Όσοι θέλουν να λύσουν το ζήτημα ειρηνικά να μην ξαναβγούν για αγώνα
Πράγματι λίγοι ήμασταν χθες.. αν όσοι ήμασταν όμως παλεύαμε με ψυχή θα νικούσαμε. Τα διπλάσια στρατεύματα και να έβγαζαν.
Τι σημαίνει είμαστε λίγοι, τι σημαίνει δεν είναι η ώρα, τι σημαίνει «ειρηνικά»; Αχ!! Μία χαψιά άνθρωπος είμαι και δεν μπορούν να με κάνουν καλά.
Ποια ώρα περιμένετε; Ποιο πλήθος; Άνθρωπο που παλεύει με ψυχή δεν υπάρχει εχθρός να τον νικήσει, ας έχει και μπαζούκας!!!
Την ψυχή σας ν’ αφήσετε να βγει και να παλέψει, αυτό είναι το όπλο σας, το βαρύ πυροβολικό.
Τον πιο θρασύδειλο εχθρό έχουμε απέναντί μας. Στέλνουν 30 διμοιρίες για μια χούφτα ανθρώπους!! Αυτοί ΞΕΡΟΥΝ τη δύναμή μας κι εσείς τους φοβάστε!!
Και ποιοι τους φυλάνε; Οι πιο άνανδροι!!! Αυτοί που βαράνε κοπέλες, παππούδες και παιδιά!! Αυτούς να φοβηθώ; Τις κότες τις τρίλειρες;;;;
Ένα φου είναι ο εχθρός, ένα φου!!!!
Χωρίς βία δεν πέφτει η χούντα!!!! Τελεία!!
Όποιος βγαίνει για αγώνα, να βγει για να παλέψει. Να έχουν απέναντί τους όλους τους άφοβους!!! Κι ας είμαστε 50!!!! Έχουμε τελειώσει το παραμυθάκι αυτοστιγμεί!!
Με τη Μάρω τη δασκάλα ήμουν χθες εκεί. Προχθές κάτω από το δέντρο μνήμα του γέροντα την ρώτησα έως πότε… Όταν δεν θα υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, μου απάντησε….
Που σημαίνει, όταν ΟΛΟΙ γίνουμε άξιοι φέροντες της ιστορίας μας!!!!
Όσο κοιτάτε τον κόσμο τι κάνει, όσο περιμένετε τους άλλους που θα τα φτιάξουν, όσο προσδοκάτε τον μεσσία που θα σας σώσει, καθυστερείτε την ιστορία. Τον εαυτό σας πρέπει να κάνετε ΑΞΙΟ!!!!!!!!!!!!! Ο καθένας τον εαυτό του!!! Άξιο να υποδεχτεί το αύριο….
Μέχρι τότε θα τρώτε στη μάπα το σήμερα ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΤΕ!!!!
Στεφανία Λυγερού
Υ.Γ. Τα τσιράκια τους οι δημοσιογράφοι δεν την έφαγαν μόνο από τους μπάτσους, που το παίζουν σήμερα μάρτυρες… Μαζί με εμένα και τη Μάρω ήταν και το παλικάρι μας ο Νικόλας. Όσο ωρυόμασταν εμείς οι δυο μπροστά, οι δημοσιοκάφροι συνωστίζονταν για να βγάλουν το μεροκάματο. Έβαζα το χέρι για να μην με τραβούν αλλά εκείνοι ακάθεκτοι. Λέει ο Νικόλας μία φορά, δεν θέλει η κοπέλα. Τίποτα. Το λέει δύο, τίποτα. Δεν χρειάστηκε τρίτη, ιπτάμενος έφυγε και τους πήρε όλους παραμάζωμα. 10 συνεργεία εν ριπή οφθαλμού βρέθηκαν στο οδόστρωμα!
Στα αφεντικά σας να πάτε για να σας δώσουν το ρεπορτάζ, τους φωνάζαμε, ότι κάνετε τόσα χρόνια!!
Τα τσιράκια του εχθρού είναι εχθρός του λαού!!!
(Ένα φίλος συναγωνιστής με ρώτησε αν θα κατέβω μόνη μου ή με κάποια οργάνωση…. Τρεις άνθρωποι ολάκερη οργάνωση είμαστε!!!!!!!!!)
Τι σημαίνει είμαστε λίγοι, τι σημαίνει δεν είναι η ώρα, τι σημαίνει «ειρηνικά»; Αχ!! Μία χαψιά άνθρωπος είμαι και δεν μπορούν να με κάνουν καλά.
Ποια ώρα περιμένετε; Ποιο πλήθος; Άνθρωπο που παλεύει με ψυχή δεν υπάρχει εχθρός να τον νικήσει, ας έχει και μπαζούκας!!!
Την ψυχή σας ν’ αφήσετε να βγει και να παλέψει, αυτό είναι το όπλο σας, το βαρύ πυροβολικό.
Τον πιο θρασύδειλο εχθρό έχουμε απέναντί μας. Στέλνουν 30 διμοιρίες για μια χούφτα ανθρώπους!! Αυτοί ΞΕΡΟΥΝ τη δύναμή μας κι εσείς τους φοβάστε!!
Και ποιοι τους φυλάνε; Οι πιο άνανδροι!!! Αυτοί που βαράνε κοπέλες, παππούδες και παιδιά!! Αυτούς να φοβηθώ; Τις κότες τις τρίλειρες;;;;
Ένα φου είναι ο εχθρός, ένα φου!!!!
Χωρίς βία δεν πέφτει η χούντα!!!! Τελεία!!
Όποιος βγαίνει για αγώνα, να βγει για να παλέψει. Να έχουν απέναντί τους όλους τους άφοβους!!! Κι ας είμαστε 50!!!! Έχουμε τελειώσει το παραμυθάκι αυτοστιγμεί!!
Με τη Μάρω τη δασκάλα ήμουν χθες εκεί. Προχθές κάτω από το δέντρο μνήμα του γέροντα την ρώτησα έως πότε… Όταν δεν θα υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, μου απάντησε….
Που σημαίνει, όταν ΟΛΟΙ γίνουμε άξιοι φέροντες της ιστορίας μας!!!!
Όσο κοιτάτε τον κόσμο τι κάνει, όσο περιμένετε τους άλλους που θα τα φτιάξουν, όσο προσδοκάτε τον μεσσία που θα σας σώσει, καθυστερείτε την ιστορία. Τον εαυτό σας πρέπει να κάνετε ΑΞΙΟ!!!!!!!!!!!!! Ο καθένας τον εαυτό του!!! Άξιο να υποδεχτεί το αύριο….
Μέχρι τότε θα τρώτε στη μάπα το σήμερα ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΤΕ!!!!
Στεφανία Λυγερού
Υ.Γ. Τα τσιράκια τους οι δημοσιογράφοι δεν την έφαγαν μόνο από τους μπάτσους, που το παίζουν σήμερα μάρτυρες… Μαζί με εμένα και τη Μάρω ήταν και το παλικάρι μας ο Νικόλας. Όσο ωρυόμασταν εμείς οι δυο μπροστά, οι δημοσιοκάφροι συνωστίζονταν για να βγάλουν το μεροκάματο. Έβαζα το χέρι για να μην με τραβούν αλλά εκείνοι ακάθεκτοι. Λέει ο Νικόλας μία φορά, δεν θέλει η κοπέλα. Τίποτα. Το λέει δύο, τίποτα. Δεν χρειάστηκε τρίτη, ιπτάμενος έφυγε και τους πήρε όλους παραμάζωμα. 10 συνεργεία εν ριπή οφθαλμού βρέθηκαν στο οδόστρωμα!
Στα αφεντικά σας να πάτε για να σας δώσουν το ρεπορτάζ, τους φωνάζαμε, ότι κάνετε τόσα χρόνια!!
Τα τσιράκια του εχθρού είναι εχθρός του λαού!!!
(Ένα φίλος συναγωνιστής με ρώτησε αν θα κατέβω μόνη μου ή με κάποια οργάνωση…. Τρεις άνθρωποι ολάκερη οργάνωση είμαστε!!!!!!!!!)
Πηγή: Όσοι θέλουν να λύσουν το ζήτημα ειρηνικά να μην ξαναβγούν για αγώνα - RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου