ΣΥΡΙΖΑ
“ Το 2014 είναι χρονιά ευρωπαϊκών εκλογών και οι υπάρχοντες πολιτικοί συσχετισμοί δέχονται ισχυρούς κλυδωνισμούς από τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών λαών. ”
Του Κώστα Καπνίση
Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο στο εσωτερικό της χώρας ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, έχει τερματίσει τον πολιτικό της βίο. Αυτό όμως πλέον δεν περνά απαρατήρητο και στους θεσμικούς παράγοντες του εξωτερικού, αλλά και στον εξωθεσμικό παράγοντα της τρόικα. Το «παιχνίδι» πλέον έχει αποκτήσει νέα ονομασία και λέγεται «Αναμονή». Βασικό συστατικό του παιχνιδιού και κεντρικός παίκτης – καταλύτης της αντιστροφής πορείας στην Ευρώπη είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα προκύψει στην Ελλάδα σύντομα, μετά από τις εκλογές, των οποίων μόνο οι λεπτομέρειες απομένουν, προκειμένου να «κλειδώσει» και επίσημα η ημερομηνία της προκήρυξής τους.
Το νέο «χτύπημα» κατά της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν τα ιδιαίτερα εντυπωσιακά αποτελέσματα της έκθεσης του ΟΟΣΑ, τα οποία επιβεβαίωσαν τις υποψίες, σχετικά με την εσωτερική υποτίμηση μισθών, υπηρεσιών και ποιότητας ζωής στην Ελλάδα, με τις τιμές των προϊόντων όμως να ακολουθούν την ακριβώς αντίστροφη πορεία. Σοκ από τις 555, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, νομοθετικές ρυθμίσεις στην Ελλάδα, οι οποίες δεν επιτρέπουν σε βασικά αγαθά όπως το γάλα, απορρυπαντικά, φάρμακα, καύσιμα και πολλά άλλα είδη πρώτης ανάγκης, να γνωρίσουν μείωση στις τιμές. Πρόκειται για άλλο ένα δείγμα συνειδητής και τεχνητής στρέβλωσης της λειτουργίας της αγοράς, καθώς οι 555 αυτές ρυθμίσεις δεν εισήχθησαν μόνες τους, αλλά κάποιος τις εισηγήθηκε, κάποιος άλλος τις έφτιαξε και ένας τρίτος της έφερε προς ψήφιση. Και ψηφίστηκαν!
Το ακόμα πιο εντυπωσιακό ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης, η οποία διαμήνυσε ότι αυτή η μελέτη ήταν παραγγελία του υπουργείου Ανάπτυξης, το οποίο μάλιστα την είχε παραγγείλει το 2012, ενώ σε λίγες ημέρες φεύγει και το 2013. Αν κάποιος μιλούσε για ακυβερνησία τόσο καιρό και κυβερνητική απραξία θα είχε άδικο; Προφανώς και όχι. Αν μάλιστα ήθελε να γίνει και πιο αυστηρός κριτής θα μπορούσε να πει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είναι ένας απλός παρατηρητής της κοινωνικής καταστροφής, την οποία η ίδια αποφασίζει και μένει να παρατηρεί τα αποτελέσματά της στον χειμαζόμενο και πλήρως αποπροσανατολισμένο ελληνικό λαό. Τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, καθώς όπως επεσήμανε και η διαγραφείσα βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ, Θεοδώρα Τζάκρη, πριν από λίγες ημέρες και σε τηλεοπτική της εμφάνιση το περίφημο «Η χώρα κυβερνάται από e-mails της τρόικα». Περνώντας σε πραγματικό χρόνο, και ύστερα από τις αποφάσεις – μη αποφάσεις του πρόσφατου Eurogroup για την Ελλάδα, αλλά και τις αγωνιώδεις συσκέψεις Σαμαρά – Βενιζέλου, μέσα στο Σαββατοκύριακο, όπου και εκτιμήθηκε (αν έγινε κι αυτό) η αναβλητικότητα της τρόικα για νέες εντολές, τα πράγματα έχουν αρχίσει πλέον να ξεκαθαρίζουν.
Το πρώτο συμπέρασμα, μετά άλλωστε και από τις δηλώσεις Ρεν, Ντάισελμπλουμ και λοιπών εταίρων, είναι ότι η τρόικα και οι εταίροι δεν βιάζονται να πάρουν αποφάσεις και αφήνουν το «πρόγραμμα» στον αυτόματο πιλότο. Μοιάζει σαν να περιμένουν κάτι. Αξίζει να σημειωθεί ότι το υπάρχον πρόγραμμα τελειώνει την άνοιξη του 2014, με τους εταίρους να έχουν πια καταλάβει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συζητήσουν οποιοδήποτε νέο πρόγραμμα (κατά την δική τους επιθυμία) με την παρούσα ελληνική κυβέρνηση. Δείχνουν πια να κατανοούν και οι ίδιοι την δημόσια παραδοχή της κυβέρνησης Σαμαρά ότι δεν πρόκειται να περάσουν νέα μέτρα από το ελληνικό Κοινοβούλιο, όχι βέβαια γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί δεν μπορούν. Η κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται να έχει μείνει από καύσιμα, αλλά και από έλλειψη προθυμίας κυβερνητικών στελεχών, πλην ελαχίστων γραφικών περιπτώσεων θαυμαστών του Μνημονίου, να στηρίξουν αυτή την καταστροφική και παράλληλα κοινωνικά ανάλγητη πολιτική.
Το δεύτερο συμπέρασμα, είναι ότι η τρόικα παραδέχεται πλέον και η ίδια ότι το πρόγραμμα απέτυχε «πανηγυρικά», διαλύοντας όχι μόνο την ελληνική οικονομία, αλλά και τον ευρύτερο ευρωπαϊκό Νότο, με το φαινόμενο να ανηφορίζει πλέον προς τον εύρωστο οικονομικά Βορρά. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι μετά από αρκετές μελέτες, φανερές και μη, τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά με την ευρωπαϊκή οικονομική ατμομηχανή να έχει πια «παγώσει». Δηλώσεις – ευχολόγια τύπου «Η ευρωπαϊκή οικονομία ανακάμπτει» θα πρέπει να θεωρούνται ως άτοπες (αν όχι αστείες), καθώς οι πάντες γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται με δηλώσεις, αλλά με συγκεκριμένες πολιτικές και οικονομικά εργαλεία. Η Γηραιά ήπειρος, βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.
Το 2014 είναι χρονιά ευρωπαϊκών εκλογών και οι υπάρχοντες πολιτικοί συσχετισμοί δέχονται ισχυρούς κλυδωνισμούς από τις αντιδράσεις των ευρωπαϊκών λαών. Το «κλειδί» της οριστικής ευρωπαϊκής λύσης φαίνεται να υπάρχει και θα είναι αυτό που εισήγαγε την Ευρώπη στην τεχνητή οικονομική κρίση, προς όφελος βέβαια της Γερμανίας. Αυτό το «κλειδί», δεν είναι άλλο από την Ελλάδα. Η Ευρώπη βλέπει στο πρόσωπο του αρχηγού της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης την πολυπόθητη αντιστροφή πορείας. Χαρακτηριστική άλλωστε ήταν και η συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ επικρότησε την δικαίωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την ευρωπαϊκή κρίση. Η Ευρώπη, φοβάται το μαύρο της παρελθόν και έχει αρχίσει πια να το δείχνει. Ψάχνει εναγωνίως μια διέξοδο από τα προβλήματα, τα οποία η ίδια δημιούργησε με την επικυριαρχία νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και επιλογών τα τελευταία είκοσι χρόνια. Πλέον ο νεοφιλελευθερισμός έχει αρχίσει να εισέρχεται στο τελευταίο του στάδιο, το οποίο δεν είναι άλλο από το φάντασμα του φασισμού με τις ευρωπαϊκές χώρες να μετρούν σχεδόν μια εκλογική επιρροή ύψους 20% των ακροδεξιών κομμάτων.
Η λύση περνά από την Ελλάδα και συμπυκνώνεται σε δύο μόλις λέξεις: «Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό είναι το εφαλτήριο αντιστροφής πορείας όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι η αφορμή για την Ευρώπη να ξαναγυρίσει στην Δημοκρατία, να ξεκινήσει την μεγάλη συζήτηση για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και να προχωρήσει στην οικονομική ένωση πάνω σε στέρεα θεμέλια. Αυτό είναι προφανές ότι δεν μπορεί να ανατεθεί στα ακραία νεοφιλελεύθερα σταγονίδια, αλλά στις ευρωπαϊκές δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις, οι οποίες ξαναβγαίνουν στο φως, δίνοντας ελπίδα και όραμα στους λαούς της Ευρώπης. Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή και η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει…
ανάρτηση- "periodista"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου