Του Δημήτρη Τσιμούρα
από το περιοδικό (ρεσάλτο)
Η βασικότερη αιτία που κάνει τους σημερινούς κυβερνώντες αδίστακτους είναι το πάθος τους για την εξουσία. Τα βάρβαρα μέτρα που παίρνουν ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού -αδιαφορώντας για τις βαριές τους συνέπειες - είναι ταυτόχρονα και η υποβολή των διαπιστευτηρίων τους στην άρχουσα τάξη, από την οποία και αντλούν τη δύναμή τους.
Σήμερα, όποιος θέλει κατάματα να αντικρίσει την πραγματικότητα βλέπει ότι η άρχουσα τάξη, ασχέτου εθνικότητας, μέσω των υπαλλήλων της πολιτικών, θέλει να επιβάλει την απόλυτη κυριαρχία της και στον ελληνικό λαό. Γι αυτό τον οδηγεί
–βάσει άριστα επεξεργασμένου σχεδίου- με μαθηματική ακρίβεια, λαβώνοντας και ταπεινώνοντάς τον ως την τελική εξαθλίωση.
Ένα μεγάλο αγκάθι στο δρόμο υλοποίησης αυτού του στόχου είναι οι μικρές ατομικές περιουσίες που έχει η πλειοψηφία των Ελλήνων στην κατοχή της, σε αντίθεση μάλιστα με άλλους Ευρωπαίους, των οποίων κατά κανόνα οι χώρες βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Το ότι έχουν βάλει στόχο να ληστέψουν στην κυριολεξία τις μικρές ιδιοκτησίες δεν χωρά πλέον καμιά αμφιβολία.Επιβάλλουν χαράτσια και υπέρογκους φόρους, ενώ μειώνουν γενικά τα εισοδήματα κατά δραματικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αντικειμενικά να μην μπορούν να καλυφθούν οι υπέρογκες υποχρεώσεις που τεχνητά οι κυβερνώντες δημιουργούν στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Επιδιώκουν να μην έχουμε τίποτα στην κατοχή μας. Να ζούμε με ένα ξερό κομμάτι ψωμί, για να μπορούμε να δουλεύουμε γι αυτούς. Για να τους εξασφαλίζουμε ακόμη περισσότερα κέρδη. Για να τους φτιάχνουμε ακόμη μεγαλύτερες περιουσίες.
Είναι βέβαια γνωστό ότι για να αποκτηθούν αυτές οι μικρές ατομικές περιουσίες, που αυτοί έχουν βάλει στο στόχαστρό τους, χρειάστηκε από τους κατόχους τους επίπονη και σκληρή δουλειά. Χρειάστηκε σκληρή οικονομία και ταυτόχρονα θυσία μικροχαρών της ζωής. Για να αφήσουμε ένα κεραμίδι στα παιδιά μας, έλεγαν οι παλιότεροι!
Αντίθετα, με χίλιους δυό τρόπους ενισχύουν κατά σκανδαλώδη τρόπο τις μεγάλες περιουσίες, οι οποίες όχι μόνο δεν είναι προϊόν εργασίας αλλά είναι αποτέλεσμα σκληρής και βάρβαρης εκμετάλλευσης ανθρώπων από τους κατόχους τους.
Η άλωση λοιπόν των μικρών αυτών ιδιοκτησιών είναι ένας από τους βασικούς τους στόχους, που πλέον δεν μπορούν να κρύψουν. Γι αυτό μάλιστα εντείνουν με κάθε μέσο και τρόπο την πολιορκία. Γι αυτό κόβουν συνεχώς διόδους ανεφοδιασμού.
Θέλουν να έχουν υπό την κατοχή τους τα πάντα, πιστεύοντας πως έτσι θα ελέγχουν, σε ένα βάθος χρόνου απόλυτα, όχι μόνο την εργατική μας δύναμη άλλα και αυτή την ίδια τη σκέψη μας.
Ξέρουν όμως ότι η άλωση, που με ιδιαίτερη προσοχή σχεδιάζουν, δεν θα είναι εύκολη. Γι αυτό καλούν και ξένους στρατούς σε βοήθεια, χρυσώνοντάς τους. Τους προσφέρουν τα πάντα από τον εθνικό μας πλούτο. Τους χαρίζουν στην κυριολεξία τα «κόκκινα δάνεια» των πολιορκημένων.
Ταυτόχρονα, προσπαθούν με κάθε μέσο και τρόπο να αποπροσανατολίσουν τους πολιορκημένους. Δικά τους σκάνδαλα, που μέχρι σήμερα έκρυβαν στα συρτάρια τους επιμελώς από το λαό, τώρα οι ίδιοι τα βγάζουν στην επιφάνεια.
Ενώ οι τροχιοδεικτικές τους βολές δείχνουν άλλους στόχους,αυτοί ύπουλα και συστηματικά οργανώνουν την τελική τους επίθεση. Πλησιάζουν σε απόσταση βολής. Σφίγγουν συνεχώς τον κλοιό στους πολιορκημένους.
Μέχρι αυτοί να εκδηλώσουν την μεγάλη επίθεση ο αποπροσανατολισμός για τους αμυνόμενους θα μεγαλώνει συνεχώς. Αλλού θα στρέφουν την προσοχή τους. Αδίστακτοι όπως είναι, είναι ικανοί να ρίξουν στην πυρά ακόμη και υπουργούς ή και πρωθυπουργούς, που για αυτούς είναι ή θα είναι «καμένα χαρτιά». Για να παραπλανήσουν τους αμυνόμενους και να νομίσουν ότι έχουν νικήσει.
Και ενώ σε μεγάλο βαθμό πετυχαίνουν και στρέφουν την προσοχή των αμυνομένων αλλού, πάλι δεν είναι σίγουροι ότι θα βγουν νικητές από μία κατά μέτωπο επίθεση.
Ούτε οι ξένοι μισθοφόροι που έχουν στο πλευρό τους μπορούν να τους εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άλωση. Δεν τολμούν να εξαπολύσουν μία τέτοια επίθεση με τον μισθοφορικό τους στρατό. Οι μισθοφόροι δεν γνωρίζουν από λεβεντιά, από περηφάνια, από πατρίδα. Ψάχνουν εναγωνίως για εφιάλτες.
Ξέρουν πολύ καλά ότι ο αδύνατος κρίκος στην αμυντική μας αλυσίδα είναι τα κόκκινα δάνεια. Τα δάνεια εκείνα που δεν εξυπηρετούνται λόγω της μεγάλης ανεργίας, που και τεχνητά δημιουργούν, λόγω των δραματικών μειώσεων μισθών και των συντάξεων. Μειώσεις που δεν έχουν σταματημό!
Ξέρουν ότι η Κερκόπορτα βρίσκεται εκεί. Στο κέρας εκείνων που έχουν τα «κόκκινα δάνεια». Είναι σίγουρο ότι εκεί θα επικεντρώσουν τις μισθοφορικές τους δυνάμεις. Από εκεί θα αρχίσουν την τελική τους επίθεση.
Προσδοκούν να κάνουν γενίτσαρους τους αιχμαλώτους της πρώτης τους νίκης. Να τους βάλουν εμπροσθοφυλακή, ενεργοποιώντας στο έπακρο για μια ακόμη φορά ένα δοκιμασμένο και αποτελεσματικό εργαλείο τους, τον «κοινωνικό αυτοματισμό».
Η μαύρη προπαγάνδα τους θα πείσει τους πρώτους «αιχμαλώτους» ότι είναι… άδικο αυτοί να μην έχουν σπίτια και περιουσίες και οι άλλοι να έχουν.
Αφήνοντας φυσικά πάντα στο απυρόβλητο τους μεγάλους, τους εκμεταλλευτές, αυτούς που λυμαίνονται τον πλούτο της πατρίδας μας και εκμεταλλεύονται τον λαό της.
Οι άθλιοι προσδοκούν ότι θα στρέψουν τον έναν μας εναντίον του άλλου. Και αυτοί πλέον θα μένουν απλοί παρατηρητές, μέχρι εμείς να αλληλοεξοντωθούμε.
Δεν πρέπει επομένως να υπάρξει Κερκόπορτα. Ας μην πει κανένας μας «εμένα δεν με αφορά». Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να προβούν σε κατασχέσεις. Αν αρπάξουν τις πρώτες περιουσίες θα καταφέρουν να αρπάξουν και τις επόμενες. Σε χρόνο μηδέν όλοι μπορούμε να βρεθούμε χρεωμένοι, αφού πλέον οι φόροι και τα χαράτσια προσδιορίζονται με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Κανένας μόνος του. «Ο ένας για όλους και οι όλοι για τον έναν».
Όμως οι πολεμικές τους ιαχές είναι πλέον ευδιάκριτες. Όλο και πλησιάζουν. Σε λίγο θα φτάσουν σε απόσταση βολής. Σε λίγο το βεληνεκές των πυροβόλων τους θα καλύπτει όλους τους προεπιλεγμένους στόχους.
Μπορεί να περιμένουμε άλλο; Μπορούμε να τους αφήσουμε να πλησιάσουν περισσότερο; Δεν θα πρέπει να τους σταματήσουμε; Ο εχθρός είναι ύπουλος. Είναι η ώρα λοιπόν να αξιοποιήσουμε την αριθμητική μας υπεροχή αλλά και τη δύναμη που αντλούμε από το δίκιο μας. Όχι τόσο για τη δική μας σωτηρία αλλά για τη σωτηρία και το μέλλον των παιδιών μας, που, δια παντός οι βάρβαροι θέλουν να θάψουν!
Πλέον οι ιαχές και τα τύμπανα των «Ούννων» ακούγονται όλο και πιο δυνατά. Ο ρυθμός τους γίνεται όλο και πιο γρήγορος.
Σιωπή και ουδετερότητα σημαίνουν συνενοχή.
Τώρα. Τώρα, πριν οι Βάρβαροι φτάσουν σε απόσταση βολής, πριν προλάβουν να εκδηλώσουν τη μεγάλη τους επίθεση. Τώρα, οι στρατηγοί μας, οι στρατηγοί των πολιορκημένων έχουν τον πρώτο λόγο. Έχουν την τελική ευθύνη να διατάξουν οργανωμένη έξοδο και αντεπίθεση για την αξιοπρέπεια, για τα παιδιά μας, για να παραμείνουμε άνθρωποι, οδηγώντας μας μέχρι την τελική ΝΙΚΗ!
Η βασικότερη αιτία που κάνει τους σημερινούς κυβερνώντες αδίστακτους είναι το πάθος τους για την εξουσία. Τα βάρβαρα μέτρα που παίρνουν ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού -αδιαφορώντας για τις βαριές τους συνέπειες - είναι ταυτόχρονα και η υποβολή των διαπιστευτηρίων τους στην άρχουσα τάξη, από την οποία και αντλούν τη δύναμή τους.
Σήμερα, όποιος θέλει κατάματα να αντικρίσει την πραγματικότητα βλέπει ότι η άρχουσα τάξη, ασχέτου εθνικότητας, μέσω των υπαλλήλων της πολιτικών, θέλει να επιβάλει την απόλυτη κυριαρχία της και στον ελληνικό λαό. Γι αυτό τον οδηγεί
–βάσει άριστα επεξεργασμένου σχεδίου- με μαθηματική ακρίβεια, λαβώνοντας και ταπεινώνοντάς τον ως την τελική εξαθλίωση.
Ένα μεγάλο αγκάθι στο δρόμο υλοποίησης αυτού του στόχου είναι οι μικρές ατομικές περιουσίες που έχει η πλειοψηφία των Ελλήνων στην κατοχή της, σε αντίθεση μάλιστα με άλλους Ευρωπαίους, των οποίων κατά κανόνα οι χώρες βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Το ότι έχουν βάλει στόχο να ληστέψουν στην κυριολεξία τις μικρές ιδιοκτησίες δεν χωρά πλέον καμιά αμφιβολία.Επιβάλλουν χαράτσια και υπέρογκους φόρους, ενώ μειώνουν γενικά τα εισοδήματα κατά δραματικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αντικειμενικά να μην μπορούν να καλυφθούν οι υπέρογκες υποχρεώσεις που τεχνητά οι κυβερνώντες δημιουργούν στην συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Επιδιώκουν να μην έχουμε τίποτα στην κατοχή μας. Να ζούμε με ένα ξερό κομμάτι ψωμί, για να μπορούμε να δουλεύουμε γι αυτούς. Για να τους εξασφαλίζουμε ακόμη περισσότερα κέρδη. Για να τους φτιάχνουμε ακόμη μεγαλύτερες περιουσίες.
Είναι βέβαια γνωστό ότι για να αποκτηθούν αυτές οι μικρές ατομικές περιουσίες, που αυτοί έχουν βάλει στο στόχαστρό τους, χρειάστηκε από τους κατόχους τους επίπονη και σκληρή δουλειά. Χρειάστηκε σκληρή οικονομία και ταυτόχρονα θυσία μικροχαρών της ζωής. Για να αφήσουμε ένα κεραμίδι στα παιδιά μας, έλεγαν οι παλιότεροι!
Αντίθετα, με χίλιους δυό τρόπους ενισχύουν κατά σκανδαλώδη τρόπο τις μεγάλες περιουσίες, οι οποίες όχι μόνο δεν είναι προϊόν εργασίας αλλά είναι αποτέλεσμα σκληρής και βάρβαρης εκμετάλλευσης ανθρώπων από τους κατόχους τους.
Η άλωση λοιπόν των μικρών αυτών ιδιοκτησιών είναι ένας από τους βασικούς τους στόχους, που πλέον δεν μπορούν να κρύψουν. Γι αυτό μάλιστα εντείνουν με κάθε μέσο και τρόπο την πολιορκία. Γι αυτό κόβουν συνεχώς διόδους ανεφοδιασμού.
Θέλουν να έχουν υπό την κατοχή τους τα πάντα, πιστεύοντας πως έτσι θα ελέγχουν, σε ένα βάθος χρόνου απόλυτα, όχι μόνο την εργατική μας δύναμη άλλα και αυτή την ίδια τη σκέψη μας.
Ξέρουν όμως ότι η άλωση, που με ιδιαίτερη προσοχή σχεδιάζουν, δεν θα είναι εύκολη. Γι αυτό καλούν και ξένους στρατούς σε βοήθεια, χρυσώνοντάς τους. Τους προσφέρουν τα πάντα από τον εθνικό μας πλούτο. Τους χαρίζουν στην κυριολεξία τα «κόκκινα δάνεια» των πολιορκημένων.
Ταυτόχρονα, προσπαθούν με κάθε μέσο και τρόπο να αποπροσανατολίσουν τους πολιορκημένους. Δικά τους σκάνδαλα, που μέχρι σήμερα έκρυβαν στα συρτάρια τους επιμελώς από το λαό, τώρα οι ίδιοι τα βγάζουν στην επιφάνεια.
Ενώ οι τροχιοδεικτικές τους βολές δείχνουν άλλους στόχους,αυτοί ύπουλα και συστηματικά οργανώνουν την τελική τους επίθεση. Πλησιάζουν σε απόσταση βολής. Σφίγγουν συνεχώς τον κλοιό στους πολιορκημένους.
Μέχρι αυτοί να εκδηλώσουν την μεγάλη επίθεση ο αποπροσανατολισμός για τους αμυνόμενους θα μεγαλώνει συνεχώς. Αλλού θα στρέφουν την προσοχή τους. Αδίστακτοι όπως είναι, είναι ικανοί να ρίξουν στην πυρά ακόμη και υπουργούς ή και πρωθυπουργούς, που για αυτούς είναι ή θα είναι «καμένα χαρτιά». Για να παραπλανήσουν τους αμυνόμενους και να νομίσουν ότι έχουν νικήσει.
Και ενώ σε μεγάλο βαθμό πετυχαίνουν και στρέφουν την προσοχή των αμυνομένων αλλού, πάλι δεν είναι σίγουροι ότι θα βγουν νικητές από μία κατά μέτωπο επίθεση.
Ούτε οι ξένοι μισθοφόροι που έχουν στο πλευρό τους μπορούν να τους εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άλωση. Δεν τολμούν να εξαπολύσουν μία τέτοια επίθεση με τον μισθοφορικό τους στρατό. Οι μισθοφόροι δεν γνωρίζουν από λεβεντιά, από περηφάνια, από πατρίδα. Ψάχνουν εναγωνίως για εφιάλτες.
Ξέρουν πολύ καλά ότι ο αδύνατος κρίκος στην αμυντική μας αλυσίδα είναι τα κόκκινα δάνεια. Τα δάνεια εκείνα που δεν εξυπηρετούνται λόγω της μεγάλης ανεργίας, που και τεχνητά δημιουργούν, λόγω των δραματικών μειώσεων μισθών και των συντάξεων. Μειώσεις που δεν έχουν σταματημό!
Ξέρουν ότι η Κερκόπορτα βρίσκεται εκεί. Στο κέρας εκείνων που έχουν τα «κόκκινα δάνεια». Είναι σίγουρο ότι εκεί θα επικεντρώσουν τις μισθοφορικές τους δυνάμεις. Από εκεί θα αρχίσουν την τελική τους επίθεση.
Προσδοκούν να κάνουν γενίτσαρους τους αιχμαλώτους της πρώτης τους νίκης. Να τους βάλουν εμπροσθοφυλακή, ενεργοποιώντας στο έπακρο για μια ακόμη φορά ένα δοκιμασμένο και αποτελεσματικό εργαλείο τους, τον «κοινωνικό αυτοματισμό».
Η μαύρη προπαγάνδα τους θα πείσει τους πρώτους «αιχμαλώτους» ότι είναι… άδικο αυτοί να μην έχουν σπίτια και περιουσίες και οι άλλοι να έχουν.
Αφήνοντας φυσικά πάντα στο απυρόβλητο τους μεγάλους, τους εκμεταλλευτές, αυτούς που λυμαίνονται τον πλούτο της πατρίδας μας και εκμεταλλεύονται τον λαό της.
Οι άθλιοι προσδοκούν ότι θα στρέψουν τον έναν μας εναντίον του άλλου. Και αυτοί πλέον θα μένουν απλοί παρατηρητές, μέχρι εμείς να αλληλοεξοντωθούμε.
Δεν πρέπει επομένως να υπάρξει Κερκόπορτα. Ας μην πει κανένας μας «εμένα δεν με αφορά». Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να προβούν σε κατασχέσεις. Αν αρπάξουν τις πρώτες περιουσίες θα καταφέρουν να αρπάξουν και τις επόμενες. Σε χρόνο μηδέν όλοι μπορούμε να βρεθούμε χρεωμένοι, αφού πλέον οι φόροι και τα χαράτσια προσδιορίζονται με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Κανένας μόνος του. «Ο ένας για όλους και οι όλοι για τον έναν».
Όμως οι πολεμικές τους ιαχές είναι πλέον ευδιάκριτες. Όλο και πλησιάζουν. Σε λίγο θα φτάσουν σε απόσταση βολής. Σε λίγο το βεληνεκές των πυροβόλων τους θα καλύπτει όλους τους προεπιλεγμένους στόχους.
Μπορεί να περιμένουμε άλλο; Μπορούμε να τους αφήσουμε να πλησιάσουν περισσότερο; Δεν θα πρέπει να τους σταματήσουμε; Ο εχθρός είναι ύπουλος. Είναι η ώρα λοιπόν να αξιοποιήσουμε την αριθμητική μας υπεροχή αλλά και τη δύναμη που αντλούμε από το δίκιο μας. Όχι τόσο για τη δική μας σωτηρία αλλά για τη σωτηρία και το μέλλον των παιδιών μας, που, δια παντός οι βάρβαροι θέλουν να θάψουν!
Πλέον οι ιαχές και τα τύμπανα των «Ούννων» ακούγονται όλο και πιο δυνατά. Ο ρυθμός τους γίνεται όλο και πιο γρήγορος.
Σιωπή και ουδετερότητα σημαίνουν συνενοχή.
Τώρα. Τώρα, πριν οι Βάρβαροι φτάσουν σε απόσταση βολής, πριν προλάβουν να εκδηλώσουν τη μεγάλη τους επίθεση. Τώρα, οι στρατηγοί μας, οι στρατηγοί των πολιορκημένων έχουν τον πρώτο λόγο. Έχουν την τελική ευθύνη να διατάξουν οργανωμένη έξοδο και αντεπίθεση για την αξιοπρέπεια, για τα παιδιά μας, για να παραμείνουμε άνθρωποι, οδηγώντας μας μέχρι την τελική ΝΙΚΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου