Σε συνθήκες υποδούλωσης δεν γίνεται αναθεώρηση Συντάγματος

Γιώργος Κασιμάτης, συνταγματολόγος: 

05.04.2017 | από Σύνταξη

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Φύλλο 353 δρόμος της αριστεράς - 1/4/2017

Συνέντευξη στην Ειρήνη Βοσκάκη

Έχοντας μελετήσει συστηματικά τις συμβάσεις δανεισμού της Ελλάδας και έχοντας εκδώσει βιβλία, στα οποία αναδεικνύεται πόσο παράνομα είναι τα Μνημόνια τα οποία, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία, έχουν οδηγήσει στην υποδούλωση της χώρας, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασιμάτης μίλησε στον Δρόμο για την πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου για την αναθεώρηση του Συντάγματος που δόθηκε πριν λίγες ημέρες στη δημοσιότητα.
Για τον κ. Κασιμάτη τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: «Όσες φορές επιχειρήθηκε αναθεώρηση ή συντακτική εθνοσυνέλευση ή δημοψήφισμα υπό καθεστώς βίας, όπως επί χούντας ή κατοχής, ποτέ το Σύνταγμα δεν έμεινε έγκυρο», υπογραμμίζει και επισημαίνει ότι «είναι διαδικασία ύποπτη, άκρως επικίνδυνη και θα βάλει σε περιπέτειες τον ελληνικό λαό».

Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου για τη συνταγματική αναθεώρηση. Η χρονική στιγμή είναι τυχαία ή υπάρχουν σκοπιμότητες ώστε ένα τόσο σοβαρό θέμα να αθροίζεται στα επικοινωνιακά τεχνάσματα για να φεύγουν από το προσκήνιο οι κρίσιμες και τραγικές μαζί αποφάσεις που βουλιάζουν τη χώρα και την κοινωνία;

Αρχικά, η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου είναι επίσημη πρόταση της κυβέρνησης; Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το ζήτημα της αναθεώρησης δεν πρέπει να τεθεί με αυτή τη Βουλή και με αυτή τη διακυβέρνηση της χώρας, με όποιο κόμμα κι αν βρίσκεται στην εξουσία από το 2010 έως σήμερα. Κι αυτό, επειδή η κρίση είναι πολύ βαθειά και η Ελλάδα είναι υποδουλωμένη στους δανειστές. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ελευθερία. Δεν υπάρχει ούτε εθνική κυριαρχία, ούτε κυριαρχία του κράτους, ούτε λαϊκή κυριαρχία. Η Βουλή και η κυβέρνηση παραβιάζουν καθημερινά, με εντολές των δανειστών, τη δημοκρατική αρχή και τις αρχές νομιμότητας και κυρίως το Σύνταγμα. Σε μια εποχή που παραβιάζεται καθημερινά το Σύνταγμα, που δεν υπάρχει ελευθερία επιλογών στη διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορεί να γίνει αναθεώρηση. Η αναθεώρηση είναι μια ύψιστη έκφραση ελεύθερης λαϊκής κυριαρχίας, η οποία προϋποθέτει πάντα την πλήρη ανεξαρτησία. Όσες φορές επιχειρήθηκε αναθεώρηση ή συντακτική εθνοσυνέλευση ή δημοψήφισμα υπό καθεστώς βίας, όπως επί χούντας ή κατοχής, ποτέ το Σύνταγμα δεν έμεινε έγκυρο. Καταλύθηκε μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Επομένως, πώς είναι δυνατόν σήμερα, με όλα τα δεσμά που έχει η Ελλάδα, να γίνει αναθεώρηση. Για μένα το θέμα είναι ύποπτο. Δεν προωθείται μόνο για να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος. Επιθυμούν να περάσουν μειώσεις εγγυήσεων και της αστικής και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των εξουσιών του Κοινοβουλίου, όπως επίσης και μειώσεις εγγυήσεων των δικαιωμάτων και κυρίως δραστικές μειώσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αυτά θέλουν, γιατί αυτά είναι στο στόχαστρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο κυβερνά σήμερα με το καθεστώς δανεισμού που έχουμε και τις γεωπολιτικές βλέψεις της Γερμανίας.

Είναι ύποπτο, δηλαδή, οι επιστήμονες να καταθέτουν, υπό αυτές τις συνθήκες, συγκεκριμένες προτάσεις;

Ό,τι και να φτιάχνουν επιτροπές και επιστήμονες, δεν είναι τίποτα άλλο από μία φενάκη, την οποία δεν θα λάβουν υπ’ όψιν τους. Γι’ αυτό δεν θέλησα να συμμετάσχω σε καμία τέτοια επιτροπή. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι πολλοί επιστήμονες και διανοούμενοι συμμετέχουν σε μια τέτοια διαδικασία. Είναι διαδικασία ύποπτη, άκρως επικίνδυνη και θα βάλει σε περιπέτειες τον ελληνικό λαό. Αντί η κυβέρνηση να προσπαθήσει πρώτα να απελευθερώσει την Ελλάδα, να απαλλάξει τον ελληνικό λαό από τα δεσμά δουλείας που του έχουν επιβάλει, προχωρά σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Ποιου Συντάγματος; Ενός Συντάγματος που δεν φταίει σε τίποτα για το καθεστώς που έχουμε μπει. Αν η κυβέρνηση ήθελε να είναι ειλικρινής στο θέμα της αναθεώρησης, θα έπρεπε να δεσμευτεί ότι θα κάνει μόνο μία τροποποίηση που χρειάζεται να γίνει άμεσα: Να διευρύνει την ευθύνη των υπουργών, του πρωθυπουργού και όλων των πολιτικών οργάνων για τις αποφάσεις που λαμβάνουν, να διευρύνει την ποινική ευθύνη και να καταργήσει το διαβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Επίσης, να ορίσει νέες εγγυήσεις για να ασκούν τα δικαστήρια σωστά τα δικαιώματά τους. Αυτά θα έπρεπε να γίνουν, αλλά χωρίς να δεχτεί καμία παρέμβαση. Η παρέμβαση όμως θα υπάρξει, άρα θα προτιμούσα να μη γίνει ούτε αυτό προκειμένου να προχωρήσει ο αγώνας για την απελευθέρωση του λαού.

Η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου παρουσιάζεται σαν ενισχυτική της δημοκρατίας. Εμφανίζεται ως μια ριζοσπαστική πρόταση που εξισορροπεί καλύτερα τις διάφορες εξουσίες, η οποία δίνει, μάλιστα, και δυνατότητα πρωτοβουλιών στον λαό…

Οποιαδήποτε πρόταση γίνεται τώρα είναι στον αέρα. Αυτό γίνεται πρώτον γιατί από την κυβέρνηση δεν αναλαμβάνεται η ευθύνη ότι αυτό θα προτείνει, σε αυτό θα επιμείνει μέχρι τέλους, αλλιώς θα παραιτηθεί. Δεύτερον, γιατί όλη αυτή η προσπάθεια αποδυνάμωσης της κοινοβουλευτικής κυβέρνησης και μετάθεσης εξουσίας σε ένα πρόσωπο (τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας), προοιωνίζεται την κατάλυση της εξουσίας του Κοινοβουλίου και του αντιπροσωπευτικού σώματος. Πίσω από αυτό κρύβονται άλλα. Κρύβεται, όπως θα δείτε, ότι οι ουσιαστικές αποφάσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας δεν θα παίρνονται στη Βουλή, ούτε θα μπαίνουν στη Βουλή. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα με τα μνημόνια, τα οποία ούτε τα κρίνει, ούτε τα συζητάει η Βουλή. Αυτό θέλουν να το θεσμοποιήσουν, γιατί ο σκοπός των δυνάμεων που κατευθύνουν το σύστημα, που πειραματικά επέβαλλαν στην Ελλάδα, είναι να μετασχηματίσουν ένα πείραμα και να αλλάξουν τις αρχές νομιμότητας. που εγγυάται ο ΟΗΕ, αλλά και τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα συντάγματα των δημοκρατικών χωρών. Θέλουν, δηλαδή, να καταλύσουν τα κοινωνικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες, τη δημοκρατία και κυρίως την εθνική κυριαρχία, από την οποία μας επέβαλλαν να παραιτηθούμε ως πρώτο όρο του δανείου. Επομένως, όλες αυτές οι προτάσεις είναι για να αποπροσανατολιστεί ο λαός, ενώ στην πραγματικότητα στις διατάξεις θα ανοίξουν «παράθυρα» με στόχο να νομιμοποιηθούν οι παραβιάσεις του Συντάγματος.

Οπότε, λέτε ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει κανένας σχετικός διάλογος…

Διάλογος δεν μπορεί να γίνει υπό συνθήκες υποδούλωσης του ελληνικού λαού. Ο διάλογος στον οποίο αναφέρονται είναι ψευδεπίγραφος, διότι οι απόψεις που μπορεί να ακουστούν σε καθεστώς μηδενικής εγγύησης δημοκρατίας και δικαιωμάτων δεν έχουν κανένα νόημα.

INFO

Ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που φιλοξένησε η εκπομπή «ΕΡΤ Focus», στις 27/3, με τον Πάνο Χαρίτο και με προσκεκλημένους στο στούντιο, τους ομότιμους καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γεώργιο Κασιμάτη και Ανδρέα Δημητρόπουλο, την αναπληρώτρια καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ και πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης Ιφιγένεια Καμτσίδου, τον αναπληρωτή καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γιώργο Γεραπετρίτη και τον διδάκτορα Συνταγματικού Δικαίου και σύμβουλο ΑΣΕΠ Απόστολο Παπατόλια.

Την εκπομπή μπορείτε να τη δείτε εδώ

Ζωή «Σ’ αυτή τη μάχη μπήκα για να αποτινάξουμε τα μνημόνια»

5 Απριλίου 2017

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο Παρίσι, στην πορεία με το κίνημα «Ανυπότακτη Γαλλία» 

του Ζαν-Λικ Μελανσόν, στις 18 Μαρτίου

Γενική ανυπακοή και άρνηση πληρωμής φόρων και εισφορών, στο πνεύμα του Αμερικανού ιντιβιντουαλιστή Χένρι Ντέιβιντ Θόρο, προτείνει η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, πιστεύοντας ότι οι Ελληνες κι οι Ελληνίδες είναι ώριμοι-ες να ρίξουν το καθεστώς των μνημονίων, να βρουν την πίστη στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους, να παλέψουν και να νικήσουν

• Διαβάζουμε ότι η Πλεύση Ελευθερίας λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και ότι η δομή της διαφέρει από αυτήν άλλων πολιτικών κομμάτων και είστε ανοιχτή στην κοινωνία. Υπάρχει ανταπόκριση του κόσμου;

Η Πλεύση Ελευθερίας είναι μια μάχη, ένα κίνημα απελευθέρωσης της χώρας και των ανθρώπων, όχι «άλλο ένα κόμμα». Γεννιέται από εκείνους που είναι έτοιμοι να αγωνιστούν, να διακινδυνεύσουν, να εκτεθούν. Με ανιδιοτέλεια, αυταπάρνηση και κόστος.

Τη συγκροτούμε με κινηματικές δράσεις και έμπρακτες πρωτοβουλίες (Οχι στα Ναι τους, Δικαιοσύνη για όλους, Ανυπακοή, Δεν υποκλίνομαι), και όχι με γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.

Παρά τη φίμωση, την προπαγάνδα, τον υπόγειο και φανερό πόλεμο, που μαίνεται όχι μόνο από το σύστημα αλλά και από το παράλληλο κρυφο-σύστημα κάποιων βολεμένων και ακριβοπληρωμένων δήθεν επαναστατών, η ανταπόκριση του κόσμου είναι μεγάλη, σε ολόκληρη τη χώρα και στη διασπορά. ...


Επιλέξαμε το δύσκολο: να ανοίξουμε τον δρόμο κι όχι να ακολουθήσουμε την πεπατημένη. Να στηριχτούμε στις δυνάμεις μας και στον κόσμο κι όχι σε πλάτες ή σε τσέπες άλλων. Αυτό είναι κάτι που ο απλός κόσμος καταλαβαίνει και αγκαλιάζει παντού.

• Πολλοί σας θαυμάζουν για τη στάση που τηρήσατε ως πρόεδρος της Βουλής, αρκετοί όμως εκφράζουν μια δυσαρέσκεια, σας θεωρούν αλαζόνα και αυταρχική και αποκαλούν την Πλεύση Ελευθερίας κόμμα αρχηγοκεντρικό.

Δεν επιδιώκω να τους πείσω όλους ούτε να πείσω με τα λόγια. Οι πράξεις του καθενός είναι που μετράνε. Η δική μου πολιτεία είναι δημόσια κι ανοιχτή.

Το ποια είμαι δεν το έκρυψα ποτέ. Αν το να υπερασπίζεσαι τη δημοκρατία και τους πολίτες απέναντι στην επιβολή, την αδικία και την ασυδοσία είναι αυταρχικό, τότε είμαι αυταρχική. Αν το να μιλάς ανοιχτά και να παλεύεις με όλη σου τη δύναμη γι’ αυτά που πιστεύεις, μέχρι τέλους, είναι αλαζονικό, τότε είμαι αλαζονική. Το ότι η Πλεύση Ελευθερίας δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία μου είναι γεγονός.

Εχω την ευθύνη της συγκρότησής της. Δεν θα κρυφτώ πίσω από άλλους για να μειώσω την ευθύνη μου, όπως έκανε ο Τσίπρας όταν πρόδωσε τον λαό και τις δεσμεύσεις του για την εξουσία και τα κολλητιλίκια με τους κατακτητές. Ηγεσία σημαίνει ευθύνη, όχι εξουσία.

Η δική μου ευθύνη είναι να εγγυηθώ ότι θα βρει έκφραση και δικαίωση αυτή η τεράστια πλειοψηφία του λαού μας που καταδυναστεύεται από τα μνημόνια και δεν θέλει να ζήσει σαν δούλος.

• Πολλοί, ενώ είναι φιλικοί μαζί σας, δυσφορούν από τους χαρακτηρισμούς σας για τον κ. Τσίπρα («προδότης», «ξεφτιλισμένος»), θεωρώντας πως είναι σκληροί πολιτικά και υπέρ το δέον υβριστικοί.

Λέω αυτό που πιστεύω. Η ειλικρίνεια δεν είναι βρισιά. Είναι υποκρισία να καλλωπίζεις λεκτικά πράξεις αποτρόπαιες και αποκρουστικές. Είναι προδότης αυτός που παραβιάζει τη λαϊκή εντολή και παραδίδει τη χώρα στα κοράκια για την καρέκλα του.

Είναι ξεφτιλισμένος αυτός που έλεγε «θα περάσει πάνω από το πτώμα μου όποιος πουλήσει την ΕΥΔΑΠ, τη ΔΕΗ, τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ, τα λιμάνια, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τις τράπεζες, τα αεροδρόμια, το Ελληνικό» και σήμερα τα χαρίζει όλα αυτά και ό,τι άλλο έχει απομείνει. Διαφωνεί κάποιος σε αυτό; Ο Αλέξης Τσίπρας είναι και προδότης και ξεφτιλισμένος. Είναι το λιγότερο που μπορώ να πω. Το ίδιο θα του έλεγα και κατά πρόσωπο.

• Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μπαίνετε οριακά στη Βουλή. Στις επόμενες εκλογές θα συμπράξετε με άλλα κόμματα ή ισχύει η καταστατική σας αρχή (συνεργασία με όλους όσους συμφωνούν στις αρχές σας, «από τα κάτω»);

Δεν ασχολούμαι με τις δημοσκοπήσεις. Δεν τις πίστεψα ποτέ. Είδαμε πώς δούλεψαν και στο δημοψήφισμα και μέχρι τα exit polls ακόμα, για να έρθει ήπια ο θρίαμβος και να μην ξεσηκωθεί ο κόσμος. Ούτε κίνητρό μου είναι το να μπούμε απλώς στη Βουλή.

Σε αυτή τη μάχη μπήκα, από το 2012, για να αποτινάξουμε τα μνημόνια. Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τίποτε λιγότερο από το να ρίξουμε αυτό το καθεστώς. Αυτό δεν γίνεται με παραδοσιακές συνταγές και εκλογομαγειρέματα ούτε με την αγωνία της πολιτικής επιβίωσης. Προσωπικά, κάτι τέτοιο δεν με ενδιαφέρει καθόλου.

Θέλω να βρουν ξανά οι άνθρωποι στην πατρίδα μας την πίστη στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους, να παλέψουν και να νικήσουν, να ζήσουν και να δημιουργήσουν. Δεν βλέπω κανέναν πολίτη ως «από κάτω», αλλά ως κομμάτι του κινήματός μας, που γι’ αυτό δημιουργήθηκε.

• Πιστεύετε ότι η ελληνική κοινωνία θα δείξει ανυπακοή σε συνθηκολογημένες κυβερνήσεις και ότι τελικά θα σας ακολουθήσει;

Ναι. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες δεν θα χαρίσουν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Δεν θα σκύψουν το κεφάλι. Πιστεύω ότι είναι ώριμη στις συνειδήσεις η ανάγκη να ρίξουμε το καθεστώς των μνημονίων με γενική ανυπακοή. Να αρνηθούμε να πληρώσουμε εμείς, τα παιδιά και οι γονείς μας ένα χρέος που δεν οφείλουμε και που μας φόρτωσαν οι επίορκοι στις πλάτες μας.

Να αρνηθούμε να καταβάλουμε φόρους και εισφορές που επιβάλλονται για να εξαθλιωθούν οι πολίτες και να μπορέσουν να ξεπουλήσουν κάθε γωνιά της χώρας στους δανειστές-κατακτητές. Να αρνηθούμε να υποβληθούμε σε μέτρα που απορρίψαμε με το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.

Να αποκαταστήσουμε τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία και να αντισταθούμε στη βίαιη κατάλυσή της. Το άρθρο 120 του Συντάγματος, το παλιό 1-1-4, μας δίνει αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα και μας επιφορτίζει με αυτή την ευθύνη. Γι’ αυτό και θα καλέσουμε σε συγκεκριμένες πράξεις γενικής ανυπακοής, με πλαίσιο και στήριξη, ορίζοντας συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης.

• Εξακολουθείτε να μιλάτε για το παράνομο χρέος την ώρα που η κυβέρνηση εξακολουθεί να το αποπληρώνει. Τι γίνεται με την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους; Θα έχει -μαθαίνουμε- δημόσια εκδήλωση την ερχόμενη Τρίτη 4 Απριλίου στις 5 μ.μ. στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.

Συμπληρώνονται δύο χρόνια από την ίδρυση της Επιτροπής Αλήθειας. Τα προκαταρκτικά της πορίσματα αποτελούν πανίσχυρο όπλο του λαού μας για την αποκήρυξη του παράνομου χρέους. Η Επιτροπή αποτελεί σημείο αναφοράς σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν ενέταξε στο προεκλογικό του πρόγραμμα για την προεδρία της Γαλλίας την ίδρυση μιας τέτοιας Επιτροπής με αναφορά στη δική μας, ενώ ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για το Χρέος εξακολουθεί να αναφέρεται στα πορίσματά μας.

Η κυβέρνηση Τσίπρα επιδίωξε να παύσει τις εργασίες και να θάψει το έργο της Επιτροπής. Δεν τους κάναμε τη χάρη. Η Επιτροπή συνεχίζει να υπενθυμίζει πως ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας παραβιάζει τη δημοκρατία και τη διεθνή νομιμότητα. Θα συνεχίσουμε μέχρι να απαλλάξουμε τη χώρα από το άχθος του παράνομου χρέους.

Εφ. Συν Γιώργος Σταματόπουλος

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

Κωνσταντοπούλου : ο μνημονιακός Τσίπρας να πάει φυλακή!

5-4-2017

Στο στούντιο του realfm 97.8 και της εκπομπής του Νίκου Στραβελάκη φιλοξενήθηκε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη.

Όπως είπε η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, «τα μνημόνια, από την πλευρά του διεθνούς ποινικού δικαίου, συνιστούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, γιατί εξαϋλώνουν τον πληθυσμό και από την πλευρά του εσωτερικού ποινικού δίκαιου εσχάτη προδοσία, γιατί παραβιάζουν το πολίτευμα. Γι’ αυτά τα κακουργήματα προβλέπεται η φυλακή».

Και πρόσθεσε:«Συνολικά, το μνημονιακό προσωπικό που ανέλαβε την υλοποίηση των μνημονίων θα πρέπει να λογοδοτήσει και να πάει στη φυλακή».

Στο ερώτημα αν αυτό ισχύει και για τον Αλέξη Τσίπρα, η πρώην πρόεδρος της Βουλής απάντησε:

«Ισχύει για όλους τους μνημονιακούς πρωθυπουργούς. Βεβαίως. Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας είναι οι μνημονιακοί πρωθυπουργοί και βεβαίως υπάρχουν οι μνημονιακοί υπουργοί και ένας μακρύς κατάλογος προσωπικού που υπηρετεί τα μνημόνια».

Η ίδια τόνισε ότι και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας θα έπρεπε να βρίσκεται στη φυλακή.

«Ο κ. Στουρνάρας είναι εκπρόσωπος της τρόικας, αποδεδειγμένα, στη χώρα μας. Έχει ο ίδιος ομολογήσει ότι συνωμοτούσε το καλοκαίρι του ’15, προκειμένου να αποτρέψει την υλοποίηση της δημοκρατικής εντολής του λαού. Είναι υπόλογος και για πάρα πολλά πράγματα που διέπραξε ως υπουργός Οικονομικών, μεταξύ των οποίων και του άκυρου συμβιβασμού με τη Siemens. Αυτή η εντελώς προδοτική πράξη με την οποία επιχειρήθηκαν να χαρακτηριστούν στην επιχείρηση-διαφθορέα οι οφειλές της προς το ελληνικό Δημόσιο», είπε χαρακτηριστικά.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ realfm 97.8 
Α’ ΜΕΡΟΣ

Β’ ΜΕΡΟΣ

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/

Βλέπουν μακριά και κλαίνε… από τώρα!

Απρίλιος 5, 2017 από seisaxthiablog

Του Κώστα Γιαννιώτη

Ο ξεπεσμός έγινε μόδα! Διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα πρωτοκλάψει πάνω από το καθημαγμένο σώμα του λαού που οι ίδιοι παραδίδουν βορά στα ξενόφερτα θηρία! «Κλαίνε» και ψηφίζουν… Αρκεί να γεμίζει ο κορβανάς κάθε μήνα!

Αυτή τη φορά είχε σειρά ο άλλος συριζαίος, ο Κώστας Σέλτσας, βουλευτής Φλώρινας, που δήλωσε: «Θα ψηφίσω την απόφαση της κυβέρνησης. Έχω τα ερωτηματικά μου, δεν το κρύβω. Έχω το σφίξιμο της καρδιάς και του στομαχιού όπως όλοι οι αριστεροί, κάτι παίρνουν από τα σωθικά μας αυτές οι αποφάσεις. Παρ’ όλα αυτά είμαι μάχιμος».
Έχει το σφίξιμο στην καρδιά και το στομάχι, ίδιο με αυτό που νιώθει και ο δολοφόνος την ώρα που δολοφονεί. Όχι από άλλο λόγο παρά μόνο από το φόβο της αποκάλυψης του εγκλήματός του.
Ο Σέλτσας όμως εξακολουθεί να είναι… «μάχιμος». Έμμεσα μας απειλεί ότι θα συνεχίσει, μέχρι να μην μείνει τίποτε όρθιο σ’ αυτόν τον τόπο!

Οι λέξεις που πρέπει να συνοδεύουν την κριτική για κάτι τέτοια ανεκδιήγητα πολιτικά σκουπίδια, είναι φτωχές, όταν συμπυκνώνονται σε εκφράσεις… κόσμιες!
Δεν μπορούν να αποδώσουν το μέγεθος και την έκταση του ηθικού ξεπεσμού, του αμοραλισμού και της ξεφτίλας που αποπνέουν αυτά τα όντα που απαιτούν να συγκαταλέγονται στην κοινότητα των ανθρωπίνων όντων!

Είναι έτοιμα, αυτά τα όντα, να παραδώσουν στο δήμιο της εξαθλίωσης, της πείνας και του αργού θανάτου τους πολίτες αυτού του τόπου. Ξεπουλούν τα υπάρχοντά του τόπου, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, αρκεί να εξαργυρώνουν την πολιτική αλητεία τους με το παχυλό μηνιάτικο, που τους εξασφαλίζει τρυφηλή ζωή.
Ξένοι κι απόμακροι από την καθημερινή, σκληρή και αδυσώπητη, πραγματικότητα της εξαθλίωσης και της πείνας που σφίγγουν καρδιές και στομάχια.

 

Οι δηλώσεις τους δεν εμπεριέχουν το παραμικρό ίχνος μεταμέλειας για τα εγκλήματα που διαπράττουν -κατά συρροή- σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.
Απλώς, σαν δειλά ανθρωπάρια που είναι, προσπαθούν να αποσπάσουν τη συμπόνια των θυμάτων τους για το… «βαρύ έργο που έχουν επωμισθεί», έτσι που να έχουν ένα κάποιο άλλοθι για τις αυριανές δίκες που βλέπουν στον ορίζοντα της πορείας τους!
Δίκες που δεν πρόκειται να αποφύγουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα χοντρά μηνιάτικα κι αν τσεπώσουν, όσους νόμους ασυλίας κι αν ψηφίσουν!

Ως τότε, αυτά τα πολιτικά -άεργα- αποκαΐδια, ας συνεχίσουν να κλαψουρίζουν!
Ως τότε ας «σφίγγεται» το στομάχι τους και η καρδιά τους κάθε φορά που θα σηκώνουν χέρι και θα φωνάζουν… «ναι, σε όλα» κι ας σκέφτονται την ώρα που… θα σφίξουν οι κώλοι!

https://seisaxthia.wordpress.com/

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΨΥΧΙΑ;

Τετάρτη, 5 Απριλίου 2017

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Ας κάνει λίγο υπομονή ο αναγνώστης, κι ας διαβάσει το κείμενο, που λίγο πιο κάτω παραθέτω. Μιλά κι αυτό γι’ έναν Απρίλη, που πάντα θα «βγαίνουν άνθια και καρποί». Είναι ο Απρίλης του ’41. 

Το έθνος καταματωμένο, αλλά υπερήφανο, διέσωσε την τιμή της ανθρωπότητας στις αετοράχες της Πίνδου. Στον Βορρά, η σκοτεινή νύχτα της γερμανικής Κατοχής, ετοιμάζεται να προσθέσει κι άλλη μια ατίμωση. Καλώς ειπώθηκε, ότι κάποιοι λαοί δεν γράφουν ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο. Και συνεχίζουν να εγκληματούν....

Το κείμενο:

«Είμαστε πιά στον Απρίλη του 1941. Η άνοιξη αγνοούσε τα έργα των ανθρώπων και είχε φτάσει στην Αθήνα με όλο το φώς της, με τα δυνατά της χρώματα, με το ελαφρό αεράκι της, με όλη την εγκαρδιότητά της.

 Έλαμπε ο κεντρικός αθηναϊκός δρόμος. Μόνο που ενώ εβούιζε από κίνηση, έμοιαζε σαν άδειος. Έλειπε η μισή, για να μην πω, η καλύτερη Ελλάδα: έλειπε η ελληνική νεότητα. Μα να που ο δρόμος γέμισε πάλι, και η μισή Ελλάδα έγινε πάλι ολόκληρη. 

Μέσα σε μια στιγμή, μέσα σε μιαν απλή κίνηση, μέσα σε μία αυθόρμητη συνεργασία. Στο αντικρινό πεζοδρόμιο, κατέβαινε ένας τραυματίας. Η στολή του τσαλακωμένη, το μελαχροινό πρόσωπό του σκοτεινό από την ταλαιπωρία και την αγωνία, αλλά το πανί, που κράταγε το πονεμένο και βαρύ από δόξα δεξί του χέρι, καθαρό και κατάλευκο. Το βήμα του, σταθερό κ’ αισιόδοξο, μπερδεύτηκε μία στιγμή. Έσκυψε, είδε και τραβήχτηκε στην άκρη του πεζοδρομίου. Είχαν λυθή τα κορδόνια της μίας αρβύλας του. 

Πλησίασε σ’ ένα πεζούλι, έβαλε το πόδι του απάνω κ’ έσκυψε. Τότε όμως άρχισε μια προσπάθεια που παραμέρισε και την άνοιξη και κάθε ψευδαίσθηση. Για να δεθούν τα λυμένα του κορδόνια, χρειάζονται δύο χέρια γερά. Προπάντων το δεξί, με τα επιτήδεια δάχτυλά του. Μα αυτό ίσα-ίσα το χέρι κρεμόταν βαρύ και τιμημένο. Και η προσπάθεια έπρεπε να γίνει μ’ ένα χέρι και μάλιστα με τ’ αριστερό. Άρχισε, λοιπόν, αλλά δεν κράτησε πολύ. 

Την είδαν πολλοί, μα πιο κοντά της έτυχε ένας ψηλός γέροντας, με πρόσωπο πλαισιωμένο από μικρή άσπρη γενειάδα, ολόισιος σαν λαμπάδα κι αξιοπρεπής σαν ελληνική υπερηφάνεια, καλοντυμένος μα κι αυστηρός στην εμφάνιση. Ένας γνωστός άρχοντας, παλιό αθηναϊκό σπίτι, με πλούτη και με όνομα μεγάλο. Κι ο ψηλός γέροντας δεν είδε μόνο πρώτος, μα και πρόφτασε να τρέξη πρώτος κοντά στην προσπάθεια που γινόταν απάνω από την αρβύλα με τα λυμένα κορδόνια. Μ’ ένα γρήγορο βήμα, βρέθηκε πλάι στο σκυμμένο τραυματία, έβγαλε τα κίτρινα γάντια του, έσκυψε κι αυτός, σχεδόν γονάτισε, κ’ έκαμε ό,τι δεν μπορούσε να κάμη το πονεμένο χέρι.

Όταν ο γέροντας τελείωσε τη μικρή εξυπηρέτηση και ύψωσε το ανάστημά του, ο νέος πολεμιστής τον κοίταξε στα μάτια και δεν ήξερε τι να του πη, πώς να τον ευχαριστήση. Δεν βρήκε τα λόγια που ήθελε, όπως δεν τάβρισκε κανένας εκείνη τη στιγμή, κ’ έκανε κάτι πιό εύγλωττο: πήρε το δεξί χέρι του γέροντα, έσκυψε και το φίλησε.

Είχαν σταθή και μερικοί άλλοι μαζί μ’ εμένα κ’ έμεναν σαστισμένοι. Έβλεπαν και δεν πίστευαν. Έβλεπαν κ’ ένιωθαν να δυναμώνη, να κυριαρχή μέσα τους ο νέος άνθρωπος που γεννήθηκε σε όλες τις ελληνικές συνειδήσεις τους μήνες εκείνους. Όλ’ η Ελλάδα σε μιάν απλή σκηνή! Εκεί κι ο μεγάλος πατριωτισμός, εκεί κι ο βαθύς σεβασμός, εκεί και η σιδερένια κοινωνική αλληλεγγύη.

Έτσι εζήσαμε τη μεγάλη εκείνη εποχή, το κρίσιμο εκείνο ορόσημο του εθνικού μας βίου: Όλοι μαζί οι Έλληνες. Ο ένας κοντά, πολύ κοντά στον άλλο, το ένα χέρι στ’ άλλο χέρι κ’ η μία καρδιά πλάι στην άλλη καρδιά».

(Από το βιβλίο «Πανηγηρικοί λόγοι ακαδημαϊκών, 28η Οκτ 1940», επιμέλεια Π.Χάρης, σελ. 482-483. Ομιλητής, το 1969, είναι ο Πέτρος Χάρης).

Πού πήγε αυτή η Ελλάδα; 

Πώς θα ξαναβρούμε και σήμερα εκείνη την ευλογημένη ομοψυχία και αλληλεγγύη; Τον μεγάλο πατριωτισμό, την σιδερένια θέληση γιά αντίσταση στους ποικιλώνυμους εχθρούς, το μακρυγιάννειο «όλοι μαζί οι Έλληνες»;

Μήπως πόλεμο δεν ζούμε και τώρα; 

Εξ ανατολών δεν βρυχάται νυχθημερόν το λυσσαμένο αγαρηνό σκυλί, απειλώντας απροκάλυπτα ό,τι ελληνικό «ακουμπάει» το κράτος του; Γιατί ξεχνούμε, ότι είναι κράτος-ύαινα, που φροντίζει τακτικά να καταγράφει στο ποινικό του μητρώο –όπως προείπα- καινούργια εγκλήματα; Στέναζε ο λαός μας, πέθαινε από την πείνα το 1942 και οι Σαρακηνοί Τούρκοι ψήφιζαν τον έκτακτο φόρο περιουσίας, το διαβόητο «βαρλίκ βεργκισί», με τον οποίο αρπάχτηκαν όσες περιουσίες είχαν απομείνει στους Έλληνες της Μικράς Ασίας.

Ο κίνδυνος είναι δίπλα μας. Εθελοτυφλούν όσοι δεν τον βλέπουν. Κάτι πρέπει να γίνει, δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να παρακολουθεί αποχαυνωμένος την υποδούλωσή του. Τινάξαμε κάποτε την δουλεία 400-500 ετών, πότε επιτέλους θα αποτινάξουμε και την δουλεία της καταστροφικής παιδείας μας;

«Κάποτε» γράφει το 1959 ο Στρατής Μυριβήλης «μία μέρα συζητούσαν δύο απλοί άνθρωποι –δύο ψαράδες ήταν- γιά την πίεση που ασκούν οι μεγάλες δεξιές και οι αριστερές δυνάμεις πάνω στην πολιτική ζωή του τόπου γιά τα συμφέροντά τους, ο ένας ξεστόμισε μία φράση που με ξάφνιασε. 

Είπε οργισμένος:

-Αν μας πιάσει καμμία μέρα το ελληνικό μας...

Αυτό το ελληνικό μας ας φροντίσει το κράτος να καλλιεργήσει συστηματικά, εντατικά, στην ψυχή της νέας γενιάς, γιατί αυτό είναι που φοβούνται οι εχθροί της φυλής και αυτό βάλθηκαν να υπονομεύσουν με χίλιους τρόπους» (περιοδικό «Γνώσεις», τ. 14, σελ. 4, 1959).

Το κράτος δεν μπορεί και δεν θέλει να καλλιεργήσει «το ελληνικό μας» γιατί ούτε κράτος είναι ούτε ελληνικό. Το κυβερνούν εδώ και δεκαετίες πειθήνια ενεργούμενα, υποτελείς μετριότητες. Όλα τα τραγικά και αποτρόπαια που συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας, η γενική αποσάθρωση, αποτελούν το ύστατο στάδιο ενός εκφυλιστικού φαινομένου, ρήξη κακοφορμισμένου αποστήματος, το οποίο εξέθρεψε η κομματοκρατία.

Ερωτώ και πάλι: Πότε θα μας πιάσει το ελληνικό μας, σ’ όσους τουλάχιστον παραμένουμε Έλληνες; Δεν κατανοούμε, ότι ενεδεύει ή παραμονεύει ο κίνδυνος να είμαστε οι τελευταίοι Έλληνες πάνω σ’ αυτό το γαλάζιο ακρωτήρι της Μεσογείου;

Στο σπουδαίο κείμενο, που παρέθεσα του ακαδημαϊκού Πέτρου Χάρη, ο περήφανος γέροντας, πραγματικός άρχοντας και όχι σκύβαλο δανειοσυντήρητο, όπως πολλοί τωρινοί «άρχοντες», γονάτισε ενώπιον του πληγωμένου πολεμιστή.

Ο πληγωμένος μαχητής είναι η Ελλάδα, η μάνα μας, που τώρα μας χρειάζεται να παρηγορήσουμε τις πληγές της, να δέσουμε τα τραύματά της.

Όταν τον Κολοκοτρώνη τον ελευθέρωσαν από το μοναστήρι της Ύδρας, όπου τον είχε φυλακισμένο η «κυβέρνησις», για να πολεμήσει τον Ιμπραήμ με τους αραπάδες του, μιλώντας ο μεγαλοπρεπής Γέρος του Έθνους μας, είπε: «Πριν έβγω στο Ανάπλι έριξα στη θάλασσα τα πικρά, τα περασμένα. Κάνετε κι εσείς το ίδιο! Στο δρόμο, που περνούσαμε να 'ρθούμε στην εκκλησία, είδα να σκάβουν κάτι άνθρωποι. Ρώτησα και μού 'πανε πως για να βρούνε κρυμμένο θησαυρό. Εκεί, στο λάκκο μέσα, ρίχτε και εσείς τα μίση τα δικά σας. Έτσι θα βρεθή κι ο κρυμμένος θησαυρός».

 Αδελφοί, ας ακούσουμε τον λόγο του Κολοκοτρώνη. Και σήμερα "Μπραϊμης" μας απειλεί. Μείναμε λίγοι.Όλοι μας, ας πετάξουμε στην θάλασσα τα πικρά, τα μίση. Ο κρυμμένος θησαυρός του Γένους μας είναι η ομόνοια, η ομόψυχία...

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

http://oimos-athina.blogspot.gr/

Γιατί ο πλανήτης σιώπησε μετά το «χτύπημα» στην Αγ. Πετρούπολη

 Διαφορετική αντίδραση στις επιθέσεις

5-4-2017

Γιατί ο πλανήτης σιώπησε μετά το «χτύπημα» στην Αγ. Πετρούπολη -Διαφορετική αντίδραση στις επιθέσεις
Οταν στις 22 Μαρτίου ένας άνδρας χρησιμοποίησε αυτοκίνητο και μαχαίρι, για να επιτεθεί σε πολίτες και αστυνομικούς έξω από το βρετανικό κοινοβούλιο, από όλο τον κόσμο εκφράστηκε σοκ και θλίψη. Η αντίδραση όμως ήταν διαφορετική για την τρομοκρατική επίθεση στην Αγία Πετρούπολη.

ΠΗΓΗ
Η Washington Post επισημαίνει αυτή τη διαφορά, σε άρθρο της. Στην πρώτη περίπτωση, με τους τέσσερις νεκρούς, οι παγκόσμιοι ηγέτες έσπευσαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, ο Ντόναλντ Τραμπ έστειλε συλλυπητήρια μέσω του Twitter και αξιοθέατα σε όλον τον κόσμο φωταγωγήθηκαν στα χρώματα της βρετανικής σημαίας, ή έσβησαν τα φώτα τους, στη μνήμη των θυμάτων.

Δύο εβδομάδες αργότερα, η αντίδραση ήταν διαφορετική για τα 14 άτομα που σκότωσε ο βομβιστής αυτοκτονίας στο μετρό της Αγίας Πετρούπολης. Αν οι Ρώσοι περίμεναν μία ανάλογη έκφραση παγκόσμιας θλίψης, πρέπει να απογοητεύθηκαν, γράφει η αμερικανική εφημερίδα.

Υπήρξαν λιγοστές εκφράσεις αλληλεγγύης στα social media, παρότι είχαν σκοτωθεί περισσότεροι άνθρωποι. Οι παγκόσμιοι ηγέτες εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους, αλλά η αντίδρασή τους ήταν πιο υποτονική σε σύγκριση με προηγούμενες επιθέσεις, παρατηρεί η Washington Post. Ακόμη και ο Τραμπ, που δεν χάνει ευκαιρία να κάνει ένα tweet έπειτα από τρομοκρατική επίθεση, όταν υπάρχουν υποψίες ότι εμπλέκεται εξτρεμιστής ισλαμιστής, σιώπησε στο Twitter έπειτα από την έκρηξη στην Αγία Πετρούπολη. Αντί για αυτό, ο Λευκός Οίκος εξέδωσε ανακοίνωση για την επικοινωνία που είχε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Και ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε «απαίσια» την επίθεση, μόνο όταν ρωτήθηκε για αυτή από τους δημοσιογράφους.

Επιπλέον, συνεχίζει το δημοσίευμα, σε όλο τον κόσμο υπήρξαν πολύ λίγες αντιδράσεις στη μνήμη των θυμάτων. Η Πύλη του Βρανδεμβούργου- που στο παρελθόν έχει φωταγωγηθεί στα χρώματα της σημαίας της Βρετανίας, της Τουρκίας και της Γαλλίας έπειτα από επιθέσεις- δεν το έκανε αυτή τη φορά. Εκπρόσωπος του δήμου Βερολίνου εξήγησε αργότερα σε δημοσιογράφους ότι αυτό γίνεται μόνο σε περιπτώσεις επιθέσεων σε πόλεις με τις οποίες το Βερολίνο έχει ιδιαίτερη σχέση.
Ούτε τα φώτα του Πύργου του Αιφελ έσβησαν, όπως επίσης έχει γίνει στο παρελθόν, το βράδυ της Δευτέρας. Αυτό αποφασίστηκε να γίνει μόνο έπειτα από τις επικρίσεις που δέχθηκε το Παρίσι, με αποτέλεσμα να ανακοινώσει η δήμαρχος Αν Ινταλγκό ότι τα φώτα θα σβήσουν το βράδυ της Τρίτης, στη μνήμη των θυμάτων, αναφέρει η Washington Post.

Αυτή η σχετική έλλειψη παγκόσμιας συμπόνιας δεν πέρασε απαρατήρητη. Ρωσικά κρατικά ΜΜΕ έγραψαν για αυτό, ενώ χρήστες των social media, στη Ρωσία και αλλού, επεσήμαναν ότι υπάρχουν δύο σταθμά στον τρόπο που αντιδρά η Δύση στις τρομοκρατικές επιθέσεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται κάτι τέτοιο, σημειώνει το δημοσίευμα. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Δυτική Ευρώπη ή τις ΗΠΑ γενικότερα κερδίζουν περισσότερη προσοχή, σε αντίθεση με τις συχνότερες και μακράν πιο πολύνεκρες επιθέσεις για παράδειγμα στον μουσουλμανικό κόσμο. Οι βομβιστικές επιθέσεις του ISIS στη Βαγδάτη δεν κάνουν πολλούς να αλλάξουν τη φωτογραφία στο προφίλ τους στο Facebook και να βάλουν στη θέση τους τη σημαία του Ιράκ, παρότι στοιχίζουν τη ζωή εκατοντάδων αμάχων, συνεχίζει η αμερικανική εφημερίδα.

Στην περίπτωση της Ρωσίας, το πρόβλημα είναι και η προβληματική διεθνής φήμη της χώρας. Ακόμη και ο Τραμπ, που έχει εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία για στενότερη σχέση με τον Πούτιν, μπορεί να μην ήθελε να συνδεθεί με τη Ρωσία αυτή τη στιγμή, δεδομένης της διαμάχης που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ για τις σχέσεις της προεκλογικής ομάδας του με το Κρεμλίνο, σημειώνει η Washington Post. Επίσης, συνεχίζει, η ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία και τη Συρία επηρεάζει ξεκάθαρα τον τρόπο που βλέπουν πολλοί άνθρωποι τις επιθέσεις σε Ρώσους.

Τα τελευταία 20 χρόνια, η Ρωσία έχει δεχθεί πολλές πολύνεκρες επιθέσεις. Κατά μία άποψη, έχει υποστεί τις περισσότερες από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα από το 1970. Ομως, το ρωσικό κράτος έχει αντιδράσει σκληρά και αδέξια σε αυτά τα περιστατικά, σημειώνει το δημοσίευμα. Και κάποιοι μπορεί να θεωρούν ότι αυτές οι αντιδράσεις βάζουν τους Ρώσους πολίτες σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Σφοδρή κριτική τη Μόσχας εναντίον του Ρόιτερς για την επίθεση με χημικά

“Παραποιημένη είδηση”, λένε

5-4-2017

Σφοδρή κριτική τη Μόσχας εναντίον του Ρόιτερς για την επίθεση με χημικά: “Παραποιημένη είδηση”, λένε

GROTHIA.GR: ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΚΡΑΝΩΝ ΤΗΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΟΡΓΕ ΣΟΡΟΣ KATAΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΟΥΦΑ ΕΙΔΗΣΗΣ!!
ΠΗΓΗ
Το Ρωσικό υπουργείο Αμύνης με ανακοίνωση του διαψεύδει κατηγορηματικά τις πληροφορίες που μετέδωσε το πρακτορείο Ρόιτερς, σύμφωνα με τις οποίες ρωσικά αεροσκάφη βομβάρδισαν την κατοικημένη περιοχή Χαν Σειχούν στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας, μεταδίδει το ρωσικό πρακτορείο Ria Novosti.

«Τα ρωσικά αεροσκάφη δεν πραγματοποίησαν κανένα πλήγμα στην κατοικημένη περιοχή Χαν Σεϊχούν της επαρχίας Ιντλίμπ» δηλώνει κατηγορηματικά το ρωσικό υπουργείο, αναφερόμενο με αιχμηρές διατυπώσεις στο Ρόιτερς.
«Το βρετανικό πρακτορείο, αφού μετέδωσε ότι στον βομβαρδισμό με χημικά της περιοχή Χαν Σειχούν πήραν μέρος ρωσικά αεροσκάφη, κατάφερε να εξαπατήσει και την αρχική πηγή αυτής της είδησης, το βρετανικό ‘Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων’, το οποίο δεν είχε μεταδώσει τίποτα παρόμοιο».

Το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης, στην ανακοίνωση του επισημαίνει πως δεν είναι πρώτη φορά που το Ρόιτερς αναλαμβάνει «μια τέτοια πρωτοβουλία» μετάδοσης «παραποιημένων αντιρωσικών ειδήσεων» γεγονός που προκαλεί «μόνο βαθιά λύπη»

Το ρωσικό πρακτορείο Ria Novosti κάνει αναφορά στο τηλεγράφημα που είχε μεταδώσει το βρετανικό πρακτορείο, επισημαίνοντας ότι μετέδωσε επικαλούμενο το «Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», ότι «ρωσικά αεροσκάφη είτε αεροσκάφη της συριακής κυβέρνησης» έπληξαν με χημικά όπλα την πόλη Χαν Σεϊχούν , στην επαρχία Ιντλίμπ. Μάλιστα το ρωσικό πρακτορείο επισημαίνει ότι στην αρχική είδηση, το ‘Παρατηρητήριο’, το μόνο που έκανε ήταν να υποθέσει ότι τα πλήγματα κατάφεραν αεροσκάφη χωρίς να κάνει καμία αναφορά σε χώρα στην οποία μπορεί να ανήκαν τα αεροσκάφη.

Στη συνέχεια πάντως το πρακτορείο Ρόιτερς, μετέδωσε, επικαλούμενο το πρακτορείο Ria Novosti, με επείγον τηλεγράφημα του την είδηση για την διάψευση του Ρωσικού Υπουργείου Αμύνης, επισημαίνοντας στο τηλεγράφημα του ότι «πιστεύεται πως την επίθεση με χημικά αέρια πραγματοποίησαν μαχητικά της συριακής κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον 58 άτομα στην νοτιοδυτική επαρχία Ιντλίμπ, σύμφωνα με μαρτυρίες του Συριακού Παρατηρητηρίου και ιατρικού προσωπικού»>

Στο μεταξύ εκπρόσωπος του κυβερνητικού συριακού στρατού, σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Tass, δήλωσε στο αραβόφωνο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News Arabia, ότι ο συριακός στρατός “δεν κάνει και δεν έκανε χρήση χημικών όπλων” στην Συρία

Αρνείται και η Δαμασκός

Υψηλόβαθμος αξιωματικός του συριακού στρατού απέρριψε τις πληροφορίες ότι ο στρατός εξαπέλυσε επίθεση με τοξικό αέριο εναντίον περιοχής που τελεί υπό τον έλεγχο των ανταρτών στη βορειοδυτική επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας.

«Αυτό δεν συνέβη και δεν θα συμβεί ποτέ, ούτε τώρα και ούτε πριν», δήλωσε ο αξιωματικός του στρατού στο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua υπό τον όρο της ανωνυμίας.

Η ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΙΚΗ αντιπολίτευση κατηγόρησε τη συριακή Πολεμική Αεροπορία ότι βρίσκεται πίσω από την επίθεση.

Όμως ο υψηλόβαθμος σύρος αξιωματικός, που ζήτησε να μην κατονομασθεί, είπε πως οι αντάρτες είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν τοξικά αέρια εναντίον αμάχων για να ενοχοποιήσουν τον συριακό στρατό.

Ο αξιωματικός υποστήριξε επίσης πως οι αρχικές εκτιμήσεις δείχνουν πως στην Ιντλίμπ ανατινάχθηκε μια αποθήκη χημικών όπλων που ανήκει στους αντάρτες.

Τα μνημόνια οδηγούν στην πλήρη απαξίωση

Από Κώστας Λαπαβίτσας -

31/03/2017

0

Η έξοδος από το ευρώ για πάρα πολλούς αποτελεί θέμα ταμπού που δεν πρέπει καν συζητείται. Για τον κύριο Κώστα Λαπαβίτσα το εθνικό νόμισμα αποτελεί αναγκαιότητα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Ο καθηγητής Οικονομικών στο School of Oriental and African Studies του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και πρώην βουλευτής Ημαθίας, μιλώντας στον Κώστα Κετσιετζή και στο insider.gr αναφέρει ότι αν η χώρα παραμείνει στον ίδιο δρόμο, τότε θα συνεχίσει να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Ο ίδιος δεν διστάζει να κάνει λόγο για «οικονομολογικό κατεστημένο» στα πανεπιστήμια και τους φορείς χάραξης οικονομικής πολιτικής. Προειδοποιεί ωστόσο, πως η έξοδος από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα είναι το πρώτο βήμα και ότι η Ελλάδα χρειάζεται ριζικές και δομικές αλλαγές στην οικονομία της.

Γιατί όχι στο ευρώ και ναι σε ένα εθνικό νόμισμα;

Η απάντηση θα έπρεπε να είναι προφανής, μετά από επτά χρόνια αδιέξοδης πορείας.  Το ναι σε εθνικό νόμισμα προκύπτει από όσα έχουμε ζήσει μέσα στο ευρώ μέχρι σήμερα. Στην ουσία χάσαμε είκοσι χρόνια. Είμαστε πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η πορεία αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει πραγματικά προς το καλύτερο, επειδή δεν πρόκειται να υπάρξει γρήγορη ανάπτυξη.

Η χώρα θα συνεχίσει να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στο μέλλον. Αν θέλουμε να υπάρξει ταχύρρυθμη ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, άνοδος του εισοδήματος και οικονομική και κοινωνική ευρωστία, πρέπει να κοιτάξουμε την άλλη πορεία που σημαίνει καταρχήν να φύγουμε από το ευρώ.

Πολλοί και επιφανείς οικονομολόγοι διαφωνούν με αυτή την άποψη. Γιατί συμβαίνει αυτο;       

Με συγχωρείτε πάρα πολύ και ήρθε η ώρα να τελειώσει αυτό το πράγμα. Η πλειοψηφία των οικονομολόγων εκτός Ευρώπης ξέρουν καλά ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει φύγει από το ευρώ εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Το ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει στο ευρώ είναι κάτι το οποίο καλλιεργείται επισταμένως στη χώρα μας από το -ας το ονομάσουμε- οικονομολογικό κατεστημένο στα πανεπιστήμια και τους φορείς χάραξης οικονομικής πολιτικής.

Είναι κάτι που υποστηρίζεται επίσης από ορισμένους οικονομολόγους της ΕΕ οι οποίοι συμφωνούν και αυτοί με την κατεύθυνση του ελληνικού οικονομικού κατεστημένου.

Αν όμως ρωτήσετε οικονομολόγους εκτός ΕΕ θα δείτε ότι επικρατεί η άποψη πως η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει φύγει εδώ και καιρό. Μάλιστα η άποψη αυτή έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος και εντός της Ευρωζώνης.

Οι οικονομολόγοι που καταλαβαίνουν τις βασικές παραμέτρους της κίνησης των σημερινών οικονομιών απορούν με την επιμονή της Ελλάδας να παραμένει στην ΟΝΕ.

Είναι απορίας άξιο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας. Η πεισματική παραμονή σε ένα νομισματικό σύστημα που έχει εμφανώς καταστρέψει την οικονομία μας. Μιλάμε για απίστευτο πράγμα ιστορικά.

Διαβάζοντας το σχέδιό σας φαίνεται ότι το να φύγουμε από το ευρώ είναι απλά το πρώτο βήμα. Κάνετε λόγο για μια ριζική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας. Κάτι τελείως εκτός ελεύθερης αγοράς με κεντρικό σχεδιασμό.

Χαίρομαι που το θέτετε έτσι γιατί εμείς πάντα αντιμετωπίζαμε το θέμα της εξόδου από το ευρώ ως ένα πρώτο βήμα για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, η ελληνική οικονομία και η κοινωνία.

Η άλλη πλευρά είναι αυτή που μονίμως δημιουργούσε την εικόνα στον λαό ότι είμαστε «δραχμιστές» ή ότι άλλη ανοησία φαντάζονταν και ότι θέλαμε να πάμε την Ελλάδα πίσω. Έλεγαν επίσης ότι νομίζαμε πως αν αλλάξει το νόμισμα όλα θα γίνονταν με μαγικό τρόπο καλύτερα. Πράγμα το οποίο ούτε εγώ ούτε κάποιος άλλος από αυτούς με τους οποίους έχω συνεργαστεί μέσα στα επτά χρόνια της κρίσης έχουμε ποτέ πει. Πάντα λέγαμε και είμασταν ξεκάθαροι ότι η χώρα μας έχει ένα σωρό προβλήματα οικονομικά τα οποία όμως δεν μπορεί να επιλύσει μέσα στο ευρώ. Γιατί το ευρώ δεν είναι μόνο ένα νόμισμα είναι μια σειρά θεσμών με σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι βεβαίως η έξοδος η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως ο καταλύτης για περαιτέρω σημαντικές αλλαγες.  Θέλω να τονίσω ότι αυτό δεν είναι «εκτός ελεύθερης» αγοράς, ούτε απαιτεί κεντρικό σχεδιασμό. Πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι από πού προκύπτουν όλα αυτά. Εμείς προτείνουμε πρόγραμμα στο οποίο ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να λειτουργήσει ως ατμομηχανή της οικονομίας γιατί ο ιδιωτικός είναι τσακισμένος από τα χρέη και τη γενικότερη πίεση της κρίσης. Αλλά προσβλέπουμε στην τόνωση του ιδιωτικού τομέα με σημαντικές μεταρρυθμίσεις.

Ποιες πρέπει να είναι αυτές οι σημαντικές αλλαγές;

Είναι δύο χαρακτηριστικά τα οποία κάνουν και την έξοδο ξεκάθαρη ως προς τον χαρακτήρα της. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι το εξής: Η ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή χρειάζεται τόνωση της ζήτησης. Η υπερσυγκέντρωση της οικονομικής πολιτικής στην πλευρά της προσφοράς αποτελεί τραγικό σφάλμα. Η Ελλάδα πνίγεται από τη μονομερή συγκέντρωση της οικονομικής πολιτικής στην πλευρά της προσφοράς.

Η χώρα χρειάζεται εσπευσμένα τόνωση της ζήτησης. Είναι το πρώτο πράγμα που μπορεί να γίνει βγαίνονται από το ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν θα πρέπει να πιάσουμε 3,5% πλεόνασμα το 2018 το οποίο και μόνο που συζητιέται στη χώρα μας ως σοβαρή προοπτική είναι ένδειξη ότι έχουμε χάσει κάθε μέτρο.  Όταν δεν βγαίνουν να διαμαρτυρηθούν ομαδικά οι οικονομολόγοι για την προοπτική να δεσμευθεί μια χώρα στην κατάσταση της δικιάς μας σε τέτοια πλεονάσματα σημαίνει ότι πλέον μάλλον δεν αντιλαμβάνονται τι γίνεται.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η Ελλάδα είναι η τόνωση της ζήτησης, την οποία μπορεί να πετύχει βγαίνοντας από το ευρώ και αποκτώντας επιπλέον εργαλεία οικονομικής πολιτικής. Δηλαδή, δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής, μεγαλύτερη ελευθερία στη δημοσιονομική πολιτική, δυνατότητα άσκησης καλύτερης πιστωτικής πολιτικής και ούτω καθ’ έξης.

Το δεύτερο πράγμα που θα πρέπει να γίνει είναι η ριζική – δομική αλλαγή της ελληνικής οικονομίας. Η περίφημη παραγωγική ανασυγκρότηση. Θέλω να το τονίσω αυτό γιατί έχουμε ένα σωρό πολιτικά κόμματα τα οποία επιδιώκουν να παραμείνει η χώρα μας μέσα στο πλαίσιο των μνημονίων, αλλά φαντάζονται ότι θα βρουν ένα έξυπνο τρόπο για να κάνουν τα μνημόνια να λειτουργήσουν υπέρ της ελληνικής οικονομίας. Έχουμε πολλούς που πιστεύουν ότι θα βρουν κάποιο «εθνικό σχέδιο» που θα μεταμορφώσει σε παραγωγική κατεύθυνση την ελληνική οικονομία, πάντα μέσα στην ΟΝΕ.

Ο κ. Μητσοτάκης, για παράδειγμα, υπόσχεται ότι θα μειώσει τους φόρους και ταυτόχρονα θα πετύχει τους στόχους του μνημονίου για πλεονάσματα. Παράλληλα θα πετύχει και δυναμική παραγωγική ανασύνταξη της οικονομίας με «μεταρρυθμίσεις». Αυτά τα πράγματα απλώς δεν γίνονται. Οι μνημονιακοί στόχοι είναι σκληροί γιατί πηγάζουν από το τεράστιο χρέος. Η μόνη παραγωγική ανασυγκρότηση που τα μνημόνια επιτρέπουν είναι η συντριβή του εισοδήματος της εργασίας σε αναμονή του ξένου επενδυτή που θα βγάλει κέρδη. Αυτό όμως δεν είναι παραγωγική ανασυγκρότηση. Είναι παράδοση της χώρας.

Η έξοδος από το ευρώ επιτρέπει στοχευμένη πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Επιτρέπει δηλαδή πολιτική που θα βοηθήσει καταρχήν τη βιομηχανία, το πιο αδύναμο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας, να σταθεί στα πόδια της. Θα το πετύχει εν μέρει μέσω της υποτίμησης που θα δώσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά και μέσω πιστωτικής και οικονομικής πολιτικής που θα στηρίξει και τη βιομηχανική και την αγροτική παραγωγή.

Αυτός είναι ο τρόπος για να πετύχουμε την αλλαγή στη δομή της ελληνικής οικονομίας που αυτή τη στιγμή είναι άρρωστη. Έχουμε υπερδιόγκωση των υπηρεσιών, όπως γνωρίζετε, και συρρίκνωση των άλλων τομέων. Δεν θα αλλάξει αυτή η δομή κατεβάζοντας τους μισθούς και περιμένοντας τον ξένο επενδυτή, όπως επιτάσσει η μνημονιακή λογική.

Βεβαίως προτείνουμε βαθιά τομή και βεβαίως είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος για να στηθεί ξανά η Ελλάδα στα πόδια της.

Πέρα από τους δημοσιονομικούς στόχους οι Θεσμοί πιέζουν για δομικές μεταρρυθμίσεις που πολλοί συνάδελφοι σας θεωρούν ότι είναι απαραίτητες να γίνουν. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

Ήδη σας έδωσα μια απάντηση με τα προηγούμενα. Θα σας πω όμως και το εξής. Ο τρόπος που αυτό συχνά λέγεται είναι εξόχως προσβλητικός για τον ελληνικό λαό. Τι υπονοεί το επιχείρημα; Ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες είναι κατ’ ουσία άχρηστοι, ανίκανοι. Δεν μπορούν μόνοι τους να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους και χρειάζονται τα μνημόνια, δηλαδή τον ξένο δανειστή και επιτηρητή, ο οποίος επειδή είναι πονόψυχος, αλλά και πιο τίμιος και ικανός από εμάς, θα έρθει να μας βάλει σε τάξη.

Σε απλά ελληνικά, θα έρθει ο Γερμανός, ο Γάλλος και ο Ολλανδός, που φυσικά είναι ικανοί, και θα μας διορθώσουν. Αυτό το πράγμα δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ελληνική ιστορία και δεν πρόκειται να υπάρξει τώρα. Τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα πρέπει μόνοι μας να τις κάνουμε και να μην τις περιμένουμε από κανέναν επιτηρητή.

Οι δομικές αλλαγές τις οποίες επιδιώκουν τα μνημόνια κυρίως μεταφράζονται σε μια: Η συρρίκνωση των εισοδημάτων. Φτωχαίνω δηλαδή το ελληνικό εργατικό δυναμικό και υποτίθεται δημιουργώ δυνατότητες κερδοφορίας για τον ξένο, ή τον Έλληνα επενδυτή. Ούτε αυτό υπάρχει στη διεθνή εμπειρία. Είναι μια κατασκευή που προέρχεται από κακά εγχειρίδια των οικονομικών της ανάπτυξης.

Ο στόχος που πραγματικά επιδιώκει ο δανειστής μέσω των μνημονίων είναι να εξασφαλίσει με κάποιο τρόπο την αποπληρωμή των δανείων. Παράλληλα θέλει να μη του δημιουργεί η Ελλάδα προβλήματα δημιουργώντας ξανά ελλείμματα. Από κει και πέρα δε νοιάζεται.

Δεν πρόκειται να σταθεί ξανά η ελληνική οικονομία στα πόδια της με αυτό τον τρόπο. Είναι ο δρόμος για τη συρρίκνωση της χώρας και για την πλήρη απαξίωσή της.

*Πηγή: insider.gr

Υπογεννητικότητα: Η μνημονιακή λαίλαπα συρρικνώνει τον πληθυσμό

Από Δέσποινα Σπανού -

31/03/2017

0

Την 8η Μαρτίου κάθε χρόνου όλοι θυμούνται τα δικαιώματα των γυναικών, θυμούνται τη μόρφωση και τα προσόντα τους που δεν αναγνωρίζονται, την προσφορά στην οικογένεια που δεν αναγνωρίζεται, τη μειωμένη συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων και πολλά άλλα, συνοδευόμενα πάντα από βαρύγδουπες δηλώσεις έκφρασης θαυμασμού!!!

Αυτά όλα εξαντλούνται τη συγκεκριμένη ημέρα!

Μετά όλα λησμονούνται. Συνεχίζεται η ίδια αντιλαϊκή πολιτική και τα αντιλαϊκά μέτρα, που μειώνουν μισθούς, συντάξεις, αυξάνει την ανεργία!!

Οι γυναίκες, φυσικά, είναι τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής. Η ανεργία στις γυναίκες κυμαίνεται στο 28% (στους άνδρες είναι 19%), οι αμοιβές τους στον ιδιωτικό τομέα είναι τουλάχιστον 15% πιο χαμηλές από τις αντίστοιχες των ανδρών συναδέλφων τους, ενώ το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων γυναικών φτάνει το 62%.

Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων αφορά σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες. Τα όποια κατοχυρωμένα με νόμο δικαιώματα (προστασία μητρότητας κ.λπ.) αποτελούν ουσιαστικά παρελθόν αφού ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα όταν μια γυναίκα μείνει έγκυος, κατά κανόνα εξαναγκάζεται σε απόλυση.

Το Κράτος Πρόνοιας αποδομείται συνεχώς. Παιδικοί σταθμοί χωρίς οικονομική επιβάρυνση για τους γονείς, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών, δεν υπάρχουν. Συνεπώς, μια γυναίκα ακόμα κι αν βρει εργασία αντιμετωπίζει και το πρόβλημα της φύλαξης και φροντίδας των παιδιών της.

Οι εκκλήσεις λοιπόν για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας που γίνονται πολύ συχνά σήμερα από κράτος και εκκλησία, χωρίς να αντιμετωπισθούν τα μεγάλα σημερινά οικονομικά προβλήματα και οι μνημονιακές πολιτικές αποτελούν απλά υποκρισία!

Η υπογεννητικότητα και ειδικότερα το δημογραφικό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπονομεύει το μέλλον του ελληνικού λαού με τεράστιες συνέπειες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2016 ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε κατά 75.000 άτομα και αυτό αποδίδεται στην υπογεννητικότητα και τη μετανάστευση στο εξωτερικό λόγω κρίσης.

Τεράστιο είναι και το πρόβλημα συνολικής γήρανσης του πληθυσμού.

Ο πληθυσμός ηλικίας 0-14 ετών ανήλθε στο 14,4% του συνολικού πληθυσμού έναντι 64,3% του πληθυσμού 15-64 ετών και 21,3% του πληθυσμού 65 ετών και πάνω.

Επίσης, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε αμβλώσεις στην Ευρώπη και η τρίτη στον κόσμο με 250.000 ετησίως, δηλαδή υπερδιπλάσιες από τις γεννήσεις.

Η μετανάστευση, επίσης, είχε σαν αποτέλεσμα μέχρι σήμερα πάνω από 400.000 νέοι άνθρωποι να έχουν φύγει στο εξωτερικό. Το «κύμα φυγής» συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Με βάση τα στοιχεία της Eurostat μέχρι το 2080 θα έχει μειωθεί ο πληθυσμός της Ελλάδας κατά 3,5 εκατομμύρια κατοίκους και την επόμενη 20ετία θα μειωθεί κατά 1 εκατομμύριο!

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, αν συνεχισθούν οι ίδιες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα υποχωρήσει στα 7,5 εκατομμύρια!

Οι μνημονιακές πολιτικές, λοιπόν, οι οποίες επηρεάζουν όλους τους τομείς, ουσιαστικά οδηγούν στην εξαφάνιση αυτού του λαού.

Δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα σε μια χώρα, όταν δεν υπάρχει νέα γενιά.

Δεν θα υπάρχει παραγωγή, δεν θα υπάρχει δημιουργία, δεν θα υπάρχει κοινωνική ασφάλιση (οι ασχολούμενοι με την κοινωνική ασφάλιση χαρακτηρίζουν το φαινόμενο «babyboom») δεν θα υπάρχει μέλλον!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τα μνημονιακά κόμματα συνολικά, αυτά υπόσχονται για τον τόπο. Επεξεργάζονται τη μεγαλύτερη καταστροφή που έχει υπάρξει ποτέ και έχουν ακέραια την ευθύνη γι αυτό. Ο Ελληνικός λαός θα επιτρέψει την ολοκλήρωση αυτής της καταστροφής;

*Αναδημοσίευση από την κυριακάτικη KontraNews (26/3).

**Η Δέσποινα Σπανού είναι υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου και μέλος της Π.Γ. της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε.)