Πρώτα θα φυλακίσουμε τους πωλητικούς κι έπειτα θα τα πούμε με τους "φίλους"
Οι πωλητικοί απαιτείται να δικαστούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά
Μέχρι στιγμής, τρία ήταν τα κορυφαία –αλλά όχι μοναδικά- και κομβικά σημεία που έχουν καταγραφεί στην πορεία της Ελλάδας από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου έσυρε τη χώρα στο ΔΝΤ και τα Μνημόνια.
Το πρώτο κομβικό σημείο είναι το θέμα με το μαγείρεμα των στοιχείων της χώρας μας στην ΕΛΣΤΑΤ, ελέω του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος καταγγέλλεται για καταστροφική έως...
εγκληματική «τροποποίηση» των Ελληνικών οικονομικών στοιχείων.
Το δεύτερο σημαντικότατο σημείο το οποίο έχει καταγραφεί, είναι η πρόσφατη ομολογία της τρόικας, πως ενώ οι προτάσεις της αφορούσαν τον δημοσιονομικό έλεγχο και την περικοπή των δημοσίων εξόδων, η κυβέρνηση Παπανδρέου προτίμησε την εύκολη λύση της επιβολής φόρων στον λαό.
Το τρίτο και εξίσου σοβαρότατο σημείο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε, είναι η σύμπλευση των δύο μεγάλων (πρώην) κυβερνητικών κομμάτων, τα οποία κατόρθωσαν να φορτώσουν με ένα τεράστιο χρέος τον Ελληνικό λαό, να ξεπουλήσουν ολόκληρη την χώρα αντί πινακίου φακής και να αποδεχθούν την διάλυση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας, υπό την κενή περιεχομένου (όπως ομολόγησαν Μέρκελ και Σόιμπλε) απειλή εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ…
Αυτά ήταν τα κομβικά σημεία της πωλητικής των μαριονετών που συνεχίζουν να παραμένουν στις θέσεις εξουσίας που παρανόμως και αντισυνταγματικά έχουν καταλάβει. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε και θέματα που άπτονται των εθνικών συμφερόντων, που αφορούν την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της γκριζοποίησης του Αιγαίου, της αύξησης της εγκληματικότητας (εισαγόμενης σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν), της διάλυσης της Παιδείας, της Υγείας, της παύσης των κοινωνικών παροχών, της επιβολής της Αστυνομοκρατίας και άλλων πολλών καταστροφικών παρεμβάσεων…
Αναρωτιέται εύλογα ο πολίτης: Και δεν θα τιμωρηθεί κανείς για όλα αυτά; Μόνα τους συνέβησαν ή είμαστε κι εμείς οι πολίτες μέτοχοι αυτών των νέο-πατριωτικών αποφάσεων; Κατά τα φαινόμενα και παρατηρώντας (αρχικά) την απομάκρυνση του Γιώργου Παπανδρέου από το «κάδρο» (τον τόπο του εγκλήματος), χωρίς την έγκλησή του από την Δικαιοσύνη, τείνουμε να πιστέψουμε πως δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς «υπεύθυνος». Στα «ίχνη» του ΓΑΠ, γρήγορα μπήκε και ο πολιτικά θρασύτατος Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος ανακοίνωσε την μη κάθοδό του στις επόμενες εκλογές προσβάλλοντας την κοινή λογική λέγοντας «δεν θέλω να με ψηφίσουν από συνήθεια…», κατατάσσοντας τους ψηφοφόρους (τουλάχιστον τους προσωπικούς του) στην κατηγορία των άβουλων ή ηλιθίων όντων… Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα περιμένουμε να μάθουμε και άλλες «αποχωρήσεις» από την «πωλητική ζωή», επιφανών καρεκλοκένταυρων.
Γνωρίζουν πολύ καλά όλοι αυτοί που έχουν υπογράψει την κατοχή της χώρας και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων πολιτών, πως εάν δεν προλάβουν να απομακρυνθούν εγκαίρως, ενδέχεται να τους προλάβει η επερχόμενη κοινωνική έκρηξη. «Μαζί τα φάγανε», αλλά εμείς θα τα πληρώσουμε, εάν δεν προλάβει κάποια πολιτική νεοσυσταθείσα παράταξη πολιτών να καταθέσει αίτημα προς την Δικαιοσύνη, για απαγόρευση εξόδου από την χώρα όλων των πολιτικών και λοιπών προσώπων που ενεπλάκησαν στην διακυβέρνηση ή την δημόσια διοίκηση. Ίσως το αίτημα σήμερα να ακούγεται αστείο, αλλά όταν μάθουμε πως «πέταξαν τα πουλάκια», θα είναι αργά για να ξεκινήσουμε την ανάκαμψή μας ως χώρα χωρίς ηθική ικανοποίηση, η οποία θα έρθει μόνον όταν ΟΛΟΙ οι ανευθυνο-υπεύθυνοι τοποθετηθούν δια βίου εκεί που τους αξίζει (βλ. ειδικές φυλακές).
Απαιτείται, λοιπόν, η παραδειγματική τιμωρία εκείνων που τόλμησαν να ξεπουλήσουν την πατρίδα μας. Εάν δεν συμβεί αυτό, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την δύσκολη πορεία μας προς το αύριο, επειδή και οι επόμενοι «ταγοί» θα κάνουν τα ίδια, αφού δεν θα έχουν να φοβηθούν τίποτε από τον… κοσμάκη που τους ψηφίζει από συνήθεια.
Μέχρι στιγμής, τρία ήταν τα κορυφαία –αλλά όχι μοναδικά- και κομβικά σημεία που έχουν καταγραφεί στην πορεία της Ελλάδας από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου έσυρε τη χώρα στο ΔΝΤ και τα Μνημόνια.
Το πρώτο κομβικό σημείο είναι το θέμα με το μαγείρεμα των στοιχείων της χώρας μας στην ΕΛΣΤΑΤ, ελέω του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος καταγγέλλεται για καταστροφική έως...
εγκληματική «τροποποίηση» των Ελληνικών οικονομικών στοιχείων.
Το δεύτερο σημαντικότατο σημείο το οποίο έχει καταγραφεί, είναι η πρόσφατη ομολογία της τρόικας, πως ενώ οι προτάσεις της αφορούσαν τον δημοσιονομικό έλεγχο και την περικοπή των δημοσίων εξόδων, η κυβέρνηση Παπανδρέου προτίμησε την εύκολη λύση της επιβολής φόρων στον λαό.
Το τρίτο και εξίσου σοβαρότατο σημείο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε, είναι η σύμπλευση των δύο μεγάλων (πρώην) κυβερνητικών κομμάτων, τα οποία κατόρθωσαν να φορτώσουν με ένα τεράστιο χρέος τον Ελληνικό λαό, να ξεπουλήσουν ολόκληρη την χώρα αντί πινακίου φακής και να αποδεχθούν την διάλυση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας, υπό την κενή περιεχομένου (όπως ομολόγησαν Μέρκελ και Σόιμπλε) απειλή εξόδου της Ελλάδας από το Ευρώ…
Αυτά ήταν τα κομβικά σημεία της πωλητικής των μαριονετών που συνεχίζουν να παραμένουν στις θέσεις εξουσίας που παρανόμως και αντισυνταγματικά έχουν καταλάβει. Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε και θέματα που άπτονται των εθνικών συμφερόντων, που αφορούν την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, της γκριζοποίησης του Αιγαίου, της αύξησης της εγκληματικότητας (εισαγόμενης σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν), της διάλυσης της Παιδείας, της Υγείας, της παύσης των κοινωνικών παροχών, της επιβολής της Αστυνομοκρατίας και άλλων πολλών καταστροφικών παρεμβάσεων…
Αναρωτιέται εύλογα ο πολίτης: Και δεν θα τιμωρηθεί κανείς για όλα αυτά; Μόνα τους συνέβησαν ή είμαστε κι εμείς οι πολίτες μέτοχοι αυτών των νέο-πατριωτικών αποφάσεων; Κατά τα φαινόμενα και παρατηρώντας (αρχικά) την απομάκρυνση του Γιώργου Παπανδρέου από το «κάδρο» (τον τόπο του εγκλήματος), χωρίς την έγκλησή του από την Δικαιοσύνη, τείνουμε να πιστέψουμε πως δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς «υπεύθυνος». Στα «ίχνη» του ΓΑΠ, γρήγορα μπήκε και ο πολιτικά θρασύτατος Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος ανακοίνωσε την μη κάθοδό του στις επόμενες εκλογές προσβάλλοντας την κοινή λογική λέγοντας «δεν θέλω να με ψηφίσουν από συνήθεια…», κατατάσσοντας τους ψηφοφόρους (τουλάχιστον τους προσωπικούς του) στην κατηγορία των άβουλων ή ηλιθίων όντων… Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα περιμένουμε να μάθουμε και άλλες «αποχωρήσεις» από την «πωλητική ζωή», επιφανών καρεκλοκένταυρων.
Γνωρίζουν πολύ καλά όλοι αυτοί που έχουν υπογράψει την κατοχή της χώρας και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων πολιτών, πως εάν δεν προλάβουν να απομακρυνθούν εγκαίρως, ενδέχεται να τους προλάβει η επερχόμενη κοινωνική έκρηξη. «Μαζί τα φάγανε», αλλά εμείς θα τα πληρώσουμε, εάν δεν προλάβει κάποια πολιτική νεοσυσταθείσα παράταξη πολιτών να καταθέσει αίτημα προς την Δικαιοσύνη, για απαγόρευση εξόδου από την χώρα όλων των πολιτικών και λοιπών προσώπων που ενεπλάκησαν στην διακυβέρνηση ή την δημόσια διοίκηση. Ίσως το αίτημα σήμερα να ακούγεται αστείο, αλλά όταν μάθουμε πως «πέταξαν τα πουλάκια», θα είναι αργά για να ξεκινήσουμε την ανάκαμψή μας ως χώρα χωρίς ηθική ικανοποίηση, η οποία θα έρθει μόνον όταν ΟΛΟΙ οι ανευθυνο-υπεύθυνοι τοποθετηθούν δια βίου εκεί που τους αξίζει (βλ. ειδικές φυλακές).
Απαιτείται, λοιπόν, η παραδειγματική τιμωρία εκείνων που τόλμησαν να ξεπουλήσουν την πατρίδα μας. Εάν δεν συμβεί αυτό, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την δύσκολη πορεία μας προς το αύριο, επειδή και οι επόμενοι «ταγοί» θα κάνουν τα ίδια, αφού δεν θα έχουν να φοβηθούν τίποτε από τον… κοσμάκη που τους ψηφίζει από συνήθεια.