Σε όλους εμάς μένει μόνο ένας δρόμος.Ο δρόμος του αποφασισμένου ξεσηκωμού.

Το τίμημα είναι βαρύ… και αφορά στην ίδια μας την πατρίδα. 

Η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς. 

γράφει ο Reporto 

Σ αυτόν τον τόπο η υποκρισία περισσεύει…
Αλλά και ο συμβιβασμός, όπως και οι απόπειρα χαλιναγώγησης και ανώδυνης εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και οργής έχει πολλά προσωπεία.
Από την ημέρα που αυτή η κυβέρνηση και αυτός ο πρωθυπουργός ανέλαβαν την πολιτική εξουσία του τόπου, έγιναν πέραν του δέοντος σαφείς και οι στοχεύσεις τους αλλά και τα γραμμάτια που είναι εντεταλμένοι να ξεχρεώσουν.
Ακόμα και η πλέον ελαστική απόπειρα αξιολόγησης του έργου αυτής της κυβέρνησης, έστω και αν χρειαστεί κανείς να επιστρατεύσει τα πλέον επιεική κριτήρια για να σταθμίσει την πολιτική της διαδρομή, δεν μπορεί παρά να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα πως...

Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με τον επικίνδυνο εφιάλτη στο τιμόνι της κυβερνητικής πολιτικής, δεν ήταν παρά μια ξέφρενη πορεία καταστροφής για την Ελλάδα. 

Το Σύνταγμα παραβιάστηκε…Το κοινοβούλιο περιφρονήθηκε…
Το δικαίωμα των αποφάσεων εκχωρήθηκε σε ξένα κέντρα…
Η Ελληνική κοινωνία βιάστηκε ποικιλοτρόπως και οι πολιτικές που οδηγούν στον πολιτισμικό και κοινωνικό της εκφυλισμό, έχουν πλέον καταστεί κυρίαρχες και οδηγούν τον τόπο μας σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Η Ελλάδα παραδόθηκε στους νεκροτόμους των πειραματικών σχεδιασμών της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και οι πολίτες της χρησιμοποιούνται ως θλιβερά πειραματόζωα για νέες πολιτικές πριν την πλανητική τους γενίκευση.
Ο λαός εξαθλιώνεται καθημερινά και οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι τοκογλύφοι και οι ενεχυροδανειστές της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Μια πρωτοφανής έκρηξη ανθελληνικών οργανώσεων και πολιτικών που απειλούν ευθέως την εδαφική μας ακεραιότητα, αλώνει επικίνδυνα τις ευαίσθητες περιοχές του τόπου μας.

Και το αποκορύφωμα… 

Ένας εφιάλτης πρωθυπουργός να παζαρεύει στο Ερζερούμ ντυμένος στα χρώματα του καραγκιόζη, την εδαφική ακεραιότητα του τόπου και την ίδια μας την Εθνική αξιοπρέπεια. 

Ένας πρωθυπουργός χρεοκοπημένος και απερίσκεπτος που συζητά και χαριεντίζεται με τους βιαστές της αξιοπρέπειας του λαού του.
Πόσο θράσος θέλει άραγε για να ξεφτιλίζεται έτσι ο πρωθυπουργός μιας κυρίαρχης χώρας και στο εφιαλτικό του πρόσωπο να ταπεινώνεται ένας ολόκληρος λαός???

Όλα τα παραπάνω, συνιστούν μια πρωτοφανή και επικίνδυνη θεσμική και πολιτική εκτροπή, που σύντομα αυτός ο λαός θα κληθεί να πληρώσει με το ίδιο του το αίμα. 

Από την άλλη μεριά… 
Υπάρχουν φωνές που βλέπουν και μιλούν ευθέως γι αυτόν τον επικίνδυνο κατήφορο.
Φωνές που καταγγέλλουν αυτή την πορεία ντροπής και εθνικής ταπείνωσης.
Φωνές που καταδεικνύουν το τι διαφορετικό μπορούσε και έπρεπε να γίνει.
Φωνές που περιγράφουν με σαφήνεια τόσο το περιεχόμενο όσο και τις κατευθύνσεις της διαφορετικής πολιτικής που έχει ανάγκη ο τόπος.

Όλοι καταγγέλλουν, αλλά επί της ουσίας όλοι σιωπούν αφού αρνούνται να επιστρατεύσουν το τελευταίο απόθεμα παλικαριάς που διαθέτουν και να βάλουν φωτιά στο φυτίλι του δυναμίτη. 

Κανείς δε δηλώνει απλά και ξεκάθαρα πως δε θα σεβαστεί και πως εν μια νυκτί θα ανατρέψει το θεσμικό πλαίσιο της εθνικής και κοινωνικής υποταγής που επέβαλε στη χώρα η παγκόσμια διακυβέρνηση με τα αδίστακτα τσιράκια της.
Κανείς δεν προειδοποιεί τον παπατζή πως οτιδήποτε συζητά στο Ερζερούμ, πως οτιδήποτε περιλαμβάνει η ατζέντα της μυστικής του διπλωματίας είναι ΑΚΥΡΟ και μηδενικής αξίας, όπως μηδενική αξία έχει και η ίδια η ταπεινωτική του υπογραφή.

Είναι καιρός να σταματήσει η υποκρισία των συμβιβασμένων. 

Τα μεγάλα λόγια δεν αρκούν, αντίθετα καθίστανται εκ των πραγμάτων και πολλαπλά επικίνδυνα αφού έμμεσα καλλιεργούν την αυταπάτη στο λαό και εκφυλίζουν ανώδυνα την οργή και την αγανάκτησή του.
Αυτός ο πρωθυπουργός και αυτός ο κυβερνητικός θίασος έχουν καταλύσει το Σύνταγμα. 
Έχουν καταλύσει τη Δημοκρατία.
Έχουν παραβιάσει κάθε έννοια νομιμότητας.
Αλυσοδένουν επικίνδυνα τον τόπο μέσα σ ένα πλαίσιο εφιαλτικών θεσμών και συμφωνιών που στραγγαλίζουν ανεπανόρθωτα την Ελλάδα.
Απέναντι σ αυτή την εφιαλτική πολιτική, τι νόημα έχουν οι όρκοι πίστης στη δήθεν Δημοκρατική νομιμότητα???
Ποια δημοκρατία και ποια νομιμότητα έχει υποχρέωση να σεβαστεί αυτός ο λαός και γιατί θα πρέπει να ακούσει τα μεταλλαγμένα φερέφωνα του συμβιβασμού που τον καλούν σε εγκράτεια και δεν οργανώνουν τον ξεσηκωμό του???
Γιατί θα πρέπει αυτός ο ταπεινωμένος λαός να ασπαστεί τις απόψεις ηγετών, ηγετίσκων και διάφορων επίδοξων τζιτζιφιόγκων που επιχειρούν να ποδηγετήσουν τη συνείδησή του και να την προσαρμόσουν στο πολιτικό παιχνίδι και στους όρους που επέλεξε γι αυτό το πολιτικό σύστημα της υποταγής???
Σε ποιόν διάολο οφείλουμε να δώσουμε όρκους πίστης???
Στο φαύλο σύστημα των πολιτικών θεσμών που έστησαν???
Μήπως απέναντι σε κείνους που το επικαλούνται για να διοικούν ανεξέλεγκτοι και το παραβιάζουν όταν πρόκειται να μας ταπεινώσουν???

Κανένας απολύτως σεβασμός δεν τους πρέπει σ όλους αυτούς. 

Ούτε στους ερμαφρόδιτους θεσμούς που έστησαν…
Ούτε στους ερμαφρόδιτους πολιτικούς που τους υπηρέτησαν…
Ούτε στους ερμαφρόδιτους απολογητές που ξεφυτρώνουν από παντού και δεν τολμούν να τους αμφισβητήσουν.
Ο λαός ταπεινώνεται…Ο στρατός ταπεινώνεται…Η πατρίδα ταπεινώνεται…
Ο Ελληνισμός κατάντησε περίγελο ανά την υφήλιο και οσονούπω η εδαφική μας ακεραιότητα αρχίζει να ξεθωριάζει…

Σε όλους εμάς μένει μόνο ένας δρόμος.Ο δρόμος του αποφασισμένου ξεσηκωμού. 

Κανένας οίκτος, καμία δεύτερη σκέψη, κανένας συμβιβασμός με τίποτε λιγότερο εκτός από την ανάκτηση της χαμένης μας αξιοπρέπειας. 

Αυτός ο πρωθυπουργός με την επιστροφή του από το Ερζερούμ θα πρέπει να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν ασυμβίβαστο ξεσηκωμό που θα τον κηρύξει έκπτωτο και αυτόν και τον επικίνδυνο θίασό του.

 Ο λαός συνολικά αλλά και το στρατευμένο τμήμα του, θα πρέπει να απειθαρχήσουν στις ταπεινωτικές συμφωνίες υποταγής, και να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον του τόπου.
Οι Νενέκοι θα πρέπει να συλληφθούν από έναν λαό εξεγερμένο, και το τέλος αυτού του θίασου πρέπει να είναι ταπεινωτικό. Πιο ταπεινωτικό από την ταπείνωση που επεφύλαξαν οι ίδιοι για τον τόπο.
Αυτό διδάσκει η ιστορία μας πως πρέπει να είναι το τέλος των Νενέκων…
Αυτό διδάσκει η διεθνής εμπειρία πως πρέπει να είναι το τέλος των Τσαουσέσκου…
Και αυτή είναι τελικά και η ουσία της δημοκρατικής νομιμότητας απέναντι σε κείνους που βίασαν το Σύνταγμα, τους θεσμούς και την ίδια τη ζωή μας.
Που είναι λοιπόν οι ηγέτες μας που θα οργανώσουν το στοχευμένο λαϊκό ξεσηκωμό???
Πότε θα συνειδητοποιήσουν ότι τους ηγέτες τους αναδεικνύει η δράση και όχι το ατέρμονο κουβεντολόι και η φλυαρία των παραγοντίσκων που ονειρεύονται ψίχουλα πολιτικής ψευτοεξουσίας και δημοσιότητας???
Πότε θα χωνέψουν ότι η Ελλάδα τους χρειάζεται σήμερα και όχι αύριο που θα είναι αισθητά μικρότερη και δραστικά αποδυναμωμένη???
Πότε θα αποφασίσουν ότι η ιστορία μας υπάρχει όχι απλά για να την αναδημοσιεύουμε και να καμαρώνουμε για κείνα που έκαναν οι άλλοι, αλλά για να την αναβιώνουμε όταν οι καιροί το απαιτούν, προκειμένου να καμαρώνουν αύριο τα εγγόνια μας για όσα τολμήσαμε να κάνουμε σήμερα εμείς??? Πότε???