Προβληματισμένοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με την στήριξη που έδωσαν στην κυβέρνηση. Στα όρια του διχασμού
Στα όρια του διχασμού
Η κοινωνία βράζει, με την καθεστωτική νοοτροπία των υπουργών
Ποιος ο ρόλος της Έλσας Παπαδημητρίου και γιατί «θυσιάστηκε» ο Αθανασιάδης
Του Δ. Γιαννακόπουλου
Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.
Συνθήκες εμφυλίου πολέμου και εθνικού διχασμού διαμορφώνονται στους κόλπους της κοινωνίας από τα μέσα της περασμένης εβδομάδας μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου την επομένη.
Το σύνολο της κοινωνίας εξεγείρεται κατά της κυβέρνησης και ένα 20% του πληθυσμού, σύμφωνα με τις μετρήσεις , εξακολουθεί να υποστηρίζει ,με καθεστωτική νοοτροπία, τη στάση των υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που ναι μεν προβληματίζονται περισσότερο από κάθε άλλη φορά για την αποτελεσματικότητα των μέτρων που ενέκριναν , εξακολουθούν όμως να τα υποστηρίζουν.
Είναι χαρακτηριστική η εξής σκηνή που διαδραματίστηκε την περασμένη Τετάρτη το μεσημέρι κατά την ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο.
Η πρώην πλέον βουλευτής της Ν.Δ. Έλσα Παπαδημητρίου ψηφίζει ΝΑΙ και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αρχίζουν να τη χειροκροτούν ζωηρά.
Αμέσως ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου που κάθεται στην πρώτη σειρά των εδράνων του ΠΑΣΟΚ γυρίζει προς τους βουλευτές και φωνάζει : «Τι κάνετε ρε; Καταλαβαίνετε τι συμβαίνει ή δεν έχετε πάρει χαμπάρι;». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος Ανδρέας Μακρυπίδης ζητά από τους συναδέλφους του να σταματήσουν να χειροκροτούν αφού η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου ισοδυναμεί με την πλήρη εξαθλίωση της κοινωνίας.
Την προηγούμενη νύχτα και ανήμερα της ψηφοφορίας, το κλίμα στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν απλώς βαρύ αλλά έκρυθμο. Βουλευτές αντιδικούσαν μεταξύ τους , οι συνεργάτες τους επίσης, ενώ υπουργοί και κορυφαία στελέχη όπως οι Κ. Σκανδαλίδης , Χ. Παμπούκης, Β. Παπανδρέου, Χρ. Πρωτόπαπας προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τα πράγματα και να περάσουν «γραμμή» υπέρ του Μνημονίου σε συνεργασία με το πρωθυπουργικό γραφείο.
Έξω η κοινωνία έβραζε , τα επεισόδια ελάμβαναν διαστάσεις εφιαλτικές και μέσα οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και ο κομματικός τους στρατός επιχειρούσαν να κατευνάσουν τα πνεύματα και τελικά τα κατάφεραν αφού το Μεσοπρόθεσμο πέρασε με μία απώλεια , αυτή του Π. Κουρουπλή.
Ο Αθανασιάδης
Ο Αλ. Αθανασιάδης θυσιάστηκε κυριολεκτικά.
Επέλεξε να σηκωθεί την ώρα της ψηφοφορίας και να δικαιολογήσει την πλήρη μεταστροφή της στάσης του ψηφίζοντας από ΟΧΙ , ΝΑΙ και κατόπιν - άγνωστο για ποιον λόγο – κατευθύνθηκε με τα πόδια από τη Βουλή στο γραφείο του μέσα από τα πλήθη των διαδηλωτών στην Βουκουρεστίου.
Διασυρμός, ξυλοδαρμός , διαπόμπευση πολιτική, προσωπική και ηθική.
Όπως είπε , η Αστυνομία τον είχε διαβεβαιώσει πως δεν θα αντιμετώπιζε πρόβλημα αν κατέβαινε από τον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου και συνέχιζε προς την Βουκουρεστίου , από την πίσω πλευρά δηλαδή του κύριου όγκου της διαδήλωσης. Αποδεικνύονται δηλαδή δύο βασικά πράγματα:
α) ότι οι αστυνομικοί τον εξαπάτησαν και τον οδήγησαν στο στόμα του λύκου, προφανώς με «άνωθεν εντολή» και
β) ότι δεν είχε καμία επαφή με την πραγματικότητα και τα όσα τραγικά συνέβαιναν αυτές τις ημέρες στο κέντρο της Αθήνας.
Χαρακτηριστικά
Τα χαρακτηριστικά αυτής της εμφύλιας διαμάχης είναι πολύ χειρότερα από τα αντίστοιχα της μεταπολεμικής περιόδου. Τότε, τα δύο «στρατόπεδα» ξεκινούσαν από την ίδια οικονομικο - κοινωνική αφετηρία ενώ σήμερα η μικρομεσαία τάξη εξεγείρεται και οι ελάχιστοι προνομιούχοι και φοροφυγάδες υποστηρίζουν την κυβέρνηση .
Οι διαχωριστικές γραμμές του διχασμού επανέρχονται με εξίσου μεγάλη ένταση καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται κατά του νέου Μνημονίου ενώ εξίσου ισχυρό, από πλευράς έντασης , είναι και το ΝΑΙ που ακούγεται από τους ελάχιστους μεν αλλά επίσης αποφασισμένους να συνεχίζουν να το στηρίζουν.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ψήφισαν υπέρ του Μεσοπρόθεσμου 155 βουλευτές , δηλαδή το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Όσο και αν επηρεάστηκαν από την κομματική γραμμή , σίγουρα υπολόγισαν και «μέτρησαν» τον παλμό του δικού τους ακροατηρίου, της δικής τους δεξαμενής ψηφοφόρων.
Ποινικοποίηση
Όπως γράφει εδώ και δύο μήνες τώρα ο «Κ» , έχουν ενταθεί οι φωνές στο Κοινοβούλιο εκείνων που ζητούν να ελεγχθούν και ποινικά οι κυβερνώντες ενώ σχετικά συνθήματα αναδεικνύονται στα πανό των αγανακτισμένων στις πλατείες.
Οι φωνές αυτές πολλαπλασιάστηκαν την τελευταία εβδομάδα και το ζητούμενο πλέον είναι αν η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις διαφαινόμενες πρόωρες κάλπες , καταφέρει να τιθασεύσει την λαϊκή ορμή και απαίτηση για «Ειδικά Δικαστήρια».
Πολλοί είναι εκείνοι στη Νέα Δημοκρατία που μεταφέροντας κλίμα από τις τάξεις των πολιτών , αναφέρουν ότι δεν είναι σε θέση να μετριάσουν την αγανάκτηση του κόσμου και πως η χώρα έχει ήδη μετατραπεί σε ένα μεγάλο λαϊκό δικαστήριο όπου δικάζει και καταδικάζει όσους υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τολμήσουν να ξεμυτίσουν από τα σπίτια ή τα γραφεία τους.
Τα πράγματα βέβαια γίνονται ακόμη χειρότερα μετά τις πρόσφατες ψηφοφορίες.
Αστυνομία
Από την πλευρά της η Αστυνομία και οι παρακρατικοί μηχανισμοί στήνουν προβοκάτσιες προκειμένου να διασπάσουν τη συνοχή του πλήθους που διαμαρτύρεται , μόνο που η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο τους.
Κι αυτό γιατί οι προβοκάτορες - κουκουλοφόροι ήλθαν αρκετές φορές σε σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις και έδωσαν πολλές μάχες σώμα με σώμα αυτές τις ημέρες.
Κι «όταν το κράτος συγκρούεται με το παρακράτος , σημαίνει ότι ο κρατικός μηχανισμός βρίσκεται σε αποσύνθεση» παρατηρεί στον «Κ» παλαιός αξιωματικός των ΜΑΤ αναφέροντας ότι
«αυτή τη φορά η έκταση των επεισοδίων την Τρίτη και την Τετάρτη ήταν πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο ανεξέλεγκτη σε σύγκριση με τα Δεκεμβριανά του 2008».
http://elpidablog.blogspot.com/
Το ειδα στο: http://peripatris.blogspot.com/2011/07/blog-post_02.html#ixzz1R1uVx7RP
Δεν φαντάζονται τι τους περιμένει…
Συνήθως το περίσσιο θράσος και η αβάσταχτη αλαζονεία της εξουσίας, είναι χαρακτηριστικά αυταρχικών καθεστώτων που δεν έχουν συναίσθηση ότι πλησιάζει το τέλος τους. Γι αυτό και προκαλεί κατάπληξη, όταν τέτοια πολιτικά χαρακτηριστικά, εμφανίζει μια εκλεγμένη κυβέρνηση άβουλων εντολοδόχων που μέχρι προχθές παράπαιε, πότε κλαψουρίζοντας και πότε εκβιάζοντας, ενώ σήμερα πανηγυρίζει δίπλα στα συντρίμμια του πεδίου μάχης που άφησαν οι πραιτωριανοί της.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που σε ρόλο αχυράνθρωπου προίσταται στο ετερόκλητο κοινοβουλευτικό σχήμα της δανειακής υποτέλειας, έχει ασφαλώς κάποια ελαφρυντικά. Αποδεδειγμένα πλέον, διαθέτει μειωμένη συνείδηση της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας καθώς και ιδιόρρυθμη αντίληψη του εθνικού συμφέροντος. Σε απλά ελληνικά, βρίσκεται ή υποδύεται ότι βρίσκεται, στο δικό του μαγικό κόσμο. Και δυσκολεύεται να καταλάβει τι συμβαίνει, έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, το γυμναστήριο και τους μοδάτους τόπους κοινωνικής συνεύρεσης, όπου σε λίγο θα περιορίζει τις δημόσιες εμφανίσεις του.
Το πρόβλημα είναι όμως πως μαζί με τον κ. Παπανδρέου, εκτέθηκαν τα τελευταία 24ωρα, κορυφαίοι υπουργοί του, ο πρόεδρος της βουλής, και αρκετά μέλη της κοινοβουλευτικής του ομάδας, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων «παλαιών», που έφτασαν να παίζουν τον ρόλο κλακαδόρου-χειροκροτητή του Μεσοπρόθεσμου. Με αποτέλεσμα τον οριστικό διασυρμό μιας ολόκληρης κομματικής παράταξης που είχε ιστορικό παρελθόν, αλλά δεν έχει εχέγγυα πολιτικού μέλλοντος.
Περίσσεψε λοιπόν η αυταρέσκεια, η ματαιοδοξία και η ανέξοδη δημαγωγία, τις τελευταίες μέρες στη βουλή. Όπως άλλωστε η υποτέλεια και η οσφυοκαμψία…
Δεν θα σταθώ σε φαιδρές περιπτώσεις πολιτικών τσαρλατάνων που άλλα έλεγαν το πρωί και άλλα το απόγευμα. Αυτούς θα τους κρίνουν οι ψηφοφόροι τους στην εκλογική τους περιφέρεια.
Κάποιοι άλλοι, σοβαρότεροι υποτίθεται, υπέπεσαν σε βαρύτερα πολιτικά ολισθήματα. Ο Φίλιππος Πετσάλνικος κουρέλιασε τον θεσμικό του ρόλο. Κατά παράβαση του κανονισμού της βουλής, έδωσε ευκαιρία σε ένα θλιβερό κομπάρσο της πολιτικής σκηνής να…απευθύνει διάγγελμα της δεκάρας, εν μέσω της ψηφοφορίας για το Μεσοπρόθεσμο, για να δικαιολογήσει την αποκρουστική υπαναχώρηση του. Και η φτηνή αυτή απολογία, χειροκροτήθηκε από τα κυβερνητικά έδρανα…
Ο κύριος πρόεδρος της βουλής, δεν περιορίστηκε σε αυτή την μικροκομματική εξυπηρέτηση. Με πολιτική δουλοπρέπεια, επέτρεψε και στον νέο αντιπρόεδρο, τον κατ’ ουσίαν επικεφαλής της κυβέρνησης, να απεραντολογεί με αστείρευτα αποθέματα ρητορικού ναρκισσισμού, καταχρώμενος κάθε έννοια κοινοβουλευτικού χρόνου.
Ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, την ώρα που κάποιοι ζηλωτές των δυνάμεων καταστολής έσπαγαν τα κεφάλια ανυποψίαστων διαδηλωτών, έφτανε να απευθύνει πρόσκληση στους «αγανακτισμένους» για συνάντηση στο υπουργείο του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ακόμη και τα…οικογενειακά τους προβλήματα θα μπορούσε να διευθετήσει!
Την επομένη της…χημικής καταστολής, ένας άλλος υπουργός, που αρμοδίως κρυβόταν την ώρα του μακελειού, έφτασε σχεδόν να ισχυριστεί ότι η αστυνομία προσέφερε εθνικό έργο επειδή κατέστησε δυνατή την διεξαγωγή της ψηφοφορίας για το μεσοπρόθεσμο και μας γλύτωσε απ΄τη χρεοκοπία. Τρίτος «αρμόδιος» υπουργός τα έβαλε με εθελοντή φαρμακοποιό που περιέθαλψε τραυματίες, ισχυριζόμενος ότι στην ουσία λειτουργούσε ως οπισθοφυλακή των κουκουλοφόρων !
Δεν έχει αξία να προσθέσω παραδείγματα. Σημασία έχει ότι στην κυβερνητική παράταξη, έχει χαθεί κάθε επαφή με την κοινωνία. Και δυστυχώς γι αυτούς, δεν φαντάζονται τι τους περιμένει…
* Δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου