και ο γερμανικός ηγεμονισμός
Σήμερα θεωρώ ότι απέναντι στις δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα, η διαρκής παθητικότητα και ο μόνιμος στρουθοκαμηλισμός είναι ολέθριες πολιτικές συμπεριφορές.
Ας προβληματιστούμε θετικά, αναλογιζόμενοι τα λόγια του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών John F. Kennedy, μετά την εκλογή του το 1961: «Μην ρωτάτε, τι μπορεί τούτη η χώρα να κάνει για σας, αλλά τι μπορείτε εσείς να κάνετε για αυτή τη χώρα. Εμπρός, λοιπόν ας προστατεύσουμε τη χώρα που αγαπάμε, ζητώντας από τον Θεό την ευλογία του, αλλά με τη γνώση, ότι εδώ στη γη, τούτο το έργο είναι δική μας αποστολή».
Δεν χωρεί αμφιβολία, μετά τη συμφωνία με το Eurogroup, είναι προφανές, ότι ο ελληνικός λαός, φέρων το σταυρό, συνεχίζει το μαρτυρικό δρόμο στο Γολγοθά προς την τραγική σταύρωσή του. Αυτή είναι η αλήθεια, παρά την επικοινωνιακή πολιτική που διαδίδουν όλα τα χωρίς ιδεολογήματα μμε και η πλειοψηφία των διανοούμενων στο γνωστό υπάκουο τυχοδιωκτικό ρόλο τους προς την εκάστοτε εξουσία.
Η τρόικα (οι θεσμοί όπως επίσης απενοχοποιητικά αποκαλούνται τώρα), εφαρμόζουν τη «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ για τη σταδιακή αποδυνάμωση, αποδιοργάνωση, φτωχοποίηση, υποδούλωση και τον αποδεκατισμό του ελληνικού λαού, προκειμένου να καταστήσουν τη χώρα ένα αμιγές προτεκτοράτο και να λεηλατήσουν τον πλούτο της . Στάχτη και αποπροσανατολισμός στα μάτια των εύπιστων και αφελών είναι οι λέξεις «κλειδιά», «ανάπτυξη, «εξυγίανση», «σωτηρία». Η δεσπόζουσα μέθοδος του ΔΝΤ είναι η βαθμιαία «μεταμόρφωση», που δημιουργεί παθητικότητα και σύγχυση και όχι η ολομέτωπη πράξη, που προκαλεί αντίσταση και ρήξη.
Ο πόλεμος φθοράς είναι μια συνεχής μεταμόρφωση, που λειτουργεί διαβρωτικά και κάνει το λαό σιγά-σιγά, χωρίς να το συνειδητοποιεί, να χάνει τη δυναμική του, την αυτοπεποίθηση και τη βούλησή του να αντισταθεί, μέχρι την ολοκληρωτική παράδοσή του. Ακριβώς, όπως δεν βλέπουμε τον καρπό καθώς ωριμάζει. Μια μέρα διαπιστώνουμε, ότι ο καρπός είναι ώριμος, έτοιμος να πέσει. Το φαινόμενο της ανάπτυξης είναι σφαιρικό, σταδιακό, μεσομακροπρόθεσμο. Εδώ έχουμε κάτι το αφανές, κάτι το αόρατο. Εδώ έχουμε επίσης ένα αόρατο καταστροφικό πόλεμο εναντίον των Ελλήνων. Όπως στη φύση δεν βλέπουμε τους παγετώνες να λιώνουν, ούτε τα ποτάμια να σχηματίζουν τη κοίτη τους. Η διάβρωση είναι συνεχής. Οι μεταμορφώσεις είναι πάντα σιωπηλές!
Έτσι λοιπόν οι «θεσμοί», όπως ο σοφός στρατηγός, αποφεύγουν τις ολομέτωπες εφ άπαξ πράξεις και προκρίνουν να μεταμορφώνουν/καταστρέφουν σιγά-σιγά την ελληνική κοινωνία και τη κρατική μας οντότητα με τη σταδιακή εφαρμογή των μνημονίων 1ο, 2ο, 3ο , τις έκτακτες εισφορές, την οικονομική αφαίμαξη με δεκάδες τρόπους, τις μεταρρυθμίσεις κλπ.
Εξατομικεύοντας ο καθένας μας την αλλοτρίωση που υφίσταται τα τελευταία χρόνια από όλες τις μορφές ψέματος, καταπίεσης και εκμετάλλευσης, ώστε σταδιακά να μετατρέπεται η ζωή του σε αγωνία επιβίωσης, πρέπει να ψηλαφίσει κάθε μορφή άρνησης, πολιτικής ανυπακοής και κάθε δυνατότητα ατομικής και συλλογικής δράσης.
Αθανάσιος Καρανάσιος, 28/2/2015
Επιλεκτική βιβλιογραφία:
Francois Jullien, “Το εγκώμιο της απραξίας, Η αποτελεσματικότητα της κινέζικης σκέψης”, Εκδόσεις Προοπικές.
Γεώργιος Μαλούχος, “Η επιστροφή του Ράιχ. Η ελληνική κρίση ως μοχλός μιας γερμανικής Ευρώπης”, εκδόσεις Λιβάνη.
Ανδρέας Παπαστάμου, “Διεθνείς Οικονομικές κρίσεις”, εκδόσεις νάστρον.
Raul Vaneigem, “Αντίσταση και επανάσταση”, εκδόσεις ελεύθερος τύπος.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου