Πρωτοβουλίες άμεσης ανατροπής τώρα, για να ξαναγίνουν τα συνδικάτα υπολογίσιμη δύναμη
Από τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ στις 20 Νοέμβρη έχουν περάσει πάνω από 2 μήνες, με την κοινωνική καταστροφή να παίρνει γενικευμένη μορφή, με την φτώχεια, και την ανεργία να σπάνε κάθε ιστορικό ρεκόρ.
Θυμίζουμε ότι εκείνο, το Γενικό Συμβούλιο, υποτίθεται ότι συγκλήθηκε, μετά από προετοιμασία μέσα από την «εγκύκλιο» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ προς τις οργανώσεις, και συνεδρίασε για να συζητήσει τις προτάσεις και τις ιδέες των συνδικάτων, ώστε να διαμορφώσει και να αποφασίσει ένα άμεσο αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης κατά το επόμενο διάστημα.
Θυμίζουμε ότι εκείνο, το Γενικό Συμβούλιο, υποτίθεται ότι συγκλήθηκε, μετά από προετοιμασία μέσα από την «εγκύκλιο» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ προς τις οργανώσεις, και συνεδρίασε για να συζητήσει τις προτάσεις και τις ιδέες των συνδικάτων, ώστε να διαμορφώσει και να αποφασίσει ένα άμεσο αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης κατά το επόμενο διάστημα.
Ένα πρόγραμμα, που θα είχε σχέδιο, προοπτική, σταθερό βηματισμό, παρεμβάσεις στους εργασιακούς χώρους, ενημέρωση των εργαζομένων, θα βάζει τους επιμέρους αγώνες των κλάδων στις ράγες μια συνολικής συντονισμένης κατεύθυνσης, με στόχο την ανατροπή της συνεχιζόμενης μνημονιακής καταστροφής.
Θυμίζουμε ότι εκείνο το γενικό συμβούλιο του Νοέμβρη, ολοκλήρωσε τις εργασίες χωρίς καμιά απόφαση, χωρίς κανένα προγραμματισμό δράσης. Εκείνο το Γενικό Συμβούλιο, το μόνο που αποφάσισε είναι ότι πάλι ΘΑ προετοιμάσει τους αγώνες και τις αντιστάσεις των εργαζομένων.
Είναι πια εμφανέστατο, ότι η «καλή προετοιμασία των αγώνων» συνεχίζει να είναι το βολικό άλλοθι για τη συνεχιζόμενη ακινησία και αφασία του συνδικαλιστικού κινήματος και ιδίως της κορυφαίας οργανωτικής του έκφρασης.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αλλά και για τους δικούς τους λόγους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με μια ιδιότυπη μεταξύ τους συνεννόηση, εξακολουθούν και αναμασούν το «επιχείρημα» της «καλής προετοιμασίας» των αγώνων, οι οποίοι όμως σχεδόν ποτέ δεν εξαγγέλλονται ούτε πραγματοποιούνται.
Και ενώ όλα αυτά συντελούνται στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος, την ίδια ώρα η δικομματική κυβερνητική κοινοπραξία των Σαμαρά – Βενιζέλου, επιταχύνει.
• Η μνημονιακή οικονομική πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας, τα αλλεπάλληλα φορολογικά νομοσχέδια και τα ατέλειωτα χαράτσια τσακίζουν τα νοικοκυριά, τους εργαζόμενους, τους άνεργους τους συνταξιούχους. Την ίδια στιγμή τα τραπεζικά σκάνδαλα με τα θαλασσοδάνεια των ημετέρων επιχειρηματιών προκαλούν την οργή των εργαζομένων, ενώ η πραγματική οικονομία ασφυκτιά από την έλλειψη ρευστότητας.
• Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες ατομικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνίες με μισθούς ακόμα κάτω και από αυτούς που νομοθέτησε ο Βρούτσης
• Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων είναι στα σκαριά, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου και οδηγώντας σε νέα δραματική αύξηση της ανεργίας στα όρια που προβλέπει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ (33%)
• Το γαϊτανάκι των ιδιωτικοποιήσεων με αρχή αυτή της ΔΕΗ και μάλιστα με όρους ξεπουλήματος, ξεκινά με ραγδαίους ρυθμούς. Σε λίγο όλα τα δημόσια - κοινωνικά αγαθά θα είναι στα χέρια της κερδοσκοπικής ιδιωτικής «πρωτοβουλίας», προσβάσιμα μόνο στους λίγους πλούσιους.
• Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών είναι προ των πυλών και φέρνει μια ώρα αρχύτερα την κατάρρευση των ταμείων και των συντάξεων
• Οι ίδιες οι συντάξεις θα υποστούν νέες οδυνηρές περικοπές και θα μεταλλαχθούν οριστικά σε προνομιακά επιδόματα
• Ο ΕΟΠΠΥ καταργείται και οι ασφαλισμένοι εργαζόμενοι δεν έχουν τη στοιχειώδη φροντίδα υγείας, ενώ οι ανασφάλιστοι προσφεύγουν μαζικά στα διάφορα κοινωνικά ιατρεία. Η υγεία από υποχρέωση του κράτους, μετατρέπεται σε φιλανθρωπική δραστηριότητα
• Ολοκληρώνονται οι απολύσεις των 4.000 εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου, ενώ προετοιμάζεται και η επιπλέον απόλυση άλλων 11.000 εργαζομένων του 2014, για να τηρηθούν στο ακέραιο οι μνημονιακές δεσμεύσεις της διετίας 2013-2014
• Ο αυταρχισμός, η βία και η περιστολή των δημοκρατικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων από τη δικομματική κυβέρνηση όχι μόνο συνεχίζεται αλλά εντείνεται και πολλαπλασιάζεται.
• Η χουντικής έμπνευσης απόφαση της Κυβέρνησης να απαγορέψει τις διαδηλώσεις την ημέρα της ανάληψης της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., συνιστά μέγιστη αντιδημοκρατική εκτροπή.
• Πολλοί εργασιακοί χώροι, όπως οι συγκοινωνίες και οι ναυτεργάτες είναι ακόμα στο γύψο της επιστράτευσης.
Απέναντι σε όλα αυτά, το αυτονόητο ερώτημα είναι που είναι η ΓΣΕΕ;
Η απουσία, η αδράνεια, η ακινησία και η τακτική της απόδρασης από κάθε παρέμβαση της Συνομοσπονδίας, με ευθύνη της ηγετικής της πλειοψηφίας, απέναντι στα προβλήματα των εργαζομένων και της κοινωνίας, που οξύνονται καταιγιστικά και γενικεύουν την κοινωνική καταστροφή, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Ζητούμε να συνεδριάσει άμεσα, η Ε.Ε. της ΓΣΕΕ και να πάρει αποφάσεις για οργάνωση της δράσης των εργαζομένων και για σχέδιο αγωνιστικών παρεμβάσεων σε συνεννόηση και με το χώρο του Δημοσίου.
Όσο η ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εξακολουθεί να μην αλλάζει ρότα, όσο συνεχίζει να αποδρά από τα προβλήματα και την ανάπτυξη συντονισμένων αντιστάσεων, τόσο θα απαξιώνεται όχι μόνο στα μάτια των εργαζομένων και της κοινωνίας, αλλά και στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος και όλων όσων βλέπουν ότι αυτή η αδράνεια και ακινησία, οδηγεί σε στρατηγική ήττα το θεσμό των συνδικάτων και στην κατάρρευση τους.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Απαιτούνται πολύπλευρες πρωτοβουλίες από όλους όσους πιστεύουν ότι η αλλαγή πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος και το σταμάτημα της απαξίωσής του δεν μπορεί να περιμένει.
Θυμίζουμε ότι εκείνο το γενικό συμβούλιο του Νοέμβρη, ολοκλήρωσε τις εργασίες χωρίς καμιά απόφαση, χωρίς κανένα προγραμματισμό δράσης. Εκείνο το Γενικό Συμβούλιο, το μόνο που αποφάσισε είναι ότι πάλι ΘΑ προετοιμάσει τους αγώνες και τις αντιστάσεις των εργαζομένων.
Είναι πια εμφανέστατο, ότι η «καλή προετοιμασία των αγώνων» συνεχίζει να είναι το βολικό άλλοθι για τη συνεχιζόμενη ακινησία και αφασία του συνδικαλιστικού κινήματος και ιδίως της κορυφαίας οργανωτικής του έκφρασης.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αλλά και για τους δικούς τους λόγους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, με μια ιδιότυπη μεταξύ τους συνεννόηση, εξακολουθούν και αναμασούν το «επιχείρημα» της «καλής προετοιμασίας» των αγώνων, οι οποίοι όμως σχεδόν ποτέ δεν εξαγγέλλονται ούτε πραγματοποιούνται.
Και ενώ όλα αυτά συντελούνται στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος, την ίδια ώρα η δικομματική κυβερνητική κοινοπραξία των Σαμαρά – Βενιζέλου, επιταχύνει.
• Η μνημονιακή οικονομική πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας, τα αλλεπάλληλα φορολογικά νομοσχέδια και τα ατέλειωτα χαράτσια τσακίζουν τα νοικοκυριά, τους εργαζόμενους, τους άνεργους τους συνταξιούχους. Την ίδια στιγμή τα τραπεζικά σκάνδαλα με τα θαλασσοδάνεια των ημετέρων επιχειρηματιών προκαλούν την οργή των εργαζομένων, ενώ η πραγματική οικονομία ασφυκτιά από την έλλειψη ρευστότητας.
• Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες ατομικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνίες με μισθούς ακόμα κάτω και από αυτούς που νομοθέτησε ο Βρούτσης
• Η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων είναι στα σκαριά, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου και οδηγώντας σε νέα δραματική αύξηση της ανεργίας στα όρια που προβλέπει το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ (33%)
• Το γαϊτανάκι των ιδιωτικοποιήσεων με αρχή αυτή της ΔΕΗ και μάλιστα με όρους ξεπουλήματος, ξεκινά με ραγδαίους ρυθμούς. Σε λίγο όλα τα δημόσια - κοινωνικά αγαθά θα είναι στα χέρια της κερδοσκοπικής ιδιωτικής «πρωτοβουλίας», προσβάσιμα μόνο στους λίγους πλούσιους.
• Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών είναι προ των πυλών και φέρνει μια ώρα αρχύτερα την κατάρρευση των ταμείων και των συντάξεων
• Οι ίδιες οι συντάξεις θα υποστούν νέες οδυνηρές περικοπές και θα μεταλλαχθούν οριστικά σε προνομιακά επιδόματα
• Ο ΕΟΠΠΥ καταργείται και οι ασφαλισμένοι εργαζόμενοι δεν έχουν τη στοιχειώδη φροντίδα υγείας, ενώ οι ανασφάλιστοι προσφεύγουν μαζικά στα διάφορα κοινωνικά ιατρεία. Η υγεία από υποχρέωση του κράτους, μετατρέπεται σε φιλανθρωπική δραστηριότητα
• Ολοκληρώνονται οι απολύσεις των 4.000 εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου, ενώ προετοιμάζεται και η επιπλέον απόλυση άλλων 11.000 εργαζομένων του 2014, για να τηρηθούν στο ακέραιο οι μνημονιακές δεσμεύσεις της διετίας 2013-2014
• Ο αυταρχισμός, η βία και η περιστολή των δημοκρατικών, κοινωνικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων από τη δικομματική κυβέρνηση όχι μόνο συνεχίζεται αλλά εντείνεται και πολλαπλασιάζεται.
• Η χουντικής έμπνευσης απόφαση της Κυβέρνησης να απαγορέψει τις διαδηλώσεις την ημέρα της ανάληψης της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., συνιστά μέγιστη αντιδημοκρατική εκτροπή.
• Πολλοί εργασιακοί χώροι, όπως οι συγκοινωνίες και οι ναυτεργάτες είναι ακόμα στο γύψο της επιστράτευσης.
Απέναντι σε όλα αυτά, το αυτονόητο ερώτημα είναι που είναι η ΓΣΕΕ;
Η απουσία, η αδράνεια, η ακινησία και η τακτική της απόδρασης από κάθε παρέμβαση της Συνομοσπονδίας, με ευθύνη της ηγετικής της πλειοψηφίας, απέναντι στα προβλήματα των εργαζομένων και της κοινωνίας, που οξύνονται καταιγιστικά και γενικεύουν την κοινωνική καταστροφή, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Ζητούμε να συνεδριάσει άμεσα, η Ε.Ε. της ΓΣΕΕ και να πάρει αποφάσεις για οργάνωση της δράσης των εργαζομένων και για σχέδιο αγωνιστικών παρεμβάσεων σε συνεννόηση και με το χώρο του Δημοσίου.
Όσο η ηγετική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ εξακολουθεί να μην αλλάζει ρότα, όσο συνεχίζει να αποδρά από τα προβλήματα και την ανάπτυξη συντονισμένων αντιστάσεων, τόσο θα απαξιώνεται όχι μόνο στα μάτια των εργαζομένων και της κοινωνίας, αλλά και στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος και όλων όσων βλέπουν ότι αυτή η αδράνεια και ακινησία, οδηγεί σε στρατηγική ήττα το θεσμό των συνδικάτων και στην κατάρρευση τους.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Απαιτούνται πολύπλευρες πρωτοβουλίες από όλους όσους πιστεύουν ότι η αλλαγή πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος και το σταμάτημα της απαξίωσής του δεν μπορεί να περιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου