ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

Αριστερέ της αριστερής πλευράς του καναπέ που τρέχεις έντρομος να πληρώσεις τα καπιταλιστικά κι αντιμαρξιστικά χαράτσια, φοβισμένε που βάζεις το χέρι στις αποταμιεύσεις μιας ζωής, που έχτισες με αίμα ένα κεραμίδι, που πληρώνεις το τοκογλυφικό στεγαστικό ή επαγγελματικό δάνειο, τα οποία με μαεστρία σου επέβαλλαν χωρίς να σου πουν ότι αμέσως μετά σκόπευαν να μειώσουν το μισθό σου, να σε οδηγήσουν στην ανεργία  και να σε φορολογήσουν εις τη νιοστή..

   Άκου λαμόγιο της διπλανής πόρτας, που έκανες τη μεγαλο-ή μικρο-αρπαχτή σου μεταλλάσσοντας το παραδοσιακό ελληνικό φιλότιμο σε ατομικισμό, φιλοτομαρισμό και διαφθορά(εξ Αμερικής κι αμερικάνικου ονείρου ορμώμενος): τέρμα τα ψέματα, τους είσαι άχρηστος όσο κι αν συνεχίζεις να τους προσκυνάς, το παγκόσμιο χωριό είναι για λίγους κι εκλεκτούς, κι εσύ είσαι μια μικρή ενόχληση πλέον γι’αυτούς. Ούτε θα σε σώζει για πολύ το διεφθαρμένο πριμ παραγωγικότητας…είτε γιατί δεν θα φτάνει, είτε γιατί ελάχιστοι θα το παίρνουν, είτε γιατί η διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα δεν θα μπορεί να εξαγοραστεί με ένα μικρό πριμ…

   Άκου βολεμένε σε μια θεσούλα, σε εσένα μιλάω, εσένα που έχεις ένα σπίτι, ένα εξοχικό, που έχεις ακόμα δουλειά: δεν θα σου αφήσουν τίποτα, συμπεριλαμβανομένης και της ζωής σου. Είσαι κι εσύ στο χωρίς πάτο βαρέλι, κι αν ακόμα είσαι βολεμένος  από μια μισθωτή εργασία ή από κάποιο εισόδημα, έρχεται η ώρα που θα σε σπρώξουν προς τα κάτω με κλωτσιές.

   Άκου μικρέ και μεσαίε συνταξιούχε: όλοι αυτοί που ψήφιζες τόσα χρόνια σου δίνουν την τελευταία κλωτσιά σε ομαδικό πια τάφο. Καιρός να ξεχάσεις τις « παραδοσιακές» ιδεολογίες γιατί μόνο ιδεοληψίες είναι πια.

   Άκου νοικοκυρούλα ή εργαζόμενη γυναικούλα  που δεν μπήκες ποτέ στον κόπο να ασχοληθείς με την πολιτική, είχες μεταθέσει αυτή την ευθύνη στον πατέρα ή στον άντρα σου: τέρμα τα ψέματα, έχεις κι εσύ ευθύνη, απέναντι στον εαυτό σου, στα παιδιά σου, στο διπλανό σου, του οποίου τη ζωή στερείς με την αδράνειά σου.

   Άκου άντρακλα, αθλητικομανή,  που η ζωή σου τις τελευταίες δεκαετίες κυμαινόταν ανάμεσα στην θύρα τάδε, στο πόσες γκόμενες θα βγάλεις και στο πόσο εντυπωσιακό αμάξι θα κυκλοφορείς: ήρθε η ώρα να δείξεις αν έχεις πραγματικά @@.

   Άκου φοβισμένε, συναισθηματικά ασταθή : κι εγώ φοβάμαι, κι εγώ έχω ψυχοσωματικά προβλήματα, κι εγώ είμαι αδύναμη, ΑΛΛΆ Η ΟΡΓΗ  ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ  ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΟΙ «ΑΣΘΕΝΕΙΈΣ» ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΊΤΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΟΔΥΝΗΡΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.  Έχω το θάρρος να αντιμετωπίσω τα λάθη ή τις παραλείψεις μου και να πάρω το ρίσκο της αλλαγής ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ. Γιατί, ωμά και κυνικά, δεν έχω να χάσω τίποτα αλλά κυρίως γιατί ένα πράγμα δεν κατάφεραν να μου πάρουν τον καιρό των παχέων αγελάδων αλλά και των ισχνών που βιώνουμε: ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΆ ΜΟΥ!

   Άκου άνεργε ή ημιαπασχολούμενε  που κάθεσαι και κλαις τη μοίρα σου: ούτε εσύ έχεις κάτι να χάσεις, το σπιτάκι που πιθανόν έχεις, και που το θεωρούσες σαν το τελευταίο καταφύγιό σου, θα στο πάρουν κι η ζωή σου κινδυνεύει, επίσης. Ούτε ο μικρός λαχανόκηπος στο χωριό σου θα σε σώσει από το τεκμήριο διαβίωσής σου…οφείλεις πλέον να έχεις ηλεκτρονικά τεκμήρια για ό, τι καταναλώνεις…αλλιώς τιμωρείσαι…

Το ζήτημα δεν είναι πώς θα πληρώσεις, πώς θα μαζέψεις λεφτά για τα αέναα χαράτσια,  αλλά  το πώς δεν θα πληρώσεις.

      Ενημερώσου, σταμάτα να λες «δεν αντέχω να ακούω τι συμβαίνει», «τη βγάζω ακόμα»,
«φταίνε οι άλλοι». Ούτε εγώ αντέχω αλλά το κάνω , δεν θα τη «βγάζεις» για πολύ ακόμα, 
φταις εξίσου όσο κάθεσαι στα αβγά σου και σε λίγο δεν θα έχεις να κάτσεις πουθενά. 
Αφουγκράσου και την αντίθετη άποψη κι άφησε τα δογματικά κόμματα να κατευθυνθούν εκεί
που ανήκουν: στο χρονοντούλαπο της ιστορίας! Άρχισε να σκέφτεσαι μόνος σου κι όχι με
δανεική σκέψη! Όσο εξασκείσαι, τόσο  θα βελτιώνεσαι.

Πώς θα γίνει αυτό;;

  

•     Οργανώσου ή πίεσε τους φορείς στους οποίους είσαι οργανωμένος, πάψε να
• μεταθέτεις την ευθύνη σε ηγέτες αμφιβόλου λογικής και ηθικής  ή να ανέχεσαι να
• σου φέρονται σαν μηδενικό. Υπάρχουν εξαιτίας σου  κι οφείλουν να σε ακούσουν, 
• να σε εκφράζουν, να σε προστατεύουν με τη συλλογικότητά τους.
•   Πίεσε προς την κατεύθυνση κοινής συνεργασίας των φορέων και πάψε να 
• περιχαρακώνεσαι. Αυτό θέλουν από εμάς: να είμαστε διασπασμένοι σε ομαδούλες,
• τις οποίες έχουν «εμπλουτίσει» με ρουφιάνους και καπελωτές, για να ατονεί η δική
• σου άποψη. Κάποιοι  το ονομάζουν αυτό «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» 
• ή «δημοκρατική εκπροσώπηση», εγώ το ονομάζω «φασισμό με το γάντι». Υπάρχουν
• κι άλλοι τρόποι να αντιμετωπιστούν οι διασπαστές και οι προβοκάτορες…

•    Αφού ενωθείς με σωματεία, συλλόγους, φορείς, αφήστε τα πάντα, βγείτε έξω κατά
• χιλιάδες σε όλες τις ελληνικές πόλεις κι αρχίστε νε περιφέρεστε στους δρόμους και
• μην μένετε ακίνητοι κι άοπλοι στο Σύνταγμα απέναντι σε δολοφόνους. 
• Αντιπερισπασμός, νομίζω, λέγεται αυτό και διάσπαση των δυνάμεων του εχθρού.

•     Νεκρώστε τα πάντα μέχρι να φύγουν οι δολοφόνοι και οι ληστές, κι αν οι επόμενοι
• τολμήσουν τα ίδια, δώστε παρόμοια απάντηση. Αφήστε το διαδίκτυο, τις
• αμπελοφιλοσοφίες και τις θεωρίες, βάλτε την πεσμένη σε λήθη δημιουργική
• φαντασία σας να δουλέψει, και ΠΕΡΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!

               ΑΜΗΝ!!!!!!!!!!!!!!!

Υ.γ. επειδή πολλοί αναρωτιούνται για το μετά, υπάρχουν απάντησεις  και σε αυτό. Θα τοποθετηθώ προσωπικά σε επόμενο κείμενο, αλλά την απάντηση για το μετά θα την βρούμε όλοι μαζί. Αυτή είναι η επόμενη πρόκληση.

               ΓΕΩΡΓΙΑ SIO

  Ε.ΠΑ.Μ. ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

epambp Τρικλοποδιά

Όλοι στο εξωτερικό έχουν καταλάβει 

ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε, μόνο εμείς 

οι Έλληνες (χάρη των ΜΜΕ), ακόμα 

κοιμόμαστε και νομίζουμε ότι όλα θα πάνε

καλά πληρώνοντας τα χαράτσια...

Ο Πέερ Στάινμπρουκ εκτιμά ότι η Ελλάδα θα είναι για πολλά 
χρόνια εξαρτημένη από τη διεθνή οικονομική βοήθεια. 
Μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης 
(ARD), ο σοσιαλδημοκράτης πρώην υπουργός Οικονομικών, 
που προαλείφεται για υποψήφιος καγκελάριος του 
Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος
(SPD), υπογράμμισε ότι «θα πρέπει επιτέλους να πούμε
ανοιχτά ότι η Αθήνα έχει σχεδόν πτωχεύσει. Θα μπορούσαμε να
το διατυπώσουμε και πιο σκληρά και να πούμε ότι η Ελλάδα δεν
θα μπορέσει να επιστρέψει στις αγορές τα επόμενα 
χρόνια», τόνισε ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός, επισημαίνοντας 
ότι πολύ σύντομα θα αποφασιστεί διαγραφή του ελληνικού 
χρέους και αυτό θα πλήξει μεταξύ άλλων και ιδιώτες πιστωτές.
Ο Πέερ Στάινμπρουκ εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του στην 
περαιτέρω ενίσχυση των πόρων και των αρμοδιοτήτων του EFSF.

Η «κόκκινη γραμμή της Βαυαρίας»

Στο ομοσπονδιακό συμβούλιο, την άνω βουλή της Γερμανίας,
θα χαράξουν την κόκκινη γραμμή στις αρμοδιότητες
του μηχανισμού στήριξης οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) και οι 
Φιλελεύθεροι (FDP) της Βαυαρίας. Στη σημερινή συνεδρίαση
του νομοθετικού οργάνου των ομοσπόνδων κρατιδίων της 
χώρας, η κυβέρνηση της Βαυαρίας θα καταθέσει δήλωση
στα πρακτικά ότι απορρίπτει τον καθορισμό νέων πιστωτικών
ορίων για τον EFSF. «Η Βαυαρία τηρεί προσεκτική και 
προειδοποιητική στάση. Θα συμπράξουμε σε αυτό το 
βήμα, (σ.σ. στην διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του 
μηχανισμού στήριξης) δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι να 
πάμε παρακάτω», δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο 
Ειδήσεων το στέλεχος της βαυαρικής κυβέρνησης Μαρσέλ 
Χούμπερ, προσθέτοντας ότι η Βαυαρία δεν θα αποδεχθεί σε 
καμία περίπτωση κοινοτικοποίηση του χρέους κάποιων χωρών.
«Ως εδώ και μη παρέκει», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Χούμπερ,
απαντώντας σε προειδοποιήσεις οικονομολόγων που θεωρούν
ανεπαρκή για την σταθεροποίηση του ευρώ την αύξηση των 
πόρων του EFSF στα 780 δισ. ευρώ

Πιθανές οι εκλογές, πιθανή όμως και η κατάρρευση

του Σταύρου Λυγερού
Καθημερινή 25.09.11

Το έργο το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα επανειλημμένως. Οταν ένα νέο πακέτο μέτρων έρχεται στη Βουλή, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και τα ΜΜΕ ξαναανακαλύπτουν την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Είναι αληθές ότι οι «πράσινοι» βουλευτές έχουν εγκλωβισθεί σε Συμπληγάδες. Από τη μία πλευρά, συνειδητοποιούν ότι το κόμμα τους βυθίζεται και ότι οι ίδιοι συμπαρασύρονται στην πολιτική απαξίωση, εάν όχι εξαφάνιση. Η επαφή τους με τους ψηφοφόρους είχε καταντήσει σκληρή δοκιμασία. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν βλέπουν εναλλακτική λύση. Γι’ αυτό και παραμένουν στο «μαντρί», παρότι αρκετοί εξ αυτών διαπιστώνουν ότι η κυβερνητική πολιτική, εκτός από αντικοινωνική, είναι και από οικονομικής απόψεως αδιέξοδη.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει μετατραπεί σε ένα όργανο ψήφισης και νομιμοποίησης αποφάσεων, στη διαμόρφωση των οποίων δεν έχει συμμετοχή. Δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, έχει προ πολλού πάψει να λειτουργεί ως πολιτικός οργανισμός. Ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να μην πείθει τα στελέχη του, αλλά είχε καταφέρει να τα ακινητοποιήσει πολιτικά. Και όταν κινδύνευσε να χάσει τον έλεγχο, ανέθεσε στον Βαγγέλη Βενιζέλο πρωταγωνιστικό ρόλο και αγόρασε κάποιο πολιτικό χρόνο.

Στην πραγματικότητα, το μείζον πρόβλημα του διδύμου πια Παπανδρέου – Βενιζέλου δεν είναι οι βουλευτές. Είναι ότι η κοινωνία στρέφεται ολοένα και περισσότερο σε αντίθετη κατεύθυνση. Οσο τα γεγονότα διαψεύδουν την ελπίδα υπέρβασης της κρίσης τόσο αμβλύνεται ο φόβος της χρεοκοπίας. Οσο κλιμακώνεται η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων και διογκώνεται η ανεργία τόσο συσσωρεύεται κοινωνική απόγνωση. Και όσο συσσωρεύεται απόγνωση τόσο μετατρέπεται σε οργή.

Η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις, γεγονός που αναπόφευκτα την αποσταθεροποιεί. Καμία κυβέρνηση, άλλωστε, δεν μπορεί για πολύ να στηρίζεται μόνο στον εκβιασμό. Η κοινωνική δυναμική δεν μπορεί να ανασχεθεί με εκβιαστικά διλήμματα, που επιδέχονται μονοσήμαντη απάντηση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μία ασήμαντη αφορμή μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να προκαλέσει κοινωνική ανάφλεξη. Το γεγονός, μάλιστα, ότι εξουδετερώθηκε το κίνημα των «Αγανακτισμένων», που έδινε μία ειρηνική διέξοδο στην κοινωνική οργή, φέρνει πιο κοντά αυτό το ενδεχόμενο. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση Παπανδρέου κινείται πολύ κοντά στο όριο ή αλλιώς παίζει με τη φωτιά.

Είναι ακριβώς η επικίνδυνα υψηλή θερμοκρασία στην κοινωνία που αντανακλάται στην «πράσινη» Κοινοβουλευτική Ομάδα και δευτερογενώς δημιουργεί νευρική κρίση και ρήγματα. Δεν αποκλείεται και αυτή τη φορά να σπάσει κάποιος κρίκος, αλλά είναι μάλλον απίθανο να απειληθεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, κι αυτή η φουρνιά μέτρων τελικώς θα ψηφισθεί.

Τα γεγονότα, όμως, έχουν αποδείξει ότι το πρόβλημα δεν είναι η ψήφιση των αλλεπάλληλων μέτρων, που απαιτεί η τρόικα για να προσεγγισθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Το πρόβλημα είναι ότι τα μέτρα δεν φέρνουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, επειδή η οικονομία βυθίζεται ολοένα και πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Η ελληνική κρίση τείνει να εξελιχθεί σε τραγωδία. Με φόντο το εύφλεκτο πια κοινωνικό τοπίο, η τρόικα επιμένει με θεολογικό δογματισμό να βάζει το μαχαίρι στον λαιμό των Ελλήνων για να μειώσει το έλλειμμα όπως προβλέπουν τα συμφωνηθέντα, τα οποία η ίδια επέβαλε. Από την πλευρά της, η κυβέρνηση είναι ανίκανη να πράξει οτιδήποτε άλλο, εκτός από το να κόβει (κυρίως οριζόντια) δαπάνες και να επιβάλλει νέα χαράτσια, κυρίως στα γνωστά «υποζύγια» του φορολογικού συστήματος.

Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, η μόνη ρεαλιστική λύση είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης να αναθεωρηθεί. Οχι για να γίνει πιο χαλαρό, αλλά για να γίνει πιο ποιοτικό. Οι παρεμβάσεις να πάψουν να είναι οριζόντιες και να γίνουν στοχευμένες, ώστε να διορθώσουν τις χρόνιες παθογένειες και στις δαπάνες και στα έσοδα και στο επίπεδο της ανάπτυξης.

Η στροφή αυτή πρέπει να συνδυασθεί με ένα γενναίο «κούρεμα» του χρέους. Η απόφαση της 21ης Ιουλίου αποδεικνύεται ανεπαρκής, όπως δείχνει η αντίδραση των αγορών. Οσο, μάλιστα, καθυστερεί το «κούρεμα», που θα καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο, τόσο θα απαιτείται μεγαλύτερο «κούρεμα».

Για να αναταχθεί η ελληνική οικονομία, ο μόνος δρόμος είναι μία συντεταγμένη χρεοκοπία εντός της Ευρωζώνης. Προς το παρόν, όμως, η τρόικα απορρίπτει αυτή τη λύση και σφίγγει τη θηλιά στον λαιμό της Ελλάδας, ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου παραπαίει. Σ’ αυτές τις συνθήκες, οι εκλογές καθίστανται πιο πιθανές, όπως πιο πιθανή καθίσταται και η ανεξέλεγκτη κατάρρευση. Ούτε η Αθήνα ούτε η τρόικα την επιθυμούν, αλλά η κάθε μία, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, ωθεί τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Ετερογονία των σκοπών, όπως θα έλεγε και ο γέρο Αριστοτέλης

 Πορεία προς εξαναγκαστική χρεοκοπία

 

Η απόφαση του Eurogroup στην Πολωνία στις 16 Σεπτεμβρίου 2011, η δόση των 8 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα να μετατεθεί για τον Οκτώβριο, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για άμεση κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών και εξαναγκαστική χρεοκοπία της Ελλάδας.

Του Γιώργου Βαμβούκα

αναδημοσίεση : Ελευθεροτυπία, 22/9

Σύμφωνα με τα στοιχεία της περιόδου Ιανουαρίου – Αυγούστου 2011, το σύνολο των εσόδων και των δαπανών του ΓΚΠ (Γενικός Κρατικός Προϋπολογισμός), συμπεριλαμβανομένων των χρεολυσίων, ανήλθαν σε 32,6 και 94,7 δισ. ευρώ αντίστοιχα. Δηλαδή, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, τα έσοδα και οι δαπάνες του ΓΠΚ ανά μήνα διαμορφώθηκαν σε 4,1 και 11,8 δισ. ευρώ , με αποτέλεσμα το μέσο μηνιαίο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού να ανέλθει σε 7,7 δισ. ευρώ .

Το έλλειμμα αυτό χρηματοδοτείται από το υπουργείο Οικονομικών, με βραχυπρόθεσμο δανεισμό μέσω της έκδοσης έντοκων γραμματίων 13, 26 και 52 εβδομάδων, καθώς επίσης και με τις περιοδικές δόσεις από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ .

Δύο είναι οι κυριότεροι παράγοντες που εκπέμπουν το θλιβερό μήνυμα περί επερχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας. Ο πρώτος παράγοντας αφορά τη διάρθρωση των κρατικών δαπανών. Από τα 11,8 δισ. ευρώ μέσων μηνιαίων δαπανών του ΓΠΚ κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2011, τα 7,1 δισ. ευρώ είναι δαπάνες τόκων και χρεολυσίων για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης.

Ας υποτεθεί ότι το κράτος έκανε εσωτερική παύση πληρωμών και σταματούσε την καταβολή μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας, επιχορηγήσεων κ.λπ.

Με μηνιαίες δαπάνες τοκοχρεολυσίων 7,1 δισ. ευρώ και αντίστοιχα μηνιαία έσοδα 4,1 δισ. ευρώ , η Ελλάδα ουσιαστικά είναι χρεοκοπημένη.

Οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια με προσφυγή σε νέο δανεισμό καταφέρνουν και εξυπηρετούν τα παρελθόντα δάνεια προς τους ιδιώτες πιστωτές τους και παράλληλα καλύπτουν τις δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, επιχορηγήσεις κ.λπ.

Οδεύτερος αποκαρδιωτικός παράγοντας σχετίζεται με τα ανύπαρκτα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους, τα οποία εκτιμώνται σήμερα μόλις σε 1,5 δισ. ευρώ έναντι 13,4 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου 2011.

Αυτό σημαίνει ότι τα υφιστάμενα ταμειακά αποθέματα του υπουργείου Οικονομικών επαρκούν για τη χρηματοδότηση δημοσιονομικών δαπανών τριών το πολύ ημερών.

Ηάθλια δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας συντελεί ώστε το υπουργείο Οικονομικών να δανείζεται στις μέρες μας, εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια με ονομαστικά επιτόκια γύρω στο 5%.

Αξιοσημείωτο είναι ότι χώρες σαν τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Αυστρία, τη Φινλανδία κ.λπ., που βαθμολογούνται με ΑΑΑ από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, επιβαρύνονται για τις αντίστοιχες εκδόσεις έντοκων γραμματίων με επιτόκια μεταξύ 0,5% και 1%.

Στην απευκταία περίπτωση που η χώρα μας δεν κατάφερνε τις επόμενες κρίσιμες μέρες να εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των δημοσιονομικών δαπανών, θα ερχόταν αντιμέτωπη με το φάσμα της επίσημης χρεοκοπίας.

Ο δανεισμός μας με έντοκα γραμμάτια είναι πολύ επιζήμιος για τη χώρα, γιατί το δημόσιο χρέος αποκτά βραχύβια μέση φυσική διάρκεια. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, από τα 365 δισ. ευρώ που εκτιμάται σήμερα το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, περίπου τα 210 δισ. ευρώ λήγουν την επόμενη διετία.

Αν υποτεθεί ότι τα επόμενα δύο χρόνια τα ταμειακά ελλείμματα της γενικής κυβέρνησης διαμορφωθούν σε 35 δισ. ευρώ και οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης ανέλθουν σε 40 δισ. ευρώ , τότε οι άμεσες δανειακές ανάγκες της Ελλάδας θα προσέγγιζαν τα 285 δισ. ευρώ (210+35+40=285).

Πώς η πατρίδα μας την επόμενη διετία θα αποπληρώσει το χρέος των 285 δισ. ευρώ , όταν τα έσοδα του ΓΠΚ την επόμενη διετία και υπό τις ευνοϊκότερες συνθήκες θα φτάσουν τα 120 δισ. ευρώ ;

Δυστυχώς, οι εκπρόσωποι του δικομματικού κυβερνητικού κατεστημένου, οι οποίοι με την αποτυχημένη οικονομική τους πολιτική μάς οδήγησαν στο σημερινό τραγικό δημοσιονομικό αδιέξοδο και καταρράκωσαν διεθνώς την εθνική μας αξιοπρέπεια, εξακολουθούν να μας κυβερνούν, χωρίς να συμμετέχουν στις θυσίες που απαιτούν από το λαό.

* Αναπληρωτής καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Η Κυβέρνηση εγκληματεί – να καθήσει στο σκαμνί

Τελικά «Το ΠΑΣΟΚ μπορεί». Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα έχει διαλύσει μιαν ολόκληρη χώρα από την αρχή που ανέλαβε την διακυβέρνησή της. Καθημερινά είναι τα δημοσιεύματα για το πώς μας οδήγησε στη μέγγενη της Τρόικας, του ΔΝΤ και του Μνημονίου.

 Η ώρα της κρίσεως είναι εδώ. Σωρεία οι αποκαλύψεις για την τεχνητή διόγκωση του χρέους, καταδεικνύουν σαφώς ότι οι ιθύνοντες της κυβέρνησης μεθόδευσαν τον στραγγαλισμό μας από την γερμανοκρατούμενη ΕΕ και το ΔΝΤ. Όχι, δεν πρόκειται για τραγική αμέλεια, βλακεία ή ανικανότητα. Είναι ένα ανοιχτό έγκλημα, και αν θέλουμε να αναζητήσουμε τα κίνητρά του, πρέπει εκτός από όλα τα άλλα να ανατρέξουμε στα σκάνδαλα που προηγήθηκαν και άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου για το σάπιο πολιτικό σύστημα, όπως είναι αυτό της Ζήμενς, των υποβρυχίων και άλλων ων ουκ έστι αριθμός,  Δεν είναι δυνατόν πολιτικοί ενός κόμματος που έχει πάρει μίζες από τη Ζήμενς (βλέπε την ομολογία Τσουκάτου) και από τις προμήθειες όπλων και άρα μπορούν να εκβιάζονται ανοικτά  από τη Γερμανική και τη Γαλλική κυβέρνηση, τουλάχιστον, να αναλαμβάνουν την διαπραγμάτευση μαζί τους! Ως εκβιαζόμενοι θα κάνουν ότι τους ζητήσουν οι εντολοδόχοι τους, και βέβαια δεν θα τολμήσουν ποτέ να ψελλίσουν ο,τιδήποτε για τις Γερμανικές αποζημιώσεις !

 Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι η ελληνική κρίση ήταν απλώς μία μεθόδευση που επινοήθηκε για την λεηλασία της χώρας. Η κρίση έχεις βαθιές ρίζες και αγγίζει τον πυρήνα του σάπιου συστήματος της πασοκικής μεταπολίτευσης. Είναι η κρίση του ελληνικού παρασιτισμού, ενός συστήματος που προώθησε των ωαδελφισμό, την αρπαχτή, την ασυδοσία, την κομματοκρατία, τον αργυρώνητο συνδικαλισμό, την επίπλευση των αναξίων, την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, την ηθική εξαχρείωση στην παιδεία και το κράτος, την εγκατάλειψη των εθνικών συνόρων και των εθνικών συμφερόντων. Ωστόσο, ήταν τα πασοκικά διεφθαρμένα ανδρείκελα που ανέλαβαν την εξουσία που την επιτάχυναν, και έπραξαν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να εξελιχθεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, στογενικευμένο ξεπούλημα και την ανοιχτή κατοχή.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εχθρός του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μισεί τον ελληνικό λαό. Ναρκισσιστές της εξουσίας, με φαντασιώσεις παντοδυναμίας, με την ακράδαντη πίστη ότι έχουν το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται άλλους και να ικανοποιούνται, με εκπορνευμένες συνειδήσεις, με αισθήματα απαξίωσης για αυτό το λαό.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρεται ως εχθρός του λαού. Γι’ αυτό καθημερινά με νέα μέτρα στοχεύει στην εξόντωση των εργαζόμενων, των νέων και των συνταξιούχων, ενώ αρέσκεται στην αστυνομική βία και την καταστολή, απαγορεύοντας τις συγκεντρώσεις και χτυπώντας ακόμα και μικρά παιδιά που τολμάνε και διαδηλώνουν… στο πεζοδρόμιο του Συντάγματος απέναντι απ’ την Βουλή.

 Για όλα αυτά τα εγκλήματα πρέπει να πληρώσουν. Η κυβέρνηση, η πολιτική της λεηλασίας και της υποτέλειας πρέπει να ανατραπεί άμεσαα, ενώ οι υπεύθυνοι για τη διάλυση της χώρας πρέπει να παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο. Το τελευταίο είναι εκ των ουκ άνευ και μόνο μια τέτοια ενέργεια θα σημάνει πραγματικά και συμβολικά την ρήξη με την πολιτική της υποταγής. Γιατί η ύβρις αντιμετωπίζεται μόνο με την κάθαρση.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ (Κίνηση Πολιτών Άρδην)