Ι ΕΝΑΜΙΣΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΡΕΝΤΖΙ
Του Β. ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*
Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στο αγωνιστικό κάλεσμα της Γενικής Συνομοσπονδίας Ιταλών Εργαζομένων (Cgil) του ιστορικού συνδικάτου της Αριστεράς. Την ώρα που γράφονται αυτές οι σειρές 1,5 εκ εργαζόμενοι είναι συγκεντρωμένοι στην κεντρική πλατεία του San Giovanni τηςΡώμης.
Πολύ πιθανόν στις επόμενες μέρες στην Ιταλία να έχουμε Γενική Απεργία στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που θα προκηρυχθεί από το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος. Η Γραμματέας της Cgil, Καμούσσο, ξεκαθάρισε στη Ρώμη ότι ο κόσμος της εργασίας στην Ιταλία όπως και τα εκατομμύρια άνεργοι δεν μπορούν να μείνουν πλέον με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στηνάγρια επίθεση που δέχονται από τους Ιταλούς βιομήχανουςαλλά και την υποτιθέμενη κεντροαριστερή Κυβέρνηση του Ρέντζι.
Αυτή η κινητοποίηση έχει την ιστορικότητά της γιατί για πρώτη φορά το αριστερό συνδικαλιστικό κίνημα έρχεται σε τέτοια αντίθεση και σύγκρουση με μια κεντροαριστερή κυβέρνηση.
Πράγματι, οι Ιταλοί εργαζόμενοι με αυτή την τεράστια κινητοποίηση τους που θύμιζε άλλες εποχές, όταν στην απέναντι όχθη ήταν δεξιές κυβερνήσεις, θέλησαν να δώσουν ένα ηχηρό αγωνιστικό μήνυμα όχι μόνο στην κυβέρνηση και τους Ιταλούς βιομήχανους αλλά και προς τα κέντρα εξουσίας της ΕΕ έξω από την Ιταλία που θέλουν να χτυπήσουν τα ασφαλιστικά δικαιώματα και το κόστος εργασίας αλλά προπαντός τις εργασιακές σχέσεις που έχουν κατακτηθεί με αίμα και θυσίες δεκαετιών.
Στην κινητοποίηση της Ρώμης του Αριστερού συνδικαλιστικού κινήματος συμμετείχαν όλοι οι πρώην ηγέτες του από τον Φάουστο Μπερτινότι μέχρι τον Επιφάνι, όλα τα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Κομμουνιστική Επανίδρυση, Ιταλοί Κομμουνιστές και Αριστερά με Ελευθερία με τον Νικι Βέντολα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σε αυτή την κινητοποίηση συμμετείχε σύσσωμη η εσωκομματική αντιπολίτευση του Δημοκρατικού Κόμματος. Όλοι μαζί για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια ενάντια σε μια κυβέρνηση μίγμα, κεντροαριστερή με κεντροδεξιά πολιτικά μορφώματα, που φραστικά μεν βάζουν ορισμένα ζητήματα εξ ανάγκης, ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και στα περίφημα σταθεροποιητικά προγράμματα της Κ. Μέρκελ αλλά στην ουσία αποδιαρθρώνουν τις εργασιακές σχέσεις και προσπαθούν να περιορίσουν όσο μπορούν το κόστος εργασίας.
Σήμερα, η κυβέρνηση του Μ. Ρέντζι, έφτασε στο σημείο να θέλει να ανατρέψει και το άρθρο 18 της ιταλικής εργατικής νομοθεσίας για τις «εύκολες απολύσεις» που πάντα ήταν γραμμή Μαζινό για τα Ιταλικά Συνδικαλιστικά Κινήματα.
Ο Γραμματέας του Συνδικάτου Μετάλλου, Μ Λαντίνι, που πρόσφατα είχε έρθει και στο Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορηματικά δήλωσε ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμμιά κοινωνική ειρήνη με αυτές τις πολιτικές του άγριου νεοφιλελευθερισμού.
Στην Ιταλία φαίνεται ότι η οικονομική κρίση που έχει σαν αποτέλεσμα την ανεργία και τη φτώχεια ξανασυσπειρώνει όλες τις ριζοσπαστικές Αριστερές δυνάμεις. Τα λόγια τα παχιά και τα μεγάλα του Ρέντζι φαίνεται ότι χάνουν την ελκτική τους δύναμη. Η ταξική αντιπαράθεση εκ των πραγμάτων φέρνει και πάλι στο προσκήνιο της ιταλικής πραγματικότητας την ριζοσπαστική Αριστερά, σε αντίθεση με τα κεντροαριστερά νεφελώματα της πολιτικής απάτης.
*Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου