πάγωμα αυτό, υποστηρίζει πως θα αποφέρει στα ταμεία 28 δισ. δολάρια μέσα σε 5 χρόνια. Βέβαια την ίδια στιγμή, χτίζει στο Γκουάμ του Ειρηνικού, μία στρατιωτική βάση-μεγαθήριο, συνολικού κόστους, $12 δισ.

Η αμερικανική στρατιωτική βάση στο Γκουάμ, έτσι όπως φαίνεται από το Google Earth

Όσον αφορά την οικονομία όμως, αυτό για το οποίο θα μνημονεύεται το καθεστώς Ομπάμα, μάλλον θα είναι η TPP. To “Σύμφωνο Συνεργασίας των Δύο Πλευρών του Ειρηνικού”, όπως μεταφράζεται(;) η Trans-Pacific Partnership, που έχει χαρακτηριστεί ως “Η πιο βρώμικη συμφωνία που δεν έχεις ακούσει ποτέ”, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε και σχεδόν επιβλήθηκε στις δύο πλευρές του Ειρηνικού, από το καθεστώς Ομπάμα.

 Μία συμφωνία, που δίνει το ελεύθερο σε μεγάλες εταιρείες, να παρακάμπτουν νόμους των συμβαλλόμενων κρατών, είτε αυτοί έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος, είτε με την προστασία των καταναλωτών, είτε φυσικά με εργασιακά δικαιώματα, όταν αυτοί οι νόμοι, εμποδίζουν την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Αν είστε οπτικοί τύποι, μια γεύση μπορείτε να πάρετε στο παρακάτω βίντεο.

Τη λαμπρή κληρονομιά του Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ όμως, συνεχίζει ο Μπαράκ Ομπάμα και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνεχίζοντας το πρόγραμμα απαγωγών που είχε καθιερώσει ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος, άνθρωποι «εξαφανίζονται» από διάφορα μέρη της γης χωρίς ένταλμα και βρίσκονται κρατούμενοι σε φυλακές διάσπαρτες στην υφήλιο, χωρίς να εκκρεμεί κάποια κατηγορία ή να αναμένεται κάποια δίκη. 

Ακόμα και υπεύθυνοι της CIA, που για ένα μικρό διάστημα είχαν κατηγορηθεί για διενέργεια βασανιστηρίων, την εποχή που δηλαδή που όλοι μάθαμε τι είναι το waterboarding, χαίρουν πλήρους ασυλίας και δεν τους απαγγέλεται καμία κατηγορία, παρά τις αναφορές και τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί εναντίον τους.

Η κυβέρνηση Ομπάμα στο εσωτερικό, θα κάνει τα μηχανάκια παρακολούθησης της NSA να υπερφορτώσουν, επεκτείνοντας δραστικά το ανάλογο πρόγραμμα της μυστικής υπηρεσίας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να τσακίσει κάτι που οι «κουτόφραγκοι» αποκαλούν “net neutrality”, δηλαδή την υπονόμευση συνδέσεων ή ιστοσελίδων, από τους ίδιους τους παρόχους ίντερνετ, κάνοντας πιο αργή τη μεταφορά των δεδομένων από μερικές ή πιο γρήγορη από άλλες. Γενικότερα όμως, η κυβέρνηση Ομπάμα, δεν έχει καλή σχέση με το ίντερνετ, φτάνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις και σε γραφικότητες, απαγορεύοντας για παράδειγμα στους δημόσιους υπαλλήλους να διαβάζουν τα wikileaks ακόμα και από το σπίτι τους.

Βέβαια η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την κυβέρνηση Ομπάμα δε σταματάει σε τέτοια μικροπράγματα. Στο εσωτερικό επιδεικνύει μια τεράστια ανοχή σε περιστατικά αστυνομικής βίας σε βάρος μειονοτήτων, δημιουργώντας ένα ασύλληπτο ρεκόρ δολοφονιών, φτάνοντας να δολοφονούνται τρεις άνθρωποι κάθε μέρα από αστυνομικούς, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2015. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ακυρώνει νόμο που απαγόρευε τη διάδοση κυβερνητικής προπαγάνδας στο Μέσα Ενημέρωσης, το λεγόμενο “Propaganda Ban”.

Αλλά και στο εξωτερικό τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Επί θητείας Ομπάμα, γίνεται γνωστή η ύπαρξη και λειτουργία μίας μυστικής φυλακής της CIA στη Ρουμανία, ψηφίζεται νόμος  που επιτρέπει στις μυστικές υπηρεσίες να δολοφονούν αμερικανούς χωρίς δίκη, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αν κρίνεται πως απειλούν την κυριαρχία των ΗΠΑ, και υλοποιείται σχετικά άμεσα ανατινάζοντας 4 αμερικανούς σε Πακιστάν και Υεμένη με drones. Ο ίδιος ο Μπαράκ μάλιστα, επιβλέπει προσωπικά, μία λίστα ανθρώπων, που χρήζουν άμεσης δολοφονίας.

Και αν ήταν τόσο εύκολο να καταπατηθούν τα δικαιώματα των “νόμιμων” αμερικανών πολιτών, τα πράγματα δε θα ήταν πιο δύσκολα για τους μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα. Η κυβέρνηση Ομπάμα, κατέχει ακόμα ένα ιστορικό ρεκόρ, παγκόσμιο μάλιστα αυτή τη φορά, όντας η κυβέρνηση που έχει απελάσει 2 εκατομύρια μετανάστες στη θητεία της. Άλλο ένα ρεκόρ, πετυχαίνει το 2012, όταν απελαύνει 400.000 μετανάστες, τους περισσότερους δηλαδή από κάθε άλλο έτος, στην ιστορία των ΗΠΑ. 

Όσοι δεν έχουν την τύχη να απελαθούν, στέλνονται στις φυλακές, με τις οποίες έχει γεμίσει η χώρα από άκρη σε άκρη, ενώ συνεχίζεται η κατασκευή ενός φράχτη στα σύνορα με το Μεξικό, κόστους $8 δισ. που είχε ξεκινήσει ο Τζώρτζ Μπους Τζούνιορ. Αν αναρωτιέστε, γιατί ένας φράχτης μπορεί να κοστίζει $8 δισ. να σας ενημερώσουμε πως δεν έχει να κάνει τόσο με την απόσταση που καλύπτει, όσο με τον εξοπλισμό του, που περιλαμβάνει αισθητήρες και κάμερες παρακολούθησης πάνω σε πύργους σε όλη την έκταση των συνόρων.

Σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό, στην περιοχή της Καλιφόρνια. John Moore / Getty Images

Και αν νομίζατε πως φτάσαμε σε κάποιο ζενίθ παρακμής, απατάσθε, καθότι ήμαστε ακόμα στην αρχή και τώρα θα ασχοληθούμε με το παραδοσιακά δυνατό σημείο των ΗΠΑ και της κυβέρνησης Ομπάμα. Δηλαδή τον εξωτερικό παρεμβατισμό.

Είναι λοιπόν, πολύ δύσκολο για κάποιον, να βρει μία δικτατορία στον πλανήτη, στην οποία η κυβέρνηση Ομπάμα να μην έχει πουλήσει όπλα. Συνέχισε τη συμφωνία που είχε συνάψει ο προκάτοχός του με τη Σαουδική Αραβία, για αγορά όπλων αξίας $60 δισ, τη μεγαλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ, πουλώντας ακόμα $30 δις. οπλισμό. Άλλα $200 εκατ οπλισμό πουλάει στο καθεστώς του Μπαχρέιν για την εκπληκτική του ικανότητα να πνίγει εξεγέρσεις στο αίμα την εποχή της αραβικής άνοιξης (ίσως να μην έχετε ακούσει σχετικά), διατηρεί τη συνεχή ροή χρήματος στη στρατιωτική δικτατορία της Αιγύπτου, προσφέρει $50 εκατ δολάρια οικονομική βοήθεια στη Γαλλία για τη στρατιωτική της επέμβαση στο Μαλί, ολοκληρώνει συμφωνία για $3.5 δισ όπλα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ πουλάει όπλα ακόμα και στο δικτάτορα του Ουζμπεκιστάν.

Δεν υπάρχει πρόεδρος, πρωθυπουργός, δικτάτορας, μονάρχης ή βασιλιάς εκεί έξω, που να μην έχει αγοράσει έστω μια σφεντόντα από τον Ομπάμα, κάνοντας έτσι τις ΗΠΑ το μεγαλύτερο προμηθευτή όπλων στον πλανήτη. Ο μόνος τρόπος να ευημερήσεις αν είσαι δικτάτορας πλέον, είναι να αγοράσεις όπλα από τις ΗΠΑ, ενώ ακόμα και αν δεν έχεις τα λεφτά να το κάνεις, οι ΗΠΑ θα σε βλέπουν με καλό μάτι, όπως στην περίπτωση της Αϊτής, όπου ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος, ανατράπηκε και εξορίστηκε από ένα πραξικόπημα που είναι πιο αρεστό στις ΗΠΑ. Ακόμα και αν απλά θες να ξεκινήσεις διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, πρέπει να πεις καλημέρα αγοράζοντας όπλα, όπως έκανε το Βιετνάμ.

Και αν νομίζατε πως εκεί εξαντλείται ο παρεμβατισμός των ΗΠΑ, γελιέστε, γιατί αυτές είναι απλά “καλές φιλικές σχέσεις”. Οι ΗΠΑ, επί Ομπάμα, επεκτείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στο εξωτερικό υπερδιπλασιάζοντας τις χώρες στις οποίες δρουν οι ειδικές τους δυνάμεις, από 60 που ήταν επί Μπους, σε 134. Ανοίγει καινούρια στρατιωτική βάση στη Χιλή, άλλες τρεις στην Ονδούρα, ενώ η Κολομβία, πιο τυχερή, καταλήγει να φιλοξενεί 7 καινούριες στρατιωτικές βάσεις. 

Συνεχίζεται και εντείνεται ο πόλεμος στη Σομαλία, όπου οι Αμερικάνοι έχουν διαλέξει ήδη πλευρά και τη στηρίζουν, ενώ η ανατολική Ευρώπη πλημμυρίζει με στρατιωτικό εξοπλισμό και προσωπικό. Στρατεύματα σε Πολωνία και Ρουμανία, αεροπλάνα στη Λιθουανία, και μία ένταση που θυμίζει εποχές ψυχρού πολέμου αφού σε όλα τα σύνορα της Ρωσίας, τοποθετούνται τακτικός στρατός αλλά και πυραυλικά συστήματα. Στη δε Ουκρανία, το φασιστικό καθεστώς που ακολουθεί την ανατροπή του προηγούμενο προέδρου, χαίρει κάθε εκτίμησης και βοήθειας από τις ΗΠΑ, ενισχύοντάς το να εξαπολύσει ένα πογκρόμ εναντίον ρωσόφωνων πληθυσμών, που καταλήγει σε έναν εμφύλιο ο οποίος κρατάει μέχρι σήμερα.

Αμερικανικά στρατεύματα και εξοπλισμός όμως στέλνονται και σε 35 (τριάντα πέντε) αφρικανικές χώρες, ενώ εκατομμύρια ξοδεύονται και για τον εξοπλισμό του στρατού του Νοτίου Σουδάν, παρόλη την ανησυχία για τα εγκλήματα που διαπράττει το καθεστώς. Όσον αφορά δε την Κούβα, η κυβέρνηση του Ομπάμα, έχει τη φαεινή ιδέα να στήσει ένα “κουβανικό τουίτερ”, προκειμένου να προωθήσει την υπονόμευση του κουβανικού καθεστώτος.

Ο παρεμβατισμός αυτός βέβαια, γνωρίζει καινούριες δόξες, όταν επί προεδρίας Ομπάμα, αυξάνεται η χρήση των drones για βομβαρδισμούς περιοχών σε όλο τον πλανήτη. Η χρήση τους μάλιστα γίνεται σε τόσο βιομηχανικό επίπεδο, που αρχίζει και γίνεται θέμα ακόμα και σε ταινίες του Hollywood. Αυτό που είχε ξεκινήσει ο Μπους στο Πακιστάν, σαν μια “βοήθεια” στη χώρα ώστε να αντιμετωπίσει τους τρομοκράτες, γίνεται τώρα ο κύριος τρόπος στρατιωτικής επέμβασης σε όλο τον πλανήτη.

 Βάσεις drones ξεφυτρώνουν παντού, από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Νίγηρα. Drones επίσης προμηθεύονται και όλοι οι στενοί σύμμαχοι της υπερδύναμης, άσχετα με το τι φήμη έχουν γύρω από το σεβασμό δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με drones προμηθεύεται ακόμα και η σύμμαχος Τουρκία για να αντιμετωπίσει τους Κούρδους μαχητές, οι οποίοι βέβαια είναι σύμμαχοι των Αμερικανών στη Συρία όταν πολεμάνε τους μαχητές τους Ισλαμικού Κράτους, το οποίο βέβαια είναι σύμμαχος της Σαουδικής Αραβίας, η οποία φυσικά είναι πάγιος σύμμαχος των ΗΠΑ.

168 παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στο Πακιστάν από το 2006 από βομβαρδισμούς με drones, και άλλα 231 παιδιά σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν μόνο μέσα σε ένα χρόνο. Ήταν τόσο ευχαριστημένος ο Ομπάμα με το πόσο καλά τα πάνε αυτές οι μη επανδρωμένες μηχανές καταστροφής, ώστε να καμαρώνει στους συμβούλους του λέγοντας “είμαι πολύ καλός στο να σκοτώνω ανθρώπους” με drones. 

Όμως, ακόμα κάτι στο οποίο είναι πολύ καλός ο Ομπάμα όσο είναι πρόεδρος, φαίνεται πως είναι τα πυρηνικά όπλα. Παρόλες τις προεκλογικές υποσχέσεις να δημιουργήσει έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά, ο δημοκρατικός πρόεδρος δεσμεύει 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε βάθος 30 χρόνων, για την επέκταση και την ενίσχυση του πυρηνικού οπλοστασίου της χώρας.

Και κάπου εδώ ίσως πρέπει να αναφερθούμε στους επίσημους πολέμους που διεξήγαγε το καθεστώς Ομπάμα στον πλανήτη, το οποίο έχει βομβαρδίσει 7 διαφορετικές μουσουλμανικές χώρες και μετά ο ίδιος ο πρόεδρος περηφανεύτηκε γι’ αυτό. Άξιο περηφάνιας όμως ίσως να είναι ακόμα ένα ρεκόρ που πέτυχε, όντας ο πρόεδρος που έχει διατάξει τους περισσότερους αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε μία θητεία, με τον αριθμό να φτάνει τις20.000. Στην πραγματικότητα, ο Ομπάμα αποδείχτηκε τόσο αποτελεσματικός στο να ανοίγει πόλεμο με χώρες, που τα κατορθώματά του έγιναν βιβλίο πριν καν τελειώσει η προεδρία του.

Το Αφγανιστάν είναι το μεγαλύτερο και πιο αιματοβαμμένο πολεμικό πεδίο αυτή τη στιγμή για τις ΗΠΑ. Ο Ομπάμα ανέβαλε την απόσυρση των στρατευμάτων από τη χώρα και η ένταση των επιχειρήσεων κορυφώθηκε επί προεδρίας του. Οι καθημερινοί βομβαρδισμοί της χώρας κέντρισαν την προσοχή της κοινής γνώμης, όταν βομβαρδίστηκε νοσοκομείο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Και ενώ ακόμα δεν ξέρουμε σε ποια χώρα ανήκε το αεροπλάνο που το ανατίναξε, μάλλον δε θα μάθουμε και ποτέ, αφού την επόμενη μέρα του βομβαρδισμού το κτίριο ισοπεδώθηκε από ένα αμερικανικό τανκ, καταστρέφοντας όποια αποδεικτικά στοιχεία θα μας έδειχναν τον ένοχο. Η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση στο Αφγανιστάν, ανάγκασε τον πρόεδρο της χώρας να ζητήσει την παύση των αεροπορικών επιθέσεων στη χώρα του, μόνο για να πάρει ένα λακωνικό “όχι” από τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η Λιβυή από την άλλη είναι ένα καινούριο κέντρο πολεμικών επιχειρήσεων που άνοιξε μόνη της η κυβέρνηση του Ομπάμα. Μπορεί μερικοί που εξαντλούν τα αναγνώσματά τους στη Χρυσηίδα Δημουλίδου, να πιστεύουν πως οι ΗΠΑ είναι κάποιο κράτος δικαίου με θεσμούς που ελέγχουν ο ένας τον άλλο…

αλλά η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβυή, έγινε χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου. Μία επέμβαση που οδήγησε στη βύθιση της χώρας σε έναν χαοτικό εμφύλιο που εξελίσσεται μέχρι σήμερα και επιπλέον προσφυγικά κύματα που προσπαθούν να σωθούν από τον όλεθρο.

Η Υεμένη, είναι μία ακόμα από τις 7 μουσουλμανικές χώρες που η κυβέρνηση Ομπάμα κατέστρεψε με άμεσες και έμμεσες μεθόδους. Μία μέχρι πρότινος χώρα-μοντέλο για το καθεστώς Ομπάμα, αφού στις εκλογές που γίνονταν κατέβαινε μόνο ένας υποψήφιος, ενώ ο μέχρι πρότινος δικτάτορας έχαιρε εκτίμησης και ιατρικής φροντίδας από τις ΗΠΑ. Όταν βέβαια δημιουργήθηκε κάποια δυσφορία γι αυτή την κατάσταση από μερίδα των πολιτών της χώρας, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τους βομβαρδισμούς στη χώρα, με αποκορύφωμα τη στρατιωτική επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή, με τη συνδρομή των ΗΠΑ και η οποία έχει γυρίσει τη χώρα στην εποχή του λίθου και το λαό να πεθαίνει από την πείνα χάρη στο ολικό εμπάργκο που επιβλήθηκε.

Τέλος, η Συρία, είναι μάλλον το μεγαλύτερο προπαγανδιστικό “κατόρθωμα” της κυβέρνησης Ομπάμα, αφού κατέληξε να χρηματοδοτεί την Αλ-Κάιντα για να ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ. Κάνοντας συμμαχίες και χρηματοδοτώντας σχεδόν όποιον ήταν πρόθυμος να πολεμήσει τον Άσαντ, είδαμε όπλα της να φτάνουν ακόμα και στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους,  αμερικανούς στρατιώτες να μπαίνουν σε μία ξένη χώρα χωρίς κάποια άδεια, ρωσικά και αμερικανικά μαχητικά να πετάνε στον ίδιο ουρανό και την ένταση ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου να φτάνει πολύ κοντά στη γενικευμένη παγκόσμια σύρραξη. Το χάος που υπέθαλψε ο αμερικανικός παράγοντας, είχε ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση που γνώρισε η ανθρωπότητα και λύση ακόμα δε διακρίνεται στο κοντινό μέλλον.

Και η λίστα συνεχίζεται με το Ιράκ που μπήκε σε μία νέα εποχή πολέμου, επειδή μάλλον η προηγούμενη πήγε τόσο καλά. Αεροπορικοί βομβαρδισμοί γίνονται σε καθημερινή βάση για να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος, όμως ένα μεγάλο τίμημα το πληρώνουν όπως πάντα οι άμαχοι. Την Ουγκάντα και τη Σομαλία που βυθίζονται εδώ και καιρό στη δείνη του πολέμου και μια σειρά άλλων χωρών που με την ενίσχυση του αμερικανικού παράγοντα διεξάγουν τους πολέμους τους ενάντια στην τρομοκρατία, όποια και αν χαρακτηρίσουμε ως τέτοια…

Δεν είναι περίεργο λοιπόν, να ακούμε από το Νόαμ Τσόμσκυ πως ο “Ομπάμα λειτουργεί τη μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση που υπάρχει, ίσως σε όλη την ιστορία”. Ο πιο πολεμοχαρής πρόεδρος των ΗΠΑ, που σύμφωνα με κάποιους μετέτρεψε τη χώρα σε “ένα έθνος δολοφόνων”, οδήγησε τις ΗΠΑ στο να διεξάγουν κάποιου είδους πολεμική επιχείρηση σε 120 διαφορετικές χώρες τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, με περίπου 70 αμερικανούς κομάντο να διεξάγουν μία επιχείρηση κάθε μέρα.

Και ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως ο απερχόμενος πρόεδρος θα έπρεπε να δικαστεί ακόμα και για εγκλήματα πολέμου, ή έστω για τη συγκάλυψή τους, η διεθνής κοινή γνώμη έχει λίγο διαφορετική άποψη. Για την ακρίβεια, αποφάσισε πως του αξίζει ένα Νόμπελ Ειρήνης, για λόγους που ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει.

Το “μικρότερο κακό” απέναντι στους ρεπουμπλικάνους υποψηφίους προέδρους, όπως χαρακτηριζόταν στις δύο προεκλογικές του εκστρατείες, αποδείχτηκε ένα από τα «μεγαλύτερα κακά» που πέρασε ποτέ από το θώκο της πλανητικής ηγεσίας. Και ενώ ο Τραμπ φαίνεται εξαιρετικά πρόθυμος και ικανός να τα πάει τόσο καλά, ή και καλύτερα, καλό να θυμόμαστε πως ο πήχης για το νεό πλανητάρχη είναι ήδη πολύ ψηλά.

ΠΗΓΗ