Η πολιτική αφασία και ψυχοπαθητική αδιαφορία των προσφάτων κυβερνήσεων για τα μηνύματα και τα πάθη του Ελληνικού Λαού θα πληρωθούν ακριβά στις κάλπεις
Γράφει ο Κωνσταντίνος Φ. Αλιφέρης
Στις 17 Ιουνίου δεν πρέπει να εκπλήξει κανέναν, ότι οι ήδη λαβωμένες δυνάμεις της πολιτικής παρακμής των μνημονιακών συμφερόντων θα υποστούν ακόμη μεγαλύτερη συντριβή στις κάλπεις απο αυτή της 6ης του Μάη. Στην παρούσα ανάλυση στοιχειοθετώ αυτήν τη πρόβλεψη.
Στις 6 Μαϊου ο Ελληνικός λαός τιμώρησε παραδειγματικά τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για τα τραγικά τους λάθη, αλλαζονεία, αστάθεια απόψεων , εγκατάλειψη των............
θεμελιωδών ιδανικών και θέσεων τους, αποδόμηση της συνταγματικής τάξης, και συνδρομή στο επαπειλούμμενο ξεπούλημα της χώρας («μνημόνια» και σχετικές δανειακές συμβάσεις) σε ξένα και ντόπια συμφέροντα. Ο «καλπονοθευτικός» εκλογικός νόμος υπέκλεψε 50 έδρες και κατ’ουσίαν εμπόδισε τις αντιμνημονιακές δυνάμεις να σχηματίσουν κυβέρνηση παρά του ότι συγκέντρωσαν συνολικά περίπου το 65% των ψηφων.
Όσο προχωράμε όμως οι μνημονιακές δυνάμεις είναι καταδικασμένες σε αυξανόμενης κλίμακας εκλογικές συντριβές για ένα πολύ απλό λόγο: και οι δύο παρουσιάζουν πολιτική αφασία και ψυχοπαθητικού βαθμού αδιαφορία για τα εκατομμύρια Ελλήνων που πραγματικά υποφέρουν.
Χρησιμοποιώ τον όρο αφασία με την ιατρική του ερμηνεία, δηλαδή την ανικανότητα του πάσχοντα να κατανοήσει το τι του λένε. Ομοίως η ψυχοπάθεια της μέχρι πρότινος κραταιάς πολιτικής τάξης εκδηλώνεται ως ακραία αναλγησία και ανικανότητα για να συμπάσχει με τους βαριά πληγέντες και υποφέροντες συμπολίτες μας.
Αυτή τη στιγμή (3 Ιουνίου 2012) η ΝΔ λέει στους ψηφοφόρους, «μην ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ διότι θα μας βγάλει απο το ευρώ και αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα μπορούμε να δανειζόμαστε όπως πριν και ως εκ τούτου ενδέχεται να παρατηρηθούν μεγάλες και σοβαρές ελλείψεις σε καύσιμα και τρόφιμα. Για αυτό ψήφισε εμάς που είμαστε υπεύθυνοι». Φυσικά το μόνο για το οποίο είναι οι εν λόγω, «υπεύθυνοι», είναι για το μερίδιό τους στην μέχρι τώρα καταστροφή. Και το μόνο που προτείνουν να κάνουν ως... «υπεύθυνοι» ηγέτες είναι ό,τι τους λένε οι ξένοι τραπεζίτες.
Οι αιτιάσεις των όψιμων «υπεύθυνων», θα είχαν βάση μόνον ΕΑΝ το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ οδηγήσει στην έξοδο απο τη δραχμή, εάν οι ευρωπαίοι ...τρελαθούν και θελήσουν να διαλύσουν ευρώ και ένωση, εαν ο συνεχιζόμενος δανεισμός στο διηνεκές είναι βιώσιμος, εαν δεν υπάχουν εναλλακτικά μοντέλλα- λύσεις, και ΕΦΟΣΩΝ η έξοδος απο ΕΕ/ευρώ με τη σειρά τους έχουν συνολικά περισσότερο αρνητικά αποτελέσματα παρά θετικά για την Ελλάδα. Αυτά τα πολλά «εάν και εφόσων» είναι πολύ αμφισβητούμενα απο αναρίθμητους σοβαρούς ξένους και έλληνες πολιτικούς αναλυτές, σχολιαστές, και οικονομικούς επιστήμονες που έχουν αναλύσει το ζήτημα μέχρις εξαντλήσεως. Αλλά επιστρέφω στο κυρίως θέμα που θέλω να θίξω.
Η πρώτη επισήμανση μου είναι ότι, τα υποτιθέμενα δεινά απο μια ενδεχόμενη άτακτη χρεωκοπία και επιστροφή στη δραχμή είναι μια «βόλτα στο πάρκο» συγκρινόμενη με όσα περνάει ο ελληνικός λαός αφότου άρχισε η ιστορία των μνημονίων.
Ο έλληνας πολίτης έχει υποφέρει και θα εξακολουθήσει να υποφέρει τα πάνδεινα όχι σε κάποιο πιθανολογούμενο και αμφισβητούμενο σενάριο του μέλλοντος χρόνου εαν ο Τσίπρας κάνει κυβέρνηση, αλλά για τα 3 (τουλάχιστον) τελευταία χρόνια, τώρα καθώς γράφονται αυτές οι λέξεις, και σίγουρα για το προσεχές μέλλον εαν δεν αλλάξουμε τη μνημονιακή γραμμή πλεύσης. Ιδού η Ελλάδα του 2009-2012 σε περίληψη:
Εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων και επέκταση βαθειάς φτώχειας στην πλειονότητα πλεόν του πληθυσμού. Μαζική κατάθλιψη και χιλιάδες αυτοκτονιών. Κολοσιαία ανεργία σε κάθε ηλικιακή ομάδα, όχι μόνο στους νέους, αλλά και στους νεοαπολυθέντες νεόπτωχους μεσήλικες. Χιλιάδες ανθρώπων που τρώνε απο τα σκουπίδια και -εαν είναι τυχεροί- απο τα συσσίτια. Παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία απο την πείνα. Χαμηλότατους μισθούς στην δυτική Ευρώπη. Τραγική ύφεση. Μετατόπιση όλων των φορολογικών βαρών στους φτωχούς μισθωτούς και συνταξιούχους, με τους πλούσιους πολίτες και όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις να είναι στο φορολογικό απυρόβλητο. Ατελείωτα χαράτσια, εισφορές, περικοπές, αυξήσεις φόρων και άλλες επιβαρύνσεις, πολλές απο αυτές αναδρομικές. Διάλυση της κοινωνικής προστασίας. Διατάραξη της Υγείας με παύση ζωτικών υπηρεσιών υγείας όπως στάση στην παροχή φαρμάκων, παύση πληρωμών προμηθευτών , κατάργηση λειτουργίας ολόκληρων μονάδων, κ.α. Άρση των κοινωνικών εργασιακών και συνταξιοδοτικών κατακτήσεων πολλών δεκαετιών. Απαξίωση απο τους Ευρωπαίους ηγέτες αλλά και και αρκετούς αλλοδαπούς πολίτες-θύματα με τη σειρά τους της καλλιεργούμενης αγνοίας και προπαγάνδας των ευρωπαϊκών χωρών. Απαξίωση απο την πολιτική ελίτ που καθημερινά σχεδόν υβρίζει τους πολίτες ως δήθεν συμμέτοχους στα όργια διαπλοκής των επαγγελματιών πολιτικών απατεώνων της μεταπολίτευσης. Βάναυση και βίαιη αντιμετώπιση απο δυνάμεις καταστολής, της λαϊκής έκφρασης, σε βαθμό και αγριότητα εφάμιλων τριτοκοσμικών δικτατοριών. Εκβιαστική απόσπαση χρημάτων χρησιμοποιώντας επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ) για ουσιαστική κλοπή των χρημάτων του πολίτη, μη εξαιρουμένων ανέργων, αναπήρων και άλλων απροστάτευτων ελλήνων. Μαζική και άτακτη μετανάστευση των πιο μορφωμένων και ικανών Ελλήνων. Και, τελική μεταφορά της λαϊκής Κυριαρχίας στα χέρια της κάθε Γκαιμπελίσκου Μέρκελ και κάθε τραπεζιτο-δήθεν-πρωθυπουργού εντολλοδόχου της.
Αυτός είναι σε συντομία και εν μέρει ο καταληκτικός απολογισμός των 35 ετών της πολιτικής διακυβέρνησης της χώρας μας απο την μεταπολίτευση και μετά απο τους «υπεύθυνους». Ο «γολγοθάς» του Ελληνικού Λαού.
Η δεύτερη επισήμανση είναι ότι Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η ΔΗΜΑΡ, το ΚΚΕ, και όλες οι άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις ανεξαιρέτως, παρόλες τις αδυναμίες και ελλείψεις τους (και έχουν συνολικά πολλές),δεν έχουν κυβερνήσει ούτε 35 δευτερόλεπτα και είναι άδικο, χυδαίο και συνάμα κωμικοτραγικό, να στοχοποιούνται απο αυτούς που κυβέρνησαν την χώρα τόσο αναποτελεσματικά και που αν είχαν στοιχειώδες φιλότιμο και αυτογνωσία, που εαν δεν έπασχαν απο πολιτική αφασία, και που εαν δεν ήταν τοξικομανείς της εξουσίας, λογικά θα έπρεπε να είχαν κάνει πλαστική εγχείρηση αλλαγής προσώπου και να είχαν φύγει νύχτα, για κάποια χώρα της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής με πλαστό διαβατήριο, με νέο όνομα, και με νέα φάτσα.
Εξαιτίας όλων των παραπάνω, ο Ελληνικός λαός είναι λογικά αδύνατο να παραδώσει τη ψήφο στους εκβιαστές του υπο την απειλή του να χάσει...πολύ λιγότερα απο αυτά που ΗΔΗ έχει χάσει εδώ και πολύ καιρό. Οι δε άλλες απειλές, οι περι του ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρει τις περιουσίες των ελλήνων» (που αφορά τη τυχερή μειοψηφία που δεν είναι ήδη σε τόσο δεινή οικονομική κατάσταση), είναι καρμπόν εκείνων των βλακωδών απειλών που χρησιμοποιούσε η ΝΔ εναντίον του ΠΑΣΟΚ το 1981...και θυμούνται όλοι πόσο αποτελεσματικές ήταν οι οι ίδιες αυτές ανοησίες τότε.
Όσοι κατα συνέπεια αφουγκράζονται την Ελληνική κοινωνία και δεν περιμένουν να ενημερωθούν απο τη τηλεόραση/πλυντήριο εγκεφάλων των μεγαλοδιαπλεκόμενων, όσοι διαβάζουν τα σχόλια και τις συζητήσεις των απλών ελλήνων στο διαδίκτυο, όσοι έχουν φίλους και συγγενείς μέσα στο χώρο της εργασίας και του μόχθου, όσοι βλέπουν ότι είναι αδύνατο να βγει βουλευτής απο το σπίτι του χωρίς να γίνει άσπρος απο τα γιαούρτια, όσοι βλέπουν τις «μεγαλειώδεις» συγκεντρώσεις του πρώην περήφανου σοσιαλιστικού (και νυν καπιταλιστικού) κόμματος με τα 100 άτομα και τις ατελείωτες δικαιολογίες, μεγαλοστομίες και εξυπνακισμούς του αρχηγού του, όσοι ακούνε τις υστερικές κραυγές/τσιρίδες/απειλές/ περιαυτολογίες του αρχηγού του... άλλου νεοφιλελεύθερου κόμματος, όσοι βλέπουν τους δημοσιογράφους των τηλεοπτικών καναλιών της διαπλεκομενοκρατίας να εκπέμπουν 30 λεπτά εμετικά προπαγανδιστικών σχολίων για κάθε 2 λεπτά πραγματικών ειδήσεων, όσοι τέλος βουρκώνουν και ανατριχιάζουν διαβάζοντας τα σημειώματα που αφήνουν πίσω οι αυτόχειρες Έλληνες-θύματα των μνημονίων, συνειδητοποιούν την ακόλουθη αλήθεια:
Στις 17 Ιουνίου, οι ήδη απερχόμενες δυνάμεις της πολιτικής αφασίας, της ψυχοπαθητικής αδιαφορίας για τον πάσχοντα συνάνθρωπο, της εξουσιομανίας, της διαπλοκής, και της εθνικής υποδούλωσης θα υποστούν μεγαλύτερη ακόμη συντριβή στις κάλπεις απο αυτήν της 6ης του Μάη. Οι έλληνες πολίτες και ψηφοφόροι έχουν ήδη υποστεί τα πάνδεινα και πολύ λίγο φοβούνται τις απειλές των εκμεταλλευτών τους. Εαν δεν ήταν αυτοί οι τελευταίοι τόσο αποκομμένοι απο την πραγματικότητα θα υποψιαζόντουσαν τι τους περιμένει και θα ήταν πολύ λιγότερο αλλαζόνες. Ποτέ δεν είναι αργά όμως, και η δεύτερη «ανώμαλη προσγείωση» της 17ης του Ιουνίου είναι πάρα πολύ κοντά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου