“Όποιος προωθήσει ξανά θεωρίες συναίνεσης δεν έχει θέση στη ΝΔ”
Σύμφωνα με πηγή που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς διαμήνυσε σήμερα προς πάσα κατεύθυνση ότι όποιος από το κόμμα προωθήσει ξανά θεωρίες συναίνεσης “να ξεχάσει τη Νέα Δημοκρατία“.
Όπως εξήγησε ο συνομιλητής μας την στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταρρέει και ο Αντώνης Σαμαράς ζητά από τον λαό ισχυρή αυτοδυναμία για καθαρές λύσεις, αποτελούν τουλάχιστον υπονόμευση οι θεωρίες περί συναίνεσης που διατυπώνονται από ορισμένους της ΝΔ, επειδή ως γνωστόν η συναίνεση προωθείται από κυβερνητικούς κύκλους στα δικά τους μέτρα και σταθμά
“Εκεί που συμφωνούμε θα το λέμε, κι εκεί που διαφωνούμε θα το λέμε επίσης” δήλωσε το ίδιο στέλεχος διευκρινίζοντας ότι η θέση αυτή του Σαμαρά δεν πηγάζει από “λογική συναίνεσης”, αλλά από “εθνική λογική.” Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε άλλωστε στην τελευταία συνέντευξή του: «Συναίνεση ή συνενοχή στο λάθος, δεν πρόκειται να δώσω»
Εξάλλου, σύμφωνα με την ίδια πηγή βλέποντας σήμερα το βράδυ τα δελτία ειδήσεων, ο Α. Σαμαράς ακούστηκε να λέει διάφορα … “καλαματιανά” όταν είδε τον κ. Παυλόπουλο να βγαίνει στην τηλεόραση για πολλοστή φορά. Όπως διευκρίνισε η ίδια πηγή “δεν βγάζει η ΝΔ τον κ. Παυλόπουλο στα κανάλια, αλλά αυτά τον καλούν“
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ, Η ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
ΣΤΗΝ ΦΟΡΟΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ!
Μοναδική διέξοδος στη φοροκαταιγίδα που καταφτάνει από αύριο σε 3.000.000 φορολογούμενους πολίτες, είναι η αντίσταση, η άρνηση και ανυπακοή του λαού. Όποιος πάει στις εφορίες να πληρώσει τα λύτρα της μεγάλης απάτης που συντελείται από τα ευρωπαϊκά κέντρα σε βάρος του λαού, θα βάλει νερό στο μύλο της Κυβέρνησης για να επιβάλει νέα φορομπηχτικά μέτρα σε βάρος ολόκληρης της μικρομεσαίας αστικής τάξης.
Ο έγκυρος δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ περιγράφει χαρακτηριστικά το δόλιο σχέδιο αέναης λιτότητας σε βάρος του λαούτο οποίο υιοθετεί πιστά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας πάντα εκβιαστικά διλήμματα περί πτώχευσης της χώρας:
"Είναι αστεία η άποψη ότι η κυβέρνηση δεν θα πάρει μέτρα λιτότητας εναντίον των εργαζομένων, επειδή ο κόσμος δεν αντέχει άλλα μέτρα. Ποιος Έλληνας και ποιος Ευρωπαίος εργαζόμενος μπορούσε πριν από δυο μόλις χρόνια να φανταστεί ότι αντί για αυξήσεις θα γίνονταν μειώσεις στο μισθό του; Να όμως που έγιναν -και φυσικά θα συνεχίσουν να γίνονται χωρίς σταματημό, όσο εξαρτάται αποκλειστικά από τις προθέσεις των Κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ. Ξέρουν ότι ο κόσμος αντέχει πολλά.
Πάνω από 2 τρις ευρώ δαπάνησαν οι κυβερνήσεις για να σώσουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Απολύτως καμία άλλη αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας δεν υπάρχει πέρα από την προσπάθεια των κυβερνήσεων της ΕΕ να μαζέψουν από τους λαούς τα λεφτά που έδωσαν στους τραπεζίτες! Ας δούμε σχηματικά πως το επιδιώκουν.
Η σκέψη τους είναι απλή. Η ΕΕ έχει 500 εκατομμύρια κατοίκους. Αν οι κυβερνήσεις πάρουν επιπλέον 1000 ευρώ από κάθε κάτοικο, μαζεύουν κάθε χρόνο 500 δισεκατομμύρια, μισό τρις ευρώ δηλαδή. Σε τέσσερα χρόνια μάζέψαν από τον κοσμάκη όσα έδωσαν στις τράπεζες! Η νοοτροπία είναι αυτή, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες".
Και εδώ βρίσκεται ο ρόλος των δημοσιογράφων των μεγάλων καναλιών. Αντί να αποκαλύψουν το δόλιο σχέδιο σε βάρος του λαού το οποίο εκτελεί ο Παπανδρέου, κάνουν την πάπια, φοβίζοντας ουσιαστικά με την στάση τους τον λαό που θα τρέξει από αύριο να καταθέσει τον οβολό τους στους τραπεζίτες της Ευρώπης.
ΟΧΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ. ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΤΕ ΣΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!
ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 30-8-2011 Η πρώτη, όταν ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο από τους «συγκατανευσιφάγους» –όπως ο φιλόσοφος Κράτης είχε ονομάσει πριν από 2.500 χρόνια όσους συγκατένευαν για να τρώνε—βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα για τα δεσμά της πατρίδας μας για πολλά χρόνια, η οποία βιώνει περίοδο εθνικής ταπείνωσης που δεν έχει γνωρίσει στους δυο αιώνες του το νεοελληνικό κράτος. Η δεύτερη και εξίσου επαίσχυντη με την πρώτη, όταν οι υπουργοί ξέσπασαν σε χειροκροτήματα κατά την είσοδο του «δαφνοστεφούς» πρωθυπουργού στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου, μετά τον «θρίαμβο» στις Βρυξέλες. Αυτές τις δάφνες επισήμανε και ο πρόεδρος της δημοκρατίας, ο οποίος, μετά την πρώτη του καλή θητεία, έχει μετατραπεί σε κυβερνητικό εκπρόσωπο, λησμονώντας ότι είναι πρόεδρος όλων των ελλήνων.Είναι δεδομένο πλέον—και όχι διότι το είχε πεί από την αρχή ο Σαμαράς, ότι ο δρόμος του μνημονίου άνευ όρων, χωρίς διαπραγμάτευση, ήταν και αδιέξοδος και καταστροφικός. Ήδη το αναγνωρίζουν όλο και περισσότεροι ξένοι οικονομολόγοι και πολιτικοί.Οι δάφνες των Βρυξελών θα μετατραπούν μέσα στο Σεπτέμβρη σε κεραμίδες στα κεφάλια όλων των Ελλήνων. Η αγανάκτηση που θα επακολουθήσει, δεν θα εκφράζεται πλέον με αυγά και γιαούρτια εναντίον κάθε κυβερνητικού βουλευτή, αλλά με αγριότερες ορφές. Για πολλά χρόνια οι Έλληνες θα θυμούνται δυο χαρακτηριστικές σκηνές της κατάντιας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των υπουργών της κυβέρνησης του ΓΑΠ :Το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει ότι το Σεπτέμβρη η οργή θα ξεχειλίζει, και στην προσπάθεια για να εκτονωθεί η οργή του λαού, σκέπτεται να κάνει διάφορα προσχηματικά δημοψηφίσματα, με στόχο να αποφύγει τις εκλογές στις οποίες ξέρει ότι θα συντριβεί.Ο Αντώνης Σαμαράς είναι βέβαιο ότι θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Αντιστάθηκε στις πιέσεις που του ασκήθηκαν να συναινέσει στο λάθος. Και είναι ο μόνος που έχει πρόταση διεξόδου από την κρίση. Βέβαια γνωρίζει ότι δεν θα κληρονομήσει καμένη γη, όπως συνήθως λέγεται, αλλά κρατήρα ηφαιστείου. Έχει όμως δύο μεγάλα ατού που λείπουν εντελώς από τον ΓΑΠ: Γνώση των οικονομικών και γνήσιο πατριωτισμό.Τα γονίδια και η κληρονομιά παίζουν το ρόλο τους. Εγγονός του Μπενάκη και της Πηνελόπης Δέλτα, ούτε στο θέμα της Μακεδονίας υπέκυψε, όταν ο Μητσοτάκης ήθελε να ξεχάσουμε το όνομα, ούτε στο 4ο Ραιχ σήμερα υποκύπτει. Σε αντίθεση με τον ΓΑΠ, αχθοφόρο ονόματος προγόνων που διακρίθηκαν για τα ψεύδη τους προς το λαό. Ο παππούς του μίλαγε και για λαοκρατία χωρίς να την πιστεύει και ο πατέρας του να λέει «έξω οι βάσεις από την Ελλάδα» και να εννοεί μέσα, «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ίδιο συνδικάτο» κλπ. Έτσι βγήκε και το «Παπανδρέου παπατζή, ψεύτης ήσουνα κι εσύ».Στη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης ο Αντώνης Σαμαράς, πέρα από την επικαιροποιημένη οικονομική πρόταση εξόδου από την κρίση, πρέπει να δώσει και τις προτάσεις του και για τους άλλους τομείς της ζωής. Η νέα «νέα μεταπολίτευση» έχει ανάγκη από νέα οράματα για μια άλλη ποιότητα ζωής. Αρκετά πνίγηκε ο λαός από τις αναθυμιάσεις της πολιτικής κοπριάς των πασοκικών μπαξέδων. Αρκετά εισέπνευσε τα λύματα που έβγαζε και συνεχίζει να βγάζει από το απύλωτο στόμα του ο Πάγκαλος.Κάποια δείγματα προτάσεων για το πολίτευμα είναι αυτά για την συνταγματική αναθεώρηση που ήδη ανακοινώθηκαν και που στην πλειονότητά τους βρίσκουν απήχηση. Αυτονόητο είναι ότι οι προτάσεις που θα εξαγγελθούν για τους άλλους τομείς της ζωής να είναι απόλυτα εφαρμόσιμες. Τα «λεφτά υπάρχουν» του ψεύτη ΓΑΠ έχουν κάνει το λαό δικαιολογημένα δύσπιστο.Πλησιάζει «ο μαύρος Σεπτέμβρης» με τη λαική οργή στο κατακόρυφο, με τους «οχτρούς μέσα στην πόλη». Οι εκλογές θα έχουν καταστεί μονόδρομος. Αν παρόλα αυτά, οι άρπαγες της εξουσίας δεν οδηγήσουν τον τόπο σε εκλογές, ο Αντώνης Σαμαράς να ζητήσει από τον πρόεδρο Παπούλια να κάνει ηρωική έξοδο, διαπιστώνοντας δυσαρμονία λαού και κυβέρνησης, ώστε η παραίτησή του να τις επιβάλλει αναγκαστικά. Θα είναι λύση για τη χώρα , αλλά και επανάκτηση του χαμένου γοήτρου από τον πρόεδρο της δημοκρατίας.
Πλησιάζουν εκλογές κι άρχισε πάλι η προπαγάνδα υπερ της αποχής του άκυρου και του λευκού!
Για όσους ασχολούνται με το διαδίκτυο είναι γνωστό ότι όταν πλησιάζουν εκλογές διάφορα ιστολόγια, ιστοσελίδες, είτε από άγνοια είτε με σκοπό, προπαγανδίζουν υπερ της αποχής και της λευκής και της άκυρης ψήφου, χρησιμοποιώντας την γνωστή τακτική μπερδεύοντας την αλήθεια με ψέματα για να παραπληροφορήσουν τον κόσμο και να πείσουν ειδικά τους νεότερους που δεν ασχολούνται και πολύ με την πολιτική ότι αν δεν συμμετέχεις στα κοινά “ πολεμάς” (!!) το άδικο σύστημα…
Δεν θα ξεχάσω έναν σοβαροφανή τύπο στις εκλογές του Νοεμβρίου σε ένα άλλο μεγάλο ιστολόγιο που το μόνο που δεν μας είπε ήταν ότι αν δεν μας αρέσει το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να το ψηφίσουμε!!!
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν όλο και συχνότερα παρόμοια άρθρα. Για ένα από αυτά μας πληροφόρησε και το ιστολόγιο papaioannou.wordpress.com στο οποίο θα ευφάνταστος συγγραφέας του προσπαθεί να μας πείσει πως αν το 50% του συνόλου των ψήφων είναι λευκές τότε τα κόμματα διαλύονται!!!!!!
Πρέπει να καταλάβουμε ότι όσο και να μην μας αρέσει το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, το να γυρίζουμε την πλάτη απαξιώνοντάς το, ακόμα και με λευκή και άκυρη ψήφο, δίνει δύναμη και χρόνο εξουσίας να συνεχίζουν να κάνουν αυτά ακριβώς για τα οποία δεν μας αρέσει.
Αν θέλουμε να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο πρέπει να ψηφίσουμε, όποτε και να γίνουν εκλογές. Φυσικά ο καθένας ας ψηφίσει όποιο κόμμα θέλει. Αλλά είναι πολύ πιο αποτελεσματική αντίσταση να ψηφίσει κάποιος ένα κόμμα του 0,001% παρά να μην πάει να ψηφίσει καθόλου.
Μην ακούτε κανέναν που προσπαθεί να σας πείσει να απέχετε από τις εκλογές!
Η ψήφος σας είναι δύναμη και πρέπει να την χρησιμοποιούμε, ειδικά σε τέτοιες περιόδους κρίσης. Κανείς να μην τους κάνει την χάρη στις επόμενες εκλογές…
Το τέλος του Φιλελευθερισμού και η Νέα Εποχή!
Όλα δείχνουν ότι έχουμε φτάσει στο «σημείο μηδέν» και ότι είμαστε πλέον έτοιμοι να περάσουμε σε …άλλη διάσταση, στη διάσταση που λέγεται: New Age!
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, η ευφορία και η αίσθηση της νίκης από τη φιλελεύθερη δύση εκφράστηκε και σε θεωρητικό επίπεδο. Το πιο πολυσυζητημένο έργο της εποχής ήταν το βιβλίο του Φράνσις Φουκουγιάμα με τίτλο: «Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος». Το κλίμα της περιόδου επέτρεπε στον Φουκουγιάμα να θριαμβολογεί υποστηρίζοντας πως η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι το ακροτελεύτιο σημείο ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας καθώς είναι απαλλαγμένη από τις θεμελιακές εσωτερικές αντιφάσεις που αντιμετώπισαν όλα τα άλλα πολιτικά συστήματα. Επίσης υποστήριζε πως οι αρχές της αγοράςέχουν εξαπλωθεί έχοντας κατορθώσει να επιτύχουν πρωτόγνωρα επίπεδα υλικής ευημερίας ακόμα και στον τρίτο κόσμο, αποφεύγοντας ωστόσο να δώσει κάποια χειροπιαστά παραδείγματα! Ο ενθουσιασμός με τον οποίο χαιρέτιζε το παράδειγμα της Λατινικής Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του 90, για την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών μάλλον θα πρέπει να έχει εξανεμιστεί στο μεταξύ, καθώς η ίδια περιοχή μετά από δύο δεκαετίες είναι καζάνι που βράζει, με την Αργεντινή να έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου, ενώ είδαμε τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις να ανατρέπονται (Βενεζουέλα, Βραζιλία, Βολιβία κ.λ.π.).Πως βλέπει τις εξελίξεις σήμερα ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών Πολ Νίτσε του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς;O Φράνσις Φουκουγιάμα (τρίτης γενιάς Ιαπωνοαμερικανός, γεννημένος στο Σικάγο στις 27 Οκτωβρίου 1952) υπήρξε από τους ιδρυτές του νεοσυντηρητικού κινήματος στις ΗΠΑ, ωστόσο αποκήρυξε τον μιλιταρισμό του Μπους και των συντρόφων του και σήμερα ομολογεί δημοσίως ότι ψήφισε Ομπάμα, αν και δηλώνει ήδη απογοητευμένος. «Δεν μετανιώνω που ψήφισα Ομπάμα. Πιστεύω ότι η αποτυχία του έχει να κάνει με το γεγονός ότι ανακάτεψε πολλούς ετερόκλητους ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις [την ίδια αποτυχημένη συνταγή ακολούθησε και ο συμπατριώτης του στο Μέγαρο Μαξίμου] και τώρα καλείται να κάνει τις επιλογές του απέναντι στις ομάδες που τον στήριξαν», λέει. Και συνεχίζει: «Είμαι περισσότερο απαισιόδοξος από ποτέ για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη μέση μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης το σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο[sic] να λάβει σημαντικές αποφάσεις, όπως απέδειξε και η ενίσχυση της δύναμης των Ρεπουμπλικανών τον Νοέμβριο. Οι εποχές όμως απαιτούν συναίνεση [να πάλι τα κοινά με το Μέγαρο Μαξίμου]».Τι απέγινε η αισιοδοξία του Φουκουγιάμα; Μήπως βιάστηκε να προσδιορίσει το τέλος της Ιστορίας με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης; Μήπως τότε ήταν απλά η αρχή του τέλους; Ας δούμε πως βλέπει ο ίδιος τα πράγματα σήμερα:«Η κρίση έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα στις αρρύθμιστες αγορές κεφαλαίου και στο αγγλοσαξονικό μοντέλο που προωθούν οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Στη δεκαετία του ΄80 οδήγησε σε μεγάλη ανάπτυξη, αλλά η σημερινή κρίση δείχνει ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι πολύ επικίνδυνος. Και αυτό, διότι οι τράπεζες μπορούν να επιβάλουν ρίσκα στην υπόλοιπη οικονομία, κάτι που δεν συμβαίνει με τον τομέα των υπηρεσιών, για παράδειγμα. Αποτύχαμε να ρυθμίσουμε το σύστημα και υπάρχει πρόβλημα με αυτό το καπιταλιστικό μοντέλο. Εναλλακτική δεν έχουμε, αλλά πρέπει να βρούμε ένα νέο μείγμα, τη σωστή αναλογία ανάμεσα στην αγορά και το κράτος, πάντα βέβαια μέσα στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς κι ενός δημοκρατικού συστήματος».Εξετάζοντας τα πράγματα νηφάλια, θα πρέπει να παραδεχτούμε, πως αυτό το οποίο στην ουσία έχει αποτύχει παταγωδώς είναι η διεθνής διαπλοκή μεταξύ Κράτους και Αγορών. Το φαινόμενο αυτό που έχουμε ζήσει τόσο έντονα στον τόπο μας έχει αποδειχτεί ότι ήταν μια «πανδημία» διεθνούς έκτασης και απλά εδώ σε εμάς -λόγω νοοτροπίας- τα πράγματα έγιναν ποιο γρήγορα φανερά. Η διαπλοκή αυτή είναι που έκανε τα πράγματα να ξεφύγουν από τον έλεγχο και να βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι με την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.Τα πράγματα δείχνουν να έχουν μάλιστα ξεφύγει σε τέτοιο σημείο, που η πρόταση Φουκουγιάμα για «αναθεώρηση της σχέσης μεταξύ αγοράς και κράτους» να φαντάζει παρωχημένη και μη εφαρμόσιμη.Το μόνο που απομένει πλέον στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης είναι, η ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ.Τι σημαίνει αυτό;Σημαίνει απλά το τέλος του φιλελευθερισμού, με τον ίδιο τρόπο που συνέβη και η ανατροπή του «υπαρκτού σοσιαλισμού»: ΕΝ ΜΙΑ ΝΥΚΤΙ, μέσα από τις εξεγέρσεις του όχλου!Η πτώση των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη πριν δέκα χρόνια αυτό είχε σηματοδοτήσει. Το ερώτημα όμως είναι: ποιοι έδωσαν τότε το μήνυμα και ποιοι το έλαβαν;Αν κάνουμε ένα play back στα γεγονότα και βάλουμε τα κομματάκια του παζλ στη σωστή τους θέση, τότε θα διακρίνουμε καθαρά την κλιμακούμενη εξέλιξη προς αυτό το σχεδιασμένο τέλος και την αρχή μια Νέας Εποχής.Όλες οι προγνώσεις και όλα τα σενάρια για έξοδο από την κρίση, καθώς και οι σπασμωδικές κινήσεις της Frau Merkel, μοιάζουν “κουκλοθέατρο” γι αυτούς που έχουν οργανώσει την ανατροπή.Τι θα φέρει όμως η «επόμενη μέρα»;Ας ρωτήσουμε τον αξιότιμο Κύριο Μπαν Κι Μουν… αυτός σίγουρα γνωρίζει.Αυτό που δεν γνωρίζει όμως… είναι… τι θα φέρει η …μεθεπόμενη!Wikileaks-Παπανδρέου προς ΗΠΑ: "Νιώθω πολύ
κοντά σας, κάντε με μεσολαβητή σας"!
ΚΑΙ ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΣ & ΚΑΤΟΧΙΚΟΣ ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!
Προσοχή οδόστρωμα ολισθηρό λόγω... σιέλου!!!
Τραγική για έλληνα πολίτη, πόσο μάλλον πρωθυπουργό, είναι η σημερινή αποκάλυψη της wikileaks για συνάντηση του ΓΑΠ με τον γερουσιαστή Durbin, τον Γιαννούλα και τον Σπέκχαρντ.
Το τι τους είπε δεν περιγράφεται!!
Παραβλέπουμε ότι στη συνάντηση που έγινε τον Φεβρουάριο του 2009 σε ερώτηση του Γιαννούλα τι σκέφτεται να κάνει με το διογκούμενο χρέος, του λέει ότι η χώρα χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση που να μπορεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν...
Παραβλέπουμε ότι παραδέχεται ότι η κρίση είναι τόσο εξωγενής όσο και ενδογενής ενώ δημόσια έλεγε ότι η κρίση είναι ελληνική... και τα παραβλέπουμε όλα γιατί η συνομιλία περιέχει δύο βόμβες που ως συνήθως θα θαφτούν από τα ελληνικά ΜΜΕ:
1. Ο Παπανδρέου γλύφει πατόκορφα τον Αμερικάνο Γερουσιαστή και του λέει ότι νιώθει πάρα πολύ κοντά στις ΗΠΑ, ενώ του θυμίζει τόσο ότι γεννήθηκε όσο και ότι σπούδασε εκεί!!
Στη συνέχεια λέει ότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη δύναμη στον κόσμο που μπορεί να προωθήσει τις δημοκρατικές αξίες δίνοντας ουσιαστικά πράσινο φως για επεμβάσεις σε στυλ Λιβύη...
Τέλος δεν ξεχνά να τους θυμίσει ότι η Ελλάδα είναι μια "μικρή χώρα... που μπορεί όμως να συμβάλει σε επίλυση προβλημάτων... ηγέτης να σου πετύχει...
2. Αφού τους λέει ότι σαν Πρόεδρος της ΣοσιαλΗστικής Διεθνούς βοήθησε τους πρώην κομμουνιστές του ανατολικού μπλόκ να καμουφλαριστούν σαν δημοκράτες και κατάφερε να κάνει τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους να συνομιλήσουν... Τους σκάει το μεγάλο παραμύθι που μοιάζει σαν αγγελία για δουλειά: Είμαι διατεθειμένος αν θέλετε να μεσολαβήσω μεταξύ των ΗΠΑ και διαφόρων ηγετών στον κόσμο με τους οποίους έχετε προβλήματα!!!
Και αυτός ο άνθρωπος είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας...
Εννοείται ότι τους φλόμωσε στις παπαριές "η Ελλάδα μπορεί να καλύψει όλη την ενέργειά της με τον άνεμο" η "μπορούμε να φτιάξουμε ανεμόμυλους που θα δένουν και με το τοπίο" κ.λπ παπαριές για πράσινη ανάπτυξη.
Τέλος αυτονόητο θεωρείται ότι τους έλεγε "μπορούμε να δουλέψουμε μαζί σας" και σαν καλός "Έλληνας" τα έχωσε στη Μέρκελ που δεν γυρνάει να μοιράζει ακάλυπτες επιταγές σε όσους χρωστάνε λεφτά...
Διαβάστε όλο το έγγραφο να φρίξετε:
UNCLAS SECTION 01 OF 02 ATHENS 000250
SENSITIVE
SIPDIS
E.O. 12958: N/A
TAGS: PREL PGOV ECON OVIP ENRG TU GR
SUBJECT: CODEL DURBIN'S MEETING WITH GREEK OPPOSITION
LEADER PAPANDREOU
REF: ATHENS 207
Summary
-------
ΒΆ1. (SBU) In a wide-ranging discussion February 18, Senator Durbin and main opposition PASOK party president George Papandreou shared views on the global economic crisis, Cyprus, Greek-Turkish relations, Afghanistan, and other issues. They agreed that the international goodwill surrounding the new U.S. administration provided an opportunity to make lasting reforms in the global economy -- including expansion of renewable energy -- and to improve the global image of the U.S. Papandreou stressed the "closeness" he feels with the U.S., the country of his birth, and he argued that the U.S. is "the only power in the world" able to take the lead in promoting our shared democratic values. He added that Greece would be ready to do its part under a future PASOK government. Papandreou expressed admiration for the recently signed U.S. economic stimulus package, and said he wished the EU would consider something similar.
Unfortunately, he said, Germany had taken the lead in holding back the EU's reaction to the economic crisis, based on what Papandreou considered a misguided commitment to fiscal rules that made little sense in a recession. Noting his role as current head of the Socialist International, Papandreou explained his work with leaders in the Muslim world and elsewhere to find peaceful ways to resolve disputes and to deal with terrorism. He said he would be open to U.S. ideas if there were ways he could help build connections to confrontational leaders anywhere in the world. End Summary.
"Time to Work Together"
-----------------------
ΒΆ2. (SBU) Papandreou began the meeting with Senator Durbin, Illinois Treasurer Alexi Giannoulias, and the Ambassador by offering congratulations for the election of President Obama and by noting how his own life story was deeply connected with the U.S. (including a year Papandreou spent in high school in Elmhurst, Illinois). Durbin noted the wide range of challenges facing the new administration, including the global economic crisis, Iraq, and Afghanistan. Durbin also shared impressions of his recent visit to Cyprus, including the prospects for progress this year in the negotiations, as well as weaknesses in civil society. Papandreou thanked Durbin for his work in the Senate on Greek-Turkish relations and other issues of importance to Greece. Papandreou said that now is the time for us to work together, and he endorsed what he called President Obama's "message to world" to solve our common problems. Papandreou said that although Greece is a "smaller country," it can contribute to stability in surrounding regions, and he noted in particular Greece's historic relationships with the Muslim world.
ΒΆ3. (SBU) Durbin noted the importance of President Obama's first Executive Order on Guantanamo, torture, and ensuring humane standards for rendition, and Papandreou expressed strong support, adding that he had publicly used the President's statement about security and freedom not being mutually exclusive. He agreed that there is currently an opportunity for the U.S. to create a different image around the world, observing that in the past it was easy for groups opposed to our shared democratic values to point to torture as a way to discredit the U.S. Papandreou said that while the U.S. could not "dictate solutions," it was the "only power in the world that can lead" in promoting our values.
Papandreou said we would have his support in this effort.
Seeking a Large EU Stimulus
---------------------------
ΒΆ4. (SBU) Papandreou said that early parliamentary elections were a real possibility in Greece, and he noted that opinion polls showed PASOK would likely win. He stressed that the current government had been weakened by internal and external crises, and Greece needed a new government that would have the credibility with society to make difficult decisions and to mobilize people. Telling the delegation "we can work with you," Papandreou noted that his top priority in government would be the same as President Obama's: dealing with the economic situation. Papandreou said it would be in the interest of both Greece and the U.S. to push the EU to consider a larger stimulus package on the model of the U.S. stimulus. He said the EU should do its part to encourage investment for the good of the global economy. Papandreou lamented that the EU's cumbersome rules and the opposition of key members -- especially an overly inflation-phobic Germany -- had constrained the EU response to the crisis. He called for the EU to relax its "master criteria" that require member states to run no more than a 3 percent budget deficit, arguing that these rules made no sense in a recession. He also expressed support for ending disparities in interest rates for loans within the euro zone.
ATHENS 00000250 002 OF 002
ΒΆ5. (SBU) Durbin noted that energy independence was a key goal of the U.S. stimulus, and that the package's investment in renewable energy had resonated with the U.S. public.
Papandreou agreed, noting it would be possible "to power Greece only with wind." He expressed support for new windmills based on traditional Greek designs, so that tourist areas would embrace them as part of the Greek "brand" rather than opposing them as an eyesore. He added that Greece had the potential to do more with solar, water, and geothermal power. Papandreou also agreed with the Ambassador's suggestion that Greece look at developing its communication infrastructure, noting the economic benefits of expanding broadband access.
ΒΆ6. (SBU) Asked by Durbin for his views on trade, Papandreou emphasized that he was not a protectionist, but instead took the social democratic view that markets should be open but governed by rules to encourage development. He said he would like to see an organization like the IMF that would do more to put clear, strict international rules on financial development, "geared toward where we want to move the planet," including greater use of renewable energy. He expressed support for "incentives for free competition" in the WTO that would over time improve the poor conditions that workers currently face in many poor countries. Papandreou said both the U.S. and EU should be more open for trade in agriculture. He noted that Greece could do well as a niche producer of high-quality agricultural goods in a more competitive market.
ΒΆ7. (SBU) Giannoulias asked about the alarming growth in Greece's public debt, and Papandreou agreed it was a problem, unlike private debt and toxic assets, two problems Greece had largely managed to avoid. Papandreou said Greece lacked of competitiveness, and this could be dealt with through modernization, including moving toward a green economy. He noted that Greece was made more vulnerable to the global financial crisis because its banks had invested heavily in the Balkans. He peppered the delegation with questions about how the U.S. was responding to the current economic challenges in the areas of real estate, unemployment, and public transportation. Durbin and Giannoulias noted the importance of infrastructure investment as part of the U.S. stimulus.
Papandreou's International Outreach
-----------------------------------
ΒΆ8. (SBU) Papandreou said his position as leader of the Socialist International had given him access to a wide range of leftist parties around the world, some in power and some not. Noting that he had helped eastern European communist parties to democratize after the fall of the Berlin Wall, Papandreou said he would be willing to reach out to confrontational leaders in Latin America or elsewhere in the world if the U.S. thought he could be of use in building connections. Papandreou noted that the Socialist International had brought together Palestinian and Israeli parties to discuss peace plans, and that he had discussed with Pakistani President Zardari the idea of setting up a committee to find ways to isolate terrorist groups without relying solely on force. Papandreou added that he had doubts about the wisdom of Zardari's recent cease-fire agreement that permits Sharia law in parts of Pakistan, but he understood that Zardari was in a difficult situation.
Papandreou said he had developed contacts with such countries as Syria and Iran during his tenure as Foreign Minister (1999-2004).
ΒΆ9. (SBU) Turning to Turkey and Cyprus, Papandreou stressed that as Foreign Minister he and his Turkish counterpart, the late Ismail Cem, had launched a new era in bilateral relations, based in part on a significant increase in person-to-person contacts. These started with mutual assistance efforts following earthquakes in both countries in 1999 and continued with exchanges in music, soccer, business, and local government. By the initiative's second year, Papandreou saidhttp://www.blogger.com/img/blank.gif, there were so many cross-border civil society activities that it was impossible to count them. He said he had promoted similar efforts in Cyprus, including a high-profile case in which a Turkish Cypriot boy with leukemia had been matched with a Greek Cypriot donor. These initiatives stopped after the failed referendum in Cyprus in ΒΆ2004. Papandreou said it would be important to push on initiatives such as these when PASOK is back in power. If the leadership empowers people to establish contacts, he said, those contacts will happen.
ΒΆ10. (U) CODEL Durbin departed post prior to clearing this cable.
SPECKHARD
Πως να απαντάτε στα τηλεφωνήματα των τραπεζών..
ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Αριθμό ταυτότητας και πατρώνυμο, παρακαλώ;
- Για ποιον λόγο;
- Γιατί σκοπεύω να σας κάνω μήνυση, κυρία Αγκαθούρα. Για παρενόχληση.
- Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας δώσω τα στοιχεία μου.
- Δεν είμαι υποχρεωμένος τότε να σας απαντήσω. (κλείσιμο)
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Εξαρτάται.
- Τι εννοείται «εξαρτάται»;
- Από το ποιος τον ζητεί.
- Συγγνώμη, αυτό δεν είναι το τηλέφωνο του κ. Παπαδόπουλου;
- Πιθανότατα. Ποιος τον ζητεί;
- Αγκαθούρα. Από την Kleftobank.
- Τότε δεν είμαι ο κ. Παπαδόπουλος.
- Μπορώ να μιλήσω στον κ. Παπαδόπουλο;
- Αμα θέτε, εγώ θα σας εμποδίσω;
- Με συγχωρείτε, τι συμπεριφορά είναι αυτή;
- Αν ξαναπάρεις, να δεις που θα την έχω χειροτερέψει.
ΣΑΔΟΜΑΖΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Από την Kleftobank τηλεφωνώ, κύριε Παπαδόπουλε, Αγκαθούρα.
- Α, υπέροχα.
- Σχετικά με το δάνειό σας..
- Ναι, τι έπαθε;
- Εχετε καθυστερήσει 6 ημέρες την πληρωμή του.
- Και μία σήμερα 7.
- Πότε υπολογίζετε ότι θα μπορέσετε να καταθέσετε το ποσό;
- Οταν το καταθέσω, θα το δείτε στον υπολογιστή σας.
- Πρέπει να μου πείτε μια ημερομηνία.
- Δεν θέλω να σας πω. Θα το δείτε κατατεθειμένο.
- Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι αυτή συμπεριφορά.
- Βρε, άντε μου στο διάολο, που θα μου μάθεις και συμπεριφορά, αλογομούρα.
- Η συνομιλία μας, κύριε Παπαδόπουλε, καταγράφεται και θα μεταβιβαστεί στους υπεύθυνους.
- Και πώς θα τους πεις ακριβώς, κούκλα μου; «Με είπαν ******* στο τηλέφωνο επειδή κάνω το επάγγελμα μιας *******ς»; (κλείσιμο)
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- (Απαντάμε στο κινητό έχοντας δει το νούμε ρο τηλεφώνου) Ψησταριά το «Ωραίο Λιόπεσι», λέγεται;
- (Το κλείνει η Αγκαθούρα, σαστισμένη.)
GAY ACTIVIST ANTIMETΩΠΙΣΗ- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ;
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Aχ, κυρία Αγκαθούρα μου, συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω τώρα γιατί πεοθηλάζω και είμαι μπουκωμένος.
ΝΤΑΝΤΑΪΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Με ακούτε, κύριε Παπαδόπουλε;
- Οχι.
ΚΑΨΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Σας ακούω.
- Αγκαθούρα από την Κleftobank.
- Καλησπέρα, κυρία Αγκαθούρα, σας περίμενα.
- Εγινε κάποια κατάθεση μήπως;
- Αχ, δυστυχώς, δεν πρόλαβα.
- Αύριο θα τα καταφέρετε;
- Να σας πω, τι φοράτε αυτή τη στιγμή;
- Συγγνώμη;
- Θα ήθελα να πάρετε το ακουστικό και να το ακουμπήσετε πάνω σας και σιγά-σιγά να το κατεβάσετε προς τα κάτω και μετά, με μία κίνηση, αργή, αλλά σταθερή, με τρυφερότητα και δυναμισμό συνάμα, να το σπρώξετε μέσα σας.
- Πώς μιλάτε έτσι, κύριε Παπαδόπουλε;
- Δεν είμαι ο Παπαδόπουλος, αλλά σε άναψα πουτανίτσα, ε;You might also like:
Ο έγκυρος δημοσιογράφος Γιώργος Δελαστίκ περιγράφει χαρακτηριστικά το δόλιο σχέδιο αέναης λιτότητας σε βάρος του λαούτο οποίο υιοθετεί πιστά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας πάντα εκβιαστικά διλήμματα περί πτώχευσης της χώρας:
"Είναι αστεία η άποψη ότι η κυβέρνηση δεν θα πάρει μέτρα λιτότητας εναντίον των εργαζομένων, επειδή ο κόσμος δεν αντέχει άλλα μέτρα. Ποιος Έλληνας και ποιος Ευρωπαίος εργαζόμενος μπορούσε πριν από δυο μόλις χρόνια να φανταστεί ότι αντί για αυξήσεις θα γίνονταν μειώσεις στο μισθό του; Να όμως που έγιναν -και φυσικά θα συνεχίσουν να γίνονται χωρίς σταματημό, όσο εξαρτάται αποκλειστικά από τις προθέσεις των Κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ. Ξέρουν ότι ο κόσμος αντέχει πολλά.
Πάνω από 2 τρις ευρώ δαπάνησαν οι κυβερνήσεις για να σώσουν το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Απολύτως καμία άλλη αιτία της πανευρωπαϊκής λιτότητας δεν υπάρχει πέρα από την προσπάθεια των κυβερνήσεων της ΕΕ να μαζέψουν από τους λαούς τα λεφτά που έδωσαν στους τραπεζίτες! Ας δούμε σχηματικά πως το επιδιώκουν.
Η σκέψη τους είναι απλή. Η ΕΕ έχει 500 εκατομμύρια κατοίκους. Αν οι κυβερνήσεις πάρουν επιπλέον 1000 ευρώ από κάθε κάτοικο, μαζεύουν κάθε χρόνο 500 δισεκατομμύρια, μισό τρις ευρώ δηλαδή. Σε τέσσερα χρόνια μάζέψαν από τον κοσμάκη όσα έδωσαν στις τράπεζες! Η νοοτροπία είναι αυτή, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες".
Και εδώ βρίσκεται ο ρόλος των δημοσιογράφων των μεγάλων καναλιών. Αντί να αποκαλύψουν το δόλιο σχέδιο σε βάρος του λαού το οποίο εκτελεί ο Παπανδρέου, κάνουν την πάπια, φοβίζοντας ουσιαστικά με την στάση τους τον λαό που θα τρέξει από αύριο να καταθέσει τον οβολό τους στους τραπεζίτες της Ευρώπης.
ΟΧΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ. ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΤΕ ΣΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟ
ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗ!
Δεν θα ξεχάσω έναν σοβαροφανή τύπο στις εκλογές του Νοεμβρίου σε ένα άλλο μεγάλο ιστολόγιο που το μόνο που δεν μας είπε ήταν ότι αν δεν μας αρέσει το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να το ψηφίσουμε!!!
Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούν όλο και συχνότερα παρόμοια άρθρα. Για ένα από αυτά μας πληροφόρησε και το ιστολόγιο papaioannou.wordpress.com στο οποίο θα ευφάνταστος συγγραφέας του προσπαθεί να μας πείσει πως αν το 50% του συνόλου των ψήφων είναι λευκές τότε τα κόμματα διαλύονται!!!!!!
Πρέπει να καταλάβουμε ότι όσο και να μην μας αρέσει το πολιτικό σύστημα της χώρας μας, το να γυρίζουμε την πλάτη απαξιώνοντάς το, ακόμα και με λευκή και άκυρη ψήφο, δίνει δύναμη και χρόνο εξουσίας να συνεχίζουν να κάνουν αυτά ακριβώς για τα οποία δεν μας αρέσει.
