Βερναρδάκης: Οριακή η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ


ΑΘΗΝΑ 15/01/2015

Το εκλογικό σώμα έχει αποφασίσει τη στάση του με καθοριστική παράμετρο την κοινωνικήκαι οικονομική κατάσταση χωρίς να επηρεάζεται πλέον από εξωγενείς παράγοντες, δηλώνει σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οΧριστόφορος Βερναρδάκης πανεπιστημιακόςπολιτικών επιστημώνεπικεφαλής γνωστής εταιρίας δημοσκοπήσεων και υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α΄ Αθήνας.

Σήμερα όλα τα μικρά κόμματα κινούνται στις 2,5 - 5 ποσοστιαίες μονάδες, αναφέρει και εκτιμά πως η Χρυσή Αυγή θα είναι τρίτο κόμμα με περιορισμένο όμως ποσοστό και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφές προβάδισμα κατά 6-7 μονάδες.

Ο κ. Βερναρδάκης υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑπιθανώς να διευρύνει τη διαφορά, το ύψος της οποίας θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από το εκλογικό κλίμα των τελευταίων ημερών. Εάν μειωθεί στο 6 ή εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο και δούμε μια εικόνα αντίστοιχη των εκλογών του 2009 μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι κάτι που θα εξαρτηθεί και από τους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως και από την αντοχή ή μη της ΝΔ.
Η αυτοδυναμία επίσης είναι οριακή αυτή τη στιγμή αλλά έχει πολλές πιθανότητες να επιτευχθεί χωρίς όμως να είναι και σίγουρο.

Εξάλλου υποστηρίζει ότι «Η προεξόφληση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές από όλους τους παράγοντες τους συστημικούς και τους μη συστημικούς δημιουργεί νέα δεδομένα. Αρχίζουν και εμφανίζονται αναδιπλώσεις στρατηγικής κυρίως από τα κέντρα της ΕΕ και των δανειστών».

Μια αναδίπλωση η οποία όπως εκτιμά εμφανίζεται και στο ζήτημα του χρέους.

«Γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να υπάρξει διαπραγμάτευση άρα και συμβιβασμός στο ζήτημα του χρέους. Εάν δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός στο ελληνικό θέμα τότε οι επιπτώσεις στο ντόμινο θα είναι τρομακτικές διότι ακολουθεί η Ιταλία, η Ισπανία και όλος ο ευρωπαϊκός νότος».

Πιστεύει ότι είναι νομοτελειακό και ότι μετά την πολιτική αλλαγή η οποία όπως σημειώνει, δεν έχει να κάνει μόνο με την χώρα μας, -αν η αλλαγή γινόταν στην Ισπανία θα ήταν ίδια η επίπτωση,- θα τεθεί επί τάπητος το πρόβλημα. «Ήδη έχει αρχίσει να γίνεται αλλαγή όλου του μοντέλου της αρχιτεκτονικής της ΕΕ και αυτή θα είναι η μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η μεγάλη προσφορά του ελληνικού λαού προς όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Η κατάργηση του μνημονίου υπογραμμίζει, ήταν και η ισχυρή διαπραγματευτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ και όσο πιο ισχυρό θα είναι το ποσοστό του δηλαδή «όσο μεγαλύτερη πολιτική νομιμοποίηση θα έχει τόσο υψηλότερες θα είναι και οι προσδοκίες για την επίτευξη μιας καλύτερης διαπραγμάτευσης απέναντι στο χρέος»

Η άποψή του για τη σημερινή συμπεριφορά του εκλογικού σώματος είναι ότι υπάρχει μια μικρορευστότητα σε όλα τα μικρά κόμματα, (ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του Γ. Παπανδρέου, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ) τα οποία που «κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας δηλαδή μεταξύ του 2,5% και 5% η Χρυσή Αυγή θα είναι τρίτο κόμμα, αλλά ίσως με μειωμένο ποσοστό, ίσως καταφέρει να διατηρήσει ένα 6%-7%.

Η τοποθέτηση του ως υποψηφίου στην Α΄ Αθήνας είναι μια επιλογή με δυνατότητες σημειώνει.

Διότι είναι μια μικρή σχετικά περιοχή, έχει πολύ λαϊκά στρώματα και βεβαίως ένα κομμάτι του κέντρουπαραδοσιακό αστικό. Από την εμπειρία του ως υποψήφιος «είναι ότι στις λαϊκές γειτονιές, ειδικά στις φτωχογειτονιές της Αθήνας η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συντριπτική, σημειώνοντας άνοδο της τάξης των 6-7 μονάδων σε σχέση με τις εκλογές του 2012, φτάνοντας στα επίπεδα του 34-35%.

Για την Β΄ Αθήνας η οποία είναι μια μεγάλη περιοχή με υψηλό λαϊκό στοιχείο και μεγάλες λαϊκές γειτονιές «θα ξεπεράσει κατά πολύ το 40% και μπορεί να φθάσει σε πολύ υψηλά νούμερα που θα μας θυμίζουν πολύ το παλαιό, δυνατό και κραταιό ΠΑΣΟΚ».

Σχετικά με τα χαρακτηριστικά του εκλογικού σώματος ο κ Βερναρδάκης σημειώνει πως δεν είναι πλέον τόσο συντεταγμένο. Έχει ρευστοποιήσει τη συμπεριφορά του πάρα πολύ και τα κλασικά παλαιά κριτήρια δεν αποτελούν ασφαλή μέθοδο για να προβλέψεις την συμπεριφορά του.

Υπάρχουν τρομερές μετακινήσεις σε μια νέα εκλογική συμπεριφορά δηλαδή από το σταθερό εκλογικό σώμα των δυο κομμάτων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με αθροιστικό ποσοστό γύρω στο 80%-85% να πάρουν αθροιστικά 30% στις (πρώτες) εκλογές του. Το μισό εκλογικό σώμα δηλαδή 50 ποσοστιαίες μονάδες, μετακινήθηκε προς άλλες κατευθύνσεις. Αυτή η πορεία συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια με το ένα κόμμα, το ΠΑΣΟΚ να συρρικνωθεί πάρα πολύ με τάση προς εξαφάνιση και την ΝΔ να περιοριστεί σημαντικά.

Σημειώθηκε μια μεγάλη αλλαγή μόνο και μόνο από αυτήν την παράμετρο. Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μια μεγάλη αλλαγή από κόμμα του 4% να κινείται αυτή τη στιγμή σε εκτίμηση ψήφου στο 34% - 38%, ανάλογα με το ποια εταιρία θα λάβει κανείς ως βάση εκτίμησης.

Τέλος σε ότι αφορά την διαφορά των αποτελεσμάτων που παρουσιάζουν οι δημοσκοπήσεις ο κ. Βερναρδάκης την αποδίδει σε αιτίες όπως, η διαφορά των μεθοδολογικών εργαλείων ανάλυσης, η άρνηση των ερωτηθέντων να συμμετάσχουν θετικά στην ερεύνα αλλά και η κλασική προσπάθεια συνήθως των κομμάτων εξουσίας να επηρεάσουν το επικοινωνιακό κλίμα συντηρώντας μια δημοκοπική εικόνα κοντά στις επιδιώξεις τους.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Το βίντεο από τη Ρωσία που έκανε όλο τον κόσμο να δακρύσει



Τρία εκατομμύρια επισκέψεις από τις δύο πρώτες ημέρες συγκέντρωσε… το πεντάλεπτο βίντεο «Positive compilation of Russian dash cams» («Θετική συλλογή από ρωσικές κάμερες»)που ανέβηκε στο YouTube και το οποίο περιλαμβάνει στιγμιότυπα που έχουν τραβηχτεί από κάμερες αυτοκινήτων. Αυτή η συλλογή βίντεο, όπου εικονίζονται Ρώσοι που πραγματοποιούν καλές πράξεις, έκανε πολλούς ανθρώπους να αναθεωρήσουν τις αντιλήψεις τους για τη Ρωσία. Στα σχόλια που έχουν αναρτηθεί για το βίντεο, υπάρχουν άνθρωποι που παραδέχονται ότι έκλαψαν την ώρα που το έβλεπαν και πως οι σκηνές αυτές αποκατέστησαν την πίστη τους, ότι υπάρχει ανθρωπιά.

Κανένας Ξηρός δεν μπορεί να τους σώσει…



Η κυβέρνηση βρίσκεται σε παράκρουση πανικού!!! Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ανακύκλωση του γελοίου σήριαλ με τον Ξηρό: Το να ανακυκλώνεις τη βλακεία σου σημαίνει ότι βρίσκεσαι σε απελπισία, ότι η πτώση σου έχει γίνει ανεξέλεγκτη και ότι η παγερή πνοή του θανάτου διαπερνά όλο σου το σώμα…

Τίποτα δεν πάει καλά με την κυβερνητική συμμορία Σαμαρά. Καμία μανούβρα, μαύρη προπαγάνδα, κινδυνολογία και τρομοκρατία δεν ανακόπτει τη ροπή της πτώσης της. Αντίθετα την καθιστά πιο ορμητική και επιτακτική… 

Έτσι ο Σαμαράς περιφέρει τη γελοιότητά του, η Σπυράκη τα υστερικά παραληρήματά της και η αντιτρομοκρατική ανακυκλώνει το άθλιο προεκλογικό παραμυθάκι της με τον Ξηρό… 

` Συνέλαβαν δύο ακόμα συνεργάτες του Ξηρού, του «επαναστάτη» της αντιτρομοκρατικής, με την ξανθιά …συνωμοτική περούκα… 

Εδώ ο κόσμος γελάει και η καταρρέουσα κυβέρνηση της δωσίλογης κακουργίας, της φρίκης και του ολέθρου, ξαναπαίζει το σήριαλ Ξηρού…

Χθες ο Λαζόπουλος έδωσε τη χαριστική βολή σ’ αυτό το τρομοκρατικό ΚΙΤΣ της αντιτρομοκρατικής, γελάσανε και οι πέτρες και οι σκηνοθέτες της τρομοκρατίας συνεχίζουν το ΚΙΤΣ: Τόση ηλιθιότητα…

Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς, σήμερα, πολιτικό κριτήριο οξυμένο για να αντιληφτεί την απελπισμένη κατάσταση της κυβέρνησης, τον τρόμο της συντριβής που έρχεται… 

Και μόνο οι γελοιότητες του Σαμαρά, οι υστερίες της Σπυράκη, οι ηλίθιοι βρυχηθμοί των προπαγανδιστών της και το βλακώδες τρόμο-θέαμά τους, επιβεβαιώνουν αλάθευτα το Βατερλό της…

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΡΕΣΑΛΤΟ

Τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή στοιχηματίζει ο Μπόμπολας και μοιράζει πολλά λεφτά




Έκτος από τη συντριβή της Νέας Δημοκρατίας και το πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά, η στοιχηματική εταιρεία Stoiximan του εθνικού εργολάβου και …

 βαρόνου των μίντια Γιώργου Μπόμπολα, προεξοφλεί και «νίκη» της Χρυσής Αυγής, την οποία εμφανίζει ως αδιαμφισβήτητη τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας!
Όπως καταλαβαίνετε πήγαν τζάμπα τα πρωτοσέλιδα του «Έθνους» που μιλούσαν για εγκληματική συμμορία καθώς και τα αφιερώματα στο MEGA που καλούσαν τη Δικαιοσύνη να κλείσει μέσα τον Μιχαλολιάκο και τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, για την εγκληματική συμμορία που είχαν συστήσει και αποτελούσαν μεγάλη απειλή για την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική!
Στην ουσία τα στοιχεία που παρουσιάζει η στοιχηματική εφημερίδα του Γ. Μπόμπολα, εξευτελίζουν την εκδοτική του αυτοκρατορία, αφού όσα κόμματα και πολιτικούς ηγέτες στήριξε μετά μανίας, βρίσκονται ένα βήμα πριν από την πολιτική χωματερή.
Χαρακτηριστική στην κατεύθυνση αυτή είναι η τύχη του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος έγραψε περισσότερες ώρες εμφάνισης στο MEGA, ακόμα και από το γνωστό ντελάλη της τρόικας και των δανειστών, Γιάννη Πρετεντέρη!
Μετά από τόση προβολή το ΠΑΣΟΚ είναι αμφίβολο αν θα μπει στη Βουλή, ενώ η Stoiximan του εθνικού εργολάβου εμφανίζει τον Ευάγγελο Βενιζέλο με ποσοστά Ζίγδη και τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα.
Τελικά προηγήθηκε η συντριβή των αναξιόπιστων Μέσων Ενημέρωσης που έφτασαν στο έσχατο όριο εξευτελισμού όταν ανέλαβαν εργολαβικά την κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού και το ξέπλυμα των κατοχικών δυνάμεων και ακολουθεί η απόσυρση του πολιτικού προσωπικού που ξεπουλήθηκε στους ξένους τοκογλύφους.
Βεβαίως το συγκρότημα Μπόμπολα επιχείρησε για μια ακόμη φορά να κάνει κωλοτούμπα, όπως το συνηθίζει, αφού διαπίστωσε ότι ο Αλέξης Τσίπρας καλπάζει προς την εξουσία.
Γιατί οι σχέσεις διαπλοκής του ομίλου με τον κρατικό κορβανά, υποχρεώνει τις εφημερίδες και τα κανάλια του Γ. Μπόμπολα να είναι καθεστωτικά και να υπηρετούν με πίστη στο εκάστοτε γκουβέρνο, αρκεί βέβαια να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του Άκτορα, τεχνική εταιρεία του Μπόμπολα και να υπογράφονται προνομιακές συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο, για δημόσια έργα και κρατικές προμήθειες.
Πάντως η στοιχηματική εταιρεία του Μπόμπολα, αναθεώρησε χθες τις αποδόσεις των στοιχημάτων, προβλέποντας ακόμα μεγαλύτερη πανωλεθρία για τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά.
Όποιος στοιχηματίσει σε νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές θησαυρίζει στην κυριολεξία, αφού είναι το απόλυτο αουτσάιντερ! Συγκεκριμένα στα χίλια ευρώ που θα στοιχηματίσει θα αποκομίζει κέρδος 12.000 ευρώ, δηλαδή, δώδεκα φορές το κεφάλαιο, που θα βάλει ενώ μια μέρα, πριν ήταν 10 φορές το κεφάλαιο.
Η απόδοση ανέβηκε γιατί η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται ραγδαία, σύμφωνα πάντα με τις έγκυρες μετρήσεις που διενεργούν οι ντόπιες και διεθνείς εταιρείες στοιχημάτων, που είναι και οι μόνες αξιόπιστες, γιατί παίζονται εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι το απόλυτο φαβορί στις εκλογές έχει απόδοση 1,03, δηλαδή, ανύπαρκτη.
Η εταιρεία του Μπόμπολα θεωρεί επίσης σίγουρο πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και γι’ αυτό όποιος ποντάρει σε αυτό το ενδεχόμενο δεν κερδίζει σχεδόν τίποτα, αφού η απόδοση είναι 1,10. Ενώ, όποιος ποντάρει στο ενδεχόμενο να είναι πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς, κερδίζει 25 φορές το κεφάλαιο και γίνεται αυτομάτως πλούσιος!
[www.kontranews.gr]

Π. Καμμένος: Μετέτρεψαν τη ΝΔ σε παρδαλό κουρέλι με αγκυλωτούς σταυρούς


Posted by olympiada στο Ιανουαρίου 15, 2015

«Με τον ΣΥΡΙΖΑ μας χωρίζουν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές. Οφείλει όμως να μας ενώσει το συμφέρον της Ελλάδας»…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟ
Ανοιχτό το ενδεχόμενο οι Ανεξάρτητοι Έλληνες να αποτελέσουν μετεκλογικά τον κυβερνητικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα πλαίσιο αμοιβαίου σεβασμού των «κόκκινων γραμμών», αφήνει ο πρόεδρός τους, Πάνος Καμμένος. Ο κ. Καμμένος επιτίθεται με δριμύτητα στον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο κατηγορεί ότι μετέτρεψε τη Νέα Δημοκρατία σε «παρδαλό κουρέλι με αγκυλωτούς σταυρούς», ενώ καταλογίζει ενδοτικότητα στον απελθόντα πρωθυπουργό έναντι της τουρκικής προκλητικότητας.
Κύριε πρόεδρε, καταρχάς σας προβληματίζει η ακραία πόλωση που φαίνεται ότι επιδιώκει η ΝΔ την προεκλογική περίοδο;
Ότι επιδιώκουν και οι δύο, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, την πόλωση είναι δεδομένο. Η ΝΔ, βέβαια, λόγω της ιδεολογικής αλλοίωσης του κόμματος, με τα ακροδεξιά στοιχεία που ανέδειξε σε πρώτα βιολιά ο κ. Σαμαράς και με τις προσπάθειες μέσω Μπαλτάκου για συνεργασία ακόμα και με την ίδια τη Χρυσή Αυγή, έχει φτάσει στο σημείο να κάνει μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ, τον μέχρι χθες εταίρο του στην κυβέρνηση και συνένοχό του –από την εποχή της Siemens μέχρι και σήμερα– στην αλληλοκάλυψη σκανδάλων. Ουσιαστικά έχει μετατρέψει την «πόλωση» σε κωμωδία. Κι όλα αυτά, την ώρα που ο ελληνικός λαός ζει μια τραγωδία με ευθύνη Σαμαρά. Για πρώτη φορά πρωθυπουργός απειλεί τον λαό του. Δεν νομίζω ότι αυτή η προσπάθεια, όπως και η απόπειρα διχασμού των Ελλήνων αλλά και οι θεωρίες «των δύο άκρων» που ανέπτυξαν στο παρελθόν, να παρασύρουν τον ελληνικό λαό σε σφάλματα. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θέλουμε να ενώσουμε τους Έλληνες. Οι εποχές του εμφυλίου πολέμου πέρασαν ανεπιστρεπτί και ένα έθνος το οποίο δέχεται επίθεση έχει υποχρέωση να ενωθεί για να αντιμετωπίσει τον κοινό εχθρό.
Και αυτές οι εκλογές θα γίνουν υπό το καθεστώς τρομοκρατίας για το μέλλον του τόπου. Με το χέρι στην καρδιά, πόσο πιθανό θεωρείτε να δούμε εικόνες από τον «Αρμαγεδδώνα» που περιγράφει η κυβέρνηση αν η χώρα γυρίσει σελίδα;
Η κυβέρνηση ακολουθεί τη λογική της νέας τάξης πραγμάτων. Προσπαθούν να μετατρέψουν τον κόσμο σε ένα matrix, όπου οι πολίτες θα παίρνουν εντολή από κέντρα που δεν φαίνονται. Αυτά πιάνουν σε έναν λαό που δεν έχει ιστορία, που δεν έχει αρχές, που δεν έχει θύμησες, που δεν έχει χύσει αίμα στο παρελθόν. Ο ελληνικός λαός ούτε απειλείται ούτε τρομοκρατείται ούτε υποκύπτει. Αντίθετα, αντιστέκεται σε τέτοιου είδους λογικές και, αν προσωρινά οι θεωρίες του χάους τρομάζουν κάποιους, στο τέλος ο ορθόδοξος Ελληνισμός ανάβει τα φώτα στον σκοτεινό κινηματογράφο του Σαμαρά, των πιστωτών και λοιπών κερδοσκόπων.
Τον τελευταίο χρόνο βρήκατε με τον ΣΥΡΙΖΑ «κοινά σημεία, κρατώντας ο καθένας τις “κόκκινες γραμμές” του», όπως έχετε δηλώσει. Αυτό το θετικό κλίμα μπορεί να λειτουργήσει ως βάση μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης;
Όταν ο λαός έχει να αντιμετωπίσει έναν εχθρό, όταν δέχεται επίθεση, έχει υποχρέωση να ενωθεί. Ο Γοργοπόταμος είναι το φωτεινό παράδειγμα στη σκοτεινή εποχή του Εμφυλίου. Ο Ζέρβας και ο Βελουχιώτης ένωσαν τις δυνάμεις τους στη μεγαλύτερη αντιστασιακή πράξη του Ελληνισμού. Έχουμε εθνική υποχρέωση να πάμε ενωμένοι στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, να διαπραγματευτούμε και να διεκδικήσουμε το δίκαιο του ελληνικού λαού.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ μας χωρίζουν μεγάλες ιδεολογικές διαφορές. Οφείλει όμως να μας ενώσει το συμφέρον της Ελλάδας. Εκεί που οι ιδεολογίες μας συγκρούονται θα πρέπει να υπάρξει ο αμοιβαίος σεβασμός των «κόκκινων γραμμών», τις οποίες εμείς έχουμε θέσει ευθέως και για τα εθνικά και για τα θέματα Ελληνισμού – Ορθοδοξίας. Πιστεύω ότι, μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς διάθεσης και με αποδεκτές τις «κόκκινες γραμμές», μπορούμε μαζί να επιτύχουμε αποφάσεις υπέρ της χώρας μας.
Ολόκληρη η συνέντευξη στα Επίκαιρα που κυκλοφορούν σήμερα Πέμπτη 15 Ιανουαρίου.

ΣΑΜΑΡΑΣ-ΤΙΠΟΤΕΝΙΟΣ... ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΟΣ... ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ



SAMARAS-BOULH01-12NOVEMBER2014
του Γ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, για ενάμισι τουλάχιστον χρόνο μετά την υπογραφή του μνημονίου, η Ν.Δ., υπό την ηγεσία του Σαμαρά, σε αντίθεση με την εξ αρχής μνημονιακή Ντόρα Μπακογιάννη, επένδυαν στο αντιμνημονιακό αίσθημα των Ελλήνων, και κάποιοι σύμβουλοι του Σαμαρά παρήλαυναν ακόμα και από τις διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων. Και όμως, τρία χρόνια μετά, μέσα από...
αδιάκοπες και σταδιακές «προσαρμογές», η Ν.Δ. απέσπασε από το ΠΑΣΟΚ τον τίτλο του Ηρακλέως του μνημονίου, για να μεταβληθεί αυτή στον κεντρικό εκφραστή της λογικής της αδιαμαρτύρητης υποταγής στα κελεύσματα της Γερμανίας και των αγορών.
 

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2011, η Ν.Δ. του Σαμαρά κατήγγελλε τον Γιώργο Παπανδρέου ως καταστροφέα της χώρας και τους Γερμανούς της κ. Μέρκελ ως τους στυγνούς στραγγαλιστές της Ελλάδας. Και τότε, τον Νοέμβριο του 2011, κατεδείχθη η πραγματική φύση αυτού του κόμματος και της ηγεσίας του: Ακριβώς γιατί δεν εξέφραζε κάποια – ουσιαστικά ανύπαρκτη– εθνική αστική τάξη, που θα μπορούσε να προβάλει ένα όραμα έστω στοιχειώδους αξιοπρέπειας της χώρας, αλλά μία τάξη παρασίτων, κομπιναδόρων και μεταπρατών, εν τέλει προσαρμόστηκε στον ίδιο της τον ιστορικό χαρακτήρα.
 
Τον Νοέμβριο του 2011, μετά το κάζο του ΓΑΠ στη σύνοδο της Νίκαιας, ο Σαμαράς είχε την ευκαιρία να μεταβληθεί, έστω και για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, σε εθνικό ηγέτη και να προσφέρει στη Δεξιά μια ιστορική νομιμοποίηση ανάλογη με εκείνη –τηρουμένων των αναλογιών– που της είχε προσφέρει ο Κων. Καραμανλής το 1974. Εάν, σε εκείνα τα κρίσιμα εικοσιτετράωρα, επέμενε σε μία γραμμή απόρριψης του οποιουδήποτε συμβιβασμού με τον ΓΑΠ και άμεσης προσφυγής στις εκλογές, θα μπορούσε να χαράξει –και υπήρχαν ακόμα οι προϋποθέσεις– μια νέα πορεία για τη χώρα, αλλά και για το κόμμα του και τον προσωπικό του ρόλο. Θα μπορούσε να εκφράσει άμεσα την αντιμνημονιακή πλειοψηφία των Ελλήνων και να οδηγήσει τη μνημονιακή πολιτική σε αδιέξοδο αποφεύγοντας την κυβέρνηση Παπαδήμου, την υπογραφή του PSI, που κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία, και την αποδοχή του αγγλικού δικαίου για τα δάνεια της χώρας. 

Αντ’ αυτού, και ενώ ήδη η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ διαλυόταν, προσχώρησε στο μνημονιακό στρατόπεδο αρχίζοντας τη μακρά πορεία της ολοκληρωτικής υποταγής στους δανειστές, που τείνει σήμερα, τρία χρόνια μετά, να ολοκληρωθεί με την απόρριψή του από τους ίδιους σαν στυμμένη λεμονόκουπα.
 
Μέσα σε τρία χρόνια, από τη λογική της «ριζικής αναδιαπραγμάτευσης» του χρέους, με την οποία κατάφερε τελικώς να επιβληθεί, στο παραπέντε, στις εκλογές του Ιουνίου 2012, και της άρνησης επιβολής νέων βαρών στους Έλληνες, πέρασε σταδιακά στην εντελώς αντίθετη λογική, στην οποία κατέληξε μετά το φθινόπωρο του 2014. Τώρα πια, και αυτό φάνηκε και σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, δεν διεκδικεί ούτε καν την επιμήκυνση των δανείων και τη μείωση των επιτοκίων, την οποία είχαν υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι από το 2012. Σταδιακώς, μέσα από διαρκείς προσαρμογές, υποχωρήσεις και αλλοπρόσαλλες κινήσεις, μεταβλήθηκε σε έναν πελιδνό υπηρέτη των Γερμανών, οι οποίοι τον πλήρωσαν με το νόμισμα που ταιριάζει στους υποτακτικούς. 

Δηλαδή, την πλήρη απαξίωση και τον οριστικό στραγγαλισμό του στη διάρκεια του φθινοπώρου του 2014, όταν του έκοψαν κάθε δυνατότητα επιβίωσης, με την τρόικα να ζητάει ακόμα σκληρότερα μέτρα, τα σπρεντ να εκτινάσσονται και πάλι και το όνειρο εξόδου στις αγορές να μεταβάλλεται στον εφιάλτη της αποτυχίας της εκλογής προέδρου και της πιθανότατης ήττας στις εκλογές. Και τώρα πια, όταν οι Γερμανοί δεν τον χρειάζονται και η Ελλάδα δεν συνιστά κίνδυνο για τις ευρωπαϊκές τράπεζες και για το ευρώ, όπως ήταν το 2012, να δείχνουν μια παγερή αδιαφορία για την τύχη του, και ούτε η Μέρκελ ούτε ο Σόιμπλε, ούτε κανένας άλλος εκτός από τον Ραχόι, που φοβάται ότι θα έχει την ίδια τύχη στην Ισπανία, δεν εμφανίζεται στο πλευρό του.
 
Ακόμα και οι Αμερικανοί, από τους οποίους θα περίμενε κάποια υποστήριξη για γεωπολιτικούς λόγους, όχι απλώς τον αγνοούν, αλλά μάλλον ήδη ποντάρουν στο αντίπαλο άλογο, για να λύσουν τις εκκρεμότητές τους στην Κύπρο και τα Σκόπια. Έτσι, ο Αντώνης Σαμαράς, έχοντας χάσει και το alter ego του, τον Χρύσανθο Λαζαρίδη, που εκδιώχθηκε από τον Καραμανλή από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, περιφέρεται πελιδνός, κατηφής, φοβικός, από χωρίου εις χωρίον, παρακαλώντας τις άγιες εικόνες και την Παναγία να τον σώσουν. Και εάν η Ν.Δ. δεν εμφανίζει μια δημοσκοπική κατάρρευση και προσπαθεί ακόμα «να φέρει το ματς στα ίσα», ή έστω να χάσει με μικρό ποσοστό, αυτό δεν συμβαίνει γιατί εξακολουθεί να έχει μια ουσιαστική στήριξη από την ελληνική κοινωνία, αλλά απλούστατα γιατί πολλοί Έλληνες φοβούνται τους αντιπάλους του. Και γι’ αυτό προσπαθεί να εκμεταλλευτεί συγκυριακά αυτόν τον φόβο για να συντηρήσει –ως το αναγκαίο κακό– κάποιες δυνάμεις. 

Ωστόσο, όταν και εφόσον θα έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο η διλημματική λογική που επιβάλλουν και οι εκλογές, τότε θα ακολουθήσει η μεγάλη κατάρρευση. Ο Σαμαράς και η Ν.Δ. που εκπροσωπεί θα οδηγηθούν σε μια καθολική κρίση, που στο τέλος του δρόμου θα οδηγήσει σε έκλειψή της και σε ριζική ανασύνθεση του χώρου της Δεξιάς. Χαρακτηριστικό αυτής της επιβίωσης, μόνο μέσω του φόβου του αντιπάλου, είναι το γεγονός πως όλη η προεκλογική εκστρατεία του Σαμαρά έχει ως άξονα τους κινδύνους –ενίοτε πραγματικούς, αλλά όχι πάντα– που θα επιφέρει η άνοδος στην εξουσία του αντιπάλου.
 
Όμως, αυτή η κατάρρευση του παραδοσιακού αστικού χώρου –με πρώτο το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. να ακολουθεί– δεν αποτελεί απλώς ένδειξη ή έκφραση της προσωπικής ή πολιτικής αδυναμίας των συγκεκριμένων εκπροσώπων του – διότι, εξάλλου, δεν διαθέτει και άλλους. Αποτελεί ένα δομικό στοιχείο της παρακμής ενός αστικού χώρου που δεν έχει πλέον παρά ελάχιστα παραγωγικά χαρακτηριστικά, έχει διαλύσει τα παραγωγικά και εμπορικά μεσοστρώματα και στηρίζεται μόνον στη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη και «επιχειρηματίες»… τύπου Μπέου και μη χειρότερα. Ακόμα και οι παραδοσιακοί εργολάβοι, στυλοβάτες του σημιτικού πασοκισμού, επιβιώνουν βαρύτατα πληγωμένοι. 
Η εξουσία έφτασε πια να στηρίζεται στους μεγαλοξενοδόχους, που δεν βλέπουν άλλο δρόμο για την Ελλάδα παρά μόνον την επιβίωσή της ως τουριστικό και παρασιτικό παράρτημα της Δύσης, με χαμηλούς μισθούς, ανασφάλιστη και ευέλικτη εργασία, μια και εξάλλου δεν ενδιαφέρονται τόσο για την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων όσο για την εισροή ξένων κεφαλαίων και εισοδημάτων.
 
Η ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης και η διατήρηση ή ανασύνταξη του παραγωγικού δυναμικού της χώρας αποτελεί δευτερεύουσα ή αμελητέα μέριμνα των κυρίαρχων ελίτ. Και η κρίση έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα: Μεγάλωσαν οι ανισότητες στο εσωτερικό της χώρας (ο σχετικός δείκτης Gini εκτινάχθηκε, από το 2009 έως το 2013, από το 0,32 στο 0,36) και το αστικό στρατόπεδο και οι εκπροσωπήσεις του, που μπορούσε στις απαρχές της κρίσης να στηρίζεται σε μια αναιμική, αλλά πάντως υπαρκτή αστική τάξη και μεσαία στρώματα, πέντε χρόνια μετά προσβλέπουν σχεδόν αποκλειστικά στους μεγαλοξενοδόχους, τους τραπεζίτες και τους μαφιόζους. 

Με φόντο αυτές τις οικονομικές και κοινωνιολογικές εξελίξεις μπορούμε να κατανοήσουμε ευκολότερα το πώς ο Αντώνης Σαμαράς, από ένα καλοθρεμμένο τέκνο των βορείων προαστίων, με πατριωτικές περγαμηνές, που πρόβαλλε αντιρρήσεις στη βίαιη μνημονιακή υποβάθμιση της χώρας, μεταβλήθηκε σταδιακώς σε ατζέντη τουριστικών πρακτορείων και ικέτη στα πόδια της Παναγίας, μήπως και κάνει το θαύμα της!

Παγκόσμιο γεγονός -Θλιβερός ουραγός ο Σαμαράς








































Η συνέντευξη Τσίπρα στην ηλεκτρονική "Αυγή"
τρίτο δημοφιλέστερο θέμα στο twitter
*Το μεγάλο ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης για τις θέσεις μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει την Ελλάδα στο προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής σκηνής Η διαγραφόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και η πιθανή συγκρότηση μιας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας προδιαγράφει όχι μόνο μια νέα εποχή για την Ελλάδα, αλλά και ένα πολιτικό γεγονός - τομή για τη διεθνή πολιτική σκηνή και ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή. Ξένοι ανταποκριτές και τηλεοπτικά συνεργεία βρέθηκαν χθες στα γραφεία της Κουμουνδούρου για να παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς και να καταγράψουν τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο twitter μέσω της ηλεκτρονικής "Αυγής" (avgi.gr). 
Η συνέντευξη ξεκίνησε ως 5ο δημοφιλέστερο θέμα (trending) παγκοσμίως και ανέβηκε στην 3η θέση. 
Κατ' ουσίαν ήταν το πρώτο πολιτικό γεγονός διεθνώς, καθώς τα δύο επικρατέστερα ήταν μουσικού ενδιαφέροντος. 
Βεβαίως ήταν στην πρώτη θέση του twitter (trending topic) στην Ελλάδα και στην 1η θέση του twitter στη χώρα μας διαχρονικά. 
Τα tweets ξεπέρασαν τις 32.000, ενώ η ιστοσελίδα της "Αυγής" δέχτηκε επίσκεψη από 70.000 μοναδικούς χρήστες (IPs).

Θλιβερός ουραγός ο Σαμαράς 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την απόφασή της για παράταση της ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες μέχρι το τέλος Ιουνίου κονιορτοποιεί την κινδυνολογία του Σαμαρά ενόψει την ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ
Πρόκειται για ομόλογα με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, ύψους 20 δισ. ευρώ, που έληγαν τον Μάρτιο, τα οποία έχουν οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες (Εθνική, Alpha, Πειραιώς, Eurobank).

Την ίδια ώρα, ο Μάριο Ντράγκι σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit έδωσε ένα ακόμη σήμα ότι επίκειται αγορά κρατικών τίτλων χρέους και η απόφαση αυτή αποκτά επιπρόσθετη σημασία μετά και το "πράσινο φως" που ανάβει ο εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην ΕΚΤ. 
"Αυτή τη στιγμή πρέπει να προσφύγουμε σε μη συμβατικά μέσα, δηλαδή στην τροποποίηση του μεγέθους και της σύνθεσης του ισολογισμού της ΕΚΤ", τονίζει στη συνέντευξή του ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπεζας στέλνοντας ταυτόχρονα διπλό μήνυμα στο Βερολίνο για αλλαγή πολιτικής. Αφενός εμφανίζεται αποφασισμένος να λάβει "μη συμβατικά μέτρα", αφετέρου προειδοποιεί ότι η ΕΚΤ δεν διαθέτει "άπειρες δυνατότητες" για την υποστήριξη της Ευρωζώνης, που αντιμετωπίζει πρόβλημα αποπληθωρισμού και κινδυνεύει από την ύφεση.

Η ΕΚΤ είναι πολύ πιθανό να ανακοινώσει σύντομα, ίσως μετά το συμβούλιο της 22ας Ιανουαρίου ή το αργότερο τον Μάρτιο, πρόγραμμα μαζικής αγοράς κρατικών τίτλων κατά το πρότυπο της Fed στις ΗΠΑ, εξέλιξη που αναμένεται να τονώσει την ευρωπαϊκή οικονομία και να περιορίσει τα κερδοσκοπικά παιχνίδια.

Και ενώ τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και τη Φραγκφούρτη είναι σημαντικά, αφού δείχνουν ότι υπό την πίεση των εξελίξεων οι ιθύνοντες της Ευρωζώνης προετοιμάζουν το έδαφος για αλλαγή πλεύσης, ο Σαμαράς εμμένει στη σκληρή οικονομική πολιτική και σε μια ένδειξη πολιτικής αμετροέπειας χαρακτηρίζει "ανοησίες" τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος
Και αυτό την ώρα που ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών αφήνει, μέσω διαρροών, να εννοηθεί ότι η χώρα του θα έβλεπε θετικά μια ευρωπαϊκη διάσκεψη για το χρέος, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Σαμαράς παραμένει θλιβερός ουραγός της Ευρωδεξιάς και της γραμμής Μέρκελ, ενώ ταυτοχρόνως ευτελίζει την πολιτική αντιπαράθεση εκτοξεύοντας αμετροεπείς χαρακτηρισμούς κατά του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι στην πραγματικότητα στρέφονται κατά των συμφερόντων της χώρας.

“ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΟΚ – ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΚ”

Εκτύπωση
(Πέμ. 15/01/15 - 09:10)
Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ* 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ένωση των καπιταλιστών, είναι η ένωση των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς της Ευρώπης. Στο εσωτερικό της βασιλεύει ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης, βασιλεύει το δίκαιο του ισχυρού. Οι άρχουσες τάξεις των κρατών – μελών που την απαρτίζουν, οι πολυεθνικές, οι τραπεζίτες, οι κεφαλαιοκράτες, οι πλουτοκράτες, ακόμα κι όταν τσακώνονται μεταξύ τους για την μοιρασιά, συμφωνούν και διατηρούν αδιατάρακτο το νήμα που τους ενώνει: Την εκμετάλλευση των λαών.
Η αληθινή Ευρώπη των λαών μπορεί να οικοδομηθεί μόνο όταν αρχίσει ένας - ένας λαός και περισσότεροι λαοί μαζί να ανατρέψουν αυτή τη βαρβαρότητα μέσα στην ίδια τους τη χώρα.

Ένας λαός που θα απειθαρχήσει και θα ορθώσει το πατριωτικό, το διεθνιστικό και ανυπάκουο ανάστημά του απέναντι στην ένωση των πλουτοκρατών, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να βρίσκεται σε συμμαχία, σε εταιρική σχέση εξάρτησης και αλληλεξάρτησης με μια ένωση λύκων που του πίνουν το αίμα.
Στοιχειώδης προϋπόθεση για να ακολουθήσει ένας λαός το δρόμο της φιλολαϊκής ανάπτυξης της χώρας του (αλλά και συμβολή στον αγώνα των άλλων λαών για την δική τους απαγκίστρωση και την οικοδόμηση της πραγματικής Ευρώπης των λαών) είναι η απόσπαση της πατρίδας του από αυτό τον«λάκκο των λεόντων» - όπως ήδη από το 1960 αποκαλούσε η ΕΔΑ την τότε ΕΟΚ και σημερινή ΕΕ.
Από την έναρξη κιόλας των διαπραγματεύσεων για τη σύνδεση της Ελλάδας με την ΕΟΚ, ήδη από το 1959 δηλαδή, η ΕΔΑ τόνιζε:
«...Με τη σύνδεση της Ελλάδος στην Κοινή Αγορά έγινε ένα νέο μεγάλο άλμα προς την πλήρη πολιτική και οικονομική υποδούλωση της χώρας στα ξένα μονοπώλια. Η υποανάπτυκτη Ελλάδα ρίπτεται από την κυβέρνησή της βορά στα πανίσχυρα δυτικοευρωπαϊκά τραστ και πρώτα απ΄όλα στα δυτικογερμανικά (...). Η τύχη που αναμένει τη γεωργία μας δεν είναι καλύτερη. Θα αντιμετωπίσει τον λυσσαλέο συναγωνισμό της Ιταλίας, της Γαλλίας και των αποικιών της (...). Ενα ζοφερό μέλλον ανοίγεται για τη χώρα μας (...). Αν σήμερα οι άνεργοι ξεπερνούν τις 250.000 αύριο θα διπλασιασθούν».
Αμέσως μετά από την ανακοίνωση της Υπογραφής Σύνδεσης με ανακοίνωσή της η Διοικούσα Επιτροπή της ΕΔΑ (31/3/1961) επισήμαινε τα εξής:
«1. Η μονογραφή της συμφωνίας συνδέσεως της Ελλάδος με τους Έξι της Κοινής Αγοράς αποτελεί πράγματι σταθμό στην ιστορία της χώρας. Όχι όμως προς την κατεύθυνση της "εξυψώσεως των συνθηκών διαβιώσεως του ελληνικού λαού" όπως πανηγυρίζων για το γεγονός, ισχυρίσθη ο κ. πρωθυπουργός, αλλά προς την εντελώς αντίθετη: της ταχύτατης επιδεινώσεως, μέχρις απαθλιώσεως, του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, εφ' όσον η ελληνική οικονομία διά της συνδέσεως θα μεταβληθή σε τυπικό χώρο αποικιακής εκμεταλλεύσεως του μεγάλου μονοπωλιακού κεφαλαίου των χωρών της ΕΟΚ.
2. Η ΕΔΑ, ευθύς μόλις έγινε γνωστή η πρόθεσις της κυβερνήσεως να συνδεθή η Ελλάς μετά των χωρών της Κοινής Αγοράς, εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή της προς αυτήν και δεν έπαυσε έκτοτε να αγωνίζεται για την αποτροπή της (...).
3. Η ΕΔΑ θεωρεί καταστροφική για την ελληνική οικονομία την σύνδεσή της με την Κοινή Αγορά διότι:
α) Η βιομηχανική και βιοτεχνική παραγωγή της χώρας, εκτεθειμένη στον διπλό θανάσιμο ανταγωνισμό της αντιστοίχου παραγωγής των Εξι, θα εξαφανισθή (...)
β) Η γεωργική παραγωγή, παρά τα όσα αντίθετα διακηρύσσει η κυβέρνηση για να παραπλανήση τους μοχθούντες αγρότες, θα υποστή τις αυτές με την βιομηχανική και βιοτεχνική παραγωγή συνέπειες. Και, αντί αυξήσεως των εξαγωγών ελληνικών γεωργικών προϊόντων (...) θα οδηγηθούμε στον περιορισμό και της γεωργικής παραγωγής».
Αυτά έλεγε η ΕΔΑ για την ΕΟΚ. Το αν δικαιώθηκε μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας συγκρίνοντας την πραγματικότητα της σημερινής Ελλάδας με τα φληναφήματα μισού αιώνα στα οποία επιδίδεται η ανελέητη προπαγάνδα των αστέρων του «ευρωμονόδρομου».
Το τι έχει ειπωθεί όλα αυτά χρόνια ώστε να παρουσιάζεται το συμφέρον του τραπεζίτη και του εργολάβου σαν «εθνικό» και πολύ περισσότερο σαν «λαϊκό» συμφέρον είναι απερίγραπτο.
Μεγαλοστομίες. Ψέματα. Υποσχέσεις για ανθόσπαρτο βίο που ανέμενε τάχα τον ελληνικό λαό. Ένας θίασος που περιφέρεται μεταξύ γελοιότητας και ρηχότητας. Η αντιεπιστημονικότητα των «φωστήρων» με τις αναλύσεις τους περί «θαλερής ΕΕ» και ο δημαγωγικός μαυρογιαλουρισμός,εις σάρκαν μίαν.
«Είσαι στην ΕΟΚ – μάθε για την ΕΟΚ», ήταν το σύνθημα με το οποίο μας είχαν φλομώσει το 1981. Ε, λοιπόν, μάθαμε! Το τι συνέβη πραγματικά στην τότε ΕΟΚ και σημερινή ΕΕ, στην Ευρωζώνη και στον καπιταλιστικό κόσμο εν γένει, το τι έχει υποστεί ο ελληνικός λαός από την εποχή ειδικά της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και στο ευρώ, το πού κατέληξαν εκείνα τα «ευρω-παραμύθια» είναι σε όλους γνωστό:
  • Η Ελλάδα της ευρω-φτώχειας και της τρόικας, είναι η Ελλάδα της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του ευρώ.
  • Η Ελλάδα των χαρατσιών, των συσσιτίων, της διαλυμένης Υγείας, είναι η Ελλάδα της ΕΕ.
  • Η Ελλάδα των μισθών και συντάξεων πείνας, των Μνημονίων, του ΔΝΤ, του «καλό κουράγιο Έλληνες», της επιτήρησης, της ευρω-λιτότητας είναι η Ελλάδα της ΕΕ.
  • Η Ελλάδα των αστέγων, των «λουκέτων», των μαγκαλιών, των απολύσεων, της νέας μετανάστευσης, της αγροτικής και βιομηχανικής αποσάθρωσης, η Ελλάδα που εισάγει σπίρτα από την Τουρκία και λεμόνια από την Αργεντινή, είναι η Ελλάδα της ΕΕ.
  • Είναι μέσα σε αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο του ευρώ, της ΕΕ και της Ευρωζώνης, που πάνω από 1,5 εκατομμύριο Ελληνες βουλιάζουν στην ανεργία, που τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των συνταξιούχων παλεύουν καθημερινά με τη φτώχεια τους.
Αυτή είναι η Ελλάδα της ΕΕ. Κι αυτή είναι η ΕΕ των 30 εκατομμυρίων άνεργων και των 120 εκατομμυρίων (!) φτωχοποιημένων. Αυτή είναι η ΕΕ όπου βρικολακιάζει ο φασισμός.
Επειδή, λοιπόν, στις 25 Ιανουαρίου καλούμαστε να ψηφίσουμε ακούγοντας πανταχόθεν ότι δε πρέπει να διασαλεύσουμε τη «σταθερότητα» (όπου σαν «σταθερότητα» ορίζεται η παραμονή της χώρας στην ΕΕ) επιβάλλεται να τονίσουμε:
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπήρξε και δε θα γίνει ποτέ η λέσχη των τάχα «ισότιμων εταίρων», το κλαμπ της αγάπης και της συναλληλίας μεταξύ «φίλων». Η Ευρωζώνη δεν σχεδιάστηκε και δεν πρόκειται να λειτουργήσει ποτέ σαν το φανταστικό εκείνο «απάνεμο λιμάνι» που έταζαν οι αρχιτέκτονές της στους λαούς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωζώνη της και όλη η δομή του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού (είτε βομβαρδίζει τη Γιουγκοσλαβία, το Ιρακ και τη Λιβύη, είτε «βομβαρδίζει» τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τον κατώτατο μισθό στην Ελλάδα) αποτελεί ένα Κολοσσαίο εκμετάλλευσης των εργαζομένων, κατάλυσης των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών που στέκονται εμπόδιο στην «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων.
Δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της, δεν είναι μόνο οι λαοί της λεγόμενης «περιφέρειας» και των Μνημονίων, από την Πορτογαλία μέχρι την Κύπρο, που βιώνουν την ΕΕ ως κόλαση. Είναι και οι λαοί στα κράτη - ατμομηχανές της ΕΕ: Στη Γερμανία δεκάδες εκατομμύρια εργαζομένων ζουν με «παγωμένους» μισθούς για πάνω από μια δεκαετία. Πάνω από 7,5 εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι αμείβονται με 400 ευρώ το μήνα.
Από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από το Βορρά μέχρι το Νότο, οι λαοί βιώνουν αυτό ακριβώς που τόνιζε ο Λένιν: «... το σύνθημα των "Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν είναι σωστό από οικονομική άποψη. Είτε αυτό το σύνθημα είναι απραγματοποίητο στον καπιταλισμό (...). Είτε είναι ένα σύνθημα αντιδραστικό, που σημαίνει προσωρινή συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (...) για την καταλήστευση...».
Μέσα στην ΕΕ εκείνο που βασιλεύει δεν είναι η «ισοτιμία» και η «κοινωνική δικαιοσύνη». Είναι η ανισομετρία και το «δίκαιο» του ισχυρού, είναι οι αντιθέσεις μεταξύ των κεφαλαιοκρατών. Και όσο πιο οξείες είναι οι αντιθέσεις συμφερόντων ανάμεσα στις άρχουσες τάξεις του κάθε κράτους – μέλους της ΕΕ, τόσο βαθύτερα σμιλεύεται η ενότητά τους ως προς την επιβολή νέων  βαρών στα λαϊκά στρώματα.
Είναι καραμπινάτη απάτη, λοιπόν,να εμφανίζεται το θυσιαστήριο των Βρυξελλών σαν «μονόδρομος» και πολύ περισσότερο σαν «παράδεισος». Και είναιασύγγνωστη αφέλεια η θέση πως αυτή η ΕΕ μπορεί να μετατραπεί σε «Ευρώπη των λαών». Είναι ψευδαίσθηση πως υπάρχουν περιθώρια «βελτίωσης» της ΕΕ. Είναι ουρανομήκης αυταπάτη ότι η ΕΕ αποτελεί πεδίο «διαπραγμάτευσης», αρκεί να βρεθεί ένας καλός διαπραγματευτής... Η ΕΕ είναι, ήταν και θα είναι ο «λάκκος των λεόντων». Οπως ακριβώς την αποκαλούσε η ΕΔΑ από τη δεκαετία του '50.
Το ζητούμενο για το λαό δεν είναι η προσδοκία μιας λιτότητας με «ανθρώπινο πρόσωπο» μέσα στο λάκκο, περιμένοντας τον επόμενο κατακλυσμό. Να κινείται μεταξύ των εκβιαστικών «θυσιών για να μπει στο ευρώ», των εκβιαστικών «θυσιών για να παραμείνει στο ευρώ» και των εκβιαστικών «θυσιών για να μη βγει από το ευρώ». Το ζητούμενο δεν είναι να περιμένει ότι τα λιοντάρια θα δείξουν επιείκεια ή ότι θα τον φάνε τελευταίο...
Ομοίως: Το ζητούμενο δεν είναι η έξοδος από αυτό το λάκκο να οδηγήσει σε έναν άλλον, σε έναν τάχα «καλύτερο» λάκκο, εξίσου καπιταλιστικό και εκμεταλλευτικό, όπως θα ήθελαν κάποια τμήματα της άρχουσας τάξης και τα φασιστικά - εθνικιστικά τους τσιράκια. Για παράδειγμα, η Βρετανία δεν είναι στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Η Τουρκία δεν είναι στην ΕΕ. Αλλά αυτό δεν κάνει αξιοζήλευτα ούτε τα βάσανα του τούρκικου λαού, ούτε το «δάκρυα και αίμα» με το οποίο πληρώνει τη λιτότητα ο βρετανικός λαός.
Με άλλα λόγια: Μετά από την εμπειρία σχεδόν 35 χρόνων παραμονής στην ΕΕ, η έξοδος από την ΕΕ προκύπτει ως αναγκαία προϋπόθεση αναδημιουργίας της Ελλάδας προς όφελος του λαού της.
Δεν μιλάμε, βέβαια, για μια έξοδο σαν την «έξοδο από το ΝΑΤΟ», όπως την πλάσαρε το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως αναγκαστική επιλογή του κατεστημένου και ως «τρίπλα» ανασύνθεσης του συστήματος. Μιλάμε για έξοδο από την ΕΕ με όρους ανατροπής όλου του συστήματος της κυριαρχίας των μονοπωλίων.
Για την έξοδο και την αποδέσμευση από την ΕΕ με προοπτική να πάρει στα χέρια του την εξουσία ο λαός. Το επισημαίνουμε γιατί υπάρχουν και εκείνοι (δείτε τη Γαλλία ή την Βρετανία, για παράδειγμα) που όταν «βάλλουν» κατά της ΕΕ, εξαναγκασμένοι από το γεγονός ότι έχουν πέσει πλέον οι μάσκες της ευρωκοροιδίας, το κάνουν προσβλέποντας ακριβώς σε αυτό: Σε μια ανασύνθεση του υφιστάμενου συστήματος και μάλιστα σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση.
Στην τοποθέτηση αυτή δεν υπάρχει «τρίτος δρόμος». Όπως δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος». Ειδικά, μάλιστα, στις σημερινές συνθήκες. Σε συνθήκες τρόικας όπου τα 2/3 της τρόικας είναι η ΕΕ (Κομισιόν και ΕΚΤ). Σε συνθήκες μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. Σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης που τόσο σε παγκόσμιο όσο και - ειδικότερα - στο ευρωπαϊκό επίπεδο σαρώνει με τη σφραγίδα των Βρυξελλών ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει λαϊκό δικαίωμα, το να μην αναγνωρίζεις αυτήν την αυτονόητη αλήθεια, τον καθοριστικό ρόλο, δηλαδή, της ΕΕ και το πώς το κάθε κόμμα τοποθετείται απέναντί της, συνιστά είτε πολιτική αυταπάτη είτε ξεκάθαρη πολιτική απάτη.
Ψηφίζοντας, επομένως, στις 25 Ιανουρίου τοποθετούμαστε και σε αυτό: Επιβραβεύουμε τη θεωρία ότι «δεν υπάρχει ζωή έξω από την ΕΕ»; Επιβραβεύουμε τη θεωρία των ανόητων που μιλούν λες και η τρισχιλιόχρονη Ελλάδα γεννήθηκε το… 1981 (όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ) ή μόλις το… 2002 (όταν μπήκαμε στο ευρώ);
Επιβραβεύουμε τα ανδρείκελα των Καννών που με την ευρωενωσιακών προδιαγραφών πολιτική τους, κάνουν ακριβώς αυτό με το οποίο μας απειλούν ότι «θα πάθουμε» αν βγούμε από την ΕΕ: Διαλύουν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Επιβραβεύουμε τους μηχανισμούς όπου Έλληνες, Γερμανοί, Άγγλοι, Γάλλοι και Πορτογάλοι ολιγάρχες εξυφαίνουν τα σχέδια σφαγιασμού του λαού, περιμένοντας «σωτηρία» (!) ή «κατανόηση» από το σφαγείο;
Η’ μήπως ισχύει το άλλο: Αποδεχόμενοι και υποκλινόμενοι στο πλαίσιο της ΕΕ, υπάρχει περιθώριο «διαπραγμάτευσης», «συνεννόησης», «λύσης» των προβλημάτων επιβίωσης του λαού;
Ο ισχυρισμός αυτός, όπως επανειλημμένως έχουμε υποστηρίξει, έχει την εξής «αξία»: Είναι σαν να λες ότι θα πάω στο ΝΑΤΟ να διαπραγματευτώ για να λειτουργεί - το ΝΑΤΟ - ως παράγοντας ειρήνης, φιλίας και συναδέλφωσης των λαών... Είναι σαν να λες ότι θα πάω να διαπραγματευτώ στο ΔΝΤ ώστε από βαμπίρ και αιμοσταγή οργανισμό στην υπηρεσία των τοκογλύφων να το μετατρέψω - το ΔΝΤ - σε φιλόπτωχο ταμείο... Είναι σαν να λες, τελικά, ότι θα πάω στην Ιπποκράτους και στη Συγγρού για να διαπραγματευτώ με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ώστε να πάψουν - το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ - να είναι κόμματα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων…
Με αυτή την έννοια: Η λυδία λίθος της πολιτικής κάθε κόμματος, είτε αφορά στους μισθούς και στις συντάξεις, είτε στις εργασιακές σχέσεις, είτε έχει να κάνει με την οικονομία, είτε με την εξωτερική πολιτική, είτε με τις δημοκρατικές ελευθερίες, είτε αναφέρεται στα «μικρά» είτε στα «μεγάλα», η λυδία λίθος για να κρίνουμε όχι μόνο το τι λέει, αλλά και το τι στην πραγματικότητα εννοεί το κάθε κόμμα, είναι μία και μόνη: Η στάση του απέναντι στην ΕΕ. Είναι η θέση απέναντι στην ΕΕ που καθορίζει και ξεκαθαρίζει την (πραγματική) θέση, τελικά, στο ερώτημα: Με τους πολλούς ή με τους λίγους; Με τον κόσμο της εργασίας ή με τις «ελίτ» της εργοδοσίας;  
 *Δημοσιεύθηκε στο ''enikos.gr'' την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015 ανάρτηση από ΙΣΚΡΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΦΛΕΡΤΑΡΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ!

ΕΚΛΟΓΕΣ 25ης Ιανουαρίου 2015

Άρθρο του Θανάση Μ.Σιαβρακά


Λίγες ημέρες έμειναν για να ανοίξουν οι κάλπες των πρόωρων εθνικών εκλογών που προκλήθηκαν μετά την αδυναμία της μνημονιακής συγκυβέρνησης να εκλέξει πρόεδρο Δημοκρατίας. Αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΑΝΕΛ-ΧΑ-ΔΗΜΑΡ  121 & 11 Ανεξάρτητοι βουλευτές  (132) ψήφισαν κατά, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ 155 και 13 ανεξάρτητοι βουλευτές ψήφισαν υπέρ (168) . Η εκλογή πρόεδρου χρειαζόταν 180 ψήφους.
Αποτέλεσμα να διαλυθεί η βουλή που είχε προέλθει από τις εκλογές του Ιουνίου 2012 .Τότε η ΝΔ  θέτοντας το εκβιαστικό δίλημμα ευρώ ή δραχμή , ως φοβικό σύνδρομο τρομοκράτησης των πολιτών και έχοντας ως αιχμή  προπαγάνδας  τα ΜΜΕ,  κατάφερε τελικά να κερδίσει εκείνες τις μοιραίες για Ελλάδα & Έλληνες εκλογές. Υποσχόμενη τότε  ένα πρόγραμμα που πότε δεν εφάρμοσε! Στους 30 μήνες διακυβέρνησης η συγκυβέρνηση αρχικά ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ , η οποία αργότερα με το κλείσιμο της ΕΡΤ απεχώρησε από το κυβερνητικό σχήμα, όχι μόνο δεν κατάφερε να βγάλει  τη χώρα από το βούρκο της οικονομικής καταστροφής! Αλλά πέτυχε να βυθίσει στη φτώχεια και την ανέχεια 7.000.000 Έλληνες! Απέτυχε  να συγκρατήσει  την ανεργία η οποία έτρεχε με αλματώδης ρυθμούς από το 2010 φτάνοντας στα μέσα του 2013 τους 1.400.000 άνεργους 38% του εργατικού μας δυναμικού! Ταυτόχρονα η παρατεταμένη κρίση οδήγησε στο κλείσιμο 300.000 μικρομεσαίων  επιχειρήσεων! Διέλυσε εκ βάθρων το σύστημα υγείας! Σήμερα 2.000.000 Έλληνες πολίτες  είναι ανασφάλιστοι! 6.000 συνάνθρωποί μας οδηγηθήκανε λόγω οικονομικής απόγνωσης στην αυτοκτονία! Η σκληρή πολιτική των μνημονίων δημιούργησε χιλιάδες άστεγους! & χιλιάδες πολίτες προσετέθηκαν στις ουρές των εκκλησιαστικών και δημοτικών συσσιτίων για να βρουν ένα πιάτο φαγητό! Και το κυριότερο , από το 2011 η Ελλάδα έχασε την Εθνική Ανεξαρτησία της! Τέσσερα χρόνια τώρα η χώρα βρίσκεται  δέσμια στην πρέσα  των κερδοσκοπικών ορέξεων των δανειστών της Κεντρικής Ευρωπαϊκής τράπεζας, του ΔΝΤ και των ανάλγητων αγορών! Η καταστροφή και διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας ολοκληρώθηκε με το  ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής του μεγαλύτερου μέρους της δημόσιας περιουσίας!
Οι εκλογές της  25ης  Ιανουαρίου θα γίνουν μέσα σε ένα κλίμα άγριας πόλωσης , αποτέλεσμα της εκλογικής αντιπαράθεσης των δυο κομμάτων εξουσίας. Από τη μία η ΝΔ, μη έχοντας να παρουσιάσει κανένα πειστικό πρόγραμμα διεξόδου από την πολύχρονη κρίση, προσπαθεί να φοβίσει το εκλογικό σώμα με τη δήθεν έξοδο της χώρας από το ευρώ και τη δέσμευση μέρους των υψηλών καταθέσεων μετά  τη νίκη ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρεί να πετύχει αυτό που επιτυχώς έκανε το 2012 όπου φόβισε το εκλογικό σώμα, κερδίζοντας εκείνες τις εκλογές και εξαπατώντας στη συνέχεια τον Ελληνικό λαό με ένα προεκλογικό πρόγραμμα 18 θέσεων που ποτέ δεν εφάρμοσε!! Τώρα λέει νέα ηχηρά ψέματα! αφού σε ενδεχόμενη νίκης της έχει έτοιμο προς ψήφιση ένα ακόμα οδυνηρό μνημόνιο νέων σκληρών μέτρων! Νέα μείωση στις συντάξεις! Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας! Κατάργηση των 100 δόσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία ,αύξηση των εισφορών για ασφαλισμένους στον ΟΓΑ , κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών, κατάργηση της έκπτωσης φόρου στο ΦΠΑ που ισχύει για τα νησιά, αύξηση όλων των υπερμειωμένων συντελεστών ΦΠΑ από το 6,5% που είναι σήμερα (αφορά τουριστικές υπηρεσίες, φάρμακα, εκδόσεις και θέατρα) και λοιπά μέτρα!
Όμως το 2015 δεν είναι 2012, σήμερα ο Ελληνικός λαός έχει βιώσει με τον  χειρότερο τρόπο και  από πρώτο χέρι τις ψεύτικες υποσχέσεις Σαμαρά - ΝΔ και δεν τσιμπάει στα νέα εκβιαστικά δολώματα και την ακραία φοβική τρομοκρατία που ασκούν τα χειραφετημένα  και διαπλεκόμενα ΜΜΕ.
Σήμερα, όπως δείχνουν οι δεκάδες κυλιόμενες δημοσκοπήσεις από την ημέρα της ΝΙΚΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 ,το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα είναι καθαρά μπροστά και η προοπτική μιας καθαρής Αυτοδύναμης ΝΙΚΗΣ διαγράφεται μετά βεβαιότητας. ’Όλες οι προβλέψεις από Ελλάδα, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ προβλέπουν τη ΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΑ με ένα ποσοστό της τάξης του 34-38%  με έδρες  144-154. Η ΝΔ κινείται μεταξύ 26-30%. Η Χρυσή Αυγή παρά τον διωγμό και την αμφιλεγόμενη προφυλάκιση της μισής σχεδόν κοινοβουλευτικής ομάδας και του αρχηγού της Ν. Μιχαλολιάκου , είναι κοντά στην τρίτη θέση! Μαζί με τον ιδεολογικό της αντίποδα το ΚΚΕ, έχουν ισχυρό εκλογικό σώμα που τους επιτρέπει να έχουν σαν βάση το 5% και ιδιαίτερα η ΧΑ δεν αποκλείεται  να φτάσει ακόμα και το 9%! Από εκεί και κάτω το ΠΟΤΑΜΙ δημιούργημα του εθνικού εργολάβου και των διαπλεκόμενων ΜΜΕ ως κόμμα χωρίς πολιτική ιδεολογία , το ΠΑΣΟΚ, ως απόκομμα πλέον! του Βενιζέλου, οι ΑΝΕΛ του ηρωικού Πάνου Καμμένου εκπρόσωπου της αντιμνημονιακής πατριωτικής δεξιάς, το κόμμα του εθνικού ολετήρα  Γ. Παπανδρέου, θα δώσουν σκληρή μάχη για περάσουν το κατώφλι του 3%! ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ μένουν εκτός. Όλα αυτά βέβαια είναι επίσημες δημοσκοπικές επιστημονικές εκτιμήσεις ,την τελική ΝΙΚΗ και κατάταξη των κομμάτων θα τη δώσουν οι Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες την Κυριακή 25 Γενάρη!


ΟΙ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ



Εκτύπωση

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ*
«Πάση θυσία στο ευρώ» επιμένει το μνημονιακό μπλοκκαι αυτό θα μπορούσε να αποτελεί κάλλιστα το βασικό προεκλογικό σύνθημά του, το οποίο όχι μόνο το υποστηρίζει με φανατισμό ζηλωτή, αλλά απαιτεί και από την αντιπολίτευση να κάνει το ίδιο.
Οι μνημονιακοί δεν ανέχονται καμία παρέκκλιση. Προτιμούν να υποστεί βασανιστήρια ένας ολόκληρος λαός,  παρά  να  αποφασίσουμε ότι πρώτα έρχεται ο άνθρωπος και μετά το ευρώ – που αντιμετωπίζουν ως θρησκεία.
Υπάρχει όμως πλήθος σοβαρών οικονομολόγων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που έχουν τεκμηριώσει με επιχειρήματα και μελέτες ότι  το ευρώ έβλαψε τις χώρες του νότου και της περιφέρειας και ότι φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει τις ισχυρές χώρες και βασικά τα γερμανικά συμφέροντα.
Υπάρχουν επίσης πολλοί σοβαροί οικονομολόγοι που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πολύ πιο αναίμακτα την κρίση,  αν είχε δικό της νόμισμα και το είχε υποτιμήσει, αντί να «επιλέξει» την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή τη φτωχοποίηση του λαού της .
Και δεν υπάρχει κανείς που να μην παραδέχεται  ότι μπαίνοντας η Ελλάδα στην ευρωζώνη,  και πολύ περισσότερο εφαρμόζοντας τα μνημόνια που της επέβαλε για να αντιμετωπίσει  την κρίση,παρέδωσε  την εθνική της κυριαρχία
Η  ευρωζώνη και οι συνθήκες της επέβαλλαν  σε όλες τις χώρες μέλη τη νεοφιλελεύθερη πολιτική γραμμή, απαγορεύοντας την άσκηση οποιασδήποτε φιλολαϊκής διακυβέρνησης.  Με δυο λόγια , εντός της ευρωζώνης απαγορεύεται όχι μόνο η οποιαδήποτε αριστερή διακυβέρνηση, αλλά και  κάθε φιλολαϊκή πολιτική.   Ποιος αριστερός και δημοκρατικός πολίτης θα μπορούσε να υποστηρίξει αυτή την ευρωζώνη;   Ο ελληνικός λαός δέχθηκε με μεγάλες προσδοκίες  την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη,  γιατί πίστεψε ότι αυτή θα του εξασφάλιζε την άνοδο του βιοτικού του επίπεδου και ότι θα υπήρχε σύγκλιση με το επίπεδο των πιο αναπτυγμένων χωρών, όπως η Γερμανία.  Δεν φανταζόταν ότι δέκα χρόνια μετά, θα έσβηνε το «όνειρο» και ότι θα άρχιζε ο εφιάλτης της  βίαιης φτωχοποίησης και το μαστίγωμα του από το Βερολίνο.  Πίστευε ότι θα συμμετείχε στην Ευρώπη των λαών και όχι στην β’ ταχύτητα της Ευρώπης των φτωχών και απαξιωμένων.
Ο μόνος σοβαρός αντίλογος για την ευρωζώνη  είναι ότι,  παρότι μόνο βγαίνοντας μπορούσε η χώρα να αντιμετωπίσει την κρίση,  αν δεν ήθελε να πάρει αυτά τα καταστροφικά  για την κοινωνία μέτρα, υπάρχει πράγματι κίνδυνος, αν δεν υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός, αυτό να αποδειχθεί πολύ δύσκολο.  Το 2010 βέβαια  αυτό ήταν πολύ πιο εφικτό,  γιατί δεν είχαν προλάβει ακόμα να δέσουντην Ελλάδα χειροπόδαρα, ούτε ήταν η οικονομία της κατεστραμμένη, όπως επέτρεψαν στη συνέχεια να συμβεί  οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά -Βενιζέλου.
Οι κυβερνήσεις αυτές είναι που επέλεξαν να θυσιάσουν τον ελληνικό λαό και να μετατρέψουν τηχώρα σε αποικία, για να μη βάλουν σε κίνδυνο το ευρώ και τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Από την πρώτη στιγμή  ζήτησαν από το λαό  να κάνει θυσίες,  λέγοντας του ότι με αυτές θα σώσει τη χώρα, ενώ στην πραγματικότητα έσωσε μόνο τις τράπεζες, τη διαπλοκή και το διεφθαρμένοπολιτικό σύστημα που κυβερνάει τη χώρα.  Θυσίασε λοιπόν την εθνική του ανεξαρτησία, τη δημόσια υγεία, την παιδεία, τους μισθούς, τις συντάξεις, τη δημόσια περιουσία,  ταδικαιώματα των εργαζομένων…  και δεν ήταν το μόνο κόστος. Ήταν και οι παραπάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι που θυσίασαν το δικαίωμα τους στην εργασία, ήταν οι χιλιάδες που αυτοκτόνησαν θυσιάζοντας το δικαίωμα τους στη ζωή και οι ακόμα περισσότερες χιλιάδες που βυθίστηκαν στην κατάθλιψη, θυσιάζοντας την ψυχική τους υγεία.
Έκαναν όλοι οι Έλληνες θυσίες; Όχι , φυσικά και δεν έκαναν όλοι. Και κυρίως δεν έκαναν καμία θυσία αυτοί που ζήτησαν (και ζητάνε)   τις θυσίες από τον ελληνικό λαό. Ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι εκπρόσωποι της διαπλοκής, ούτε οι κυβερνώντες ξέρουν τι σημαίνει να αναγκάζεσαι να κάνεις διακανονισμό στη ΔΕΗ, να μην έχεις να πληρώσεις τη δόση του στεγαστικού δανείου ή τον ΕΝΦΙΑ, να μένεις χωρίς ασφάλιση.
Οι θυσίες ζητήθηκαν από συγκεκριμένες ομάδες της κοινωνίας. Από τους μισθωτούς, τουςσυνταξιούχους, τα μικρομεσαία στρώματα. Αυτοί είναι που  θυσίασαν τους μισθούς τους, τις συντάξεις τους, τις δουλειές τους, την ασφάλισή τους, την παιδεία τους και την υγεία τους, για να βγάλουν την κρίση αυτοί που δεν έκαναν καμία θυσία.
Και τώρα μας ζητάνε να κάνουμε κάθε θυσία για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ. Να μην συγκρουστούμε, να μην ζητήσουμε από τους δανειστές να πάρουν από πάνω μας  το μαστίγιο, παρά  μόνο  να είμαστε υπάκουοι και ανεκτικοί για να μην κινδυνεύσει η παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Άραγε,  όλοι αυτοί  που ανερυθρίαστα υποστηρίζουν ότι  πρέπει να κάνουμε κάθε θυσία για να παραμείνουμε στο ευρώ,  αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό το «πάση θυσία»;  Δηλαδή να θυσιάσουμε τους ανθρώπους  για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ;  Να πεινάει ο κόσμος και να πεθαίνει , αρκεί να είμαστε στο ευρώ; Αυτό θέλουν;  Αυτό πάντως λένε.
Ούτε η αριστερά, ούτε κανένας δημοκρατικός πολίτης και κανείς που έχει ακόμα κι ελάχιστο αίσθημα  δικαιοσύνης, δεν μπορεί να ανεχθεί άλλο τη θυσία της μισής ελληνικής κοινωνίας για τη διάσωση των λίγων που δημιούργησαν το πρόβλημα. Και δεν είναι μόνο η μισή κοινωνία που θυσιάστηκε μέχρι τώρα,  γιατί  ο αριθμός καθημερινά μεγαλώνει. Όλο και περισσότερες κοινωνικές ομάδες  πλήττονται καθημερινά και φτωχοποιούνται .
Το πιο επικίνδυνο είναι ότι όλοι αυτοί οι φονταμενταλιστές του ευρώ εδώ και πέντε χρόνια αρνούνται οποιονδήποτε δημόσιο διάλογο, ώστε να ακουστούν τα υπέρ και τα κατά και να υπάρξει μία συζήτηση με την απαραίτητη λογική και ψυχραιμία για να μπορέσουν οι πολίτες να κρίνουν και να διακρίνουν την αλήθεια από την σκοπιμότητα. 
Το σύστημα εξουσίας από την αρχή της κρίσης αντιμετωπίζει το ευρώ σαν θρησκεία κι έχει  κηρύξει«ιερό» πόλεμο σε  όποιον το αμφισβητεί.   Και καλούν τους ανθρώπους που έχουν φέρει σε απόγνωση,  όχι μόνο να μην εξεγερθούν,  αλλά και να θυσιαστούν για το ευρώ- για τον δικό τους παράδεισο.
Να μείνουμε λοιπόν στο ευρώ, αλλά όχι πάση θυσία. Να μείνουμε,  αν μπορούμε να είμαστε ισότιμοι πολίτες. Αν μπορούμε να ξαναπάρουμε πίσω τα δικαιώματά μας. Αν δεν απαγορεύουν στον ελληνικό λαό να αποφασίζει μόνος του για το πως θέλει να κυβερνιέται. 
Να μείνουμε στο ευρώ, αλλά χωρίς άλλες θυσίες αυτών που τιμωρούνται χωρίς να έφταιξαν για να σωθούν αυτοί που φταίνε. Να μείνουμε στο ευρώ, αν μπορούμε να έχουμε αξιοπρέπεια και όχι σαν Ευρωπαίοι β' κατηγορίας. Όχι αν συνεχίσουν να μας μαστιγώνουν. Αλλιώς να εξετάσουμε όλα τα ενδεχόμενα,  όπως επιβάλει η λογική.  Γιατί η διάσωση των ανθρώπων είναι πάνω από τη διάσωση του ευρώ και όχι το ανάποδο.
* Πηγή: www.thepressproject.gr ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