Οι κυβερνώσες ελίτ των "ανθυποτίποτε"


Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ:
Με θετική έκπληξη διαβάσαμε το παρακάτω καλό άρθρο του παλιού φίλου Θανάση…
Παρά τις κάποιες ενστάσεις μας, προσυπογράφουμε το κείμενο στα βασικά του σημεία…

Η πλέον σοβαρή ένστασή μας είναι να ελπίζει κανείς ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ λύσεις, από αυτή την «αριστερά» που υπάρχει…
ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ λύσεις και προοπτικές είναι ΕΞΩ και ΕΝΑΝΤΙΑ σε αυτή την «αριστερά»…

Οι κυβερνώσες ελίτ των "ανθυποτίποτε"
Γράφει: Ο Θανάσης Αντωνόπουλος

Οι περίοδοι γενικής κρίσης, όπως αυτή την οποία βιώνει με δραματικό τρόπο η χώρα, χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των "ανθυποτίτοτε" ή "τιποτοφρόνων".

Οι έμφοβες "κυβερνώσες ελίτ", οι οποίες προκειμένου να διασφαλίσουν τη νομή της Εξουσίας και τα εξ αυτής ωφελήματα, προσφεύγουν στην εκποίηση στην ξένη προστασία  της ταυτότητας της χώρας (Εθνικά, πολιτιστικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της χώρας και των πολιτών της)  και επιδιώκουν την εκθεμελίωση του υποβάθρου, που εδώ και 188 χρόνια διακήρυξε ο Εθνικός μας Ποιητής , ο Διονύσιος Σολωμός: "Μήγαρις έχω στο νου, πάρεξ Ελευθερία και Γλώσσα"!

"Θεωρία" επικάλυψης  της καταστροφικής, αν όχι εγκληματικής, δράσης των συγκεκριμένων "κυβερνωσών ελίτ",  το διαβόητο τουΘεόδωρου Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση της γενικής συνενοχής, κυβερνώντων και πολιτών, με τη διάχυση της ευθύνης, και βεβαίως, μέσω της δημιουργίας του "συνδρόμου της συνενοχής" και την εξάλειψη  των εγκληματικών ευθυνών τους, που εγγίζουν τα όρια  παραπομπής τους στο Ειδικό Δικαστήριο  με την κατηγορία υπαιτίων Εθνικής καταστροφής …

Η τακτική των "ανθυποτίποτε"

Οι κυβερνώσες Ελίτ των "ανθυποτίποτε", ακολουθούν  σ΄ όλες τις περιόδους εθνικής κρίσης, μέσω της εξαγοράς συνειδήσεων, την προώθηση ("όμοιος ομοίω αεί πελάζει", έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι) "ομοίων" στην εκπαίδευση και δη την ανώτατη και ειδικότερα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επιδίδονται στην ανάλογη "πλύση εγκεφάλου" της κοινής γνώμης!

Στο χώρο της οικονομίας, που ως γνωστόν στη χώρας μας, κυριαρχείται από το μεταπρατικό κεφάλαιο, εκφραστή και προωθητή ξένων οικονομικών συμφερόντων, αλλά και εκφραστή της "Ιδεολογίας της Αρπαχτής", επ’ ουδενί συντρέχουν στην προτροπή του πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας και διακεκριμένου στελέχους της ανύπαρκτης σήμερα εθνικής αστικής τάξης, Μποδοσάκη Αθανασιάδη: "Στις κρίσεις απαντούμε με επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις".

Βεβαίως, πού σήμερα εθνική αστική τάξη; Η μεγίστη πλειοψηφία της, κυριαρχούμενη από εθνική αξιοπρέπεια, τελεύτησε στη διάρκεια της πρώτη Γερμανικής Κατοχής (1941- 1944), όταν δεν συμβιβάστηκε με τον κατακτητή. Σήμερα τη θέση της έχουν καταλάβει οι μαυραγορίτες της κατοχής, οι οποίοι μάλιστα  σε αγαστή συνεργασία με τους εκπροσώπους του λαθρεμπορίου στον τομέα των καυσίμων, των "εθνικών εργολάβων" και προμηθευτών του Δημοσίου,  των "οφ σορ" εταιρειών, επιδίδονται, προκειμένου να εξωραϊσουν το κοινωνικό τους προφίλ, σε… αγαθοεργίες ή τη δημιουργία… πολιτιστικών ιδρυμάτων!

Έχουν αποκοπεί από τη βάση τους…

Οι "κυβερνώσες Ελίτ", στη σημερινή τραγική για τη χώρα συγκυρία, στερούνται ή έχουν αποκοπεί, από την κοινωνική βάση των κομμάτων τους.

• Το ΠΑΣΟΚ, είναι μία σκιά του εαυτού του. Οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνισή του από το πολιτικό προσκήνιο της χώρας.

• Η "Νέα Δημοκρατία", παρά το γεγονός ότι η κοινωνική της βάση, πραγματοποίησε μία κοινωνική επανάσταση, το 2009, και έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις "Φαμίλιες", αλλά "πριν αλέκτορα φωνήσαι τρεις", διαβλέπει, με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ηγεσίας της, να οδεύει σε εκλογική απήχηση στα χαμηλότερα επίπεδα της Μεταπολιτευτικής της ζωής. Ένα δε σημαντικό ποσοστό της Συντηρητικής Παράταξης, να αναπροσανατολίζει την πορεία του.

• Το αποφώλιο της Αριστεράς, η "Δημοκρατική Αριστερά" του κ. Φώτη Κουβέλη, μεταμορφώνεται στο "αριστερό άλλοθι" για την αιτιολόγηση του νεοαποικιακού Καθεστώτος, στο οποίο υποβάλλεται η χώρα.

Ο λαός, σύμφωνα με τις εκλογικές αναμετρήσεις, Μαϊου και Ιουνίου, εναπέθεσε τις ελπίδες του για τη σωτηρία της χώρας και των πολιτών της, στο ΣΥΡΙΖΑ και το νεαρό ηγέτη του, τον Αλέξη Τσίπρα.

Το καθήκον της καθόλου Αριστεράς.

Αλλά κι εδώ, παρά την εντολή του λαού, κάνουν την εμφάνισή τους, τα προπατορικά αμαρτήματα της Αριστεράς: Οι κακοφωνίες, στο προηγούμενο των Βυζαντινών  και ενώ ο εχθρός ήταν προ των πυλών, εκείνοι, οι Βυζαντινοί, να ερίζουν "περί του φύλου των αγγέλων"! Εδώ κάποιοι των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, να θέτουν τις προσωπικές τους πικρίες και επιδιώξεις, άνωθεν της εντολής και των προσδοκιών, της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και να προβάλλουν την δήθεν "ιδεολογική καθαρότητα" του Κινήματος.

Το ΚΚΕ, δυστυχώς για την Αριστερά και τα 94 χρόνια της παρουσίας του στους κοινωνικούς και εθνικούς Αγώνες, ενώ στις οικονομικο-πολιτικές αναλύσεις του, εντοπίζει τα αίτια  της κρίσης και τους φορείς της κακοδαιμονίας της χώρας και του λαού της, επιλέγει τον μονήρη δρόμο…

Όμως γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο, αυτό ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ: Η αριστερά θριάμβευσε και εξέφρασε τις προσδοκίες του λαού, όταν αγκάλιασε την έννοια Πατρίδα και τον Πολιτισμό της, χωρίς βεβαίως, ν’ απολησμονεί και το Διεθνιστικό καθήκον της.

Η "Μοίρα" επιφορτίζει την Αριστερά όλων των αποχρώσεων, όπως και στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, να προμαχήσει των αγώνων του ελληνικού λαού, για τη διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικονομικής αυτοτέλειας του λαού, της διαφύλαξης, παντί τρόπω, του εθνικού του πλούτου και της εκπόνησης ενός προγράμματος ανόρθωσης της χώρας. 

Οι Καιροί ου μενετοί για βυζαντινισμούς, μαξιμαλισμούς και ηγεμονικές κομματικές βλέψεις…

Η νέα λαθολογία, δεν θά΄χει  ιστορική δικαίωση…   

Και επ΄ ουδενί να παραβλεφθεί ότι οι "κυβερνώσες ελίτ των ανθυποτίποτε" και των ξένων προστατών τους, καλλιεργούν το φαινόμενο της "Φαιάς Πανούκλας" και των Ταγμάτων Εφόδου, της "Χρυσής Αυγής", προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως αντίχωμα στις λαϊκές δυνάμεις…

ΠΗΓΗ:

Η έξυπνη κίνηση του Αντώνη Σαμαρά. Του Στέλιου Κούλογλου


Θα αποκαταστήσουμε τις πολύ χαμηλές συντάξεις και τα πολυτεκνικάεπιδόματα. Πώς; Με ισοδύναμα μέτρα! Μπορούμε; Ασφαλώς και μπορούμε! Για να διαφυλάξουμε την κοινωνική συνοχή. Μας ρωτάνε για τα μέτρα του Ιουνίου. Πού θα βρεθούν, λένε, τα 11 δισ. περικοπών που θα χρειαστούν για τα επόμενα 2 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή. Κυρίως από περικοπή σπατάλης. Που υπάρχει άφθονη. Εγώ φωνάζω: «Λεφτά δεν υπάρχουν»! Σε ποιους το φωνάζω; Στους δανειστές μας. Ότι δεν υπάρχουν λεφτά για νέους φόρους και νέες περικοπές μισθών και συντάξεων. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να κόψουμε, δημόσια σπατάλη. (Προεκλογικές δηλώσεις Σαμαρά).
Ήταν πολύ έξυπνη η απόφαση του πρωθυπουργού να εμφανιστεί μόνο για 2 ώρες στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το Σαββατοκύριακο. Χωρίς ομιλίες προς τους «φορείς» και κυρίως επικίνδυνες συνεντεύξεις Τύπου, σαν την αλησμόνητη του Καραμανλή το 2008, όταν δεν ήξερε τι να απαντήσει για το σκάνδαλο στο Βατοπέδι. Γιατί όσο και αν τα ΜΜΕ μας θυμίζουν όλο και περισσότερο το 1984 του Όργουελ, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσει την πιο γρήγορη αθέτηση βασικών προεκλογικών υποσχέσεων στην πρόσφατη ελληνική και ίσως παγκόσμια πολιτική ιστορία.
Δεν είναι μόνο η αναδιαπραγμάτευση, που άλλωστε αθετήθηκε από το βράδυ των εκλογών της 17ης Ιουνίου. Ούτε τα νέα δρακόντεια μέτρα περικοπών μισθών και συντάξεων που υποτίθεται ότι η ΝΔ δεν θα άγγιζε, εξασφαλίζοντας τα επιπλέον δισ. που ζητούν οι δανειστές από την καταπολέμηση της «σπατάλης». Ακόμα και αυτή η επιμήκυνση -το τελευταίο πολιτικό χαρτί και του Ευάγγελου Βενιζέλου, πριν προχωρήσει στη μεγάλη ρήξη, να μειώσει σε 7 τις 9 αχτίδες στο logo του ΠΑΣΟΚ- παραπέμφθηκε στις γερμανικές καλένδες. Ο κ. Σαμαράς στάθηκε τυχερός που οι συναντήσεις του με τους Μέρκελ-Ολάντ συνέπεσαν με τα μπάνια του λαού, καλύτερα του κομματιού εκείνου των ιθαγενών που είχε χρήματα για να πάει το φετινό καλοκαίρι διακοπές. Κέρδισε λίγες εβδομάδες, μέχρι οι ψηφοφόροι να καταλάβουν τι σημαίνουν τα νέα δρακόντεια μέτρα. 
Η νέα ελληνική τακτική, όπως διαμορφώθηκε το καλοκαίρι, συνοψίζεται σε 2 λέξεις: λυπηθείτε μας (είναι προς το συμφερόν σας). Στις συνεντεύξεις του στα ξένα ΜΜΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την περίπτωση εξόδου από το ευρώ: «Ένας εφιάλτης για τη χώρα: οικονομική κατάρρευση, κοινωνική αναταραχή και μια πρωτοφανής κρίση της δημοκρατίας. Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια κατά 35%. Μια επιστροφή στη δραχμή θα επέφερε μια περαιτέρω μείωση κατά 70%. Ποια οικονομία, ποια δημοκρατία μπορεί να ζήσει έτσι; Στο τέλος θα ήταν σαν τη δημοκρατία της Βαϊμάρης».
Στις κατ’ ίδίαν συζητήσεις με τους ξένους ηγέτες, τους προειδοποίησε για ένα «τσουνάμι Ελλήνων προσφύγων» που θα πνίξει την Ευρώπη. Οι όποιες ομοιότητες με ηγέτες αφρικανικής χώρας που εκλιπαρούν για βοήθεια οφείλονται σε καθαρή ιστορική σύμπτωση.
Φυσικά, η Μέρκελ ελάχιστα ανησυχεί για το κάποιο κύμα πεινασμένων, overqualified με ευρωπαϊκά μάστερ και διδακτορικά γκασταρμπάιτερ, τους οποίους πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει για φθηνό εργατικό δυναμικό, ενισχύοντας τις γερμανικές εξαγωγές. Το πραγματικό της πρόβλημα είναι ο Ομπάμα (που έχει απαγορεύσει διά ροπάλου οποιαδήποτε κίνηση που θα είχε ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στη διεθνή και αμερικανική οικονομία πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου) και η αδυναμία των κάθε λογής Γερμανών και διεθνών οικονομικών σοφών να προβλέψουν τις επιπτώσεις που θα είχε μια αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Η Γερμανίδα καγκελάριος θέλει να επανεκλεγεί του χρόνου το φθινόπωρο. Και για να το πετύχει πρέπει να αποφύγει από τη μια πλευρά απρόβλεπτες εξελίξεις που θα έθεταν σε κίνδυνο τη γερμανική ευημερία και από την άλλη κάθε νέα οικονομική διευκόλυνση που θα ερέθιζε τους ντοπαρισμένους με τους τεμπέληδες Έλληνες εκλογείς της.
Το πιθανότερο είναι, λοιπόν, ότι η τρόικα, της οποίας το πόρισμα υποτίθεται ότι όλοι περιμένουν για να δουν τι θα κάνουν με το «ελληνικό πρόβλημα»,θα βγάλει χρησμό του τύπου ήξεις-αφήξεις. Η Σύνοδος Κορυφής του Οκτωβρίου θα πράξει αναλόγως (εκταμιεύοντας ίσως ένα μέρος της πολυπόθητης δόσης) και στη συνέχεια θα ζητηθούν και νέες περικοπές από την Ελλάδα. Η κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση θα ζητήσει ξανά θυσίες για να αποφύγουμε τη δραχμή. Και οι ιθαγενείς, που θα έχουν αρχίσει να χάνουν το, αλά Γιώργος Παπανδρέου, τροπικό μαύρισμα του καλοκαιριού, θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέους φόρους και περικοπές καθώς και με την εξίσωση της τιμής του πετρελαίου κίνησης-θέρμανσης. Για την οποία δεν προβλέπονται ειδικά επιδόματα...


Read more: http://harrytsopanos.blogspot.com/#ixzz25xQngWp4

Ποτέ μην πεις Έλληνα ότι δεν ήξερες..Είσαι συνένοχος στο έγκλημα κατά του Έθνους σου..28δις ετησίως μας κοστίζουν οι λαθρομετανάστες..

σ.σ.ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ: 
 Ελληνική Φυλή τι φωνάζεις; Μπήκαν κλέφτες στο μανδρί; Εάν Σου βαστά έμπα διώχτους

Περικλής Γιαννόπουλος

- 7 δισ. ευρώ μας κοστίζει η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των λαθρομεταναστών. (Βάσει στοιχείων που έδωσε στην δημοσιότητα ο πρώην Υπουργός Υγείας Α.Λοβέρδος τον Φεβρουάριο του 2011)
 
- 12 δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι είναι το συνάλλαγμα που διαρρέει από την Ελλάδα προς τις χώρες καταγωγής των μεταναστών. (Στοιχεία από Τράπεζα της Ελλάδας)
- 9 δισ. ευρώ ετησίως υπολογίζεται ότι είναι το ύψος των διαφυγόντων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών από το παραεμπόριο το οποίο ασκείται σχεδόν αποκλειστικά από μετανάστες παράνομους και μη. (Στοιχεία από Υπουργείο Ανάπτυξης)
Έτσι μόνο το άμεσο οικονομικό κόστος της υπόθεσης λαθρομετανάστευση ανέρχεται ετησίως στο αστρονομικό ποσό των 28 δις ευρώ. Το έμμεσο..... οικονομικό κόστος (πχ. αυξημένες ανάγκες φύλαξης των συνόρων) δεν μπορεί να υπολογιστεί.
Την ίδια στιγμή βάσει στοιχείων της ΕΛ.ΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) το έλλειμα του προϋπολογισμού για το 2012 υπολογίζεται στα 24,5 δις ευρώ. Προσοχή μιλάμε για το συνολικό έλλειμα συμπεριλαμβανομένων τόκων και χρεολυσίων και όχι για το πρωτογενές έλλειμα.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και μιλάνε πάντα από μόνοι τους. Η λύση είναι μια και προφανής : ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ χωρίς καμία ενδιάμεση λύση του στυλ "κέντρα υποδοχής και κράτησης" και λοιπές κουταμάρες. Όσο για τους ήδη νόμιμους μετανάστες, γι'αυτούς θα πρέπει η άδεια διαμονής να πάει στα 1500 ευρώ ετησίως κατά άτομο από 156 ευρώ που είναι σήμερα. Όποιος πραγματικά θέλει να μείνει στην Ελλάδα θα πρέπει να επωμιστεί και τα ανάλογα βάρη όπως τα επωμίζεται και ο απλός Έλληνας πολίτης μέσω της εξοντωτικής φορολογίας, των χαρατσιών κλπ. eglimatikotita

ΣΥΡΙΖΑ: Κρυπτόμενος πρωθυπουργός ο Σαμαράς-

 Οι Αντιδράσεις των κομμάτων



Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσαν στον πρωθυπουργό τα κόμματα της αντιπολίτευσης μετά την ομιλία του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης...
 
ΣΥΡΙΖΑ: Κρυπτόμενος πρωθυπουργός ο Σαμαράς-   Οι Αντιδράσεις των κομμάτων
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Σκουρλέτης με ανακοίνωσή του τονίζει:  


"Η θλιβερή εικόνα του κρυπτόμενου πρωθυπουργού και της άρον –άρον άφιξης και αναχώρησής του από τη Δ.Ε.Θ. μιλά από μόνη της και αποτυπώνει την κοινωνική απομόνωση με την οποία είναι αντιμέτωπος ο ίδιος και η κυβέρνησή του.


Πράγματι, ο κ. Σαμαράς δεν έχει πλέον να «εξαγγείλει» τίποτα. Οι εξαγγελίες και τα ψεύδη ειπώθηκαν πριν τις εκλογές, όταν υποσχόταν επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου για να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό και να του αποσπάσει την ψήφο. Σήμερα, υποτασσόμενος στις αγορές και την κα Μέρκελ, υλοποιεί την πιο σκληρή και αντικοινωνική πολιτική που γνώρισε η χώρα μετά τη μεταπολίτευση, οδηγώντας την στην πλήρη ισοπέδωση.


Περιμένουμε, τέλος, από τον πρωθυπουργό να μας κατονομάσει ποιό είναι το «λόμπυ της δραχμής» καθώς όλοι γνωρίζουν ποιά είναι η πολιτική που καταστρέφει τη χώρα μέσω του μνημονίου και αποδομεί την ίδια την Ευρώπη οδηγώντας την στον εκτροχιασμό. Προς το παρόν στο πρόσωπό του βλέπουμε τον αρχηγό του λόμπυ του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου προς όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων .


Τώρα όλοι πλέον γνωρίζουν πως η ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι προϋπόθεση για να μείνει ζωντανή η ελπίδα για να σωθεί η χώρα και να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για τον τόπο μας και την Ευρώπη ."


Από την πλευρά τους οι Ανεξάρτητοι  Έλληνες μέσω του εκπροσώπου τους Χρήστου Ζώη κατηγόρησαν τον πρωθυπουργό ότι δεν εφαρμόζει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις:


«Μία είναι η αλήθεια, ότι ενώ ο πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί προεκλογικά για παραμονή μας στο ευρώ, διαπραγμάτευση του Μνημονίου και άμεση αποκατάσταση των κοινωνικών αδικιών, από την επομένη της ορκομωσίας του είχαμε βροχή δηλώσεων για έξοδό μας από το ευρώ, εγκατάλειψη κάθε είδους διαπραγμάτευσης και ολοκλήρωση του σχεδίου δολοφονίας της κοινωνίας με τα μέτρα των 11,8 -τουλάχιστον- δις.


Μία είναι η αλήθεια λοιπόν: ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια και επειδή κάθε μέρα πείθει όλο και λιγότερους, νιώθει την ανάγκη να την επικαλείται συνεχώς. Η ομιλία του στην έκθεση Θεσσαλονίκης ήταν μία επανάληψη των προεκλογικών του ομιλιών με μία διαφορά, ότι τώρα πια δεν υπάρχει ούτε η ελπίδα.»


Ο Πινόκιο της ΝΔ υποσχέθηκε ότι δεν θα υπάρξουν άλλες περικοπές, θα πατάξει το παρεμπόριο και τη λαθρομετανάστευση και τα βάσανά μας θα λάβουν τέλος. Ή θεωρεί ότι ο ελληνικός λαός κοιμάται ή ο ίδιος κοιμάται και ονειρεύεται..., τόνισε στην ανακοίνωσή της η Χρυσή Αυγή

Δημοσιεύθηκε στο ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | 3 σχόλια »

Τσίπρας: Σαν τον κλέφτη πήγε ο Σαμαράς στη ΔΕΘ

Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Σεπτεμβρίου 8, 2012
20120908-193338.jpg«Σαν τον κλέφτη», πήγε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στην 77η ΔΕΘ δήλωσε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Αλέξης Τσίπρας, από τη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη, όπου συμμετείχε με το μπλοκ του Δικτύου συνδικαλιστών της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
«Ο πρωθυπουργός ήρθε σήμερα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης σαν τον κλέφτη. Ήρθε γιατί δεν είχε τίποτε να πει στους παραγωγικούς φορείς του τόπου, που έχουν γονατίσει από την πολιτική του, είτε γιατί ντρέπονταν να έρθει και να μιλήσει εδώ για άφεση αμαρτιών, στην πόλη που πριν από ένα χρόνο έδωσε την τελευταία αντιμνημονιακή του παράσταση», είπε στους δημοσιογράφους ο κ. Τσίπρας.
Απαντώντας στις κατηγορίες περί «λόμπι της δραχμής», που εκτόξευσε ο κ. Σαμαράς, κατά την ομιλία στην τελετή εγκαινίων της 77ης ΔΕΘ, τον κάλεσε να το κατονομάσει και σημείωσε: «Τα μόνα που είπε, για μια ακόμη φορά, ήταν τα τετριμμένα πια περί λόμπι της δραχμής. Αναρωτιόμαστε ποιοι είναι αλήθεια αυτοί που πιέζουν για να οδηγηθεί ο τόπος στην καταστροφή; Μήπως οι εργαζόμενοι που χάνουν τους μισθούς τους; Οι 1.200.000 άνεργοι, τα συνδικάτα, οι συνταξιούχοι που μένουν πια χωρίς αξιοπρέπεια και αναμένουν νέες περικοπές στις συντάξεις τους ή μήπως επιχειρηματικά συμφέροντα; Αν έχει το τελευταίο ίχνος σοβαρότητας, ας τα κατονομάσει. Διότι εμείς τα μόνα επιχειρηματικά συμφέροντα, που συγκροτούν λόμπι και πιέζουν, είναι αυτά που έδωσαν γη και ύδωρ για να γίνει πρωθυπουργός. Πρόκειται για το λόμπι που υποστηρίζει το Μνημόνιο, των φοροφυγάδων των τραπεζιτών, των εργοδοτών που θέλουν να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις για να κερδίσουν, των καναλαρχών και όλων όσων έχουν βγάλει αφορολόγητα και ανενόχλητα τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Ας κατονομάσει λοιπόν ποια εννοεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τα ψέματα δεν μπορεί να κάνει κανένας πολιτική. Διότι πολύ σύντομα η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θα αντιδράσει. Ο λαός μας δεν μπορεί πια ούτε να εκβιάζεται ούτε να εξαπατάται».
Πηγή: naftemporiki.gr

ΣΑΜΑΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ!


ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!
Μαέστρος στην πολιτική απάτη και το ψεύδος, ο Αντώνης Σαμαράς ακολουθεί πιστά την συνταγή Παπανδρέου. Αυτά σπουδάσατε στην Αμερική κύριοι; Το πώς να εξαπατάτε τον λαό; Αυτά τα πτυχία σας έδωσαν στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο;
Μετά το «λεφτά υπάρχουν» και την πολιτική απάτη του Παπανδρέου που παγίδεψε τον λαό και τον έχωσε στα μνημόνια του θανάτου, ήρθε ο Σαμαράς να εξαπατήσει τον λαό, με την «επαναδιαπραγμάτευση τώρα» και με το «όχι σε οριζόντιες περικοπές αλλά ισοδύναμα μέτρα, γιατί ο λαός δεν αντέχει άλλο»!

Μόλις όμως ο Μεσσήνιος ανέλαβε τα καθήκοντα του Πρωθυπουργού τα ξέχασε όλα! Και θυμήθηκε όσα του είπε η Μέρκελ: Να τηρήσει τις δεσμεύσεις και να...πηδήξει τον λαό. Και έτσι σήμερα, στην ΔΕΘ ο πολιτικός απατεώνας Σαμαράς, δήλωσε ότι «τα μέτρα είναι άδικα αλλά αναγκαία»!
Σαμαρά παίζεις τον ρόλο του νεκροθάφτη των Ελλήνων. Είναι αναγκαία τα μέτρα που θα στείλουν στον τάφο χιλιάδες Έλληνες; Είναι αναγκαία τα μέτρα των 11,5 δις ευρώ που θα οδηγήσουν στην αυτοκτονία και άλλους χιλιάδες Έλληνες και στην εξαθλίωση τους υπόλοιπους; Ε ρε Σαμαρά;
ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!
Μ.Β.

Οικονομική κρίση.Τι σχέση έχουν όσα έγιναν 30 χρόνια πριν στη Λ.Αμερική,με την Ελλάδα

Οικονομική κρίση.Τι σχέση έχουν όσα έγιναν 30 χρόνια πριν στη Λ.Αμερική,με την Ελλάδα
Η χθεσινή μέρα ήταν μια σημαντική επέτειος στην πρόσφατη οικονομική ιστορία καθώς ακριβώς πριν τριάντα χρόνια, το 1982 το Μεξικό ανακοίνωσε μορατόριουμ για τα διεθνή χρέη του. Η πτώχευση για το Μεξικό σηματοδότησε την έναρξη αυτού που έγινε γνωστό ως η κρίση χρέους των χωρών του τρίτου κοσμου.

Τριάντα χρόνια μετα, εκείνη η κρίση είναι τωρα η οικονομική κρίση των Δυτικών χωρών. Η περιπτωση του Μεξικού είναι ίδια με της Ελλάδας και το παραδειγμα των Αμερικάνικων, των Βρετανικών και των Ιαπωνικών τραπεζών που ανακύκλωναν τα απροσδόκητα κέρδη του πετρελαιου στις κυβερνησεις της Λατινικής Αμερικής αντιστοιχεί σ αυτο των Αμερικανικών και Ευρωπαικών τραπεζών που αντλούσαν φτηνό χρήμα προς τους κατόχους ενυπόθηκων δανείων. Τα κοινοπρακτικά δάνεια που επέτρεπαν στις τράπεζες να δανείζουν απερίσκεπτα χωρίς τους αναγκαίους ελεγχους συγκρίνονται με την τιτλοποίηση δανείων που επιτρέπει στις τράπεζες να συγκεντρώνουν τα 'καλά' στεγαστικά δάνεια με τα 'κακά' και να τα πουλούν ως ένα.

Η πολιτική απάντηση στην κρίση ήταν επίσης πανομοιοτυπη. Το 1982, οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής δανείστηκαν χρήματα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώστε να μπορούν να αποπληρώσουν τις τράπεζες που απειλούνταν με χρεωκοπία, ως αποτέλεσμα της ανοησίας τους. Όπως και στην Ελλάδα σήμερα, τους έδωσαν τα χρήματα με το ένα χέρι και τους τα πήραν με το άλλο.

Οι δρακόντιοι όροι που επιβλήθηκαν για αυτά τα δάνεια, οδηγησαν σε μια  δεκαετία υψηλής ανεργίας, αύξησης της φτώχειας και συμβατικής παραγωγικότητας.

Το 1990, η παραγωγικότητα στην Λατινική Αμερική ήταν 8% χαμηλότερη από ότι ήταν το 1980. Οι κυβερνήσεις κατέβαλαν ένα υψηλό τίμημα για την διάσωση τους, καθώς το ΔΝΤ εξέφρασε την ανησυχία ότι η πολύ μαλακή προσέγγιση θα οδηγούσε χώρες όπως το Μεξικό και τη Βραζιλία να μην μάθουν από τα λάθη τους, και να προχωρήσουν σε περαιτέρω δανεισμούς.

Ωστόσο το χρέος αντί να μειωθεί - μετά απο τα υποτιθέμενα μέτρα σοκ του ΔΝΤ - αυξηθηκε! Το χρέος του Μεξικού προς το ΑΕΠ του, τα επόμενα πέντε χρόνια μετά το 1982,  διπλασιάστηκε επειδή η οικονομία του κατέρρευσε. Το ΔΝΤ και η Δυση, αναγνώρισαν οτι τα χρέη δεν μπορούσαν να εξωφληθουν και έπρεπε να καταγραφούν. Ηταν όμως αργά.

Οι τράπεζες στην Δυση βεβαια δεν πέρασαν απο αυστηρούς ελεγχους για τις υπερβολές τους στα τέλη της δεκαετίας του 70 και του 80. Αντι να ρυθμίσουν τους ελεγχους προς τις τράπεζες οι κυβερνήσεις συνέχισαν να τις καταργούν. Ο έλεγχος του κεφαλαίου καταργήθηκε τόσο εντός των χωρών όσο και πέραν των εθνικών συνόρων.

Μέτρα που είχαν τεθεί σε εφαρμογή μετά τη Μεγάλη Ύφεση, για να περιοριστεί το μέγεθος των τραπεζών, καταργήθηκαν.

Οι τράπεζες έγιναν μεγαλύτερες και πιο ισχυρές, ήταν το αποκορύφωμα της απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών, και οι δημιουργοι τους επέμεναν ότι αυτο θα οδηγήσει σε μια πιο αποτελεσματική χρήση του κεφαλαίου, ταχύτερη ανάπτυξη και  μεγαλύτερη ευημερία για όλους.

Αυτο όμως που έκανε η οικονομική απελευθέρωση ήταν να οδηγήσει στην συγκέντρωση εξουσίας χωρίς περιορισμούς, στον εμπλουτισμό μιας μικρής ελίτ,  και σε μια σειρά από κρίσεις που έγιναν όλο και πιο σοβαρές με την πάροδο του χρόνου.

Η καταστροφή στη Λατινική Αμερική μας διδάσκει δύο πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι θα υπάρξει μια περαιτέρω απαξίωση των χρεών στην Ελλάδα, είτε μέσα από μια αμνηστία χρέους ή μέσω ενός default που μπορεί να γίνει εντός ή εκτός της ζώνης του ευρώ. Η οικονομία της Ελλάδας είναι περίπου 20% μικρότερη τώρα από ό, τι ήταν πριν από τρία χρόνια, αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με τους υπολογισμούς του χρέους.

Το δεύτερο είναι ότι αφήνοντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα ανέγγιχτο, αδιόρθωτο και ατιμώρητο εγγυόμαστε μια άλλη σοβαρή κρίση χρέους. Αυτό μπορεί να μας φαινεται απίθανο αυτή τη στιγμή, επειδή οι τράπεζες σήμερα δύσκολα δανείζουν, αλλά αργά ή γρήγορα οι μνήμες του παρελθόντος για τις διάφορες κερδοσκοπικές υπερβολές θα εξαφανιστούν, όπως έγινε μετά τις Ολλανδικές Τουλίπες(Dutch tulips), τη φούσκα της Νότιας Θάλασσας (the South Sea bubble) και το κραχ της Wall Street (the Wall Street crash).

ΔΝΤ:"Η Αργεντίνικη αυθάδεια.Η Ελληνική δειλία".Άρθρο για το πως εκείνοι ξέφυγαν και πως εμείς χανόμαστε

ΔΝΤ:`Η Αργεντίνικη αυθάδεια.Η Ελληνική δειλία`.Άρθρο για το πως εκείνοι ξέφυγαν και πως εμείς χανόμαστε


Πολλές οι συζητήσεις που έχουν γίνει από την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στη μέγγενη του ΔΝΤ και των άλλων δανειστών για τις ομοιότητες και τις διαφορές με χώρες που αντιμετώπισαν ανάλογα ζητήματα. Η πιο συνηθισμένη σύγκριση είναι αυτή με την Αργεντινή,αν και οι ένθερμοι υποστηρικτές του μνημονίου επιμένουν να τονίζουν τις διαφορές και να αγνοούν τις ομοιότητες.
Ο Αλέξης Τσίπρας με το "μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή", επαναφέρει αυτή τη σύγκριση στο προσκήνιο. Και όπως θα διαπιστώσετε στο άρθρο που ακολουθεί οι ομοιότητες είναι πάρα πολλές. Μένει να δούμε αν και το τέλος της κρίσης στην Ελλάδα θα μοιάζει μ΄ αυτό που δόθηκε στην Αργεντινή. Ελπίζουμε πως θα αποφύγουμε πολλά απ΄ αυτά που έγιναν εκεί.

Ο Le Monde diplomatique  είχε επιχειρήσει  μία σύγκριση όχι απλά με θεωρίες και “οικονομικές” αοριστολογίες,αλλά με γεγονότα στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1990-2000 και στην Ελλάδα του σήμερα.Στην ανάλυση εξιστορύνται τα γεγονότα στην Αργεντινή και με πιο έντονα μαύρα γράμματα υπάρχουν οι παράγραφοι που ο συντάκτης του άρθρου  Maurice Lemoine κάνει αναφορές στην σημερινή ελληνική κρίση.Το έχει γράψει με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται άμεση σύγκριση με το τι γινόταν τότε στην Αργεντινή και το τι γίνεται τώρα στην Ελλάδα.

Θα διαπιστώσετε ότι η βασική μας διαφορά με την Αργεντινή είναι ότι εκείνη βρήκαν τελικά ένα Πρόεδρο να διαπραγματευτεί μέσα στη καταστροφή.

Γι΄ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι η "Αργεντίνικη αυθάδεια στους πιστωτές,Ελληνική δειλία". 
Στη δισέλιδη ανάλυση αφετηρία είναι το 1989.

Ο Κάρλος Μένεμ ,Περονιστής αναλαμβάνει την εξουσία και μαζί με τον υπερ-υπουργό Οικονομικών Ντομίνγκο Καβάλο -με σπουδές στο Χάρβαρντ και συνεργάτη της Χούντας- καθορίζουν την συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματος της χώρας σε ένα πέσο προς ένα δολάριο.Η απόφαση ενθαρύνεται από το ΔΝΤ με το επιχείρημα ότι θα εξαφανίσει το πληθωρισμό και θα βοηθήσει την 
ανάπτυξη.

Τη 1η Ιανουαρίου 2001 αποφασίζεται ότι η Ελλάδα "πιάνει"  τα κριτήρια του Μάαστριχτ για να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ. Ένα χρόνο μετά αντικαθιστά τη δραχμή με το “σκληρό” ευρώ.

Μετά τη μεξικανική κρίση η Αργεντινή για να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές πρέπει να πληρώνει επιτόκια που φθάνουν το 20%! Το “δέσιμο” του πέσο με το δολάριο γίνεται θηλιά για το Μπουένος Άϊρες που βλέπει γειτονικές χώρες όπως η Βραζιλία να υποτιμούν τα νομίσματά τους και η Αργεντινή να χάνει την ανταγωνιστικότητά της.Το 1989 η Αργεντινή μπαίνει στην ύφεση.

Με το πέρασμα στο ευρώ η ελληνική βιομηχανία και η παραγωγή της γίνεται πάρα πολύ ακριβή.


Στις 24 Οκτωβρίου ο Μένεμ αντικαθίσταται από τον Φερνάντο Ντε λα Ρουά,επικεφαλής μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης ,όπως -σ.σ που λέει ο λόγος- ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου.

Από τα 36 εκατομμύρια ,τα 14 ζούσαν επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας.Κι έτσι το ΔΝΤ πρόετεινε ένα δάνειο 10 δις δολαρίων για να ανχρηματοδοτήσει η Αργεντινή τα χρέη της,με αντάλλαγμα -σωστά μαντέψατε- ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης.Το οποίο βέβαια εξασφάλιζε ότι η χώρα δεν θα δήλωνε αδυναμία πληρωμής στους δανειστές.Το δημόσιο χρέος της ήταν ήδη 147,8 δις δολάρια.

Τον Ιούνιο του 2000 μία γενική απεργία 30 ημερών παρέλυσε την Αργεντινή.

Στις 30 Νοεμβρίου 2009 οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ εξέφρασαν στον Παπανδρέου -που είχε διαδεχτεί τον Καραμανλή- τις ανησυχίες τους ,λέγοντας ότι η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στην “εντατική”.
Στις 3 Μαρτίου 2010 ανακοινώθηκε το πρώτο σχέδιο σταθεροποίησης.


Μιά ομάδα οικονομολόγων του ΔΝΤ,της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Διαμερικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης πρότειναν ένα “σχέδιο διάσωσης”. “Το ΔΝΤ δεν θα επιτρέψει στην Αργεντινή να λάβει οποιαδήποτε υποστήιριξη έως ότου η κυβέρνηση δεν δεσμευτεί με νόμο και υπουργικές αποφάσεις για το σύνολο των μέτρων που ανακοίνωσε ο πρόεδρος της χώρας”,προειδοποίησε το ΔΝΤ.Τι μέτρα είχε ανακοινώσει ο “σοσιαλιστής” Ντε λα Ρουά; Απολύσεις στο δημόσιο τομέα ,περικοπές σε μισθούς-συντάξεις,”τσεκούρι” σε κοινωνικό κράτος,”απελευθέρωση” στις εργασιακές σχέσεις και στον τομέα της υγείας! Με μία λέξη “όλα στο σφυρί”.

Στις 23 Απριλίου 2010 η Αθήνα έλαβε ένα πρώτο δάνειο 45 δις ευρώ σε συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Οι συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών είχαν τα πρώτα τους θύματα.Με τις αντιδράσεις να πολλαπλασιάζονται ο “συνασπισμός των διεθνών χρηματοδοτών” οδηγήθηκε σ΄ ένα νέο πλάνο βοήθειας ύψους 39,7 δις δολαρίων το οποίο επίσης παρουσιάστηκε …ως η σωτηρία της Αργεντινής.Ο Αργεντίνος πρόεδρος ανακοίνωσε στις 20 Μαρτίου 2001 την υπουργοποίηση του ανθρώπου που είχε αρχίσει την καταστροφή με την ισοτιμία πέσο-δολαρίου .Έκανε τον Ν.Καβάλο υπουργό Οικονομικών.Η επιστροφή του “ανέβασε” στιγμιαία τα χρηματιστήρια και χαιρετίστηκε θερμά από το ΔΝΤ και του Financial Times! Την ικανοποίησή τους εξέφρασαν ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Τ.Μπλέρ και ο Αμερικανός Πρόεδρος Τ.Μπους.

Στις 2 Μαίου 2010 με τη “λογική” να “μπει τέλος στην κρίση οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν σ΄ έαν “σχέδιο διάσωσης” ,ύψους 110 δις ευρώ,για την Ελλάδα.
Ο Καβάλο προχώρησε σε ανταλλαγές τίτλων με άλλους διάρκειας 30 ετών αλλά απλά επιτάχυνε την αναμενόμενη καταστροφή.Προσπαθώντας να μειώσει το έλλειμμα …μείωσε κατά 13% τους μισθούς και τις συντάξεις άνω των 500 δολαρίων.Ένα μέτρο που επηρέασε το 92% των δημοσίων υπαλλήλων και το 15% των συνταξιούχων.Εκατοντάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο.

Αποτέλεσμα νέες ταραχές και ένταση στη κοινωνία ,που κορυφώθηκε στη γενική απεργία της 20ης Ιουλίου 2001.Ο γνωστός πια οίκος Standard and Poor’s αλλά και ο Moody’s άρχισαν να μιλάνε για “τεχνητή στάση πληρωμών” και για νέες απαραίτητες θυσίες του λαού.


Στις 15 Ιουνίου 2011 μια γενική απεργία παρέλυσε την Ελλάδα.Οι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στο νέο πρόγραμμα σταθεροποίησης των 28 δις ευρώ.Παρά τις διαμαρτυρίες το πρόγραμμα ψηφίστηκε ανοίγοντας το δρόμο για νέο πακέτο “βοήθειας” ύψους 109 δις,στις 22 Ιουλίου.
Στην Αργεντινή οι τράπεζες αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς αποσύρσεις καταθέσεων από τα ταμεία τους και η κυβέρνηση προχώρησε σε μέτρα που επέβαλαν όριο εξόδου χρημάτων στο εξωτερικό.
Απαγόρευσε στους πολίτες να έχουν ελεύθερα πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους,την ίδια ώρα που τα δημοσιονομικά έσοδα κατέρρεαν προκαλώντας πλήρη παράλυση της οικονομία και ύφεση διαρκείας.Ο οίκος Fitch “υποβίβασε” την Αργεντινή σε καθεστώς χρεοκοπίας και το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι δεν θα πληρώσει το ποσό του 1,26 δις δολαρίων που είχε συμφωνήσει.

Ακολούθησαν νέες ταραχές και στις 12 Δεκεμβρίου γενική απεργία.Τρεις νεκροί,378 τραυματίες! Όμως πλέον δυσαρεστημένοι και εξαγριωμένοι είναι και οι πολίτες της μεσαίας τάξης που χωρίς σημαίες και ηγέτες κατάβηκαν στους δρόμους.Ο Πρόεδρος Ντε λα Ρουα χρησιμοποίησε σκληρή αστυνομική βία που είχε σαν αποτέλεσμα 35 νεκρούς και 4500 συλλήψεις! Δεν καράφερε τίποτα .Στις 19 Δεκεμβρίου 2001 ο υπουργός Οικονομικών Καβάλλο φεύγει άρον άρον.Τη μεθεπομένη το προεδρικό ζεύγος φεύγει με …ελικόπτερο!


Στις 19 και 20 Οκτωβρίου 2011 η γενική απεργία νεκρώνει την Ελλάδα.Βίαιες συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας.Ένας διαδηλωτής ο Δημ.Κοτσαρίδης χάνει τη ζωή του.


ΔΝΤ,Παγκόσμια Τράπεζα και οι “φίλοι” τους,ένα είδος τρόϊκας έχουν απέναντι ένα νέο πρόεδρο τον Α.Rodriguez Saa,ο οποίος στην ορκομωσία του δηλώνει ότι δεν θα πληρώσει “ούτε ένα σεντ από το χρέος”,μιλά για μια πολιτική “αναβίωσης”. Δεν πείθει κανένα.Επτά μέρες μετά παραιτείται.Τον διαδέχεται ο E.Duhalde ο οποίος αναλαμβάνει μέχρι το τέλος της Προεδρικής θητείας το 2003.

Υποτιμά το πέσος κατά 30% από τη τιμή που είχε το 1991.


Η επιλογή της Ελλάδα να κάνει τα πάντα για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ δεν της επιτρέπει να κάνει υποτίμηση και να βοηθήσει τις εξαγωγές της.


Οι ιδιώτες που είχαν στο μεταξύ ιδιωτικοποιήσει δημόσιες υπηρεσίες άρχισαν να ζητούν παράλογες αυξήσεις από 40 έως 260%! Ο επίτροπος της ΕΕ για τις νομισματικές υποθέσεις …κατήγγειλε το οικονομικό πρόγραμμα της Αργεντινής.Πιέσεις ασκούνται από παντού με πρώτο και καλύτερο το ΔΝΤ ,που εξακολουθεί να ζητά “σχέδια” και δίνει διορία ενός έτους στην Αργνετινή να πληρώσει το χρέος της!

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι η κατάργηση κάθε χρηματοδότησης και επιδότησης οδήγησε σε αξεπέραστα προβλήματα τα σχολεία φτωχών περιοχών στα οποία φοιτούσαν 130 χιλιάδες μαθητές.

Η υποτίμηση είχε οδηγήσει σε αύξηση εθνικών προϊόντων που έφθασαν το 30%.

Στις 20 Φεβρουαρίου 2012 οι υπουργοί οικονομικών της ζώνης του ευρώ προχώρησαν σε συμφωνία βοήθειας προς την Ελλάδα,ύψους 130 δις,σε αντάλλαγμα νέο πρόγραμμα σταθερότητας.Ο Ολλανδός υπουργός μάλιστα ζήτησε μόνιμη επιτήρηση από την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Με τις διαδηλώσεις και τις ταραχές που είχαν θύματα αλλά και τις προσπάθειες των πολιτών να επιβιώσουν στις 26 Ιουνίου 2002 προκηρύσσονται πρόωρες κατά έξι μήνες εκλογές.Αντιμέτωποι ο Kirchner και ο Menem εξελέγη ο πρώτος.

Με τους ξένους επενδυτές να πιέζουν όλο και περισσότερο για να κερδίσουν περισσότερα ο νέος Πρόεδρος και ο υπουργός Οικονομικών του R.Lavanga αποφάσισαν την αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 50% ,για να τονώσουν την κατανάλωση.

Στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε μια λύση με τη λογική “αυτή είναι ή την παίρνετε όπως είναι ή την αφήνετε”.Η βασική της λογική ήταν ότι αναλάμβανε να ξαναρχίσει πληρωμές μόνο αν “έσβηναν” μέρος των χρεών.Η στάση που τήρησε στη διαπραγμάτευση ήταν σταθερή κι έτσι η Αργεντινή κατόρθωσε να μειώσει το δημόσιο χρέος της από 178,7 δις δολάρια σε 82.

Στις 9 Μαρτίου 2012 Ελλάδα έκανε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία. 83,5% των ιδιωτών πιστωτών της συμφώνησαν να διαγράψουν το 53,5% .Αθήνα υποσχέθηκε να επιβάλει ένα κούρεμα παρόμοια με τους άλλους.

Για τους επενδυτές αυτή η συντονισμένη λειτουργία εγγυάται κάποιες επιστροφές χρημάτων που θα εμποδίσουν την άτακτη χρεοκοπία .Σε αντίθεση με ό, τι συνέβη στην Αργεντινή η αναδιάρθρωση στη Ελλάδα δεν ήταν μέρος ενός σχεδίου με πολιτικούς και οικονομικούς όρους: ακούγοντας τις απαιτήσεις της τρόικας η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε νέα μέτρα λιτότητας


“Κατηγορούμενος” για λαϊκισμό, για την άρνησή του να ποινικοποιήσει την κοινωνική διαμαρτυρία ο πρόεδρος Kichner μπορεί να μην έλυσε όλα τα προβλήματα της χώρα του αλλά επανακρατικοποίησε πολλές δημόσιες υπηρεσίες ,ασχολήθηκε με τα θέματα της συνταξιοδότησης και της κοινωνικής πρόνοιας και μείωσε κατά 50% το ποσοστό της φτώχειας μέσα σε τέσσερα χρόνια.Όπως είχε πει και ο ίδιος το 2005 από το Ντουμπάϊ, “πετύχαμε τη καλύτερη διαπραγμάτευση για το μεγαλύτερο χρέος του κόσμου”.

Ο βραβευμένος οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς,μιλώντας για την υπόθεση της Αργεντινής είχε πει κάτι που ταιριάζει “γάντι” στη περίπτωση της Ελλάδας.


"Κάθε οικονομολόγος που σέβεται το όνομά του θα μπορούσε να προβλέψει ότι οι πολιτικές της λιτότητας, προκαλούν επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν.”

 (σ.σ.Άραγε αυτοί οι τύποι στο ΔΝΤ ,είναι οικονομολόγοι;)

13 Σεπτεμβρίου 1922 - Το ολοκαύτωμα των Ελλήνων της Σμύρνης

Απο  μία παλαιότερη ανάρτηση της  Κλασσικοπερίπτωσης(Δευτέρα, 13 Σεπτεμβρίου 2010)
 
Σαν σήμερα στις 13 Σεπτεμβρίου 1922  ξεκίνησε ο εμπρησμός της Σμύρνης  και ο σφαγιασμός των Ελλήνων και Αρμενίων της πόλης απο τους Τούρκους του Κεμάλ  

Αποσπάσματα απο το βιβλίο"Χαμένος  Παράδεισος,Σμύρνη 1922", του σύγχρονου Βρετανούερευνητή και δημοσιογράφου  Γκάϊλς Μίλτον (Εκδόσεις Μίνωας)

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 1922
Η Τετάρτη  είχε ξημερώσει καθαρή και όμορφη,άλλη μια λαμπρή μέρα.Όμως  η φθινοπωρινή λιακάδα δεν κατάφερε να κρύψει την πραγματικότητα της κατάστασης  που επικρατούσε μέσα στη Σμύρνη.Τα νικηφόρα στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ ήταν εκτός ελέγχου  και ο πληθυσμός της πόλης που τώρα είχε διογκωθεί  και είχε φτάσει τους επτακόσιες χιλιάδες ανθρώπους ή και περισσότερους-διέτρεχε θανάσιμο κίνδυνο...."Υπήρχαν  πάρα πολλοί Τούρκοι στρατιώτες που τριγύριζαν  εδώ κι εκεί.Ένας απο αυτούς μπήκε κάπου όπου κρυβόταν μια αρμενική οικογένεια και την κατέσφαξε.Βγαίνοντας , το γιαταγάνι του έσταζε αίμα.Το σκούπισε πάνω στις αρβύλες και τις γκέτες του"... 
ο Τζορτζ Χόρτον  σημείωνε με προσοχή  κάθε νέο κύμα επιθέσεων..."Λυσσασμένοι τσέτες έσπαζαν τις πόρτες των σπιτιών ,πυροβολούσαν  τους φτωχούς ,τρομοκρατημένους κατοίκους ,λεηλατούσαν κ.λ.π"...
...Στο βάθος του δρόμου, μια ομάδα στρατιωτών  ξεφόρτωνε κάτι  που έμοιαζε να είναι μεγάλα βαρέλια πετρέλαιο."Δεν είδα το περιεχόμενό τους" γράφει, "αλλά, ...
κρίνοντας απο το χρώμα και το σχήμα τους , ήταν ολόϊδια  με τα βαρέλια της  Εταιρείας Πετρελαίων της Σμύρνης.Κάθε βαρέλι φρουρούνταν απο δύο ή τρεί Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι τα κυλούσαν  κατά μήκος της οδού Ρεσιντί προς την  Αρμενική Επισκοπή.Ενιωσα ένα ρίγος στη ραχοκοκαλιά και συνειδητοποίησα  το σκοπό όλων αυτών των προετοιμασιών"..."άκουσα κάτι που μπορώ να περιγράψω  μόνο ως ήχους  απο σταγόνες  βροχής που χτυπούν σε στέγη".Οι Τούρκοι στρατιώτες κατάβρεχαν  τ ακτίρια με πετρέλαιο....Οι φλόγες έγιναν αντιληπτές λίγο αργότερα.Ένας απο τους πρώτους ανθρώπους που πρόσεξαν το ξέσπασμα της φωτιάς ήταν η δεσποινίς  Μίνι Μίλς, διευθύντρια  του Αμερικανικού Διακολεγιακού ινστιτούτου...Δεν ήταν η μόνη που είδε το ξέσπασμα της φωτιάς."Οι δάσκαλοι και τα κορίτσια μας είδαν τους Τούρκους  που φορούσαν κανονικές, στολές στρατιωτών,και, σε πολλές περιπτώσεις, στολές αξιωματικών να κρατούν μακριά ξύλα με κουρέλια  στην άκρη τους, τα οποία είχαν βουτήξει  σε έναν τενεκέ με κάπιο υγρό.Τα έφερναν μέσα σε σπίτια που αμέσως μετά έπιαναν  φωτιά"...
Πλήθος αξιόπιστες  μαρτυρίες επιβεβαίωσαν αργότερα το ρόλο των στρατιωτών του Κεμάλ στο ξεσπασμα της πυρκαγιάς. 
Ο Κλόφλιν Ντέιβις του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού είδε Τούρκους να καταβρέχουν  με εύφλεκτο υγρό  ένα δρόμο που βρισκόταν στην πορεία της πυρκαγιάς.Ο κύριος Ζουμπέρ, διευθυντής  του υποκαταστήματος  της τράπεζας Κρεντί Φονσιέ στη Σμύρνη, βρήκε το θάρρος  να ρωτήσει μια ομάδα Τούρκων στρατιώτών τι έκαναν."Νου απάντησαν  αδιάφορα ότι είχαν διαταγές να ανατινάξουν και να κάψουν  όλα τα σπίτια της περιοχής".....Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι  Τούρκοι ιστορικοί επιμένουν να υποστηρίζουν ότι η φωτιά - η οποία δεν θα αργούσε να λάβει τρομακτικές διαστάσεις - ήταν πράξη σαμποτάζ των Ελλήνων και των Αρμενίων.
..."είδαμε  Τούρκους στρατιώτες σε ένα αυτοκίνητο, οι οποίοι  ψέκαζαν με αντλία όλα τα σπίτια απο οπου  περνούσαν με εύφλεκτα υγρά".
..Καθώς η πυρκαγιά  εξαπλώθηκε και κατευθύνθηκε προς την προκυμαία..." γράφει ο Χόρτον  "οι άνθρωποι  ξεχύνονταν  σε έναν όλο και μεγαλύτερο χείμαρρο προς την προκυμαία,νέοι , γέροι,γυναίκες,παιδιά και άρρωστοι.Όσους δεν ήταν σε θέση να περπατήσουν τους κουβαλούσαν με φορεία ή στους ώμους των συγγενών"...Ανάμεσα σε ουρλιαχτά και χτυπήματα, οι άνθρωποι  έπεφταν στη θάλασσα και ο κανός ήταν τόσο καυτός που , στο λόγο μου, νόμιζα ότι τα σωθικά μου είχαν πάρει φωτιά"  (μαρτυρία Φερνάντ ντε Κράιμερ)...
Ένας απο τους τελευταίους  Βρετανούς υπηκόους που επιβιβάσθηκε στις λέμβους ήταν ο Πέρσυ Χάντκινσον.Αργότερα , θα έγραφε  μια επιστολή προς τον  Βρετανό ύπατο αρμοστή στην Κωνσταντινούπολη εξιστορώντας του όλα όσα είδε εκείνη τη νύχτα (Τετάρτη προς Πέμπτη)."Εάν η Εξοχότης σας μπορούσε να ακούσει τις κραυγές για βοήθεια και να δεί  τις ανυπεράσπιστες γυναίκες και παιδιά που πυροβολούνταν χωρίς έλεος ή έπεφταν στη θάλασσα για να πνιγούν σαν τα ποντίκια,θα είχατε συνειδητοποιήσει πλήρως τον τρόμο και τη βαρύτητα της κατάστασης"...
Όταν έπεσε το  Γουόρντ Πράις σκοτάδι  εκείνη την τρομερή Τετάρτη , η προκυμαία ήταν ασφυκτικά γεμάτη  απο σχεδόν μισό εκατομμύριο  πρόσφυγες.Αυτοί αντιμετώπιζαν  τον πραγματικό κίνδυνο να καούν ζωντανοί , γιατί  τώρα  η φωτιά είχε φτάσει στην προκυμαία....Η ζεστη ήταν τέτοια, ώστε τα παλαμάρια όσων πλοίων βρίσκονταν κοντά στις αποβάθρες άρχισαν να καίγονται.Όλα τα σκάφη απομακρύνθηκαν περίπου διακόσια μέτρα απο την προκυμαία, αλλά  η κάψα εξακολουθούσε να είναι ανυποφορη.
"Οι φλόγες ανέβαινα όλο και ψηλότερα" γράφει ο Οράν Ρέιμπερ,ένας τουρίστας που είχε φτάσει στη Σμύρνη  πριν απο λίγες ημέρες."Τα ουρλιαχτά  του αλλόφρονος πλήθους  στην προκυμαία ακούγονταν  σε απόσταση ενάμισυ χιλιομέτρου.Μπορούσες να διαλέξεις  ανάμεσα σε τρείς τρόπους θανάτου: τη φωτιά που μαινόταν πίσω σου, τους Τούρκους που περίμεναν στα σοκάκια και τη θάλασσα  που ανοίγονταν μπροστά σου" , στη σύγχρονη ιστορία , ίσως τίποτε  δεν μπορεί να συγκριθεί με τη νύχτα  της  13ης Σεπτεμβρίου στη Σμύρνη".
Επάνω στο Άιρον Ντιουκ , ο ναύαρχος σερ Όσμοντ ντε Μπωβουάρ Μπροκ επέμενε ότι έπρεπε να ακολουθηθεί  το καθημερινό πρόγραμμα.Ο Τζόρτζ  Γουόρντ Πράις θυμάται  πως εκείνο το βράδυ οι αξιωματικοί  ήταν ντυμένοι για το δείπνο με τις ολόλευκες στολές επιθεώρησης, παρά τις σκηνές κόλασης που εκτυλίσσονταν  στη στεριά.Όταν τα ουρλιαχτά  απο  τη μακρινή προκυμαία έγιναν πολύ δυνατά για να τα αγνοήσει κανείς,ο πλοίαρχος  διέταξε την ορχήστρα  του πλοίου να παίξει.Τα άλλα πλοία ακολούθησαν , και οι διαπεραστικές κραυγές  πολύσύντομα  σκεπάστηκαν απο ένα ποτ πουρί  αλέγρων θαλασσινών σκοπων....
Ο Τσαρλς Χάους ήταν ένας απο αυτούς  που είχαν συμμετάσχει στην εκκένωση της πόλης.Δεν θα ξεχνούσε ποτέ  τις σκηνές στις οποίες έγινε μάρτυρας.
"Γυναίκες  που καλούσαν  ουρλιάζοντας τα αναίσθητα μωρά τους,που δεν μπορούσαν πια  να τις ακούσουν.Παιδιά σε τρυφερή ηλικία που φώναζαν απελπισμένα τους γονείς τους...κάπου κάπου, ένας ιππέας που έκανε κέφι ένα μικρό κορίτσι δεκαπέντε  ή δεκάξι χρονών, το τραβούσε παράμερα και ένα φρικτό ουρλιαχτό  πρόδιδε τη συνέχεια....
...Ο ταγματάρχης Άρθουρ Μάξγουελ, είδε Τούρκους  στρατιώτες  να χύνουν κουβάδες  με κάποιο  υγρό πάνω  στους πρόσφυγες.Φαντάστηκε ότι προσπαθούσαν να σβήσουν τις φλόγες, ως τη στιμή  που είδε ένα πέπλο φωτιάς  να φουντώνει σε εκείνο ακριβώς  το σημείο της προκυμαίας.
"Θεέ μου" φώναξε στους συναδέλφους του ¨καινε ζωντανούς τους  πρόσφυγες!".

Οι νέες διαταγές της κομαντατούρας: Κάτάργηση πενθήμερης εργασίας - καθιέρωση 6ήμερης εργασίας - μαζικές απολύσεις - μείωση αποζημιώσεων στους απολυθέντες κλπ

Σφαγιασμός εργατικών δικαιωμάτων.
Χαμηλόβαθμο «τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας» έστειλε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο υπουργείο Οικονομικών και Εργασίας τις νέες διαταγές του. 
Ούτε οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής δεν είχαν τέτοια ιταμή συμπεριφορά στην διορισμένη απ' αυτούς κυβέρνηση Τσολάκογλου.

Όπως παρακολουθούμε και στο βίντεο που παραθέτουμε, απαιτεί και την κατάργηση των τελευταίων εργατικών δικαιωμάτων μετατρέποντας σε πραγματική ζούγκλα την αγορά εργασίας. 

Με πρόσχημα την «ευελιξία στην αγορά εργασίας», απαιτούν την κατάργηση του πενθημέρου με αύξηση των ημερών εργασίας --για τους «τυχερούς» που έχουν ακόμα δουλειά- σε 6, να έχουν την δυνατότητα οι εργοδότες να κάνουν πιο εύκολα μαζικές απολύσεις με νέο τσεκούρωμα στις αποζημιώσεις απολυμένων κλπ. (Αυτά ουσιαστικά είναι γραμμένο στο Μνημόνιο άσχετα αν η κυβέρνηση αντέδρασε αμήχανα δηλώνοντας ότι δεν θεωρεί «αναγκαίο σήμερα να ανοίξει τέτοια ζητήματα»».

Οσο για τα ...
παραμύθια που ακούμε για την «πάταξη της φοροδιαφυγής» ξέρουμε ότι το μεγάλο κεφάλαιο έχει τους τρόπους να διαφεύγει νόμιμα και σκοπεύει να τρομοκρατήσει τις λαϊκές μάζες που δεν έχουν να πληρώσουν την δυσβάσταχτη φοροκαταιγίδα που τους έχει επιβληθεί.
Δημοσιεύτηκε στις 3 Σεπ 2012 από 
.