Οι Ειδήσεις που δεν είδατε στα δελτία των 8

17-1-2017

Σχόλιο: Το δημοσιογραφικά αποκαλυπτικό άρθρο του φιλελεύθερου Neil Clark φανερώνει την απέραντη υποκρισία και σαπίλα των κατεστημένων ΜΜΕ. Σε αυτά τα κανάλια και σε αυτές τις εφημερίδες η δημοσιογραφία μετατρέπεται από λειτούργημα σε υπηρεσία που ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα του αφεντικού. Είναι εκεί που ο θάνατος ανθρώπων μπαίνει σε ζυγαριά και αποκρύπτεται σκόπιμα αν δεν συνάδει με τις επιδιώξεις των διευθυντάδων. Παρακάτω, θα διαβάσετε ορισμένες από τις πιο σημαντικές ειδήσεις του 2016 που μπήκαν με συνοπτικές διαδικασίες στο αρχείο, αν ακούστηκαν ποτέ στον αέρα. Ειδήσεις που τα ΜΜΕ σκόπιμα αποσιώπησαν για να προφυλάξουν τα αφεντικά τους. Προφανώς δεν αναφερόμαστε στα...

ελληνικά ΜΜΕ, αλλά στα βασικά της Δύσης(CNN, BBC, Al jazeera κλπ), μιας και τα δικά μας αναμεταδίδουν τη διεθνή γραμμή και παπαγαλίζουν την προπαγάνδα τους. Αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος που έχει λάβει στις μέρες μας η κατευθυνόμενη ενημέρωση, γίνεται επιτακτική η ανάγκη της αντι-πληροφόρησης από πραγματικά εναλλακτικά μέσα. Αυτή είναι η προσπάθεια που κάνει το antipagkosmiopoihsh.gr !

Οι Δέκα Μη-Αναφερθείσες Ειδήσεις του 2016

του Neil Clark

Τι συμπέρασμα θα έβγαζε ο George Orwell από το 2016; Μερικές από τις μεγαλύτερες ειδήσεις του έτους, που προωθήθηκαν από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης, ήταν είτε ψευδείς, όπως οι ισχυρισμοί του Δεκεμβρίου ότι «Ολοκαύτωμα» λαμβάνει χώρα στο ανατολικό Χαλέπι, ή δεν υποστηρίζονται από κανένα συγκεκριμένο αποδεικτικό στοιχείο, όπως οι ισχυρισμοί ότι η Ρωσία παρενέβει στις εκλογές των ΗΠΑ.

Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτές οι ειδήσεις προωθήθηκαν πιο επιθετικά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που εξέφρασαν τις περισσότερες ανησυχίες σχετικά με τις «ψεύτικες ειδήσεις» και την επείγουσα ανάγκη να ληφθούν μέτρα εναντίον τους!

Ταυτόχρονα, ορισμένες πολύ σημαντικές πραγματικές ειδήσεις είτε αγνοήθηκαν εντελώς – ή τους δόθηκε μόνο κάποια αμυδρή κάλυψη.
Εδώ είναι δέκα από τις μεγαλύτερες ειδήσεις που δεν καλύφθηκαν επαρκώς το 2016. Θα σας αφήσω να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα ως προς το γιατί δεν είχαν την κάλυψη που έπρεπε να έχουν.

Ο πόλεμος στην Υεμένη

Ενώ η Συρία ήταν στα πρωτοσέλιδα, ο υποστηριζόμενος από τις ΗΠΑ πόλεμος στην Υεμένη δεν έλαβε κατά κανένα τρόπο την ίδια προσοχή.

Τεκμηριωμένες ωμότητες που έλαβαν χώρα από τον συνασπισμό υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας έχουν αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό. Βρετανοί Μπλερικοί βουλευτές, τόσο πρόθυμοι να δείξουν την ανησυχία τους για το ανύπαρκτο «Ολοκαύτωμα» στο Χαλέπι, το Δεκέμβριο, απέτυχαν να υποστηρίξουν μια πρωτοβουλία των Εργατικών – έκκληση για μια ανεξάρτητη έρευνα του ΟΗΕ για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στην Υεμένη, τον Οκτώβριο.

Ούτε και η ταξιαρχία των «κάτι πρέπει να γίνει» μέσων μαζικής ενημέρωσης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. «Από την απόρριψη της πρότασης, “Κάνε κάτι!” σταυροφόροι όπως οι Aaronovitch, Freedland και Cohen δεν έχουν γράψει ούτε μια λέξη για την «ευθύνη μας να προστατεύσουμε” τις ζωές πολιτών στην Υεμένη», σημείωσε το Media Lens στις 3 Νοεμβρίου.

Η Λιβύη στα ερείπια

Στις αρχές του 2011, η Λιβύη ήταν «η» μεγάλη είδηση όσον αφορά τους «φιλελεύθερους παρεμβατιστές» που καλούσαν το ΝΑΤΟ να επιβάλει «no-fly ζώνες» για να σταματήσει το «Νέο Χίτλερ Συνταγματάρχη Καντάφι.»

Ο γιος ενός συνταξιούχου Λιβύου ακαδημαϊκού ο οποίος μίλησε κατά του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι λέει ότι φοβάται το χειρότερο για τον πατέρα του και τα τρία αδέλφια του, αφού «δολοφονούν τον ίδιο το λαό του» και διενεργούν «σφαγή τύπου Σρεμπρένιτσα στη Βεγγάζη.»

Λοιπόν, το ΝΑΤΟ επενέβει και η Λιβύη καταστράφηκε. Και μάντεψε τι. Οι «κάντε κάτι» σταυροφόροι στα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι σιωπηλοί. Ο μετασχηματισμός της χώρας που είχε το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στην Αφρική σε ένα μαστιζόμενο από την τρομοκρατία «αποτυχημένο κράτος» δεν θεωρείται ότι είναι άξιο δημοσίευσης. Με τα λόγια του Leslie Nielsen στην ταινία Naked Gun, είναι μια περίπτωση: «Δεν υπάρχει τίποτα να δείτε εδώ – παρακαλώ εξαφανιστείτε».

Συμφιλίωση στη Συρία

Καλά νέα από τη Συρία δεν λαμβάνουν πολύ, αν λαμβάνου καθόλου κάλυψη – ιδίως αν οι συριακές αρχές είναι αντικείμενο θετικής ανάλυσης. Αλλά η συριακή κυβέρνηση έχει θέσει σε εφαρμογή ανακωχή και προγράμματα συμφιλίωσης μέσα και γύρω από τη Χομς και τη Δαμασκό καθώς και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Τον Ιούλιο, ο Πρόεδρος Άσαντ προσέφερε αμνηστία σε αντικυβερνητικούς «επαναστάτες», που παραδίδουν τα όπλα τους – και αυτό επαναλήφθηκε τον Οκτώβριο.

Πολλοί αντάρτες δέχτηκαν την προσφορά και συνεχίζουν τη ζωή τους ως πολίτες. Το γεγονός ότι η συμφιλίωση ήταν σε εξέλιξη στη Συρία θα έπρεπε να είναι μεγάλη είδηση το 2016, αλλά – τι έκπληξη – δεδομένης της υπέρ της αλλαγής καθεστώτος μεροληψία μεγάλου μέρους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, δεν ήταν.

62 άνθρωποι κατέχουν το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου

Ναι, έτσι ακριβώς – 62. Σίγουρα αυτό είναι κάτι στο οποίο τα κανάλια ειδήσεων θα έπρεπε να έχουν δώσει σημαντική κάλυψη το 2016.

Σίγουρα έκθεση Νταβός της Oxfam θα έπρεπε να ξεκίνησει συζητήσεις για το πώς θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί η παγκόσμια οικονομία προκειμένου να γίνει η κατανομή του πλούτου πιο δίκαιη. Αλλά η ιστορία δεν προχώρησε.
Πόσο πολύ βολικό για αυτούς τους 62 ανθρώπους!

Η αθώωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς

Το 2016, ο άνθρωπος που νεοσυντηρητικοί και Μπλεριστές χαρακτήριζαν «χασάπη των Βαλκανίων» και του οποίου τα «εγκλήματα γενοκτονίας» χρησιμοποιήθηκαν για να προωθησουν το παγκοσμιοποιητικό δόγμα του «φιλελεύθερου παρεμβατισμού» ανακηρύχθηκε ουσιαστικά  «αθώος», από το ίδιο το δικαστήριο που τον δίκαζε.

Όπως έγραψα τον Αύγουστο:

«Το συμπέρασμα του ICTY [Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία], ότι ένα από τα πιο δαιμονοποιημένα πρόσωπα της σύγχρονης εποχής ήταν αθώος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που είχε κατηγορηθεί, έπρεπε πραγματικά να γίνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο. Αλλά δεν έγινε. Ακόμα και το ICTY το έθαψε βαθιά στην 2.590 σελίδων ετυμηγορία του στη δίκη του Σερβοβόσνιου ηγέτη Ράντοβαν Κάραζιτς ο οποίος καταδικάστηκε τον Μάρτιο για γενοκτονία (στη Σρεμπρένιτσα), εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.»

Η απαλλαγή του νούμερο ένα μπαμπούλα των δυτικών ελίτ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 έγινε πρωτοσέλιδο στη Σερβία, αλλά στα δυτικά ΜΜΕ η είδηση αγνοήθηκε, και εκείνοι, όπως ο Andy Wilcoxson, ο John Pilger και εγώ, οι οποίοι τόλμησαν να γράψουν γι’ αυτό, υπόκεινται σε φαύλες προσωπικές επιθέσεις από τους προστάτες του συστήματος.

Μάλλον σαν το σκυλί του Σέρλοκ Χολμς, που δεν γαβγίζει τη νύχτα, η μη κάλυψη αυτής της πολύ σημαντικής ιστορίας μας λέει όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε.

Υπερθέρμανση του πλανήτη: Άλλο ένα έτος που οι θερμοκρασίες έσπασαν τα ρεκόρ.

Το 2016, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είναι «πολύ πιθανό» να είναι η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί – πράγμα που σημαίνει ότι 16 από τα 17 θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί, θα έχουν λάβει χώρα τον 21ο αιώνα. Τον Ιούλιο, η NASA αποκάλυψε ότι κάθε μήνας από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2016 ήταν ο θερμότερος αντίστοιχος μήνας σε παγκόσμιο επίπεδο – τα σύγχρονα αρχεία καταγραφής της θερμοκρασίας ξεκίνησαν το 1880.

Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, η αλλαγή του κλίματος μόλις και εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές συζητήσεις των αμερικάνικων προεδρικών εκλογών, με το θέμα να λαμβάνει μόλις το 2% του συνολικού χρόνου.

«Η κλιματική αλλαγή δεν θα είχε καν αναφερθεί, αν δεν είχε θέσει το ερώτημα στην δεύτερη συζήτηση ένας άνδρας με κόκκινο πουλόβερ ονόματι Ken Bone», ανέφερε η Guardian.

Σαφώς, υπήρχαν πολύ πιο σημαντικά θέματα για τους υποψηφίους – και τα δυτικά κανάλια ειδήσεων – να συζητήσουν το 2016, από την απειλή που συνιστά για τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή.

Δυτικές δυνάμεις και σύμμαχοι τους στη Μέση Ανατολή στηρίζουν την ISIS

Οι αβάσιμοΙ ισχυρισμοί ότι η Ρωσία ήταν πίσω από τις υποκλοπές βολικά βοήθησε να στραφεί η προσοχή από τις πιο επιβαρυντικές αποκαλύψεις στα λεγόμενα emails Podesta. Και αυτό ήταν ίσως το πιο άξιο δημοσίευσης: Στις 19 Αυγούστου 2014 η Χίλαρι Κλίντον, έγραφε, «Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις διπλωματικές και τις πιο παραδοσιακές μυστικές υπηρεσίες μας για να ασκήσουμε πίεση στις κυβερνήσεις του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, οι οποίες παρέχουν μυστική οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη στην ISIL [Daesh] και άλλες ριζοσπαστικές σουνιτικές ομάδες στην περιοχή.»

Τον Δεκέμβριο, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ερντογάν, ισχυρίστηκε ότι είχε αποδείξεις ότι η Δύση υποστήριζε την ISIS.
Αλλά όπως το e-mail της Κλίντον προς τον John Podesta, αυτή η ιστορία δεν έλαβε την κάλυψη που έπρεπε. Αναρωτιέμαι γιατί…

Οικονομική κατάρρευση στην «Δημοκρατική» Ουκρανία

Η Ουκρανία ήταν μια μεγάλη είδηση το 2014, όταν αντικυβερνητικοί διαδηλωτές – κάτως από τις επευφημίες δυτικών ηγετών – συγκεντρώθηκαν στη πλατεία Μαϊντάν, αλλά τι συμβαίνει από τότε στη χώρα δεν έχει εμφανιστεί σε πολλά δελτία ειδήσεων.

Η πραγματικότητα είναι ότι το βιοτικό επίπεδο στην Ουκρανία έχει πέσει κατακόρυφα, με πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας να ζει σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας.

Και μάντεψτε, η διαφθορά έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Αλλά ας μην μιλάμε πάρα πολύ για την «επιτυχία» μιας άλλης δυτικής επιχείρησης αλλαγής καθεστώτος. Έτσι δεν είναι;

Οι καταστροφικές συνέπειες των κυβερνητικών περικοπών στο Ηνωμένο Βασίλειο

Τα νοσοκομεία στην Αγγλία είναι στο χείλος της κατάρρευσης, λόγω της κυβέρνητικής υπό-χρηματοδότησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS).

Ο αριθμός των επειγουσών εγχειρησεων που έχουν ακυρωθεί έχει φθάσει σε επίπεδο ρεκόρ.

Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες δημόσιες βιβλιοθήκες έχουν κλείσει. Οι περικοπές έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις ζωές εκατομμυρίων Βρετανών.

Ωστόσο, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία λέει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στη λιτότητα που πρέπει να υπσοτούν οι πολίτες, έχει τα χρήματα για να συνεχίσει τους νεο-συντηρητικούς στόχους της εξωτερικής της πολιτικής.

Τον Οκτώβριο, ανακοινώθηκε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα επαναλάβει της εκπαίδευση «επαναστατών» στη Συρία. Τι τύχη για τη βρετανική κυβέρνηση που η χρήση – και η κατάχρηση – των χρημάτων των φορολογουμένων δεν υπόκεινται σε μεγαλύτερο έλεγχο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το 2016.

Οι εγγενής ρατσισμός του «Φιλελεύθερου παρεμβατισμού»

Έχουμε ακούσει πολλά για το ρατσισμό, το 2016, αλλά πολύ λίγα – αν ακούσαμε καθόλου – για το ρατσισμό που στηρίζει τη δυτική εξωτερική πολιτική.

Λαμβάνεται ως δεδομένο, ότι οι πολιτικοί και οι κατεστημένοι δημοσιογράφοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία έχουν το δικαίωμα να λένε ποιος πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέπεται να κυβερνήσει μια χώρα του Νότου, ακόμη και εκείνοι που μάχονται κατά του ρατσισμού.

Φανταστείτε την αντίδραση, αν πολιτικοί από τη Συρία ή το Ιρακ έκαναν έκκληση για αλλαγή καθεστώτος στο Ηνωμένο Βασίλειο!

Γιατί «εμείς» έχουμε το δικαίωμα να παρεμβαίνουμε στις χώρες «τους», αλλά «αυτοί» δεν έχουν δικαίωμα να παρέμβουν στη δικές μας;

Είναι μια ερώτηση που δεν ακούσατε να τίθεται στο πρόγραμμα Newsnight του BBC ή σε άλλα δυτικά ειδησεογραφικά προγράμματα το 2016. Η πιο θανατηφόρα μορφή ρατσισμού δεν ήταν είδηση.

ΠΗΓΗ: sputniknews, μέσω "antipagkosmiopoihsh"