Ήρθε η ώρα της Αριστεράς

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά το κυνήγι της εξουσίας, θα βρεθεί σε μια πολύ δυσκολότερη θέση: αντιμέτωπος με την ίδια την εξουσία Και ενώ στη Βουλή όλοι ασχολούνται με προσθαφαιρέσεις, ο λαός έχει χάσει το μέτρημα. Οι λογαριασμοί, οι φόροι, οι καθημερινές υποχρεώσεις, τα δάνεια... όλα είναι εναντίον του. Είναι απορίας άξιο πώς θα κατεβούν τα κόμματα στις εκλογές. Με τι σθένος θα επιχειρήσει η κυβέρνηση και όσοι τη στηρίζουν να ζητήσει την ψήφο του λαού; Θα τολμήσουν να επιχειρηματολογήσουν; Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να εμφανιστούν μπροστά στον λαό. Αποτελεί ύβρη το να ζητήσει το δικαίωμα της επανεκλογής του κάποιος από αυτήν την κυβέρνηση. Από την άλλη, έχουμε το κόμμα της αντιπολίτευσης, απέναντι στο οποίο ο λαός μοιάζει ιδιαίτερα επιφυλακτικός – αλλά και αποφασισμένος να του χαρίσει μιαν ευκαιρία. Την ευκαιρία που δικαιούται. Μιαν ευκαιρία, ωστόσο, υπό δυσμενέστατες συνθήκες. Στην κυβέρνηση που πιθανόν να σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπάρξει πλέον καμιά πίστωση χρόνου, καμιά λαϊκή ανοχή· για την όποια αποτυχία της δεν θα γίνει δεκτή καμιά δικαιολογία. Η στιγμή είναι ιστορική για την ελληνική Αριστερά, η οποία για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου είναι πιθανόν να κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Πρόκειται ωστόσο για μιαν ευκαιρία δίχως έλεος σε μια συγκυρία δίχως οίκτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά το κυνήγι της εξουσίας, θα βρεθεί σε μια πολύ δυσκολότερη θέση: αντιμέτωπος με την ίδια την εξουσία. Θα βρεθεί από τη θέση του τιμητή στη θέση του απολογούμενου ενώ η κυβέρνηση Σαμαρά δεν θα του κληροδοτήσει κανένα χρονικό περιθώριο ελιγμών. Από τις προεκλογικές εξαγγελίες, όπου όλα λύνονται ως εκ θαύματος, η Αριστερά θα βρεθεί για πρώτη φορά αντιμέτωπη με πραγματικά προβλήματα για τα οποία, πέρα από την ιδεολογική «διευθέτηση», θα πρέπει να βρεθούν και λύσεις. Η Αριστερά βρίσκεται προ των πυλών ενός ιστορικού εγχειρήματος: να περάσει από τη θεωρία στην πράξη συγκεντρώνοντας όλα τα βλέμματα πάνω της. Η ευχή μας είναι να πετύχει· ωστόσο, οι ευχές δύσκολα πραγματοποιούνται και δυσκολότερα αποκτούν αντίκρισμα στην πολιτική πρακτική. Όλα δείχνουν ότι μετά τα μεγάλα λόγια έφτασε και η μεγάλη ώρα... Αν αυτή η Βουλή δεν αναδείξει Πρόεδρο, όλοι θα γίνουμε μάρτυρες του μεγάλου στοιχήματος της ελληνικής Αριστεράς, η οποία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις υποσχέσεις της, με το μέλλον της – και βέβαια με τον λαό. ανάρτηση από εφημερίδα το ποντίκι Tags