Αν θέλουμε να αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο πρέπει να ψηφίσουμε, όποτε και να γίνουν εκλογές. Φυσικά ο καθένας ας ψηφίσει όποιο κόμμα θέλει. Αλλά είναι πολύ πιο αποτελεσματική αντίσταση να ψηφίσει κάποιος ένα κόμμα του 0,001% παρά να μην πάει να ψηφίσει καθόλου.
Μην ακούτε κανέναν που προσπαθεί να σας πείσει να απέχετε από τις εκλογές!
Η ψήφος σας είναι δύναμη και πρέπει να την χρησιμοποιούμε, ειδικά σε τέτοιες περιόδους κρίσης. Κανείς να μην τους κάνει την χάρη στις επόμενες εκλογές…
Όλα δείχνουν ότι έχουμε φτάσει στο «σημείο μηδέν» και ότι είμαστε πλέον έτοιμοι να περάσουμε σε …άλλη διάσταση, στη διάσταση που λέγεται: New Age!
Στις αρχές της δεκαετίας του 90 με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, η ευφορία και η αίσθηση της νίκης από τη φιλελεύθερη δύση εκφράστηκε και σε θεωρητικό επίπεδο. Το πιο πολυσυζητημένο έργο της εποχής ήταν το βιβλίο του Φράνσις Φουκουγιάμα με τίτλο: «Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος». Το κλίμα της περιόδου επέτρεπε στον Φουκουγιάμα να θριαμβολογεί υποστηρίζοντας πως η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι το ακροτελεύτιο σημείο ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας καθώς είναι απαλλαγμένη από τις θεμελιακές εσωτερικές αντιφάσεις που αντιμετώπισαν όλα τα άλλα πολιτικά συστήματα. Επίσης υποστήριζε πως οι αρχές της αγοράςέχουν εξαπλωθεί έχοντας κατορθώσει να επιτύχουν πρωτόγνωρα επίπεδα υλικής ευημερίας ακόμα και στον τρίτο κόσμο, αποφεύγοντας ωστόσο να δώσει κάποια χειροπιαστά παραδείγματα! Ο ενθουσιασμός με τον οποίο χαιρέτιζε το παράδειγμα της Λατινικής Αμερικής στις αρχές της δεκαετίας του 90, για την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών μάλλον θα πρέπει να έχει εξανεμιστεί στο μεταξύ, καθώς η ίδια περιοχή μετά από δύο δεκαετίες είναι καζάνι που βράζει, με την Αργεντινή να έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου, ενώ είδαμε τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις να ανατρέπονται (Βενεζουέλα, Βραζιλία, Βολιβία κ.λ.π.).
Πως βλέπει τις εξελίξεις σήμερα ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Προηγμένων Διεθνών Σπουδών Πολ Νίτσε του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς;
O Φράνσις Φουκουγιάμα (τρίτης γενιάς Ιαπωνοαμερικανός, γεννημένος στο Σικάγο στις 27 Οκτωβρίου 1952) υπήρξε από τους ιδρυτές του νεοσυντηρητικού κινήματος στις ΗΠΑ, ωστόσο αποκήρυξε τον μιλιταρισμό του Μπους και των συντρόφων του και σήμερα ομολογεί δημοσίως ότι ψήφισε Ομπάμα, αν και δηλώνει ήδη απογοητευμένος. «Δεν μετανιώνω που ψήφισα Ομπάμα. Πιστεύω ότι η αποτυχία του έχει να κάνει με το γεγονός ότι ανακάτεψε πολλούς ετερόκλητους ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις [την ίδια αποτυχημένη συνταγή ακολούθησε και ο συμπατριώτης του στο Μέγαρο Μαξίμου] και τώρα καλείται να κάνει τις επιλογές του απέναντι στις ομάδες που τον στήριξαν», λέει. Και συνεχίζει: «Είμαι περισσότερο απαισιόδοξος από ποτέ για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη μέση μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης το σύστημα αποδείχθηκε ανίκανο[sic] να λάβει σημαντικές αποφάσεις, όπως απέδειξε και η ενίσχυση της δύναμης των Ρεπουμπλικανών τον Νοέμβριο. Οι εποχές όμως απαιτούν συναίνεση [να πάλι τα κοινά με το Μέγαρο Μαξίμου]».
Τι απέγινε η αισιοδοξία του Φουκουγιάμα; Μήπως βιάστηκε να προσδιορίσει το τέλος της Ιστορίας με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης; Μήπως τότε ήταν απλά η αρχή του τέλους; Ας δούμε πως βλέπει ο ίδιος τα πράγματα σήμερα:
«Η κρίση έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα στις αρρύθμιστες αγορές κεφαλαίου και στο αγγλοσαξονικό μοντέλο που προωθούν οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Στη δεκαετία του ΄80 οδήγησε σε μεγάλη ανάπτυξη, αλλά η σημερινή κρίση δείχνει ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι πολύ επικίνδυνος. Και αυτό, διότι οι τράπεζες μπορούν να επιβάλουν ρίσκα στην υπόλοιπη οικονομία, κάτι που δεν συμβαίνει με τον τομέα των υπηρεσιών, για παράδειγμα. Αποτύχαμε να ρυθμίσουμε το σύστημα και υπάρχει πρόβλημα με αυτό το καπιταλιστικό μοντέλο. Εναλλακτική δεν έχουμε, αλλά πρέπει να βρούμε ένα νέο μείγμα, τη σωστή αναλογία ανάμεσα στην αγορά και το κράτος, πάντα βέβαια μέσα στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς κι ενός δημοκρατικού συστήματος».
Εξετάζοντας τα πράγματα νηφάλια, θα πρέπει να παραδεχτούμε, πως αυτό το οποίο στην ουσία έχει αποτύχει παταγωδώς είναι η διεθνής διαπλοκή μεταξύ Κράτους και Αγορών. Το φαινόμενο αυτό που έχουμε ζήσει τόσο έντονα στον τόπο μας έχει αποδειχτεί ότι ήταν μια «πανδημία» διεθνούς έκτασης και απλά εδώ σε εμάς -λόγω νοοτροπίας- τα πράγματα έγιναν ποιο γρήγορα φανερά. Η διαπλοκή αυτή είναι που έκανε τα πράγματα να ξεφύγουν από τον έλεγχο και να βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι με την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Τα πράγματα δείχνουν να έχουν μάλιστα ξεφύγει σε τέτοιο σημείο, που η πρόταση Φουκουγιάμα για «αναθεώρηση της σχέσης μεταξύ αγοράς και κράτους» να φαντάζει παρωχημένη και μη εφαρμόσιμη.
Το μόνο που απομένει πλέον στο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης είναι, η ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ.
Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει απλά το τέλος του φιλελευθερισμού, με τον ίδιο τρόπο που συνέβη και η ανατροπή του «υπαρκτού σοσιαλισμού»: ΕΝ ΜΙΑ ΝΥΚΤΙ, μέσα από τις εξεγέρσεις του όχλου!
Η πτώση των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη πριν δέκα χρόνια αυτό είχε σηματοδοτήσει. Το ερώτημα όμως είναι: ποιοι έδωσαν τότε το μήνυμα και ποιοι το έλαβαν;
Αν κάνουμε ένα play back στα γεγονότα και βάλουμε τα κομματάκια του παζλ στη σωστή τους θέση, τότε θα διακρίνουμε καθαρά την κλιμακούμενη εξέλιξη προς αυτό το σχεδιασμένο τέλος και την αρχή μια Νέας Εποχής.
Όλες οι προγνώσεις και όλα τα σενάρια για έξοδο από την κρίση, καθώς και οι σπασμωδικές κινήσεις της Frau Merkel, μοιάζουν “κουκλοθέατρο” γι αυτούς που έχουν οργανώσει την ανατροπή.
Τι θα φέρει όμως η «επόμενη μέρα»;
Ας ρωτήσουμε τον αξιότιμο Κύριο Μπαν Κι Μουν… αυτός σίγουρα γνωρίζει.
Αυτό που δεν γνωρίζει όμως… είναι… τι θα φέρει η …μεθεπόμενη!
Προσοχή οδόστρωμα ολισθηρό λόγω... σιέλου!!!
Τραγική για έλληνα πολίτη, πόσο μάλλον πρωθυπουργό, είναι η σημερινή αποκάλυψη της wikileaks για συνάντηση του ΓΑΠ με τον γερουσιαστή Durbin, τον Γιαννούλα και τον Σπέκχαρντ.
Το τι τους είπε δεν περιγράφεται!!
Παραβλέπουμε ότι στη συνάντηση που έγινε τον Φεβρουάριο του 2009 σε ερώτηση του Γιαννούλα τι σκέφτεται να κάνει με το διογκούμενο χρέος, του λέει ότι η χώρα χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση που να μπορεί να πάρει δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν...
Παραβλέπουμε ότι παραδέχεται ότι η κρίση είναι τόσο εξωγενής όσο και ενδογενής ενώ δημόσια έλεγε ότι η κρίση είναι ελληνική... και τα παραβλέπουμε όλα γιατί η συνομιλία περιέχει δύο βόμβες που ως συνήθως θα θαφτούν από τα ελληνικά ΜΜΕ:
1. Ο Παπανδρέου γλύφει πατόκορφα τον Αμερικάνο Γερουσιαστή και του λέει ότι νιώθει πάρα πολύ κοντά στις ΗΠΑ, ενώ του θυμίζει τόσο ότι γεννήθηκε όσο και ότι σπούδασε εκεί!!
Στη συνέχεια λέει ότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη δύναμη στον κόσμο που μπορεί να προωθήσει τις δημοκρατικές αξίες δίνοντας ουσιαστικά πράσινο φως για επεμβάσεις σε στυλ Λιβύη...
Τέλος δεν ξεχνά να τους θυμίσει ότι η Ελλάδα είναι μια "μικρή χώρα... που μπορεί όμως να συμβάλει σε επίλυση προβλημάτων... ηγέτης να σου πετύχει...
2. Αφού τους λέει ότι σαν Πρόεδρος της ΣοσιαλΗστικής Διεθνούς βοήθησε τους πρώην κομμουνιστές του ανατολικού μπλόκ να καμουφλαριστούν σαν δημοκράτες και κατάφερε να κάνει τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους να συνομιλήσουν... Τους σκάει το μεγάλο παραμύθι που μοιάζει σαν αγγελία για δουλειά: Είμαι διατεθειμένος αν θέλετε να μεσολαβήσω μεταξύ των ΗΠΑ και διαφόρων ηγετών στον κόσμο με τους οποίους έχετε προβλήματα!!!
Και αυτός ο άνθρωπος είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας...
Εννοείται ότι τους φλόμωσε στις παπαριές "η Ελλάδα μπορεί να καλύψει όλη την ενέργειά της με τον άνεμο" η "μπορούμε να φτιάξουμε ανεμόμυλους που θα δένουν και με το τοπίο" κ.λπ παπαριές για πράσινη ανάπτυξη.
Τέλος αυτονόητο θεωρείται ότι τους έλεγε "μπορούμε να δουλέψουμε μαζί σας" και σαν καλός "Έλληνας" τα έχωσε στη Μέρκελ που δεν γυρνάει να μοιράζει ακάλυπτες επιταγές σε όσους χρωστάνε λεφτά...
Διαβάστε όλο το έγγραφο να φρίξετε:
Και αυτός ο άνθρωπος είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας...
Εννοείται ότι τους φλόμωσε στις παπαριές "η Ελλάδα μπορεί να καλύψει όλη την ενέργειά της με τον άνεμο" η "μπορούμε να φτιάξουμε ανεμόμυλους που θα δένουν και με το τοπίο" κ.λπ παπαριές για πράσινη ανάπτυξη.
Τέλος αυτονόητο θεωρείται ότι τους έλεγε "μπορούμε να δουλέψουμε μαζί σας" και σαν καλός "Έλληνας" τα έχωσε στη Μέρκελ που δεν γυρνάει να μοιράζει ακάλυπτες επιταγές σε όσους χρωστάνε λεφτά...
Διαβάστε όλο το έγγραφο να φρίξετε:
UNCLAS SECTION 01 OF 02 ATHENS 000250
SENSITIVE
SIPDIS
E.O. 12958: N/A
TAGS: PREL PGOV ECON OVIP ENRG TU GR
SUBJECT: CODEL DURBIN'S MEETING WITH GREEK OPPOSITION
LEADER PAPANDREOU
REF: ATHENS 207
Summary
-------
ΒΆ1. (SBU) In a wide-ranging discussion February 18, Senator Durbin and main opposition PASOK party president George Papandreou shared views on the global economic crisis, Cyprus, Greek-Turkish relations, Afghanistan, and other issues. They agreed that the international goodwill surrounding the new U.S. administration provided an opportunity to make lasting reforms in the global economy -- including expansion of renewable energy -- and to improve the global image of the U.S. Papandreou stressed the "closeness" he feels with the U.S., the country of his birth, and he argued that the U.S. is "the only power in the world" able to take the lead in promoting our shared democratic values. He added that Greece would be ready to do its part under a future PASOK government. Papandreou expressed admiration for the recently signed U.S. economic stimulus package, and said he wished the EU would consider something similar.
Unfortunately, he said, Germany had taken the lead in holding back the EU's reaction to the economic crisis, based on what Papandreou considered a misguided commitment to fiscal rules that made little sense in a recession. Noting his role as current head of the Socialist International, Papandreou explained his work with leaders in the Muslim world and elsewhere to find peaceful ways to resolve disputes and to deal with terrorism. He said he would be open to U.S. ideas if there were ways he could help build connections to confrontational leaders anywhere in the world. End Summary.
"Time to Work Together"
-----------------------
ΒΆ2. (SBU) Papandreou began the meeting with Senator Durbin, Illinois Treasurer Alexi Giannoulias, and the Ambassador by offering congratulations for the election of President Obama and by noting how his own life story was deeply connected with the U.S. (including a year Papandreou spent in high school in Elmhurst, Illinois). Durbin noted the wide range of challenges facing the new administration, including the global economic crisis, Iraq, and Afghanistan. Durbin also shared impressions of his recent visit to Cyprus, including the prospects for progress this year in the negotiations, as well as weaknesses in civil society. Papandreou thanked Durbin for his work in the Senate on Greek-Turkish relations and other issues of importance to Greece. Papandreou said that now is the time for us to work together, and he endorsed what he called President Obama's "message to world" to solve our common problems. Papandreou said that although Greece is a "smaller country," it can contribute to stability in surrounding regions, and he noted in particular Greece's historic relationships with the Muslim world.
ΒΆ3. (SBU) Durbin noted the importance of President Obama's first Executive Order on Guantanamo, torture, and ensuring humane standards for rendition, and Papandreou expressed strong support, adding that he had publicly used the President's statement about security and freedom not being mutually exclusive. He agreed that there is currently an opportunity for the U.S. to create a different image around the world, observing that in the past it was easy for groups opposed to our shared democratic values to point to torture as a way to discredit the U.S. Papandreou said that while the U.S. could not "dictate solutions," it was the "only power in the world that can lead" in promoting our values.
Papandreou said we would have his support in this effort.
Seeking a Large EU Stimulus
---------------------------
ΒΆ4. (SBU) Papandreou said that early parliamentary elections were a real possibility in Greece, and he noted that opinion polls showed PASOK would likely win. He stressed that the current government had been weakened by internal and external crises, and Greece needed a new government that would have the credibility with society to make difficult decisions and to mobilize people. Telling the delegation "we can work with you," Papandreou noted that his top priority in government would be the same as President Obama's: dealing with the economic situation. Papandreou said it would be in the interest of both Greece and the U.S. to push the EU to consider a larger stimulus package on the model of the U.S. stimulus. He said the EU should do its part to encourage investment for the good of the global economy. Papandreou lamented that the EU's cumbersome rules and the opposition of key members -- especially an overly inflation-phobic Germany -- had constrained the EU response to the crisis. He called for the EU to relax its "master criteria" that require member states to run no more than a 3 percent budget deficit, arguing that these rules made no sense in a recession. He also expressed support for ending disparities in interest rates for loans within the euro zone.
ATHENS 00000250 002 OF 002
ΒΆ5. (SBU) Durbin noted that energy independence was a key goal of the U.S. stimulus, and that the package's investment in renewable energy had resonated with the U.S. public.
Papandreou agreed, noting it would be possible "to power Greece only with wind." He expressed support for new windmills based on traditional Greek designs, so that tourist areas would embrace them as part of the Greek "brand" rather than opposing them as an eyesore. He added that Greece had the potential to do more with solar, water, and geothermal power. Papandreou also agreed with the Ambassador's suggestion that Greece look at developing its communication infrastructure, noting the economic benefits of expanding broadband access.
ΒΆ6. (SBU) Asked by Durbin for his views on trade, Papandreou emphasized that he was not a protectionist, but instead took the social democratic view that markets should be open but governed by rules to encourage development. He said he would like to see an organization like the IMF that would do more to put clear, strict international rules on financial development, "geared toward where we want to move the planet," including greater use of renewable energy. He expressed support for "incentives for free competition" in the WTO that would over time improve the poor conditions that workers currently face in many poor countries. Papandreou said both the U.S. and EU should be more open for trade in agriculture. He noted that Greece could do well as a niche producer of high-quality agricultural goods in a more competitive market.
ΒΆ7. (SBU) Giannoulias asked about the alarming growth in Greece's public debt, and Papandreou agreed it was a problem, unlike private debt and toxic assets, two problems Greece had largely managed to avoid. Papandreou said Greece lacked of competitiveness, and this could be dealt with through modernization, including moving toward a green economy. He noted that Greece was made more vulnerable to the global financial crisis because its banks had invested heavily in the Balkans. He peppered the delegation with questions about how the U.S. was responding to the current economic challenges in the areas of real estate, unemployment, and public transportation. Durbin and Giannoulias noted the importance of infrastructure investment as part of the U.S. stimulus.
Papandreou's International Outreach
-----------------------------------
ΒΆ8. (SBU) Papandreou said his position as leader of the Socialist International had given him access to a wide range of leftist parties around the world, some in power and some not. Noting that he had helped eastern European communist parties to democratize after the fall of the Berlin Wall, Papandreou said he would be willing to reach out to confrontational leaders in Latin America or elsewhere in the world if the U.S. thought he could be of use in building connections. Papandreou noted that the Socialist International had brought together Palestinian and Israeli parties to discuss peace plans, and that he had discussed with Pakistani President Zardari the idea of setting up a committee to find ways to isolate terrorist groups without relying solely on force. Papandreou added that he had doubts about the wisdom of Zardari's recent cease-fire agreement that permits Sharia law in parts of Pakistan, but he understood that Zardari was in a difficult situation.
Papandreou said he had developed contacts with such countries as Syria and Iran during his tenure as Foreign Minister (1999-2004).
ΒΆ9. (SBU) Turning to Turkey and Cyprus, Papandreou stressed that as Foreign Minister he and his Turkish counterpart, the late Ismail Cem, had launched a new era in bilateral relations, based in part on a significant increase in person-to-person contacts. These started with mutual assistance efforts following earthquakes in both countries in 1999 and continued with exchanges in music, soccer, business, and local government. By the initiative's second year, Papandreou saidhttp://www.blogger.com/img/blank.gif, there were so many cross-border civil society activities that it was impossible to count them. He said he had promoted similar efforts in Cyprus, including a high-profile case in which a Turkish Cypriot boy with leukemia had been matched with a Greek Cypriot donor. These initiatives stopped after the failed referendum in Cyprus in ΒΆ2004. Papandreou said it would be important to push on initiatives such as these when PASOK is back in power. If the leadership empowers people to establish contacts, he said, those contacts will happen.
ΒΆ10. (U) CODEL Durbin departed post prior to clearing this cable.
SPECKHARD
ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Αριθμό ταυτότητας και πατρώνυμο, παρακαλώ;
- Για ποιον λόγο;
- Γιατί σκοπεύω να σας κάνω μήνυση, κυρία Αγκαθούρα. Για παρενόχληση.
- Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας δώσω τα στοιχεία μου.
- Δεν είμαι υποχρεωμένος τότε να σας απαντήσω. (κλείσιμο)
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;- Εξαρτάται.
- Τι εννοείται «εξαρτάται»;
- Από το ποιος τον ζητεί.
- Συγγνώμη, αυτό δεν είναι το τηλέφωνο του κ. Παπαδόπουλου;
- Πιθανότατα. Ποιος τον ζητεί;
- Αγκαθούρα. Από την Kleftobank.
- Τότε δεν είμαι ο κ. Παπαδόπουλος.
- Μπορώ να μιλήσω στον κ. Παπαδόπουλο;
- Αμα θέτε, εγώ θα σας εμποδίσω;
- Με συγχωρείτε, τι συμπεριφορά είναι αυτή;
- Αν ξαναπάρεις, να δεις που θα την έχω χειροτερέψει.
ΣΑΔΟΜΑΖΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.- Ο ίδιος.
- Από την Kleftobank τηλεφωνώ, κύριε Παπαδόπουλε, Αγκαθούρα.
- Α, υπέροχα.
- Σχετικά με το δάνειό σας..
- Ναι, τι έπαθε;
- Εχετε καθυστερήσει 6 ημέρες την πληρωμή του.
- Και μία σήμερα 7.
- Πότε υπολογίζετε ότι θα μπορέσετε να καταθέσετε το ποσό;
- Οταν το καταθέσω, θα το δείτε στον υπολογιστή σας.
- Πρέπει να μου πείτε μια ημερομηνία.
- Δεν θέλω να σας πω. Θα το δείτε κατατεθειμένο.
- Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι αυτή συμπεριφορά.
- Βρε, άντε μου στο διάολο, που θα μου μάθεις και συμπεριφορά, αλογομούρα.
- Η συνομιλία μας, κύριε Παπαδόπουλε, καταγράφεται και θα μεταβιβαστεί στους υπεύθυνους.
- Και πώς θα τους πεις ακριβώς, κούκλα μου; «Με είπαν ******* στο τηλέφωνο επειδή κάνω το επάγγελμα μιας *******ς»; (κλείσιμο)
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- (Απαντάμε στο κινητό έχοντας δει το νούμε ρο τηλεφώνου) Ψησταριά το «Ωραίο Λιόπεσι», λέγεται;
- (Το κλείνει η Αγκαθούρα, σαστισμένη.)
GAY ACTIVIST ANTIMETΩΠΙΣΗ
- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ;- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Aχ, κυρία Αγκαθούρα μου, συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω τώρα γιατί πεοθηλάζω και είμαι μπουκωμένος.
ΝΤΑΝΤΑΪΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Με ακούτε, κύριε Παπαδόπουλε;
- Οχι.
ΚΑΨΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;- Σας ακούω.
- Αγκαθούρα από την Κleftobank.
- Καλησπέρα, κυρία Αγκαθούρα, σας περίμενα.
- Εγινε κάποια κατάθεση μήπως;
- Αχ, δυστυχώς, δεν πρόλαβα.
- Αύριο θα τα καταφέρετε;
- Να σας πω, τι φοράτε αυτή τη στιγμή;
- Συγγνώμη;
- Θα ήθελα να πάρετε το ακουστικό και να το ακουμπήσετε πάνω σας και σιγά-σιγά να το κατεβάσετε προς τα κάτω και μετά, με μία κίνηση, αργή, αλλά σταθερή, με τρυφερότητα και δυναμισμό συνάμα, να το σπρώξετε μέσα σας.
- Πώς μιλάτε έτσι, κύριε Παπαδόπουλε;
- Δεν είμαι ο Παπαδόπουλος, αλλά σε άναψα πουτανίτσα, ε;
You might also like:
Οικονομική κρίση: Οι βασικές εναλλακτικές λύσεις διεξόδου...
Του Νίκου Κοτζιά
Α. Η κατάστασηΗ Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη χρονιά κρίσης ύφεσης. Τα προβλήματα αντί να λύνονται συσσωρεύονται και αυξάνουν. Οι σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης δημιούργησαν συχνά συνθήκες πανικού. Η πολιτική της τροφοδοτεί ακόμα και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο από τους κυβερνητικούς ερασιτεχνικούς χειρισμούς απέναντι στις απαιτήσεις της Φιλανδίας. Σε αυτές τις κάκιστες συνθήκες επείγει να γίνει μια έντιμη, δημόσια και επιστημονικά τεκμηριωμένη συζήτηση για το τι λύσεις έχει μπροστά της η Ελλάδα.Επιλογές που παρουσιάζονται ως λύσεις
Η πρώτη επιλογή, είναι να συνεχίσει η χώρα ως έχει. Δηλαδή, να...
συνεχίσει μια πολιτική άγριας κατανομής εισοδημάτων και πλούτου σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των δυναμικών επιχειρηματιών, υπέρ μιας χούφτας οικογενειών, τραπεζιτών και της διαπλοκής. Η πολιτική αυτή διασφαλίζει ότι θα πληρώνονται οι τοκογλύφοι, ενώ δίνει επάρκεια χρόνου στις ισχυρές δυνάμεις εντός της ΕΕ ώστε α) να διασφαλίσουν τα κέρδη τους και β) να επιλέξουν «εν ψυχρώ» και όχι κάτω από την πίεση των πραγμάτων εν γένει τις στρατηγικές τους και ειδικότερα έναντι της Ελλάδας.Σε αυτή την πρώτη επιλογή η Ελλάδα δεν είναι υποκείμενο που επιλέγει και πράττει πολιτική, αλλά αντικείμενο πολιτικών επιλογών τρίτων. Κατά συνέπεια είναι μια κακή στρατηγικά επιλογή, η οποία όπως έχει ήδη αποδειχτεί δεν λύνει το πρόβλημα της κρίσης στη χώρα, αλλά αντίθετα το κάνει πιο σύνθετο, πιο πολύπλευρο και πιο εκτεταμένο. Στο τέλος δε, περιμένει με ανοικτές αγκαλιές η χρεωκοπία. Προηγούμενα, η Ελλάδα θα έχει χάσει δισεκατομμύρια, θα έχει ξεπουλήσει την περιουσία της, θα έχει απολέσει κυριαρχία και βαθμούς δημοκρατίας. Τέλος, αν συνεχίσει να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, η χώρα θα οδεύσει προς τον αυταρχισμό και τη βία. Ήδη με τον νόμο για τα ΑΕΙ καταργήθηκαν σειρά δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών εκεί όπου ο κριτικός διάλογος είναι το θεμέλιο των επιστημών.
Αυτή η «πρώτη λύση» έχει δύο εν δυνάμει βασικές παραλλαγές. Η πρώτη παραλλαγή αφορά τη μείωση των κρατικών δαπανών. Όπως έχουν δείξει οι τελευταίοι 20 μήνες, αυτή η μείωση δεν επικεντρώνεται σε πραγματικές σπατάλες, ενώ οδηγεί στα αντίστροφα του αναμενόμενου αποτελέσματα. Μειώνονται οι κρατικές δαπάνες και οι μισθοί, δηλαδή, μειώνεται η ζήτηση με αποτέλεσμα η οικονομία να συρρικνώνεται συνολικά. Υποτίθεται ότι αυτή η παραλλαγή της πρώτης λύσης περιορίζει τις δαπάνες του κράτους και αυξάνει την εμπιστοσύνη των δανειστών σε αυτό. Στην πραγματικότητα, όμως, εξαιτίας της ύφεσης που προκαλεί μια τέτοια επιλογή σε συνθήκες κρίσης, μειώνονται τα έσοδα του κράτους και αυξάνει ποσοστιαία υπερβολικά το κόστος πληρωμής των δανείων. Με αυτή την πολιτική, η χώρα εισέρχεται σε έναν φαύλο αρνητικό κύκλο που οδηγεί στον πάτο του βαρελιού.
Η άλλη παραλλαγή της «πρώτης λύσης» αφορά την αύξηση των φόρων. Όμως η κυβέρνηση, όπως και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αιχμάλωτοι του δόγματος της μείωσης της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και της αύξηση της φορολόγησης των προσωπικών εισοδημάτων, ιδιαίτερα μέσω της αύξησης του ΦΠΑ και άλλων μεγεθών που δεν συνδέονται κατά κανόνα με τα πραγματικά εισοδήματα. Εξάλλου, προκειμένου να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα απαιτείται προηγούμενα να έχει κτυπηθεί η φοροδιαφυγή και ακόμα περισσότερο η φοροκλοπή. Δηλαδή, χρειάζεται ένα καλύτερο και ισχυρότερο δημόσιο. Σε συνθήκες κρίσης, η αύξηση των κερδών που υποτίθεται ότι προκαλεί ένα τέτοιο μέτρο, και κατόπιν των επενδύσεων δεν λειτουργεί. Όλες οι μελέτες παγκοσμίως έχουν δείξει ότι ούτε 50% των επιπλέον κερδών των επιχειρήσεων λόγο φοροαπαλλαγών δεν κατευθύνονται σε επενδύσεις ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Εξίσου προβληματικό είναι και το επιχείρημα ότι με μικρότερη φορολογία έρχονται επενδύσεις από το εξωτερικό. Η πείρα έχει δείξει ότι οι σοβαροί ξένοι επενδυτές επιθυμούν καλές υποδομές. Σταθερότητα στο πολιτικό περιβάλλον. Σαφή φορολογική νομολογία (έχει αλλάξει τα τελευταία 2 χρόνια ένδεκα φορές), καθώς και καλά εκπαιδευμένο προσωπικό.
Δεύτερη επιλογή: αποχώρηση από το Ευρώ
Από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε η κρίση στην Ελλάδα, οι πλέον συντηρητικοί κύκλοι της Γερμανίας απαιτούσαν την με όλα τα μέσα έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, ακόμα και με εξαναγκασμό. Αίτημα που διευκολύνεται με την αξιοποίηση σειράς κυβερνητικών επιπολαιοτήτων, όπως αυτών που καταγράφηκαν στην περίφημη παράγραφο εννιά των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου Κορυφής τον φετινό Ιούλιο. Παραδόξως αυτή η θέση υιοθετείται από ορισμένους ως η πλέον συνεπής αντιμνημονιακή! Ουσιαστικά, οι τελευταίοι, αναπαράγουν αντεστραμμένο το νεοφιλελεύθερο δόγμα σύμφωνα με το οποίο αρχή και τέλος της πολιτικής είναι τα νομίσματα και οι συνακόλουθες νομισματικές πολιτικές. Επίσης, μια τέτοια πολιτική υποτιμά τη σημασία των θεσμών και παραιτείται εξαρχής από την πραγματική αξιοποίησή τους από μια Ελλάδα που οδεύει και την σπρώχνουν προς την καταστροφή. Τέτοια αξιοποίηση θα ήταν εάν η Ελλάδα οδηγούσε την Ένωση σε παράλυση, με μια πολιτική ανάλογη εκείνης της Γαλλίας το 1966 που έμεινε στην ιστορία ως «Η πολιτική της άδειας καρέκλας». Μπορεί σήμερα να μην υπόκεινται όλες οι πολιτικές στο βέτο, όπως τότε, αλλά η Ελλάδα πριν καν σκεφτεί να φύγει από κάπου θα πρέπει να δώσει τη μάχη με όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει.
Μια άτακτη έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ με την κυριαρχία των σημερινών δυνάμεων θα σήμαινε ότι αυτές θα έβγαζαν όλα τα λεφτά στο εξωτερικό άμεσα και ότι το κόστος αποπληρωμής των δανείων θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο δανεισμός είναι σε Ευρώ, ενώ θα καλείτο πάλι ο εργαζόμενος να πληρώσει το λογαριασμό. Έξοδος από το Ευρώ στις σημερινές συνθήκες θα σήμαινε άμεση χρεοκοπία της χώρας. Και εκείνος που θα την πληρώσει δεν θα είναι η λαμογιά, η διαπλοκή και οι τραπεζίτες Επίσης, οφείλει κανείς να λάβει υπόψη του, ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει επάρκεια παραγωγής, ιδιαίτερα σε τρόφιμα ώστε να μπορεί να αντέξει τον αποκλεισμό της στην πρώτη περίοδο από τις διεθνείς αγορές.
Ως προς την έξοδο από το Ευρώ, υπάρχουν, δύο ακόμα παραλλαγές. Η πρώτη ζητά να φύγει η Γερμανία από το Ευρώ. Σύμφωνα, με παραλλαγή αυτής της «πρότασης», μπορεί να φτιαχτεί μια ζώνη ενιαίου νομίσματος από τις πλούσιες χώρες του Βορρά, χωρίς τη συμμετοχή κρατών όπως είναι η Ελλάδα. Η άλλη συμπληρωματική παραλλαγή είναι η «προσωρινή» έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ. Τα προβλήματα που θα προκύψουν σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι εξίσου σημαντικά με εκείνα «της μόνιμης εξόδου», απλά πολιτικά αφήνονται περισσότερα περιθώρια χειρισμών, ιδιαίτερα επικοινωνιακά.
Η τρίτη λύση: αλλαγές στην ΕΕ
Η τρίτη και σημαντικότερη, αλλά από μόνη της ασφαλώς και δεν αρκεί, είναι η δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη μετεξέλιξη της ΕΕ σε μια πορεία μεταλλαγής της σε κοινωνική-δημοκρατική ευρωπαϊκή Πολιτεία / Ομοσπονδία. Η πιο πάνω λύση βέβαια, έχει πολύ δρόμο, αν αυτός θα υπάρχει ακόμα. Υπάρχει όμως ένα θεμελιακό πρόβλημα χρόνου. Τόσο αυτή η τρίτη λύση, όσο και η τέταρτη χρειάζονται πολύ χρόνο για να υλοποιηθούν. Η διαφορά είναι ότι η Τρίτη λύση εξαρτάται από την θέληση και ομοφωνία όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, ενώ η τέταρτη είναι δική μας εσωτερική υπόθεση.Η θεμελιακή λύσηΗ τέταρτη λύση –που μπορεί να αξιοποιήσει στοιχεία (πραγματικά ή διαπραγματευτικά) από τις προηγούμενες είναι δική μας εσωτερική υπόθεση. Σύμφωνα με αυτήν, η χώρα έχει ανάγκη μιας διαφορετικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε τρία πεδία. Πρώτον, να αλλάξει τον τρόπο που διαπραγματεύεται, να αρχίσει, δηλαδή, να διαπραγματεύεται. Δεύτερον να ανοίξει και άλλες πηγές χρηματοδότησης της χώρας, επενδύσεων και δανείων. Τρίτον και κυριότερο, η πολιτική να γίνει δημοκρατική με τρόπο που να αλλάξει την ατμόσφαιρα στην ίδια την κοινωνία. Να είναι κοινωνικά δίκαιη, για να κινητοποιήσει τους ίδιους τους εργαζομένους και τους δημιουργικούς επιχειρηματίες (ο άνθρωπος είναι η κύρια παραγωγική δύναμη). Προκειμένου να είναι δίκαιη, θα πρέπει να αλλάξει ο εχθρός. Ο εχθρός δεν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, ο έντιμος επιχειρηματίας, αλλά η λαμογιά, η διαπλοκή και εκείνοι που κατακλέβουν το δημόσιο και τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Αυτό το τρίπτυχο για να υλοποιηθεί πρέπει να στηριχθεί, και αυτό είναι το κρίσιμο οικονομικά σημείο σε μια ανατροπή της ανακατανομής εισοδήματος και πλούτου που γίνεται στην περίοδο της κρίσης. Θα πρέπει οι πλούσιοι να σταματήσουν να γίνονται πλουσιότεροι. Να αυξηθεί η λαϊκή κατανάλωση και οι δημόσιες επενδύσεις. Μόνο έτσι θα σταματήσει η ανατροφοδότηση της ύφεσης και θα υπάρξει το θετικό σοκ προκειμένου να μπει μπρος η αναπτυξιακή μηχανή.
Άννα Διαμαντοπούλου: Η ρεπούσεια … μοχθηρία!!!
Διαβάστε από το «Παρόν»
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=68555&colid=37&catid=33&dt=2011-07-10&search=%D3%F4%B4+%C4%E7%EC%EF%F4%E9%EA%EF%FD
ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΙΧΕ ΕΓΚΡΙΝΕΙ
Απέρριψε η υπουργός Παιδείας το νέο βιβλίο Ιστορίας για τη ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού!
Γιατί χαρακτηρίζει διωγμό τη Μικρασιατική Καταστροφή και όχι... συνωστισμό
Η ομάδα Ρεπούση ξανακτυπά...
Όλοι θυμόμαστε το ανεπανάληπτο «Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα», που «απέδιδε επί το επιστημονικότερον» τη μεγάλη σφαγή αμάχων Ελλήνων στη Σμύρνη τον Αύγουστο του 1922.
Το 2007, με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδη, δόθηκε τέλος στο «περίφημο» βιβλίο της Ιστορίας ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού της κ. Ρεπούση, ένα βιβλίο που γράφτηκε στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του «Προγράμματος κοινής Ιστορίας», που «εμπνεύσθηκε» το «Κέντρο για τη συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στην Κεντρική Ευρώπη» (CDRSEE), με δράση που περιλαμβάνει και την παρέμβαση στον χώρο των βιβλίων της Ιστορίας των σχολείων.
Κεντρική επιδίωξη να συντριβεί κάθε αντίσταση κι εμπόδιο στον δρόμο που θα οδηγήσει σε ομογενοποίηση λαών, συστημάτων, ιδεών και θρησκευμάτων.
Και ένα από τα βασικότερα εμπόδια σ’ αυτό είναι η μνήμη. Είναι αυτή για την οποία ο Σεφέρης («Δοκιμές») έγραψε:
«Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι;»
Τον επόμενο χρόνο, 2008, ανατέθηκε η συγγραφή νέου βιβλίου Ιστορίας για τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού σε ομάδα ιστορικών υπό τον καθηγητή Νεώτερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννη Κολιόπουλο, στην οποία συμμετείχαν ο καθηγητής επίσης νεώτερης Ιστορίας Ιάκωβος Μιχαηλίδης, ο φιλόλογος Χαράλαμπος Μηνάογλου και ο σχολικός σύμβουλος Αθανάσιος Καλλιανιώτης.
Το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ήταν έτοιμο –ακόμα και στην ηλεκτρονική του μορφή– ήδη από τις αρχές του 2010 και παραδόθηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.) προς κρίση.
Έπειτα από πολλές παρατηρήσεις από τους κριτές, τις οποίες οι συγγραφείς αποδέχθηκαν και ενσωμάτωσαν στο βιβλίο ώστε το τελικό κείμενο να συμφωνεί απόλυτα με την αντιληπτική ικανότητα των μαθητών, το Ινστιτούτο ενέκρινε το περιεχόμενο και εισηγήθηκε στην υπουργό Παιδείας την εκτύπωση και διανομή του στα σχολεία.
Μέσα από αυτό το βιβλίο η συγγραφική ομάδα επιδιώκει να «προωθήσει την εθνική συνείδηση χωρίς μισαλλοδοξία» και μάλιστα την ώρα που οι από ανατολή γείτονές μας επιδίδονται σε κατάφωρες παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου και με κάθε τρόπο επιδεικνύουν την περιφρόνηση και την εχθρότητα που αισθάνονται για μας, ενώ οι Σκοπιανοί ετοιμάζονται για τη νέα «Αλεξάνδρεια».
Επιπλέον, στο νέο βιβλίο η Επανάσταση του 1821 είναι η «Μεγάλη Επανάσταση» και, σε αντίθεση με το σύγγραμμα της κ. Ρεπούση, αναφέρει το ιστορικό δεδομένο ότι οι Έλληνες υπέφεραν κυρίως τους πρώτους αιώνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ γίνονται εκτενείς αναφορές στους Δασκάλους του Γένους, στους αγώνες των Σουλιωτών, στους ήρωες του 1821, στον Παύλο Μελά και στον Μακεδονικό Αγώνα.
Όσον αφορά την επίμαχη φράση για τη Μικρασιατική Καταστροφή, το νέο σχολικό εγχειρίδιο χαρακτηρίζει «διωγμό» τα όσα συνέβησαν στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922.
Όλα, όμως, αυτά, φαίνεται ότι είναι «ασυγχώρητα λάθη» για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία και αποφάσισε, μετά μάλιστα και από εισήγηση της συμβούλου της υπουργού κ. Ελένης Μπούντα, δασκάλας, τη μη εκτύπωση του βιβλίου (!), ρίχνοντας στο καλάθι τη σχετική πρόταση του Π.Ι., το οποίο και κατάργησε στην ουσία η υπουργός τον περασμένο Μάιο, «αναβαθμίζοντάς το» σε Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (θέμα για το οποίο έχουμε ασχοληθεί αναλυτικά σε προηγούμενα φύλλα μας).
Πιθανότατα η απόρριψη του βιβλίου κινείται στο πλαίσιο των επιδιώξεων ξένων κέντρων για την υποβάθμιση και «αλλοτρίωση» του μαθήματος της Ιστορίας που μοιραία θα οδηγήσει σε ιστορικό αναλφαβητισμό.
Το κεντρικό ερώτημα είναι: «Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι»;
Ας ελπίσουμε η κ. υπουργός να ξαναδεί ψυχραιμότερα το θέμα, όπως το απαιτούν οι κρίσιμες στιγμές που όλοι βιώνουμε. Έργο του διορατικού πολιτικού είναι να διαβάζει σωστά τα μηνύματα των καιρών.
Α. Η κατάσταση
Η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη χρονιά κρίσης ύφεσης. Τα προβλήματα αντί να λύνονται συσσωρεύονται και αυξάνουν. Οι σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης δημιούργησαν συχνά συνθήκες πανικού. Η πολιτική της τροφοδοτεί ακόμα και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο από τους κυβερνητικούς ερασιτεχνικούς χειρισμούς απέναντι στις απαιτήσεις της Φιλανδίας. Σε αυτές τις κάκιστες συνθήκες επείγει να γίνει μια έντιμη, δημόσια και επιστημονικά τεκμηριωμένη συζήτηση για το τι λύσεις έχει μπροστά της η Ελλάδα.
Επιλογές που παρουσιάζονται ως λύσειςΗ πρώτη επιλογή, είναι να συνεχίσει η χώρα ως έχει. Δηλαδή, να...
συνεχίσει μια πολιτική άγριας κατανομής εισοδημάτων και πλούτου σε βάρος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των δυναμικών επιχειρηματιών, υπέρ μιας χούφτας οικογενειών, τραπεζιτών και της διαπλοκής. Η πολιτική αυτή διασφαλίζει ότι θα πληρώνονται οι τοκογλύφοι, ενώ δίνει επάρκεια χρόνου στις ισχυρές δυνάμεις εντός της ΕΕ ώστε α) να διασφαλίσουν τα κέρδη τους και β) να επιλέξουν «εν ψυχρώ» και όχι κάτω από την πίεση των πραγμάτων εν γένει τις στρατηγικές τους και ειδικότερα έναντι της Ελλάδας.
Σε αυτή την πρώτη επιλογή η Ελλάδα δεν είναι υποκείμενο που επιλέγει και πράττει πολιτική, αλλά αντικείμενο πολιτικών επιλογών τρίτων. Κατά συνέπεια είναι μια κακή στρατηγικά επιλογή, η οποία όπως έχει ήδη αποδειχτεί δεν λύνει το πρόβλημα της κρίσης στη χώρα, αλλά αντίθετα το κάνει πιο σύνθετο, πιο πολύπλευρο και πιο εκτεταμένο. Στο τέλος δε, περιμένει με ανοικτές αγκαλιές η χρεωκοπία. Προηγούμενα, η Ελλάδα θα έχει χάσει δισεκατομμύρια, θα έχει ξεπουλήσει την περιουσία της, θα έχει απολέσει κυριαρχία και βαθμούς δημοκρατίας. Τέλος, αν συνεχίσει να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, η χώρα θα οδεύσει προς τον αυταρχισμό και τη βία. Ήδη με τον νόμο για τα ΑΕΙ καταργήθηκαν σειρά δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών εκεί όπου ο κριτικός διάλογος είναι το θεμέλιο των επιστημών.Αυτή η «πρώτη λύση» έχει δύο εν δυνάμει βασικές παραλλαγές. Η πρώτη παραλλαγή αφορά τη μείωση των κρατικών δαπανών. Όπως έχουν δείξει οι τελευταίοι 20 μήνες, αυτή η μείωση δεν επικεντρώνεται σε πραγματικές σπατάλες, ενώ οδηγεί στα αντίστροφα του αναμενόμενου αποτελέσματα. Μειώνονται οι κρατικές δαπάνες και οι μισθοί, δηλαδή, μειώνεται η ζήτηση με αποτέλεσμα η οικονομία να συρρικνώνεται συνολικά. Υποτίθεται ότι αυτή η παραλλαγή της πρώτης λύσης περιορίζει τις δαπάνες του κράτους και αυξάνει την εμπιστοσύνη των δανειστών σε αυτό. Στην πραγματικότητα, όμως, εξαιτίας της ύφεσης που προκαλεί μια τέτοια επιλογή σε συνθήκες κρίσης, μειώνονται τα έσοδα του κράτους και αυξάνει ποσοστιαία υπερβολικά το κόστος πληρωμής των δανείων. Με αυτή την πολιτική, η χώρα εισέρχεται σε έναν φαύλο αρνητικό κύκλο που οδηγεί στον πάτο του βαρελιού.
Η άλλη παραλλαγή της «πρώτης λύσης» αφορά την αύξηση των φόρων. Όμως η κυβέρνηση, όπως και η αξιωματική αντιπολίτευση είναι αιχμάλωτοι του δόγματος της μείωσης της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και της αύξηση της φορολόγησης των προσωπικών εισοδημάτων, ιδιαίτερα μέσω της αύξησης του ΦΠΑ και άλλων μεγεθών που δεν συνδέονται κατά κανόνα με τα πραγματικά εισοδήματα. Εξάλλου, προκειμένου να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα απαιτείται προηγούμενα να έχει κτυπηθεί η φοροδιαφυγή και ακόμα περισσότερο η φοροκλοπή. Δηλαδή, χρειάζεται ένα καλύτερο και ισχυρότερο δημόσιο. Σε συνθήκες κρίσης, η αύξηση των κερδών που υποτίθεται ότι προκαλεί ένα τέτοιο μέτρο, και κατόπιν των επενδύσεων δεν λειτουργεί. Όλες οι μελέτες παγκοσμίως έχουν δείξει ότι ούτε 50% των επιπλέον κερδών των επιχειρήσεων λόγο φοροαπαλλαγών δεν κατευθύνονται σε επενδύσεις ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Εξίσου προβληματικό είναι και το επιχείρημα ότι με μικρότερη φορολογία έρχονται επενδύσεις από το εξωτερικό. Η πείρα έχει δείξει ότι οι σοβαροί ξένοι επενδυτές επιθυμούν καλές υποδομές. Σταθερότητα στο πολιτικό περιβάλλον. Σαφή φορολογική νομολογία (έχει αλλάξει τα τελευταία 2 χρόνια ένδεκα φορές), καθώς και καλά εκπαιδευμένο προσωπικό.
Δεύτερη επιλογή: αποχώρηση από το Ευρώ
Από την πρώτη στιγμή που αποκαλύφθηκε η κρίση στην Ελλάδα, οι πλέον συντηρητικοί κύκλοι της Γερμανίας απαιτούσαν την με όλα τα μέσα έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, ακόμα και με εξαναγκασμό. Αίτημα που διευκολύνεται με την αξιοποίηση σειράς κυβερνητικών επιπολαιοτήτων, όπως αυτών που καταγράφηκαν στην περίφημη παράγραφο εννιά των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου Κορυφής τον φετινό Ιούλιο. Παραδόξως αυτή η θέση υιοθετείται από ορισμένους ως η πλέον συνεπής αντιμνημονιακή! Ουσιαστικά, οι τελευταίοι, αναπαράγουν αντεστραμμένο το νεοφιλελεύθερο δόγμα σύμφωνα με το οποίο αρχή και τέλος της πολιτικής είναι τα νομίσματα και οι συνακόλουθες νομισματικές πολιτικές. Επίσης, μια τέτοια πολιτική υποτιμά τη σημασία των θεσμών και παραιτείται εξαρχής από την πραγματική αξιοποίησή τους από μια Ελλάδα που οδεύει και την σπρώχνουν προς την καταστροφή. Τέτοια αξιοποίηση θα ήταν εάν η Ελλάδα οδηγούσε την Ένωση σε παράλυση, με μια πολιτική ανάλογη εκείνης της Γαλλίας το 1966 που έμεινε στην ιστορία ως «Η πολιτική της άδειας καρέκλας». Μπορεί σήμερα να μην υπόκεινται όλες οι πολιτικές στο βέτο, όπως τότε, αλλά η Ελλάδα πριν καν σκεφτεί να φύγει από κάπου θα πρέπει να δώσει τη μάχη με όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει.
Μια άτακτη έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ με την κυριαρχία των σημερινών δυνάμεων θα σήμαινε ότι αυτές θα έβγαζαν όλα τα λεφτά στο εξωτερικό άμεσα και ότι το κόστος αποπληρωμής των δανείων θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο δανεισμός είναι σε Ευρώ, ενώ θα καλείτο πάλι ο εργαζόμενος να πληρώσει το λογαριασμό. Έξοδος από το Ευρώ στις σημερινές συνθήκες θα σήμαινε άμεση χρεοκοπία της χώρας. Και εκείνος που θα την πληρώσει δεν θα είναι η λαμογιά, η διαπλοκή και οι τραπεζίτες Επίσης, οφείλει κανείς να λάβει υπόψη του, ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει επάρκεια παραγωγής, ιδιαίτερα σε τρόφιμα ώστε να μπορεί να αντέξει τον αποκλεισμό της στην πρώτη περίοδο από τις διεθνείς αγορές.
Ως προς την έξοδο από το Ευρώ, υπάρχουν, δύο ακόμα παραλλαγές. Η πρώτη ζητά να φύγει η Γερμανία από το Ευρώ. Σύμφωνα, με παραλλαγή αυτής της «πρότασης», μπορεί να φτιαχτεί μια ζώνη ενιαίου νομίσματος από τις πλούσιες χώρες του Βορρά, χωρίς τη συμμετοχή κρατών όπως είναι η Ελλάδα. Η άλλη συμπληρωματική παραλλαγή είναι η «προσωρινή» έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ. Τα προβλήματα που θα προκύψουν σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι εξίσου σημαντικά με εκείνα «της μόνιμης εξόδου», απλά πολιτικά αφήνονται περισσότερα περιθώρια χειρισμών, ιδιαίτερα επικοινωνιακά.
Η τρίτη λύση: αλλαγές στην ΕΕ
Η τρίτη και σημαντικότερη, αλλά από μόνη της ασφαλώς και δεν αρκεί, είναι η δημοκρατική και κοινωνικά δίκαιη μετεξέλιξη της ΕΕ σε μια πορεία μεταλλαγής της σε κοινωνική-δημοκρατική ευρωπαϊκή Πολιτεία / Ομοσπονδία. Η πιο πάνω λύση βέβαια, έχει πολύ δρόμο, αν αυτός θα υπάρχει ακόμα. Υπάρχει όμως ένα θεμελιακό πρόβλημα χρόνου. Τόσο αυτή η τρίτη λύση, όσο και η τέταρτη χρειάζονται πολύ χρόνο για να υλοποιηθούν. Η διαφορά είναι ότι η Τρίτη λύση εξαρτάται από την θέληση και ομοφωνία όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, ενώ η τέταρτη είναι δική μας εσωτερική υπόθεση.
Η θεμελιακή λύση
Η τέταρτη λύση –που μπορεί να αξιοποιήσει στοιχεία (πραγματικά ή διαπραγματευτικά) από τις προηγούμενες είναι δική μας εσωτερική υπόθεση. Σύμφωνα με αυτήν, η χώρα έχει ανάγκη μιας διαφορετικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε τρία πεδία. Πρώτον, να αλλάξει τον τρόπο που διαπραγματεύεται, να αρχίσει, δηλαδή, να διαπραγματεύεται. Δεύτερον να ανοίξει και άλλες πηγές χρηματοδότησης της χώρας, επενδύσεων και δανείων. Τρίτον και κυριότερο, η πολιτική να γίνει δημοκρατική με τρόπο που να αλλάξει την ατμόσφαιρα στην ίδια την κοινωνία. Να είναι κοινωνικά δίκαιη, για να κινητοποιήσει τους ίδιους τους εργαζομένους και τους δημιουργικούς επιχειρηματίες (ο άνθρωπος είναι η κύρια παραγωγική δύναμη). Προκειμένου να είναι δίκαιη, θα πρέπει να αλλάξει ο εχθρός. Ο εχθρός δεν είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, ο έντιμος επιχειρηματίας, αλλά η λαμογιά, η διαπλοκή και εκείνοι που κατακλέβουν το δημόσιο και τις ίδιες τις επιχειρήσεις τους. Αυτό το τρίπτυχο για να υλοποιηθεί πρέπει να στηριχθεί, και αυτό είναι το κρίσιμο οικονομικά σημείο σε μια ανατροπή της ανακατανομής εισοδήματος και πλούτου που γίνεται στην περίοδο της κρίσης. Θα πρέπει οι πλούσιοι να σταματήσουν να γίνονται πλουσιότεροι. Να αυξηθεί η λαϊκή κατανάλωση και οι δημόσιες επενδύσεις. Μόνο έτσι θα σταματήσει η ανατροφοδότηση της ύφεσης και θα υπάρξει το θετικό σοκ προκειμένου να μπει μπρος η αναπτυξιακή μηχανή.
Άννα Διαμαντοπούλου: Η ρεπούσεια … μοχθηρία!!!
Διαβάστε από το «Παρόν»
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=68555&colid=37&catid=33&dt=2011-07-10&search=%D3%F4%B4+%C4%E7%EC%EF%F4%E9%EA%EF%FD
ΕΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΙΧΕ ΕΓΚΡΙΝΕΙ
Απέρριψε η υπουργός Παιδείας το νέο βιβλίο Ιστορίας για τη ΣΤ΄ τάξη του Δημοτικού!
Γιατί χαρακτηρίζει διωγμό τη Μικρασιατική Καταστροφή και όχι... συνωστισμό
Η ομάδα Ρεπούση ξανακτυπά...
Όλοι θυμόμαστε το ανεπανάληπτο «Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα», που «απέδιδε επί το επιστημονικότερον» τη μεγάλη σφαγή αμάχων Ελλήνων στη Σμύρνη τον Αύγουστο του 1922.
Το 2007, με απόφαση του τότε υπουργού Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδη, δόθηκε τέλος στο «περίφημο» βιβλίο της Ιστορίας ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού της κ. Ρεπούση, ένα βιβλίο που γράφτηκε στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του «Προγράμματος κοινής Ιστορίας», που «εμπνεύσθηκε» το «Κέντρο για τη συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στην Κεντρική Ευρώπη» (CDRSEE), με δράση που περιλαμβάνει και την παρέμβαση στον χώρο των βιβλίων της Ιστορίας των σχολείων.
Κεντρική επιδίωξη να συντριβεί κάθε αντίσταση κι εμπόδιο στον δρόμο που θα οδηγήσει σε ομογενοποίηση λαών, συστημάτων, ιδεών και θρησκευμάτων.
Και ένα από τα βασικότερα εμπόδια σ’ αυτό είναι η μνήμη. Είναι αυτή για την οποία ο Σεφέρης («Δοκιμές») έγραψε:
«Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι;»
Τον επόμενο χρόνο, 2008, ανατέθηκε η συγγραφή νέου βιβλίου Ιστορίας για τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού σε ομάδα ιστορικών υπό τον καθηγητή Νεώτερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννη Κολιόπουλο, στην οποία συμμετείχαν ο καθηγητής επίσης νεώτερης Ιστορίας Ιάκωβος Μιχαηλίδης, ο φιλόλογος Χαράλαμπος Μηνάογλου και ο σχολικός σύμβουλος Αθανάσιος Καλλιανιώτης.
Το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ήταν έτοιμο –ακόμα και στην ηλεκτρονική του μορφή– ήδη από τις αρχές του 2010 και παραδόθηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (Π.Ι.) προς κρίση.
Έπειτα από πολλές παρατηρήσεις από τους κριτές, τις οποίες οι συγγραφείς αποδέχθηκαν και ενσωμάτωσαν στο βιβλίο ώστε το τελικό κείμενο να συμφωνεί απόλυτα με την αντιληπτική ικανότητα των μαθητών, το Ινστιτούτο ενέκρινε το περιεχόμενο και εισηγήθηκε στην υπουργό Παιδείας την εκτύπωση και διανομή του στα σχολεία.
Μέσα από αυτό το βιβλίο η συγγραφική ομάδα επιδιώκει να «προωθήσει την εθνική συνείδηση χωρίς μισαλλοδοξία» και μάλιστα την ώρα που οι από ανατολή γείτονές μας επιδίδονται σε κατάφωρες παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου και με κάθε τρόπο επιδεικνύουν την περιφρόνηση και την εχθρότητα που αισθάνονται για μας, ενώ οι Σκοπιανοί ετοιμάζονται για τη νέα «Αλεξάνδρεια».
Επιπλέον, στο νέο βιβλίο η Επανάσταση του 1821 είναι η «Μεγάλη Επανάσταση» και, σε αντίθεση με το σύγγραμμα της κ. Ρεπούση, αναφέρει το ιστορικό δεδομένο ότι οι Έλληνες υπέφεραν κυρίως τους πρώτους αιώνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ γίνονται εκτενείς αναφορές στους Δασκάλους του Γένους, στους αγώνες των Σουλιωτών, στους ήρωες του 1821, στον Παύλο Μελά και στον Μακεδονικό Αγώνα.
Όσον αφορά την επίμαχη φράση για τη Μικρασιατική Καταστροφή, το νέο σχολικό εγχειρίδιο χαρακτηρίζει «διωγμό» τα όσα συνέβησαν στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922.
Όλα, όμως, αυτά, φαίνεται ότι είναι «ασυγχώρητα λάθη» για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, η οποία και αποφάσισε, μετά μάλιστα και από εισήγηση της συμβούλου της υπουργού κ. Ελένης Μπούντα, δασκάλας, τη μη εκτύπωση του βιβλίου (!), ρίχνοντας στο καλάθι τη σχετική πρόταση του Π.Ι., το οποίο και κατάργησε στην ουσία η υπουργός τον περασμένο Μάιο, «αναβαθμίζοντάς το» σε Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (θέμα για το οποίο έχουμε ασχοληθεί αναλυτικά σε προηγούμενα φύλλα μας).
Πιθανότατα η απόρριψη του βιβλίου κινείται στο πλαίσιο των επιδιώξεων ξένων κέντρων για την υποβάθμιση και «αλλοτρίωση» του μαθήματος της Ιστορίας που μοιραία θα οδηγήσει σε ιστορικό αναλφαβητισμό.
Το κεντρικό ερώτημα είναι: «Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι»;
Ας ελπίσουμε η κ. υπουργός να ξαναδεί ψυχραιμότερα το θέμα, όπως το απαιτούν οι κρίσιμες στιγμές που όλοι βιώνουμε. Έργο του διορατικού πολιτικού είναι να διαβάζει σωστά τα μηνύματα των καιρών.
Παραιτούνται από το ΠΑΣΟΚ και καταγγέλλουν...
ΠΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ :
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΑΣΟΚ
ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΑΣΟΚ
Σύντροφε Γραμματέα Νομαρχιακής Βόρειας Αττικής
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΑΣΟΚ
ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΑΣΟΚ
Σύντροφε Γραμματέα Νομαρχιακής Βόρειας Αττικής
Σβήστηκαν και οι τελευταίες ελπίδες για ουσιαστική συζήτηση στην Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ τον Σεπτέμβρη, που θα αφορά την πορεία του ΠΑΣΟΚ κατά το τελευταίο έτος και ιδιαίτερα μπροστά στην τεράστια κρίση που περνάει η πατρίδα. Nιώθουμε ότι δεν έχει πλέον νόημα να δίνουμε με την συμμετοχή μας άλλοθι σε μια προαποφασισμένη πορεία. Αποφάσεις που λαμβάνονται από τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και μια κλειστή ομάδα συμβούλων του, χωρίς την συμμετοχή της Κ.Ο. ή του Εθνικού Συμβουλίου, των Νομαρχιακών ή των Οργανώσεων Βάσης. Αντί για Συνέδριο όπως επιβάλει το καταστατικό, διοργανώνεται άλλη μια φιέστα (Συνδιάσκεψη την λέμε πάλι) όπου θα μας ανακοινωθούν οι ειλημμένες αποφάσεις αυτής της μικρής κλειστής ομάδας.
Καμία εξήγηση για την πλήρη ανατροπή του προεκλογικού προγράμματος του 2009. Καμία λαϊκή εντολή δεν δόθηκε για Μνημόνια. Μπροστά στο δίλλημα «χρεοκοπία ή μνημόνιο» με την ψυχή στο στόμα επιλέξαμε το μνημόνιο, για να πάμε μετά από ένα χρόνο στο δίλημμα «χρεοκοπία ή μεσοπρόθεσμο» και να καταλήξουμε στην νίκη του Ιουλίου η οποία πάλι μας οδήγησε σε ένα ανελέητο σφαγιασμό των μεσαίων και λαϊκών εισοδημάτων, δηλαδή των κοινωνικών μας αναφορών. Συκοφαντήθηκαν οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές ( το λεγόμενο «βαθύ ΠΑΣΟΚ» που προσκυνούσαν όμως οι προύχοντες του κόμματος – λαϊκιστές ή εκσυγχρονιστές- προεκλογικά, προκειμένου να αρπάξουν την εξουσία! ) συκοφαντήθηκαν το κοινωνικό κράτος, το δημόσιο σχολείο, το δημόσιο νοσοκομείο, ο δημόσιος υπάλληλος, όποιος τέλος πάντων τόλμησε να ψελλίσει την αντίρρηση του. Διαγράφτηκαν με συνοπτικές διαδικασίες βουλευτές (η συμμετοχική δημοκρατία στο μεγαλείο της! ) έφυγαν στελέχη από το Εθνικό Συμβούλιο, περιθωριοποιούνται οι οργανώσεις και κανένας δεν συζητάει και δεν συνεδριάζει εκτός και αν πρόκειται για προκατ διαδικασίες εξπρές για «πέρασμα της γραμμής». Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν το θέλουμε. Δεν αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια για αυτό το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ των λαϊκών αγώνων. Δεν έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ που πάλεψε για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, για ανακατομή του πλούτου, για τις κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις της δεκαετίας του ‘ 80 και του ’90. Για μια εθνικά περήφανη Ελλάδα που δεν θα δειλιάζει να πει τα αυτονόητα, όπως είναι η αναγνώριση των ΑΟΖ. Δεν είναι ΠΑΣΟΚ όσοι μιλάνε για απολύσεις δημοσίων υπάλληλων και οι οποίοι για να χρυσώσουν το χάπι, πανηγυρίζουν τώρα ότι πέτυχαν « την εφεδρεία της εργασιακής αποστρατείας »…. Είπαμε να δώσουμε τον αγώνα για την σωτηρία της πατρίδας αλλά εδώ ούτε σωτηρία έχουμε, ούτε φως στο τούνελ βλέπουμε. Αντίθετα βλέπουμε ότι κλέβουν τον μισθό και την σύνταξη του λαού την ίδια στιγμή που η ελίτ της χώρας μένει αμέριμνα ήσυχη στην ευδαιμονία της ( τους επιτρέψανε να βγάλουν και τα δις τους στο εξωτερικό μην και πάθουν καμιά λαχτάρα οι πατριώτες!!!!! ).
Είναι τραγικό να οδηγείται αυτό το ιστορικό κίνημα σε μια καρικατούρα νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που πέφτει πάνω στις λαϊκές τάξεις και που όλοι άναυδοι ζούμε. Και δεν έφταναν όλα αυτά θα πρέπει να γίνει και η πανηγυρική φιέστα της Συνδιάσκεψης για να αποτελέσουμε το ανθρώπινο ντεκόρ του αρχηγού, που θα επιβεβαιώνει με το χειροκρότημα μας και τυπικά την μαγική μεταμόρφωση ενός κινήματος σε απολογητή των πιο σκληρών δεξιών πολιτικών, στο όνομα πάντα της σωτηρίας της πατρίδας που δυστυχώς όμως, ούτε αυτή σώνεται ενώ την ίδια στιγμή όλοι εμείς χάνουμε την ψυχή μας και τα τελευταία κοινωνικά αποθέματα μας.
Επειδή δεν θέλαμε σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας να είμαστε οι άβουλοι χειροκροτητές αποφάσεων που πάρθηκαν για μας χωρίς εμάς και να αποτελέσουμε με αυτό τον τρόπο απλά το άλλοθι αυτών των δεξιών πολιτικών, παραιτούμαστε από μέλη της Νομαρχιακής Βόρειας Αττικής του ΠΑΣΟΚ την οποία υπηρετήσαμε με ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια και αποχωρούμε από το κόμμα.
Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι δεν θα πάμε να κουρνιάξουμε στον καναπέ μας και να μοιρολογήσουμε για το φιάσκο που οδηγείται το ιστορικό κίνημα που τόσα χρόνια υπηρετήσαμε. Θα είμαστε και εμείς παρόντες όπως πολλοί άλλοι στους κοινωνικούς, λαϊκούς και δημοκρατικούς αγώνες για μια καλύτερη και δικαιότερη πατρίδα με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Ο αγώνας συνεχίζεται.
ΑΘΗΝΑ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2011
Τα μέλη της
Ν.Ε ΠΑΣΟΚ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ν.Ε ΠΑΣΟΚ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΜΠΕΛΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου