Με το "αζημίωτο" χαρίζει εκατομμύρια ευρώ, του σκληρά φορολογούμενου ελληνικού λαού σε πλουτοκράτες ο Ευ. Βενιζέλος;

Αν δεν ήταν τόσο πολιτικό παχύδερμο ο άνθρωπος που ηγείται της «σοσιαλιστικής» συνιστώσας της κυβέρνησης της Ν.Δ, θα γράφαμε ότι ο Ευ. Βενιζέλος δεν θα μπορεί να κοιμηθεί εύκολα σήμερα το βράδυ. Κι αυτό γιατί με το 15σέλιδο ρεπορτάζ που έχει το περιοδικό Hot Doc, αποκαλύπτεται ο πραγματικός του ρόλος και ο τρόπος με τον οποίον έχει χαρίσει εκατομμύρια ευρώ, χρήματα του σκληρά φορολογούμενου ελληνικού λαού σε πλουτοκράτες. (Γιατί το έκανε και που αποσκοπούσε το αφήνουμε στην κρίση σας).

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα που λειτουργεί έστω και στοιχειωδώς το «κράτος δικαίου» αμέσως θα είχε παρέμβει εισαγγελέας που θα καλούσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να δώσει εξηγήσεις για τα όσα του χρεώνει το δημοσίευμα επικαλούμενο μάλιστα αδιάψευστα ντοκουμέντα.

Θα ήταν απρέπεια μας πρώτη μέρα κυκλοφορίας του περιοδικού να αναδημοσιεύσουμε το αναλυτικό ρεπορτάζ του. Για έναυσμα να το αγοράσετε παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έγινε υπουργός Οικονομικών αφού συμπλήρωσε δύο χρόνια στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Γνώριζε δηλαδή για τις έρευνες στα Ναυπηγεία και τα αποτελέσματα τους. Έχει ψηφίσει ήδη τον νόμο 3885/2010, με τον οποίο έχει απαλλάξει τη γερμανική εταιρία από την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεων για τα υποβρύχια που προπληρώθηκαν αλλά δεν παραδόθηκαν και έχει παραλάβει το υποβρύχιο «Παπανικολής», το οποίο έγερνε και οι προκάτοχοι του είχαν αρνηθεί να παραλάβουν.

Στις 27 Σεπτεμβρίου ο Βενιζέλος φιλοτέχνησε και πέρασε στη Βουλή ένα άρθρο σε νομοσχέδιο για «την ηλεκτρονική καταχώριση και εκτέλεση ιατρικών συνταγών», με το οποίο αμνηστεύει τους Γερμανούς για τις φορολογικές τους παραβάσεις, ακόμη και γι' αυτές που θα εντοπιστούν στο μέλλον. 
Το άρθρο 4 αυτού του νόμου, μάλιστα, όπως σαφώς γράφεται, αποτελεί τροποποίηση της σύμβασης με τον νέο ιδιοκτήτη των Ναυπηγείων, δηλαδή τον νόμο 3885/2010. Η κίνηση αυτή του Βενιζέλουαποτελεί επίσης ένα κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, γιατί, σύμφωνα με το άρθρο 112 του Κανονισμού της Βουλής, οι συμβάσεις με εταιρίες ψηφίζονται ολοκληρωμένα στο κοινοβούλιο.

Έτσι ο Βενιζέλος περνάει μια ουσιαστική αμνήστευση των ενόχων, όχι στο βασικό νομοσχέδιο, αλλά πρακτικά κρυφά σε ένα άσχετο.
Το επιχείρημα είναι πως πρέπει να παραδοθούν τα Ναυπηγεία καθαρά στον νέο ιδιοκτήτη για να μη χάσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι. Την ίδια μέθοδο νομικού καθαρισμού είχε χρησιμοποιήσει στα Πετρέλαια της Καβάλας το 1997, όταν με το επιχείρημα της ανάγκης να μη χάσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι, είχε απαλλάξει την καναδική εταιρία που έκανε τη γεώτρηση από τις υποχρεώσεις της απέναντι στο ελληνικό δημόσιο και είχε προικοδοτήσει με λεφτά του δημοσίου την επόμενη ελληνικών συμφερόντων και άγνωστων επενδυτών. Όπως ακριβώς έκανε δηλαδή με τον Σάφα Ισκαντάρ.

Τα πορίσματα των ελεγκτών του ΣΔΟΕ έγιναν νομικά ανενεργά, αφού, σύμφωνα με την τροπολογία στο νομοσχέδιο για τις ηλεκτρονικές ιατρικές συνταγές, οι Γερμανοί, ό,τι και αν έχουν κάνει, ούτε διώκονται ποινικά ούτε έχουμε εναντίον τους αστικές αξιώσεις. Το ελληνικό δημόσιο έχασε έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τη ρύθμιση Βενιζέλου.