«Η Ελλάδα παλεύει ενάντια σε ανεργία που βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ και βυθίζεται ολό και περισσότερο στον παραλυτικό αποπληθωρισμό» μετέδιδε χθες το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων...
Την ίδια ώρα, ο Χάνες Σβόμποντα, πρόεδρος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, εξαπέλυε σφοδρή επίθεση στην Τρόικα για τη στάση της στην Αθήνα. Τα παραπάνω, μεταξύ πολλών άλλων αντίστοιχων, δίνουν μια πολύ πιο πραγματική εικόνα της χώρας από εκείνη που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάζει, σε μία στιγμή που ανακύπτει και πάλι η απορία για το αν και πώς θα τα καταφέρει η Ελλάδα, η οποία, μέσα από την κρίση χρέους, που αντί να μειωθεί έχει μεγαλώσει, από καιρό ετεροκαθορίζεται πλήρως στο οικονομικό και συνεπώς και στο πολιτικό πεδίο. Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη εξουσία παρά το πώς...
θα κάνει εφαρμοστέες τις αποφάσεις της τρόικας – γιατί να τις ανασχέσει δεν μπορεί. Αυτό, είναι φυσικά γνωστό. Οπως επίσης είναι γνωστό και ότι η εσωτερική πολιτική διάρθρωση είναι πλέον ένα βομβαρδισμένο τοπίο, ή, καλύτερα, μοιάζει με το κλουβί στο οποίο τα χαμστεράκια εργαστηρίου γυρνάνε γύρω γύρω στη ρόδα μέχρι οι ερευνητές να διαλέξουν το επόμενο από αυτά.
Η οικονομία, παρά την προπαγάνδα, πάει πολύ κακά: γι αυτό άλλωστε και οι προσδοκίες της κυβέρνησης να τελειώνει με την τρόικα κατέπεσαν προχθές στο γιουρογκρούπ, όπου πίσω από τα καλά λόγια υπόθηκε και η αλήθεια.
Ταυτόχρονα, η κοινωνία έχει διχαστεί βαθιά ανάμεσα στους λίγους που μπορούν και στους πολλούς που δεν μπορούν να επιβιώσουν – τα σημάδια και, κυρίως, οι επιπτώσεις αυτού του διχασμού δεν έχουν ακόμα φανεί στην πλήρη τους έκταση.
Είναι όμως χαρακτηριστικό ένα γεγονός που διαφεύγει της προσοχής σε μεγάλο βαθμό ακριβώς λόγω της απελπισίας: το πόσο εύκολα η ελληνική κοινωνία αφομίωσε και ξέχασε τρεις πολιτικές δολοφονίες που έγιναν πριν από λίγο καιρό.
Επίσης, πολύ μεγάλο και οξύ είναι το ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας: συχνά πυκνά γίνεται φανερό ότι ζούμε πάνω σε ένα υπόκωφο υπόστρωμα εγκληματικότητας που βρίσκεται πια παντού, οπλισμένη και αδίστακτη.
Επιπλέον, είδε κανείς επενδύσεις στην Ελλάδα; Α, ναι, είδαμε: η μία, ήταν των Κινέζων στον Πειραιά, την οποία τώρα, όπως και με τη ΔΕΠΑ, η Κομισιόν επιχειρεί να δυναμιτίσει, αφού οι βόρειες χώρες, τα λιμάνια τους και οι εταιρίες τους δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την εξέλιξη του Πειραιά ως κόμβο του κινεζικού εμπορίου στην Ευρώπη. Και καλούν τώρα την Ελλάδα να... δώσει εξηγήσεις!
Η άλλη επένδυση ποια είναι; Είναι ότι ο Αστέρας της Βουλιαγμένης, έναντι του τιμήματος των 400 εκατομμυρίων ευρώ, περνάει στα χέρια τούρκων και άλλων προερχόμενων από ισλαμικές χώρες επενδυτών. Η επένδυση ανακοινώθηκε την ίδια ημέρα που ο Τούρκος πρωθυπουργός διάλεξε για να πει ότι κατά την Τουρκία η Θράκη περιλαμβάνει και την Κομοτηνή και τη... Θεσσαλονίκη! Αλλά τι σημασία έχει;
Με όλα αυτά (και μείνανε πολλά και ουσιώδη έξω όπως λ.χ. το δημογραφικό, εξ αιτίας του οποίου προχθές οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ορθώς έγραφαν προχθές ότι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα δεν θα είναι πια βιώσιμο κράτος) η χώρα βρίσκεται σε τροχιά πλήρους και πολυεπίπεδης αποσύνθεσης.
Ζούμε την αρχή ενός ιστορικού τέλους, την είσοδο μίας νέας εποχής, που ξεπερνά κατά πολύ την οικονομική κρίση και το χρέος. Ζούμε ήδη τη διεργασία αποσύνθεσης αυτού του τόπου. Ας το αντιληφθούμε κι ας αφήσουμε στην άκρη την προπαγάνδα και τα ψέμματα.
Ο γκρεμός είναι μπροστά. Το τελευταίο που βοηθά, είναι να κοροιδεύουμε τους εαυτούς μας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Την ίδια ώρα, ο Χάνες Σβόμποντα, πρόεδρος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, εξαπέλυε σφοδρή επίθεση στην Τρόικα για τη στάση της στην Αθήνα. Τα παραπάνω, μεταξύ πολλών άλλων αντίστοιχων, δίνουν μια πολύ πιο πραγματική εικόνα της χώρας από εκείνη που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάζει, σε μία στιγμή που ανακύπτει και πάλι η απορία για το αν και πώς θα τα καταφέρει η Ελλάδα, η οποία, μέσα από την κρίση χρέους, που αντί να μειωθεί έχει μεγαλώσει, από καιρό ετεροκαθορίζεται πλήρως στο οικονομικό και συνεπώς και στο πολιτικό πεδίο. Σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη εξουσία παρά το πώς...
θα κάνει εφαρμοστέες τις αποφάσεις της τρόικας – γιατί να τις ανασχέσει δεν μπορεί. Αυτό, είναι φυσικά γνωστό. Οπως επίσης είναι γνωστό και ότι η εσωτερική πολιτική διάρθρωση είναι πλέον ένα βομβαρδισμένο τοπίο, ή, καλύτερα, μοιάζει με το κλουβί στο οποίο τα χαμστεράκια εργαστηρίου γυρνάνε γύρω γύρω στη ρόδα μέχρι οι ερευνητές να διαλέξουν το επόμενο από αυτά.
Η οικονομία, παρά την προπαγάνδα, πάει πολύ κακά: γι αυτό άλλωστε και οι προσδοκίες της κυβέρνησης να τελειώνει με την τρόικα κατέπεσαν προχθές στο γιουρογκρούπ, όπου πίσω από τα καλά λόγια υπόθηκε και η αλήθεια.
Ταυτόχρονα, η κοινωνία έχει διχαστεί βαθιά ανάμεσα στους λίγους που μπορούν και στους πολλούς που δεν μπορούν να επιβιώσουν – τα σημάδια και, κυρίως, οι επιπτώσεις αυτού του διχασμού δεν έχουν ακόμα φανεί στην πλήρη τους έκταση.
Είναι όμως χαρακτηριστικό ένα γεγονός που διαφεύγει της προσοχής σε μεγάλο βαθμό ακριβώς λόγω της απελπισίας: το πόσο εύκολα η ελληνική κοινωνία αφομίωσε και ξέχασε τρεις πολιτικές δολοφονίες που έγιναν πριν από λίγο καιρό.
Επίσης, πολύ μεγάλο και οξύ είναι το ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας: συχνά πυκνά γίνεται φανερό ότι ζούμε πάνω σε ένα υπόκωφο υπόστρωμα εγκληματικότητας που βρίσκεται πια παντού, οπλισμένη και αδίστακτη.
Επιπλέον, είδε κανείς επενδύσεις στην Ελλάδα; Α, ναι, είδαμε: η μία, ήταν των Κινέζων στον Πειραιά, την οποία τώρα, όπως και με τη ΔΕΠΑ, η Κομισιόν επιχειρεί να δυναμιτίσει, αφού οι βόρειες χώρες, τα λιμάνια τους και οι εταιρίες τους δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την εξέλιξη του Πειραιά ως κόμβο του κινεζικού εμπορίου στην Ευρώπη. Και καλούν τώρα την Ελλάδα να... δώσει εξηγήσεις!
Η άλλη επένδυση ποια είναι; Είναι ότι ο Αστέρας της Βουλιαγμένης, έναντι του τιμήματος των 400 εκατομμυρίων ευρώ, περνάει στα χέρια τούρκων και άλλων προερχόμενων από ισλαμικές χώρες επενδυτών. Η επένδυση ανακοινώθηκε την ίδια ημέρα που ο Τούρκος πρωθυπουργός διάλεξε για να πει ότι κατά την Τουρκία η Θράκη περιλαμβάνει και την Κομοτηνή και τη... Θεσσαλονίκη! Αλλά τι σημασία έχει;
Με όλα αυτά (και μείνανε πολλά και ουσιώδη έξω όπως λ.χ. το δημογραφικό, εξ αιτίας του οποίου προχθές οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ορθώς έγραφαν προχθές ότι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα δεν θα είναι πια βιώσιμο κράτος) η χώρα βρίσκεται σε τροχιά πλήρους και πολυεπίπεδης αποσύνθεσης.
Ζούμε την αρχή ενός ιστορικού τέλους, την είσοδο μίας νέας εποχής, που ξεπερνά κατά πολύ την οικονομική κρίση και το χρέος. Ζούμε ήδη τη διεργασία αποσύνθεσης αυτού του τόπου. Ας το αντιληφθούμε κι ας αφήσουμε στην άκρη την προπαγάνδα και τα ψέμματα.
Ο γκρεμός είναι μπροστά. Το τελευταίο που βοηθά, είναι να κοροιδεύουμε τους εαυτούς μας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου