Ηττηθήκαμε από τον αμοραλισμό

30-1-2017 

         

Δεν φτάνει που φτωχαίνει ο κόσμος και ξεκοκκαλίζεται η χώρα, ένας ακατάσχετος αμοραλισμός ξεχύνεται σαν λίγδα από τα δημόσια πρόσωπα και πασαλείβει ολόκληρη την κοινωνία. Μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο συγχωνεύονται οι μεν με τους δε, επαληθεύοντας αυτό που απλά οι άνθρωποι λένε «όλοι ίδιοι είναι». Ίδιες πολιτικές, ίδιες πρακτικές, ίδιες συμπεριφορές, ίδια γλώσσα, ίδια αποτελέσματα. Κι ας προσπαθούν να ξεχωρίσουν μεταξύ τους – διεκδικώντας μερίδιο της εκλογικής πελατείας – με αντιπαραθέσεις ποσοτικές – ποιος την έχει πιο μακριά, που λένε τα σχολιαρόπαιδα – και με συμψηφισμούς -ποιος έκανε τα χειρότερα. Στο επίπεδο της ποιότητας, οι διαφορές γίνονται όλο και πιο μικρές και ασήμαντες. Όπως όλο και πιο μικρές και ασήμαντες γίνονται οι σχέσεις των κομμάτων με τους πολίτες. Τα παλιά κόμματα, τα κάποτε μεγάλα, έχασαν τα πλεονεκτήματα με τα οποία μονοπωλούσαν την εξουσία, από την ίδια τους την πολιτική. Χωρίς τη δυνατότητα μαζικών διορισμών, την πλουσιοπάροχη συντήρηση μιας ανέγγιχτης κομματοκρατούμενης γραφειοκρατίας και τη δουλική εξυπηρέτηση της εντόπιας ολιγαρχίας, οι σχέσεις τους με την εκλογική τους βάση χαλάρωσαν και αποδυναμώθηκαν. Μόνο κολλημένα μυαλά, από ευνοημένα σόγια και ιδεολογικά κατάλοιπα, παραμένουν στην αυλή τους. Ούτε οι ξένοι κηδεμόνες τους δεν τα έχουν πια ανάγκη.

Αλλά και η σημερινή κυβέρνηση πώς να διαφοροποιηθεί; Εφαρμόζει τις πολιτικές που έφεραν τους πρώην σ’ αυτή την κατάσταση χωρίς να διαθέτει ούτε ένα κομματάκι από παλιούς δεσμούς, έστω ρουσφετολογικούς, που μέσα σε πολλές δεκαετίες δημιούργησαν εξαρτήσεις, υποχρεώσεις και συνάφειες. Προσπαθεί να τους μιμηθεί αεροβατώντας. Η εκλογική της βάση είναι σαθρή, ρευστή και ευμετάβλητη. Ακόμα κι ο κομματικός της πυρήνας αποτελείται από μεσήλικες και υπερήλικες πρώην αριστερούς και πρώην πασοκτσήδες που δεν έχουν πια κουράγια για άλλες αναμετρήσεις, συνταξιούχοι των ιδεών, απογοητευμένοι και εξουθενωμένοι, ελπίζοντας σε κάποια μικρομπαλώματα και κλείνοντας τα μάτια μπροστά στα θηρία ελπίζοντας στην επιείκειά τους.

Πώς διορίζονται οι υπουργοί και πώς αποκεφαλίζονται με συνοπτικές διαδικασίες, ακόμα κι αυτοί που πρόσκαιρα δίνουν στα κομματικά μέλη την ψευδαίσθηση μιας διαφοροποίησης, όπως ο Φίλης. Πώς εμπαίζονται οι πολίτες με τον φιλανθρωπικό εφάπαξ «13ο μισθό» την ώρα που κόβεται το ΕΚΑΣ για όλο το χρόνο και δια παντός. Πώς ολοκληρώνεται η εξόντωση των μικρομεσαίων με σωρεία φόρων και μέτρων (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ 24%, φορολογία από το πρώτο ευρώ, προκαταβολή φόρου 100%, τέλη επιτηδεύματος και αλληλεγγύης, αναλογικές ασφαλιστικές εισφορές, αυξήσεις τιμολογίων κοινής ωφέλειας και βενζίνης, κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, πλειστηριασμοί ακινήτων κ.λπ.). Πώς προωθείται ο Μαρινάκης στα ΜΜΕ και κάνει αλισβερίσι η κυβέρνηση με τον ΔΟΛ. Πώς ξεπουλιούνται αεροδρόμια, λιμάνια, ενέργεια, σιδηρόδρομοι κ.ά. Πώς νομιμοποιούνται 35.000 κουλοχέρηδες σε όλη την Ελλάδα. Πώς…

Τόσα «πώς» που κάνουν σκόνη όποιο ίχνος ποιότητας και ήθους θα μπορούσε να ξεχωρίζει τους μεν από τους δε.

Απο την εφημερίδα δρόμος της αριστεράς