«ΔΙ ’ΑΥΤΑ» ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΑΣ;

Σάββατο, 25 Μαρτίου 2017




ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΝΕΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑ; ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΟΥ;







Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός


«Ένα έθνος έχει το δίκαιον πάντοντε να μετασχηματίση και να μεταλλάξητην νομοθεσίαν του. Μιας γενεάς πρόσωπα δεν ημπορούν να καθυποτάξουν εις τους νόμους των τα πρόσωπα οπού θέλουν γεννηθή κατόπι τους».

Ρήγας Φερραίος
"Νέα Πολιτική Διοίκησις"
άρθρο 28

Δηλαδή, μας κανοναρχεί ο «πρωτομάρτυρας» της λευτεριάς μας, οι έχοντες τα «οφίκια της πατρίδος», βουλευτές και κυβερνήτες δεν έχουν το δικαίωμα να υπογράψουν με «χέρια και ποδάρια» νόμους-μνημόνια με τα οποία καθυποτάσσονται γενεές, αγέννητων, Ελλήνων. 

Στρώθηκα και μελέτησα τα πρώτα, τα γενέθλια συντάγματα της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ποια πατρίδα οραματίστηκαν οι «ματοκυλισμένοι» (Μακρυγιάννης) πρόγονοί μας; Γιατί 1.000.000 περίπου ηρωικοί ραγιάδες- από τα 3.000.000 που ζούσαν, όπως υπολογίστηκε τότε στην Επικράτεια- έδωσαν την ζωή τους;


«Η ανάγνωση των συνταγματικών κειμένων και της ιστορίας τους, δεν είναι ένα τυπικό καθήκον απέναντι στην συνταγματική μας ιστορία, αλλά ένα ουσιαστικό χρέος απέναντι στην νεοελληνική μας ιστορία, που τις επιπτώσεις της αντιμετωπίζουμε άμεσα και στις μέρες μας.


Όπως η Αθήνα δεν χτίστηκε σε μια μέρα, έτσι και η σημερινή θέση του Νεοέλληνα δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί και ερμηνευτεί σωστά χωρίς την συστηματική και πολύχρονη ίσως έρευνα των ιστορικών μας πηγών», γράφει ο Αλ. Σβώλος στο βιβλίο του «Η Συνταγματική ιστορία της Ελλάδος».
(Εκδ. «Στοχαστής», Αθήνα 1972, σελ. 13).


Είναι γνωστό ότι τα τρία πρώτα Συντάγματα ψηφίστηκαν εν μέσω της Επανάστασης.


Το πρώτο πολίτευμα της αγωνιζομένης Ελλάδας προήλθε από την
Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου στις 20 Δεκεμβρίου 1821. Το Σύνταγμα της Επιδαύρου υπεβλήθη σε αναθεώρηση από την Β΄ Εθνοσυνέλευση, η οποία συνήλθε στο Άστρος στις 29 Μαρτίου του 1823.


"Το πολίτευμα τούτο", γράφει ο Σβώλος, στο προαναφερθέν πόνημά του, "διά να μη διεγείρη, ως δημοκρατικόν, την δυσπιστίαν της Ιεράς Συμμαχίας ωνομάσθη Προσωρινόν».


Το τρίτο Σύνταγμα – το τελειότερο των Συνταγμάτων της
Επαναστάσεως-ψηφίστηκε από την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας κατά τον Μάιο του 1827. (Μεταξύ των άλλων εξέλεξε ομοφώνως τον Ιωάννη Καποδίστρια «Κυβερνήτη της Ελλάδος»). Βαρυσήμαντη, μεγαλοπρεπής και επική είναι η, ταυτόχρονη προς το Σύνταγμα, διακήρυξη της Επιδαύρου.


Την παραθέτω:

«Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος.


Το Ελληνικό έθνος, το υπό την φρικώδη οθωμανική δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττη σήμερον διά των νομίμων παραστατών του, την Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την Πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν».


Σημαντικότατο είναι το προοίμιον του Συντάγματός μας. (Οίμος στα αρχαία είναι ο δρόμος.Προοίμιο είναι η εισαγωγή, η είσοδος).


Γράφει ο σεβαστός πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ε.Τ. κ. Βασίλειος
Νικόπουλος στην μελέτη του για το «προοίμιον και τη νομική του αξιολόγηση»:

«Είναι εμφανές ότι η Ορθόδοξος Χριστιανική Πίστις, η οποία ως υπερτάτη Αξία ενέπνευσε τον ιερόν απελευθερωτικόν αγώνα, κατηύγαζεν και το φρόνημα των συντακτών του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος.

Ενδεικτικόν της ευλαβείας και της ζώσης, Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως των μελών της Α΄εν Επιδαύρω Εθνικής Συνελεύσεως μελών της Α΄εν Επιδαύρω Εθνικής Συνελεύσεως των Ελλήνων, είναι ότι η έναρξις των εργασιών της εκηρύχθη υπό του επισκόπου Ταλαντίου Νεοφύτου και πρώτου των μελών αυτής, αφού προηγουμένως με συμμετοχή όλων, ετελέσθη
υπ’αυτού η Θεία Λειτουργία» 
(«Εκδόσεις των φίλων του Λαού», σελ.9-10).


Τι ωραίο! Στην πιο μεγάλη του στιγμή το Έθνος, «λειτουργιέται», κηρύττει «την πολιτικήν του ύπαρξιν» δι’ ευχών της αγίας μας Εκκλησίας.

(Θυμήθηκα αυτό που έλεγε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. «-Τι θα κάνεις, Γέροντα, αν ακούσεις ότι κηρύχτηκε πόλεμος; Τον ρώτησαν. -Θα κάνω μια Θεία Λειτουργία", απάντησε. Άντε να καταλάβουν όλοι οι τωρινοί αλιβάνιστοι του κοινοβουλίου τον λόγο του αγίου!).


Σημαντικό είναι το β΄ άρθρο. Όταν αναζητήθηκε η συνισταμένη και η κοινή βάση που θα προσδιόριζε τον Έλληνα, την εθνική, δηλαδή, ονοματοδοσία των επαναστατών, ευθύς εξαρχής ορίστηκε: «Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της Επικράτειας της Ελλάδος πιστεύουσιν εις Χριστόν, εισίν Έλληνες, και απολαμβάνουν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών
δικαιωμάτων».


Είναι ακράδαντη και εδραία η πίστη των αγωνιστών στην ευεγερτική επέμβαση του Χριστού για την νεκρανάσταση του Γένους.

«Τον Χριστόν φοβόμαστε και αυτήν η θρησκεία μας λευτέρωσεν και βγήκαμε στην κοινωνία του κόσμου» βροντοφωνάζει η άγρυπνη συνείδηση του Έθνους, ο στρατηγός Μακρυγιάννης:

«Για της πατρίδος την ελευθερίαν
για του Χριστού την πίστιν την αγίαν
γι’αυτά τα δύο πολεμώ», έψελνε κλαίγοντας ο λαός.


«Παναγία μου, βοήθησε και τούτην την φορά τους Έλληνας δια να εμψυχωθούν» παρακαλά ο Κολοκοτρώνης την Παναγία σε μία εκκλησία εις τον δρόμο στο Χρυσοβίτσι.

«.... ας ρωτήσουμε την καρδιά μας και ό,τι μας απαντηχαίνει ας το
βάλωμε γλήγορα σε πράξιν και ας είμεθα, αδέλφια, βέβαιοι πως ο Χριστός μας ο πολυαγαπημένος θα βάλη το χέρι απάνω μας», γράφει το λιοντάρι της Γραβιάς, ο Οδ. Ανδρούτσος, στην περίφημη επιστολή του στους Γαλαξιδιώτες. (Κάρπου Παπαδόπουλου, «Οδ. Ανδρούτσος, εκδ. «Βεργίνα»,
σελ. 98). 

Ας το καταλάβουν οι ποικιλώνυμοι εκκλησιομάχοι. Οι πρόγονοι
έχυσαν το αίμα τους, γιατί ήθελαν η πίστη του Χριστού να δοξάζεται σε τούτο τον τόπο. Κι αν σήμερα κατρακυλήσαμε και γίναμε παλιόψαθα της οικουμένης είναι γιατί λησμονήσαμε την ιερή εντολή τους. 

«Να μην γίνεται λόγος κατά της χριστιανικής θρησκείας» διαβάζουμε στο ιδρυτικό του νέου κράτους μας Σύνταγμα. (Δεν περνάει μέρα που να μη βγαίνει κάποιο επωνυματοφόρο νούμερο και να μην κουνάει το δάχτυλο στην Ορθόδοξη του Χριστού Εκκλησία).


Το γιατί μας το περιγράφει εκφραστικότατα ο ιστορικός Ζαμπέλιος: «Οι αλλοεθνείς, ίνα μας αναγνωρίσωσιν, ηρώτων που είναι η πατρίς μας και ημείς κοσμικώς απάτριδες εις μόνη απάντησιν εστρέφομεν το βλέμμα προς την Εκκλησίαν. Ούτοι μεν μας έλεγον ότι άλλο Εκκλησία και άλλο Πατρίς. Ημείς δε ουδέ ηξεύρομεν ουδέ δυνάμεθα να τα διακρίνωμεν , η μια μετά
της άλλης ήσαν αδιασπάστως εντός της ημετέρας καρδίας συνηρμοσμένα».


Ο δήθεν εξευρωπαϊσμός μας προκάλεσε και τον διασπασμό, εντός της ημετέρας καρδίας, των δύο τούτων τζιβαϊρικών. Γι’αυτό και όταν μας βρίσκει το κακό σπεύδουμε να αδειάσουμε τα ράφια των Super Market, αντί να τρέχουμε στην αγκαλιά της μάνας, της Εκκλησίας, στην Θεία Λειτουργία.


Δι’ αυτά πολεμήσαμε» έλεγε ο γερο-Μακρυγιάννης σε «κάτι στρατιώτες» που θα πουλούσαν δύο αγάλματα περίφημα, «κάτι Ευρωπαίων». 

Πόσα ερωτηματικά χωράει σήμερα αυτή η φράση; 

Δι’ αυτά πολέμησαν; Για τα μνημόνια, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την οικονομική εξαθλίωση, την ασυδοσία των ασύλων, τον εκβαρβαρισμό της παιδείας....


Μήπως, ερωτώ, ακυρώθηκε η Επανάσταση του Εικοσιένα; Αν συμφωνούμε, τι κάνουμε;


Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς

http://oimos-athina.blogspot.gr/

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΑΝ ΤΟΥ 1821

Σάββατο, 25 Μαρτίου 2017


ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ


-Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821-




Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Η πολιτική οφείλει να χρησιμοποιεί ως εργαλεία τα διδάγματα της Ιστορίας και τις διαχρονικές πολιτιστικές συνεισφορές των Λαών, για να είναι αποτελεσματική, δίκαιη προς όφελος της ανθρωπότητας.

 Ο Ελληνικός Λαός κληρονόμησε τον μεγαλύτερο πολιτισμό εις την παγκόσμια ιστορία. Δεν ευθύνεται όμως για αυτό, αλλά και ούτε γιατί οι πρόγονοι μας δοξάζονται διαχρονικά ως μοναδικοί θεμελιωτές της πορείας της ανθρωπότητας. 


Ευθύνεται όμως για τις ολέθριες πολιτικές επιλογές του, για τα ανεπανόρθωτα λάθη των Πολιτικών  Ηγεσιών του. Ολέθρια λάθη τα οποία έχουν προκαλέσει τεράστιες ζημίες εις το Έθνος, αλλά ουδεμία ζημία σε άλλους Λαούς. 

Οι Έλληνες δεν είναι σωβινιστές, διότι ως Λαός δεν συνειδητοποιήσαμε ποτέ το μέγεθος και την ανεκτίμητη αξία της κληρονομιάς των προγόνων μας, αλλά ούτε μαθαίνουμε από τα λάθη μας τα οποία επαναλαμβάνομε. 

Η ψευτο-υπερηφάνεια η οποία προβάλλεται εις το προσκήνιο της καθημερινότητάς μας είναι το γλειφιτζούρι των αποτυχιών μας. 

Η μεγάλη κρίση που εδώ και 7 χρόνια βιώνει ο Λαός μας,  μοναδική εις την σύγχρονη Ιστορία του, όπως έχει επανειλημμένως τονισθεί από τον γράφοντα, δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι κρίση που προκάλεσε η ανεύθυνη συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος, ο κομματισμός και οι πολιτικές του ηγεσίες πού πληρώνει και πάλιν ο Λαός και ουδείς άλλος.

Κάθε κρίση είναι αντιμετωπίσιμη, όταν  όμως γνωρίζει κανείς τα πραγματικά αίτια και τους υπαίτιους αυτής. Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει αυτό εις την χώρα μας. Τουναντίον για τον αποπροσανατολισμό του Λαού μας χρησιμοποιείται και πάλιν μία μεθοδική και αστείρευτη προπαγάνδα. 

Μεταξύ άλλων ισχυρίζεται ακόμη ότι η απάθεια και παραλυσία του Λαού οφείλεται δήθεν σε  «αεροψεκασμό», ένα νέο γλειφιτζούρι, και όχι εις την έντονη πλύση εγκεφάλου που υφίσταται καθημερινώς  από μηχανισμούς του καταρρέοντος σάπιου πολιτικού συστήματος. 

Από την έναρξη της κρίσης ο Λαός μας βομβαρδίζεται σφοδρότητα με συναισθήματα ενοχής, αλλά και με άκρως ταπεινωτικές  προσβολές της Πατρίδος και της Ιστορίας του. 

Η αφέλεια και η εσωστρέφεια του, για τις οποίες ανέκαθεν  χαρακτηρίζεται, τον εμποδίζει να αντιληφθεί τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται εις βάρος του από παράγοντες του πολιτικού συστήματος με τις οδηγίες της Ε.Ε. και των Θεσμών. 

Ήρθε όμως η ώρα να αντιδράσει και να δώσει τώρα ένα μάθημα Ιστορίας εις τους αδέσποτους και ανιστόρητους εθνοκτόνους, αλλά και τους Gauleiter της Ε.Ε. και των Θεσμών οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εις την Ελλάδα. 

Η Ιστορία είναι ο οδηγός της ανθρωπότητας, ομιλεί από μόνη της, χωρίς χειραγώγηση. Όσο περισσότερο εντείνεται η κρίση τόσο εντονότερα κραυγάζει εναντίον των εμπόρων της φτώχειας και του τρόμου που ευθύνονται για την απόγνωση της ανθρωπότητας, αλλά και του Ελληνικού Λαού. Βαρύτατο είναι το τίμημα που πλήρωσε το Ελληνικό Έθνος. 

Η διαμάχη εις τους κόλπους της Χριστιανοσύνης και το Μεγάλο Σχίσμα (1054),  που είχε ως συνέπεια τον αφελληνισμό 6 εκατομμυρίων Ελλήνων της Νοτίου Ιταλίας και Σικελίας (Magna Grecia). Αλλά και η διοργάνωση 26 ληστρικών Σταυροφοριών των Αγγλοσαξόνων κατά της πλούσιας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που οδήγησαν εις την εξασθένηση και την υποταγή της εις τους Οθωμανούς. 

Η τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής, ως συνέπεια  των λαθών της Πολιτικής Ηγεσίας αλλά και της στήριξης του Κεμάλ κυρίως από την Γερμανία. Η αντιπαράθεση των Αγγλοσαξόνων με την Σοβιετική Ένωση, με την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, για το μοίρασμα του «οικοπέδου των Βαλκανίων», η οποία ως ήταν αναμενόμενο, οδήγησε σε μία νέα τραγωδία του Εμφυλίου, από την οποία δεν συνήλθε ακόμη η Πατρίδα μας. 

 Η άρνηση τους για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, με όλες τις συνέπειες. Και τέλος η ενθάρρυνση τρίτων να αμφισβητούνε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

Δεν ανεχόμαστε άλλο πια τις συμπεριφορές των αλαζόνων και αυτοαποκαλούμενων «ευφυών και ηθικολόγων» π.χ. μιζαδόρων και διαφθορέων Αγγλοσαξόνων, οι οποίοι δυστυχώς χαίρουν του θαυμασμού παραγόντων του πολιτικού συστήματος, αλλά και μέρους της σιωπούσας πνευματικής ηγεσίας της χώρας μας.

 Οι οποίοι επί εκατονταετηρίδες  καταληστεύουν και λεηλατούνε κυριολεκτικά, μέχρις αιμορραγίας την  Αφρική, Μέση Ανατολή, Ασία, Λατινική Αμερική και διεξήγαγαν το μεγαλύτερο δουλεμπόριο ανθρώπων εις την Ιστορία της ανθρωπότητας, με πρωταγωνίστρια την Ολλανδία. 

Είναι αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους, εξαιτίας της γεωπολιτικής αντιπαλότητας τους, και αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα. Για τις επιθέσεις κατά του Ισλάμ, αλλά και τις εγκληματικές επεμβάσεις των εις την Ινδοκίνα, Βιετνάμ, Κούβα, Κονγκό, Αίγυπτο, Χιλή, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Παλαιστίνη, Σομαλία, Σουδάν, Λιβύη, Συρία και σε πολλές άλλες χώρες. 

Και τέλος με την Παγκοσμιοποίηση, η οποία αποτελεί δικό τους εφεύρημα και τερατούργημα, χρησιμοποιούν τώρα το τεράστιο δίχτυο των ισχυρότατων Πολυεθνικών  Εταιρειών των, οι οποίες με τις μίζες διαφθείρουν τους πολιτικούς για να διαλύουν και να τρομοκρατούνε τις φτωχοποιημένες κοινωνίες, να ελέγχουν τις Κυβερνήσεις και Κοινοβούλια, τις οικονομίες όλων των χωρών του πλανήτη, καταβάλλοντας μόλις 1% φόρο. 

Αποκομίζοντας φορολογικά οφέλη τρισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, και δεκάδες τρισεκατομμύρια από το εμπόριο. Ενώ οι Μητρικές Εταιρίες, που έχουν την έδρα τους εις τις Αγγλοσαξονικές χώρες, δεν δημοσιεύουν, ως οφείλουν, τα ονόματα των ιδιοκτητών και μεγαλομετόχων!


Ο Ελληνικός Λαός οφείλει να γνωρίζει ότι από την αρχή της κρίσης όλοι οι διεθνείς αναλυτές υποστηρίζουν την άποψη, ότι το χρέος της χώρας μας δεν είναι βιώσιμο και μη εξυπηρετήσιμο εις το αιώνα τον άπαντα. Αυτή ήταν και η άποψη του Dominique Strauss-Kahn ο οποίος συνέστησε στην τότε Ελληνική Κυβέρνηση να αρνηθεί την εξυπηρέτηση του. 

Για την άποψη αυτή ο Strauss-Kahn αποπέμφθηκε(19.05.11) αμέσως από την Ηγεσία του ΔΝΤ, ενώ η  Ελληνική Κυβέρνηση υπό την πίεση των Αγγλοσαξόνων Δανειστών δέχθηκε την επιβολή της ΤΡΟΙΚΑ/Θεσμών με τα θανατηφόρα Μνημόνια. Υπό την απειλή ότι η αποπομπή από το Ευρώ και η επιστροφή εις την Δραχμή θα είναι  καταστρεπτική για την Ελλάδα.

 Όμως η εμμονή των Δανειστών να επιβάλλουν συνεχώς νέα Μνημόνια, αποδεικνύει τελείως το αντίθετο: ότι επιδιώκουν σκόπιμα την δυσθεώρητη αύξηση του χρέους της Ελλάδος, την ολοσχερή φτωχοποίηση του Λαού μας, για να υποτάξουν την Πατρίδα μας, να εκποιήσουν όλη την χώρα, τα Ιστορικά Μνημεία, τον εθνικό πλούτο, ΑΟΖ, πετρέλαιο, αέριο κ.α. και να μετατρέψουν τους Έλληνες σε  κολλήγους της απαξιωμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Όμως οι  έμποροι της φτώχειας και του τρόμου οφείλουν να γνωρίζουν ότι ουδείς Λαός πεθαίνει από τις συνέπειες μίας οικονομικής κρίσης. Φέτος η Πατρίδα μας εορτάζει την 196η Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Εμείς οι Έλληνες οφείλουμε όχι μόνον τιμή και σεβασμό εις τους ήρωες του 21, αλλά και την έμπρακτη απόδειξη και Ιερό Όρκο ότι τώρα θα υπερασπισθούμε την Πατρίδα μας κατά της νέας κατοχής, με κάθε μέσο και προς πάσα  κατεύθυνση. Με το Λάβαρο των Αγωνιστών του 21, για να ξαναβρούμε τον εαυτόν μας και την αξιοπρέπειά μας.


Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει  εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.  

http://oimos-athina.blogspot.gr/

«Σκοτεινά συμφέροντα» εναντίον πλαστικού χρήματος


Γιάννης Λαζάρου 
Είναι οι ίδιοι τύποι που βάφτισαν πατριωτικούς όλους τους φόρους που διέλυσαν την κοινωνία. Είναι οι ίδιοι τύποι που μετονόμασαν τους κατακτητές σε θεσμούς. Είναι οι ίδιοι που λένε ΝΑΙ σε όλα όταν παίρνουν εντολές από τα αφεντικά τους. Είναι οι ίδιοι που σφυρίζουν αδιάφορα στον καθημερινό θάνατο χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα. 
Αυτοί οι ίδιοι τύποι διατάχτηκαν τώρα να επιβληθεί το πλαστικό χρήμα και βαφτίζουν «σκοτεινά συμφέροντα» όποιον δεν θέλει να δεθεί στο άρμα των τραπεζών για οποιονδήποτε λόγο. 
Αυτοί οι υποτελείς και σάπιοι της σημερινής κατοχής κόπτονται για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος. Λες και το χρήμα που εισπράττουν από τις υπηρεσίες τους στα αφεντικά του είναι καθαρό. Είναι απλά κυβερνητικοί κύκλοι. Έτσι βαφτίζουν τα σαπρόφυτα σε όλες τις εκστρατείες που κάνουν για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς αυτών που υπηρετούν. 
Πάντα ενδιαφέρονται για το «καλό της κοινωνίας», έτσι και τώρα μπήκαν μπροστά για υπερασπίσουν τον «κακόμοιρο» επαγγελματία να μπορεί να εισπράττει με πλαστικό χρήμα διάφορους λογαριασμούς. Το πως θα πληρωθούν αυτοί οι λογαριασμοί ποτέ δεν τους ενδιαφέρει. 
Μάλιστα ενημερώνουν και τους ψηφοκουβαλητές τους πως «βρώμικος πόλεμος» μαίνεται αυτή τη στιγμή κατά του πλαστικού χρήματος, γι' αυτό και τους ενημερώνουν να πολεμήσουν τα «σκοτεινά συμφέροντα» διότι αν δεν το κάνουν θα αφανιστεί το σύμπαν. 

Ειδικότερα οι υποτακτικοί και δούλοι των Βρυξελλών τονίζουν: 
1. οι πράκτορες ΟΠΑΠ και οι σύνδεσμοί τους μπορούν να συνεχίζουν απρόσκοπτα την είσπραξη λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και λοιπών λογαριασμών
2. οι εταιρείες courier εισπράττουν αντικαταβολές βάσει ήδη υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου, ήτοι θα μπορούν να συνεχίσουν να το πράττουν κανονικά 
3. είναι αναληθές ότι δημιουργείται μονοπώλιο στις πληρωμές με βάση τον 4446/2016 που ευνοεί συγκεκριμένες εταιρείες, καθώς ο ανταγωνισμός στον τομέα πληρωμών λειτουργεί στην Ελλάδα εξαιρετικά, με βάση όλες τις ευρωπαϊκές οδηγίες και το εθνικό κανονιστικό πλαίσιο. Ο δε νόμος ισχυροποίησε περαιτέρω των ανταγωνισμό προς όφελος των καταναλωτών και κυρίως του δημοσίου συμφέροντος, 
4. οι μεγάλες αλυσίδες πρατηρίων βενζίνης, σούπερ μάρκετ κ.λπ. θα μπορούν να εισπράττουν νόμιμα για λογαριασμό τρίτων, καθώς έχουν γίνει αντιπρόσωποι των 470 παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών που λειτουργούν στη χώρα, αλλά με μια διαδικασία που δεν θα επιτρέπει την απόκρυψη φορολογητέας ύλης και της μη καταγεγραμμένης οικονομικής δραστηριότητας. 
Όποιο σημείο λιανικής, βενζινάδικο, σούπερ μάρκετ κ.λπ. επιθυμεί πλέον να πραγματοποιεί εξόφληση λογαριασμών, μπορεί να το κάνει ελεύθερα, με το να γίνει αντιπρόσωπος σε ένα από τα εκατοντάδες ιδρύματα πληρωμών και ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος που λειτουργούν νόμιμα στη χώρα. 

Παράλληλα οι ίδιοι υποτελείς επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι είναι προφανές πως, παρότι ο νόμος ισχύει εδώ και τρεις μήνες, κάποιοι ενοχλούνται πολύ από αυτό τον εξορθολογισμό και το χτύπημα στο «μαύρο χρήμα». 
Και υπογραμμίζουν ότι όσοι επιθυμούν να παραμείνουν καλυμμένοι από την ανωνυμία, όσοι προτιμούν την ασυδοσία, όσοι δεν ενδιαφέρονται για τη σωστή καταγραφή των φορολογητέων εσόδων, όσοι για πολλά χρόνια πλούτιζαν εις βάρος του λαού (όλα για το λαό πάντα), κρυπτόμενοι στο σκοτάδι των παράνομων δραστηριοτήτων, είναι βέβαιο ότι θα πολεμήσουν τον νόμο που καθαρίζει το τοπίο, δίνει καίριο χτύπημα στην παραοικονομία και αναγκάζει το σάπιο μέρος του συστήματος να βγει στο φως. 
Σε εσένα το φωνάζουν «σάπιο μέρος του συστήματος» που δεν θέλεις να υποκύψεις στις τράπεζες.
 
http://www.stontoixo.com/

Κρυπτοέλληνες



του Γιάννη Λαζάρου
Πριν καμιά πενηνταριά χρόνια προτάθηκε σε μια γερόντισσα πρόσφυγα να αγοράσει ένα ακίνητο στον τόπο που την έριξαν να ζήσει μετά την γενοκτονία στον Πόντο. Η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Όχι παιδί μου γιατί ο πρόσφυγας είναι πάντα πρόσφυγας και από εδώ θα μας διώξουν κάποια στιγμή». 
Κάθε φορά που ακούω και βλέπω τα ρεπορτάζ της πουλημένης δημοσιογραφίας για την «μετανάστευση» των Ελλήνων αυτούς τους καιρούς στ’ αυτιά μου έχω την φωνή της γερόντισσας, διότι σήμερα δημιουργούν ακριβώς με την ίδια ψυχολογία πρόσφυγες που θα αισθάνονται ξένοι παντού χωρίς την δυνατότητα να κάνουν πράξη τον νόστο για την εστία τους. 
Οι Έλληνες δεν αναγκάζονται να γίνουν εξωτερικοί μετανάστες αλλά πρόσφυγες. Διότι ακόμη και στο βικιλεξικό η ερμηνεία για τον πρόσφυγα είναι: «Αυτός που αναγκάζεται ή εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του ή τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του και να καταφύγει σε μια ξένη χώρα». 
Ο Έλληνας πολλές χιλιάδες χρόνια έχει στο κύτταρό του την ξενιτειά για διαφορετικούς λόγους στην εκάστοτε ιστορική περίοδο. Πάντα όμως ήταν μετανάστης. Πρόσφυγες ήταν οι Έλληνες που αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν από τον Πόντο και άλλες περιοχές διασκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. 
Σήμερα οι διώκτες των Ελλήνων από την πατρογονική εστία τους είναι οι κατακτητές και οι εντόπιοι εκτελεστές που φέρουν στην ταυτότητα την Ελληνική ιθαγένεια. Είναι τα προγράμματα των κατακτητών που αντικατέστησαν την χαντζάρα των Τσετών με τον πλειστηριασμό της γης ακόμη κι αν δεν τους χρωστάς τίποτε. Γιατί στην πραγματικότητα δεν χρωστάς τίποτε και σε κανέναν. 
Εκείνο που πρέπει να προκαλεί ένα πικρό μειδίαμα στον καθέναν από εμάς είναι πως ο διώκτης σου δεν είναι ένας Κεμάλ ή κάποιος άλλος που πολέμησε και έκανε ότι έκανε για τα συμφέροντα της δικής του πατρίδας, αλλά ανθρωπάρια που κόλλησαν στο πέτο την ταμπελίτσα ενός κομματοτροφείου όπως κι αν λέγεται. Διότι ακόμη και οι δήθεν απέναντι από τους κανονικούς προσκυνημένους, με την παθητική αντιπολίτευση τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούν. Για τίνος συμφέροντα λοιπόν μας κάνουν πρόσφυγες σήμερα; Πως ξαφνικά οι διαφορετικές ιδεολογίες έγιναν μία και κυνηγούν ανελέητα ακόμη και τα όνειρά μας; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να δούμε, πως ένας νόμιμος κατά την δημοκτατορία τους Κεμάλ τύπου Κουβέλη, σκοτώνει; 
Τα ονόματα δεν έχουν καμία σημασία διότι όποιο και να βάλεις από τους αρχηγούς μέχρι τον τελευταίο παλαμακιστή το ίδιο έγκλημα επιτελούν. Η δακρύβρεχτη παρουσίαση της δήθεν μετανάστευσης από τους εξωνημένους δημοσιογράφους πρέπει να λάβει τέλος. 
Οι Έλληνες που φεύγουν αυτή την περίοδο είναι πρόσφυγες. Ο εκτελεστής μας είναι νόμιμος και σε μας απαγορεύεται να αντισταθούμε στην νέα γενοκτονία με οιονδήποτε τρόπο, γιατί αυτόματα γινόμαστε εχθροί της Δημοκρατίας τους. Δεν πιστεύουμε πως ακόμη και ο πιο φανατικός υποστηρικτής αυτών των δολοφόνων θα ονειρεύτηκε αυτή την Δημοκρατία. 
Βέβαια τα μίσθαρνα υποζύγια που μεταλλάχτηκαν σε γερμανοτσολιάδες όλα καλά και δημοκρατικά τα βλέπουν κάνοντας την αντίσταση απέναντι σε εντόπιους και ξένους κατακτητές αδύνατη. Ο ρόλος τους στο νέο κύμα προσφυγιάς των Ελλήνων είναι καταλυτικός. 
Η εκκαθάριση που επιχειρούν αναγκάζοντας μέσω προσφυγιάς μερίδα του λαού να εγκαταλείψει την πατρίδα, θα οδηγήσει τελικά σε μια κατάσταση όπου λαός θα νοείται ο υποτακτικός που δέχεται τα πάντα από τον εξουσιαστή. Αυτός βέβαια δεν θα είναι λαός αλλά ορδές δειλών που από ψηφοφόροι έχουν μεταλλαχτεί σε μισθοφόρους. 
Θα ζουν όπως έως σήμερα χωρίς ιδανικά αλλά με μοναδικό σκοπό την εκτόπιση όλων όσων δεν θεωρούν νόμιμη την ξενόδουλη κυβέρνηση και τους θανατηφόρους νόμους της. Εξ’ αιτίας των συνθηκών θα έχουμε δυο κατηγορίες πραγματικών Ελλήνων: 
Αυτούς που θα ακολουθήσουν τους δρόμους της προσφυγιάς και αυτούς που πεισματικά θα παραμείνουν στα πάτρια εδάφη ζώντας ως κρυπτοέλληνες. 
Τα σκουληκιασμένα χρόνια της σκλαβιάς που οι κατακτητές με τους εντόπιους μισθοφόρους θα πανηγυρίζουν την νίκη τους επί των «συνωστισμένων» που εκτόπισαν από την πατρίδα, η Ελλάδα θα μετριέται από τον νόστο των προσφύγων και από το βάρος του κεφαλιού του κάθε νεογενίτσαρου μισθοφόρου στα χέρια των πεισματάρηδων Κρυπτοελλήνων.

http://www.stontoixo.com/

Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΦΕΡΕΦΩΝΩΝ ΤΟΥΣ

24-3-1017


ENOXIKΕΣ ΕΜΟΝΕΣ




Γράφει ο Ηλίας Σταμπολιάδης


Ακούμε συχνά την άποψη πολλών, κυρίως βολεμένων συμπατριωτών μας, ότι κακώς επιρρίπτουμε ευθύνες για την κατάντια της πατρίδος μας στους ξένους και ότι η ευθύνη είναι δική μας και θα πρέπει να γίνουμε καλύτεροι για να φτιάξουμε μίαελεύθερη, ευνομούμενη και ανεξάρτητη χώρα και αυτό που χρειάζεται είναι να ανασκουμπωθούμε και να δουλέψουμε περισσότερο. 


Το πρόβλημα αυτού του ισχυρισμού είναι ότι φαίνεται λογικοφανής και γίνεται εύκολα αποδεκτός από τους δήθεν ορθολογιστές και μάλιστα μορφωμένους ανθρώπους. Ή πραγματικότητα όμως είναι ότι ο συλλογισμός αυτός ενέχει μόνο την μισή αλήθεια και επομένως στο σύνολο του είναι ψευδής.

Έχει ήδη αναλυθεί από πολλούς ιστορικούς και έχουμε ζήσει στο πετσί μας την ανθελληνική στάση της Δύσης από την εποχή των Σταυροφοριών μέχρι και την Μικρασιατική καταστροφή. Η αλήθεια είναι ότι και εμείς σαν λαός χάσαμε τις ηθικές και κοινωνικές αξίες που συνιστούν μία συνεκτική και ευνομούμενη πολιτεία. 

Ο αμοραλισμός, ο καταναλωτισμός, ο ατομικισμός, ο εθνομηδενισμός και ο πιθηκισμός βαρβαρικών μοντέλων διαβίωσης, που εισήγαγε η μεταπολίτευση με πρωτεργάτες τους σοσιαλΗστές του ΠΑΣΟΚ με υποστηρικτές τους δήθεν αριστερούς, ακόμη και τους δεξιούς τάχα πατριώτες, αποτελούν το μέρος της δικής μας ευθύνης.

Όμως εθνική η ιστορική εμπειρία που μας άφησαν οι πρόγονοι μας διδάσκει ότι η ηθική κατάπτωση ενός λαού βαρύνει πρωτίστως τους άρχοντες του.

Όσον αφορά τους ξένους, θεωρούμε τάχα θεμιτό για αυτούς να κοιτάνε το δικό τους συμφέρον το οποίο συνίσταται στην εξουθένωση των αδυνάτων, και ενώ παλαιότερα αυτό εκδηλωνόταν με την στρατιωτική βία σήμερα έχει αλλάξει μορφή και εκδηλώνεται με την οικονομική εξάρτηση σε βαθμό καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των εξαρτημένων χωρών. 

Η παγκοσμιοποίηση με το δόγμα της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπινου δυναμικού, που στηρίζεται σε ένα ελεγχόμενο από τους ισχυρούς χρηματοπιστωτικό σύστημα, δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης των αδυνάτων αποστερώντας τους ακόμη και από το δικαίωμα έκδοσης δικού τους νομίσματος χωρίς την αντίστοιχη δημοσιονομική και κοινωνική κάλυψη. 

Η τακτική που ακολουθούν είναι αυτή του δανεισμού και στην περίπτωση της Ελλάδος ξεκίνησε από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους οπότε από το δάνειο των 2.000.000 λιρών έφθασαν μόνο οι 800.000 και μάλιστα στα χέρια διεφθαρμένων ηγετών.

Η τακτική αυτή συνεχίστηκε επί των ημερών μας οπότε δάνειζαν χρήματα, αρχικά στους ΠΑΣΟΚΟΥΣ και στη συνέχεια στους διαδόχους τους χωρίς κανείς να επενδύσει σε παραγωγικά έργα, εν γνώσει των δανειστών, που για να καλύψουν τον κίνδυνο αποπληρωμής έθεσαν τοκογλυφικούς όρους που τους επέτρεψαν να τα εισπράξουν στο πολλαπλάσιο. Τελικά πούλησαν τα ομόλογα σε κράτη μέλη της ΕΕ με τιμές εξευτελιστικές και τώρα αυτά, παίζοντας τον ρόλο των δανειστών, τα απαιτούν σε ολόκληρη την ονομαστική τους αξία. 


Στο εξής μας δανείζουν χρήματα για να τους πληρώσουμε τους τόκους μπαίνοντας σε έναν ατέρμονα κύκλο με συνεχή αύξηση του χρέους. Για εγγύηση υποθήκευσαν τα ίδια τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, κατέλυσαν την Δημοκρατία και επιβάλλουν στο Ελληνικό δήθεν Κοινοβούλιο να ψηφίζει δικούς τους νόμους που εγκρίνουν οι εκάστοτε Πρόεδροι της δήθεν Δημοκρατίας.

Αυτή είναι η βαρβαρότητα των δυτικών φίλων μας που τους θεωρούμε πολιτισμικό παράδειγμα προς μίμηση λόγω της τεχνολογικής τους ανάπτυξης, τη στιγμή που δεν μας αφήνουν να δημιουργήσουμε την δική μας ανάπτυξη έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα στην αποβιομηχάνιση της χώρας μας.

Βεβαίως και υπάρχουν οι αντίστοιχες ευθύνες των δικών μας αρχόντων που αρχικά αποδέχθηκαν τους όρους τοκογλυφίας των δανείων, που τα χρησιμοποίησαν για να εκμαυλίσουν έναν στερημένο λαό και να παραμείνουν στην εξουσία, και αργότερα με την αποδοχή των προδοτικών μνημονίων παρέδωσαν και την εθνική μας κυριαρχία.

Παρά τις δήθεν διαφωνίες των κομμάτων του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», που με κωλοτούμπες εναλλάσσονται στην εξουσία, όλα μαζί υπερψήφισαν τα μνημόνια και τώρα διαπληκτίζονται για το ποίος θα διαχειριστεί πιο έξυπνα την υποτέλεια στην οποία όλοι συμφώνησαν. Ενέπαιξαν τον λαό, που βροντοφώναξε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, παρά τους τραπεζικούς εκβιασμούς, και συνεργάστηκαν άψογα την νύκτα εκείνη Ζυριζαίοι, Νεοδημοκράτες , Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Θεσμοί για να μετατρέψουν το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.

Κάνουν λάθος όσοι προσπαθούν να ενοχοποιήσουν έναν ολόκληρο λαό επειδή μία διεφθαρμένη κλίκα πολιτικάντηδων, συνδικαλιστών, τραμπούκων και υποτελών ξένων συμφερόντων διασπάθισαν τον εθνικό πλούτο και παρέδωσαν την εθνική ανεξαρτησία αποδίδοντας την παρακμή της χώρας στην δήθεν τεμπελιά των Ελλήνων που τώρα πρέπει να ανασκουμπωθούν και να δουλέψουν. 

Ας γνωρίζουν οι εθνικοί συκοφάντες ότι πολλοί Έλληνες , περισσότερο από κάθε άλλη εποχή ακόμη και σε καιρό πολέμου, ξυπνούν το πρωί και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και οι νέοι μας, κυρίως επιστήμονες , μεταναστεύουν κατά χιλιάδες, ενώ το σύστημα εισάγει αλλοεθνείς από το παράθυρο. Το χειρότερο είναι ότι και το προϊόν αυτών που δουλεύουν δεν παραμένει στη χώρα αλλά απομυζείται από τους κερδοσκόπους δανειστές οι οποίοι παίρνουν και εύσχημα από τους ντόπιους ευρωλιγούρηδες ότι κάνουν καλά την δουλειά τους. 

Ένα πράγμα για το οποίο οι Έλληνες θα έπρεπε να εργαστούν περισσότερο είναι η εθνική τους υποχρέωση να ανατρέψουν το δολοφονικό σύστημα που τους θυσιάζει στον βωμό της κερδοσκοπίας και να τιμωρήσουν παραδειγματικά όλους αυτούς που ευθύνονται για το έγκλημα εναντίον του έθνους μας. Το πρώτο αυτό βήμα θα πρέπει να το ακολουθήσει η άρνηση του επαχθούς και επονείδιστου χρέους με ταυτόχρονη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. 

Μόνο έτσι θα αρχίσει η ανοικοδόμηση του νέου κράτους στο υπάρχον Ελληνικό οικόπεδο αφού το καθαρίσουμε από τα μπάζα των ερειπίων του παλαιού κράτους που οι προηγούμενοι άφησαν να καταρρεύσει. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με την απόφαση ενός ανθρώπου ή μίας μικρής ομάδας αλλά πρέπει να γίνει πίστη όλων των Ελλήνων από την Κρήτη μέχρι την Θράκη και από την Κεφαλονία μέχρι την Ρόδο.



Ηλίας Σταμπολιάδης

τ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Μέλος Ι.Η.Α

http://oimos-athina.blogspot.gr/

Τώρα φτάσαμε και σε σημαιοφόρους με μαντίλες…

24-3-2017


Μαθήτρια από το Αφγανιστάν με μαντίλα μετέφερε την Σημαία στη μαθητική παρέλαση στο Σύνταγμα! 
Το συμβάν πέρασε σχεδόν απαρατήρητο… 
Πριν από μερικά χρόνια γύρω από τέτοιες προκλήσεις υπήρχε αντίδραση. Τώρα δεν μας κάνει καμία αίσθηση… 
Μας συνήθισαν να καταπίνουμε τα πάντα και να δεχόμαστε τα πάντα, όπως μας συνηθίζει ο Χειμώνας στο κρύο…


Παλιότερα σε κάθε εθνική επέτειο, τα μεγάλα λαρύγγια του καθεστώτος και οι ύαινες του κοσμοπολιτισμού, κάθε απόχρωσης, ούρλιαζαν εναντίον των εθνικών παρελάσεων, της σημαίας κλπ. 

Μια καταιγιστική πλύση εγκεφάλου προλείαινε ιδεολογικά και πολιτικά το έδαφος για τους απώτερους στρατηγικούς στόχους της ΥΠΕΡ-εθνικής ελίτ: Την ολική ισοπέδωση και κατάργηση θεσμών, εθίμων, συμβόλων που αποτελούν συνεκτικούς ιστούς ιστορικότητας και σηματοδοτούν συλλογικά βιώματα κοινωνικής συνείδησης, αγωνιστικής μνήμης και εθνικής ταυτότητας. 

Η ελληνική σημαία ήταν ένα από αυτά τα ιστορικά σύμβολα υπό διωγμό. Η απαξίωσή της περνούσε και μέσα από τη βαθμοθηρική χρησιμοποίησή της στις εθνικές επετείους, όπως και μέσα από την επιλογή αλλοδαπών σημαιοφόρων… 

Επιλογή ξένων και κυρίως ισλαμιστών αλλοδαπών για να κρατάνε την ελληνική σημαία σε εθνικές παρελάσεις και ιδιαίτερα σε εκείνες των επετείων της Επανάστασης του 1821… 

Σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ο στόχος επετεύχθη… 

Σήμερα η εθνική επέτειος έχει γίνει ένα πολυπολιτισμικό σώου με σημαιοφόρους προσαρμοσμένους πλήρως στα «ιδανικά» και τις «αξίες» της πολυπολιτισμικής ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ (Νέα Τάξη). 

Σήμερα έχουμε και σημαιοφόρους με μαντίλες!!! 

Οι αντιεθνικιστικές υστερίες για τη σημαία 

 

Εσκεµµένα, µεθοδευµένα και συστηµατικά, οι εθνικές επέτειοι χρησιµοποιούνται από τα κόµµατα, τα ΜΜΕ και τους ποικιλόµορφους προπαγανδιστές των ιδεολογηµάτων της Νέας Τάξης ως ευκαιρίες απαράδεκτων επιθέσεων κατά των Ελλήνων μαθητών, των τοπικών κοινωνιών και του ελληνικού λαού γενικότερα. 

Στην εποχή του σημιτισμού αυτές οι «αντιεθνικιστικές επιχειρήσεις» είχαν πάρει τις διαστάσεις επιδημίας και υστερίας. Σε κάθε επέτειο ξεσπούσε μια κατακλυσμιαία νεροποντή με δύο αντιφατικά σκέλη: από τη μια ακατάπαυστη προπαγανδιστική πλύση εγκεφάλου στο να γίνονται σημαιοφόροι οι αλλοδαποί και από την άλλη, εξίσου άγρια πλύση εγκεφάλου εναντίον της ελληνικής σημαίας και των εθνικών παρελάσεων!!! 
Αυτοί που αφήνιαζαν εναντίον των εθνικών παρελάσεων και των ιστορικών συμβόλων ταυτόχρονα ωρύονταν στο να κρατάνε αυτά τα εθνικά σύμβολα (που απέρριπταν) οι αλλοδαποί μαθητές!!! 

Όταν ανέβηκε στην κυβερνητική εξουσία η Ν.Δ. κόπασαν για ένα διάστημα αυτές οι «αντιεθνικιστικές επιχειρήσεις», στις επετείους. Μετά τα πρώτα χρόνια, άρχισαν δειλά-δειλά να εμφανίζονται ξανά τα αντιεθνικιστικά σώου. Σήμερα, που η και Ν.Δ. «εκσυγχρονίστηκε» (πασοκοποιήθηκε εντελώς) αρχίζουν τα νέα χειμαρρώδη και υστερικά «αντιεθνικιστικά» παραληρήματα. Αρχίζουν πάλι μεθοδευμένα και σκόπιμα, στις εθνικές επετείους, οι ίδιες παλιές επιθέσεις κατά των εθνικών συμβόλων και μέσω αυτών, εναντίον των τοπικών κοινωνιών και του ελληνικού λαού. 

Ισοπέδωση της πολιτικής σκέψης
 

Είναι τέτοια η τροµοκρατική νεροποντή αυτών των επιθέσεων, που ζούμε τον ακόλουθο παραλογισµό: Ότι αυτοί που πολεµούν το ρατσισµό και τον εθνικισµό είναι τα πολιτικά, δηµοσιογραφικά και πνευµατικά φερέφωνα της Νέας Τάξης και αυτοί που τον παράγουν είναι οι µαθητές και οι τοπικές κοινωνίες που δεν παραιτούνται (όπως τους ζητούν) να υπερασπίζονται την εθνική και ιστορική τους ταυτότητα που συµβολίζει η ελληνική σηµαία. 
Με άλλα λόγια το κατεστηµένο (οικονοµικό, ιδεολογικό, πολιτικό) είναι κατά του ρατσισµού και του εθνικισµού ενώ η νεολαία και γενικότερα ο ελληνικός λαός που αντιστέκεται σε αυτή τη χειραγώγηση της εξουσίας είναι ο ρατσισµός(!) και ο εθνικισµός!!! 
Τέτοια ισοπέδωση της πολιτικής σκέψης και των κοινωνικών επιστηµών και τέτοιο αναποδογύρισµα της πραγµατικότητας δύσκολα συναντά κανείς µέσα στην Ιστορία. Και όµως µπροστά σε αυτόν τον ακραίο παραλογισµό, το σκοταδιστικό αυτό νεοταξικό θεώρηµα, οι δήθεν αριστερές δυνάµεις αντί να το κατεδαφίσουν του παρέχουν το «αριστερό» άλλοθι. 
Ξεχνούν ότι ο εθνικισµός και ο ρατσισµός, όπως και ο αντιεθνικισµός και αντιρατσισµός είναι ιδεολογίες της κυρίαρχης αστικής τάξης που χρησιµοποιούνται ανάλογα µε τα συµφέροντά της. Ποτέ οι λαϊκές µάζες, ιδιαίτερα η νεολαία, δεν αποτελούν τους φορείς, τα ιστορικά υποκείµενα, τέτοιων ιδεολογιών. Την εξαθλίωση τους, τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση και την οργή τους που τα προκαλεί το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστηµα, µπορεί να τα αξιοποιήσει κάτω από δοσµένες ιστορικές συνθήκες (και όταν φυσικά η Αριστερά είναι τυφλή και δεν λειτουργεί) ο εθνικισµός και ο ρατσισµός. Αυτό έγινε στο παρελθόν στην εποχή των εθνικών ιµπεριαλισµών. 

Σήμερα αυτή η οργή και αγανάκτηση των λαϊκών µαζών που προκαλεί ο εφιάλτης της παγκοσµιοποίησης και η βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισµού δεν µπορούν να διοχετευτούν στις ιδεολογίες του εθνικισµού και του ρατσισµού. Δεν υπάρχουν αστικές δυνάµεις που να βολεύονται µε τέτοια ιδεολογήµατα. Σήµερα τα υπερεθνικά µονοπώλια που κυριαρχούν στην παγκόσµια αγορά προωθούν, για τα συµφέροντά τους, τα ιδεολογήµατα του αντιεθνικισµού και του αντιρατσισµού. Και το βλέπουµε καθαρά στην Ελλάδα. Όλες οι δυνάµεις του οικονοµικού, πολιτικού και πνευµατικού κατεστηµένου προωθούν, λυσσωδώς, τα ιδεολογήµατα του αντιρατσισµού και αντιεθνικισµού για να στιγµατίσουν κάθε λαϊκή αντίσταση και διαµαρτυρία σαν ρατσιστική και εθνικιστική. 

Περιφρόνηση της ιστορικής μνήμης
 

Η μόρφωση και ο πολιτισμός ενός λαού είναι όλα τα σύμβολα ταυτότητας και μαζικής μνήμης:οι μαρτυρίες αυτού που είμαστε, οι προφητείες της φαντασίας, οι καταγγελίες ενάντια σ’αυτό που μας εμποδίζει να είμαστε και να υπάρχουμε. 
Η ελληνική σηµαία είναι ένα σύµβολο της ιστορικής και εθνικής µας ταυτότητας. Δεν είναι ένα παράσηµο βράβευσης έτσι όπως το χρησιµοποίησε και το χρησιµοποιεί η άρχουσα τάξη και οι εξουσίες της. Η ιστορία των λαών και τα εθνικά τους σύµβολα δεν πωλούνται και δεν δωρίζονται µε νοµοθετήµατα του κράτους. Πολύ περισσότερο δεν µπορεί να χρησιµοποιηθούν για βαθµοθηρίες µέσα στα σχολεία. Το να δίνεται η σηµαία στον πρώτο µαθητή αυτό εξευτελίζει και την έννoια του συµβόλου και την πραγµατική µάθηση. Γιατί η πραγµατική µάθηση δεν είναι αυτό το απάνθρωπο βαθµοθηρικό σύστηµα της καπιταλιστικής εκπαίδευσης που είναι απόλυτα προσαρµοσµένο στις απαιτήσεις του πολυεθνικού κεφαλαίου. Και είναι να απορεί κανείς πως κάποιοι αριστεροί που καταγγέλλουν στα λόγια το άκρως ανταγωνιστικό, αντιπαιδαγωγικό και βάρβαρο καπιταλιστικό εκπαιδευτικό σύστηµα, που ισοπεδώνει τη γνώση και ακρωτηριάζει τη σκέψη, το νοµιµοποιούν στην πράξη µε το να δέχονται τη λογική του. Να δίνεται δηλαδή η ελληνική σηµαία στον πρώτο µαθητή!!! 

Έξω, όμως, από αυτή τη βαθμοθηρική «πώληση» του εθνικού συμβόλου, εδώ επικαλύπτεται και κάτι άλλο: Ότι ένα το κράτος και το εκπαιδευτικό του σύστημα που ισοπεδώνουν κάθε τι το εθνικό και υποτάσσουν βάρβαρα την Παιδεία στις «ιδέες» και τις «αξίες» της πλανητικής Νέας Εποχής, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ (κράτος και οι εκπαιδευτικοί βαρώνοι του) για τη σημαία: Ένα σύμβολο ιστορικών εθνικών αγώνων και μνήμης. 

Με πιο απλά λόγια και σχηματικά για να τα καταλάβουν και οι βλάκες: Αυτοί που δεν πιστεύουν στα εθνικά σύμβολα και στην αγωνιστική μας εθνική ιστορία, αντίθετα κάνουν τα πάντα να τα αφανίσουν, αυτοί λοιπόν οι «εχθροί» ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ για το ποιος θα κρατάει τη σημαία στις εθνικές παρελάσεις. 
Να, γιατί, με τα τεχνάσματα της βαθμοθηρίας, ουρλιάζουν στο να κρατούν τη σημαία οι αλλοδαποί. Και μάλιστα οι αλλοδαποί εκείνοι που πάνω από κάθε τι έχουν την αυτοκρατορική σημαία των ΗΠΑ. 
Ο στόχος όλου αυτού του θορύβου που σηκώνεται σε κάθε εθνική επέτειο είναι ένας και μοναδικός: Η εθνική αποστείρωση της ελληνικής νεολαίας, η κωμωδικοποίηση και η εξάτμιση της ιστορικής μας μνήμης, ο εξευτελισμός και η γελοιοποίηση των εθνικών μας συμβόλων, συνακόλουθα και η ολοκληρωτική «απόσυρσή» τους… 


Το ποιος θα κρατάει την ελληνική σηµαία αυτό θα πρέπει να το αποφασίζουν οι ίδιοι οι µαθητές και οι τοπικές κοινωνίες και όχι οι µηχανισµοί εξουσίας και τα νοµοθετήµατα του υπουργείου Παιδείας. Μόνο µε όρους κινηµατικούς και αγωνιστικούς µπορεί να τεθούν ζητήµατα που αφορούν την ιστορική µας ταυτότητα, ακριβώς γιατί αυτά τα ζητήµατα είναι κατακτήσεις των ιστορικών αγώνων ενός λαού. 
Όσοι φοβούνται τη κρίση των µαθητών και των τοπικών κοινωνικών επιχειρούν να τους τιθασεύουν µε νοµοθετήµατα. Και όταν αυτοί δεν τιθασεύονται εξαπολύουν πάνω τους όλη τη λεκτική τους βαρβαρότητα, επενδυµένη µε προοδευτικές σάλτσες κατά του ρατσισµού και του εθνικισµού. Όλοι αυτοί οι κήρυκες της προόδου, που τυχαίνει να είναι η ιδεολογική αστυνομία της Νέας Τάξης, οι απολογητές και οι κήρυκες των «αξιών» της παγκοσµιοποιηµένης βαρβαρότητας θέλουν τον ελληνικό λαό και τη νεολαία του υπάκουο και πειθαρχηµένο που να δέχεται αδιαµαρτύρητα τις κατηχήσεις και τα διατάγµατα της εξουσίας. 
Κατά τα άλλα µιλούν για δηµοκρατία! ! !

http://resaltomag.blogspot.gr/

Εξοντώνουν τον λαό επικαλούμενοι «συλλογική ευθύνη»


Του Προκόπη Μπίχτα

Από την ώρα που οι «ελληνικές» κυβερνήσεις έσυραν την χώρα στην κόλαση των μνημονίων, άρχισε μια λυσσαλέα προπαγάνδα περί της δήθεν συλλογικής ευθύνης του ελληνικού λαού για την καταστροφή του. Κατηγορήθηκε και κατηγορείται σαν «ανίκανος», «τεμπέλης», «άχρηστος», «καλοπερασάκιας», «αδιάφορος» και σαν υπαίτιος κάθε κακού. Επίσης κατηγορείται ότι για πολλά χρόνια «καλοπερνούσε με τα λεφτά που του έστελναν οι Ευρωπαίοι πολίτες», παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δούλευαν τις περισσότερες ώρες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, τις περισσότερες μέρες του χρόνου και αμείβονταν με τους χαμηλότερους μισθούς. Αυτά συνέβαιναν στις εποχές της «καλοπέρασης»!
Αυτή η προπαγάνδα, η πρωτοφανής σε έκταση, ένταση και διάρκεια, έχει σαν σκοπό να δημιουργήσει στον ελληνικό λαό τύψεις και ενοχές και να τον βυθίσει σε μια ολοκληρωτική εσωτερική συντριβή θρησκευτικού τύπου, ακριβώς όπως η μεσαιωνική καθολική εκκλησία καθιστούσε υπεύθυνο κάθε «αμαρτωλό» για τα βάσανά του, και παρουσίαζε το κάψιμο στην πυρά σαν εξιλέωση για τις αμαρτίες του μέσα από  ένα auto-da-fé, μια «θεάρεστη» πράξη πίστεως. Οι βρωμεροί που γέννησαν και ενορχηστρώνουν αυτά τα ψέματα ξέρουν ότι, ένας άνθρωπος ή ένας λαός που βασανίζεται από συμφορές και θεωρεί υπεύθυνο τον ίδιο του τον εαυτό, δεν μπορεί να αντιδράσει. Αυτό θέλουν.
Αυτή η προπαγάνδα, επίσης αποσκοπεί στο να πείσει τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης ότι οι «άχρηστοι Έλληνες» ευθύνονται για την μοίρα τους, αλλά και για τα δεινά που έρχονται γρήγορα στις δικές τους, «ευημερούσες» κοινωνίες.
Στοχεύει, πάνω απ’ όλα, στο να καλύψει την ολοκληρωτική ευθύνη των διεθνών δολοφόνων και των ντόπιων πολιτικών δούλων τους για την δυστυχία του ελληνικού λαού, αλλά και πολλών άλλων λαών που τους έχουν καταδικάσει σε πολέμους, καταστροφές, προσφυγιά, αρρώστιες και πείνα. Αυτή η προπαγάνδα ξεκινάει από τα βρωμερά γραφεία των διεθνών κέντρων εξουσίας και αναπαράγεται από τα ξεβρακωμένα παιδάκια της «ελληνικής» κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.
Στο πλαίσιο της συλλογικής ευθύνης ανήκουν οι δηλώσεις του τύπου «μαζί τα φάγαμε», «καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε», «εσείς μας ψηφίσατε» και άλλα τέτοια χυδαία αποφθέγματα. Δυστυχώς, η εύκολη και εύπεπτη αντίληψη της συλλογικής ευθύνης έχει κατακλύσει, επίσης, την αντίληψη και την πρακτική πολλών «επαναστατημένων» πνευμάτων, που ζητούν την κεφαλήν επί πίνακι κάθε ανήμπορου και κάθε δυστυχισμένου αφού, όπως λένε, δεν εξεγείρεται! Αν ήθελαν να κοπιάσουν ελάχιστα, θα καταλάβαιναν εύκολα γιατί οι δυστυχισμένοι δεν εξεγείρονται «από μόνοι τους» και γιατί ποτέ στην ιστορία του ανθρώπου δεν εξεγέρθηκαν «από μόνοι τους». Επίσης θα καταλάβαιναν ότι ταυτίζονται με την, φασιστικής έμπνευσης, πολιτική της συλλογικής ευθύνης και θα καταλάβαιναν την ζημιά που προκαλούν στην δυνατότητα οποιασδήποτε εξέγερσης που, κατά τα άλλα, ποθούν! Ομως, αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης δεν είναι καινούργιο εφεύρημα(*), αλλά βρήκε την πλήρη έκφρασή του στον γερμανικό, χιτλερικό ναζισμό, όταν διώκονταν ολόκληρες κοινωνικές και φυλετικές ομάδες και προβαλλόταν η «μηδενική λύση», δηλαδή η πλήρης εξόντωση όσων κοινωνικών σχηματισμών και λαών αντιστέκονταν ή υπήρχε πιθανότητα να αντισταθούν στον χιτλερισμό. Το πρόσχημα, τότε, ήταν ότι μόλυναν την Άρια φυλή.
Η συλλογική ευθύνη είναι αυτή που ισοπεδώνει και θεωρεί ισομερώς υπεύθυνο τον εκατομμυριούχο με τον μεροκαματιάρη, τον ιδιοκτήτη τηλεοπτικών καναλιών με τον πλανόδιο μικροπωλητή, τον πρόστυχο γιάπι-διευθυντή της μεγάλης εταιρίας με τον αφανισμένο άνεργο, το παιδί του υποβαθμισμένου δημόσιου σχολείου με τον φοιτητή του Γιέηλ, τον κάτοχο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με το θύμα της πλύσης εγκεφάλου, του ψέματος και  της τρομοκρατίας. Είναι αυτή που ισοπεδώνει και θεωρεί ισοϋπεύθυνους τους πάντες, παραγνωρίζοντας σκόπιμα την διαφορετική θέση και τον ρόλο του καθένα στον κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό.
Η έννοια της συλλογικής ευθύνης αποδίδει ίσες ευθύνες σ’ αυτόν που έχει τα μέσα, τις γνωριμίες, τον χρόνο και τις ευκαιρίες να αποκτήσει την ικανότητα ελέγχου ολόκληρων λαών και σ’ αυτόν που αναγκάζεται να δουλεύει σκληρά σ’ όλη του τη ζωή, προσπαθώντας να επιβιώσει και γι’ αυτό είναι αποκλεισμένος από κάθε κοινωνική διεργασία. Αποδίδει ίσες ευθύνες στον σχεδιαστή και εκτελεστή πολιτικών κατευθύνσεων και σ’ αυτόν που παρακολουθεί ανήμπορος τις ενέργειες αυτού που τον κορόιδεψε.
Στην σημερινή κοινωνία η «συλλογική ευθύνη» είναι ένα ιδεολόγημα. Η μοναδική ευθύνη του ελληνικού λαού είναι ότι ξεγελάστηκε και ξεγελιέται και, κάθε λίγα χρόνια, επιλέγει κόμματα και ηγεσίες που τον σκοτώνουν αργά, αλλά σίγουρα. Η ευθύνη του αρχίζει και τελειώνει εκεί.
Συλλογική ευθύνη μπορεί να καταλογιστεί σ’ ένα λαό μόνο αν αυτός, στο σύνολό του, ελέγχει τα κέντρα εξουσίας, συμμετέχει άμεσα σ’ αυτά και διαμορφώνει πολιτικές. Σε διαφορετική περίπτωση δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Το «εσείς μας ψηφίσατε» και το «μας αξίζουν χίλια μνημόνια» είναι κραυγές ενόχων και συνενόχων και, κάποια μέρα, θα βρεθούν αυτοί να επιτελούν το δικό τους auto-da-fé. Τότε, εκείνη η «πράξη πίστεώς» τους θα είναι αληθινά θεάρεστη.
(*) Ο Εδουάρδος Γ’ της Αγγλίας είχε θεσπίσει νόμο σύμφωνα με τον οποίο, αν ένα μέλος μιας συντεχνίας προέβαινε σε παράνομη πράξη, όλα τα μέλη της θεωρούνταν εξ’ ίσου ένοχα.