Υπάρχουν δύο δεδομένα τα οποία επιπροσθέτως είναι και αδιαμφισβήτητα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το πρώτο είναι πως η χώρα έχει περιέλθει σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας και με τη φροντίδα των αλλεπάλληλων «σωτήρων μας, το δημόσιο χρέος φλερτάρει ήδη με τα 350 δις.

Το δεύτερο είναι πως γι αυτή την οικονομική πραγματικότητα ευθύνονται συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα και φυσικά συγκεκριμένες πολιτικές με βάση τις οποίες ασκήθηκε οικονομική διαχείριση τα τελευταία 40 χρόνια, και φυσικά ουδόλως ευθύνονται οι πολίτες της στους οποίους επιχειρείται να μεταβιβαστεί με τρόπο δολοφονικό το βάρος της χρηματοδότησης της ελπίδας – απάτη περί δήθεν «σωτηρίας» της χώρας.

Όλοι όμως ζητούν «εναλλακτική πρόταση» και πίσω από την υποτιθέμενη ανυπαρξία της ταμπουρώνονται για να... 


Δικαιολογήσουν ένα πρωτοφανές πλιάτσικο σε βάρος της Γης και ορισμένων μόνο από τους ανθρώπους που κατοικούν σ αυτή τη γωνιά του πλανήτη.

Πέρα λοιπόν από την ανάγκη για ένα γενικότερο πρόγραμμα στρατηγικού και εθνοκεντρικού σχεδιασμού για τη δυναμική ανάπτυξη του τόπου (και βέβαια τέτοιο δεν είναι το πανεθνικό πλιάτσικο που χορογραφούν οι τρικολόρε γερμανοτσολιάδες), εμείς ρωτάμε το εξής απλό καιδιατυπώνουμε τέσσερις προτάσεις άμεσης προτεραιότητας…

  • Γιατί δε δημεύονται άμεσα οι περιουσίες όλων εκείνων που διαχειρίστηκαν εδώ και 40 χρόνια τα δημόσια οικονομικά του τόπου και οδήγησαν με τις επιλογές (και με τις καταχρήσεις τους) τον τόπο σ αυτή την κατάσταση???
Δεν αμείφτηκαν και μάλιστα πλουσιότατα ως πολιτικό προσωπικό όταν προσέφεραν τις «υπηρεσίες» τους σ αυτόν τον τόπο???
Ας κληθούν τώρα λοιπόν να πληρώσουν και το μάρμαρο του αποτελέσματος που προέκυψε από τον τρόπο με τον οποίο άσκησαν αυτή την «παροχή» των πολιτικών τους υπηρεσιών. Ε???

Πως είπατε??? Πως θα απαιτήσουμε αναδρομικά από τα πολιτικά πρόσωπα τη δήμευση των περιουσιών τους (συμπεριλαμβανομένων των συζύγων και των τέκνων)???
Είναι απλό… Όπως ακριβώς απαιτούμε από τη γιαγιά να επιστρέψει αναδρομικά τη σύνταξη του πεθαμένου συζύγου της την οποία «καταχράστηκε δολίως», και την τσάκωσε στα πράσα το άσπιλο και αμόλυντο κράτος μας και ο νομικός του πολιτισμός. Ε???

Πως είπατε??? Αυτό είναι δημαγωγία και η δημαγωγία είναι ανεπίτρεπτη???\
Και το άλλο??? Εκείνο που είναι απροκάλυπτη δολοφονία τι είναι??? Επιτρεπτό???

  • Γιατί δεν επιβάλετε άμεσα στους λαθρομετανάστες, αφού «δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι» όπως ισχυρίζεστε, και αντί να κόπτεστε για αντιρατσιστικές αηδίες και άλλα τινά…
Γιατί δεν επιβάλλετε λοιπόν άμεσα ειδικό τέλος ανανέωσης της άδειας παραμονής ύψους 3000 ευρώ ετησίως (αντίστοιχο του τέλους επιτηδεύματος με το οποίο τσακίσατε τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι πληρώνουν και ΤΕΒΕ και εφορία αλλά και όλα τα νταβατζηλίκια που σκαρφίστηκε το Ελλαδιστάν για να τους εξοντώσει) και όποιος συλλαμβάνεται να μην το έχει πληρώσει να οδηγείται σε άμεση απέλαση και τα κονδύλια τόσο του τέλους όσο και του κόστους της απέλασης να χρεώνονται στις αντίστοιχες πρεσβείες τους, ή κατ ευθείαν στους ανθρωπιστές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας???

Πως είπατε??? Δεν είναι πολίτες αυτής της χώρας??? Αντε καλέ…
Και τότε γιατί σκορπάτε λεφτά από τον προϋπολογισμό αυτής της χώρας για να τους φτιάξετε τζαμιά???
Και τότε γιατί δεν καταργήσατε το λαθρονόμο του αρχισυμμορίτη του Καστελόριζου που τους μοίρασε αφειδώς πολιτικά κυριαρχικά δικαιώματα???

Πως ξαναείπατε??? Δε δουλεύουν όλοι??? Και τότε πως ζουν??? Κλέβοντας και δολοφονώντας???
Κι αν ναι, τότε γιατί μιλάτε για ανθρωπισμό και λοιπές αηδίες???
Και τότε πως μόνο οι Βούλγαροι οι οποίοι είναι και ελάχιστοι σε σχέση με όλους τους άλλους έστειλαν εμβάσματα στη Βουλγαρία τα οποία μόνο σ έναν χρόνο κρίσης ανήλθαν στα 78 εκατ. ευρώ??? Ε???
  • Γιατί δεν εγγράφετε κατ ευθείαν στον κρατικό προϋπολογισμό…
Τα ποσά για τα οποία είναι υπόλογη η Ζήμενς με τις θεάρεστες πράξεις της…
Το ποσόν του ΦΠΑ το οποίο υπεξαίρεσε η Χοχτιφ  από το αεροδρόμιο…
Και το ποσόν των διεκδικούμενων Γερμανικών αποζημιώσεων??? Ε???

  • Γιατί – αντί να ξεπουλάτε λες και είναι προίκα σας τη δημόσια περιουσία – δεν καλείτε τους εθνικούς εργολάβους που πήραν και θα ξαναπάρουν έργα και μέσω αυτών υπερκέρδη να κατασκευάσουν δωρεάν (ως εθνική προσφορά στο κράτος που τους καλοτάισε) δημιουργήματα που θα μετατρέψουν το σκουπιδότοπο του Ελληνικού και άλλα φιλέτα σε κέντρα εθνικής κερδοφορίας??? Ε???

Κάντε λοιπόν αυτά ως πρώτο βήμα, και μετά ελάτε να συζητήσουμε λεπτομερειακά ένα εθνοκεντρικό σχέδιο δυναμικής οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης του τρόπου, αντί να κάνετε πολιτικό τουρισμό και να βγάζετε στο σφυρί τη Γη μας, την αξιοπρέπειά μας και το λαό που μόχθησε γι αυτή την πατρίδα…
«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΝΑ ΑΣΚΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ


Υπάρχει κάποιος εισαγγελέας να κάνει το αυτονόητο; Ναι ξέρω, η φράση αυτή έχει γραφτεί και ειπωθεί χιλιάδες φορές, αλλά δεν ξέρω τι άλλο να γράψω πια... 

του ΚΩΣΤΑ ΒΑΞΕΒΑΝΗ

Στην Επιτροπή της Βουλής που ερευνά την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, έφτασαν επισήμως τα έγγραφα από τις Γαλλικές αρχές, τα οποία περιγράφουν με ποιο τρόπο έφτασε η λίστα στην Ελλάδα. Πρόκειται για την πλήρη επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων του HOT DOC, το οποίο είχε γράψει πως η Λίστα έφτασε επισήμως από Γαλλία, συνοδευόμενη από τα επίσημα έγγραφα παραλαβής-παράδοσης, για φορολογική χρήση. Όλα αυτά τα οποία είχαν προκύψει δημοσιογραφικά από πληροφορίες από το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών και την Ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι, τώρα εγγράφως έχουν διαβιβαστεί στη Βουλή. 
Ακόμη και αυτοί που δεν έχουν καμιά συμπάθεια στην Επιτροπή (και είναι πολλοί) πρέπει τώρα να παραδεχτούν πως... 


Η Λίστα εμφανίστηκε ως ανεπίσημη για να μην αξιοποιηθεί. Με μεγάλη ευκολία λοιπόν θα αναγκαστούν ίσως να πουν πως ο Παπακωνσταντίνου είναι ένοχος γιατί εμφάνισε τη Λίστα ως «μη φορολογικά αξιοποιήσιμη». Ο Παπακωνσταντίνου προφανώς και είναι πρωταγωνιστής, αν όχι εμπνευστής, αυτού του σεναρίου. Αλλά αυτή η συγκάλυψη είναι ευρύτερη. 
Και εδώ πάει το «αν υπάρχει εισαγγελέας» που λένε οι γέροι στα καφενεία, αλλά αναγκάζομαι να πω και εγώ σήμερα. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες που χειρίστηκαν τη Λίστα, συμμετείχαν συνειδητά στην προσπάθεια να εμφανιστεί η Λίστα ως κάτι το μη επίσημο. Ο πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι κ Χαλαστάνης είχε δηλώσει στο HOT DOC πως παρέλαβε ουσιαστικά μια προσωπική αλληλογραφία για τον Υπουργό και όχι επίσημη Λίστα. Στην Επιτροπή της Βουλής είπε μάλιστα πως έχασε τα όποια συνοδευτικά έγγραφα. Υπάρχει λοιπόν εισαγγελέας να διατάξει να σχηματιστεί δικογραφία εναντίον του κ. Χαλαστάνη για παράβαση καθήκοντος και τα ψέματα που φαίνεται να είπε; 
Υπάρχει εισαγγελέας, ο οποίος να ασκήσει αυταπάγγελτα δίωξη εναντίον του Ευάγγελου Βενιζέλου, γιατί επί επτά μήνες, ενώ δεν ήταν υπουργός, κατείχε επίσημο έγγραφο όπως αποδεικνύεται και όχι ανεπίσημο όπως ισχυριζόταν; Επειδή έκανε δηλαδή υπεξαγωγή εγγράφου;
Όλοι αυτοί οι οποίοι φρόντισαν να μην παραπεμφθεί ο Βενιζέλος είναι έκθετοι. Αποδεικνύεται πως διαχειρίστηκε και δεν αξιοποίησε ένα επίσημο έγγραφο, πιθανό αποδεικτικό στοιχείο εγκληματικών ενεργειών. «Γνωμοδότησε» ο ίδιος στον εαυτό του ότι δεν ήταν επίσημο, χωρίς να έχει τέτοια αρμοδιότητα. Ούτε εισαγγελέας, ούτε κανένας άλλος αξιολόγησε το υλικό. Αλλά αυτό είναι μια υπόθεση που θα κριθεί στο μέλλον με τον χειρότερο τρόπο για τον Βενιζέλο, είμαι σίγουρος. 
Ας μείνουμε σε αυτό που άμεσα προκύπτει από τις νέες αποκαλύψεις. Υπάρχει εισαγγελέας να του ασκήσει δίωξη για υπεξαγωγή δημοσίου εγγράφου, της Λίστας δηλαδή, ενώ δεν ήταν υπουργός; Και εννοείται πως το ερώτημα αυτό απευθύνω πρωτίστως στους «ευαίσθητους» εισαγγελείς που άσκησαν δίωξη εναντίον μου για τη δημοσιοποίηση της λίστας και στη συνέχεια έφεση για την αθώωσή μου.
_____________ 
 Να ασκηθεί δίωξη στον Ευάγγελο Βενιζέλο για υπεξαγωγή της λίστας Λαγκάρντ αλλά και ψευδομαρτυρία υποστηρίζουν γνωστοί ποινικολόγοι οι οποίοι μίλησαν στο koutipandoras.gr. 
Αναρτήθηκε από 
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Βόμβα: Η λίστα Λαγκάρντ είχε έρθει επίσημα στην Ελλάδα

Όπως προκύπτει από την αλληλογραφία, τα σχετικά έγγραφα είχαν αποσταλεί στις 7 Μαΐου 2013 από τον υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας Πιέρ Μοσχοβισί προς τον έλληνα ομόλογό του Γιάννη Στουρνάρα.

«Σε συνέχεια του από 6 Μαρτίου 2013 αιτήματός σας διαβιβάζω ακριβές αντίγραφο της επιστολής που επισημοποιεί την αρχική διαβίβαση πληροφοριών σχετικά με τους Έλληνες φορολογούμενους που αναφέρονται στη "λίστα HSBC" καθώς η εν λόγω επιστολή δεν περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα», αναφέρει στην επιστολή του ο κ. Μοσχοβισί.

Ραγκούσης, Σαχινίδης και Κουρής θα κληθούν να καταθέσουν στην Προανακριτική

Στην Επιτροπή θα κληθούν να καταθέσουν ως μάρτυρες οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ραγκούσης και Φίλιππος Σαχινίδης, αλλά και ο δημοσιογράφος Μάκης Κουρής, όπως αποφάσισαν την Τρίτη τα μέλη της Προανακριτικής.

Ο Γιάννης Ραγκούσης θα κληθεί να καταθέσει την προσεχή Πέμπτη, για να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με δηλώσεις του «για περίεργες συμπεριφορές μελών του υπουργικού συμβουλίου σε σχέση με την υπόθεση».

Κινήσεις της Ζ. Κωνσταντοπούλου κατά Μαρκογιαννάκη

Η κ. Κωνσταντοπούλου έστειλε αναφορά προς τον πρόεδρο της Βουλής Βαγγέλη Μεϊμαράκη, καταγγέλλοντας τον πρόεδρο της Προανακριτικής Χρήστο Μαρκογιαννάκη ότι την απέτρεψε «για πολλοστή φορά να εξετάσει τον πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ιωάννη Διώτη».

«Με τη γνωστή τακτική της δημιουργίας κλίματος τεχνητής έντασης, ο κ. Μαρκογιαννάκης μου αφαίρεσε προκλητικά και αναίτια το λόγο», αναφέρει μεταξύ άλλων η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισυνάπτοντας και τα σχετικά πρακτικά από την συνεδρίαση.

ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Aλέξης Τσίπρας Συμμαχία των λαών ενάντια στις πολιτικές


Ο Αλέξης ΤσίπραςΟ Αλέξης Τσίπρας
“ Άρθρο του Αλ. Τσίπρα στην «El Pais» ”
Του Αλέξη Τσίπρα

  • Η δημοσιονομική λιτότητα δεν έχει μόνο προκαλέσει οικονομική καταστροφή σε κλίμακα αντίστοιχη ενός πολέμου αλλά έχει ταυτόχρονα αποτύχει στους ίδιους τους δεδηλωμένους στόχους της: την σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στην ελληνική οικονομία.

  • Η υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης και η διάσωση του κοινού νομίσματος προϋποθέτει ισότιμη συνεργασία, δημοκρατία και κατ’ αρχάς πολιτική και ιδεολογική ήττα της εμμονής στο δόγμα της λιτότητας.


  • Ειδικότερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου που αντιμετωπίζουν κοινές και μεγάλες δυσκολίες, ο ειλικρινής διάλογος των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων και η πλατύτερη δυνατή συμμαχία των λαών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για το άνοιγμα και τη διεύρυνση ρηγμάτων στις πολιτικές λιτότητας, την ανάσχεση της ύφεσης, και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που θα θεμελιώνουν τη δημοκρατία και την ισότιμη συνεργασία στην Ευρώπη.



Τον μήνα αυτό συμπληρώνονται στην Ελλάδα τρία χρόνια συνεχούς εφαρμογής μέτρων αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας. Στα τρία αυτά χρόνια, το εθνικό εισόδημα της χώρας μειώθηκε κατά 20%, μείωση χωρίς προυγούμενο στην οικονομική ιστορία της νεώτερης Ελλάδας με εξαίρεση τον δευτέρο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ και οι πιό αισιόδοξες εκτιμήσεις προβλέπουν τη συνέχιση της βαθιάς ύφεσης για αρκετό καιρό ακόμα. Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 27% του εργατικού δυναμικού. Δύο στους τρείς νέους αναζητούν εργασία χωρίς επιτυχία και δύο στους τρείς ανέργους είναι μακροχρόνια άνεργοι. Τα σημάδια που αφήνει η μεγάλη ελληνική ύφεση πάνω στο κοινωνικό σώμα δεν θα επουλωθούν εύκολα. Ακόμα κι αν η κρίση τελείωνε σήμερα ως εκ θαύματος, η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί καιρό για να αναπληρώσει τις απώλειες που η ύφεση έχει ήδη προκαλέσει στον παραγωγικό ιστό της χώρας, στο επίπεδο και την ποιότητα των δημόσιων αγαθών της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας, και, κυρίως, στο πιο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της χώρας: τις γνώσεις και το ταλέντο της νέας γενιάς που μεταναστεύει.


Η δημοσιονομική λιτότητα δεν έχει μόνο προκαλέσει οικονομική καταστροφή σε κλίμακα αντίστοιχη ενός πολέμου αλλά έχει ταυτόχρονα αποτύχει στους ίδιους τους δεδηλωμένους στόχους της: την σταθεροποίηση του δημόσιου χρέους και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στην ελληνική οικονομία. Το χρέος ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προιόντος αυξήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια απο το 130% στο 175% και παραμένει μη βιώσιμο, ενώ το κόστος του βραχυχρόνιου δημοσίου δανεισμού, αλλά και του δανεισμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, είναι πολλαπλάσιο αυτού των χωρών του Ευρωπαικού βορρά. Η πλήρης αποτυχία των ακολουθούμενων πολιτικών λιτότητας, ακόμα και ως προς τους δεδηλωμένους στόχους της, δεν εκπλήσσει όσους έχουν γνώση της ιστορικής εμπειρίας. Οπως έχει δείξει η μεγάλη ύφεση των χρόνων του μεσοπολέμου, η επιθετική περιοριστική μακροοικονομική πολιτική σε ένα διεθνές περιβάλλον οικονομικής επιβράδυνσης είναι ένα καταστροφικό δόγμα: ενεργοποιεί το σπιράλ ύφεσης, επιδεινώνει το πρόβλημα του δημόσιου χρέους, και δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους αποσταθεροποίησης του κοινού νομίσματος, της δημοκρατίας, της Ευρώπης.


Παρά τις ιδιομορφίες της, η ελληνική εμπειρία αποτελεί παράδειγμα ενός ευρύτερου προβλήματος: της προσπάθειας που καταβάλει μια δογματική πολιτική και οικονομική ελίτ ώστε να ξεπεράστουν ενδογενείς θεσμικές και οικονομικές ανισορροπίες της ευρωπαικής νομισματικής ένωσης με τη μονομερή συμπίεση των αμοιβών και του επιπέδου διαβίωσης των χωρών του ευρωπαικού νότου. Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ιταλία γνωρίζουν, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, αντίστοιχες πολιτικές λιτότητας με αυτές της Ελλάδας, με ανάλογα καταστροφικά αποτελέσματα, όπως μπορούν να βεβαιώσουν τα έξι εκατομύρια των Ισπανών ανέργων αλλά και οι 350.000 ισπανικές οικογένειες που έχουν χάσει τα σπίτια τους. Καμία όμως επιτυχής νομισματική ένωση στη σύγχρονη οικονομική ιστορία δεν έχει επιχειρήσει, και δε μπορεί, να διορθώσει ενδογενείς μακροοικονομικές ανισορροπίες μέσω της επιβολής μίας ασύμμετρης και καταστροφικής λιτότητας σε βάρος των ελλειματικών χωρών-μελών της. Η υπέρβαση της ευρωπαϊκής κρίσης και η διάσωση του κοινού νομίσματος προϋποθέτει ισότιμη συνεργασία, δημοκρατία και κατ’ αρχάς πολιτική και ιδεολογική ήττα της εμμονής στο δόγμα της λιτότητας.


Η θεωρητική και ιδεολογική νομιμοποίηση των πολιτικών λιτότητας τα τελευταία τρία χρόνια εδράζεται σε σαθρές βάσεις χωρίς σοβαρή επιστημονική θεμελίωση ή εμπειρική τεκμηρίωση. Η πρόσφατη παραδοχή απο τον επικεφαλής οικονομολόγο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πως οι οικονομικές συνέπειες της λιτότητας υποτιμήθηκαν σημαντικά απο το διεθνή αυτό οργανισμό, καθώς και η αποκάλυψη πως βασικές μελέτες στο οπλοστάσιο των υποστηρικτών της λιτότητας ήταν λανθασμένες, αναμφισβήτητα κλονίζουν την αξιοπιστία του δόγματος1. Αλλά η λιτότητα είναι μια θεμελιώδης πολιτική επιλογή και η ανατροπή της προυποθέτει την ήττα της στο πεδίο της πολιτικής.

Στρατηγικός στόχος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα, είναι να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός ειλικρινούς και ουσιαστικού διαλόγου με όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης ώστε να διαμορφώσει απο κοινού μια αποτελεσματική γραμμή αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη ελίτ και μία θετική πρόταση διεξόδου γύρω απο την οποία θα είναι δυνατή η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των λαικών δυνάμεων. Ειδικότερα στις χώρες του Ευρωπαικού νότου που αντιμετωπίζουν κοινές και μεγάλες δυσκολίες, ο ειλικρινής διάλογος των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων και η πλατύτερη δυνατή συμμαχία των λαών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για το άνοιγμα και τη διεύρυνση ρηγμάτων στις πολιτικές λιτότητας, την ανάσχεση της ύφεσης, και την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που θα θεμελιώνουν τη δημοκρατία και την ισότιμη συνεργασία στην Ευρώπη.

Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τα μίντια κατασπαράσσουν τους εχθρούς του συστήματος


Προσοχή στα mediaΠροσοχή στα media
“ Κατασκευάζοντας ψεύτες, συκοφάντες και κανάγιες ”
Του Γιάννη Ανανδρανιστάκη

Μέγας χαμός είχε γίνει πριν από κάνα χρόνο με τον αντιπρύτανη του ΑΠΘ Γιάννη Παντή, ο οποίος είχε χαρίσει, λέει, στην ηθοποιό Ναταλία Δραγούμη ένα πανάκριβο κινητό τηλέφωνο.

Ο άνθρωπος αρνήθηκε εξ αρχής οποιαδήποτε σχέση με την υπόθεση, ο κύβος όμως είχε ριφθεί. Σκάνδαλο, δωροδοκία, διαφθορά, ανέκραξαν τα ΜΜΕ, μέχρι και υπόνοιες για ερωτική διασύνδεση του καθηγητή με την ηθοποιό διαχύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Μετά από αυτά, ο οικονομικός εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη, με αποτέλεσμα ο κ. Παντής να τεθεί σε αργία, με το ερώτημα της οριστικής απόλυσης.

Πρόκειται για τον περίφημο νόμο Μανιτάκη, ο οποίος ρίχνει ανθρώπους στον Καιάδα, προκειμένου να εξευμενίσει την αδηφάγο και παμφάγο τρόικας. Πριν από λίγες ημέρες, η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο, το οποίο έκρινε τον κ. Παντή ομόφωνα αθώο, με τον Εισαγγελέα να εκφράζει την απορία του για το ότι, παρά τα τόσα αθωωτικά αποδεικτικά, η υπόθεση έφτασε στο ακροατήριο.

Να σας τη λύσουμε εμείς την απορία, κ. εισαγγελέα: Ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ διασύρθηκε για τους ίδιους λόγους που διασύρθηκε αργότερα και ο πρύτανης του ΑΠΘ, τότε που το μινιτιακό σύστημα ανακάλυψε ξαφνικά ότι ο Γ. Μυλόπουλος είχε ξοδέψει 30.000 ευρώ, για να ανακαινίσει την προσωπική του τουαλέτα. Και νά η χρυσή τουαλέτα του πρύτανη και νά οι αναλύσεις στα παράθυρα και νά τα πλάνα του Ευαγγελάτου. Μόνο που τα πλάνα του Ευαγγελάτου δεν έδειχναν καμιά χρυσή τουαλέτα, έδειχναν ένα wc της συμφοράς. Και πώς να γίνει αλλιώς, αφού τα τριάντα χιλιάρικα δεν ξοδεύτηκαν για την προσωπική τουαλέτα του πρύτανη, αλλά για το σύνολο των μπάνιων της Πρυτανείας. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε, αλλά έτσι κι αλλιώς η ρετσινιά είχε μείνει.

Όπως έχει μείνει και η ρετσινιά στον πρύτανη του Καποδιστριακού Θ. Πελεγρίνη, ο οποίος, σύμφωνα με τα μίντια, εγκατέλειπε το πανεπιστήμιο, για να πάει να παίξει θέατρο. Βέβαια, ο κ. Πελεγρίνης έπαιζε θέατρο τα Σαββατόβραδα, όταν το Πανεπιστήμιο ήταν κλειστό, αλλά αυτή είναι μία ακόμη ασήμαντη λεπτομέρεια, που δεν θα την αφήσουμε τη ρουφιάνα να μας χαλάσει το ρεπορτάζ.

Τι κοινό έχουν οι κ. Πελεγρίνης, Μυλόπουλος και Παντής; Αντιστάθηκαν και οι τρεις στο μεγάλο μνημονιακό σχέδιο της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων, γι΄ αυτό έπρεπε να εξοντωθούν με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο και η εξόντωσή τους να γίνει παράδειγμα σε όποιον σκοπεύει να αντισταθεί στο μέλλον. Τόσο απλά. Παρ' όλα αυτά, είμαι απολύτως βέβαιος ότι τα ΜΜΕ θα αφιερώσουν στην αθώωση του κ. Παντή τον ίδιο ακριβώς χρόνο που αφιέρωσαν στην ενοχοποίησή του. Αν δεν το πράξουν, θα είναι ψεύτες, συκοφάντες και κανάγιες, πράγμα που αδυνατώ να πιστέψω για εκλεκτούς συναδέλφους.

ΠΗΓΗ: avgi.gr
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Συνέντευξη του οικονομολόγου και γ.γ. του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη

Posted by Tigris Tigropoulos
Συνέντευξη του οικονομολόγου και γ.γ. του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη στον δημοσιογράφο Δ.Κολιό του Maximum FM.



Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ON CAMERA

Η Χαρά Νικοπούλου αρνείται να βραβευθεί από βουλευτή της ΝΔ και τον αποκαλεί προδότη...

Ενταση επικράτησε σε εκδήλωση του δήμου Αμύνταιου στη Φλώρινα, όταν μια δασκάλα του Εβρου, η Χαρά Νικοπούλου που ήταν ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα, αρνήθηκε να λάβει την τιμητική πλακέτα από τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στη Φλώρινα Στάθη Κωνσταντινίδη, λέγοντας: «Δεν μπορώ να πάρω μία πλακέτα από έναν βουλευτή που έχει υπογράψει το ΦΕΚ 240 που παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία της Ελλάδας». Ο βουλευτής της ΝΔ «πάγωσε» και στη συνέχεια... 


Της απάντησε πως «αυτό θα το κρίνει η ιστορία», ενώ όπως αναφέρει το eperiskopio, ο κ. Κωνσταντινίδης την αποκάλεσε (τι άλλο...)... «χρυσαυγίτισα».
Στη συνέχεια όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η κυρία Νικοπούλου μίλησε και στον πρώην υπουργό Αμυνας και αρχηγό ΓΕΣ, Στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, λέγοντάς του χαρακτηριστικά:«Ρίχτηκε πάνω μου όλη η Τουρκιά, ε, όχι και οι δικοί μας».

Αναρτήθηκε από 
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΜΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ... ΛΙΜΑΝΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ - ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ

“Το Σύνταγμα και οι νόμοι βρίσκονται επίσημα σε αναστολή ή και καταστολή. Όπως το πάρει κάποιος. Η χώρα είναι ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη και τα ντόπια κοράκια έχουν κάνει και κάλεσμα σε ξένα αρπακτικά για τη νομή της πίτας.” ... 

Τον τελευταίο καιρό ακούγεται όλο και πιο συχνά το επιχείρημα ότι όλη η κοινωνία πρέπει να ξεχάσει τι έγινε και πως έφτασε η χώρα ως εδώ και να προχωρήσει όλη μαζί. Αυτό που παραλείπουν να πουν όσοι μπαίνουν σε αυτή τη λογική του παραλόγου είναι να πάνε όλοι μαζί με ποιους;
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα γελοίο επιχείρημα, εντελώς ξεδιάντροπο που δεν έχει άλλο στόχο παρά τον...

Αποπροσανατολισμό των μαζών. Η ελληνική κοινωνία έχει γονατίσει μπαίνοντας στον έκτο χρόνο οικονομικής ύφεσης με επίσημη ανεργία που ξεπερνά το 27%, και πραγματική που ξεπερνά το 30%. Ειδικότερα στους νέους ο δείκτης ξεπερνά το 60%. Με απλά λόγια, η μισή και πλέον Ελλάδα αδυνατεί να επιβιώσει. 
Την ίδια στιγμή στο υπόλοιπο μισό η κατάσταση είναι πάλι διαιρεμένη. Οι μισοί των μισών το μόνο που καταφέρνουν είναι να βγάζουν οριακά πέρα τις υποχρεώσεις τους. Συνολικά, αν ήθελε κάποιος να καταλήξει σε ένα ρεαλιστικό συμπέρασμα θα έλεγε ότι πρόκειται για μια εντελώς κατεστραμμένη χώρα του ¼. Τούτη η χώρα υπομένει το Σισύφειο μαρτύριο για να καλοπερνά ένα 25%. Η όλη κατάσταση βέβαια δε θυμίζει ούτε για αστείο μια χώρα από αυτές που έχει επικρατήσει να λέγονται κράτη δυτικού τύπου. Περισσότερο μοιάζει με τριτοκοσμική χώρα με μια διαφορά. Εκεί τουλάχιστον οι πολίτες δεν πληρώνουν για υπηρεσίες που δεν τους παρέχονται. Απολαμβάνουν την όποια βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς που φροντίζουν να μετριάσουν στο βαθμό που μπορούν και είναι εφικτό την ανθρωπιστική καταστροφή.

Με αυτόν τον τρόπο οι κάτοικοι καταφέρνουν έστω και υποτυπωδώς να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φαγητό, νερό και παιδεία. Η κατάσταση στην Ελλάδα εδώ και αρκετό καιρό έχει αρχίσει να οδηγείται σε τέτοια πια μονοπάτια. Εκεί την έφτασαν οι πολιτικοί φωστήρες που εδώ και είκοσι χρόνια κρατούν τις τύχες του λαού στα χέρια τους. Το περίεργο δεν είναι αυτό. Δεν πήραν άλλωστε την εξουσία με πραξικόπημα. Με εκλογές την πήραν. Το πώς βέβαια κατόρθωναν να εξασφαλίζουν τις εκλογικές νίκες και τωρινές συνεργασίες τους είναι ένα άλλο θέμα για το οποίο έχει και η κοινωνία το δικό της μερίδιο ευθύνης. 
Το τι ήταν και τι είναι αυτοί που κυβέρνησαν τούτο τον ταλαίπωρο τόπο το απέδειξαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές όπου δε δίστασαν να ενωθούν προκειμένου να συνεχίσει ένα σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα που εκπροσωπούν να κρατά με νύχια και με δόντια την εξουσία. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το ποσοστό που συγκέντρωναν και οι δύο «αντίπαλοι» μαζί που άγγιζε το 85%. Τον Ιούνη του 2012 το ποσοστό αυτό έπεσε στο μισό παρόλο που προστέθηκε και ένας τρίτος πόλος που δεν ήταν άλλος από αυτόν της «υπεύθυνης αριστεράς». Οι άνθρωποι ήταν ξεκάθαροι. Είδαν φως και ψητό και βούτηξαν με τα μούτρα. Ο θυμόσοφος λαός βέβαια έχει και μνήμη και κρίση και σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις λέει το περίφημο «έχουν γνώση οι φύλακες». Για αυτό τον λόγο άλλωστε και εκδιώχθηκαν από τη σημερινή Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς. 
Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, το «ΠΑΣΟΚ» και η ΝΔ έτριβαν τα χέρια τους πέρυσι τέτοιον καιρό από αυτό το απρόσμενο δώρο. Αντιμετώπισαν βέβαια κάποια μικροπροβλήματα στο μοίρασμα των θέσεων γιατί ο τρίτος πόλος ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός αλλά και πάλι κατάφεραν και καταφέρνουν να κρατούν τις «ισορροπίες». Αυτές βέβαια μοιάζουν με «ισορροπίες» του τρόμου αλλά μπροστά στο «ψητό» μικρή σημασία έχει. Καρέκλες να υπάρχουν και όλα βρίσκονται. Από την άλλη μεριά η ντόπια επιχειρηματική ελίτ κάνει πάρτι ανενόχλητη και ανερυθρίαστα πια. 
Το Σύνταγμα και οι νόμοι βρίσκονται επίσημα σε αναστολή ή και καταστολή. Όπως το πάρει κάποιος. Η χώρα είναι ένα πτώμα σε προχωρημένη σήψη και τα ντόπια κοράκια έχουν κάνει και κάλεσμα σε ξένα αρπακτικά για τη νομή της πίτας. Το έκαναν όχι γιατί το ήθελαν. Δεν έχουν συνηθίσει να μοιράζονται τα κέρδη τους άλλωστε. Προχώρησαν σε αυτή την κίνηση γιατί τους ήταν απαραίτητη για να επιβιώσουν. Με αυτόν τον τρόπο έδωσαν τα διαπιστευτήριά τους στους Γερμανούς «φίλους» μας και συνεχίζουν ακάθεκτοι να πρωταγωνιστούν σε ένα έργο γνωστό πια ακόμα και σε αυτούς που έλεγαν ότι δεν ήξεραν τι πραγματικά συνέβαινε. Ήξεραν αλλά κάτι οι γνωριμίες με τους τοπικούς βουλευτές, κάτι τα ρουσφέτια, κάτι οι άλλες μικροεξυπηρετήσεις και η κατάσταση έφτασε μέχρι εδώ. 
Αν το δει κάποιος από ιστορικής πλευράς θα θυμηθεί την Ελλάδα που έβγαινε μέσα από 400 χρόνια σκλαβιάς από τους Οθωμανούς και έπεφτε πάνω σε μια νέα παρόμοια περίοδο. Απλώς έτυχε το τουρκικό φέσι να αντικατασταθεί από το ευρωπαϊκό και «πολιτισμένο» φράκο. Αυτό βέβαια δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα. Τουναντίον. Περισσότερο θυμίζει προτεκτοράτο παρά ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Για αυτό άλλωστε φρόντισαν και οι «φίλοι» ευρωπαίοι εταίροι να μπουν οι ανάλογες υπογραφές. Απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας, αναστολή συνταγματικών διατάξεων, λύση των διεθνών διαφορών σε επίπεδο χρέους σε αγγλικό δίκαιο και άλλα τινά. Καθόλου τυχαία. 
Ακόμα και για τις περίφημες γερμανικές αποζημιώσεις έχει μπει ρήτρα στα Μνημόνιά τους ότι δε θα γίνει δεκτός οποιοσδήποτε συμψηφισμός με το ελληνικό χρέος προς τους δανειστές. Αυτό βέβαια από μόνο του δικαιώνει ανθρώπους όπως ο Μανώλης Γλέζος και αρκετών άλλων που χρόνια μάχονται για το ζήτημα των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Όλο αυτό το συρφετό των ανεπάγγελτων, των παιδιών του κομματικού σωλήνα, των επαγγελματιών κηφήνων μαζί με τη διαπλεκόμενη μιντιοκρατία έχουν ξεχυθεί τον τελευταίο καιρό στην τηλεόραση και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μη μπορώντας πια να πείσουν τον λαό με τα ξεπερασμένα πια ψέματά τους για την «ανάπτυξη» που έρχεται έχουν βρει ένα άλλο σύνθημα – τέχνασμα. Το περίφημο «πάμε όλοι μαζί» ή αλλιώς «κομμάτι της κοινωνίας και εμείς και συμπάσχουμε». 
Τα πράγματα πια είναι απλά και ξεκάθαρα. Ο ελληνικός λαός τόλμησε να απεμπλακεί σε ένα σχετικά ικανοποιητικό ποσοστό από αυτούς τους βασανιστές. Οφείλει να κάνει και το επόμενο βήμα που θα τον λυτρώσει οριστικά και αμετάκλητα από τους τυράννους που τον εξουσιάζουν. Δεν πρέπει να πιστέψει για κανέναν λόγο αυτούς που αποδεδειγμένα όχι μόνο του λένε ψέματα αλλά βουλιάζουν μέσα στα χιλιάδες σκάνδαλα και τη διαφθορά τους. Είναι σάπιοι μέχρι τα οστά. Είναι επικίνδυνοι. Το «όλοι μαζί» που εκπέμπουν απευθύνεται στο 25% της ελληνικής κοινωνίας. Όταν το 75% συνειδητοποιήσει τη δύναμή του τότε θα μιλάμε για μια πραγματική αλλαγή που είναι προαπαιτούμενο για να ανατραπούν τα δεδομένα. Ενωμένος ο λαός ποτέ δεν έχασε και από κανέναν στην Παγκόσμια Ιστορία. 
Αυτό πρέπει να γίνει κτήμα και συνείδηση του καθενός. Αλλαγή πορείας με αυτούς τους επαίσχυντους στο τιμόνι της χώρας και στα καίρια πόστα δε γίνεται. Ξεκάθαρα πράγματα και καθαρές κουβέντες. Οι συγκεκριμένοι πρέπει να ξηλωθούν το γρηγορότερο δυνατό και χωρίς περιστροφές. Κάθε προσπάθεια συναλλαγής ή συζήτησης μαζί τους είναι ανάχωμα στη προσπάθεια εξόδου της χώρας από το σκοτάδι. Τούτο οφείλει να γίνει κατανοητό σε όλους τους τόνους. Άλλος χρόνος για πειράματα και υπομονή δεν υπάρχει. Το νέο Κράτος που θα ξεπηδήσει και θα αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του θα πρέπει να εφαρμόσει την πεπατημένη. Κανένα Κράτος που σέβεται τον εαυτό του δε συναλλάσσεται με εγκληματίες, κανένας λαός δε ξεχνά ποιοι ήταν αυτοί που τον έφτασαν μέχρι την καταστροφή… 
Του Κώστα Καπνίση

Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η ΜΟΝΗ ΤΟΥΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά προσφεύγει για μία ακόμη φορά στον κοινωνικό αυτοματισμό, τώρα, με αφορμή την απεργία των καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης... 

Με τη δύναμη των συστημικών ΜΜΕ, μαθητές και γονείς επιχειρείται να στραφούν ενάντια στους καθηγητές, που ενώ αντιδρούν στο σφαγιασμό τους από τη μνημονιακή κυβέρνηση, προβάλλονται σαν τάχα αδιάφοροι για τους κόπους των μαθητών τους και τις θυσίες των γονιών τους. Κάθε μέσο επιστρατεύεται, οι οθόνες της τηλεόρασης και των υπολογιστών -συστημικοί ιστότοποι- πλημμυρίζουν από... 


Εικόνες αγωνιούντων παιδιών, ώστε να στραφεί η πλειοψηφία της κοινωνίας ενάντια στον προγραμμένο από το Μνημόνιο κλάδο. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για να κλιμακωθεί, στη συνέχεια, η επίθεση της κυβέρνησης είτε με άγρια καταστολή είτε με επιστράτευση είτε με εκδικητική τιμωρία και με απολύσεις πλέον. 
Αυτήν τη μεθόδευση την έχουμε ζήσει πολλές φορές (πρόσφατα με τους εργαζομένους στο Μετρό και με τους ναυτικούς) και η αποτελεσματικότητα της οφείλεται στο ότι εφαρμόζεται πάνω σε μια κοινωνία βομβαρδιζόμενη επί δεκαετίες με ισχυρότατες δόσεις ατομισμού, εξατομίκευσης, απουσίας συλλογικού οράματος και συλλογικής ελπίδας. Η «επένδυση» στον κοινωνικό αυτοματισμό βυθίζει διαρκώς και περισσότερο την κοινωνία σε ένα σπιράλ κατατεμαχισμού και αποσύνθεσης.
Πλέον ξεπεράσαμε το γνωστό «διαίρει και βασίλευε» και πλησιάζουμε το ακρότατο σημείο. Δεν μιλάμε μόνο για το χειρισμό των εργαζομένων, αλλά για την ανάπτυξη της ναζιστικής αντίληψης. Όσο περισσότερο οδηγείται ένας απελπισμένος κόσμος ενάντια σε άλλους κατατρεγμένους, τόσο περισσότερο βρίσκει έδαφος να δυναμώσει η Χρυσή Αυγή. Αυτό υποδεικνύει η απλή λογική και επαληθεύει η εμπειρία. 
Η αντίσταση στον κοινωνικό αυτοματισμό είναι πρωτίστως αναγκαία για μια επαναβηματοδότηση του γενικού κοινωνικού συμφέροντες. Δεν είναι δυνατόν να επικαλούνται το κοινωνικό συμφέρον οι μνημονιακοί, αυτοί που κατεδαφίζουν την κοινωνία και διαλύουν τη χώρα. Πολύ χαρακτηριστικά, η επόμενη εικόνα στις οθόνες, μετά τους αγωνιούντες για την ομαλή διεξαγωγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων, αφορούσε την ανεργία, που ανάμεσα στους νέους σκαρφάλωσε πλέον στο 64%. 
Έχει, άραγε, το δικαίωμα να διατείνεται ότι αγωνιά, τάχα, για τη νεολαία η μνημονιακή διακυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα που έφτασε τα πράγματα σε αυτά τα χάλια; Βέβαια, η επανανοηματοδότηση του γενικού κοινωνικού συμφέροντος προϋποθέτει και μια ουσιώδη αυτοκριτική των πραγματικά προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που, δυστυχώς, δεν αντιμετώπισαν αποφασιστικά τα υπαρκτά φαινόμενα εκμαυλισμού της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά και -περιορισμένης έστω- μερίδας εργαζομένων.

Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΩΜΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ - ΕΚΤΕΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΥΝΟΟΥΣΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΗ ΕΥΡΩΠΗ (ΒΛ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ)...

της ΝΙΚΗΣ ΚΟΥΛΕΡΜΟΥ

Αμείλικτα ερωτηματικά για το ποιών τα συμφέροντα προσπάθησε πρωτίστως να εξυπηρετήσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη με τη συγκατάθεσή της στους εκβιασμούς του Γιουρογκρούπ, προκύπτουν από τις κυνικές παραδοχές που έγιναν από τον Κύπριο ΥΠΕΞ σε συνέντευξή του στην Ουάσιγκτον Ποστ. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Γιαννάκης Κασουλίδης, μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στην Washington Post, παραδέχθηκε ότι... 


Ένας λόγος που η κυβέρνηση δεν επέλεξε ως εναλλακτική λύση την έξοδο από το ευρώ, δεν ήταν μόνο οι επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία αλλά γιατί «η Λευκωσία δεν θέλησε να υπονομεύσει τις προσπάθειες για μια πιο ισχυρή -οικονομικά και πολιτικά- Ευρώπη»!

Δεύτερη παραδοχή του κ. Κασουλίδη είναι πως τυχόν έξοδος της Κύπρου από την Ευρωζώνη θα δυσκόλευε τς κυβερνήσεις Ελλάδας και Πορτογαλίας να πείσουν την κοινή γνώμη της χώρας τους ότι πρέπει να παραμείνουν στο ευρώ! Και οι δύο παραδοχές υποδηλούν ότι στα κριτήρια της κυβέρνησης δεν ήταν πώς να σωθεί πολιτικά και οικονομικά η Κύπρος αλλά κυρίαρχη θέση ήταν να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της Ευρωζώνης, δηλαδή της Γερμανίας!

Ο κ. Κασουλίδης αποκάλυψε ακόμα ότι για δύο 24ωρα οι πολιτικοί αρχηγοί συζητούσαν το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ. Πότε και με ποιους αρχηγούς συζήτησε τέτοιο ενδεχόμενο η κυβέρνηση;

Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Κασουλίδης ένας από τους λόγους που απορρίφθηκε η ιδέα της εξόδου από την Ευρωζώνη ήταν οι εκτιμήσεις που προέβλεπαν υποτίμηση της κυπριακής λίρας κατά 40%, καταστρέφοντας την οικονομία του νησιού που σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στις εισαγωγές.
Επίσης, τονίζει, ότι «εάν η Κύπρος εγκατέλειπε την Ευρωζώνη, τότε για αρκετές κυβερνήσεις -στην Ελλάδα και την Πορτογαλία- θα ήταν πολύ δύσκολο να πείσουν την κοινή γνώμη για το γιατί πρέπει εκείνες να παραμείνουν στη ζώνη του ευρώ» και να εφαρμόσουν σκληρά οικονομικά μέτρα που τους επιβάλλονται.
Υπογραμμίζει, πάντως, ότι δεν ήταν όμως μόνο η ανησυχία για τις εισαγωγές που ανάγκασε την Κύπρο να παραμείνει στο ευρώ. Σύμφωνα με τον κ. Κασουλίδη, η Λευκωσία δεν θέλησε να υπονομεύσει τις προσπάθειες για μια πιο ισχυρή -οικονομικά και πολιτικά- Ευρώπη.
 
Κατά τα άλλα μιλώντας στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς υποστήριξε πως μεγάλο μέρος της ευθύνης για την οικονομική κρίση ανήκει στην ίδια την Κύπρο, αλλά σημείωσε ότι η χώρα χρησιμοποιήθηκε ως πείραμα και παράδειγμα για το πώς η ΕΕ θα αντιμετωπίζει παρόμοιες καταστάσεις..

ΧΑΡΑΥΓΗ
Αναρτήθηκε από 
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ξεπουληματίες!

Ενα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς:
«Αποκρατικοποίηση»!
Οι «παπαγάλοι» των «σωτήρων» έχουν ξετρελαθεί με το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, εύχονται νέα ξεπουλήματα, με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που...
θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:
«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»...
*
Παρατήρηση πρώτη: Η πραμάτεια του Αυλωνίτη ήταν δική του. Αυτά που ξεπουλάει ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, το ΤΑΙΠΕΔ και η κομπανία των «8», από επιχειρήσεις μέχρι φράγματα (!), κι από υποδομές στρατηγικού χαρακτήρα μέχρι νερό, γη και θάλασσα (!), από πού τα φέρανε; Από το σπίτι τους;
Παρατήρηση δεύτερη: Αν αυτό το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;
Παρατήρηση τρίτη: Επειδή το δικό τους κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Επειδή το δικό τους κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Επειδή το δικό τους κράτος τα βάρη των ιδιωτικών «Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο και από εκεί στην πλάτη των λαών, από πού προκύπτει ότι το ξεπούλημα είναι το «αντίδοτο», τάχα, στο συνειδητά και ταξικά ξεπουλημένο δικό τους κράτος, ενώ στην πραγματικότητα το ξεπούλημα συνιστά τη συνέχεια και την προέκταση αυτού ακριβώς του ξεπουλημένου - δικού τους - κράτους.
Παρατήρηση τέταρτη: Αν ο λεγόμενος δημόσιος τομέας δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών κι αν οι μέχρι τώρα κερδοφόροι τομείς του δούλευαν και δουλεύουν για λογαριασμό των «αφεντικών», από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά τους θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά τους;
*
Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο:
Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί το χρέος, θα μειωθούν τα ελλείμματα, θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας.
Ξεπερνάμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες!
Θυμίζουμε, πρώτον:
To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.
Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.
Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.
Το 2012 το δημόσιο χρέος, και μάλιστα παρά το «κούρεμα», έφτασε στα 305 δισ. ευρώ.
Θυμίζουμε, δεύτερον:
Εως το τέλος της δεκαετίας του 2000 είχαν ξεπουλήσει και ξαναξεπουλήσει τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν τη ναυπηγική βιομηχανία. Είχαν ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ, τον ΟΤΕ, το 90% του τραπεζικού τομέα, τολιμάνι του Πειραιά, την «Ολυμπιακή», τους οδικούς άξονες της χώρας, το 48,5% της ΔΕΗ, το 38% τηςΕΥΔΑΠ, το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», το 49% του ΟΠΑΠ, το 92% της Εθνικής Τράπεζας, τοαεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη γέφυρα του Ρίου κ.ο.κ.
Και ρωτάμε:
Την περίοδο που συνέβησαν όλα αυτά τα ξεπουλήματα, κι αν τα ξεπουλήματα είναι «καλά», είναι «επενδυτικά», είναι «αναπτυξιακά», πολύ περισσότερο αν τα ξεπουλήματα είναι «σωτήρια» από το χρέος, τότε γιατί το χρέος από το 2000 μέχρι το 2012 - ενόσω δηλαδή συνέβησαν αυτά τα ξεπουλήματα - υπερδιπλασιάστηκε;
*
Η απάντηση είναι προφανής, την έχουμε επισημάνει πολλάκις και θα την επαναλάβουμε:
Δεν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη, αλλά για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, παραδίδοντάς της, για να ξεζουμίσει, ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία.
Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Το ταξικό τους χρέος απέναντι στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετούν.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, μέσω resalto
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Όταν απεργεί το Σύνταγμα

Αντιλαμβάνομαι πλήρως την αγωνία των υποψήφιων των πανελλαδικών εξετάσεων, των γονιών τους και οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερομένου, σχετικά με την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των επιβατών του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ, όταν απεργούν οι εργαζόμενοι του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ.

Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των ασθενών όταν απεργούν οι φαρμακοποιοί. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των περιπτεράδων που πουλάνε παγωτά όταν απεργεί η ΔΕΗ. Όπως αντιλαμβάνομαι...
την αγωνία των ασφαλισμένων όταν απεργούν οι ιδιώτες γιατροί διακόπτοντας τη σχέση τους με τον ΕΟΠΥΥ.

Αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρέπει να απεργεί κανείς. Να μη διεκδικεί κανείς. Είναι κατανοητό όλο αυτό. Στα χρόνια που ζούμε, τα πάντα είναι κατανοητά και όλα τα αδύνατα έχουν γίνει δυνατά. Επίσης, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη των κυβερνήσεων να δημιουργούν εντάσεις με τους εργαζόμενους ώστε να τους οδηγούν σε απεργίες και κατόπιν να επιβάλουν το μέτρο της επίταξής τους, με σκοπό να κάνουν επίδειξη δύναμης και να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό σε αυτό το μπουρδέλο.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι η κίνηση της «προληπτικής επιστράτευσης» που αποφασίστηκε για την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών. Όπως αναγράφεται στο Σύνταγμα:

«Σύνταγμα του Κράτους       
MEPOΣ ΔEYTEPO – Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα
Αρθρο 23 – (Συνδικαλιστική ελευθερία)      

1. Tο Kράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ’ αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.

2. H απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.

Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ’ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Tο δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημόσιων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Oι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.»   

Κατόπιν τούτου και ασχέτως με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την πιθανότητα απεργίας των εκπαιδευτικών μέσα στις Πανελλήνιες , το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το ΣΥΝΤΑΓΜΑ του Κράτους απεργεί. Κι επειδή δε μπορεί ένα ΣΥΝΤΑΓΜΑ Κράτους να απεργεί, εφόσον δεν ισχύει γίνεται ξεκάθαρο ότι έχει καταλυθεί. Σχετικά με την κατάλυση του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ του Κράτους, έχει προβλεφθεί το εξής:

«Σύνταγμα του Κράτους

MEPOΣ TETAPTO – Eιδικές τελικές και μεταβατικές διατάξεις
TMHMA Δ΄ – Aκροτελεύτια διάταξη
‘Αρθρο 120 – (Ακροτελεύτια διάταξη)

  1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.

2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.

3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Αθήνα, 18 Aπριλίου 2001»

Από τη στιγμή, λοιπόν, που όχι μόνο δεν υπάρχουν πολίτες να υπερασπιστούν το Σύνταγμα, αλλά πολλοί πολίτες υπερασπίζονται την κατάλυσή του, το συμπέρασμα είναι ότι έχουν καταργηθεί οι πολίτες. Καθόλου ενθαρρυντικό βέβαια, αλλά ποιος είπε ότι η πραγματικότητα είναι πάντα βολική για το Σύνταγμα, την ελευθερία και τη Δημοκρατία;

Αν αύριο κάποιος από εκείνους που σήμερα υπερασπίζονται ή με τη σιωπή τους συναινούν στην κατάλυση του Συντάγματος, επικαλεστεί το Σύνταγμα για να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα, ας πάει πρώτα να ρίξει μια μεγάλη φτυσιά στον καθρέφτη του. Θα είναι το πιο έντιμο πράγμα που θα κάνει στη ζωή του.

Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ, μονταζ Γρέκι
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Όπλα, κράνη, παλάσκες.... Επιστράτευση για το καλό μας!

Επιστράτευση εκπαιδευτικών, για να σώσουν τα παιδιά μας, επιστράτευση ναυτικών για να σώσουν τον τουρισμό, επιστράτευση και νέα νομοσχέδια για να μας σώσουν από τους αντιδρώντες, τους επαίσχυντους ρατσιστές, στρατόπεδα συγκέντρωσης για να μας σώσουν από τους οικονομικούς εγκληματίες, όλοι οι Έλληνες στο στόχαστρο για να σώσουν τα τομάρια τους.

Οι μαθητές είναι η προτεραιότητα της δημοκρατικής μας κυβέρνησης, αλίμονο 35% η ανεργία στους νέους πτυχιούχους αν δεν σώσουν τα νιάτα ποιόν θα σώσουν;

Τώρα θα μου πείτε όλοι εσείς οι σκεπτόμενοι, πως θα λειτουργήσουν τα σχολεία, που...
ήδη υπολειτουργούν γιατί δεν έχουν διδακτικό προσωπικό, αν απολυθούν ή μετακινηθούν πάνω από 10.000 εκπαιδευτικοί;

Θα αναρωτηθείτε- και μάλλον δίκαια πως-  τα σκέφτονται τα έρμα τα νιάτα όταν κλείνουν ή συγχωνεύουν σχολές, όταν κλείνουν σχολεία, όταν απολύουν προσωπικό;

Πως σκέπτονται τους εργαζόμενους στον τουρισμό όταν το ΦΠΑ είναι στην ανώτερη κλίμακα, όταν τα ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια ανέβηκαν μια βόλτα στο Θεό και έμειναν παρέα με την ανάπτυξη;

Πως σκέπτονται τους ασθενείς, όταν στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν βασικά αναλώσιμα, όταν οι γιατροί και το προσωπικό είναι απλήρωτοι, όταν με τα συστήματα τους πρώτα κλείνεις ραντεβού με την αρρώστια και μετά με το γιατρό σε κοντινές ημερομηνίες παρακαλώ αλλιώς το πιο πιθανό είναι να σε προλάβει ο θάνατος;

Πως σκέφτονται τον εργαζόμενο όταν για μια θέση εργασίας σφάζονται παλληκάρια, όταν ο βασικός μισθός είναι 450 ευρώ και το ενοίκιο για ένα σπιτάκι 300,οι τιμές στα βασικά αγαθά παραμένουν κυρίες στη θέση τους και μας κοιτούν από ψηλά;

Πως σκέπτονται τους Έλληνες και την Ελλάδα όταν ξεπουλούν υγιείς επιχειρήσεις του δημοσίου, όταν δεν εισπράττουν ΦΠΑ από τους γεγμανούς φίλους τους, γιατί δικοί μου δεν είναι σίγουρα;

Πάντως αν το Ελληνικό δημόσιο δεν έχει ανάγκη τα δις που χρωστούν οι γερμανοί που εκμεταλλεύτηκαν το Ελ. Βενιζέλος, φαντάζομαι δεν έχει ανάγκη ούτε θέλει να εισπράξει τα 800 που χρωστώ εγώ,ή μήπως τα δικά μου τα θέλει; Ε ας έρθει να τα πάρει!

Θα επιστρατεύσει καμιά δεκαριά ειδικότητες για να έρθει να εισπράξει,και επειδή ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος, να βάλλει στη φυλακή τον οικονομικό εγκληματία των 800 ευρώ!

Τυχερό, θα σκεφτούν μερικοί-μερικοί, θα κάνω παρέα με όλους τους λεβέντες , διότι για αυτούς είναι της φυλακής τα σίδερα, Άκης, Μάκης, Λάκης, το κακό είναι ότι αποφυλακίστηκαν τα παλληκάρια Κουρής και υιός, έχασα ευκαιρία ζωής!

Αλήθεια βρε παιδιά μια και είναι η ημέρα των ερωτήσεων , που τα βρήκε τα ευρώπουλα ο Κουρής για την εγγύηση, και αν είχε 300 χιλιαρικάκια γιατί δεν πληρώνει την νέα γενιά σκλάβων που βγάζουν την εφημερίδα του; και οι μηχανισμοί που προστατεύουν τον εργαζόμενο τι κάνουν;

Α ρε επιστράτευση που τους χρειάζεται για το καλό μας ντε!

Γιατί μη μου πείτε πως δεν σας έπεισα πως όλα αυτά για τα μάτια μας μόνο γίνονται;

Μια επιστράτευση την ημέρα το κακό το κάνει πέρα!!!

Από ΛΟΓΙΑ και ΣΚΕΨΕΙΣ, μοντάζ Γρέκι
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η δημοκρατία της ολιγαρχίας Τρία σκληρά μνημονιακά χρόνια


Η δημοκρατία της ολιγαρχίας Τρία σκληρά μνημονιακά χρόνιαΠάνε τρία χρόνια που επίσημα πια, σε μία κατ’ όνομα Ελληνική Πολιτεία, κουμάντο κάνουν άλλοι και όχι οι γηγενείς κάτοικοι του ελληνικού χώρου.

Σε ένα κρατίδιο τύπου γερμανικού länder, κατά την προφητική ρήση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη το τόσο μακρινό πια, 1996. Ως άλλοι «ιθαγενείς», άλλων εποχών, οι Έλληνες πολίτες υπακούουν σε εντολές ξένων κέντρων που προωθούν με πληθωρικό τρόπο την οικονομική κι όχι μόνο εξαθλίωση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, ενώ ένα μικρό ποσοστό Ελλήνων μεγαλοκαρχαριών, μακριά από το πνεύμα τον άλλοτε, ίσως μεγαλο-ιδεατών και μεγαλομανών, αλλά πατριωτών εφοπλιστών και κεφαλαιούχων, αδυνατούν να ξεχωρίσουν το εθνικό από το διεθνιστικό καπιταλιστικό συμφέρον. Μία ελίτ που πέρα από τις ιδεολογικές αναφορές της έχει εμποτίσει με την δική της «πανίσχυρη ιδεολογία» πολιτικούς χώρους σε όλο το ιδεολογικό και κομματικό φάσμα, όπου, αν κανείς εξετάσει βαθύτερα τα χαρακτηριστικά αυτών των χώρων θα διαπιστώσει ότι οι διαφορές είναι αχνές και ότι η ταύτιση απόψεων είναι σχεδόν απόλυτη όσον αφορά την αποδοχή της κυριαρχίας των Αγορών, έναντι του θελήματος των λαών και της Δημοκρατίας.

Η κυριαρχία των αγορών και των μεγάλων τραπεζικών κολοσσών ονομάζονται «εκσυγχρονισμός», όταν με πασιφανή τρόπο τα δικαιώματα των πολιτών καταπατούνται και η καθημερινότητά τους εν γένει γίνεται ένα μαρτύριο.
Η πολιτική κατάσταση στη χώρα σήμερα, θυμίζει την αντίστοιχη των αρχών της δεκαετίας του 1960, τότε που ο λαός, ενώ ζητούσε περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια στην πολιτική ζωή, πληρώθηκε με τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και με το γνωστό «νόμισμα» των αξιωματούχων της CIA, μιας στρατιωτικής χούντας που κράτησε επτά χρόνια, με τα γνωστά αποτελέσματα σε Ελλάδα και Κύπρο.
Αντί να δημιουργηθούν νέοι θεσμοί και συνταγματικές δικλείδες ασφαλείας της δημοκρατίας, πλάτεμα όπως λέγεται της Δημοκρατίας, όπως συνέβαινε στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία η οποία εξελισσόταν και διαμορφώνονταν για τουλάχιστον 150 χρόνια, επιλέχτηκε ο ολοκληρωτικός εκτροχιασμός της.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, τα τρία τελευταία χρόνια, χρησιμοποίησαν ως όπλα τους το ψέμα, τον εκφοβισμό των πολιτών και την ανησυχία για το αύριο, ενώ δε δίστασαν να κάνουν σε μεγάλη έκταση και χρήση σωματικής βίας. Οι έννοιες εκσυγχρονισμός και αναχρονισμός έχουν χάσει ή πάνε να χάσουν το πραγματικό τους νόημα. Η κατάλυση των εννοιών, του Λόγου, άλλοτε Θεού και σήμερα όχημα κακοποίησης ανθρώπων και καταστάσεων, έχει εισέλθει σε επικίνδυνη τροχιά. Μια νέα Βαβέλ είναι προ των πυλών, μια νέα κατάσταση όπου θα πάψουν να υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια και κοινωνική πολιτική, σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θεσμοθετημένα εργασιακά δικαιώματα, μα πάνω απ’ όλα θα πάψει να υπάρχει το δικαίωμα της άρνησης να υπακούσουν οι πολίτες σε οτιδήποτε οπισθοδρομικό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κυρίαρχων ελιτίστικων ομάδων και το οποίο θα βαφτίζεται ως εκσυγχρονισμός και θα σερβίρεται μέσω των τρομοκρατικών τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, τα οποία ως γνωστόν «βλάπτουν σοβαρά την υγεία».

Με αυτές τις λογικές επιστρέφει, ούτε καν από την πίσω πόρτα, αλλά επίσημα και με «θεσμικό» μανδύα, ο αναχρονισμός μιας πολιτικής πρακτικής που πάνε δεκαετίες πια που είχε υποτίθεται εξαλειφθεί από την επίσημη πολιτική σκηνή. Σαν μία νόσος που είχε αντιμετωπιστεί και που σήμερα επιστρέφει περισσότερο ισχυρή, μια πανούκλα που φαίνεται να κατακλύζει τα πάντα. Ένας νέος φεουδαρχικού τύπου καπιταλισμός επιτίθεται και καλούμαστε να του αντισταθούμε.

Τις τελευταίες δεκαετίες έκαναν σταδιακά την εμφάνισή τους ολιγαρχικοί θεσμοί που παλεύουν να αντικαταστήσουν τους θεσμοθετημένους από τις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες θεσμούς του Κοινοβουλίου, του υπουργικού συμβουλίου, ακόμα και το θεσμό της Δικαιοσύνης, αλλά και να εισαγάγουν νέα δεδομένα στην ελευθερία δημόσιου λόγου, την ανεξαρτησία εργασιακών υποχρεώσεων και πολιτικών πιστεύω του εργαζομένου κ.ο.κ. Έτσι βλέπουμε τις Κεντρικές τράπεζες, το ΔΝΤ, το Eurogroup και άλλους τέτοιους φορείς, στελεχωμένους από εντεταλμένα και διορισμένα όργανα της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, να αποφασίζουν για παράδειγμα για τον ελληνικό λαό χωρίς αυτός να έχει την οποιαδήποτε επαφή μαζί τους και φυσικά ποτέ να μην τους έχει εκλέξει με κάποιο τρόπο.
Οι φορείς αυτοί και τα μακρινά και σκοτεινά αυτά πρόσωπα, να υποκαθιστούν τις εκλεγμένες, με χίλιες δυο αλχημείες είναι η αλήθεια, κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες των κρατών. Ακραία νεοφιλελεύθεροι φορείς που δε το έχουν «τίποτα» να κόβουν και να ράβουν τη δημοκρατία όπως τη φαντασιώνονται στα δικά τους μέτρα, με σκοπό την εξυπηρέτηση των ιδίων, καθώς και ημετέρων.

Αντί για την ενδυνάμωση της δημοκρατίας, αντί να εξορθολογήσουν τα αδύναμα σημεία της που οι ίδιοι με τις πολιτικές τους προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν, επέλεξαν να οδηγήσουν τους θεσμούς στον «γύψο» και τη δημοκρατία στο μουσείο της Ιστορίας. Μια δημοκρατία που τους αποτελεί εμπόδιο στα σατανικά σχέδια τους. Εισάγονται νόμοι, εκ των οποίων πολλοί εξ αυτών κρίνονται ακόμα και από τη νομική υπηρεσία της ίδιας της ελληνικής Βουλής, αντισυνταγματικοί, εν τούτοις ψηφίζονται απ’ τους χειροκροτητές βουλευτές-μαριονέτες.

Είναι φανερό μέσα σε τούτο το πλαίσιο ότι μια ολιγαρχία κυριαρχεί σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, που έχει στη διάθεσή της όλα τα όπλα στρατιωτικά και μη. Όπλα, και αυτό είναι το τραγικό της υπόθεσης, που έχουν αποκτηθεί και αναπτυχθεί με τον ιδρώτα των λαών και που στη συνέχεια στρέφονται εναντίον τους. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα, όταν ζούμε σε μία ζοφερή εποχή όπου, ποιός βουλευτής αλήθεια μπορεί με το χέρι στην καρδιά να πει στους εκλογείς του ότι εκείνος αποφασίζει για τα νομοσχέδια που θα περάσουν από τη Βουλή και ότι αυτό γίνεται με γνώμονα το συμφέρον του λαού που τον εξέλεξε. Το χάσμα μεταξύ των βουλευτών και των πολιτών έχει τόσο διευρυνθεί τα τελευταία 3 μνημονιακά χρόνια που κανένα σενάριο ανοιχτής εκτροπής της σημερινής έστω δήθεν δημοκρατίας δεν αποκλείεται.

Το παράλογο είναι ότι η σημερινή συνεργαζόμενη με το διεθνές κεφάλαιο ντόπια ολιγαρχία προσπαθεί με τη χρήση ψυχολογικών και άλλων μέσων να μας πείσει για την αναγκαιότητα να σωθεί η χώρα, μέσω της καταστροφής του λαού της. Όμως κρύβουν ότι ο πραγματικός στόχος τους, ήταν πάντα και είναι και σήμερα, η εκ νέου ανακατανομή του πλούτου, κάτι που ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι συμβαίνει σε κάθε μεγάλη κρίση, τουλάχιστον τα τελευταία εκατό χρόνια. Γι’ αυτό το λόγο δεν υπολογίζεται το κόστος που θα έχει η καταστροφή της μεσαίας τάξης. Διότι ακριβώς αυτός είναι ο στόχος, η καταστροφή της και το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ της ελίτ και του φτωχοποιημένου λαού της βάσης της κοινωνικής πυραμίδας. Παράλληλα, οι ειδήμονες επί των οικονομικών (λες και το πρόβλημα της χώρας είναι οικονομικό) αντί να βοηθήσουν ως εργάτες με την παροχή των γνώσεών τους στην επίλυση αυτού του είδους των προβλημάτων, όχι μόνο δεν βοηθούν στην επίλυση τους προς όφελος του λαού, αλλά αντιθέτως καπηλεύονται την δημόσια εξουσία και αναγνωρισιμότητα που κατέχουν για μια ολοκληρωτική δική τους θεώρηση της κοινωνικής προοπτικής.

Στο ερώτημα αυτό, ως προς το ποιός εν τέλει κυβερνά τους λαούς σήμερα, αν κυβερνώνται με τη θέλησή τους από κάποιους αντιπροσώπους ή από μια οικονομική ελίτ, όσο κι αν υποψιαζόμαστε εκ των προτέρων την απάντηση, οι συστημικές εφημερίδες και οι τραπεζικοί κολοσσοί του εξωτερικού το έχουν απαντήσει. Οι λαοί σήμερα κυβερνώνται από τις ελίτ και όποιος ενδεχομένως το αμφισβητήσει αυτό ως δεδομένο σβήνει, είτε αυτός είναι λαός, είτε ηγέτης.
Τα παραδείγματα, ειδικά μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, όπου ο νεοφιλελευθερισμός αλωνίζει ανεξέλεγκτα σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πάμπολλα. Από τις εκτελέσεις του Σαντάμ στο Ιράκ και του Καντάφι στη Λιβύη, μέχρι την προσφάτως απίστευτη δήλωση-απειλή του μισάνθρωπου γερμανού υπουργού οικονομικών Σόιμπλε ότι «λυπάται τον κυπριακό λαό», μετά το ηχηρό «ΟΧΙ» του περασμένου μήνα.

Μόνη απάντηση που θα πρέπει ο λαός να δώσει, είναι η συντονισμένη αφύπνιση, η κατανόηση της δύναμης που κατέχει και του ρόλου του ως διαμορφωτή της Ιστορίας. Επιπλέον, οι λαοί θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, να «εμποτιστούν» με την αξία του ανθρώπου.
Πολλές είναι οι προσπάθειες, ηθελημένες και προγραμματισμένες για χρόνια, διαίρεσης του κοινωνικού συνόλου και ανάδειξης εκείνων των στοιχείων που υποτίθεται τους χωρίζουν («κοινωνικός αυτοματισμός»). Το «διαίρει και βασίλευε» βρήκε πρόσφορο έδαφος να ανθίσει σε μια κοινωνία ευμάρειας που δημιουργήθηκε μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ιδιαίτερα στον δυτικό κόσμο, αλλά και σε αναπτυσσόμενες οικονομίες της λατινικής Αμερικής και του ευρύτερου αραβικού κόσμου. Μόνο με αυτό το δεδομένο θα μπορέσουν οι λαοί να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στις νεοφιλελεύθερες προωθούμενες πολιτικές. Ας κλείσουμε με μια προτροπή του μεγάλου Τσάρλι Τσάπλιν:
«Στρατιώτες! Μην υπακούτε στους αγροίκους, που σας περιφρονούν και σας σκλαβώνουν, που σας δυναστεύουν τις ζωές. Ανθρώπους που σας λένε τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και τι να νιώσετε! Που σας μεταμορφώνουν σε κοπάδι, σε κρέας για τα κανόνια. Μην υποχωρείτε μπροστά σε αυτά τα εκφυλισμένα όντα, στους εγκέφαλους και τις καρδιές των μηχανών! Δεν είστε ούτε μηχανές, ούτε κοπάδι, είστε άνθρωποι! Φέρετε την αγάπη της ανθρωπότητας μέσα στις καρδιές σας, δεν μισείτε! Μόνο όσοι στερήθηκαν την αγάπη μισούν! Οι στερημένοι και οι αφύσικοι! Στρατιώτες! Μην αγωνίζεστε για τη σκλαβιά, αγωνιστείτε για την ελευθερία!»

Ηλίας Κοπανάκης
Posted by at Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)