ανάρτηση από iskra
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ
1. Στις 25 Μαΐου για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, είναι πιθανό ένα κόμμα της αριστεράς να είναι πρώτο, σε πανελλαδική εκλογική αναμέτρηση. Αλλά είναι πιθανό και το ποσοστό του συνόλου των κομμάτων της αριστεράς να υπερβαίνει κατά πολύ το άθροισμα των δύο «παραδοσιακών» πόλων πολιτικής έκφρασης του κυρίαρχου –διαχρονικά- μπλοκ εξουσίας.
2. Η ευρωομάδα της Αριστεράς ( GUE-GNL ) μπορεί να αναδειχθεί τέταρτη, αυξάνοντας την κοινοβουλευτική της δύναμη από 35 σε 56 έδρες. Από τους 56 , 7 θα είναι από το ΣΥΡΙΖΑ, 2 από το ΚΚΕ και 2 από το ΑΚΕΛ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο όμως Σοσιαλδημοκράτες ,Κεντροδεξιά ,Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι και Πράσινοι θα έχουν συνολικά 505 έδρες, δημιουργώντας συγκεκριμένο τοπίο συσχετισμών.
3. Η αποχή θα ξεπεράσει το 50% σε όλη την Ευρώπη. Αυτή η πρωτοφανής περιφρόνηση στην ευρωπαϊκή ιδέα δεν εκφράζεται μόνο μέσω της αποχής. Σύμφωνα με πανευρωπαϊκή δημοσκόπηση του Ινστιτούτου «Open Europe» το 60% των Ευρωπαίων δεν εμπιστεύεται την Ε.Ε. (πριν 6 χρόνια το ποσοστό ήταν 27%).
4. Το ποσοστό της αποχής και στην Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα καθώς σε αποχή μεταμφιέζονται τόσο η δυσαρέσκεια (απέναντι στη κυβέρνηση)όσο και η δυσπιστία (απέναντι στην αντιπολίτευση). Το ποσοστό της αποχής θα είναι δοκιμασία για τα αυτοκριτικά αντανακλαστικά της αριστεράς.
5. Η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην Ε.Ε. είναι τόσο ισχυρή ώστε σε σειρά χωρών (Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Ουγγαρία κ.α.) κόμματα κατά της ΕΕ θα αναδειχθούν πρώτα ή δεύτερα στις ευρωεκλογές. Τα περισσότερα δεν ανήκουν στην αριστερά. Το αντίθετο. Το στοιχείο αυτό θα γίνει αντικείμενο ιδιαίτερου προβληματισμού;
6. Παρ΄ όλο το τυπικό διακύβευμα (Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και πολιτική) των ευρωεκλογών, η ψήφος στην Ελλάδα θα είναι ψήφος για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Οι εκλογές θα έχουν ισχυρό δημοψηφικό χαρακτήρα , και αυτό είναι μια κατ΄αρχήν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που τις όρισε ως τέτοιες Αυτό το χαρακτηριστικό είναι που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και στο αποτέλεσμα της 25ης Μαΐου, που έχει τις προϋποθέσεις να εμφανιστεί σαν ένα αποτέλεσμα – σοκ για τα κόμματα της συγκυβέρνησης.
7. Το αποτέλεσμα θα οδηγήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε πολιτικές εξελίξεις. Το εύρος των πολιτικών εξελίξεων θα καθοριστεί όχι μόνο από το μέγεθος της συντριβής των κυβερνητικών κομμάτων και από τις ενδοαστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις αλλά και από το βαθμό επανεμφάνισης του λαϊκού και εργατικού κινήματος.
8 . Η συζήτηση για την ποσοτικοποίηση της διαφοράς («έστω και μια ψήφος πιο πάνω από τη Νέα Δημοκρατία», « μια ψήφος ή 5% πάνω από το άθροισμα των κομμάτων της συγκυβέρνησης» κ.λπ.) θα πρέπει να λαμβάνει υπ΄όψιν της ότι όσο πιο ενισχυμένη θα είναι εκλογικά η αριστερά στο σύνολό της, τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η αυτοπεποίθηση του λαού και των εργαζομένων, τόσο πιο πιθανή και η ενεργοποίηση του κινήματος.
9. Κατ΄αναλογία , όσο πιο ισχυρό θα είναι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο ενισχυμένη θα είναι η πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος ριζοσπαστικοποίησης , σαν αποτέλεσμα των αυξημένων προσδοκιών του λαϊκού παράγοντα , τόσο θα αδυνατίσουν οι προσπάθειες άσπονδων φίλων για «συμμαχίες εθνικής σωτηρίας» με συγκυβερνητικά ρετάλια ή νέας κοπής παλαιά υλικά.
10. Έτσι κι αλλιώς η συζήτηση «για τα ποσοστά» δεν θα πρέπει να κυριαρχεί πάνω από τη διαπίστωση ότι χωρίς την μετεκλογική, άμεση, ισχυρή κινητοποίηση των κομμάτων της αριστεράς και του λαϊκού παράγοντα , πρωταγωνιστής θα είναι δυνατότητα να δοθούν λύσεις,κάθε μορφής, εντός του συστήματος.
11. Είναι μεγάλη η ευθύνη των δυνάμεων της αριστεράς , συνολικά, να πιστοποιήσουν στην πράξη ότι η μάχη για την ανατροπή δεν τελειώνει στις 25 Μαΐου αλλά, αντίθετα, τότε ξεκινάει. Η πιθανή ενίσχυση του νεοναζιστικού μορφώματος , σε συνδυασμό με τα γεγονότα της Ουκρανίας, αποτελούν επιπλέον λόγους για τον επαναπροσδιορισμό πολλών «βεβαιοτήτων» της προηγούμενης περιόδου.
12. Στις 25 Μαΐου το βράδυ, θα έχει ανοίξει για την αριστερά ένα «μικρό παραθυράκι στο χωροχρόνο». Ο οργανώσεις και τα κόμματα της αριστεράς, πέρα από τις στρατηγικές και τακτικές διαφωνίες, δεν έχουν το δικαίωμα να αφήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στον αντίπαλο, ούτε να αναλώσουν την λαϊκή εμπιστοσύνη σε κομματικές επιδιώξεις και περιχαρακώσεις, αλλά να αναζητήσουν την επιβεβαίωση της τακτικής και στρατηγικής τους λογικής στο –ανοιχτό σε μέτωπα αγώνα- πεδίο της πράξης και της όξυνσης της ταξικής πάλης.
13. Το εκπαιδευτικό κίνημα, η ΕΡΤ, η Χαλυβουργία, οι Courier, οι Λιμενεργάτες, οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία, οι άνεργοι , οι χιλιάδες εργαζόμενοι σε αμέτρητες μικρές και μεγάλες μάχες, οι κάτοικοι στην Κερατέα, στις Σκουριές, οι διαδηλώσεις των πλατειών, οι αντιφασιστικές δράσεις, συνολικά η ριζοσπαστική όψη μιας κοινωνίας που ακολούθησε το βηματισμό της αντίστασης, της πολιτικής ανυπακοής και της κοινωνικής απελευθέρωσης, θα εκφραστούν εκλογικά στις 25 Μαΐου.
Χάρη στη δική τους πορεία η αριστερά, στο σύνολό της, στις 26 Μαΐου θα έχει μια ιστορική ευκαιρία. Δεν πρέπει να φανεί αναντίστοιχη των κοινών αγώνων και της αγωνίας του λαού.
14. Το επίδικο για την αριστερά δεν είναι αν το πολιτικό σχήμα « Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και (ακρο…διαφόρων μορφών)δεξιά αντιπολίτευση» (ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα) είναι βιώσιμο και για πόσο. Ούτε με ποιο τρόπο ένα κόμμα «παντός καιρού» θα βγει αλώβητο, μέσα από μια περίοδο παγετώνων, σε ένα ξέφωτο ιδανικών συνθηκών ταξικής πάλης. Το κεφάλαιο δεν επενδύει πολιτικά σε κυβερνήσεις αλλά σε σχήματα και συστήματα σχέσεων. Και η ιστορία γράφεται τώρα…
Τρίτη 13 Μαΐου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου