Μίλησε ο αδίστακτος πατριδέμπορας που πουλά βιβλία στο κοινό, και την ψυχή του στο διάβολο

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ ΠΑΤΡΙΔΕΜΠΟΡΑ

Μίλησε ο Προκρούστης της υγείας… Αυτός ο προθυμότερος των προθυμοτέρων… 
Ο προκλητικός γυρολόγος του καιροσκοπισμού… 


Μίλησε ο αδίστακτος πατριδέμπορας που πουλά βιβλία στο κοινό, και την ψυχή του στο διάβολο και σε ότι πιο βρώμικο τσαλαπάτησε ποτέ αυτό τον ιερό τόπο, για να μας πει τι??? Για να μας πει ότι «οι αποφάσεις του ΣτΕ δεν γεννούν χρήματα.». Πρόκειται για μια ακόμη δήλωση του τυχάρπαστου γλίτσα της πολιτικής, που διατυπώθηκε με αφορμή τη διαρροή της απόφασης για την αντισυνταγματικότητα των μνημονιακών περικοπών που επεβλήθη στους ένστολους.

Απαντάμε λοιπόν στον κ. Μανωλίδη του πολιτικού πέρα δώθε…
  • Οι αποφάσεις του ΣτΕ κύριε τέτοιε, γεννούν χρήματα. Όταν για παράδειγμα το ΣτΕ απεφάνθη πως το μνημόνιο της ντροπής ξεχειλίζει από συνταγματικότητα, «γεννήθηκαν» πάρα πολλά δις. Μόνο που αυτά τα δις, τα βουτηγμένα στο αίμα και το θάνατο 5.000 δολοφονημένων Ελλήνων, πήγαν...

στα ταμεία της Γκεστάπο και δεν υπηρέτησαν το Συνταγματικό ρόλο της χώρας απέναντι στους πολίτες της.
  • Οι αποφάσεις του ΣτΕ αξιότιμε κύριε τάδε, γεννούν χρήματα. Όταν με αυτές τις αποφάσεις του, δεν ανέκοψε τον επικίνδυνο κατήφορο του κυβερνητικού τσίρκου στο οποίο συμμετέχεις, γεννήθηκαν πάρα πολλά δις από τη ζωή μας που πετσοκόψατε. Μόνο που και αυτά τα δις κατευθύνθηκαν στα κατοχικά ταμεία, από τις πρόθυμες φιλιππινέζες της κατοχής.
  • Οι αποφάσεις του ΣτΕ βρε απίστευτε τύπε, γεννούν χρήματα. Όταν με αυτές τις αποφάσεις του δεν οδηγήθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου οι λήσταρχοι του PSIγια το μεγάλο πλιάτσικο που έγινε στην κοινωνική ασφάλιση και στις καταθέσεις των μικροομολογιούχων, γεννήθηκαν πάρα πολλά δις. Μόνο που και αυτά τα δις ξέρεις πολύ καλά πως πήγαν σούμπητα στα κατοχικά θησαυροφυλάκια.
  • Οι αποφάσεις του ΣτΕ βρε πολιτικέ τσαρλατάνε, γεννούν χρήματα. Από τη στιγμή που στην απόφαση του για τους ένστολους, και παλαιότερα για τους δικαστικούς, δεν συμπεριέλαβε τα εκατομμύρια εργαζομένων που τους πετσοκόψατε τους μισθούς και πλέον από εργαζόμενοι υποβαθμίστηκαν σε σκλάβοι, γεννήθηκαν χρήματα. Γεννήθηκαν πάρα πολλά δις. Αλλά κι αυτά στον ίδιο προορισμό κατέληξαν.
Δεκάδες περιπτώσεις μπορεί να απαριθμήσει κανείς – με κορυφαία την μη κήρυξη ως έκπτωτης μιας κυβέρνησης προσκυνημένων που εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό για να του υποκλέψει την ψήφο – δεκάδες λοιπόν περιπτώσεις μπορεί να απαριθμήσει κανείς για να θυμίσει σε κάτι τύπους σαν και του λόγου σου, πως τόσο οι αποφάσεις, όσο και οι μη αποφάσεις του ΣτΕ «γεννούν χρήματα».

Το πρόβλημα όμως είναι, ότι τόσο τα χρήματα που γεννούν, όσο κι εκείνα που υπεξαιρείτε από την τσέπη των εργαζομένων, κατευθύνονται στα θησαυροφυλάκια της Κατοχής και αυτό ως κορυφαίο έγκλημα τιμής μαζί με κείνο της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, που αποτελεί κορυφαίο έγκλημα κατά της πατρίδας, αργά ή γρήγορα θα κριθείτε…

Θα κριθείτε όλοι εσείς που συνεχίζετε να προκαλείτε αδίστακτα μια κοινωνία που βράζει βουβά. Και θα κριθείτε γιατί θα έρθει η στιγμή που αυτή η οργή δε θα συνεχίσει να παραμένει βουβή. Και τότε… 

Για τους θρασύτατους και τους προκλητικούς, δε θα υπάρχει ούτε καν το ελαφρυντικό της βλακείας κύριε Γεωργιάδη…

ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ


Η τρόικα στέλνει στο ''απόσπασμα'' των εκλογών την κυβέρνηση των δοσιλόγων, που πίστεψαν πώς κάνοντας το ''καλό παιδί'' και ψηφίζοντας μέτρα κατά των Ελλήνων πολιτών θα είχαν καλύτερη τύχη από αυτή της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου... 

Με μόνο ερώτημα αν η κατάρρευση της κυβέρνησης θα έρθει μέσω ευρωεκλογών ή και εθνικών εκλογών. Η συγκυβέρνηση των μνημονίων συμμετείχε στο έγκλημα κατά του ελληνικού λαού, είναι υπεύθυνη, γι’ αυτό και η ώρα που θα πληρώσει έρχεται μέσω της κάλπης. Ήδη η τρόικα διεμήνυσε πως...
δεν δέχεται ισοδύναμα μέτρα για τη διατήρηση του ΦΠΑστην εστίαση, δεν είναι ικανοποιημένη από τον ενιαίο φόρο ακινήτων, ούτε από το νόμο για τους πλειστηριασμούς. Εξάλλου το πώς ''τους δυσαρεστήσαμε'', το έχει πει και ο υπάλληλός τους υπουργός οικονομικών Γ. Στουρνάρας 
Με τα δεδομένα αυτά δεν αναμένεται πριν τα μέσα Φεβρουαρίου η έγκριση για την δόση των 6,7 δισ. προς τη χώρα μας (3,1 δισ. από την ΕΕ και 3,6 δισ. από το ΔΝΤ). Πηγαίνει έτσι πιο πίσω και όλο το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών της Αθήνας για να ανοίξει η συζήτηση για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους. Η ώρα της κάλπης λοιπόν για την κυβέρνηση πλησιάζει, την ώρα που το εσωτερικό θερμόμετρο έχει ανέβει, μετά και τη θέση που εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ για μη στήριξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2015.

Στην κυβέρνηση εξετάζουν τρόπους για να διασωθούν από μία συντριβή, και δεν αποκλείεται πλέον και το ενδεχόμενο να στηθούν τρεις κάλπες το Μάιο. Πέραν των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών, και αυτή των εθνικών εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επιχείρηση κατά της Χρυσής Αυγής, η οποία εκτιμάται πώς θα κλιμακωθεί. Μέχρι στιγμής πάντως, η προσπάθεια της κυβέρνησης στέφθηκε με αποτυχία, αφού η φυλάκιση της ηγεσίας του κόμματος ενίσχυσε τη Χρυσή Αυγή, η οποία ετοιμάζει ''μεγάλη επιστροφή'' με συμμετοχή σε αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές. Παρουσιάζεται σταθερά τρίτο κόμμα και απειλεί σε πολλές περιπτώσεις τη δεύτερη θέση της ΝΔ.

Από το κυβερνητικό στρατόπεδο επισημαίνεται ότι καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι δημοσκοπήσεις του επομένου διαστήματος. Αν αυτές δείχνουν πώς η διαφορά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο πώς τις ευρωεκλογές είναι μικρή τότε, ίσως επιχειρηθεί να στηθούν τριπλές κάλπες. Διαχειρίσιμη διαφορά η κυβέρνηση θεωρεί αυτή των 3 ή 4 μονάδων. Με μεγαλύτερη από 4 και 5 μονάδες διαφορά στις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Αναγκαστικά θα συρθεί σε εθνικές εκλογές αμέσως μετά, και η κατάρρευση θα είναι τεράστια.

Η κυβέρνηση υπογράφει την πολιτική της καταδίκη


Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την κυβέρνησηΟ χρόνος μετρά αντίστροφα για την κυβέρνηση
“ Σε μια προσπάθεια επικοινωνιακού αντιπερισπασμού από τις μνημονιακές επιλογές, η κυβέρνηση επιλέγει να παίζει μόνο στο πεδίο της αισχρής προπαγάνδας και να σιωπά πάνω στην πολιτική στρατηγική και τον προσανατολισμό της χώρας.  ”
Aνάρτηση από (periodista)
Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014 
Πλέον ο πανικός της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρος και την οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις, επικοινωνιακού και μόνο χαρακτήρα, που επιβεβαιώνουν-αντί να συσκοτίζουν- τη βαθιά απομόνωσή της από την κοινωνία και τα στρατηγικά της αδιέξοδα.

Σε μια προσπάθεια επικοινωνιακού αντιπερισπασμού από τις μνημονιακές επιλογές, η κυβέρνηση επιλέγει να παίζει μόνο στο πεδίο της αισχρής προπαγάνδας και να σιωπά πάνω στην πολιτική στρατηγική και τον προσανατολισμό της χώρας. Επιλέγει το ρόλο του σχολιαστή και του λασπολόγου «θέσεων» του ΣΥΡΙΖΑ που μόνο η ίδια έχει ανακαλύψει , ντύνεται με την καπαρντίνα του Αστυνόμου Σαϊνη ανακαλύπτοντας τρομοκράτες, παίζει το ρόλο του Ιεροεξεταστή για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Σε όλο αυτό το σκηνικό της άθλιας σπέκουλας που ξεφεύγει από το πεδίο της ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης, ο έτερος κυβερνητικός εταίρος, το ΠΑΣΟΚ, επιλέγει το ρόλο του αμέτοχου σχολιαστή της επικαιρότητας, αντιμέτωπος με τα δικά του πολιτικά αδιέξοδα και την αδυναμία εκφώνησης της οποιαδήποτε εναλλακτικής πρότασης.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η λασπολογία απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ εντείνεται όταν η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο είτε λόγω της εμπλοκής στελεχών της σε σκάνδαλα, είτε εξαιτίας επερχόμενων μνημονιακών μέτρων. Εξάλλου, το μόνο που έχει απομείνει στην επικοινωνιακή φαρέτρα του κ.Σαμαρά είναι η λάσπη και η προσφυγή σε ρητορική εμφυλιοπολεμικού τύπου, τώρα που το δήθεν success story έχει ξεφουσκώσει και καθημερινά γίνεται ακόμα πιο ορατό το αδιέξοδο της μνημονιακής στρατηγικής. Σε αυτόν της τον κατήφορο η κυβέρνηση δεν διστάζει να εντάξει στους σχεδιασμούς της ακόμα και την Προεδρία της Δημοκρατίας, μη σεβόμενη ακόμα και τους πολιτειακούς θεσμούς.

Το δε παιχνίδι με την ημερομηνία των αυτοδιοικητικών εκλογών, έτσι ώστε να βρεθεί ένας τρόπος να μετριαστεί επικοινωνιακά η επερχόμενη εκλογική ήττα, δείχνει ότι στο επιτελείο του Μαξίμου, η εφευρετικότητα των στελεχών δεν γνωρίζει όρια όταν είναι να σκαρφιστούν άθλιες μεθοδεύσεις για τη διαιώνιση της εξουσίας τους.

Επί της πραγματικής πολιτικής, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το ότι πίσω από την εικόνα ευφορίας που προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα κυβερνητικά στελέχη, υπάρχει η πραγματική εικόνα των νέων μέτρων για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, οι νέες απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων και οι ηχηρές διαψεύσεις, σε διεθνές επίπεδο, των κυβερνητικών υποσχέσεων για φως στο μνημονιακό τουνελ, έξοδο στις αγορές και διόρθωση των αδικιών του μνημονίου.

Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία για το ότι η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει στήριξη από ολοένα και πιο πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και ότι η αύξηση της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης, με εκτενείς αναφορές στην υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για την Προεδρία της Κομισιόν, αλλά και στο ελληνικό πρόβλημα και στην έκδηλη αποτυχία του μνημονιακού προγράμματος.

Αν κάτι γίνεται πλέον αντιληπτό ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την έκθεση της επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για την τρόικα, είναι ότι η συνέχιση της ίδιας καταστροφικής συνταγής λιτότητας θα έχει ακόμα πιο οδυνηρές επιπτώσεις για την οικονομία και την κοινωνία. Απόλυτα συνεπής με την στρατηγική εθελόδουλης υποταγής, ο κ. Σαμαράς διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι το μνημόνιο θα συνεχιστεί με κάθε κόστος, μη διατεθειμένος να αξιοποιήσει την οποιαδήποτε δυνατότητα διαπραγμάτευσης.

Την ίδια στιγμή, απόλυτα συνεπής με τη δική του στρατηγική ο ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύει το ελληνικό πρόβλημα, σε ευρωπαϊκό πρόβλημα, και προβάλλει την αναγκαιότητα ρήξης με τις κυρίαρχες επιλογές της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι αντιπαραβάλλονται δύο δρόμοι. Ο δρόμος του μνημονίου και της περαιτέρω συρρίκνωσης της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας των πολιτών και ο δρόμος της ανατροπής της πολιτικής λιτότητας και της αλλαγής των συσχετισμών σε επίπεδο Ευρώπης.

Με το να συσκοτίζει η κυβέρνηση τα πραγματικά πολιτικά επίδικα, δεν καταφέρνει ούτε να αποδράσει, ούτε να κερδίσει πολιτικό χρόνο. Το μόνο που καταφέρνει είναι να παίρνει οριστικό διαζύγιο από τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών, καθώς και να υπογράφει με απόλυτη βεβαιότητα τη δική της πολιτική καταδίκη.

Οι Σαμαρικοί προαναγγέλουν την εκλογική συντριβή της ΝΔ

Ο Αντώνης Σαμαράς
“ Όπως λέει και ο σοφός λαός: Όσο νυχτώνει η… ήττα μεγαλώνει. ”
Periodista
Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014 12:27
Πανικό και πλήρη αποδοχή της επερχόμενης εκλογικής συντριβής μαρτυρά το σημερινό ρεπορτάζ της σαμαρικής ιστοσελίδας antinews.gr με τίτλο «Σκηνικό ήττας δείχνουν τα μυστικά γκάλοπ στο Μαξίμου».

Έχει ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι μια ακραιφνής σαμαρική ιστοσελίδα αποκαλύπτει ότι πλέον η διαφορά ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία αγγίζει τις 10 ποσοστιαίες μονάδες. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το antinews.gr «Τα στοιχεία που έφθασαν στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Συγγρού, προκάλεσαν ευλόγως αγωνία καθώς προκύπτει μια μεγάλη απόσταση της ΝΔ από το ΣΥΡΙΖΑ που σε μερικές περιφέρειες ξεπερνά και τις επτά ποσοστιαίες μονάδες ενώ σε ορισμένες περιοχές αγγίζει ακόμη και το 10%, ενώ αντέχει ακόμα η Χρυσή Αυγή και ο κυβερνητικός εταίρος το ΠΑΣΟΚ εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη».

Σύμφωνα με πληροφορίες στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί εξαιρετικά μεγάλη ανησυχία, καθώς πολλοί επιτελείς του πρωθυπουργικού γραφείου επισημαίνουν ότι υπάρχει ο κίνδυνος, αν ο Αντώνης Σαμαράς δεν προσφύγει γρήγορα στην λαϊκή ετυμηγορία, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο να υποστεί μεγάλης έκτασης ήττα στις ερχόμενες ευρωεκλογές, στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά και στις επόμενες εθνικές εκλογές, αλλά να φλερτάρει και μάλιστα μέσω νομοτελειακής διαδικασίας που θα θυμίζει την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική εξαφάνιση.

Το σκεπτικό κάποιων συμβούλων του Αντώνη Σαμαρά έχει να κάνει με τον περιορισμό της έκτασης της ήττας. Όπως εισηγούνται, αν ο πρωθυπουργός προκαλέσει όσο γίνεται πιο γρήγορα εκλογές, τότε η ήττα θα είναι μικρότερη, άρα θα υπάρχει και ένα περιθώριο πολιτικής διάσωσης. Στο Μέγαρο Μαξίμου τρέμουν επίσης με την οργή που κυριαρχεί στην εκλογική βάση της ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα του άρθρου του antinews.gr, το οποίο αναφέρει ότι «οι δεξιοί ψηφοφόροι έχουν αγανακτήσει με την μνημονιακή πολιτική και θέλουν να τιμωρήσουν και αυτοί το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, το οποίο στήριξαν με όλη τους τη δύναμη».

Όπως και να έχει στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αποδεχθεί τη μοίρα τους. Μάλιστα όχι μόνο έχουν αποδεχθεί την εκλογική συντριβή, αλλά οι ίδιοι προετοιμάζουν όσους πιστούς οπαδούς έχουν απομείνει, με την ιδέα της κατάρρευσης, μέσω διαρροών. Και όπως λέει και ο σοφός λαός: Όσο νυχτώνει η… ήττα μεγαλώνει.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

 ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

«Μπράβο»! Στην Βίβλο όσοι ασχολούνται και την μελετούν γνωρίζουν καλά ότι τον Ιησού Χριστό τον σταύρωση οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Σήμερα την χώρα αυτή την σταυρώνουν όλοι αυτοί οι περίλαμπροι ρασοφόροι που έχουν συνταχτεί με τους άθεους, προδότες πολιτικούς και όλους τους εχθρούς της Ορθοδοξίας και του έθνους και με αυτούς που εξοντώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τον ελληνικό λαό και το ίδιο τους το ποίμνιο,

Αλήθεια τι εντύπωση  προκαλεί στους εκκλησιαζομένους όταν ο ίδιος ο Παναγιότατος Θεσσαλονίκης δηλώνει πως, «Η Εκκλησία χάλασε τα σχέδια σε κάποιους που ήθελαν να εξεγερθεί ο λαός», (αγιορείτικο Βήμα 19/1). Δηλαδή παραδέχεται ότι με τις χιλιάδες μερίδες που προσφέρει ελεημοσύνη η εκκλησία σε ένα λαό που έχει καταστραφεί από μια προδοτική πολιτική ηγεσία και έχει φτάσει στο σημείο να μην έχει, όχι μόνον που την κεφαλή κλείναι, αλλά και τον ίδιο τον επιούσιο, σώζει αυτό το ίδιο το καθεστώς που έχει καταστρέψει τον ελληνικό λαό και έχει επιβάλλει την πιο σκληρή μεταπολεμική κατοχή στην χώρα. Αυτή είναι η εκκλησιαστική ιεραρχία που έχει ταχτεί να σώζει και να υπερασπίζεται το ποίμνιο ;  Δηλαδή  να μην μιλάμε, να τρώμε τις μερίδες τους και να σιωπάμε  στην καταστροφή της ίδιας μας της πατρίδας! Ο πάτερ Παΐσιος, αγαπητέ Παναγιότατε είχε πει : «Το ορθόδοξο πνεύμα είναι να λέει και να καταχωρεί ο καθένας την γνώμη του όχι να μην μιλεί γιατί φοβάται, ή να κολακεύει για να τα έχει καλά με τον αρχιεπίσκοπο ή με τον ηγούμενο». Πάτερ Παΐσιος ο αγιορείτης, Τόμος Α.

Οι Έλληνες βουλιάζουν στην ανέχεια, στην ανεργία, οικογένειες διαλύονται και πολλοί νέοι αναγκάζονται σαν καινούργιο παιδομάζωμα να φεύγουν στο εξωτερικό και έπονται πολύ χειρότερα για μια χώρα που υποτίθεται ότι  είναι ο φάρος της Ορθοδοξίας. Ο αρχιερέας όμως, φωτογραφίζεται χαμογελαστός… «εν μέσω των  ληστών». Όταν πράγματι έχουν αρχίσει να κατεδαφίζουν ότι ακόμα έχει μείνει όρθιο, είναι σωστό ο πιστός να μένει αδιάφορος εν ονόματι κάποιας ευλαβικότητας του;  Στο Βυζάντιο,  μας αναφέρει ο Στήβεν Ρανσιμαν, αυτός ο κορυφαίας βυζαντινολόγος στο βιβλίο του Βυζαντινή Θεοκρατία, «Ο σεβασμός  για την θεϊκή εξουσία του Αυτοκράτορα ή του Πατριάρχη δεν εμπόδιζε τους Βυζαντινούς να ξεσηκώνονται σε επανάσταση εναντίον ενός ανθρώπου που τον θωρούσαν ανάξιο για τέτοια θέση». Είναι αμέτρητοι οι ιεράρχες και οι ρασοφόροι που θυσιάστηκαν για τη ελευθερία της πίστεως μας τα ιδανικά της ελληνοορθοδοξίας που δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε.  Τους θυμούμαστε με κάποια θλίψη.   Κανείς δεν ζητάει να σηκωθούν φλάμπουρα ένοπλης επανάστασης, αλλά η απάθεια στην επερχόμενη καταστροφή δεν αρμόζει σε Ορθόδοξους ιεράρχες. Εδώ ίσως θα πρέπει  να θυμηθούμε αυτό που έγραψε το 1984 ο κορυφαίος ελληνορθόδοξος θεολόγος, Ιωάννης Ρωμανίδης, στο μεγαλειώδες έργο του, «Πατερική Θεολογία»  :  «Η εκκλησία όμως όταν αντιμετωπίζει ανέντιμο αγώνα εναντίον της είναι υποχρεωμένη να αμυνθεί».  Αλλά πως θα αμυνθεί μια εκκλησία με μια ηγεσία που διστάζει και παρακολουθεί αδρανής κάνοντας δημόσιες σχέσεις ενώ το ποίμνιο καταρρέει και οι εκκλησίες ερημώνουν έλλειψη ιερέων ;  Μήπως έχουμε φτάσει στο σημείο που επισημαίνει πάλι ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης,   «διότι η κρίση που νομίζω ότι περνά σήμερα η εκκλησία θα είναι και η τελευταία Της. Μετά δεν θα υπάρχει τίποτα όρθιο για να σαλευτεί και να υποστεί κρίση». Αν είναι έτσι τότε υπάρχουν και κάποιοι υπεύθυνοι για το πως φτάσαμε εδώ και οι υπεύθυνοι σίγουρα δεν είναι οι βομβαρδιζόμενοι πανταχόθεν πιστοί.  Βγάλαμε τους εαυτούς μας έξω από αυτή την κοινωνία και τώρα βλέπουμε να καταρρέουν τα πάντα να δυναμώνουν ακραίες και επικίνδυνες δυνάμεις και εμείς να είμαστε απλοί θεατές. Οχυρωθήκαμε από την κυριακάτικη προσέλευση μας στην θεια λειτουργία και αδιαφορήσαμε για τα πάντα. Αναζητάμε με αγωνία πνευματική ηγεσία να οδηγήσει το ποίμνιο.

 

«Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχει  η Ελλάδα μας κάνει κακό λένε πρέπει να την εξαφανίσουμε»,  μας λέει ο πάτερ Παΐσιος που τελευταία κάποιοι προσπάθησαν ακόμα και  να τον γελοιοποιήσουν χάριν της λεγομένης «ελευθερίας του λόγου». Σίγουρα ο πάτερ Παΐσιος θα τους είχε συγχωρέσει εκείνο όμως που δεν συγχωρούσε είναι η παθητικότητα στις προσβολές της Ορθοδοξίας χάριν του.. «πολιτισμού της διαστροφής».  «Αυτό όμως είναι ένα σημείο της εποχής μας όπου την ομορφιά την πνευματική την θεωρούν ασχήμια»,  όπως πάλι μας λέει ο πάτε ρ Παΐσιος. Ζούμε στη εποχή όπου το άρρωστο και το διεστραμμένο, το ψυχοφθόρο και το διεφθαρμένο προβάλλεται σαν το «προοδευτικό», «δημοκρατικό» και «εκσυγχρονιστικό». Έτσι το να εξευτελίζουμε το ιερό μυστήριο της θειας κοινωνίας θεωρήθηκε… αποκατάσταση των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα μας καταρρέει και εμείς μοιάζουμε σαν το όστρακο που έχασε το περιεχόμενο του και φιγουράρει κούφιο σε δημόσιες σχέσεις με ένα διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο που έχει απαξιωθεί με τα εγκλήματα του.  Γίναμε άραγε η δεύτερη Κωνσταντινούπολη πριν την άλωση, αλλά με διαφορετικά ιστορικά δεδομένα ;  Γιατί σήμερα η «άλωση» δεν  είναι άλωση αρχών και εξουσίας, αλλά άλωση εγκεφάλων και ψυχών.  Θα μείνουμε έτσι απαθείς ; «Την εξουσία δεν την φοβάται όποιος κάνει το καλό αλλά όποιος κάνει το κακό» μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ένας ιεράρχης που πολέμησε την διαφθορά του κατεστημένου της εποχής του. Γιατί άραγε  αυτό βρισκόμαστε στο σημερινό μας χάλι ; Όμορφες εκκλησίες που σε λίγο καιρό θα μείνουν άδειες, φανταχτερά άμφια που σε λίγο καιρό θα ξεπουλιούνται για λίγα αργύρια. Ως που θα φτάσουμε ακόμα ;

Πρόσφατα κάποιος χαρισματικός ηγούμενος μιας πολύ γνωστής ιεράς μονής της Χαλκιδικής, σε μια συνομιλία μαζί του μου είπε ότι είχε απευθυνθεί στον τοπικό Δεσπότη και του είχε ζητήσει να οργανώσει μια δέηση σε όλες τις εκκλησίες της μητρόπολης για να προσευχηθεί το ποίμνιο για την πατρίδα που περνάει αυτή την ιστορική κρίση.    Αντιμετώπισε την πλήρη αδιαφορία. Αλλά εκείνο που με συγκλόνισε ήταν αυτό που μου είπε όταν τον ρώτησα τι έχει να πει γιατί άρχισαν να φεύγουν ομαδικά οι νέοι μας στο εξωτερικό. Γύρισε και με κοίταξε με ύφος θλιμμένο και μου είπε το εξής που ειλικρινά με ανατρίχιασε : «Αυτό είναι ένα καινούργιο παιδομάζωμα». Γυρίσαμε δηλαδή πίσω στη εποχή του παιδομαζώματος. Αυτοί που φεύγουν θα χάσουν και την συνείδηση τους και σιγά σιγά θα αλλοτριωθούν όπως έγινε και με χιλιάδες άλλους και θα είναι κατ όνομα, (ή ακόμα και αυτό θα λείψει ; ) ορθόδοξοι.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι όλα αυτά έπρεπε να γίνουν γιατί κάπου είχαμε «ξεφύγει». Σωστό, αλλά μέχρις ενός σημείου και σίγουρα αυτό δεν μας απαλλάσσει από τις ευθύνες αντίστασης μας.  Αλλιώς  κανείς δεν θα είχε αγωνιστεί να μην πέσει το Βυζάντιο στους εχθρούς. Σήμερα οι «εχθροί» δεν παιανίζουν αλαλάζοντας τα φλάμπουρα της ημισελήνου, (τουλάχιστον ακόμα), αλλά οθόνες, «δημοκρατικές διαδικασίες» και άφθονο «εκσυγχρονισμό». Εμάς τι μας απομένει ;

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

 


Η τρόικα θεωρεί τελειωμένη την κυβέρνηση & τη στέλνει στο "απόσπασμα" των εκλογών

ΕΠΑΙΞΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ


Η τρόικα στέλνει στο… απόσπασμα των εκλογών την κυβέρνηση που πίστεψε πώς κάνοντας το «καλό παιδί» και ψηφίζοντας μέτρα κατά των Ελλήνων πολιτών θα έχει καλύτερη τύχη από αυτή της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει ωστόσο και από τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις είναι αν τον Μάιο η κατάρρευση της κυβέρνησης θα έρθει μέσω Ευροεκλογών ή και Εθνικών εκλογών.
Οι δανειστές ζητούσαν συνεχώς το «αίμα» των Ελλήνων και η κυβέρνηση τους το προσέφερε, κόβοντας μισθούς και συντάξεις, επιβάλλοντας νέους φόρους, προχωρώντας σε απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων, μοιράζοντας δημόσια «φιλέτα» σε συμφέροντα που υποδείκνυε η τρόικα, περνώντας ρυθμίσεις για να βγαίνουν σε πλειστηριασμό τα σπίτια των πολιτών κ.α.
Η κυβέρνηση πίστευε πώς από υποτακτικός και εκτελεστικό όργανο, αφού στην ουσία αυτός ήταν ο ρόλος που αποδέχθηκε ενάμιση χρόνο τώρα πως θα μπορέσει να… ορθώσει το ανάστημα της και να το παίξει εξουσία επειδή θεωρεί ότι πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα. Αμ δε.
Συμμετείχε στο έγκλημα του ελληνικού λαού, είναι υπεύθυνη γι’ αυτό και η ώρα που θα πληρώσει έρχεται μέσω της κάλπης.
Η τρόικα δεν αναγνωρίζει το πρωτογενές πλεόνασμα και ανακαλύπτει χρηματοδοτικό κενό ύψους 14 δις ευρώ για τη διετία 2014-2015 ζητώντας να υπογραφεί νέο μνημόνιο και να ληφθούν νέας μέτρα σε βάρος των Ελλήνων.
Αυτός ήταν ο στόχος της. Να διαλύσει τη χώρα και να πάρει τα πάντα από τους Έλληνες. Αυτός υπηρετεί και αυτόν θα συνεχίσει να υπηρετεί αν κάποιοι δεν την διώξουν με τις κλωτσιές.
Δεν δέχεται ισοδύναμα μέτρα για τη διατήρηση του ΦΠΑ χαμηλά στην εστίαση, δεν είναι ικανοποιημένη από τον ενιαίο φόρο ακινήτων ούτε από το νόμο για τους πλειστηριασμούς. Εξάλλου το έχει πει και ο υπάλληλος τους στη Αθήνα, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας πώς «τους δυσαρεστήσαμε».
Με τα δεδομένα αυτά δεν αναμένεται πριν τα μέσα Φεβρουαρίου η έγκριση για την δόση των 6,7 δισ. προς τη χώρα μας (3,1 δισ. από την ΕΕ και 3,6 δισ. από το ΔΝΤ).
Πηγαίνει έτσι πιο πίσω και όλο το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών της Αθήνας για να ανοίξει η συζήτηση για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, που το Μέγαρο Μαξίμου και ο Γ. Στουρνάρας θα ήθελαν να έχει οδηγήσει σε αποφάσεις έως τον Ιούνιο το αργότερο.
Η ώρα της κάλπης λοιπόν για την κυβέρνηση πλησιάζει την ώρα που το εσωτερικό «θερμόμετρο» έχει ανέβει μετά και τη θέση που εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ για μη στήριξη του Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2015.
Στην κυβέρνηση εξετάζουν τρόπους για να διασωθούν από μία συντριβή και δεν αποκλείεται πλέον και το ενδεχόμενο να στηθούν τρεις κάλπες το Μάιο. Πέραν των Αυτοδιοικητικών Εκλογών και των Ευρωεκλογών και αυτή των Εθνικών εκλογών.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επιχείρηση κατά της Χρυσής Αυγής, η οποία εκτιμάται πώς θα κλιμακωθεί διότι ο Λαικός Σύνδεσμος είναι αυτός που δέχεται τη μεγαλύτερη εισροή δεξιών ψηφοφόρων.
Μέχρι στιγμής πάντως, η προσπάθεια της κυβέρνηση στέφθηκε με αποτυχία, αφού η φυλάκιση της ηγεσίας του κόμματος ενίσχυσε τη Χρυσή Αυγή η οποία ετοιμάζει «μεγάλη επιστροφή» με συμμετοχή σε Αυτοδιοικητικές Εκλογές και Ευρωεκλογές.
Παρουσιάζεται σταθερά τρίτο κόμμα και «απειλεί» σε πολλές περιπτώσεις τη δεύτερη θέση της ΝΔ.
Από το κυβερνητικό στρατόπεδο επισημαίνεται ότι καθοριστικό ρόλο θα παίξουν οι δημοσκοπήσεις του επομένου διαστήματος. Αν αυτές δείχνουν πώς η διαφορά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο πώς τις Ευρωεκλογές είναι μικρή τότε, ίσως επιχειρηθεί να στηθούν τριπλές κάλπες.
Διαχειρίσιμη διαφορά η κυβέρνηση θεωρεί αυτή των 3 ή 4 μονάδων. Με μεγαλύτερη από 4 και 5 μονάδες διαφορά στις Ευρωεκλογές η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Αναγκαστικά θα συρθεί σε εθνικές εκλογές αμέσως μετά και η κατάρρευση θα είναι τεράστια.
Το έως τώρα κλίμα πάντως δείχνει πώς η κυβέρνηση βρίσκεται στα σχοινιά και απλά παλεύει για το πώς θα χάσει και θα πέσει στο καναβάτσο. Με ήττα στα σημεία ή νοκ αουτ.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σ. Ρομπόλης: Ο κατώτατος μισθός πρέπει να γυρίσει στα επίπεδα του 2009.

Πετρόπουλος Ανδρέας|


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα (ΑΥΓΗ)
Η αύξηση του κατώτατου μισθού, με επαναφορά στα επίπεδα του 2009, η ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αποτελούν τους βασικούς όρους για την αντιμετώπιση των δραματικών διαστάσεων που έχει προσλάβει η ανεργία, σημειώνει στην "Αυγή" της Κυριακής ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ Σάββας Ρομπόλης.
Συνέντευξη στον Ανδρέα Πετρόπουλο
* Την ώρα που η κυβέρνηση και ο υπουργός Εργασίας επιμένουν να βλέπουν σταθεροποίηση ή και υποχώρηση της ανεργίας, το ΙΝΕ επιμένει ότι και το 2014 θα είναι έτος αύξησης της ανεργίας. Ποιες είναι οι τελικές εκτιμήσεις σας;
Το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ επιβεβαιώθηκε στις προβλέψεις του ότι η ανεργία το 2013 θα κυμανθεί στο 29% και θα αφορά 1.450.000 άτομα, ενώ για το 2014 το επίπεδο θα αυξηθεί και άλλο φθάνοντας στο 30% - 31% και οι άνεργοι θα υπερβούν το 1.500.000. Παράλληλα, από το 2010 είχαμε επισημάνει ότι λόγω του κύκλου της ύφεσης στην Ελλάδα η ανεργία πολύ δύσκολα θα διαμορφωθεί κάτω από το 17% μέχρι το 2026, ακόμη και με το πιο αισιόδοξο σενάριο ετήσιας αύξησης του ΑΕΠ 3,5%-4% (50.000 νέες θέσεις εργασίας τον χρόνο), καθώς αυτό το ποσοστό αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Για να επιστρέψει η ελληνική οικονομία στα επίπεδα ανεργίας του 2009, όταν και αριθμούσε 450.000 ανέργους, για να καλύψει δηλαδή το 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας που χάθηκαν την περίοδο 2009-2013, θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια.
Για το 2014 προβλέπουμε ότι το σύνολο των απασχολουμένων θα είναι μικρότερο από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό και τους ανέργους κατά 1,1 εκατομμύρια άτομα. Επιπλέον βλέπουμε να συνεχίζεται μια πρωτόγνωρη διχοτόμηση της αγοράς εργασίας στη χώρα μας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων ανέργων (1.400.000 άτομα) συμπίπτει με τον αριθμό των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα, δημιουργώντας έτσι συνθήκες τρόμου μεταξύ απασχόλησης και ανεργίας, αλλά και απαξίωσης της λειτουργίας της αγοράς εργασίας, που προκαλεί ανησυχητικές προοπτικές στην κοινωνική συνοχή, ιδιαίτερα με το υψηλό ποσοστό (71% - 955.000 άτομα) της μακροχρόνιας ανεργίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που αφορούν στο τρίτο τρίμηνο του 2013.
* Στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας προωθήθηκε, όχι μόνο στην Ελλάδα του Μνημονίου αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ευελιξία στην αγορά εργασίας. Γιατί δεν απέδωσε αυτή η πολιτική;
Σε όλες τις χώρες την τελευταία εικοσαετία επιβάλλεται μια ισχυρή τάση απορρυθμίσεων των εργασιακών σχέσεων, επειδή δήθεν με αυτόν τον τρόπο προσαρμόζεται το εργατικό δυναμικό στις τεχνολογικές εξελίξεις της παραγωγής.
Όμως εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η ευελιξία, η απασχολησιμότητα και οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα της ανεργίας. Αντίθετα, οι πολιτικές απασχόλησης και προστασίας των ανέργων έτειναν περισσότερο προς τη δημιουργία συνθηκών εργασιακής ανασφάλειας για σημαντικό τμήμα του εργατικού δυναμικού. Το ίδιο το κράτος έγινε η ατμομηχανή της ανασφάλειας, είτε ως φορέας έμπνευσης και άσκησης των εφαρμοζόμενων πολιτικών απασχόλησης είτε ως εργοδότης προς τους υπαλλήλους του.
Οι προσδοκίες της ευελιξίας της αγοράς εργασίας ως επιλογή για τη βελτίωση των δυνατοτήτων απασχόλησης, κατέρρευσαν, όπως έδειξε και η εμπειρική έρευνα στην Ευρώπη (Revue Alternatives Economiques, Decembre 2013), στην οποία αναφέρεται ότι τα κράτη - μέλη που καθυστερούν να εξέλθουν από την κρίση είναι αυτά στα οποία η αγορά εργασίας είναι περισσότερο απορρυθμισμένη και ευέλικτη.
* Ναι, αλλά προκρίθηκε για να επιλύσει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας...
Απεναντίας, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας όχι μόνο δεν επέλυσε το πρόβλημα της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, αλλά συνέβαλε στην αύξηση του επιπέδου των φτωχών εργαζομένων στη ζώνη του ευρώ από 7,4% το 2006 σε 9,1% το 2012, ενώ στην Ελλάδα οι βίαιες μειώσεις των μισθών συνέβαλαν στην αύξηση των φτωχών-εργαζομένων από 11,9% το 2010 σε 15,1% το 2011 (Eurostat, 2012). Έτσι γίνεται πλέον φανερό ότι οι ασκούμενες πολιτικές της ευελιξίας της απασχόλησης και των μισθών δεν συνιστούν πολιτικές που δημιουργούν θέσεις εργασίας.
* Ποια είναι η εναλλακτική λύση για την ενίσχυση της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στην Ευρώπη και στη χώρα μας;
Είναι επιβεβλημένο στην Ευρώπη να ενταχθεί η καταπολέμηση της ανεργίας στη μακροοικονομική πολιτική. Αυτό σημαίνει, καταρχήν, την προσφυγή στη στρατηγική της ισομερούς ανάπτυξης μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την προσθήκη στα τρία κριτήρια του Μάαστριχτ (χρέος, έλλειμμα, πληθωρισμός) τέταρτου κριτηρίου που θα αναφέρεται στο επίπεδο της απασχόλησης ή της ανεργίας, ως αναγκαίο μέτρο ουσιαστικής και αποτελεσματικής αντιμετώπισης της ανεργίας στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη η οργανική ενότητα των πολιτικών απασχόλησης με τις ανάγκες της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας της αναπτυξιακής πολιτικής στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα.
* Τι σημαίνει αυτό;
Τρία βασικά πράγματα: Αύξηση του κατώτατου μισθού, ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα, απαιτείται σύνδεση των δημόσιων πολιτικών με τον χαρακτήρα και τη διάρθρωση του παραγωγικού συστήματος της χώρας καθώς και βελτίωση του πλέγματος των αλληλεξαρτήσεων των ηγετικών κλάδων παραγωγής. Έτσι, θα δημιουργηθούν οι αναγκαίες συνθήκες μεταμόρφωσης και ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης, που μονοκαλλιεργείται από τις υπηρεσίες και τον τουρισμό, με τη δημιουργία δικτύων, συνεργιών και συμπληρωματικότητας μεταξύ των τομέων και των κλάδων παραγωγής σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, προκειμένου να αυξηθούν η παραγωγή, η απασχόληση, η παραγωγικότητα, το εισόδημα (αρχής γενομένης από την αύξηση του κατώτατου μισθού στα επίπεδα των 751 ευρώ) και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της χώρας.

Ποιοι πήραν τα "χρυσά" δάνεια του Τ.Τ.


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ( ΑΥΓΗ)

Τα 35 "επιχειρηματικά" δάνεια ύψους 1,374 δισ. ευρώ που χορήγησε το Τ.Τ. μέσα σε 3,5 χρόνια (τα ποσά είναι σε χιλιάδες ευρώ)

Την απουσία εξασφαλίσεων στις χορηγήσεις δανείων σε επιχειρηματίες δείχνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τα τρία εμπιστευτικά πορίσματα της Τράπεζας της Ελλάδος που διενεργήθηκαν για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τα οποία έφερε στο "φως της δημοσιότητας" η "Αυγή" αποκλειστικά την Παρασκευή 17.1.2014. Όπως φαίνεται από τα εν λόγω, οι γαλαζοπράσινες διοικήσεις της τράπεζας χορηγούσαν δάνεια κατά... βούληση, ενώ, όπως αναφέρουν οι ελεγκτές της ΤτΕ, "διαπιστώθηκε ότι διενεργήθηκαν χρηματοδοτήσεις κατά παρέκκλιση των εσωτερικών διαδικασιών... και χωρίς την τήρηση βασικών αρχών τραπεζικής πρακτικής", κάτι το οποίο περιγράφει εν πολλοίς τι συνέβη από τότε που το Τ.Τ. ξεκίνησε να χορηγεί επιχειρηματικά δάνεια. Αξίζει να σημειωθεί πως από το 2008 έως και το 2012 (άρα και εν μέσω κρίσης), χορηγήθηκαν 35 επιχειρηματικά δάνεια ύψους 1,374 δισ. ευρώ! Τα εν λόγω έγγραφα (Ιούλιος 2012, Νοέμβριος 2012 και Δεκέμβριος του 2013) της ΤτΕδείχνουν τη ροή των επισφαλών δανείων προς τους επιχειρηματίες ΚοντομηνάΛαυρεντιάδηκαι Γριβέα, αναλύοντας τους λόγους που προκαλούν μεγάλες ζημιές στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ενώ εμπεριέχουν και άλλα, τα οποία, αν και δεν περιλαμβάνονται στο πόρισμα Παπανδρέου, εντούτοις η ΤτΕ διαπιστώνει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μεγάλους πιστωτικούς κινδύνους και πιθανές ζημιές.

Το χρονικό και οι ανεπαρκείς εξηγήσεις Προβόπουλου

Για το θέμα του Τ.Τ μίλησε στη Βουλή και ο Γιώργος Προβόπουλος, διοικητής της ΤτΕ, ο οποίος δεν μπόρεσε να εξηγήσει επακριβώς την ουσιαστική απουσία ελέγχων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από το 2006 και μετά, όταν πήρε άδεια λειτουργίας τραπεζικού ιδρύματος εν όψει της εισόδου του στο Χρηματιστήριο. Ο διοικητής της ΤτΕ επικαλέσθηκε το ότι από τον έλεγχο που άσκησε η ΤτΕ προέκυψε η έρευνα της Αρχής κατά του "ξεπλύματος 'μαύρου' χρήματος" και οι διώξεις της Δικαιοσύνης. Όμως η ουσία είναι ότι υπήρξε κενό ελέγχων την περίοδο 2006-2009, καθυστέρηση ενός έτους (2009-2010) στην απαγόρευση χορήγησης επιχειρηματικών δανείων και κενό ελέγχου από την ΤτΕ την περίοδο 2010 -τέλη 2012. Ο Γ. Προβόπουλος επέρριψε τις ευθύνες στη διοίκηση Φιλιππίδη, ισχυριζόμενος ότι το 33,2% των δανείων που χορήγησε ήταν επισφαλή, όπως και στη διοίκηση Παπαδόπουλου. Πάντως, φαίνεται ότι το θέμα κινήθηκε έτι περαιτέρω όταν ανέλαβε η BlackRock, η οποία βρήκε ως "επιθετική" την πολιτική του Τ.Τ., οπότε "αποσύρθηκε" η ΤτΕ, η οποία επανήλθε στα τέλη του 2012, πραγματοποιώντας τον έλεγχο που έφθασε στη Δικαιοσύνη.

Η περίπτωση Κοντομηνά

Αναφορικά με τα πορίσματα της ΤτΕ που αποκάλυψε η "Αυγή", αυτά "καίνε" τον επιχειρηματία Δημήτρη Κοντομηνά και τις διοικήσεις του Τ.Τ. Σύμφωνα με αυτά, οι δανειακές υποχρεώσεις της Demco στις 18.1.2013 ανέρχονταν στο ποσό των 42,466 εκατ. ευρώ, ενώ σε σημεία όχι μόνο αυτού του εγγράφου αλλά και των δύο του 2012, εγείρονται ισχυρές ενστάσεις για την απουσία των απαιτούμενων εξασφαλίσεων που υπήρχαν.
Για δάνεια όπως το ανωτέρω φαίνεται πως υπήρξε αναδιάρθρωση τον Ιανουάριο του 2012 με νέο δάνειο 42,5 εκατ. ευρώ, ήτοι δάνειο για να ξεπληρωθούν τα δάνεια των προηγούμενων ετών, όταν οι οφειλές της εταιρείας προς το Τ.Τ. ήταν συνολικά 38,5 εκατ. ευρώ! Για την αναδιάρθρωση αυτή φαίνεται να ¨ελέγχεται", κατά το πόρισμα Παπανδρέου, και η νυν διευθύνουσα σύμβουλος του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίου.

Ο Mr. MIG

Μια επιχείρηση που απασχολεί το εμπιστευτικό πόρισμα ελέγχου της Διεύθυνσης Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος της ΤτΕ για το Τ.Τ. (Νοέμβριος 2012) είναι η Marfin, της οποίας πρόεδρος είναι ο επιχειρηματίας Ανδρέας Βγενόπουλος. Από εκεί και το απόσπασμα που ακολουθεί: "Η συνημμένη στο εισηγητικό σημείωμα ανάλυση των οικονομικών στοιχείων πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία Chevreux (2/2009), εκτός δηλαδή της αρμόδιας υπηρεσίας της Τράπεζας, αναφέρεται σε εκτιμήσεις για τα έτη 2008-2013 και προβλέπει αισιόδοξο κύκλο εργασιών της τάξεως των 2 δισ. ευρώ περίπου, για τα έτη 2010-2013, που δεν έχει επαληθευτεί. [...] Συνεπώς, με τα διαθέσιμα δημοσιευμένα στοιχεία, κατά τον χρόνο εισήγησης της υπο-επιτροπής, δεν επιβεβαιώνεται ότι 'ο αναλαμβανόμενος πιστωτικός κίνδυνος ήταν αποδεκτός', όπως αναφέρεται. Τα δάνεια της Marfin εξυπηρετούνται σήμερα.

Λαυρεντιάδης και στο... βάθος Γριβέας

Άλλη ηχηρή περίπτωση που απασχολεί τους ελεγκτές της Τράπεζας της Ελλάδος είναι η Alapis του Λ. Λαυρεντιάδη. Στη σχετική αναφορά επισημαίνεται: "Η Τράπεζα έχει προβεί στην καταγγελία του δανείου (η πιστούχος έχει αιτηθεί από τον 120/2011 την υπαγωγή στο άρθρο 99) και έχει διενεργήσει πρόβλεψη ίση με το 85% του υπολοίπου της 30.06.2012. Εντούτοις, δεδομένης της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης της εταιρείας και ελλείψει εξασφαλίσεων, εκτιμήθηκε πιθανή ζημία στο 100% του υπολοίπου, ήτοι 97.336 χιλ.".
Για τον Όμιλο Κ. Γριβέας - C&C International A.E., το εμπιστευτικό πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος αναφέρει: "...Με τον ιδιαίτερα υψηλό πρόσθετο δανεισμό από την Τράπεζα (17 εκατ. ευρώ), ο οποίος δεν συνάδει με τα προηγούμενα μεγέθη του ομίλου, αλλά βασίζεται μόνο στα προσδοκώμενα και σε μεγάλο βάθος χρόνου στοιχεία, η εταιρεία κατέστη υπερδανεισμένη".
Από εκεί και πέρα, τα πορίσματα εμπεριέχουν το δάνειο στην οικογένεια Μπακατσέλου (συγγενείς της συζύγου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου) ύψους 1 εκατ. ευρώ (βλ. σχετικό πίνακα), το οποίο χαρακτηρίζεται "άνευ εξασφαλίσεως".

Ο Ρέστης, η IMPERIO και ο... Σέρβος

Στη συνέχεια, στα πορίσματα αναφέρονται και άλλα επισφαλή δάνεια, όπως της Express Holidays, η οποία φέρεται να ανήκει στον εφοπλιστή και επιχειρηματία Βίκτωρα Ρέστη. Για την εν λόγω αναφέρεται "...υπολογίστηκε πιθανή ζημία 60% στο ακάλυπτο υπόλοιπο της χρηματοδότησης, ήτοι 2.240 χιλιάδες ευρώ".
Επίσης στα πορίσματα, περιλαμβάνεται δάνειο της εταιρείας Imperio Argo, γνωστής σε όλους από την "εμπλοκή" της στη διανομή των σχολικών βιβλίων, επί υπουργίας της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία εταιρεία φερόταν να έχει χρέη προς το Δημόσιο ενώ είχε οδηγηθεί και στην πτώχευση. Το πόρισμα αναφέρει "η εξόφληση του δανείου θεωρείται αβέβαιη και επομένως εκτιμήθηκε πιθανή ζημία στο 100% του ακάλυπτου υπολοίπου, ήτοι 3.576 χιλιάδες ευρώ... η διασφαλιστική αξία του ακινήτου υπολογίστηκε μηδενική...".
Επιπρόσθετα, υπάρχουν αναφορές στους ομίλους Λ. Έλληνα - Π. Ευθυμίου όπου αναγράφεται "...οι πιστοδοτήσεις θεωρούνται υψηλού κινδύνου", ενώ για τους υπο-ομίλους Ραστέλης - Almond και Βουκαλια - Aspen ότι εμφανίζουν "έντονα αρνητική καθαρή θέση". Για τις παραπάνω εκτιμάται συνολική πιθανή ζημία 13.110 χιλιάδες ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο επιχειρηματίας Λουκάς Έλληνας εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει ότι "Δεν υφίσταται ουδεμία εμπλοκή του εν λόγω επιχειρηματία με τη συγκεκριμένη υπόθεση, ως άλλωστε, έχει ήδη δημοσίως γνωστοποιηθεί από τις αρμόδιες για το χειρισμό της υπόθεσης εισαγγελείς".
Τέλος, αναφέρονται και άλλες δύο επιχειρήσεις: η μια ενός Σέρβου ονόματι Zivanic για τον όμιλο R. Zivanic - Βιος, όπου γίνεται λόγος για πιθανή ζημία 4.667 χιλιάδων ευρώ, αλλά και της εταιρείας Enorasis με πιθανή ζημία 1.189 χιλιάδες ευρώ, όπως αναφέρεται στα πορίσματα.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ

Ν. Βούτσης: Ριζοσπαστική αλλαγή με κορμό την Αριστερά

Συνέντευξη του γραμματέα της Κοινοβουλυετικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Βούτση, στην εφημερίδα NEWSMAIL και τον Ρενάτο Λέκκα

Η δικομματική κυβέρνηση θεωρεί ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του Μνημονίου, δεν είναι ρεαλιστική. Τι απαντάτε; Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να καταργήσει το Μνημόνιο εντός της Ευρωζώνης; Θα δεχτούν οι εταίροι να εφαρμοστεί το δικό σας πρόγραμμα;
Η χώρα μας επιχειρήθηκε να γίνει το πειραματόζωο μιας ακραίας αντικοινωνικής αλλά και ταυτόχρονα αδιέξοδης λύσης με προφανή πλέον τον κίνδυνο της ανθρωπιστικής καταστροφής. Οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, ιδιαίτερα και κατ’ αρχήν αυτές του Νότου, βιώνουν τη δραματική επιδείνωση στη ζωή των πολιτών τους. Στο έδαφος λοιπόν της κρίσης θα διαμορφωθούν νέοι πολιτικοί συσχετισμοί και η χώρα μας θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων για μια ριζική προοδευτική στροφή, που θα ανατρέπει υπέρ των εργαζομένων ακόμα και στοιχεία της αρχιτεκτονικής του ενιαίου νομίσματος και θα επιβάλλει ευρωπαϊκή λύση στις κρίσεις χρέους. Μιλάμε λοιπόν για σκληρή σύγκρουση πολιτικών που αφορούν άμεσα και στο ίδιο το μέλλον της Ε.Ε. Με αυτή την έννοια, το γενναίο «κούρεμα» π.χ. του χρέους που σήμερα δε δέχονται οι νεοφιλελεύθερες ελίτ που ηγεμονεύουν στην Ε.Ε., θα αποδειχθεί ως μία από τις πλευρές της συνολικής λύσης, όχι μόνο για ένα καλύτερο μέλλον των ευρωπαϊκών λαών, αλλά και για την ίδια την υπόσταση μιας Ε.Ε. παράγοντα προοδευτικού μετασχηματισμού, σε πλήρη αντίθεση με τη σημερινή της υπόσταση που οικοδομείται ως παράγων κοινωνικής υποβάθμισης και οικονομικής εξαθλίωσης των εργαζομένων.
Τελευταία καταγράφεται μια θετική τάση για τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Στελέχη σας δηλώνουν δημόσια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πάρει ακόμα και την αυτοδυναμία. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι θα υπάρξουν ριζικές αλλαγές με την πολιτική σας. Πώς το σχολιάζετε;
Εδώ και τέσσερα χρόνια διεξάγεται ένας τυπικά ακήρυκτος πόλεμος εναντίον όσων καλούνται να υποστούν υποχρεωτικά τη φτωχοποίηση και την οικονομική εξαθλίωση. Το «σοκ και δέος» στην ελληνική του εκδοχή έχει γράψει ήδη ιστορία. Ο βαθμός λοιπόν αισιοδοξίας, οι ελπίδες και οι προσδοκίες που έχουν γεννηθεί στον ελληνικό λαό για μια ριζοσπαστική αλλαγή με κορμό την Αριστερά, δεν μπορούν προφανώς να αντιστοιχηθούν με ιστορικά προηγούμενα όπου οι φοβίες και οι διεθνείς καταναγκασμοί είχαν πολύ μικρότερη βαρύτητα. Η εμπιστοσύνη και η φερεγγυότητα είναι δύο στοιχεία που έχουν οικοδομηθεί ανάμεσα σε ένα συνεχώς διευρυνόμενο τμήμα του λαού μας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι γέφυρες αυτές δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται σε πολύμορφους κοινωνικούς αγώνες και διαμορφώνουν μέσα σε πρωτόγνωρα πυκνούς πολιτικούς χρόνους τον εμβρυουλκό των άμεσων πολιτικών διεργασιών στη χώρα μας.
Ποιος είναι ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που πλησιάζουν; Αν είστε πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, θα ζητήσετε βουλευτικές εκλογές;
Γενικές εκλογές έπρεπε να είχαν γίνει «χθες». Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου ούτε έχει να κάνει με τις προσεχείς αυτοδιοικητικές και τις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο. Αυτό το αίτημα είναι πιο ώριμο παρά ποτέ τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τυχαίο ότι απασχολεί πολύ σοβαρά τα επιτελεία των συγκυβερνώντων κομμάτων και του φιλικού τους Τύπου, καθώς προβλέπουν συνθήκες κατάρρευσης των κομμάτων του κραταιού κάποτε δικομματισμού. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν τη δικιά τους αυτονομία και ο προφανής στόχος μας είναι να αναδειχτούν ζωντανές, αγωνιστικές, αντιμνημονιακές δυνάμεις που θα αντιστέκονται σε αντικοινωνικές πολιτικές και θα βρίσκονται κοντά στις εστίες και τις ανάγκες αλληλεγγύης για την επιβίωση και την πολύπλευρη ανάπτυξη κατ’ αρχήν των πιο αδύνατων και ευπαθών ομάδων πολιτών.
Σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές είναι πρώτο κόμμα χωρίς όμως να έχει την αυτοδυναμία που χρειάζεται, θα βλέπατε μετεκλογική συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Μπορούν να συνυπάρξουν αυτά τα δύο κόμματα; Ποιες είναι οι δυνάμεις που μπορεί να συμπορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τώρα καταλαβαίνουν όλοι πόσο σωστά είχαμε εκτιμήσει έγκαιρα, ως ΣΥΡΙΖΑ, ότι στη φάση που θα γίνουν οι εκλογές και μέσα στο καταλυτικό κλίμα για την ενίσχυση της εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης με κορμό τη ριζοσπαστική αριστερά, θα υπάρξουν μεγάλες δυνατότητες ακόμα και αλλαγής στάσης από πολιτικές δυνάμεις και από στελέχη που θα στηρίξουν μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο ένα προοδευτικό πρόγραμμα σε αντιμνημονιακή βάση. Οι πολιτικές διεργασίες είναι τόσο πυκνές σε όλους τους χώρους που συνηγορούν σε αυτήν την εξέλιξη.
Ο κ. Λαφαζάνης υποστηρίζει ότι η Ε.Ε. δεν “αλλάζει” και ότι ουσιαστικά αποτελεί μονόδρομος η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη. Κύριε Βούτση, πιστεύετε ότι υπάρχει ένας εσωτερικός διχασμός στον ΣΥΡΙΖΑ;
Πλούτος είναι για το κόμμα μας, εφόσον λειτουργούμε δημοκρατικά και συνθετικά, το ότι εκφράζονται και υπάρχουν προσωπικές ή συλλογικές απόψεις που αντιστοιχούνται με ιδέες που έχει γονιμοποιήσει η κρίση σε όλους τους πολιτικούς χώρους όλου του φάσματος στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Έτσι βλέπουμε εμείς τα πράγματα και έχουμε την κουλτούρα, όχι απλά να συνυπάρχουμε αλλά να αγωνιζόμαστε καθημερινά, ώστε να συμπορευτούμε με το λαό για την κοινωνική του σωτηρία και για να ανοίξουν οι δρόμοι όχι μόνο για την υπέρβαση της κρίσης υπέρ των εργαζομένων αλλά και για τον κοινωνικό μετασχηματισμό στη χώρα.
Πολλοί θεωρούν ότι η διαγραφή του Πέτρου Τατσόπουλου από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έγινε διότι επικράτησε η άποψη της “παλιάς φουρνιάς” των στελεχών του κόμματος. Η διαγραφή αυτή δε στερεί από το χώρο σας το άνοιγμα και σε άλλες κομματικές δυνάμεις; 
Πολλές φορές ο κ. Τατσόπουλος είχε ταχθεί υπέρ της συνεργασίας του κόμματός σας ακόμα και με “φιλομνημονιακές” δυνάμεις.
Η ερώτησή σας δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά δεδομένα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπήρξε μία από κοινού απόφαση, εμείς δεν διαγράφουμε και αν επρόκειτο να το κάνουμε θα ήταν για πολύ πιο σοβαρές αιτίες. Αυτό το γνωρίζει όλη η ελληνική κοινωνία. Κανείς δεν απομακρύνεται -πόσω μάλλον βουλευτής έστω και συνεργαζόμενος- από το κόμμα μας στη βάση απόψεων και ιδεών, και βεβαίως κανείς δεν μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του εγκλωβισμένο και να παραμένει στον ίδιο πολιτικό χώρο όταν θεωρεί ότι πρέπει να εργαστεί για μια διαφορετική στρατηγική και έμπρακτα να στηρίξει αντίθετες απόψεις. Νομίζω ότι είναι αυτονόητα πράγματα, αν για κάτι έχουμε προκληθεί και πολλές φορές κατακριθεί είναι η πολύ μεγάλη ανοχή που υπάρχει στις γραμμές μας, όμως εμείς αυτό το θεωρούμε στοιχείο της κουλτούρας μας, το υπερασπιζόμαστε και αποτελεί στοιχείο μιας άλλης πολιτικής ταυτότητας απέναντι στα αρχηγικά, μονολιθικά μορφώματα που ζήσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες στην πολιτική ζωή της χώρας.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ( LEFT)
 
- See more at: http://left.gr/news/n-voytsis-rizospastiki-allagi-me-kormo-tin-aristera#sthash.jcfbUFH3.dpuf

ΜΠΟΥΣΟΥΛΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟ


Στη συνάντηση Κέρι - Βενιζέλου, ο πρώτος έθεσε θέμα για την απόδραση του Ξηρού και διερωτήθηκε "πώς είναι δυνατόν να δίνετε άδεια σε καταδικασμένους για τρομοκραττική δράση"... 
 
Ο "υπερήφανος" εθνικά ΥΠΕΞ Βενιζέλος απάντησε μιλώντας "για κακή εφαρμογή ενός κακού νόμου". Αφού δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την παρατήρηση του Κέρι, θεώρησε σωστό να χαρακτηρίσει κακό ένα νόμο, που έχει ψηφίσει η ελληνική Βουλή. Λες και ήταν ο δικός του νόμος περί... ευθύνης υπουργών. Μετά το "ευχαριστούμε τους Αμερικανούς" του Σημίτη για τα Ίμια, ήρθαν... το "μειώσαμε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κατά 35% με τη βοήθεια της ΕΕ" και το "we delivered" του Σα(χλα)μαρά. Και τελευταίο δείγμα "υπερήφανης" πολιτικής των εκπροσώπων του προτεκτοράτου, το "κακή εφαρμογή ενός κακού νόμου" του Βενιζέλου.
 
Αυτή ήταν η απάντηση στον Κέρι. Αντί να του υπενθυμίσει ότι το FBI ακόμα "ψάχνει" τον Πρόεδρο της Union Carbide, που καταζητείται για τη διαρροή στο εργοστάσιο εντομοκτόνων της εταιρίας στη Μποπάλ της Ινδίας το 1984. Δυστύχημα που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο 15.000 με 25.000 ανθρώπων και την αναπηρία εκατοντάδων χιλιάδων. Δυστύχημα που μέχρι σήμερα κατατάσσει αυτή τη διαρροή ως το χειρότερο βιομηχανικό ατύχημα, που έχει γίνει στον κόσμο.

Γνώριζα ότι οι Αμερικανοί θεωρούν φυσικό πράγμα την επέμβαση στα εσωτερικά θέματα μιας άλλης χώρας. Γνώριζα ότι πολλές φορές είτε έχουν επέμβει στρατιωτικά, είτε δημιούργησαν τοπικές χούντες, όπως έκαναν στην Ελλάδα το 1967. Αυτό που δεν φανταζόμουν είναι το πόσο δουλοπρεπής είναι η ελληνική πολιτική ηγεσία.