Δευτέρα, 11 Απριλίου 2016
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ Ή ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ Ή ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΕΥΧΟΛΟΓΙΟ;
Η Ρωσσία χρειάζεται πλάϊ της μια δύναμη που να αποτελεί ένα πραγματικό αντίβαρο στην Τουρκία. Και αυτή η δύναμη είναι μόνο η Ελλάδα.
Ραγδαίες Ανατροπές στο Πολιτικό Σύστημα μετά το Πάσχα;
Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις με τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη και το τεράστιο προσφυγικό ρεύμα έχουν υπονομεύσει τα ίδια τα θεμέλια της «Ενωμένης Ευρώπης».
Η εθνικιστική στροφή στο εσωτερικό πολλών ευρωπαϊκών χωρών, η απειλή κατάρρευσης των κρατικών υποδομών της Κεντρικής Ευρώπης λόγω των προσφυγικών ροών, η καταστρατήγηση θεμελιωδών συμβάσεων όπως η Σένγκεν ή το Δουβλίνο, το επαπειλούμενο Brexit και η άνοδος των πάσης φύσεως ευρωσκεπτικιστών έχουν μεταβάλει ριζικά το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο μέσα στον ενάμιση χρόνο από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Η «έξοδος» από τον μονόδρομο της ευρωζώνης από εκεί που ήταν εκφοβιστική... κατάντησε σημαία ευκαιρίας.
Η Ελλάδα, η οποία εξαναγκάστηκε πέρυσι να υποχωρήσει για τρίτη φορά έναντι των δανειστών της, υπογράφοντας ένα «ταπεινωτικό» Μνημόνιο, σήμερα βρίσκεται σε καραντίνα από τους «εταίρους» της χωρίς να διαθέτει τους απαιτούμενους πόρους για να διαχειριστεί το τεράστιο πλήθος ανθρώπων που κατακλύζουν την επικράτειά της, αφού δεν έχει λάβει καμμία χρηματική υποστήριξη από τη νέα δανειακή σύμβαση.
Οι Έλληνες σήμερα αισθάνονται σε μεγάλο βαθμό προδομένοι από τους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα του Βόρειους, και μια ενδεχόμενη στρατηγική μετατόπιση της χώρας προς την Ρωσσία φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος στο σύνολο του πολιτικού συστήματος και του λαού. Η Ρωσσία πλέον φαντάζει ως η μόνη προστάτιδα δύναμη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου από τις αποσταθεροποιητικές δυνάμεις και η μόνη υπερδύναμη που μπορεί να προσφέρει «κάλυψη» στο Ισραήλ από τον Σιϊτικό παράγοντα που αρχίζει να κυριαρχεί στην περιοχή μετά την επικράτηση του Άσσαντ και την επανεμφάνιση ενός δυναμικού Ιράν.
Το 2016 έχει ορισθεί ως κοινό έτος Ελλάδας-Ρωσσίας και όλο αυτό το διάστημα είναι συνεχείς οιδιακρατικές επισκέψεις Ελλήνων και Ρώσσων επισήμων σε Μόσχα και Αθήνα προετοιμάζοντας το έδαφος για την επικείμενη, τεράστιας σημασίας, επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στην Αθήνα μετά το Πάσχα.
Ο συμβολισμός της επίσκεψης είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς η Ελλάδα αποτελεί τον θεμέλιο λίθο στους ρωσσικούς σχεδιασμούς για την δημιουργία του Ορθόδοξου Τόξου, που θα ξεκινάει από την Μόσχα και θα καταλήγει στην Λευκωσία.
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται σε μια εξαιρετική έρευνα του περιοδικού Hellenic Nexus –τρέχον τεύχος Απριλίου- την οποία έκανε ο Μιχάλης Κόκκινος, senior partner της WebFusionκαι στην οποία αναφέρονται εκτενώς οι λόγοι και οι παράγοντες που ωθούν την Ελλάδα να αποφασίσει να προχωρήσει σε μια ενίσχυση των στρατηγικών της σχέσεων με την Ρωσσία την δεδομένη στιγμή.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ιδέα της Ελληνο-Ρωσσικής προσέγγισης είναι ώριμη και υπερκομματική τέμνοντας οριζόντια όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
«Εκπεφρασμένες θέσεις, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν γίνει τόσο από την Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΚΚΕ), όσο και από την Δεξιά (Καραμανλική Δεξιά, ΑΝΕΛ, ΧΑ, ΛΑΟΣ), ενώ αρκετές είναι οι ανεξάρτητες προσωπικότητες με ευρύ ακροατήριο όπως ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, ο Βασίλης Μαρκεζίνης ή ο Μίκης Θεοδωράκης, που έχουν τοποθετηθεί υπέρ μιας τέτοιας πολιτικής στροφής».
Σύμφωνα, επίσης, με δημοσιεύματα του ρωσσικού τύπου, ένα «ισχυρό δόρυ» απέναντι στην έως τώρα αδιέξοδη και καταστροφική ευρω-κεντρική πολιτική ετοιμάζουν πέντε κορυφαίοι Έλληνες επιχειρηματίες: ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Μίχαλος και ο φαρμακοβιομήχανος Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Στα σχέδιά τους φέρονται να είναι ο απεγκλωβισμός από το Μνημόνιο και την Ευρωζώνη, η ενδυνάμωση των δεσμών με την Ρωσσία, η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών, και η εκμετάλλευση των ενεργειακών και ορυκτών πόρων της χώρας, με την άμεση στήριξη της ομόδοξης υπερδύναμης.
Το "άνοιγμα" προς την Ρωσσία μπορεί να αποδειχτεί πολύ χρήσιμο για την Ελλάδα, αν ξεφύγει από τις υπερβολές περί "ξανθού γένους", που θα κατέβει πάνοπλο να μας σώσει από οποιονδήποτε εχθρό.
Το «νέο παιχνίδι» στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας, που σχεδιάζεται με υπερμεγέθεις για τα μέχρι τώρα δεδομένα αναπτυξιακές προοπτικές, και η ρωσσική επαναφορά στην Χερσόνησο του Αίμου και την Μεσόγειο καθιστούν πολύ κρίσιμους τους επόμενους 4 μήνες για τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Το επικείμενο ξεδόντιασμα του δωσιλογικού μιντιακού καθεστώτος με το νέο τηλεοπτικό πλαίσιο και η ανατροπή του πολιτικού «ευρωπροσανατολισμού» με τις «ευλογίες» Μόσχας και Ουάσιγκτων καθιστούν πολύ επικίνδυνους τους εκπροσώπους του παλιού κατεστημένου που θα είναι πρόθυμοι να δώσουν «γη και ύδωρ» σε κάθε είδους αποσταθεροποιητικές δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψουν αυτή τη νέα επιλογή για την χώρα.
Ο πόλεμος του Σόρος εναντίον του Πούτιν και των δυνάμεων των BRICS κορυφώνεται άλλωστε παγκοσμίως, από την Κριμαία μέχρι την Βραζιλία, και η οργάνωση των «πορτοκαλί» εξεγέρσεων είναι πάντα στο ειδικό μενού των δράσεων του πάμπλουτου αυτού υποκειμένου.
Έτσι εξηγείται η «λύσσα» με την οποία διάφορες δυνάμεις του συστήματος πιέζουν για εκλογές «εδώ και τώρα», οι παραποιημένες δημοσκοπήσεις από τις γνωστές αφερέγγυες εταιρείες, η συνεχής παραπληροφόρηση για να συγκαλυφθεί η πραγματική αιτία των εθνοκτονικών μνημονιακών πολιτικών και της επίθεσης με την «προσφυγική βόμβα» από την Τουρκία ώστε να τα χρεωθεί όλα η Ελλάδα. Επιπλέον επιχειρείται, με την ανεξέλεγκτη και «πληρωμένη» δράση των ΜΚΟ του Σόρος σε όλη την επικράτεια και την παράλληλη ανεγκέφαλη αντίδραση με προβοκατόρικα δημοσιεύματα και ενέργειες να προκληθεί ένας εμφύλιος μεταξύ «πατριωτών»-«ανθρωπιστών» ώστε η Ελλάδα να αποσταθεροποιηθεί πλήρως το επόμενο 4μηνο.
Όμως, το «μπάσιμο» της πανίσχυρης Κίνας στο παιχνίδι με την γιγαντιαία σύμβαση της Cosco, οι προσεκτικές κινήσεις όλων των παραγόντων, το ενθαρρυντικό μήνυμα ισχύος που έστειλαν προς κάθε κατεύθυνση οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, και η καθοριστική επίσκεψη του Έλληνα προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου στην Μόσχα που προηγήθηκε, είναι κινήσεις που εγγυώνται την ομαλή έκβαση του «νέου παιχνιδιού» που επιχειρείται για πρώτη φορά μετά την Κρίση. Άλλωστε ο Προκόπης Παυλόπουλος παραμένει ένθερμος υπερασπιστής του Καραμανλικού ανοίγματος προς την Ρωσσία (2004-2009).
Εφιστούμε την προσοχή όλων, οι επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί για την χώρα και θα κρίνουν το αν η Ελλάδα θα βάλει οριστικό φρένο στην κατηφόρα ή θα κατρακυλήσει περισσότερο στον γκρεμό.
Ολόκληρη αυτή η σημαντική, λεπτομερής, ανάλυση για την διαφαινόμενη Ελληνο-Ρωσσική συμμαχία δημοσιεύεται στο περιοδικό Hellenic Nexus, τ.106, που κυκλοφορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου