ΩΔΗ ΣΤΑ ΜΑΤ... ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΥΛΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΞΕΦΩΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΩΝ

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Αλλά πολλές φορές χίλιες λέξεις είναι δύσκολο να περιγράψουν μια εικόνα. Χτες μια ωραία εικόνα έκανε το γύρο του κόσμου: Ήταν η εικόνα ομάδας ανδρών των ΜΑΤ να βγάζουν τα κράνη τους, να κατεβάζουν τα κλομπ και να ενώνονται με διαδηλωτές στην Ιταλία...

του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Προσοχή! Το τι κρύβεται πίσω από το «Κίνημα των Δίκρανων» στην Ιταλία είναι στην καλύτερη περίπτωση συγκεχυμένο και στην χειρότερη είναι ήδη διαπιστωμένο ότι σε μεγάλο βαθμό έχει παρεισφρήσει στο εσωτερικό του ο εκεί «χρυσαυγιτισμός» της «Forza Nuova». Το λέμε για να σημειώσουμε ότι οι διαδηλώσεις είναι ένα πράγμα. Το που κατευθύνονται  αυτοί που διαδηλώνουν είναι ένα άλλο πράγμα. Και η φασιστική πορεία στη Ρώμη του Μουσολίνι, διαδήλωση ήταν…

Η απηνής λιτότητα και η απανθρωπιά της πολιτικής που βγάζει τους ανθρώπους στο δρόμο είναι δεδομένη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Δεδομένη είναι η δυσαρέσκεια και...

η οργή των ανθρώπων. Αλλά στις συνθήκες που διανύουμε, η οικονομική κρίση χρησιμοποιείται πολλαπλώς. Άλλοτε ως το τρομολαγνικό χαρτί του ίδιου του συστήματος, που αν και ευθύνεται για την κρίση, εκβιάζει τα θύματά του «καθίστε ήσυχα μην πάθετε χειρότερα ». Άλλοτε  ως αναισθητικό για να παραλύσει τα αντανακλαστικά τους. Κι άλλοτε για να επιδοτηθεί ο πολιτικός παραλογισμός στο όνομα του «ορθολογισμού». Οι εργαζόμενοι βιώνουν την κρίση και ως θύματα, αλλά και ως παθητικοί θεατές ενός θρίλερ που, ενώ το έχουν ξαναδεί, εντούτοις τους κρατά εγκλωβισμένους στα όρια που έχουν σκηνοθετήσει οι υπαίτιοι της κρίσης. Άλλωστε δεν είναι ιστορικά πρωτοφανές: Έχει αποδειχτεί ήδη από τον Μεσοπόλεμο ότι η κρίση δεν φέρνει ριζοσπαστικοποίηση. Πολλές φορές τα κοινωνικά στραπάτσα φέρνουν απογοήτευση, κατάθλιψη, μοιρολατρία και ξεστράτισμα της οργής.

Είναι πολιτικό ζήτημα, επομένως, που έχει να κάνει πια με την ικανότητα των δυνάμεων που μιλούν στο όνομα της απελευθέρωσης των λαών από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της κρίσης να χειραφετηθεί αυτή η οργή. Να χειραφετηθεί δεν σημαίνει να «καπελωθεί», σημαίνει να μην αφεθεί να χειραγωγηθεί στην κατεύθυνση μιας  «λύσης» που οδηγεί ακόμα βαθύτερα στη ζούγκλα και την απανθρωπιά.

Είναι εύκολο να γίνει αυτό; Όχι. «Όταν η ιστορία κάνει μια απότομη στροφή, συμβαίνει πολύ συχνά, ακόμη και τα πρωτοπόρα κόμματα να μην μπορούν για ένα λίγο-πολύ μακρόχρονο διάστημα να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση, επαναλαμβάνουν τα συνθήματα που χτες ήταν σωστά, μα σήμερα έχουν χάσει κάθε νόημα, έχουν χάσει το νόημά τους τόσο ‘’ξαφνικά’’ όσο ‘’ξαφνική’’ ήταν η απότομη στροφή της ιστορίας» προειδοποιούσε ο Λένιν την παραμονή, μάλιστα, της Οκτωβριανής Επανάστασης. Αρκετά χρόνια νωρίτερα δε (σσ: πολύ νωρίτερα από τον κύριο Σαμαρά που «νομιμοποίησε» - ευχαριστούμε - την αποκοτιά μας να μιλάμε και γράφουμε για επανάσταση αφού πλέον  άρχισε και ο ίδιος να χρησιμοποιεί στις ομιλίες τον όρο «επανάσταση»!), ο Λένιν διαπίστωνε: «Θα ήταν λάθος να νομίζει κανείς ότι οι επαναστατικές τάξεις έχουν πάντα αρκετή δύναμη για να πραγματοποιήσουν την επανάσταση, όταν αυτή η επανάσταση έχει ωριμάσει πέρα για πέρα λόγω των συνθηκών της κοινωνικο-οικονομικής εξέλιξης. Όχι η ανθρώπινη κοινωνία δεν είναι συγκροτημένη τόσο έλλογα και τόσο βολικά για τα πρωτοπόρα στοιχεία. Η επανάσταση μπορεί να ωριμάσει, ενώ οι δυνάμεις των επαναστατικών δημιουργών αυτής της επανάστασης μπορεί να φανούν ανεπαρκείς για την πραγματοποίησή της. Τότε η κοινωνία σαπίζει και αυτό το σάπισμα παρατείνεται κάποτε ολόκληρες δεκαετίες».

Με τούτα και με εκείνα επιστρέφουμε στα λόγια του Ισπανού φιλοσόφου, του Ντανιέλ Ινεράριτι στην «El Paίs», που διατυπώθηκαν κατά την έναρξη του «κινήματος των πλατειών» και δεν προσέχτηκαν όσο έπρεπε: «Η αγανάκτηση  - έλεγε - παύει να είναι ένα ανώδυνο αστείο που είναι ανίκανο να αλλάξει αφόρητες καταστάσεις, όταν συνοδεύεται από µία λογική ανάλυση του “γιατί”, όταν εντοπίζει ξεκάθαρα τα προβλήματα αντί να αρκείται να ξεφωνίζει τους ενόχους και όταν προτείνει συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης».

Εν κατακλείδι: Η εικόνα των ιταλικών ΜΑΤ να ενώνονται με τους διαδηλωτές είναι μια όμορφη εικόνα. Που δείχνει τις δυνατότητες. Πόσο μάλλον που θυμίζει κι εκείνους τους στίχους του Μπρεχτ: «Στρατηγέ, το τανκ σου είναι δυνατό μηχάνημα/ Θερίζει δάση ολόκληρα,/ κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει./ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:/ χρειάζεται οδηγό./ Στρατηγέ, το βομβαρδιστικό σου είναι πολυδύναμο./ Πετάει πιο γρήγορα απ' τον άνεμο,/ κι απ' τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ./ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:/ χρειάζεται πιλότο./ Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ./ Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει./ Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:/ Ξέρει να σκέφτεται».

Η εικόνα των ιταλικών ΜΑΤ να ενώνονται με τους διαδηλωτές είναι μια όμορφη εικόνα. Αρκεί, όμως, να μην ξεχνάμε: η πραγματική ζωή δεν είναι μια στατική εικόνα. Είναι μια διαρκής κίνηση. Που η αξία και η σημασία των εικόνων της προσδιορίζονται, τελικά, από την κατεύθυνσή της.

ENIKOS.GR

ΣΤΑΣΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ - ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΟΡΟΣ

Παρά τον κίνδυνο να ξαναμείνουν τα σχολεία χωρίς θέρμανση, ακόμη και πριν τα Χριστούγεννα, χθες η γενική συνέλευση των συλλόγων γονέων με απόφασή της διαμήνυσε ότι δεν επιθυμεί να διανεμηθεί στα σχολεία πετρέλαιο θέρμανσης προερχόμενο από δωρεά του ιδρύματος του μεγιστάνα Τζορτζ Σόρος...
 

Η απόφαση των γονέων ανακοινώθηκε χθες στον αρμόδιο αντιδήμαρχο Παιδείας, και όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στο σύνολο της διοίκησης του δήμου.
«Αναμένουμε αυτή τη δωρεά όχι γιατί θα επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα με 20 τόνους πετρελαίου, αλλά διότι θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε έστω και πρόσκαιρα την κατάσταση, γεγονός που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό», είπε ο δήμαρχος Τάσος Καραμπατζός. Όπως εξήγησε ο ίδιος, η δωρεά του συγκεκριμένου ιδρύματος...

(Open Society Institut) δεν απευθύνεται αποκλειστικά στα σχολεία της Νάουσας αλλά σε πολλά σχολεία σε όλη τη χώρα. Οι υπεύθυνοι του ιδρύματος απευθύνθηκαν στον δήμο αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του προβλήματος, στα τέλη Νοεμβρίου, και ενώ ήδη υπήρχαν σχολεία στη Νάουσα στα οποία οι μαθητές απείχαν από τα μαθήματα εξαιτίας της έλλειψης πετρελαίου θέρμανσης. Σύμφωνα με τον κ. Καραμπατζό, ο δήμος ήταν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των μαθητών και γονέων της πόλης και ανέδειξε το πρόβλημα, παρά τις έντονες επικρίσεις που δέχθηκε, διότι θεώρησε ιδιαίτερα κρίσιμη την κατάσταση. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους θεώρησε υποχρέωσή του να αποδεχθεί τη δωρεά και να ευχαριστήσει τους εκπροσώπους του ιδρύματος. 
«ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»
«Καταρχήν μας προκάλεσαν εύλογες υποψίες οι λόγοι για τους οποίος ο φιλάνθρωπος αυτός μεγιστάνας σκέφτηκε ξαφνικά το πρόβλημα των σχολείων της Νάουσας. Δεν μας πείθει ότι η προσφορά του είναι ανιδιοτελής. Είμαστε βέβαιοι ότι από αυτή την ‘ευεργεσία’ ο κ. Σόρος αναμένει ανταλλάγματα και δεν θέλουμε τα σχολεία των παιδιών μας να μπουν σ’ αυτό το παιχνίδι», είπε στη «Μ» ο πρόεδρος των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Νάουσας Μανόλης Γαλίτης. Πέρα από τις όποιες προθέσεις του δωρητή, για τους γονείς υπάρχει ένας ακόμη σημαντικότερος λόγος, όπως λένε, για να αρνηθούν την προσφορά. «Πετρέλαιο θα μπορούσαμε να αγοράσουμε και μόνοι μας, με χρήματα των γονέων. Αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος των συλλόγων μας. Η λειτουργία των σχολείων είναι υποχρέωση του κράτους. Τι κοινωνία είμαστε αν δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε τα σχολεία μας; Γι’ αυτό εξηγούμε ότι δεν ζητήσαμε και δεν ζητάμε από κανέναν ελεημοσύνη. Απαιτούμε από το κράτος να διασφαλίζει τα δικαιώματα και τη μόρφωση των παιδιών μας και όλων των παιδιών», υποστήριξε ο κ. Γαλίτης.
 

Από την πλευρά του πάντως ο δήμος ξεκαθάρισε ότι η όποια απόφαση των συλλόγων γονέων δεν δεσμεύει κανέναν και ότι τις επόμενες μέρες που θα καταφθάσει το βυτιοφόρο το πετρέλαιο θα παραληφθεί κανονικά και θα διανεμηθεί στα σχολεία.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΕΛΒΕΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΥΗΝ ΑΘΗΝΑ - Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΞΥΠΝΑ

Τώρα λοιπόν που ο επίτροπος της ΕΕ Χοακίν Αλμούνια κατέστησε σαφές, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι οι καταθέτες είμαστε ουσιαστικά (συμ)μέτοχοι από το πρώτο ευρώ στην περίπτωση που οι τράπεζες βαρέσουν κανόνι, και ότι η Κύπρος δεν ήταν η εξαίρεση αλλά ο κανόνας για όσα θα ακολουθήσουν... 

Πρέπει να έχει γίνει απόλυτα κατανοητό ότι τα χρήματά μας δεν είναι ασφαλή πουθενά. Κατανοητό όχι μόνο σε κάθε εχέφρονα άνθρωπο, αλλά ακόμη και στον τελευταίο νεοφιλελεύθερο, που επέλεγε να εθελοτυφλεί πιστεύοντας στην ελεύθερη αγορά και την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων. 

Δεν θα μιλήσουμε για την αφερεγγυότητα της ελληνικής κυβέρνησης που διατυμπανίζει ότι εγγυάται για τις καταθέσεις έως 100.000 ευρώ, ενώ δεν ουσιαστικά δεν έχει τη φερεγγυότητα να μιλήσει ούτε για το κέρμα του ενός ευρώ. Θα μιλήσουμε για...

το ίδιο το σύστημα και τους –πολλούς– τρόπους που έχει (κι αν δεν έχει, εφευρίσκει) προκειμένου να λειτουργεί μονίμως ενάντια στους μη έχοντες.

Σε ένα mainstream μέσο η είδηση θα μπορούσε να περάσει ως το παράδειγμα της… ανάπτυξης που έρχεται στη χώρα – και μάλλον έτσι θα παρουσιαστεί, όταν το μάθουν βέβαια. Στις αρχές του 2014 η γνωστή ελβετική τράπεζα Credit Suisse ανοίγει υποκατάστημα στην Αθήνα. Μαθαίνουμε μάλιστα ότι ετοιμάζει και δυνατό διαφημιστικό μπάσιμο, το οποίο θα καρπωθούν τα γνωστά ΜΜΕ. Η Καθημερινή, η Ημερησία, η Ναυτεμπορική, και φυσικά τα κανάλια των γνωστών «επιφανών» επιχειρηματιών της χώρας, όπως ο κ. Μπόμπολας και ο κ. Αλαφούζος.

Γιατί άραγε, εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης που μαστίζει τη χώρα, ένα πιστωτικό ίδρυμα τέτοιου είδους αποφασίζει να ανοίξει παράρτημα στην Ελλάδα; Μην είναι η ανάπτυξη που έρχεται; Μπα… Μην είναι που οι υπουργοί της κυβέρνησης κατάφεραν να προσελκύσουν επιτέλους μια επένδυση στη χώρα; Παρότι δεν είναι διόλου απίθανο να τους δούμε να διαγκωνίζονται για το ποιανού κατόρθωμα είναι, ούτε αυτό ισχύει. Μάλλον οι δηλώσεις Αλμούνια έφεραν την ελβετική τράπεζα, αλλά μην πάει ο νους σας στο… καλό. Η Credit Suisse έρχεται εδώ για να εκμεταλλευτεί ακριβώς αυτή την ανασφάλεια που προκύπτει από τις δηλώσεις του κ. Αλμούνια και το ξύπνημα του εφιάλτη για το ληστρικό κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο.

Με απλά λόγια: Αν διαθέτετε 130.000 ευρώ (συγκεκριμένα, 136.000 ελβετικά φράγκα, τόσο είναι το μίνιμουμ ποσό για να ανοίξετε λογαριασμό) ή περισσότερα, από τις αρχές του 2014 θα μπορείτε να τα καταθέσετε στην ελβετική τράπεζα μέσω του υποκαταστήματός της στην Αθήνα. Έτσι, θα γλιτώσετε τον εφιάλτη του κουρέματος α λα Κύπρος, ό,τι κι αν συμβεί. Έτσι και αλλιώς τα πολύ μεγάλα πορτοφόλια της χώρας έχουν ήδη τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Όμως, υπάρχουν καταθέτες που ακόμη έχουν τέτοια ποσά στις ελληνικές τράπεζες –αυτοί έχουν την επιλογή. Για τους υπόλοιπους, οι επιλογές είναι δύο: είτε το ρίσκο της αποταμίευσης σε ελληνικές τράπεζες είτε το ρίσκο της αποταμίευσης στο… στρώμα, που λέει κι ο Στουρνάρας.

Ήταν δεδομένο ότι οικονομικά κοράκια της Ευρώπης δεν θα άφηναν τίποτα στην τύχη. Το χρήμα μαζεύει συνεχώς κι άλλο χρήμα. Και την ώρα που ο Αλμούνια φρόντιζε –με τόσο βολικό τρόπο– να ξυπνήσει τον εφιάλτη του κουρέματος, και μάλιστα από το πρώτο ευρώ, πολλοί καταθέτες θα τρέξουν πανικόβλητοι να διασφαλίσουν τα χρήματα τους. Άλλωστε το δράμα της Κύπρου το ζήσαμε σε απευθείας σύνδεση.

Όλο αυτό το σκηνικό αβεβαιότητας, βέβαια, απειλεί να δημιουργήσει πρόβλημα στη ρευστότητα της αγοράς, αλλά αυτό είναι μια παράπλευρη απώλεια. Το καπιταλιστικό σύστημα θα προσπαθήσει να προστατεύσει τους «έχοντες» έστω και λίγα (με τα δικά τους μετρήματα), αδιαφορώντας προκλητικά για όσους πραγματικά έχουν ανάγκη. Οι οικονομίες μιας ζωής μπορεί να εξανεμιστούν, οι καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες ποτέ.

Θα μπορούσε να συμπληρώσει κανείς πως αυτή η κατάσταση μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα και στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Επιστρέψτε μας να μην θρηνήσουμε για τον Κωστόπουλο, τον Σάλα και τον Λάτση. Στην επόμενη μεγάλη φουρτούνα, θα ξαναγίνει μια ανακεφαλαιοποίηση, που θα πληρωθεί κατά 90% με τα δικά μας χρήματα, ενώ οι ίδιοι θα κληθούν να συνεισφέρουν μόλις το 10%, διατηρώντας στο ακέραιο το μάνατζμεντ και τον απόλυτο έλεγχο των τραπεζών «τους». Παλιά μου τέχνη κόσκινο.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους υπουργούς της κυβέρνησης να πανηγυρίζουν για τις επενδύσεις που γίνονται στη χώρα. Για όσο χρόνο τους μένει…

UNFOLLOW

Οριστικό: Κούρεμα καταθέσεων και κάτω απο 100.000 για τη διάσωση των τραπεζών

12

ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ E.E. ΓΙΑ BAIL-IN A LA ΚΥΠΡΟΣ

Κούρεμα καταθέσεων και για όσους έχουν λογαριασμούς με ποσά κάτω των 100.000 ευρώ αποφάσισαν οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. για τη διάσωση των προβληματικών τραπεζών. Υιοθέτησαν πλήρως δηλαδή το μοντέλο bail-in που ακολουθήθηκε πειραματικά στην Κύπρο και βάζουν το «μαχαίρι» ακόμη πιο βαθιά. Τώρα αναμένεται η μεγάλη φυγή των καταθέσεων στην Ελλάδα και φυσικά η επιδείνωση της κατάστασης της ρευστότητας στη χώρα.

Με ανάρτηση του στο «twitter» ο Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ ανακοίνωσε ότι μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις οι χώρες-μέλη της ΕΕ (εκπρόσωποι του Ευρωκοινοβουλίου, της Κομισιόν και των υπουργών Οικονομικών της Ένωσης) κατέληξαν σε συμφωνία για την μεθοδολογία διάσωσης των προβληματικών τραπεζών.

Βάσει αυτής από το 2016 θα συμμετέχουν στη διάσωση των τραπεζών αρχικά οι μέτοχοι και οι κάτοχοι ομολόγων και στη συνέχεια όσοι έχουν καταθέσεις μικρότερες και από 100.000 ευρώ. Όσοι δηλαδή έχουν βάλει τις οικονομίες τους στις τράπεζες, τις αποζημιώσεις τους από απόλυση ή το εφάπαξ και αυτές ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες ευρώ κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους.

O Ευρωπαίος Επίτροπος χαρακτήρισε «μεγάλο βήμα την απόφαση» γιατί λέει οι Ευρωπαίοι "οι φορολογούμενοι δεν θα χρειαστεί να πληρώσουν στο μέλλον τα λάθη των τραπεζιτών».

Για ποιόν είναι μεγάλη απόφαση; Για την Ευρώπη που έχει ένα σωρό τράπεζες προβληματικές και οι πολίτες «βαπτιζόμενοι» ως επενδυτές κινδυνεύουν να χάσουν τα λεφτά τους ή για τους Γερμανούς και τους Ελβετούς που θα μαζέψουν όλο το χρήμα από τις χώρες του Ευρωπαικού Νότου και όχι μόνο που καταρρέουν;

Το νέο σύστημα θα ισχύσει από τις αρχές του 2016. Με βάση τη συμφωνία το νέο "bail-in" των τραπεζών θα περιλαμβάνει ως πρώτη κίνηση την συμμετοχή στα βάρη διάσωσης της προβληματικής τράπεζας των μετόχων και των κατόχων ομολόγων των τραπεζών. Ως δεύτερο βήμα θα έρχεται η συμμετοχή καταθετών, με καταθέσει και κάτω από 100.000 ευρώ.

Για την απόφαση που θα λαμβάνονται είχε μιλήσει από χθες ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Νταίσελμπλου, αναφερόμενος στο μοντέλο της Κύπρου για bail-in, ενώ την ίδια στιγμή ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλος διέψευσε τα περί κουρέματος» καταθέσεων και έλεγε πώς δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο στο προβλεπτό μέλλον.

Είναι προφανές πώς ο κ. Προβόπουλος παραπληροφορεί τους καταθέτες (λες και δεν γνωρίζει τι γίνεται) όπως και η κυβέρνηση προκειμένου να μην σπεύσουν όλοι να αποσύρουν τις καταθέσεις τους και καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα.

Όσο για τα περί «διάσωσης» των τραπεζών, οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν πληρώσει πολλές φορές τις τράπεζες με τελευταία αυτή που έγινε με την δήθεν ανακεφαλαιοποίηση τους.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

«Το μνημόνιο βλάπτει σοβαρά και τα ασφαλιστικά ταμεία»

Τα βασικά σημεία της ομιλίας του Κ.Ε. των ΑΝ.ΕΛ. και Τομεάρχη Οικονομικών, βουλευτή Ηρακλείου Νότη Μαριά, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία

.«Το μνημόνιο βλάπτει σοβαρά και τα ασφαλιστικά ταμεία»

Μέτρα άμεσης τόνωσης της απασχόλησης ώστε να υπάρξουν εργοδοτικές και εργατικές εισφορές που θα στηρίξουν το ασφαλιστικό σύστημα και ισχυρό κοινωνικό κράτος, ζήτησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Νότης Μαριάς  μιλώντας σήμερα  από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής,  σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για την πάταξη της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας.

Αναλύοντας τη διαχρονική λεηλασία της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων ο Νότης Μαριάς περιέγραψε τρεις κύριες αιτίες που οδήγησαν στην καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων.
Ως αφετηρία ανέφερε ότι στη  διάρκεια της γερμανικής κατοχής με το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που επέβαλλαν στην Ελλάδα οι ναζί, οδήγησαν σε υπερπληθωρισμό της οικονομίας , κατάρρευση του τότε χρηματιστηρίου, εκμηδένιση των αποθεματικών των ταμείων, καθώς και δραματική μείωση της ακίνητης περιουσίας τους. Για το λόγο αυτό επεσήμανε ο Νότης Μαριάς θα πρέπει να προστεθεί στο ποσό των διεκδικούμενων γερμανικών αποζημιώσεων (πολεμικές επανορθώσεις κατοχικό δάνειο κλπ) και  η οικονομική ζημιά που υπέστησαν από τους ναζί οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης.

Το δεύτερο χτύπημα του ασφαλιστικού προκλήθηκε στη δεκαετία του 1950 όταν η Τράπεζα της Ελλάδος διαχειρίζονταν τα αποθεματικά των ταμείων άτοκα και με τα κεφάλαια αυτά χρηματοδοτήθηκε η βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας, «αλλά χωρίς ποτέ να επιστρέφεται στα ασφαλιστικά ταμεία το αναλογούν αναπτυξιακό μέρισμα» τόνισε χαρακτηριστικά ο Νότης Μαριάς.

Το τρίτο και καθοριστικό χτύπημα ήταν το μνημόνιο και το PSI με το οποίο «κουρεύτηκαν» τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων επεσήμανε ο Νότης Μαριάς και πρόσθεσε ότι με το μνημόνιο « έχουμε μείωση μισθών και συντάξεων κατά 8,5 δις ευρώ εδώ και τρία χρόνια, πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ανέργους και η χώρα έχει οδηγηθεί σε φτωχοποίηση και οικονομικό αδιέξοδο που επηρεάζει καθοριστικά πέραν των άλλων, το ασφαλιστικό, τις συντάξεις και το ύψος του εφάπαξ ».

Ταυτόχρονα επεσήμανε ότι είναι αναγκαίο όσο ποτέ, να χτυπηθεί η εισφοροδιαφυγή η οποία στερεί τεράστια έσοδα από το ασφαλιστικό σύστημα.

Τέλος ο Νότης Μαριάς επιφυλάχθηκε για αναλυτική τοποθέτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του νομοσχεδίου, στην αυριανή συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής .

CretePlus.grΠηγή:  

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

12 Dec

ΕΠΩΝΥΜΩΣ - Οικονομετρώντας

του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ Είναι πια ξεκάθαρο ότι ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα, όπως λειτούργησε μεταπολεμικά από τις τράπεζες, το μεγάλο κεφάλαιο, τη βιομηχανία, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους, τελειώνει. Και αυτό που θα «φυτευτεί» στη θέση του δεν προβλέπει κανένα ρόλο γι΄ αυτόν. Με δυο λόγια, στο αμέσως επόμενο 12μηνο θα εκθεμελιωθεί ότι έχει απομείνει από το ελληνικό παραγωγικό δυναμικό και θα υποκατασταθεί από εισαγωγές προϊόντων του Βορρά και της Ασίας. Η χώρα θα ελέγχεται από μερικές δεκάδες «πολυεθνικές» που θα την διαφεντεύουν και θα μετατραπεί σε ένα μεγάλο «ξενώνα», με γκαρσόνια των 300 ευρώ το μήνα και δομική ανεργία γύρω στο 20%. Ταυτόχρονα θα είναι εξαγωγέας επιστημονικού δυναμικού και ενέργειας, τομείς που θα ελέγχονται επίσης από ξένα συμφέροντα. Η στρατηγική βίαιης αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου στο πλαίσιο ενός νέου ευρωπαϊκού καταμερισμού εργασίας που καθορίζει το Βερολίνο, οριοθετείται από την κατάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, από τη δημιουργία ενός στοκ 1,5 εκατ. ανέργων που λειτουργεί ως μοχλός καθυπόταξης, από την εκθεμελίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και από την ουσιαστική απαγόρευση της αυτοαπασχόλησης, από τον επικείμενο άμεσο έλεγχο των τραπεζών, των ιδιωτικοποιήσεων και των κονδυλίων του ΕΣΠΑ από άτυπα μορφώματα του Βερολίνου κ.ο.κ. Στην πράξη, μόλις πριν λίγες μέρες ο ΣΕΒ εξέδωσε μια ανακοίνωση – καταπέλτη κατά της απουσίας εθνικής βιομηχανικής πολιτικής η οποία κατέληγε ως εξής: «Ας γίνει επιτέλους συνείδηση ότι η παραγωγική βάση της χώρας καταρρέει.   Το όριο της ανήκεστης βλάβης είναι κοντά.   Τούτη την ώρα που η Ευρώπη αναζητεί μια νέα βιομηχανική στρατηγική ως εφαλτήριο για την έξοδο από την κρίση, καλούμε την κυβέρνηση και όλες τις πολιτικές δυνάμεις να πάψουν να κωφεύουν και να καθεύδουν». Η επιβεβαίωση στη φαρμακοβιομηχανία Χαρακτηριστική περίπτωση το πού στοχεύουν οι μνημονιακές πολιτικές είναι ο επικείμενος στραγγαλισμός της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, με την αύξηση του μεριδίου των γενοσήμων (αντιγράφων) φαρμάκων στην αγορά, από 20% σε 70%. Το ζήτημα είναι ότι τα γενόσημα δεν έχουν μόνο την δραστική ουσία αλλά και μη δραστικά συστατικά (έκδοχα) όπως χρωστικές, άμυλα ή σάκχαρα και μπορεί να διαφέρουν στο σχήμα ή το μέγεθος και τα οποία μπορεί να έχουν κλινική δράση που οδηγεί σε ανεπιθύμητες ενέργειες (αλλεργίες κλπ). Η Ελλάδα παράγει γενόσημα και μάλιστα Α΄ κατηγορίας τα οποία εξάγονται σε χώρες όπως η Γερμανία. Όμως, σύμφωνα με την τροπολογία Γεωργιάδη, η τιμή των φαρμάκων των οποίων η πατέντα έχει λήξει, μειώνεται στο 50% της αρχικής, εάν όμως και τότε η τιμή τους παραμένει υψηλότερη από τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών της ΕΕ, τότε θα πρέπει να ψαλιδιστεί και άλλο. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, θα επέλθει αντίστοιχη μείωση και για τα γενόσημα αυτών των φαρμάκων. Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας, υποστηρίζει ότι έτσι τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία, αλλά και  υπονομεύεται η ελληνική παραγωγή, καθώς οι τιμές στα ελληνικά γενόσημα έχουν μειωθεί ήδη κατά 50% και το υπουργείο Υγείας προσπαθεί εκ νέου να συμπιέσει τις μειωμένες τιμές τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, στήνονται εισαγωγικές εταιρείες για τη μαζική εισαγωγή ανεξέλεγκτων γενοσήμων από ασιατικές χώρες ή τη Βουλγαρία που θα οδηγήσουν τάχιστα στο κλείσιμο της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας. Η αρπαγή και ο πλήρης έλεγχος Η εικόνα αυτή συμπληρώνεται καθημερινά με συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως η φυγή του ομίλου Βιοχάλκο, η συστηματική απουσία ενεργειακής μέριμνας για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις, η εμμονή στο κλείσιμο των ναυπηγείων, της ΕΛΒΟ, των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων. Είναι σαφές πως επιδιώκεται η πλήρης εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας. Το αναδυόμενο σχέδιο της μνημονιακής κυβέρνησης είναι να παραδοθούν τα πάντα στα ξένα συμφέροντα, τράπεζες, βιομηχανία και γη. Η υποθηκευμένη αγροτική γη θα καταλήξει σε ξένα συμφέροντα που θα «φυτέψουν» φωτοβολταϊκά και θα εξάγουν στη Γερμανία τον «ήλιο». Η αγροτική παραγωγή θα καταρρεύσει. Τα ακίνητα θα περάσουν επίσης στην κυριότητα των ξένων που θα δημιουργήσουν αυστηρά ελεγχόμενες ζώνες για την φιλοξενία συνταξιούχων του Βορρά. Αλλά και η τουριστική βιομηχανία θα περάσει μέσω του τραπεζικού συστήματος στα ξένα συμφέροντα, καθώς 8.000 ξενοδοχεία είναι στο κόκκινο. Η εικόνα αυτή αντιστοιχεί σε μια Ελλάδα «αποικία χρέους» που θα εξαρτάται συνεχώς από κατευθυνόμενες χρηματοδοτήσεις και οι οποίες θα διαιωνίζουν την εξάρτηση και τον έλεγχο της οικονομίας. Αν προσθέσουμε την κατάλυση του συστήματος δημόσιας υγείας και την ραγδαία έμμεση ιδιωτικοποίησή του, αν προσθέσουμε την διάλυση της δημόσιας παιδείας, της εθνικής ασφάλειας και της ασφάλειας των πολιτών σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, κατανοούμε πού οδεύουν τα πράγματα. Προφανώς θα ακολουθήσει νέα συγκέντρωση κεφαλαίου και αφού οι εγχώριοι παίκτες κάνουν αυτή τη δουλειά θα πουληθούν στα ξένα οργανωμένα συμφέροντα. Παράλληλα με όλα αυτά, η δημοκρατία καθίσταται πλέον τυπικού χαρακτήρα, ενώ ο αυταρχισμός και η αυθαιρεσία  της εξουσίας αυξάνονται ταχύτατα, κατ΄ αναλογία με την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων της ανθρωπιστικής κρίσης. Έτσι, καθίσταται όλο και πιο σαφές στους περισσότερους ότι η υποκατάσταση του ελληνικού ιδιωτικού τομέα από 30 «πολυεθνικές» και η διακοπή κάθε εγχώριας παραγωγής ισοδυναμεί με το τέλος κάθε ελπίδας. Συνεπώς, πέρα από όλους τους ενδοιασμούς, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες, ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλει πλέον ως μοναδική ελπίδα του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας. ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τα παρακάτω ρεπορτάζ από διάφορα sites έρχονται να επιβεβαιώσουν όσα παραπάνω υποστηρίζω Η κυβέρνηση εξολοθρεύει τους ελεύθερους επαγγελματίες: Νέοι φόροι για το 2014 Ανατροπές έρχονται στο φορολογικό τοπίο το 2014 για 1 εκατ. ελεύθερους επαγγελματίες και μικρομεσαίους επιτηδευματίες, καθώς οι εν λόγω φορολογούμενοι θα κληθούν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να πληρώσουν υπέρογκους φόρους για τα εισοδήματα που θα αποκτήσουν φέτος….. Read More http://www.iefimerida.gr/node/132661#ixzz2m1KPBhWb Βουτιά στα κέρδη των μεγάλων ελληνικών βιομηχανιών -Ποια είναι η εικόνα των 100 πρώτων > Επιδείνωση δείχνουν τα στοιχεία της κερδοφορίας των μεγάλων βιομηχανιών, όπως άλλωστε έχουν αποτυπωθεί και στα έσοδα φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων. Σύμφωνα με Πανελλαδική έρευνα της DIRECTION BUSINESS REPORTS οι 100 μεγαλύτερες βιομηχανικές επιχειρήσεις (βάσει κύκλου εργασιών 2012) στην Ελλάδα παρουσίασαν επιδείνωση στα περισσότερα ενοποιημένα οικονομικά μεγέθη τους. Συνολικές ζημίες προ φόρων για το 2012 έναντι κερδών προ φόρων το 2011 •             Πτώση 16,74% στο συνολικό μικτό κέρδος. •             Μείωση 10,54% στα συνολικά ίδια κεφάλαια. •             Αρνητικό περιθώριο καθαρού κέρδους (-0,53%). •             Πτώση 18,50% στο μικτό περιθώριο κέρδους. •             Αρνητική αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων (ROE) (-1,71%). •             Πτώση 11,41% στο γενικό σύνολο ενεργητικού. •             Μείωση 10,15% στο συνολικό μετοχικό κεφάλαιο Read More ΕΔΩ Δείτε πόσα χρωστάνε τα κανάλια! θα τους γίνει κατάσχεση ή δεν ισχύει ο νόμος για όλους; > Τεράστιες πιέσεις δέχονται οι τράπεζες από την τρόικα προκειµένου να περιορίσουν σηµαντικά την έκθεσή τους στον κλάδο των ΜΜΕ….Μάλιστα, µετά και την εικόνα που εµφάνισαν οι ισολογισµοί των µεγάλων του κλάδου στο εξάµηνο, η πίεση της τρόικας αυξήθηκε σηµαντικά, καθώς διαπιστώνεται ότι τα µεγέθη τους πάνε από το κακό στο χειρότερο και δύσκολα θα µπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. …Συγκεκριµένα, οι εισηγµένες στο χρηµατιστήριο επιχειρήσεις του κλάδου των µέσων ενηµέρωσης εµφάνισαν ζηµιές που ξεπερνούν τα 60 εκατ. ευρώ, µε τον τραπεζικό δανεισµό τους να υπερβαίνει κατά πολύ τα 550 εκατ. ευρώ και τις συνολικές τους υποχρεώσεις τα 800 εκατ. ευρώ. Read More http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/11/blog-post_1829.html#ixzz2llVMWhO4 Από το www.makisandronopoulos.blogspot.com

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ;

12 Dec

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΕΠΩΝΥΜΩΣ - Πολιτικολογία

του ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΣΥΓΓΕΛΑΚΗ «…Υποταγμένος και άβουλος λαός αναμετρούσε τα σκαλιά του μαρτυρίου τη μοίρα του υπό μάλης κουβαλώντας. Ξεχώριζαν όσοι κρατούσαν μ’ υπερένταση την αξιοπρέπεια όρθια. Κι ας την τσαλάκωσαν των Ούννων τα χτυπήματα». (Ι.Α. Νικολαΐδης, «Κατοχικό», αναφορά στο δράμα των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης). Μετά από τα πέτρινα χρόνια κυριαρχίας της λήθης και της αποστασιοποίησης της κοινωνίας από την ιστορική μνήμη και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, το ζήτημα επανέρχεται ορμητικά στο προσκήνιο. Η κοινή γνώμη, όπως όλες οι έρευνες αποκαλύπτουν, σε πρωτοφανή ποσοστά, που υπερβαίνουν το 90%, απαιτεί πλέον την εκπλήρωση του ισχυρά τεκμηριωμένου και ηθικά βαρύνοντος αιτήματος της καταβολής των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών. Η κρίση, η σκληρή συμπεριφορά των εταίρων μας (και πρώτα απ’ όλους της Γερμανίας), η λιτότητα και η πρωτόγνωρη κοινωνική δοκιμασία ωρίμασαν γρήγορα την κοινή γνώμη και επέφεραν τη συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει αισιόδοξο μέλλον χωρίς αγώνα, χωρίς διεκδίκηση. Όπως αποδεικνύουν οι γεμάτες κόσμο πλατείες και τόποι θυσίας στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά, το διεθνούς ακτινοβολίας συνέδριο της Βιάννου, τα δεκάδες αιτήματα δήμων και χωριών στο Υπουργείο Εσωτερικών για να συμπεριληφθούν στον κατάλογο των μαρτυρικών, τα εκατοντάδες άρθρα του ελληνικού και διεθνούς τύπου για το ζήτημα, με κορυφαίο το αφιέρωμα των κυριακάτικων New York Times (6.10.2013) αλλά και η έντονη κινητικότητα των υποστηρικτών μας στην ίδια τη Γερμανία (ομάδα ΑΚ Δίστομο από το Αμβούργο, Καθηγητές Christophe Schminck-Gustavus, Martin Seckendorf, Norman Pech, αλλά και το πολιτικό κόμμα της Αριστεράς – «Die Linke» και πολλοί άλλοι), το θέμα έχει πάρει πλέον φωτιά και τίποτα δεν μπορεί να τη σβήσει! Ενώ όμως η κοινή γνώμη αξιώνει δικαιοσύνη και αποκατάσταση, η ελληνική κυβέρνηση αλλά και η πολιτική, οικονομική και πνευματική ελίτ, σχεδόν στο σύνολό τους, υστερούν εξοργιστικά. Οκτώ μήνες μετά την ομόθυμη στήριξη της διεκδίκησης απ’ όλα τα κόμματα κατά τη συζήτηση στη Βουλή (24.4.2013), δεν υπάρχει ουσιαστική πρόοδος: η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επί του σημαντικού πορίσματος του Γενικού Λογιστηρίου, το οποίο τεκμηριώνει τις ελληνικές απαιτήσεις, δεν έχει ακόμη παραδοθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών, η ειδική για το συντονισμό της διεκδίκησης επιτροπή της Βουλής δεν έχει συγκροτηθεί, ο Έλληνας Πρωθυπουργός στις συνεχείς συναντήσεις του με την Γερμανίδα Καγκελάριο δεν τολμά ούτε καν να υπαινιχθεί το ζήτημα, ο Υπουργός Δικαιοσύνης θέτει συνεχώς στις καλένδες την έγκριση για την κατάσχεση της περιουσίας του γερμανικού κράτους στην Ελλάδα ώστε να εφαρμοστούν οι τελεσίδικες και αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις και να αποζημιωθούν τα θύματα του Διστόμου, ο Υπουργός Οικονομικών ούτε λίγο ούτε πολύ δηλώνει ότι πρέπει να ξεχάσουμε το ζήτημα, τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τη σαφή δημόσια στάση τους, δεν έχουν ενιαία γραμμή και δεν συντονίζονται επαρκώς επί του ζητήματος, κινούμενα χωρίς σχέδιο και αποτέλεσμα, διεκδικώντας συνήθως απλώς μαραμένες «δάφνες αγωνιστικότητας». Τέλος, τα ΜΜΕ, με λίγες εξαιρέσεις, αλλά και οι Έλληνες διανοούμενοι, δεν αναδεικνύουν το ζήτημα ως κεντρικό θέμα του δημόσιου διαλόγου. Πώς εξηγείται αυτή η ολιγωρία ή και ο φόβος μπροστά στην ανάληψη της ιστορικής εθνικής ευθύνης; Γιατί η πολιτική, οικονομική και πνευματική ελίτ επί της ουσίας αποποιούνται την δυναμική που κρύβει το ζήτημα των γερμανικών οφειλών; Δεν αντιλαμβάνονται ότι κι αν ακόμη, στη χειρότερη περίπτωση, δεν έχουμε τα ποθούμενα οικονομικά αποτελέσματα είναι σίγουρο ότι η διεκδίκηση θα συσπειρώσει σε αγωνιστική προοπτική τον λαό, θα τονώσει το ηθικό του, θα ανατρέψει την δυσμενή διεθνή εικόνα της χώρας μας, αναδεικνύοντας την διαχρονική γερμανική ευθύνη για την οικονομική υστέρηση της Ελλάδας; Μια ανεξήγητη (;) ελληνογερμανική συμφωνία σιωπής, που ίσως έχει τις ρίζες της στην Κατοχή και τις ανοίκειες σχέσεις συνεργασίας, που αναπτύχθηκαν τότε μεταξύ των κατακτητών και μίας εξωνημένης μερίδας της ελληνικής άρχουσας τάξης για την χυδαία και βάναυση εκμετάλλευση του ελληνικού λαού, φαίνεται ότι εμποδίζει τη δίκαιη και επιβεβλημένη διευθέτηση του θέματος. Η ιδιότυπη αυτή ομερτά πρέπει να σπάσει με τη σθεναρή διεκδίκηση από το λαό των γερμανικών οφειλών. Η ελληνική αλλά εσχάτως και η γερμανική κοινή γνώμη αντιλαμβάνονται ότι η Κατοχή (και ο Εμφύλιος που τότε προετοιμάστηκε) οδήγησε στο σημερινό ανείπωτο δράμα του ελληνικού λαού. Η προκλητική επί δεκαετίες γερμανική αδιαλλαξία, που υπενθυμίζει την βαριά ενοχή και, επί της ουσίας, την μη μεταμέλεια του θύτη πρέπει, επιτέλους, να τερματιστεί. Θα είναι προς όφελος και της ίδιας της Γερμανίας να εκκαθαρίσει οριστικά τις σχέσεις της με το ναζιστικό παρελθόν και να επιβεβαιώσει τον ηγετικό ρόλο που επιφυλάσσει για τον εαυτό της. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να θέσει, χωρίς κωλυσιεργία και με τον πλέον κατάλληλο τρόπο, το ζήτημα των γερμανικών οφειλών σε διμερές επίπεδο. Οφείλει επίσης να ενισχύσει τη μελέτη της Ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης. Λαοί και έθνη που αποκόπτονται από τις ρίζες τους δεν έχουν μέλλον! Η ανάδειξη της ιστορικής μνήμης και η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών μπορεί και πρέπει να καταστεί κεντρικό ζήτημα των ευρωεκλογών αλλά και των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Ο λαός πρέπει, επιτέλους, να σηκώσει κεφάλι! Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.cretalive.gr

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ...

της ΜΑΡΙΛΙΖΑΣ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Η πορεία της Ευρώπης καθορίζεται από την κρίση  που βιώνουμε και την επιβολή του μονόδρομου, που έχει οδηγήσει σε συνθήκες εκτροπής σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές αρχές και καλλιεργεί το έδαφος για την εμφάνιση του νέου φασισμού. Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι αλήθεια ότι βασίσθηκε στην Αγορά και στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες ταυτίσθηκε με την ψυχροπολεμική διαίρεση της Ευρώπης. Υπήρξε όμως στη βασική της σύλληψη ένα πολιτικό σχέδιο ειρηνικής συμβίωσης, γεωπολιτικής σταθερότητας, αποτροπής νέων ολέθριων ηγεμονισμών και κοινής ευημερίας για τους ευρωπαϊκούς λαούς, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Σταδιακά, από τη δεκαετία του ’70, αναπτύχθηκε ένα Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Συμβόλαιο με κοινά αποδεκτές πολιτικές και κοινωνικές αρχές, θεσμικές σταθερές και μηχανισμούς εξισορρόπησης ανάμεσα στα κράτη- μέλη, τις πολιτικές, τα οικονομικά συμφέροντα και τις κοινωνικές διεκδικήσεις, το οποίο αποτυπώθηκε  στις Συνθήκες, αποτελώντας το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Οι αρχές  αυτές άρχισαν να αποδυναμώνονται στα τέλη της δεκαετίας του ’90 με την επικράτηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, κλονίσθηκαν σημαντικά μετά τη μεγάλη διεύρυνση της Ε.Ε. προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, την Κύπρο και τη Μάλτα, καθώς δεν υπήρξαν οι αναγκαίες συνοδευτικές  πολιτικές, και τελικά παραβιάσθηκαν ανοικτά μετά την εκδήλωση της κρίσης το 2008. Καταρχάς παραβιάσθηκε η αρχή ότι η διεύρυνση της Ε.Ε. συνοδεύεται από την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ότι  η εξέλιξη της Εσωτερικής Αγοράς συνοδεύεται με την ενίσχυση των πολιτικών της Συνοχής. Είναι ενδεικτικό ότι ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός σήμερα των 28 κρατών-μελών είναι μικρότερος από τον αντίστοιχο της Ε.Ε. των 15 κρατών –μελών, εις βάρος των αναπτυξιακών και κοινωνικών πολιτικών. Επίσης, ενώ η Συνθήκη της Ε.Ε. ρητά αναφέρει την κατοχύρωση της αρχής της δημόσιας υπηρεσίας  και του δημοσίου συμφέροντος στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς, στην πράξη επιβάλλονται με ισοπεδωτικό τρόπο ιδιωτικοποιήσεις και καταλύεται το Κοινωνικό κράτος. Η εξέλιξη της ΟΝΕ έγινε με ανισόρροπο τρόπο ανάμεσα στο νομισματικό και οικονομικό της σκέλος, ενώ αποδυναμώθηκε η αρχή ότι η εξέλιξη της πρέπει να συμβαδίζει με την τη σύγκλιση των επιπέδων ανάπτυξης των κρατών-μελών της. Η κρίση αποκάλυψε τα δομικά ελλείμματα της Ευρωζώνης, ενώ η προσπάθεια θεσμικής κατοχύρωσης της τα τελευταία χρόνια γίνεται με μονόπλευρο τρόπο,  θεσμοθετώντας την περιοριστική μονόπλευρη πολιτική που έχει επιβληθεί με τα Μνημόνια. Το δημοκρατικό έλλειμμα εντός της Ε.Ε. διευρύνεται, καθώς δεν αφορά πλέον μόνο την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας και τον δημοκρατικό έλεγχο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο σε σχέση με τις αρμοδιότητες που μεταφέρονται από τα κράτη- μέλη και το θεσμικό ρόλο των εθνικών Κοινοβουλίων. Αφορά κυρίως στην επικράτηση των Αγορών και των Τραπεζών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, στην αποδυνάμωση των Εθνικών Κοινοβουλίων μέσα από την επιβολή   του μονόδρομου στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και στη σταδιακή αποδυνάμωση των Ευρωπαϊκών Θεσμικών Οργάνων. Η  κατάφορη παραβίαση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και η υπονόμευση των κοινωνικών δικαιωμάτων και των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων συνιστά εκτροπή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο που υποσκάπτει την ίδια την ενότητα, την αποτελεσματικότητα και την προοπτική της Ευρωζώνης και συνολικά της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Ευρώπη είτε θα αλλάξει και θα ξαναβρεί τη δυναμική της προοπτικής της, είτε θα διολισθαίνει στην παρακμή και σε ανυπέρβλητη υπαρξιακή κρίση. Δυστυχώς η Ιστορία έχει δείξει ότι δεν κινείται μόνο ευθύγραμμα, αλλά σε περιόδους κρίσης γίνονται πισωγυρίσματα με ολέθριες συνέπειες για τις χώρες και τους λαούς. Η Ευρώπη μόνο αν ξαναβρεί τις αρχές της και αλλάξει κατεύθυνση έχει μέλλον. Στο ερώτημα αν σήμερα χρειάζεται η Ευρώπη, η απάντηση είναι ότι χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αλλά μια άλλη Ευρώπη. Σε αυτήν την περίοδο της παγκοσμιοποίησης των αγορών, της ενημέρωσης και των τεχνολογιών, χρειάζεται μια Ευρώπη ως δύναμη ειρήνης, συνεργασίας, οικονομικής και κοινωνικής εξισορρόπησης, ως παράγοντας διασφάλισης της Δημοκρατίας και του περιβάλλοντος απέναντι στην παντοκρατορία των Πολυεθνικών και των συμφερόντων τους. Μια Ευρώπη ισχυρή δύναμη επιβολής του διεθνούς δικαίου και της αλληλεγγύης σε έναν πολυπολικό κόσμο. Μια Ευρώπη βιώσιμης ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης, συνοχής και κοινής ευημερίας για τους λαούς της. Στο κρίσιμο ερώτημα  αν είναι εφικτή σήμερα αυτή η αλλαγή, η απάντηση είναι ναι. Είναι εφικτή, δύσκολη σίγουρα, αλλά αναγκαία. Προϋποθέτει μια διπλή μάχη σε Ευρωπαϊκό και  εθνικό επίπεδο για την αλλαγή του Ευρωπαϊκού πλαισίου πολιτικής και μια νέα σθεναρή και συγκροτημένη διαπραγμάτευση για τη χώρα μας. Απαιτείται ένα ευρύ προοδευτικό μέτωπο Αλλαγής , συνειδητό εσωτερικό  κοινωνικό μέτωπο, στρατηγική και συμμαχίες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει καταλύτη ευρύτερων Ευρωπαϊκών εξελίξεων και αλλαγών. Εξάλλου οι μεγάλες αλλαγές στην Ιστορία γίνονται από την ανάγκη των εξελίξεων, και όταν ξεκινούν συνήθως δεν είναι ορατές και φαντάζουν αδύνατες μέχρι να πραγματοποιηθούν. Ας θυμηθούμε πόσο ακλόνητη φαινόταν η ψυχροπολεμική διαίρεση της Ευρώπης και ουτοπικό το όραμα μιας Ευρώπης από τα Ουράλια έως τον Ατλαντικό μέχρι και λίγους μήνες πριν τις καταιγιστικές εξελίξεις του 1989. Έτσι και τώρα, τα γρανάζια της Ιστορίας ήδη γυρίζουν, αρκεί να ξεφύγουμε από την μοιρολατρία του φόβου και του μονόδρομου, να  πιστέψουμε και να αγωνισθούμε για τη νέα Ευρωπαϊκή Αλλαγή. ......................................................................  Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963 και είναι Δικηγόρος. Είναι πρώην Υπουργός Υγείας(2009-2010), Aν. Υπουργός Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις(2010-2012)και Βουλευτής Β΄ Αθήνας (2007-2012). Διετέλεσε επίσης Ευρωβουλευτής(2004-2007) και Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ(2005-2006). Παραιτήθηκε από την κυβέρνηση Παπαδήμου στις 10-2-2012 γιατί διαφώνησε με το δεύτερο Μνημόνιο, το οποίο καταψήφισε στη Βουλή και διεγράφη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Την 1η Νοεμβρίου 2012 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο λόγω διαφωνίας της με τα νέα μέτρα και τη συνολική πολιτική κατεύθυνση του κόμματος.

Αθώοι και οι 14 διαδηλωτές για “στάση” στις Σκουριές

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ολοκληρώθηκε η δίκη των 14, που συνελήφθησαν την 21η Οκτωβρίου 2012 κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στις Σκουριές. Οι κατηγορίες που αντιμετώπιζαν ήταν “στάση”, “αντίσταση”, “διατάραξη κοινής ειρήνης” και για έναν κατηγορούμενο “απόπειρα πρόκλησης σοβαρών σωματικών βλαβών”

Η εισαγγελέας της έδρας δεν πείστηκε από τις μαρτυρίες των αστυνομικών και εισηγήθηκε την αθώωση όλων για την κατηγορία της στάσης και την πρόκληση σωματικών βλαβών, ενώ για έξι κατηγορούμενους εισηγήθηκε την καταδίκη τους για “διατάραξη κοινής ειρήνης”.

Το δικαστήριο αθώωσε όλους τους κατηγορούμενους για στάση και αντίσταση, καθώς και τον κατηγορούμενο για “απόπειρα πρόκλησης σοβαρών σωματικών βλαβών”. Σε τρεις από τους κατηγορουμένους επιβλήθηκε αρχικά ποινή 3μηνης φυλάκισης με τριετή αναστολή, μετά όμως από πρόταση των συνηγόρων υπεράσπισης και προκειμένου η ποινή να είναι εφέσιμη, επιβλήθηκε ποινή 7 μηνών για “διατάραξη κοινής ειρήνης”.

Για εμάς, οι 14 κατηγορούμενοι ήταν αθώοι από την πρώτη στιγμή. Στο εδώλιο δεν ήταν μόνοι τους. Κατηγορούμενοι ήμασταν όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε για να αποτρέψουμε τη θυσία της Χαλκιδικής και της ζωής μας, στο βωμό του κέδρους των εταιρειών, των μικροπολιτικών φιλοδοξιών και του μοντέλου καταστροφικής “ανάπτυξης”. Κατηγορούμενοι ήταν και όλοι οι πολίτες που διαμαρτύρονται διεκδικώντας τα δικαιώματά τους και προστατεύοντας τα έννομα συμφέροντά τους.

Κατά την ακροαματική διαδικασία δεν προσωποποιήθηκε καμία κατηγορία και καταρρίφθηκε το κατηγορητήριο. Οι αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίες έπεσαν σε καταφανείς αντιφάσεις, δεν αναγνώρισαν κανέναν απ΄τους κατηγορούμενους και ουσιαστικά παραδέχτηκαν ότι η εντολή που έλαβαν ήταν να κάνουν τυχαίες συλλήψεις.

Αποδείχτηκε λοιπόν ότι το κατηγορητήριο ήταν κατασκευασμένο. Η πρόθεση των κατασταλτικών μηχανισμών και των πολιτικών προϊσταμένων τους ήταν να σταλεί ένα μήνυμα, όχι μόνο προς τους πολίτες που αντιδρούν στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά προς όλους όσοι αντιδρούν στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και την καταστροφή της ζωής και του μέλλοντός τους. Και το μήνυμα ήταν σαφές “Σταματήστε οποιαδήποτε δράση και σκέψη αντίστασης”. Πέρα απ΄την ποινικοποίηση των αντιδράσεων, τη στοχοποίηση πολιτών και τον εκφοβισμό που επιδιώκεται, η φιλοσοφία της “συλλογικής ευθύνης” που επιχείρησε να νομιμοποιήσει η Αστυνομία αντιτίθεται προς το Κράτος Δικαίου και είναι ένδειξη πρόθεσης απαγόρευσης κάθε πράξης διαμαρτυρίας, κατά παράβαση του Συντάγματος.

Μήπως τελικά για προσβολή του κοινού περί δικαίου αισθήματος και “στάση” έπρεπε να κατηγορούνται οι άντρες της ΕΛ.ΑΣ, οι εντολείς τους και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι;

https://soshalkidiki.wordpress.com

Να σώσουμε τα κανάλια από τους …πλειστηριασμούς

Προκλητικά, πλέον, η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους πολίτες χωρίς ίχνος τσίπας. Με τα μικρόφωνα των επίσης προκλητικών ντελάληδων της, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες, τα μέλη της υποκρίνονται το ρόλο των κυβερνώντων με δηλώσεις εναντίον όσων έχουν στις τράπεζες χρήματα αλλά δεν πληρώνουν τους φόρους τους. Είναι οι ίδιοι δηλωσίες που το βράδυ θα συνφάγουν με όσους δεν πληρώνουν τους φόρους τους, οι οποίοι, όμως, τυχαίνει, για παράδειγμα, να διαθέτουν ένα Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι, δε, τόση η ξεφτίλα των προκλητικών δήμιων της κοινωνίας που μπορεί να συνφάγουν δημόσια ακόμη και με επιχειρηματίες-μιντιάρχες υπόλογους στη    Δικαιοσύνη ή κατηγορούμενους για εισφοροδιαφυγή.

Προφανώς μαζί γελάνε σε βάρος των κορόιδων που ακόμη πιστεύουν ότι το τέλος του μαρτυρίου τους είναι κοντά.

Ότι διανύσαν, ας πούμε, τα τρία τέταρτα της κόλασης, όπως φωνασκούνκαθ’ υπόδειξη των πολιτικών non paper Μαξίμου, οι ρεπόρτερ σε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά ρεπορτάζ, και θα φανεί φως στις διαπραγματεύσεις μα την τρόικα.

Και έτσι, αντί των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, θα συναποφασίσουν για τους πλειστηριασμούς των μισθών τους με επιμήκυνση δανείων έως και 70 χρόνια.
Πώς να μην κοροϊδεύουν, όταν δήμιοι στην πολιτική σκηνή και μιντιάρχες γνωρίζουν, εκ των προτέρων, πως τα δικά τους σπίτια, τα δικά τους κέρδη δεν κινδυνεύουν από τους πλείστηριασμούε που απαιτεί η τρόικα; 

Γιατί άλλο να χρωστάει ένας πολίτηε για το σπίτι του εκατό χιλιάδες ευρώ, κι άλλο να χρωστάει μια επιχείρηση Media όπως ο Όμιλος Μπόμπολα, για παράδειγμα, 180 εκατομμύρια ευρώ -μόνο στις τράπεζες χρωστάει τόσα, συνολικά οι υποχρεώσει του ξεπερνάνε τα 223 εκατομμύρια ευρώ.

Ο Όμιλος Μπόμπολα, βέβαια, είναι ο βασικός μέτοχος του Mega στο οποίο ο Γιάννης Πρετεντέρης ανεβάζει στη σκηνή του δελτίου των 8:00 το δραματικό θρίλερ Σκοτώστε τώρα τον Πελεγρίνη.

Η άριστη ερμηνεία του ρόλου, επί τηλεοπτικής σκηνής, μας κάνει να αναρωτιόμαστε για το πόσες ώρες υπερωρίες χρειάστηκαν σε «πρωινούς και απογευματινούς καφέδες», με τους σκηνοθέτες της προπαγανδιστικής ταινίας ενάντια στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στο Mega, ο έτερος βασικός μέτοχος, ο Σταύρος Ψυχάρης του ΔΟΛ, αν δεν ήταν μιντιάρχης, πιθανόν να είχε ήδη κατεβάσει τα ρολά της επιχείρησης. 

Οι δόσεις αποπληρωμής των δανείων ύψους 135 εκατ. τρέχουν και θα εξοφληθούν με νέο δανεισμό, όπως λέγεται.  

Ο ΔΟΛ των Νέων και του βήματος χρωστάει, στο σύνολο, περισσότερα από 216 εκατ. ευρώ.  

Μαζί και οι δυο μέτοχοι του Mega πλησιάζουν το μισό δισεκατομμύριο ευρώ χρέη.

Επιπλέον, μοιράζονται τα χρέη του κοινού τους με τον Όμιλο Βαρδινογιάννη κανάλι του Mega, που μετά και τις νέες ζημιές, οι υποχρεώσεις τουςξεπερνούν τα 190 εκατ. ευρώ.

Τα δάνεια από τις τράπεζες καταγράφονται στο ποσό των 139,8 εκατ. ευρώ.
 Με τα παραπάνω οικονομικά αποτελέσματα η κυβέρνηση της χώρας, ΔΝΤ και τρόικα θα έπρεπε να ζητήσει το κλείσιμο των Media.  

Όχι μόνο δεν το ζητάει αλλά όπως έχει ήδη δημοσιευτεί, αποδέχθηκε το αίτημα των τραπεζιτών και ιδιοκτητών Media να «κουρευτούν» τα χρέη τους.

Το πώς αυτό θα συμβεί, θα το διαβάσουμε σε κάποια οικονομικά ρεπορτάζ που θα αφορούν… άλλους.

Ο τρόπος έχει ήδη συζητηθεί.  

Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα μπουν στον κουβά των «κακών κόκκινων δανείων» για να κουρευτούν.

Και όπως είναι φανερό, πιο «κόκκινα» από τα δάνεια των Media που να ενδιαφέρουν την κυβέρνηση, τις τράπεζες και την τρόικα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή.

Ματίνα Παπαχριστούδη – “Δρόμος της Αριστεράς” /via http://edo-provokatoras.blogspot.gr

σκίτσο Πέτρος Τσιολάκης