Από την ώρα που οι «ελληνικές» κυβερνήσεις έσυραν την χώρα στην κόλαση των μνημονίων, άρχισε μια λυσσαλέα προπαγάνδα περί της δήθεν συλλογικής ευθύνης του ελληνικού λαού για την καταστροφή του. Κατηγορήθηκε και κατηγορείται σαν «ανίκανος», «τεμπέλης», «άχρηστος», «καλοπερασάκιας», «αδιάφορος» και σαν υπαίτιος κάθε κακού. Επίσης κατηγορείται ότι για πολλά χρόνια «καλοπερνούσε με τα λεφτά που του έστελναν οι Ευρωπαίοι πολίτες», παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δούλευαν τις περισσότερες ώρες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, τις περισσότερες μέρες του χρόνου και αμείβονταν με τους χαμηλότερους μισθούς. Αυτά συνέβαιναν στις εποχές της «καλοπέρασης»!
Αυτή η προπαγάνδα, η πρωτοφανής σε έκταση, ένταση και διάρκεια, έχει σαν σκοπό να δημιουργήσει στον ελληνικό λαό τύψεις και ενοχές και να τον βυθίσει σε μια ολοκληρωτική εσωτερική συντριβή θρησκευτικού τύπου, ακριβώς όπως η μεσαιωνική καθολική εκκλησία καθιστούσε υπεύθυνο κάθε «αμαρτωλό» για τα βάσανά του, και παρουσίαζε το κάψιμο στην πυρά σαν εξιλέωση για τις αμαρτίες του μέσα από ένα auto-da-fé, μια «θεάρεστη» πράξη πίστεως. Οι βρωμεροί που γέννησαν και ενορχηστρώνουν αυτά τα ψέματα ξέρουν ότι, ένας άνθρωπος ή ένας λαός που βασανίζεται από συμφορές και θεωρεί υπεύθυνο τον ίδιο του τον εαυτό, δεν μπορεί να αντιδράσει. Αυτό θέλουν. Αυτή η προπαγάνδα, επίσης αποσκοπεί στο να πείσει τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης ότι οι «άχρηστοι Έλληνες» ευθύνονται για την μοίρα τους, αλλά και για τα δεινά που έρχονται γρήγορα στις δικές τους, «ευημερούσες» κοινωνίες. Στοχεύει, πάνω απ’ όλα, στο να καλύψει την ολοκληρωτική ευθύνη των διεθνών δολοφόνων και των ντόπιων πολιτικών δούλων τους για την δυστυχία του ελληνικού λαού, αλλά και πολλών άλλων λαών που τους έχουν καταδικάσει σε πολέμους, καταστροφές, προσφυγιά, αρρώστιες και πείνα. Αυτή η προπαγάνδα ξεκινάει από τα βρωμερά γραφεία των διεθνών κέντρων εξουσίας και αναπαράγεται από τα ξεβρακωμένα παιδάκια της «ελληνικής» κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Στο πλαίσιο της συλλογικής ευθύνης ανήκουν οι δηλώσεις του τύπου «μαζί τα φάγαμε», «καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε», «εσείς μας ψηφίσατε» και άλλα τέτοια χυδαία αποφθέγματα. Δυστυχώς, η εύκολη και εύπεπτη αντίληψη της συλλογικής ευθύνης έχει κατακλύσει, επίσης, την αντίληψη και την πρακτική πολλών «επαναστατημένων» πνευμάτων, που ζητούν την κεφαλήν επί πίνακι κάθε ανήμπορου και κάθε δυστυχισμένου αφού, όπως λένε, δεν εξεγείρεται! Αν ήθελαν να κοπιάσουν ελάχιστα, θα καταλάβαιναν εύκολα γιατί οι δυστυχισμένοι δεν εξεγείρονται «από μόνοι τους» και γιατί ποτέ στην ιστορία του ανθρώπου δεν εξεγέρθηκαν «από μόνοι τους». Επίσης θα καταλάβαιναν ότι ταυτίζονται με την, φασιστικής έμπνευσης, πολιτική της συλλογικής ευθύνης και θα καταλάβαιναν την ζημιά που προκαλούν στην δυνατότητα οποιασδήποτε εξέγερσης που, κατά τα άλλα, ποθούν! Ομως, αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης δεν είναι καινούργιο εφεύρημα(*), αλλά βρήκε την πλήρη έκφρασή του στον γερμανικό, χιτλερικό ναζισμό, όταν διώκονταν ολόκληρες κοινωνικές και φυλετικές ομάδες και προβαλλόταν η «μηδενική λύση», δηλαδή η πλήρης εξόντωση όσων κοινωνικών σχηματισμών και λαών αντιστέκονταν ή υπήρχε πιθανότητα να αντισταθούν στον χιτλερισμό. Το πρόσχημα, τότε, ήταν ότι μόλυναν την Άρια φυλή. Η συλλογική ευθύνη είναι αυτή που ισοπεδώνει και θεωρεί ισομερώς υπεύθυνο τον εκατομμυριούχο με τον μεροκαματιάρη, τον ιδιοκτήτη τηλεοπτικών καναλιών με τον πλανόδιο μικροπωλητή, τον πρόστυχο γιάπι-διευθυντή της μεγάλης εταιρίας με τον αφανισμένο άνεργο, το παιδί του υποβαθμισμένου δημόσιου σχολείου με τον φοιτητή του Γιέηλ, τον κάτοχο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με το θύμα της πλύσης εγκεφάλου, του ψέματος και της τρομοκρατίας. Είναι αυτή που ισοπεδώνει και θεωρεί ισοϋπεύθυνους τους πάντες, παραγνωρίζοντας σκόπιμα την διαφορετική θέση και τον ρόλο του καθένα στον κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης αποδίδει ίσες ευθύνες σ’ αυτόν που έχει τα μέσα, τις γνωριμίες, τον χρόνο και τις ευκαιρίες να αποκτήσει την ικανότητα ελέγχου ολόκληρων λαών και σ’ αυτόν που αναγκάζεται να δουλεύει σκληρά σ’ όλη του τη ζωή, προσπαθώντας να επιβιώσει και γι’ αυτό είναι αποκλεισμένος από κάθε κοινωνική διεργασία. Αποδίδει ίσες ευθύνες στον σχεδιαστή και εκτελεστή πολιτικών κατευθύνσεων και σ’ αυτόν που παρακολουθεί ανήμπορος τις ενέργειες αυτού που τον κορόιδεψε. Στην σημερινή κοινωνία η «συλλογική ευθύνη» είναι ένα ιδεολόγημα. Η μοναδική ευθύνη του ελληνικού λαού είναι ότι ξεγελάστηκε και ξεγελιέται και, κάθε λίγα χρόνια, επιλέγει κόμματα και ηγεσίες που τον σκοτώνουν αργά, αλλά σίγουρα. Η ευθύνη του αρχίζει και τελειώνει εκεί.
Συλλογική ευθύνη μπορεί να καταλογιστεί σ’ ένα λαό μόνο αν αυτός, στο σύνολό του, ελέγχει τα κέντρα εξουσίας, συμμετέχει άμεσα σ’ αυτά και διαμορφώνει πολιτικές. Σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Το «εσείς μας ψηφίσατε» και το «μας αξίζουν χίλια μνημόνια» είναι κραυγές ενόχων και συνενόχων και, κάποια μέρα, θα βρεθούν αυτοί να επιτελούν το δικό τους auto-da-fé. Τότε, εκείνη η «πράξη πίστεώς» τους θα είναι αληθινά θεάρεστη.
(*) Ο Εδουάρδος Γ’ της Αγγλίας είχε θεσπίσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο, αν ένα μέλος μιας συντεχνίας προέβαινε σε παράνομη πράξη, όλα τα μέλη της θεωρούνταν εξ’ ίσου ένοχα.
«Σας σφάζουν μπροστά στα μάτια του Πλανήτη και κανείς δεν λέει κουβέντα. Πρώτα από όλα η ελίτ της Ελλάδας. Και η κυβέρνησή σας. Λίγοι, αλλά πολλοί λίγοι, επιτρέπουν την σφαγή γιατί δεν τους αφορά. Έχουν τυφλωθεί από την απατηλή λάμψη του ευρώ και τη συμμετοχή στην προνομιούχα τάξη των ευγενών Ευρωπαίων.
Λαέ της Ελλάδας! – Ξυπνήστε. Πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας. Μην πιστεύετε τους πολιτικούς σας, τα μίντια σας! Αποχωρήστε από αυτήν την εγκληματική οργάνωση που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση και από αυτό το απατεωνίστικο δυτικό νομισματικό σύστημα που σας πνίγει μέχρι θανάτου. Πάρτε πίσω την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας. Παύτε να πληρώνετε το χρέος σας -η δύση δεν μπορεί να κάνει τίποτα ενάντια σε αυτό. Δεν μπορεί να κάνει, αν λειτουργείτε τη χώρα σας με τις δικές σας δημόσιες τράπεζες και το δικό σας χρήμα, βαθμιαία αλλά με βεβαιότητα ανοικοδομώντας μια κατεστραμμένη οικονομία. Η εκπλήρωση του χρέους είναι διαπραγματεύσιμη. Τα παραδείγματα αφθονούν σε όλο τον κόσμο. Η Αργεντινή είναι ένα από τα πιο πρόσφατα. Ακόμη κι η Γερμανία επαναδιαπραγματεύθηκε το διεθνές της χρέος το 1952 με τη Συμφωνία του Λονδίνου για το εξωτερικό γερμανικό χρέος.
Λαέ της Ελλάδας, αφυπνιστείτε για το τι συμβαίνει. ΜΗ ΔΕΧΤΗΤΕ αυτό που η κυβέρνηση, οι Βρυξέλλες και η τρόικα κάνουν σε ΣΑΣ και στη χώρα ΣΑΣ. Απεναντίας ζητήστε το GREXIT ως μια εντελώς νομιμοποιημένη συνέχεια στη ΔΙΚΗ ΣΑΣ θριαμβευτική ψήφο για το όχι σε νέα προγράμματα «διάσωσης» μέσα από την λιτότητα που επιβάλλει η τρόικα.
Εάν το κάνετε, γρήγορα θα δείτε το φως στο τέλος του τούνελ – ένα φως που έχει κρυφτεί για πάρα πολύ καιρό από την Γερμανία και τους γκάνγκστερ της τρόικα και την δική σας κυβέρνηση.
Ο Γερμανός υπουργός οικονομικών WolfgangSchauble προσπαθεί ακόμα να μπλοφάρει τους Έλληνες και να εντυπωσιάσει τον υπόλοιπο κόσμο απειλώντας την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ. Κάθε υγιής κυβέρνηση θα μετέτρεπε αυτή την απειλή σε δική της πρωτοβουλία και θα εγκατέλειπε το απολιθωμένο τέρας που καλείτε Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με το ψευδές και απατηλό κοινό νόμισμα που καλείτε ευρώ. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα, στην Ελλάδα βασιλεύει η νοσηρότητα.
Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση ανταποκρίνεται στην νοσηρότητα της τρόικα με νοσηρή υποτέλεια συγκεκριμένα με πλήρη συμμόρφωση – για την καταστροφή εκατομμυρίων αποστερημένων και σκλαβωμένων συμπατριωτών της. Κανείς δεν κραυγάζει, κανείς δεν φωνάζει, κανείς δεν επαναστατεί, κανείς δεν παίρνει τους δρόμους, κανείς δεν μπλοκάρει τους δρόμους, τις γέφυρες, τους σιδηροδρόμους για μέρες ή και βδομάδες, κανείς δεν εμποδίζει το συνεχιζόμενο εμπόριο των ξένων επιχειρηματιών με ότι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία της ΔΙΚΗ ΣΑΣ χώρας. Κανείς. Αυτό δεν είναι για να κατηγορήσουμε τον έλληνα που έχει να παλέψει για την στοιχειώδη επιβίωση, που έχει να βρει τρόπους για να θρέψει τα παιδιά και τις οικογένειες, αλλά το «κατηγορώ» απευθύνεται στη συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα και σε όλη την αφρόκρεμα της Ελλάδας, στα μίντια και στους βουλευτές που απλώς παρακολουθούν τον τρόμο -αλλά στέκονται παράμερα. Καμία δράση. Βλέποντας την Ελλάδα – τη ΔΙΚΗ ΣΑΣ χώρα, Λαέ της Ελλάδας!- να αιμορραγεί μέχρι θανάτου.
Χρειάζεται αφύπνιση, το πρόβλημα δεν είναι για χρέη και διασώσεις. Εάν σας λένε ότι η «κρίση χρέους» της Ευρώπης είναι λάθος της Ελλάδας και ότι μια νέα κρίση κυοφορείται εξαρτώμενη από το πόσο καλά η Ελλάδα θα συμμορφωθεί με τους κανόνες της επόμενης διάσωσης, είναι ένα εξωφρενικό ψέμα. Αυτή την κρίση μηχανεύτηκαν η ίδια η ευρωπαϊκή ολιγαρχία, οι διάφορες «GoldmanSachs» που καθοδηγούνται από την Αμερικάνική Κεντρική Τράπεζα, που διαχειρίζονται την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω του MarioDraghi, ενός πρώην στελέχους της GoldmanSachs, αυτοί ντεφάκτο διαχειρίζονται την ευρωπαϊκή οικονομία.
Γιατί θέλουν την Ελλάδα κάτω από τις μπότες τους; Επειδή θέλουν μια υποτελή Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα είναι σε μια εξαιρετικά στρατηγική γεωγραφική περιοχή στο σταυροδρόμι δύσης και ανατολής. Η Ελλάδα είναι μια χώρα του ΝΑΤΟ. Ίσως η δεύτερη πιο σπουδαία χώρα του ΝΑΤΟ, μετά την Τουρκία λόγω της στρατηγικής της θέσης. Δεν θέλουν η Ελλάδα να κυβερνάται από μια αριστερή κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αριστερά. Είναι τόσο νεοφιλελεύθεροι όσο φαίνονται. Οι κυρίαρχοι του πλανήτη θέλουν αλλαγή καθεστώτος -την καλή παλιά αλλαγή καθεστώτος που απειλεί όσους δεν γονατίζουν μπροστά στους κανόνες της δύσης. Ακριβώς τώρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προς τα πίσω για να ευχαριστήσει τους κυρίους του χρήματος και να αφήσει το λαό της Ελλάδας να ταπεινώνεται και να κατακρημνίζεται σε βαθμό αθλιότητας.
Αυτό που επιδιώκει η Ουάσιγκτον και οι μαριονέτες των Βρυξελλών είναι μια Ελλάδα που συμμορφώνεται, που ποτέ δεν θα αμφισβητήσει το ρόλο της στο ΝΑΤΟ, ποτέ δεν θα αμφισβητήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ποτέ δεν θα αμφισβητήσει τις δεσμεύσεις στο ευρώ και ποτέ δεν θα αμφισβητήσει τη διείσδυση των ΗΠΑ στη Μεσόγειο πλούσια σε υποθαλάσσιους υδρογονάνθρακες και ορυκτά. Το ίδιο ισχύει, με την ευκαιρία, επίσης με την Ιταλία και την Ισπανία, επίσης παράλιες χώρες της Μεσογείου. Οι κυβερνήσεις τους ήδη με εξωτερική παρέμβαση (ΗΠΑ, Ε.Ε.) έχουν μεταμορφωθεί σε δεξιά, νεοφιλελεύθερα, συμμορφωμένα ανδρείκελα.
Η αδράνεια της ελληνικής ολιγαρχίας και της κυβέρνησης είναι ασυγχώρητες. Αυτό είναι σύνδρομο της Στοκχόλμης στα χειρότερά του. Υποταχτικοί στο δήμιο μέχρι να χωριστούν από το θάνατο. Κι ο θάνατος υπό την μορφή της ολικής καταστροφής, της ολικής λεηλασίας, της ολικής σκλαβιάς δεν είναι μακριά.
Λαέ της Ελλάδας, θέλετε να συνεχίσετε αυτόν τον δρόμο της υποδούλωσης από μια αρπακτική αυτοκρατορία που τελικά ελέγχει κάθε κίνηση που κάνετε; Ή θέλετε να ανακτήσετε την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας και να είστε αποδεσμευμένοι από τις υπαγορεύσεις των Βρυξελλών και να ξεκινήσετε από την αρχή, όπως ο ευγενής και σοφός ελληνικός λαός που έφερε την Δημοκρατία στον κόσμο περίπου 2500 χρόνια πριν; Σίγουρα η Ελλάδα έχει ακόμα οραματιστές και την σοφία να ξαναφτιάξει την Δημοκρατία. Θυμηθείτε, ενώ δεν μπορούμε να αλλάξουμε την γεωγραφική μας θέση -το μέλλον είναι αναμφισβήτητα στην Ανατολή.
Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω ο ελληνικός λαός!
(Από το κείμενο έχουν παραλειφθεί τμήματα τα οποία ενημερώνουν τους ξένους αναγνώστες για τις εξελίξεις στην Ελλάδα από το 2009 μέχρι σήμερα, που μας είναι εντελώς γνωστές).
Το Δεκέμβριο του 2006, κάποιοι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» τραμπούκοι έκαναν απόβαση στην Αμάρυνθο για να επιτεθούν στους «ρατσιστές» κατοίκους της. Τότε σε σχόλιό μας με τον τίτλο, «Η ροζ Πανούκλα», σημειώναμε: «Όλη αυτή η ιστορία με την «εισβολή» των αντιρα τσιστών στην Αμάρυνθο είναι για γέλιο. Θα μέναμε στο γέλιο αν ήταν απλώς μια πράξη φρενοβλαβών γραφικών. Δεν είναι όμως έτσι. Είναι τέτοια η πολιτική παράκρουση, τόσο γκανγκστερική, που δεν μπορεί να είναι «αυθόρμητη» γραφικών. Είναι μια πράξη μεθοδευμένη και κατευθυνόμενη που χρησιμοποιεί τα κόπρανα ενός πολιτικού υπόκοσμου (τους δήθεν αναρχικούς και τους «αριστεριστές» δωσίλογους) για εκπαιδευτικούς αντιρατσιστικούς τραμπουκισμούς και βιασμούς. Είναι μια επιχείρηση ενταγμένη στη στρατηγική συγκρότησης των «νέων» φασιστικών ορδών, που θα τρομοκρατούν και θα βιοπραγούν κατά των κινημάτων, των τοπικών κοινωνικών και του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας».
Μαζί με άλλα σχετικά κείμενα θα το βρείτε εδώ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=27142#27142 Από εκείνη την εποχή σε πληθώρα κειμένων μας αναλύσαμε αυτές τις νέες ροζ ποικιλίες των «ομάδων κρούσης» του νεοταξικού φασισμού:Ποικιλίες με «αντιεξουσιαστικές», «αριστερίστικες» και «επαναστατικές» φορεσιές, οι οποίες ανύψωσαν τα ιδεολογήματα του πλανητικού ιμπεριαλισμού («αντιρατσισμό», «αντιεθνικισμό», «ξενοφοβία» και CIA) σε ξεχωριστό επάγγελμα, ιδιαίτερης κερδοσκοπικής απληστίας…
Αυτό που δεν αναλύσαμε και μας …διέφυγε ήταν η ανάπτυξη και η αναγωγή αυτών των πρώτων «προζυμιών» της ροζ Πανούκλας, σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ θεσμοθετημένα όργανα: Στις Μ.Κ.Ο… Όλα αυτά τα πρώτα έμβρυα της «αριστερίστικης» ροζ Πανούκλας, των επαγγελματιών «αντιρατσιστών» και CIA, ενσωματώθηκαν στους μαφιόζικους μηχανισμούς του χρήματος, του ιδιωτικού κεφαλαίου, στις Μ.Κ.Ο.: Σε μια θεσμοθετημένη οικονομική δομή αχαλίνωτης κερδοσκοπίας…
Έτσι η επαγγελματική βάση των «αντιρατσιστών» και CIA βρήκε και την οικονομική της δομή: Τη νέα δομή των ομάδων κρούσης των μαφιόζων του χρήματος, τη νέα δομή του ΦΑΣΙΣΜΟΥ…
Σήμερα αυτό το εφεύρημα των μαφιόζων του χρήματος, το εφεύρημα των ομάδων κρούσης του νεοταξικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ, έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις.
Η βρώμικη δουλειά πλέον του σύγχρονου φασισμού (4ου Ράιχ) δεν γίνεται με «ομάδες κρούσης» στρατολογημένες από συμμορίες του πολιτικού υπόκοσμου, όπως στον κλασσικό φασισμό (αυτόν του 3ου Ράιχ), αλλά από θεσμοθετημένες δομές του ιδιωτικού κεφαλαίου: Τις Μ.Κ.Ο…
Οι χρηματοδοτήσεις και οι επιδοτήσεις των νέων «επαγγελματιών» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ, οι εκπαίδευση των ροπαλοφόρων του, δεν γίνονται στα υπόγεια και με τις κλασσικές ασφαλίστικες πρακτικές, αλλά επίσημα και εκλεπτυσμένα, μέσω οικονομικών δομών και λειτουργιών…
Έτσι όλες οι εμετικές ιδιότητες και πρακτικές των παλιών φασιστικών συμμοριών και επαγγελματιών τραμπούκων «ξεπλύθηκαν» με το τέχνασμα του προβιβασμού σε μια οικονομική ΔΟΜΗ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ με «ανθρωπιστικό» περιεχόμενο και «κοινωνική» δράση…
Οι νέες ομάδες κρούσης του σύγχρονου φασισμού απόκτησαν πλέον το «κύρος» της «κοινωνικής ευαισθησίας», της «ανθρωπιστικής δράσης» και της …φιλανθρωπίας!!!
Οι Μ.Κ.Ο. έγιναν η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τα νέα φασιστικά «τάγματα εφόδου», για κάθε δωσίλογο υπηρέτη και τραμπούκο της διεθνούς και εγχώριας μαφίας του χρήματος: Και με το αζημίωτο (η οικονομική – επαγγελματική βάση
Και όπως ήταν φυσικό οι πρώτοι και οι πλέον κατάλληλοι που επάνδρωσαν αυτές τις νέες ομάδες κρούσης του 4ου Ράιχ (Μ.Κ.Ο.) ήταν και τα πρώτα, «αντιεξουσιαστικά» και «αριστερίστικα» έμβρυα που γεννήθηκαν πάνω στα ιδεολογήματα της Νέας Τάξης: Του ρατσισμού, του εθνικισμού και CIA…
Σήμερα βλέπουμε ότι οι …αντιεξουσιαστές «ήρωες» αυτού του επαγγέλματος, έχουν άμεση σχέση με το κράτος και την κυβέρνηση για τη διευθέτηση(!) των προβλημάτων που δημιουργεί η λαθρομεταναστευτική πλημμυρίδα και η κατευθυνόμενη «προσφυγική» λαίλαπα…
Οι «αντιεξουσιαστές» αγκαλιά με το κράτος και την κυβέρνηση στις καταλήψεις κτιρίων για τους «πρόσφυγες»!!!
Σημείωση: Αυτός ο «άγριος» αντιεξουσιαστής και «αντιρατσιστής», ο Νίκος Γιαννόπουλος, πάντα αγκαλιά με τους μηχανισμούς του κράτους και των κυβερνήσεων: Παλιότερα πολλά είχαν ακουστεί για επαφές με το Χρυσοχοΐδη, σήμερα με τον Μουζάλα…
Πάντα στα μέσα και στα έξω… Οι Μ.Κ.Ο. και τα «επαγγελματικά» δίκτυα ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ…
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη»…
Και το δόλωμα του «αριστεριστή», του «αντιεξουσιαστή» και της δόλιας αριστεροσύνης είναι από τα πλέον κερδοφόρα σήμερα, αλλά και από τα πλέον κυνικά…
Οι πολίτες, οι δημοκράτες, οι πατριώτες που νοιάζονται για την χώρα, πρέπει να μην έχουν καμιά αμφιβολία για την ορθότητα της μιας και μοναδικής πρότασης για τη μετάβαση στη δραχμή με 1)την ανατροπή του Μνημονίου με επιστροφή στην δραχμή,2) την αυτοδύναμη ανάπτυξη, 3) το νοικοκύρεμα του κράτους, 4) την εθνική αξιοπρέπεια, 5) την κοινωνική δικαιοσύνη. Οφέιλουν να μάχονται και να υποστηρίζουν σθεναρά την άποψη αυτή για το καλό της πατρίδας. Να μην κιοτεύουν απέναντι στους παραπλανημένους, ανυποψίαστους, αδιάβαστους, φοβισμένους, ψεκασμένους ή υστερόβουλους που δέχονται μοιρολατρικά την υποτέλεια και την καταστροφή της χώρας.
Να αποφεύγουν να ενημερώνονται από τα κανάλια της διαπλοκής και του ψέματος. Να μην παρασύρονται από την διαπλεκόμενη μιντιαρχία. Να μην δέχονται τα απέραντα ψέματα, τις στρεβλώσεις, την παραπληροφόρηση, την τρομοκρατία των ευρωραγιάδων. Να βγουν από την στάση της αδιέξοδης διαμαρτυρίας και να περάσουν στην δράση. Να οργανωθούν πολιτικά, ενωτικά και αποτελεσματικά.
Να μην επιτρέψουν την διαχείριση της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα από φαύλους πολιτικούς που μέχρι χθες εξέφραζαν την υποταγή τους στο ευρώ και έχουν μολυνθεί με τις υπογραφές τους στο Μνημόνιο. Αλλά ούτε και σε αυτούς που φωνασκούν ενάντια στο Μνημόνιο, αλλά θεωρούν ταμπού το ευρώ, είτε γιατί φοβούνται ή γιατί δεν θέλουν να γνωρίζουν, ή γιατί επιδιώκουν να γίνουν αρεστοί στους εξωχώριους πάτρωνες της χώρας.
Να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες
Καιρός είναι, αντί να είμαστε συνεχώς σε άμυνα και να απαντάμε σε βομβαρδισμό τρομολαγνικών ερωτήσεων για υποθετικές καταστροφές αν φύγουμε από τον «παράδεισο» του ευρώ, να περάσουμε στην επίθεση απέναντι στους Ευρωγενίτσαρους και τους Ευρωλάγνους, σε όδους με έωλα, ατεκμηρίωτα και συχνά γελοία επιχειρήματα, τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό και τον κρατούν υπόδουλο στην καταστροφική γερμανόπληκτη ευρωζώνη. Δεν είναι δυνατό να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το θέατρο του παράλογου που μας σερβίρουν. Ότι η νύχτα είναι μέρα. Ότι το άσπρο είναι μαύρο. Με διλήμματα του τύπου «ευρώ ή το χάος», όπως το αξέχαστο «Καραμανλή ή τανκς». Να τελειώνουμε επιτέλους με την «χούντα του ευρώ» που εκτελεί ξένες εντολές και επιμένει στην καταστροφή της χώρας. Να περάσουμε στην αντεπίθεση ακινητοποιώντας και υποχρεώνοντας σε υποχώρηση τους ευρωλάγνους και τους ευρωτρομοκράτες. Ναι, είναι καιρός επιτέλους, να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες.
Ναι μπορούμε να τα καταφέρουμε
Ναι μπορούμε να τα καταφέρουμε.Ο ελληνικός λαός έχει αποδείξει ότι ξέρει να ανταποκρίνεται απέναντι σε μεγάλες αντιξοότητες. Πρέπει να ξαναβρούμε την χαμένη αυτοπεποίθησή μας, να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να σταματήσουμε να επαιτούμε τα ευρώ της κυρίας Μέρκελ. Η Γερμανία που αρνείται πεισματικά μέχρι σήμερα να καταβάλει στην χώρα μας τις πολεμικές αποζημιώσεις και επιμένει στην χωρίς ανάσα στυγνή επιβολή του άτεγκτου Μνημονίου, έχει τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα με την Ελλάδα, καρπούται πελώρια κέρδη από την διαφορά των spreads και συγκεντρώνει διεθνή πλούτο με μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια.
Από την διεθνή κοινότητα να ζητήσουμε την δημιουργία ενός νέου σχέδιου Μάρσαλ για την εκκίνηση της αναπτυξιακής μας διαδικασίας. Και από την Ε.Ε. την προστασία των ανατολικών μας συνόρων από τους «συμμάχους» τους Τούρκους, οι οποίοι μας παρασύρουν σε μια εξωφρενική κούρσα εξοπλισμών που μας καταρρακώνει οικονομικά. Οφείλουμε να σταθούμε στα πόδια μας, να μην καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Να μην ζούμε με δανεικά, όπως στο παρελθόν «των τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας», όταν οδηγηθήκαμε στην εξόντωση του παραγωγικού μας δυναμικού. Το μεγάλο χαστούκι του Μνημονίου και της Τρόικα, πρέπει να μας γίνει μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Πρέπει να ορθοποδήσουμε. Να απολακτίσουμε την λάθρα διαβίωση, τις αντιπαραγωγικές συμπεριφορές, τις αλόγιστες σπατάλες, την διαφθορά. Ύστερα από την καταιγίδα, μπορεί να ανθίσει ο κάμπος, αρκεί να τον φροντίσουμε σωστά.
«Η ανατροπή φαίνεται πάντα αδύνατη στην αρχή πριν γίνει πράξη» έλεγε ο Νέλσων Μαντέλα. Αυτή η ανατροπή, η επανεκκίνηση της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας από το σημείο μηδέν με μετάβαση στην δραχμή, το νοικοκύρεμα του κράτους, την αυτοδύναμη ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί μια χρυσή ευκαιρία για ένα καλύτερο αύριο. Πολύ συχνά στην ιστορία, μετά από μια καταστροφή, μπορεί να ανατείλει ένα φωτεινό μέλλον. Για να δούμε τον ήλιο πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά. Να αγωνιστούμε για να πάρουμε την χώρα μας πίσω. Γιατί δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε εκτός από τις αλυσίδες μας. Μπορούμε να τα καταφέρουμε, αρκεί να το πιστέψουμε και να το κάνουμε πράξη. Και όπως μας παροτρύνει ο Ματχάμα Γκάντι : «Ο αγώνας είναι που δίνει τη δύναμη. Όταν αντιμετωπίζεις αξεπέραστες δυσκολίες και εσύ αποφασίζεις να μην εγκαταλείψεις. Αυτή είναι η δυναμη».
Πίστεψέ με, σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ίσως τα χέρια μας να μην έχουν τους ίδιους ρόζους αλλά στο μυαλό μας οι εκρήξεις είναι ακριβώς ίδιες. Σε σκεφτόμουνα τις μέρες που αυτή τη φορά δεν κατέβηκες στα μπλόκα γιατί ξέρεις καλύτερα από τον καθένα πως και με ποιον τρόπο καταλήγουν σε τσιπροποσίες και καινούρια ραντεβού για αγώνες που εξυπηρετούν πάντα όλους τους άλλους εκτός από σένα.
Σε φανταζόμουνα στο άδειο καφενείο με κάποιους άλλους λίγους να παραγγέλνεις τσίπουρο και να μην έχεις όρεξη να σιχτιρίσεις την κατάσταση αφού έχεις καταλάβει πλέον πως αύριο δεν υπάρχει για κανέναν, με την απορία να διαγράφεται στο πρόσωπό σου σαν χαμόγελο: «αν αυτή τη φορά θα καταλάβει και κανένας άλλος την κοροϊδία».
Μπορεί και να είχα νιώσει την αγωνία σου από παλιά όταν τα χωράφια είχαν γεμίσει βάτα και αναπολούσες την μυρουδιά του οργώματος και τα πουλιά που ακολουθούσαν το αλέτρι να τραφούν κι αυτά από κανένα σκουληκάκι. Ναι, για την εποχή που κάποιο αόρατο χέρι μοίραζε λεφτά ως επιδοτήσεις, σου μιλώ, και το αντάλλαγμα ήταν οι ποσοστώσεις με τον αργό θάνατο να παραμονεύει πάλι στο καφενείο λόγω απραξίας.
Εσύ ξέρεις καλύτερα ποιος και τι έφταιξε, δεν θέλω να σε κουράσω με πράγματα που βίωσες στην διαδρομή ζωή - επιβίωση.
Δεν ξέρω πόσο εύκολο ήταν και την εποχή που τα κοράκια - έμποροι με τις ευλογίες του κράτους σούάρπαζαν τον μόχθο αλλά απ' ότι γνωρίζω από αυτές τις θυσίες καμαρώνεις για τις σπουδές των παιδιών, για το ταξιδάκι που καθιέρωσες μια φορά το χρόνο με την κυρά και για τα μηχανήματα που τώρα σκουριάζουν στο υπόστεγο.
Θα μου πεις για άγρια κυνήγια από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους, για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς που έγιναν άντρο σπατάλης παίζοντας τον σκοπό των κομμάτων προς άγραν ψήφων και άλλα πολλά. Όμως δεν έχω σκοπό να σου κάνω την καρδιά περισσότερο μαύρη, απλά ήθελα να σου πω πως αυτές τις μέρες σε σκέφτομαι και σε καταλαβαίνω ακόμη πιο πολύ.
Μέσα στο μυαλό σου ήμουνα όταν σκέφτηκες να μαζέψεις κοπριά και να την πετάξεις στα μούτρα του ποπ ειδώλου που σου παρουσίασαν για επενδυτή. Δεν σου κρύβω πως ψιλογέλασα όταν σκέφτηκες να αντικαταστήσεις την κοπριά με γιαούρτι για να μη σε πουν χωριάτη και βαλκανόβλαχο.
Ξέρω αγανάκτησες για τις επιπτώσεις όλης αυτής της «επένδυσης» στο περιβάλλον. Αυτοί μίλαγαν για λεφτά και σένα το μυαλό σου ήταν στην φύση που ήξερες και επειδή το επιβάλλουν κάποιοι θα καταστραφεί. Το γνωρίζω πως δεν απόρησες για την ταχύτητα με την οποία εγκρίθηκαν τα σχέδια που έκανε για την περιοχή το ποπ είδωλο γιατί ακριβώς ξέρεις πια τον λόγο που τον έβαλαν μπροστά.
Κοίταξες γύρω σου και είδες πάλι εκείνες τις αποχαυνωμένες φάτσες που χοροπηδάνε πάντα όταν τους δίνουν καθρεφτάκια αλλά ξέρω πως τους πονάς γιατί κάποιοι από αυτούς χωμένοι μέχρι το λαιμό είναι από κάτι solar park που έκαναν και χρωστάνε της Μιχαλούς.
Τα νεύρα σου έγιναν κουρέλια όταν είδες το ποπ είδωλο να παίρνει το μικρόφωνο νομίζοντας πως θα σας τραγουδήσει. Ήταν η στιγμή που πήρες την απόφαση να φύγεις για τον στάβλο να μαζέψεις κοπριά. Πάλι όμως σωριάστηκες στην καρέκλα ένα ράκος γιατί το ποπ είδωλο δεν τραγούδησε αλλά σας ενημέρωνε για το πόσο καλό κάνουν αυτές οι πηγές ενέργειας και πόσο καλές επενδύσεις είναι. Ένιωσες αυτό που λέμε «και κερατάς και δαρμένος».
«Τι καθόμαστε κι ακούμε;» σκέφτηκες και πήρες την οριστική απόφαση να πας φυλακή πλακώνοντας με την κοπριά όλη την κομπανία που ήρθε να σε κοροϊδέψει πάλι. Μάζεψες το κουφάρι σου και πετάχτηκες έξω. Στο δρόμο για τον στάβλο τα σπίτια φωταγωγημένα και από τα ανοιχτά παράθυρα ακούγονταν οι ειδήσεις των οχτώ στη διαπασών. Ούρλιαζαν οι εκφωνητές για τις επενδύσεις που κάνει το ποπ είδωλο και την ανάπτυξη που θα φέρει στην περιοχή. Παραπάτησες, ζαλίστηκες, «δεν είναι δυνατόν» είπες μέσα σου. Κι όμως ακουμπισμένος στην στον τοίχο του Ζαφείρη να πάρεις ανάσα, οι αλαλαγμοί των εκφωνητών μπερδεύονταν στον αέρα και σου τρύπαγαν την ψυχή.
«Σιχτίρ» είπες και τράβηξες για το σπίτι. Καλύτερα να κατέβαινες στην κόλαση. Η κυρά με τη μάνα αγκαλιά κολλημένες στα δελτία των 8, να κάνουν ζάπινγκ για να προλάβουν την είδηση σε όλα τα κανάλια γιατί το χωριό έγινε διάσημο και θα έρθουν δουλειές αφού το ποπ είδωλο το έδειξαν μέχρι πάνω σε τρακτέρ.
Τη νύχτα την έβγαλες στο καμαράκι δίπλα στο στάβλο καπνίζοντας ένα στρέμμα λαθραίο καπνό. Το πρωί πήγες για καφέ στο καφενείο. Πριν μπεις έκανες στάση για να πάρεις εφημερίδα. Νέο εγκεφαλικό. Πρωτοσέλιδα με την επένδυση του ποπ ειδώλου και εσύ να σκέφτεσαι το ρημαδιό της επιβίωσης που σε ανάγκασαν. Είμαι σίγουρος πως εκείνη την στιγμή αποφάσισες να μη ξαναγοράσεις εφημερίδα.
Φώναξες τον γιό του καφετζή που κατέχει τα τεχνολογικά και έχει αυτό το μαραφέτι που το κουβαλάνε παντού, να δεις και στο ίντερνετ τις ειδήσεις. Το αίμα σου ήταν έτοιμο να βάψει τον λεκιασμένο καθρέφτη του καφενείου. Δεν υπήρχε χώρος στην οθόνη για τίποτε άλλο, παντού το ποπ είδωλο, χαμογελαστό να λέει σε όλους για την «επένδυσή» του. Ήταν η στιγμή που φώναξες δυνατά «πούστηδες και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια». Όταν είδες τον καφετζή να ακουμπάει το φλιτζανάκι του καφέ κάπως ψυχρό απέναντί σου, «για τη Μέρκελ λέω» είπες, εισπράττοντας ένα ανακουφιστικό «αααααααα» από τον συχωριανό σου.
Μας παίρνουν τη γη που από την εποχή της Αγροτικής τράπεζας ήταν υποθηκευμένη, σκέφτηκες, οι φόροι δεν αντέχονται πια, τέσσερα συσκευαστήρια πολυεθνικών ετοιμάζουν σε όλη την Ελλάδα, έδωσαν άδειες να χτίζονται τεράστια καταλύματα για ανθρώπους (εργάτες γης) σε αγροτικές εκτάσεις, να αλλάξουμε καλλιέργειες να πουλήσουμε σε άλλους δεν μας αφήνουν, μας καλούν να πληρώσουμε για να μας διδάξουν σε σεμινάρια να σπέρνουμε μετά από χρόνια αγροτικής ενασχόλησης και τόσα άλλα και μας φέρνουν ένα ποπ είδωλο να γίνει κι αυτός σωτήρας μας με «επενδύσεις», αφανιζόμαστε.
Ξέρω πως εκείνη τη στιγμή σκέφτηκες «γιατί αυτός καταλαβαίνει εμένα» αφού σε όλη την Ελλάδα τα ίδια γίνονται.
Σου απαντώ, φίλτατε, πως όλους σας καταλαβαίνω, όλους όσους είχαμε μια Καρδιά γεμάτη ζωή και μας την κατάντησαν καρδίτσα για επιβίωση.-
Την περασμένη Δευτέρα 6 Μαρτίου, στη δίκη της Siemens, εκπροσωπώντας τους πολίτες και την πρωτοβουλία «Δικαιοσύνη για Όλους», ως πολιτική αγωγή είπα μερικά αυτονόητα:
Η Πρόεδρος της ''Πλεύσης Ελευθερίας'' Ζωή Κωνσταντοπούλου για την δίκη της SIEMENS
στην εκπομπή ''ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ'' με τον Ακη Παυλόπουλο Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017 BLUE SKY TV
• πως είναι σκάνδαλο η νέα αναβολή έναρξης εκδίκασης, αυτή τη φορά λόγω κωλύματος στο πρόσωπο Εφέτη, που δηλώθηκε μόλις στις 24 Φλεβάρη, μετά τη σκανδαλώδη αναβολή του περασμένου καλοκαιριού • πως είναι σκάνδαλο το κώλυμα της Εφέτη να μην έχει δηλωθεί αμέσως, από τα μέσα Γενάρη, όταν κληρώθηκαν οι συνθέσεις του Φλεβάρη: τότε, η αναπλήρωση θα είχε γίνει πριν τη δίκη και δεν θα χάνονταν άλλες 10 μέρες, με την υπόθεση στο χείλος της παραγραφής-σχεδόν 20 χρόνια μετά τις πράξεις του κατηγορητηρίου • πως είναι σκάνδαλο το κώλυμα, συνιστάμενο, όπως μάθαμε, σε κουμπαριά της Εφέτη με συνήγορο της υπόθεσης, να το έχουν τούμπανο τα ΜΜΕ και οι συνήγοροι υπεράσπισης (ψιθυριζόταν στην αίθουσα και δημοσιεύθηκε στον Κυριακάτικο Τύπο, που είχε «κλείσει» πριν δηλωθεί το κώλυμα) και να το κρατά κρυφό καμάρι το Δικαστήριο, που ακόμη αρνείται να το γνωστοποιήσει στους πολίτες που έχουμε δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής στη δίκη Υπενθύμισα μερικά δεδομένα:
• ότι η Siemens, στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής του 2011 (αυτό που ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής εξαφάνισε από την αρχική ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου), έχει χαρακτηρισθεί ως Εγκληματική Οργάνωση, με Δικαστικό Σκέλος. • ότι υπάρχει ξεκάθαρη μεθόδευση παραγραφής της υπόθεσης, και υπόθαλψης των υπαιτίων, με δικαστική και εισαγγελική ευθύνη, πέραν της ξεκάθαρης κυβερνητικής-κοινοβουλευτικής-πολιτικής ευθύνης. • ότι το σκέλος της υπόθεσης Siemens που αφορά τον Μαντέλη, δεξί χέρι του Σημίτη, δεν έχει ακόμη εκδικασθεί σε πρώτο βαθμό, αφού όλη η διαδικασία ακυρώθηκε μετά από μακροχρόνια εκδίκαση, λόγω θανάτου του Προέδρου του Δικαστηρίου και μη ύπαρξης αναπληρωτή Προέδρου. • Και ότι και στην παρούσα υπόθεση, που αφορά τον Τσουκάτο (αριστερό χέρι του Σημίτη και εισπράκτορα του ΠΑΣΟΚ), τον Χριστοφοράκο (κολλητό της οικογένειας Μητσοτάκη-Μπακογιάννη), τον Καραβέλα, τους Γερμανούς-στελέχη της Siemens, στελέχη του ΟΤΕ κλπ, δεν έχει καν ορισθεί αναπληρωτής Πρόεδρος, με προφανή τον κίνδυνο η έλλειψη αυτή να ευνοήσει ... τους υπολόγους Μετά από αυτές τις δηλώσεις, που φυσικά ενόχλησαν όσους έχουν τη μύγα, από προχθές η ειδησεογραφία κατακλύσθηκε με την διοχετευμένη με Δελτίο Τύπου «αντίδραση» της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων στην Συνέντευξη Τύπου που δώσαμε πριν από μία εβδομάδα, στις 2 Μαρτίου, με τη Δικαιοσύνη για Όλους, ο Στράτος Γεωργούλας, ο Διαμαντής Καραναστάσης, ο Κώστας Ζηκογιάννης και εγώ. Για να γνωστοποιήσουμε ότι βρέθηκε Δικαστής (η Ειρηνοδίκης Αθηνών Μαρία Πετροπούλου) που έκρινε ότι: • «δεν είναι νόμιμο και αντίκειται στη δημόσια τάξη οι πολίτες να διεκδικούν την θωράκιση της Ανεξάρτητης Δικαστικής Λειτουργίας». • «δεν είναι νόμιμο και αντίκειται στη δημόσια τάξη οι πολίτες να διεκδικούν απονομή της Δικαιοσύνης σε μείζονες υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος, όπως η υπόθεση Siemens, η υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ, η υπόθεση των Γερμανικών Οφειλών, η υπόθεση του Μνημονίου και του Χρέους». • «δεν είναι νόμιμο και αντίκειται στη δημόσια τάξη οι πολίτες να μάχονται κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής». • «η υπεράσπιση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Συντάγματος δεν είναι νόμιμη και συνιστά παρέμβαση στην άσκηση της κρατικής εξουσίας.» Αυτά και άλλα φασιστικά λέει η Διάταξη της Ειρηνοδίκη Αθηνών, που, αφού προηγουμένως προσπάθησε να μας πείσει να αποσύρουμε την αίτησή μας, τελικώς απέρριψε ως μη νόμιμο και επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη το αίτημα να συγκροτηθεί η Δικαιοσύνη για Όλους ως Σωματείο. Είναι αυτονόητο ότι σε μια φασιστική απόφαση έχουμε συνταγματικό δικαίωμα, αλλά και δημοκρατική υποχρέωση να μην πειθαρχήσουμε. Και δεν θα πειθαρχήσουμε. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι οι πρώτοι που θα στηλίτευαν μια τέτοια απόφαση θα ήταν οι ίδιοι οι Δικαστές. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι οι πρώτοι που θα διαμαρτύρονταν που μια τέτοια φασιστική διατύπωση επικυρώθηκε με τη βούλα της Δικαιοσύνης, θα ήταν οι ίδιοι οι Δικαστές. Αντί για αυτό, προχθές και χθες παίχθηκε το παιχνίδι της Siemens: Όλα τα ΜΜΕ αναπαρήγαγαν την «Καταγγελία της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου», που «παρίσταται στη δίκη της Siemens» και «χρησιμοποιεί απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και προσωπικές επιθέσεις» όπως ότι «δικαστικός λειτουργός αναλαμβάνει να βάλει τη σφραγίδα της Δικαιοσύνης στην πιο φασιστική, στην πιο χουντική απόφαση που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος (και νομικός) νους» και ότι «δεν θα πειθαρχήσουμε στην φασιστική απόφαση του Ειρηνοδικείου.» Από όλα τα ρεπορτάζ, είναι ξεκάθαρο πως εκείνο που ενοχλεί είναι ότι επιμένουμε να παρέμβουμε στην δίκη της Siemens και να μιλάμε για το Σκάνδαλο των Σκανδάλων, την ώρα που ολόκληρο το πολιτικό σύστημα Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης, η Βουλή και η Δικαιοσύνη, παριστάνουν ότι το Σκάνδαλο των Σκανδάλων δεν υπήρξε ποτέ. Ευχαριστώ την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, γιατί, με την ανακοίνωσή της, που έστειλε με Δελτίο Τύπου (με τίτλο «Για την απορριπτική απόφαση σύστασης σωματείου»), φροντίζοντας να αναπαραχθεί καταλλήλως, πέτυχε να γραφτούν από τα ΜΜΕ όσα είπαμε στη Συνέντευξη Τύπου της 2 Μαρτίου 2017: σε αυτήν τη Συνέντευξη Τύπου όπου οι περισσότεροι δημοσιογράφοι δεν εμφανίσθηκαν και σχεδόν κανένα μέσο δεν την κάλυψε. Το ότι η Εφέτης που δήλωσε κώλυμα στη δίκη της Siemens είναι μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων εδώ και χρόνια, έχοντας διατελέσει και Πρόεδρος και Γενική Γραμματέας της Ένωσης, είναι παντελώς άσχετο με την ανακοίνωση της Ένωσης. Εντελώς τυχαίο είναι και το γεγονός ότι η Ένωση έβγαλε ετεροχρονισμένα Δελτίο Τύπου, 6 μέρες μετά τη Συνέντευξη Τύπου μας, 13 μέρες μετά το δικό μας δελτίο τύπου, που περιείχε τους «απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς», αλλά 2 μόλις ημέρες μετά την τοποθέτησή μου στο Δικαστήριο της Siemens. Απολύτως ασύνδετο με τα παραπάνω είναι και το ότι ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου της Siemens θέλησε να μου αφαιρέσει το λόγο όταν αναφέρθηκα στο φασιστικό σκεπτικό της διάταξης της Ειρηνοδίκη. Τέλος, απολύτως ασύνδετο με την ανακοίνωση και την αθρόα αναπαραγωγή της από τα ΜΜΕ, είναι το γεγονός ότι στηλίτευσα δημόσια το ότι οι δημοσιογράφοι ήξεραν και έγραψαν για το κώλυμα της Εφέτη, την ώρα που το Δικαστήριο το κρατά επτασφράγιστο μυστικό για τους πολίτες και την πολιτική αγωγή, παρά τα 3 επίσημα αιτήματά μας να ενημερωθούμε. Προς τους εξανιστάμενους και ανησυχούντες, λοιπόν: Θα είμαστε στη δίκη της Siemens και στις 15 Μαρτίου και στις 17 και στις 29 και σε κάθε συνεδρίαση. Ως πολίτες, με τους πολίτες. Ζητώντας να παραστούμε ως πολιτική αγωγή για τη βλάβη που προκάλεσαν στη χώρα, στο δημόσιο ταμείο και στον ελληνικό λαό, σε εμάς τους πολίτες, η εταιρία-διαφθορέας και οι διαπλεκόμενοι συνεργάτες της. Αναλαμβάνοντας το κόστος ακόμη και των επιθέσεων που προέρχονται από μια Ένωση που όφειλε να διαφυλάξει το κύρος της Δικαιοσύνης, αντί να προσφέρει τη σφραγίδα της για να τη χρησιμοποιούν κατά βούληση οι μηχανισμοί της διαπλοκής. Δεν είναι όλοι οι Δικαστές το ίδιο. Άλλο ο Τερτσέτης και ο Πολυζωίδης, άλλο ο Κόλλιας. Οι πρώτοι τίμησαν το δικαστικό Σώμα, αρνούμενοι να καταδικάσουν τον Κολοκοτρώνη και τους άλλους επαναστάτες. Ο τελευταίος το ντρόπιασε, αποδεχόμενος να γίνει Πρωθυπουργός της Χούντας. Αυτή τη διάκριση, όφειλε πρώτη να κάνει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων. Η Δικαιοσύνη, όμως, ας το πούμε καθαρά: δεν είναι ούτε τσιφλίκι ούτε χωράφι των δικαστών και των εισαγγελέων. Είναι δημοκρατική λειτουργία και δικαίωμα των πολιτών. Πιο πολύ από ποτέ αποδεικνύεται η αναγκαιότητα της πρωτοβουλίας μας να διεκδικήσουμε Δικαιοσύνη για Όλους, στο όνομα των απλών ανθρώπων. Πιο πολύ από ποτέ πείθομαι ότι η «Δικαιοσύνη για Όλους» ενοχλεί δικαίως εκείνους που θέλουν Δικαιοσύνη για τους λίγους κι εκλεκτούς και αδικία και αρνησιδικία για τους πολλούς. Πιο πολύ από ποτέ, είμαι αποφασισμένη να κάνω ό,τι χρειαστεί για την απόδοση δικαιοσύνης και αλήθειας σε αυτόν τον τόπο και σε αυτόν τον λαό. Θα τα πούμε στις 15 Μαρτίου στη δίκη της Siemens. Η επόμενη ανακοίνωση της Ένωσης, παρακαλώ να είναι ενυπόγραφη. Για να γνωριζόμαστε καλύτερα. Και για να γνωρίζουν οι πολίτες.
Για περίπου 2 ώρες η εκπρόσωπος της ένωσης προσώπων και δικηγόρος, Ζωή Κωνσταντοπούλου, χαρακτήρισε την υπόθεση ως «σκάνδαλο των σκανδάλων» υποστηρίζοντας:
«Το γεγονός και μόνο ότι η δίκη ξεκινά 19 χρόνια μετά την πράξη πείθει ότι δεν έχει λειτουργήσει ούτε το κράτος , ούτε η Βουλή, ούτε η δικαιοσύνη. Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι δεν θα εμφανιστεί πρόβλημα στην συνέχεια. Πρέπει η δίκη αυτή, "το σκάνδαλο των σκανδάλων" να δικαστεί με όρους πραγματικά δίκαιης δίκης», καθώς και ότι «η κυβέρνηση Τσίπρα εφαρμόζει τον σκανδαλώδη εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens ο οποίος ζημίωσε το Δημόσιο».
Διακοπή για τις 15 Μαρτίου στη δίκη της Siemens Διακόπηκε για τις 15 Μαρτίου από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens προκειμένου να τοποθετηθεί επί των αιτημάτων που έχουν υποβληθεί για παράσταση πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης. Αίτημα για παράσταση πολιτικής αγωγής έχει υποβάλει ο ΟΤΕ, το ελληνικό Δημόσιο και η Ένωση προσώπων πολιτών «Δικαιοσύνη για όλους». Η εκπρόσωπος της Ένωσης, δικηγόρος Ζωή Κωνσταντοπούλου χαρακτήρισε την υπόθεση ως «σκάνδαλο των σκανδάλων» λέγοντας ότι «το γεγονός και μόνο ότι η δίκη ξεκινά 19 χρόνια μετά την πράξη πείθει ότι δεν έχει λειτουργήσει ούτε το κράτος , ούτε η Βουλή, ούτε η δικαιοσύνη. Πρέπει να εξασφαλιστεί ότι δεν θα εμφανιστεί πρόβλημα στην συνέχεια. Πρέπει η δίκη αυτή, "το σκάνδαλο των σκανδάλων" να δικαστεί με όρους πραγματικά δίκαιης δίκης», προσθέτοντας ότι «η κυβέρνηση Τσίπρα εφαρμόζει τον σκανδαλώδη εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens ο οποίος ζημίωσε το Δημόσιο». Μάλιστα, η κ. Κωνσταντοπούλου υπέβαλε και αίτημα για μαγνητοσκόπηση και ηχογράφηση της δίκης, μετά την παρέμβαση της εισαγγελέως σε μέλος του ακροατηρίου που κατέγραφε τη διαδικασία. Την ίδια ώρα, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε να εξαιρεθεί λόγω κωλύματος δικαστής μέλος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, για τον οποίο η κ. Κωνσταντοπούλου ζήτησε να λάβει τα αντίγραφα της απόφασης. Ο πρόεδρος της έδρας επισήμανε ότι η διαδικασία των δικαστικών συμβουλίων δεν είναι δημόσια και πως τα σχετικά έγγραφα μπορούν να λάβουν μόνο οι διάδικοι, εάν δηλαδή το δικαστήριο κάνει δεκτή την παράσταση πολιτικής αγωγής της Ενωσης προσώπων πολιτών «Δικαιοσύνη για όλους».
naftemporiki.gr
Άνω – κάτω η δίκη της Siemens από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
Σε διαδικαστικά ζητήματα νομιμοποίησης των διαδίκων αναλώθηκε η δική της Siemens τη Δευτέρα 6 Μαρτίου, ουσιαστικά κατά την πρεμιέρα της, καθώς έχει αλλάξει η σύνθεση του δικαστηρίου λόγω κωλύματος συγκεκριμένης συνέδρου.
Και θα ήταν μία διαδικασία ρουτίνας, αν στα έδρανα της Πολιτικής Αγωγής δεν καθόταν η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, να της δίνει χρώμα και να της κλέβει χρόνο. Η παρέμβασή της κράτησε περίπου δύο ώρες και κινήθηκε σε τόνους καταγγελτικούς, με αιχμές για όλους, ακόμη και για το δικαστήριο, συγκεκριμένα τον πρόεδρο Ηλία Γιαρένη και την εισαγγελέα Έλενα Σκεπαρνιά.
Ενδιαφέρον είχε ότι όταν η ίδια δέχθηκε κριτική για το «εκτενές» της -γενικότερης- παρέμβασης της ενώπιον του δικαστηρίου, απάντησε: «Αν αναλογιστεί κανείς τα 19 χρόνια κοροϊδίας των πολιτών στην υπόθεση της Siemens, δύο ώρες δεν είναι παρά μια στιγμή…».
Της κυρίας Κωνσταντοπούλου είχαν πάντως προηγηθεί οι παρεμβάσεις των συνηγόρων της ΟΤΕ Α.Ε. και του ελληνικού Δημοσίου που παρίστανται ως Πολιτική Αγωγή, διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη και τη ζημιά που έχουν υποστεί.
Επίθεση στον Κ. Σημίτη
Συγκεκριμένα, το Δημόσιο δήλωσε παράσταση Πολιτικής Αγωγής, ζητώντας περίπου 70 εκατομμύρια ευρώ (προσδιορίζεται στο κατηγορητήριο ως ζημιά στην υπόθεση),αλλά και ποσό πέντε εκατομμυρίων ευρώ ως ικανοποίηση για ηθική βλάβη. Ο εκπρόσωπος του τόνισε στο σκεπτικό του ότι κατά τον χρόνο τέλεσης των πράξεων, το Δημόσιο κατείχε το 65% του ΟΤΕ, ενώ επεσήμανε ότι για την έγκριση της σύμβασης 8002 δωροδοκήθηκε και ο τότε αρμόδιος υπουργός Τάσος Μαντέλης, που δικάζεται χωριστά για την υπόθεση.
Ο ΟΤΕ απαιτεί από την πλευρά του με επιφύλαξη 10 ευρώ παρ’ εκάστου κατηγορουμένου, για ηθική βλάβη που υπέστη τόσο από τις πράξεις της δωροδοκίας -ενεργητικής για τα στελέχη της Siemens και παθητικής για τους πρώην υπαλλήλους του -, όσο και για τις πράξεις της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
Ποσό 10 ευρώ παρ’ εκάστου κατηγορουμένου διεκδικεί και η κυρία Κωνσταντοπούλου, μέσω της ένωσης προσώπων «Δικαιοσύνη για Ολους», συνδέοντας ωστόσο εξαρχής τη δίκη της Siemens με πιέσεις από πλευράς των δανειστών.
«Τη δίκη δεν τη θέλουν οι δανειστές», εκτίμησε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, τονίζοντας ότι «ασκούνται από πλευράς Γερμανίας και δανειστών τεράστιες πιέσεις για τη μη διεξαγωγή της. Δεν τη θέλουν συνακόλουθα ούτε οι μνημονικές κυβερνήσεις».
«Η Siemens είναι υπόθεση διαφθοράς ολκής που εμπλέκει τις κυβερνήσεις της χώρας από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν», πρόσθεσε. «Εχουν έννομο συμφέρον να μη γίνει, πολλοί και κραταιοί».
«Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν θέλουν τη δίκη αυτή, γιατί συνδέεται με την εισροή μαύρων στα ταμεία τους», υπογράμμισε, θυμίζοντας ότι οι κεντρικοί κατηγορούμενοι στη δίκη, όπως ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, διαφεύγουν.
Η κ. Κωνσταντοπούλου καταφέρθηκε προσωπικά εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, «ο οποίος προέτρεπε όποιον έχει στοιχεία, να τα πάει στον Εισαγγελέα», και τώρα «στο εδώλιο κάθεται το δεξί του χέρι, ο Θεόδωρος Τσουκάτος, και σε άλλη δίκη, τη αριστερό του χέρι, ο Τάσος Μαντέλης».
Σε άλλη αποστροφή του λόγου της, επιτέθηκε και στην Ντόρα Μπακογιάννη, «βοηθός» της οποίας, ο πρέσβης κ. Κωνσταντίνος Χαλαστάνης τοποθετήθηκε στο Παρίσι (παραλαμβάνοντας τη λίστα Λαγκάρντ), παρά τις παραλείψεις του στην υπόθεση της Siemens. Στο σημείο αυτό μάλιστα έκανε λόγο για «ασυδοσία» και «ξετσιπωσιά».
«Θέλουν η δίκη να γίνει στη σιωπή», ανέφερε, μιλώντας σε άλλο σημείο για «στημένες εκ των προτέρων δίκες».
Παράλληλα, η ίδια χαρακτήρισε σκανδαλώδη τον εξωδικαστικό συμβιβασμό μεταξύ Siemens και ελληνικού Δημοσίου, ενώ στηλίτευσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι συμμετέχει και η κυβέρνηση Τσίπρα σε αυτόν, εφαρμόζοντας τον.
Και επίκληση λαϊκής κυριαρχίας
Στο δια ταύτα της δίκης, η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας ζήτησε μεταξύ άλλων αντίγραφα της δήλωσης αποχής συνέδρου του δικαστηρίου από την αρχικώς κληρωθείσα σύνθεση, ενώ διερωτήθηκε γιατί το κώλυμα δεν είχε δηλωθεί μέχρι την έναρξη της δίκης. Έθεσε επίσης το ζήτημα των αναπληρωτών (ως προς τη σύνθεση του δικαστηρίου), έτσι ώστε να μην προκύψει βίαιη διακοπή της δίκης, όπως έγινε κατά την πρώτη δίκη του Τάσου Μαντέλη (που έληξε άδοξα, όταν απεβίωσε ο πρόεδρος, απουσία αναπληρωτή).
Η κ. Κωνσταντοπούλου διατύπωσε δριμύτατο κατηγορώ για την απόρριψη -από το Ειρηνοδικείο- της αίτησης σύστασης του σωματείου «Δικαιοσύνη για Όλους», τονίζοντας ότι θα αναζητηθεί η πειθαρχική ευθύνη της δικαστή.
«Το σκεπτικό της απόφασης θα το ζήλευαν χουντικοί δικαστές», είπε προκαλώντας αίσθηση, με σχόλια ιδίως από τα έδρανα της υπεράσπισης. Δηλώνοντας ότι έχει προχωρήσει σε διαδικασία ανακοπής της απορριπτικής διάταξης του Ειρηνοδικείου, ζήτησε να εκπροσωπήσει -από τα έδρανα της Πολιτικής Αγωγή- την οικεία ένωση προσώπων. Επικαλέστηκε εξάλλου το άρθρο του Συντάγματος περί «λαϊκής κυριαρχίας» για να εδραιώσει τη δυνατότητα παρέμβασης της στη δίκη.
Η σύγκρουση με τον Πρόεδρο
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον πρόεδρο του δικαστηρίου, όταν εκείνος δεν της επέτρεπε – αρχικώς – να διαβάσει γνωμοδότηση του συνταγματολόγου Γιώργου Κασιμάτη σχετική με την απόφαση του Ειρηνοδικείου και τη “Δικαιοσύνη για Όλους”.
Πρόεδρος: Είστε εκτός …
Κωνσταντοπούλου: Δεν σας κατάλαβα …
Πρόεδρος: Δεν θα μας διαβάσετε τη γνωμοδότηση.
Κωνσταντοπούλου: Δεν σας κατάλαβα …
Πρόεδρος: Υπερβαίνετε το αναγκαίο μέτρο.
Κωνσταντοπούλου: Ενοχλείσθε από αυτά που μόλις είπα για την πειθαρχική ευθύνη της δικαστή… Μου αποδεικνύετε ότι σας ενοχλώ.
Τελικά, η κ. Κωνσταντοπούλου διάβασε απόσπασμα της γνωμοδότησης.
Με αφορμή μάλιστα περιστατικό – παράνομης – μαγνητοφώνησης της διαδικασίας, το οποίο εντοπίστηκε στο ακροατήριο, από την εισαγγελέα, η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας υπέβαλε αίτημα για επίσημη καταγραφή της δίκης με μαγνητοφωνημένα πρακτικά και βίντεο.
Η εισαγγελική λειτουργός επιφυλάχθηκε ως προς το αίτημα, με σκεπτικό ότι αυτό διατυπώνεται από «πλευρά μη συμμετέχουσα νομότυπα, ακόμη, στη δίκη». Η επιφύλαξη εξαγρίωσε την κυρία Κωνσταντοπούλου: «ειπώθηκε σε σημείο που υποδηλώνει προκαταβολή κρίσεως», δήλωσε, σε κλίμα σύγκρουσης με τον πρόεδρο που δεν της έδινε τον λόγο.
Το δικαστήριο διέκοψε για τις 15 Μαρτίου, οπότε και θα τοποθετηθεί η υπεράσπιση επί των ζητημάτων που έχουν τεθεί.
Πολλοί «προφήτες» μας προέκυψαν από το 2010 και μετά για το λαθρομεταναστευτικό εφιάλτη.
Σήμερα αρχίζουν να μιλούν ΟΛΟΙ γι’ αυτόν τον εφιάλτη. Και αυτοί που στιγμάτιζαν στο παρελθόν, σαν «ρατσιστική», κάθε φωνή που τολμούσε να θίξει, έστω και ελάχιστα, το ζήτημα αυτό: ζήτημα ταμπού!!!
Βεβαίως το πρόβλημα, σήμερα, εκδηλώνεται με τέτοια μοχθηρή βαρβαρότητα, που εξαναγκάζει και θα εξαναγκάσει τους ΠΑΝΤΕΣ να καταπιαστούν και να μιλήσουν. Ιδιαίτερα αυτούς που το προώθησαν, το γιγάντωσαν και μέσω αυτού ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ τα πάντα.
Θα μιλήσουν με ηθικολογικές φλυαρίες για να ΑΠΟΚΡΥΨΟΥΝ και να ΕΠΙΚΑΛΥΨΟΥΝ τα αίτια του προβλήματος και τις πολιτικές ευθύνες.
Ιδιαίτερα για να ΑΠΟΚΡΥΨΟΥΝ τις καταστροφικά ολέθριες επιπτώσεις του λαθρομεταναστευτικού στον κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας.
Φτιάχνουμε αυτό το φάκελο για να συνεισφέρουμε στον εξοπλισμό των αυθεντικών αγωνιστών που αρχίζουν να προβληματίζονται και να εμβαθύνουν πάνω σ’ αυτό το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, ακριβώς γιατί έρχονται νεροποντές νέων συγχύσεων και δημαγωγιών από τους επαγγελματίες απατεώνες: Πολιτικούς, κόμματα, ΜΜΕ και ακαδημαϊκούς… Θα συλλέξουμε τα πιο αντιπροσωπευτικά κείμενα του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ από το πρώτο τεύχος.
Γράφαμε στο τεύχος: Δεκέμβριος 2005
«Ανοικτά σύνορα»: Μετανάστευση-εποικισμός
«Αριστεροί» φιλελεύθεροι και νέο-φιλελεύθεροι κάθε κατηγορίας μας προτείνουν μια «ανθρωπιστική», ηθική προσέγγιση για το ζήτημα της μετανάστευσης και ιδιαίτερα της λαθρομετανάστευσης.
Θα ήταν, ίσως, ενδιαφέρουσα η πρόταση, αν ο προορισμός του σοσιαλισμού είναι να προσφέρει παρηγοριά στους ένοικους της κοιλάδας των δακρύων, υποσχόμενος τον παράδεισο ως ανταμοιβή της στωικής υποταγής τους.
Ο σοσιαλισμός, βεβαίως δεν διδάσκει τους φτωχούς να υπομένουν τις δυστυχίες της ζωής, αλλά να την αλλάξουν. Και γι’ αυτό οφείλουν να γνωρίζουν τις αιτίες και τη φύση των κοινωνικών προβλημάτων. Οι ηθικές προσεγγίσεις δεν οδηγούν μόνο σε αδιέξοδα, αλλά συχνά γίνονται και το άλλοθι των μεγαλύτερων εγκλημάτων. Στο όνομα ηθικών αρχών και του «ανθρωπισμού» μακελεύονται οι λαοί του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας, ενώ το ΝΑΤΟ έχει κάνει αυτές τις αρχές επίσημο άλλοθι στη νέα στρατηγική του.
Το ζήτημα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού, είναι κομβικό. Απορρέει από τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης και αποτελεί στρατηγική συνιστώσα της Νέας Τάξης για την άλωση του έθνους-κράτους. Μέσω αυτής της στρατηγικής η πλανητική εξουσία επιχειρεί: Πρώτον. Την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την εξαθλίωση, αγελοποίηση και κονιορτοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης, αλλά και των αλλοδαπών εργατών. Είναι γνωστό εξάλλου, για όσους έχουν θητεύσει στοιχειωδώς στη σοσιαλιστική θεωρία, ότι ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία που δημιουργεί ο ίδιος, ως όπλο εναντίον των εργαζομένων και των πληβειακών λαϊκών στρωμάτων, εξωραΐζοντας τη βρώμικη πολιτική του με «ανθρωπιστικά» προσχήματα.
Δεύτερον. Τον ακρωτηριασμό της πολιτικής συνείδησης, την απονέκρωση των συνδικάτων και τη διάλυση της εργατικής τάξης ως οργανωμένη πολιτική δύναμη.
Τρίτον. Την ακύρωση του εθνικού αστικού κοινοβουλίου, συνακόλουθα και της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας. Με τη νομιμοποίηση και παραχώρηση δικαιώματος ψήφου σε εκατομμύρια αλλοδαπούς –εισαγόμενους κατ’ επιλογή και με κριτήρια της Νέας Τάξης- με άλλο πολιτισμό, ιστορία και βιώματα, που θα αποφασίζουν για την Ελλάδα και τους Έλληνες!
Τέταρτον. Τη δημιουργία μειονοτήτων, που θα χρησιμοποιούνται από το διεθνή ιμπεριαλισμό για τη διαίρεση του ελληνικού εθνικού κράτους, την πρόκληση εσωτερικών διχαστικών εντάσεων και συγκρούσεων. Ήδη οι αλβανικές διεκδικήσεις για τη Μεγάλη Αλβανία, αλλά και οι μουσουλμανικές διεκδικήσεις είναι γνωστές. Όπως γνωστό είναι, σε όσους δε φοράνε παρωπίδες, ότι το αλβανικό, αλλά και το μουσουλμανικό στοιχείο χρησιμοποιούνται από την πλανητική εξουσία για το διαμελισμό των Βαλκανίων και την άλωση του ελληνικού έθνους-κράτους.
Πέμπτον.Την πολτοποίηση του ελληνικού πολιτισμού, το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και την ισοπέδωση της εθνικής μας ταυτότητας.
Σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων εργατών
Στα σκαριά η εξόντωση της ελληνικής εργατικής τάξης. Το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο προωθεί μεσαιωνικά και βάρβαρα μέτρα κατά του ελληνικού λαού. Επιχειρεί να πάρει πίσω όλες τις κατακτήσεις του και να τον βυθίσει στα έσχατα όρια της εξαθλίωσης. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, τουλάχιστο σήμερα, με την ωμή βία. Γι’αυτό επιλέγονται σχεδιασμοί πιο αποτελεσματικοί και «ειρηνικοί»: Η περιθωριοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης μέσω της «πολύ-εθνικής» και «πολύ-πολιτισμικής» Ελλάδας.
Τα σχέδια αυτά δεν είναι ευρεσιτεχνία του ελληνικού καπιταλισμού. Έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία στις ΗΠΑ και στην Αγγλία. Εκεί με τη μαζική εισαγωγή εκατομμυρίων ξένων εργατών (χωρίς καμιά ταξική συνείδηση), και την κρατική υποστήριξη της «πολύ-πολιτισμικότητας» πέτυχαν: Πρώτον. Να καταστήσουν μειοψηφία τη ντόπια, συνειδητή και οργανωμένη εργατική τάξη, με τις μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις.
Δεύτερον. Να εκτοπίσουν παντελώς τα βασικά ταξικά ζητήματα από το κέντρο της πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης, βάζοντας στη θέση τους τα ζητήματα των «μειονοτήτων».
Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, μιλάμε ακόμα για την ανεργία, την ακρίβεια, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα ωράρια και όλα τα κόμματα και οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να παίρνουν θέση απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Αυτό όμως δε συμβαίνει καθόλου στις λεγόμενες «πολύ-πολιτισμικές» κοινωνίες. Εκεί κεντρικά ζητήματα είναι το δικαίωμα των ισλαμιστών να βάζουν «φερετζέ» στις γυναίκες τους, των ομοφυλόφιλων να παντρεύονται και λοιπά παρόμοια.
Το οργανωμένο προλεταριάτο θεωρείται απλώς μια ακόμα μειονότητα, δίπλα στους μαύρους, στους Ασιάτες, στους ομοφυλόφιλους κλπ. Οι εφημερίδες, τα κανάλια, τα κόμματα, η βουλή δεν έχουν κανένα λόγο να θεωρούν τα δικά του ζητήματα πιο σημαντικά από τα ζητήματα των άλλων μειονοτήτων. Όσο για την αριστερά, αυτή έχει μετατραπεί σε μια φιλανθρωπική οργάνωση, που μπορεί απλά να διεκδικεί μικρομεταρρυθμίσεις και περισσότερη «κοινωνική ευαισθησία»για τις «μειονότητες».
Πρέπει να το καταλάβουμε καλά:Μέσα στα σημερινά πλαίσια της καπιταλιστικής παρακμής, «πολύ-εθνική» και «πολύ-πολιτισμική» κοινωνία σημαίνει μια κοινωνία όπου το εργατικό κίνημα και η αριστερά έχουν μπει οριστικά στη γωνία.
Το παιχνίδι του ανακατέματος των πληθυσμών στοχεύει στη διάλυση της ελληνικής εργατικής τάξης και των οργανώσεών της, στην εξαθλίωση όλων των εργαζομένων και στη δημιουργία «γκέτων».Δηλαδή στη διαίρεση και τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, στη δημιουργία διχαστικών καταστάσεων, στην υπόθαλψη εθνικιστικών παθών και στην πολτοποίηση της ιστορικής μας μνήμης και των αγωνιστικών λαϊκών μας παραδόσεων. Οι θλιβεροί κλόουν της «συμμετοχικής αριστεράς», από κοινού με τους υπερεπαναστάτες της φράσης, δεν παρέχουν απλώς το «αριστερό» άλλοθι σε αυτούς τους εφιαλτικούς σχεδιασμούς, αλλά αποτελούν και την ιδεολογική πρωτοπορία της «πολύ-εθνικής» και «πολύ-πολιτισμικής» κοινωνίας.
ΣΗΜΕΡΑ 14-3-2017 Ο ελληνικός λαός ασφυκτιά και στενάζει από το λαθρομεταναστευτικό εποικισμό και τη λαίλαπα των «προσφυγικών» εισβολών…
Πάνω από δύο δεκαετίας, συστηματικά και μεθοδευμένα, τα κέντρα της πλανητικής εξουσίας (Νέα Τάξη) προωθούν τον εφιάλτη των αλλοδαπών εισβολών στην Ελλάδα…Με την …ευγενική ιδεολογική χορηγία όλων, σχεδόν, των ποικιλιών της «αριστεράς»… Αυτές οι «αριστερές» ποικιλίες έχουν μεταλλαχτεί σε ιδεολογικούς γενίτσαρους των νεοταξικών σχεδιασμών…
Είναι αυτές που δίνουν το άλλοθι και το τεκμήριο στους ισοπεδωτικούς σχεδιασμούς των διεθνών μαφιόζων του χρήματος, με το αζημίωτο της κερδοσκοπικής ασυδοσίας των Μ.Κ.Ο…
Είναι αυτές (οι «αριστερές» ποικιλίες) που παρήγαγαν, αναπαρήγαγαν και κυκλοφορούσαν τα τρομοκρατικά ιδεολογήματα της Νέας Τάξης («ρατσισμό», «εθνικισμό», «ξενοφοβία» και CIA) για την κατασυκοφάντηση κάθε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στο λαθρομεταναστευτικό κατακλυσμό.
ΟΙ επιπτώσεις αυτών των ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ και συστηματικά μεθοδευμένων λαθρομεταναστευτικών εισβολών και «προσφυγικών ρευμάτων», είναι εφιαλτικές για την ελληνική κοινωνία.
Το ΡΕΣΑΛΤΟ, από την πρώτη στιγμή ανέλυσε, συστηματικά και διεξοδικά, αυτόν τον εφιάλτη και τις επιπτώσεις του.
Σήμερα, πλέον η Ελλάδα δεν είναι μόνο μια ΑΠΟΘΗΚΗ αλλοδαπών δούλων, μια χοάνη κατασκευής νέας δουλείας, αλλά και ένα καζάνι που βράζει…
Ο ελληνικός λαός έχει φτάσει στα όριά του. Γι αυτό αρχίζει να αντιδρά, να διαμαρτύρεται και να εξεγείρεται… Φυσικά τα πορνεία των ΜΜΕ παρασιωπούν αυτές τις αντιδράσεις και οι «αριστεροί» τις στιγματίζουν σαν «ρατσιστικές», εκεί όπου βγαίνουν στο φώς…
Αργά η γρήγορα όμως δεν θα μπορούν ούτε τα προπαγανδιστικά πορνεία του καθεστώτος να αποκρύψουν την «επιδημία» των λαϊκών αντιδράσεων…
Η συγκέντρωση - διαμαρτυρία των κατοίκων του Πελοπίου είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα. Τέτοιες λαϊκές πρωτοβουλίες θα αναπτύσσονται πλέον σε ρυθμούς γεωμετρικής προόδου και σε μορφές ρωμαλέων λαϊκών κινημάτων: Κινημάτων που θα σαλπίσουν την κηδεία αυτής της αξιοθρήνητης «αριστεράς»…
