Σάββατο, 26 Μαρτίου 2016
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΠΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΤΟΥΣ
– ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ «ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»
– ΕΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΕΧΘΡΟ: ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΕΛΙΤ
Και στις δύο περιπτώσεις, αντικειμενικά ή εσκεμμένα, οι λαοί αντιμετωπίζουν σήμερα την απόπειρα δημιουργίας ενός εμφυλιοπολεμικού σεναρίου, σύμφωνα με το οποίο τα ντόπια, υπό εξαθλίωση από την παγκοσμιοποίηση, κοινωνικά στρώματα στην Ευρώπη στρέφονται ενάντια στα ακόμη πιο εξαθλιωμένα Μουσουλμανικά στρώματα που τολμούν να συνταχθούν με τους Άραβες, τους οποίους σφάζουν και εξανδραποδίζουν οι κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών μαζί με τους Αμερικανούς τα τελευταία ειδικά 15 χρόνια των στρατιωτικών πολέμων και «Εξεγέρσεων» της Υ/Ε. Σπρώχνουν έτσι σε έναν εμφύλιο τους ντόπιους εξαθλιωμένους κατά των πιο εξαθλιωμένων μεταναστών, που μόνο τις ελίτ και το σύστημα θα εξυπηρετεί. Ο πολιτικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται δηλαδή σήμερα από την Υ/Ε, εσκεμμένα βέβαια στην περίπτωση της, για την καθυπόταξη των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, είναι για άλλη μια φορά το «διαίρει και βασίλευε». Με τις παρακάτω θέσεις μας θα προσπαθήσουμε να «ξεδιαλύνουμε» το σκηνικό βίας και αποπροσανατολισμού που επιχειρούν να στήσουν οι ντόπιες και ξένες ελίτ (ειδικά οι μιντιακές και πολιτιστικές ελίτ που ελέγχουν τη σκέψη μέσω των ΜΜΕ, της «δημοσιογραφίας» και της «διανόησης» που προβάλλουν κλπ.) και να θέσουμε τα κριτήρια που πρέπει να ενώσουν όλους τους λαούς που σήμερα υποτάσσονται κάτω από την μπότα (στρατιωτική ή οικονομική) της Υ/Ε:
ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι επιθέσεις στις Βρυξέλλες, όπως και οι πρόσφατες στο Παρίσι κλπ., δεν πραγματοποιήθηκαν από κάποιους «παρανοϊκούς» κλπ., όπως προπαγανδίζει η Υ/Ε και τα «αριστερά» της όργανα, αλλά καταρχήν από άλλα θύματα της Παγκοσμιοποίησης, τα οποία στράφηκαν, με ευθύνη κυρίως της Υπερεθνικής Ελίτ (που πάντα υποστήριζε Ισλαμικά κινήματα σαν αντίβαρο των σοσιαλιστικών ή εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων), στον ανανήψαντα θρησκευτικό ανορθολογισμό (εν προκειμένω τον Ισλαμισμό). Οι τζιχαντιστές αυτοί θεωρούν ως εχθρό καθετί που εκφράζει τον δυτικό πολιτισμό, δηλαδή όχι μόνο την πανάθλια «κουλτούρα» που περνά σήμερα για «δυτικός πολιτισμός», αλλά ακόμη και τις κλασικές αξίες της πραγματικής δημοκρατίας και του ορθολογισμού. Φυσικά ανάμεσα σε αυτούς μπορεί να υπάρχουν και αφελώς καθοδηγούμενοι από μυστικές υπηρεσίες, όμως αυτό δεν αλλάζει πως το κίνητρο που είχαν ήταν να εκδικηθούν, με την αποτρόπαια τακτική που επέλεξαν, για την καταστροφή των ζωών τους και αυτών εκατομμύρια ομοεθνών και ομόθρησκών τους στη Μ. Ανατολή.
Είναι λοιπόν αποπροσανατολιστική προπαγάνδα η φιλολογία περί «πολέμου των πολιτισμών», «θρησκευτικών πολέμων» Ισλαμιστών-Χριστιανών ή και μεταξύ Σουνιτών-Σιιτών (π.χ. στο Ιράκ και στη Συρία) κλπ. Ο πολιτικός Ισλαμισμός και η Ισλαμική τρομοκρατία δεν «έπεσαν από τον ουρανό», αλλά υποστηρίχτηκαν μαζικά, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες της ανόδου της Νέας Διεθνούς Τάξης, από την Υ/Ε και τα υποτελή καθεστώτα της στον κόλπο (όπως η Σ. Αραβία, το Κατάρ), την Ιορδανία, το Μαρόκο, την Τουρκία κ.α., προκειμένου να πατάξουν τα εναπομείναντα εθνικο-απελευθερωτικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή, όπως το κίνημα Μπάαθ στο Ιράκ και στη Συρία, η Τζαμαχιρίγια στη Λιβύη κ.ο.κ.., επειδή πάλευαν ακόμη για την εθνική τους κυριαρχία που είναι ασύμβατη με την παγκοσμιοποίηση (κάτι ξέρουμε εμείς στην Ελλάδα που είμαστε πια ένα κανονικό προτεκτοράτο, χαρη στη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και τα παρακλάδια τους (ΠΟΤΑΜΙ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ κλπ.).
Αυτή η υποστήριξη οδήγησε στην άνθιση ενός «στρατού» τζιχαντιστών, ο οποίος αντί να στηρίξει τον απελευθερωτικό αγώνα του σε ένα πρόταγμα για εθνική απελευθέρωση και εναντίωση στην παγκοσμιοποίηση, τον στηρίζει στον Ισλαμισμό, δηλαδή μια θρησκεία. Όμως οι θρησκείες, από τη φύση τους διχάζουν τους λαούς, όχι με κριτήρια κοινωνικό-οικονομικά, αλλά απλά με θρησκευτικά κριτήρια, που είναι βέβαια ανούσια στον αγώνα κατά της παγκοσμιοποίησης. Οι πολιτικές (ιδίως) ελίτ στη Δύση είναι πρώτοι, υποτίθεται, Χριστιανοί, Ιουδαίοι κλπ., αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει βέβαια να σφάζουν εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο, ούτε να καταδικάζουν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα τους την οικονομική εξαθλίωση. Έτσι οι Ισλαμιστές πολεμούν μόνο πολιτιστικά τη Νέα Διεθνή Τάξη, κάτι που σημαίνει ότι πολεμούν οτιδήποτε θεωρούν ότι εκπροσωπεί την κουλτούρα της Δύσης: από τον Χριστιανισμό μέχρι τον δυτικό καταναλωτικό και «καλοπερασάδικο» τρόπο ζωής κλπ., ή ακόμα και ό,τι «δυτικοφέρνει», όπως τα κοσμικά καθεστώτα του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας κλπ.
Έτσι, μπορεί να δειχθεί εύκολα ότι πολλοί σημερινοί χασάπηδες της ISIS, της Al Nusra κ.λπ. διέπραξαν παρόμοιες (αν όχι χειρότερες) σφαγές κατά το πρόσφατο παρελθόν, εναντίον κυρίως ομόθρησκων τους, που θεωρούσαν ότι «δυτικοφέρνουν». Κατ’αρχάς, στη Λιβύη, το 2011, όταν έπαιζαν το ρόλο του πεζικού του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, μετά την ολοκλήρωση του «έργου» τους εκεί, πολλοί από αυτούς τους τζιχαντιστές μετακόμισαν στη Συρία, όπου συνέχισαν εκεί το έργο τους. Ο στόχος ήταν η καταστροφή του καθεστώτος Άσαντ, που βασιζόταν στο εθνικο-απελευθερωτικό κίνημα Μπάαθ, και η αντικατάστασή του από ένα θεοκρατικό χαλιφάτο (ISIS).
Ο Μπααθισμός, τον οποίο εύλογα η Υ/Ε θέλει «να εξαφανίσει από τον χάρτη» ήταν μια σύνθεση εθνικισμού (αρχικά με τη μορφή του παν-Αραβισμού) και του Αραβικού σοσιαλισμού, στο βαθμό που υιοθετούσε σοσιαλιστικές αρχές όπως η δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, και τη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός είναι ο μόνος τρόπος για την ανάπτυξη μιας Αραβικής κοινωνίας η οποία είναι πραγματικά ελεύθερη, ενωμένη, και εκκοσμικευμένη. Με άλλα λόγια, ο Μπααθισμός ήταν κατά βάση μια αριστερή Αραβο-κεντρική ιδεολογία, ένα είδος «σοσιαλισμού με Αραβικά χαρακτηριστικά».Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Μπααθικό καθεστώς στη Συρία καθώς και το Ιρακινό Μπααθικό καθεστώς έπρεπε να καταστραφούν.
Η Υ/Ε θα επιμείνει με νύχια και δόντια στον διαμελισμό της Συρίας ή στην «ομοσπονδιοποίηση» της, που θα σημάνει είτε επίσημα, είτε ντε φάκτο, την αποδόμηση του Μπααθικού κινήματος, και η σημερινή συμφωνία Λαβρώφ-Κέρρυ μπορεί κάλλιστα να οδηγεί σε αυτό, πράγμα που θα σημαίνει ολοκληρωτική επικράτηση των «παγκοσμιοποιητών» μέσα στη Ρωσική ελίτ, σε βάρος των «πατριωτών», με πολύ σοβαρές συνέπειες στο διεθνές αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα που φουντώνει σήμερα παντού. Το εναλλακτικό σενάριο είναι ότι το τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες ίσως δώσει το βολικό εφαλτήριο για πολεμική εκστρατεία στη Συρία με πρόσχημα την πάταξη του ISIS, λόγω της «αδυναμίας» του καθεστώτος Άσαντ να το κάνει, αλλά με πραγματικό στόχο την ανατροπή του τελευταίου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε σύγκρουση με τη Ρωσία.
Η Υπερεθνική Τρομοκρατία που χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται από την Υ/Ε είναι η κυρίαρχη έκφραση τρομοκρατίας σήμερα, που έχει εξοντώσει εκατομμύρια μέσα σε λίγα χρόνια, ειδικά στη Μ. Ανατολή. Η Μ. Ανατολή ήταν μια περιοχή που σύμφωνα με τις ίδιες τις εκτιμήσεις στελεχών της Υ/Ε, ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο για το ελεύθερο εμπόριο και τις ξένες επενδύσεις, και συνεπώς για την επέκταση της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης, και γι’αυτό έπρεπε να υποταχθεί στην εγκληματική Νέα Διεθνή Τάξη.
Η εκστρατεία για την ενσωμάτωση της Μ. Ανατολής στη Νέα Τάξη ξεκίνησε με την καταστροφή του Ιράκ, αρχικά με τον Πόλεμο του Κόλπου, που τον ακολούθησαν βαριές κυρώσεις και συχνοί βομβαρδισμοί, οι οποίοι κλιμακώθηκαν με την εισβολή και την κατοχή της χώρας για μια περίοδο δέκα χρόνων που οδήγησε στην εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ιρακινών κατά τη διάρκειά της. Παρόμοιες διαδικασίες ακολουθήθηκαν στη Λιβύη και τελικά στη Συρία. Παρόλα αυτά, αν και τέτοιου είδους πελώρια εγκλήματα δεν οδήγησαν ποτέ σε παρόμοιες λαοσυνάξεις στη Δύση (που οργάνωσε βέβαια η Υ/Ε για να ενισχύσει την Ισλαμοφοβία), όπως αυτές του τύπου «Είμαστε όλοι Γάλλοι» και «Είμαστε όλοι Βέλγοι», η δυσαρέσκεια που δημιουργήθηκε μεταξύ των Αραβικών πληθυσμών μεγάλωνε διαρκώς με το πέρασμα του χρόνου.
Με τη σταδιακή καταστροφή όμως οποιουδήποτε ισχυρού κοσμικού εθνικό-απελευθερωτικού κινήματος, μετά την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τους οικονομικους και στρατιωτικούς πολέμους της Υ/Ε, ο μόνος τρόπος για την έκφραση της αγανάκτησης ολοένα και περισσότερων Αράβων εναντίον της Δύσης, ήταν μέσω της συμμετοχής τους σε διάφορα Ισλαμιστικά τρομοκρατικά κινήματα (στα οποία ήταν εύκολο να καταταγεί κανείς αφού αυτή η δραστηριότητα δεν κυνηγούνταν από τα καθεστώτα στη Μ. Ανατολή), που υποστηριζόντουσαν κυρίως από τις χώρες του Κόλπου και ειδικότερα από την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ.
Η τρομοκρατία στα ευρωπαϊκά κέντρα δεν έχει βασικά σχέση με την προσφυγική κρίση (παρότι βέβαια μπορούν να θεωρηθούν και τα δύο συμπτώματα της επέλασης της ΝΔΤ), αφού αφορά περισσότερο μετανάστες 2ης και 3ης γενιάς, και όχι «εισαγόμενους». Επίσης, είναι αμφίβολο αν οι περισσότεροι πρόσφυγες ασπάζονται τον ριζοσπαστικό Ισλαμισμό, με την έννοια ότι πολλοί είτε ανήκουν στα μεσαία «αστικά» δυτικόφιλα στρώματα, είτε ανήκουν στους θεωρούμενους «μετριοπαθείς εξεγερμένους», του τύπου του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» (FSA) κλπ., που συνεργάστηκαν ανοιχτά με τη Δύση για την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία και σήμερα …διαδηλώνουν με τη πρασινόμαυρη αντικαθεστωτική σημαία στη Θεσσαλονίκη, μαζί με τους χρήσιμους ακόλουθους της παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς» (ΜΚΟ του Σόρος κλπ., ΚΕΕΡΦΑ κ.α.).
Είναι λοιπόν η ίδια η Υπερεθνική Ελίτ, η οποία σήμερα προσποιείται ότι υποφέρει για το δράμα των Ευρωπαίων θυμάτων της Ισλαμικής τρομοκρατίας, αυτή που στην πραγματικότητα φέρει τη καθοριστική ευθύνη για την ίδια την Ισλαμική τρομοκρατία που δεν θα υπήρχε βέβαια αν δεν είχαν προηγηθεί οι μαζικές σφαγές των Αραβικών λαών από την Υ/Ε.
Αντίστοιχα σημαντικό ρόλο στον αποπροσανατολισμό του λαού και της καταστροφής της ριζοσπαστικής σκέψης μέσα στην αριστερά έχει σύσσωμη η παγκοσμιοποιητική «αριστερά», είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε εξωκοινοβουλετικών ομάδων που δήθεν αυτοπαρουσιάζονται ως «αντικαπιταλιστική αριστερά» κατ’ αντιστοιχία με τα πατρικά κόμματα τους στην Ευρώπη (ΣΕΚ κλπ.). Όπου ο «αντικαπιταλισμός» τους εξαντλείται εδώ και χρόνια στο να ξεπλένουν με αριστερή γλώσσα τα εγκλήματα της Υ/Ε και την αντίστοιχη προπαγάνδα που συνοδεύει αυτά : «Αραβική άνοιξη», «εξεγέρσεις» στη Λιβύη, Συρία, Ουκρανία κλπ.., και όλα αυτά παρά τα στοιχεία που είχαν βγει από την πρώτη στιγμή για τη φύση και τη χρηματοδότηση των επικεφαλής των «εξεγέρσεων» αυτών από την Υ/Ε και τα καθεστώτα της στην Μέση Ανατολή (Κατάρ κλπ.).
Η Ισλαμοφαγία και Ισλαμοφοβία που καλλιεργείται σήμερα, έμμεσα, κυρίως από την Υ/Ε, και άμεσα λόγω ανόητων «αναλύσεων» από «εθνικιστικούς» κύκλους στην Ευρώπη, ρίχνει λάδι στη φωτιά γιατί αποπροσανατολίζει πλήρως από τα αίτια του κύκλου βίας, με σκοπό το «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης (εν προκειμένω μεταξύ εξαθλιωμένων Ευρωπαίων και Αράβων). Επιπλέον ρίχνει νερό στο μύλο των κατ’επάγγελμα «αντιρατσιστών» (συστημικών και «αριστερών») που θα στρέφονται βολικά ενάντια στα πελαγωμένα ντόπια θύματα της παγκοσμιοποίησης, τόσο όταν θα εκφράζουν τάσεις Ισλαμοφοβίας, αλλά και όταν θα εκφράζουν την ανάγκη τους για εθνική κυριαρχία (λ.χ. απαιτώντας έλεγχο στα σύνορα), με τις πλάτες των …«αντιρατσιστών» Σόρος και σία που ευθύνονται για τη σφαγή και τον εκτοπισμό εκατομμύρίων Αράβων !
ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕ ΒΑΣΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ:
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΒΙΑΣ
ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΤΕΛΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ (Σ. ΑΡΑΒΙΑ, ΚΑΤΑΡ ΚΛΠ.), ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Κ.Α., ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΣΤΟ ΙΡΑΚ, ΤΟ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, ΤΗ ΛΙΒΥΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΡΙΑ.
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΛΑΪΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ (ΕΛΛΑΔΑ Κ.Α.), ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟΝ ΠΟΕ, ΤΟ ΔΝΤ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΕΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ (ΣΥΡΙΑ, ΧΩΡΕΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΡΩΣΙΑ Κ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου