ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ 4,8 μονάδες Σε νέα δημοσκόπηση

Προβάδισμα  στην πρόθεση ψήφου 4,8 % Υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και 5,3%  επί των εγκύρων έναντι της Ν.Δ. δείχνει η νέα δημοσκόπηση της εταιρείας ALCO.

Η δημοσκόπηση  που δημοσιεύεται αύριο Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, στο «Ποντίκι» καταγράφει ποστό 28% για τον ΣΥΡΙΖΑ, έναντι 23,2 για τη Ν.Δ. 5,4% υγκεντρώνει η Χρυσή Αυγή, 4,7% το ΠΑΣΟΚ, 4,3% Το Ποτάμι και το ΚΚΕ, και οι ΑΝΕΛ με 3,3%.

ΝΙΚΗ ΤΟΥ Ν. ΡΩΜΑΝΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ

Τετ. 10/12/14 

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ Η ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΜΕ “ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ” 

Ομόφωνα υπερψηφίστηκε το μεσημέρι της Τετάρτης (10/12) από την Ολομέλεια της Βουλής, η τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης για τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης (το λεγόμενο "βραχιολάκι"), εξέλιξη που καταγράφεται ως νίκη του απεργού πείνας Νίκου Ρωμανού απέναντι στην αδιάλλακτη κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.

Υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια της σχετικής συζήτησης, η εν λόγω τροπολογία αποσύρθηκε και επανακατατέθηκε βελτιωμένη. Σύμφωνα με αυτή προβλέπεται να χορηγείται δυνατότητα παρακολούθησης μαθημάτων από κοντά με ηλεκτρονική επιτήρηση (βραχιολάκι) χωρίς τους νομικούς περιορισμούς, που ισχύουν μέχρι σήμερα, εφόσον έχουν οι κρατούμενοι πρώτα με επιτυχία παρακολουθήσει το 1/3 των μαθημάτων και εργαστηρίων και να παρακολουθούν κοινώς στη συνέχεια με βραχιολάκι μετά από ένα εξάμηνο εξ αποστάσεως παρακολούθησης.

Λίγο μετά το άκουσμα της είδησης, έγκυρες πηγές μέσα από το Νοσοκομείο "Γ. Γεννηματάς" όπου νοσηλεύεται ο Ν. Ρωμανός, ανέφεραν ότι ο Νίκος Ρωμανός σταματά την απεργία πείνας και ξεκινά την σίτιση. Την είδηση επιβεβαίωσε ο δικηγόρος του Ν. Ρωμανού Φραγκίσκος Ραγκούσης, μιλώντας στο ρ/σ "Στο Κόκκινο" το μεσημέρι της Τετάρτης (10/12) και προσέθεσε ότι η υγεία του 21χρονου κρατούμενου είναι αρκετά επιβαρυμένη και θα πρέπει να ακολουθηθεί προσεκτική αγωγή για να μην υπάρξουν βλάβες.

ανάρτηση από iskra

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

«Το μέλλον της χώρας μας θα το καθορίσει ο λαός μας και όχι οι κερδοσκόποι!»

 Ομιλία Δημ. Στρατούλη κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής του ν/σ του Υπ. Δικαιοσύνης «Ρύθμιση δεσμευμένων ή κατασχεμένων χρηματικών απαιτήσεων και μετρητών

Θα ήθελα να κάνω τρεις επισημάνσεις.

Η πρώτη επισήμανση αφορά αυτό που ζούμε σήμερα, την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου της Αθήνας σε ιστορικά κατώτατα όρια των τελευταίων είκοσι επτά ετών και την άνοδο των επιτοκίων των δεκαετών ομολόγων.

Εμείς θεωρούμε αυτή τη σημερινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώθηκε, μια ωμή παρέμβαση του χρηματιστικού, κερδοσκοπικού κεφαλαίου στη χώρα μας, με στόχο να επηρεάσει τις ταχύτατες πολιτικές εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί, με αφορμή και την έναρξη των διαδικασιών για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, και να επηρεάσει με τέτοιο τρόπο τις εξελίξεις στη χώρα μας, ώστε να μην γίνει η μεγάλη πολιτική ανατροπή και η δημοκρατική αλλαγή.

Την θεωρούμε τρομοκρατικού τύπου, εκφοβιστική παρέμβαση σε βάρος του λαού μας, σε βάρος πολιτικών δυνάμεων, αντιμνημονιακών, σε βάρος της Αριστεράς, σε βάρος κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και μία προειδοποίηση ακόμα και στην κυβέρνηση που θα προκύψει μετά από εκλογές, εάν δεν βρεθούν οι εκατόν ογδόντα βουλευτές που θα ψηφίσουν Πρόεδρο Δημοκρατίας. Θεωρούμε ότι σίγουρα δεν θα βρεθούν εκατόν ογδόντα βουλευτές, οι οποίοι θα δώσουν τη δυνατότητα να συνεχιστούν οι βάρβαρες και φριχτές μνημονιακές πολιτικές.

Αυτή η εκφοβιστική παρέμβαση των λεγόμενων «αγορών» είναι και σε βάρος της ίδιας της χώρας μας, σε βάρος της ίδιας της εθνικής και της λαϊκής κυριαρχίας.

Θέλουμε από τώρα να διευκρινίσουμε προς όλα αυτά τα οικονομικά συμφέροντα ότι δεν μας τρομάζει ως ΣΥΡΙΖΑ αυτή η επίθεση των λεγόμενων «αγορών» που, στη συγκεκριμένη περίπτωση, παίζουν τον ρόλο των μαντρόσκυλων-φυλάκων, δηλαδή των μαντρόσκυλων που φυλάνε το μνημονιακό σύστημα στη χώρα μας, μήπως και το ανατρέψει ο ελληνικός λαός με τους αγώνες και την ψήφο του.

Επίσης, θα θέλαμε να τούς διευκρινίσουμε ότι όχι μόνο δεν μας τρομάζει η επίθεση των λεγόμενων «αγορών», αλλά ενισχύει την αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου με τους αγώνες και την ψήφο του λαού να προωθήσουμε και να εφαρμόσουμε το αντιμνημονιακό και προοδευτικό πρόγραμμά μας μέχρι τέλους, χωρίς να υποκύψουμε σε καμία απειλή, σε κανέναν εκβιασμό, σε καμία πίεση του εγχώριου και διεθνούς οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου.

Το λέμε καθαρά, όσο καθαρότερα γίνεται, ότι το παρόν και το μέλλον αυτής της χώρας, το παρόν και το μέλλον αυτού του λαού θα το αποφασίσει ο ίδιος ο λαός μας και όχι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια ούτε οι υπαλληλίσκοι των τοκογλύφων δανειστών της χώρας μας.

Από τώρα, επίσης, όλους αυτούς θέλουμε να τους προειδοποιήσουμε ότι, εάν με την ψήφο και τους αγώνες του λαού αναλάβουμε την διακυβέρνηση της χώρας, το κριτήριο στις αποφάσεις μας, ως αριστερής αντιμνημονιακής προοδευτικής κυβέρνησης, δεν θα είναι οι θρασύτατες απαιτήσεις των δανειστών της χώρας και των κερδοσκόπων, αλλά θα είναι, πρώτον, η επιβίωση του λαού μας, δεύτερον, η αξιοπρέπεια της πατρίδας μας και, τρίτον, το μέλλον της νέας γενιάς.

Επισήμανση δεύτερη. Έχουν κατατεθεί κάποιες τροπολογίες από βουλευτές που, εάν κατάλαβα καλά, ο Υπουργός τις δύο τις έχει κάνει αποδεκτές. Για τη μία, αυτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, δεν έχει πει τίποτα.

Όσον αφορά αυτές τις βουλευτικές τροπολογίες, εμείς είμαστε σύμφωνοι με την τροπολογία 2082/155 για το Ψυχολογικό Κέντρο Βόρειας Ελλάδας-Παράρτημα Ξάνθης. Λύνει αναγκαία τεχνικά ζητήματα και την στηρίζουμε.

Δεύτερον, όσον αφορά τη με αριθμό 2081/154 βουλευτική τροπολογία για το «Βοήθεια στο Σπίτι», παρότι διαφωνούμε με τη διατύπωση που κάνει στην ακροτελεύτια γραμματοσειρά, ότι δηλαδή δεν θα μετατραπούν ποτέ σε αορίστου χρόνου οι συμβάσεις των εργαζομένων στο «Βοήθεια στο Σπίτι» και παρότι η άποψή μας είναι ότι όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι, μετά από δωδεκάμισι χρόνια δουλειάς, πρέπει να γίνουν αορίστου χρόνου και να ενταχθούν σε Διευθύνσεις ή υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής των δήμων, επειδή αυτή η τροπολογία παρατείνει τις συμβάσεις εργασίας τους μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 και επειδή τους δίνει μία ανάσα, γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο την ψηφίζουμε.

Τρίτον, για την τροπολογία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας όσον αφορά την προνομιακή ικανοποίηση των απαιτήσεων ναυτεργατών αλλά και εργαζομένων σε ναυτιλιακές εταιρείες, σε περίπτωση πλειστηριασμού πλοίων που θεωρούνται ναυάγια και εκποίησης αυτών των πλοίων, είμαστε σύμφωνοι, πρώτον, με αυτό και, δεύτερον, για να οριστεί επιτέλους μια ελάχιστη τιμή εκποίησης της αξίας αυτών των πλοίων, τουλάχιστον η τιμή της αξίας τους ως σιδηρομεταλλευμάτος, ως σκραπ δηλαδή, γιατί μέχρι τώρα αυτά τα πλοία εκπλειστηριάζονται και πωλούνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές και, ουσιαστικά, πρέπει να υπάρχουν και μεθοδεύσεις. Είμαστε, λοιπόν, απόλυτα σύμφωνοι με αυτήν την τροπολογία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Λύνει, συν τοις άλλοις, και το πρόβλημα των μόλις τριάντα πέντε εργαζομένων του «Αγούδημου», της ναυτιλιακής αυτής εταιρείας, οι οποίοι είναι απλήρωτοι από τις 3-6-2008, δηλαδή εξίμισι χρόνια. Έχει αναδείξει το ζήτημα το MEGA και έβλεπα πρόσφατα στην τηλεόραση τον Παναγιώτη Φυλακτό, έναν από τους τριάντα πέντε εργαζόμενους με είκοσι χρόνια στη δουλειά, με δύο παιδιά. Κέρδισαν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, κέρδισαν γνωμοδοτήσεις των επιθεωρήσεων εργασίας, είδαν υπουργούς, έστειλαν υπόμνημα στον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Τα πάντα έκαναν αυτοί οι τριάντα πέντε άνθρωποι. Όμως, βρέθηκαν μπροστά σε έναν γραφειοκρατικό και νομικό σκόπελο, γιατί δεν θεωρούνται εργαζόμενοι σε ναυτιλιακές εταιρείες, επειδή ήταν ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ και όχι στο ΝΑΤ.

Επτά από τα οχτώ πλοία της ναυτιλιακής εταιρείας του «Αγούδημου» που θεωρήθηκαν ναυάγια εκπλειστηριάστηκαν. Ο ΟΛΠ πήρε από αυτόν τον εκπλειστηριασμό 7.300.000 ευρώ και δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ στους τριάντα πέντε εργαζόμενους. Δεν πήραν τίποτα.

Επομένως, εμείς πραγματικά στηρίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε αυτήν την τροπολογία που κατέθεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Αυτή η τροπολογία λύνει το πρόβλημα, γιατί τους δίνει το προνόμιο να ικανοποιούνται ως πιστωτές και θεωρεί εργαζόμενους σε ναυτιλιακές εταιρείες και αυτούς τους τριάντα πέντε εργαζόμενους του «Αγούδημου». Λύνει επίσης και σε άλλους το πρόβλημα.

Πρέπει να την δεχθείτε, κύριε Υπουργέ. Είστε ο αρμόδιος Υπουργός να την δεχθείτε. Το γνωρίζετε το πρόβλημα. Πρέπει, επιτέλους, να δοθεί μία λύση. Είναι απάνθρωπο για τριάντα πέντε οικογένειες να είναι αυτοί εξίμισι χρόνια απλήρωτοι. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αρρωστήσει. Έχουν προβλήματα ψυχολογικά, σωματικά. Είναι απίστευτο να ταλαιπωρούνται άνθρωποι για εξίμισι χρόνια σε αυτήν τη χώρα.

Η τελευταία επισήμανση που θέλω να κάνω είναι η εξής. Άκουσα πολύ προσεκτικά τον Υπουργό Δικαιοσύνης στην παρουσίαση της τροπολογίας που καταθέτει για το αίτημα του Νίκου Ρωμανού να πάρει εκπαιδευτικές άδειες.

Η τροπολογία σας δεν λύνει το πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Απλώς παρατείνει, όπως είπε πολύ εύστοχα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, κατά σαράντα οχτώ ώρες περίπου, αφού αρχίζει, εάν περάσει αυτή η τροπολογία, την απεργία δίψας, τη ζωή του ίδιου του νεαρού κρατούμενου. Δεν λύνει το πρόβλημα. Έχετε λύση μπροστά σας: ή την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ ή την τροπολογία της ΔΗΜΑΡ. Άκουσα πολύ προσεκτικά τον Γιάννη Πανούση, ο οποίος ήταν και στην Επιτροπή που έκανε τη σχετική σωφρονιστική ρύθμιση και είπε ότι «δεν πήραμε υπ’ όψιν κάποιες καταστάσεις, σας καταθέτω λοιπόν μια τροπολογία για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα».

Επομένως, λύση έχετε. Δεν μπορεί να μη χρησιμοποιείτε είτε τη μία είτε την άλλη από αυτές τις δύο εναλλακτικές λύσεις, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Κύριε Υπουργέ, δεν κατάλαβα. Ποιοι δεν θέλουν να λυθεί το πρόβλημα; Ποιοι θέλουν, ενδεχομένως, να οδηγηθεί σε θάνατο ο νεαρός Νίκος Ρωμανός;

Σίγουρα κάποια κέντρα ανωμαλίας, που θέλουν με αφορμή αυτό να δημιουργήσουν ή ακόμα και να ανακόψουν τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, επικαλούμενοι, ενδεχομένως αύριο, εάν έχουμε αυτόν τον ανομολόγητο θάνατο, τον νόμο και την τάξη, για να αντιμετωπίσουν την ανερχόμενη δύναμη της Αριστεράς, του λαϊκού κινήματος, κ.λπ.. Μόνο αυτοί θα ήθελαν κάτι τέτοιο, δυνάμεις τέτοιες μέσα στην κυβέρνηση, που μετέτρεψαν σε κόλαση την Αθήνα την ημέρα του Αγ. Νικολάου, με άκρατο αυταρχισμό από μέρους των οργάνων της τάξης.

Πρέπει να πάρει, επιτέλους, μια πολιτική πρωτοβουλία η Κυβέρνηση, ο αρμόδιος Υπουργός. Δεν μπορείτε να παίζετε κι εσείς, όπως κι ο Πρωθυπουργός, που είδε τους γονείς του Ρωμανού χθες, τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Έχετε να επιλέξετε: από τη μία είναι η ζωή και η δημοκρατία και, από την άλλη, είναι ο θάνατος και η πολιτική ανωμαλία. Επιλέξτε, επιτέλους, τη ζωή και τη δημοκρατία!

Αθήνα, 10-12-2014

Το Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ

Συγκλονιστική επιστολή ιερωμένου για τον Ρωμανό:

 

«Τον δολοφονούν για να μας τρομοκρατήσουν»

«Τα όργανα του αστικού κράτους δείχνουν τους κυνόδοντές τους στον Νίκο για να τους δούμε κι εμείς. Τον δολοφονούν για να μας τρομοκρατήσουν», σημειώνει στην επιστολή του προς την «Εφημερίδα των Συντακτών»

ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου Φθιώτιδας.

«Αυτό το έγκλημα μπορούμε και πρέπει να το σταματήσουμε. Μπορούμε και πρέπει να αντισταθούμε. Η συμπαράσταση στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού δεν είναι δικαίωμα, είναι καθήκον όλων όσων θέλουν να λέγονται άνθρωποι», τονίζει ο πρεσβύτερος Χρήστος Κ. Ζαρκαδούλας.

Ολόκληρο το κείμενο της επιστολής:

«Ως άνθρωπος και ως διάκονος της ανόθευτης διδασκαλίας του Χριστού αισθάνομαι την ανάγκη να διατρανώσω την συμπαράστασή μου στον δίκαιο και σκληρό αγώνα του Νίκου Ρωμανού.

Ο Νίκος, ως εκ των πραγμάτων καταδεικνύεται, δεν επέλεξε, εξαναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει το έσχατο αμυντικό όπλο που είχε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όχι μόνο του ίδιου, αλλά και όλων όσων βρίσκονται ή θα βρεθούν στη θέση του. Γνωρίζει καλά ότι η ασπίδα που κρατά τον δηλητηριάζει και τον οδηγεί στον θάνατο, αλλά δεν έχει άλλο μέσο. Φυσικά αυτή η στάση ζωής είναι αδιανόητη για τους πολλούς που έχουν μάθει να σέρνονται και να γλείφουν για να βολεύονται.. Η υποταγή όμως και η οσφυοκαμψία, ως φαίνεται, δεν ταιριάζουν στο Νίκο που ξέρει και θέλει να μάχεται όρθιος.

Ο Ρωμανός δεν αυτοκτονεί. Αγαπά πολύ τη ζωή, αλλά την θυσιάζει για το δίκιο, για τη δυνατότητα  ελεύθερης και ισότιμης συμμετοχής του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην οποία εισήλθε δίνοντας εξετάσεις μέσα από τη φυλακή. Αγαπά πολύ τη ζωή, άλλως δεν θα πονούσε τόσο από την δολοφονία του φίλου του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Αγαπά τη ζωή γι’ αυτό μετείχε στη διαδικασία εξετάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσα από τη φυλακή, γιατί η γνώση εμπλουτίζει τη ζωή. Αγαπά, τιμά και σέβεται όχι μόνο τη δική του ζωή, αλλά και των άλλων, γι’ αυτό απελευθέρωσε τους ομήρους, αντί να τους χρησιμοποιήσει και να είναι ίσως τώρα ελεύθερος. Ευρισκόμενος σε θέση ισχύος έναντι των αστυνομικών στο πρόσωπο των οποίων έβλεπε τον δολοφόνο του φίλου του και κατέχοντας επιθετικό οπλισμό δεν τον χρησιμοποίησε για να μη τραυματιστούν μη εμπλεκόμενοι. Σεβάστηκε τη ζωή για να λάβει ως ανταπόδοση σκληρότατα βασανιστήρια.

Σήμερα ο Νίκος Ρωμανός δεν ζητά προνομιακή αλλά ίση μεταχείριση. Αγωνίζεται να έχει δικαιώματα που άλλοι φυλακισμένοι για φοβερά εγκλήματα είχαν και έχουν.

Σε απάντηση τα όργανα του αστικού κράτους δείχνουν τους κυνόδοντές τους στον Νίκο για να τους δούμε κι εμείς. Τον δολοφονούν για να μας τρομοκρατήσουν.

Αυτό το έγκλημα μπορούμε και πρέπει να το σταματήσουμε. Μπορούμε και πρέπει να αντισταθούμε. Η συμπαράσταση στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού δεν είναι δικαίωμα, είναι καθήκον όλων όσων θέλουν να λέγονται άνθρωποι. 

Με σεβασμό και τιμή στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού

Πρεσβύτερος Χρήστος Κ. Ζαρκαδούλας

Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Καραβομύλου Φθιώτιδας

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ LEFT 

- See more at: http://left.gr/news/sygklonistiki-epistoli-ieromenoy-gia-ton-romano-ton-dolofonoyn-gia-na-mas-tromokratisoyn#sthash.bd955ODS.dpuf

Σημίτης: Δεν έχει η κυβέρνηση τους 180 βουλευτές, πάμε σε εκλογές το Φεβρουάριο

• 

«Μη ρεαλιστική» χαρακτήρισε την προοπτική να βρει η κυβέρνηση τους 180 βουλευτές που χρειάζεται για την προεδρική εκλογή ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, σε ομιλία του σε εκδήλωση του London School of Economics στο Λονδίνο.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Έθνους», ο πρώην πρωθυπουργός, δίνοντας τη δική του οπτική για τις τρέχουσες πολιτικοοικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα, εκτίμησε ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές τον Φεβρουάριο.

Μάλιστα, προέβλεψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «θα είναι, όπως όλα δείχνουν, το πρώτο κόμμα, αλλά χωρίς να έχει αυτοδυναμία, και έτσι θα επιδιώξει να συνεργαστεί με άλλα μικρά κόμματα».

Πάντως, αν και κάθε άλλο παρά απέκλεισε το ενδεχόμενο πρόωρων, ο κ. Σημίτης έκανε λόγο για σωστή και στην κατεύθυνση της πολιτικής σταθερότητας κίνηση της κυβέρνησης να επισπεύσει την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Όταν ρωτήθηκε, εν τω μεταξύ, αν η διακυβέρνησή του ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία σήμερα, αρνήθηκε κατηγορηματικά και «επέστρεψε» την ευθύνη στην πολιτική που είχαν οι διάδοχες κυβερνήσεις να δαπανούν περισσότερο από το 100% του ΑΕΠ.

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ

Ο Μεγάλος Δεκέμβρης του ’44 (6ο μέρος)

Ο Εργατικός Αγώνας δημοσιεύει σήμερα το 6^ο μέρος της σειράς των ιστορικών δημοσιευμάτων στο Μεγάλο Δεκέμβρη με αφορμή την συμπλήρωση των 70 χρόνων από τότε. Στόχος μας είναι να δώσουμε όσο το δυνατό ολοκληρωμένα το ιστορικό γεγονός αλλά και να απαντήσουμε σε μια σειρά διαστρεβλώσεις της ιστορίας του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος που δεν εμφανίστηκαν μόνο στο παρελθόν αλλά με διάφορους τρόπους επανέρχονται και σήμερα.

Πώς φτάσαμε στον Δεκέμβρη (Β)

Το κύριο πρόβλημα για τους Άγγλους από τη στιγμή που πάτησαν σε ελληνικό έδαφος ήταν πως είχαν να αντιμετωπίσουν ένα πανίσχυρο λαϊκό κίνημα το οποίο εκτός των άλλων διέθετε και στρατό. Συνεπώς το ζήτημα του στρατού και του ελέγχου πάνω σ’ αυτόν ήταν ζήτημα καθοριστικής σημασίας για την εξουσία που θα επικρατούσε στη μεταπολεμική Ελλάδα.

Το στρατιωτικό ζήτημα, ο Παπανδρέου και οι Άγγλοι

Πρώτη νύξη για το στρατιωτικό ζήτημα και τη λύση του έγινε στο συνέδριο του Λιβάνου. Λίγο αργότερα, στις 18/10/1944, μιλώντας στο λαό της Αθήνας στο Σύνταγμα, ο Γ. Παπανδρέου περιέγραψε ως εξής τη λύση του στρατιωτικού ζητήματος[1]: «Εν τη μερίμνη προς αποκατάστασιν του Ελευθέρου Ελληνικού κράτους, η κυβέρνησις θα επιδιώξη την ανασύνταξιν των ενόπλων δυνάμεων του Έθνους, με κριτήρια αποκλειστικώς εθνικά και Στρατιωτικά, όπως προσδιορίζει το Εθνικόν Συμβόλαιον του Λιβάνου. Θα αποδοθούν αι δίκαιαι τιμαί εις τους γενναίους αγωνιστάς των ανταρτικών μας δυνάμεων και τα στελέχη των θα εύρουν την πρέπουσα θέσιν εις τον ανασυντασσόμενον τακτικόν μας Στρατόν. Βάσει του εθνικού μας Στρατού δια το μέλλον, όπως συνέβαινε ανέκαθεν εις την Ελλάδα και όπως συμβαίνει εις όλους τους Ελευθέρους λαούς θα είναι η τακτική στρατολογία. Ολόκληρος ο ελληνικός λαός διεκδικεί την τιμήν να είναι υπερασπιστής της Πατρίδος».

Ο Παπανδρέου, λέγοντας τα παραπάνω, γνώριζε άριστα πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Διότι είναι ηλίου φαεινότερον πως ένας νέος στρατός που θα δημιουργούνταν με τακτική στρατολογία- με το ΕΑΜ να έχει την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού- και με την δυνατότητα να υπηρετήσουν σ’ αυτόν τα στελέχη του αντάρτικου κινήματος θα ήταν στην πράξη ένας στρατός στον οποίο θα πλειοψηφούσαν οι ΕΑΜίτες και οι ΕΛΑΣίτες.

Όπως έχουμε ήδη προαναφέρει ο Γ. Παπανδρέου μία γνώμη είχε για την λύση του στρατιωτικού ζητήματος κι αυτή την ήταν άλλη από την «πάση θυσία» διάλυση του ΕΛΑΣ. Σ’ ένα άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, το Μάρτη του 1948, ο Γ. Παπανδρέου ήταν απολύτως σαφής πάνω σ’ αυτό το θέμα. Διαβάζουμε[2]: «Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή ‘‘δώρον του Υψίστου’’. Αλλά δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, έπρεπε προηγουμένως να είχομεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνον με την συμμετοχήν του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και δια να ευρεθούν εδώ οι βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την Νίκην, έπρεπε προηγούμενως να είχεν υπογραφή το σύμφωνο της Καζέρτας. Και δια να γίνη Στάσις- το ‘‘δώρον του Υψίστου’’- έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος ή να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμό του, ή να επιχειρήση την Στάσιν υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι οδήγουν εις την συντριβήν του… Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια».

Απ’ όλα αυτά είναι πλέον αναμφισβήτητο το συμπέρασμα πως ο ΕΛΑΣ εμπειροπόλεμος και ετοιμοπόλεμος όπως ήταν- με μάχιμη και εφεδρική δύναμη περίπου 130.000 ανδρών-, αποτελούσε τον πλέον ανασταλτικό παράγοντα στα αντιλαϊκά σχέδια της αστικής τάξης και των Βρετανών. Χωρίς τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ και την συγκρότηση ενός άλλου στρατού που θα τον έλεγχαν απόλυτα οι Εγγλέζοι και η ντόπια αντίδραση, τα σχέδια αυτά ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Κι ακριβώς αυτό, η επιδίωξη τους δηλαδή να αφοπλίσουν το λαϊκό κίνημα για να μπορέσουν στη συνέχεια να το καθυποτάξουν, έφερε ως αποτέλεσμα τα Δεκεμβριανά. Η σημασία που είχε για τους Εγγλέζους το στρατιωτικό ζήτημα και οι προθέσεις τους απέναντι στο λαϊκό κίνημα φαίνονται ξεκάθαρα από το γράμμα του Τσόρτσιλ προς τον Ηντεν στις 7/11/44: «Ελπίζω- έλεγε ο Τσόρτσιλ- ότι η ελληνική ταξιαρχία (σ.σ. πρόκειται για την περιβόητη ορεινή ταξιαρχία) θα φτάσει σύντομα και ότι δεν θα διστάσει να ανοίγει πυρ, όπου είναι αναγκαίο... Χρειαζόμαστε άλλες 8 με 10 χιλιάδες στρατιώτες για να κρατήσουμε για λογαριασμό της ελληνικής κυβερνήσεως, την πρωτεύουσα και τη Θεσσαλονίκη. Το θέμα επεκτάσεως της ελληνικής εξουσίας πρέπει να το εξετάσουμε αργότερα»[3].

Ας δούμε, όμως πως επιχειρήθηκε να λυθεί το στρατιωτικό ζήτημα μετά την απελευθέρωση.

Το στρατιωτικό ζήτημα και η ρήξη

Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, ως πρώτη λύση, πρότειναν την διάλυση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας (αντάρτικα στρατιωτικά σώματα, ορεινή ταξιαρχία και ιερός λόχος) και δημιουργία εθνικού στρατού μέσω της κλήσης κλάσεων, δηλαδή μέσω της τακτικής στρατολογίας. Ο Παπανδρέου αρχικά δέχτηκε αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε αυτή τη λύση με το επιχείρημα ότι διαφωνούσαν οι Άγγλοι. Έτσι σε μια ύστατη προσπάθεια να αποτραπεί η ρήξη το ΚΚΕ και το ΕΑΜ πρότειναν τη συγκρότηση τμήματος ενιαίου εθνικού στρατού που θα αποτελείτο από την «Ορεινή Ταξιαρχία», τον «Ιερό Λόχο», τμήματα του ΕΔΕΣ και μια ταξιαρχία του ΕΛΑΣ «ίση προς το άθροισμα των άνω δυνάμεων και με ίσον οπλισμόν».

Ο Γ. Παπανδρέου αποδέχτηκε και αυτή την πρόταση για να την αναιρέσει στη συνέχεια ύστερα από εντολή του στρατηγού Σκόμπυ και του Βρετανού πρεσβευτή Λήπερ. Στις 28/11/44, μάλιστα, ανακοίνωσε ένα αλλοιωμένο κείμενο ως δήθεν συμφωνία με το ΕΑΜ και το ΚΚΕ που αν εφαρμοζόταν έδινε τη δυνατότητα στους Εγγλέζους και τους ντόπιους συνεργάτες τους να αφοπλίσουν το λαϊκό κίνημα. Καταρχήν δινόταν η δυνατότητα στον ΕΔΕΣ να συμμετέχει στο τμήμα του εθνικού στρατού με δύναμη ανάλογη αυτής που θα συμμετείχε ο ΕΛΑΣ πράγμα που ήταν έξω από τη συμφωνία. Επίσης έμεναν ανέπαφα τα στρατιωτικά τμήματα του ιερού λόχου και της ορεινής ταξιαρχίας με αποτέλεσμα οι στρατιωτικές δυνάμεις της αντίδρασης να είναι υπέρτερες του ΕΛΑΣ, αν αυτό γινόταν αποδεκτό. Ακόμη, το τμήμα στρατού που θα συγκροτούνταν δεν θα ήταν ενιαίο αλλά θα αποτελείτο από ασύνδετες μεταξύ τους δυνάμεις. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας λογικής, αν γινόταν αποδεχτή, δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Στο όνομα του δήθεν εθνικού στρατού οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ θα στέλνονταν στα σύνορα και το λαϊκό κίνημα θα βρισκόταν έρμαιο κάτω από τις λόγχες των βρετανών και των ντόπιων πραιτοριανών. Φυσικό επόμενο ήταν το ΚΚΕ και το ΕΑΜ να μην πέσουν στην παγίδα που τους έστηναν ο Παπανδρέου και οι Εγγλέζοι.

Για το πώς φτάσαμε στο Δεκέμβρη και για το ποιοι ευθύνονταν για τη ρήξη ο Αλ. Σβώλος δημοσίευσε τον Δεκέμβρη του 1945 μια σειρά άρθρων στην εφημερίδα «Η ΜΑΧΗ». Στο δεύτερο άρθρο αυτής της σειράς που φέρει τον τίτλο «Τα Όπλα» και αναφέρεται στο στρατιωτικό ζήτημα, ο Σβώλος- ανάμεσα σε άλλα- σημειώνει[4]:

«Στο σχέδιο συμφωνίας με την Αριστερά- λέει ο Σβώλος- που μονόγραψε ο κ. Παπανδρέου στις 22 Νοεμβρίου, όρισε ο ίδιος ρητά ότι θα διελύετο ουσιαστικά και η ορεινή ταξιαρχία με τη χορήγηση αορίστου αδείας στους άνδρες της. Δυστυχώς ο Παπανδρέου μετέβαλε τη συμφωνία, γιατί όπως εξήγησε ο ίδιος πολλές φορές, η βρετανική κυβέρνηση (ειδικότερα η επιθυμία του Τσόρτσιλ) και η απόφαση των εδώ βρετανικών στρατιωτικών αρχών δεν επέτρεψαν τη διάλυση της ταξιαρχίας...Λαμβάνοντας υπόψη την επιθυμία του πρωθυπουργού ν' ανταποκριθεί, όπως έλεγε, στην απαίτηση του κ. Σκόμπυ για τη διατήρηση της ορεινής ταξιαρχίας... Υποβάλαμε, ο σ. Ζέβγος, ο Τσιριμώκος κι εγώ στον Παπανδρέου, συνεννοημένοι με τον Σαρηγιάννη, ένα σχέδιο δημιουργίας μικτού στρατιωτικού τμήματος που θ' απαρτίζετο από την υφισταμένη τότε ορεινή ταξιαρχία, τον ιερό λόχο, ένα τμήμα του ΕΔΕΣ και μια ταξιαρχία του ΕΛΑΣ που συμφωνήθηκε να έχει δύναμη και οπλισμό, ίσα με το σύνολο όλων των άλλων δυνάμεων που θα διατηρούνταν. Το τμήμα αυτό θα ήταν κάτι σαν μεραρχία, θα είχε όπως επίσης συμφωνήσαμε, ενιαία διοίκηση. Αναφέρθηκαν μάλιστα και ονόματα υποψηφίων μεράρχων...Δυστυχώς ο Παπανδρέου ενώ συμφωνήσαμε στη βάση αυτή, δημοσίευσε την άλλη μέρα εντελώς αλλιώτικο το μέρος αυτό του σχεδίου μας, έτσι που εματαιώνετο ο σκοπός του...Το ξέσπασμα της δυσπιστίας από την πλευρά της Αριστεράς ήταν δικαιολογημένο και ευεξήγητο. Επιμείναμε ακόμα στη συνεννόηση. Ζητήσαμε από τον Παπανδρέου να επανέλθει στο αρχικό που είχε συμφωνηθεί, αλλά στο μεταξύ το ΚΚΕ ζητώντας ριζικώτερες λύσεις ξαναγύρισε σ' εκείνο που και ο Παπανδρέου θεωρούσε λογικό, αλλ' αδύνατο, επειδή δεν το επέτρεπαν οι Άγγλοι, στην ιδέα της αποστράτευσης όλων, ορεινής ταξιαρχίας, ιερού λόχου και ανταρτών. Ο Παπανδρέου στο σχέδιο που του ανέπτυξε ο Σιάντος δεν αντέταξε παρά μόνο την άρνηση των Άγγλων και την αδυναμία του να μεταβάλει τις αντιλήψεις τους».

Έτσι ακριβώς είχαν τα πράγματα για χάρη των Εγγλέζων και των πραιτοριανών τους φτάσαμε στο Δεκέμβρη. Την αλήθεια αυτή ομολόγησε κι ένας άλλος πολιτικός του Κέντρου, ο Γ. Καφαντάρης. Μιλώντας στην πολιτική σύσκεψη των παρατάξεων, στις 26/12/444, όταν ο Τσόρτσιλ ήρθε στην Αθήνα, ο Καφαντάρης είχε πει χαρακτηριστικά: «Αν ο κ. Παπανδρέου ενόμιζε ότι έπρεπε να οδηγηθούμε σε σύρραξη θα όφειλε να διαλέξει άλλες αφορμές και όχι το ζήτημα των 2000 πραιτοριανών, όταν μάλιστα είχε δεχτεί την διάλυση τους και κατόπι υπαναχώρησε»[5].

                

Η Αθήνα κατεχόμενη πόλη

Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι ένοπλες συγκρούσεις του Δεκέμβρη, η Μ. Βρετανία πέταξε από πάνω της το πέπλο της συμμάχου και άρχισε να συμπεριφέρεται ανοικτά και απροκάλυπτα ως κατακτητής που θέλει να διατηρήσει τις κτήσεις του. Η Ελλάδα ήταν γι' αυτούς μια χώρα που έπρεπε να κατακτηθεί αλλά προηγουμένως έπρεπε να κατακτηθεί η Αθήνα. Στις 5/12/1944- όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο σημείωμα- ο Τσόρτσιλ τηλεγραφούσε στον Σκόμπυ: «Είσθε υπεύθυνος για την τήρηση της τάξεως στην Αθήνα και πρέπει να εξουδετερώσετε ή να συντρίψετε όλες τις ομάδες του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, που θα πλησιάσουν προς την πόλη...Μη διστάζετε, πάντως, να ενεργείτε σαν να βρίσκεστε σε κατεχόμενη πόλη, όπου έχει ξεσπάσει τοπική εξέγερση»[6].

Μέσα σ’ εκείνο τον πυρετό της σύγκρουσης, ανάμεσα στο λαό και την αντίδραση, αξίζει να σημειωθεί και τούτο το επεισόδιο. Το βράδυ της 4^ης Δεκεμβρίου ο Γ. Παπανδρέου- που ήταν κλεισμένος στο ξενοδοχείο Μ. Βρετανία μαζί με το εγγλέζικο στρατιωτικό επιτελείο- υπέβαλλε την παραίτηση του στο Βρετανό πρεσβευτή Λήπερ. Η παραίτηση έγινε αρχικά αποδεχτή και άρχισε να προετοιμάζεται η λύση πρωθυπουργός να αναλάβει ο Θ. Σοφούλης. Τη λύση αυτή απέτρεψε ο Τσόρτσιλ με τηλεγράφημα του, την επομένη, προς τον Λήπερ. «Πρέπει- έλεγε το τηλεγράφημα- να υποχρεώσετε τον Παπανδρέου να κάνει το καθήκον του και να τον διαβεβαιώσετε ότι, αν το κάνει, θα υποστηριχθεί με όλες τις δυνάμεις μας. Αν παραιτηθεί, φυλακίστε τον έως ότου συνέλθει, όταν πια θα έχουν τελειώσει οι μάχες. Θα μπορούσε το ίδιο καλά να αρρωστήσει και να μην μπορεί να τον πλησιάσει κανείς. Έχει περάσει ο καιρός που η οποιαδήποτε ομάδα Ελλήνων πολιτικών θα μπορούσε να επηρεάσει αυτή την εξέγερση του όχλου. Η μόνη του ελπίδα είναι να βγει απ' αυτή την κατάσταση, τασσόμενος ανεπιφύλακτα στο πλευρό μας»[7].

Να τι χρειάζεται για να ανακηρυχθεί κάποιος σε «Γέρο της Δημοκρατίας».

Στο επόμενο: Η προετοιμασία του ΕΑΜ για τον Δεκέμβρη.

Κείμενα – Επιμέλεια: Γιώργος Πετρόπουλος

---

[1] Γ. Παπανδρέου: «Η Απελευθέρωσις της Ελλάδος», εκδόσεις ‘‘ΑΛΦΑ’’ Ι. ΣΚΑΖΙΚΗ, Αθήνα 1945, σελ. 165.

[2]ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2/3/1948

[3] Γιάννης Ανδρικόπουλος: «1944 Κρίσιμη Χρονιά», εκδόσεις Διογένης, Αθήνα 1974, τόμος Β', σελ. 201

[4] Εφημερίδα "Η ΜΑΧΗ", 5/12/1945

[5] Π. Ρούσου: «Η Μεγάλη Πενταετία», Τρίτη έκδοση, Αθήνα 1986 , τόμος Β', σελ. 367 και πρώτη «Λευκή Βίβλος ΕΑΜ», σελ. 61.

[6] Γιάννης Ανδρικόπουλος: «1944 Κρίσιμη Χρονιά», εκδόσεις Διογένης, Αθήνα 1974, τόμος Β', σελ. 257

[7] Γ. Ανδρικόπουλος, στο ίδιο, τόμος Β', σελ. 258

http://ergatikosagwnas.gr

Τώρα, ο Ανδρεάδης… ελπίζει στον Τσίπρα

Αν υπάρχει ένας «κοινωνικός εταίρος» με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν προσπάθησε να τα βρει, αλλά δεν κρύβει και τις φοβερές διαφωνίες μαζί του, αυτός είναι ο ΣΕΤΕ.

Μάλιστα, πριν μερικούς μήνες που συναντήθηκε το προεδρείο του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, η Κουμουνδούρου δεν έκρυψε πως το κλίμα ήταν κακό και δεν τα βρήκαν σχεδόν σε τίποτα. Εξάλλου, πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν, κατά καιρούς, στοχοποιήσει τον πρόεδρο του ΣΕΤΕ, Ανδρέα Ανδρεάδη, κατηγορώντας τον πως έχει υπάρξει «ψιθυριστής» της τρόικας, δηλαδή ένας από εκείνους που «ζητούν» από τους τροϊκανούς κατά καιρούς να περάσουν συγκεκριμένα μέτρα –και δη στον τομέα των εργασιακών δικαιωμάτων.

Σε κάθε περίπτωση, χθες ο Αλέξης Τσίπρας βίωσε μία έκπληξη. Καίτοι στην συνάντησή τους, ούτε ο Ανδρεάδης είχε κρύψει ότι… αντιπαθεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, χθες, στην εκδήλωση της Κουμουνδούρου για την παρουσίαση των προτάσεων του κόμματος για τον τουρισμό, ο Ανδρεάδης όχι μόνο ήταν θερμός, αλλά έδειξε να… στηρίζει τις ελπίδες του  στον Αλέξη Τσίπρα. «Θα συναντηθούμε μαζί σας» και «σε σας στηρίζουμε τις ελπίδες μας να μην περάσει η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία», ήταν μερικές μόνο από τις φράσεις του Ανδρεάδη όταν απευθυνόταν προς τον Αλέξη Τσίπρα. Βλέπετε, στο μεταξύ είχαν δημοσιευθεί τα σχέδια της κυβέρνησης να αυξήσει τον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία και ξαφνικά, ο ΣΕΤΕ είδε με άλλο μάτι το  ΣΥΡΙΖΑ.

Δημοσκόπηση (PULSE / Action24). Προβάδισμα 5% για ΣΥΡΙΖΑ

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ με 5% έναντι της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου και μεγάλη διαφορά (63% έναντι 24%) στην παράσταση νίκης, δείχνει δημοσκόπηση της εταιρείας PULSE για το Action24, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της 5ης και 6ης Δεκεμβρίου.   

Συγκεκριμένα, στην πρόθεση ψήφου:

ΣΥΡΙΖΑ 27% , ΝΔ 22% , ΠΑΣΟΚ 6,5%, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 6,0% , ΠΟΤΑΜΙ 6,0%, ΚΚΕ 5,5%, ΑΝΕΛ 3,5%, ΔΗΜΑΡ 1% 

 

Εκτίμηση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων:

ΣΥΡΙΖΑ 29% 

ΝΔ 24% 

ΠΑΣΟΚ 7%  

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 6,5% 

ΠΟΤΑΜΙ 6,5%

ΚΚΕ 6%

ΑΝΕΛ 4% 

ΔΗΜΑΡ 1% 

Αναρτήθηκε από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ

Προεκλογική πρόβα του Μαξίμου με ανωμαλία;

• 0

Aνατριχιαστική είναι η συμπεριφορά της Ν.Δ. απέναντι στην περιπέτεια του Νίκου Ρωμανού, που η ζωή του απειλείται με ανήκεστο βλάβη ή και με θάνατο. Ο Σαμαράς, ο Βορίδης, ο Αθανασίου συμπεριφέρονται αδιάφορα για την τύχη του 22χρονου. Σαν να επιδιώκουν να προκαλέσουν τυφλή ένταση.

Σε μια περίοδο με ανοιχτές πολιτικές εξελίξεις, με τις ψηφοφορίες για την Προεδρία της Δημοκρατίας και τις βουλευτικές εκλογές που έρχονται, ο Σαμαράς επιλέγει να αλλοιώσει την πολιτική ατζέντα, με την κρυφή ελπίδα να ξεχαστούν τα e-mail της ντροπής και η κατάντια των Μνημονίων και να αναστηθούν το φάντασμα της τρομοκρατίας και η θεωρία των "δύο άκρων". Δεν το κρύβουν. Την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή ανέσυραν αυτή την "επιχειρηματολογία" επιτιθέμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή έφερε το θέμα του Ρωμανού. Άλλωστε το Σάββατο, στη διαδήλωση για την επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου, όπου ήταν παρούσα η απειλή ζωής του Ρωμανού, η αστυνομία διέπρεψε σε πράξεις αυταρχισμού. Προεκλογική πρόβα τζενεράλε; Έξω "χτυπάνε" οι αγορές και μέσα τα ΜΑΤ;

Η ακροδεξιά ροπή Σαμαρά ήδη προκαλεί αντιδράσεις, ακόμη και μέσα στην κυβερνητική πλειοψηφία. Είναι χαρακτηριστική η χθεσινή πρόταση οκτώ βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, του Γ. Πανούση της ΔΗΜ.ΑΡ. και της ανεξάρτητης Ραχήλ Μακρή, πρόταση την οποία ουσιαστικά υποστήριξε το ΠΑΣΟΚ, φέρνοντας σε αμηχανία τον υπ. Δικαιοσύνης. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία του Απ. Κακλαμάνη ότι "δεν θα πάμε με κάσες στις εκλογές", που αποκαλύπτει τις επικίνδυνες μεθοδεύσεις του Μαξίμου.

Η ακροδεξιά συνιστώσα της κυβέρνησης συμπεριφέρεται ως Πόντιος Πιλάτος. Κρύβεται πίσω από την ευθυνοφοβία δικαστικών οργάνων, που εξηγείται από την απροκάλυπτη κυβερνητική παρέμβαση σε άλλες υποθέσεις χορήγησης αδειών σε κρατουμένους, όπως εκείνη με την απόδραση του Χρ. Ξηρού. Ο Άρειος Πάγος συμπεριφέρεται τυπολατρικά και νομικιστικά. Το Μαξίμου στήνει βεντέτα με έναν 22χρονο απεργό πείνας, τον οποίο ο πρωθυπουργός στη Βουλή ταμπέλαρε ως "ληστή τράπεζας με καλάσνικοφ". Στήνει βεντέτα με ένα παιδί, το οποίο, ανεξάρτητα από τις πράξεις που το έχουν οδηγήσει στη φυλακή, μετατρέπεται σιγά - σιγά σε σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά που καθημερινά ζει τους "πυροβολισμούς" εναντίον των δικαιωμάτων της -κοινωνικών και δημοκρατικών. Η εύφλεκτη κοινωνική ύλη υπάρχει και η κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά.

Η συμπαράσταση στον νεαρό αντιεξουσιαστή απεργό πείνας, που ζητεί να του αναγνωριστεί το δικαίωμα στη μόρφωση, διευρύνεται. Χθες, στο πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας "Τα Νέα" διατυπώνεται η άποψη: "Αρκεί μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία θα υιοθετεί ένα από τα συστήματα που ισχύουν διεθνώς σε ανάλογες περιπτώσεις. Και μπορεί να εκδοθεί άμεσα, κυρουμένη με νόμο αργότερα. Είναι τόσο απλό, αρκεί οι φορείς της εξουσίας να το θέλουν...".

Η τροπολογία που κατέθεσαν οι οκτώ βουλευτές είναι συγκεκριμένη (δημοσιεύεται ολόκληρη στη σελίδα 13) και δίνει πολιτική - νομοθετική λύση, αλλά και ανθρωπιστική διέξοδο σε ένα πρόβλημα που δεν είναι στενά προσωπικό, αλλά στην παρούσα φάση η κυβερνητική αναλγησία το αντιμετωπίζει με κυνισμό, εγκληματική αδιαφορία και ανατριχιαστική κομματική ιδιοτέλεια. Το Μαξίμου νομίζει ότι μπορεί να ψαρέψει στα βρόμικα νερά της Ακροδεξιάς. Προκαλεί όμως τις αντοχές ακόμη και του κυβερνητικού εταίρου του, του ΠΑΣΟΚ. Η υπόθεση του Ρωμανού μπορεί να αποδειχθεί καταλύτης εξελίξεων, που θα προσημάνουν το τέλος της ανάρμοστης κυβερνητικής σχέσης.

Το πολιτικό θέμα θα κριθεί και θα λυθεί στις εκλογές. Τώρα προέχει η ευρύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων ώστε να ακυρωθεί η βεντέτα του Μαξίμου εις βάρος ενός νέου, μια βεντέτα που συμβολοποιεί τη μνημονιακή εξόντωση μιας ολόκληρης γενιάς. Να αποδιοργανωθεί ο συμβολισμός της "τάξης" που μυρίζει αίμα και, αν επιβληθεί, μπορεί να δημιουργήσει ανεξέλεγκτη έλικα πολιτικής έντασης και ανωμαλίας. Να νικηθούν η αδιαλλαξία και οι ανομολόγητες κομματικές σκοπιμότητες της καταρρέουσας κυβέρνησης Σαμαρά. Να εκφραστεί εγκαίρως η αλληλεγγύη των πολιτών, ώστε να επιζήσει ο 22χρονος, ο οποίος από σήμερα το πρωί σπρώχνεται σε απεργία δίψας...

Περιμένουμε με αγωνία τη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή.

Νίκος Φίλης από την εφημερίδα ΑΥΓΗ