Πέμπτη, 17 Μαρτίου 2016
Παρόλο που μου είναι συμπαθής, ο κ. Μουζάλας πρέπει να παραιτηθεί· όχι για να ικανοποιήσει τους επικριτές της πολιτικής του και της δήλωσής του, αλλά για τη χώρα...
Η Ελλάδα δίνει πολλές μάχες διεθνώς, δύο από τις οποίες είναι το θέμα της Μακεδονίας και η αναγνώριση της Γενοκτονίας του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Όταν ένας υπουργός όπως ο κ. Μουζάλας αποκαλεί τα Σκόπια, δημοσίως, Μακεδονία, το γεγονός εγγράφεται στη διεθνή προσπάθεια της γειτονικής χώρας να αναγνωριστεί με αυτό το όνομα επικαλούμενη στα διεθνή φόρα πως έτσι την αποκαλούν και επίσημοι Έλληνες.
Το ίδιο ισχύει και για τον κ. Φίλη και την ανάλυσή του αν η εξάλειψη των Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές εστίες τους ήταν γενοκτονία ή εθνοκάθαρση – λες και το θέμα αυτό είναι αντικείμενο ανάλυσης ενός αιωνόβιου φοιτητή. Το λέει όμως ως υπουργός, και συνεισφέρει στην τουρκική προπαγάνδα. Η παραίτηση και των δύο δεν έχει να κάνει με...
την εσωτερική αντιπαράθεση, αλλά με τη δήλωση της χώρας ότι τα ατοπήματα δεν γίνονται αποδεκτά οπότε δεν παράγουν επιχειρήματα προς εκμετάλλευση. Η κυβέρνηση έχει πέσει σε αδράνεια σε όλο το φάσμα της πολιτικής δραστηριότητας.
Έπρεπε ήδη να είχε κάνει ένα διάβημα προς τα Σκόπια για το βασανισμό αλλοδαπών που βρίσκονται υπό την προστασία της, και εννοώ τον ξυλοδαρμό προσφύγων και μεταναστών που πέρασαν τα σύνορα στην Ειδομένη. Ένα διάβημα στα Σκόπια θα είχε τα εξής ευεργετικά αποτελέσματα:
Θα ενέγραφε το βασανισμό από κρατική υπηρεσία των Σκοπίων (στρατός, αστυνομία) ως γεγονός.
Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον ως επιχείρημα αναστολής της ευρωπαϊκής πορείας της γειτονικής χώρας. Ποια κριτήρια ικανοποιεί όταν βασανίζει ξένους πολίτες;
Θα καταγγελθούν τα Σκόπια στη διεθνή κοινότητα με τη δημοσιοποίηση του διαβήματος.
Θα εκδηλωθεί η ελληνική ευαισθησία στον Ανατολικό κόσμο –και στους Αφγανούς– σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματά τους.
Θα τεθεί ζήτημα στην Ευρώπη ότι προκειμένου να υποστηρίξουν μια πολιτική απομόνωσης των προσφύγων με φράχτες, δέχονται την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μια χώρα μαριονέτα τους, όπως τα Σκόπια.
Αυτά όμως είναι ενέργειες για κυβερνήσεις που ακόμη διατηρούν κάποια στοιχειώδη δυνατότητα διαμόρφωσης πολιτικής και δεν θεωρούν την «καριέρα, χολέρα». Με όλους αυτούς που συγκέντρωσε ο κ. Τσίπρας δίπλα του, το πολύ-πολύ να χαριεντίζονται με εγχώριες ή διεθνείς σταρ. Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που επικροτούν αυτήν την πολιτική. Ας ελπίσουμε πως σε αυτούς δεν θα συμπεριληφθεί και η κ. Γεννηματά, έστω και με πίεση του κ. Ολάντ.
Θα είναι ο απόλυτος θάνατος ενός πολιτικού κόμματος. Εκτός και αν πιστεύει πως με τον τρόπο αυτό θα επαναφέρει τους πάλαι ποτέ οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στο κόμμα τους. Αλλά αυτοί θεωρούν πως το ΠΑΣΟΚ που τους εξέφραζε εξέλιπε, και ουδόλως το εκφράζει η κ. Γεννηματά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου