ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ Ε.Ε.- ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
10/1/16
ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ
Σύμφωνα με το αφήγημα που προσπαθεί να “πουλήσει” το Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση δίνει αυτές τις μέρες τη “μητέρα όλων των μαχών” με τα οργανωμένα συμφέροντα και την ευρωπαϊκή αντίδραση, που επιδιώκουν να τη ρίξουν με αφορμή το ασφαλιστικό.
Είναι φανερό ότι αυτό το αφήγημα δεν απευθύνεται στο λαό, που αγωνιά για τη σύνταξη, την περίθαλψη και τη δουλειά του, αλλά μόνο στους ανήσυχους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους καλεί να καταπιούν τις αντιρρήσεις και τη ντροπή, επισείοντας το σκιάχτρο “κινδυνεύει η κυβέρνηση”. Τα γεγονότα, όμως, μιλούν από μόνα τους.
Όπως αναφέρει σημερινό ρεπορτάζ του Reuters και αναπαράγουν με ανακούφιση, αν όχι με αγαλλίαση, τα κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, ανώτατοι αξιωματούχοι της Ε.Ε. εξέφρασαν την κατ' αρχήν συμφωνία τους με το γενικό περίγραμμα του σχεδίου για το ασφαλιστικό που τους παρέδωσε η κυβέρνηση. Εκφράζουν βέβαια κάποιες επιφυλάξεις κατά πόσο “βγαίνουν τα νούμερα”, κάτι που προοιωνίζεται πιέσεις για νέες, ακόμη βαρύτερες περικοπές, αλλά η γενική κατεύθυνση τους βρίσκει απολύτως σύμφωνους, μια και οι ίδιοι την υπαγόρευσαν.
Ίδια γεύση και στο εσωτερικό μέτωπο, όπου οι εργοδοτικές οργανώσεις έδωσαν τις ευλογίες τους στο κυβερνητικό σχέδιο, ενώ οι ναυαρχίδες του εκδοτικού κατεστημένου στηρίζουν, τις τελευταίες ημέρες, την κυβέρνηση Τσίπρα, γράφοντας και ξαναγράφοντας ότι θα ήταν καταστροφή να πέσει αυτή η κυβέρνηση προτού περάσει το ασφαλιστικό και τα άλλα, μείζονα αντιλαϊκά μέτρα του αμέσως επόμενου διαστήματος (ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, φορολογικό κ.α.). Επισημαίνουν μάλιστα τον “κίνδυνο” να επανέλθει δριμύτερο το “μέτωπο της δραχμής” το οποίο, σύμφωνα με τις δικές τους δημοσκοπήσεις, φαίνεται να απηχεί δυνητικά το 30% έως και 44% του ελληνικού λαού!
Εν ολίγοις, η ευρωπαϊκή και η εσωτερική αντίδραση επανασυγκροτεί, εν όψει του ασφαλιστικού, τομαύρο μέτωπο που ορθώθηκε απέναντί μας στη μεγάλη μάχη του δημοψηφίσματος, πέρυσι το καλοκαίρι. Μόνο που αυτή τη φορά, το μαύρο μέτωπο αντιμετωπίζει την κυβέρνηση Τσίπρα όχι ως αντίπαλό της, αλλά ως δικό της πολιορκητικό κριό απέναντι στο λαό. Μόνο αφού βγάλει για λογαριασμό τους όλη τη “βρώμικη δουλειά”, κι αφού “τελειώσει” οριστικά ως αριστερή δύναμη στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας, αυτή η κυβέρνηση θα είναι πλέον άχρηστη στους επικυρίαρχους, οι οποίοι θα μπορούν εύκολα, αν το θελήσουν, να την παραμερίσουν.
Το συμπέρασμα αναδύεται αβίαστα: απέναντι στο μαύρο μέτωπο της ελληνικής, διαπλεκόμενης ολιγαρχίας και των ξένων στηριγμάτων της, εργαζόμενοι, απασχολούμενοι, επαγγελματίες, αγρότες και νέοι οφείλουν να αντιτάξουν το δικό τους ενιαίο μέτωπο για την απόκρουση του ασφαλιστικού και την ανατροπή των μνημονίων. Η μάχη είναι κρίσιμη, είναι δύσκολη, αλλά είναι δυνατό να κερδηθεί, κάτι που θα ανοίξει το δρόμο για ευρύτερες, θετικές εξελίξεις στο κοινωνικό και το πολιτικό πεδίο- τηρουμένων των αναλογιών, όπως η ανατροπή της “μεταρρύθμισης” Γιαννίτση έγινε καταλύτης ριζοσπαστικών μετατοπίσεων, σε μια άλλη χρονική στιγμή.
Σ' αυτό το μέτωπο καλούνται να συμβάλουν όλες οι ζωντανές δυνάμεις του μαχόμενου συνδικαλισμού, της νεολαίας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της προοδευτικής διανόησης που διατηρεί την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία της, περνώντας ανάμεσα από τις Συμπληγάδες των εξαρτήσεων από το ευρώδουλο κατεστημένο και από την κυβερνητική- κρατική μηχανή.
Μεγάλες είναι οι ευθύνες όλων των αριστερών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, που καλούνται να πρωτοστατήσουν στην οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού, λαϊκού μετώπου μάχης και ανατροπής. Τούτη την κρίσιμη ώρα, η εμμονή σε άγονες λογικές κομματικής περιχαράκωσης, περιορισμού σε συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας με μόνο στόχο την εκλογική- κομματική ενίσχυση, πλειστηριασμών δήθεν “επαναστατικής” φρασεολογίας που δεν ενοχλούν κανέναν και δεν πετυχαίνουν τίποτα, θα ήταν όχι απλώς πολιτικό λάθος, αλλά πραγματικό έγκλημα σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
Σε ένα φανταστικό σενάριο, γεμάτο πικρή ειρωνεία, που ξετυλίγεται μετά από δέκα χρόνια, ο μικρός ρωτάει τον πολύ “επαναστάτη” αριστερό αυτής της συνομοταξίας: “Τί έκανες στη μεγάλη κρίση, μπαμπά”; Κι αυτός του απαντάει: “Δικαιωνόμουνα, παιδί μου”. Είναι ώρα να αποδείξουμε ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο. Αξίζουμε να “δικαιωθούμε” όχι μέσα από τη συντριβή του λαού και της Αριστεράς, αλλά μέσα από έναν μεγάλο αγώνα που θα τον δώσουμε όλοι μαζί, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, και θα τον κερδίσουμε όλοι μαζί. Αν όχι τώρα, πότε;
http://www.iskra.gr/index.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου