Από το Δέος του Μνημονίου στα Σενάρια

της επόμενης ημέρας

Αφού ανακοινώθηκαν τα μέτρα του, διαρκώς επικαιροποιούμενου, Μνημονίου οι πολίτες συνειδητοποιούν με οδυνηρό τρόπο τη νέα πιο δυσχερή φάση που έχει εισέλθει η χώρα.

Έτσι, υπουργοί και στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποδύονται σε μια προσπάθεια δημόσιας διαφοροποίησης από τα συμφωνηθέντα και ψηφισθέντα από την κυβερνητική πλειοψηφία ομού με τα κοινοβουλευτικά της «εξαπτέρυγα».

Η αποτυχία της «συνταγής» που ακολουθείται αποδεικνύει περίτρανα ποιός είχε δίκιο και ποιός κράτησε υπεύθυνη στάση καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα: Η Νέα Δημοκρατία υποστήριζε ότι το Μνημόνιο δεν συνιστούσε μονόδρομο, όπως το παρουσίαζε η κυβέρνηση.  Σήμερα , αυξάνονται φωνές που λένε το ίδιο, αλλά και το τμήμα της κοινωνίας που το πιστεύει. Η Νέα Δημοκρατία είπε όχι στο Μνημόνιο, διότι δεν θα βγάλει την οικονομία από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, των ελλειμμάτων και του χρέους, και τότε μας κατηγορούσαν για μη υπεύθυνη στάση. Σήμερα , το Μνημόνιο γίνεται αντικείμενο σκληρής κριτικής ακόμη και από αυτούς που το ψήφισαν. Η Νέα Δημοκρατία με ένταση για μήνες καλούσε για λήψη μέτρων ανάπτυξης και τότε απαξίωναν τις προτάσεις μας σαν ουτοπικές. Σήμερα , οι πάντες φωνάζουν για μέτρα ανάπτυξης, που λείπουν παντελώς από την κυβερνητική πολιτική. Ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Π. Τόμσεν, δήλωσε ότι «το κόψιμο μισθών και συντάξεων δεν είναι κοινωνικά βιώσιμο, η προσαρμογή πρέπει να έρθει από μεταρρυθμίσεις!».Η Νέα Δημοκρατία προειδοποίησε τον ελληνικό λαό ότι μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα ανακοινωθούνεπώδυνα μέτρα, παρά τις επίσημες διαψεύσεις του κ. Παπανδρέου και του υπουργού των Οικονομικών του. Σήμερα , δεν υπάρχει κανείς που να αμφιβάλλει ότι η Νέα Δημοκρατία επιβεβαιώθηκε. Επειδή, λοιπόν, οι συνεχείς διαψεύσεις των κυβερνητικών εξαγγελιών και η αποτυχημένη οικονομική πολιτική δημιουργούν νέα «θύματα» -ανέργους, «λουκέτα», κοινωνική κατάθλιψη- το μέλλον της κυβέρνησης, που συνεχίζει να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα συντονισμού και αποτελεσματικότητας, είναι άδηλο. Σε αυτή τη συγκυρία, η αρωγή προς την κυβέρνηση από τους γνωστούς της «συμμαχίας των προθύμων»φαντάζει σαν κάποια λύση. Καταλήγουν έτσι να γυρίζουν το ρολόι της πολιτικής ιστορίας πίσω για να επιτύχουν τους ιδιοτελείς σκοπούς τους. Με τακτικές «αποστασίας», που παραπέμπουν σε παλαιοκομματικές και καταδικασμένες από τον ελληνικό λαό πρακτικές, που επιδιώκουν  τρόπους για να ανακόψουν τη δυναμική της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά ματαιοπονούν… Τόσο οι προσδοκίες της κυβέρνησης όσο και η ματαιοδοξία των συμμάχων της θα καταρρεύσουν υπό το βάρος της σκληρής πραγματικότητας αλλά και των διαφορετικών επιλογών της κοινωνίας, που διαθέτει και κρίση και μνήμη.