Πέμπτη, 27 Οκτωβρίου 2016
Η απόφαση του ΣτΕ αναφορικά με τις τηλεοπτικές άδειες, δεν προσφέρεται ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε βεβαίως για οποιουδήποτε τύπου μεγαλοστομίες στις οποίες έτσι κι αλλιώς επιδίδονται όλοι αυτοί που βίασαν τη νομιμότητα και κατέλυσαν το Σύνταγμα της χώρας, επιλέγοντας να συμπαραταχθούν με το καθεστώς της κατοχικής διοίκησης...
Η απόφαση του ΣτΕ στο επίπεδο της δυναμικής θα τροφοδοτήσει μια καταιγίδα επικοινωνιακών και διαχειριστικών αντιπερισπασμών,με πολλαπλούς στόχους. Από τη μετατόπιση της επώδυνης ατζέντας που δρομολογείται με το κλείσιμο της αξιολόγησης μέχρι - και κυρίως αυτό - τη συγκάλυψη του επικίνδυνου πακέτου που κλειδώνει στα ζητήματα της γεωπολιτικής και των εθνικών υποχωρήσεων που έχουν δρομολογηθεί σε Ελλάδα και Κύπρο.
Η απόφαση του ΣτΕ, είναι και ή ίδια από μόνη της ένας στρατηγικός αντιπερισπασμός του συστήματος της εξουσίας, που αναζητεί και ταυτόχρονα δημιουργεί διαχειριστικά άλλοθι για περεταίρω κλιμάκωση της θεσμικής αποδόμησης που υλοποιείται στη χώρα.
Κυρίως όμως, η απόφαση του ΣτΕ, και πριν απ όλα το παρασκήνιο μέσα από το οποίο οριοθετήθηκε, αποκαλύπτει μια...
νέου τύπου διαπλοκή, πολυεπίπεδη, μια πρόβα τζενεράλε πιο σωστά, για την επιλεκτική διαχείριση του θεσμικού θεματοφύλακα, και τη στοχευμένη του εμπλοκή στις πολιτικές διεργασίες που συντελούνται στη χώρα.
Σε αυτή βεβαίως τη λογική της κατευθυνόμενης εμπλοκής, θα ήταν λάθος αν υποτιμηθεί και η -κάτι παραπάνω από πιθανή- ενασχόληση ακόμη και ξένου παράγοντα ή ενδεχομένως και άλλων εξωθεσμικών κέντρων.
Είναι προφανές, ότι οι πρωταγωνιστές του πολιτικού προσωπικού, σπεύδουν να αξιοποιήσουν την «πάσα», και αυτή η διαδικασία προϊόντος του χρόνου θα κλιμακώνεται.
Είναι επίσης προφανές, πως η όψιμη ευαισθησία για τις συνταγματικές παραβιάσεις είναι προσχηματική, μετά από έναν ορυμαγδό αποφάσεων που στην πράξη έχουν καταλύσει το Σύνταγμα και την ίδια της εθνική κυριαρχία της χώρας, τις οποίες το ΣτΕ με αντίστοιχες αποφάσεις του έχει περιβάλει με επίπλαστη «συνταγματικότητα».
Σ ένα περιβάλλον λοιπόν, που επί της ουσίας, τόσο η δικαστική εξουσία, όσο και το πολιτικό προσωπικό, έχουν καταστήσει εαυτούς απονομιμοποιημένους και σε κάθε περίπτωση συνενόχους στην συνταγματική αποδόμηση, θα αποτελούσε κορυφαίο στρατηγικό σφάλμα όποια ανοχή σε φαινόμενα προσεταιρισμού της μίας ή της άλλης πλευράς.
Η κοινωνία οφείλει να επαγρυπνεί… Οι αντιπερισπασμοί θα κλιμακωθούν… Το ίδιο και οι παρεμβάσεις που με τη σειρά τους θα κλιμακώσουν φαινόμενα πολιτικής εκτροπής… Και προφανώς όλο αυτό το σκηνικό θα τροφοδοτήσει με τη σειρά του πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες πιθανότατα θα καταστούν ανεξέλεγκτες, ενώ στη χώρα ανοίγουν διάπλατα επικίνδυνα κεφάλαια στον τομέα της γεωπολιτικής.
Όπως αντιλαμβάνεστε, οι νύχτες πλέον είναι γκαστρωμένες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου