Η πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση που έγινε εν όψει των ευρωεκλογών καταγράφει την αποδοκιμασία των πολιτών για τη λιτότητα και τους πολιτικούς εκφραστές της. Οι κοινωνικές ανισότητες που ορθώνει η λιτότητα προκαλούν ρήγμα στους συσχετισμούς της σοσιαλνεοφιλελεύθερης συναίνεσης που επί είκοσι χρόνια, από την εποχή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, κυβερνάει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κρίση εκπροσώπησης, που τα προηγούμενα χρόνια δοκίμασε τη συνοχή του σοσιαλδημοκρατικού μπλοκ, απειλεί τώρα την ευρωδεξιά. Και μπορεί να εκδηλωθεί με αύξηση της αποχής  και με ενίσχυση ακροδεξιών - ξενοφοβικών κομμάτων με όχημα τον ευρωσκεπτικισμό.

Για πρώτη φορά, όμως, διαμορφώνεται και το αντίβαρο, με την ορμητική άνοδο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, για την οποία εκτιμάται ότι θα ξεπεταχτεί στην τέταρτη θέση της Ευρωβουλής. 
Έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι αυτή η άνοιξη της νέας Αριστεράς (ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε χαρακτηριστικά ότι "αυτός ο Μάης θα είναι ο Μάης των λαών") έχει ως κινητήρια δύναμη την ελληνική Αριστερά και ειδικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Η Ελλάδα, από πειραματόζωο της κρίσης, μετατρέπεται σε αχίλλειο πτέρνα του κυρίαρχου ευρωπαϊκού - νεοφιλελεύθερου μοντέλου. 
Σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες, στην Ελλάδα η Αριστερά κατορθώνει να εκφράζει πλειοψηφικά τις αγωνίες και τις ελπίδες των πολιτών. 
Αυτό το μήνυμα, αν τελικώς επιβεβαιωθεί στις κάλπες, συγκινεί ολοένα και περισσότερο Ευρωπαίους πολίτες.

Δεν είναι μόνον ο συμβολισμός της βιβλικής παρομοίωσης του Δαυίδ και του Γολιάθ. 
Είναι η συνειδητοποίηση ότι το παιχνίδι ανοίγει, ότι είναι δυνατό το ντόμινο ανατροπών. 
Αυτή η "δυναμική ΣΥΡΙΖΑ", που μεταφράζεται σε δυναμική της ευρωπαϊκής Αριστεράς και των κινημάτων, έχει απλωθεί στον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά συζητείται ευρύτερα. 
Συζητείται γιατί προσδίδει αυτοπεποίθηση και αξιοπρέπεια στους πολίτες. Κι αυτή η δημοκρατική αίσθηση απαντά στα αδιέξοδα που δημιουργεί καθημερινά η ακραία λιτότητα, αδιέξοδα που τροφοδοτούν τον αγώνα για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου οικονομίας - πολιτικής διακυβέρνησης.

Η πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση δίνει πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ με 7 έδρες στην Ευρωβουλή (συνολικά 9 έδρες στην Αριστερά, αν συνυπολογιστούν και οι 2 έδρες του ΚΚΕ). 
Είναι η μοναδική περίπτωση αριστερού κόμματος στην Ευρώπη που αναμένεται να κυβερνήσει. 
Κι αυτό το "παράδοξο" θα αναγκάσει όλους τους παράγοντες να επανατοποθετηθούν, να το αντιμετωπίσουν ως ένα "νέο παράδειγμα".  Δεν πρόκειται να παραιτηθεί το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. 
Θα εκτιμήσει την ικανότητα της ευρωπαϊκής Αριστεράς και γενικότερα των ευρωπαϊκών λαών να μετατρέψουν τη νίκη της ελληνικής Αριστεράς σε ευρωπαϊκό λαϊκό γεγονός. 
Είναι προφανές ότι την αδιατάρακτη ηγεμονία του σοσιαλνεοφιλελεύθερου μοντέλου διαδέχεται, όχι γραμμικά, μια νέα πραγματικότητα, όπου η διαπραγμάτευση και η σύγκρουση θα συνυπάρχουν.

Παρά την αναμενόμενη πτώση των ποσοστών του μερκελισμού, μεθοδεύεται η συγκυβέρνηση με τους σοσιαλδημοκράτες, με στόχο την ανάδειξη του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη Σουλτς στην προεδρία της Κομισιόν. 
Πρόκειται για επισφράγιση της γερμανικής Ευρώπης και της λιτότητας. 
Αντίπαλος σ' αυτή την προοπτική είναι η Αριστερά και η κοινή πάλη των λαών με πυρήνα τον ευρωπαϊκό Νότο. 
Γι' αυτό η υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν έχει πολλαπλές σηματοδοτήσεις και αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη λαϊκή - δημοκρατική αποδοχή στην Ευρώπη.